فونان نامی بود که توسط نقشهبرداران، جغرافیدانان و نویسندگان
چینی به یک ایالت باستانی هندی - یا به عبارتی شبکهای سست از ایالات (ماندالا)
[5] - در سرزمین اصلی آسیای جنوب شرقی به مرکزیت دلتای مکونگ که از اول تا ششم وجود داشت، دادهاند. سالنامههای چینی قرن پس از میلاد
[6] حاوی سوابق دقیقی از اولین حکومت سازمانیافته شناختهشده، پادشاهی فونان، در قلمرو کامبوج و
ویتنامی است که با «جمعیت بالا و مراکز شهری، تولید غذای مازاد... طبقهبندی سیاسی-اجتماعی [و] مشخص میشود. ] توسط ایدئولوژی های مذهبی هند مشروعیت داده شده است».
[7] در اطراف رودخانههای مکونگ و باساک پایینی از قرن اول تا ششم پس از میلاد با «شهرهای دیواردار و خندقدار»
[8] مانند انگکور بورئی در استان تاکئو و Óc Eo در استان مدرن آن گیانگ، ویتنام.فونان اولیه از جوامع سست تشکیل شده بود که هر کدام فرمانروای خاص خود را داشتند که با فرهنگ مشترک و اقتصاد مشترک مردم برنج کار در مناطق داخلی و بازرگانان در شهرهای ساحلی که از نظر اقتصادی به یکدیگر وابسته بودند، به هم مرتبط بودند، زیرا تولید برنج مازاد راه خود را پیدا کرد. پورت ها
[9]در قرن دوم پس از میلاد، فونان خط ساحلی استراتژیک هندوچین و مسیرهای تجاری دریایی را کنترل می کرد.ایده های فرهنگی و مذهبی از طریق مسیر تجاری اقیانوس هند به فونان رسید.تجارت با
هند بسیار قبل از 500 سال قبل از میلاد آغاز شده بود زیرا سانسکریت هنوز جایگزین پالی نشده بود.
[10] مشخص شده است که زبان فونان شکل اولیه خمر بوده و شکل نوشتاری آن سانسکریت بوده است.
[11]فونان در زمان پادشاه قرن سوم، فن شیمان، به اوج قدرت خود رسید.فن شیمان نیروی دریایی امپراتوری خود را گسترش داد و بوروکراسی فونان را بهبود بخشید، و یک الگوی شبه فئودالی ایجاد کرد که آداب و رسوم و هویت های محلی را تا حد زیادی دست نخورده باقی گذاشت، به ویژه در مناطق دورتر امپراتوری.فن شیمان و جانشینانش همچنین سفیران خود را به چین و هند فرستادند تا تجارت دریایی را تنظیم کنند.این پادشاهی احتمالاً روند هندی شدن آسیای جنوب شرقی را تسریع کرد.پادشاهیهای بعدی آسیای جنوب شرقی مانند چنلا ممکن است از دربار فونانی تقلید کرده باشند.Funanese یک سیستم قوی از سوداگری و انحصارات تجاری ایجاد کرد که الگویی برای امپراتوری های منطقه خواهد شد.
[12]وابستگی فونان به تجارت دریایی دلیلی برای آغاز سقوط فونان در نظر گرفته می شود.بنادر ساحلی آنها اجازه تجارت با مناطق خارجی را می داد که کالاها را به شمال و جمعیت های ساحلی می فرستادند.با این حال، تغییر تجارت دریایی به سوماترا، ظهور امپراتوری تجاری
سریویجایا ، و گرفتن مسیرهای تجاری در سراسر آسیای جنوب شرقی توسط چین، منجر به بی ثباتی اقتصادی در جنوب شده و سیاست و اقتصاد را به سمت شمال سوق می دهد.
[12]فونان در قرن ششم توسط دولت خمر پادشاهی چنلا (ژنلا) جایگزین و جذب شد.
[13] "پادشاه خود را در شهر T'e-mu بود. ناگهان شهر خود را تحت انقیاد Chenla، و او مجبور به مهاجرت به جنوب به شهر Nafuna."
[14]