در اوایل قرن نوزدهم با وجود سلسله‌های مستحکم در ویتنام و سیام ، کامبوج تحت حاکمیت مشترک قرار گرفت و حاکمیت ملی خود را از دست داد.جان کرافورد، مأمور بریتانیایی می‌گوید: «... پادشاه آن پادشاهی باستانی آماده است تا خود را تحت حمایت هر ملت اروپایی قرار دهد...» برای نجات کامبوج از پیوستن به ویتنام و سیام، کامبوجی‌ها از کمک‌های مردم درخواست کردند. Luzones/Lucoes ( فیلیپینی ها از Luzon-Philippines) که قبلاً به عنوان مزدور در جنگ های برمه-سیام شرکت داشتند.هنگامی که سفارت به لوزون رسید، حاکمان اکنوناسپانیایی بودند، بنابراین از آنها نیز به همراه سربازان آمریکای لاتین وارد شده از مکزیک برای بازگرداندن پادشاه مسیحی شده آن زمان، ساتا دوم، به عنوان پادشاه کامبوج، درخواست کمک کردند. پس از دفع تهاجم تایلندی/سیامی ها.با این حال این فقط موقتی بود.با این وجود، پادشاه آینده، آنگ دوونگ، از فرانسوی‌هایی که با اسپانیایی‌ها متحد بودند نیز کمک گرفت (از آنجایی که اسپانیا توسط یک سلسله سلطنتی فرانسوی، بوربن‌ها اداره می‌شد).پادشاه کامبوج با پیشنهاد حمایت فرانسه مستعمره موافقت کرد تا موجودیت سلطنت کامبوج را احیا کند، که با امضای پادشاه نورودوم پروهمباریراک و به رسمیت شناختن رسمی تحت الحمایه فرانسه در 11 اوت 1863 اجرایی شد. در دهه 1860 استعمار فرانسوی مکونگ را تصرف کرد. دلتا و ایجاد مستعمره کوچینچینای فرانسوی.