در 10 ژانویه 1979، پس از حمله ارتش ویتنام و KUFNS (جبهه متحد کامبوچی برای نجات ملی) به کامبوج و سرنگونی خمرهای سرخ، جمهوری خلق جدید کامبوچیا (PRK) با ریاست هنگ سامرین تأسیس شد.نیروهای خمرهای سرخ پل پوت به سرعت به سمت جنگل های نزدیک مرز تایلند عقب نشینی کردند.خمرهای سرخ و پی آر کی مبارزه پرهزینه ای را آغاز کردند که به نفع قدرت های بزرگترچین ، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی بود.حکومت حزب انقلابی خلق خمر باعث ایجاد یک جنبش چریکی متشکل از سه گروه اصلی مقاومت - FUNCINPEC (Front Uni National pour un Cambodge Indépendant, Neutre, Pacifique, et Coopératif)، KPLNF (جبهه آزادیبخش ملی خلق خمر) و PDK (PDK) شد. حزب کامبوچیا دموکراتیک، خمرهای سرخ تحت ریاست اسمی کیو سامفان).^[98] "همه نظرات مخالفی در مورد اهداف و روش های آینده کامبوج داشتند".جنگ داخلی 600000 کامبوجی را آواره کرد که به اردوگاه های پناهندگان در امتداد مرز تایلند گریختند و ده ها هزار نفر در سراسر کشور به قتل رسیدند.^[99] تلاش‌های صلح در پاریس در سال 1989 تحت دولت کامبوج آغاز شد و دو سال بعد در اکتبر 1991 در یک توافق صلح جامع به اوج خود رسید.به سازمان ملل دستوری برای اجرای آتش بس و برخورد با پناهندگان و خلع سلاح معروف به مرجع انتقالی سازمان ملل در کامبوج (UNTAC) داده شد.^[100]