بلافاصله پس از پیروزی، CPK دستور تخلیه همه شهرها و شهرک‌ها را صادر کرد و کل جمعیت شهری را به روستاها فرستاد تا به عنوان کشاورز کار کنند، زیرا CPK در تلاش بود جامعه را به مدلی که پل پوت طراحی کرده بود، تغییر دهد.دولت جدید به دنبال بازسازی کامل جامعه کامبوج بود.بقایای جامعه قدیمی منسوخ شد و مذهب سرکوب شد.کشاورزی جمعی شد و بخش باقیمانده از پایگاه صنعتی رها شد یا تحت کنترل دولت قرار گرفت.کامبوج نه ارز داشت و نه سیستم بانکی.روابط کامبوچیای دموکراتیک با ویتنام و تایلند در نتیجه درگیری های مرزی و اختلافات ایدئولوژیک به سرعت بدتر شد.در زمانی که کمونیست بود، CPK به شدت ناسیونالیست بود و اکثر اعضای آن که در ویتنام زندگی می کردند پاکسازی شدند.کامبوچیای دموکراتیک روابط نزدیکی با جمهوری خلق چین برقرار کرد و درگیری کامبوج و ویتنام بخشی از رقابت چین و شوروی شد و مسکو از ویتنام حمایت کرد.زمانی که ارتش دموکرات کامبوچیا به روستاهای ویتنام حمله کرد، درگیری های مرزی بدتر شد.رژیم در دسامبر 1977، در اعتراض به تلاش ادعایی ویتنام برای ایجاد فدراسیون هندوچین، روابط خود را با هانوی قطع کرد.در اواسط سال 1978، نیروهای ویتنامی به کامبوج حمله کردند و حدود 30 مایل (48 کیلومتر) قبل از رسیدن فصل باران پیشروی کردند.دلایل حمایت چین از CPK جلوگیری از جنبش پان هندوچین و حفظ برتری نظامی چین در منطقه بود.اتحاد جماهیر شوروی از یک ویتنام قوی برای حفظ جبهه دوم علیه چین در صورت خصومت و جلوگیری از گسترش بیشتر چین حمایت کرد.از زمان مرگ استالین، روابط بین چین تحت کنترل مائو و اتحاد جماهیر شوروی در بهترین حالت گرم بوده است.در فوریه تا مارس 1979، چین و ویتنام با جنگ کوتاه چین و ویتنام بر سر این موضوع مبارزه کردند.در داخل حزب کمونیست چین، رهبری تحصیل‌کرده پاریس - پل پوت، اینگ ساری، نوون چیا و سون سن - کنترل را در دست داشتند.قانون اساسی جدید در ژانویه 1976، کامبوچیا دموکراتیک را به عنوان یک جمهوری خلق کمونیست معرفی کرد و یک مجمع 250 نفره از نمایندگان مردم کامبوچیا (PRA) در ماه مارس برای انتخاب رهبری دسته جمعی یک هیئت رئیسه دولتی انتخاب شد. رئیس دولت شد.شاهزاده سیهانوک در 2 آوریل از ریاست دولت استعفا داد و در حبس خانگی مجازی قرار گرفت.