تاریخ هندوئیسم

منابع


Play button

3300 BCE - 2023

تاریخ هندوئیسم



تاریخ هندوئیسم طیف گسترده ای از سنت های مذهبی مرتبط بومی شبه قارههند را پوشش می دهد.تاریخ آن با توسعه دین در شبه قاره هند از عصر آهن همپوشانی دارد یا همزمان است، و برخی از سنت های آن به ادیان ماقبل تاریخ مانند تمدن دره سند عصر برنز بازمی گردد.از این رو این دین "قدیمی ترین دین" در جهان نامیده شده است.محققان هندوئیسم را ترکیبی از فرهنگ‌ها و سنت‌های مختلف هندی می‌دانند که ریشه‌های متنوعی دارد و بنیان‌گذار واحدی ندارد.این سنتز هندو پس از دوره ودایی، بین حدودا.500–200 قبل از میلاد و حدود300 پس از میلاد، در دوره شهرنشینی دوم و دوره کلاسیک اولیه هندوئیسم، زمانی که حماسه ها و اولین پورانا سروده شدند.در دوره قرون وسطی، با افول بودیسم در هند، شکوفا شد.تاریخ هندوئیسم اغلب به دوره های توسعه تقسیم می شود.دوره اول دوره قبل از ودایی است که شامل تمدن دره سند و مذاهب محلی ماقبل تاریخ است که در حدود 1750 قبل از میلاد به پایان می رسد.این دوره در شمال هند با دوره ودایی دنبال شد، که شاهد معرفی دین تاریخی ودایی با مهاجرت های هند و آریایی بود که از حدود 1900 قبل از میلاد تا 1400 قبل از میلاد آغاز شد.دوره بعدی، بین 800 قبل از میلاد و 200 قبل از میلاد، "نقطه عطفی بین دین ودایی و ادیان هندو" و دوره شکل گیری هندوئیسم، جینیسم و ​​بودیسم است.دوره حماسه و اوایل پورانیک، از ق.200 قبل از میلاد تا 500 پس از میلاد، شاهد «عصر طلایی» کلاسیک هندوئیسم (حدود 320-650 پس از میلاد)، که مصادف با امپراتوری گوپتا است.در این دوره شش شاخه از فلسفه هندو به نام های سامخیا، یوگا، نیایا، وایشیکا، میماسا و ودانتا تکامل یافت.فرقه های توحیدی مانند شیویسم و ​​ویشنویسم در همین دوره از طریق جنبش باکتی توسعه یافتند.دوره تقریباً 650 تا 1100 پس از میلاد، دوره کلاسیک متأخر یا اوایل قرون وسطی را تشکیل می‌دهد که در آن هندوئیسم کلاسیک پورانیک تأسیس شد، و تثبیت تأثیرگذار آدی شانکارا از Advaita Vedanta.هندوئیسم تحت فرمانروایان هندو و اسلامی از ق.1200 تا 1750 پس از میلاد، شاهد برجستگی روزافزون جنبش باکتی بودیم که امروزه نیز تأثیرگذار است.دوره استعمار شاهد ظهور جنبش‌های اصلاحی مختلف هندو بود که تا حدی از جنبش‌های غربی الهام گرفته بودند، مانند وحدت‌گرایی و تئوسوفی.تجزیه هند در سال 1947 در امتداد خطوط مذهبی بود و جمهوری هند با اکثریت هندو ظهور کرد.در طول قرن بیستم، به دلیل مهاجران هندی، اقلیت‌های هندو در تمام قاره‌ها شکل گرفته‌اند و بزرگترین جوامع به تعداد مطلق در ایالات متحده و بریتانیا وجود دارد.
HistoryMaps Shop

بازدید از فروشگاه

10000 BCE Jan 1

پیش درآمد

India
هندوئیسم ممکن است ریشه در آیین ماقبل تاریخ بین‌سنگی داشته باشد، مانند نقاشی‌های صخره‌ای پناهگاه‌های صخره‌ای بهمبتکا، که حدود 10000 سال قدمت دارند (حدود 8000 سال قبل از میلاد)، و همچنین دوران نوسنگی.حداقل برخی از این پناهگاه ها بیش از 100000 سال پیش اشغال شده بودند.چندین مذهب قبیله ای هنوز وجود دارند، اگرچه اعمال آنها ممکن است شبیه آیین های ماقبل تاریخ نباشد.
▲
●
1750 BCE - 500 BCE
دوره وداییornament
Play button
1500 BCE Jan 1 - 500 BCE

عصر ودایی

India
دوره ودایی یا عصر ودایی (حدود 1500 - حدود 500 قبل از میلاد)، دوره ای در اواخر عصر برنز و اوایل عصر آهن در تاریخهند است که ادبیات ودایی، از جمله وداها (حدود 1300-900) قبل از میلاد)، در شمال شبه قاره هند، بین پایان تمدن دره سند شهری و شهرنشینی دوم که در دشت هند-گنگتیک مرکزی آغاز شد، تشکیل شد.600 قبل از میلادوداها متون مذهبی هستند که اساس هندوئیسم امروزی را تشکیل دادند که در پادشاهی کورو نیز توسعه یافت.وداها حاوی جزئیاتی از زندگی در این دوره هستند که به تاریخی تعبیر شده اند و منابع اولیه برای درک آن دوره را تشکیل می دهند.این اسناد، در کنار سوابق باستان شناسی مربوطه، امکان ردیابی و استنتاج تکامل فرهنگ ودایی را فراهم می کند.
▲
●
ریگودا
ریگودا ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1500 BCE Jan 1

ریگودا

Indus River
ریگودا یا ریگ ودا مجموعه ای از سرودهای هندی باستانی سانسکریت ودایی (sūktas) است.این یکی از چهار متن مقدس متعارف هندو (śruti) است که به عنوان وداها شناخته می شود.ریگودا قدیمی ترین متن سانسکریت ودایی شناخته شده است.لایه های اولیه آن از قدیمی ترین متون موجود در هر زبان هند و اروپایی است.صداها و متون ریگودا از هزاره دوم قبل از میلاد به صورت شفاهی منتقل شده است.شواهد زبان شناختی و زبانی نشان می دهد که بخش عمده ای از Rigveda Samhita در منطقه شمال غربی (به رودخانه های Rigvedic مراجعه کنید) شبه قاره هند تشکیل شده است، به احتمال زیاد بین سال های قبل.1500 و 1000 قبل از میلاد، اگرچه تقریب وسیع تری از ج.1900-1200 قبل از میلاد نیز داده شده است.متن به صورت لایه ای متشکل از سامیتا، برهمانا، آرانیاکاس و اوپانیشاد است.Rigveda Samhita متن اصلی است و مجموعه ای از 10 کتاب (maṇḍalas) با 1028 سرود (sūktas) در حدود 10600 بیت (به نام ṛc، همنام نام Rigveda) است.در هشت کتاب - کتاب‌های 2 تا 9 - که قدیمی‌ترین آنها سروده شده‌اند، سرودها عمدتاً کیهان‌شناسی، مناسک، مناسک و ستایش خدایان را مورد بحث قرار می‌دهند.کتب جدیدتر (کتاب 1 و 10) نیز تا حدی به مسائل فلسفی یا نظری، فضایل مانند دانا (صدقه) در جامعه، سؤالاتی در مورد منشأ جهان و ماهیت الهی و سایر مسائل متافیزیکی در آنها می پردازد. سرودها
▲
●
دین عامیانه دراویدی
خدای قومی دراویدی ایانار با دو همسر ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1500 BCE Jan 1

دین عامیانه دراویدی

India
دین اولیه دراویدی شکلی غیر ودایی از هندوئیسم را تشکیل می داد، زیرا آنها یا از نظر تاریخی بودند یا در حال حاضر آگامی هستند.آگاماها در منشأ غیر ودایی هستند و یا به عنوان متون پس از ودایی یا به عنوان ترکیبات پیش از ودایی تاریخ گذاری شده اند.آگاما مجموعه‌ای از متون مقدس تامیل و سانسکریت است که عمدتاً روش‌های ساخت معبد و ایجاد مورتی، وسایل پرستش خدایان، آموزه‌های فلسفی، تمرین‌های مراقبه، رسیدن به خواسته‌های شش‌گانه و چهار نوع یوگا را تشکیل می‌دهند.پرستش خدای سرپرست، گیاهان و جانوران مقدس در هندوئیسم نیز به عنوان بقای دین دراویدی پیش از ودایی شناخته شده است.تأثیر زبان‌شناختی دراویدی بر دین ودایی اولیه مشهود است، بسیاری از این ویژگی‌ها در قدیمی‌ترین زبان هند و آریایی شناخته شده، زبان ریگودا (حدود 1500 پ.شواهد زبانی برای تأثیر دراویدی به طور فزاینده‌ای قوی‌تر می‌شود، زیرا فرد از سامهیتاس‌ها در آثار ودایی بعدی و به ادبیات کلاسیک پس از ودایی حرکت می‌کند.این نشان دهنده ادغام یا ترکیب مذهبی و فرهنگی اولیه بین دراویدیان باستان و هندوآریایی ها است که بر تمدن هند تأثیر گذاشت.
▲
●
یاجورودا
متن یاجورودا فرمول و مانتراهایی را که باید در مراسم آتش قربانی (یاجنا) ادا شود، توصیف می‌کند.پیشنهادات معمولاً روغنی (کره شفاف)، غلات، دانه‌های معطر و شیر گاو است. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1203 BCE Jan 1

یاجورودا

India
یاجورودا (به سانسکریت: यजुर्वेद، یاجورودا، از یاجوس به معنای "عبادت" و ودا به معنای "دانش") ودا عمدتاً از مانتراهای منثور برای مراسم عبادت است.یک متن سانسکریت باستانی ودایی، مجموعه‌ای از فرمول‌های هدایای آیینی است که توسط یک کشیش گفته می‌شود، در حالی که یک فرد اعمال آیینی مانند کارهای قبل از آتش یاجنا انجام می‌داد.یاجورودا یکی از چهار ودا و یکی از متون مقدس هندوئیسم است.قرن دقیق ترکیب یاجورودا ناشناخته است و ویتزل تخمین زده است که بین 1200 تا 800 قبل از میلاد، همزمان با سامودا و آتاروودا باشد.Yajurveda به طور گسترده به دو گروه تقسیم می شود - Yajurveda "سیاه" یا "تاریک" (کریشنا) و "سفید" یا "روشن" (Shukla) Yajurveda.اصطلاح "سیاه" به معنای "مجموعه نامتجانس، نامشخص و متلاطم" از آیات در یاجورودا است، برخلاف "سفید" که به معنای "خوب چیدمان، شفاف" یاجورودا است.یاجورودای سیاه تا کنون در چهار نمای زنده مانده است، در حالی که دو رنگ یاجورودای سفید تا دوران مدرن باقی مانده است.قدیمی ترین و باستانی ترین لایه Yajurveda samhita شامل حدود 1875 بیت است که متمایز هستند اما بر اساس آیات ریگودا وام گرفته شده و ساخته شده اند.لایه میانی شامل ساتاپاتا برهمانا، یکی از بزرگترین متون برهمانا در مجموعه ودایی است.جوانترین لایه متن یاجورودا شامل بزرگترین مجموعه اوپانیشادهای اولیه است که بر مکاتب مختلف فلسفه هندو تأثیرگذار است.اینها عبارتند از بریادرانیاکا اوپانیشاد، ایشا اوپانیشاد، تایتیریا اوپانیشاد، کاتا اوپانیشاد، شوتاشواتارا اوپانیشاد و مایتری اوپانیشاد. مربوط به قرن دوازدهم میلادی
▲
●
سامودا
سامودا ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1202 BCE Jan 1

سامودا

India
سماودا، ودای ملودی ها و آوازهاست.این متن سانسکریت باستانی ودایی و بخشی از متون مقدس هندوئیسم است.یکی از چهار ودا، متنی مذهبی است که از 1875 آیه تشکیل شده است.تمام آیات به جز ۷۵ آیه از ریگودا گرفته شده است.سه نسخه از سامودا باقی مانده است و نسخه های خطی مختلفی از ودا در مناطق مختلف هند یافت شده است.در حالی که اعتقاد بر این است که قدیمی‌ترین بخش‌های آن مربوط به دوره ریگودیک است، مجموعه موجود از دوره مانترای پس از ریگودیک در سانسکریت ودایی، بین ق.1200 و 1000 قبل از میلاد یا «کمی نسبتاً دیرتر»، تقریباً معاصر با آتاروودا و یاجورودا.در داخل سامودا، چاندوگیا اوپانیشاد و کنا اوپانیشاد که به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است، به عنوان اوپانیشادهای اولیه و تأثیرگذار بر شش مکتب فلسفه هندو، به ویژه مکتب ودانتا، در نظر گرفته شده است.ساماودا پایه های مهمی برای موسیقی هندی بعدی قرار داد.
▲
●
دارماشترا
متون سانسکریت در مورد قانون و رفتار ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1000 BCE Jan 1

دارماشترا

India
دارماشترا ژانری از متون سانسکریت در مورد قانون و رفتار است و به رساله‌های دارما (شاشترا) اشاره دارد.برخلاف دارماسوترا که مبتنی بر وداها هستند، این متون عمدتاً مبتنی بر پورانا هستند.دارمشاستراهای زیادی وجود دارد که به طور مختلف بین 18 تا 100 تخمین زده می شود، با دیدگاه های متفاوت و متضاد.هر یک از این متون در نسخه‌های مختلفی وجود دارد و هر کدام ریشه در متون دارماسوترا مربوط به هزاره اول پیش از میلاد دارند که از مطالعات Kalpa (Vedanga) در عصر ودایی پدید آمده‌اند.مجموعه متنی دارمااسترا در ابیات شاعرانه سروده شده است، بخشی از اسمریت های هندو است که شامل تفسیرها و رساله های متفاوتی در مورد وظایف، مسئولیت ها و اخلاقیات نسبت به خود، خانواده و به عنوان عضوی از جامعه است.متون شامل بحث آشراما (مراحل زندگی)، وارنا (طبقات اجتماعی)، پوروشارتا (اهداف مناسب زندگی)، فضایل و وظایف شخصی مانند آهیمسا (عدم خشونت) علیه همه موجودات زنده، قوانین جنگ عادلانه و غیره است. موضوعاتدارمااسترا در تاریخ مدرن استعماری هند تأثیرگذار شد، زمانی که آنها توسط مدیران اولیه استعمار بریتانیا به عنوان قانون سرزمین برای همه غیرمسلمانان (هندو، جین، بودایی، سیک) در جنوب آسیا، پس از شریعت، یعنی فتوای امپراتوری مغول، فرموله شدند. - علم گیر توسط امپراطور محمد اورنگ زیب، قبلاً به عنوان قانون مسلمانان در هند مستعمره پذیرفته شده بود.
▲
●
برهمانا
برهماناها آثار ودایی śruti هستند که به سامهیتها (سرودها و مانتراها) ریگ، ساما، یاجور و آتاروا ودا متصل شده اند. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
900 BCE Jan 1

برهمانا

India
برهماناها آثار ودایی śruti هستند که به سامیتاها (سرودها و مانتراها) ریگ، ساما، یاجور و آتاروا ودا متصل شده‌اند.آنها یک لایه ثانویه یا طبقه بندی از متون سانسکریت هستند که در هر ودا تعبیه شده است، اغلب به برهمن ها در مورد اجرای آیین های ودایی (که در آن سامهیتاهای مرتبط خوانده می شود) توضیح می دهند و آموزش می دهند.ادبیات برهمانا علاوه بر توضیح نماد و معنای سامهیتاس، دانش علمی دوره ودایی، از جمله نجوم رصدی و به ویژه در رابطه با ساخت محراب، هندسه را نیز بیان می کند.برخی از برهماناها که ماهیت متفاوتی دارند، حاوی مطالب عرفانی و فلسفی نیز هستند که آرانیاکاها و اوپانیشادها را تشکیل می دهند.هر ودا یک یا چند برهمانای خاص خود را دارد و هر برهمانا به طور کلی با یک مکتب شاخا یا ودایی خاص مرتبط است.کمتر از بیست برهمانا در حال حاضر موجود است، زیرا اکثر آنها گم شده یا از بین رفته اند.تاریخ گذاری آخرین مدون برهماناها و متون ودایی مرتبط بحث برانگیز است، زیرا احتمالاً پس از چندین قرن انتقال شفاهی ثبت شده اند.قدیمی ترین برهمانا مربوط به حدود 900 سال قبل از میلاد مسیح است، در حالی که جوانترین آنها مربوط به حدود 700 قبل از میلاد است.
▲
●
اوپانیشادها
آدی شانکارا، مبین Advaita Vedanta و مفسر (bhashya) اوپانیشادها ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
800 BCE Jan 1

اوپانیشادها

India
اوپانیشادها متون سانسکریت ودایی متأخر فلسفه هندو هستند که اساس فلسفه هندوی بعدی را فراهم کردند.آنها جدیدترین بخش وداها، قدیمی ترین متون مقدس هندوئیسم هستند و به مراقبه، فلسفه، آگاهی و دانش هستی شناختی می پردازند.بخش‌های قبلی وداها به مانتراها، دعاها، آیین‌ها، مراسم و قربانی‌ها می‌پردازد.در حالی که اوپانیشادها در میان مهم‌ترین ادبیات در تاریخ ادیان و فرهنگ هند هستند، طیف گسترده‌ای از «آیین، تجسم و دانش باطنی» را مستند می‌کنند که از آیین‌های ودایی جدا شده و در سنت‌های تفسیری بعدی به طرق مختلف تفسیر شده است.از میان تمام ادبیات ودایی، اوپانیشادها به تنهایی به طور گسترده ای شناخته شده هستند، و ایده های متنوع آنها، که به روش های مختلف تفسیر شده اند، از سنت های بعدی هندوئیسم خبر می دهند.اوپانیشادها معمولا به عنوان ودانتا شناخته می شوند.ودانتا به عنوان «آخرین فصل‌ها، بخش‌هایی از ودا» و به طور متناوب به «شیء، بالاترین هدف ودا» تعبیر شده است.هدف همه اوپانیشادها بررسی ماهیت آتمن (خود) و «هدایت [هدایت] پرسشگر به سوی آن است».در مورد رابطه آتمن و برهمن ایده های مختلفی می توان یافت و مفسران بعدی سعی کردند این تنوع را هماهنگ کنند.همراه با باگاواد گیتا و برهماسوترا، موخیا اوپانیشادها (معروف به مجموع به عنوان پراستاناترای) پایه ای برای چندین مکتب بعدی ودانتا، از جمله آدوایتا ودانتا (مونیستیک یا غیردوئستی) آدی شانکارا، رامانوجا (حدود 1077-1077 م.) فراهم کردند. ویشیشتادوایتا (مونیسم واجد شرایط) و دوایتای مادهواچاریا (1199–1278 م.) (دوآلیسم).حدود 108 اوپانیشاد شناخته شده است که ده ها نفر از آنها قدیمی ترین و مهم ترین آنها هستند و به عنوان اصلی یا اصلی (مخیا) اوپانیشاد نامیده می شوند.موخیا اوپانیشادها بیشتر در بخش پایانی برهماناها و آرانیاکاها یافت می‌شوند و برای قرن‌ها توسط هر نسل حفظ می‌شدند و به صورت شفاهی منتقل می‌شدند.موخیا اوپانیشادها پیش از دوران مشترک هستند، اما هیچ اتفاق نظر علمی در مورد تاریخ آنها، یا حتی در مورد اینکه کدام آنها قبل یا بعد بودایی هستند، وجود ندارد.برهادارانیاکا توسط دانشمندان مدرن به ویژه باستانی دیده می شود.از باقیمانده، 95 اوپانیشاد بخشی از قانون موکتیکا هستند که از قرون آخر هزاره 1 قبل از میلاد تا حدود قرن 15 پس از میلاد تشکیل شده است.اوپانیشادهای جدید، فراتر از 108 در قانون موکتیکا، در اوایل دوران مدرن و مدرن همچنان سروده می شدند، اگرچه اغلب به موضوعاتی می پرداختند که با وداها ارتباطی ندارند.
▲
●
Play button
700 BCE Jan 1

جینیسم

India
جینیسم دینی است که در هند باستان پایه گذاری شده است.جین ها تاریخ خود را از طریق بیست و چهار تیرتانکارا دنبال می کنند و ریشاباناتا را به عنوان اولین تیرتانکارا (در چرخه زمانی کنونی) ارج می نهند.برخی از مصنوعات یافت شده در تمدن دره ایندوس به عنوان پیوندی با فرهنگ جین باستان مطرح شده است، اما اطلاعات کمی در مورد شمایل نگاری و خط دره ایندوس وجود دارد.دو tirthankara آخر، tirthankara 23 Parshvanatha (حدود قرن 9 تا 8 پ.ماهاویرا معاصر بودا بود.بر اساس پیشنهاد گلسناپ در سال 1925، منشأ جینیسم را می توان در بیست و سومین تیرتانکارا پرشواناتا (حدود قرن هشتم تا هفتم پیش از میلاد) دنبال کرد و او بیست و دو تیرتانکارا را به عنوان شخصیت های افسانه ای افسانه ای در نظر می گیرد.دو فرقه اصلی جینیسم، فرقه دیگامبارا و اوتامبارا، احتمالاً در حدود قرن سوم قبل از میلاد شروع به شکل گیری کردند و این انشقاق در حدود قرن پنجم پس از میلاد کامل شد.این فرقه ها بعداً به چند فرقه فرعی مانند استانهکاواسی و تراپانتیس تقسیم شدند.بسیاری از معابد تاریخی آن که هنوز هم وجود دارند در هزاره اول پس از میلاد ساخته شده اند.پس از قرن دوازدهم، معابد، زیارت و سنت زاهدانه جینیسم برهنه در طول حکومت مسلمانان مورد آزار و اذیت قرار گرفت، به استثنای اکبر که تحمل مذهبی و حمایت از جینیسم منجر به ممنوعیت موقت کشتار حیوانات در دوران مذهبی جین شد. جشنواره داسا لاکشانا
▲
●
600 BCE - 200 BCE
دومین شهرنشینی و زوال برهمنیسمornament
Play button
600 BCE Jan 1 - 300 BCE

وایشنویسم

India
وایشنویسم در کنار شیویسم، شاکتیسم و ​​اسمارتیسم یکی از فرقه های اصلی هندو است.بر اساس برآوردی که جانسون و گریم در سال 2010 انجام دادند، ویشناوی ها بزرگترین فرقه هندو هستند که حدود 641 میلیون یا 67.6 درصد از هندوها را تشکیل می دهند.ویشنوئیسم نیز نامیده می شود زیرا ویشنو را تنها موجود برتری می داند که همه خدایان هندو را رهبری می کند، یعنی ماهاویشنو.پیروان آن وایشناوی ها یا ویشناواها (IAST: Vaiṣṇava) نامیده می شوند و شامل فرقه های فرعی مانند کریشنائیسم و ​​رامایسم است که به ترتیب کریشنا و راما را برترین موجودات می دانند.ظهور باستانی ویشنویسم نامشخص است و به طور گسترده به عنوان تلفیقی از ادیان مختلف منطقه ای غیر ودایی با ویشنو فرض می شود.ادغام چندین سنت خداباوری غیر ودایی رایج، به‌ویژه آیین‌های باگاواتا واسودوا-کریشنا و گوپالا-کریشنا، و نارایانا، در قرن هفتم تا چهارم پیش از میلاد ایجاد شد.در قرون اولیه پس از میلاد با خدای ودایی ویشنو ادغام شد و به عنوان ویشنویسم نهایی شد، زمانی که دکترین آواتار را توسعه داد، که در آن خدایان مختلف غیر ودایی به عنوان تجسم های متمایز خدای عالی ویشنو مورد احترام قرار می گیرند.راما، کریشنا، نارایانا، کالکی، هاری، ویتوبا، ونکاتسوارا، شریناتجی و جاگانات از جمله نام‌های آواتارهای محبوب هستند که همگی به عنوان جنبه‌های مختلف یک موجود عالی دیده می‌شوند.سنت ویشناوی به دلیل ارادت عاشقانه به آواتار ویشنو (اغلب کریشنا) معروف است و به این ترتیب کلید گسترش جنبش باکتی در جنوب آسیا در هزاره دوم پس از میلاد بود.این مدرسه دارای چهار دسته اصلی سامپرادایا (مذهب، مدارس فرعی) است: مدرسه قرون وسطایی ویشیشتادوایتا در رامانوجا، مدرسه دوایتا (تاتواوادا) مادهواچاریا، مدرسه دوایتادوایتا در نیمبارکاچاریا و پشتیمارگ والابهاچاریا.راماناندا (قرن چهاردهم) جنبشی راما محور ایجاد کرد که اکنون بزرگترین گروه رهبانی در آسیا است.متون کلیدی در ویشناوییسم عبارتند از وداها، اوپانیشادها، باگاواد گیتا، متون پانکاراترا (آگاما)، نالایرا دیویا پرابهاندهام و باگاواتا پورانا.
▲
●
ادیان Śramana
یک راهب جین ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
600 BCE Jan 1

ادیان Śramana

India
Śramaṇa (سنسکریت؛ پالی: samaṇa) به معنای "کسی که کار می کند، زحمت می کشد یا خود را به کار می اندازد (برای اهدافی عالی یا مذهبی)" یا "سالک، کسی که اعمال ریاضتی انجام می دهد، زاهد".در طول توسعه خود، این اصطلاح به چندین دین زاهدانه غیر برهمنی به موازات اما جدا از دین ودایی اشاره کرد.سنت شرامنا عمدتاً شامل آیین جین، بودیسم و ​​سایرین مانند آجیویکا است.مذاهب شرامانا در همان حلقه‌های فکری از ماگادا بزرگ رایج شدند که منجر به توسعه اعمال معنوی شد، و همچنین مفاهیم رایج در همه ادیان اصلی هند مانند ساسارا (چرخه تولد و مرگ) و موکشا (رهایی از آن چرخه).سنت های شرامانی دارای طیف متنوعی از باورها هستند، از پذیرش یا انکار مفهوم روح، تقدیرگرایی تا اراده آزاد، ایده آل سازی زهد افراطی تا زندگی خانوادگی، چشم پوشی، اهیمسه سخت (عدم خشونت) و گیاهخواری تا مجاز بودن خشونت. و گوشت خواری
▲
●
سنتز هندو
سنتز هندو ©Edwin Lord Weeks
500 BCE Jan 1 - 300

سنتز هندو

India
افول برهمنیسم با ارائه خدمات جدید و ترکیب میراث مذهبی هندوآریایی غیر ودایی دشت گنگ شرقی و سنت های مذهبی محلی غلبه کرد و هندوئیسم معاصر را به وجود آورد.بین 500 تا 200 قبل از میلاد و ق.300 پس از میلاد، «سنتز هندو» توسعه یافت، که تأثیرات سرامانی و بودایی و سنت نوظهور باکتی را از طریق ادبیات اسمریتی در برهمنی گنجاند.این سنتز تحت فشار موفقیت بودیسم و ​​جینیسم پدیدار شد.به گفته امبری، چندین سنت دینی دیگر در کنار دین ودایی وجود داشته است.این مذاهب بومی "در نهایت جایی در زیر پوشش گسترده دین ودایی پیدا کردند".زمانی که برهمنیسم رو به زوال بود و باید با بودیسم و ​​جینیسم رقابت می کرد، ادیان رایج این فرصت را پیدا کردند تا خود را اثبات کنند.این «برهمنیسم جدید» برای حاکمانی که جذب قدرت‌های ماوراء طبیعی و توصیه‌های عملی برهمنی‌ها می‌شدند جذاب بود و منجر به تجدید نفوذ برهمنی شد که از عصر کلاسیک هندوئیسم در قرن‌های اولیه میلاد بر جامعه هند مسلط شد.این امر در فرآیند سانسکریت سازی منعکس شده است، فرآیندی که در آن "مردم از بسیاری از اقشار جامعه در سراسر شبه قاره تمایل داشتند زندگی مذهبی و اجتماعی خود را با هنجارهای برهمنی تطبیق دهند".این در تمایل به شناسایی خدایان محلی با خدایان متون سانسکریت منعکس شده است.
▲
●
ودانگا
ودانگا ©Edwin Lord Weeks
400 BCE Jan 1

ودانگا

India
ودانگا (به سانسکریت: वेदाङ्ग vedāṅga، "دسته های ودا") شش رشته کمکی هندوئیسم است که در دوران باستان توسعه یافته و با مطالعه وداها مرتبط بوده است.شخصیت ودانگاس ریشه در دوران باستان دارد و بریهادارانیاکا اوپانیشاد از آن به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از لایه برهماناس متون ودایی یاد می کند.این رشته های کمکی مطالعاتی با تدوین وداها در عصر آهن هند بوجود می آیند.مشخص نیست که لیست شش ودانگا برای اولین بار چه زمانی مفهوم سازی شد.ودانگاها احتمالاً در اواخر دوره ودایی، در حدود یا پس از اواسط هزاره اول پیش از میلاد، توسعه یافتند.متن اولیه این ژانر Nighantu اثر یاسکا است که تقریباً به قرن پنجم قبل از میلاد برمی گردد.این زمینه‌های کمکی مطالعات ودایی به این دلیل پدید آمدند که زبان متون ودایی که قرن‌ها پیش از آن نوشته شده بودند، برای مردم آن زمان بیش از حد قدیمی رشد کرد.ودانگا به‌عنوان مطالعات فرعی برای وداها توسعه یافت، اما بینش‌های آن در مورد متر، ساختار صدا و زبان، دستور زبان، تجزیه و تحلیل زبان‌شناختی و موضوعات دیگر بر مطالعات پسا ودایی، هنرها، فرهنگ و مکاتب مختلف فلسفه هندو تأثیر گذاشت.برای مثال، مطالعات کالپا ودانگا باعث پیدایش دارما سوتراها شد که بعداً به دارما-شاستراها گسترش یافتند.
▲
●
افول برهمنیسم
افول برهمنیسم ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
320 BCE Jan 1

افول برهمنیسم

India
دوره پس از ودایی شهرنشینی دوم شاهد افول برهمنیسم بود.در پایان دوره ودایی، معنای کلمات وداها مبهم شده بود و به عنوان "توالی ثابتی از صداها" با قدرت جادویی، "وسیله ای برای رسیدن به هدف" درک می شد.با رشد شهرها که درآمد و حمایت برهمن های روستایی را تهدید می کرد.ظهور بودیسم ؛و لشکرکشی هند اسکندر مقدونی (327-325 پ.م.)، گسترش امپراتوری موریا (322-185 پ. برهمنیسم با تهدیدی جدی برای موجودیت خود مواجه بود.در برخی از متون متأخر، شمال غربی-هند (که متون قبلی آن را بخشی از «آریاوارتا» می‌دانند) احتمالاً به دلیل تهاجمات، حتی «نجس» دیده می‌شود.کارناپاروا 43.5-8 بیان می کند که کسانی که در سندو و پنج رودخانه پنجاب زندگی می کنند، نجس و دارماباحیا هستند.
▲
●
200 BCE - 1200
سنتز هندو و هندوئیسم کلاسیکornament
اسمریتی
اسمریتی ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
200 BCE Jan 2 - 100

اسمریتی

India
اسمریتی، به معنای واقعی کلمه «آنچه به یاد می‌ماند» مجموعه‌ای از متون هندو است که معمولاً به یک نویسنده نسبت داده می‌شود و به طور سنتی نوشته می‌شود، برخلاف Śrutis (ادبیات ودایی) که بدون نویسنده تلقی می‌شود، که به صورت شفاهی در بین نسل‌ها منتقل شده و ثابت شده است.اسمریتی یک اثر ثانویه مشتق است و در هندوئیسم به جز در مکتب میمامسا در فلسفه هندو، اعتبار کمتری نسبت به سروتی دارد.اقتدار اسمریتی که توسط مکاتب ارتدکس پذیرفته شده است، برگرفته از اقتدار شروتی است که مبتنی بر آن است.ادبیات اسمرتی مجموعه ای از متون متنوع و متنوع است.این مجموعه شامل، اما نه محدود به شش ودانگا (علوم کمکی در وداها)، حماسه‌ها (مهابهاراتا و رامایانا)، دارماسوتراها و دارماموشاستراها (یا اسمریتیشاستراها)، آرتاساوشاستراها، شاعران پورایا و شاعران است. ، بهاسیاهای گسترده (بررسی و تفسیر بر متون شروتی و غیر شروتی) و نیبانداها (خلاصه) متعددی که سیاست، اخلاق (Nitisastras)، فرهنگ، هنر و جامعه را پوشش می دهد. هر متن اسمریتی در نسخه های بسیاری با قرائت های مختلف وجود دارد.اسمریتی ها سیال در نظر گرفته می شدند و توسط هر کسی در سنت هندوهای باستان و قرون وسطی آزادانه بازنویسی می شد.
▲
●
شیویسم
دو زن زاهد شیوا (نقاشی قرن هجدهم) ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
50 BCE Jan 1

شیویسم

India
شیویسم یکی از سنت‌های اصلی هندو است که شیوا، پارواتی، دورگا و ماهاکالی را می‌پرستند.به عنوان حق تعالییکی از بزرگ‌ترین فرقه‌های هندو، سنت‌های فرعی بسیاری را در بر می‌گیرد که از خداباوری دوگانه عبادی مانند شیوا سیدانتا تا غیر خداباوری مبتنی بر یوگا مانند شیویسم کشمیری را شامل می‌شود.هم وداها و هم متون آگاما را منابع مهم الهیات می داند.شیویسم به‌عنوان ملغمه‌ای از ادیان و سنت‌های پیش‌ودایی برگرفته از سنت‌ها و فلسفه‌های شیوا سیدانتای جنوب تامیل، که در سنت شیوای غیر ودایی ادغام شدند، توسعه یافت.در روند سانسکریت و شکل‌گیری هندوئیسم، از قرن‌های آخر پیش از میلاد، این سنت‌های پیش‌ودایی با خدای ودایی رودرا و دیگر خدایان ودایی همسو شدند و سنت‌های شیوای غیر ودایی را در ردیف ودایی-برهمنی گنجانیدند.شیویسم عبادی و مونیستی در هزاره اول پس از میلاد رایج شد و به سرعت به سنت مذهبی غالب بسیاری از پادشاهی های هندو تبدیل شد.اندکی پس از آن به آسیای جنوب شرقی رسید و منجر به ساخت هزاران معبد شیوا در جزایر اندونزی و همچنین کامبوج و ویتنام شد که با بودیسم در این مناطق تکامل یافتند.الهیات شیوی از شیوا خالق، حافظ و ویرانگر تا همان آتمن (خود) در درون خود و هر موجود زنده ای است.ارتباط نزدیکی با شاکتیسم دارد و برخی از شیواها در معابد شیوا و شاکتی عبادت می کنند.این سنت هندو است که بیشتر زندگی زاهدانه را می پذیرد و بر یوگا تأکید می کند و مانند سایر سنت های هندو فرد را تشویق می کند تا شیوا را در درون خود کشف کند و با او یکی شود.پیروان شیویسم را «شیوی» یا «سایواس» می گویند.
▲
●
هندوئیسم در آسیای جنوب شرقی
آنکور وات ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
50 Jan 1

هندوئیسم در آسیای جنوب شرقی

Indonesia
تأثیرات هندو در اوایل قرن اول به مجمع الجزایر اندونزی رسید.در این زمان،هند شروع به نفوذ شدید بر کشورهای جنوب شرقی آسیا کرد.مسیرهای تجاری هند را با جنوب برمه ، مرکز و جنوب سیام ، کامبوج پایین و جنوب ویتنام مرتبط می‌کرد و تعداد زیادی شهرک‌نشین ساحلی در آنجا ایجاد شد.بنابراین، برای بیش از هزار سال، نفوذ هندو/بودایی هند عامل اصلی بود که سطح خاصی از وحدت فرهنگی را برای کشورهای مختلف منطقه به ارمغان آورد.زبان‌های پالی و سانسکریت و خط هندی، همراه با بودیسم تراوادا و ماهایانا، برهمانیسم و ​​هندوئیسم، از تماس مستقیم و همچنین از طریق متون مقدس و ادبیات هندی، مانند حماسه‌های رامایانا و مهابهاراتا، منتقل شدند.
▲
●
پوراناس
الهه دورگا رهبری هشت ماتریکا در نبرد علیه شیطان راکتابیا، فولیو از دوی مهاتمیام، مارکاندیا پورانا. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
200 Jan 1

پوراناس

India
پورانا ژانر وسیعی از ادبیات هندی است که در مورد طیف وسیعی از موضوعات، به ویژه در مورد افسانه ها و دیگر افسانه های سنتی است.پوراناها به خاطر لایه‌های پیچیده نمادگرایی که در داستان‌هایشان به تصویر کشیده شده‌اند، شناخته می‌شوند.این متون که در اصل به زبان سانسکریت و سایر زبان‌های هندی نوشته شده‌اند، به نام خدایان اصلی هندو مانند ویشنو، شیوا، برهما و شاکتی نام‌گذاری شده‌اند.ژانر ادبیات پورانی هم در هندوئیسم و ​​هم در جینیسم یافت می شود.ادبیات پورانی دایره المعارفی است و شامل موضوعات متنوعی مانند کیهان شناسی، کیهان شناسی، شجره نامه خدایان، الهه ها، پادشاهان، قهرمانان، حکیمان و نیمه خدایان، داستان های عامیانه، زیارت ها، معابد، پزشکی، ستاره شناسی، دستور زبان، کانی شناسی، طنز، عشق است. داستان ها و همچنین الهیات و فلسفه.محتوا در سراسر پوراناها بسیار ناسازگار است و هر پورانا در نسخه های خطی متعددی باقی مانده است که خود ناسازگار هستند.ماها پورانای هندو به طور سنتی به "ویاسا" نسبت داده می شود، اما بسیاری از محققان آنها را احتمالاً اثر بسیاری از نویسندگان در طول قرن ها می دانند.در مقابل، اکثر Jaina Purana ها را می توان تاریخ گذاری کرد و نویسندگان آنها را تعیین کرد.18 موخیا پورانا (پورانای اصلی) و 18 اوپا پورانا (پورانای کوچک) با بیش از 400000 آیه وجود دارد.اولین نسخه‌های پوراناهای مختلف احتمالاً بین قرن سوم و دهم میلادی ساخته شده‌اند.پوراناها در هندوئیسم از اعتبار یک کتاب مقدس برخوردار نیستند، اما به عنوان اسمریتی در نظر گرفته می شوند.
▲
●
دوره گوپتا
دوره گوپتا ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
300 Jan 1 - 500

دوره گوپتا

Pataliputra, Bihar, India
دوره گوپتا (قرن چهارم تا ششم) شاهد شکوفایی دانش، ظهور مکاتب کلاسیک فلسفه هندو، و ادبیات کلاسیک سانسکریت به طور کلی در موضوعاتی از پزشکی، علوم دامپزشکی، ریاضیات ، تا طالع بینی و نجوم و اخترفیزیک بود.آریابهاتا و واراهامیهیرا معروف به این عصر تعلق دارند.گوپتا یک دولت مرکزی قوی ایجاد کرد که اجازه کنترل محلی را نیز می داد.جامعه گوپتا مطابق با اعتقادات هندوها دستور داده شد.این شامل یک سیستم کاست سخت یا سیستم طبقاتی بود.صلح و رفاه ایجاد شده تحت رهبری گوپتا امکان پیگیری تلاش های علمی و هنری را فراهم کرد.
▲
●
امپراتوری های پالاوا
ستونی با شیرهای چند سر.معبد کایلاساناتار، کانچیپورام ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
300 Jan 1 - 800

امپراتوری های پالاوا

Southeast Asia
پالاواها (قرن چهارم تا نهم) در کنار گوپتاهای شمال حامی زبان سانسکریت در جنوب شبه قاره هند بودند.سلطنت پالاوا اولین کتیبه های سانسکریت را با خطی به نام گرانتا دید.پالاواها از معماری دراویدی برای ساختن معابد و آکادمی های بسیار مهم هندو در Mahabalipuram، Kanchipuram و جاهای دیگر استفاده کردند.حکومت آنها شاهد ظهور شاعران بزرگی بود که به اندازه کالیداسا معروف هستند.در اوایل دوره Pallavas، پیوندهای متفاوتی با آسیای جنوب شرقی و سایر کشورها وجود دارد.به همین دلیل، در قرون وسطی، هندوئیسم به دین دولتی در بسیاری از پادشاهی های آسیا تبدیل شد، به اصطلاح هند بزرگ - از افغانستان (کابل) در غرب و تقریباً تمام آسیای جنوب شرقی در شرق ( کامبوج ، ویتنام ، اندونزی ، فیلیپین ) - و تنها در قرن پانزدهم ، بودیسم و ​​اسلام به همه جا نزدیک شدند.
▲
●
عصر طلایی هند
عصر طلایی هند ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
320 Jan 1 - 650

عصر طلایی هند

India
در این دوره، قدرت به همراه رشد تجارت از راه دور، استانداردسازی رویه‌های قانونی و گسترش کلی سواد، متمرکز بود.بودیسم ماهایانا شکوفا شد، اما فرهنگ ارتدکس برهمانا با حمایت سلسله گوپتا، که وایشناوا بودند، شروع به تجدید قوا کرد.موقعیت برهمن ها تقویت شد، اولین معابد هندو که به خدایان خدایان هندو اختصاص یافته بودند، در اواخر عصر گوپتا پدیدار شدند.در طول سلطنت گوپتا، اولین پورانا نوشته شد، که برای انتشار "ایدئولوژی مذهبی جریان اصلی در میان گروه های قبل از سواد و قبیله ای که تحت فرهنگ پذیری بودند" استفاده می شد.گوپتاها از مذهب تازه ظهور پورانی حمایت کردند و به دنبال مشروعیت برای سلسله خود بودند.هندوئیسم پورانی که به دست آمد، تفاوت چشمگیری با برهمانیسم قبلی دارماساستراها و اسمریت ها داشت.به گفته پی اس شارما، «دوره گوپتا و هارشا واقعاً، از دیدگاه کاملاً فکری، درخشان‌ترین دوران در توسعه فلسفه هند را تشکیل می‌دهند»، زیرا فلسفه‌های هندو و بودایی در کنار یکدیگر شکوفا شدند.چارواکا، مکتب ماتریالیستی الحادی، قبل از قرن هشتم میلادی در شمال هند مطرح شد.
▲
●
Play button
400 Jan 1

برهما سوتراس

India
برهما سوترا یک متن سانسکریت است که به حکیم بادارایانا یا حکیم ویاسا نسبت داده می شود و تخمین زده می شود که تقریباً به شکل باقیمانده آن تکمیل شده باشد.400–450 پس از میلاد، در حالی که نسخه اصلی ممکن است باستانی باشد و بین 500 قبل از میلاد تا 200 قبل از میلاد ساخته شده باشد.متن اندیشه های فلسفی و معنوی اوپانیشادها را نظام مند و خلاصه می کند.تفسیر حکیم آدی شانکارا از برهماسوترا تلاش کرد تا آموزه‌های متنوع و گاه ظاهراً متضاد اوپانیشادها را با این استدلال که جان کولر بیان می‌کند ترکیب کند: «برهمن و آتمن از برخی جهات متفاوت هستند، اما در عمیق‌ترین سطح، متفاوت (advaita)، یکسان بودن."با این حال، این دیدگاه از ودانتا در اندیشه هندی جهانی نبود و مفسران دیگر بعداً نظرات متفاوتی داشتند.این یکی از متون بنیادی مکتب ودانتا در فلسفه هندو است.سوترهای برهما مشتمل بر 555 آیه قصیده (سوترا) در چهار فصل است.این آیات اساساً در مورد ماهیت وجود و جهان انسان و ایده هایی در مورد اصل متافیزیکی واقعیت نهایی به نام برهمن است.فصل اول متافیزیک واقعیت مطلق را مورد بحث قرار می دهد، فصل دوم به بررسی و رسیدگی به ایراداتی می پردازد که توسط ایده های مکاتب ارتدوکس رقیب فلسفه های هندو مانند نیایا، یوگا، وایشیکا و میمامسا و همچنین مکاتب هترودکس مانند بودیسم و ​​جینیسم، فصل سوم به معرفت شناسی و راه دستیابی به معرفت رهایی بخش معنوی می پردازد و فصل آخر بیان می کند که چرا چنین معرفتی از نیازهای مهم بشر است.برهما سوترا یکی از سه متن مهم در ودانتا به همراه اوپانیشادهای اصلی و باگاواد گیتا است.این مکتب بر مکاتب مختلف فلسفه هند تأثیرگذار بوده است، اما توسط مکتب فرعی غیر دوگانه آدوایتا ودانتا، مکاتب فرعی خداباورانه ویشیشتادوایتا و دوایتا ودانتا و نیز سایرین تفسیر متفاوتی داشته است.تفسیرهای متعددی درباره برهما سوترا در تاریخ گم شده یا هنوز یافت نشده است.از میان تفاسیر باقیمانده، تفاسیر مورد مطالعه در مورد برهما سوتراها شامل بهاشیا توسط آدی شانکارا، رامانوجا، مادهواچاریا، باسکارا و بسیاری دیگر است.همچنین به نام ودانتا سوترا نیز شناخته می شود که این نام را از ودانتا گرفته است که به معنای واقعی کلمه به معنای "هدف نهایی وداها" است.نام‌های دیگر برهما سوترا، شریراکا سوترا است که در آن شریراکا به معنای «آنچه در بدن زندگی می‌کند (شریرا)، یا خود، روح» و «بیکشو سوترا» است که در لغت به معنای «سوتراس برای راهبان یا معترضان» است.
▲
●
تانترا
ماهاسیدهای بودایی در حال تمرین یوگای جنسی کارمامودرا ("مهر عمل"). ©Anonymous
500 Jan 1

تانترا

India
تانترا سنت های باطنی هندوئیسم و ​​بودیسم است که از اواسط هزاره اول پس از میلاد درهند توسعه یافت.اصطلاح تانترا، در سنت های هندی، همچنین به معنای هر «متن، نظریه، سیستم، روش، ابزار، تکنیک یا عمل» است که به طور گسترده قابل استفاده است.یکی از ویژگی‌های کلیدی این سنت‌ها استفاده از مانتراها است، و از این رو در آیین هندو به آن‌ها مانترامارگا ("مسیر مانترا") یا مانترایانا ("وسایل نقلیه مانترا") و گوهیامانترا ("مانترای مخفی") در بودیسم گفته می‌شود.با شروع در قرون اولیه عصر رایج، تانتراهای تازه آشکار شده با محوریت ویشنو، شیوا یا شاکتی پدیدار شدند.در تمام اشکال اصلی هندوئیسم مدرن، دودمان تانتری وجود دارد، مانند سنت شیوا سیدانتا، فرقه شاکته سری-ویدیا، کائولا، و شیویسم کشمیر.در بودیسم، سنت‌های واجرایانا به خاطر ایده‌ها و شیوه‌های تانتریک، که بر اساس تانتراهای بودایی هندی است، شناخته می‌شوند.آنها عبارتند از بودیسم هندو تبتی، بودیسم باطنی چینی، بودیسم شینگون ژاپنی و بودیسم نیوآر نپال.اگرچه بودیسم باطنی جنوبی به طور مستقیم به تانتراها اشاره نمی کند، اعمال و ایده های آن به موازات آنها است.سنت‌های هندو و بودایی تانتریک بر سایر سنت‌های مذهبی شرقی مانند جینیسم، سنت بون تبتی، دائوئیسم و ​​سنت شینتوی ژاپن تأثیر گذاشته است.شیوه‌های خاصی از عبادت غیر ودایی مانند پوجا در مفهوم و آیین‌هایشان تانتریک در نظر گرفته می‌شوند.ساختمان معبد هندو نیز به طور کلی با شمایل نگاری تانترا مطابقت دارد.متون هندو که این موضوعات را توصیف می کنند، تانترا، آگاما یا سامهیتاس نامیده می شوند.
▲
●
آدوایتا ودانتا
گاوداپادا، یکی از مهم‌ترین فیلسوفان پیش از شاکارا در سنت آدوایتا ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
500 Jan 1

آدوایتا ودانتا

India
آدوایتا ودانتا قدیمی‌ترین سنت موجود ودانتا و یکی از شش فلسفه ارتدکس (آستیکا) هندو (دارشنا) است.تاریخچه آن را می توان به آغاز دوره مشترک ردیابی کرد، اما در قرن ششم تا هفتم پس از میلاد شکل واضحی به خود می گیرد، با آثار اصلی Gaudapada، Maṇḍana Miśra، و Shankara، که توسط سنت و هند شناسان شرق شناس به عنوان یکی از آنها شناخته می شود. برجسته‌ترین نماینده آدوایتا ودانتا، اگرچه شهرت تاریخی و نفوذ فرهنگی شانکارا تنها قرن‌ها بعد، به‌ویژه در دوران تهاجمات مسلمانان و در نتیجه سلطنت شبه قاره هند افزایش یافت.سنت زنده آدوایتا ودانتا در قرون وسطی تحت تأثیر سنت یوگا و متونی مانند یوگا واسیتا و باگاواتا پورانا قرار گرفت و عناصری از آنها را در خود گنجاند.در قرن نوزدهم، به دلیل تأثیر متقابل بین دیدگاه‌های غربی و ناسیونالیسم هندی، علی‌رغم تسلط عددی دین‌داری خداباورانه بکاکتی، آدوایتا به عنوان نمونه‌ای از معنویت هندو در نظر گرفته شد.در دوران مدرن، دیدگاه‌های آن در جنبش‌های مختلف نئو ودانتا ظاهر می‌شود.
▲
●
Play button
500 Jan 1 - 100 BCE

نیا سوتراس

India
Nyaya Sūtras یک متن سانسکریت هندی باستانی است که توسط آکاپادا گوتاما ساخته شده است و متن بنیادی مکتب فلسفه هندو نیایا است.تاریخ نگارش متن و زندگینامه نویسنده آن ناشناخته است، اما به طور متفاوتی بین قرن ششم قبل از میلاد و قرن دوم پس از میلاد تخمین زده شده است.متن ممکن است توسط بیش از یک نویسنده در یک دوره زمانی ساخته شده باشد.این متن شامل پنج کتاب، با دو فصل در هر کتاب، با مجموع 528 سوترای قصیده، در مورد قواعد عقل، منطق، معرفت شناسی و متافیزیک است.Nyaya Sūtras یک متن هندو است که به دلیل تمرکز بر دانش و منطق، و ذکر هیچ اشاره ای به آیین های ودایی، قابل توجه است.کتاب اول به صورت یک مقدمه کلی و فهرست مطالب شانزده دسته دانش تنظیم شده است.کتاب دوم درباره پرامانا (معرفت شناسی) است، کتاب سوم درباره پرامیا یا موضوعات معرفت است و متن درباره ماهیت دانش در کتاب های باقی مانده بحث می کند.این پایه و اساس سنت نیایا نظریه تجربی اعتبار و صدق را ایجاد کرد و با توسل غیرانتقادی به شهود یا مرجعیت کتاب مقدس مخالفت کرد.سوتراهای نیایا طیف وسیعی از موضوعات را شامل می‌شود، از جمله تارکا ویدیا، علم بحث یا وادا ویدیا، علم بحث.Nyaya Sutras با سیستم معرفتی و متافیزیکی Vaiśeṣika مرتبط است، اما آن را گسترش می دهد.تفاسیر بعدی، سوتراهای نیایا را بسط، تشریح و مورد بحث قرار دادند، تفاسیر قبلی توسط واتسیایانا (حدود 450 تا 500 میلادی) و پس از آن، نیایاوارتتیکای اودیوتاکارا (قرن های 6 تا 7)، وکاسپاتی میشراثی (قرن تاتاپارت) تاتپاریاپاریوشوددی (قرن دهم)، و نیایامانجاری جایانتا (قرن دهم).
▲
●
Play button
650 Jan 1

جنبش باکتی

South India
جنبش باکتی یک جنبش مذهبی مهم در هندوئیسم قرون وسطی بود که با اتخاذ روش عبادت برای رسیدن به رستگاری در صدد برآمد اصلاحات دینی را در همه اقشار جامعه به ارمغان آورد.از قرن هفتم در جنوب هند برجسته بود و به سمت شمال گسترش یافت.از قرن پانزدهم به بعد شرق و شمال هند را در نوردید و بین قرن پانزدهم و هفدهم میلادی به اوج خود رسید.جنبش باکتی به صورت منطقه ای حول خدایان و الهه های مختلف توسعه یافت و برخی از فرقه های فرعی عبارت بودند از ویشنویسم (ویشنو)، شیویسم (شیوا)، شاکتیسم (الهه های شاکتی)، و اسمارتیسم.جنبش باکتی با استفاده از زبان های محلی موعظه کرد تا پیام به توده ها برسد.این جنبش از بسیاری از شاعران قدیس الهام گرفته شد که از طیف وسیعی از مواضع فلسفی از دوگانه انگاری خداباورانه دوایتا تا مونیسم مطلق آدوایتا ودانتا حمایت کردند.این جنبش به طور سنتی به عنوان یک اصلاح اجتماعی تأثیرگذار در هندوئیسم در نظر گرفته می‌شود، زیرا بدون توجه به تولد یا جنسیت فرد، راهی جایگزین برای معنویت می‌کند.محققان معاصر این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا جنبش باکتی هرگز یک اصلاح یا شورش از هر نوعی بوده است؟آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که جنبش باکتی احیای، بازسازی، و بازمتن‌سازی سنت‌های ودایی باستانی بود.باکتی به فداکاری پرشور (به یک خدا) اشاره دارد.کتاب مقدس جنبش باکتی شامل باگاواد گیتا، باگاواتا پورانا و پادما پورانا است.
▲
●
حکومت مسلمانان
حکومت مسلمانان ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
900 Jan 1

حکومت مسلمانان

India
اگرچه اسلام در اوایل قرن هفتم با ظهور تجار عرب وارد شبه قاره هند شد، اما بعد از قرن دهم و به ویژه پس از قرن دوازدهم با استقرار و سپس گسترش حکومت اسلامی، تأثیر خود را بر ادیان هندی آغاز کرد.ویل دورانت فتح هند را توسط مسلمانان "احتمالا خونین ترین داستان تاریخ" می نامد.در این دوره، بودیسم به سرعت افول کرد در حالی که هندوئیسم با خشونت مذهبی تحت رهبری ارتش و سلطان‌ها مواجه شد.یورش ها، تصرف و بردگی خانواده های هندوها، که سپس در شهرهای سلطان نشین فروخته می شدند یا به آسیای مرکزی صادر می شدند، بسیار گسترده بود.برخی از متون حاکی از آن است که تعدادی از هندوها به زور به اسلام گرویده اند.با شروع قرن سیزدهم، برای مدتی حدود 500 سال، تعداد بسیار کمی از متون، از متون متعددی که توسط مورخان مسلمان دربار نوشته شده است، به «تغییر داوطلبانه هندوها به اسلام» اشاره می‌کنند، که حاکی از ناچیز بودن و شاید نادر بودن چنین تغییر دینی است.هندوهای برده شده معمولاً برای به دست آوردن آزادی خود به اسلام گرویدند.گاه استثناهایی برای خشونت مذهبی علیه هندوئیسم وجود داشت.برای مثال، اکبر هندوئیسم را به رسمیت شناخت، بردگی خانواده های اسیران جنگی هندو را ممنوع کرد، از معابد هندو محافظت کرد، و جزیه تبعیض آمیز (مالیات سر) را علیه هندوها لغو کرد.با این حال، بسیاری از حاکمان مسلمان دهلی سلطان نشین و امپراتوری مغول ، قبل و بعد از اکبر، از قرن 12 تا 18، معابد هندو را ویران کردند و غیر مسلمانان را مورد آزار و اذیت قرار دادند.
▲
●
اتحاد هندوئیسم
آدی شانکارا با شاگردان ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1100 Jan 1

اتحاد هندوئیسم

India
به گفته نیکلسون، در بین قرن دوازدهم و شانزدهم، «متفکران خاصی شروع به برخورد با آموزه‌های فلسفی متنوع اوپانیشادها، حماسه‌ها، پوراناها و مکاتبی کردند که در گذشته به عنوان «شش نظام» (سدارسانا) شناخته می‌شوند. جریان اصلی فلسفه هندو».مایکلز خاطرنشان می‌کند که تاریخی‌سازی ظهور کرد که قبل از ناسیونالیسم بعدی، ایده‌هایی را بیان کرد که هندوئیسم و ​​گذشته را تجلیل می‌کرد.چندین محقق پیشنهاد می کنند که شهرت تاریخی و نفوذ فرهنگی شانکارا و آدوایتا ودانتا عمداً در این دوره ایجاد شده است.ویدیارانیا (قرن چهاردهم) که به عنوان ماداوا و از پیروان شانکارا نیز شناخته می‌شود، افسانه‌هایی خلق کرد تا شانکارا را که فلسفه برجسته‌اش هیچ جذابیتی برای کسب محبوبیت گسترده نداشت، به یک «قهرمان قومی الهی که تعلیمات خود را از طریق دیگویجایا» اش گسترش می‌داد، تبدیل کرد. فتح جهانی") در سراسر هند مانند یک فاتح پیروز."ویدیارانیا در Savadarsanasamgraha خود ("خلاصه همه دیدگاه ها") آموزه های شانکارا را به عنوان قله همه دارسانا معرفی کرد، و سایر دارساناها را به عنوان حقایق جزئی ارائه کرد که در آموزه های شانکارا همگرایی داشتند.ویدیارانیا از حمایت سلطنتی برخوردار بود و حمایت مالی و تلاش‌های روشمند او به ایجاد شانکارا به عنوان نمادی از ارزش‌ها، گسترش نفوذ تاریخی و فرهنگی فلسفه‌های ودانتای شانکارا و تأسیس صومعه‌ها (ماتاس) برای گسترش نفوذ فرهنگی شانکارا و آدوایتا ودانتا کمک کرد.
▲
●
1200 - 1850
دوره های قرون وسطی و اوایل مدرنornament
ایالات گانگا شرقی و سوریا
ایالات گانگا شرقی و سوریا ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1200 Jan 1

ایالات گانگا شرقی و سوریا

Odisha, India
گانگا شرقی و سوریا، سیاست‌های هندو بودند که از قرن یازدهم تا اواسط قرن شانزدهم پس از میلاد بر بخش بزرگی از اودیشا (از نظر تاریخی به نام کالینگا) امروزی حکومت می‌کردند.در طول قرن‌های 13 و 14، زمانی که بخش‌های وسیعی ازهند تحت حاکمیت قدرت‌های مسلمان بود، کالینگای مستقل به سنگر مذهب، فلسفه، هنر و معماری هندو تبدیل شد.فرمانروایان گنگای شرقی حامیان بزرگ دین و هنر بودند و معابدی که آنها ساخته بودند از شاهکارهای معماری هندو به شمار می روند.
▲
●
امپراتوری ویجایاناگار
هندوئیسم و ​​امپراتوری ویجایاناگار ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1336 Jan 1

امپراتوری ویجایاناگار

Vijayanagara, Karnataka, India
همانطور که نوشته‌های بازدیدکنندگان خارجی نشان می‌دهد، امپراتوران ویجایاناگارا با همه ادیان و فرقه‌ها مدارا می‌کردند.پادشاهان از عناوینی مانند Gobrahamana Pratipalanacharya (به معنای واقعی کلمه، "محافظ گاوها و برهمن ها") و هندورایاسوراترانا (به معنای "حامی دین هندو") استفاده می کردند که نشان دهنده قصد آنها برای محافظت از هندوئیسم بود و در عین حال به شدت اسلامی در آنها بود. تشریفات دربار و لباس.بنیانگذاران امپراتوری، هاریهارا اول و بوکا رایا اول، شیواهای متدین (پرستندگان شیوا) بودند، اما کمک هایی به نظم وایشناوا سرینگری با ویدیارانیا به عنوان قدیس حامی آنها دادند و واراها (گراز، آواتار ویشنو) را به عنوان خود تعیین کردند. نشانسقوط امپراتوری ویجایاناگارا به دست فرمانروایان مسلمان پایان دفاع امپراتوری هندوها در دکن بود.
▲
●
دوره مغول
هندوئیسم در دوره مغول ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1553 Jan 1

دوره مغول

India
دین رسمی دولت مغول هند اسلام بود و بر فقه مذاهب حنفی (مذهب) ارجحیت داشت.هندوئیسم در دوران سلطنت بابر و هومانیون تحت فشار باقی ماند.شیر شاه سوری، حاکم افغان شمال هند نسبتاً سرکوبگر نبود.هندوئیسم در طول حکومت سه ساله فرمانروای هندو همو ویکرامادیتیا در طول 1553-1556 زمانی که او اکبر را در آگرا و دهلی شکست داد و پس از «راجیابی شاکه» یا تاجگذاری خود در دهلی به عنوان یک «ویکرامادیتیا» هندو سلطنت کرد، به منصه ظهور رسید. پورانا کویلا در دهلی.با این حال، در طول تاریخ مغول، گاهی اوقات، رعایا آزادی عمل به هر دینی را داشتند که می‌خواستند، اگرچه مردان بالغ کافر که دارای درآمد بودند، موظف به پرداخت جزیه بودند، که نشان‌دهنده وضعیت آنها به عنوان ذمی بود.
▲
●
هندوئیسم در دوران امپراتوری ماراتا
هندوئیسم در دوران امپراتوری ماراتا ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1674 Jan 1

هندوئیسم در دوران امپراتوری ماراتا

Deccan Plateau, Andhra Pradesh
ماراتاهای هندو برای مدت طولانی در منطقه دش در اطراف ساتارا، در بخش غربی فلات دکن، جایی که این فلات با دامنه‌های شرقی کوه‌های گات غربی تلاقی می‌کند، زندگی می‌کردند.آنها در برابر تهاجمات حاکمان مسلمان مغول شمال هند به منطقه مقاومت کرده بودند.ماراتا تحت رهبر جاه طلب خود چاتراپاتی شیواجی ماهاراج، خود را از دست سلاطین مسلمان بیجاپور در جنوب شرقی آزاد کردند.متعاقباً، تحت رهبری توانای نخست وزیران برهمن (پیشوا)، امپراتوری ماراتا به اوج خود رسید.پونه، مقر پیشواها، به عنوان مرکز آموزش و سنت های هندو شکوفا شد.
▲
●
هندوئیسم در نپال
هندوئیسم در نپال ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1743 Jan 1

هندوئیسم در نپال

Nepal
شاه پریتوی نارایان شاه، آخرین پادشاه گورخالی، پادشاهی تازه متحد شده نپال را به عنوان عسل هندوستان ("سرزمین واقعی هندوها") معرفی کرد، زیرا شمال هند توسط حاکمان مغول اسلامی اداره می شد.این اعلامیه برای اجرای قانون اجتماعی هندو دارماشاسترا در دوران سلطنت او و اشاره به کشورش به عنوان قابل سکونت برای هندوها انجام شد.وی همچنین از شمال هند به عنوان مغلان (کشور مغول) یاد کرد و این منطقه را نفوذ بیگانگان مسلمان خواند.پس از فتح گورخالی در دره کاتماندو، شاه پریتوی نارایان شاه مبلغان مسیحی کاپوچین را از پاتان بیرون کرد و نپال را به عنوان عسل هندوستان ("سرزمین واقعی هندوها") تغییر داد.هندو تاگادهاری ها، یک گروه اجتماعی-مذهبی هندو نپال، پس از آن در پایتخت نپال موقعیت ممتازی یافتند.از آن زمان هندوئی شدن به سیاست مهم پادشاهی نپال تبدیل شد.پروفسور هارکا گورونگ حدس می‌زند که وجود حکومت مغول‌های اسلامی و حکومت بریتانیای مسیحی در هند، پایه‌گذاری ارتدکس برهمن را در نپال به منظور ایجاد پناهگاهی برای هندوها در پادشاهی نپال وادار کرد.
▲
●
1850
هندوئیسم مدرنornament
رنسانس هندو
پرتره مکس مولر سالخورده ©George Frederic Watts
1850 Jan 2

رنسانس هندو

Indianapolis, IN, USA
با شروع راج بریتانیا، استعمارهند توسط بریتانیا ، رنسانس هندو نیز در قرن نوزدهم آغاز شد که عمیقاً درک هندوئیسم را در هند و غرب تغییر داد.هندولوژی به عنوان یک رشته آکادمیک برای مطالعه فرهنگ هند از دیدگاه اروپایی در قرن نوزدهم به رهبری دانشمندانی مانند ماکس مولر و جان وودروف تأسیس شد.آنها ادبیات و فلسفه ودایی، پورانی و تانتری را به اروپا و ایالات متحده آوردند.خاورشناس غربی به جستجوی «ماهیت» ادیان هندی پرداخت و این را در وداها تشخیص داد و در عین حال مفهوم «هندوئیسم» را به عنوان پیکره واحدی از پراکسیس دینی و تصویر رایج «هند عرفانی» ایجاد کرد.این ایده از جوهر ودایی توسط جنبش‌های اصلاحی هندو به‌عنوان برهمو ساماج گرفته شد، که برای مدتی توسط کلیسای وحدت‌گرا همراه با ایده‌های جهان‌شمولی و چندساله‌گرایی حمایت شد، این ایده که همه ادیان دارای یک زمینه عرفانی مشترک هستند.این "مدرنیسم هندو"، با طرفدارانی مانند ویوکاناندا، آروبیندو و راداکریشنان، در درک عمومی از هندوئیسم محوری شد.
▲
●
هندوتوا
وینایاک دامودار سوارکار ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1923 Jan 1

هندوتوا

India
هندوتوا (ترجمه هندوئیسم) شکل غالب ناسیونالیسم هندو در هند است.به عنوان یک ایدئولوژی سیاسی، اصطلاح هندوتوا توسط Vinayak Damodar Savarkar در سال 1923 بیان شد. سازمان Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS)، Vishva Hindu Parishad (VHP)، حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) و سایر سازمان ها به طور جمعی از آن استفاده می کنند. سنگ پریور نامیده می شود.جنبش هندوتوا به‌عنوان گونه‌ای از «افراط‌گرایی جناح راست» و «تقریباً فاشیست به معنای کلاسیک» توصیف شده است که به مفهوم اکثریت همگن و هژمونی فرهنگی پایبند است.برخی از تحلیلگران شناسایی هندوتوا با فاشیسم را به چالش می کشند و معتقدند هندوتوا شکلی افراطی از محافظه کاری یا «مطلق گرایی قومی» است.
▲
●

References



  • Allchin, Frank Raymond; Erdosy, George (1995), The Archaeology of Early Historic South Asia: The Emergence of Cities and States, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-37695-2, retrieved 25 November 2008
  • Anthony, David W. (2007), The Horse The Wheel And Language. How Bronze-Age Riders From the Eurasian Steppes Shaped The Modern World, Princeton University Press
  • Avari, Burjor (2013), Islamic Civilization in South Asia: A history of Muslim power and presence in the Indian subcontinent, Routledge, ISBN 978-0-415-58061-8
  • Ayalon, David (1986), Studies in Islamic History and Civilisation, BRILL, ISBN 978-965-264-014-7
  • Ayyappapanicker, ed. (1997), Medieval Indian Literature:An Anthology, Sahitya Akademi, ISBN 81-260-0365-0
  • Banerji, S. C. (1992), Tantra in Bengal (Second revised and enlarged ed.), Delhi: Manohar, ISBN 978-81-85425-63-4
  • Basham, Arthur Llewellyn (1967), The Wonder That was India
  • Basham, Arthur Llewellyn (1989), The Origins and Development of Classical Hinduism, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-507349-2
  • Basham, Arthur Llewellyn (1999), A Cultural History of India, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-563921-6
  • Beckwith, Christopher I. (2009), Empires of the Silk Road, Princeton University Press, ISBN 978-0-691-13589-2
  • Beversluis, Joel (2000), Sourcebook of the World's Religions: An Interfaith Guide to Religion and Spirituality (Sourcebook of the World's Religions, 3rd ed), Novato, Calif: New World Library, ISBN 978-1-57731-121-8
  • Bhaktivedanta, A. C. (1997), Bhagavad-Gita As It Is, Bhaktivedanta Book Trust, ISBN 978-0-89213-285-0, archived from the original on 13 September 2009, retrieved 14 July 2007
  • Bhaskarananda, Swami (1994), The Essentials of Hinduism: a comprehensive overview of the world's oldest religion, Seattle, WA: Viveka Press, ISBN 978-1-884852-02-2[unreliable source?]
  • Bhattacharya, Ramkrishna (2011). Studies on the Carvaka/Lokayata. Anthem Press. ISBN 978-0-85728-433-4.
  • Bhattacharya, Vidhushekhara (1943), Gauḍapādakārikā, Delhi: Motilal Banarsidass
  • Bhattacharyya, N.N (1999), History of the Tantric Religion (Second Revised ed.), Delhi: Manohar publications, ISBN 978-81-7304-025-2
  • Blake Michael, R. (1992), The Origins of Vīraśaiva Sects, Motilal Banarsidass, ISBN 978-81-208-0776-1
  • Bowker, John (2000), The Concise Oxford Dictionary of World Religions, Oxford University Press
  • Brodd, Jeffrey (2003), World Religions, Winona, MN: Saint Mary's Press, ISBN 978-0-88489-725-5
  • Bronkhorst, Johannes (2007), Greater Magadha: Studies in the Culture of Early India, BRILL, ISBN 9789004157194
  • Bronkhorst, Johannes (2011), Buddhism in the Shadow of Brahmanism, BRILL
  • Bronkhorst, Johannes (2015), "The historiography of Brahmanism", in Otto; Rau; Rupke (eds.), History and Religion:Narrating a Religious Past, Walter deGruyter
  • Bronkhorst, Johannes (2016), How the Brahmains Won, BRILL
  • Bronkhorst, Johannes (2017), "Brahmanism: Its place in ancient Indian society", Contributions to Indian Sociology, 51 (3): 361–369, doi:10.1177/0069966717717587, S2CID 220050987
  • Bryant, Edwin (2007), Krishna: A Sourcebook, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-514892-3
  • Burley, Mikel (2007), Classical Samkhya and Yoga: An Indian Metaphysics of Experience, Taylor & Francis
  • Cavalli-Sforza, Luigi Luca; Menozzi, Paolo; Piazza, Alberto (1994), The History and Geography of Human Genes, Princeton University Press, ISBN 978-0-691-08750-4
  • Chatterjee, Indrani; Eaton, Richard M., eds. (2006), Slavery and South Asian History, Indiana University Press, ISBN 978-0-253-34810-4
  • Chidbhavananda, Swami (1997), The Bhagavad Gita, Sri Ramakrishna Tapovanam
  • Clarke, Peter Bernard (2006), New Religions in Global Perspective, Routledge, ISBN 978-0-7007-1185-7
  • Cœdès, George (1968). The Indianized States of Southeast Asia. Translated by Susan Brown Cowing. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
  • Comans, Michael (2000), The Method of Early Advaita Vedānta: A Study of Gauḍapāda, Śaṅkara, Sureśvara, and Padmapāda, Delhi: Motilal Banarsidass
  • Cordaux, Richard; Weiss, Gunter; Saha, Nilmani; Stoneking, Mark (2004), "The Northeast Indian Passageway: A Barrier or Corridor for Human Migrations?", Molecular Biology and Evolution, 21 (8): 1525–1533, doi:10.1093/molbev/msh151, PMID 15128876
  • Cousins, L.S. (2010), "Buddhism", The Penguin Handbook of the World's Living Religions, Penguin, ISBN 978-0-14-195504-9
  • Crangle, Edward Fitzpatrick (1994), The Origin and Development of Early Indian Contemplative Practices, Otto Harrassowitz Verlag
  • Deutsch, Eliot; Dalvi, Rohit (2004), The essential Vedanta. A New Source Book of Advaita Vedanta, World Wisdom
  • Doniger, Wendy (1999), Merriam-Webster's Encyclopedia of World Religions, Merriam-Webster, ISBN 978-0-87779-044-0
  • Doniger, Wendy (2010), The Hindus: An Alternative History, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-959334-7
  • Duchesne-Guillemin, Jacques (Summer 1963), "Heraclitus and Iran", History of Religions, 3 (1): 34–49, doi:10.1086/462470, S2CID 62860085
  • Eaton, Richard M. (1993), The Rise of Islam and the Bengal Frontier, 1204–1760, University of California Press
  • Eaton, Richard M. (2000). "Temple Desecration and Indo-Muslim States". Journal of Islamic Studies. 11 (3): 283–319. doi:10.1093/jis/11.3.283.
  • Eaton, Richard M. (22 December 2000a). "Temple desecration in pre-modern India. Part I" (PDF). Frontline: 62–70.
  • Eaton, Richard M. Introduction. In Chatterjee & Eaton (2006).
  • Eliot, Sir Charles (2003), Hinduism and Buddhism: An Historical Sketch, vol. I (Reprint ed.), Munshiram Manoharlal, ISBN 978-81-215-1093-6
  • Embree, Ainslie T. (1988), Sources of Indian Tradition. Volume One. From the beginning to 1800 (2nd ed.), Columbia University Press, ISBN 978-0-231-06651-8
  • Esposito, John (2003), "Suhrawardi Tariqah", The Oxford Dictionary of Islam, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-512559-7
  • Feuerstein, Georg (2002), The Yoga Tradition, Motilal Banarsidass, ISBN 978-3-935001-06-9
  • Flood, Gavin D. (1996), An Introduction to Hinduism, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-43878-0
  • Flood, Gavin (2006), The Tantric Body. The Secret Tradition of Hindu Religion, I.B Taurus
  • Flood, Gavin (2008), The Blackwell Companion to Hinduism, John Wiley & Sons
  • Fort, Andrew O. (1998), Jivanmukti in Transformation: Embodied Liberation in Advaita and Neo-Vedanta, SUNY Press
  • Fowler, Jeaneane D. (1997), Hinduism: Beliefs and Practices, Sussex Academic Press
  • Fritz, John M.; Michell, George, eds. (2001), New Light on Hampi: Recent Research at Vijayanagara, Marg, ISBN 978-81-85026-53-4
  • Fritz, John M.; Michell, George (2016), Hampi Vijayanagara, Jaico, ISBN 978-81-8495-602-3
  • Fuller, C. J. (2004), The Camphor Flame: Popular Hinduism and Society in India, Princeton, NJ: Princeton University Press, ISBN 978-0-691-12048-5
  • Gaborieau, Marc (June 1985), "From Al-Beruni to Jinnah: Idiom, Ritual and Ideology of the Hindu-Muslim Confrontation in South Asia", Anthropology Today, 1 (3): 7–14, doi:10.2307/3033123, JSTOR 3033123
  • Garces-Foley, Katherine (2005), Death and religion in a changing world, M. E. Sharpe
  • Garg, Gaṅgā Rām (1992), Encyclopaedia of the Hindu World, Volume 1, Concept Publishing Company, ISBN 9788170223740
  • Gellman, Marc; Hartman, Thomas (2011), Religion For Dummies, John Wiley & Sons
  • Georgis, Faris (2010), Alone in Unity: Torments of an Iraqi God-Seeker in North America, Dorrance Publishing, ISBN 978-1-4349-0951-0
  • Ghurye, Govind Sadashiv (1980), The Scheduled Tribes of India, Transaction Publishers, ISBN 978-1-4128-3885-6
  • Gombrich, Richard F. (1996), Theravāda Buddhism. A Social History from Ancient Benares to Modern Colombo, London: Routledge, ISBN 978-0-415-07585-5
  • Gombrich, Richard F. (2006), Theravada Buddhism. A Social History from Ancient Benares to Modern Colombo (Second ed.), London and New York: Routledge, ISBN 978-1-134-21718-2
  • Gomez, Luis O. (2013), Buddhism in India. In: Joseph Kitagawa, "The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture", Routledge, ISBN 978-1-136-87590-8
  • Grapperhaus, F.H.M. (2009), Taxes through the Ages, ISBN 978-9087220549
  • Growse, Frederic Salmon (1996), Mathura – A District Memoir (Reprint ed.), Asian Educational Services
  • Hacker, Paul (1995), Philology and Confrontation: Paul Hacker on Traditional and Modern Vedanta, SUNY Press, ISBN 978-0-7914-2582-4
  • Halbfass, Wilhelm (1991), Tradition and Reflection, SUNY Press, ISBN 978-0-7914-0361-7
  • Halbfass, Wilhelm (1995), Philology and Confrontation: Paul Hacker on Traditional and Modern Vedānta, SUNY Press
  • Halbfass, Wilhelm (2007), Research and reflection: Responses to my respondents / iii. Issues of comparative philosophy (pp. 297-314). In: Karin Eli Franco (ed.), "Beyond Orientalism: the work of Wilhelm Halbfass and its impact on Indian and cross-cultural studies" (1st Indian ed.), Delhi: Motilal Banarsidass Publishers, ISBN 978-8120831100
  • Harman, William (2004), "Hindu Devotion", in Rinehart, Robin (ed.), Contemporary Hinduism: Ritual, Culture, and Practice, ABC-CLIO, pp. 99–122, ISBN 978-1-57607-905-8
  • Harshananda, Swami (1989), A Bird's Eye View of the Vedas, in "Holy Scriptures: A Symposium on the Great Scriptures of the World" (2nd ed.), Mylapore: Sri Ramakrishna Math, ISBN 978-81-7120-121-1
  • Hardy, P. (1977), "Modern European and Muslim explanations of conversion to Islam in South Asia: A preliminary survey of the literature", Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain & Ireland, 109 (2): 177–206, doi:10.1017/s0035869x00133866
  • Harvey, Andrew (2001), Teachings of the Hindu Mystics, Shambhala, ISBN 978-1-57062-449-0
  • Heesterman, Jan (2005), "Vedism and Brahmanism", in Jones, Lindsay (ed.), The Encyclopedia of Religion, vol. 14 (2nd ed.), Macmillan Reference, pp. 9552–9553, ISBN 0-02-865733-0
  • Hiltebeitel, Alf (2002), Hinduism. In: Joseph Kitagawa, "The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture", Routledge, ISBN 978-1-136-87597-7
  • Hiltebeitel, Alf (2007), Hinduism. In: Joseph Kitagawa, "The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture". Digital printing 2007, Routledge, ISBN 978-1-136-87590-8
  • Hoiberg, Dale (2000), Students' Britannica India. Vol. 1 A to C, Popular Prakashan, ISBN 978-0-85229-760-5
  • Hopfe, Lewis M.; Woodward, Mark R. (2008), Religions of the World, Pearson Education, ISBN 978-0-13-606177-9
  • Hori, Victor Sogen (1994), Teaching and Learning in the Zen Rinzai Monastery. In: Journal of Japanese Studies, Vol.20, No. 1, (Winter, 1994), 5-35 (PDF), archived from the original (PDF) on 7 July 2018
  • Inden, Ronald (1998), "Ritual, Authority, And Cycle Time in Hindu Kingship", in J.F. Richards (ed.), Kingship and Authority in South Asia, New Delhi: Oxford University Press
  • Inden, Ronald B. (2000), Imagining India, C. Hurst & Co. Publishers
  • Johnson, W.J. (2009), A Dictionary of Hinduism, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-861025-0
  • Jones, Constance; Ryan, James D. (2006), Encyclopedia of Hinduism, Infobase Publishing, ISBN 978-0-8160-7564-5
  • Jones, Constance; Ryan, James D. (2008), Encyclopedia of Hinduism, Fact on file, ISBN 978-0-8160-7336-8
  • Jouhki, Jukka (2006), "Orientalism and India" (PDF), J@rgonia (8), ISBN 951-39-2554-4, ISSN 1459-305X
  • Kamath, Suryanath U. (2001) [1980], A concise history of Karnataka: from pre-historic times to the present, Bangalore: Jupiter books, LCCN 80905179, OCLC 7796041
  • Kenoyer, Jonathan Mark (1998), Ancient Cities of the Indus Valley Civilisation, Karachi: Oxford University Press
  • Khanna, Meenakshi (2007), Cultural History of Medieval India, Berghahn Books
  • King, Richard (1999), "Orientalism and the Modern Myth of "Hinduism"", NUMEN, 46 (2): 146–185, doi:10.1163/1568527991517950, S2CID 45954597
  • King, Richard (2001), Orientalism and Religion: Post-Colonial Theory, India and "The Mystic East", Taylor & Francis e-Library
  • King, Richard (2002), Orientalism and Religion: Post-Colonial Theory, India and "The Mystic East", Routledge
  • Klostermaier, Klaus K. (2007), A Survey of Hinduism: Third Edition, SUNY Press, ISBN 978-0-7914-7082-4
  • Knott, Kim (1998), Hinduism: A Very Short Introduction, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-160645-8
  • Koller, J. M. (1984), "The Sacred Thread: Hinduism in Its Continuity and Diversity, by J. L. Brockington (Book Review)", Philosophy East and West, 34 (2): 234–236, doi:10.2307/1398925, JSTOR 1398925
  • Kramer, Kenneth (1986), World scriptures: an introduction to comparative religions, ISBN 978-0-8091-2781-8 – via Google Books; via Internet Archive
  • Kulke, Hermann; Rothermund, Dietmar (1998), High-resolution analysis of Y-chromosomal polymorphisms reveals signatures of population movements from central Asia and West Asia into India, Routledge, ISBN 978-0-415-15482-6, retrieved 25 November 2008
  • Kulke, Hermann; Rothermund, Dietmar (2004), A History of India, Routledge, ISBN 978-0-415-32920-0
  • Kumar, Dhavendra (2004), Genetic Disorders of the Indian Subcontinent, Springer, ISBN 978-1-4020-1215-0, retrieved 25 November 2008
  • Kuruvachira, Jose (2006), Hindu nationalists of modern India, Rawat publications, ISBN 978-81-7033-995-3
  • Kuwayama, Shoshin (1976). "The Turki Śāhis and Relevant Brahmanical Sculptures in Afghanistan". East and West. 26 (3/4): 375–407. ISSN 0012-8376. JSTOR 29756318.
  • Laderman, Gary (2003), Religion and American Cultures: An Encyclopedia of Traditions, Diversity, and Popular Expressions, ABC-CLIO, ISBN 978-1-57607-238-7
  • Larson, Gerald (1995), India's Agony Over Religion, SUNY Press, ISBN 978-0-7914-2411-7
  • Larson, Gerald James (2009), Hinduism. In: "World Religions in America: An Introduction", pp. 179-198, Westminster John Knox Press, ISBN 978-1-61164-047-2
  • Lockard, Craig A. (2007), Societies, Networks, and Transitions. Volume I: to 1500, Cengage Learning, ISBN 978-0-618-38612-3
  • Lorenzen, David N. (2002), "Early Evidence for Tantric Religion", in Harper, Katherine Anne; Brown, Robert L. (eds.), The Roots of Tantra, State University of New York Press, ISBN 978-0-7914-5306-3
  • Lorenzen, David N. (2006), Who Invented Hinduism: Essays on Religion in History, Yoda Press, ISBN 9788190227261
  • Malik, Jamal (2008), Islam in South Asia: A Short History, Brill Academic, ISBN 978-9004168596
  • Mallory, J.P. (1989), In Search of the Indo-Europeans: Language, Archaeology, and Myth, London: Thames & Hudson, p. 38f
  • Marshall, John (1996) [1931], Mohenjo Daro and the Indus Civilisation (reprint ed.), Asian Educational Services, ISBN 9788120611795
  • McMahan, David L. (2008), The Making of Buddhist Modernism, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-518327-6
  • McRae, John (2003), Seeing Through Zen. Encounter, Transformation, and Genealogy in Chinese Chan Buddhism, The University Press Group Ltd, ISBN 978-0-520-23798-8
  • Melton, Gordon J.; Baumann, Martin (2010), Religions of the World: A Comprehensive Encyclopedia of Beliefs and Practices, (6 volumes) (2nd ed.), ABC-CLIO, ISBN 978-1-59884-204-3
  • Michaels, Axel (2004), Hinduism. Past and present, Princeton, New Jersey: Princeton University Press
  • Michell, George (1977), The Hindu Temple: An Introduction to Its Meaning and Forms, University of Chicago Press, ISBN 978-0-226-53230-1
  • Minor, Rober Neil (1987), Radhakrishnan: A Religious Biography, SUNY Press
  • Misra, Amalendu (2004), Identity and Religion: Foundations of Anti-Islamism in India, SAGE
  • Monier-Williams, Monier (1974), Brahmanism and Hinduism: Or, Religious Thought and Life in India, as Based on the Veda and Other Sacred Books of the Hindus, Elibron Classics, Adamant Media Corporation, ISBN 978-1-4212-6531-5, retrieved 8 July 2007
  • Monier-Williams, Monier (2001) [first published 1872], English Sanskrit dictionary, Delhi: Motilal Banarsidass, ISBN 978-81-206-1509-0, retrieved 24 July 2007
  • Morgan, Kenneth W. (1953), The Religion of the Hindus, Ronald Press
  • Muesse, Mark William (2003), Great World Religions: Hinduism
  • Muesse, Mark W. (2011), The Hindu Traditions: A Concise Introduction, Fortress Press
  • Mukherjee, Namita; Nebel, Almut; Oppenheim, Ariella; Majumder, Partha P. (December 2001), "High-resolution analysis of Y-chromosomal polymorphisms reveals signatures of population movements from central Asia and West Asia into India", Journal of Genetics, 80 (3): 125–35, doi:10.1007/BF02717908, PMID 11988631, S2CID 13267463
  • Nakamura, Hajime (1990) [1950], A History of Early Vedanta Philosophy. Part One (reprint ed.), Delhi: Motilal Banarsidass Publishers
  • Nakamura, Hajime (2004) [1950], A History of Early Vedanta Philosophy. Part Two (reprint ed.), Delhi: Motilal Banarsidass Publishers
  • Naravane, M.S. (2014), Battles of the Honorourable East India Company, A.P.H. Publishing Corporation, ISBN 9788131300343
  • Narayanan, Vasudha (2009), Hinduism, The Rosen Publishing Group, ISBN 978-1-4358-5620-2
  • Nath, Vijay (2001), "From 'Brahmanism' to 'Hinduism': Negotiating the Myth of the Great Tradition", Social Scientist, 29 (3/4): 19–50, doi:10.2307/3518337, JSTOR 3518337
  • Neusner, Jacob (2009), World Religions in America: An Introduction, Westminster John Knox Press, ISBN 978-0-664-23320-4
  • Nicholson, Andrew J. (2010), Unifying Hinduism: Philosophy and Identity in Indian Intellectual History, Columbia University Press
  • Nikhilananda, Swami (trans.) (1990), The Upanishads: Katha, Iśa, Kena, and Mundaka, vol. I (5th ed.), New York: Ramakrishna-Vivekananda Centre, ISBN 978-0-911206-15-9
  • Nikhilananda, Swami (trans.) (1992), The Gospel of Sri Ramakrishna (8th ed.), New York: Ramakrishna-Vivekananda Centre, ISBN 978-0-911206-01-2
  • Novetzke, Christian Lee (2013), Religion and Public Memory, Columbia University Press, ISBN 978-0-231-51256-5
  • Nussbaum, Martha C. (2009), The Clash Within: Democracy, Religious Violence, and India's Future, Harvard University Press, ISBN 978-0-674-03059-6, retrieved 25 May 2013
  • Oberlies, T (1998), Die Religion des Rgveda, Vienna: Institut für Indologie der Universität Wien, ISBN 978-3-900271-32-9
  • Osborne, E (2005), Accessing R.E. Founders & Leaders, Buddhism, Hinduism and Sikhism Teacher's Book Mainstream, Folens Limited
  • Pande, Govind Chandra, ed. (2006). India's Interaction with Southeast Asia. History of Science, Philosophy and Culture in Indian Civilization, vol. 1, part 3. Delhi: Centre for Studies in Civilizations. ISBN 9788187586241.
  • Possehl, Gregory L. (11 November 2002), "Indus religion", The Indus Civilization: A Contemporary Perspective, Rowman Altamira, pp. 141–156, ISBN 978-0-7591-1642-9
  • Radhakrishnan, S. (October 1922). "The Hindu Dharma". International Journal of Ethics. Chicago: University of Chicago Press. 33 (1): 1–22. doi:10.1086/intejethi.33.1.2377174. ISSN 1539-297X. JSTOR 2377174. S2CID 144844920.
  • Radhakrishnan, S.; Moore, C. A. (1967), A Sourcebook in Indian Philosophy, Princeton University Press, ISBN 978-0-691-01958-1
  • Radhakrishnan, S. (Trans.) (1995), Bhagvada Gita, Harper Collins, ISBN 978-1-85538-457-6
  • Radhakrishnan, S. (2009). Indian Philosophy: Volume I (2nd ed.). Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 9780195698411.
  • Radhakrishnan, S. (2009). Indian Philosophy: Volume II (2nd ed.). Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 9780195698428.
  • Raju, P. T. (1992), The Philosophical Traditions of India, Delhi: Motilal Banarsidass Publishers
  • Ramaswamy, Sumathi (1997), Passions of the Tongue: Language Devotion in Tamil India, 1891–1970, University of California Press
  • Ramstedt, Martin (2004), Hinduism in Modern Indonesia: A Minority Religion Between Local, National, and Global Interests, New York: Routledge
  • Rawat, Ajay S. (1993), StudentMan and Forests: The Khatta and Gujjar Settlements of Sub-Himalayan Tarai, Indus Publishing
  • Renard, Philip (2010), Non-Dualisme. De directe bevrijdingsweg, Cothen: Uitgeverij Juwelenschip
  • Renou, Louis (1964), The Nature of Hinduism, Walker
  • Richman, Paula (1988), Women, branch stories, and religious rhetoric in a Tamil Buddhist text, Buffalo, NY: Maxwell School of Citizenship and Public Affairs, Syracuse University, ISBN 978-0-915984-90-9
  • Rinehart, Robin (2004), Contemporary Hinduism: Ritual, Culture, and Practice, ABC-CLIO
  • Rodrigues, Hillary (2006), Hinduism: the Ebook, JBE Online Books
  • Roodurmum, Pulasth Soobah (2002), Bhāmatī and Vivaraṇa Schools of Advaita Vedānta: A Critical Approach, Delhi: Motilal Banarsidass Publishers Private Limited
  • Rosen, Steven (2006), Essential Hinduism, Greenwood Publishing Group, ISBN 978-0-275-99006-0
  • Samuel, Geoffrey (2010), The Origins of Yoga and Tantra. Indic Religions to the Thirteenth Century, Cambridge University Press
  • Sarma, D. S. (1987) [first published 1953], "The nature and history of Hinduism", in Morgan, Kenneth W. (ed.), The Religion of the Hindus, Ronald Press, pp. 3–47, ISBN 978-8120803879
  • Sargeant, Winthrop; Chapple, Christopher (1984), The Bhagavad Gita, New York: State University of New York Press, ISBN 978-0-87395-831-8
  • Scheepers, Alfred (2000). De Wortels van het Indiase Denken. Olive Press.
  • Sen Gupta, Anima (1986), The Evolution of the Sāṃkhya School of Thought, South Asia Books, ISBN 978-81-215-0019-7
  • Sharf, Robert H. (August 1993), "The Zen of Japanese Nationalism", History of Religions, 33 (1): 1–43, doi:10.1086/463354, S2CID 161535877
  • Sharf, Robert H. (1995), Whose Zen? Zen Nationalism Revisited (PDF)
  • Sharf, Robert H. (2000), The Rhetoric of Experience and the Study of Religion. In: Journal of Consciousness Studies, 7, No. 11-12, 2000, pp. 267-87 (PDF), archived from the original (PDF) on 13 May 2013, retrieved 23 September 2015
  • Sharma, Arvind (2003), The Study of Hinduism, University of South Carolina Press
  • Sharma, B. N. Krishnamurti (2000), History of the Dvaita School of Vedānta and Its Literature: From the Earliest Beginnings to Our Own Times, Motilal Banarsidass Publishers, ISBN 9788120815759
  • Sharma, Chandradhar (1962). Indian Philosophy: A Critical Survey. New York: Barnes & Noble.
  • Silverberg, James (1969), "Social Mobility in the Caste System in India: An Interdisciplinary Symposium", The American Journal of Sociology, vol. 75, no. 3, pp. 442–443, doi:10.1086/224812
  • Singh, S.P. (1989), "Rigvedic Base of the Pasupati Seal of Mohenjo-Daro", Puratattva, 19: 19–26
  • Singh, Upinder (2008), A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century, Pearson Education India, ISBN 978-81-317-1120-0
  • Sjoberg, Andree F. (1990), "The Dravidian Contribution to the Development of Indian Civilization: A Call for a Reassessment", Comparative Civilizations Review, 23: 40–74
  • Smart, Ninian (1993), "THE FORMATION RATHER THAN THE ORIGIN OF A TRADITION", DISKUS, 1 (1): 1, archived from the original on 2 December 2013
  • Smart, Ninian (2003), Godsdiensten van de wereld (The World's religions), Kampen: Uitgeverij Kok
  • Smelser, Neil J.; Lipset, Seymour Martin, eds. (2005), Social Structure and Mobility in Economic Development, Aldine Transaction, ISBN 978-0-202-30799-2
  • Smith, Huston (1991), The World's Religions: Our Great Wisdom Traditions, San Francisco: HarperSanFrancisco, ISBN 978-0-06-250799-0
  • Smith, Vincent A. (1999) [1908], The early history of India (3rd ed.), Oxford University Press
  • Smith, W.C. (1962), The Meaning and End of Religion, San Francisco: Harper and Row, ISBN 978-0-7914-0361-7
  • Srinivasan, Doris Meth (1997), Many Heads, Arms and Eyes: Origin, Meaning and Form in Multiplicity in Indian Art, Brill, ISBN 978-9004107588
  • Stein, Burton (2010), A History of India, Second Edition (PDF), Wiley-Blackwell, archived from the original (PDF) on 14 January 2014
  • Stevens, Anthony (2001), Ariadne's Clue: A Guide to the Symbols of Humankind, Princeton University Press
  • Sweetman, Will (2004), "The prehistory of Orientalism: Colonialism and the Textual Basis for Bartholomaus Ziegenbalg's Account of Hinduism" (PDF), New Zealand Journal of Asian Studies, 6 (2): 12–38
  • Thani Nayagam, Xavier S. (1963), Tamil Culture, vol. 10, Academy of Tamil Culture, retrieved 25 November 2008
  • Thapar, Romila (1978), Ancient Indian Social History: Some Interpretations (PDF), Orient Blackswan
  • Thapar, R. (1993), Interpreting Early India, Delhi: Oxford University Press
  • Thapar, Romula (2003), The Penguin History of Early India: From the Origins to AD 1300, Penguin Books India, ISBN 978-0-14-302989-2
  • Thompson Platts, John (1884), A dictionary of Urdu, classical Hindī, and English, W.H. Allen & Co., Oxford University
  • Tiwari, Shiv Kumar (2002), Tribal Roots of Hinduism, Sarup & Sons
  • Toropov, Brandon; Buckles, Luke (2011), The Complete Idiot's Guide to World Religions, Penguin
  • Turner, Bryan S. (1996a), For Weber: Essays on the Sociology of Fate, ISBN 978-0-8039-7634-4
  • Turner, Jeffrey S. (1996b), Encyclopedia of relationships across the lifespan, Greenwood Press
  • Vasu, Srisa Chandra (1919), The Catechism of Hindu Dharma, New York: Kessinger Publishing, LLC
  • Vivekananda, Swami (1987), Complete Works of Swami Vivekananda, Calcutta: Advaita Ashrama, ISBN 978-81-85301-75-4
  • Vivekjivandas (2010), Hinduism: An Introduction – Part 1, Ahmedabad: Swaminarayan Aksharpith, ISBN 978-81-7526-433-5
  • Walker, Benjamin (1968), The Hindu world: an encyclopedic survey of Hinduism
  • Werner, Karel (2005), A Popular Dictionary of Hinduism, Routledge, ISBN 978-1-135-79753-9
  • White, David Gordon (2000), Introduction. In: David Gordon White (ed.), "Tantra in Practice", Princeton University Press
  • White, David Gordon (2003). Kiss of the Yogini. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 0-226-89483-5.
  • White, David Gordon (2006), Kiss of the Yogini: "Tantric Sex" in its South Asian Contexts, University of Chicago Press, ISBN 978-0-226-02783-8
  • Wink, Andre (1991), Al-Hind: the Making of the Indo-Islamic World, Volume 1, Brill Academic, ISBN 978-9004095090
  • Witzel, Michael (1995), "Early Sanskritization: Origin and Development of the Kuru state" (PDF), Electronic Journal of Vedic Studies, 1 (4): 1–26, archived from the original (PDF) on 11 June 2007
  • Zimmer, Heinrich (1951), Philosophies of India, Princeton University Press
  • Zimmer, Heinrich (1989), Philosophies of India (reprint ed.), Princeton University Press