የህንድ ታሪክ

በዘመናዊው ዘረመል (ጄኔቲክስ) መግባባት መሰረት፣ በአናቶሚካል ዘመናዊ ሰዎች ለመጀመሪያ ጊዜ ከአፍሪካ ከ 73,000 እስከ 55,000 ዓመታት በፊት ወደ ህንድ ክፍለ አህጉር መጡ።ይሁን እንጂ በደቡብ እስያ ውስጥ በጣም የታወቀው የሰው ልጅ ቅሪት ከ 30,000 ዓመታት በፊት ነበር.ከመኖ ወደ ግብርና እና አርብቶ አደርነት የሚደረግ ሽግግርን የሚያጠቃልለው የተረጋጋ ሕይወት የተጀመረው በደቡብ እስያ በ7000 ዓክልበ. አካባቢ ነው።በሜርጋርህ ቦታ ላይ የስንዴ እና የገብስ እርባታ እና የፍየል ፣ የበግ እና የከብት እርባታ በፍጥነት መመዝገብ ይቻላል ።እ.ኤ.አ. በ4500፣ የተረጋጋ ሕይወት በስፋት ተስፋፍቷል፣ እናም ቀስ በቀስ ወደ ኢንደስ ሸለቆ ሥልጣኔ፣ ወደ ጥንታዊው ዓለም ስልጣኔ፣ከጥንቷ ግብፅ እና ሜሶጶጣሚያ ጋር ወደ ነበረው ስልጣኔ ማደግ ጀመረ።ይህ ስልጣኔ ከ2500 ከዘአበ እስከ 1900 ዓ.ዓ. በዛሬዋ ፓኪስታን እና ሰሜን ምዕራብ ህንድ ውስጥ የበለፀገ ሲሆን በከተማ ፕላን ፣በጡብ የተጋገሩ ቤቶች ፣የተራቀቀ የውሃ ፍሳሽ እና የውሃ አቅርቦት ይታወቃል።

የኢንዱስ ሸለቆ ሥልጣኔ፣ እንዲሁም የሐራፓን ሥልጣኔ በመባል የሚታወቀው፣ በደቡብ እስያ ሰሜናዊ ምዕራብ ክልሎች ከ3300 ዓክልበ እስከ 1300 ዓክልበ ድረስ የዘለቀው የነሐስ ዘመን ሥልጣኔ ነበር፣ እና በብስለት መልክ ከ2600 ዓክልበ እስከ 1900 ዓክልበ.ከጥንቷ ግብፅ እና ሜሶጶጣሚያ ጋር፣ ከቅርብ ምስራቅ እና ደቡብ እስያ ከሦስቱ ቀደምት ሥልጣኔዎች አንዱ ነበር፣ እና ከሦስቱ በጣም የተስፋፋው።ቦታዎቹ ከብዙ ፓኪስታን ፣ እስከ ሰሜን ምስራቅ አፍጋኒስታን፣ እና ሰሜን ምዕራብ እና ምዕራባዊ ህንድ ድረስ ያለውን አካባቢ ይዘዋል።ሥልጣኔው የበለፀገው በፓኪስታን ርዝመት ውስጥ በሚፈሰው የኢንዱስ ወንዝ ደጋማ ሜዳ ላይ እና በሰሜን ምዕራብ ሕንድ ወቅታዊ ወንዝ በሆነው በጋጋር-ሃክራ አካባቢ እና በጋግጋር-ሃክራ አካባቢ ለዘለቄታው በዝናብ የሚመገቡ ወንዞች በፈጠሩት ስርዓት ነው። ምስራቃዊ ፓኪስታን.ሃራፓን የሚለው ቃል አንዳንድ ጊዜ ለኢንዱስ ሥልጣኔ የሚሠራው ከዓይነቱ ሃራፓፓ በኋላ ሲሆን በ 20 ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ በቁፋሮ የተቆፈረው የመጀመሪያው በ 20 ኛው ክፍለ ዘመን የብሪቲሽ ህንድ የፑንጃብ ግዛት ሲሆን አሁን ፑንጃብ ፣ ፓኪስታን ነው።የሃራፓ ግኝት እና ብዙም ሳይቆይ ሞሄንጆ-ዳሮ በ 1861 በብሪቲሽ ራጅ የህንድ አርኪኦሎጂካል ጥናት ከተመሰረተ በኋላ የተጀመረው የስራ ፍጻሜ ነበር ። በተመሳሳይ አካባቢ ቀደምት ሃራፓን እና ላቲ ሃራፓን የሚባሉ ቀደምት እና በኋላ ባህሎች ነበሩ ። .የጥንቶቹ የሃራፓን ባህሎች ከኒዮሊቲክ ባህሎች ተሞልተው ነበር፣ ከእነዚህም ውስጥ የመጀመሪያው እና በጣም የታወቀው መህርጋርህ በባሎቺስታን፣ ፓኪስታን ውስጥ ነው።የሃራፓን ስልጣኔ ከቀደምት ባህሎች ለመለየት አንዳንድ ጊዜ የበሰለ ሃራፓን ይባላል።የጥንቷ ኢንዱስ ከተሞች በከተማ ፕላንነታቸው፣ የተጋገሩ የጡብ ቤቶች፣ የተራቀቁ የፍሳሽ ማስወገጃ ሥርዓቶች፣ የውኃ አቅርቦት ሥርዓት፣ የመኖሪያ ያልሆኑ ትላልቅ ሕንፃዎች ዘለላዎች፣ የእጅ ጥበብ እና የብረታ ብረት ቴክኒኮች በመኖራቸው ይታወቃሉ።ሞሄንጆ-ዳሮ እና ሃራፓ ከ 30,000 እስከ 60,000 ግለሰቦችን የመያዙ እድላቸው ሰፊ ነው ፣ እና ስልጣኔው በአበባው ወቅት ከአንድ እስከ አምስት ሚሊዮን የሚደርሱ ግለሰቦችን ሊይዝ ይችላል።በ3ኛው ሺህ ዓመት ከዘአበ ክልሉ ቀስ በቀስ መድረቅ ለከተሞች መስፋፋት መነሻ ማበረታቻ ሊሆን ይችላል።ውሎ አድሮ የስልጣኔን ውድመት ምክንያት በማድረግ ህዝቡን ወደ ምስራቅ ለመበተን በቂ የውሃ አቅርቦትን ቀንሷል።ምንም እንኳን ከአንድ ሺህ በላይ የጎለመሱ ሃራፓን ቦታዎች ሪፖርት የተደረጉ እና ወደ መቶ የሚጠጉ በቁፋሮ የተመረተ ቢሆንም፣ አምስት ዋና ዋና የከተማ ማዕከሎች አሉ፡ (ሀ) ሞሄንጆ-ዳሮ በታችኛው ኢንደስ ሸለቆ (በ1980 የዩኔስኮ የዓለም ቅርስ ስፍራ ተብሎ የተገለጸው “በሞሄንጆዳሮ የአርኪኦሎጂ ፍርስራሾች”) (ለ) ሃራፓ በምእራብ ፑንጃብ ክልል፣ (ሐ) ጋኔሪዋላ በቾሊስታን በረሃ፣ (መ) ዶላቪራ በምእራብ ጉጃራት (በ2021 የዩኔስኮ የዓለም ቅርስ ስፍራን እንደ "ዱላቪራ፡ ሀ ሃራፓን ከተማ") እና (ሠ) ) ራኪጋርሂ በሃሪያና።

በህንድ ንዑስ አህጉር ቅድመ ታሪክ ውስጥ የብረት ዘመን የነሐስ ዘመን ሕንድ ተሳክቷል እና በከፊል ከህንድ ሜጋሊቲክ ባህሎች ጋር ይዛመዳል።በህንድ ውስጥ ያሉ ሌሎች የብረት ዘመን አርኪኦሎጂካል ባህሎች የቀለም ቅብ ግሬይ ዌር ባህል (1300-300 ዓክልበ.) እና ሰሜናዊ ጥቁር የፖላንድ ዌር (700-200 ዓክልበ.) ነበሩ።ይህ የጃናፓዳ ወይም የቬዲክ ዘመን ርእሰ መስተዳድሮች ወደ አስራ ስድስት መሃጃናፓዳዎች ወይም የጥንት ታሪካዊ ክፍለ-ግዛቶች ሽግግር ጋር ይዛመዳል፣ ይህም እስከ ጊዜው መጨረሻ ድረስ የማውሪያ ኢምፓየር ብቅ እያለ ነው።የብረት ማቅለጥ የመጀመሪያው ማስረጃ የብረት ዘመን በትክክል ከመከሰቱ በፊት ከበርካታ ምዕተ ዓመታት በፊት ነው.

ሪግቬዳ ወይም ሪግ ቬዳ ("ውዳሴ" እና ቬዳ "እውቀት") ጥንታዊ የህንድ የቬዲክ ሳንስክሪት መዝሙሮች (ሱክታስ) ስብስብ ነው።ቬዳስ በመባል ከሚታወቁት ከአራቱ ቅዱስ ቀኖናዊ የሂንዱ ጽሑፎች (ሽሩቲ) አንዱ ነው። ሪግቬዳ በጣም ጥንታዊው የቬዲክ ሳንስክሪት ጽሑፍ ነው።የመጀመሪያዎቹ ንብርብሮች በማንኛውም ኢንዶ-አውሮፓዊ ቋንቋ ውስጥ ካሉ ጥንታዊ ጽሑፎች መካከል ናቸው።የሪግቬዳ ድምጾች እና ጽሑፎች በቃል የሚተላለፉት ከ2ኛው ሺህ ዓመት ዓክልበ.የፊሎሎጂ እና የቋንቋ መረጃዎች እንደሚያመለክቱት የሪግቬዳ ሳምሂታ አብዛኛው ክፍል በህንድ ክፍለ አህጉር ሰሜናዊ ምዕራብ ክልል (ሪግቪዲክ ወንዞችን ይመልከቱ) የተዋቀረ ነው፣ ምናልባትም በሐ.1500 እና 1000 ዓክልበ. ምንም እንኳን ሰፋ ያለ የሐ.1900-1200 ዓክልበ.ም ተሰጥቷል። ጽሑፉ ሳምሂታ፣ ብራህማናስ፣ አርአንያካስ እና ኡፓኒሻድስን ያቀፈ ነው።ሪግቬዳ ሳምሂታ ዋናው ጽሑፍ ነው፣ እና 1028 መዝሙሮች (ሱክታስ) ያሉት 10 መጽሃፎች (ማኒዳላስ) በ10,600 ጥቅሶች ( ṛc ተብሎ የሚጠራው፣ የሪግቬዳ ስም የሚጠራ) ስብስብ ነው።በስምንቱ መጻሕፍት ውስጥ - ከመጻሕፍት 2 እስከ 9 - የመጀመሪያዎቹ የተቀናበሩት መዝሙራት በዋናነት ስለ ኮስሞሎጂ፣ ስለ ሥርዓቶች፣ ስለ ሥርዓቶች እና ስለ አማልክቶች የሚያመሰግኑ ናቸው።የቅርብ ጊዜዎቹ መጻሕፍት (መጻሕፍት 1 እና 10) በከፊልም ስለ ፍልስፍናዊ ወይም ግምታዊ ጥያቄዎች፣ በኅብረተሰቡ ውስጥ ያሉ በጎ ምግባሮች እንደ ዳና (ምጽዋት)፣ ስለ አጽናፈ ሰማይ አመጣጥ እና ስለ መለኮታዊ ተፈጥሮ ጥያቄዎች እና ሌሎች ዘይቤያዊ ጉዳዮችን ያብራራሉ። መዝሙራት፡- አንዳንድ ጥቅሶቹ በሂንዱ የአምልኮ ሥርዓቶች (እንደ ሰርግ ያሉ) እና ጸሎቶች መነበባቸውን ይቀጥላሉ፣ ይህም በቀጣይነት ጥቅም ላይ የሚውለው የዓለማችን ጥንታዊ ሃይማኖታዊ ጽሑፍ እንዲሆን አድርጎታል።

የቬዲክ ዘመን፣ ወይም የቬዲክ ዘመን፣ በህንድ የነሐስ ዘመን መገባደጃ እና በብረት ዘመን መጀመሪያ ላይ የቬዲክ ሥነ ጽሑፍ፣ ቬዳስ (ከ1300-900 ዓክልበ. ግድም) በሰሜን ሕንድ ክፍለ አህጉር የተዋቀረበት ወቅት ነው። በመካከለኛው ኢንዶ-ጋንግቲክ ሜዳ በጀመረው የከተማ ኢንደስ ሸለቆ ሥልጣኔ ማብቂያ እና ሁለተኛ ከተሜነት መካከል።600 ዓክልበ.ቬዳዎች የበርካታ የኢንዶ-አሪያን ጎሳዎች የጎሳ ህብረት በሆነው በኩሩ ግዛት ውስጥ የዳበረው ​​ተፅእኖ ፈጣሪ የሆነውን የብራህማን ርዕዮተ ዓለምን መሠረት ያደረጉ የአምልኮ ሥርዓቶች ናቸው።ቬዳዎች በዚህ ጊዜ ውስጥ ያሉ የህይወት ዝርዝሮችን ይይዛሉ, እነሱ ታሪካዊ ተብለው የተተረጎሙ እና ወቅቱን ለመረዳት ዋና ምንጮች ናቸው.እነዚህ ሰነዶች፣ ከተዛማጅ የአርኪኦሎጂ መዝገብ ጋር፣ የኢንዶ-አሪያን እና የቬዲክ ባህል ዝግመተ ለውጥን ለመፈለግ እና ለመገመት ያስችላሉ።ቬዳዎች የተቀናበረው እና በቃል በትክክል የተላለፈው በዚህ ጊዜ መጀመሪያ ላይ ወደ ህንድ ክፍለ አህጉር ሰሜናዊ ምዕራብ ክልሎች በተሰደዱ የብሉይ ኢንዶ-አሪያን ቋንቋ ተናጋሪዎች ነው።የቬዲክ ማህበረሰብ ፓትርያሪክ እና ፓትሪሊናል ነበር.ቀደምት ኢንዶ-አሪያኖች ፑንጃብ ላይ ያተኮረ፣ ከመንግሥታት ይልቅ በጎሳ የተደራጁ፣ እና በዋነኛነት በአርብቶ አደር አኗኗር የሚደገፍ የኋለኛ የነሐስ ዘመን ማህበረሰብ ነበሩ።አካባቢ ሐ.1200–1000 ዓክልበ. የአሪያን ባህል ወደ ምሥራቁ ወደ ለም ምዕራባዊው የጋንግስ ሜዳ ተስፋፋ።ደኖችን ለመመንጠር እና የበለጠ የተረጋጋና የግብርና አኗኗር ለመከተል የሚያስችሉ የብረት መሳሪያዎች ተወስደዋል.የቬዲክ ዘመን ሁለተኛ አጋማሽ ከተሞች፣ መንግስታት እና ህንድ ልዩ የሆነ ውስብስብ ማህበራዊ ልዩነት እና የኩሩ መንግሥት የኦርቶዶክስ መስዋዕትነት ሥነ-ሥርዓት በመፈጠሩ ይታወቃል።በዚህ ጊዜ ማዕከላዊው የጋንግስ ሜዳ በተዛማጅ ነገር ግን ቬዲክ ባልሆኑ ኢንዶ-አሪያን ባሕል፣ በታላቋ ማጋዳ ተቆጣጠረ።የቬዲክ ዘመን ማብቂያ የቬዲክ ኦርቶዶክስን የሚቃወሙ የእውነተኛ ከተሞች እና ትላልቅ ግዛቶች (ማሃጃናፓዳስ ይባላሉ) እንዲሁም የሳራማና እንቅስቃሴዎች (ጃይኒዝም እና ቡዲዝምን ጨምሮ) መነሳታቸው ምስክር ነው።የቬዲክ ዘመን ተፅዕኖ ፈጣሪ ሆኖ የሚቀጥል የማህበራዊ መደቦች ተዋረድ ብቅ ብሏል።የቬዲክ ሀይማኖት ወደ ብራህማናዊ ኦርቶዶክሳዊነት ያደገ ሲሆን በትውልድ ዘመን መጀመሪያ አካባቢ የቬዲክ ወግ "የሂንዱ ውህደት" ከሚባሉት ዋና ዋና ነገሮች ውስጥ አንዱን ፈጠረ።

ፓንቻላ በጋንጀስ-ያሙና ዶአብ በላይኛው የጋንግቲክ ሜዳ ውስጥ የሚገኝ የሰሜን ሕንድ ጥንታዊ መንግሥት ነበር።በቬዲክ ዘመን መጨረሻ (ከ1100-500 ዓክልበ. ግድም)፣ ከኩሩ መንግሥት ጋር በቅርበት ከነበሩት የጥንታዊ ሕንድ ኃያላን ግዛቶች አንዷ ነበረች።በሲ.5ኛው ክፍለ ዘመን ከዘአበ የህንድ ክፍለ አህጉር ከሶላሳ (አስራ ስድስት) ማሃጃናፓዳስ (ዋና ዋና ግዛቶች) አንዱ ተደርጎ የሚቆጠር ኦሊጋርቺክ ኮንፌደሬሽን ሆነ።ወደ ሞሪያን ግዛት (322-185 ዓክልበ.) ከገባ በኋላ ፓንቻላ በ4ኛው መቶ ክፍለ ዘመን በጉፕታ ኢምፓየር እስኪጠቃለል ድረስ ነፃነቱን አገኘ።

ቪዴሃ በብረት ዘመን የተረጋገጠ የሰሜን ምስራቅ ደቡብ እስያ ጥንታዊ ኢንዶ-አሪያን ነገድ ነው።የቪዴሃ ሕዝብ፣ ቫይዲሃስ፣ መጀመሪያ ላይ በንጉሣዊ ሥርዓት ተደራጅተው ነበር፣ በኋላ ግን gaṇasaṅgha (መኳንንት ኦሊጋርቺክ ሪፐብሊክ) ሆኑ፣ በአሁኑ ጊዜ ቪዴሃ ሪፐብሊክ እየተባለ የሚጠራ ሲሆን ይህም ትልቁ የቫጂካ ሊግ አካል ነበር።

የኮሳላ መንግሥት ከአሁኑ በኡታር ፕራዴሽ ከአዋድ ክልል እስከ ምዕራባዊ ኦዲሻ ድረስ ያለው አካባቢ የበለፀገ ባህል ያለው ጥንታዊ የህንድ መንግሥት ነበር።በቬዲክ ዘመን መገባደጃ ላይ እንደ ትንሽ ግዛት ብቅ አለ፣ ከቪዴሃ አጎራባች ግዛት ጋር ግንኙነት አለው።ኮሳላ የሰሜን ጥቁር የፖሊሽድ ዌር ባህል ነበር (ከ700-300 ዓክልበ. ግድም)፣ እና የኮሳላ ክልል የጃይኒዝም እና ቡድሂዝምን ጨምሮ የስራማና እንቅስቃሴዎችን ፈጠረ።ከሱ በስተ ምዕራብ በሚገኘው የኩሩ-ፓንቻላ የቬዲክ ዘመን ከነበረው ከቀለም ግራጫ ዌር ባህል በባህል የተለየ ነበር፣ ለከተማ መስፋፋት እና ለብረት ጥቅም ላይ የዋለ ገለልተኛ እድገትን ተከትሎ።በ5ኛው መቶ ክፍለ ዘመን ከዘአበ ኮሳላ የሻኪያ ጎሳን ግዛት አካትቷል፣ይህም ቡድሃ ነው።እንደ ቡድሂስት ጽሑፍ አንጉታራ ኒካያ እና የጃይና ጽሑፍ፣ ብሃጋቫቲ ሱትራ፣ ኮሳላ ከ6ኛው እስከ 5ኛው ክፍለ ዘመን ከዘአበ ከሶላሳ (አስራ ስድስት) መሃጃናፓዳስ (ኃያላን ግዛቶች) አንዱ ነበር፣ እና የባህል እና የፖለቲካ ጥንካሬው የታላቅ ክብርን አስገኝቶለታል። ኃይል.በኋላም ከአጎራባች የመጋዳ መንግሥት ጋር በተደረጉ ተከታታይ ጦርነቶች ተዳክሟል እና በ5ኛው መቶ ክፍለ ዘመን ከዘአበ በመጨረሻ በጦርነቱ ተዋጠ።የማውሪያ ግዛት ከወደቀ በኋላ እና የኩሻን ግዛት ከመስፋፋቱ በፊት ኮሳላ በዴቫ ሥርወ መንግሥት፣ በዳታ ሥርወ መንግሥት እና በሚትራ ሥርወ መንግሥት ይገዛ ነበር።

ከ800 እስከ 200 ከዘአበ ባለው ጊዜ ውስጥ የሺራማና እንቅስቃሴ ተፈጠረ፤ እሱም የጃይኒዝም እና የቡድሂዝም እምነት ተፈጠረ።በተመሳሳይ ጊዜ, የመጀመሪያዎቹ ኡፓኒሻድስ ተጽፈዋል.ከ500 ዓ.ዓ በኋላ “ሁለተኛ ከተሜነት” እየተባለ የሚጠራው በጋንግስ ሜዳ ላይ በተለይም በማዕከላዊ ጋንጅስ ሜዳ ላይ አዳዲስ የከተማ ሰፈሮች ተፈጠሩ።ለ"ሁለተኛው ከተሜነት" መሠረቶች የተጣሉት ከ600 ዓክልበ በፊት፣ በፓይንትድ ግሬይ ዌር ባህል በጋጋር-ሃክራ እና በላይኛው ጋንጅስ ሜዳ ነው።ምንም እንኳን አብዛኞቹ የPGW ሳይቶች አነስተኛ የእርሻ መንደሮች ቢሆኑም፣ “በርካታ ደርዘን” የPGW ሳይቶች ከጊዜ በኋላ በአንፃራዊነት ትልቅ ሰፈሮች ሆነው እንደ ከተማ ሊገለጡ ችለዋል፣ ከእነዚህም ውስጥ ትልቁ በዱካዎች ወይም በቆሻሻ ጉድጓዶች የተመሸጉ እና ከተከመረ መሬት ከእንጨት ፓሊሳዴድ የተሠሩ፣ ትንሽ ቢሆኑም፣ እና ከ600 ዓ.ዓ. በኋላ በሰሜናዊ ጥቁር የፖሊሽድ ዌር ባህል ካደጉት በሰፊው ከተመሸጉት ትላልቅ ከተሞች የበለጠ ቀላል።የማውሪያ ኢምፓየር መሰረት የሆነው ማጋዳ ታዋቂነትን ያገኘበት የማዕከላዊ ጋንጀስ ሜዳ የተለየ የባህል ቦታ ሲሆን ከ500 ዓ.ዓ በኋላ አዳዲስ ግዛቶች የተፈጠሩት "ሁለተኛ የከተማ መስፋፋት" በሚባለው ጊዜ ነው።በቬዲክ ባህል ተጽዕኖ ነበር, ነገር ግን ከኩሩ-ፓንቻላ ክልል በጣም የተለየ ነበር.በደቡብ እስያ ውስጥ በጣም የታወቀው የሩዝ እርሻ ቦታ ነበር እና በ 1800 ዓ.ዓ. ከ Chirand እና Chechar ቦታዎች ጋር የተቆራኘ የላቀ የኒዮሊቲክ ህዝብ የሚገኝበት ቦታ ነበር ።በዚህ ክልል ውስጥ፣ የሻራማኒክ እንቅስቃሴዎች በዝተዋል፣ እና ጄኒዝም እና ቡድሂዝም ተፈጠሩ።

ጋውታማ ቡድሃ የደቡብ እስያ አስማታዊ እና መንፈሳዊ አስተማሪ ነበር በመጀመሪያው ሺህ ዓመት ከዘአበ መጨረሻ አጋማሽ ላይ የኖረ።እሱ የቡድሂዝም እምነት መስራች ነበር እና ወደ ኒርቫና የሚወስደውን መንገድ ያስተማረ (በራስ የሚጠፋ ወይም የሚጠፋ) ፣ ከድንቁርና ፣ ምኞት ፣ ዳግም መወለድ እና ስቃይ ነፃ የሆነ ፍጡር በቡድሂስቶች ዘንድ የተከበረ ነው።በቡድሂስት ወግ መሠረት ቡድሃ የተወለደው በሉምቢኒ በአሁን ኔፓል በተባለች የሻኪያ ጎሳ ከፍተኛ ወላጅ ነው፣ነገር ግን ቤተሰቡን ጥሎ እንደ ተቅበዝባዥ መኖር ጀመረ።የልመና፣ የአስተሳሰብ እና የማሰላሰል ህይወት በመምራት በቦድ ጋያ ኒርቫናን ደረሰ።ቡዳ ከዚህ በኋላ በታችኛው የጋንግቲክ ሜዳ እየተንከራተተ፣ እያስተማረ እና የገዳ ሥርዓት እየገነባ ነበር።በስሜታዊነት እና በከባድ አስማተኝነት መካከል መካከለኛ መንገድ አስተምሯል ፣የአእምሮ ማሰልጠኛ የስነምግባር ስልጠና እና እንደ ጥረት ፣አስታውስ እና ጃና ያሉ የማሰላሰል ልምምዶች።በፓራኒርቫና በኩሽናጋር አለፈ።ቡድሃ ከዚያን ጊዜ ጀምሮ በመላው እስያ በሚገኙ በርካታ ሃይማኖቶች እና ማህበረሰቦች የተከበረ ነው።

የናንዳ ሥርወ መንግሥት በሰሜናዊው የሕንድ ክፍለ አህጉር ክፍል በ4ኛው ክፍለ ዘመን ከክርስቶስ ልደት በፊት እና ምናልባትም በ5ኛው ክፍለ ዘመን ከዘአበ ይገዛ ነበር።ናንዳዎች የሻይሹናጋ ስርወ መንግስትን በህንድ ምስራቃዊ ማጋዳ ግዛት ገለበጡት እና ግዛታቸውን አስፋፍተው ሰፊውን የሰሜን ህንድ ክፍል አካትተዋል።የጥንት ምንጮች የናንዳ ነገሥታትን ስም እና የአገዛዝ ጊዜያቸውን በሚመለከት በእጅጉ ይለያያሉ፣ ነገር ግን በማሃቫምሳ ከተመዘገበው የቡድሂስት ባህል በመነሳት፣ በሐ.345–322 ዓክልበ. ምንም እንኳን አንዳንድ ንድፈ ሐሳቦች የግዛታቸው መጀመሪያ በ5ኛው ክፍለ ዘመን ዓክልበ.ናንዳዎች በሃሪያንካ እና በሻይሹናጋ ቀዳሚዎች ስኬቶች ላይ ገንብተዋል እና የበለጠ የተማከለ አስተዳደርን አቋቋሙ።የጥንት ምንጮች ብዙ ሀብት እንዳካበቱ ያረጋግጣሉ፣ ይህም ምናልባት አዲስ የገንዘብ ምንዛሪ እና የግብር ስርዓት መዘርጋት ውጤት ነው።የጥንት ጽሑፎች እንደሚያሳዩት ናንዳዎች በዝቅተኛ ደረጃ በመወለዳቸው፣ ከመጠን ያለፈ ግብር በመክፈላቸው እና በአጠቃላይ በሥነ ምግባራቸው ምክንያት በዜጎቻቸው ዘንድ ተወዳጅነት አልነበራቸውም።የመጨረሻው የናንዳ ንጉስ የማውሪያ ኢምፓየር መስራች እና የኋለኛው መካሪ ቻናክያ በቻንድራጉፕታ ማውሪያ ተገለበጡ።የዘመናችን የታሪክ ተመራማሪዎች በአጠቃላይ የጋንጋሪዳይ ገዥ እና ፕራሲ በጥንታዊ ግሪክ-ሮማውያን ዘገባዎች የተገለጹት የናንዳ ንጉሥ እንደሆኑ ይገልጻሉ።ታላቁ እስክንድር በሰሜን ምዕራብ ህንድ (327-325 ዓክልበ.) ያደረገውን ወረራ ሲገልጹ፣ የግሪኮ-ሮማውያን ጸሐፊዎች ይህንን መንግሥት እንደ ታላቅ ወታደራዊ ኃይል ይገልጹታል።በዚህ መንግሥት ላይ ጦርነት ሊካሄድ የነበረው ተስፋ፣ ለአሥር ዓመታት ያህል የዘመቻው ዘመቻ ከደረሰበት ድካም ጋር ተዳምሮ፣ በአሌክሳንደር የቤት ናፍቆት ወታደሮች መካከል ግጭት አስከትሎ የሕንድ ዘመቻውን አቆመ።

የማውሪያ ኢምፓየር በጂኦግራፊያዊ መልኩ ሰፊ ጥንታዊ የህንድ የብረት ዘመን ታሪካዊ ሃይል በደቡብ እስያ በመጋዳ ላይ የተመሰረተ፣ በቻንድራጉፕታ ማውሪያ የተመሰረተው በ322 ዓ.የማውሪያ ኢምፓየር የተማከለው በኢንዶ-ጋንግቲክ ሜዳ ወረራ ሲሆን ዋና ከተማውም በፓታሊፑትራ (በዘመናዊው ፓትና) ነበር።ከዚህ የንጉሠ ነገሥት ማእከል ውጭ፣ የግዛቱ መልክዓ ምድራዊ ስፋት የተመካው የታጠቁ ከተሞችን በሚረጩት የጦር አዛዦች ታማኝነት ላይ ነው።በአሾካ የግዛት ዘመን (268-232 ዓክልበ. ግድም) ግዛቱ ከጥልቅ ደቡብ በስተቀር የሕንድ ክፍለ አህጉር ዋና ዋና የከተማ ማዕከሎችን እና የደም ቧንቧዎችን በአጭር ጊዜ ተቆጣጠረ።ከአሾካ አገዛዝ በኋላ ለ50 ዓመታት ያህል አሽቆልቁሏል፣ እና በ185 ዓ.ዓ. በብሪሃድራታ በፑሽያሚትራ ሹንጋ መገደል እና በመጋዳ የሹንጋ ኢምፓየር መሠረተ።ቻንድራጉፕታ ማውሪያ በአርታስታስትራ ደራሲ በቻናክያ እርዳታ ሠራዊትን አስነስቷል እና የናንዳ ኢምፓየርን በ ሐ.322 ዓ.ዓ.ቻንድራጉፕታ ታላቁ አሌክሳንደር የተዋቸውን መሳፍንት በማሸነፍ ኃይሉን ወደ ምዕራብ ማእከላዊ እና ምዕራባዊ ህንድ በፍጥነት አስፋፍቷል፣ እና በ317 ከዘአበ ግዛቱ በሰሜን ምዕራብ ህንድ ሙሉ በሙሉ ተቆጣጠረ።ከዚያም የሞሪያን ኢምፓየር በሴሉሲድ- ማውሪያን ጦርነት ወቅት ዲያዶሹስ የነበረውን ሴሉከስ 1ን በማሸነፍ ከኢንዱስ ወንዝ በስተ ምዕራብ ያለውን ግዛት ያዘ።በማውሪያስ ዘመን፣ አንድ እና ቀልጣፋ የፋይናንስ፣ የአስተዳደር እና የጸጥታ ስርዓት በመፈጠሩ የውስጥ እና የውጭ ንግድ፣ ግብርና እና ኢኮኖሚያዊ እንቅስቃሴዎች በመላው ደቡብ እስያ እየተስፋፉ መጡ።የሞሪያ ሥርወ መንግሥት ከፓትሊፑትራ እስከ ታክሲላ ያለውን የግራንድ ግንድ መንገድ ቀዳሚ ሠራ።ከካሊንጋ ጦርነት በኋላ፣ ኢምፓየር በአሾካ ስር ወደ ግማሽ ምዕተ አመት የሚጠጋ የተማከለ አገዛዝ አጋጥሞታል።የአሾካ የቡድሂዝም እምነት እና የቡድሂስት ሚስዮናውያን ስፖንሰርነት እምነቱን ወደ ስሪላንካ፣ ሰሜን ምዕራብ ህንድ እና መካከለኛው እስያ እንዲስፋፋ አስችሎታል።የደቡብ እስያ ህዝብ በሞሪያን ዘመን ከ15 እስከ 30 ሚሊዮን ይደርሳል ተብሎ ይገመታል።የግዛቱ የግዛት ዘመን በሥነ ጥበብ፣ በሥነ ሕንፃ፣ በሥነ-ጽሑፍ እና በተዘጋጁ ጽሑፎች ልዩ የፈጠራ ችሎታ ታይቷል፣ ነገር ግን በጋንግቲክ ሜዳ ውስጥ የ cast በማዋሃድ እና በሕንድ ዋና ኢንዶ-አሪያን ተናጋሪ ክልሎች ውስጥ የሴቶች መብት እየቀነሰ በመምጣቱ ነው።የአርታሻስታራ እና የአሾካ ህግጋቶች የሞሪያን ጊዜ የጽሑፍ መዛግብት ዋና ምንጮች ናቸው።በሳርናት የሚገኘው የአሾካ አንበሳ ዋና ከተማ የሕንድ ሪፐብሊክ ብሔራዊ አርማ ነው።

የፓንዲያ ሥርወ መንግሥት፣የማዱራይ ፓንዲያስ ተብሎ የሚጠራው፣የደቡብ ሕንድ ጥንታዊ ሥርወ መንግሥት ነበር፣እና ከሦስቱ የታሚላካም ታላላቅ መንግሥታት መካከል፣ሌሎቹ ሁለቱ ቾላስ እና ቼራስ ናቸው።ቢያንስ ከ4ኛው እስከ 3ኛው ክፍለ ዘመን ከዘአበ ጀምሮ ያለው ስርወ መንግስት በሁለት የንጉሠ ነገሥታዊ የበላይነት ዘመን ማለትም ከ6ኛው እስከ 10ኛው መቶ ክፍለ ዘመን ከክርስቶስ ልደት በኋላ እና 'በኋለኛው ፓንዲያስ' (ከ13ኛው እስከ 14ኛው ክፍለ ዘመን ዓ.ም.) ስር አልፏል።ፓንዲያስ ሰፊ ግዛቶችን ይገዛ ነበር፣ አንዳንድ ጊዜ የዛሬዋን ደቡብ ህንድ እና ሰሜናዊ ስሪላንካ ክልሎችን በማዱራይ ስር በሚገኙ ቫሳል ግዛቶች በኩል ያጠቃልላል።የሶስቱ የታሚል ስርወ መንግስት ገዥዎች "የታሚል ሀገር ሶስት ዘውድ ያላቸው ገዥዎች (ሙ-ventar)" ተብለው ተጠርተዋል።የፓንዲያ ሥርወ መንግሥት አመጣጥ እና የጊዜ መስመር ለመመስረት አስቸጋሪ ነው።የጥንት የፓንዲያ አለቆች ሀገራቸውን (ፓንዲያ ናዱ) ከጥንት ጊዜ ጀምሮ ያስተዳድሩ ነበር፣ ይህም ምድሩራይ የተባለውን የውስጥ ከተማ እና የኮርካይ ደቡባዊ ወደብ ያጠቃልላል።ፓንዲያስ የሚከበረው በመጀመሪያዎቹ የታሚል ግጥሞች (የሳንጋም ሥነ ጽሑፍ) ነው። የግሬኮ-ሮማን መለያዎች (ከክርስቶስ ልደት በፊት በ4ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ)፣ የማውሪያ ንጉሠ ነገሥት አሾካ ሕግጋት፣ በታሚል-ብራህሚ ስክሪፕት አፈ ታሪክ ያላቸው ሳንቲሞች እና የታሚል-ብራህሚ ጽሑፎች የፓንዲያ ሥርወ መንግሥት ከክርስቶስ ልደት በፊት ከ3ኛው መቶ ክፍለ ዘመን ጀምሮ እስከ መጀመሪያዎቹ መቶ ዓመታት ድረስ ያለውን ቀጣይነት ይጠቁማሉ።የመጀመሪያው ታሪካዊው ፓንዲያስ በደቡብ ህንድ የ Kalabhra ሥርወ መንግሥት ሲነሳ ወደ ጨለማ ወረደ።ከ6ኛው መቶ ክፍለ ዘመን እስከ 9ኛው መቶ ክፍለ ዘመን ዓ.ም ድረስ ቻሉኪያስ የባዳሚ ወይም የዴካን ራሽትራኩታስ፣ የካንቺው ፓላቫስ እና የማዱራይ ፓንዲያስ የደቡብ ሕንድ ፖለቲካን ተቆጣጠሩ።ፓንዲያስ ብዙውን ጊዜ የካቬሪ (የቾላ ሀገር)፣ የጥንቷ ቼራ አገር (ኮንጉ እና ማዕከላዊ ኬረላ) እና ቬናዱ (ደቡባዊ ኬረላ)፣ የፓላቫ ሀገር እና ስሪላንካ ለም መሬት ይገዙ ወይም ወረሩ።በ9ኛው መቶ ክፍለ ዘመን የቾላስ ኦቭ ታንጃቩር ሲነሳ ፓንዲያስ ውድቀት ውስጥ ወድቋል እና ከኋለኛው ጋር የማያቋርጥ ግጭት ውስጥ ነበሩ።ፓንዲያስ በ13ኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ ድንበሯን የማደስ እድል እስኪያገኝ ድረስ የቾላ ኢምፓየርን በማስጨነቅ ከሲንሃሊዞች እና ከቼራስ ጋር ተባበሩ።ፓንዲያስ ወርቃማ ዘመናቸውን የገቡት በማራቫርማን 1 እና በጃታቫርማን ሰንዳራ ፓንዲ 1 (13ኛው ክፍለ ዘመን) ስር ነበር።በማራቫርማን 1ኛ ወደ ጥንታዊቷ ቾላ አገር ለመስፋፋት ጥቂት ጥረቶች በሆይሳላዎች ውጤታማ ነበሩ።ጃታቫርማን 1ኛ (1251 ዓ.ም.) በተሳካ ሁኔታ መንግሥቱን ወደ ቴሉጉ አገር (በሰሜን እስከ ኔሎር)፣ ደቡብ ኬረላን አስፋፍቶ ሰሜናዊውን ስሪላንካ ያዘ።የካንቺ ከተማ የፓንዲያስ ሁለተኛ ደረጃ ዋና ከተማ ሆነች.ሆይሳላዎች, በአጠቃላይ, በ Mysore Plateau ብቻ ተወስነው ነበር, እና ንጉስ ሶምስቫራ እንኳ ከፓንዲያስ ጋር በተደረገ ጦርነት ተገድሏል.1268 ማራቫርማን ኩላሴክሃራ የሆይሳላስ እና የቾላስ ህብረትን (1279) አሸንፎ ስሪላንካን ወረረ።የተከበረው የቡድሃ የጥርስ ቅርስ በፓንዲያስ ተወስዷል።በዚህ ወቅት፣ የመንግሥቱ አገዛዝ በተለያዩ የንጉሣውያን ቤተሰብ አባላት መካከል ተከፋፍሏል፣ አንደኛው በቀሪው ላይ የበላይነቱን ይይዝ ነበር።በ1310-11 ከካልጂ ደቡብ ህንድ ወረራ ጋር በፓንዲያ ግዛት ውስጥ ውስጣዊ ቀውስ ተፈጠረ።የተከተለው የፖለቲካ ቀውስ ተጨማሪ የሱልጣኔቶች ወረራ እና ዘረፋ፣ የደቡብ ኬረላ (1312) እና የሰሜን ስሪላንካ መጥፋት (1323) እና የማዱራይ ሱልጣኔት (1334) ተመስርቷል።በቱጋባሃድራ ሸለቆ ውስጥ የኡክቻንጊ ፓንዲያስ (9ኛው-13ኛው ክፍለ ዘመን) ከማዱራይ ፓንዲያስ ጋር ይዛመዳል።በትውፊት መሠረት፣ ታዋቂዎቹ ሳንጋምስ (“አካዳሚዎች”) በማዱራይ ውስጥ በፓንዲያስ ደጋፊነት ተካሂደዋል፣ እና አንዳንድ የፓንዲያ ገዥዎች እራሳቸው ገጣሚ ነን ብለው ነበር።ፓንዲያ ናዱ በማዱራይ የሚገኘውን የሜናክሺ ቤተመቅደስን ጨምሮ የበርካታ ታዋቂ ቤተመቅደሶች መኖሪያ ነበር።በካዱንጎን (7ኛው ክፍለ ዘመን ዓ.ም.) የፓንዲያ ኃይል መነቃቃት ከሻይቪት ናያናርስ እና ከቫይሽናቪት አልቫርስ ታዋቂነት ጋር ተገጣጠመ።የፓንዲያ ገዥዎች በታሪክ ውስጥ ለአጭር ጊዜ ጃይኒዝምን ይከተላሉ እንደነበር ይታወቃል።

የቾላ ስርወ መንግስት በደቡብ ህንድ የታሚል ታላሶክራቲክ ግዛት እና በአለም ታሪክ ውስጥ ረጅሙ ገዥ ከሆኑ ስርወ መንግስታት አንዱ ነው።ስለ ቾላ በጣም ቀደምት ሊታወቅ የሚችል ማጣቀሻዎች በ 3 ኛው ክፍለ ዘመን ዓ.ዓ. በ Maurya Empire Ashoka የግዛት ዘመን ከተጻፉት ጽሑፎች የተገኙ ናቸው።ከታሚላካም ከሦስቱ ዘውዶች ነገሥታት አንዱ እንደመሆኖ፣ ከቼራ እና ፓንዲያ ጋር፣ ሥርወ መንግሥት እስከ 13ኛው ክፍለ ዘመን እዘአ ድረስ በተለያዩ ግዛቶች ላይ ማስተዳደር ቀጠለ።ምንም እንኳን እነዚህ ጥንታዊ መነሻዎች ቢኖሩም, የቾላ መነሳት, እንደ "ቾላ ኢምፓየር" የሚጀምረው በመካከለኛው ዘመን ቾላስ በ 9 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ ብቻ ነው.የቾላስ እምብርት የካቬሪ ወንዝ ለም ሸለቆ ነበር።ያም ሆኖ ከ9ኛው መቶ ክፍለ ዘመን አጋማሽ ጀምሮ እስከ 13ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ድረስ በስልጣናቸው ከፍታ ላይ በጣም ትልቅ ቦታን ገዙ።ከቱንጋባሃድራ በስተደቡብ የምትገኘውን ባሕረ ገብ መሬት ህንድን አንድ አድርገው አንድ አገር ሆነው ለሦስት መቶ ዓመታት በ907 እና 1215 ዓ.ም.በራጃራጃ I እና በተከታዮቹ በራጄንድራ 1፣ ራጃዲራጃ 1፣ ራጀንድራ II፣ ቪራራጀንድራ እና ኩሎትሁንጋ ቾላ 1 ሥርወ መንግሥት በደቡብ እስያ እና በደቡብ-ምስራቅ እስያ ወታደራዊ፣ ኢኮኖሚያዊ እና የባህል ሃይል ሆነ።ቾላስ በደቡብ፣ በደቡብ ምስራቅ እና በምስራቅ እስያ ከፍተኛ የፖለቲካ ሀይሎች የነበራቸው ስልጣንና ክብር ወደ ጋንጀስ ባደረጉት ጉዞ፣ በሱማትራ ደሴት ላይ በተመሰረተው በስሪቪጃያ ግዛት የባህር ኃይል ከተማዎች ላይ እና የእነሱ ከፍተኛ አድናቆት በግልጽ ይታያል። ወደ ቻይና በተደጋጋሚ ኤምባሲዎች.የቾላ መርከቦች የጥንቷ ህንድ የባህር ላይ አቅም ከፍተኛ ደረጃን ይወክላሉ።እ.ኤ.አ. በ1010-1153 የቾላ ግዛቶች በደቡብ ከማልዲቭስ እስከ የጎዳቫሪ ወንዝ ዳርቻ በአንድራ ፕራዴሽ እንደ ሰሜናዊ ወሰን ተዘርግተዋል።ራጃራጃ ቾላ ባሕረ ገብ መሬት ደቡብ ህንድን ያዘ፣ የራጃራታ ግዛት ክፍልን በዛሬዋ በስሪላንካ ተቀላቀለ እና የማልዲቭስ ደሴቶችን ተቆጣጠረ።ልጁ ራጄንድራ ቾላ የቾላር ግዛትን የበለጠ ወደ ሰሜን ህንድ በመላክ የጋንጀስን ወንዝ በመንካት እና የፓታሊፑትራን ፓላ ገዥ ማሂፓላ በማሸነፍ የድል ጉዞን በመላክ የቾላር ግዛትን አስፋፍቷል።እ.ኤ.አ. በ1019 የስሪላንካውን ራጃራታ ግዛት ሙሉ በሙሉ ድል አድርጎ ከቾላ ግዛት ጋር ቀላቀለ።እ.ኤ.አ. በ 1025 ራጄንድራ ቾላ በሱማትራ ደሴት ላይ በመመስረት የስሪቪጃያ ግዛት ከተሞችን በተሳካ ሁኔታ ወረረ ።ነገር ግን ይህ ወረራ በሽሪቪጃያ ላይ ቀጥተኛ አስተዳደር ሊጭን አልቻለም ምክንያቱም ወረራው አጭር እና የስሪቪጃያ ሀብት ለመዝረፍ ብቻ የታለመ ነበር።ሆኖም፣ ቾላ በሲሪቪጃቫ ላይ ያለው ተጽእኖ እስከ 1070 ድረስ ይቆያል፣ ቾላስ ሁሉንም የባህር ማዶ ግዛቶቻቸውን ማጣት ሲጀምር።የኋለኛው ቾላስ (1070–1279) አሁንም የደቡብ ህንድ ክፍሎችን ይገዛል።የቾላ ሥርወ መንግሥት በ13ኛው መቶ ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ የፓንዲያን ሥርወ መንግሥት ሲነሳ ወደ ውድቀት ገባ፣ ይህም በመጨረሻ ውድቀታቸውን አስከትሏል።ቾላስ በህንድ ታሪክ ውስጥ ታላቁን የታላሶክራቲክ ግዛት በመገንባት ተሳክቶላቸዋል፣ በዚህም ዘላቂ ውርስ ትተዋል።የተማከለ የመንግስት አሰራር እና ዲሲፕሊን ያለው ቢሮክራሲ አቋቋሙ።ከዚህም በላይ የታሚል ሥነ-ጽሑፍ ደጋፊ መሆናቸው እና ቤተመቅደሶችን ለመገንባት ያላቸው ቅንዓት አንዳንድ ታላላቅ የታሚል ሥነ ጽሑፍ እና ሥነ ሕንፃ ሥራዎችን አስገኝቷል።የቾላ ነገሥታት ትጉ ሠሪዎች ነበሩ እና በመንግሥታቸው ውስጥ ያሉትን ቤተመቅደሶች የአምልኮ ቦታዎች ብቻ ሳይሆን የኢኮኖሚ እንቅስቃሴ ማዕከላት አድርገው ያስባሉ።በ1010 ዓ.ም በራጃራጃ ቾላ የተሾመው በታንጃቩር የሚገኘው የብሪሃዲስቫራ ቤተ መቅደስ የዩኔስኮ የዓለም ቅርስ ቦታ ለቾላር አርክቴክቸር ዋና ምሳሌ ነው።በሥነ ጥበብ ደጋፊነታቸውም የታወቁ ነበሩ።በ'Chola bronzes' ውስጥ ጥቅም ላይ የዋለው ልዩ የቅርጻ ቅርጽ ቴክኒኮች ልማት በጠፋ የሰም ሂደት ውስጥ የተገነቡ የሂንዱ አማልክት የነሐስ ቅርጻ ቅርጾች በጊዜያቸው በአቅኚነት አገልግለዋል።የቾላ የጥበብ ባህል ተስፋፍቷል እና በደቡብ ምስራቅ እስያ ስነ-ህንፃ እና ጥበብ ላይ ተጽዕኖ አሳድሯል።

ሹንጋስ ከመጋዳ የመነጨ ሲሆን በመካከለኛው እና በምስራቅ የህንድ ክፍለ አህጉር የተቆጣጠሩት ከ187 እስከ 78 ዓክልበ. አካባቢ ነው።ሥርወ መንግሥቱ የተቋቋመው በፑሺያሚትራ ሹንጋ ሲሆን የመጨረሻውን የሞርያ ንጉሠ ነገሥት ገለበጠ።ዋና ከተማዋ ፓታሊፑትራ ነበረች፣ነገር ግን እንደ ባጋባሃድራ ያሉ ንጉሠ ነገሥታት በምስራቅ ማልዋ ዘመናዊ ቤስናጋር በቪዲሻ ፍርድ ቤት ቀረቡ።ፑሺያሚትራ ሹንጋ ለ36 ዓመታት ገዝቷል እና በልጁ አግኒሚትራ ተተካ።የሹንጋ ገዢዎች አስር ነበሩ።ይሁን እንጂ አግኒሚትራ ከሞተ በኋላ ግዛቱ በፍጥነት ተበታተነ;የተቀረጹ ጽሑፎች እና ሳንቲሞች እንደሚያመለክቱት አብዛኛው ሰሜናዊ እና መካከለኛው ህንድ ከማንኛውም የሹንጋ ግዛት ነፃ የሆኑ ትናንሽ መንግስታት እና የከተማ ግዛቶች ያቀፈ ነበር።ግዛቱ ከውጭም ሆነ ከአገሬው ተወላጅ ኃይሎች ጋር ባደረጋቸው በርካታ ጦርነቶች ይታወቃል።ከካሊንጋ ከማሃሜጋቫሃና ሥርወ መንግሥት፣ ከዲካን የሳታቫሃና ሥርወ መንግሥት፣ ከኢንዶ-ግሪኮች እና ምናልባትም ከማቱራ ፓንቻላስ ​​እና ሚትራስ ጋር ተዋግተዋል።ጥበባት፣ ትምህርት፣ ፍልስፍና እና ሌሎች የመማሪያ ዓይነቶች በዚህ ወቅት አበብተዋል፣ ይህም ትናንሽ ትራኮታ ምስሎችን፣ ትላልቅ የድንጋይ ቅርፃ ቅርጾችን፣ እና እንደ ስቱፓ በባህርሁት ያሉ የስነ-ህንፃ ቅርሶች እና በሳንቺ ውስጥ ታዋቂው ታላቁ ስቱፓ።የሹንጋ ገዥዎች የንጉሣዊው የትምህርት እና የጥበብ ስፖንሰርነት ባህልን ለመመስረት ረድተዋል።ኢምፓየር ይጠቀምበት የነበረው ስክሪፕት የብራህሚ ልዩነት ሲሆን የሳንስክሪት ቋንቋ ለመጻፍ ያገለግል ነበር።በሂንዱ አስተሳሰብ ውስጥ አንዳንድ በጣም አስፈላጊ እድገቶች እየተከናወኑ በነበረበት ወቅት የሹንጋ ኢምፓየር የህንድ ባህልን በመደገፍ ረገድ ወሳኝ ሚና ተጫውቷል።ይህም ግዛቱ እንዲያብብ እና ስልጣን እንዲያገኝ ረድቶታል።

የቼራ ሥርወ መንግሥት በሳንጋም ዘመን ታሪክ በኬረላ ግዛት እና በደቡብ ህንድ በምእራብ ታሚል ናዱ ውስጥ በኮንጉ ናዱ ክልል ውስጥ ከነበሩት ዋና ዘሮች አንዱ ነበር።ከቾላስ ኦቭ ኡራይዩር (ቲሩቺራፓሊ) እና ከማዱራይ ፓንዲያስ ጋር፣ የጥንት ቼራስ ከጥንታዊ ታሚላካም ሶስት ዋና ዋና ሀይሎች አንዱ በመባል ይታወቃሉ በመጀመሪያዎቹ መቶ ዓመታት።የቼራ ሀገር በጂኦግራፊያዊ አቀማመጥ በጥሩ ሁኔታ ከባህር ንግድ በህንድ ውቅያኖስ አውታሮች በኩል ትርፍ ለማግኘት ትችል ነበር።የቅመማ ቅመሞችን በተለይም ጥቁር በርበሬን ከመካከለኛው ምስራቅ እና ከግሬኮ-ሮማን ነጋዴዎች ጋር መለዋወጥ በብዙ ምንጮች ተረጋግጧል።የጥንት ታሪካዊ ዘመን ቼራዎች (ከክርስቶስ ልደት በፊት በሁለተኛው ክፍለ ዘመን - በሶስተኛው ክፍለ ዘመን ገደማ) የመጀመሪያ ማዕከላቸውን በቫንቺ እና በካሩር በኮንጉ ናዱ እና በሙቺሪ (ሙዚሪስ) እና በህንድ ቶንዲ (ቲንዲስ) ወደቦች እንደነበራቸው ይታወቃል። የውቅያኖስ ዳርቻ (ኬራላ)።በደቡብ በአላፑዛ መካከል ያለውን የማላባር የባህር ዳርቻ አካባቢ በሰሜን ካሳራጎድ አስተዳድሩ።ይህ የፓላካድ ክፍተት፣ ኮይምባቶሬ፣ ዳራፑራም፣ ሳሌም እና ኮሊ ሂልስንም ያካትታል።በ Coimbatore ዙሪያ ያለው ክልል በሐ መካከል ባለው የሳንጋም ጊዜ በቼራስ ይገዛ ነበር።1 ኛ እና 4 ኛው ክፍለ ዘመን ዓ.ም. እና በማላባር የባህር ዳርቻ እና በታሚል ናዱ መካከል ዋና የንግድ መስመር የሆነው የፓላካድ ክፍተት ምስራቃዊ መግቢያ ሆኖ አገልግሏል።ይሁን እንጂ የዛሬው የኬረላ ግዛት ደቡባዊ ክልል (በቲሩቫናንታፑራም እና በደቡባዊ አልፓፑዛ መካከል ያለው የባህር ዳርቻ ቀበቶ) በ Ay ሥርወ መንግሥት ሥር ነበር, እሱም ከማዱራይ የፓንዲያ ሥርወ መንግሥት ጋር የበለጠ ተዛማጅነት አለው.ቀደምት ታሪካዊ ቅድመ-ፓላቫ የታሚል ፖሊሲዎች በአብዛኛው "በዘመድ-ዘመድ ላይ የተመሰረተ ዳግም ማከፋፈያ ኢኮኖሚዎች" በአብዛኛው "በአርብቶ-ከም-አግራሪያን መተዳደሪያ" እና "አዳኝ ፖለቲካ" የተቀረጹ ናቸው.የድሮ የታሚል ብራህሚ ዋሻ መለያ ጽሑፎች፣ የፔሩም ካዱንጎ ልጅ ኢላም ካዱንጎን እና የኢሩምፖራይ ጎሳ የሆነውን የኮ አትን ቼራል የልጅ ልጅን ይግለጹ።ከብራህሚ አፈ ታሪኮች ጋር የተቀረጹ የቁም ሳንቲሞች በርካታ የቼራ ስሞችን ይሰጣሉ፣ የቼራ የቀስት ምልክቶች እና ቀስቱ በተቃራኒው ይታያል።የጥንቶቹ የታሚል ጽሑፎች ታሪክ ስለ መጀመሪያዎቹ ቼራስ ዋና የመረጃ ምንጭ ናቸው።ቼንጉቱቫን ወይም ጥሩው ቼራ በታሚል ግጥሙ ቺላፓቲካራም ዋና ሴት ገፀ ባህሪ በካናኪ ዙሪያ ባሉ ወጎች ታዋቂ ነው።ከቀደምት ታሪካዊ ጊዜ ማብቂያ በኋላ፣ በ3ኛው-5ኛው ክፍለ ዘመን ዓ.ም አካባቢ፣ የቼራስ ኃይል በእጅጉ የቀነሰበት ጊዜ ያለ ይመስላል።የኮንጎው ሀገር ቼራስ ምዕራብ ታሚል ናዱ በመካከለኛው ዘመን መጀመሪያ ላይ በማዕከላዊ ኬረላ ግዛት ተቆጣጥሮ እንደነበረ ይታወቃል።የአሁኗ ማዕከላዊ የኬረላ የኮንጉ ቼራ መንግሥት በ8ኛው-9ኛው ክፍለ ዘመን ዓ.ም አካባቢ ተገንጥሎ የቼራ ፔሩማል መንግሥት እና የኮንጉ ቼራ መንግሥት (ከ9ኛው እስከ 12ኛው ክፍለ ዘመን ዓ.ም. ገደማ) ይመሠረታል።በተለያዩ የቼራ ገዥዎች ቅርንጫፎች መካከል ያለው ትክክለኛ ግንኙነት በተወሰነ ደረጃ ግልጽ አይደለም፡ ናምቡቲሪስ የቼራ ንጉስ ከፑንቱራ እንዲሾም ጠይቆ ከፑንትሁራ የመጣ ጠቅላይ ሚኒስትር ተሰጠው።ስለዚህም Zamorin 'Punthurakkon' (ንጉሥ ከፑንትሁራ) የሚል ማዕረግ ይዟል።ከዚህ በኋላ አሁን ያለው የቄራላ ክፍሎች እና ኮንጉናዱ ራሳቸውን ችለው ራሳቸውን ቻሉ።ከመካከለኛው ዘመን ደቡብ ህንድ ዋና ዋና ስርወ-መንግስቶች ጥቂቶቹ - ቻሉክያ፣ ፓላቫ፣ ፓንዲያ፣ ራሽትራኩታ እና ቾላ - የኮንጎ ቸራን ሀገር ያሸነፉ ይመስላል።ኮንጉ ቼራስ በ10ኛው/11ኛው ክፍለ ዘመን ከክርስቶስ ልደት በኋላ በፓንዲያ የፖለቲካ ሥርዓት ውስጥ የገባ ይመስላል።የፔሩማል መንግሥት ከፈረሰ በኋላም የንጉሣዊ ጽሑፎች እና የቤተመቅደስ ስጦታዎች በተለይም ከኬረላ ውጭ ያሉ ስጦታዎች አገሩን እና ሰዎችን እንደ "ቼራስ ወይም ኬራላስ" መጥራታቸውን ቀጥለዋል.በደቡብ ቄራላ በሚገኘው የኮልላም ወደብ ላይ የተመሰረቱት የቬናድ ገዥዎች (የቬናድ ቼራስ ወይም "ኩላሴክሃራስ")፣ የዘር ግንዳቸውን ከፔሩማሎች ይገባሉ።ቼራናድ የአሁን የቲሩራንጋዲ እና የማላፑራም አውራጃ ቲሩር ታሉክስ ክፍሎችን ያቀፈ በካሊካት በዛሞሪን ግዛት ውስጥ ያለ የቀድሞ ግዛት ስም ነበር።በኋላ ማላባር በብሪቲሽ ራጅ ስር በመጣች ጊዜ የማላባር አውራጃ ታሉክ ሆነ።የቼራናድ ታሉክ ዋና መሥሪያ ቤት የቲሩራንጋዲ ከተማ ነበረች።በኋላ ታሉክ ከኤራናድ ታሉክ ጋር ተዋህዷል።በዘመናዊው ጊዜ የኮቺን እና ትራቫንኮር ገዥዎች (በኬረላ) “ቼራ” የሚለውን ማዕረግ ጠይቀዋል።

በፑራናስ ውስጥ እንደ አንድራስ የሚባሉት ሳታቫሃናስ፣ በዲካን ላይ የተመሰረተ ጥንታዊ የደቡብ እስያ ሥርወ መንግሥት ነበሩ።አብዛኞቹ የዘመናችን ሊቃውንት የሳታቫሃና አገዛዝ የጀመረው በሁለተኛው መቶ ዘመን ከዘአበ መገባደጃ ላይ እንደሆነና እስከ ሦስተኛው መቶ ዘመን መጀመሪያ ድረስ እንደቀጠለ ያምናሉ፣ ምንም እንኳን አንዳንዶች የአገዛዛቸውን መጀመሪያ በPuranas ላይ በመመስረት በ3ኛው ክፍለ ዘመን ከዘአበ ቢመድቡም ነገር ግን በአርኪኦሎጂያዊ ማስረጃዎች ያልተረጋገጡ ናቸው። .የሳታቫሃና መንግሥት በዋነኛነት የዛሬውን አንድራ ፕራዴሽ፣ ቴልጋና እና ማሃራሽትራን ያካትታል።በተለያዩ ጊዜያት፣ አገዛዛቸው እስከ ዘመናዊው ጉጃራት፣ ማድያ ፕራዴሽ እና ካርናታካ ክፍሎች ድረስ ይዘልቃል።ሥርወ መንግሥቱ ፕራቲሽታና (ፓይታን) እና አማራቫቲ (ዳራኒኮታ) ጨምሮ በተለያዩ ጊዜያት የተለያዩ ዋና ከተማዎች ነበሯቸው።የሥርወ-መንግሥት አመጣጥ በእርግጠኝነት አይታወቅም ፣ ግን እንደ ፑራናዎች ፣ የመጀመሪያው ንጉሣቸው የካንቫ ሥርወ መንግሥትን ገለበጠ።በድህረ-ማውሪያ ዘመን ሳታቫሃናስ በዲካን ክልል ውስጥ ሰላም መስርተው የውጭ ወራሪዎችን ጥቃት ተቋቁመዋል።በተለይም ከሳካ ምዕራባዊ ሳትራፕስ ጋር ያደረጉት ትግል ለረጅም ጊዜ ቀጠለ።ስርወ መንግስቱ በጋኡታሚፑትራ ሳታካርኒ እና በተተኪው ቫሲስቲፑትራ ፑላማቪ አገዛዝ ሥር ከፍተኛ ደረጃ ላይ ደርሷል።ግዛቱ በ3ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ ወደ ትናንሽ ግዛቶች ተከፋፈለ።ሳታቫሃናዎች በገዥዎቻቸው ምስሎች ተመታ የህንድ ግዛት ሳንቲም ቀደምት አውጪዎች ነበሩ።የባህል ድልድይ መስርተው በንግድ እና ሃሳቦችን እና ባህልን ወደ ኢንዶ-ጋንግቲክ ሜዳ ወደ ህንድ ደቡባዊ ጫፍ በማሸጋገር ወሳኝ ሚና ተጫውተዋል።ሂንዱይዝም እና ቡዲዝምን ይደግፉ ነበር እና የፕራክሪት ስነ-ጽሁፍን ደግፈዋል።

የኩሻን ኢምፓየር በ 1 ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ በባክቴሪያን ግዛቶች ውስጥ በዩኤዝሂ የተቋቋመው የተመሳሰለ ኢምፓየር ነበር።በአብዛኛዎቹ የአፍጋኒስታን፣ የፓኪስታን እና የሰሜን ህንድ ግዛቶች፣ ቢያንስ በቫራናሲ (ቤናሬስ) አቅራቢያ እስከ ሳኬታ እና ሳርናት ድረስ ተሰራጭቷል፣ በታላቁ የኩሻን ንጉሠ ነገሥት ካኒሽካ ዘመን የተጻፉ ጽሑፎች ተገኝተዋል።ኩሻኖች ከቻይና ሰሜን ምዕራብቻይና (ቺንጂያንግ እና ጋንሱ) ተሰደው በጥንታዊ ባክትሪያ የሰፈሩት የኢንዶ-አውሮፓውያን ዘላኖች የዩኤዝሂ ኮንፌዴሬሽን ከአምስቱ ቅርንጫፎች አንዱ ሳይሆን አይቀርም።የስርወ መንግስቱ መስራች ኩጁላ ካድፊሴስ የግሪክ ሀይማኖታዊ ሀሳቦችን እና አዶግራፊን ከግሪኮ-ባክትሪያን ባህል በኋላ የተከተለ እና የሂንዱይዝም ወጎችን በመከተል የሂንዱ አምላክ ሺቫ አማላጅ በመሆን።በአጠቃላይ ኩሻኖች የቡድሂዝም ታላቅ ደጋፊዎች ነበሩ፣ እና ከአፄ ካኒሽካ ጀምሮ፣ እንዲሁም የዞራስትራኒዝም አካላትን በፓንታኖቻቸው ውስጥ ቀጥረዋል።ቡድሂዝም ወደ መካከለኛው እስያ እና ቻይና እንዲስፋፋ ትልቅ ሚና ተጫውተዋል።ኩሻኖች መጀመሪያ ላይ የግሪክን ቋንቋ ለአስተዳደር ዓላማ ይጠቀሙ ነበር፣ ነገር ግን ብዙም ሳይቆይ የባክቴሪያን ቋንቋ መጠቀም ጀመሩ።ካኒሽካ ሠራዊቱን ከካራኮራም ተራሮች ወደ ሰሜን ላከ።ከጋንዳራ ወደ ቻይና የሚወስደው ቀጥተኛ መንገድ በኩሻን ቁጥጥር ስር ከመቶ ለሚበልጥ ጊዜ ቆይቷል፣ ይህም የካራኮራም ጉዞን የሚያበረታታ እና የማሃያና ቡድሂዝምን ወደ ቻይና መስፋፋቱን አመቻችቷል።የኩሻን ሥርወ መንግሥት ከሮማ ኢምፓየር፣ ሳሳኒያ ፋርስ ፣ ከአክሱም ኢምፓየር እና ከቻይና የሃን ሥርወ መንግሥት ጋር ዲፕሎማሲያዊ ግንኙነት ነበረው።የኩሻን ኢምፓየር በሮማን ኢምፓየር እና በቻይና መካከል የንግድ ግንኙነት ማዕከል ነበር፡ አላይን ዳኒየሉ እንዳሉት፣ "ለተወሰነ ጊዜ የኩሻና ኢምፓየር የዋና ሥልጣኔዎች ማዕከል ነበር።"ብዙ ፍልስፍና፣ ጥበብ እና ሳይንስ በድንበሮች ውስጥ ቢፈጠሩም፣ የንጉሠ ነገሥቱ ታሪክ ብቸኛው የጽሑፍ መዝገብ የሚገኘው በሌሎች ቋንቋዎች በተለይም በቻይንኛ ከተጻፉ ጽሑፎች እና መለያዎች ነው።የኩሻን ኢምፓየር በ3ኛው ክፍለ ዘመን ከክርስቶስ ልደት በኋላ ከፊል ነጻ የሆኑ መንግስታት ተከፋፍሎ ከምዕራብ በወረሩ በሳሳናውያን እጅ ወድቆ የኩሻኖ-ሳሳኒያን መንግሥት በሶግዲያና፣ ባክትሪያ እና ጋንድሃራ አካባቢዎች መሠረተ።በ 4 ኛው ክፍለ ዘመን, ጉፕታስ, የሕንድ ሥርወ መንግሥት እንዲሁ ከምስራቅ ተጭኖ ነበር.የመጨረሻው የኩሻን እና የኩሻኖ-ሳሳኒያ ግዛት በሰሜን በመጡ ወራሪዎች ኪዳራይቶች እና ከዚያም በሄፕታላውያን ተጨናንቀዋል።

የቫካታካ ሥርወ መንግሥት በ3ኛው መቶ ክፍለ ዘመን አጋማሽ ከዲካን የመጣ ጥንታዊ የሕንድ ሥርወ መንግሥት ነው።ግዛታቸው ከማልዋ ደቡባዊ ጠርዝ በሰሜን በኩል ከጉጃራት እስከ ቱንጋባድራ ወንዝ በደቡብ እንዲሁም ከአረብ ባህር በምዕራብ በኩል እስከ ቻቲስጋርህ ዳርቻ ድረስ እንደሰፋ ይታመናል።በዲካን ውስጥ የሳታቫሃናስ በጣም አስፈላጊ ተተኪዎች እና በሰሜናዊ ህንድ ውስጥ ከጉፕታስ ጋር በዘመኑ የነበሩ ናቸው።የቫካታካ ሥርወ መንግሥት የብራህሚን ሥርወ መንግሥት ነበር።ስለ ቪንዲሻክቲ (250 - 270 ዓ.ም.) ስለ ቤተሰብ መስራች ብዙም የሚታወቅ ነገር የለም።የግዛት መስፋፋት የጀመረው በልጁ ፕራቫሬሴና I. በአጠቃላይ የቫካታካ ሥርወ መንግሥት ከፕራቫራሴና I በኋላ በአራት ቅርንጫፎች እንደተከፈለ ይታመናል. ሁለት ቅርንጫፎች ይታወቃሉ, ሁለቱ አይታወቁም.የታወቁት ቅርንጫፎች የፕራቫራፑራ-ናንዲቫርድሃና ቅርንጫፍ እና የቫትሳጉልማ ቅርንጫፍ ናቸው.የጉፕታ ንጉሠ ነገሥት ቻንድራጉፕታ II ሴት ልጁን ወደ ቫካታካ ንጉሣዊ ቤተሰብ አገባ እና በእነርሱ ድጋፍ ጉጃራትን ከሳካ ሳትራፕስ በ4ኛው ክፍለ ዘመን ከክርስቶስ ልደት በኋላ ቀላቀለ።የቫካታካ ሃይል በዲካን ውስጥ የባዳሚ ቻሉኪያስ ተከትሏል.ቫካታካዎች የኪነጥበብ፣ የአርክቴክቸር እና የስነ-ጽሁፍ ደጋፊ በመሆናቸው ይታወቃሉ።ህዝባዊ ስራዎችን መርተዋል እና ሀውልታቸው የሚታይ ቅርስ ነው።በአለት የተቆረጠ ቡዲስት ቪሃራስ እና የአጃንታ ዋሻዎች (የዩኔስኮ የዓለም ቅርስ ቦታ) የተገነቡት በቫካታካ ንጉሠ ነገሥት ሃሪሼና ድጋፍ ነው።

የፓላቫ ሥርወ መንግሥት ከ275 ከክርስቶስ ልደት በኋላ እስከ 897 ዓ.ም. የነበረ የታሚል ሥርወ መንግሥት ነበር፣ ይህም የደቡብ ሕንድ ጉልህ ክፍልን የሚገዛ ሲሆን ቶንዳይማንዳላም በመባልም ይታወቃል።ቀደም ሲል እንደ ፊውዳቶሪ ያገለገሉት የሳታቫሃና ሥርወ መንግሥት ውድቀት በኋላ ታዋቂነትን አግኝተዋል።ፓላቫስ በማሃንድራቫርማን 1ኛ (600-630 ዓ.ም.) እና ናራሲምሃቫርማን 1ኛ (630-668 ዓ.ም.) የግዛት ዘመን ትልቅ ኃይል ሆነ እና የደቡባዊ ቴሉጉ ክልል እና የታሚል ክልል ሰሜናዊ ክፍሎችን ለ600 ዓመታት ያህል ተቆጣጥሮ እስከ መጨረሻው ድረስ ተቆጣጠረ። የ 9 ኛው ክፍለ ዘመን.በንግሥናቸው ሁሉ፣ በሰሜን ከሚገኙት ቻሉኪያስ ከባዳሚ፣ እና በደቡብ ከነበሩት የቾላ እና የፓንዲያስ የታሚል መንግሥታት ጋር የማያቋርጥ ግጭት ውስጥ ቆዩ።ፓላቫስ በመጨረሻ በቾላ ገዥ አድቲያ 1 በ9ኛው ክፍለ ዘመን እዘአ ተሸነፉ።ፓላቫስ በሥነ ሕንፃ ደጋፊነታቸው ይታወቃሉ፣ ምርጡ ምሳሌ በማማላፑራም የዩኔስኮ የዓለም ቅርስ ቦታ የሆነው ሾር ቤተመቅደስ ነው።ካንቼፑራም የፓላቫ መንግሥት ዋና ከተማ ሆኖ አገልግሏል።ስርወ መንግስቱ አስደናቂ ቅርጻ ቅርጾችን እና ቤተመቅደሶችን ትቶ የመካከለኛው ዘመን የደቡብ ህንድ አርክቴክቸር መሰረት እንደመሰረተ ይታወቃል።ግራንትሃ በመጨረሻ የሰራችበትን የፓላቫ ስክሪፕት ፈጠሩ።ይህ ስክሪፕት በመጨረሻ እንደ ክመር ያሉ ሌሎች በርካታ የደቡብ ምስራቅ እስያ ስክሪፕቶችን ፈጠረ።ቻይናዊው ተጓዥ ሹዋንዛንግ በፓላቫ አገዛዝ ወቅት ካንቺፑራምን ጎበኘ እና መልካም አገዛዛቸውን አወድሷል።

በ 3 ኛው ክፍለ ዘመን ከክርስቶስ ልደት በፊት በሞሪያ ኢምፓየር መካከል ያለው ጊዜ እና በ 6 ኛው ክፍለ ዘመን የጉፕታ ኢምፓየር መጨረሻ የሕንድ "ክላሲካል" ጊዜ ተብሎ ይጠራል.በተመረጠው ወቅታዊነት ላይ በመመስረት በተለያዩ ንዑስ ወቅቶች ሊከፋፈል ይችላል.ክላሲካል ጊዜ የሚጀምረው የማውሪያ ኢምፓየር ከወደቀ በኋላ እና የሹንጋ ሥርወ መንግሥት እና የሳታቫሃና ሥርወ መንግሥት ተጓዳኝ መነሳት ነው።የጉፕታ ኢምፓየር (4ኛው–6ኛው ክፍለ ዘመን) የሂንዱይዝም “ወርቃማው ዘመን” ተደርጎ ተወስዷል፣ ምንም እንኳን በነዚህ መቶ ዘመናት በርካታ መንግስታት በህንድ ላይ ቢገዙም።እንዲሁም የሳንጋም ሥነ ጽሑፍ ከክርስቶስ ልደት በፊት ከ 3 ኛው ክፍለ ዘመን እስከ 3 ኛው ክፍለ ዘመን በደቡባዊ ህንድ ውስጥ አብቅቷል.በዚህ ወቅት የህንድ ኢኮኖሚ ከ1ኛ እስከ 1000 ዓ.ም ባለው ጊዜ ውስጥ ከአለም አንድ ሶስተኛ እስከ አንድ አራተኛ ያለውን ሃብት በመያዝ ከአለም ትልቁ እንደሆነ ይገመታል።

ካዳምባስ (345-540 ዓ.ም.) በህንድ ካርናታካ፣ ሰሜናዊ ካርናታካን እና ኮንካንን ከባናቫሲ የሚገዙ ጥንታዊ ንጉሣዊ ቤተሰብ ሲሆኑ በአሁኑ ጊዜ በኡታራ ካናዳ አውራጃ።መንግሥቱ በMayurasharma በ ሐ.345, እና ከጊዜ በኋላ ወደ ኢምፔሪያል መጠኖች የማደግ አቅም አሳይቷል.የንጉሠ ነገሥታዊ ምኞታቸው ማሳያ በገዥዎቹ በተገመቱት የማዕረግ ስሞች እና መግለጫዎች እና ከሌሎች መንግሥታት እና ኢምፓየሮች ጋር የነበራቸው የጋብቻ ግንኙነት እንደ ቫካታካስ እና የሰሜን ሕንድ ጉፕታስ ያሉ።ማዩራሻርማ የካንቺን ፓላቫስ ጦር ምናልባትም በአንዳንድ የአገሬው ጎሳዎች እርዳታ አሸንፎ ሉዓላዊነት ጠየቀ።በካኩስትሃቫርማ የግዛት ዘመን የካዳምባ ሃይል ከፍተኛ ደረጃ ላይ ደርሷል።ካዳምባዎች በምእራብ ጋንጋ ስርወ መንግስት ዘመን የነበሩ እና በአንድነት መሬቱን በራስ ገዝ እንዲገዙ የመጀመሪያዎቹን ቤተኛ መንግስታት መሰረቱ።ከ 6 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ጀምሮ ሥርወ-መንግሥት የትላልቅ የካናዳ ግዛቶች ፣ የቻሉክያ እና የራሽትራኩታ ኢምፓየሮች አገልጋይ ሆኖ መግዛቱን ከአምስት መቶ ለሚበልጡ ዓመታት ቀጠለ።ከእነዚህም መካከል የጎዋ ካዳምባስ፣ የሃላሲ ካዳምባስ እና የሃንጋል ካዳምባስ ይገኙበታል።በቅድመ-ካዳምባ ዘመን የካርናታካ ግዛትን የተቆጣጠሩት ገዥ ቤተሰቦች፣ ማውሪያስ እና በኋላ ሳታቫሃናስ፣ የክልሉ ተወላጆች አልነበሩም ስለዚህም የስልጣን አስኳል ከዛሬው ካርናታካ ውጭ ይኖሩ ነበር።

በህንድ ክፍለ አህጉር ላይ በክላሲካል ዘመን የነበረ ካማሩፓ (ከዳቫካ ጋር) የመጀመሪያው የአሳም ታሪካዊ ግዛት ነበር።ካማሩፓ ከ350 ዓ.ም. እስከ 1140 ዓ.ም. ቢያሸንፍም ዳቫካ በ5ኛው መቶ ክፍለ ዘመን በካሜሩፓ ተያዘ።በዛሬይቱ ጉዋሃቲ፣ ሰሜን ጉዋሃቲ እና ቴዝፑር ከሚገኙት ዋና ከተማዎቻቸው በሶስት ስርወ መንግስታት የሚተዳደረው ካማሩፓ በቁመቱ መላውን የብራህማፑትራ ሸለቆን፣ ሰሜን ቤንጋልን፣ ቡታንን እና የባንግላዲሽ ሰሜናዊ ክፍልን እና አንዳንድ ጊዜ አሁን ምዕራብ ቤንጋል፣ ቢሃርን ይሸፍናል። እና Sylhet.ምንም እንኳን ታሪካዊው መንግሥት በ 12 ኛው ክፍለ ዘመን በጥቃቅን የፖለቲካ አካላት እንዲተካ ቢጠፋም, የ Kamarupa ጽንሰ-ሐሳብ ጸንቷል እና የጥንት እና የመካከለኛው ዘመን ታሪክ ጸሐፊዎች የዚህ መንግሥት አካል ካምሩፕ ብለው መጥራታቸውን ቀጥለዋል.በ 16 ኛው ክፍለ ዘመን የአሆም መንግሥት ታዋቂ ሆነ እና ለራሳቸው የጥንቱን የካሚፓፓ መንግሥት ውርስ ወሰዱ እና መንግሥታቸውን እስከ ካራቶያ ወንዝ ድረስ ለማራዘም ፈለጉ።

የቻሉክያ ኢምፓየር በ6ኛው እና በ12ኛው ክፍለ ዘመን መካከል በደቡባዊ እና በመካከለኛው ህንድ ሰፊ ቦታዎችን ይገዛ ነበር።በዚህ ጊዜ ውስጥ እንደ ሶስት ተዛማጅ ግን ግለሰብ ሥርወ መንግሥት ገዙ።"ባዳሚ ቻሉኪያስ" በመባል የሚታወቀው ጥንታዊው ሥርወ መንግሥት ከቫታፒ (ዘመናዊ ባዳሚ) ከ6ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ጀምሮ ይገዛ ነበር።የባዳሚ ቻሉኪያስ ነፃነታቸውን ማረጋገጥ የጀመሩት በካዳምባ የባናቫሲ መንግሥት ማሽቆልቆል እና በፑላኬሺን II የግዛት ዘመን በፍጥነት ታዋቂነት ነበራቸው።የቻሉኪያስ አገዛዝ በደቡብ ህንድ ታሪክ ውስጥ ወሳኝ ምዕራፍ እና በካርናታካ ታሪክ ውስጥ ወርቃማ ጊዜን ያመለክታል።በደቡብ ህንድ የነበረው የፖለቲካ ድባብ ከትናንሽ መንግስታት ወደ ትልቅ ኢምፓየር በባዳሚ ቻሉኪያስ ከፍ ብሎ ተለወጠ።በደቡባዊ ህንድ ላይ የተመሰረተ መንግሥት በካቬሪ እና በናርማዳ ወንዞች መካከል ያለውን አካባቢ በሙሉ ተቆጣጠረ እና ያጠናከረ።የዚህ ኢምፓየር መነሳት ቀልጣፋ አስተዳደር፣ የባህር ማዶ ንግድ እና ንግድ እና አዲስ የኪነ-ህንፃ ዘይቤ መጎልበት “ቻሉክያን አርኪቴክቸር” ተወልዷል።የቻሉክያ ሥርወ መንግሥት የደቡብ እና የመካከለኛው ሕንድ ክፍሎችን ከባዳሚ በካርናታካ በ 550 እና 750 መካከል እና ከዚያም እንደገና ከካሊያኒ በ 970 እና 1190 መካከል ገዛ።

የመካከለኛው ዘመን ህንድ የጀመረው ከጉፕታ ኢምፓየር ማብቂያ በኋላ በ6ኛው መቶ ክፍለ ዘመን ከክርስቶስ ልደት በኋላ ነው።ይህ ወቅት ደግሞ የሂንዱይዝም "ዘግይቶ ክላሲካል ዘመን" ይሸፍናል , ይህም ጉፕታ ግዛት መጨረሻ በኋላ የጀመረው, እና Harsha ግዛት ውድቀት በ 7 ኛው መቶ ዘመን ዓ.ም.;የንጉሠ ነገሥቱ ካናጁጅ ጅምር, ወደ ትሪዮታዊ ትግል የሚያመራ;እና በ 13 ኛው ክፍለ ዘመን በሰሜን ህንድ የዴሊ ሱልጣኔት መነሳት እና የኋለኛው ቾላስ መጨረሻ በራጄንድራ ቾላ III ሞት በ 1279 በደቡብ ህንድ ውስጥ አብቅቷል ።ሆኖም በ17ኛው ክፍለ ዘመን አካባቢ በደቡብ የቪጃያናጋራ ግዛት እስከ ውድቀት ድረስ የጥንታዊው ዘመን አንዳንድ ገጽታዎች ቀጥለዋል።ከአምስተኛው ክፍለ ዘመን እስከ አስራ ሦስተኛው፣ የSrauta መስዋዕቶች ቀንሰዋል፣ እና የቡድሂዝም ፣ የጃይኒዝም ወይም በተለምዶ የሻይቪዝም፣ ቫይሽናቪዝም እና ሻክቲዝም አጀማመር ወጎች በንጉሣዊ ፍርድ ቤቶች ውስጥ ተስፋፍተዋል።ይህ ወቅት የህንድ ምርጥ ጥበብን አፍርቷል፣ የጥንታዊ እድገት ተምሳሌት ተደርጎ የሚቆጠር፣ እና በሂንዱይዝም፣ ቡድሂዝም እና ጃኢኒዝም ውስጥ የቀጠለውን የዋና መንፈሳዊ እና ፍልስፍናዊ ስርዓቶች እድገት።

የፑሺያቡቲ ሥርወ መንግሥት፣ የቫርድሃና ሥርወ መንግሥት በመባልም የሚታወቀው በሰሜናዊ ሕንድ በ6ኛው እና በ7ኛው ክፍለ ዘመን ይገዛ ነበር።ሥርወ መንግሥቱ በመጨረሻው ገዥው ሃርሻ ቫርድሃና (590-647 ዓ.ም. ገደማ) ሥር ከፍተኛ ደረጃ ላይ ደርሶ ነበር፣ እና የሃርሻ ኢምፓየር አብዛኛውን ሰሜን እና ሰሜን-ምዕራብ ህንድን ይሸፍናል፣ በምስራቅ እስከ ካማሩፓ እና በደቡብ ናርማዳ ወንዝ ድረስ ይዘልቃል።ሥርወ መንግሥቱ መጀመሪያ ላይ ከስታንቬሽቫራ (በዘመናዊው የኩሩክሼትራ አውራጃ፣ ሃሪያና) ይገዛ ነበር፣ ነገር ግን ሃርሻ በመጨረሻ ካንያኩብጃን (ዘመናዊውን ካናውጅ፣ ኡታር ፕራዴሽ) ዋና ከተማ አድርጎ እስከ 647 ዓ.ም. ሲገዛ ቆይቷል።

የሜዳፓታ ጉሂላዎች በቋንቋው የሜዋር ጉሂላስ በመባል የሚታወቁት የራጅፑት ሥርወ መንግሥት የሜዳፓታ (ዘመናዊ ሜዋር) ክልልን በሕንድ ራጃስታን ግዛት ያስተዳድሩ ነበር።የጉሂላ ነገሥታት በመጀመሪያ በ 8 ኛው እና በ 9 ኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ መካከል እንደ ጉርጃራ-ፕራቲሃራ ፊውዳቶሪዎች ይገዙ ነበር እና በኋላም በ 10 ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ እራሳቸውን ችለው ከራሽትራኩታዎች ጋር ተባበሩ።ዋና ከተማዎቻቸው ናጋህራዳ (ናግዳ) እና አጋታ (አሃር) ይገኙበታል።በዚ ምኽንያት ድማ፡ ናግዳ-ኣሃር የጉሂላውያን ቅርንጫፍ ይኾኑ።በ10ኛው ክፍለ ዘመን በራዋል ብሃርትሪፓታ 2ኛ እና በራዋል አላታ ስር የጉራጃራ-ፕራቲሃራስ ውድቀት በኋላ ጉሂላዎች ሉዓላዊነትን ያዙ።በ10ኛው-13ኛው ክፍለ ዘመን፣ ፓራማራስ፣ ቻሃማናስ፣ ዴሊ ሱልጣኔት ፣ ቻውሉኪያስ እና ቫጌላስን ጨምሮ ከበርካታ ጎረቤቶቻቸው ጋር በወታደራዊ ግጭቶች ውስጥ ተሳትፈዋል።በ11ኛው መቶ ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ የፓራማራ ንጉስ ቦጃ በጉሂላ ዙፋን ላይ ጣልቃ ገባ ምናልባትም አንድን ገዥ ከስልጣን በማውረድ እና የቅርንጫፉን ሌላ ገዥ አስቀምጧል።በ 12 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ ሥርወ መንግሥት በሁለት ቅርንጫፎች ተከፍሏል.ከፍተኛው ቅርንጫፍ (በኋለኛው የመካከለኛው ዘመን ሥነ ጽሑፍ ውስጥ ገዥዎቹ ራዋል ይባላሉ) ከቺትራኩታ (ዘመናዊው ቺቶርጋርህ) ይገዙ እና በ 1303 የቺቶርጋር ከበባ በዴሊ ሱልጣኔት ላይ ራትናሲምሃ በሽንፈት ተጠናቀቀ።ጁኒየር ቅርንጫፍ ከሲሶዲያ መንደር ራና በሚል ርዕስ ተነስቶ የሲሶዲያ ራጅፑት ሥርወ መንግሥት አቋቋመ።

የጉርጃራ-ፕራቲሃራስ ከኢንዱስ ወንዝ በስተምስራቅ የሚንቀሳቀሱትን የአረብ ጦርን ለመያዝ አስተዋፅዖ አበርክተዋል።1ኛ ናጋባታ በህንድ የኸሊፋነት ዘመቻዎች በጁነይድ እና በታሚን የሚመራው የአረብ ጦርን አሸንፏል።በናጋባታ 2ኛ ስር፣ የጉርጃራ-ፕራቲሃራስ በሰሜን ህንድ ውስጥ በጣም ኃይለኛ ስርወ መንግስት ሆነ።በልጁ ሚሂራ ብሆጃ ከመተካቱ በፊት ለአጭር ጊዜ የገዛው ልጁ ራማብሃድራ ተተካ።በቦጃ እና በተተካው ማሃንድራፓላ 1፣ የፕራቲሃራ ኢምፓየር የብልጽግና እና የስልጣን ጫፍ ላይ ደርሷል።በማህንድራፓላ ዘመን፣ የግዛቱ ስፋት ከጉፕታ ኢምፓየር በስተ ምዕራብ ከሲንድ ድንበር እስከ ቢሀር በምስራቅ እና በሰሜን ከሂማላያ እስከ በደቡብ ናርማዳ አልፎ እስከ አከባቢዎች ድረስ ካለው የጉፕታ ኢምፓየር ጋር የሚወዳደር ነበር።ማስፋፊያው የህንድ ክፍለ አህጉርን ለመቆጣጠር ከራሽትራኩታ እና ፓላ ኢምፓየሮች ጋር የሶስትዮሽ የሃይል ትግል አስነሳ።በዚህ ወቅት ኢምፔሪያል ፕራቲሃራ የአሪያቫርታ ማሃራጃዲራጃ (የህንድ ታላቁ ንጉስ) ማዕረግ ወሰደ።በ10ኛው ክፍለ ዘመን በርካታ የግዛቱ ፊውዳቶሪዎች የጉርጃራ-ፕራቲሃራስን ጊዜያዊ ድክመት ተጠቅመው ነፃነታቸውን አወጁ፣ በተለይም የማልዋ ፓራማራስ፣ የቡንደልካንድ ቻንዴላስ፣ የማሃኮሻል ካላቹሪስ፣ የሃርያና ቶማራስ እና የቻውሃንስ የራጅፑታና.

የፓላ ኢምፓየር የተመሰረተው በጎፓላ 1 ነው። በህንድ ክፍለ አህጉር ምስራቃዊ ክልል ከቤንጋል በቡድሂስት ስርወ መንግስት ይገዛ ነበር።ከሻሻንካ የጋውዳ መንግሥት ውድቀት በኋላ ፓላዎች ቤንጋልን እንደገና አዋህደዋል።ፓላዎች የማሃያና እና የታንትሪክ የቡድሂዝም ትምህርት ቤቶች ተከታዮች ነበሩ፣ እንዲሁም ሻይቪዝምን እና ቫይሽናቪዝምን ደግፈዋል።ሞርሜም ፓላ፣ ትርጉሙም “መከላከያ”፣ ለሁሉም የፓላ ነገስታት ስሞች እንደ ማብቂያ ጥቅም ላይ ውሏል።ግዛቱ በዳርማፓላ እና በዴቫፓላ ከፍተኛ ደረጃ ላይ ደርሷል።ዳርማፓላ ካናጁን እንደያዘ እና በሰሜን ምዕራብ እስከ ህንድ በጣም ሩቅ ዳርቻ ድረስ ዝንጉነቱን እንደዘረጋ ይታመናል።የፓላ ኢምፓየር በብዙ መልኩ የቤንጋል ወርቃማ ዘመን ተደርጎ ሊወሰድ ይችላል።ዳርማፓላ ቪክራማሺላን መሰረተ እና ናላንዳ በታሪክ ከመጀመሪያዎቹ ታላላቅ ዩኒቨርስቲዎች አንዱ ሆኖ ተቆጠረ።ናላንዳ ከፍታ ላይ የደረሰው በፓላ ኢምፓየር ድጋፍ ነው።ፓላዎችም ብዙ ቪሃራዎችን ገነቡ።ከደቡብ ምሥራቅ እስያ እና ከቲቤት አገሮች ጋር የጠበቀ የባህልና የንግድ ግንኙነት ነበራቸው።የባህር ንግድ ለፓላ ኢምፓየር ብልጽግና በጣም ጨምሯል።የአረብ ነጋዴ ሱለይማን በማስታወሻው ላይ የፓላ ጦርን ግዙፍነት ገልጿል።

እ.ኤ.አ. በ 753 አካባቢ በዳንቲዱርጋ የተቋቋመው የራሽትራኩታ ኢምፓየር ዋና ከተማውን በማንያኸታ ለሁለት መቶ ዓመታት ያህል ገዛ።ከፍተኛ ደረጃ ላይ ሲደርስ፣ ራሽትራኩታስ ከጋንግስ ወንዝ እና በሰሜን ከያሙና ወንዝ ዶአብ እስከ ደቡብ ኬፕ ኮሞሪን ድረስ ይገዙ ነበር፣ ይህም ፍሬያማ የፖለቲካ መስፋፋት ጊዜ፣ የስነ-ህንፃ ስኬቶች እና ታዋቂ የስነ-ጽሁፍ አስተዋጽዖዎች።የዚህ ሥርወ መንግሥት ቀደምት ገዥዎች ሂንዱ ነበሩ፣ ነገር ግን የኋለኞቹ ገዥዎች በጄኒዝም ከፍተኛ ተጽዕኖ አሳድረዋል።ጎቪንዳ ሣልሳዊ እና አሞጋቫርሻ በሥርወ-መንግሥት ከተፈጠሩት የረጅም ጊዜ የአስተዳዳሪዎች መስመር በጣም ዝነኛ ነበሩ።ለ64 ዓመታት የገዛው አሞጋቫርሻ ደራሲ ሲሆን ካቪራጃማርጋ በግጥም ላይ በጣም የታወቀውን የካናዳ ሥራን ጽፏል።አርክቴክቸር በድራቪዲያን ዘይቤ ከፍተኛ ደረጃ ላይ ደርሷል፣ ምርጥ ምሳሌው በኤሎራ በሚገኘው የካይላሳናት ቤተመቅደስ ውስጥ ይታያል።ሌሎች ጠቃሚ አስተዋጾዎች የካሺቪሽቫናታ ቤተመቅደስ እና የጃይን ናራያና ቤተመቅደስ በፓታዳካል ካርናታካ ናቸው።የአረብ ተጓዥ ሱለይማን የራሽትራኩታ ኢምፓየርን ከአራቱ ታላላቅ የአለም መንግስታት አንዱ እንደሆነ ገልጿል።የራሽትራኩታ ዘመን የደቡብ ህንድ ሒሳብ ወርቃማ ዘመን መጀመሩን ያመለክታል።ታላቁ የደቡብ ህንድ የሒሳብ ሊቅ ማሃቪራ በራሽትራኩታ ኢምፓየር ይኖር ነበር እና የእሱ ጽሑፍ ከእርሱ በኋላ በኖሩት የመካከለኛው ዘመን ደቡብ ህንድ የሒሳብ ሊቃውንት ላይ ትልቅ ተጽዕኖ አሳድሯል።የራሽትራኩታ ገዥዎችም ከሳንስክሪት እስከ አፓብራህሳስ ድረስ በተለያዩ ቋንቋዎች የጻፉትን የፊደላት ሰዎች ይደግፉ ነበር።

የመካከለኛው ዘመን ቾላስ በ9ኛው መቶ ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ ታዋቂነትን አግኝቶ ከህንድ ታላላቅ ግዛቶች አንዱን አቋቋመ።ደቡብ ህንድን በተሳካ ሁኔታ አንድ አድርገው በአገዛዛቸው እና በባህር ኃይል ኃይላቸው በደቡብ ምስራቅ እስያ እና በስሪላንካ ያላቸውን ተፅእኖ አስረዝመዋል።በምዕራብ ካሉ አረቦች እና በምስራቅ ቻይናውያን ጋር የንግድ ግንኙነት ነበራቸው።የመካከለኛው ዘመን ቾላስ እና ቻሉኪያስ በቬንጊ ቁጥጥር ምክንያት ያለማቋረጥ ይጋጩ ነበር እና ግጭቱ በመጨረሻ ሁለቱንም ኢምፓየሮች አድክሞ ወደ ውድቀት አመራ።የቾላ ስርወ መንግስት በቬንጊ ምስራቃዊ ቻሉኪያን ስርወ መንግስት ተዋህዶ ለብዙ አስርተ አመታት ጥምረት እና በኋላም በኋለኛው ቾላስ ስር ተቀላቀለ።

የምእራብ ቻሉክያ ኢምፓየር በ10ኛው እና በ12ኛው ክፍለ ዘመን መካከል አብዛኛው የምዕራብ ዲካን ደቡብ ህንድ ይገዛ ነበር።በሰሜን በናርማዳ ወንዝ እና በደቡብ በካቬሪ ወንዝ መካከል ሰፊ ቦታዎች በቻሉክያ ቁጥጥር ስር ወድቀዋል።በዚህ ወቅት የዴካን ዋና ገዥ ቤተሰቦች ፣ሆይሳላስ ፣ የዴቫጊሪ ሲውና ያዳቫስ ፣ የካካቲያ ስርወ መንግስት እና የደቡባዊ ካላቹሪስ የምእራብ ቻሉኪያስ የበታች ነበሩ እና ነፃነታቸውን ያገኙት በኋለኛው ዘመን የቻሉክያ ስልጣን ሲቀንስ ብቻ ነው። የ 12 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ.ምዕራባውያን ቻሉኪያስ ዛሬ የሽግግር ዘይቤ በመባል የሚታወቀውን የሕንፃ ስታይል፣ በቀደምት የቻሉክያ ሥርወ መንግሥት ዘይቤ እና በኋለኛው በሆይሳላ ግዛት መካከል ያለው የሕንፃ ትስስር ነው።አብዛኛዎቹ ቅርሶቿ የሚገኙት በማዕከላዊ ካርናታካ ከሚገኘው ቱንጋባሃድራ ወንዝ በሚያዋስኑ ወረዳዎች ነው።የታወቁ ምሳሌዎች በላኩንዲ የሚገኘው የካሲቪስቬቫራ ቤተመቅደስ፣ በኩሩቫቲ የሚገኘው የማሊካርጁና ቤተመቅደስ፣ በባጋሊ የሚገኘው የካሌስቫራ ቤተመቅደስ፣ በሄቨሪ የሚገኘው የሲድድስቫራ ቤተመቅደስ እና የማሃዴቫ ቤተመቅደስ በኢታጊ ናቸው።ይህ በደቡብ ህንድ ለሥነ ጥበባት እድገት ወሳኝ ወቅት ነበር፣በተለይም በሥነ ጽሑፍ የምዕራባውያን ቻሉኪያ ነገሥታት በካናዳ የአፍ መፍቻ ቋንቋ ፀሐፊዎችን ሲያበረታቱ እና ሳንስክሪት እንደ ፈላስፋው እና የሀገር መሪ ባሳቫ እና ታላቁ የሂሳብ ሊቅ ባሃስካራ II።

እ.ኤ.አ. በ 1001 የጋዝኒ ማህሙድ የዘመናዊቷን ፓኪስታን እና ከዚያም የሕንድ ክፍልን ወረረ።ማህሙድ አሸንፎ፣ ማረከ፣ እና በኋላም ዋና ከተማውን ወደ ፔሻዋር (የአሁኗ ፓኪስታን) ያዛወረውን የሂንዱ ሻሂ ገዥ ጃያፓላ ተለቀቀ።ጃያፓላ ራሱን ገደለ እና በልጁ አናዳፓላ ተተካ።እ.ኤ.አ.በሚቀጥለው አመት የጋዝኒው ማህሙድ የባቲንዳ ገዥ የሆነውን ሱክሃፓላን (በሻሂ መንግስት ላይ በማመፅ ገዥ የሆነውን) አጠቃ እና ደበደበው።በ1008-1009 መሀሙድ በቻች ጦርነት ሂንዱ ሻሂን አሸንፏል።እ.ኤ.አ. በ1013 ማህሙድ ወደ ምሥራቃዊ አፍጋኒስታን እና ፓኪስታን ባደረገው ስምንተኛው ጉዞ፣ የሻሂ መንግሥት (ያኔ በአናንዳፓላ ልጅ በትሪሎቻናፓላ ሥር የነበረው) ተገለበጠ።

የዴሊ ሱልጣኔት ለ320 ዓመታት (1206-1526) በደቡብ እስያ ሰፊ ክፍሎች ላይ የተዘረጋ በዴሊ ውስጥ የተመሰረተ እስላማዊ ግዛት ነበር።የጉሪድ ሥርወ መንግሥት የክፍለ አህጉሩን ወረራ ተከትሎ አምስት ሥርወ መንግሥት በዴሊ ሱልጣኔት ላይ በቅደም ተከተል ገዙ፡ የማምሉክ ሥርወ መንግሥት (1206-1290)፣ የካልጂ ሥርወ መንግሥት (1290–1320)፣ የቱግላክ ሥርወ መንግሥት (1320–1414)፣ ሰይድዲ (1414–1451)፣ እና የሎዲ ሥርወ መንግሥት (1451–1526)።በዘመናችን በህንድ ፣ በፓኪስታን እና በባንግላዲሽ እንዲሁም በደቡባዊ ኔፓል አንዳንድ አካባቢዎች ሰፋፊ ቦታዎችን ሸፍኗል።በ1192 ዓ.ም በታራይን አቅራቢያ በአጅመር ገዥ ፕሪትቪራጅ ቻውሃን የሚመራውን የራጅፑት ኮንፌዴሬሽን ድል ባደረገው በጉሪድ ድል አድራጊው መሀመድ ጎሪ የሱልጣኔቱን መሰረት ጥሏል።የጉሪድ ሥርወ መንግሥት ተተኪ እንደመሆኖ፣ የዴሊ ሱልጣኔት በመጀመሪያ ዪልዲዝ፣ አይባክ እና ኩባቻን ጨምሮ በቱርኪክ ባሪያ ጀነራሎች ከሚገዙት መሐመድ ጎሪ ርእሰ መስተዳድሮች መካከል አንዱ ነበር፣ እነዚህም ዪልዲዝ፣ አይባክ እና ኩባቻ የጉሪድ ግዛቶችን በመካከላቸው ወርሰዋል።ከረዥም ጊዜ የእርስ በርስ ሽኩቻ በኋላ ማምሉኮች በካሊጂ አብዮት ተገለበጡ፣ ይህ ደግሞ ከቱርኮች ወደ ኢንዶ-ሙስሊም መኳንንት የስልጣን ሽግግር የተደረገበት ነበር።ሁለቱም የተፈጠሩት የካልጂ እና የቱግላክ ስርወ መንግስት አዲስ ፈጣን የሙስሊም ወረራዎች ወደ ደቡብ ህንድ ገብተዋል።ሱልጣኔቱ በመጨረሻ በቱግላክ ሥርወ መንግሥት ወቅት አብዛኛውን የሕንድ ክፍለ አህጉርን በመሐመድ ቢን ቱሉቅ ተቆጣጠረ።ይህን ተከትሎ በሂንዱ ድጋሚ ወረራዎች፣ እንደ ቪጃያናጋራ ኢምፓየር እና ሜዋር ያሉ የሂንዱ መንግስታት ነፃነታቸውን በማረጋገጡ እና እንደ ቤንጋል ሱልጣኔት ያሉ አዲስ የሙስሊም ሱልጣኔቶች በመገንጠላቸው ምክንያት ውድቅ ተደረገ።እ.ኤ.አ. በ 1526 ሱልጣኔት ተቆጣጠረ እና በሙጋል ኢምፓየር ተተካ።ሱልጣኔት የህንድ ክፍለ አህጉርን ወደ ዓለም አቀፋዊ ዓለም አቀፋዊ ባህል በማዋሃዱ (በሂንዱስታኒ ቋንቋ ልማት እና ኢንዶ እስላማዊ ሥነ ሕንፃ ውስጥ በተጨባጭ እንደሚታየው) በሞንጎሊያውያን (ከቻጋታይ) የሚሰነዘሩ ጥቃቶችን ለመመከት ጥቂት ኃይሎች አንዱ በመሆን ይታወቃል። Khanate) እና ከ1236 እስከ 1240 ድረስ የነገሠችው ራዚያ ሱልጣና በእስልምና ታሪክ ውስጥ ከነበሩት ጥቂት ሴት ገዥዎች አንዷ የሆነችውን ዙፋን እንድትሾም አደረገች። የባክቲያር ካልጂ መቀላቀል የሂንዱ እና የቡድሂስት ቤተመቅደሶችን መጠነ ሰፊ ርኩሰትን ያካትታል (በምስራቅ ህንድ እና ቤንጋል ለቡድሂዝም ውድቀት አስተዋጽኦ አድርጓል። ) እና ዩኒቨርሲቲዎችና ቤተመጻሕፍት ወድመዋል።የሞንጎሊያውያን ወረራዎች በምዕራብ እና በመካከለኛው እስያ ላይ ለዘመናት የሚሸሹ ወታደሮችን፣ አስተዋዮችን፣ ሚስጥራዊቶችን፣ ነጋዴዎችን፣ አርቲስቶችን እና የእጅ ጥበብ ባለሙያዎችን ከነዚያ ክልሎች ወደ ክፍለ አህጉር ሲሰደዱ በህንድ እና በቀሪው አካባቢ እስላማዊ ባህል እንዲሰፍን አድርጓል።

የቪጃያናጋራ ኢምፓየር፣የካርናታ ግዛት ተብሎም የሚጠራው በደቡብ ህንድ የዲካን ፕላቶ ክልል ውስጥ ነበር።በ1336 የተቋቋመው በ1336 ወንድማማቾች ሃሪሃራ እና ቡካ ራያ 1 በሳንጋማ ሥርወ መንግሥት፣ ያዳቫ የዘር ሐረግ ይገባኛል ባለው አርብቶ አደር ላም ማህበረሰብ አባላት ናቸው።ግዛቱ በ13ኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ የቱርኪክ እስላማዊ ወረራዎችን ለመመከት የደቡባዊ ኃያላን ባደረጉት ሙከራ ፍጻሜ ሆኖ ታዋቂነትን አገኘ።ከፍተኛ ደረጃ ላይ በደረሰ ጊዜ ሁሉንም የደቡብ ህንድ ገዥ ቤተሰቦችን አስገዛ እና የዲካን ሱልጣኖች ከቱንጋባሃድራ-ክሪሽና ወንዝ ዶአብ ክልል ባሻገር በመግፋት የዘመናችን ኦዲሻ (የጥንቷ ካሊንጋ) ከጋጃፓቲ ግዛት በመግዛቱ ታዋቂ ኃይል ሆነ።እ.ኤ.አ. በ1565 በታሊኮታ ጦርነት በዲካን ሱልጣኔቶች ጥምር ጦር ከተሸነፈ በኋላ ኃይሉ ቢቀንስም እስከ 1646 ድረስ ቆይቷል።ኢምፓየር የተሰየመው በዋና ከተማው በቪጃያናጋራ ሲሆን ፍርስራሽው በአሁኑ ሃምፒ ዙሪያ ሲሆን አሁን በህንድ ካርናታካ ውስጥ የአለም ቅርስ ነው።የግዛቱ ሃብት እና ዝና የመካከለኛው ዘመን አውሮፓውያን ተጓዦች እንደ ዶሚንጎ ፔስ፣ ፌርኖኖ ኑነስ እና ኒኮሎ ዴ ኮንቲ ያሉ ጉብኝቶችን እና ጽሑፎችን አነሳስቷል።እነዚህ የጉዞ ማስታወሻዎች፣ የዘመኑ ሥነ-ጽሑፍ እና ኢፒግራፊ በአገር ውስጥ ቋንቋዎች እና በቪጃያናጋራ በዘመናዊው የአርኪኦሎጂ ቁፋሮዎች ስለ ግዛቱ ታሪክ እና ኃይል በቂ መረጃ ሰጥተዋል።የንጉሠ ነገሥቱ ውርስ በደቡብ ህንድ ላይ የተዘረጉ ሐውልቶችን ያጠቃልላል ፣ ከእነዚህም ውስጥ በጣም የሚታወቀው በሃምፒ የሚገኘው ቡድን ነው።በደቡብ እና በመካከለኛው ህንድ ውስጥ ያሉ የተለያዩ የቤተመቅደስ ግንባታ ወጎች ወደ ቪጃያናጋራ የሕንፃ ጥበብ ዘይቤ ተዋህደዋል።ይህ ውህደት በሂንዱ ቤተመቅደሶች ግንባታ ውስጥ የስነ-ህንፃ ፈጠራዎችን አነሳስቷል።ቀልጣፋ አስተዳደር እና ጠንካራ የባህር ማዶ ንግድ አዳዲስ ቴክኖሎጂዎችን ወደ ክልሉ አምጥቷል ለምሳሌ የውሃ አስተዳደር ስርዓት ለመስኖ።የግዛቱ ደጋፊነት ጥሩ ጥበቦች እና ስነ-ጽሁፍ በካናዳ፣ ቴሉጉ፣ ታሚል እና ሳንስክሪት እንደ አስትሮኖሚ፣ ሂሳብ ፣ ህክምና፣ ልቦለድ፣ ሙዚቃ ጥናት፣ ሂስቶሪዮግራፊ እና ቲያትር ተወዳጅነትን በመሳሰሉ ርእሶች አዲስ ከፍታ ላይ እንዲደርሱ አስችሏል።የደቡባዊ ህንድ ክላሲካል ሙዚቃ፣ ካርናቲክ ሙዚቃ፣ አሁን ባለው መልኩ ተሻሽሏል።የቪጃያናጋራ ኢምፓየር በደቡባዊ ህንድ ታሪክ ውስጥ ሂንዱዝምን እንደ አንድ የሚያገናኝ ምክንያት በማስተዋወቅ ከክልላዊነት ያለፈ ዘመን ፈጠረ።

የ Mysore መንግሥት በደቡብ ሕንድ ውስጥ ግዛት ነበር, በተለምዶ በ 1399 በዘመናዊቷ ሚሶር ከተማ አካባቢ እንደተመሰረተ ይታመናል.ከ 1799 እስከ 1950 ድረስ ከብሪቲሽ ህንድ ጋር በመተባበር እስከ 1947 ድረስ ልዑል ግዛት ነበረች ።እንግሊዞች በ1831 የልዑል ግዛትን በቀጥታ ተቆጣጠሩ። ከዚያም ሚሶር ግዛት ሆነች እና ገዥዋ ራጃፕራሙክ ሁኖ እስከ 1956 ድረስ የተሻሻለው ግዛት የመጀመሪያ ገዥ እስከ ሆነ።በሂንዱ ዎዴያር ቤተሰብ የተመሰረተው እና የሚገዛው ግዛቱ መጀመሪያ ላይ የቪጃያናጋራ ግዛት ቫሳል ግዛት ሆኖ አገልግሏል።በ 17 ኛው ክፍለ ዘመን የግዛቱ ቀጣይነት ያለው መስፋፋት ታይቷል እና በናራሳራጃ ዎዴያር 1 እና በቺካ ዴቫራጃ ዉዴያር ዘመን መንግስቱ በደቡባዊ ዲካን ውስጥ ኃይለኛ ግዛት ለመሆን አሁን ደቡባዊ ካርናታካ እና የታሚል ናዱ አንዳንድ ክፍሎች ትላልቅ ሰፋፊዎችን ተቀላቀለ።በአጭር የሙስሊም አገዛዝ ዘመን፣ ግዛቱ ወደ ሱልጣኔት የአስተዳደር ዘይቤ ተለወጠ።በዚህ ጊዜ ከማራታስ ፣ ከሃይደራባድ ኒዛም ፣ ከትራቫንኮር መንግሥት እና ከብሪቲሽ ጋር ግጭት ውስጥ ገባ ፣ እሱም በአራቱ የአንግሎ-ሚሶር ጦርነቶች ተጠናቀቀ።በአንደኛው የአንግሎ-ሚሶር ጦርነት ስኬት እና በሁለተኛው ውስጥ አለመግባባት በሶስተኛው እና በአራተኛው ሽንፈት ተከትሏል.በሴሪንጋፓታም ከበባ (1799) በአራተኛው ጦርነት ቲፑ መሞቱን ተከትሎ፣ የግዛቱ ትላልቅ ክፍሎች በብሪታኒያ ተያዙ፣ ይህም በደቡብ ህንድ ላይ የሜሶሪያን ግዛት ማብቃቱን ያመለክታል።ብሪታኒያ ዎዴያርስን ወደ ዙፋናቸው መልሰው በንዑስ አጋርነት እና የተቀነሰው ማይሶር ወደ ልኡል መንግስትነት ተለወጠ።እ.ኤ.አ. በ1947 ማይሶር ወደ ህንድ ህብረት እስከገባበት ጊዜ ዎዲያርስ ግዛቱን መግዛቱን ቀጠሉ።

ግንቦት 20 ቀን 1498 የቫስኮ ዴ ጋማ መርከቦች በማላባር የባህር ዳርቻ (በአሁኑ ጊዜ የሕንድ ኬራላ ግዛት) ውስጥ በኮዝሂኮዴ (ካሊኬት) አቅራቢያ በካፓዱ ደረሱ። የካሊካቱ ንጉሥ ሳሙዲሪ (ዛሞሪን) በዚያን ጊዜ በሁለተኛው የቀረው። በፖናኒ ዋና ከተማ የውጭ መርከቦች መምጣት ዜና በሰማ ጊዜ ወደ ካሊኬት ተመለሰ።መርከበኛው ቢያንስ 3,000 የታጠቁ ናይሮች ታላቅ ሰልፍን ጨምሮ በባህላዊ መስተንግዶ ተቀብሎታል ነገርግን ከዛሞሪን ጋር የተደረገ ቃለ ምልልስ ምንም አይነት ተጨባጭ ውጤት አላመጣም።የአካባቢው ባለስልጣናት የዳጋማ መርከቦችን “እዚህ ምን አመጣህ?” ብለው ሲጠይቁ፣ “ክርስቲያኖችንና ቅመማ ቅመሞችን ፈልገዋል” ብለው መለሱ።ዳ ጋማ ከዶም ማኑኤል በስጦታ ለዛሞሪን የላከላቸው ስጦታዎች - አራት ቀይ ካባ፣ ስድስት ኮፍያ፣ አራት የኮራል ቅርንጫፎች፣ አሥራ ሁለት አልማሳሬዎች፣ ሰባት የናስ ዕቃዎች ያሉት ሳጥን፣ አንድ ስኳር ሣጥን፣ ሁለት በርሜል ዘይት እና አንድ ሳጥን የማር ክምር - ቀላል ያልሆኑ እና ለመማረክ አልቻሉም.የዛሞሪን ባለስልጣናት ለምን ወርቅና ብር የለም ብለው ቢያስቡም፣ ዳጋማ እንደ ተቀናቃኛቸው የሚቆጥሩት ሙስሊም ነጋዴዎች፣ ሁለተኛው ተራ የባህር ወንበዴ ብቻ እንጂ የንጉሣዊ አምባሳደር እንዳልሆነ ጠቁመዋል።ቫስኮ ዳ ጋማ መሸጥ ያልቻለውን ሸቀጣ ሸቀጥ ከኋላው እንዲተውለት የጠየቀው የፍቃድ ጥያቄ ንጉሱ ውድቅ በማድረጋቸው ዳ ጋማ የጉምሩክ ቀረጥ -በተለይም በወርቅ - እንደሌሎች ነጋዴዎች እንዲከፍል አጥብቀው ጠይቀዋል ፣ይህም ግንኙነቱን አሻከረ። በሁለቱ መካከል.በዚህ የተበሳጨው ዳ ጋማ ጥቂት ናኢር እና አስራ ስድስት አሳ አጥማጆች (ሙኩቫ) በጉልበት ይዞት ወጣ።

የሕንድ ግዛት፣ እንዲሁም የሕንድ ፖርቹጋል ግዛት ወይም በቀላሉ ፖርቹጋልኛ ሕንድ እየተባለ የሚጠራው የፖርቹጋል ኢምፓየር ግዛት የመንግሥቱ ተገዢ በሆነው በቫስኮ ዳ ጋማ ወደ ሕንድ ክፍለ አህጉር የባሕር መንገድ ከተገኘ ከስድስት ዓመታት በኋላ የተመሰረተ የፖርቹጋል ኢምፓየር ግዛት ነበር። ፖርቹጋል.የፖርቱጋል ህንድ ዋና ከተማ በመላው ህንድ ውቅያኖስ ላይ ተበታትነው የሚገኙ በርካታ ወታደራዊ ምሽጎች እና የንግድ ልጥፎች የበላይ ማዕከል ሆና አገልግላለች።

የሙጋል ኢምፓየር በ16ኛው እና በ19ኛው ክፍለ ዘመን መካከል አብዛኛውን ደቡብ እስያ የሚቆጣጠር የጥንት-ዘመናዊ ኢምፓየር ነበር።ለሁለት መቶ ዓመታት ያህል፣ ግዛቱ በምዕራብ ከኢንዱስ ወንዝ ተፋሰስ ውጨኛ ዳርቻ፣ ሰሜን አፍጋኒስታን በሰሜን ምዕራብ፣ እና በሰሜን ካሽሚር፣ በምስራቅ እስከ ዛሬ የአሳም እና የባንግላዲሽ ደጋማ ቦታዎች፣ እና በደቡብ ሕንድ ውስጥ የዴካን ፕላቱ ደጋዎች።የሙጋል ኢምፓየር በ1526 የተመሰረተው ባቡር በዛሬዋ ኡዝቤኪስታን የምትገኝ ተዋጊ አለቃ ሲሆን ከአጎራባች የሳፋቪድ ኢምፓየር እና የኦቶማን ኢምፓየር እርዳታ በመቅጠር የዴሊ ሱልጣንን ኢብራሂም ሎዲሂን በመጀመሪያው ጦርነት ድል በማድረግ እንደተመሰረተ ይነገራል። የፓኒፓት, እና የላይኛው ህንድ ሜዳዎችን ለመጥረግ.የሙጋል ንጉሠ ነገሥት መዋቅር ግን አንዳንድ ጊዜ በ1600 በባቡር የልጅ ልጅ አክባር አገዛዝ ዘመን ተወስኗል።ይህ የንጉሠ ነገሥት መዋቅር እስከ 1720 ድረስ የዘለቀው የመጨረሻው ዋና ንጉሠ ነገሥት አውራንግዜብ ከሞተ በኋላ ብዙም ሳይቆይ በግዛቱ ዘመን ግዛቱ ከፍተኛውን መልክዓ ምድራዊ አቀማመጥ አግኝቷል።እ.ኤ.አ. በ 1760 ወደ ኦልድ ዴሊ እና አካባቢው የተቀነሰ ፣ ግዛቱ በ 1857 የህንድ አመጽ በኋላ በብሪቲሽ ራጅ ፈርሷል ።የሙጋል ኢምፓየር በወታደራዊ ጦርነት ቢፈጠርም፣ ሊገዛ የመጣውን ባህሎችና ህዝቦች በጉልበት አላዳፈም።ይልቁንም በአዳዲስ አስተዳደራዊ አሠራሮች እና በተለያዩ የገዥ ልሂቃን አማካይነት እኩል እንዲሆኑና እንዲቀመጡ አድርጓል፣ ይህም ይበልጥ ቀልጣፋ፣ የተማከለ እና ደረጃውን የጠበቀ ደንብ እንዲመራ አድርጓል።የግዛቱ የጋራ ሀብት መሰረት የሆነው በሦስተኛው የሙጋል ንጉሠ ነገሥት አክባር የተቋቋመው የግብርና ታክስ ነበር።ከገበሬው ገበሬ ምርት ከግማሽ በላይ የሚሆነው እነዚህ ግብሮች የሚከፈሉት በደንብ በተያዘው የብር ምንዛሪ ሲሆን ገበሬዎች እና የእጅ ባለሞያዎች ወደ ትላልቅ ገበያዎች እንዲገቡ አድርጓቸዋል.በ17ኛው መቶ ክፍለ ዘመን በግዛቱ ያስገኘው አንጻራዊ ሰላም ህንድ በኢኮኖሚ እንድትስፋፋ ምክንያት ሆኗል።በህንድ ውቅያኖስ ውስጥ የአውሮፓ መገኘት እና የህንድ ጥሬ እና የተጠናቀቁ ምርቶች ፍላጎት እየጨመረ በሙጋል ፍርድ ቤቶች ውስጥ አሁንም የበለጠ ሀብት ፈጠረ።

የምስራቅ ህንድ ካምፓኒ እንግሊዛዊ ሲሆን በኋላም የእንግሊዝ የጋራ የአክሲዮን ኩባንያ በ1600 የተመሰረተ እና በ1874 ፈርሷል። በህንድ ውቅያኖስ አካባቢ ለመገበያየት የተቋቋመ ሲሆን በመጀመሪያ ከምስራቃዊ ኢንዲስ (የህንድ ንዑስ አህጉር እና ደቡብ ምስራቅ እስያ) እና በኋላ ከምስራቅ እስያ ጋር.ኩባንያው የህንድ ክፍለ አህጉርን ፣የደቡብ ምስራቅ እስያ እና ሆንግ ኮንግን በቅኝ ግዛት ስር ያሉትን ትላልቅ ክፍሎች ተቆጣጠረ።ከፍተኛ ደረጃ ላይ ሲደርስ ኩባንያው በዓለም ላይ ትልቁ ኮርፖሬሽን ነበር.EIC በኩባንያው ሶስት የፕሬዚዳንት ሰራዊት መልክ የራሱ የታጠቀ ሃይል ነበረው፤ በአጠቃላይ ወደ 260,000 የሚጠጉ ወታደሮች፣ ይህም በወቅቱ ከእንግሊዝ ጦር በእጥፍ ይበልጣል።የኩባንያው ክንዋኔዎች ከሮማውያን ዘመን ጀምሮ የታዩትን የምእራብ ቡሊየን የምስራቅ ፍሰትን አዝማሚያ በአንድ ጊዜ በመቀየር በዓለም አቀፍ የንግድ ሚዛን ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ አሳድሯል።መጀመሪያ ላይ "የለንደን ነጋዴዎች ገዥ እና ኩባንያ ወደ ምስራቅ-ህንድ ንግድ" በሚል ቻርተር ይሸጥ የነበረው ኩባንያው በ1700ዎቹ አጋማሽ እና በ1800ዎቹ መጀመሪያ ላይ ከዓለም ንግድ ግማሹን ድርሻ ይይዛል፣በተለይም ጥጥ፣ሐር፣ኢንዲጎን ጨምሮ በመሰረታዊ ምርቶች ላይ። ማቅለሚያ, ስኳር, ጨው, ቅመማ ቅመም, ጨው, ሻይ እና ኦፒየም.ኩባንያው በህንድ ውስጥ የብሪቲሽ ኢምፓየር አጀማመርን ገዝቷል.ኩባንያው ውሎ አድሮ የህንድ ሰፊ አካባቢዎችን በመግዛት ወታደራዊ ስልጣንን በመለማመድ እና አስተዳደራዊ ተግባራትን እየወሰደ ነው.በህንድ ውስጥ ያለው የኩባንያ አገዛዝ በ 1757 ከፕላሴ ጦርነት በኋላ የጀመረው እና እስከ 1858 ድረስ ይቆያል. በ 1857 የሕንድ ዓመፅን ተከትሎ የሕንድ መንግሥት ሕግ 1858 የብሪቲሽ ዘውድ በአዲሱ የብሪቲሽ ራጅ መልክ ህንድን በቀጥታ እንዲቆጣጠር አደረገ ።ብዙ ጊዜ የመንግስት ጣልቃ ገብነት ቢኖርም ኩባንያው በገንዘብ ረገድ ተደጋጋሚ ችግሮች ነበሩት።የሕንድ መንግሥት ሕግ በዚያን ጊዜ ቬስቲሻል፣ አቅመ ቢስ እና ጊዜ ያለፈበት አድርጎታልና ኩባንያው ከአንድ ዓመት በፊት በወጣው የምስራቅ ህንድ የአክሲዮን ክፍፍል መቤዠት ሕግ ምክንያት ኩባንያው በ1874 ፈርሷል።የብሪቲሽ ራጅ ይፋዊ የመንግስት ማሽነሪ መንግስታዊ ተግባራቱን ወስዶ ሠራዊቱን ወስዶ ነበር።

የማራታ ኮንፌዴሬሽን የተመሰረተው እና የተጠናከረው የቦንስሌ ጎሳ የማራታ ባላባት በሆነው በቻትራፓቲ ሺቫጂ ነው።ነገር ግን፣ ማራታስን አስፈሪ ሃይል በሀገር አቀፍ ደረጃ በማድረጋቸው ምስጋናው ለፔሽዋ (ዋና ሚኒስተር) ባጂራኦ I. በ18ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ፣ በፔሽዋስ ስር፣ ማራታስ የተጠናከረ እና በደቡብ እስያ አብዛኛው ይገዛ ነበር።ማራታስ በህንድ ውስጥ የሙጋል አገዛዝን ለማቆም ትልቅ እውቅና ተሰጥቶታል።እ.ኤ.አ. በ 1737 ማራታስ በዴሊ ጦርነት በዋና ከተማቸው የሙጋል ጦርን አሸነፉ ።ማራታዎች ድንበራቸውን የበለጠ ለማራዘም በሙጋሎች፣ ኒዛም፣ በቤንጋል ናዋብ እና በዱራኒ ኢምፓየር ላይ ወታደራዊ ዘመቻቸውን ቀጥለዋል።እ.ኤ.አ. በ 1760 ፣ የማራታስ ጎራ በአብዛኛዎቹ የሕንድ ንዑስ አህጉር ተዘረጋ።ማራታዎች ዴልሂን ለመያዝ ሞክረው ነበር እና በሙጋል ንጉሠ ነገሥት ምትክ ቪሽዋስራኦ ፔሽዋን በዙፋኑ ላይ ለማስቀመጥ ተወያይተዋል።የማራታ ግዛት በከፍተኛ ደረጃ ከታሚል ናዱ በደቡብ፣ በሰሜን እስከ ፔሻዋር እና በምስራቅ እስከ ቤንጋል ድረስ ተዘርግቷል።የማራታስ የሰሜን ምዕራብ መስፋፋት ከሦስተኛው የፓኒፓት ጦርነት (1761) በኋላ ቆሟል።ነገር ግን፣ በሰሜን ያለው የማራታ ባለስልጣን በፔሽዋ ማድሃቭራኦ I ስር በአስር አመታት ውስጥ እንደገና ተመስርቷል።በማድሃቭራኦ I ስር፣ ጠንካራዎቹ ባላባቶች ከፊል የራስ ገዝ አስተዳደር ተሰጥቷቸዋል፣ ይህም የተባበሩት ማራታ ግዛቶች በጋክዋድስ ኦፍ ባሮዳ፣ በሆልካርስ የኢንዶር እና የማልዋ፣ የጓሊዮር እና የኡጃይን Scindias፣ የናግፑር ቦንሳሌስ እና የዳርስ Puars እና ደዋስእ.ኤ.አ. በ 1775 የምስራቅ ህንድ ኩባንያ በፑን ውስጥ በፔሽዋ ቤተሰብ የመተካካት ትግል ውስጥ ጣልቃ ገባ ፣ ይህም ወደ መጀመሪያው የአንግሎ ማራታ ጦርነት አመራ ፣ ይህም የማራታ ድል አስገኝቷል።ማራታስ በሁለተኛው እና በሦስተኛው የአንግሎ ማራታ ጦርነት (1805-1818) ሽንፈት እስኪደርስ ድረስ በህንድ ውስጥ ትልቅ ሃይል ሆኖ ቆይቷል ይህም የምስራቅ ህንድ ኩባንያ አብዛኛው ህንድ እንዲቆጣጠር አድርጓል።

በህንድ ውስጥ ያለው የኩባንያ ደንብ በህንድ ንዑስ አህጉር ላይ ያለውን የብሪቲሽ ኢስት ህንድ ኩባንያ አገዛዝ ያመለክታል.ይህ በ1757 ከፕላሴ ጦርነት በኋላ የቤንጋል ናዋብ ግዛቱን ለኩባንያው ሲሰጥ በ1757 እንደጀመረ ተወስዷል።እ.ኤ.አ. በ 1765 ኩባንያው በቤንጋል እና በቢሃር ዲዋኒ ወይም ገቢ የመሰብሰብ መብት ሲሰጥ;ወይም እ.ኤ.አ. በ1773 ካምፓኒው በካልካታ ዋና ከተማ ሲያቋቁም ፣የመጀመሪያውን ጠቅላይ ገዥ ዋረን ሄስቲንግስ ሾመ እና በአስተዳደር ውስጥ ቀጥተኛ ተሳትፎ አድርጓል።ደንቡ እስከ 1858 ድረስ የዘለቀ ሲሆን እ.ኤ.አ. በ1857 ከህንድ አመፅ በኋላ እና በህንድ መንግስት ህግ 1858 ምክንያት የብሪታንያ መንግስት ህንድን በቀጥታ የማስተዳደር ስራውን በአዲሱ የብሪቲሽ ራጅ ወሰደ።የኩባንያው የሀይል መስፋፋት በዋናነት ሁለት መልክ ያዘ።ከእነዚህ ውስጥ የመጀመሪያው የህንድ ግዛቶችን ሙሉ በሙሉ መቀላቀል እና በመቀጠልም የብሪቲሽ ህንድን በአንድነት ወደ ላቀ ደረጃ የመጡትን የክልሎች ቀጥተኛ አስተዳደር ነው።የተካተቱት ክልሎች የሰሜን-ምእራብ ግዛቶችን (Rohilkhand፣ Gorakhpur እና the Doab ያካተቱ) (1801)፣ ዴሊ (1803)፣ አሳም (አሆም መንግሥት 1828) እና ሲንድ (1843) ያካትታሉ።ፑንጃብ፣ ሰሜን-ምዕራብ ድንበር ግዛት እና ካሽሚር ከአንግሎ-ሲክ ጦርነቶች በኋላ በ1849–56 (የዳልሆውዚ ገዥ ጄኔራል ማርከስ የቆይታ ጊዜ) ተጠቃለዋል።ሆኖም ካሽሚር ወዲያውኑ በአምሪሳር ውል (1850) ለጃሙ የዶግራ ሥርወ መንግሥት ተሽጦ የልዑል መንግሥት ሆነ።እ.ኤ.አ. በ1854 ቤረር ከሁለት አመት በኋላ ከኡድ ግዛት ጋር ተቀላቀለች።ሁለተኛው የስልጣን ማረጋገጫ ስምምነቶች የህንድ ገዥዎች የኩባንያውን የበላይነት ለውሱን የውስጥ ራስን በራስ የማስተዳደር እውቅና የተቀበሉበት ነው።ኩባንያው በፋይናንሺያል ችግር ውስጥ ስለሚሰራ፣ ለአገዛዙ ፖለቲካዊ መሰረት ማዘጋጀት ነበረበት።የዚህ ዓይነቱ ድጋፍ በጣም አስፈላጊ የሆነው በመጀመሪያዎቹ 75 የኩባንያው የግዛት ዓመታት ውስጥ ከህንድ መኳንንት ጋር ከነበረው ንዑስ ትብብር ነው።በ 19 ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ የእነዚህ መኳንንት ግዛቶች የህንድ ሁለት ሶስተኛውን ይይዛሉ.ግዛቱን ማስጠበቅ የቻለ ህንዳዊ ገዥ ወደዚህ ዓይነት ጥምረት ለመግባት ሲፈልግ ኩባንያው በቀጥታ የአስተዳደር ኢኮኖሚያዊ ወጪን ወይም የውጭ ተገዢዎችን ድጋፍ ለማግኘት የሚያስችለውን የፖለቲካ ወጪ የማይጨምር ቀጥተኛ ያልሆነ የአገዛዝ ዘዴ አድርጎ ተቀብሎታል። .

በሲክ ሃይማኖት አባላት የሚተዳደረው የሲክ ኢምፓየር የህንድ ክፍለ አህጉር የሰሜን ምዕራብ ክልሎችን የሚያስተዳድር የፖለቲካ አካል ነበር።በፑንጃብ ክልል ዙሪያ የተመሰረተው ኢምፓየር ከ1799 እስከ 1849 ነበር ያለው። የተፈጠረው በካልሳ መሰረት ላይ በማሃራጃ ራንጂት ሲንግ (1780-1839) መሪነት ራሱን ከቻለ የሲክ ኮንፌዴሬሽን የፑንጃቢ ሚልስ ስብስብ ነው።ማሃራጃ ራንጂት ሲንግ ብዙ የሰሜናዊ ህንድን ክፍሎች ወደ ኢምፓየር አዋህዷል።በዋናነት በአውሮፓ ወታደራዊ ቴክኒኮች ያሰለጠነውን እና በዘመናዊ ወታደራዊ ቴክኖሎጂዎች የታጠቀውን የሲክ ካልሳ ጦርን ተጠቅሟል።ራንጂት ሲንግ ዋና ስትራቴጂስት መሆኑን በማሳየት ለሠራዊቱ ጥሩ ብቃት ያላቸውን ጄኔራሎች መረጠ።የአፍጋኒስታን ጦር ያለማቋረጥ በማሸነፍ የአፍጋኒስታን-ሲክ ጦርነቶችን በተሳካ ሁኔታ አጠናቀቀ።በደረጃ ማእከላዊ ፑንጃብ፣ የሙልታን እና የካሽሚር ግዛቶችን እና የፔሻዋር ሸለቆን ወደ ግዛቱ አክሏል።ከፍተኛ ደረጃ ላይ ሲደርስ፣ በ19ኛው ክፍለ ዘመን፣ ግዛቱ በምዕራብ ከከይበር ማለፊያ፣ በሰሜን በኩል ወደ ካሽሚር፣ በደቡብ በኩል እስከ ሲንድ ድረስ፣ በምስራቅ በሱትሌጅ ወንዝ ላይ እስከ ሂማካል ድረስ ዘልቋል።ራንጂት ሲንግ ከሞተ በኋላ ግዛቱ በመዳከሙ ከብሪቲሽ ኢስት ህንድ ኩባንያ ጋር ግጭት አስከትሏል።በጠንካራ ትግል የተካሄደው የመጀመሪያው የአንግሎ-ሲክ ጦርነት እና ሁለተኛው የአንግሎ-ሲክ ጦርነት የሲክ ኢምፓየር መውደቅን አመልክቷል፣ ይህም በብሪታኒያ ከተወረሩ የህንድ ክፍለ አህጉር የመጨረሻ አካባቢዎች አንዱ እንዲሆን አድርጎታል።

የሕንድ የነጻነት ንቅናቄ የብሪታንያ በህንድ ውስጥ የግዛት ዘመንን የማብቃት የመጨረሻ ዓላማ ያለው ተከታታይ ታሪካዊ ክንውኖች ነበር።ከ1857 እስከ 1947 ዘልቋል።የመጀመሪያው ብሄራዊ አብዮታዊ እንቅስቃሴ የህንድ ነፃነት ከቤንጋል ወጣ።በኋላም በብሪቲሽ ህንድ የህንድ ሲቪል ሰርቪስ ፈተናዎች የመታየት መብትን ከሚሹ ታዋቂ መሪዎች ጋር አዲስ በተቋቋመው የህንድ ብሄራዊ ኮንግረስ ስር ሰድዷል።የ20ኛው ክፍለ ዘመን የመጀመሪያ አጋማሽ በላል ባል ፓል ትሪምቪሬት፣ አውሮቢንዶ ጎሽ እና ቪኦ ቺዳምባራም ፒላይ ራስን በራስ የማስተዳደር የበለጠ ሥር ነቀል አካሄድ ተመልክቷል።እ.ኤ.አ. ከ1920ዎቹ ጀምሮ የተካሄደው ራስን በራስ የማስተዳደር የመጨረሻ እርከኖች ኮንግረስ የጋንዲን የአመፅ እና ህዝባዊ እምቢተኝነት ፖሊሲን በመቀበሉ ነው።እንደ Rabindranath Tagore፣ Subramania Bharati እና Bankim Chandra Chattopadhyay ያሉ ምሁራኖች የሀገር ፍቅር ግንዛቤን አስፋፍተዋል።እንደ ሳሮጂኒ ናይዱ፣ ፕሪቲላታ ዋድዴዳር እና ካስቱርባ ጋንዲ ያሉ ሴት መሪዎች የህንድ ሴቶች ነፃ መውጣታቸውን እና በነጻነት ትግሉ ውስጥ እንዲሳተፉ አድርገዋል።BR Ambedkar የተቸገሩ የሕንድ የህብረተሰብ ክፍሎች መንስኤን አሸነፈ።

እ.ኤ.አ. በ 1857 የህንድ አመፅ የኩባንያውን አገዛዝ በመቃወም በብሪቲሽ ኢስት ህንድ ኩባንያ በሰሜን እና በመካከለኛው ህንድ በተቀጠሩ ወታደሮች ከፍተኛ አመፅ ነበር።ለግድያው መንስኤ የሆነው ብልጭታ ለኤንፊልድ ጠመንጃ አዲስ የባሩድ ካርትሬጅ ጉዳይ ነው፣ ይህም ለአካባቢው ሃይማኖታዊ ክልከላ ግድ የለሽ ነበር።ዋናው ገዳዩ ማንጋል ፓንዲ ነበር።በተጨማሪም በብሪታንያ ግብር ላይ የሚታየው ቅሬታ፣ በብሪቲሽ መኮንኖች እና በህንድ ወታደሮቻቸው መካከል ያለው የጎሳ ግጭት እና የመሬት መቀላቀል ለአመፁ ትልቅ ሚና ተጫውቷል።የፓንዲን ግፍ ከፈጸመ በኋላ ባሉት ሳምንታት ውስጥ፣ በደርዘን የሚቆጠሩ የሕንድ ጦር ክፍሎች በሰፊው አመጽ የገበሬውን ጦር ተቀላቅለዋል።የዓመፀኞቹ ወታደሮች በኋላ የሕንድ መኳንንት ጋር ተቀላቅለዋል, ብዙዎቹ በ Lapse ዶክትሪን ስር ማዕረጎችን እና ጎራዎችን ያጡ እና ኩባንያው በባህላዊ የውርስ ስርዓት ውስጥ ጣልቃ እንደገባ ተሰምቷቸዋል.እንደ ናና ሳሂብ እና የጃንሲ ራኒ ያሉ አማፂ መሪዎች የዚህ ቡድን አባል ነበሩ።በሜሩት ውስጥ የሽብር ጥቃት ከተነሳ በኋላ አመጸኞቹ በፍጥነት ዴሊ ደረሱ።ዓማፅያኑ የሰሜን-ምእራብ አውራጃዎችን እና አዋድ (ኦውድ) ሰፋፊ ቦታዎችን ወስደዋል።በተለይ በአዋድ፣ አመፁ የብሪታንያ መገኘትን በመቃወም የአርበኞችን አመጽ ባህሪያትን ያዘ።ሆኖም የብሪቲሽ ኢስት ህንድ ካምፓኒ በወዳጅ የፕሪንሊ ግዛቶች እርዳታ በፍጥነት ተንቀሳቅሷል፣ነገር ግን አመፁን ለመጨፍለቅ ብሪቲሽያን ቀሪውን የ1857 እና የ1858 የተሻለውን ክፍል ወስዷል።አማፅያኑ በቂ መሳሪያ ባለማግኘታቸው እና የውጭ ድጋፍም ሆነ የገንዘብ ድጋፍ ስለሌላቸው በእንግሊዞች በአሰቃቂ ሁኔታ ተገዙ።ከዚህ በኋላ፣ ሁሉም ሥልጣን ከብሪቲሽ ኢስት ህንድ ኩባንያ ወደ ብሪቲሽ ዘውድ ተዛወረ፣ ይህም ህንድን እንደ ብዙ አውራጃዎች ማስተዳደር ጀመረ።ዘውዱ የኩባንያውን መሬቶች በቀጥታ ተቆጣጠረ እና በተቀረው ህንድ ላይ ትልቅ ቀጥተኛ ያልሆነ ተፅእኖ ነበረው ፣ እሱም በአካባቢው ንጉሣዊ ቤተሰቦች የሚተዳደሩትን የልዑል ግዛቶችን ያቀፈ።እ.ኤ.አ. በ 1947 በይፋ 565 ልዑላዊ ግዛቶች ነበሩ ፣ ግን 21 ብቻ ትክክለኛ የመንግስት መንግስታት ነበሯቸው ፣ እና ሦስቱ ብቻ ትልልቅ ነበሩ (ሚሶሬ ፣ ሃይደራባድ እና ካሽሚር)።እ.ኤ.አ. በ1947-48 ወደ ነጻ ሀገር ገቡ።

የብሪቲሽ ራጅ በህንድ ንዑስ አህጉር ላይ የብሪቲሽ ዘውድ አገዛዝ ነበር;በህንድ ውስጥ የዘውድ አገዛዝ ወይም በህንድ ውስጥ ቀጥተኛ አገዛዝ ተብሎም ይጠራል, እና ከ 1858 እስከ 1947 ዘለቀ. በብሪቲሽ ቁጥጥር ስር ያለው ክልል በተለምዶ ህንድ ተብሎ የሚጠራው በጊዜው አጠቃቀም እና በዩናይትድ ኪንግደም በቀጥታ የሚተዳደሩ አካባቢዎችን ያጠቃልላል, እነዚህም በጥቅሉ ብሪቲሽ ህንድ ይባላሉ. , እና አካባቢዎች ተወላጅ ገዥዎች የሚተዳደር, ነገር ግን የብሪታንያ የበላይነት ሥር, ልዑል ግዛቶች ተብለው.ክልሉ አንዳንድ ጊዜ የህንድ ኢምፓየር ተብሎ ይጠራ ነበር, ምንም እንኳን በይፋ ባይሆንም.እንደ "ህንድ" የመንግሥታት ሊግ መስራች አባል፣ በ1900፣ 1920፣ 1928፣ 1932 እና 1936 የበጋ ኦሊምፒክ ተሳታፊ የነበረች እና በ1945 በሳን ፍራንሲስኮ የተባበሩት መንግስታት ድርጅት መስራች አባል ነበረች።ይህ የአስተዳደር ስርዓት የተመሰረተው በሰኔ 28 ቀን 1858 ሲሆን እ.ኤ.አ. በ 1857 ከህንድ አመጽ በኋላ የብሪቲሽ ምስራቅ ህንድ ኩባንያ አገዛዝ በንግሥት ቪክቶሪያ (እ.ኤ.አ.) በንግስት ቪክቶሪያ (እ.ኤ.አ.) ወደ ዘውዱ ተዛወረ (እ.ኤ.አ.) ).እ.ኤ.አ. እስከ 1947 ድረስ የዘለቀው የብሪቲሽ ራጅ ወደ ሁለት ሉዓላዊ የግዛት ግዛቶች ተከፋፍሎ ነበር፡ የህንድ ህብረት (በኋላ የህንድ ሪፐብሊክ ) እና የፓኪስታን ግዛት (በኋላ የፓኪስታን እስላማዊ ሪፐብሊክ እና የባንግላዲሽ ህዝቦች ሪፐብሊክ)።በ 1858 ራጅ ሲጀመር የታችኛው በርማ የብሪቲሽ ህንድ አካል ነበር;ላይኛው በርማ በ1886 ተጨምሯል ፣በዚህም የተነሳ ህብረት በርማ እ.ኤ.አ. እስከ 1937 ድረስ በራስ ገዝ አስተዳደር ስትተዳደር ቆይታለች ፣ የተለየ የእንግሊዝ ቅኝ ግዛት ሆና በ1948 የራሷን ነፃነት አገኘች ። በ1989 ምያንማር ተብላ ተጠራች።

እ.ኤ.አ. በ 1947 የህንድ ክፍፍል ብሪቲሽ ህንድን ለሁለት ገለልተኛ ግዛቶች ከፍሎ ህንድ እና ፓኪስታን .የሕንድ ግዛት ዛሬ የሕንድ ሪፐብሊክ ነው, እና የፓኪስታን ግዛት የፓኪስታን እስላማዊ ሪፐብሊክ እና የባንግላዲሽ ህዝቦች ሪፐብሊክ ነው.ክፋዩ የሁለት ግዛቶችን ማለትም ቤንጋል እና ፑንጃብ መከፋፈልን ያካተተ ሲሆን ይህም በዲስትሪክት-አቀፍ ሙስሊም ያልሆኑ ወይም ሙስሊም ወገኖች ላይ የተመሰረተ ነው።ክፍፍሉ በተጨማሪም የብሪቲሽ ህንድ ጦር፣ የሮያል ህንድ ባህር ሃይል፣ የሮያል ህንድ አየር ሃይል፣ የህንድ ሲቪል ሰርቪስ፣ የባቡር ሀዲድ እና የማዕከላዊ ግምጃ ቤት ክፍፍል ተመልክቷል።ክፋዩ በህንድ የነፃነት ህግ 1947 ላይ ተዘርዝሯል እና የብሪቲሽ ራጅ ማለትም በህንድ የዘውድ አገዛዝ እንዲፈርስ አድርጓል።ሁለቱ ራሳቸውን በራሳቸው የሚያስተዳድሩ የህንድ እና የፓኪስታን ዶሚኒየንስ በሕጋዊ መንገድ በነሐሴ 15 ቀን 1947 እኩለ ሌሊት ላይ ወደ መኖር መጡ።ክፍፍሉ ከ10 እስከ 20 ሚሊዮን የሚደርሱ ሰዎችን በሃይማኖት በማፈናቀል አዲስ በተቋቋሙት ግዛቶች ላይ ከባድ ጥፋት ፈጠረ።ብዙ ጊዜ በታሪክ ውስጥ ከታዩት የስደተኛ ቀውሶች አንዱ እንደሆነ ይገለጻል።ከክፍፍሉ ጋር ተያይዞ ወይም ቀደም ብሎ የጠፋው የህይወት መጥፋት ግምት በብዙ መቶ ሺህ እና ሁለት ሚሊዮን መካከል ተጨቃጭቆ እና ተለያይቷል።የክፍፍሉ አመፅ ተፈጥሮ በህንድ እና በፓኪስታን መካከል የጥላቻ እና የጥርጣሬ ድባብ ፈጠረ ይህም እስከ ዛሬ ያላቸውን ግንኙነት ይነካል።

የነፃነት ህንድ ታሪክ የጀመረው አገሪቱ በብሪቲሽ ኮመንዌልዝ ውስጥ ነፃ አገር ስትሆን እ.ኤ.አ.በ1947 የብሪታንያ አገዛዝ ሲያበቃ፣ ክፍለ አህጉሩ በሃይማኖታዊ መስመር ለሁለት ተከፍሏል - ህንድ ፣ ብዙ የሂንዱ እምነት ተከታዮች እና ፓኪስታን ፣ ከብዙ ሙስሊሞች ጋር።በተመሳሳይ የብሪቲሽ ህንድ ሰሜን ምዕራብ እና ምስራቃዊ ሙስሊም-አብዛኛው ክፍል በፓኪስታን ግዛት ውስጥ በህንድ ክፍፍል ተለያይቷል።ክፍፍሉ በህንድ እና በፓኪስታን መካከል ከ10 ሚሊዮን በላይ ህዝብ እንዲዘዋወር እና ወደ አንድ ሚሊዮን የሚጠጉ ሰዎች እንዲሞቱ አድርጓል።የህንድ ብሄራዊ ኮንግረስ መሪ ጃዋሃርላል ኔህሩ የህንድ የመጀመሪያው ጠቅላይ ሚኒስትር ሆኑ፣ ነገር ግን ከነጻነት ትግሉ ጋር የተቆራኙት መሪ ማህተመ ጋንዲ ምንም አይነት ቢሮ አልተቀበሉም።እ.ኤ.አ. በ 1950 የፀደቀው ህገ-መንግስት ህንድን ዲሞክራሲያዊ ሀገር አድርጎታል ፣ እናም ይህ ዴሞክራሲ ከዚያን ጊዜ ጀምሮ ፀንቷል።የህንድ ቀጣይነት ያለው የዲሞክራሲ ነፃነቶች ከአለም አዲስ ነጻ ከሆኑ መንግስታት ልዩ ናቸው።ብሄረሰቡ ሃይማኖታዊ ብጥብጥ፣ ብሄርተኝነት፣ ናክሳሊዝም፣ ሽብርተኝነት እና የክልል ተገንጣይ አማጽያን ገጥሟታል።ህንድ ከቻይና ጋር ያልተፈታ የግዛት ውዝግብ በ1962 ወደ ሲኖ-ህንድ ጦርነት ተሸጋገረ፣ እና ከፓኪስታን ጋር በ1947፣ 1965፣ 1971 እና 1999 ጦርነት አስከትሏል። ህንድ በቀዝቃዛው ጦርነት ገለልተኛ ነበረች፣ እና ባልሆነው ጦርነት መሪ ነበረች። የተስተካከለ እንቅስቃሴ።ይሁን እንጂ ፓኪስታን ከዩናይትድ ስቴትስ እና ከቻይና ሕዝባዊ ሪፐብሊክ ጋር በመተባበር ከ 1971 ጀምሮ ከሶቪየት ኅብረት ጋር ልቅ የሆነ ጥምረት ፈጠረ።