የህንድ ሪፐብሊክ ታሪክ የጊዜ መስመር

ተጨማሪዎች

ቁምፊዎች

የግርጌ ማስታወሻዎች

ማጣቀሻዎች


የህንድ ሪፐብሊክ ታሪክ
History of Republic of India ©Anonymous

1947 - 2024

የህንድ ሪፐብሊክ ታሪክ



የህንድ ሪፐብሊክ ታሪክ እ.ኤ.አ. ነሐሴ 15 ቀን 1947 በብሪቲሽ ኮመንዌልዝ ውስጥ ነፃ የሆነች ሀገር ሆነች።የእንግሊዝ አስተዳደር ከ1858 ዓ.ም ጀምሮ ክፍለ አህጉሩን በፖለቲካ እና በኢኮኖሚ አንድ አደረገ።እ.ኤ.አ. በ 1947 የብሪታንያ አገዛዝ ማብቃት በሃይማኖታዊ ስነ-ሕዝብ ላይ በመመስረት ክፍለ አህጉሩን ወደ ህንድ እና ፓኪስታን እንዲከፋፈሉ ምክንያት ሆኗል፡ ህንድ የሂንዱ አብላጫ ድምጽ ነበራት፣ ፓኪስታን ግን በብዛት ሙስሊም ነበረች።ይህ ክፍፍል ከ10 ሚሊዮን በላይ ሰዎችን ለስደት እና ወደ አንድ ሚሊዮን የሚጠጉ ሰዎችን ህይወት ቀጥፏል።የህንድ ብሄራዊ ኮንግረስ መሪ የነበረው ጃዋሃርላል ኔህሩ የህንድ የመጀመሪያው ጠቅላይ ሚኒስትር ሆነ።የነጻነት ንቅናቄ ቁልፍ ሰው የነበረው ማሃተማ ጋንዲ ምንም አይነት ኦፊሴላዊ ሚና አልወሰደም።እ.ኤ.አ. በ 1950 ህንድ በፌዴራልም ሆነ በክልል ደረጃ ፓርላሜንታዊ ሥርዓት ያለው ዴሞክራሲያዊ ሪፐብሊክ የሚቋቋም ሕገ መንግሥት አፀደቀች።በጊዜው በአዳዲስ ክልሎች ልዩ የሆነው ይህ ዲሞክራሲ ጸንቷል።ህንድ እንደ ሀይማኖታዊ ጥቃት፣ ናክሳሊዝም፣ ሽብርተኝነት እና የክልል ተገንጣይ አማጽያን የመሳሰሉ ፈተናዎች ገጥሟታል።በ1962 እና 1967ከፓኪስታን ጋር በግዛት ውዝግብ ውስጥ ገብታለች። በ1947፣ በ1965፣ በ1971 እና በ1999 ጦርነት አስከትሏል። የተጣጣመ ንቅናቄ ምንም እንኳን እ.ኤ.አ. በ 1971 ከሶቪየት ኅብረት ጋር ልቅ የሆነ ጥምረት ቢፈጥርም ።የኒውክሌር ጦር መሳሪያ ባለቤት የሆነችው ህንድ እ.ኤ.አ. .ከ 1991 ጀምሮ ህንድ የኢኮኖሚ ነፃነትን ተግባራዊ አድርጋለች።ዛሬ በሦስተኛ ደረጃ ላይ ትገኛለች እና በዓለም አቀፍ ደረጃ በፍጥነት እያደጉ ካሉ ኢኮኖሚዎች አንዱ ነው።መጀመሪያ ላይ በመታገል የህንድ ሪፐብሊክ አሁን ትልቅ ጂ20 ኢኮኖሚ ሆናለች፣ አንዳንዴም እንደ ታላቅ ሃይል እና እምቅ ልዕለ ኃያል ተደርጋ የምትወሰደው በትልቅ ኢኮኖሚዋ፣ ወታደራዊ እና የህዝብ ብዛት የተነሳ ነው።
1947 - 1950
ከነጻነት በኋላ እና ሕገ መንግሥት ምስረታornament
1947 Jan 1 00:01

መቅድም

India
የሕንድ ታሪክ ከ 5,000 ዓመታት በፊት ባለው የበለጸገ የባህል ልዩነት እና ውስብስብ ታሪክ ተለይቶ ይታወቃል።እንደ ኢንደስ ሸለቆ ሥልጣኔ ያሉ ቀደምት ሥልጣኔዎች ከዓለም የመጀመሪያ እና እጅግ የላቁ ናቸው።የሕንድ ታሪክ እንደ Maurya፣ Gupta እና Mughal ኢምፓየር ያሉ የተለያዩ ስርወ መንግስታት እና ኢምፓየሮችን ተመልክቷል፣ እያንዳንዱም ለባህል፣ ሀይማኖት እና ፍልስፍና የበለጸገ ልጣፍ አስተዋጽዖ አድርጓል።የብሪቲሽ ኢስት ህንድ ኩባንያ በህንድ ውስጥ በ 17 ኛው ክፍለ ዘመን ውስጥ ንግዱን ጀመረ, ቀስ በቀስ ተጽእኖውን እያሰፋ.በ19ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ህንድ በብሪታንያ ቁጥጥር ስር ነበረች።ይህ ወቅት ብሪታንያን በህንድ ወጪ የሚጠቅሙ ፖሊሲዎች ተግባራዊ ሲደረጉ ነበር፣ ይህም ሰፊ ቅሬታን አስከትሏል።በምላሹ፣ በ19ኛው እና በ20ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ የብሔርተኝነት ማዕበል ህንድ ላይ ተንሰራፍቶ ነበር።እንደ ማህተማ ጋንዲ እና ጃዋሃርላል ኔህሩ ያሉ መሪዎች ብቅ አሉ፣ ለነጻነት ጥብቅና ቆሙ።የጋንዲ የአመጽ ህዝባዊ እምቢተኝነት አካሄድ ሰፊ ድጋፍ አግኝቷል፣ሌሎች እንደ ሱብሃስ ቻንድራ ቦስ ያሉ ደግሞ የበለጠ ጠንካራ ተቃውሞ ያምኑ ነበር።እንደ የጨው ማርች እና የህንድ እንቅስቃሴን የመሰሉ ቁልፍ ክስተቶች የህዝብን አስተያየት በብሪቲሽ አገዛዝ ላይ አበረታተዋል።የነጻነት ትግሉ በ1947 አብቅቶ የነበረ ቢሆንም ህንድ ለሁለት በመከፈሏ ህንድ እና ፓኪስታን .ይህ ክፍፍል በዋነኛነት በሃይማኖታዊ ልዩነት የተነሳ ነበር፡ ፓኪስታን የሙስሊም አብላጫ ሀገር ሆና ህንድ ደግሞ የሂንዱ አብላጫ ብሄር ሆናለች።ክፍፍሉ በታሪክ ውስጥ ትልቁን የሰው ልጅ ፍልሰት አስከትሏል እና ከፍተኛ የሆነ የጋራ ግጭት አስከትሏል፣ የሁለቱም ሀገራት ማህበረሰብ-ፖለቲካዊ ገጽታ ላይ በጥልቅ ነካ።
የህንድ ክፍፍል
የህንድ ክፍፍል ወቅት በአምባላ ጣቢያ የስደተኞች ልዩ ባቡር ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1947 Aug 14 - Aug 15

የህንድ ክፍፍል

India
በ1947 በህንድ የነጻነት ህግ ላይ እንደተገለፀውየህንድ ክፍፍል የብሪታንያ አገዛዝ በደቡብ እስያ ማብቃቱን የሚያሳይ ሲሆን በነሀሴ 14 እና 15, 1947 እንደቅደም ተከተላቸው ህንድ እና ፓኪስታን ሁለት ነጻ ግዛቶች እንዲፈጠሩ አድርጓል።[1] ይህ ክፍልፋዮች የብሪታንያ ህንድ አውራጃዎች ቤንጋል እና ፑንጃብ በሃይማኖታዊ ጎራዎች ላይ በመመስረት መከፋፈልን ያካተተ ሲሆን ሙስሊም የሚበዙባቸው አካባቢዎች የፓኪስታን አካል ሲሆኑ ሙስሊም ያልሆኑ አካባቢዎች ደግሞ ህንድን ተቀላቅለዋል።[2] ከግዛት ክፍፍል ጋር፣ እንደ ብሪቲሽ ህንድ ጦር፣ ባህር ኃይል፣ አየር ኃይል፣ ሲቪል ሰርቪስ፣ ባቡር እና ግምጃ ቤት ያሉ ንብረቶችም ተከፋፍለዋል።ይህ ክስተት ግዙፍ እና ፈጣን ስደትን አስከትሏል፣ [3] በግምት ከ14 እስከ 18 ሚሊዮን ሰዎች ተንቀሳቅሰዋል፣ እና በአመጽ እና በግርግር ምክንያት ወደ አንድ ሚሊዮን የሚጠጉ ሰዎች ይሞታሉ።እንደ ዌስት ፑንጃብ እና ምስራቅ ቤንጋል ካሉ ክልሎች የመጡ ስደተኞች በዋናነት ሂንዱዎች እና ሲክ ወደ ህንድ ተሰደዱ፣ ሙስሊሞች ደግሞ ወደ ፓኪስታን ተዛውረዋል፣ በሃይማኖተኞች መካከል ደህንነትን ይፈልጋሉ።[4] ክፍፍሉ ሰፊ የሆነ የጋራ ግጭት አስነስቷል፣ በተለይም በፑንጃብ እና ቤንጋል፣ እንዲሁም እንደ ካልካታ፣ ዴሊ እና ላሆር ባሉ ከተሞች።በእነዚህ ግጭቶች ወደ አንድ ሚሊዮን የሚጠጉ ሂንዱዎች፣ ሙስሊሞች እና ሲክዎች ህይወታቸውን አጥተዋል።ጥረቱን ለመቅረፍ እና ስደተኞችን ለመደገፍ የህንድ እና የፓኪስታን መሪዎች ተካሂደዋል።በተለይም ማህተመ ጋንዲ በካልካታ እና ዴሊ በፆም ሰላምን በማስፈን ጉልህ ሚና ተጫውተዋል።[4] የሕንድ እና የፓኪስታን መንግስታት የእርዳታ ካምፖችን አቋቁመው ለሰብአዊ እርዳታ ሰራዊቶችን አሰባስበዋል።እነዚህ ጥረቶች ቢኖሩም፣ ክፍፍሉ በህንድ እና በፓኪስታን መካከል የጥላቻ እና ያለመተማመን ትሩፋትን ትቶ እስከ ዛሬ ድረስ ባለው ግንኙነት ላይ ተጽዕኖ አሳድሯል።
የኢንዶ-ፓኪስታን ጦርነት 1947-1948
የፓኪስታን ወታደሮች በ1947-1948 ጦርነት ወቅት። ©Army of Pakistan
1947 Oct 22 - 1949 Jan 1

የኢንዶ-ፓኪስታን ጦርነት 1947-1948

Jammu and Kashmir
የ1947-1948 የኢንዶ- ፓኪስታን ጦርነት፣የመጀመሪያው የካሽሚር ጦርነት በመባልም የሚታወቀው፣ [5] በህንድ እና በፓኪስታን ነጻ ሀገራት ከሆኑ በኋላ የመጀመሪያው ትልቅ ግጭት ነበር።በጃሙ እና ካሽሚር ልኡል ግዛት ዙሪያ ያተኮረ ነበር።ጃሙ እና ካሽሚር፣ ከ1815 በፊት፣ በአፍጋኒስታን አገዛዝ ስር እና በኋላም ከሙጋሎች ውድቀት በኋላ ትናንሽ ግዛቶችን ያቀፈ ነበር።የመጀመሪያው የአንግሎ-ሲክ ጦርነት (1845-46) ክልሉ ለጉላብ ሲንግ በመሸጥ በብሪቲሽ ራጅ ስር ልኡል መንግስት ፈጠረ።በ 1947 ህንድ እና ፓኪስታን የፈጠረው የህንድ ክፍፍል በሃይማኖታዊ መስመር ላይ የተመሰረተ ብጥብጥ እና የህዝብ ንቅናቄ አስከትሏል.ጦርነቱ የጀመረው በጃሙ እና ካሽሚር ግዛት ሃይሎች እና የጎሳ ሚሊሻዎች በተግባር ነው።የጃሙ እና ካሽሚር መሃራጃ ሃሪ ሲንግ አመጽ ገጥሞት የግዛቱን አንዳንድ ክፍሎች መቆጣጠር አቃተው።የፓኪስታን የጎሳ ሚሊሻዎች ሽሪናጋርን ለመያዝ በመሞከር በጥቅምት 22 ቀን 1947 ወደ ግዛቱ ገቡ።[6] ሃሪ ሲንግ ከህንድ እርዳታ ጠየቀ፣ ይህም መንግስት ወደ ህንድ በሚቀላቀልበት ሁኔታ ላይ የቀረበ ነው።ማሃራጃ ሃሪ ሲንግ መጀመሪያ ላይ ሕንድ ወይም ፓኪስታንን ላለመቀላቀል መርጧል።በካሽሚር ውስጥ ትልቅ የፖለቲካ ሃይል የሆነው ብሄራዊ ኮንፈረንስ ህንድን መቀላቀልን ወደደ፣ በጃሙ የሙስሊም ኮንፈረንስ ደግሞ ፓኪስታንን ደግፏል።በጎሳ ወረራ እና በውስጥ አመጾች ተጽኖ የነበረው ውሳኔ ማሃራጃ በመጨረሻ ወደ ህንድ ገባ።ከዚያም የህንድ ወታደሮች ወደ ስሪናጋር በአውሮፕላን ተወሰዱ።ግዛቱ ወደ ህንድ ከገባ በኋላ ግጭቱ የሕንድ እና የፓኪስታን ኃይሎች ቀጥተኛ ተሳትፎ ታይቷል።በጥር 1, 1949 የተኩስ አቁም ታውጆ የግጭቱ ቀጠናዎች ከጊዜ በኋላ የቁጥጥር መስመር በሆነው ዙሪያ ተጠናክረዋል [። 7]እንደ ፓኪስታን ኦፕሬሽን ጉልማርግ እና የህንድ ወታደሮችን በአየር ወደ ስሪናጋር ማጓጓዝ ጦርነቱን አመልክቷል።በሁለቱም በኩል የብሪታንያ መኮንኖች የተገደበ አካሄድ ያዙ።የተባበሩት መንግስታት ተሳትፎ የተኩስ ማቆም እና ተከታይ ውሳኔዎችን በፕሌቢሲት ላይ ያነጣጠረ ሲሆን ይህም ፈጽሞ እውን ሊሆን አልቻለም።ምንም እንኳን ህንድ አብዛኛው የክርክር ክልልን ብትቆጣጠርም ሁለቱም ወገኖች ወሳኝ ድል ባለማግኘታቸው ጦርነቱ በውዝግብ ተጠናቀቀ።ግጭቱ የጃሙ እና ካሽሚር ቋሚ ክፍፍል እንዲፈጠር ምክንያት ሆኗል፣ ይህም ለወደፊቱ የኢንዶ-ፓኪስታን ግጭቶች መሰረት ጥሏል።የተባበሩት መንግስታት ድርጅት የተኩስ አቁም ስምምነትን የሚከታተል ቡድን አቋቁሞ አካባቢው በቀጣዮቹ የኢንዶ-ፓኪስታን ግንኙነት የክርክር ነጥብ ሆኖ ቆይቷል።ጦርነቱ በፓኪስታን ጉልህ የሆነ ፖለቲካዊ ተጽእኖ ነበረው እናም ለወደፊቱ ወታደራዊ መፈንቅለ መንግስት እና ግጭቶች መድረክ አዘጋጅቷል.በ1947-1948 የተደረገው የኢንዶ-ፓኪስታን ጦርነት በህንድ እና በፓኪስታን መካከል ያለውን ውስብስብ እና ብዙ ጊዜ አከራካሪ ግንኙነትን በተለይም የካሽሚርን ክልል በተመለከተ አርአያነት አስቀምጧል።
የማህተማ ጋንዲ ግድያ
በግንቦት 27 ቀን 1948 በቀይ ፎርት ዴሊ በሚገኘው ልዩ ፍርድ ቤት በግድያው ተሳትፎ እና ተባባሪነት የተከሰሱ ሰዎች የፍርድ ሂደት ። ©Ministry of Information & Broadcasting, Government of India
1948 Jan 30 17:00

የማህተማ ጋንዲ ግድያ

Gandhi Smriti, Raj Ghat, Delhi
በህንድ የነጻነት ትግል ውስጥ ታዋቂው መሪ ማህተማ ጋንዲ በ78 አመታቸው ጥር 30 ቀን 1948 ተገደለ። ግድያው የተፈፀመው በኒው ዴልሂ በቢራ ሃውስ ውስጥ በአሁኑ ጊዜ ጋንዲ ስሚሪቲ በመባል ይታወቃል።ናቱራም ጎሴ፣ ቺትፓቫን ብራህሚን ከፑን፣ ማሃራሽትራ፣ ገዳይ እንደሆነ ታወቀ።እሱ የሂንዱ ብሔርተኛ ነበር [8] እና የሁለቱም Rashtriya Swayamsevak Sangh፣ የቀኝ ክንፍ ሂንዱ ድርጅት [9] እና የሂንዱ ማሃሳብሃ አባል።የእግዜር አላማ በ1947የህንድ ክፍፍል ወቅት ጋንዲ ከፓኪስታን ጋር ከልክ በላይ አስታራቂ ነበር ከሚለው አመለካከት የመነጨ እንደሆነ ይታመን ነበር።[10]ግድያው የተፈፀመው ምሽት ላይ ነው፣ ከቀኑ 5 ሰአት አካባቢ፣ ጋንዲ ወደ ፀሎት ስብሰባ ሲያመራ።ጎድሴ ከህዝቡ መካከል ብቅ ብሎ ሶስት ጥይቶችን ከባዶ ክልል [11] ወደ ጋንዲ በመተኮሱ ደረቱን እና ሆዱን እየመታ።ጋንዲ ወድቆ ወደሚገኘው ቢርላ ሃውስ ተመልሶ ወደ ክፍሉ ተወሰደ፣ በኋላም ሞተ።[12]ጎድሴ ወዲያውኑ በህዝቡ ተይዟል፣ እሱም የአሜሪካ ኤምባሲ ምክትል ቆንስል ኸርበርት ሬይነር ጁንየርን ጨምሮ።በግንቦት 1948 በዴሊ በሚገኘው ሬድ ፎርት የጋንዲ ግድያ ሙከራ ተጀመረ።ጎድሴ፣ ከተባባሪው ናራያን አፕቴ እና ሌሎች ስድስት ሰዎች ጋር ዋና ተከሳሾች ነበሩ።የፍርድ ሂደቱ የተፋጠነ ነበር፣ ይህ ውሳኔ ምናልባት በወቅቱ የሀገር ውስጥ ጉዳይ ሚኒስትር ቫላብብሃይ ፓቴል ተጽኖ ሊሆን ይችላል፣ ግድያውን መከላከል ባለመቻሉ ትችትን ለማስወገድ ፈልጎ ሊሆን ይችላል።[13] የጋንዲ ልጆች ማኒላል እና ራምዳስ ምህረት እንዲደረግላቸው ይግባኝ ቢሉም፣ በጎድሴ እና አፕቴ ላይ የተፈረደባቸው የሞት ፍርዶች እንደ ጠቅላይ ሚኒስትር ጃዋሃርላል ኔህሩ እና ምክትል ጠቅላይ ሚኒስትር ቫላብህብሃይ ፓቴል ባሉ ታዋቂ መሪዎች ተረጋግጠዋል።ሁለቱም የተገደሉት እ.ኤ.አ. ህዳር 15 ቀን 1949 ነው። [14]
የህንድ ልዑል ግዛቶች ውህደት
ቫላብህባሃይ ፓቴል የሀገር ውስጥ እና የስቴት ጉዳዮች ሚኒስትር ሆነው የብሪቲሽ ህንድ ግዛቶችን እና ልኡላን መንግስታትን ወደ አንድ ህንድ የመበየድ ሃላፊነት ነበረባቸው። ©Government of India
1949 Jan 1

የህንድ ልዑል ግዛቶች ውህደት

India
እ.ኤ.አ. በ 1947 ህንድ ነፃ ከመውጣቷ በፊት በሁለት ዋና ዋና ግዛቶች ተከፍሎ ነበር፡ ብሪቲሽ ህንድ , በቀጥታ በብሪቲሽ አገዛዝ እና በብሪቲሽ ሱዛራይንቲ ስር ያሉ የልዑል መንግስታት ግን በውስጣዊ የራስ ገዝ አስተዳደር።ከብሪቲሽ ጋር የተለያየ የገቢ መጋራት ዝግጅት ያደረጉ 562 ልኡላዊ ግዛቶች ነበሩ።እንዲሁም ፈረንሳይኛ እና ፖርቱጋልኛ አንዳንድ የቅኝ ግዛት ግዛቶችን ተቆጣጠሩ።የህንድ ብሄራዊ ኮንግረስ አላማው እነዚህን ግዛቶች ወደ አንድ የህንድ ህብረት ማዋሃድ ነው።መጀመሪያ ላይ እንግሊዞች በመቀላቀል እና በተዘዋዋሪ አገዛዝ መካከል ተፈራርቀዋል።እ.ኤ.አ. በ 1857 የተካሄደው የህንድ አመፅ ብሪቲሽ የበላይነቱን እየጠበቀ የልዑላን መንግስታትን ሉዓላዊነት በተወሰነ ደረጃ እንዲያከብር አነሳሳው።ልኡላን መንግስታትን ከብሪቲሽ ህንድ ጋር ለማዋሃድ የተደረገው ጥረት በ20ኛው ክፍለ ዘመን ተጠናክሮ ቀጠለ፣ ሁለተኛው የዓለም ጦርነት ግን እነዚህን ጥረቶች አቆመ።ከህንድ ነፃነቷ ጋር፣ ብሪታኒያ ከህንድ ወይም ከፓኪስታን ጋር ለመደራደር በመተው ከልዑላን መንግስታት ጋር የሚኖረው የበላይነት እና ስምምነቶች እንደሚያከትም አስታውቀዋል።እ.ኤ.አ. በ 1947 የህንድ ነፃነት እስከሚመጣበት ጊዜ ድረስ ዋና ዋና የህንድ መሪዎች ልዑል መንግስታትን ከህንድ ህብረት ጋር ለማዋሃድ የተለያዩ ስልቶችን ወሰዱ።ታዋቂው መሪ ጃዋሃርላል ኔህሩ ጠንካራ አቋም ወሰደ።በጁላይ 1946 የትኛውም ልኡል መንግስት ነፃ የህንድ ጦርን በወታደራዊ መንገድ ሊቋቋም እንደማይችል አስጠንቅቋል።[15] እ.ኤ.አ. በጥር 1947 ኔሩ የንጉሶች መለኮታዊ መብት ጽንሰ-ሀሳብ በህንድ በራሷ ላይ ተቀባይነት እንደሌለው በግልፅ ተናግሯል።[16] ጽኑ አቀራረቡን በማባባስ፣ በግንቦት 1947፣ ኔህሩ የሕንድ ሕገ መንግሥት ጉባኤን ለመቀላቀል ፈቃደኛ ያልሆነ ማንኛውም ልዑል መንግሥት እንደ ጠላት መንግሥት እንደሚቆጠር አስታውቋል።[17]በአንጻሩ፣ የልዑላን መንግስታትን የማዋሃድ ተግባር በቀጥታ ሀላፊነት የወሰዱት ቫላብብሃይ ፓቴል እና ቪፒ ሜኖን ለእነዚህ ግዛቶች ገዥዎች የበለጠ የማስታረቅ አቀራረብን ወሰዱ።ስልታቸው ከመሳፍንቱ ጋር በቀጥታ ከመጋፈጥ ይልቅ መደራደር እና መስራት ነበር።አብዛኞቹ መሳፍንት መንግስታት ወደ ህንድ ህብረት እንዲገቡ በማሳመን ረገድ ትልቅ አስተዋፅዖ ስላደረጉ ይህ አካሄድ የተሳካ ነበር።[18]የልዑል ግዛቶች ገዥዎች የተለያየ ምላሽ ነበራቸው።አንዳንዶቹ በአገር ፍቅር ስሜት ተገፋፍተው ወደ ህንድ በፈቃደኝነት ሲቀላቀሉ ሌሎች ደግሞ ነፃነትን ወይም ፓኪስታንን መቀላቀልን ያሰላስላሉ።ሁሉም መሳፍንት መንግስታት ህንድን የተቀላቀሉ አይደሉም።ጁናጋድ በመጀመሪያ ወደ ፓኪስታን ሄደ ነገር ግን ውስጣዊ ተቃውሞ ገጠመው እና በመጨረሻም ከፕሌቢሲት በኋላ ህንድን ተቀላቀለ።ጃሙ እና ካሽሚር ከፓኪስታን ወረራ ገጠማቸው;ለወታደራዊ ዕርዳታ ወደ ሕንድ ገብቷል፣ ይህም ወደ ቀጣይ ግጭት አመራ።ሃይደራባድ መቀላቀልን ተቋቁሟል ነገር ግን በወታደራዊ ጣልቃ ገብነት (ኦፕሬሽን ፖሎ) እና በፖለቲካዊ እልባት ተከትሎ የተዋሃደ ነበር።ከመግባት በኋላ የህንድ መንግስት የልዑላን መንግስታትን የአስተዳደር እና የአስተዳደር መዋቅር ከቀድሞው የእንግሊዝ ግዛቶች ጋር በማጣጣም የህንድ የፌደራል አወቃቀር እንዲመሰረት አድርጓል።ሂደቱ ዲፕሎማሲያዊ ድርድሮችን፣ የህግ ማዕቀፎችን (እንደ የመቀላቀል መሳሪያ) እና አንዳንዴም ወታደራዊ እርምጃን ያካተተ ሲሆን ይህም በተዋሃደ የህንድ ሪፐብሊክ ውስጥ ነው።እ.ኤ.አ. በ 1956 በመሳፍንት መንግስታት እና በብሪቲሽ ህንድ ግዛቶች መካከል ያለው ልዩነት በእጅጉ ቀንሷል።
1950 - 1960
የእድገት እና የግጭት ዘመንornament
የሕንድ ሕገ መንግሥት
1950 የሕገ መንግሥት ምክር ቤት ስብሰባ ©Anonymous
1950 Jan 26

የሕንድ ሕገ መንግሥት

India
የሕንድ ሕገ መንግሥት፣ በአገሪቱ ታሪክ ውስጥ ወሳኝ ሰነድ፣ በሕዳር 26፣ 1949 የሕገ መንግሥት ምክር ቤት ፀድቆ በጥር 26 ቀን 1950 ሥራ ላይ ውሏል [።]የሕንድ ግዛትን ወደ ሕንድ ሪፐብሊክ በመቀየር ወደ አዲስ የአስተዳደር ማዕቀፍ።በዚህ ሽግግር ውስጥ ካሉት ቁልፍ እርምጃዎች አንዱ የሕንድ ሕገ መንግሥታዊ ነፃነት፣ ሕገ መንግሥታዊ አውቶችቶኒ በመባል የሚታወቀውን የብሪታንያ ፓርላማ የቀድሞ ድርጊቶች መሻር ነው።[20]የሕንድ ሕገ መንግሥት አገሪቱን እንደ ሉዓላዊ፣ ሶሻሊስት፣ ዓለማዊ፣ [21] እና ዲሞክራሲያዊ ሪፐብሊክ አድርጎ አቋቁሟል።ለዜጎቿ ፍትህ፣ እኩልነት እና ነፃነት ቃል ገብቷል፣ በመካከላቸውም ወንድማማችነትን ለማሳደግ ያለመ ነው።[22] የሕገ መንግሥቱ ጉልህ ገጽታዎች ሁሉም አዋቂዎች እንዲመርጡ የሚያስችል ሁለንተናዊ ምርጫ ማስተዋወቅን ያጠቃልላል።በፌዴራልም ሆነ በክልል ደረጃ የዌስትሚኒስተር ዓይነት የፓርላማ ሥርዓት በመመሥረት ነፃ የዳኝነት ሥርዓት አቋቁሟል።[23] በትምህርት፣ በሥራ፣ በፖለቲካዊ አካላት እና በፕሮሞሽን ለ"በማህበራዊ እና ትምህርታዊ ኋላ ቀር ዜጎች" የተያዙ ኮታዎች ወይም መቀመጫዎች አዟል።[24] የሕንድ ሕገ መንግሥት ከፀደቀበት ጊዜ ጀምሮ የአገሪቱን ፍላጎቶች እና ተግዳሮቶች የሚያንፀባርቁ ከ100 በላይ ማሻሻያዎችን አድርጓል።[25]
የኔሩ አስተዳደር
ኔህሩ የሕንድ ሕገ መንግሥት ሲፈርም 1950 ዓ.ም ©Anonymous
1952 Jan 1 - 1964

የኔሩ አስተዳደር

India
ብዙ ጊዜ የዘመናዊቷ ህንድ መንግስት መስራች ሆኖ የሚታየው ጃዋሃርላል ኔህሩ ሰባት ቁልፍ አላማዎችን የያዘ ሀገራዊ ፍልስፍናን ቀርጿል፡ ብሄራዊ አንድነት፣ ፓርላማ ዲሞክራሲ፣ ኢንደስትሪላይዜሽን፣ ሶሻሊዝም፣ ሳይንሳዊ ቁጣን ማዳበር እና አለመመጣጠን።ይህ ፍልስፍና እንደ የመንግስት ሴክተር ሰራተኞች፣ የኢንዱስትሪ ቤቶች፣ እና መካከለኛ እና ከፍተኛ ገበሬዎች ያሉ ዘርፎችን ተጠቃሚ አድርጓል።ይሁን እንጂ እነዚህ ፖሊሲዎች የከተማ እና የገጠር ድሆችን፣ ስራ አጦችን እና የሂንዱ ፋውንዴሽን አራማጆችን በእጅጉ አልረዱም።[26]እ.ኤ.አ. በ1950 ቫላብህባሃይ ፓቴል ከሞተ በኋላ ኔህሩ ህንድ ላይ ያለውን ራዕይ በነፃነት እንዲተገብር አስችሎታል ዋና ዋና መሪ ሆነ።የኤኮኖሚ ፓሊሲው ያተኮረው የማስመጣት ምትክ ኢንዱስትሪያላይዜሽን እና ቅይጥ ኢኮኖሚ ላይ ነው።ይህ አካሄድ በመንግስት ቁጥጥር ስር ያሉ የመንግስት ሴክተሮችን ከግሉ ሴክተሮች ጋር አጣምሮታል።[27] ኔህሩ እንደ ብረት፣ ብረት፣ ከሰል እና ሃይል ያሉ መሰረታዊ እና ከባድ ኢንዱስትሪዎችን በማዳበር ቅድሚያ ሰጥቶ እነዚህን ዘርፎች በድጎማ እና በመከላከያ ፖሊሲዎች ይደግፋሉ።[28]በኔህሩ አመራር የኮንግረሱ ፓርቲ እ.ኤ.አ. በ1957 እና 1962 ተጨማሪ ምርጫዎችን አሸንፏል።በስልጣን ዘመናቸው በሂንዱ ማህበረሰብ ውስጥ የሴቶችን መብት ለማሻሻል [29] እና የዘር መድልዎ እና ያልተነካ ችግርን ለመፍታት ከፍተኛ የህግ ማሻሻያ ተደረገ።ኔህሩ ትምህርትን አሸንፏል፣ ይህም በርካታ ትምህርት ቤቶችን፣ ኮሌጆችን እና እንደ የህንድ የቴክኖሎጂ ኢንስቲትዩት ተቋሞች እንዲመሰርቱ አድርጓል።[30]የኔህሩ የሶሻሊስት ራዕይ የህንድ ኢኮኖሚ በ 1950 የፕላን ኮሚሽን ሲፈጠር መደበኛ ነበር.ይህ ኮሚሽን በሶቪየት ሞዴል ላይ የተመሰረተ የአምስት አመት እቅዶችን አዘጋጅቷል, በማዕከላዊ እና በተቀናጁ ብሄራዊ የኢኮኖሚ ፕሮግራሞች ላይ ያተኩራል.[31] እነዚህ ዕቅዶች ለገበሬዎች ምንም ዓይነት ቀረጥ፣ ዝቅተኛ ደመወዝ እና ሰማያዊ ኮላር ሠራተኞች ጥቅማጥቅሞች፣ እና ቁልፍ ኢንዱስትሪዎችን ብሔራዊ ማድረግን ያካትታሉ።በተጨማሪም የመንደር የጋራ መሬቶችን ለሕዝብ ሥራና ለኢንዱስትሪነት ለማስፋፋት እንቅስቃሴ ተደረገ።
የግዛቶች መልሶ ማደራጀት ህግ
States Reorganisation Act ©Anonymous
1956 Nov 11

የግዛቶች መልሶ ማደራጀት ህግ

India
በ1952 የፖቲ ስሬራሙሉ ሞት የአንድራ ግዛት ለመፍጠር በፍጥነት መሞቱን ተከትሎ በህንድ የግዛት አደረጃጀት ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ አሳድሯል።ለዚህ ክስተት እና የቋንቋ እና የብሄር ማንነትን መሰረት ባደረገው የክልሎች ፍላጎት እየጨመረ በመምጣቱ ጠቅላይ ሚኒስትር ጃዋሃርላል ኔህሩ የክልል መልሶ ማደራጀት ኮሚሽን አቋቁመዋል።የኮሚሽኑ ምክሮች እ.ኤ.አ. በ 1956 በህንድ አስተዳደራዊ ታሪክ ውስጥ ትልቅ ቦታ ያለውን የግዛት መልሶ ማደራጀት ህግ አስከትሏል።ይህ ህግ የህንድ ግዛቶችን ድንበሮች በማስተካከል አሮጌ ግዛቶችን ፈትቶ አዳዲሶችን በቋንቋ እና በጎሳ ፈጠረ።ይህ መልሶ ማደራጀት ኬረላን እንደ የተለየ ግዛት እና የቴሉጉ ተናጋሪ የማድራስ ግዛት ክልሎች አዲስ የተመሰረተው የአንድራ ግዛት አካል እንዲሆኑ አድርጓል።እንዲሁም ታሚል ናዱ እንደ ብቸኛ የታሚል ተናጋሪ ግዛት እንዲፈጠር ምክንያት ሆኗል።በ1960ዎቹ ተጨማሪ ለውጦች ተከስተዋል።በግንቦት 1 ቀን 1960 የሁለት ቋንቋ ተናጋሪው የቦምቤይ ግዛት ለሁለት ግዛቶች ተከፈለ፡ ማሃራሽትራ ለማራቲ ተናጋሪዎች እና ጉጃራት ለጉጃራቲ ተናጋሪዎች።በተመሳሳይ፣ በኖቬምበር 1፣ 1966 ትልቁ የፑንጃብ ግዛት ወደ ትናንሽ የፑንጃቢ ተናጋሪ ፑንጃብ እና የሃሪያንቪ ተናጋሪ ሃሪያና ተከፋፈለ።እነዚህ መልሶ ማደራጀቶች በህንድ ዩኒየን ውስጥ ያሉትን ልዩ ልዩ የቋንቋ እና የባህል ማንነቶች ለማስተናገድ ማዕከላዊ መንግስት የሚያደርገውን ጥረት ያንፀባርቃል።
ህንድ እና ያልተጣመረ እንቅስቃሴ
ጠቅላይ ሚንስትር ኔህሩ ከግብጹ ፕሬዝዳንት ጋማል አብደል ናስር (ኤል) እና ከዩጎዝላቪያው ማርሻል ጆሲፕ ብሮዝ ቲቶ ጋር።ለነጻነት ንቅናቄ መመስረት አስተዋጾ አድርገዋል። ©Anonymous
1961 Sep 1

ህንድ እና ያልተጣመረ እንቅስቃሴ

India
ህንድ ከአለማቀፍ ጽንሰ-ሀሳብ ጋር የነበራት ተሳትፎ በሁለትፖላር አለም ወታደራዊ ገፅታዎች በተለይም በቅኝ ግዛት አውድ ውስጥ ላለመሳተፍ ባላት ፍላጎት ነው።ይህ ፖሊሲ ዓለም አቀፍ ራስን በራስ የማስተዳደር እና የመተግበር ነፃነትን ለመጠበቅ ያለመ ነው።ነገር ግን፣ አለማቀፋዊ ተቀባይነት ያለው ትርጉም አልነበረም፣ ይህም በተለያዩ ፖለቲከኞች እና መንግስታት የተለያዩ ትርጓሜዎችን እና አተገባበርን አስገኝቷል።ያልተመሳሰለ ንቅናቄ (አአም) የጋራ አላማዎችን እና መርሆዎችን ሲጋራ፣ አባል ሀገራት በተለይ እንደ ማህበራዊ ፍትህ እና ሰብአዊ መብቶች ባሉ አካባቢዎች የሚፈለገውን የገለልተኛ ፍርድ ደረጃ ለመድረስ ይታገሉ ነበር።የ1962፣ 1965 እና 1971 ጦርነቶችን ጨምሮ በተለያዩ ግጭቶች የህንድ ቁርጠኝነት ፈተናዎችን ገጥሞታል።በእነዚህ ግጭቶች ወቅት የነበራት መንግስታት ምላሽ እንደ መገንጠል እና የግዛት አንድነት ባሉ ጉዳዮች ላይ ያላቸውን አቋም አጉልቶ አሳይቷል።በተለይም በ1962 የኢንዶ-ቻይና ጦርነት እና በ1965 በተካሄደው የኢንዶ- ፓኪስታን ጦርነት የኤን.ኤም.ኤም የሰላም አስከባሪነት ውጤታማነት ውስን ነበር።እ.ኤ.አ. በ 1971 የኢንዶ-ፓኪስታን ጦርነት እና የባንግላዲሽ የነፃነት ጦርነት ብዙ አባል ሀገራት ከሰብአዊ መብት ይልቅ የግዛት አንድነትን በማስቀደም ያልተጣጣመ ንቅናቄን የበለጠ ሞክረዋል።ይህ አቋሙ በቅርብ ጊዜ የብዙዎቹ ብሔረሰቦች ነፃነት ተጽኖ ነበር።በዚህ ጊዜ ውስጥ የሕንድ ያልተጣመረ አቋም ለትችትና ለምርመራ ተዳርጓል።[32] በንቅናቄው ውስጥ ትልቅ ሚና የተጫወተው ጃዋሃርላል ኔህሩ መደበኛነቱን ተቃውሟል፣ እና አባል ሀገራት የጋራ መረዳጃ ቃል አልነበራቸውም።[33] በተጨማሪም፣ እንደ ቻይና ያሉ አገሮች መነሳት ህንድን ለመደገፍ አጋር ላልሆኑ አገሮች የሚሰጠውን ማበረታቻ ቀንሷል።[34]እነዚህ ፈተናዎች ቢኖሩም፣ ህንድ ባልተሰለፈ እንቅስቃሴ ውስጥ ቁልፍ ተዋናይ ሆና ተገኘች።ከፍተኛ መጠን ያለው፣ የኤኮኖሚ ዕድገቱ እና በአለም አቀፍ ዲፕሎማሲ ውስጥ ያለው ቦታ ከንቅናቄው መሪዎች አንዱ እንዲሆን አድርጎታል፣ በተለይም በቅኝ ገዥዎች እና አዲስ ነጻ በሆኑ ሀገራት መካከል።[35]
የጎዋ አባሪ
እ.ኤ.አ. በ 1961 የህንድ ወታደሮች ጎዋ ነፃ በወጡበት ወቅት ። ©Anonymous
1961 Dec 17 - Dec 19

የጎዋ አባሪ

Goa, India
እ.ኤ.አ. በ 1961 የጎአ መቀላቀል በህንድ ታሪክ ውስጥ ጉልህ ክስተት ነበር ፣ የህንድ ሪፐብሊክ የፖርቱጋል ህንዶችን የጎዋ ፣ ዳማን እና ዲዩ ግዛቶችን የተቀላቀለችበት።ይህ ድርጊት በህንድ ውስጥ "የጎዋ ነፃ አውጪ" በመባል የሚታወቀው እና በፖርቹጋል ደግሞ "የጎዋ ወረራ" በመባል የሚታወቀው የህንድ ጠቅላይ ሚኒስትር ጃዋሃርላል ኔህሩ በእነዚህ አካባቢዎች የፖርቱጋል አገዛዝን ለማስቆም ያደረጉት ጥረት መጨረሻ ነበር።ኔህሩ መጀመሪያ ላይ በጎዋ ውስጥ የሚካሄደው ህዝባዊ እንቅስቃሴ እና የአለም አቀፍ የህዝብ አስተያየት ከፖርቱጋል ሥልጣን ነጻ እንደሚያወጣ ተስፋ አድርጎ ነበር።ይሁን እንጂ እነዚህ ጥረቶች ውጤታማ ባለመሆናቸው ወደ ወታደራዊ ኃይል ለመውሰድ ወሰነ.[36]ኦፕሬሽን ቪጃይ (በሳንስክሪት "ድል" ማለት ነው) የተሰየመው ወታደራዊ ዘመቻ የተካሄደው በህንድ ጦር ሃይሎች ነው።ከ36 ሰአታት በላይ በፈጀ ጊዜ የተቀናጀ የአየር፣ የባህር እና የብስ ጥቃቶችን አካቷል።ክዋኔው ህንድ ውስጥ 451 ዓመታት በፖርቹጋሎች የግዛት ዘመን አብቅቶ ለሕንድ ወሳኝ ድል ነበር።ግጭቱ ለሁለት ቀናት የዘለቀ ሲሆን በዚህም ምክንያት ሃያ ሁለት ህንዶች እና 30 ፖርቹጋሎች ህይወታቸውን አጥተዋል።[37] ውህደቱ በአለም አቀፍ ደረጃ የተለያዩ አስተያየቶችን ተቀብሏል፡ በህንድ ውስጥ በታሪካዊ የህንድ ግዛት ነፃ እንደወጣ ታይቷል፣ ፖርቹጋል ግን በብሄራዊ መሬቱ እና በዜጎቿ ላይ ያልተፈቀደ ጥቃት አድርጋ ነው የምትመለከተው።የፖርቱጋል አገዛዝ ካበቃ በኋላ፣ ጎዋ በመጀመሪያ በኩንሂራማን ፓላት ካንዴዝ በሚመራው ወታደራዊ አስተዳደር እንደ ምክትል ገዥ ተደረገ።ሰኔ 8, 1962 ወታደራዊ አገዛዝ በሲቪል መንግስት ተተካ.የሌተና ገዥው በግዛቱ አስተዳደር ውስጥ 29 የተመረጡ አባላትን ያካተተ መደበኛ ያልሆነ የምክር ምክር ቤት አቋቁሟል።
የሲኖ-ህንድ ጦርነት
እ.ኤ.አ. በ1962 በተደረገው አጭር ደም አፋሳሽ የሲኖ-ህንድ የድንበር ጦርነት ወቅት በጠመንጃ የሚተኮስ የህንድ ወታደሮች በጥበቃ ላይ ናቸው። ©Anonymous
1962 Oct 20 - Nov 21

የሲኖ-ህንድ ጦርነት

Aksai Chin
የሲኖ-ህንድ ጦርነትበቻይና እና በህንድ መካከል ከጥቅምት እስከ ህዳር 1962 የተካሄደ የትጥቅ ጦርነት ነው። ይህ ጦርነት በሁለቱ ሀገራት መካከል ያለውን የድንበር ውዝግብ የሚያባብስ ነው።የግጭቱ ዋና ቦታዎች በድንበር አካባቢዎች፡ በህንድ ሰሜን-ምስራቅ ድንበር ኤጀንሲ ከቡታን በስተምስራቅ እና በአክሳይ ቺን ከኔፓል በስተ ምዕራብ ነበሩ።እ.ኤ.አ. በ 1959 የቲቤትን አመጽ ተከትሎ በቻይና እና በህንድ መካከል ያለው ውጥረት እየተባባሰ ሄዶ ነበር ፣ ከዚያ በኋላ ህንድ ለዳላይ ላማ ጥገኝነት ሰጠች።በ1960 እና 1962 ህንድ የቻይናን ዲፕሎማሲያዊ የሰፈራ ሃሳብ ውድቅ በማድረጓ ሁኔታው ​​ተባብሷል። ቻይና ቀደም ሲል ባቆመችው በላዳክ ክልል ውስጥ “የፊት ጥበቃ” እንደገና በመጀመር ምላሽ ሰጠች።[38] ግጭቱ የበረታው የኩባ ሚሳኤል ቀውስ አለም አቀፍ ውጥረት ውስጥ ሲሆን ቻይና እ.ኤ.አ. ጥቅምት 20 ቀን 1962 በሰላማዊ መንገድ ለመፍታት ጥረቷን ትታለች።ይህም የቻይና ወታደሮች በ3,225 ኪሎ ሜትር (2,004 ማይል) ድንበር ላይ አከራካሪ ግዛቶችን ወረሩ። ላዳክ እና በሰሜን ምስራቅ ድንበር ላይ ባለው የ McMahon መስመር ላይ።የቻይና ጦር የሕንድ ኃይሎችን ወደ ኋላ በመግፋት በምዕራባዊው ቲያትር እና በምስራቅ ቲያትር የሚገኘውን ታዋንግ ትራክት የይገባኛል ጥያቄያቸውን ወሰደ።ቻይና እ.ኤ.አ ህዳር 20 ቀን 1962 የተኩስ አቁም ስታወጅ እና ከጦርነት በፊት ወደነበረችበት ቦታ መውጣቷን ስታስታውቅ ግጭቱ አብቅቷል፣ይህም ውጤታማ የቻይና እና ህንድ ድንበር ሆኖ ያገለገለው ትክክለኛው የቁጥጥር መስመር።ጦርነቱ በተራራማ ጦርነት የሚታወቅ ሲሆን ከ4,000 ሜትሮች (13,000 ጫማ ጫማ) ከፍታ ላይ የተካሄደ እና በመሬት ግንኙነት ላይ ብቻ የተገደበ ሲሆን የትኛውም ወገን የባህር ኃይልም ሆነ የአየር ንብረት አልተጠቀመም።በዚህ ወቅት የሲኖ-ሶቪየት መለያየት በአለም አቀፍ ግንኙነቶች ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ አሳድሯል.ሶቪየት ኅብረት ህንድን በተለይም የላቁ ሚግ ተዋጊ አውሮፕላኖችን በመሸጥ ደግፏል።በአንፃሩ ዩናይትድ ስቴትስ እና ዩናይትድ ኪንግደም የተራቀቀ መሳሪያ ለህንድ ለመሸጥ ፈቃደኛ ባለመሆናቸው ህንድ በሶቪየት ህብረት ወታደራዊ ድጋፍ እንድታገኝ አድርጋለች።[39]
ሁለተኛው የህንድ-ፓኪስታን ጦርነት
የፓኪስታን ጦር ቦታ፣ MG1A3 AA፣ 1965 ጦርነት ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1965 Aug 5 - Sep 23

ሁለተኛው የህንድ-ፓኪስታን ጦርነት

Kashmir, Himachal Pradesh, Ind
የ1965ቱ የኢንዶ-ፓኪስታን ጦርነት፣ ሁለተኛው የህንድ – የፓኪስታን ጦርነት በመባልም የሚታወቀው፣ በቁልፍ ክንውኖች እና በስትራቴጂካዊ ፈረቃዎች የታየው በበርካታ ደረጃዎች ተከስቷል።ግጭቱ የመነጨው በጃሙ እና ካሽሚር ላይ ከቆየው ውዝግብ ነው።በነሀሴ 1965 የፓኪስታንን የጂብራልታር ኦፕሬሽን ተከትሎ [40] ወደ ጃሙ እና ካሽሚር ሀይሎችን በህንድ አገዛዝ ላይ ለማነሳሳት የተቀየሰ ነው።[41] የኦፕሬሽኑ ግኝት በሁለቱ ሀገራት መካከል ወታደራዊ ውጥረት እንዲጨምር አድርጓል።ጦርነቱ ከሁለተኛው የዓለም ጦርነት ወዲህ ትልቁን የታንክ ጦርነት ጨምሮ ጉልህ ወታደራዊ ተሳትፎዎችን ታይቷል።ህንድ እና ፓኪስታን ምድራቸውን፣ አየር እና ባህር ሃይላቸውን ተጠቅመዋል።በጦርነቱ ወቅት ከታወቁት ተግባራት መካከል የፓኪስታን ኦፕሬሽን በረሃ ሃውክ እና የህንድ በላሆር ግንባር ላይ ያደረሰችውን የመልሶ ማጥቃት ይገኙበታል።የአሳል ኡታር ጦርነት የህንድ ሃይሎች በፓኪስታን የታጠቀ ክፍል ላይ ከባድ ኪሳራ ያደረሱበት ወሳኝ ነጥብ ነበር።የፓኪስታን አየር ሃይል ከቁጥር በላይ ቢሆንም በተለይ ላሆርን እና ሌሎች ስትራቴጂካዊ ቦታዎችን በመከላከል ውጤታማ ስራ ሰርቷል።ጦርነቱ በሶቭየት ህብረት እና በዩናይትድ ስቴትስ ዲፕሎማሲያዊ ጣልቃ ገብነት እና የተባበሩት መንግስታት የፀጥታው ምክር ቤት ውሳኔ 211 ማፅደቁን ተከትሎ ጦርነቱ በሴፕቴምበር 1965 የተኩስ አቁም ተጠናቀቀ።በግጭቱ ማብቂያ ላይ ህንድ የፓኪስታን ግዛት ሰፊ ቦታን ይዛ ነበር፣ በተለይም እንደ ሲልኮት፣ ላሆር እና ካሽሚር ባሉ ለም ክልሎች የፓኪስታን ትርፍ በዋነኝነት ከሲንድ ተቃራኒ በረሃማ አካባቢዎች እና በካሽሚር በሚገኘው ቹም ሴክተር አቅራቢያ።ጦርነቱ በክፍለ አህጉሩ ጉልህ የሆነ የጂኦፖለቲካዊ ለውጦችን አስከትሏል፣ ሁለቱም ሕንድ እና ፓኪስታን ከቀድሞ አጋሮቻቸው ከዩናይትድ ስቴትስ እና ከዩናይትድ ኪንግደም ድጋፍ ባለማግኘታቸው የክህደት ስሜት ተሰምቷቸዋል።ይህ ለውጥ ሕንድ እና ፓኪስታን በቅደም ተከተል ከሶቪየት ኅብረት እናከቻይና ጋር የጠበቀ ግንኙነት እንዲፈጥሩ አድርጓል።ግጭቱ በሁለቱም ሀገራት ወታደራዊ ስልቶች እና የውጭ ፖሊሲዎች ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ አሳድሯል።በህንድ ውስጥ ጦርነቱ ብዙውን ጊዜ እንደ ስትራቴጂካዊ ድል ተደርጎ ይወሰዳል ፣ ይህም በወታደራዊ ስትራቴጂ ፣ በመረጃ ማሰባሰብ እና በውጭ ፖሊሲ ለውጦች ፣ በተለይም ከሶቪየት ኅብረት ጋር የቅርብ ግንኙነት።በፓኪስታን ጦርነቱ በአየር ኃይሉ አፈጻጸም የሚታወስ ሲሆን የመከላከያ ቀን ተብሎ ይከበራል።ሆኖም፣ በወታደራዊ እቅድ እና በፖለቲካዊ ውጤቶች እንዲሁም በኢኮኖሚ ውጥረት እና በምስራቅ ፓኪስታን ውጥረቱ እንዲጨምር አድርጓል።የጦርነቱ ትረካ እና መታሰቢያ በፓኪስታን ውስጥ የክርክር ርዕሰ ጉዳዮች ነበሩ።
ኢንድራ ጋንዲ
የኔህሩ ሴት ልጅ ኢንድራ ጋንዲ ለሶስት ተከታታይ ጊዜያት (1966–77) እና ለአራተኛ ጊዜ (1980–84) ጠቅላይ ሚኒስትር ሆና አገልግላለች። ©Defense Department, US government
1966 Jan 24

ኢንድራ ጋንዲ

India
የህንድ የመጀመሪያው ጠቅላይ ሚኒስትር ጃዋሃርላል ኔህሩ በግንቦት 27 ቀን 1964 ከዚህ አለም በሞት ተለዩ።በአል ባሀዱር ሻስትሪ ተተኩ።በሻስትሪ የስልጣን ዘመን፣ በ1965፣ ህንድ እና ፓኪስታን በአወዛጋቢው የካሽሚር ክልል ላይ ሌላ ጦርነት ገጠሙ።ይህ ግጭት ግን በካሽሚር ድንበር ላይ ምንም አይነት ለውጥ አላመጣም.ጦርነቱ በሶቭየት መንግሥት ሸምጋይነት በታሽከንት ስምምነት ተጠናቀቀ።በሚያሳዝን ሁኔታ, ሻስትሪ ይህን ስምምነት ከተፈረመ በኋላ በሌሊት ላይ ሳይታሰብ ሞተ.ሻስትሪ ከሞተ በኋላ የተፈጠረው የአመራር ክፍተት በህንድ ብሄራዊ ኮንግረስ ውስጥ ለውድድር አመራ፣ በዚህም ምክንያት የኔህሩ ሴት ልጅ ኢንድራ ጋንዲ ወደ ጠቅላይ ሚኒስትርነት ከፍ እንድትል አድርጓታል።የማስታወቂያ እና ብሮድካስቲንግ ሚኒስትር ሆነው ሲያገለግሉ የነበሩት ጋንዲ በዚህ ውድድር የቀኝ ክንፍ መሪ ሞራርጂ ዴሳይን አሸንፈዋል።ነገር ግን፣ በ1967ቱ አጠቃላይ ምርጫ የኮንግረስ ፓርቲ የፓርላማ አብላጫ ቁጥር ቀንሷል፣ ይህም የሸቀጦች ዋጋ መጨመር፣ ስራ አጥነት፣ የኢኮኖሚ መቀዛቀዝ እና የምግብ ቀውስ ህዝቡ ቅሬታን አንጸባርቋል።እነዚህ ፈተናዎች ቢኖሩም ጋንዲ አቋሟን አጠናከረች።በመንግስታቸው ምክትል ጠቅላይ ሚኒስትር እና የገንዘብ ሚኒስትር የነበሩት ሞራርጂ ዴሳይ ከሌሎች ከፍተኛ የኮንግረስ ፖለቲከኞች ጋር በመሆን የጋንዲን ስልጣን ለመገደብ መጀመሪያ ላይ ሞክረዋል።ሆኖም፣ በፖለቲካ አማካሪዋ ፒኤን ሃክሳር መሪነት፣ ጋንዲ ህዝባዊ ተቀባይነትን ለማግኘት ወደ ሶሻሊስት ፖሊሲዎች ተዛወረ።ለቀድሞ የህንድ የሮያሊቲ ክፍያ የነበረውን የፕራይቪ ኪስን በተሳካ ሁኔታ ሰርታ የህንድ ባንኮችን ወደ ሀገር አቀፍነት ለማምጣት ትልቅ እንቅስቃሴ ጀምራለች።ምንም እንኳን እነዚህ ፖሊሲዎች ከዴሳይ እና ከንግዱ ማህበረሰብ ተቃውሞ ቢያጋጥሟቸውም, በአጠቃላይ ህዝብ ዘንድ ተወዳጅ ነበሩ.የኮንግረስ ፖለቲከኞች የፓርቲ አባልነቷን በማገድ ጋንዲን ለመናድ ሲሞክሩ የውስጠ ፓርቲ እንቅስቃሴ ለውጥ ላይ ደረሰ።ይህ እርምጃ ወደኋላ በመመለሱ ከጋንዲ ጋር የተሰለፉ የፓርላማ አባላት በጅምላ እንዲሰደዱ በማድረግ ኮንግረስ (አር) በመባል የሚታወቅ አዲስ አንጃ ተፈጠረ።ይህ ወቅት በህንድ ፖለቲካ ውስጥ ትልቅ ለውጥ አሳይቷል፣ ኢንድራ ጋንዲ እንደ ጠንካራ ማዕከላዊ ሰው ሆኖ ሀገሪቱን በፖለቲካ እና በኢኮኖሚያዊ ለውጦች ውስጥ በመምራት ላይ ይገኛል።
ሁለተኛው የሲኖ-ህንድ ጦርነት
Second Sino-Indian War ©Anonymous
1967 Sep 11 - Sep 14

ሁለተኛው የሲኖ-ህንድ ጦርነት

Nathu La, Sikkim
ሁለተኛው የሲኖ-ህንድ ጦርነት በህንድ እናበቻይና መካከል በሂማሊያ የሲኪም ግዛት አቅራቢያ በህንድ እና በቻይና መካከል ተከታታይ ጉልህ የድንበር ግጭቶች ነበሩ, ከዚያም የህንድ ጠባቂዎች.እነዚህ ክስተቶች በሴፕቴምበር 11, 1967 በናቱላ ተጀምረዋል እና እስከ ሴፕቴምበር 15 ድረስ ዘለቁ። በመቀጠልም በቾ ላ በጥቅምት 1967 ተከስቷል፣ በዚያው ቀን ተጠናቀቀ።በእነዚህ ግጭቶች ህንድ ወሳኙን የታክቲክ ጥቅም ማሳካት ችላለች፣ አጥቂውን የቻይና ኃይሎችን በብቃት ወደ ኋላ በመግፋት።የሕንድ ወታደሮች በናቱ ላ ውስጥ ብዙዎቹን የPLA ምሽጎች ማውደም ችለዋል።እነዚህ ግጭቶች በተለይ በቻይና እና ህንድ ግንኙነት ላይ ለውጥ መምጣታቸውን የሚጠቁሙ በመሆናቸው የቻይና 'የይገባኛል ጥያቄ ጥንካሬ' መቀነሱን እና የህንድ የተሻሻለ ወታደራዊ አፈፃፀም በማሳየት ይታወቃሉ። በ 1962 በሲኖ-ህንድ ጦርነት ከተሸነፈ በኋላ.
1970
የፖለቲካ አለመረጋጋት እና የኢኮኖሚ ችግሮችornament
በህንድ ውስጥ አረንጓዴ እና ነጭ አብዮት።
የፑንጃብ ግዛት የህንድ አረንጓዴ አብዮት መርቶ "የህንድ የዳቦ ቅርጫት" የመሆን ልዩነት አግኝቷል። ©Sanyam Bahga
1970 Jan 1

በህንድ ውስጥ አረንጓዴ እና ነጭ አብዮት።

India
እ.ኤ.አ. በ 1970 ዎቹ መጀመሪያ የህንድ ህዝብ ከ 500 ሚሊዮን በላይ ነበር ።በተመሳሳይ ጊዜ ሀገሪቱ ለረጅም ጊዜ የዘለቀውን የምግብ ችግር በአረንጓዴ አብዮት በተሳካ ሁኔታ ፈታለች።ይህ የግብርና ትራንስፎርሜሽን መንግስት ዘመናዊ የግብርና መሳሪያዎችን ስፖንሰር ማድረግ፣ አዳዲስ የዘር ዝርያዎችን ማስተዋወቅ እና ለገበሬዎች የገንዘብ ድጋፍ መጨመርን ያካትታል።እነዚህ ውጥኖች እንደ ስንዴ፣ ሩዝ እና በቆሎ ያሉ የምግብ ሰብሎችን እንዲሁም እንደ ጥጥ፣ ሻይ፣ ትምባሆ እና ቡና ያሉ የንግድ ሰብሎችን ምርት በከፍተኛ ደረጃ አሳድገዋል።የግብርና ምርታማነት መጨመር በተለይ በኢንዶ-ጋንግቲክ ሜዳ እና ፑንጃብ ዙሪያ ጎልቶ የሚታይ ነበር።በተጨማሪም፣ በጎርፍ ኦፕሬሽን ስር፣ መንግስት የወተት ምርትን በማሳደግ ላይ አተኩሯል።ይህ ተነሳሽነት በህንድ ውስጥ ከፍተኛ የወተት ምርት እንዲጨምር እና የእንስሳት እርባታ አሰራር እንዲሻሻል አድርጓል።በእነዚህ ጥምር ጥረቶች ምክንያት ህንድ ህዝቦቿን በመመገብ ራሷን ችላለች እና ወደ ሀገር ውስጥ በሚገቡ ምርቶች ላይ ጥገኛ መሆኗን ለሁለት አስርት ዓመታት ያህል ጸንቷል ።
1970 Jan 1 00:01

የህንድ ሰሜን ምስራቅ ግዛቶች ምስረታ

Nagaland, India
እ.ኤ.አ. በ1960ዎቹ፣ በሰሜን ምስራቅ ህንድ የሚገኘው የአሳም ግዛት በርካታ አዳዲስ ግዛቶችን ለመመስረት ጉልህ የሆነ የመልሶ ማደራጀት ስራ ተካሂዶ ነበር፣ ይህም የክልሉን የበለጸገ የጎሳ እና የባህል ስብጥር እውቅና ሰጥቷል።ሂደቱ በ1963 የጀመረው ናጋላንድን በመፍጠር ከአሳም ናጋ ሂልስ አውራጃ እና ከቱንሳንግ የተወሰኑ ክፍሎች ተቀርጾ የህንድ 16ኛ ግዛት ሆነ።ይህ እርምጃ የናጋ ህዝቦችን ልዩ ባህላዊ ማንነት እውቅና ሰጥቷል።ይህን ተከትሎ የካሲ፣ የጃይንቲያ እና የጋሮ ህዝቦች ጥያቄ በ1970 በአሳም ውስጥ ራሱን የቻለ መንግስት እንዲመሰረት አደረገ፣ ይህም የካሲ ሂልስን፣ የጃይንቲያ ሂልስ እና ጋሮ ሂልስን ያጠቃልላል።እ.ኤ.አ. በ 1972 ይህ ራሱን የቻለ ክልል እንደ ሜጋላያ በመምጣት ሙሉ ግዛት ተሰጠው።በዚያው ዓመት፣ አሩናቻል ፕራዴሽ፣ ቀደም ሲል የሰሜን-ምስራቅ ድንበር ኤጀንሲ እና ሚዞራም፣ በደቡብ የሚገኘውን ሚዞ ሂልስን ጨምሮ፣ ከአሳም እንደ ህብረት ግዛቶች ተለያይተዋል።እ.ኤ.አ. በ 1986 እነዚህ ሁለቱም ግዛቶች ሙሉ ግዛትን አግኝተዋል።[44]
የኢንዶ-ፓኪስታን ጦርነት 1971
የሕንድ ቲ-55 ታንኮች ወደ ዳካ ወደ ኢንዶ-ምስራቅ ፓኪስታን ድንበር ዘልቀው ገቡ። ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1971 Dec 3 - Dec 16

የኢንዶ-ፓኪስታን ጦርነት 1971

Bangladesh-India Border, Meher
በህንድ እና በፓኪስታን መካከል ከተደረጉት አራት ጦርነቶች ሶስተኛው የሆነው የ 1971 የኢንዶ-ፓኪስታን ጦርነት በታህሳስ 1971 ተካሂዶ ባንግላዲሽ እንዲፈጠር ምክንያት ሆኗል ።ይህ ግጭት በዋናነት በባንግላዲሽ የነጻነት ጉዳይ ላይ ነበር።ቀውሱ የጀመረው በፑንጃቢስ የበላይነት የተያዘው የፓኪስታን ጦር በሼክ ሙጂቡር ራህማን ለሚመራው የቤንጋሊ አዋሚ ሊግ ስልጣኑን ለማስተላለፍ ፈቃደኛ ባለመሆኑ ነው።ራህማን በመጋቢት 1971 የባንግላዲሽ የነጻነት አዋጅ በፓኪስታን ጦር እና በፓኪስታን ደጋፊ እስላማዊ ሚሊሻዎች ከፍተኛ ጭቆና ገጥሞታል፣ ይህም ሰፊ ግፍ አስከትሏል።ከመጋቢት 1971 ጀምሮ በባንግላዲሽ ከ300,000 እስከ 3,000,000 የሚደርሱ ንጹሃን ዜጎች እንደተገደሉ ይገመታል።[42] በተጨማሪም በዘር ማጥፋት ዘመቻ ከ200,000 እስከ 400,000 የሚደርሱ የባንግላዲሽ ሴቶች እና ልጃገረዶች በዘዴ ተደፈሩ።[43] እነዚህ ክስተቶች ከፍተኛ የስደተኞች ቀውስ አስከትለዋል፣ በግምት ከስምንት እስከ አስር ሚሊዮን የሚገመቱ ሰዎች ለመጠለል ወደ ህንድ ተሰደዋል።ይፋዊው ጦርነት የተጀመረው በፓኪስታን ኦፕሬሽን ቼንጊዝ ካን በ11 የህንድ አየር ጣቢያዎች ላይ የቅድመ የአየር ጥቃትን ያካትታል።እነዚህ ጥቃቶች መጠነኛ ጉዳቶችን ያስከተሉ ሲሆን ለጊዜው የህንድ አየር እንቅስቃሴን አቋርጠዋል።በምላሹ ህንድ በፓኪስታን ላይ ጦርነት አውጀች፣ ከቤንጋሊ ብሔርተኛ ኃይሎች ጋር ወግኖ።ግጭቱ የሕንድ እና የፓኪስታን ኃይሎችን ወደ ሚሳተፉበት ወደ ምስራቃዊ እና ምዕራባዊ ግንባሮች ተስፋፋ።ከ13 ቀናት ከባድ ውጊያ በኋላ ህንድ በምስራቃዊ ግንባር እና በምዕራቡ ግንባር በቂ የበላይነት አገኘች።በዲሴምበር 16, 1971 ግጭቱ አብቅቷል, የፓኪስታን ምስራቃዊ መከላከያ በዳካ ውስጥ እጅ መስጠትን በመፈረም.ይህ ድርጊት የግጭቱን ፍጻሜ በይፋ ያሳየ ሲሆን የባንግላዲሽ መመስረትንም አስከትሏል።ወታደራዊ ሰራተኞችን እና ሲቪሎችን ጨምሮ ወደ 93,000 የሚጠጉ የፓኪስታን አገልጋዮች በህንድ ጦር እስረኞች ተወስደዋል።
ፈገግ ያለ ቡድሃ፡ የመጀመሪያ የኑክሌር ሙከራ ህንድ
የያኔው ጠ/ሚ Smt ኢንድራ ጋንዲ በ1974 ህንድ በፖክራን የመጀመሪያው የኒውክሌር ሙከራ በተደረገበት ቦታ። ©Anonymous
1974 May 18

ፈገግ ያለ ቡድሃ፡ የመጀመሪያ የኑክሌር ሙከራ ህንድ

Pokhran, Rajasthan, India
የሕንድ የኒውክሌር ልማት ጉዞ የጀመረው በ1944 የፊዚክስ ሊቅ ሆሚ ጀሀንጊር ባሃ የታታ መሠረታዊ ምርምር ተቋም ሲመሠርት ነው።እ.ኤ.አ. በ 1947 ከብሪቲሽ ኢምፓየር ነፃነታቸውን ካገኙ በኋላ ፣ ጠቅላይ ሚኒስትር ጃዋሃርላል ኔህሩ በ1948 በወጣው የአቶሚክ ኢነርጂ ሕግ መሠረት በሰላማዊ ልማት ላይ በማተኮር በባሃ መሪነት የኒውክሌር መርሃ ግብር እንዲዘጋጅ ፈቀደ ። የፕሮላይዜሽን ስምምነት ግን በመጨረሻ ላለመፈረም መረጠ።እ.ኤ.አ. በ 1954 ፣ ባሃ የኒውክሌር መርሃ ግብሩን ወደ ጦር መሳሪያ ዲዛይን እና ምርት በማዞር እንደ ትሮምባይ አቶሚክ ኢነርጂ ማቋቋሚያ እና የአቶሚክ ኢነርጂ ዲፓርትመንት ያሉ ጉልህ ፕሮጀክቶችን አቋቋመ።እ.ኤ.አ. በ 1958 ይህ መርሃ ግብር ከፍተኛውን የመከላከያ በጀት አግኝቷል።ህንድ ከካናዳ እና ከዩናይትድ ስቴትስ ጋር በ Atoms for Peace ፕሮግራም ስር ለሰላማዊ ዓላማ የ CIRUS የምርምር ሪአክተር በመቀበል ስምምነቶችን ፈጸመች።ሆኖም ህንድ አገር በቀል የኒውክሌር ነዳጅ ዑደቷን ለማዳበር መርጣለች።በፕሮጄክት ፊኒክስ ስር፣ ህንድ ከ CIRUS የማምረት አቅም ጋር እንዲመጣጠን በ1964 እንደገና ማቀነባበሪያ ፋብሪካ ገነባች።እ.ኤ.አ. 1960ዎቹ በባሃሃ እና ከሞቱ በኋላ በራጃ ራማና ስር ወደሚገኝ የኒውክሌር ጦር መሳሪያ ምርት ወሳኝ ለውጥ አሳይተዋል።እ.ኤ.አ. በ 1962 በሲኖ-ህንድ ጦርነት ወቅት የኒውክሌር መርሃ ግብሩ ተግዳሮቶች አጋጥመውታል ፣ ይህም ህንድ ሶቪየት ህብረትን እንደ ታማኝ አጋር እንድትገነዘብ እና የኒውክሌር መከላከያን ለመፍጠር ቁርጠኝነቷን አጠናክራለች።በ1960ዎቹ መገባደጃ ላይ የኒውክሌር ጦር መሳሪያ ልማት በጠቅላይ ሚኒስትር ኢንድራ ጋንዲ የተፋጠነ ሲሆን እንደ ሆሚ ሴትና እና ፒኬ አይንጋር ባሉ ሳይንቲስቶች ከፍተኛ አስተዋፅዖ አድርጓል።ፕሮግራሙ ከዩራኒየም ለጦር መሳሪያ ልማት ሳይሆን ፕሉቶኒየም ላይ ያተኮረ ነበር።እ.ኤ.አ. በ 1974 ህንድ የመጀመሪያውን የኒውክሌር ሙከራ አደረገች ፣ “ፈገግታ ቡድሃ” የሚል ስያሜ የተሰጠው ፣ በከፍተኛ ሚስጥራዊ እና በወታደራዊ ሰራተኞች ውስን ተሳትፎ ።መጀመሪያ ላይ ሰላማዊ የኒውክሌር ፍንዳታ ተብሎ የታወጀው ሙከራ ከፍተኛ የሀገር ውስጥ እና አለም አቀፍ ውጤቶችን አስከትሏል።በህንድ ውስጥ የኢንድራ ጋንዲን ተወዳጅነት በማጠናከር ለዋነኛ የፕሮጀክት አባላት የሲቪል ክብርን አስገኝቷል።ነገር ግን በአለም አቀፍ ደረጃ የኒውክሌር አቅራቢዎች ቡድን እንዲመሰረት ያነሳሳው የኒውክሌር ስርጭትን ለመቆጣጠር እና ህንድ እንደ ካናዳ እና አሜሪካ ካሉ ሀገራት ጋር ያላትን የኒውክሌር ግንኙነት ጎድቷል።በተጨማሪም ሙከራው ህንድ ከፓኪስታን ጋር ባላት ግንኙነት ላይ ትልቅ እንድምታ ነበረው፣ ይህም ክልላዊ የኒውክሌር ውጥረት እንዲጨምር አድርጓል።
በህንድ ውስጥ የአደጋ ጊዜ
በጠቅላይ ሚኒስትር ኢንድራ ጋንዲ ምክር ፕሬዝዳንት ፋክሩዲን አሊ አህመድ ሰኔ 25 ቀን 1975 ብሔራዊ የአስቸኳይ ጊዜ አዋጅ አውጀዋል። ©Anonymous
1975 Jan 1 -

በህንድ ውስጥ የአደጋ ጊዜ

India
እ.ኤ.አ. በ1970ዎቹ የመጀመሪያ አጋማሽ ህንድ ከፍተኛ ኢኮኖሚያዊ እና ማህበራዊ ችግሮች ገጠሟት።ከፍተኛ የዋጋ ንረት ትልቅ ጉዳይ ነበር፣ በ1973 በተፈጠረው የነዳጅ ቀውስ ተባብሶ ለነዳጅ የማስመጣት ወጪ ከፍተኛ ጭማሪ አስከትሏል።በተጨማሪም የባንግላዲሽ ጦርነት እና የስደተኞች ማቋቋሚያ የገንዘብ ሸክም ፣በአገሪቱ ክፍሎች በተከሰተው ድርቅ ሳቢያ የምግብ እጥረት ጋር ተዳምሮ ኢኮኖሚውን የበለጠ አሽቆልቁሏል።ይህ ወቅት በህንድ ውስጥ ከፍተኛ የሆነ የዋጋ ንረት፣ የኢኮኖሚ ችግሮች እና በጠቅላይ ሚኒስትር ኢንድራ ጋንዲ እና በመንግስታቸው ላይ የሙስና ውንጀላዎች በመቀስቀስ የተነሳ የፖለቲካ አለመረጋጋት ታይቷል።ዋና ዋና ክንውኖች የ1974 የባቡር አድማ፣ የማኦኢስት ናክሳላይት እንቅስቃሴ፣ የተማሪዎች ቅስቀሳ በቢሃር፣ የተባበሩት ሴቶች ፀረ-ዋጋ ጭማሪ ግንባር በማሃራሽትራ እና የናቭ ኒርማን እንቅስቃሴ በጉጃራት ያካትታሉ።[45]በፖለቲካው መድረክ የሳምዩክታ ሶሻሊስት ፓርቲ እጩ ራጅ ናራይን በ1971 በሎክ ሳባ ምርጫ ከ Rai Bareli ከኢንዲራ ጋንዲ ጋር ተወዳድሯል።ከተሸነፈ በኋላ ጋንዲን በሙስና የተዘፈቁ የምርጫ ተግባራትን ከሰሰ እና በእሷ ላይ የምርጫ አቤቱታ አቀረበ።ሰኔ 12፣ 1975 የአላባድ ከፍተኛ ፍርድ ቤት ጋንዲ የመንግስት ማሽነሪዎችን ለምርጫ ዓላማ አላግባብ በመጠቀማቸው ጥፋተኛ ብሎታል።[46] ይህ ብይን በመላ ሀገሪቱ በተለያዩ ተቃዋሚ ፓርቲዎች የሚመራውን ተቃውሞ እና የጋንዲን ስልጣን እንዲለቅ ጠይቀዋል።ታዋቂው መሪ ጃያ ፕራካሽ ናራያን እነዚህን ወገኖች አንድ አድርጎ የጋንዲን አገዛዝ ለመቃወም አምባገነንነት ብሎ የሰየመውን አልፎ ተርፎም ሠራዊቱ ጣልቃ እንዲገባ ጠይቋል።ለከፋ የፖለቲካ ቀውስ ምላሽ ሰኔ 25 ቀን 1975 ጋንዲ በህገ መንግስቱ መሰረት የአስቸኳይ ጊዜ አዋጅ እንዲታወጅ ፕሬዝዳንት ፋክሩዲን አሊ አህመድን መክሯል።ይህ እርምጃ ህግና ስርዓትን ለማስጠበቅ እና የሀገርን ደህንነት ለማስጠበቅ በሚል ለማዕከላዊ መንግስት ሰፊ ስልጣን ሰጠው።የአስቸኳይ ጊዜ አዋጁ የዜጎች ነፃነት እንዲታገድ፣ ምርጫው እንዲራዘም፣ [47] ከኮንግሬስ ውጪ ያሉ የክልል መንግስታትን ከስራ እንዲባረር እና ወደ 1,000 የሚጠጉ የተቃዋሚ መሪዎች እና አክቲቪስቶችን ለእስር ዳርጓል።[48] ​​የጋንዲ መንግስትም አወዛጋቢ የሆነ የግዴታ የወሊድ መከላከያ መርሃ ግብር አስፈጽሟል።በድንገተኛ አደጋ ወቅት የህንድ ኢኮኖሚ መጀመሪያ ላይ ጥቅማ ጥቅሞችን ያገኘ ሲሆን የስራ ማቆም አድማ እና የፖለቲካ አለመረጋጋት የግብርና እና የኢንዱስትሪ ምርት መጨመር ፣ የሀገር እድገት ፣ ምርታማነት እና የስራ እድገት አስከትሏል።ይሁን እንጂ ወቅቱ በሙስና፣ በአምባገነንነት እና በሰብአዊ መብት ረገጣ ክሶችም ተከስቷል።ፖሊስ ንጹሃን ሰዎችን በማሰር እና በማሰቃየት ተከሷል።የኢንድራ ጋንዲ ልጅ እና ይፋዊ ያልሆነ የፖለቲካ አማካሪ ሳንጃይ ጋንዲ በዴሊ ውስጥ የግዳጅ ማምከንን በመተግበር እና የድሆች መኖሪያ ቤቶችን በማፍረስ ሚናው ከፍተኛ ትችት ገጥሞታል፣ በዚህም ለብዙ ሰዎች ጉዳት፣ ጉዳት እና መፈናቀል ምክንያት ሆኗል።[49]
የሲኪም ውህደት
የሲኪም ንጉስ እና ንግሥት እና ሴት ልጃቸው በግንቦት 1971 የጋንግቶክ፣ ሲኪም የልደት በዓላትን ሲመለከቱ ©Alice S. Kandell
1975 Apr 1

የሲኪም ውህደት

Sikkim, India
እ.ኤ.አ. በ 1973 የሲኪም መንግሥት የፀረ-ሮያሊስት አመጽ አጋጥሞታል ፣ ይህም ጉልህ የሆነ የፖለቲካ ለውጥ ጅምር ነበር።እ.ኤ.አ. በ 1975 የሲኪም ጠቅላይ ሚኒስትር ሲኪም በህንድ ውስጥ ግዛት እንድትሆን ለህንድ ፓርላማ ይግባኝ ጀመር።በኤፕሪል 1975 የሕንድ ጦር ወደ ዋና ከተማዋ ወደ ጋንግቶክ ገባ እና የሲኪም ንጉስ የሆነውን የቾግያል ቤተ መንግስት ጠባቂዎችን ትጥቅ አስፈታ።ህንድ በህዝበ ውሳኔው ወቅት 200,000 ሰዎች ብቻ ባሉባት ሀገር ከ20,000 እስከ 40,000 ወታደሮችን እንዳሰፈረች ዘገባዎች ጠቁመዋል።ተከትሎ የተካሄደው ህዝበ ውሳኔ 97.5 በመቶው መራጮች ደግፈው ንጉሣዊ ስርዓቱን ለማቆም እና ህንድን ለመቀላቀል ከፍተኛ ድጋፍ አሳይቷል።በግንቦት 16 ቀን 1975 ሲኪም የሕንድ ዩኒየን 22ኛ ግዛት ሆነች እና ንጉሳዊው ስርዓት ተወገደ።ይህንን ውህደት ለማመቻቸት የሕንድ ሕገ መንግሥት ማሻሻያዎችን አድርጓል።መጀመሪያ ላይ፣ 35ኛው ማሻሻያ ጸድቋል፣ ሲኪም የህንድ "ተባባሪ ግዛት" አድርጎታል፣ ለየትኛውም ግዛት ያልተሰጠ ልዩ ደረጃ።ሆኖም፣ በአንድ ወር ጊዜ ውስጥ፣ 36 ኛው ማሻሻያ ወጣ፣ 35 ኛውን ማሻሻያ በመሻር እና ሲኪምን እንደ ህንድ ግዛት ሙሉ በሙሉ በማዋሃድ ስሙ በህገ-መንግስቱ የመጀመሪያ መርሃ ግብር ላይ ተጨምሯል።እነዚህ ክስተቶች በሲኪም የፖለቲካ ሁኔታ፣ ከንጉሣዊ አገዛዝ ወደ ህንድ ዩኒየን ውስጥ ወደሚገኝ ግዛት ጉልህ ሽግግር አሳይተዋል።
Janata Interlude
ዴሳይ እና ካርተር በኦቫል ቢሮ ውስጥ በሰኔ 1978። ©Anonymous
1977 Mar 16

Janata Interlude

India
በጥር 1977 ኢንድራ ጋንዲ ሎክ ሳባን ፈረሰ እና የአካሉ ምርጫ በመጋቢት 1977 እንደሚካሄድ አወጀ። የተቃዋሚ መሪዎችም ከእስር ተፈትተው ምርጫውን ለመዋጋት የጃናታ ጥምረት ፈጠሩ።ህብረቱ በምርጫው ከፍተኛ ድል አስመዝግቧል።በጃያፕራካሽ ናራያን ግፊት፣ የጃናታ ጥምረት ዴሳይን የፓርላማ መሪያቸው አድርጎ መረጠ እና በዚህም ጠቅላይ ሚኒስትር።ሞራርጂ ዴሴይ የህንድ የመጀመሪያው ኮንግረስ ያልሆነ ጠቅላይ ሚኒስትር ሆነ።የዴሳይ አስተዳደር የአደጋ ጊዜ ጥሰቶችን ለመመርመር ፍርድ ቤት አቋቁሟል፣ እና ኢንድራ እና ሳንጃይ ጋንዲ ከሻህ ኮሚሽን ሪፖርት በኋላ ተይዘዋል ።እ.ኤ.አ. በ1979 ጥምረቱ ፈራርሶ ቻራን ሲንግ ጊዜያዊ መንግስት አቋቋመ።የጃናታ ፓርቲ በውስጥ ጦርነት እና የህንድ ከባድ ኢኮኖሚያዊ እና ማህበራዊ ችግሮችን ለመፍታት የአመራር እጥረት በመኖሩ ምክንያት በጣም ተወዳጅነት የጎደለው ሆኗል ።
1980 - 1990
የኢኮኖሚ ማሻሻያዎች እና እያደጉ ያሉ ተግዳሮቶችornament
ኦፕሬሽን ሰማያዊ ኮከብ
እ.ኤ.አ. በ 2013 እንደገና የተገነባው የአካል ታክት ምስል። Bhindranwale እና ተከታዮቹ አካል ታክትን በታህሳስ 1983 ያዙ። ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1984 Jun 1 - Jun 10

ኦፕሬሽን ሰማያዊ ኮከብ

Harmandir Sahib, Golden Temple
እ.ኤ.አ. በጥር 1980 ኢንድራ ጋንዲ እና የህንድ ብሄራዊ ኮንግረስ አንጃዋ “ኮንግሬስ(አይ)” በመባል የሚታወቁት ቡድን በከፍተኛ ድምፅ ወደ ስልጣን ተመለሱ።ሆኖም የስልጣን ዘመኗ በህንድ የውስጥ ደህንነት ላይ በተለይም በፑንጃብ እና በአሳም በተከሰቱት ሽፍቶች ከፍተኛ ፈተናዎች ታይቶባታል።በፑንጃብ የአመፅ መነሳት ከባድ ስጋት ፈጥሯል።የሲክ ሉዓላዊ ግዛት የሆነችውን የካሊስታንን ግፊት የሚያደርጉ ታጣቂዎች ከጊዜ ወደ ጊዜ ንቁ ሆነዋል።እ.ኤ.አ. በ1984 በብሉ ስታር ኦፕሬሽን ሁኔታው ​​​​በጣም ተባብሷል። ይህ ወታደራዊ እርምጃ የታጠቁ ታጣቂዎችን በአምሪሳር ወርቃማው ቤተመቅደስ ውስጥ የተጠለሉትን የሲክሂዝም መቅደስን ለማስወገድ ያለመ ነበር።ክዋኔው የሰላማዊ ዜጎችን ሞት አስከትሏል እና በቤተመቅደሱ ላይ ከፍተኛ ጉዳት በማድረስ በህንድ ውስጥ በሲክ ማህበረሰብ ውስጥ ሰፊ ቁጣ እና ቅሬታ አስከትሏል።ከኦፕሬሽን ብሉ ስታር በኋላ የታጣቂዎችን እንቅስቃሴ ለመቀልበስ የታለመ የፖሊስ ዘመቻ ታይቷል፣ ነገር ግን እነዚህ ጥረቶች የሰብአዊ መብት ረገጣ እና የዜጎች መብቶች ጥሰት በብዙ ክሶች ተበላሽተዋል።
የኢንዲራ ጋንዲ ግድያ
የጠቅላይ ሚኒስትር ኢንድራ ጋንዲ የቀብር ሥነ ሥርዓት. ©Anonymous
1984 Oct 31 09:30

የኢንዲራ ጋንዲ ግድያ

7, Lok Kalyan Marg, Teen Murti
እ.ኤ.አ ኦክቶበር 31 ቀን 1984 የህንድ ጠቅላይ ሚኒስትር ኢንድራ ጋንዲ ሀገርንና አለምን ያስደነቀ አስደንጋጭ ክስተት ተገደለ።በህንድ ስታንዳርድ አቆጣጠር ከቀኑ 9፡20 ላይ ጋንዲ ለአይሪሽ ቴሌቪዥን ዘጋቢ ፊልም ሲቀርፅ የነበረው የብሪታኒያ ተዋናይ ፒተር ኡስቲኖቭ ቃለ መጠይቅ ለማድረግ እየሄደች ነበር።ከኦፕሬሽን ብሉ ስታር በኋላ ያለማቋረጥ እንድትለብስ የተመከረችውን በተለመደው የደህንነት ዝርዝሯ ሳትታጀብ እና ጥይት ተከላካይ ሳታገኝ በኒው ዴሊ በሚገኘው መኖሪያዋ የአትክልት ስፍራ እየተመላለሰች ነበር።የዊኬት በርን ስታልፍ ሁለት ጠባቂዎቿ ኮንስታብል ሳትዋንት ሲንግ እና ንዑስ ኢንስፔክተር ቢንት ሲንግ ተኩስ ከፈቱ።ቢንት ሲንግ ከተሽቀዳደሙ ሶስት ዙር ወደ ጋንዲ ሆድ ውስጥ ተኩሶ ከወደቀች በኋላ ሳትዋንት ሲንግ ከንዑስ ማሽን ሽጉጡ 30 ዙሮችን ተኩሶ ገደለባት።ከዚያም አጥቂዎቹ የጦር መሳሪያቸውን አስረክበዋል, Beant Singh ማድረግ ያለበትን እንዳደረገ ተናግሯል.በተፈጠረው ትርምስ፣ ቤንት ሲንግ በሌሎች የደህንነት መኮንኖች ተገድሏል፣ ሳትዋንት ሲንግ ግን ክፉኛ ቆስሎ በኋላም ተይዟል።የጋንዲ ግድያ ዜና በሳልማ ሱልጣን በዶርዳርሻን የምሽት ዜና ተሰራጭቷል ከክስተቱ ከአስር ሰአት በላይ አልፏል።የጋንዲ ፀሀፊ አርክ ዳዋን የተወሰኑ ፖሊሶችን ገዳዮቹን ጨምሮ ለደህንነት አስጊ ተብለው ከስልጣን እንዲወርዱ ሀሳብ ያቀረቡትን የመረጃ እና የደህንነት ባለስልጣናትን በመቃወም ክስተቱን ውዝግብ ፈጠረ።ግድያው የተመሰረተው ከኦፕሬሽን ብሉ ስታር በኋላ ሲሆን ጋንዲ በወርቃማው ቤተመቅደስ ውስጥ በሲክ ታጣቂዎች ላይ ባዘዘው ወታደራዊ ዘመቻ የሲክ ማህበረሰብን በእጅጉ አስቆጥቷል።ከገዳዮቹ አንዷ የሆነችው ቢንት ሲንግ ከቀዶ ጥገናው በኋላ ከጋንዲ የደህንነት ሰራተኞች የተሰረዘችው ሲክ ነበረች ነገር ግን በእሷ ፍላጎት ወደነበረበት ተመልሳለች።ጋንዲ በኒው ዴሊ ወደሚገኘው የመላው ህንድ የህክምና ሳይንስ ተቋም በፍጥነት ተወስዳ ቀዶ ጥገና ብታደርግም ከምሽቱ 2፡20 ላይ ሞታለች ተብሎ በተደረገው የአስከሬን ምርመራ በ30 ጥይቶች ተመታ።መገደሏን ተከትሎ የህንድ መንግስት ብሄራዊ የሀዘን ጊዜ አውጇል።ፓኪስታን እና ቡልጋሪያን ጨምሮ የተለያዩ ሀገራት ለጋንዲ ክብር የሀዘን ቀናት አውጀዋል።የእሷ ግድያ በህንድ ታሪክ ውስጥ ወሳኝ ጊዜ ነበር፣ ይህም በሀገሪቱ ውስጥ ጉልህ የሆነ ፖለቲካዊ እና የጋራ መቃወስ አስከትሏል።
1984 ፀረ-ሲክ ረብሻ
የሲክ ሰው ተደብድቦ ሲሞት የሚያሳይ ፎቶ ©Outlook
1984 Oct 31 10:00 - Nov 3

1984 ፀረ-ሲክ ረብሻ

Delhi, India
እ.ኤ.አ. የ 1984 ፀረ-የሲክ አመፅ ፣ እንዲሁም የ 1984 የሲክ እልቂት በመባል የሚታወቀው ፣ በህንድ ውስጥ በሲኮች ላይ ተከታታይ የተደራጁ ፖርሞች ነበሩ።እነዚህ ሁከቶች በሲክ ጠባቂዎቻቸው ለጠቅላይ ሚኒስትር ኢንድራ ጋንዲ ግድያ ምላሽ የሰጡ ሲሆን እራሱ የብሉ ስታር ኦፕሬሽን ውድቀት ነበር።በሰኔ 1984 በጋንዲ የታዘዘው ወታደራዊ ዘመቻ የታጠቁ የሲክ ታጣቂዎችን ለፑንጃብ ትልቅ መብት እና የራስ ገዝ አስተዳደር በአምሪሳር ከሚገኘው የሃርማንድር ሳሂብ ሲክ ቤተመቅደስ ግቢ ለማስወጣት ያለመ ነበር።ክዋኔው ወደ ገዳይ ጦርነት እና የበርካታ ምዕመናን ሞት አስከትሏል፣ በአለም አቀፍ ደረጃ በሲኮች ዘንድ ሰፊ ውግዘት አስከትሏል።የጋንዲን መገደል ተከትሎ በተለይ በዴሊ እና በሌሎች የህንድ ክፍሎች ሰፊ ብጥብጥ ተቀስቅሷል።በዴሊ [50] እና 3,3500 በአገር አቀፍ ደረጃ ወደ 2,800 የሚጠጉ ሲክ ተገድለዋል የመንግስት ግምት።[51] ሆኖም፣ ሌሎች ምንጮች እንደሚያሳዩት የሟቾች ቁጥር እስከ 8,000–17,000 ሊደርስ ይችላል።[52] ብጥብጡ በሺዎች የሚቆጠሩ መፈናቀልን አስከትሏል፣ [53] በዴሊ የሲክ ሰፈሮች በጣም ተጎድተዋል።የሰብአዊ መብት ተሟጋች ድርጅቶች፣ ጋዜጦች እና ብዙ ታዛቢዎች እልቂቱ የተደራጀ ነው ብለው ያምኑ ነበር [50] ከህንድ ብሄራዊ ኮንግረስ ጋር ግንኙነት ያላቸው የፖለቲካ ባለስልጣናት በአመጹ ውስጥ እጃቸው አለበት ።ወንጀለኞችን ለመቅጣት የዳኝነት ጉድለት የሲክ ማህበረሰቡን የበለጠ ያራርቅ እና የካሊስታን እንቅስቃሴ የሆነውን የሲክ ተገንጣይ እንቅስቃሴ እንዲደግፍ አድርጓል።የሲክሂዝም አስተዳደር አካል የሆነው አካል ታክት ግድያውን የዘር ማጥፋት ብሎ ፈርጆታል።ሂውማን ራይትስ ዎች እ.ኤ.አ. በ2011 እንደዘገበው የህንድ መንግስት ለጅምላ ግድያ ተጠያቂ የሆኑትን እስካሁን ለፍርድ አላቀረበም።ዊኪሊክስ ኬብሎች የህንድ ብሄራዊ ኮንግረስ በሁከቱ ተባባሪ መሆኑን ዩናይትድ ስቴትስ ታምናለች ብሏል።ዩኤስ ክስተቶቹን እንደ ዘር ማጥፋት ባትሰየምም፣ “ከባድ የሰብአዊ መብት ጥሰቶች” መከሰቱን አምኗል።ጥቃቱ የተደራጀው ከዴሊ ፖሊስ እና ከአንዳንድ የማዕከላዊ መንግስት ባለስልጣናት በተገኘ ድጋፍ መሆኑን ምርመራዎች አረጋግጠዋል።እ.ኤ.አ. በ1984 በርካታ የሲክ ግድያዎች የተከሰቱበት በሃሪና ውስጥ ያሉ የጣቢያዎች ግኝቶች የአመጹን መጠን እና አደረጃጀት የበለጠ አጉልተው አሳይተዋል።የዝግጅቱ ክብደት ቢኖረውም ወንጀለኞችን ለህግ ለማቅረብ ከፍተኛ መዘግየት ታይቷል።ከፍተኛ የሆነ የጥፋተኝነት ውሳኔ የተከሰተበት እስከ ታህሳስ 2018 ከ34 ዓመታት በኋላ ረብሻዎች ነበሩ።የኮንግረሱ መሪ ሳጃን ኩመር በሁከቱ ውስጥ በነበራቸው ሚና በዴሊ ከፍተኛ ፍርድ ቤት የዕድሜ ልክ እስራት ተፈርዶባቸዋል።ይህ ከ1984ቱ ፀረ-ሲክ አመጾች ጋር ​​ከተያያዙት በጣም ጥቂት ፍርዶች አንዱ ነበር፣አብዛኛዎቹ ጉዳዮች አሁንም በመጠባበቅ ላይ ያሉ እና ጥቂቶቹ ብቻ ጉልህ የሆነ አረፍተ ነገር ያስከተሏቸው።
ራጂቭ ጋንዲ አስተዳደር
እ.ኤ.አ. በ1989 ከሩሲያ ሀሬ ክሪሽና አማኞች ጋር መገናኘት። ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1984 Oct 31 12:00

ራጂቭ ጋንዲ አስተዳደር

India
የኢንድራ ጋንዲን መገደል ተከትሎ የኮንግረሱ ፓርቲ ታላቅ ልጇን ራጂቭ ጋንዲን የህንድ ጠቅላይ ሚኒስትር አድርጎ መረጠ።ምንም እንኳን በ1982 ለፖለቲካው አዲስ መጤ ቢሆንም፣ የራጂቭ ጋንዲ ወጣቶች እና የፖለቲካ ልምድ ማነስ፣ ብዙውን ጊዜ ከሰሞኑ ፖለቲከኞች ጋር በተያያዙት ቅልጥፍና እና ሙስና በሰለጠነ ህዝብ በአዎንታዊ መልኩ ይታዩ ነበር።የእሱ ትኩስ አመለካከት ህንድ ላለችበት የረዥም ጊዜ ተግዳሮቶች እንደ መፍትሄ ሆኖ ታይቷል።በቀጣይ በተካሄደው የፓርላማ ምርጫ በእናቱ ግድያ የተፈጠረውን ሀዘኔታ በመጠቀም ራጂቭ ጋንዲ የኮንግረሱን ፓርቲ ከ545 ወንበሮች ከ415 በላይ መቀመጫዎችን በማግኘቱ ታሪካዊ ድል አስመዝግቧል።ራጂቭ ጋንዲ የጠቅላይ ሚንስትርነት ዘመናቸው ከፍተኛ ለውጥ ተደርጎባቸዋል።በህንድ ውስጥ ንግዶችን ለማቋቋም እና ለማካሄድ የሚያስፈልገውን የፈቃድ፣ የደንቦች እና አጃቢ ቀይ ቴፕ የላይሰንስ ራጅን ዘና አድርጓል።እነዚህ ማሻሻያዎች የመንግስትን የውጭ ምንዛሪ፣ ጉዞ፣ የውጭ ኢንቨስትመንት እና ወደ ሀገር ውስጥ በማስገባት ላይ የሚደረጉ ገደቦችን ቀንሰዋል፣ በዚህም ለግል ንግዶች የበለጠ ነፃነትን በመፍቀድ እና የውጭ ኢንቨስትመንቶችን በመሳብ፣ ይህም በተራው የህንድ ብሄራዊ ክምችት እንዲጠናከር አድርጓል።በእርሳቸው መሪነት ህንድ ከዩናይትድ ስቴትስ ጋር ያላት ግንኙነት በመሻሻል ኢኮኖሚያዊ ዕርዳታ እና ሳይንሳዊ ትብብርን አስገኝቷል።ራጂቭ ጋንዲ በህንድ የቴሌኮሙኒኬሽን ኢንደስትሪ እና የጠፈር መርሃ ግብር ከፍተኛ እድገት ያስመዘገበው የሳይንስ እና ቴክኖሎጂ ደጋፊ ነበር፣ እና እያደገ ላለው የሶፍትዌር ኢንዱስትሪ እና የኢንፎርሜሽን ቴክኖሎጂ ዘርፍ መሰረት ጥሏል።እ.ኤ.አ. በ 1987 የራጂቭ ጋንዲ መንግስት ከ LTTE ጋር በተፈጠረው የጎሳ ግጭት የህንድ ወታደሮችን የሰላም አስከባሪ ለማድረግ ከስሪላንካ ጋር ስምምነት አደረገ።ነገር ግን የሕንድ ሰላም አስከባሪ ሃይል (IPKF) ወደ ሃይለኛ ፍጥጫ ገባ፣ በመጨረሻም ትጥቅ ለማስፈታት ከታሰቡት የታሚል አማጽያን ጋር በመዋጋት በህንድ ወታደሮች ላይ ከፍተኛ ጉዳት አድርሷል።አይፒኬኤፍ በ1990 በጠቅላይ ሚኒስትር VP ሲንግ ተወግዷል፣ነገር ግን በሺዎች የሚቆጠሩ የህንድ ወታደሮች ህይወታቸውን ከማጣታቸው በፊት አልነበረም።ይሁን እንጂ ራጂቭ ጋንዲ ሃቀኛ ፖለቲከኛ በመሆን በፕሬስ ስም "Mr. Clean" የሚል ስም በማግኘቱ በቦፎርስ ቅሌት ምክንያት ከፍተኛ ጉዳት ደርሶበታል.ይህ ቅሌት ከስዊድን የጦር መሳሪያ አምራች ጋር በተደረገ የመከላከያ ኮንትራት ጉቦ እና የሙስና ውንጀላ፣ ምስሉን በማበላሸት እና በአስተዳደሩ ስር ስላለው የመንግስት ታማኝነት ጥያቄዎችን አስነስቷል።
ቦሆፓል ጥፋት
የቦሆፓል አደጋ ሰለባዎች በሴፕቴምበር 2006 ዋረን አንደርሰን ከዩናይትድ ስቴትስ ተላልፈው እንዲሰጡ ጠየቁ። ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1984 Dec 2 - Dec 3

ቦሆፓል ጥፋት

Bhopal, Madhya Pradesh, India
የBhopal አደጋ፣እንዲሁም የ Bhopal ጋዝ ትራጄዲ በመባል የሚታወቀው፣ከታህሣሥ 2-3፣ 1984 ምሽት ላይ በሕንድ ቦፓል፣ማድያ ፕራዴሽ በሚገኘው ዩኒየን ካርቦይድ ህንድ ሊሚትድ (ዩሲአይኤል) ፀረ ተባይ ተክል ላይ የደረሰ ከባድ የኬሚካል አደጋ ነው።በዓለም ላይ እጅግ የከፋ የኢንዱስትሪ አደጋ ነው ተብሎ ይታሰባል።በዙሪያው ባሉ ከተሞች ውስጥ ከግማሽ ሚሊዮን በላይ ሰዎች ለሜቲል ኢሶሲያኔት (MIC) ጋዝ ለከፍተኛ መርዛማ ንጥረ ነገር ተጋልጠዋል።ይፋ የሆነው ወዲያውኑ የሟቾች ቁጥር 2,259 ሆኖ ሪፖርት ተደርጓል፣ ነገር ግን ትክክለኛው የሟቾች ቁጥር በጣም ከፍ ያለ ነው ተብሎ ይታመናል።እ.ኤ.አ. በ2008 የማድያ ፕራዴሽ መንግስት ከጋዝ መለቀቅ ጋር በተያያዘ 3,787 ሰዎች መሞታቸውን አምኖ ከ574,000 በላይ ጉዳት ለደረሰባቸው ሰዎች ካሳ ከፈለ።[54] እ.ኤ.አ. በ 2006 የመንግስት ማረጋገጫ 558,125 ጉዳቶችን ጠቅሷል [55] ከባድ እና በቋሚነት የአካል ጉዳት ጉዳቶችን ጨምሮ።ሌሎች ግምቶች እንደሚጠቁሙት በመጀመሪያዎቹ ሁለት ሳምንታት ውስጥ 8,000 ሰዎች እንደሞቱ እና በሺዎች የሚቆጠሩ ሌሎች ደግሞ በጋዝ-ነክ በሽታዎች ተይዘዋል።በUCIL ውስጥ አብላጫውን ድርሻ የያዘው የዩናይትድ ስቴትስ ዩኒየን ካርቦይድ ኮርፖሬሽን (ዩሲሲ) ከአደጋው በኋላ ሰፊ የህግ ውጊያ ገጥሞታል።እ.ኤ.አ. በ1989 ዩሲሲ ከአደጋው የተነሳ የይገባኛል ጥያቄዎችን ለመፍታት 470 ሚሊዮን ዶላር (በ2022 ከ970 ሚሊዮን ዶላር ጋር እኩል) ስምምነት ለማድረግ ተስማማ።ዩሲሲ በ 1994 በ UCIL ውስጥ ያለውን ድርሻ ለኤቨሬዲ ኢንዱስትሪስ ህንድ ሊሚትድ (EIIL) ሸጧል፣ እሱም በኋላ ከማክሌድ ራሰል (ህንድ) ሊሚትድ ጋር ተቀላቅሏል።በቦታው ላይ የማጽዳት ጥረቶች በ1998 አብቅተዋል እና የቦታው ቁጥጥር ለማድያ ፕራዴሽ ግዛት ተላልፏል። መንግስት.እ.ኤ.አ. በ 2001 ዶው ኬሚካል ኩባንያ ከአደጋው ከ 17 ዓመታት በኋላ UCC ን ገዛ።በዩናይትድ ስቴትስ ዩሲሲ እና የዚያን ጊዜ ዋና ስራ አስፈፃሚ ዋረን አንደርሰንን ጨምሮ የህግ ሂደቶች ተሰናብተው ወደ ህንድ ፍርድ ቤቶች በ1986 እና 2012 ተዘዋውረዋል። የዩኤስ ፍርድ ቤቶች UCIL በህንድ ውስጥ ራሱን የቻለ አካል መሆኑን ወስኗል።በህንድ፣ ሁለቱም የሲቪል እና የወንጀል ጉዳዮች በ Bhopal አውራጃ ፍርድ ቤት በUCC፣ UCIL እና አንደርሰን ላይ ቀርበው ነበር።በሰኔ 2010፣ ሰባት የህንድ ዜጎች፣ የቀድሞ የUCIL ሰራተኞች የቀድሞ ሊቀመንበሩን Keshub Mahindraን ጨምሮ፣ በቸልተኝነት ሞት በማድረስ ተፈርዶባቸዋል።በህንድ ህግ ከፍተኛው ቅጣት የሁለት አመት እስራት እና የገንዘብ መቀጮ ተቀበሉ።ሁሉም ከፍርዱ ብዙም ሳይቆይ በዋስ ተለቀቁ።ስምንተኛ ተከሳሽ ከፍርዱ በፊት አልፏል።የ Bhopal አደጋ በኢንዱስትሪ ስራዎች ላይ ከባድ የደህንነት እና የአካባቢ ስጋቶችን ከማጉላት ባለፈ የኮርፖሬት ሃላፊነትን እና መጠነ ሰፊ የኢንዱስትሪ አደጋዎችን በተመለከተ ከአለም አቀፍ የህግ እርማት ጋር የተያያዙ ጉዳዮችን አንስቷል።
1989 Jul 13

በጃሙ እና ካሽሚር ውስጥ ሽምቅ ውጊያ

Jammu and Kashmir
በጃሙ እና ካሽሚር፣ የካሽሚር ዓመፅ በመባልም የሚታወቀው፣ በጃሙ እና ካሽሚር ክልል በህንድ አስተዳደር ላይ የቆየ የመገንጠል ግጭት ነው።ይህ አካባቢ በህንድ እና በፓኪስታን መካከል በ 1947 ከተከፋፈሉበት ጊዜ ጀምሮ በህንድ እና በፓኪስታን መካከል ላለው የግዛት ውዝግብ ዋና ነጥብ ሆኖ ቆይቷል ። በ 1989 በከፍተኛ ሁኔታ የጀመረው ሽፍቱ ውስጣዊ እና ውጫዊ ገጽታዎች አሉት ።በውስጥ በኩል፣ የአማፅያኑ መሰረቱ በጃሙ እና ካሽሚር የፖለቲካ እና የዲሞክራሲያዊ አስተዳደር ውድቀቶች ጥምረት ነው።እስከ 1970ዎቹ መገባደጃ ድረስ የተገደበ የዴሞክራሲ እድገት እና በ1980ዎቹ መገባደጃ ላይ የዴሞክራሲያዊ ለውጦች መቀልበስ የአካባቢያዊ አለመግባባት እንዲጨምር አድርጓል።በ1987 ዓ.ም በተካሄደው አወዛጋቢ እና አከራካሪ ምርጫ ጉዳዩን አባባሰው፣ ይህም የአማፂያኑ መንስዔ እንደሆነ በሰፊው ይነገር ነበር።ይህ ምርጫ የማጭበርበር እና ፍትሃዊ ያልሆነ አሰራር ክስ የታየበት ሲሆን ይህም በአንዳንድ የክልሉ የህግ መወሰኛ ምክር ቤት አባላት የታጠቁ አማፂ ቡድኖች እንዲፈጠሩ አድርጓል።በዉጭ ደግሞ ፓኪስታን በአማፅያኑ ውስጥ ትልቅ ሚና ተጫውታለች።ፓኪስታን ለመገንጠል እንቅስቃሴ የሞራል እና የዲፕሎማሲያዊ ድጋፍ ብቻ እሰጣለሁ ስትል በህንድ እና በአለም አቀፉ ማህበረሰብ በአካባቢው ላሉ ታጣቂዎች የጦር መሳሪያ፣ ስልጠና እና ድጋፍ ትሰጣለች።የፓኪስታን የቀድሞ ፕሬዝዳንት ፔርቬዝ ሙሻራፍ እ.ኤ.አ. በ 2015 የፓኪስታን ግዛት በካሽሚር ውስጥ በ1990ዎቹ ውስጥ አማፂ ቡድኖችን ይደግፉ እና ያሰለጠኑ መሆናቸውን አምነዋል።ይህ የውጭ ተሳትፎ የአማፂያኑን ትኩረት ከመገንጠል ወደ እስላማዊ ፋውንዴሽንነት ቀይሮታል ይህም በከፊል ከሶቭየት-አፍጋን ጦርነት በኋላ በጅሃዲስት ታጣቂዎች መጉረፍ ነው።ግጭቱ በሰላማዊ ሰዎች፣ በጸጥታ ሃይሎች እና በታጣቂዎች ላይ ከፍተኛ ጉዳት ደርሷል።በመንግስት መረጃ መሰረት፣ እ.ኤ.አ. ከመጋቢት 2017 ጀምሮ በተነሳው ሽኩቻ ምክንያት ወደ 41,000 የሚጠጉ ሰዎች ሞተዋል፣ አብዛኛው ሞት የተከሰተው በ1990ዎቹ እና በ2000ዎቹ መጀመሪያ ላይ ነው።[56] መንግሥታዊ ያልሆኑ ድርጅቶች የሟቾች ቁጥር ከፍ እንዲል ጠቁመዋል።አመፁ የካሽሚር ሂንዱዎች ከካሽሚር ሸለቆ ለመውጣት መጠነ ሰፊ ፍልሰት እንዲፈጠር ምክንያት ሆኗል፣ ይህም የክልሉን የስነ ሕዝብ አወቃቀር እና ባህላዊ ገጽታ በመሠረታዊነት ለውጧል።በነሀሴ 2019 የጃሙ እና ካሽሚር ልዩ ማዕረግ ከተሻረ በኋላ የህንድ ጦር በአካባቢው የጀመረውን የፀረ-ሽምቅ ዘመቻ አጠናክሮ ቀጥሏል።ከፖለቲካዊ፣ ታሪካዊ እና ክልላዊ ለውጦች ጋር የተገናኘው ይህ ውስብስብ ግጭት በህንድ ውስጥ ካሉት እጅግ ፈታኝ የደህንነት እና የሰብአዊ መብት ጉዳዮች አንዱ ሆኖ ቀጥሏል።
በህንድ ውስጥ የኢኮኖሚ ነፃነት
WAP-1 ሎኮሞቲቭ በ1980 ተሰራ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1991 Jan 1

በህንድ ውስጥ የኢኮኖሚ ነፃነት

India
እ.ኤ.አ. በ 1991 የተጀመረው በህንድ ውስጥ ያለው ኢኮኖሚያዊ ነፃነት ፣ ቀደም ሲል በመንግስት ቁጥጥር ስር ከነበረው ኢኮኖሚ ወደ ለገቢያ ኃይሎች እና ለአለም አቀፍ ንግድ የበለጠ ክፍት የሆነ ጉልህ ለውጥ አሳይቷል።ይህ ሽግግር የህንድ ኢኮኖሚን ​​በገበያ ላይ ያተኮረ እና በፍጆታ ላይ የተመሰረተ እንዲሆን ለማድረግ ያለመ ሲሆን ይህም የኢኮኖሚ እድገትና ልማትን ለማነቃቃት የግል እና የውጭ ኢንቨስትመንትን ማሳደግ ላይ ያተኮረ ነው።በ 1966 እና በ 1980 ዎቹ መጀመሪያ ላይ የነፃነት ሙከራዎች ብዙም የተሟሉ አልነበሩም።የ1991 የኢኮኖሚ ማሻሻያ፣ ብዙ ጊዜ LPG (ሊበራላይዜሽን፣ ፕራይቬታይዜሽን እና ግሎባላይዜሽን) ማሻሻያ ተብሎ የሚጠራው በዋነኛነት የተቀሰቀሰው በክፍያ ሚዛን ቀውስ ሲሆን ይህም ወደ ከፍተኛ ውድቀት አስከትሏል።የሶቪየት ኅብረት መፍረስ፣ ዩናይትድ ስቴትስን ብቸኛ ልዕለ ኃያል አድርጋ ትቷት ነበር፣ እንደ አይኤምኤፍ እና የዓለም ባንክ ካሉ ዓለም አቀፍ የገንዘብ ተቋማት ብድር ለማግኘት መዋቅራዊ ማስተካከያ መርሃ ግብሮችን ማሟላት እንደሚያስፈልግ እንዲሁ ሚና ተጫውቷል።እነዚህ ለውጦች በህንድ ኢኮኖሚ ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ አሳድረዋል።ከፍተኛ የውጭ ኢንቨስትመንት እንዲጨምር እና ኢኮኖሚውን ወደ አገልግሎት ተኮር ሞዴል እንዲመራ አድርገዋል።የኤኮኖሚ ዕድገትን በማሳደጉ የሕንድ ኢኮኖሚን ​​በማዘመን የሊበራላይዜሽን ሂደቱ በስፋት ይነገርለታል።ይሁን እንጂ የክርክር እና የትችት ርዕሰ ጉዳይ ሆኖ ቆይቷል።በህንድ ውስጥ የኢኮኖሚ ነፃነት ተቺዎች በርካታ ስጋቶችን ያመለክታሉ።ፈጣን የኢንዱስትሪ መስፋፋት እና ኢንቬስትመንትን ለመሳብ የተደነገጉ ደንቦች የአካባቢ መራቆትን ሊያስከትሉ ስለሚችሉ አንዱ ዋና ጉዳይ የአካባቢ ተፅዕኖ ነው።ሌላው አሳሳቢ ጉዳይ የማህበራዊ እና ኢኮኖሚያዊ ልዩነት ነው።ነፃ መውጣቱ ለኢኮኖሚ ዕድገት ባያጠራጥርም ጥቅማጥቅሙ በሕዝብ መካከል እኩል ባለመከፋፈሉ የገቢ አለመመጣጠን እንዲሰፋና ማኅበራዊ አለመግባባት እንዲባባስ አድርጓል።ይህ ትችት በህንድ የነፃነት ጉዞ ውስጥ በኢኮኖሚ እድገት እና ፍትሃዊ የጥቅሞቹ ስርጭት መካከል ስላለው ቀጣይነት ያለውን ክርክር ያንፀባርቃል።
1991 May 21

የ Rajiv Gandhi ግድያ

Sriperumbudur, Tamil Nadu, Ind
የህንድ የቀድሞ ጠቅላይ ሚኒስትር ራጂቭ ጋንዲ ግድያ የተፈፀመው እ.ኤ.አ.ግድያው የተፈፀመው በካላኢቫኒ ራጃራትናም ሲሆን ‹Thenmozhi Rajaratnam› ወይም ዳኑ በመባል የሚታወቀው የ22 ዓመቱ የታሚል ኢላም ነፃ አውጭ ነብር አባል በሆነው በስሪላንካ የታሚል ተገንጣይ አማፂ ድርጅት ነው።ግድያው በተፈፀመበት ወቅት ህንድ በስሪላንካ የእርስ በርስ ጦርነት በህንድ የሰላም አስከባሪ ሃይል በኩል በቅርቡ ተሳትፎዋን አጠናቅቃለች።ራጂቭ ጋንዲ በህንድ ደቡባዊ ግዛቶች ከጂኬ ሙፓናር ጋር በንቃት ዘመቻ ሲያካሂድ ነበር።በቪዛካፓታም፣ አንድራ ፕራዴሽ የዘመቻ ካቆመ በኋላ፣ በታሚል ናዱ ወደምትገኘው ስሪፐሩምዱር ተጓዘ።በዘመቻው ሰልፉ ላይ እንደደረሰ ንግግር ለማድረግ ወደ መድረኩ ሲሄድ የኮንግረሱ ሰራተኞች እና የትምህርት ቤት ልጆችን ጨምሮ በደጋፊዎቻቸው አቀባበል እና ግርማ ሞገስ አግኝተዋል።ገዳይዋ ካላቫኒ ራጃራትናም ወደ ጋንዲ ቀረበች እና እግሩን ለመንካት ስትሰግድ መስላ ፈንጂ የተጫነበትን ቀበቶ አፈነዳች።ፍንዳታው ጋንዲ፣ ገዳይ እና ሌሎች 14 ሰዎች ሲገደሉ፣ ሌሎች 43 ሰዎች ደግሞ ክፉኛ ቆስለዋል።
1992 Dec 6 - 1993 Jan 26

የቦምቤይ ሁከት

Bombay, Maharashtra, India
የቦምቤይ ግርግር፣ በቦምቤይ (አሁን ሙምባይ)፣ ማሃራሽትራ ውስጥ የተከሰቱት ተከታታይ ሁከቶች በታህሳስ 1992 እና በጥር 1993 መካከል የተከሰቱ ሲሆን ይህም ወደ 900 የሚጠጉ ሰዎች ሞተዋል።[57] እነዚህ ሁከቶች በዋነኛነት የተቀሰቀሱት በታህሳስ 1992 በሂንዱ ካርሴቫክስ በአዮዲያ ውስጥ ባብሪ መስጂድ መፍረሱን ተከትሎ ውጥረቱ ተባብሶ እና ከዚያ በኋላ የሙስሊም እና የሂንዱ ማህበረሰቦች የራም ቤተመቅደስን ጉዳይ በተመለከተ ከፍተኛ ተቃውሞ እና የጥቃት ምላሽ።ሁከቱን ለመመርመር በመንግስት የተቋቋመው የስሪክሪሽና ኮሚሽን በሁከቱ ውስጥ ሁለት የተለያዩ ደረጃዎች እንዳሉ ደምድሟል።የመጀመርያው ምዕራፍ የጀመረው በታህሳስ 6 ቀን 1992 የባብሪ መስጂድ ከፈረሰ በኋላ ሲሆን በተለይም በሙስሊሞች ተነሳሽነት ለመስጂዱ ውድመት ምላሽ በመስጠት ይገለጻል።ሁለተኛው ምዕራፍ በዋነኛነት የሂንዱ አመፅ የተከሰተው በጥር 1993 ነው። ይህ ምዕራፍ የሂንዱ ማታዲ ሰራተኞችን በዶንግሪ በሙስሊም ግለሰቦች መገደል፣ በሙስሊም አብዛኞቹ አካባቢዎች የሂንዱ እምነት ተከታዮች በጩቤ መገደላቸው እና በስድስት ሰዎች ላይ የተፈጸመ አሰቃቂ መቃጠልን ጨምሮ በተለያዩ ክስተቶች ተቀስቅሷል። በራዳባይ ቻውል ውስጥ የአካል ጉዳተኛ ሴት ልጅን ጨምሮ ሂንዱዎች።የኮሚሽኑ ዘገባ ሁኔታውን በማባባስ የመገናኛ ብዙኃን ሚና በተለይም እንደ ሳምና እና ናቫካል ያሉ ጋዜጦች በማታዲ ግድያ እና በራዳባይ ቻውል ላይ አነሳሽ እና የተጋነኑ ዘገባዎችን ያሳተሙ ነበር።ከጃንዋሪ 8, 1993 ጀምሮ ብጥብጡ ተባብሷል ፣ በሺቭ ሴና የሚመራው ሂንዱዎች እና ሙስሊሞች መካከል ግጭት ፣ የቦምቤይ የታችኛው ዓለም ተሳትፎ ትልቅ ምክንያት ነው።ጥቃቱ ወደ 575 የሚጠጉ ሙስሊሞች እና 275 ሂንዱዎች ተገድለዋል።[58] ኮሚሽኑ እንደ የጋራ ግጭት የጀመረው በመጨረሻ በአካባቢው ወንጀለኛ አካላት ቁጥጥር ስር መዋሉን ገልጿል, ይህም ለግል ጥቅማጥቅም እድል በማየት ነው.የሺቭ ሴና የተሰኘው የቀኝ ክንፍ የሂንዱ ድርጅት መጀመሪያ ላይ "አጸፋውን" ደግፎ ነበር ነገር ግን በኋላ ላይ ብጥብጡ ከቁጥጥር ውጭ እየሆነ ስለመጣ መሪዎቹ አመፁ እንዲቆም ተማጽነዋል።የቦምቤይ ግርግር የህንድ ታሪክ ጨለማ ምዕራፍን ይወክላል፣ይህም የጋራ ግጭትን እና የሀይማኖት እና የኑፋቄ ግጭቶችን አውዳሚ አቅም ያሳያል።
Pokhran-II የኑክሌር ሙከራዎች
የኑክሌር አቅም ያለው Agni-II ballistic ሚሳኤል።ከግንቦት 1998 ጀምሮ ህንድ ራሷን ሙሉ የኒውክሌር መንግስት መሆኗን አውጇል። ©Antônio Milena
1998 May 1

Pokhran-II የኑክሌር ሙከራዎች

Pokhran, Rajasthan, India
የህንድ የኒውክሌር መርሃ ግብር በ 1974 በሀገሪቱ የመጀመሪያውን የኒውክሌር ሙከራ ተከትሎ ከፍተኛ ፈተና አጋጥሞታል, ስሙ ፈገግታ ቡድሃ, በ 1974. ለሙከራው ምላሽ የተቋቋመው የኑክሌር አቅራቢዎች ቡድን (ኤን.ኤስ.ጂ.) በህንድ ላይ የቴክኖሎጂ እገዳ ጥሏል (እና ፓኪስታን , የራሷን እያሳደደች ነበር. የኑክሌር ፕሮግራም).ይህ ማዕቀብ የህንድ ሀገር በቀል ሃብት እጥረት እና ከውጭ በሚገቡ የቴክኖሎጂ እና የእርዳታ ጥገኝነት ምክኒያት የህንድ የኒውክሌር ልማትን በእጅጉ አግዶታል።ጠቅላይ ሚንስትር ኢንድራ ጋንዲ አለም አቀፍ ውጥረቶችን ለማርገብ የህንድ የኒውክሌር መርሃ ግብር በሃይድሮጂን ቦምብ ላይ ቅድመ ስራ ለመስራት ቢፈቅድም ለአለም አቀፉ የአቶሚክ ኢነርጂ ኤጀንሲ (IAEA) አስታውቀዋል።ሆኖም እ.ኤ.አ. በ 1975 የተደነገገው የአስቸኳይ ጊዜ አዋጅ እና ከዚያ በኋላ የተፈጠረው የፖለቲካ አለመረጋጋት የኒውክሌር መርሃ ግብሩን ግልፅ አመራር እና አቅጣጫ አስቀርቷል ።ምንም እንኳን እነዚህ መሰናክሎች ቢኖሩም፣ በሜካኒካል መሐንዲስ ኤም. ስሪኒቫሳን ቀስ በቀስ ቢሆንም፣ በሃይድሮጂን ቦምብ ላይ ያለው ሥራ ቀጥሏል።ለሰላም ጥብቅና በመቆም የሚታወቁት ጠቅላይ ሚኒስትር ሞራርጂ ዴሳይ በመጀመሪያ ለኒውክሌር መርሃ ግብር ብዙም ትኩረት አልሰጡም።ሆኖም በ1978 የዴሳይ መንግስት የፊዚክስ ሊቅ ራጃ ራማናን ወደ ህንድ የመከላከያ ሚኒስቴር አዛወረ እና የኒውክሌር ፕሮግራሙን እንደገና አፋጠነ።ከህንድ ጋር ሲወዳደር በይበልጥ በወታደራዊ መዋቅር የተዋቀረው የፓኪስታን ሚስጥራዊ የአቶሚክ ቦምብ ፕሮግራም መገኘቱ ህንድ ለሚያካሂደው የኒውክሌር ጥረት አጣዳፊነት ጨምሯል።ፓኪስታን በኒውክሌር ምኞቷ ሊሳካላት እንደተቃረበ ግልጽ ነበር።እ.ኤ.አ. በ 1980 ኢንድራ ጋንዲ ወደ ስልጣን ተመለሰች እና በእሷ መሪነት የኒውክሌር መርሃ ግብር እንደገና መነቃቃት ጀመረ ።ከፓኪስታን ጋር በተለይም በካሽሚር ጉዳይ እና በአለም አቀፍ ደረጃ እየተካሄደ ያለው ውጥረት ቢኖርም ህንድ የኒውክሌር አቅሟን ማራመዷን ቀጥላለች።መርሃ ግብሩ በዶ/ር ኤፒጄ አብዱል ካላም መሪነት የኤሮስፔስ መሀንዲስ በተለይም የሃይድሮጂን ቦምቦች እና የሚሳኤል ቴክኖሎጂ ልማት ከፍተኛ እድገት አሳይቷል።እ.ኤ.አ. በ1989 በቪፒሲንግ የሚመራው የጃናታ ዳል ፓርቲ ወደ ስልጣን ሲመጣ የፖለቲካ ምህዳሩ እንደገና ተቀየረ።ከፓኪስታን ጋር ያለው ዲፕሎማሲያዊ ውዝግብ በተለይም በካሽሚር አማፅያን ተባብሷል እና የህንድ ሚሳኤል ፕሮግራም በፕሪትቪ ሚሳኤሎች ልማት ስኬት አስመዝግቧል።ተከታታይ የህንድ መንግስታት አለም አቀፍ ተቃውሞን በመፍራት ተጨማሪ የኒውክሌር ሙከራዎችን ለማድረግ ጥንቃቄ አድርገዋል።ይሁን እንጂ በ1995 ጠቅላይ ሚኒስትር ናራሲምሃ ራኦ ተጨማሪ ሙከራዎችን እንዲያስቡ በመምራት ለኒውክሌር ኘሮግራሙ ያለው ህዝባዊ ድጋፍ ጠንካራ ነበር። የአሜሪካ የስለላ ድርጅት በራጃስታን በሚገኘው የፖክራን የሙከራ ክልል የሙከራ ዝግጅት ሲደረግ እነዚህ እቅዶች ተቋርጠዋል።የዩኤስ ፕሬዝዳንት ቢል ክሊንተን ፈተናዎቹን እንዲያቆም በራኦ ላይ ጫና ፈጥረው የነበረ ሲሆን የፓኪስታኑ ጠቅላይ ሚኒስትር ቤናዚር ቡቱቶ የህንድን ድርጊት ነቅፈዋል።እ.ኤ.አ. በ 1998 ፣ በጠቅላይ ሚኒስትር አታል ቢሃሪ ቫጃፓዬ ፣ ህንድ ተከታታይ የኒውክሌር ሙከራዎችን አድርጋለች ፣ Pokhran-II ፣ የኑክሌር ክበብን በመቀላቀል ስድስተኛዋ ሀገር ሆናለች።እነዚህ ሙከራዎች በሳይንቲስቶች፣ በወታደራዊ መኮንኖች እና በፖለቲከኞች ጥንቃቄ የተሞላበት እቅድ በማውጣት እንዳይታወቅ በከፍተኛ ሚስጥራዊነት ተካሂደዋል።የነዚህ ሙከራዎች በተሳካ ሁኔታ መጠናቀቁ በህንድ የኒውክሌር ጉዞ ላይ ትልቅ ምእራፍ ያስመዘገበ ሲሆን አለም አቀፍ ትችቶች እና ክልላዊ ውጥረት ቢያጋጥማትም የኒውክሌር ሃይል ሆና አቋሟን አረጋግጧል።
2000
ዓለም አቀፍ ውህደት እና ወቅታዊ ጉዳዮችornament
የጉጃራት የመሬት መንቀጥቀጥ
የጉጃራት የመሬት መንቀጥቀጥ ©Anonymous
2001 Jan 26 08:46

የጉጃራት የመሬት መንቀጥቀጥ

Gujarat, India
የ2001 የጉጃራት የመሬት መንቀጥቀጥ፣የቡጅ የመሬት መንቀጥቀጥ በመባልም የሚታወቀው፣ ጥር 26፣ 2001፣ በ08:46 am IS ላይ የደረሰ አሰቃቂ የተፈጥሮ አደጋ ነው።የመሬት መንቀጥቀጡ ማዕከል በህንድ ጉጃራት ውስጥ በኩች (ካችች) አውራጃ በባቻው ታሉካ ከቾባሪ መንደር በደቡብ-ደቡብ ምዕራብ 9 ኪሎ ሜትር ርቀት ላይ ይገኛል።ይህ የመሬት መንቀጥቀጥ 7.6 የሚለካው በቅጽበት በሬክተር ስኬል ሲሆን በ17.4 ኪሜ (10.8 ማይል) ጥልቀት ላይ ተከስቷል።የመሬት መንቀጥቀጡ በሰውና በቁስ ያደረሰው ጉዳት እጅግ በጣም ብዙ ነበር።በደቡብ ምስራቃዊ ፓኪስታን 18 ቱን ጨምሮ ከ13,805 እስከ 20,023 ሰዎች ሞት አስከትሏል።በተጨማሪም ወደ 167,000 የሚጠጉ ሰዎች ቆስለዋል።የመሬት መንቀጥቀጡ ከፍተኛ የንብረት ውድመት ያደረሰ ሲሆን ወደ 340,000 የሚጠጉ ሕንፃዎች ወድመዋል።[59]
2004 የህንድ ውቅያኖስ የመሬት መንቀጥቀጥ እና ሱናሚ
በሎክንጋ ውስጥ የተገለበጠ የሲሚንቶ ተሸካሚ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
2004 Dec 26 07:58

2004 የህንድ ውቅያኖስ የመሬት መንቀጥቀጥ እና ሱናሚ

Indian Ocean
በታኅሣሥ 26፣ 2004፣ የሱማትራ-አንዳማን የመሬት መንቀጥቀጥ በመባል የሚታወቀው ግዙፍ የባሕር ውስጥ የመሬት መንቀጥቀጥ በሰሜናዊ ሱማትራ፣ ኢንዶኔዢያ ፣ በአካባቢው አቆጣጠር በ07፡58፡53 (UTC+7) ላይ ተመታ።ይህ በ9.1 እና 9.3 መካከል ያለው የመሬት መንቀጥቀጥ መለካት በታሪክ ከተመዘገበው እጅግ አስከፊ የተፈጥሮ አደጋዎች አንዱ ነው።የተከሰተው በበርማ ፕላት እና በህንድ ጠፍጣፋ መካከል ባለው ጥፋት ምክንያት በአንዳንድ አካባቢዎች የመርካሊ መጠን እስከ IX ድረስ ደርሷል።የመሬት መንቀጥቀጡ እስከ 30 ሜትሮች (100 ጫማ) ከፍታ ያለው ማዕበል ከፍተኛ የሆነ ሱናሚ አስነስቷል፣ይህም በከፋ መልኩ የቦክሲንግ ቀን ሱናሚ ይባላል።ይህ ሱናሚ በህንድ ውቅያኖስ ዳርቻዎች ላይ ያሉ ማህበረሰቦችን አጥቅቷል፣ በዚህም ምክንያት በ14 ሀገራት 227,898 ሰዎች ሞተዋል።አደጋው በተለይ እንደ አሲህ በኢንዶኔዥያ፣ በስሪላንካ፣ በህንድ ታሚል ናዱ እና በታይላንድ ካኦ ላክ ባሉ ክልሎች ላይ ከፍተኛ ጉዳት ያደረሰ ሲሆን ባንዳ አሴህ ከፍተኛውን የሟቾች ቁጥር ዘግቧል።በ 21 ኛው ክፍለ ዘመን እጅግ ገዳይ የተፈጥሮ አደጋ ሆኖ ቆይቷል።ይህ ክስተት በእስያ እና በ 21 ኛው ክፍለ ዘመን ከተመዘገቡት እጅግ በጣም ኃይለኛ የመሬት መንቀጥቀጦች አንዱ ሲሆን ዘመናዊ የመሬት መንቀጥቀጥ በ 1900 ከተጀመረ በኋላ በዓለም ላይ ካሉት እጅግ በጣም ኃይለኛ ከሆኑት አንዱ ነው. የመሬት መንቀጥቀጡ እጅግ በጣም ረጅም ጊዜ ያስቆጠረ ሲሆን ከስምንት እስከ አስር ደቂቃዎች ይቆያል.እስከ 10 ሚሊ ሜትር (0.4 ኢንች) የሚለካ የፕላኔቷን ከፍተኛ ንዝረት አስከትሏል፣ አልፎ ተርፎም እስከ አላስካ ድረስ ሩቅ የሆነ የመሬት መንቀጥቀጥ አስነስቷል።
2008 የሙምባይ የሽብር ጥቃቶች
ፖሊስ ከኮላባ ውጭ አጥቂዎችን ይፈልጋል ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
2008 Nov 26

2008 የሙምባይ የሽብር ጥቃቶች

Mumbai, Maharashtra, India
እ.ኤ.አ. የ2008 የሙምባይ ጥቃቶች፣የ26/11 ጥቃቶች በመባልም የሚታወቁት፣በህዳር 2008 የተከሰቱት ተከታታይ ዘግናኝ የሽብር ድርጊቶች ነበሩ።እነዚህ ጥቃቶች የተፈፀሙት በፓኪስታን የሚገኝ ታጣቂ እስላማዊ ድርጅት በ10 የላሽካር ኢ-ታይባ አባላት ነው።በአራት ቀናት ውስጥ በሙምባይ 12 የተቀናጁ የተኩስ እና የቦምብ ጥቃቶችን ፈጽመዋል፣ ይህም በአለም አቀፍ ደረጃ ሰፊ ውግዘትን አስከትሏል።ጥቃቱ የጀመረው እሮብ ህዳር 26 ሲሆን እስከ ቅዳሜ ህዳር 29 ቀን 2008 ዓ.ም የቀጠለ ሲሆን ከአጥቂዎቹ ዘጠኙን ጨምሮ በአጠቃላይ 175 ሰዎች ሲገደሉ ከ300 በላይ ቆስለዋል።[60]ጥቃቶቹ በደቡብ ሙምባይ በርካታ ቦታዎች ላይ ያነጣጠሩ ሲሆን ከእነዚህም መካከል Chhatrapati Shivaji Maharaj Terminus፣ Oberoi Trident፣ The Taj Palace & Tower፣ ሊዮፖልድ ካፌ፣ ካማ ሆስፒታል፣ ናሪማን ሃውስ፣ ሜትሮ ሲኒማ እና ከታይምስ ኦፍ ህንድ ህንፃ እና ሴንት. የ Xavier ኮሌጅ.በተጨማሪም፣ በሙምባይ ወደብ አካባቢ በሚገኘው በማዛጋኦን እና በታክሲ ውስጥ በቪሌ ፓርሌ ውስጥ ሌላ ፍንዳታ ነበር።እ.ኤ.አ. ህዳር 28 ጥዋት ላይ ከታጅ ሆቴል በስተቀር ሁሉም ቦታዎች በሙምባይ ፖሊስ እና በጸጥታ ሃይሎች ተጠብቀዋል።በታጅ ሆቴል የተደረገው ከበባ ህዳር 29 በህንድ ብሄራዊ ደህንነት ጠባቂዎች (NSG) ባካሄደው ኦፕሬሽን ብላክ ቶርናዶ የተጠናቀቀ ሲሆን ይህም ቀሪዎቹ አጥቂዎች ተገድለዋል።በህይወት የተማረከው ብቸኛው አጥቂ አጅማል ካሳብ እ.ኤ.አ.ፓኪስታን ካሳብ የፓኪስታን ዜጋ መሆኑን አምናለች።የጥቃቱ ዋና አዘጋጅ እንደሆነ የሚታወቀው ዛኪዩር ሬህማን ላክቪ በ2015 በዋስ ተፈቶ በ2021 በድጋሚ በቁጥጥር ስር ውሏል።የፓኪስታን መንግስት በጥቃቱ የተሳተፉ ግለሰቦችን አያያዝ አወዛጋቢ እና ትችት የፈጠረበት ጉዳይ ሲሆን ከቀድሞዎቹ አስተያየቶችን ጨምሮ። የፓኪስታን ጠቅላይ ሚኒስትር ናዋዝ ሻሪፍ።እ.ኤ.አ. በ2022 ከጥቃቱ አቀናባሪዎች አንዱ የሆነው ሳጂድ ማጂድ ሚር በፓኪስታን ለሽብር ተግባራት የገንዘብ ድጋፍ ተሰጥቷል ተብሎ ተፈርዶበታል።የሙምባይ ጥቃቶች በህንድ-ፓኪስታን ግንኙነት ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ አሳድረዋል፣ ይህም ውጥረቱ እንዲጨምር እና በድንበር ተሻጋሪ ሽብርተኝነት እና በክልላዊ ደህንነት ላይ አለም አቀፍ ስጋት እንዲፈጠር አድርጓል።ክስተቱ በህንድ ታሪክ ውስጥ ከታወቁት የሽብር ድርጊቶች አንዱ ሆኖ የሚቀጥል ሲሆን በአለም አቀፍ የፀረ-ሽብርተኝነት ጥረቶች እና በህንድ የውስጥ ደህንነት ፖሊሲዎች ላይ ዘላቂ አንድምታ አለው።
Narendra Modi አስተዳደር
ሞዲ በ2014 የህንድ አጠቃላይ ምርጫ ካሸነፈ በኋላ እናቱን አገኛት። ©Anonymous
2014 Jan 1

Narendra Modi አስተዳደር

India
የሂንዱትቫ እንቅስቃሴ፣ የሂንዱ ብሔርተኝነትን የሚያበረታታ፣ በ1920ዎቹ ከተመሠረተበት ጊዜ ጀምሮ በህንድ ውስጥ ጉልህ የፖለቲካ ኃይል ነው።በ1950ዎቹ የተቋቋመው ብሃራቲያ ጃና ሳንግ ይህን ርዕዮተ ዓለም የሚወክል ቀዳሚ የፖለቲካ ድርጅት ነበር።እ.ኤ.አ. በ 1977 ጃና ሳንግ ከሌሎች ፓርቲዎች ጋር በመዋሃድ የጃናታ ፓርቲን ፈጠረ ፣ ግን ይህ ጥምረት በ 1980 ፈርሷል ። ይህንን ተከትሎ የቀድሞ የጃና ሳንግ አባላት እንደገና ተሰባስበው የባህራቲያ ጃናታ ፓርቲ (ቢጄፒ) መሰረቱ።ባለፉት አሥርተ ዓመታት፣ BJP የድጋፍ መሠረቱን እያሳደገ በሕንድ ውስጥ ዋነኛው የፖለቲካ ኃይል ሆኗል።እ.ኤ.አ. በሴፕቴምበር 2013 የጉጃራቱ ዋና ሚኒስትር ናሬንድራ ሞዲ ለ 2014 የሎክ ሳባ (ብሔራዊ ፓርላማ) ምርጫ የቢጄፒ ጠቅላይ ሚኒስትር እጩ ሆነው ታወቁ።ይህ ውሳኔ መጀመሪያ ላይ ከ BJP መስራች አባል LK Advani ጨምሮ በፓርቲው ውስጥ ተቃውሞ ገጥሞታል።የBJP የ2014 ምርጫ ስትራቴጂ ከባህላዊ አቀራረቡ የወጣ ሲሆን ሞዲ በፕሬዚዳንታዊ ቅስቀሳ ውስጥ ማዕከላዊ ሚና ተጫውቷል።ይህ ስትራቴጂ እ.ኤ.አ. በ2014 መጀመሪያ ላይ በተካሄደው 16ኛው ሀገራዊ አጠቃላይ ምርጫ የተሳካ ነበር ።ብሔራዊ ዲሞክራሲያዊ ህብረትን (ኤንዲኤ) የሚመራው ቢጄፒ ከፍተኛ ድል አስመዝግቧል ፣ ፍጹም አብላጫውን በማግኘቱ እና በሞዲ መሪነት መንግስትን መሰረተ።በሞዲ መንግስት የተቀበለው ስልጣን BJP በመላ ህንድ በሚካሄደው የክልል ምክር ቤት ምርጫ ላይ ከፍተኛ ትርፍ እንዲያገኝ አስችሎታል።መንግሥት የማኑፋክቸሪንግ፣ የዲጂታል መሠረተ ልማትን እና ንጽህናን ለማሳደግ የተለያዩ ውጥኖችን ጀምሯል።ከእነዚህም መካከል በህንድ፣ ዲጂታል ህንድ እና ስዋች ብሃራት ሚሽን ዘመቻዎች ውስጥ የተሰሩ ስራዎች ይገኙበታል።እነዚህ ውጥኖች የሞዲ መንግስት በዘመናዊነት፣ በኢኮኖሚ ልማት እና በመሰረተ ልማት ማጎልበት ላይ ያለውን ትኩረት የሚያንፀባርቁ ሲሆን ይህም በአገሪቱ ታዋቂነት እና ፖለቲካዊ ጥንካሬ ላይ አስተዋፅዖ ያደርጋል።
2019 Aug 1

አንቀጽ ፫፻ ⁇ ፯ ስለ መሻር

Jammu and Kashmir
እ.ኤ.አ. ኦገስት 6፣ 2019 የህንድ መንግስት በህንድ ህገ መንግስት አንቀጽ 370 መሰረት ለጃሙ እና ካሽሚር ግዛት የተሰጠውን ልዩ ሁኔታ ወይም የራስ ገዝ አስተዳደር በመሻር ከፍተኛ ህገመንግስታዊ ለውጥ አድርጓል።ይህ እርምጃ ከ1947 ጀምሮ በሥራ ላይ የነበሩትን ልዩ ድንጋጌዎች አስወገደ፣ ይህም በህንድ፣ በፓኪስታን እናበቻይና መካከል የግዛት አለመግባባት ያለበትን ክልል ይነካል።ከዚህ መሻር ጋር ተያይዞ የህንድ መንግስት በካሽሚር ሸለቆ ውስጥ በርካታ እርምጃዎችን ተግባራዊ አድርጓል።የመገናኛ መስመሮች ተቋርጠዋል, ይህ እርምጃ ለአምስት ወራት ያህል ቆይቷል.ሊፈጠር የሚችለውን ሁከት ለመከላከል በሺዎች የሚቆጠሩ ተጨማሪ የጸጥታ ሃይሎች ወደ ክልሉ ተሰማርተዋል።የቀድሞ ዋና ሚኒስትሮችን ጨምሮ ከፍተኛ ታዋቂ የካሽሚር የፖለቲካ ሰዎች ታሰሩ።እነዚህ እርምጃዎች ሁከትን ለመከላከል እንደ ቅድመ ዝግጅት እርምጃዎች በመንግስት ባለስልጣናት ተገልጸዋል።በተጨማሪም መሰረዙ የክልሉ ህዝብ የተለያዩ የመንግስት ፕሮግራሞችን ማለትም የመጠባበቂያ ጥቅማጥቅሞችን፣ የመማር መብትን እና መረጃ የማግኘት መብትን በተሟላ መልኩ እንዲጠቀም ለማድረግ ነው ሲሉም አረጋግጠዋል።በካሽሚር ሸለቆ ውስጥ ለእነዚህ ለውጦች የሚሰጠው ምላሽ የመገናኛ አገልግሎቶችን በማገድ እና በክፍል 144 ስር የሰዓት እላፊ በመውጣቱ ከፍተኛ ቁጥጥር ተደረገ። ብዙ የህንድ ብሔርተኞች እርምጃውን በካሽሚር ውስጥ ወደ ህዝባዊ ስርዓት እና ብልጽግና እንደ እርምጃ ሲያከብሩ ፣ ውሳኔው ነበር ። በህንድ ውስጥ በፖለቲካ ፓርቲዎች መካከል የተለያየ ምላሽ አጋጥሞታል.ገዥው የባሃራቲያ ጃናታ ፓርቲ እና ሌሎች በርካታ ፓርቲዎች መሻሩን ደግፈዋል።ሆኖም የሕንድ ብሔራዊ ኮንግረስ፣ ጃሙ እና ካሽሚር ብሔራዊ ኮንፈረንስ እና ሌሎችን ጨምሮ ከፓርቲዎች ተቃውሞ ገጥሞታል።የጃሙ እና ካሽሚር ግዛት አካል በሆነው በላዳክ፣ ምላሾች በማህበረሰብ መስመር ተከፋፍለዋል።በካርጂል የሺዓ ሙስሊሞች በብዛት በሚኖሩበት አካባቢ ሰዎች ውሳኔውን በመቃወም በላዳክ የሚገኘው የቡድሂስት ማህበረሰብ በአብዛኛው ደግፎታል።የህንድ ፕሬዝዳንት እ.ኤ.አ. በ1954 የወጣውን ፕሬዝዳንታዊ ትእዛዝ ለመሻር በአንቀጽ 370 ትዕዛዝ ለጃሙ እና ካሽሚር የተሰጡትን የራስ ገዝ አስተዳደር ድንጋጌዎች ውድቅ አድርገዋል።የሕንድ የአገር ውስጥ ጉዳይ ሚኒስትር በፓርላማ ውስጥ እንደገና የማደራጀት ረቂቅ አዋጅን አስተዋውቀዋል፣ ግዛቱን በሁለት የኅብረት ግዛቶች እንዲከፋፈሉ ሐሳብ አቅርበዋል፣ እያንዳንዱም በምክትል ገዥ እና በዩኒካሜር የሕግ አውጭ አካል የሚተዳደር ነው።ይህ ህግ እና የአንቀጽ 370ን ልዩ አቋም የመሻር ውሳኔ በሁለቱም የህንድ ፓርላማ ምክር ቤቶች ራጅያ ሳባ (የላይኛው ምክር ቤት) እና ሎክ ሳባሃ (የታችኛው ምክር ቤት) በነሐሴ 5 እና 6, 2019 ተከራክረዋል እና ጸድቀዋል።ይህ በጃምሙ እና ካሽሚር አስተዳደር እና አስተዳደር ላይ ትልቅ ለውጥ አሳይቷል፣ ህንድ ለዚህ ስትራቴጂካዊ አስፈላጊ እና ፖለቲካዊ ስሜታዊነት ያለው ክልል ባላት አቀራረብ ላይ ትልቅ ለውጥ ያሳያል።

Appendices



APPENDIX 1

India’s Geographic Challenge


Play button




APPENDIX 2

Why Most Indians Live Above This Line


Play button

Characters



Indira Gandhi

Indira Gandhi

Prime Minister of India

C. V. Raman

C. V. Raman

Indian physicist

Vikram Sarabhai

Vikram Sarabhai

Chairman of the Indian Space Research Organisation

Dr. Rajendra Prasad

Dr. Rajendra Prasad

President of India

Mahatma Gandhi

Mahatma Gandhi

Indian Lawyer

Sardar Vallabhbhai Patel

Sardar Vallabhbhai Patel

Deputy Prime Minister of India

Sonia Gandhi

Sonia Gandhi

President of the Indian National Congress

Amartya Sen

Amartya Sen

Indian economist

Homi J. Bhabha

Homi J. Bhabha

Chairperson of the Atomic Energy Commission of India

Lal Bahadur Shastri

Lal Bahadur Shastri

Prime Minister of India

Jawaharlal Nehru

Jawaharlal Nehru

Prime Minister of India

Atal Bihari Vajpayee

Atal Bihari Vajpayee

Prime Minister of India

V. K. Krishna Menon

V. K. Krishna Menon

Indian Statesman

Manmohan Singh

Manmohan Singh

Prime Minister of India

Rabindranath Tagore

Rabindranath Tagore

Bengali polymath

Mother Teresa

Mother Teresa

Albanian-Indian Catholic nun

A. P. J. Abdul Kalam

A. P. J. Abdul Kalam

President of India

B. R. Ambedkar

B. R. Ambedkar

Member of Parliament

Narendra Modi

Narendra Modi

Prime Minister of India

Footnotes



  1. Fisher, Michael H. (2018), An Environmental History of India: From Earliest Times to the Twenty-First Century, Cambridge and New York: Cambridge University Press, doi:10.1017/9781316276044, ISBN 978-1-107-11162-2, LCCN 2018021693, S2CID 134229667.
  2. Talbot, Ian; Singh, Gurharpal (2009), The Partition of India, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-85661-4, retrieved 15 November 2015.
  3. Chatterji, Joya; Washbrook, David (2013), "Introduction: Concepts and Questions", in Chatterji, Joya; Washbrook, David (eds.), Routledge Handbook of the South Asian Diaspora, London and New York: Routledge, ISBN 978-0-415-48010-9.
  4. Pakistan, Encarta. Archived 31 October 2009.
  5. Nawaz, Shuja (May 2008), "The First Kashmir War Revisited", India Review, 7 (2): 115–154, doi:10.1080/14736480802055455, S2CID 155030407.
  6. "Pakistan Covert Operations" (PDF). Archived from the original (PDF) on 12 September 2014.
  7. Prasad, Sri Nandan; Pal, Dharm (1987). Operations in Jammu & Kashmir, 1947–48. History Division, Ministry of Defence, Government of India.
  8. Hardiman, David (2003), Gandhi in His Time and Ours: The Global Legacy of His Ideas, Columbia University Press, pp. 174–76, ISBN 9780231131148.
  9. Nash, Jay Robert (1981), Almanac of World Crime, New York: Rowman & Littlefield, p. 69, ISBN 978-1-4617-4768-0.
  10. Cush, Denise; Robinson, Catherine; York, Michael (2008). Encyclopedia of Hinduism. Taylor & Francis. p. 544. ISBN 978-0-7007-1267-0.
  11. Assassination of Mr Gandhi Archived 22 November 2017 at the Wayback Machine, The Guardian. 31 January 1949.
  12. Stratton, Roy Olin (1950), SACO, the Rice Paddy Navy, C. S. Palmer Publishing Company, pp. 40–42.
  13. Markovits, Claude (2004), The UnGandhian Gandhi: The Life and Afterlife of the Mahatma, Anthem Press, ISBN 978-1-84331-127-0, pp. 57–58.
  14. Bandyopadhyay, Sekhar (2009), Decolonization in South Asia: Meanings of Freedom in Post-independence West Bengal, 1947–52, Routledge, ISBN 978-1-134-01824-6, p. 146.
  15. Menon, Shivshankar (20 April 2021). India and Asian Geopolitics: The Past, Present. Brookings Institution Press. p. 34. ISBN 978-0-670-09129-4. Archived from the original on 14 April 2023. Retrieved 6 April 2023.
  16. Lumby, E. W. R. 1954. The Transfer of Power in India, 1945–1947. London: George Allen & Unwin. p. 228
  17. Tiwari, Aaditya (30 October 2017). "Sardar Patel – Man who United India". pib.gov.in. Archived from the original on 15 November 2022. Retrieved 29 December 2022.
  18. "How Vallabhbhai Patel, V P Menon and Mountbatten unified India". 31 October 2017. Archived from the original on 15 December 2022. Retrieved 29 December 2022.
  19. "Introduction to Constitution of India". Ministry of Law and Justice of India. 29 July 2008. Archived from the original on 22 October 2014. Retrieved 14 October 2008.
  20. Swaminathan, Shivprasad (26 January 2013). "India's benign constitutional revolution". The Hindu: Opinion. Archived from the original on 1 March 2013. Retrieved 18 February 2013.
  21. "Aruna Roy & Ors. v. Union of India & Ors" (PDF). Supreme Court of India. 12 September 2002. p. 18/30. Archived (PDF) from the original on 7 May 2016. Retrieved 11 November 2015.
  22. "Preamble of the Constitution of India" (PDF). Ministry of Law & Justice. Archived from the original (PDF) on 9 October 2017. Retrieved 29 March 2012.
  23. Atul, Kohli (6 September 2001). The Success of India's Democracy. Cambridge England: Cambridge University press. p. 195. ISBN 0521-80144-3.
  24. "Reservation Is About Adequate Representation, Not Poverty Eradication". The Wire. Retrieved 19 December 2020.
  25. "The Constitution (Amendment) Acts". India Code Information System. Ministry of Law, Government of India. Archived from the original on 27 April 2008. Retrieved 9 December 2013.
  26. Parekh, Bhiku (1991). "Nehru and the National Philosophy of India". Economic and Political Weekly. 26 (5–12 Jan 1991): 35–48. JSTOR 4397189.
  27. Ghose, Sankar (1993). Jawaharlal Nehru. Allied Publishers. ISBN 978-81-7023-369-5.
  28. Kopstein, Jeffrey (2005). Comparative Politics: Interests, Identities, and Institutions in a Changing Global Order. Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-44604-4.
  29. Som, Reba (February 1994). "Jawaharlal Nehru and the Hindu Code: A Victory of Symbol over Substance?". Modern Asian Studies. 28 (1): 165–194. doi:10.1017/S0026749X00011732. JSTOR 312925. S2CID 145393171.
  30. "Institute History". Archived from the original on 13 August 2007., Indian Institute of Technology.
  31. Sony Pellissery and Sam Geall "Five Year Plans" in Encyclopedia of Sustainability, Vol. 7 pp. 156–160.
  32. Upadhyaya, Priyankar (1987). Non-aligned States And India's International Conflicts (Thesis submitted for the degree of Doctor of Philosophy of the Jawaharlal Nehru University thesis). Centre For International Politics Organization And Disarmament School Of International Studies New Delhi. hdl:10603/16265, p. 298.
  33. Upadhyaya 1987, p. 302–303, Chapter 6.
  34. Upadhyaya 1987, p. 301–304, Chapter 6.
  35. Pekkanen, Saadia M.; Ravenhill, John; Foot, Rosemary, eds. (2014). Oxford Handbook of the International Relations of Asia. Oxford: Oxford University Press. p. 181. ISBN 978-0-19-991624-5.
  36. Davar, Praveen (January 2018). "The liberation of Goa". The Hindu. Archived from the original on 1 December 2021. Retrieved 1 December 2021.
  37. "Aviso / Canhoneira classe Afonso de Albuquerque". ÁreaMilitar. Archived from the original on 12 April 2015. Retrieved 8 May 2015.
  38. Van Tronder, Gerry (2018). Sino-Indian War: Border Clash: October–November 1962. Pen and Sword Military. ISBN 978-1-5267-2838-8. Archived from the original on 25 June 2021. Retrieved 1 October 2020.
  39. Chari, P. R. (March 1979). "Indo-Soviet Military Cooperation: A Review". Asian Survey. 19 (3): 230–244. JSTOR 2643691. Archived from the original on 4 April 2020.
  40. Montgomery, Evan Braden (24 May 2016). In the Hegemon's Shadow: Leading States and the Rise of Regional Powers. Cornell University Press. ISBN 978-1-5017-0400-0. Archived from the original on 7 February 2023. Retrieved 22 September 2021.
  41. Hali, S. M. (2011). "Operation Gibraltar – an unmitigated disaster?". Defence Journal. 15 (1–2): 10–34 – via EBSCO.
  42. Alston, Margaret (2015). Women and Climate Change in Bangladesh. Routledge. p. 40. ISBN 9781317684862. Archived from the original on 13 October 2020. Retrieved 8 March 2016.
  43. Sharlach, Lisa (2000). "Rape as Genocide: Bangladesh, the Former Yugoslavia, and Rwanda". New Political Science. 22 (1): 92–93. doi:10.1080/713687893. S2CID 144966485.
  44. Bhubaneswar Bhattacharyya (1995). The troubled border: some facts about boundary disputes between Assam-Nagaland, Assam-Arunachal Pradesh, Assam-Meghalaya, and Assam-Mizoram. Lawyer's Book Stall. ISBN 9788173310997.
  45. Political Economy of Indian Development in the 20th Century: India's Road to Freedom and GrowthG.S. Bhalla,The Indian Economic Journal 2001 48:3, 1-23.
  46. G. G. Mirchandani (2003). 320 Million Judges. Abhinav Publications. p. 236. ISBN 81-7017-061-3.
  47. "Indian Emergency of 1975-77". Mount Holyoke College. Archived from the original on 19 May 2017. Retrieved 5 July 2009.
  48. Malhotra, Inder (1 February 2014). Indira Gandhi: A Personal and Political Biography. Hay House, Inc. ISBN 978-93-84544-16-4.
  49. "Tragedy at Turkman Gate: Witnesses recount horror of Emergency". 28 June 2015.
  50. Bedi, Rahul (1 November 2009). "Indira Gandhi's death remembered". BBC. Archived from the original on 2 November 2009. Retrieved 2 November 2009.
  51. "Why Gujarat 2002 Finds Mention in 1984 Riots Court Order on Sajjan Kumar". Archived from the original on 31 May 2019. Retrieved 31 May 2019.
  52. Joseph, Paul (11 October 2016). The SAGE Encyclopedia of War: Social Science Perspectives. SAGE. p. 433. ISBN 978-1483359885.
  53. Mukhoty, Gobinda; Kothari, Rajni (1984), Who are the Guilty ?, People's Union for Civil Liberties, archived from the original on 5 September 2019, retrieved 4 November 2010.
  54. "Bhopal Gas Tragedy Relief and Rehabilitation Department, Bhopal. Immediate Relief Provided by the State Government". Government of Madhya Pradesh. Archived from the original on 18 May 2012. Retrieved 28 August 2012.
  55. AK Dubey (21 June 2010). "Bhopal Gas Tragedy: 92% injuries termed "minor"". First14 News. Archived from the original on 24 June 2010. Retrieved 26 June 2010.
  56. Jayanth Jacob; Aurangzeb Naqshbandi. "41,000 deaths in 27 years: The anatomy of Kashmir militancy in numbers". Hindustan Times. Retrieved 18 May 2023.
  57. Engineer, Asghar Ali (7 May 2012). "The Bombay riots in historic context". The Hindu.
  58. "Understanding the link between 1992-93 riots and the 1993 Bombay blasts". Firstpost. 6 August 2015.
  59. "Preliminary Earthquake Report". USGS Earthquake Hazards Program. Archived from the original on 20 November 2007. Retrieved 21 November 2007.
  60. Bhandarwar, A. H.; Bakhshi, G. D.; Tayade, M. B.; Chavan, G. S.; Shenoy, S. S.; Nair, A. S. (2012). "Mortality pattern of the 26/11 Mumbai terror attacks". The Journal of Trauma and Acute Care Surgery. 72 (5): 1329–34, discussion 1334. doi:10.1097/TA.0b013e31824da04f. PMID 22673262. S2CID 23968266.

References



  • Bipan Chandra, Mridula Mukherjee and Aditya Mukherjee. "India Since Independence"
  • Bates, Crispin, and Subho Basu. The Politics of Modern India since Independence (Routledge/Edinburgh South Asian Studies Series) (2011)
  • Brass, Paul R. The Politics of India since Independence (1980)
  • Vasudha Dalmia; Rashmi Sadana, eds. (2012). The Cambridge Companion to Modern Indian Culture. Cambridge University Press.
  • Datt, Ruddar; Sundharam, K.P.M. Indian Economy (2009) New Delhi. 978-81-219-0298-4
  • Dixit, Jyotindra Nath (2004). Makers of India's foreign policy: Raja Ram Mohun Roy to Yashwant Sinha. HarperCollins. ISBN 9788172235925.
  • Frank, Katherine (2002). Indira: The Life of Indira Nehru Gandhi. Houghton Mifflin. ISBN 9780395730973.
  • Ghosh, Anjali (2009). India's Foreign Policy. Pearson Education India. ISBN 9788131710258.
  • Gopal, Sarvepalli. Jawaharlal Nehru: A Biography, Volume Two, 1947-1956 (1979); Jawaharlal Nehru: A Biography: 1956-64 Vol 3 (1985)
  • Guha, Ramachandra (2011). India After Gandhi: The History of the World's Largest Democracy. Pan Macmillan. ISBN 9780330540209. excerpt and text search
  • Guha, Ramachandra. Makers of Modern India (2011) excerpt and text search
  • Jain, B. M. (2009). Global Power: India's Foreign Policy, 1947–2006. Lexington Books. ISBN 9780739121450.
  • Kapila, Uma (2009). Indian Economy Since Independence. Academic Foundation. p. 854. ISBN 9788171887088.
  • McCartney, Matthew. India – The Political Economy of Growth, Stagnation and the State, 1951–2007 (2009); Political Economy, Growth and Liberalisation in India, 1991-2008 (2009) excerpt and text search
  • Mansingh, Surjit. The A to Z of India (The A to Z Guide Series) (2010)
  • Nilekani, Nandan; and Thomas L. Friedman (2010). Imagining India: The Idea of a Renewed Nation. Penguin. ISBN 9781101024546.
  • Panagariya, Arvind (2008). India: The Emerging Giant. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-531503-5.
  • Saravanan, Velayutham. Environmental History of Modern India: Land, Population, Technology and Development (Bloomsbury Publishing India, 2022) online review
  • Talbot, Ian; Singh, Gurharpal (2009), The Partition of India, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-85661-4
  • Tomlinson, B.R. The Economy of Modern India 1860–1970 (1996) excerpt and text search
  • Zachariah, Benjamin. Nehru (Routledge Historical Biographies) (2004) excerpt and text search