امپراتوری بیزانس: سلسله فرشته

اسحاق دوم آنجلوس امپراتور بیزانس از 1185 تا 1195 و دوباره از 1203 تا 1204 بود. پدرش آندرونیکوس دوکاس آنجلوس یک رهبر نظامی در آسیای صغیر (حدود 1122 - پس از 1185) بود که با Euphrosyne Kastamonitissa (حدود 1125) ازدواج کرد. 1195).Andronikos Doukas Angelos پسر کنستانتین آنجلوس و تئودورا کومننه (متولد 15 ژانویه 1096/1097)، کوچکترین دختر امپراتور الکسیوس اول کومنوس و ایرنه دوکاینا بود.بنابراین اسحاق عضوی از قبیله امپراتوری گسترده کومنوی بود.

آیزاک سلطنت خود را با پیروزی قاطع بر نورمن پادشاه سیسیل، ویلیام دوم، در نبرد دمتریتزس در 7 نوامبر 1185 آغاز کرد. ویلیام با 80000 مرد و 200 کشتی در اواخر سلطنت آندرونیکوس اول به بالکان حمله کرده بود.ویلیام دوم اخیراً دومین شهر امپراتوری بیزانس، تسالونیکا را غارت و تصرف کرده بود.این یک پیروزی قاطع بیزانس بود که منجر به اشغال مجدد فوری تسالونیکی شد و به تهدید نورمن ها برای امپراتوری پایان داد.بقایای ارتش نورمن از طریق دریا فرار کردند و بسیاری از کشتی‌ها متعاقباً در اثر طوفان گم شدند.هر نورمنی که موفق به فرار از تسالونیکی نمی شد توسط نیروهای آلن ارتش بیزانس به انتقام مرگ خویشاوندان خود هنگام غارت شهر قتل عام می شد.ناوگان نورمن تحت فرمان Tancred of Lecce که در دریای مرمره بود نیز عقب نشینی کرد.شهر Dyrrachium در سواحل آدریاتیک تنها بخشی از بالکان بود که در دست نورمن ها باقی ماند و این بهار بعد از یک محاصره سقوط کرد و عملاً به تلاش سیسیلی برای فتح امپراتوری پایان داد.پادشاهی سیسیل متحمل خسارات زیادی در کشته‌ها و اسارت‌ها شده بود.بیش از چهار هزار اسیر به قسطنطنیه فرستاده شدند و در آنجا توسط اسحاق دوم مورد بدرفتاری شدید قرار گرفتند.

در اواخر سال 1185، آیزاک ناوگانی متشکل از 80 گالری را برای آزادسازی برادرش الکسیوس سوم از آکا فرستاد، اما ناوگان توسط نورمن های سیسیل نابود شد.او سپس ناوگانی متشکل از 70 کشتی را فرستاد، اما به لطف مداخله نورمن، قبرس را از دست نجیب سرکش اسحاق کومننوس بازپس گرفت.

ظلم و ستم مالیات های اسحاق دوم که برای پرداخت ارتش و تأمین مالی ازدواج او افزایش یافت، منجر به قیام ولاخ-بلغارستان در اواخر سال 1185 شد. قیام آسن و پیتر شورش بلغارها و ولاخی های ساکن در موزیا و کوه های بالکان بود. موضوع پاریسریون امپراتوری بیزانس، ناشی از افزایش مالیات.در 26 اکتبر 1185، روز جشن سنت دمتریوس تسالونیکی آغاز شد و با بازسازی بلغارستان با ایجاد دومین امپراتوری بلغارستان ، تحت حکومت سلسله آسن به پایان رسید.

براناس امپراتور جدید اسحاق دوم آنجلوس را تحقیر می‌کرد، این امر، همراه با موفقیت‌های او به عنوان یک ژنرال و ارتباط با سلسله امپراتوری سابق کومننوی ، او را برای رسیدن به تاج و تخت جسارت کرد.در سال 1187، براناس برای مقابله با شورش ولاخ- بلغارستان فرستاده شد و نیکتاس کنیاتس او را به خاطر اعمالش علیه شورشیان تحسین کرد.این بار برخلاف وفاداری خود به آندرونیکس اول، او شورش کرد.او در شهر زادگاهش آدریانوپل به عنوان امپراتور اعلام شد، جایی که او نیروهای خود را جمع کرد و از حمایت نزدیکانش برخوردار شد.براناس سپس به سمت قسطنطنیه پیشروی کرد، جایی که نیروهایش در برابر ارتش مدافع به موفقیت اولیه دست یافتند.با این حال، او قادر به سوراخ کردن یا دور زدن مدافعان شهر نبود، و یا مدافعان را تحت کنترل خود درآورد و به هیچ وجه نمی توانست وارد شود.نیروهای امپراتوری به رهبری کنراد مونتفرات، برادر شوهر امپراتور، یک سورتی پرواز انجام دادند.نیروهای براناس تحت فشار پیاده نظام بسیار مجهز کنراد شروع به تسلیم شدن کردند.در پاسخ، براناس شخصاً به کنراد حمله کرد، اما فشار نیزه او آسیب چندانی نداشت.کنراد سپس براناس را از اسب خارج کرد و نیزه اش به گونه کلاه براناس برخورد کرد.یک بار روی زمین، الکسیوس براناس توسط سربازان پشتیبان کنراد سر بریده شد.با کشته شدن رهبرشان، ارتش شورشی از میدان گریخت.سر براناس را به کاخ امپراتوری بردند و در آنجا مانند یک توپ فوتبال رفتار کردند و سپس نزد همسرش آنا فرستادند که (به گفته مورخ نیکتاس کنیاتس) به این منظره تکان دهنده واکنش شجاعانه نشان داد.

در سال 1189، فردریک اول بارباروسا، امپراتور روم مقدس، به دنبال رهبری سربازان خود در سومین جنگ صلیبی از طریق امپراتوری بیزانس شد و اجازه گرفت.اما آیزاک مشکوک بود که بارباروسا می‌خواهد بیزانس را فتح کند: دلایل این نگرش مشکوک تماس دیپلماتیک فردریک با بلغارها و صرب‌ها، دشمنان امپراتوری بیزانس در این دوره، و همچنین دشمنی قبلی بارباروسا با مانوئل بود.شایعات دهه 1160 در مورد تهاجم آلمان به امپراتوری بیزانس هنوز در دربار بیزانس در دوران سلطنت آیزاک به یادگار مانده بود.در تلافی، ارتش بارباروسا شهر فیلیپوپولیس را اشغال کرد و ارتش بیزانسی متشکل از 3000 نفر را که سعی در بازپس گیری شهر داشتند، شکست داد.نیروهای بیزانسی موفق شدند دائماً و با موفقیت صلیبیون را مورد آزار و اذیت قرار دهند، اما گروهی از ارامنه نقشه راهبردی بیزانس را برای آلمانی ها فاش کردند.صلیبیان که از بیزانسی ها بیشتر بودند، آنها را ناآماده گرفتند و شکست دادند.به این ترتیب، اسحاق دوم مجبور به انجام تعهدات خود در سال 1190 شد، زمانی که فرستادگان آلمانی زندانی را که در قسطنطنیه نگهداری می‌شدند آزاد کرد و با بارباروسا گروگان‌ها را مبادله کرد تا تضمینی باشد که صلیبی‌ها تا زمانی که آنها را ترک نکنند، شهرک‌های محلی را غارت نخواهند کرد. قلمرو بیزانس

سومین جنگ صلیبی (1189-1192) تلاش سه پادشاه اروپایی مسیحیت غربی (فیلیپ دوم فرانسه، ریچارد اول از انگلستان و فردریک اول، امپراتور مقدس روم) برای تسخیر سرزمین مقدس پس از تصرف اورشلیم توسط سلطان ایوبی بود. صلاح الدین در سال 1187. به همین دلیل، جنگ صلیبی سوم به عنوان جنگ صلیبی پادشاهان نیز شناخته می شود.تا حدی موفق بود، شهرهای مهم عکا و یافا را بازپس گرفت و بیشتر فتوحات صلاح الدین را معکوس کرد، اما نتوانست اورشلیم را که هدف اصلی جنگ صلیبی و تمرکز مذهبی آن بود، بازپس گیرد.هنری دوم پادشاه انگلستان و فیلیپ دوم پادشاه فرانسه (معروف به "فیلیپ آگوستوس") با تحریک غیرت مذهبی، به درگیری خود با یکدیگر پایان دادند تا جنگ صلیبی جدیدی را رهبری کنند.با این حال، مرگ هنری (6 ژوئیه 1189)، به این معنی بود که گروه انگلیسی تحت فرمان جانشین او، ریچارد اول، پادشاه انگلستان قرار گرفت.امپراتور سالخورده آلمان فردریک بارباروسا نیز به دعوت به سلاح پاسخ داد و ارتش عظیمی را در سراسر بالکان و آناتولی رهبری کرد.

نبرد Tryavna در سال 1190 در کوه های اطراف شهر معاصر Tryavna در مرکز بلغارستان رخ داد.نتیجه، پیروزی بلغارستان بر امپراتوری بیزانس بود، که موفقیت های حاصل از آغاز شورش آسن و پیتر در سال 1185 را تضمین کرد.

مسیر دریایی ریچارد و فیلیپ به این معنی بود که آنها مجبور نبودند برای تدارکات یا اجازه عبور به همتایان یونانی خود اعتماد کنند.استثنای عجیب زمانی رخ داد که ریچارد شورش اسحاق کومنوس را سرکوب کرد و از بازگرداندن جزیره قبرس به بیزانس امتناع کرد و در عوض از آن برای رام کردن دست نشانده شورشی خود گای لوزینینان، پادشاه سابق اورشلیم استفاده کرد.پادشاهی جدید قبرس از 1192 تا 1489 قبل از ضمیمه شدن به جمهوری ونیز دوام آورد.

پس از موفقیت بزرگ بلغارستان در نبرد تریاونا در سال 1190، نیروهای آنها حملات مکرری را به تراکیه و مقدونیه انجام دادند.بیزانسی ها نمی توانستند با سواره نظام بلغاری که از جهات مختلف به منطقه وسیعی حمله می کردند، مقابله کنند.در سال 1194، ایوان آسن اول شهر مهم صوفیه و نواحی اطراف و همچنین دره بالای رودخانه استروما را تصرف کرده بود، جایی که ارتش او به عمق مقدونیه پیشروی کردند.بیزانسی ها برای منحرف کردن توجه او تصمیم گرفتند به سمت شرق حمله کنند.آنها ارتش شرقی را به فرماندهی الکسیوس گیدوس و ارتش غربی را تحت فرماندهی باسیل واتاتز داخلی خود جمع کردند تا از ظهور خطرناک قدرت بلغارستان جلوگیری کنند.آنها در نزدیکی آرکادیوپلیس در تراکیه شرقی با ارتش بلغارستان ملاقات کردند.پس از نبردی سخت، ارتش بیزانس نابود شد.بیشتر سربازان گیدوس از بین رفتند و او مجبور شد برای جان خود فرار کند، در حالی که ارتش غرب به طور کامل سلاخی شده بود و باسیل واتاتزس در میدان جنگ کشته شد.پس از شکست، آیزاک دوم آنجلوس با پادشاه مجارستان بلا سوم علیه دشمن مشترک اتحاد برقرار کرد.بیزانس باید از جنوب حمله می کرد و مجارستان باید به سرزمین های شمال غربی بلغارستان حمله می کرد و بلگراد، برانیچوو و در نهایت ویدین را تصرف می کرد، اما این طرح شکست خورد.

الکسیوس سوم آنجلوس با نام الکسیوس کومنوس سلطنت می کرد و خود را با سلسله کومننوس مرتبط می کرد.الکسیوس که عضوی از خانواده بزرگ امپراتوری بود، پس از خلع، کور کردن و زندانی کردن برادر کوچکترش اسحاق دوم آنجلوس، به سلطنت رسید.مهم ترین رویداد سلطنت او حمله چهارمین جنگ صلیبی به قسطنطنیه در سال 1203 از طرف الکسیوس چهارم آنجلوس بود.الکسیوس سوم، دفاع از شهر را به عهده گرفت که به اشتباه مدیریت کرد و سپس شبانه با یکی از سه دخترش از شهر گریخت.از آدریانوپل و سپس موسینوپلیس، او تلاش ناموفقی برای جمع آوری حامیان خود کرد، اما در نهایت اسیر مارکیز بونیفاس مونفرات شد.او باج داده شد و به آسیای صغیر فرستاده شد و در آنجا علیه دامادش تئودور لاسکاریس توطئه کرد، اما در نهایت دستگیر شد و آخرین روزهای زندگی خود را در صومعه هیاکینتوس در نیکیه سپری کرد و در آنجا درگذشت.

نبرد Serres در سال 1196 در نزدیکی شهر Serres در یونان معاصر بین ارتش های بلغارستان و امپراتوری بیزانس رخ داد.نتیجه پیروزی بلغارستان بود.به جای بازگشت پیروزمندانه، راه بازگشت به پایتخت بلغارستان به طرز غم انگیزی به پایان رسید.اندکی قبل از رسیدن به تارنوو، ایوان آسن اول توسط پسر عمویش ایوانکو که توسط بیزانس رشوه گرفته بود به قتل رسید.با این حال، تلاش آنها برای متوقف کردن بلغارها با شکست مواجه شد: ایوانکو نتوانست تاج و تخت را به دست گیرد و مجبور به فرار به بیزانس شد.بلغارها در زمان سلطنت کالویان بیشتر پیشروی کردند

جنگ صلیبی 1197 جنگی بود که توسط امپراتور هوهن اشتاوفن، هنری ششم، در پاسخ به تلاش ناقص پدرش، امپراتور فردریک اول، در طول جنگ صلیبی سوم در سال‌های 1189–1189 آغاز شد.در حالی که نیروهای او قبلاً در راه سرزمین مقدس بودند، هنری ششم قبل از عزیمتش در مسینا در 28 سپتامبر 1197 درگذشت. درگیری نوظهور تاج و تخت بین برادرش فیلیپ از سوابیا و رقیب ولف، اتو از برانزویک، باعث شد بسیاری از صلیبیون‌های رده بالاتر به کشور بازگردند. به آلمان برای حفظ منافع خود در انتخابات بعدی امپراتوری.اشراف باقی مانده در لشکرکشی قبل از بازگشت به آلمان، سواحل شام بین صور و طرابلس را تصرف کردند.جنگ صلیبی پس از تصرف صیدا و بیروت توسط مسیحیان در سال 1198 به پایان رسید.هانری ششم تصمیم گرفت از تهدید پدرش به زور علیه امپراتوری بیزانس که تحت تأثیر شورش های صربستان و بلغارستان و همچنین هجوم سلجوقیان قرار گرفته بود، استفاده کند.امپراتور اسحاق دوم آنجلوس روابط نزدیکی با پادشاه غاصب سیسیلی تانکرد لچه داشت، اما او در آوریل 1195 توسط برادرش الکسیوس سوم آنجلوس سرنگون شد.هنری از این مناسبت برای ادای احترام استفاده کرد و نامه ای تهدیدآمیز برای الکسیوس سوم ارسال کرد تا بودجه جنگ صلیبی برنامه ریزی شده را تامین کند.الکسیوس فوراً تسلیم خواسته‌های خراج‌داران شد و مالیات‌های زیادی از رعایایش دریافت کرد تا 5000 پوند طلا به صلیبیون بپردازد.هنری همچنین با شاه آمالریک قبرس و شاهزاده لئو کیلیکیه اتحاد برقرار کرد.

جنگ صلیبی چهارم (1202–1204) یک لشکرکشی مسلح مسیحی لاتین بود که توسط پاپ اینوسنتس سوم فراخوانی شد.هدف اعلام شده این لشکرکشی، بازپس گیری شهر اورشلیم تحت کنترل مسلمانان، با شکست دادن سلطنت قدرتمند ایوبیمصر ، قوی ترین دولت مسلمان آن زمان بود.با این حال، رشته ای از رویدادهای اقتصادی و سیاسی به محاصره زارا توسط ارتش صلیبی در سال 1202 و غارت قسطنطنیه، پایتخت امپراتوری بیزانس تحت کنترل مسیحیان یونان در سال 1204، به جای مصر که در ابتدا برنامه ریزی شده بود، به اوج خود رسید.این امر منجر به تجزیه امپراتوری بیزانس توسط صلیبیون شد.

الکسیوس جوان در سال 1195 زمانی که الکسیوس سوم در یک کودتا اسحاق دوم را سرنگون کرد، به زندان افتاد.در سال 1201، دو بازرگان پیسان برای قاچاق آلکسیوس از قسطنطنیه به امپراتوری مقدس روم استخدام شدند، جایی که او نزد برادر شوهرش فیلیپ سوابیا، پادشاه آلمان پناه برد.طبق روایت معاصر رابرت کلاری، زمانی که الکسیوس در دربار سوابیا بود، با مارکیز بونیفاس از مونتفرات، پسر عموی فیلیپ، که برای رهبری جنگ صلیبی چهارم انتخاب شده بود، اما به طور موقت جنگ صلیبی را در طول محاصره صلیبی ترک کرده بود ملاقات کرد. زارا در سال 1202 برای دیدار فیلیپ.ظاهراً بونیفاس و الکسیوس در مورد منحرف کردن جنگ صلیبی به قسطنطنیه بحث کردند تا الکسیوس بتواند به تاج و تخت پدرش بازگردد.مونتفرات در حالی که زمستان در زارا بود به جنگ صلیبی بازگشت و به زودی توسط فرستادگان شاهزاده الکسیوس که به صلیبیون پیشنهاد کردند 10000 سرباز بیزانسی برای کمک به جنگ در جنگ صلیبی، نگهداری 500 شوالیه در سرزمین مقدس، خدمت نیروی دریایی بیزانس به صلیبیون پیشنهاد کردند (20). کشتی ها) در انتقال ارتش صلیبی بهمصر و همچنین پول پرداخت بدهی صلیبیون به جمهوری ونیز با 200000 مارک نقره.علاوه بر این، او قول داد که کلیسای ارتدوکس یونان را تحت اختیار پاپ قرار دهد.

محاصره قسطنطنیه در سال 1203 یک محاصره صلیبی پایتخت امپراتوری بیزانس بود، در حمایت از امپراتور مخلوع اسحاق دوم آنجلوس و پسرش الکسیوس چهارم آنجلوس.این نتیجه اصلی جنگ صلیبی چهارم بود.

شهروندان قسطنطنیه در اواخر ژانویه 1204 شورش کردند و در هرج و مرج یک نجیب زاده گمنام به نام نیکلاس کانابوس به عنوان امپراتور شناخته شد، اگرچه او تمایلی به پذیرش تاج نداشت.دو امپراطور مشترک خود را در کاخ بلاخرنا سنگر گرفتند و به مورتزوفلوس مأموریت دادند که از صلیبیون کمک بگیرد یا حداقل او را از قصد خود آگاه کردند.مورتزوفلوس در شب 28–29 ژانویه 1204 به جای تماس با صلیبیون، از دسترسی خود به کاخ برای رشوه دادن به «تبرداران» (گارد وارنگیان) استفاده کرد و با حمایت آنها امپراتوران را دستگیر کرد.به نظر می رسد حمایت وارنگیان در موفقیت کودتا اهمیت زیادی داشته است، اگرچه مورتزوفلوس از روابط و همکاران خود نیز کمک گرفته است.الکسیوس چهارم جوان در نهایت در زندان خفه شد.در حالی که پدرش اسحاق، هر دو ناتوان و نابینا، در حوالی زمان کودتا درگذشت، مرگ او به گونه‌های مختلف به ترس، اندوه یا بدرفتاری نسبت داده می‌شود.کانابوس ابتدا در امان ماند و به الکسیوس پنجم پیشنهاد داد، اما او هم این و هم احضار دیگر امپراتور را رد کرد و در ایاصوفیه پناه گرفت.او را به زور از پله های کلیسای جامع خارج کردند و کشتند.

الکسیوس پنجم دوکاس از فوریه تا آوریل 1204 امپراتور بیزانس بود، درست قبل از غارت قسطنطنیه توسط شرکت کنندگان در جنگ صلیبی چهارم .نام خانوادگی او دوکاس بود، اما او با نام مستعار مورتزوفلوس نیز شناخته می‌شد که به ابروهای پرپشت و آویزان یا شخصیتی عبوس و عبوس اشاره می‌کرد.او از طریق کودتای کاخ به قدرت رسید و پیشینیان خود را در این روند کشت.اگرچه او تلاش های شدیدی برای دفاع از قسطنطنیه در برابر ارتش صلیبی انجام داد، تلاش های نظامی او بی نتیجه ماند.اقدامات او مورد حمایت توده مردم قرار گرفت، اما او نخبگان شهر را از خود دور کرد.پس از سقوط، غارت و اشغال شهر، الکسیوس پنجم توسط امپراتور سابق دیگری کور شد و بعداً توسط رژیم جدید لاتین اعدام شد.او آخرین امپراتور بیزانس بود که تا زمان بازپس گیری قسطنطنیه توسط بیزانس در سال 1261 در قسطنطنیه حکومت کرد.

غارت قسطنطنیه در آوریل 1204 رخ داد و نقطه اوج جنگ صلیبی چهارم بود.ارتش های صلیبی بخش هایی از قسطنطنیه را که در آن زمان پایتخت امپراتوری بیزانس بود، تصرف، غارت و ویران کردند.پس از تسخیر شهر، امپراتوری لاتین (که توسط بیزانس به نام فرانککراتیا یا اشغال لاتین شناخته می شد) تأسیس شد و بالدوین فلاندر به عنوان امپراتور بالدوین اول قسطنطنیه در ایاصوفیه تاج گذاری کرد.پس از غارت شهر، بیشتر قلمروهای امپراتوری بیزانس بین صلیبیون تقسیم شد.اشراف بیزانسی همچنین تعدادی ایالت کوچک مستقل ایجاد کردند که یکی از آنها امپراتوری نیکیه بود که در نهایت در سال 1261 قسطنطنیه را بازپس گرفت و احیای امپراتوری را اعلام کرد.با این حال، امپراتوری بازسازی شده هرگز نتوانست قدرت ارضی یا اقتصادی سابق خود را پس بگیرد و در نهایت در محاصره قسطنطنیه در سال 1453 به دست امپراتوری عثمانی در حال ظهور افتاد.غارت قسطنطنیه نقطه عطفی بزرگ در تاریخ قرون وسطی است.تصمیم صلیبیون برای حمله به بزرگترین شهر مسیحی جهان بی سابقه و بلافاصله بحث برانگیز بود.گزارش‌های غارت و وحشیگری جنگ‌های صلیبی جهان ارتدکس را رسوا و وحشت زده کرد.روابط بین کلیساهای کاتولیک و ارتدکس قرن ها بعد به طور فاجعه آمیزی آسیب دید و تا زمان مدرن به طور اساسی ترمیم نشد.امپراتوری بیزانس بسیار فقیرتر، کوچکتر و در نهایت کمتر قادر به دفاع از خود در برابر فتوحات سلجوقیان و عثمانی ها بود.بنابراین اقدامات صلیبیون مستقیماً به فروپاشی مسیحیت در شرق سرعت بخشید و در دراز مدت به تسهیل فتوحات بعدی عثمانی در اروپای جنوب شرقی کمک کرد.

جنگ‌های نیقیه و لاتین مجموعه‌ای از جنگ‌ها بین امپراتوری لاتین و امپراتوری نیکیه بود که با انحلال امپراتوری بیزانس توسط چهارمین جنگ صلیبی در سال 1204 شروع شد. جنگ صلیبی چهارم، و همچنین جمهوری ونیز ، در حالی که امپراتوری نیکیه گهگاه توسط امپراتوری دوم بلغارستان کمک می‌کرد و از رقیب ونیز، جمهوری جنوا، کمک می‌خواست.این درگیری همچنین شامل ایالت یونانی اپیروس بود که همچنین مدعی میراث بیزانسی و مخالف هژمونی نیکیه بود.فتح مجدد قسطنطنیه توسط نیکیه در سال 1261 پس از میلاد و احیای امپراتوری بیزانس تحت سلسله Palaiologos به درگیری پایان نداد، زیرا بیزانسی ها تلاش های خود را برای تسخیر جنوب یونان (شاهزاده آخائه و دوک نشین آتن) آغاز کردند. جزایر دریای اژه تا قرن پانزدهم، در حالی که قدرت های لاتین، به رهبری پادشاهی آنژوین ناپل، تلاش کردند تا امپراتوری لاتین را احیا کنند و حملاتی را به امپراتوری بیزانس انجام دادند.