تاریخ کره

-100

Buyeo

ضمیمه ها

شخصیت ها

پانویسها و منابع

منابع


Play button

8000 BCE - 2023

تاریخ کره



تاریخ کره به دوران پارینه سنگی پایین بازمی گردد، با اولین فعالیت های بشری شناخته شده در شبه جزیره کره و در منچوری تقریباً نیم میلیون سال پیش رخ داده است.[1] دوره نوسنگی پس از 6000 سال قبل از میلاد آغاز شد که با ظهور سفال در حدود 8000 قبل از میلاد برجسته شد.در سال 2000 قبل از میلاد، عصر برنز آغاز شد و پس از آن عصر آهن در حدود 700 قبل از میلاد آغاز شد.[2] جالب توجه است که بر اساس تاریخ کره، مردم پارینه سنگی اجداد مستقیم مردم کره کنونی نیستند، اما اجداد مستقیم آنها مردم نوسنگی حدود 2000 سال قبل از میلاد تخمین زده می شود.[3]سامگوک یوسا افسانه ای استقرار پادشاهی گوجوسئون در شمال کره و جنوب منچوری را بازگو می کند.[4] در حالی که منشاء دقیق گوجوسئون گمانه‌زنی است، شواهد باستان‌شناسی وجود آن را در شبه‌جزیره کره و منچوری حداقل در قرن چهارم قبل از میلاد تأیید می‌کند.ایالت جین در کره جنوبی در قرن سوم قبل از میلاد به وجود آمد.در پایان قرن دوم پیش از میلاد، ویمان چوسون جایگزین گیجا چوسون شد و متعاقباً تسلیم سلسله هان چین شد.این منجر به دوره پروتو-سه پادشاهی شد، دوره ای پرآشوب که با جنگ مداوم مشخص شد.سه پادشاهی کره، متشکل از گوگوریو ، باکجه و سیلا، از قرن اول قبل از میلاد بر شبه جزیره و منچوری تسلط یافتند.اتحاد سیلا در سال 676 میلادی پایان این حکومت سه جانبه بود.بلافاصله پس از آن، در سال 698، کینگ گو Balhae را در قلمروهای سابق گوگوریو تأسیس کرد، و آغاز دوره ایالت های شمالی و جنوبی (698-926) بود که در آن باله و سیلا با هم زندگی می کردند.اواخر قرن نهم شاهد تجزیه سیلا به سه پادشاهی بعدی (892–936) بود که در نهایت تحت سلسله گوریو وانگ گئون متحد شدند.همزمان، بالهه به سلسله لیائو به رهبری خیتان سقوط کرد و باقیمانده ها، از جمله آخرین ولیعهد، در گوریو ادغام شدند.[5] دوره گوریو با تدوین قوانین، یک سیستم خدمات مدنی ساختاریافته، و یک فرهنگ شکوفا تحت تأثیر بودایی مشخص شد.با این حال، در قرن سیزدهم، تهاجمات مغول ، گوریو را تحت تأثیر امپراتوری مغول وسلسله یوان چین قرار داد.[6]ژنرال یی سونگ گی سلسله چوسون را در سال 1392 پس از یک کودتای موفق علیه سلسله گوریو تأسیس کرد.[7] دوران چوسون شاهد پیشرفت‌های چشمگیری بود، به‌ویژه در زمان پادشاه سجونگ کبیر (1418-1450)، که اصلاحات متعددی را انجام داد و هانگول، الفبای کره‌ای را ایجاد کرد.با این حال، اواخر قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم با تهاجمات خارجی و اختلافات داخلی، به ویژه تهاجم ژاپنی ها به کره، خدشه دار شد.با وجود دفع موفقیت آمیز این تهاجمات با کمک چین مینگ ، هر دو کشور متحمل خسارات گسترده ای شدند.پس از آن، سلسله چوسون به طور فزاینده ای انزواطلب شد و در قرن نوزدهم به اوج خود رسید، زمانی که کره که تمایلی به مدرن شدن نداشت، مجبور به امضای معاهدات نابرابر با قدرت های اروپایی شد.این دوره افول در نهایت منجر به تأسیس امپراتوری کره (1897-1910) شد، دوره کوتاهی از مدرنیزاسیون سریع و اصلاحات اجتماعی.با این وجود، تا سال 1910، کره به مستعمره ژاپن تبدیل شد، وضعیتی که تا سال 1945 حفظ کرد.مقاومت کره در برابر حکومت ژاپن با جنبش گسترده 1 مارس 1919 به اوج خود رسید. پس از جنگ جهانی دوم ، در سال 1945، متفقین کره را به یک منطقه شمالی، تحت نظارت اتحاد جماهیر شوروی ، و یک منطقه جنوبی تحت نظارت ایالات متحده تقسیم کردند.این تقسیم بندی در سال 1948 با تأسیس کره شمالی و جنوبی تقویت شد.جنگ کره که توسط کیم ایل سونگ کره شمالی در سال 1950 آغاز شد، به دنبال اتحاد مجدد شبه جزیره تحت حکومت کمونیستی بود.علیرغم پایان یافتن آتش بس در سال 1953، پیامدهای جنگ تا به امروز ادامه دارد.کره جنوبی دستخوش دموکراتیزه شدن و رشد اقتصادی قابل توجهی شد و به موقعیتی قابل مقایسه با کشورهای توسعه یافته غربی دست یافت.برعکس، کره شمالی، تحت حکومت توتالیتر خانواده کیم، از نظر اقتصادی با چالش و متکی به کمک های خارجی باقی مانده است.
HistoryMaps Shop

بازدید از فروشگاه

دوره پارینه سنگی کره
تفسیر هنری دوره پارینه سنگی در شبه جزیره کره. ©HistoryMaps
500000 BCE Jan 1 - 8000 BCE

دوره پارینه سنگی کره

Korea
دوره پارینه سنگی کره اولین دوره پیش از تاریخ شناخته شده در شبه جزیره کره است که از حدود 500000 تا 10000 سال پیش را شامل می شود.مشخصه این دوران ظهور و استفاده از ابزار سنگی توسط اجداد اولیه بشر است.سایت‌هایی در سراسر شبه‌جزیره کره، خردکن‌های اولیه، دست‌کش‌ها و دیگر ابزارهای سنگی را به‌دست آورده‌اند که شواهدی از سکونت انسان اولیه و سازگاری آنها با محیط را ارائه می‌دهند.با گذشت زمان، ابزارها و مصنوعات این دوره در پیچیدگی تکامل یافتند که نشان دهنده پیشرفت در تکنیک های ابزارسازی بود.مکان‌های پارینه سنگی اولیه اغلب ابزارهایی را نشان می‌دهند که از سنگریزه‌های رودخانه ساخته شده‌اند، در حالی که مکان‌های پارینه سنگی متأخر شواهدی از ابزارهای ساخته شده از سنگ‌های بزرگتر یا مواد آتشفشانی نشان می‌دهند.این ابزار در درجه اول برای شکار، جمع آوری و سایر فعالیت های زنده ماندن روزانه استفاده می شد.علاوه بر این، دوره پارینه سنگی در کره به دلیل بینش آن در مورد الگوهای مهاجرت و اسکان انسان های اولیه قابل توجه است.شواهد فسیلی نشان می دهد که انسان های اولیه از سایر نقاط آسیا به شبه جزیره کره مهاجرت کرده اند.همانطور که آب و هوا تغییر کرد و مهمان نوازتر شد، این جمعیت ها ساکن شدند و فرهنگ های منطقه ای متمایز شروع به ظهور کردند.پایان دوره پارینه سنگی نشان دهنده گذار به دوران نوسنگی بود، جایی که سفال و کشاورزی نقش محوری تری در زندگی روزمره ایفا کردند.
▲
●
نوسنگی کره ای
دوره نوسنگی. ©HistoryMaps
8000 BCE Jan 1 - 1503 BCE

نوسنگی کره ای

Korean Peninsula
دوره سفال جولمون، از 8000 تا 1500 قبل از میلاد، هر دو مرحله فرهنگی میان سنگی و نوسنگی در کره را در بر می گیرد.[8] این دوران، که گاهی به آن «نوسنگی کره‌ای» نیز گفته می‌شود، به خاطر ظروف سفالی تزئین‌شده‌اش، به‌ویژه از 4000 تا 2000 پیش از میلاد، مشهور است.اصطلاح "جولمون" به "نقش شانه دار" ترجمه می شود.این دوره نشان دهنده سبک زندگی تحت سلطه شکار، جمع آوری و کشت گیاهان در مقیاس کوچک است.[9] مکان‌های قابل‌توجهی از این دوران، مانند گوسان‌نی در جزیره ججو-دو، نشان می‌دهند که منشأ جئولمون تا 10000 سال قبل از میلاد بازمی‌گردد.[10] اهمیت سفال های این دوره با پتانسیل آن برای قرار گرفتن در میان قدیمی ترین اشکال سفالی شناخته شده در جهان تأکید می شود.جئولمون اولیه، از حدود 6000 تا 3500 قبل از میلاد، با شکار، ماهیگیری در اعماق دریا، و ایجاد سکونتگاه های گودال نیمه دائمی مشخص می شد.[11] سایت های کلیدی از این دوره، مانند Seopohang، Amsa-dong، و Osan-ri، بینش هایی را در مورد زندگی روزمره و شیوه های معیشتی ساکنان ارائه می دهند.جالب توجه است، شواهد به دست آمده از مناطق ساحلی مانند اولسان سجوک-ری و دونگسام-دونگ حاکی از تمرکز بر جمع آوری صدف است، اگرچه بسیاری از باستان شناسان بر این باورند که این مکان های تپه صدفی بعداً در جولمون اولیه پدیدار شدند.[12]دوره جولمون میانه (حدود 3500-2000 ق.م) شواهدی از شیوه های کشت ارائه می دهد.[13] قابل توجه، سایت Dongsam-dong Shellmidden قدمت مستقیم AMS یک دانه ارزن اهلی دم روباهی را به این دوران تولید کرده است.[14] با این حال، با وجود ظهور کشت، ماهیگیری در اعماق دریا، شکار، و جمع آوری صدف از جنبه های مهم امرار معاش باقی ماند.سفال های این دوره که به سفال های «کلاسیک ژولمون» یا «بیتسالمونوی» شهرت دارند، با تزئینات پیچیده شانه ای و بند ناف خود که تمام سطح ظرف را می پوشاند، متمایز است.اواخر دوره ژولمون، از حدود 2000 تا 1500 قبل از میلاد، شاهد تغییر در الگوهای معیشتی، با کاهش تاکید بر بهره برداری از صدف ها بود.[15] سکونتگاه‌هایی مانند Sangchon-ri و Imbul-ri در داخل ظاهر شدند که نشان‌دهنده حرکت به سمت تکیه گیاهان کشت‌شده است.این دوره به موازاتفرهنگ Xiajiadian پایین در لیائونینگ، چین است.با رو به زوال ماندن اواخر دوران جولمون، ساکنان با رقابت تازه واردانی مواجه شدند که در کشت بریده بریده و سوزانده و از سفال های مومون بدون تزئین استفاده می کردند.شیوه‌های کشاورزی پیشرفته این گروه به شکارگاه‌های سنتی مردم جئولمون تجاوز کرد و تغییر قابل توجهی را در چشم‌انداز فرهنگی و معیشتی منطقه نشان داد.
▲
●
عصر برنز کره
نماینده هنرمند سکونتگاه عصر برنز کره. ©HistoryMaps
1500 BCE Jan 1 - 303 BCE

عصر برنز کره

Korea
دوره سفال مومون، که تقریباً از 1500 تا 300 قبل از میلاد را در بر می گیرد، یک دوره مهم در ماقبل تاریخ کره است.این دوره عمدتاً با ظروف پخت و پز و ذخیره سازی بدون تزئین یا ساده آن مشخص می شود که به ویژه بین 850-550 قبل از میلاد برجسته بودند.عصر مومون شروع کشاورزی فشرده و تکامل جوامع پیچیده در شبه جزیره کره و مجمع الجزایر ژاپن را نشان داد.علیرغم اینکه گهگاه به عنوان «عصر مفرغ کره‌ای» نامگذاری می‌شود، این طبقه‌بندی می‌تواند گمراه‌کننده باشد، زیرا تولید مفرغ محلی بسیار دیرتر، در حدود اواخر قرن هشتم قبل از میلاد آغاز شد، و مصنوعات برنزی به ندرت در این دوره یافت شد.افزایش کاوش های باستان شناسی از اواسط دهه 1990، درک ما را از این دوره محوری در ماقبل تاریخ آسیای شرقی غنی کرده است.[16]قبل از دوره سفال جولمون (حدود 8000-1500 پ.یافته‌های مهم حوضه رودخانه لیائو و کره شمالی از حدود 1800 تا 1500 قبل از میلاد، مانند تدفین‌های مگالیتیک، سفال‌های مومون و سکونت‌گاه‌های بزرگ، احتمالاً به شروع دوره مومون در کره جنوبی اشاره می‌کنند.در طول این مرحله، افرادی که با استفاده از سفال مومون، کشت بریده و سوزان را تمرین می کردند، به نظر می رسید کسانی را که از الگوهای معیشتی دوره جولمون پیروی می کردند، جابجا کرده بودند.[17]مومون اولیه (حدود 1500-850 پ.سکونتگاه‌های این دوره عمدتاً در دره‌های رودخانه‌ای کره مرکزی غربی قرار داشتند.در پایان این دوره فرعی، سکونتگاه‌های بزرگ‌تری شروع به ظهور کردند و سنت‌های دیرینه مربوط به سیستم‌های تشریفاتی و مرده‌خانه‌ای مومون، مانند تدفین‌های مگالیتیک و تولید سفال‌های سرخ‌سوزی شده شروع به شکل‌گیری کردند.مومون میانه (حدود 850-550 پ.این دوره همچنین شاهد رشد نابرابری اجتماعی و توسعه سرانهای اولیه بود.[18]مومون متأخر (550-300 قبل از میلاد) با افزایش درگیری ها، سکونتگاه های مستحکم بالای تپه ها و تمرکز بیشتر جمعیت در مناطق ساحلی جنوبی مشخص شد.کاهش قابل توجهی در تعداد سکونتگاه ها در این دوره وجود داشت که احتمالاً به دلیل افزایش درگیری یا تغییرات آب و هوایی منجر به شکست محصول می شد.تقریباً در 300 سال قبل از میلاد، دوره مومون به پایان رسید که با ورود آهن و ظهور خانه‌های گودال با کوره‌های مرکب داخلی که یادآور دوره تاریخی بود، مشخص شد.[19]ویژگی های فرهنگی عصر مومون متنوع بود.در حالی که چشم انداز زبانی این دوره حاکی از تأثیرات هر دو زبان ژاپنی و کره ای است، اقتصاد عمدتاً مبتنی بر تولید خانگی با برخی از نمونه های تولید صنایع دستی تخصصی بود.الگوی معیشتی مومون گسترده بود و شکار، ماهیگیری و کشاورزی را در بر می گرفت.الگوهای سکونت از خانوارهای بزرگ چند نسلی در مومون اولیه به واحدهای خانواده هسته‌ای کوچکتر در خانه‌های گودال مجزا توسط مومون میانی تکامل یافته است.شیوه های مرده زنی متنوع بود، به گونه ای که تدفین های مگالیتیک، تدفین های سنگی، و دفن کوزه ها رایج بود.[20]
▲
●
1100 BCE
کره باستانornament
گوجوسون
اسطوره خلقت دانگون ©HistoryMaps
1100 BCE Jan 2 - 108 BCE

گوجوسون

Pyongyang, North Korea
گوخوسئون که با نام چوسون نیز شناخته می‌شود، اولین پادشاهی در شبه جزیره کره بود که گمان می‌رود توسط پادشاه افسانه‌ای دانگون در سال 2333 قبل از میلاد تأسیس شده است.بر اساس یادگاری های سه پادشاهی، دانگون از فرزندان شاهزاده آسمانی هواانگ و یک زن خرس به نام اونگنیو بود.در حالی که وجود دانگون تأیید نشده است، داستان او در شکل‌دهی هویت کره‌ای اهمیت قابل توجهی دارد، زیرا کره شمالی و جنوبی تأسیس Gojoseon را به عنوان روز بنیاد ملی جشن می‌گیرند.تاریخ گوخوسئون شاهد تأثیرات خارجی مانند جیزی، حکیمی ازسلسله شانگ بود که گفته می شود در قرن دوازدهم قبل از میلاد به شبه جزیره کره شمالی مهاجرت کرد و منجر به تأسیس گیجا چوسون شد.با این حال، بحث ها در مورد صحت و تفاسیر وجود Gija Joseon و نقش آن در تاریخ Gojoseon ادامه دارد.[21] تا سال 194 قبل از میلاد، سلسله گوجوسئون توسط وی من، یک پناهنده از یان، سرنگون شد و دوران ویمان چوسون را آغاز کرد.در سال 108 قبل از میلاد، ویمان چوسون توسط سلسله هان تحت تسلط امپراتور وو مواجه شد که منجر به استقرار چهار فرماندهی چینی در قلمروهای سابق گوخوسئون شد.این حکومت چینی در قرن سوم از بین رفت و در سال 313 پس از میلاد، منطقه به تصرف گوگوریو درآمد.وانگ‌ئوم، که اکنون پیونگ‌یانگ امروزی است، از قرن دوم پیش از میلاد به عنوان پایتخت گوخوسئون خدمت می‌کرد، در حالی که ایالت جین تا قرن سوم پیش از میلاد در بخش‌های جنوبی شبه جزیره پدید آمد.[22]
▲
●
کنفدراسیون جین
©Anonymous
300 BCE Jan 1 - 100 BCE

کنفدراسیون جین

South Korea
ایالت جین که بین قرن‌های چهارم تا دوم پیش از میلاد وجود داشت، کنفدراسیونی از دولت‌ها در بخش جنوبی شبه جزیره کره بود که از شمال با پادشاهی گوجوسئون همسایه بود.[23] پایتخت آن جایی در جنوب رودخانه هان قرار داشت.در حالی که ساختار سازمانی دقیق جین به عنوان یک نهاد سیاسی رسمی نامشخص است، به نظر می رسد که فدراسیونی از ایالت های کوچکتر، مشابه کنفدراسیون های بعدی سامهان بوده است.علیرغم ابهامات، تعامل جین با ویمان چوسون و تلاش هایش برای برقراری روابط دیپلماتیک با سلسلههان غربی نشان دهنده درجاتی از قدرت مرکزی پایدار است.قابل ذکر است، پس از اینکه ویمن تاج و تخت او را غصب کرد، گفته می شود که پادشاه جون گوجوسئون به جین پناه برد.علاوه بر این، برخی از محققان معتقدند که اشارات چینی به Gaeguk یا Gaemaguk می تواند مربوط به جین باشد.[24]سقوط جین موضوع بحث مورخان است.[25] برخی از سوابق نشان می‌دهند که به کنفدراسیون جین‌هان تکامل یافته است، در حالی که برخی دیگر استدلال می‌کنند که منشعب شد و سامهان گسترده‌تر را تشکیل داد که ماهان، جین‌هان و بیونهان را در بر می‌گرفت.یافته های باستان شناسی مربوط به جین عمدتاً در مناطقی که بعداً بخشی از ماهان شد کشف شده است.متن تاریخی چینی، سوابق سه پادشاهی، ادعا می کند که جینهان جانشین مستقیم جین بود.در مقابل، کتاب هان متأخر فرض می‌کند که ماهان، جین‌هان و بیونهان، همراه با 78 قبیله دیگر، همگی از ایالت جین سرچشمه گرفته‌اند.[26]علیرغم انحلال آن، میراث جین در دوره های بعدی نیز باقی ماند.نام «جین» همچنان در کنفدراسیون جین‌هان طنین‌انداز شد و اصطلاح «بیئونجین» نامی جایگزین برای بیونهان بود.علاوه بر این، برای مدت معینی، رهبر ماهان لقب «شاه جین» را به‌عنوان نماد برتری اسمی بر قبایل سامهان برگزید.
▲
●
چهار فرماندهی هان
چهار فرماندهی هان ©Anonymous
108 BCE Jan 1 - 300

چهار فرماندهی هان

Liaotung Peninsula, Gaizhou, Y
چهار فرماندهی هان فرماندهانچینی بودند که از اواخر قرن دوم قبل از میلاد تا اوایل قرن چهارم پس از میلاد در شبه جزیره کره شمالی و بخشی از شبه جزیره لیادونگ تأسیس شدند.آنها توسط امپراتور وو از سلسله هان در اوایل قرن دوم قبل از میلاد پس از تسخیر ویمان چوسون ایجاد شدند و به عنوان مستعمرات چینی در منطقه گوخوسئون سابق دیده می شدند که تا جنوب رودخانه هان می رسیدند.للنگ، لینتون، ژنفان و ژوانتو فرماندهی هایی بودند که ایجاد شدند و للنگ طولانی ترین و مرکز مهم تبادل فرهنگی و اقتصادی با سلسله های چینی بعدی بود.با گذشت زمان، سه نفر از فرماندهان سقوط کردند یا عقب نشینی کردند، اما للنگ برای چهار قرن باقی ماند و بر جمعیت بومی تأثیر گذاشت و بافت جامعه گوجوسئون را فرسایش داد.گوگوریو که در سال 37 قبل از میلاد تأسیس شد، در اوایل قرن پنجم شروع به جذب این فرماندهی ها در قلمرو خود کرد.در ابتدا، پس از شکست گوجوسئون در سال 108 قبل از میلاد، سه فرماندهی للنگ، لینتون و ژنفان تأسیس شدند و فرماندهی ژوانتو در 107 پیش از میلاد تأسیس شد.در قرن اول پس از میلاد، لینتون به Xuantu و ژنفان به Lelang ادغام شدند.در سال 75 قبل از میلاد، ژوانتو پایتخت خود را به دلیل مقاومت محلی منتقل کرد.فرماندهان، به ویژه للانگ، روابط تجاری با کشورهای همسایه کره مانند جین‌هان و بیونهان برقرار کردند.با ادغام گروه های بومی با فرهنگ هان، فرهنگ للنگ منحصر به فرد در قرن های اول و دوم پس از میلاد ظهور کرد.گونگسون دو، شخصیت مهمی از فرماندهی لیائودونگ، به قلمروهای گوگوریو گسترش یافت و در شمال شرقی تسلط داشت.دوران سلطنت او شاهد رویارویی با گوگوریو و گسترش به سرزمین های آن بود.پس از مرگ او در سال 204، جانشینان او همچنان به نفوذ خود ادامه دادند و گونگسون کانگ حتی بخش هایی از گوگوریو را در اوایل قرن سوم ضمیمه کرد.با این حال، در اواخر قرن سوم، سیما یی از کائو وی حمله کرد و قلمروهای آنها را تصرف کرد.پس از سقوط فرماندهان هان، گوگوریو قوی‌تر شد و سرانجام فرماندهی للانگ، دایفانگ و ژوانتو را در اوایل دهه 300 فتح کرد.
▲
●
کنفدراسیون سامهن
کنفدراسیون سامهن. ©HistoryMaps
108 BCE Jan 2 - 280

کنفدراسیون سامهن

Korean Peninsula
سامهان، که به عنوان سه هان نیز شناخته می‌شود، به کنفدراسیون‌های بیونهان، جین‌هان و ماهان اشاره دارد که در قرن اول پیش از میلاد در طول پادشاهی سه‌گانه کره به وجود آمدند.این کنفدراسیون‌ها که در بخش‌های مرکزی و جنوبی شبه جزیره کره واقع شده‌اند، بعداً به پادشاهی‌های باکجه، گایا و سیلا تبدیل شدند.اصطلاح "سامهن" از کلمه چینی-کره ای "سام" به معنای "سه" و کلمه کره ای "هان" که به معنای "بزرگ" یا "بزرگ" است مشتق شده است.نام "سامهن" برای توصیف سه پادشاهی کره نیز به کار می رفت و اصطلاح "هان" هنوز در اصطلاحات مختلف کره ای امروزه رایج است.با این حال، از هان در چینی هان و پادشاهی ها و سلسله های چینی که به آن هان نیز گفته می شود، متمایز است.اعتقاد بر این است که کنفدراسیون های سامهان پس از سقوط گوجوسئون در سال 108 قبل از میلاد به وجود آمدند.آنها به طور کلی به عنوان گروه بندی های سست از ایالت های شهر محصور در نظر گرفته می شوند.ماهان، بزرگترین و قدیمی ترین از این سه، در جنوب غربی قرار داشت و بعدها پایه و اساس پادشاهی باکجه شد.جین‌هان، متشکل از 12 کشور، پادشاهی سیلا را به وجود آورد و گمان می‌رود که در شرق دره رودخانه ناکدونگ قرار داشته باشد.بایونهان، همچنین متشکل از 12 دولت، منجر به تشکیل کنفدراسیون گایا شد، که بعداً به سیلا ادغام شد.قلمروهای دقیق کنفدراسیون های سامهان موضوع بحث است و مرزهای آنها احتمالاً در طول زمان تغییر کرده است.شهرک ها معمولاً در دره های کوهستانی امن ساخته می شدند و حمل و نقل و تجارت عمدتاً از طریق رودخانه و مسیرهای دریایی تسهیل می شد.دوره سامهان شاهد ورود منظم آهن به شبه جزیره کره جنوبی بود که منجر به پیشرفت در کشاورزی و ساخت و صادرات محصولات آهنی، به ویژه توسط ایالت های بیونهان شد.این دوره همچنین شاهد رشد تجارت بین‌المللی بود، به‌ویژه با فرماندهی چینی که در سرزمین‌های قدیمی گوجوسئون مستقر شده بود.تجارت با کشورهای نوظهور ژاپن شامل مبادله ظروف برنزی زینتی ژاپنی با آهن کره ای بود.در قرن سوم، زمانی که فدراسیون یاماتای ​​در کیوشو کنترل تجارت ژاپن با بیونهان را به دست آورد، پویایی تجارت تغییر کرد.
▲
●
Buyeo
Buyeo. ©Angus McBride
100 BCE Jan 1 - 494

Buyeo

Nong'an County, Changchun, Jil
Buyeo، [27] همچنین به عنوان Puyŏ یا Fuyu نیز شناخته می شود، [28] یک پادشاهی باستانی بود که در شمال منچوری و شمال شرقی چین امروزی بین قرن دوم قبل از میلاد تا 494 پس از میلاد قرار داشت.گاهی اوقات به دلیل روابطش با مردم یمائک که پیشروی کره ای های مدرن محسوب می شوند، به عنوان پادشاهی کره شناخته می شود.[29] بویئو به عنوان یک سلف مهم برای پادشاهی کره ای گوگوریو و باکجه در نظر گرفته می شود.در ابتدا، در دوره بعدی هان غربی (202 قبل از میلاد - 9 پس از میلاد)، بویو تحت صلاحیت فرماندهی ژوانتو، یکی از چهار فرماندهی هان بود.[30] با این حال، در اواسط قرن یکم پس از میلاد، بویو به عنوان متحدی حیاتی برای سلسله هان شرقی ظاهر شد و به عنوان حائلی در برابر تهدیدهای Xianbei و Goguryeo عمل کرد.علیرغم مواجهه با تهاجمات و چالش های سیاسی، بویو یک اتحاد استراتژیک با سلسله های مختلف چینی حفظ کرد که نشان دهنده اهمیت آن در منطقه است.[31]Buyeo در طول عمر خود با چندین تهدید خارجی روبرو بود.تهاجم قبیله Xianbei در سال 285 منجر به انتقال دربار آن به Okjeo شد.سلسله جین بعداً در بازگرداندن بویئو کمک کرد، اما پادشاهی به دلیل حملات گوگوریو و تهاجم دیگر شیان‌بی در سال 346، دچار انحطاط بیشتری شد. در سال 494، تحت فشار قبیله در حال ظهور ووجی (یا موهه)، بقایای بویئو نقل مکان کردند و در نهایت تسلیم شدند. به گوگوریو، پایان آن را نشان می دهد.به طور قابل‌توجه، متون تاریخی مانند سوابق سه پادشاهی، پیوندهای زبانی و فرهنگی بین بویو و همسایگان جنوبی‌اش، گوگوریو و یه را برجسته می‌کنند.میراث بویو در پادشاهی‌های بعدی کره باقی ماند.هر دو گوگوریو و باکجه، دو پادشاهی از سه پادشاهی کره، خود را جانشین بویئو می‌دانستند.اعتقاد بر این بود که پادشاه اونجو از باکجه از نوادگان پادشاه دونگمیونگ، بنیانگذار گوگوریو است.بعلاوه، باکجه در سال 538 رسماً خود را به نامبویه (بویه جنوبی) تغییر نام داد. سلسله گوریو همچنین به پیوندهای اجدادی خود با بویئو، گوگوریو و بکجه اذعان داشت که نشان دهنده تأثیر و میراث ماندگار بویئو در شکل دادن به هویت و تاریخ کره است.
▲
●
باشه
نمایش هنری ایالت اوکجو ©HistoryMaps
100 BCE Jan 1 - 400

باشه

Korean Peninsula
اوکجو، یک دولت قبیله ای کره ای باستانی، از قرن دوم قبل از میلاد تا قرن پنجم پس از میلاد در شبه جزیره کره شمالی وجود داشت.این منطقه به دو منطقه اصلی تقسیم شد: دونگ اوکجو (اوکجو شرقی) که منطقه ای از استان های هامگیونگ امروزی در کره شمالی را پوشش می دهد و بوک-وکجو (اوکجو شمالی) که در اطراف منطقه رودخانه دومان واقع شده است.در حالی که Dong-okjeo اغلب به سادگی به عنوان Okjeo نامیده می شد، Buk-okjeo نام های جایگزینی مانند Chiguru یا Guru داشت که دومی نیز نامی برای Goguryeo بود.[32] اوکجو با ایالت کوچک دونگی در جنوب آن همسایه بود و تاریخی در هم آمیخته با قدرت های همسایه بزرگتر مانند گوجوسئون، گوگوریو و فرماندهان مختلف چینی داشت.[33]اوکجو در سراسر وجود خود دوره های متناوب سلطه توسط فرماندهان چینی و گوگوریو را تجربه کرد.از قرن سوم قبل از میلاد تا سال 108 قبل از میلاد تحت کنترل گوجوسئون بود.تا سال 107 قبل از میلاد، فرماندهی ژوانتو نفوذ خود را بر اوکجو اعمال کرد.بعداً با گسترش گوگوریو، اوکجو بخشی از فرماندهی للانگ شرقی شد.این ایالت به دلیل موقعیت استراتژیک خود اغلب به عنوان پناهگاهی برای پادشاهی های همسایه عمل می کرد.به عنوان مثال، پادشاه گوگوریو دونگچئون و دربار بویئو به ترتیب در طول تهاجمات سال های 244 و 285 در اوکجو پناه گرفتند.با این حال، در اوایل قرن پنجم، گوانگگاتو بزرگ گوگوریو به طور کامل اوکجو را فتح کرد.اطلاعات فرهنگی درباره Okjeo، اگرچه اندک است، اما نشان می دهد که افراد و اعمال آن شباهت هایی به Goguryeo دارد."سامگوک ساگی" اوکجو شرقی را به عنوان سرزمینی حاصلخیز بین دریا و کوه ها و ساکنان آن را سربازانی شجاع و ماهر توصیف می کند.سبک زندگی، زبان و آداب و رسوم آنها - از جمله ازدواج های منظم و شیوه های دفن - شباهت هایی با گوگوریو داشت.مردم اوکجو اعضای خانواده را در یک تابوت به خاک سپردند و عروس بچه ها را تا زمان بلوغ با خانواده داماد خود زندگی می کردند.
▲
●
57 BCE - 668
سه پادشاهی کرهornament
Play button
57 BCE Jan 1 - 668

سه پادشاهی کره

Korean Peninsula
سه پادشاهی کره، متشکل از گوگوریو ، باکجه و سیلا، برای تسلط بر شبه جزیره کره در طول دوره باستان رقابت می کردند.این پادشاهی ها پس از سقوط Wiman Joseon ظهور کردند و ایالت ها و کنفدراسیون های کوچکتر را جذب کردند.در پایان دوره سه پادشاهی، تنها گوگوریو، باکجه و سیلا باقی ماندند که ایالت هایی مانند بویئو در سال 494 و گایا را در سال 562 ضمیمه کردند. آنها با هم کل شبه جزیره و بخشی از منچوری را اشغال کردند و فرهنگ و زبان مشابهی داشتند.بودیسم ، که در قرن سوم پس از میلاد معرفی شد، به دین دولتی هر سه پادشاهی تبدیل شد که با گوگوریو در سال 372 بعد از میلاد شروع شد.[34]دوره سه پادشاهی در قرن هفتم به اوج خود رسید، زمانی که سیلا، متحد سلسله تانگچین ، شبه جزیره را متحد کرد.این اتحاد به دنبال فتوحات گایا در سال 562، بکجه در سال 660 و گوگوریو در سال 668 به وقوع پیوست.سیلا، با حمایت وفاداران گوگوریو و باکجه، در برابر تسلط تانگ مقاومت کرد و در نهایت منجر به سه پادشاهی بعدی و الحاق سیلا به ایالت گوریو شد.در طول این دوران، هر پادشاهی تأثیرات فرهنگی منحصر به فرد خود را حفظ کرد: گوگوریو از شمال چین، باکجه از جنوب چین، و سیلا از استپ اوراسیا و سنت های محلی.[35]علیرغم ریشه های مشترک فرهنگی و زبانی، هر پادشاهی هویت و تاریخ متفاوتی داشت.همانطور که در کتاب سویی ثبت شده است، "رسوم، قوانین، و لباس های گوگوریو، بکجه و سیلا به طور کلی یکسان است".[36] آنها که در ابتدا ریشه در شیوه های شمنیستی داشتند، به طور فزاینده ای تحت تأثیر فلسفه های چینی مانند کنفوسیوس و تائوئیسم قرار گرفتند.در قرن چهارم، بودیسم در سراسر شبه جزیره گسترش یافت و برای مدت کوتاهی به دین غالب هر سه پادشاهی تبدیل شد.تنها در زمان سلسله گوریو، تاریخ جمعی شبه جزیره کره گردآوری شد.[37]
▲
●
Play button
57 BCE Jan 1 - 933

پادشاهی سیلا

Gyeongju, Gyeongsangbuk-do, So
سیلا که به نام شیلا نیز شناخته می شود، یکی از پادشاهی های کره باستانی بود که از سال 57 قبل از میلاد تا 935 پس از میلاد وجود داشت و عمدتاً در بخش های جنوبی و مرکزی شبه جزیره کره قرار داشت.آنها به همراه باکجه و گوگوریو سه پادشاهی تاریخی کره را تشکیل دادند.از این میان، سیلا کمترین جمعیت را داشت، تقریباً 850000 نفر، که به طور قابل توجهی کمتر از 3800000 بکجه و 3500000 نفر گوگوریو بود.[38] این پادشاهی که توسط هیوکگئوس از سیلا از خانواده پارک تأسیس شد، به مدت 586 سال تحت سلطه قبیله گیونگجو کیم، قبیله پارک Miryang به مدت 232 سال و قبیله Wolseong Seok به مدت 172 سال بود.سیلا در ابتدا به عنوان بخشی از کنفدراسیون های سامهان آغاز شد و بعداً با سلسله های سوئی و تانگ چین متحد شد.در نهایت شبه جزیره کره را با فتح بکجه در سال 660 و گوگوریو در سال 668 متحد کرد. به دنبال آن، سیلا متحد بر اکثر شبه جزیره حکومت می کرد، در حالی که شمال شاهد ظهور بالهای، ایالت جانشین گوگوریو بود.پس از یک هزار سال، سیلا به سه پادشاهی بعدی تقسیم شد که بعداً در سال 935 قدرت را به گوریو منتقل کردند [. 39]تاریخ اولیه سیلا به دوره سه پادشاهی اولیه بازمی‌گردد که طی آن کره به سه کنفدراسیون به نام سامهان تقسیم شد.سیلا به عنوان "سارو-گوک"، ایالتی در درون کنفدراسیون 12 عضوی به نام جین‌هان، منشا گرفت.با گذشت زمان، سارو-گوک از میراث گوجوسئون به شش قبیله جینهان تبدیل شد.[40] سوابق تاریخی کره‌ای، به‌ویژه افسانه‌های مربوط به تأسیس سیلا، از باک هیوکگئوس می‌گوید که پادشاهی را در اطراف گیونگجوی کنونی در سال 57 قبل از میلاد تأسیس کرد.یک افسانه جالب حکایت می کند که هیوکگئوس از تخمی که توسط یک اسب سفید گذاشته شده به دنیا آمد و در سن 13 سالگی تاج گذاری کرد. کتیبه هایی وجود دارد که نشان می دهد دودمان سلطنتی سیلا از طریق شاهزاده ای به نام کیم ایل-جه یا جین با شیونگنو ارتباط داشته است. میدی در منابع چینی[41] برخی از مورخان حدس می زنند که این قبیله ممکن است اصالتاً کره ای بوده و به کنفدراسیون Xiongnu ملحق شده باشد، بعداً به کره بازگشته و با خانواده سلطنتی Silla ادغام شده است.جامعه سیلا، به ویژه پس از تبدیل شدن به یک دولت متمرکز، کاملاً اشرافی بود.خانواده سلطنتی سیلا یک سیستم رتبه بندی استخوانی را اجرا می کرد که موقعیت اجتماعی، امتیازات و حتی موقعیت های رسمی فرد را تعیین می کرد.دو طبقه اولیه از سلطنت وجود داشت: "استخوان مقدس" و "استخوان واقعی".این انشعاب با سلطنت ملکه جیندوک، آخرین فرمانروای «استخوان مقدس»، در سال [654] به پایان رسید. اتخاذ تصمیمات حیاتی، مانند انتخاب ادیان دولتی.[43] پس از اتحاد، حکومت سیلا از مدل های بوروکراتیکچین الهام گرفت.این تغییری نسبت به زمان‌های قبلی بود که پادشاهان سیلا به شدت بر بودیسم تأکید می‌کردند و خود را «شاهان بودا» نشان می‌دادند.ساختار نظامی اولیه سیلا حول نگهبانان سلطنتی می چرخید که از خانواده سلطنتی و اشراف محافظت می کردند.سیلا به دلیل تهدیدات خارجی، به ویژه از سوی بکجه، گوگوریو و یاماتو ژاپن، پادگان های محلی را در هر ناحیه ایجاد کرد.با گذشت زمان، این پادگان ها تکامل یافتند و منجر به تشکیل واحدهای «بنر سوگند» شدند.هوارنگ، معادل شوالیه‌های غربی، به‌عنوان رهبران نظامی مهم ظاهر شد و در فتوحات سیلا، به‌ویژه اتحاد شبه‌جزیره کره، نقش اساسی داشت.فن آوری نظامی سیلا، از جمله کمان های ضربدری Cheonbono، به دلیل کارایی و دوام آن مشهور بود.علاوه بر این، نه لژیون، ارتش مرکزی سیلا، متشکل از گروه های مختلفی از سیلا، گوگوریو، باکجه و موه بود.[44] قابلیت‌های دریایی سیلا نیز قابل توجه بود، زیرا نیروی دریایی از کشتی‌سازی و دریانوردی قوی آن حمایت می‌کرد.بخش قابل توجهی از میراث فرهنگی سیلا در گیونگجو قرار دارد و مقبره های متعدد سیلا هنوز دست نخورده است.مصنوعات فرهنگی سیلا، به ویژه تاج ها و جواهرات طلا، بینش هایی را در مورد هنر و صنعت پادشاهی ارائه می دهد.یکی از شگفتی‌های کلیدی معماری Cheomseongdae، قدیمی‌ترین رصدخانه نجومی بازمانده در شرق آسیا است.در سطح بین‌المللی، سیلا از طریق جاده ابریشم با سوابق سیلا در اشعار حماسی فارسی مانند کوشنامه روابط برقرار کرد.بازرگانان و بازرگانان جریان اقلام فرهنگی و تجاری را بین سیلا و سایر نقاط آسیا به ویژه ایران تسهیل می کردند.[45] متونژاپنی ، نیهون شوکی و کوجیکی نیز به سیلا اشاره می‌کنند و افسانه‌ها و پیوندهای تاریخی بین دو منطقه را بازگو می‌کنند.
▲
●
گوگوریو
گوگوریو کاتافراکت، سواره نظام سنگین کره ای. ©Jack Huang
37 BCE Jan 1 - 668

گوگوریو

Liaoning, China
گوگوریو ، همچنین به عنوان گوریو شناخته می شود، پادشاهی کره ای بود که از 37 قبل از میلاد تا 668 پس از میلاد وجود داشت.این کشور که در بخش های شمالی و مرکزی شبه جزیره کره واقع شده است، نفوذ خود را به شمال شرقی چین امروزی، مغولستان شرقی، مغولستان داخلی و بخش هایی از روسیه گسترش داد.گوگوریو به عنوان یکی از سه پادشاهی کره، همراه با باکجه و سیلا، نقش مهمی در پویایی قدرت شبه جزیره کره ایفا کرد و تعاملات قابل توجهی با کشورهای همسایه در چین و ژاپن داشت.حکیم سامگوک، یک رکورد تاریخی از قرن دوازدهم، بیان می‌کند که گوگوریو در سال 37 قبل از میلاد توسط جومونگ، شاهزاده‌ای از بویئو تأسیس شد.نام "Goryeo" به عنوان نام رسمی در قرن پنجم اقتباس شد و خاستگاه اصطلاح انگلیسی مدرن "Korea" است.مشخصه حکومت اولیه گوگوریو، فدراسیونی متشکل از پنج قبیله بود که با تمرکز فزاینده به مناطق تبدیل شدند.در قرن چهارم، پادشاهی یک سیستم مدیریت منطقه ای را با محوریت قلعه ها ایجاد کرد.همانطور که گوگوریو گسترش می‌یابد، سیستم تفنگ را توسعه می‌دهد، شکلی از مدیریت شهرستانی.این سیستم بیشتر مناطق را به سئونگ (قلعه) یا چون (روستاها) تقسیم کرد که یک شوش یا سایر مقامات بر این شهرستان نظارت می کردند.از نظر نظامی، گوگوریو نیرویی بود که در شرق آسیا قابل محاسبه بود.این ایالت ارتش بسیار سازمان یافته ای داشت که می توانست تا 300000 سرباز را در اوج خود بسیج کند.ساختار نظامی در طول زمان، با اصلاحات در قرن چهارم که منجر به فتوحات ارضی قابل توجهی شد، تکامل یافت.هر شهروند مرد باید در ارتش خدمت کند، با جایگزین هایی مانند پرداخت مالیات اضافی غلات.قدرت نظامی پادشاهی در مقبره ها و مصنوعات متعدد آن مشهود بود که بسیاری از آنها دارای نقاشی های دیواری بودند که جنگ، مراسم و معماری گوگوریو را به نمایش می گذاشت.ساکنان گوگوریو سبک زندگی پر جنب و جوشی داشتند، با نقاشی های دیواری و مصنوعاتی که آنها را در پیشینیان هانبوک مدرن نشان می داد.آنها به فعالیت هایی مانند نوشیدنی، آواز، رقص و کشتی مشغول بودند.جشنواره Dongmaeng که هر ماه اکتبر برگزار می‌شود، رویداد مهمی بود که در آن مراسمی برای اجداد و خدایان انجام می‌شد.شکار نیز یک سرگرمی محبوب به ویژه در بین مردان بود که هم به عنوان سرگرمی و هم به عنوان آموزش نظامی خدمت می کرد.مسابقات تیراندازی با کمان رایج بود و اهمیت این مهارت را در جامعه گوگوریو برجسته می کرد.از نظر مذهبی، گوگوریو متنوع بود.مردم اجداد خود را می پرستیدند و به جانوران اسطوره ای احترام می گذاشتند.بودیسم در سال 372 به گوگوریو معرفی شد و به یک دین تأثیرگذار تبدیل شد و صومعه‌ها و زیارتگاه‌های زیادی در زمان سلطنت این پادشاهی ساخته شد.شمنیسم نیز بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ گوگوریو بود.میراث فرهنگی گوگوریو، از جمله هنر، رقص، و نوآوری های معماری آن مانند اوندول (سیستم گرمایش از کف)، پابرجا بوده و هنوز هم در فرهنگ مدرن کره قابل مشاهده است.
▲
●
Play button
18 BCE Jan 1 - 660

باکجه

Incheon, South Korea
باکجه که با نام Paekche نیز شناخته می‌شود، پادشاهی برجسته در بخش جنوب غربی شبه جزیره کره با تاریخ غنی از 18 قبل از میلاد تا 660 پس از میلاد بود.این پادشاهی یکی از سه پادشاهی کره به همراه گوگوریو و سیلا بود.پادشاهی توسط اونجو، سومین پسر جومونگ، بنیانگذار گوگوریو و همسرش سوسونو، در ویریسئونگ، که در حال حاضر بخشی از جنوب سئول است، تأسیس شد.باکجه جانشین بویئو، ایالتی واقع در منچوری امروزی، در نظر گرفته می شود.این پادشاهی نقشی حیاتی در بافت تاریخی منطقه ایفا کرد و اغلب درگیر ائتلاف های نظامی و سیاسی و درگیری با پادشاهی های همسایه خود، گوگوریو و سیلا بود.در اوج قدرت خود در قرن چهارم، باکجه قلمرو خود را به طور قابل توجهی گسترش داده بود و بخش بزرگی از شبه جزیره کره غربی و احتمالاً حتی بخش هایی از چین را تحت کنترل داشت و تا شمال پیونگ یانگ می رسید.این پادشاهی از موقعیت استراتژیکی برخوردار بود و به آن اجازه می داد به یک قدرت دریایی بزرگ در شرق آسیا تبدیل شود.باکجه روابط سیاسی و تجاری گسترده ای با پادشاهی هایچین وژاپن برقرار کرد.قابلیت های دریایی آن نه تنها تجارت را تسهیل کرد، بلکه به گسترش نوآوری های فرهنگی و فناوری در سراسر منطقه کمک کرد.باکجه به دلیل پیچیدگی فرهنگی و نقش محوری خود در انتشار آیین بودا در سراسر آسیای شرقی شناخته شده بود.این پادشاهی در قرن چهارم آیین بودا را پذیرفت که به شکوفایی فرهنگ و هنر بودایی منجر شد.باکجه نقش مهمی در معرفی بودیسم به ژاپن ایفا کرد و به طور قابل توجهی بر فرهنگ و مذهب ژاپن تأثیر گذاشت.این پادشاهی همچنین به دلیل پیشرفت‌هایش در فناوری، هنر و معماری شناخته می‌شد و کمک‌های قابل توجهی به میراث فرهنگی کره کرد.با این حال، شکوفایی باکجه تا ابد ادامه نداشت.این پادشاهی با تهدیدات نظامی دائمی از سوی پادشاهی های همسایه و نیروهای خارجی مواجه بود.در اواسط قرن هفتم، بکجه خود را مورد حمله ائتلافی از سلسله تانگ و سیلا قرار داد.با وجود مقاومت شدید، باکجه در نهایت در سال 660 پس از میلاد فتح شد و پایان حیات مستقل آن بود.سقوط باکجه یک رویداد مهم در تاریخ سه پادشاهی کره بود که منجر به یک دوره بازسازی سیاسی در منطقه شد.میراث باکجه تا به امروز باقی مانده است و این پادشاهی به خاطر دستاوردهای فرهنگی، نقش آن در گسترش بودیسم و ​​موقعیت منحصر به فرد آن در تاریخ شرق آسیا به یاد می‌آید.مکان‌های تاریخی مرتبط با باکجه، از جمله کاخ‌ها، مقبره‌ها و قلعه‌های آن، همچنان مورد توجه مورخان، محققان و گردشگران است و تاریخ و فرهنگ غنی این پادشاهی باستانی را روشن می‌کند.
▲
●
Play button
42 Jan 1 - 532

کنفدراسیون گایا

Nakdong River
گایا، یک کنفدراسیون کره ای که در طول سال های 42-532 پس از میلاد وجود داشت، در حوضه رودخانه ناکدونگ در جنوب کره واقع شده بود که از کنفدراسیون بیونهان دوره سامهان پدید آمد.این کنفدراسیون متشکل از دولت شهرهای کوچک بود و توسط پادشاهی سیلا، یکی از سه پادشاهی کره، ضمیمه شد.شواهد باستان شناسی از قرن سوم و چهارم حاکی از انتقال از کنفدراسیون بیونهان به کنفدراسیون گایا با تغییرات قابل توجه در فعالیت های نظامی و آداب و رسوم تدفین است.مکان‌های باستان‌شناسی مهم شامل گورستان‌های تپه‌ای دائسونگ-دونگ و بوکچئون-دونگ است که به عنوان محل دفن سلطنتی سیاست‌های گایا تعبیر می‌شود.[46]افسانه، همانطور که در سامگوک یوسا در قرن سیزدهم ثبت شده است، تأسیس گایا را روایت می کند.این حکایت از نزول شش تخم از بهشت ​​در سال 42 پس از میلاد مسیح است که از آن شش پسر به دنیا آمدند و به سرعت بالغ شدند.یکی از آنها، سورو، پادشاه گئومگوان گایا شد، در حالی که بقیه پنج گایا باقی مانده را تأسیس کردند.سیاست های گایا از دوازده قبیله کنفدراسیون بیونهان شکل گرفت و در اواخر قرن سوم به یک ایدئولوژی نظامی تر تبدیل شد که تحت تأثیر عناصر پادشاهی بویئو بود.[47]گایا در طول عمر خود فشارهای خارجی و تغییرات درونی را تجربه کرد.پس از جنگ هشت پادشاهی بندری (209–212) بین سیلا و گایا، کنفدراسیون گایا با اعمال نفوذ دیپلماتیک بر نفوذ ژاپن و بکجه، علی‌رغم نفوذ فزاینده سیلا، توانست استقلال خود را حفظ کند.با این حال، استقلال گایا تحت فشار گوگوریو (391–412) شروع به کاهش کرد و پس از کمک به بکجه در جنگ علیه سیلا، در سال 562 به طور کامل توسط سیلا ضمیمه شد.قابل توجه تلاش های دیپلماتیک آرا گایا، از جمله میزبانی کنفرانس آنرا، در تلاش برای حفظ استقلال و ارتقای جایگاه بین المللی آن است.[48]اقتصاد گایا با تکیه بر کشاورزی، ماهیگیری، ریخته‌گری فلزات و تجارت از راه دور، با شهرت خاصی در آهن‌کاری، متنوع بود.این تخصص در تولید آهن، روابط تجاری با باکجه و پادشاهی وا را تسهیل کرد، که گایا سنگ آهن، زره و سلاح به آنها صادر می کرد.برخلاف بیونهان، گایا به دنبال حفظ روابط سیاسی قوی با این پادشاهی ها بود.از نظر سیاسی، کنفدراسیون گایا روابط خوبی با ژاپن و باکجه داشت و اغلب اتحادهایی را علیه دشمنان مشترک خود، سیلا و گوگوریو تشکیل می‌داد.سیاست های گایا یک کنفدراسیون را با محوریت گئومگوان گایا در قرن دوم و سوم تشکیل دادند که بعداً در قرن پنجم و ششم در اطراف دایگایا احیا شد، اگرچه در نهایت به دست گسترش سیلا افتاد.[49]پس از الحاق، نخبگان گایا در ساختار اجتماعی سیلا، از جمله سیستم رتبه بندی استخوانی آن، ادغام شدند.این ادغام توسط ژنرال سیلان، کیم یو سین، از نوادگان تبار سلطنتی گایا، که نقشی محوری در اتحاد سه پادشاهی کره ایفا کرد، نمونه است.موقعیت عالی کیم در سلسله مراتب سیلا بر ادغام و نفوذ اشراف گایا در داخل پادشاهی سیلا، حتی پس از سقوط کنفدراسیون گایا، تاکید می کند.[50]
▲
●
هانجی: کاغذ کره ای معرفی شد
هانجی، کاغذ کره ای معرفی شد. ©HistoryMaps
300 Jan 1

هانجی: کاغذ کره ای معرفی شد

Korean Peninsula
در کره، کاغذسازی اندکی پس از تولد آن درچین بین قرن سوم تا پایان قرن ششم آغاز شد و در ابتدا از مواد خام مانند ضایعات کنف و رامی استفاده شد.دوره سه پادشاهی (57 پ.م. تا 668 بعد از میلاد) شاهد بود که هر پادشاهی تاریخ رسمی خود را بر روی کاغذ ثبت می کرد، با پیشرفت های قابل توجهی در تولید کاغذ و جوهر.قدیمی‌ترین چاپ بلوک چوبی جهان، Pure Light Dharani Sutra، که در حدود سال 704 بر روی هانجی چاپ شده است، گواهی بر پیچیدگی کاغذسازی کره‌ای در این دوران است.صنایع دستی کاغذ شکوفا شد، و پادشاهی سیلا، به ویژه، کاغذسازی را عمیقاً با فرهنگ کره ای ادغام کرد و از آن به عنوان گیریمجی یاد کرد.دوره گوریو (1392-918) با افزایش قابل توجه کیفیت و استفاده از هانجی، به ویژه در چاپ، دوران طلایی هانجی را رقم زد.هانجی برای اهداف مختلفی از جمله پول، متون بودایی ، کتاب های پزشکی و سوابق تاریخی استفاده می شد.حمایت دولت از کشت داک منجر به کاشت گسترده آن شد و شهرت هانجی را برای قدرت و درخشندگی در سراسر آسیا افزایش داد.از دستاوردهای قابل توجه این دوره می توان به حکاکی تریپیتاکا کره و چاپ جیکجی در سال 1377، قدیمی ترین کتاب موجود جهان که با حروف متحرک فلزی چاپ شد، اشاره کرد.دوره چوسون (1910-1392) شاهد گسترش مداوم هانجی در زندگی روزمره بود و استفاده از آن به کتاب‌ها، وسایل خانه، پنکه‌ها و کیسه‌های تنباکو گسترش یافت.نوآوری ها شامل کاغذ رنگی و کاغذ ساخته شده از انواع الیاف بود.دولت یک سازمان اداری برای تولید کاغذ ایجاد کرد و حتی از زره کاغذی برای سربازان استفاده کرد.با این حال، معرفی روش های تولید انبوه کاغذ غربی در سال 1884 تغییر قابل توجهی را نشان داد و صنعت سنتی هانجی را با چالش هایی مواجه کرد.
▲
●
بودیسم کره ای
بودیسم کره ای تأسیس شد. ©HistoryMaps
372 Jan 1

بودیسم کره ای

Korean Peninsula
سفر بودیسم به کره قرن ها پس از پیدایش آن درهند آغاز شد.بودیسم ماهایانا از طریق جاده ابریشم در قرن اول میلادی بهچین رسید و متعاقباً در قرن چهارم در طول دوره سه پادشاهی وارد کره شد و در نهایت بهژاپن منتقل شد.در کره، بودیسم به عنوان دین دولتی توسط سه پادشاهی پذیرفته شد: گوگوریو در سال 372 پس از میلاد، سیلا در سال 528 پس از میلاد و باکجه در سال 552 پس از میلاد.[51] شمنیسم، دین بومی کره، به طور هماهنگ با بودیسم همزیستی داشت و اجازه می داد آموزه های آن گنجانده شود.سه راهب اصلی که در معرفی بودیسم به کره نقش داشتند، مالانانتا بودند که آن را در سال 384 پس از میلاد به باکجه آوردند.سوندو که آن را در سال 372 میلادی به گوگوریو معرفی کرد.و آدو که آن را نزد سیلا آورد.[52]بودیسم در سالهای اولیه خود در کره به طور گسترده پذیرفته شد و حتی در دوره گوریو (918-1392 پس از میلاد) به ایدئولوژی دولتی تبدیل شد.با این حال، نفوذ آن در دوران چوسون (1392-1897 پس از میلاد)، که بیش از پنج قرن را در بر گرفت، کاهش یافت، زیرا نئوکنفوسیوسیسم به عنوان فلسفه غالب ظهور کرد.تنها زمانی که راهبان بودایی نقش مهمی در دفع تهاجمات ژاپنی به کره بین سال‌های 1592-1598 ایفا کردند، آزار و شکنجه علیه آنها متوقف شد.با این وجود، بودیسم تا پایان دوره چوسون نسبتاً رام باقی ماند.پس از دوران چوسون، نقش بودیسم در کره به ویژه در دوره استعمار از 1910 تا 1945 تجدید حیات کرد. راهبان بودایی نه تنها در پایان حکومت ژاپن در سال 1945 سهیم شدند، بلکه اصلاحات قابل توجهی در سنت ها و اعمال خود انجام دادند. تاکید بر هویت مذهبی منحصر به فرداین دوره شاهد ظهور ایدئولوژی Mingung Pulgyo یا «بودیسم برای مردم» بود که حول محور پرداختن به مسائل روزمره مردم عادی بود.[53] پس از جنگ جهانی دوم ، مکتب سئون بودیسم کره‌ای دوباره برجستگی و مقبولیت خود را در جامعه کره به دست آورد.
▲
●
سیستم رتبه بندی استخوانی
سیستم رتبه بندی استخوانی در پادشاهی سیلا. ©HistoryMaps
520 Jan 1

سیستم رتبه بندی استخوانی

Korean Peninsula
سیستم رتبه بندی استخوانی در پادشاهی کره باستان سیلا یک سیستم کاست ارثی بود که برای جداسازی جامعه، به ویژه اشراف، بر اساس نزدیکی به تاج و تخت و سطح اقتدار استفاده می شد.این سیستم احتمالاً تحت تأثیر قوانین اداریچین است که توسط پادشاه بئوفونگ در سال 520 وضع شد. سامگوک ساگی، یک متن تاریخی کره ای قرن دوازدهم، شرح مفصلی از این سیستم، از جمله تأثیر آن بر جنبه های زندگی مانند وضعیت رسمی، ارائه می دهد. حقوق ازدواج، لباس و شرایط زندگی، اگرچه تصویری از جامعه سیلا به دلیل ثابت بودن بیش از حد مورد انتقاد قرار گرفته است.[54]بالاترین رتبه در سیستم رتبه‌بندی استخوانی «استخوان مقدس» (Seonggol) و پس از آن «استخوان واقعی» (جینگول) بود، که پادشاه پس از Muyeol از سیلا به دسته دوم تعلق داشت و تغییری را در دودمان سلطنتی نشان داد. بیش از 281 سال تا زمان مرگ سیلا.[55] در زیر «استخوان واقعی» رتبه‌های سر قرار داشتند که فقط رتبه‌های 6، 5 و 4 تأیید شده بود، و منشأ و تعاریف این رتبه‌های پایین همچنان موضوع بحث علمی است.اعضای رأس رده ششم می‌توانستند به پست‌های مهمی در سیستم اداری دست یابند، در حالی که آن‌هایی که در رتبه‌های چهار و پنج بودند به پست‌های کوچک محدود می‌شدند.استحکام سیستم رتبه‌بندی استخوانی و محدودیت‌هایی که برای افراد ایجاد می‌کرد، به‌ویژه افرادی که در رده ششم قرار داشتند، نقش مهمی در سیاست سیلا متأخر داشت و بسیاری از آنها به دنبال فرصت‌هایی در آیین کنفوسیوس یا بودیسم به عنوان جایگزین بودند.سفتی سیستم Bone-Rank به تضعیف سیلا در اواخر دوره Unified Silla کمک کرد، علیرغم اینکه عوامل دیگری نیز در بازی وجود داشتند.پس از سقوط سیلا، این سیستم به طور کامل منسوخ شد، اگرچه سیستم‌های کاست مختلف تا اواخر قرن نوزدهم در کره باقی ماندند.جاه طلبی های سرخورده رئیس در رتبه ششم و جستجوی بعدی آنها برای فرصت های خارج از سیستم اداری سنتی ماهیت محدود کننده سیستم و تأثیر آن بر جامعه کره در این دوره را برجسته می کند.
▲
●
جنگ گوگوریو-سوئی
جنگ گوگوریو-سوئی ©Angus McBride
598 Jan 1 - 614

جنگ گوگوریو-سوئی

Liaoning, China
جنگ گوگوریو-سوئی، از سال 598 تا 614 میلادی، مجموعه ای از تهاجمات نظامی بود که توسطسلسله سوئی چین علیه گوگوریو، یکی از سه پادشاهی کره آغاز شد.تحت رهبری امپراتور ون و بعداً جانشین او، امپراتور یانگ، سلسله سوئی قصد داشت گوگوریو را تحت سلطه خود درآورد و تسلط خود را در منطقه تثبیت کند.گوگوریو، به رهبری پادشاه پیونگ وون و به دنبال آن پادشاه یونگ یانگ، در برابر این تلاش ها مقاومت کرد و بر حفظ رابطه برابر با سلسله سوئی پافشاری کرد.تلاش های اولیه برای سرکوب گوگوریو با مقاومت شدیدی مواجه شد، از جمله شکست زودهنگام در سال 598 به دلیل شرایط نامساعد جوی و دفاع شدید گوگوریو، که منجر به تلفات سنگین سوئی شد.مهم‌ترین کارزار در سال 612 اتفاق افتاد و امپراتور یانگ ارتش عظیمی را که بنا بر گزارش‌ها بیش از یک میلیون نیرو داشت، برای فتح گوگوریو بسیج کرد.این کمپین شامل محاصره ها و نبردهای طولانی مدت بود و گوگوریو از عقب نشینی های استراتژیک و تاکتیک های چریکی تحت فرماندهی ژنرال اولجی موندئوک استفاده کرد.علیرغم موفقیت های اولیه در عبور از رودخانه لیائو و پیشروی به سمت قلمروهای گوگوریو، نیروهای سوئی در نهایت از بین رفتند، به ویژه در نبرد رودخانه سالسو، جایی که نیروهای گوگوریو کمین کردند و تلفات شدیدی را به ارتش سوئی وارد کردند.تهاجمات بعدی در سال های 613 و 614 شاهد الگوهای مشابهی از تهاجم سوئی بود که با دفاع سرسخت گوگوریو مواجه شد و منجر به شکست های بیشتر سوئی شد.جنگ‌های گوگوریو-سوئی نقشی اساسی در تضعیف سلسله سوئی، هم از نظر نظامی و هم از نظر اقتصادی، ایفا کردند، و به فروپاشی نهایی آن در سال 618 و ظهور سلسله تانگ کمک کردند.تلفات عظیم جانی، تهی شدن منابع و از دست دادن اعتماد به حکومت سوئی باعث نارضایتی و شورش گسترده در سراسر چین شد.علیرغم مقیاس عظیم تهاجمات و قدرت اولیه نیروهای سوئی، انعطاف پذیری و هوش استراتژیک گوگوریو تحت رهبری رهبرانی مانند پادشاه یونگ یانگ و ژنرال اولجی موندئوک به آنها امکان داد تا در برابر هجوم مقاومت کنند و از حاکمیت خود محافظت کنند و جنگ ها را به عنوان فصل قابل توجهی در زبان کره ای نشان دهد. تاریخ.
▲
●
جنگ گوگوریو تانگ
جنگ گوگوریو تانگ ©Anonymous
645 Jan 1 - 668

جنگ گوگوریو تانگ

Korean Peninsula
جنگ گوگوریو – تانگ (۶۴۵–۶۶۸) درگیری بین پادشاهی گوگوریو و سلسله تانگ بود که با اتحاد با ایالات مختلف و استراتژی‌های نظامی مشخص شد.در مرحله اولیه جنگ (645-648) گوگوریو با موفقیت نیروهای تانگ را دفع کرد.با این حال، پس از فتح مشترک تانگ و سیلا بر بکجه در سال 660، آنها تهاجم هماهنگی به گوگوریو در سال 661 انجام دادند، اما در سال 662 مجبور به عقب نشینی شدند. مرگ دیکتاتور نظامی گوگوریو، یئون گاسومون، در سال 666 منجر به درگیری های داخلی، فرار از خدمت شد. و تضعیف روحیه، که به نفع اتحاد تانگ-سیلا بود.آنها تهاجم مجددی را در سال 667 آغاز کردند و در اواخر سال 668، گوگوریو تسلیم ارتش های برتر سلسله تانگ و سیلا شد که پایان دوره سه پادشاهی کره را رقم زد و زمینه را برای جنگ سیلا-تانگ بعدی فراهم کرد.[56]شروع جنگ تحت تأثیر درخواست سیلا برای حمایت نظامی تانگ علیه گوگوریو و درگیری همزمان آنها با بکجه بود.در سال های 641 و 642، پادشاهی های گوگوریو و باکجه به ترتیب با ظهور یون گائسومون و پادشاه اویجا شاهد تغییر قدرت بودند که منجر به افزایش خصومت ها و اتحاد متقابل علیه تانگ و سیلا شد.امپراتور تایزونگ تانگ اولین درگیری را در سال 645 آغاز کرد و ارتش و ناوگان قابل توجهی را مستقر کرد و چندین سنگر گوگوریو را تصرف کرد، اما در نهایت نتوانست قلعه آنسی را تصرف کند و منجر به عقب نشینی تانگ شد.[57]در مراحل بعدی جنگ (654-668)، در زمان امپراتور گائوزونگ، سلسله تانگ یک اتحاد نظامی با سیلا تشکیل داد.علی‌رغم شکست‌های اولیه و تهاجم ناموفق در سال 658، اتحاد تانگ-سیلا با موفقیت بکجه را در سال 660 فتح کرد. سپس تمرکز به گوگوریو، با تهاجم ناموفق در سال 661 و حمله مجدد در سال 667 پس از مرگ یون گائسومون و بی‌ثباتی گوگوریو، معطوف شد.این جنگ با سقوط پیونگ یانگ و فتح گوگوریو در سال 668 به پایان رسید و منجر به ایجاد یک محافظ عمومی برای آرام کردن شرق توسط سلسله تانگ شد.با این حال، چالش‌های لجستیکی و تغییر استراتژیک به سمت یک سیاست صلح‌طلبانه‌تر توسط ملکه وو، در میان سلامتی ضعیف امپراتور گائوزونگ، در نهایت زمینه را برای مقاومت و درگیری آتی بین سیلا و تانگ فراهم کرد.[58]
▲
●
667 - 926
دوره ایالت های شمالی و جنوبیornament
سیلا متحد
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
668 Jan 1 - 935

سیلا متحد

Gyeongju, Gyeongsangbuk-do, So
سیلا متحد، که به عنوان سیلا متأخر نیز شناخته می شود، از سال 668 پس از میلاد تا 935 پس از میلاد وجود داشت که نشان دهنده اتحاد شبه جزیره کره تحت پادشاهی سیلا بود.این دوران پس از تشکیل اتحاد سیلا با سلسله تانگ آغاز شد که منجر به فتح بکجه در جنگ باکجه-تانگ و الحاق مناطق جنوبی گوگوریو پس از جنگ گوگوریو-تانگ و جنگ سیلا-تانگ شد.علی‌رغم این فتوحات، سیلا متحد با آشفتگی و شورش سیاسی در قلمروهای شمالی خود، بقایای بکجه و گوگوریو مواجه شد، که منجر به دوره سه پادشاهی بعدی در اواخر قرن نهم شد.پایتخت Unified Silla گیونگجو بود و دولت از سیستم «طبقه استخوانی» برای حفظ قدرت استفاده کرد و نخبگان کوچکی بر اکثریت جمعیت حکمرانی کردند.یونیتد سیلا از نظر فرهنگی و اقتصادی رونق داشت و به دلیل هنر، فرهنگ و قدرت دریایی خود شناخته شده بود.این پادشاهی در قرن هشتم و نهم بر دریاهای آسیای شرقی و مسیرهای تجاری بینچین ، کره وژاپن تسلط داشت که عمدتاً به دلیل تأثیر شخصیت هایی مانند جانگ بوگو بود.بودیسم و ​​کنفوسیوسیسم ایدئولوژی های غالب بودند و بسیاری از بوداییان کره ای در چین شهرت یافتند.دولت همچنین سرشماری و ثبت سوابق گسترده ای انجام داد و تاکید قابل توجهی بر طالع بینی و پیشرفت های تکنولوژیکی به ویژه در کشاورزی داشت.با این حال، پادشاهی بدون چالش نبود.بی‌ثباتی و دسیسه‌های سیاسی موضوعی همیشگی بود و قدرت نخبگان توسط نیروهای داخلی و خارجی تهدید می‌شد.علی‌رغم این چالش‌ها، Unified Silla روابط نزدیکی با سلسله تانگ حفظ کرد و تبادل فرهنگی و یادگیری را تقویت کرد.این دوره در سال 935 پس از میلاد به پایان رسید، زمانی که پادشاه Gyeongsun به گوریو تسلیم شد و پایان سلسله سیلا و آغاز دوره گوریو بود.
▲
●
Play button
698 Jan 1 - 926

باله

Dunhua, Yanbian Korean Autonom
Balhae یک پادشاهی چند قومی بود که سرزمین آن تا شمال شرقی چین امروزی، شبه جزیره کره و خاور دور روسیه گسترش یافته است.این کشور در سال 698 توسط دای جویونگ (دا زورونگ) تأسیس شد و در ابتدا به عنوان پادشاهی جین (ژن) شناخته می شد تا اینکه در سال 713 نام آن به Balhae تغییر کرد.تاریخ اولیه Balhae شامل یک رابطه دشوار با سلسله تانگ بود که شاهد درگیری نظامی و سیاسی بود، اما در پایان قرن هشتم این رابطه صمیمانه و دوستانه شد.سلسله تانگ سرانجام Balhae را به عنوان "کشور مرفه شرق" به رسمیت شناخت.تبادلات فرهنگی و سیاسی متعددی صورت گرفت.Balhae توسط سلسله Liao به رهبری خیتان در سال 926 فتح شد. Balhae به عنوان یک گروه جمعیتی متمایز برای سه قرن دیگر در سلسله‌های Liao و Jin قبل از ناپدید شدن تحت حاکمیت مغول زنده ماند.تاریخ تأسیس دولت، ترکیب قومی آن، ملیت سلسله حاکم، قرائت نام آنها و مرزهای آن موضوع مناقشه تاریخی بین کره، چین و روسیه است.منابع تاریخی از چین و کره، بنیانگذار Balhae، Dae Joyeong را با قوم Mohe و گوگوریو مرتبط دانسته‌اند.
▲
●
حرکت
Gwageo، اولین آزمون سراسری. ©HistoryMaps
788 Jan 1

حرکت

Korea
اولین امتحانات ملی در پادشاهی سیلا در سال 788 برگزار شد، پس از آن که چو چیوون، محقق کنفوسیوس، ده نقطه فوری اصلاحات را به ملکه جین سونگ، حاکم سیلا در آن زمان ارائه کرد.با این حال، به دلیل سیستم رتبه‌بندی استخوانی مستحکم سیلا، که حکم می‌کرد انتصاب‌ها بر اساس تولد انجام شود، این معاینات تأثیر زیادی بر دولت نداشت.
▲
●
بعدها سه پادشاهی
سه پادشاهی بعدی کره. ©HistoryMaps
889 Jan 1 - 935

بعدها سه پادشاهی

Korean Peninsula
دوره سه پادشاهی بعدی در کره (۸۸۹–۹۳۶ پس از میلاد) دوران پرآشوبی را رقم زد که پادشاهی سیلا که زمانی متحد شده بود (۶۶۸–۹۳۵ پس از میلاد) به دلیل سیستم سفت و سخت استخوانی و مخالفت‌های داخلی خود با افول مواجه شد که منجر به ظهور جنگ‌سالاران منطقه‌ای شد. و راهزني گستردهاین خلاء قدرت زمینه را برای ظهور سه پادشاهی بعدی فراهم کرد، زیرا رهبران فرصت طلبی مانند Gyeon Hwon و Gung Ye ایالت های خود را از بقایای سیلا استخراج کردند.Gyeon Hwon تا سال 900 پس از میلاد، بکجه باستانی را در جنوب غربی احیا کرد، در حالی که گونگ یه در سال 901 پس از میلاد، گوگوریو بعدی را در شمال تشکیل داد، که نشان دهنده تکه تکه شدن و مبارزه برای برتری در شبه جزیره کره است.حکومت ظالمانه گونگ یی و خود اعلامی به عنوان بودای مایتریا منجر به سقوط و ترور وی در سال 918 پس از میلاد شد و راه را برای وزیرش وانگ گئون برای تصاحب و تأسیس ایالت گوریو باز کرد.در همین حال، Gyeon Hwon با درگیری های داخلی در احیای Baekje خود مواجه شد، که در نهایت توسط پسرش سرنگون شد.در میان هرج و مرج، سیلا، ضعیف ترین حلقه، به دنبال اتحاد و تهاجماتی بود، به ویژه غارت پایتخت آن، گیونگجو، در سال 927 پس از میلاد.خودکشی بعدی گیئونگای سیلا و نصب یک حاکم دست نشانده تنها بحران سیلا را عمیق تر کرد.اتحاد کره در نهایت تحت رهبری وانگ گئون، که از بی نظمی در قلمروهای باکجه و گوگوریو استفاده کرد، به دست آمد.پس از پیروزی های نظامی قابل توجه و تسلیم داوطلبانه آخرین حاکم سیلا، گیونگ سون در سال 935 میلادی، وانگ کنترل خود را تثبیت کرد.پیروزی او بر جنگ داخلی باکجه در سال 936 پس از میلاد منجر به تأسیس سلسله گوریو شد که بیش از پنج قرن بر کره ریاست می کرد و پایه و اساس ملت مدرن و نام آن را ایجاد می کرد.
▲
●
918 - 1392
گوریوornament
Play button
918 Jan 2 - 1392

پادشاهی گوریو

Korean Peninsula
گوریو که در سال 918 در دوره سه پادشاهی بعدی تأسیس شد، شبه جزیره کره را تا سال 1392 متحد کرد، شاهکاری که توسط مورخان کره ای به عنوان "یکپارچگی واقعی ملی" جشن گرفته می شود.این اتحاد از آنجایی که هویت سه پادشاهی قبلی را با هم ادغام کرد و عناصر طبقه حاکم Balhae، جانشین گوگوریو را در خود جای داد، بسیار مهم بود.نام "کره" خود از "گوریو" سرچشمه گرفته است، که گواهی بر تأثیر ماندگار این سلسله بر هویت ملی کره است.گوریو به عنوان جانشین مشروع گوگوریوی بعدی و پادشاهی گوگوریو باستانی شناخته می شود و بدین ترتیب سیر تاریخ و فرهنگ کره را شکل می دهد.عصر گوریو، که با یکپارچه سیلا همزیستی داشت، به عنوان «عصر طلایی بودیسم» در کره شناخته می‌شود و مذهب دولتی به اوج بی‌سابقه‌ای رسیده است.تا قرن یازدهم، پایتخت دارای 70 معبد بود که نشان دهنده نفوذ عمیق بودیسم در پادشاهی بود.این دوره همچنین شاهد یک تجارت پر رونق بود، با گسترش شبکه های تجاری به خاورمیانه، و پایتخت در کائسونگ امروزی که به مرکز تجارت و صنعت شکوفا شد.چشم انداز فرهنگی گوریو با دستاوردهای قابل توجهی در هنر و فرهنگ کره مشخص شد و میراث این کشور را غنی کرد.از نظر نظامی، گوریو بسیار قدرتمند بود و درگیر درگیری با امپراتوری‌های شمالی مانند لیائو (خیتان‌ها) و جین (ژورچن‌ها) بود و سلسله‌ی مغول-یوآن را به چالش کشید.این تلاش ها بخشی از دکترین گسترش شمالی گوریو بود که هدف آن بازپس گیری زمین های پیشینیان گوگوریو بود.با وجود اصلاحات فرهنگی، گوریو توانست نیروهای نظامی قدرتمندی را برای مقاومت در برابر تهدیداتی مانند شورشیان عمامه سرخ و دزدان دریایی ژاپنی جمع آوری کند.با این حال، این سلسله انعطاف‌پذیر زمانی به پایان رسید که حمله برنامه‌ریزی‌شده به سلسله مینگ منجر به کودتایی به رهبری ژنرال یی سونگ-گی در سال 1392 شد و فصل گوریو در تاریخ کره به پایان رسید.
▲
●
گوکجاگام
گوکجاگام ©HistoryMaps
992 Jan 1

گوکجاگام

Kaesŏng, North Hwanghae, North
گوکجاگام که در سال 992 در زمان پادشاه سونگ جونگ تأسیس شد، اوج سیستم آموزشی سلسله گوریو بود که در پایتخت، گاگیونگ، قرار داشت.این نام که در طول تاریخ خود تغییر نام داد، ابتدا Gukhak و بعداً Seonggyungwan نامیده شد که نشان دهنده تکامل آن به عنوان مرکزی برای یادگیری پیشرفته در کلاسیک های چینی است.این مؤسسه یکی از مؤلفه‌های کلیدی اصلاحات کنفوسیوس سئونگجونگ بود که شامل آزمون‌های خدمات مدنی gwageo و تأسیس مدارس استانی به نام هیانگیو نیز می‌شد.یک هیانگ، محقق برجسته نئوکنفوسیوس، اهمیت گوکجاگام را در طول تلاش های اصلاحی خود در سال های بعدی گوریو تقویت کرد.برنامه درسی در گوکجاگام در ابتدا به شش دوره تقسیم شد که سه دوره آن به فرزندان مقامات عالی رتبه - گوکجاهاک، تاهاک و سامونهاک - اختصاص داشت که آثار کلاسیک کنفوسیوس را در طول نه سال پوشش می داد.سه بخش دیگر، سئوهک، سنهک و یولحک، شش سال طول کشید تا تکمیل شود و در اختیار فرزندان مقامات رده های پایین تر قرار گرفت و آموزش فنی را با آموزش کلاسیک آمیخت.در سال 1104، یک دوره نظامی به نام Gangyejae معرفی شد که اولین آموزش نظامی رسمی در تاریخ کره بود، اگرچه به دلیل تنش های اشرافی-نظامی کوتاه مدت بود و در سال 1133 حذف شد.حمایت مالی از Gukjagam قابل توجه بود.فرمان سئونگجونگ در سال 992 زمین ها و بردگانی را برای حفظ این موسسه فراهم کرد.با وجود این، هزینه های تحصیل بالا بود، و به طور کلی دسترسی به ثروتمندان را تا سال 1304 محدود کرد، زمانی که آن هیانگ مالیاتی را بر مقامات برای کمک به شهریه دانش آموزان وضع کرد و آموزش را در دسترس تر کرد.در مورد نام آن، در سال 1275 به گوخاک، سپس در سال 1298 به Seonggyungam و در سال 1308 به Seonggyungwan تغییر یافت. برای مدت کوتاهی در زمان حکومت پادشاه گونگمین در سال 1358 به گوکجاگام بازگشت و سرانجام در سال 1362 در Seonggyungwan اقامت گزید تا پایان حکومت Goryeo. .
▲
●
جنگ گوریو خیتان
رزمندگان خیتان ©HistoryMaps
993 Jan 1 - 1019

جنگ گوریو خیتان

Korean Peninsula
جنگ گوریو-خیتان، که بین دودمان گوریو کره و سلسله لیائوچین به رهبری خیتان درگرفت، درگیری‌های متعددی را در قرن‌های 10 و 11 در نزدیکی مرز امروزی چین و کره شمالی به همراه داشت.پس‌زمینه این جنگ‌ها ریشه در تغییرات قلمروی قبلی پس از سقوط گوگوریو در سال 668 دارد، با تغییرات بعدی در قدرت با برکناری گوکتورک‌ها توسط سلسله تانگ، ظهور اویغورها، و ظهور قوم خیتان که تأسیس کردند. سلسله لیائو در سال 916. با سقوط سلسله تانگ، خیتان قوی‌تر شد و روابط بین گوریو و خیتان تیره‌تر شد، به‌ویژه پس از فتح خیتان بر بالهای در سال 926 و سیاست‌های بعدی توسعه شمالی گوریو در زمان پادشاه تاجو.تعاملات اولیه بین گوریو و سلسله لیائو تا حدودی صمیمانه و همراه با تبادل هدایا بود.با این حال، در سال 993، زمانی که لیائو به گوریو حمله کرد و ادعا کرد که 800000 نیرو داشت، تنش ها به درگیری آشکار تبدیل شد.بن بست نظامی به مذاکرات منجر شد و صلحی ناآرام برقرار شد، گوریو روابط خود را با سلسله سونگ قطع کرد، به لیائو ادای احترام کرد و پس از بیرون راندن قبایل جورچن، قلمرو خود را به سمت شمال تا رودخانه یالو گسترش داد.با وجود این، گوریو ارتباطات خود را با خاندان سونگ حفظ کرد و قلمروهای شمالی آن را مستحکم کرد.تهاجمات بعدی لیائو در سال 1010، به رهبری امپراتور شنگزونگ، منجر به غارت پایتخت گوریو و خصومت های مداوم شد، علیرغم ناتوانی لیائو در حفظ حضور چشمگیر در سرزمین های گوریو.سومین تهاجم بزرگ در سال 1018 نقطه عطفی بود زمانی که ژنرال کانگ کامچان از گوریو از یک سد راهبردی برای کمین و وارد کردن تلفات سنگین به نیروهای لیائو استفاده کرد، که در نبرد مهم گویجو که در آن سربازان لیائو تقریباً نابود شدند، به اوج خود رسید.درگیری مداوم و خسارات ویرانگری که لیائو در طول این تهاجم متحمل شد، در نهایت باعث شد که هر دو ایالت در سال 1022 یک معاهده صلح امضا کنند و جنگ گوریو-خیتان را به پایان رساندند و منطقه را برای مدتی باثبات کردند.
▲
●
چئولی جانگ سونگ
چئولی جانگ سونگ ©HistoryMaps
1033 Jan 1

چئولی جانگ سونگ

Hamhung, South Hamgyong, North

چئولی جانگ سونگ (به روشنی «دیوار هزار لی») در تاریخ کره معمولاً به ساختار دفاعی شمالی قرن یازدهمی که در زمان سلسله گوریو در کره شمالی امروزی ساخته شده اشاره می‌کند، اگرچه به شبکه‌ای از پادگان‌های نظامی قرن هفتم نیز اشاره می‌کند. شمال شرقی چین امروزی، ساخته شده توسط گوگوریو، یکی از سه پادشاهی کره.

▲
●
سامگوک ساگی
سامگوک ساگی. ©HistoryMaps
1145 Jan 1

سامگوک ساگی

Korean Peninsula
سامگوک ساگی یک رکورد تاریخی از سه پادشاهی کره است: گوگوریو، باکجه و سیلا.سامگوک ساگی به زبان چینی کلاسیک نوشته شده است، زبان نوشتاری اهل ادب کره باستان، و گردآوری آن به دستور پادشاه اینجونگ گوریو (ح. 1122-1146) و توسط مقام دولتی و مورخ کیم بوسیک و تیمی از آن انجام شده است. دانش پژوهان جواندر سال 1145 تکمیل شد و در کره به عنوان قدیمی ترین وقایع نگاری بازمانده از تاریخ کره شناخته شده است.این سند توسط موسسه ملی تاریخ کره دیجیتالی شده و به صورت آنلاین با ترجمه کره ای مدرن به زبان هانگول و متن اصلی به زبان چینی کلاسیک در دسترس است.
▲
●
Play button
1170 Jan 1 - 1270

رژیم نظامی گوریو

Korean Peninsula
رژیم نظامی گوریو با کودتا در سال 1170 به رهبری ژنرال جونگ جونگ بو و همکارانش آغاز شد که پایان تسلط مقامات غیرنظامی در دولت مرکزی سلسله گوریو بود.این رویداد به تنهایی اتفاق نیفتاد.تحت تأثیر درگیری‌های داخلی و تهدیدهای خارجی بود که سال‌ها بر این پادشاهی مالیات می‌داد.ارتش به دلیل جنگ های مداوم، به ویژه درگیری با قبایل جورچن در شمال و سلسله لیائو به رهبری خیتان، قدرت خود را افزایش داده بود.تصاحب قدرت توسط چو چونگ هئون در سال 1197 حکومت نظامی را بیشتر تقویت کرد.رژیم نظامی در پس زمینه تهاجمات متعدد امپراتوری مغول وجود داشت که در اوایل قرن سیزدهم آغاز شد.تهاجمات طولانی مغول که در سال 1231 آغاز شد، عامل خارجی مهمی بود که هم کنترل ارتش را توجیه می کرد و هم اقتدار آن را به چالش می کشید.علیرغم مقاومت اولیه، سلسله گوریو به یک ایالت نیمه خودمختار تابع سلسله یوان مغول تبدیل شد و رهبران نظامی برای حفظ قدرت خود درگیر روابط پیچیده ای با مغول ها شدند.در سراسر رژیم نظامی، دربار گوریو محل دسیسه ها و تغییر اتحادها باقی ماند، با خانواده چوئه که قدرت خود را از طریق مانورهای سیاسی و ازدواج های استراتژیک تا سرنگونی آنها توسط فرمانده نظامی کیم جون در سال 1258 حفظ کردند. کاهش نفوذ رژیم نظامی به سمت پایان قرن سیزدهم و مبارزات داخلی قدرت، زمینه را برای ظهور ژنرال یی سونگ گی فراهم کرد، که بعداً سلسله چوسون را در سال 1392 تأسیس کرد. این انتقال همچنین با کاهش نفوذ سلسله یوان مغول درچین مشخص شد. و ظهور سلسله مینگ ، که چشم انداز ژئوپلیتیک شرق آسیا را تغییر داد.سقوط رژیم نظامی به دورانی پایان داد که در آن قدرت نظامی غالباً بر اقتدار مدنی غلبه می کرد و راه را برای سیستم حکومتی بیشتر مبتنی بر کنفوسیوس خاندان چوسون باز کرد.
▲
●
Play button
1231 Jan 1 - 1270

تهاجم مغول به کره

Korean Peninsula
بین سال‌های 1231 تا 1270، امپراتوری مغول مجموعه‌ای از هفت لشکرکشی بزرگ را علیه سلسله گوریو در کره انجام داد.این کمپین‌ها تأثیر مخربی بر زندگی غیرنظامیان گذاشت و منجر به تبدیل شدن گوریو به دولت تابع سلسله یوان برای حدود 80 سال شد.مغول ها ابتدا در سال 1231 به دستور اوگدی خان حمله کردند که منجر به تسلیم پایتخت گوریو، گائسونگ شد و خراج و منابع قابل توجهی از جمله پوست سمور، اسب، ابریشم، لباس و حتی کودکان و صنعتگران به عنوان برده را طلب کردند.گوریو مجبور شد برای صلح شکایت کند و مغول ها عقب نشینی کردند اما مقامات را در شمال غربی گوریو مستقر کردند تا شرایط خود را اجرا کنند.حمله دوم در سال 1232 شاهد انتقال گوریو پایتخت خود به گانگوادو و ایجاد دفاعی قوی بود که از ترس مغول ها از دریا سوء استفاده کرد.اگرچه مغول ها بخش هایی از کره شمالی را اشغال کردند، اما نتوانستند جزیره گانگوا را تصرف کنند و در گوانگجو عقب رانده شدند.سومین تهاجم، که از 1235 تا 1239 به طول انجامید، شامل لشکرکشی‌های مغول بود که بخش‌هایی از استان‌های گیونگ‌سانگ و جئولا را ویران کرد.گوریو به شدت مقاومت کرد، اما مغول ها برای گرسنگی دادن به مردم به آتش زدن زمین های کشاورزی متوسل شدند.سرانجام گوریو دوباره برای صلح شکایت کرد و گروگان ها را فرستاد و با شرایط مغول ها موافقت کرد.لشکرکشی های بعدی به دنبال داشت، اما نهمین حمله در سال 1257 آغاز مذاکرات و یک معاهده صلح بود.پس از آن، بسیاری از گوریو با تخریب فرهنگی و خسارات قابل توجه ویران شد.گوریو به مدت 80 سال یک ایالت تابع و متحد اجباریسلسله یوان باقی ماند و مبارزات داخلی در دربار سلطنتی ادامه داشت.تسلط مغول تبادل فرهنگی از جمله انتقال ایده ها و فناوری کره را تسهیل کرد.گوریو به تدریج برخی از مناطق شمالی را در دهه 1350 پس از تضعیف سلسله یوان به دلیل شورش در چین به دست آورد.
▲
●
چاپ نوع فلزی متحرک اختراع شد
©HistoryMaps
1234 Jan 1

چاپ نوع فلزی متحرک اختراع شد

Korea
در سال 1234 اولین کتاب‌هایی که در مجموعه‌ای از نوع فلزی چاپ شده‌اند در سلسله گوریو کره منتشر شد.آنها مجموعه ای از کتاب های آیینی را تشکیل می دهند، Sangjeong Gogeum Yemun، که توسط Choe Yun-ui گردآوری شده است.در حالی که این کتاب ها باقی نمانده اند، قدیمی ترین کتاب موجود در جهان که در انواع متحرک فلزی چاپ شده است، کتاب جیکجی است که در سال 1377 در کره چاپ شده است. اتاق مطالعه آسیایی کتابخانه کنگره در واشنگتن دی سی نمونه هایی از این نوع فلز را به نمایش می گذارد.هانری ژان مارتین، محقق فرانسوی، در مورد اختراع انواع فلزی توسط کره ای ها، این موضوع را "کاملا شبیه گوتنبرگ" توصیف کرد.با این حال، چاپ متحرک کره ای از نوع فلزی متحرک با چاپ اروپایی در مواد مورد استفاده برای نوع، پانچ، ماتریس، قالب و روش ایجاد اثر متفاوت بود.«ممنوعیت کنفوسیوسی در مورد تجاری‌سازی چاپ» نیز مانع از گسترش چاپ متحرک شد و توزیع کتاب‌های تولید شده با روش جدید را به دولت محدود کرد.استفاده از این تکنیک توسط ریخته‌گری سلطنتی فقط برای نشریات رسمی دولتی محدود شد، جایی که تمرکز بر تجدید چاپ آثار کلاسیک چینی بود که در سال 1126 زمانی که کتابخانه‌ها و کاخ‌های کره در درگیری بین سلسله‌ها از بین رفته بودند، از بین رفتند.
▲
●
گوریو تحت حکومت مغول
گوریو تحت حکومت مغول ©HistoryMaps
1270 Jan 1 - 1356

گوریو تحت حکومت مغول

Korean Peninsula
در دوره گوریو تحت سلطه مغول ها، که از حدود 1270 تا 1356 طول کشید، شبه جزیره کره عملاً تحت سلطه امپراتوری مغول و سلسله یوان به رهبری مغول بود.این دوران با تهاجمات مغولان به کره آغاز شد که شامل شش لشکرکشی بزرگ بین سال‌های 1231 و 1259 بود. این تهاجمات منجر به الحاق سرزمین‌های شمالی کره توسط مغول‌ها شد که استان سانگ سونگ و استان دونگنیونگ را تأسیس کردند.پس از تهاجمات، گوریو به یک دولت نیمه خودمختار و متحد اجباریسلسله یوان تبدیل شد.اعضای خانواده سلطنتی گوریو با همسرانی از قبیله امپراتوری یوان ازدواج کردند و موقعیت خود را به عنوان دامادهای امپراتوری تثبیت کردند.به فرمانروایان گوریو اجازه داده شد که به عنوان دست نشانده حکومت کنند، و یوان دبیرخانه شعبه ای برای مبارزات شرقی در کره برای نظارت بر نظارت مغول و قدرت سیاسی در منطقه تأسیس کرد.در تمام این دوره، ازدواج میان کره ای ها و مغول ها تشویق می شد که منجر به رابطه نزدیک بین دو سلسله شد.زنان کره ای به عنوان غنیمت جنگی وارد امپراتوری مغول شدند و نخبگان کره ای با شاهزاده خانم های مغول ازدواج کردند.پادشاهان گوریو در سلسله مراتب امپراتوری مغول موقعیت منحصر به فردی داشتند، مشابه سایر خانواده های مهم کشورهای فتح شده یا مشتری.دبیرخانه شعبه برای مبارزات شرقی نقش مهمی در اداره گوریو و حفظ کنترل مغول ایفا کرد.در حالی که گوریو در اداره حکومت خود تا حدی خودمختاری را حفظ کرد، دبیرخانه شعبه از نفوذ مغول در جنبه های مختلف حکومت کره، از جمله امتحانات امپراتوری اطمینان حاصل کرد.با گذشت زمان، رابطه گوریو با سلسله یوان تکامل یافت.پادشاه گونگمین گوریو در دهه 1350، همزمان با زوال سلسله یوان در چین، شروع به عقب راندن پادگان های مغول کرد.در نهایت، گوریو روابط خود را با مغول ها در سال 1392 قطع کرد و منجر به تأسیس سلسله چوسون شد.تحت حکومت مغول، دفاع شمالی گوریو تضعیف شد و ارتش دائمی منسوخ شد.سیستم نظامی مغول، معروف به تومن، به گوریو معرفی شد که سربازان و افسران گوریو این واحدها را رهبری می کردند.فرهنگ کره نیز تأثیر قابل توجهی از آداب و رسوم مغول از جمله لباس، مدل مو، آشپزی و زبان داشت.از نظر اقتصادی، ارز کاغذی یوان وارد بازارهای گوریو شد که منجر به فشار تورمی شد.مسیرهای تجاری گوریو را به پایتخت یوان، خانبالیق متصل می کرد و تبادل کالا و ارز را تسهیل می کرد.
▲
●
1392 - 1897
پادشاهی چوسونornament
Play button
1392 Jan 1 - 1897

سلسله چوسون

Korean Peninsula
Joseon توسط یی سونگ-گی در ژوئیه 1392، پس از سرنگونی سلسله گوریو ، تأسیس شد و تا زمانی که امپراتوری کره در اکتبر 1897 جایگزین آن شد، ادامه یافت. در ابتدا در منطقه کائسونگ امروزی تأسیس شد، پادشاهی به زودی پایتخت خود را به مدرن منتقل کرد. روز سئولچوسون قلمرو خود را گسترش داد تا شمال‌ترین مناطق را تا رودخانه‌های آمنوک (یالو) و تومن از طریق انقیاد جورچن‌ها در بر گیرد و کنترل خود را بر شبه جزیره کره مستحکم کرد.در طول پنج قرن خود، چوسون با ترویج کنفوسیوسیسم به عنوان ایدئولوژی دولتی شناخته شد، که به طور قابل توجهی جامعه کره را شکل داد.این دوره نشانه زوال بودیسم بود، که گاه آزار و شکنجه می شد.علیرغم چالش های داخلی و تهدیدات خارجی، از جمله تهاجمات ویرانگر ژاپن در دهه 1590 و تهاجمات سلسله های جین و چینگ بعدی در سال های 1627 و 1636-1637، چوسون دوران شکوفایی فرهنگی بود که با پیشرفت در ادبیات، تجارت و علم مشخص شد.میراث سلسله چوسون عمیقاً در فرهنگ مدرن کره ای ریشه دوانده است و همه چیز را از زبان و گویش گرفته تا هنجارهای اجتماعی و سیستم های بوروکراتیک تحت تأثیر قرار داده است.با این حال، در اواخر قرن نوزدهم، اختلافات داخلی، مبارزات قدرت و فشارهای خارجی باعث کاهش سریع شد که منجر به پایان سلسله و ظهور امپراتوری کره شد.
▲
●
هانگول
هانگول توسط پادشاه سجونگ کبیر ایجاد شد. ©HistoryMaps
1443 Jan 1

هانگول

Korean Peninsula
قبل از ایجاد هانگول، کره ای ها از چینی کلاسیک و خط های آوایی بومی مختلف مانند Idu، Hyangchal، Gugyeol و Gakpil استفاده می کردند، [59] که به دلیل پیچیدگی زبان ها و تعداد زیاد، سوادآموزی را به چالشی برای طبقات پایین تر بی سواد تبدیل می کرد. از حروف چینیبرای پرداختن به این موضوع، پادشاه سجونگ کبیر از سلسله چوسون هانگول را در قرن پانزدهم اختراع کرد تا سوادآموزی را در بین همه کره ای ها بدون توجه به موقعیت اجتماعی ترویج کند.این فیلمنامه جدید در سال 1446 در سندی با عنوان "Hunminjeongeum" (صداهای مناسب برای آموزش مردم) ارائه شد که پایه های استفاده از فیلمنامه را پایه گذاری کرد.[60]هانگول با وجود طراحی عملی خود، با مخالفت نخبگان ادبی که عمیقاً در سنت های کنفوسیوس ریشه دوانده بودند و استفاده از حروف چینی را تنها شکل مشروع نوشتار می دانستند، مواجه شد.این مقاومت منجر به دوره‌هایی شد که الفبای سرکوب شد، به ویژه در سال 1504 توسط پادشاه Yeonsangun و دوباره در سال 1506 توسط پادشاه Jungjong، که توسعه و استانداردسازی آن را محدود کرد.با این حال، در اواخر قرن شانزدهم، هانگول تجدید حیاتی را تجربه کرد، به ویژه در ادبیات عامه پسند مانند شعر گاسا و سیجو، و در قرن هفدهم با ظهور رمان‌های الفبای کره‌ای، علی‌رغم عدم استانداردسازی املایی.[61]احیاء و حفظ هانگول تا قرن 18 و 19 ادامه یافت و توجه دانشمندان خارجی مانند ایزاک تیتسینگ هلندی را به خود جلب کرد که یک کتاب کره ای را به جهان غرب معرفی کرد.ادغام هانگول در اسناد رسمی در سال 1894، تحت تأثیر ناسیونالیسم کره ای، جنبش های اصلاحی، و مبلغان مذهبی غربی محقق شد، که نشان دهنده استقرار آن در سواد و آموزش مدرن کره ای است، همانطور که با گنجاندن آن در متون ابتدایی از 1895 و در روزنامه دوزبانه Tongnip Sinmun در مشهود است. 1896.
▲
●
Play button
1592 May 23 - 1598 Dec 16

تهاجم ژاپنی ها به کره

Korean Peninsula
جنگ ایمجین از سال 1592 تا 1598 توسط تویوتومی هیدیوشی ژاپنی آغاز شد که هدفش تسخیر شبه جزیره کره و سپسچین بود که به ترتیب توسط سلسله‌های چوسون و مینگ اداره می‌شدند.اولین تهاجم در سال 1592 باعث شد که نیروهای ژاپنی به سرعت مناطق وسیعی از کره را اشغال کنند، اما با مقاومت شدید نیروهای تقویتی مینگ [62] و حملات نیروی دریایی چوسون به ناوگان تدارکاتی آنها مواجه شدند، [63] که ژاپن را مجبور به عقب نشینی از استان های شمالی کرد.جنگ چریکی توسط شبه نظامیان غیرنظامی چوسون [64] و مسائل مربوط به تدارکات منجر به بن بست و پایان مرحله اول درگیری در سال 1596، با مذاکرات ناموفق صلح شد.درگیری با تهاجم دوم ژاپن در سال 1597 از سر گرفته شد و الگوهای دستاوردهای سریع اولیه ارضی و به دنبال آن یک بن بست را تکرار کرد.با وجود تصرف چندین شهر و قلعه، ژاپنی‌ها توسط نیروهای مینگ و چوسون به سواحل جنوبی کره عقب رانده شدند، که پس از آن نتوانستند ژاپنی‌ها را از جای خود خارج کنند و منجر به یک بن‌بست ده ماهه شد.[65] جنگ به بن بست رسید و هیچ یک از طرفین نتوانستند پیشرفت چشمگیری داشته باشند.جنگ پس از مرگ تویوتومی هیدیوشی در سال 1598 به پایان رسید، که همراه با دستاوردهای محدود سرزمینی و ادامه اختلال در خطوط تدارکات ژاپن توسط نیروهای دریایی کره، باعث شد ژاپن به دستور شورای پنج تن از بزرگان به ژاپن عقب نشینی کند.مذاکرات نهایی صلح که چندین سال به طول انجامید، در نهایت به عادی سازی روابط بین طرف های درگیر منجر شد.[66] وسعت تهاجمات ژاپنی ها که شامل بیش از 300000 مرد بود، آنها را به عنوان بزرگترین تهاجمات دریایی تا زمان فرود نرماندی در سال 1944 مشخص کرد.
▲
●
بعداً جین تهاجم به چوسون
یک نقاشی کره ای که دو جنگجو جورچن و اسب هایشان را به تصویر می کشد ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1627 Jan 1 - Mar 1

بعداً جین تهاجم به چوسون

Korean Peninsula
در مراحل اولیه سال 1627، جین بعدی، تحت رهبری شاهزاده امین، تهاجمی را به چوسون انجام داد، که پس از سه ماه با تحمیل رابطه خراجی توسط جین بعدی بر چوسون به پایان رسید.با وجود این، چوسون به تعامل با سلسله مینگ ادامه داد و در برابر جین بعدی مقاومت نشان داد.پس زمینه تهاجم شامل حمایت نظامی چوسون از مینگ در برابر جین بعدی در سال 1619 و تحولات سیاسی در چوسون بود که در آن شاه گوانگهاگان با اینجو در سال 1623 جایگزین شد و به دنبال آن شورش نافرجام یی گوال در سال 1624 رخ داد. اتخاذ یک موضع قوی طرفدار مینگ و ضد یورچن، اینجو را تحت تأثیر قرار داد تا روابط خود را با جین بعدی قطع کند، در حالی که فعالیت های نظامی ژنرال مینگ مائو ونلونگ علیه یورچن ها توسط چوسون حمایت می شد.[67]تهاجم بعدی جین با یک نیروی 30000 نفری به رهبری امین آغاز شد، با مقاومت اولیه مواجه شد اما به سرعت بر دفاع چوسون غلبه کرد و چندین مکان کلیدی، از جمله پیونگ یانگ را در اواخر ژانویه 1627 تصرف کرد. پادشاه اینجو با فرار از سئول و آغاز مذاکرات برای صلح پاسخ داد.معاهده بعدی، چوسون را ملزم می‌کرد تا نام دوره مینگ را کنار بگذارد، گروگانی را پیشنهاد کند و به حاکمیت ارضی متقابل احترام بگذارد.با این حال، علی‌رغم عقب‌نشینی ارتش جین به موکدن، چوسون به تجارت با مینگ ادامه داد و به طور کامل از شرایط معاهده پیروی نکرد که منجر به شکایت هونگ تایجی شد.[68]در دوره پس از تهاجم، جین های بعدی امتیازات اقتصادی را از چوسون گرفتند تا سختی های خود را کاهش دهند.روابط ناآرام بین این دو زمانی تشدید شد که منچوها در سال 1636 خواستار تغییر شرایط دیپلماتیک شدند که توسط چوسون رد شد و منجر به درگیری بیشتر شد.مشارکت مینگ در درگیری پس از استیضاح ژنرال یوان چونگوان کاهش یافت و اعدام مائو ون لانگ در سال 1629 به دلیل اقدامات غیرمجاز او روابط را بیشتر تیره کرد و یوان اعدام را به عنوان ابزاری برای تقویت قدرت امپراتوری توجیه کرد.[69]
▲
●
Play button
1636 Dec 9 - 1637 Jan 30

تهاجم چینگ به چوسون

Korean Peninsula
دومین تهاجم منچو به کره در سال 1636 نقطه‌ای مهم در تاریخ آسیای شرقی بود، زیرا سلسله چینگ به دنبال جانشینی نفوذ سلسله مینگ در منطقه بود که منجر به رویارویی مستقیم با چوسون کره متحد مینگ شد.این تهاجم با یک فعل و انفعال پیچیده از تشدید تنش ها و سوء تفاهم ها تسریع شد.وقایع کلیدی شامل نبردها و محاصره‌های شدید، به‌ویژه محاصره مهم قلعه کوه نامان بود که با تسلیم تحقیرآمیز پادشاه اینجو و تحمیل خواسته‌های سختگیرانه به چوسون، مانند گروگان‌گیری سلطنتی، به اوج خود رسید.پیامدهای تهاجم، پیامدهای عمیقی برای چوسون داشت که بر سیاست های داخلی و خارجی آن تأثیر گذاشت.برقراری آشکار یک رابطه خراجی با کینگ، همراه با احساس خشم پنهان و عزم برای حفظ میراث فرهنگی سلسله مینگ وجود داشت.این احساسات پیچیده منجر به یک سیاست دوگانه تسلیم رسمی و سرپیچی خصوصی شد.آسیب تهاجم به طور قابل توجهی بر تلاش‌های نظامی و دیپلماتیک بعدی چوسون تأثیر گذاشت، از جمله برنامه بلندپروازانه اما اجرا نشده پادشاه هیوجونگ برای راه‌اندازی یک لشکرکشی شمالی علیه کینگ، که نشان‌دهنده تمایل پایدار برای حاکمیت و خودمختاری است.پیامدهای فتح چینگ بسیار فراتر از مرزهای کره گسترش یافت.موفقیت کینگ در برابر چوسون نماد برتری این سلسله برای تبدیل شدن به قدرت مسلط در شرق آسیا بود که به طور قطعی قدرت سلسله مینگ را در منطقه کاهش داد.این تغییر پیامدهای ماندگاری داشت، که چشم‌انداز سیاسی آسیای شرقی را تغییر داد و زمینه را برای پویایی قدرت منطقه فراهم کرد که برای قرن‌ها ادامه خواهد داشت و به طور قابل‌توجهی بر روند تاریخ کره و موقعیت استراتژیک آن در منطقه تأثیر گذاشت.
▲
●
شورش دونگک
شورش دونگک یک شورش مسلحانه در کره بود که توسط دهقانان و پیروان مذهب دونقاک رهبری می شد. ©HistoryMaps
1894 Jan 11 - 1895 Dec 25

شورش دونگک

Korean Peninsula
انقلاب دهقانی Donghak در کره، که توسط سیاست های ظالمانه قاضی محلی جو بیونگ گپ در سال 1892 آغاز شد، در 11 ژانویه 1894 شروع شد و تا 25 دسامبر 1895 ادامه یافت. قیام دهقانان به رهبری پیروان جنبش دونگاک آغاز شد. در Gobu-gun و در ابتدا توسط رهبران Jeon Bong-jun و Kim Gae-nam رهبری شد.با وجود شکست های اولیه، مانند سرکوب شورش توسط یی یونگ تائه و عقب نشینی موقت جئون بونگ جون، شورشیان دوباره در کوه پکتو جمع شدند.آنها گوبو را در آوریل پس گرفتند، در نبرد هوانگتوجائه و نبرد رودخانه هوانگریونگ به پیروزی رسیدند و قلعه جئونجو را تصرف کردند.پس از معاهده جئونجو در ماه مه، صلح ضعیفی به وجود آمد، اگرچه ثبات منطقه در طول تابستان مخاطره آمیز بود.دولت چوسون که از تشدید شورش احساس خطر می کرد، از سلسله چینگ کمک گرفت و منجر به اعزام 2700 سرباز چینگ شد.این مداخله، مغایر با کنوانسیون تینتسین و نامعلوم ماندن در ژاپن، جرقهجنگ اول چین و ژاپن را برانگیخت.این درگیری به طور قابل توجهی نفوذ چین در کره را کاهش داد و جنبش خود-تقویت چین را تضعیف کرد.حضور و نفوذ فزایندهژاپن در کره پس از جنگ، نگرانی شورشیان دونگاک را افزایش داد.در پاسخ، رهبران شورشی از سپتامبر تا اکتبر در سامریه گرد هم آمدند و در نهایت نیرویی متشکل از 25000 تا 200000 سرباز را برای حمله به گونگجو جمع کردند.شورش با شکست بزرگی روبرو شد که شورشیان در نبرد اوگئومچی شکست خوردند و به دنبال آن شکست دیگری در نبرد تین رخ داد.این تلفات آغاز پایانی برای انقلاب بود، انقلابی که شاهد اسارت رهبران آن بود و اکثر آنها با اعدام دسته جمعی در مارس 1895 اعدام شدند، زیرا خصومت ها تا بهار آن سال ادامه یافت.انقلاب دهقانی دونگاک، با مقاومت عمیق خود در برابر استبداد داخلی و مداخله خارجی، در نهایت چشم انداز سیاسی-اجتماعی کره را در پایان قرن نوزدهم تغییر داد.
▲
●
1897 - 1910
تاریخ مدرنornament
امپراتوری کره
گوجونگ امپراتوری کره ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1897 Jan 1 - 1910

امپراتوری کره

Korean Peninsula
امپراتوری کره، که در اکتبر 1897 توسط پادشاه گوجونگ اعلام شد، انتقال سلسله چوسون به یک کشور مدرن را نشان داد.این دوره شاهد اصلاحات گوانگمو بود که هدف آن مدرن سازی و غربی کردن ارتش، اقتصاد، سیستم های زمین، آموزش و صنایع بود.این امپراتوری تا زمان الحاق کره بهژاپن در اوت 1910 وجود داشت. تشکیل امپراتوری پاسخی به رابطه خراجی کره باچین و تأثیر افکار غربی بود.بازگشت گوجونگ از تبعید روسیه منجر به اعلام امپراتوری شد و سال گوانگمو به عنوان آغاز دوران جدید در سال 1897 بود.امپراتوری کره در طول عمر کوتاه خود اصلاحات مهمی را انجام داد.اصلاحات گوانگمو، که توسط ترکیبی از مقامات محافظه کار و مترقی رهبری می شد، مالیات های جزئی را برای تامین مالی این تغییرات احیا کرد و ثروت دولت امپراتوری را افزایش داد و اصلاحات بیشتر را ممکن ساخت.ارتش تا سال 1897 با کمک روسیه مدرن شد و تلاش هایی برای ایجاد یک نیروی دریایی مدرن و ترویج صنعتی شدن انجام شد.اصلاحات ارضی با هدف تعریف بهتر مالکیت برای مالیات آغاز شد اما با مقاومت داخلی مواجه شد.امپراتوری کره با چالش‌های دیپلماتیک به‌ویژه از سوی ژاپن مواجه بود.در سال 1904، در میان افزایش نفوذ ژاپن، کره بی طرفی خود را اعلام کرد که توسط قدرت های بزرگ به رسمیت شناخته شد.با این حال، یادداشت تفت-کاتسورا در سال 1905 نشان دهنده پذیرش هدایت ژاپن از سوی ایالات متحده بر کره بود.این مقدمه معاهده 1905 پورتسموث بود که به جنگ روسیه و ژاپن پایان داد و نفوذ ژاپن در کره را تأیید کرد.امپراتور گوجونگ تلاش های مذبوحانه ای برای دیپلماسی مخفیانه برای حفظ حاکمیت انجام داد، اما با کنترل فزاینده ژاپن و ناآرامی های داخلی مواجه شد که منجر به کناره گیری وی در سال 1907 شد [. 70]صعود امپراتور سونجونگ باعث شد ژاپن با معاهده 1907 تسلط محکم تری بر کره داشته باشد و حضور ژاپن در نقش های دولتی را افزایش دهد.این امر منجر به خلع سلاح و انحلال نیروهای نظامی کره و تحریک مقاومت مسلحانه ارتش های صالح شد که در نهایت توسط نیروهای ژاپنی سرکوب شد.تا سال 1908، درصد قابل توجهی از مقامات کره ای ژاپنی بودند، که باعث جابجایی مقامات کره ای شد و زمینه را برای الحاق کره به ژاپن در سال 1910 فراهم کرد.با وجود این چالش های سیاسی، امپراتوری کره پیشرفت های اقتصادی را مدیریت کرد.تولید ناخالص داخلی سرانه در سال 1900 به طور قابل توجهی بالا بود، و دوران آغاز فعالیت های مدرن کره ای بود که برخی از آنها تا به امروز باقی مانده اند.با این حال، اقتصاد با هجوم محصولات ژاپنی و سیستم بانکی توسعه نیافته تهدید شد.شایان ذکر است، شخصیت‌های نزدیک به امپراطور نقش کلیدی در تأسیس شرکت‌ها در این دوره داشتند.[71]
▲
●
کره تحت حاکمیت ژاپن
فرود تفنگداران دریایی ژاپنی از Unyo در جزیره Yeonggjong که در نزدیکی Ganghwa است ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1910 Jan 1 - 1945

کره تحت حاکمیت ژاپن

Korean Peninsula
در طول دورهحکومت ژاپن بر کره، که با معاهده الحاق ژاپن و کره در سال 1910 آغاز شد، حاکمیت کره به شدت مورد مناقشه قرار گرفت.ژاپن ادعا کرد که این معاهده قانونی است، اما کره اعتبار آن را مورد مناقشه قرار داد و ادعا کرد که این معاهده تحت فشار و بدون رضایت لازم امپراتور کره امضا شده است.[72] مقاومت کره در برابر حکومت ژاپن با تشکیل ارتش صالح تجسم یافت.علی‌رغم تلاش‌های ژاپن برای سرکوب فرهنگ کره‌ای و بهره‌برداری اقتصادی از مستعمره، بسیاری از زیرساخت‌هایی که آنها ساختند بعداً در جنگ کره از بین رفت.[73]مرگ امپراتور گوجونگ در ژانویه 1919 جرقه جنبش 1 مارس، مجموعه ای از اعتراضات سراسری علیه حکومت ژاپن را برانگیخت.با تحریک اصول تعیین سرنوشت وودرو ویلسون، حدود 2 میلیون کره ای در آن شرکت کردند، اگرچه سوابق ژاپنی کمتر نشان می دهد.این تظاهرات با سرکوب وحشیانه ژاپنی ها مواجه شد که منجر به کشته شدن حدود 7000 کره ای شد.[74] این قیام منجر به تشکیل دولت موقت جمهوری کره در شانگهای شد که در قانون اساسی کره جنوبی به عنوان دولت قانونی آن از سال 1919 تا 1948 به رسمیت شناخته شده است [. 75]سیاست‌های آموزشی تحت حاکمیت ژاپن بر اساس زبان تفکیک شده بود که هم دانش‌آموزان ژاپنی و هم کره‌ای را تحت تأثیر قرار داد.برنامه درسی در کره با محدودیت هایی در آموزش زبان و تاریخ کره ای دستخوش تغییرات اساسی شد.تا سال 1945، با وجود این چالش ها، نرخ باسوادی در کره به 22 درصد رسیده بود.[76] علاوه بر این، سیاست‌های ژاپن یکسان سازی فرهنگی را اعمال کرد، مانند نام‌های ژاپنی اجباری برای کره‌ای‌ها و ممنوعیت روزنامه‌های کره‌زبان.آثار فرهنگی نیز غارت شد و 75311 مورد به ژاپن برده شد.[77]ارتش آزادیبخش کره (KLA) به نماد مقاومت کره تبدیل شد که متشکل از کره ای های تبعید شده در چین و سایر نقاط است.آنها درگیر جنگ چریکی علیه نیروهای ژاپنی در امتداد مرز چین و کره بودند و بخشی از عملیات متحدین در چین و آسیای جنوب شرقی بودند.KLA توسط ده ها هزار کره ای حمایت می شد که به ارتش های مقاومت دیگر مانند ارتش آزادیبخش خلق و ارتش انقلاب ملی نیز پیوستند.پس از تسلیم ژاپن در سال 1945، کره با خلاء قابل توجهی در تخصص اداری و فنی مواجه شد.شهروندان ژاپنی که درصد کمی از جمعیت را تشکیل می‌دادند، اما قدرت قابل توجهی در مراکز شهری و زمینه‌های حرفه‌ای داشتند، اخراج شدند.این امر باعث شد تا جمعیت کره ای عمدتاً کشاورزی کره به بازسازی و گذار از چندین دهه اشغال استعماری بپردازند.[78]
▲
●
جنگ کره
یک ستون از لشکر 1 دریایی ایالات متحده در طول شکست خود از مخزن چوسین از خطوط چینی عبور می کند. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1950 Jun 25 - 1953 Jul 27

جنگ کره

Korean Peninsula
جنگ کره ، یک درگیری مهم در دوران جنگ سرد ، در 25 ژوئن 1950 زمانی آغاز شد که کره شمالی با حمایت چین و اتحاد جماهیر شوروی ، با حمایت ایالات متحده و متحدانش در سازمان ملل به کره جنوبی حمله کرد.خصومت ها از تقسیم کره توسط نیروهای اشغالگر ایالات متحده و شوروی در موازی 38 پس از تسلیمژاپن در 15 اوت 1945 که به حکومت 35 ساله آن بر کره پایان داد، به وجود آمد.در سال 1948، این تقسیم به دو دولت متضاد متبلور شد - کره شمالی کمونیستی به رهبری کیم ایل سونگ و کره جنوبی سرمایه داری به رهبری سینگمن ری.هر دو رژیم از به رسمیت شناختن مرز به عنوان دائمی خودداری کردند و ادعای حاکمیت بر کل شبه جزیره داشتند.[79]درگیری در امتداد موازی 38 و شورش در جنوب، با حمایت شمال، زمینه را برای تهاجم کره شمالی فراهم کرد که جنگ را آغاز کرد.سازمان ملل متحد بدون مخالفت اتحاد جماهیر شوروی، که شورای امنیت را تحریم می کرد، با جمع آوری نیرویی از 21 کشور، که عمدتاً سربازان آمریکایی بودند، برای حمایت از کره جنوبی پاسخ داد.این تلاش بین المللی اولین اقدام نظامی بزرگ تحت نظارت سازمان ملل بود.[80]پیشروی های اولیه کره شمالی، نیروهای کره جنوبی و آمریکا را به یک محاصره دفاعی کوچک به نام محیط پوسان سوق داد.یک ضد حمله متهورانه سازمان ملل در اینچئون در سپتامبر 1950 جریان را تغییر داد و نیروهای کره شمالی را قطع کرد و عقب راند.با این حال، زمانی که نیروهای چینی در اکتبر 1950 وارد شدند، رنگ جنگ تغییر کرد و نیروهای سازمان ملل را مجبور به عقب نشینی از کره شمالی کرد.پس از یک سری حملات و ضد حمله، خطوط مقدم در نزدیکی لشکر اصلی در موازی 38 تثبیت شد.[81]با وجود درگیری شدید، جبهه در نهایت نزدیک به خط تقسیم اولیه تثبیت شد و در نتیجه به بن بست رسید.در 27 ژوئیه 1953، توافقنامه آتش بس کره امضا شد که DMZ را برای جدا کردن دو کره ایجاد کرد، اگرچه یک معاهده صلح رسمی هرگز منعقد نشد.از سال 2018، هر دو کره علاقه خود را به پایان رسمی جنگ نشان دادند و ماهیت مداوم درگیری را نشان دادند.[82]جنگ کره یکی از ویرانگرترین درگیری‌های قرن بیستم بود که تلفات غیرنظامیان بیشتر از تلفات جنگ جهانی دوم و جنگ ویتنام ، جنایات قابل توجهی که توسط هر دو طرف مرتکب شدند و ویرانی گسترده در کره بود.تقریباً 3 میلیون نفر در این درگیری جان خود را از دست دادند و بمباران ها آسیب زیادی به کره شمالی وارد کرد.این جنگ همچنین باعث فرار 1.5 میلیون نفر از کره شمالی شد و بحران پناهندگان قابل توجهی را به میراث جنگ اضافه کرد.[83]
▲
●
تقسیم کره
مون و کیم در حال دست دادن روی خط مرزی ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1953 Jan 1 - 2022

تقسیم کره

Korean Peninsula
تقسیم کره به دو واحد مجزا از پایان جنگ جهانی دوم سرچشمه می‌گیرد، زمانی که تسلیمژاپن در 15 اوت 1945 باعث شد تا قدرت‌های متفقین به فکر آینده خودمختاری کره باشند.در ابتدا قرار بود کره از اشغال ژاپن آزاد شود و طبق توافق متفقین تحت یک قیمومیت بین المللی قرار گیرد.تقسیم در موازی 38 توسط ایالات متحده پیشنهاد شد و مورد موافقت اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفت و به عنوان یک اقدام موقت تا زمانی که یک قیمومیت ترتیب داده شود، در نظر گرفته شد.با این حال، شروع جنگ سرد و شکست در مذاکرات، هرگونه توافق بر سر قیمومیت را باطل کرد و کره را در هاله ای از ابهام قرار داد.تا سال 1948، دولت های جداگانه ای تأسیس شدند: جمهوری کره در جنوب در 15 اوت و جمهوری دموکراتیک خلق کره در شمال در 9 سپتامبر، که هر کدام به ترتیب توسط ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی حمایت می شدند.تنش بین دو کره با تهاجم شمال به جنوب در 25 ژوئن 1950 به اوج خود رسید و آغازگر جنگ کره بود که تا سال 1953 ادامه یافت. DMZ)، که از آن زمان به عنوان نماد دائمی تقسیم بین کره شمالی و جنوبی باقی مانده است.تلاش‌ها برای آشتی و اتحاد مجدد به‌طور متناوب ادامه یافته است و در جریان اجلاس‌های بین کره‌ای در سال 2018 پیشرفت چشمگیری داشته است.در 27 آوریل 2018، رهبران هر دو کره اعلامیه پانمونجوم را امضا کردند و در مورد گام‌هایی به سوی صلح و اتحاد مجدد توافق کردند.پیشرفت شامل برچیدن پست های نگهبانی و ایجاد مناطق حائل برای کاهش تنش های نظامی بود.در یک حرکت تاریخی در 12 دسامبر 2018، سربازان هر دو طرف برای اولین بار از خط مرزبندی نظامی به عنوان ژست صلح و همکاری عبور کردند.[84]
▲
●

Appendices



APPENDIX 1

THE HISTORY OF KOREAN BBQ


Play button




APPENDIX 2

The Origins of Kimchi and Soju with Michael D. Shin


Play button




APPENDIX 3

HANBOK, Traditional Korean Clothes


Play button




APPENDIX 4

Science in Hanok (The Korean traditional house)


Play button

Characters



Geunchogo of Baekje

Geunchogo of Baekje

13th King of Baekje

Dae Gwang-hyeon

Dae Gwang-hyeon

Last Crown Prince of Balhae

Choe Museon

Choe Museon

Goryeo Military Commander

Gang Gam-chan

Gang Gam-chan

Goryeo Military Commander

Muyeol of Silla

Muyeol of Silla

Unifier of the Korea's Three Kingdoms

Jeongjo of Joseon

Jeongjo of Joseon

22nd monarch of the Joseon dynasty

Empress Myeongseong

Empress Myeongseong

Empress of Korea

Hyeokgeose of Silla

Hyeokgeose of Silla

Founder of Silla

Gwanggaeto the Great

Gwanggaeto the Great

Nineteenth Monarch of Goguryeo

Taejong of Joseon

Taejong of Joseon

Third Ruler of the Joseon Dynasty

Kim Jong-un

Kim Jong-un

Supreme Leader of North Korea

Yeon Gaesomun

Yeon Gaesomun

Goguryeo Dictator

Seon of Balhae

Seon of Balhae

10th King of Balhae

Syngman Rhee

Syngman Rhee

First President of South Korea

Taejodae of Goguryeo

Taejodae of Goguryeo

Sixth Monarch of Goguryeo

Taejo of Goryeo

Taejo of Goryeo

Founder of the Goryeo Dynasty

Gojong of Korea

Gojong of Korea

First Emperor of Korea

Go of Balhae

Go of Balhae

Founder of Balhae

Gongmin of Goryeo

Gongmin of Goryeo

31st Ruler of Goryeo

Kim Jong-il

Kim Jong-il

Supreme Leader of North Korea

Yi Sun-sin

Yi Sun-sin

Korean Admiral

Kim Il-sung

Kim Il-sung

Founder of North Korea

Jizi

Jizi

Semi-legendary Chinese Sage

Choe Je-u

Choe Je-u

Founder of Donghak

Yeongjo of Joseon

Yeongjo of Joseon

21st monarch of the Joseon Dynasty

Gyeongsun of Silla

Gyeongsun of Silla

Final Ruler of Silla

Park Chung-hee

Park Chung-hee

Dictator of South Korea

Onjo of Baekje

Onjo of Baekje

Founder of Baekje

Mun of Balhae

Mun of Balhae

Third Ruler of Balhae

Taejo of Joseon

Taejo of Joseon

Founder of Joseon Dynasty

Sejong the Great

Sejong the Great

Fourth Ruler of the Joseon Dynasty

Empress Gi

Empress Gi

Empress of Toghon Temür

Gim Yu-sin

Gim Yu-sin

Korean Military General

Jang Bogo

Jang Bogo

Sillan Maritime Figure

Footnotes



  1. Eckert, Carter J.; Lee, Ki-Baik (1990). Korea, old and new: a history. Korea Institute Series. Published for the Korea Institute, Harvard University by Ilchokak. ISBN 978-0-9627713-0-9, p. 2.
  2. Eckert & Lee 1990, p. 9.
  3. 金両基監修『韓国の歴史』河出書房新社 2002, p.2.
  4. Sin, Hyong-sik (2005). A Brief History of Korea. The Spirit of Korean Cultural Roots. Vol. 1 (2nd ed.). Seoul: Ewha Womans University Press. ISBN 978-89-7300-619-9, p. 19.
  5. Pratt, Keith (2007). Everlasting Flower: A History of Korea. Reaktion Books. p. 320. ISBN 978-1-86189-335-2, p. 63-64.
  6. Seth, Michael J. (2011). A History of Korea: From Antiquity to the Present. Lanham, MD: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-6715-3. OCLC 644646716, p. 112.
  7. Kim Jongseo, Jeong Inji, et al. "Goryeosa (The History of Goryeo)", 1451, Article for July 934, 17th year in the Reign of Taejo.
  8. Bale, Martin T. 2001. Archaeology of Early Agriculture in Korea: An Update on Recent Developments. Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association 21(5):77-84. Choe, C.P. and Martin T. Bale 2002. Current Perspectives on Settlement, Subsistence, and Cultivation in Prehistoric Korea. Arctic Anthropology 39(1-2):95-121. Crawford, Gary W. and Gyoung-Ah Lee 2003. Agricultural Origins in the Korean Peninsula. Antiquity 77(295):87-95. Lee, June-Jeong 2001. From Shellfish Gathering to Agriculture in Prehistoric Korea: The Chulmun to Mumun Transition. PhD dissertation, University of Wisconsin-Madison, Madison. Proquest, Ann Arbor. Lee, June-Jeong 2006. From Fisher-Hunter to Farmer: Changing Socioeconomy during the Chulmun Period in Southeastern Korea, In Beyond "Affluent Foragers": The Development of Fisher-Hunter Societies in Temperate Regions, eds. by Grier, Kim, and Uchiyama, Oxbow Books, Oxford.
  9. Lee 2001, 2006.
  10. Choe and Bale 2002.
  11. Im, Hyo-jae 2000. Hanguk Sinseokgi Munhwa [Neolithic Culture in Korea]. Jibmundang, Seoul.
  12. Lee 2001.
  13. Choe and Bale 2002, p.110.
  14. Crawford and Lee 2003, p. 89.
  15. Lee 2001, p.323.
  16. Ahn, Jae-ho (2000). "Hanguk Nonggyeongsahoe-eui Seongnib (The Formation of Agricultural Society in Korea)". Hanguk Kogo-Hakbo (in Korean). 43: 41–66.
  17. Lee, June-Jeong (2001). From Shellfish Gathering to Agriculture in Prehistoric Korea: The Chulmun to Mumun Transition. Madison: University of Wisconsin-Madison Press.
  18. Bale, Martin T. (2001). "Archaeology of Early Agriculture in Korea: An Update on Recent Developments". Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association. 21 (5): 77–84.
  19. Rhee, S. N.; Choi, M. L. (1992). "Emergence of Complex Society in Prehistoric Korea". Journal of World Prehistory. 6: 51–95. doi:10.1007/BF00997585. S2CID 145722584.
  20. Janhunen, Juha (2010). "Reconstructing the Language Map of Prehistorical Northeast Asia". Studia Orientalia (108): 281–304. ... there are strong indications that the neighbouring Baekje state (in the southwest) was predominantly Japonic-speaking until it was linguistically Koreanized."
  21. Kim, Djun Kil (2014). The History of Korea, 2nd Edition. ABC-CLIO. p. 8. ISBN 9781610695824.
  22. "Timeline of Art and History, Korea, 1000 BC – 1 AD". Metropolitan Museum of Art.
  23. Lee Injae, Owen Miller, Park Jinhoon, Yi Hyun-Hae, 〈Korean History in Maps〉, 2014, pp.18-20.
  24. Records of the Three Kingdomsof the Biographies of the Wuhuan, Xianbei, and Dongyi.
  25. Records of the Three Kingdoms,Han dynasty(韓),"有三種 一曰馬韓 二曰辰韓 三曰弁韓 辰韓者古之辰國也".
  26. Book of the Later Han,Han(韓),"韓有三種 一曰馬韓 二曰辰韓 三曰弁辰 … 凡七十八國 … 皆古之辰國也".
  27. Escher, Julia (2021). "Müller Shing / Thomas O. Höllmann / Sonja Filip: Early Medieval North China: Archaeological and Textual Evidence". Asiatische Studien - Études Asiatiques. 74 (3): 743–752. doi:10.1515/asia-2021-0004. S2CID 233235889.
  28. Pak, Yangjin (1999). "Contested ethnicities and ancient homelands in northeast Chinese archaeology: the case of Koguryo and Puyo archaeology". Antiquity. 73 (281): 613–618. doi:10.1017/S0003598X00065182. S2CID 161205510.
  29. Byington, Mark E. (2016), The Ancient State of Puyŏ in Northeast Asia: Archaeology and Historical Memory, Cambridge (Massachusetts) and London: Harvard University Asia Center, ISBN 978-0-674-73719-8, pp. 20–30.
  30. "夫餘本屬玄菟", Dongyi, Fuyu chapter of the Book of the Later Han.
  31. Lee, Hee Seong (2020). "Renaming of the State of King Seong in Baekjae and His Political Intention". 한국고대사탐구학회. 34: 413–466.
  32. 임기환 (1998). 매구루 (買溝婁 [Maeguru]. 한국민족문화대백과사전 [Encyclopedia of Korean Culture] (in Korean). Academy of Korean Studies.
  33. Byeon, Tae-seop (변태섭) (1999). 韓國史通論 (Hanguksa tongnon) [Outline of Korean history] (4th ed.). Seoul: Samyeongsa. ISBN 978-89-445-9101-3., p. 49.
  34. Lee Injae, Owen Miller, Park Jinhoon, Yi Hyun-Hae, 2014, Korean History in Maps, Cambridge University Press, pp. 44–49, 52–60.
  35. "한국사데이터베이스 비교보기 > 風俗·刑政·衣服은 대략 高[句]麗·百濟와 같다". Db.history.go.kr.
  36. Hong, Wontack (2005). "The Puyeo-Koguryeo Ye-maek the Sushen-Yilou Tungus, and the Xianbei Yan" (PDF). East Asian History: A Korean Perspective. 1 (12): 1–7.
  37. Susan Pares, Jim Hoare (2008). Korea: The Past and the Present (2 vols): Selected Papers From the British Association for Korean Studies Baks Papers Series, 1991–2005. Global Oriental. pp. 363–381. ISBN 9789004217829.
  38. Chosun Education (2016). '[ 기획 ] 역사로 살펴본 한반도 인구 추이'.
  39. '사단법인 신라문화진흥원 – 신라의 역사와 문화'. Archived from the original on 2008-03-21.
  40. '사로국(斯盧國) ─ The State of Saro'.
  41. 김운회 (2005-08-30). 김운회의 '대쥬신을 찾아서' 금관의 나라, 신라. 프레시안. 
  42. "성골 [聖骨]". Empas Encyclopedia. Archived from the original on 2008-06-20.
  43. "The Bone Ranks and Hwabaek". Archived from the original on 2017-06-19.
  44. "구서당 (九誓幢)". e.g. Encyclopedia of Korean Culture.
  45. "Cultural ties put Iran, S Korea closer than ever for cooperation". Tehran Times. 2016-05-05.
  46. (2001). Kaya. In The Penguin Archaeology Guide, edited by Paul Bahn, pp. 228–229. Penguin, London.
  47. Barnes, Gina L. (2001). Introducing Kaya History and Archaeology. In State Formation in Korea: Historical and Archaeological Perspectives, pp. 179–200. Curzon, London, p. 180-182.
  48. 백승옥. 2004, "安羅高堂會議'의 성격과 安羅國의 위상", 지역과 역사, vol.0, no.14 pp.7-39.
  49. Farris, William (1996). "Ancient Japan's Korean Connection". Korean Studies. 20: 6-7. doi:10.1353/ks.1996.0015. S2CID 162644598.
  50. Barnes, Gina (2001). Introducing Kaya History and Archaeology. In State Formation in Korea: Historical and Archaeological Perspectives. London: Curzon. p. 179-200.
  51. Lee Injae, Owen Miller, Park Jinhoon, Yi Hyun-Hae, 2014, Korean History in Maps, Cambridge University Press, pp. 44-49, 52-60.
  52. "Malananta bring Buddhism to Baekje" in Samguk Yusa III, Ha & Mintz translation, pp. 178-179.
  53. Woodhead, Linda; Partridge, Christopher; Kawanami, Hiroko; Cantwell, Cathy (2016). Religion in the Modern World- Traditions and Transformations (3rd ed.). London and New York: Routledge. pp. 96–97. ISBN 978-0-415-85881-6.
  54. Adapted from: Lee, Ki-baik. A New History of Korea (Translated by Edward W. Wagner with Edward J. Shultz), (Cambridge, MA:Harvard University Press, 1984), p. 51. ISBN 0-674-61576-X
  55. "國人謂始祖赫居世至眞德二十八王 謂之聖骨 自武烈至末王 謂之眞骨". 三國史記. 654. Retrieved 2019-06-14.
  56. Shin, Michael D., ed. (2014). Korean History in Maps: From Prehistory to the Twenty-first Century. Cambridge University Press. p. 29. ISBN 978-1-107-09846-6. The Goguryeo-Tang War | 645–668.
  57. Seth, Michael J. (2010). A history of Korea: From antiquity to the present. Lanham: Rowman & Littlefield. ISBN 9780742567177, p. 44.
  58. Lee, Kenneth B. (1997). Korea and East Asia: The story of a phoenix. Westport: Praeger. ISBN 9780275958237, p. 17.
  59. "Different Names for Hangeul". National Institute of Korean Language. 2008. Retrieved 3 December 2017.
  60. Hannas, W[illia]m C. (1997). Asia's Orthographic Dilemma. University of Hawaiʻi Press. ISBN 978-0-8248-1892-0, p. 57.
  61. Pratt, Rutt, Hoare, 1999. Korea: A Historical and Cultural Dictionary. Routledge.
  62. "明史/卷238 – 維基文庫，自由的圖書館". zh.wikisource.org.
  63. Ford, Shawn. "The Failure of the 16th Century Japanese Invasions of Korea" 1997.
  64. Lewis, James (December 5, 2014). The East Asian War, 1592–1598: International Relations, Violence and Memory. Routledge. pp. 160–161. ISBN 978-1317662747.
  65. "Seonjo Sillok, 31년 10월 12일 7번, 1598". Records of the Joseon Dynasty.
  66. Turnbull, Stephen; Samurai Invasions of Korea 1592–1598, pp. 5–7.
  67. Swope, Kenneth (2014), The Military Collapse of China's Ming Dynasty, Routledge, p. 23.
  68. Swope 2014, p. 65.
  69. Swope 2014, p. 65-66.
  70. Hulbert, Homer B. (1904). The Korea Review, p. 77.
  71. Chu, Zin-oh. "독립협회와 대한제국의 경제정책 비 연구" (PDF).
  72. Kawasaki, Yutaka (July 1996). "Was the 1910 Annexation Treaty Between Korea and Japan Concluded Legally?". Murdoch University Journal of Law. 3 (2).
  73. Kim, C. I. Eugene (1962). "Japanese Rule in Korea (1905–1910): A Case Study". Proceedings of the American Philosophical Society. 106 (1): 53–59. ISSN 0003-049X. JSTOR 985211.
  74. Park, Eun-sik (1972). 朝鮮独立運動の血史 1 (The Bloody History of the Korean Independence Movement). Tōyō Bunko. p. 169.
  75. Lee, Ki-baik (1984). A New History of Korea. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-61576-2, pp. 340–344.
  76. The New Korea”, Alleyne Ireland 1926 E.P. Dutton & Company pp.198–199.
  77. Kay Itoi; B. J. Lee (2007-10-17). "Korea: A Tussle over Treasures — Who rightfully owns Korean artifacts looted by Japan?". Newsweek.
  78. Morgan E. Clippinger, “Problems of the Modernization of Korea: the Development of Modernized Elites Under Japanese Occupation” ‘’Asiatic Research Bulletin’’ (1963) 6#6 pp 1–11.
  79. Millett, Allan. "Korean War". britannica.com.
  80. United Nations Security Council Resolution 83.
  81. Devine, Robert A.; Breen, T.H.; Frederickson, George M.; Williams, R. Hal; Gross, Adriela J.; Brands, H.W. (2007). America Past and Present. Vol. II: Since 1865 (8th ed.). Pearson Longman. pp. 819–21. ISBN 978-0321446619.
  82. He, Kai; Feng, Huiyun (2013). Prospect Theory and Foreign Policy Analysis in the Asia Pacific: Rational Leaders and Risky Behavior. Routledge. p. 50. ISBN 978-1135131197.
  83. Fisher, Max (3 August 2015). "Americans have forgotten what we did to North Korea". Vox.
  84. "Troops cross North-South Korea Demilitarized Zone in peace for 1st time ever". Cbsnews.com. 12 December 2018.

References



  • Association of Korean History Teachers (2005a). Korea through the Ages, Vol. 1 Ancient. Seoul: Academy of Korean Studies. ISBN 978-89-7105-545-8.
  • Association of Korean History Teachers (2005b). Korea through the Ages, Vol. 2 Modern. Seoul: Academy of Korean Studies. ISBN 978-89-7105-546-5.
  • Buzo, Adrian (2002). The Making of Modern Korea. Routledge.
  • Cumings, Bruce (2005). Korea's Place in the Sun: A Modern History (2nd ed.). W W Norton.
  • Eckert, Carter J.; Lee, Ki-Baik (1990). Korea, old and new: a history. Korea Institute Series. Published for the Korea Institute, Harvard University by Ilchokak. ISBN 978-0-9627713-0-9.
  • Grayson, James Huntley (1989). Korea: a religious history.
  • Hoare, James; Pares, Susan (1988). Korea: an introduction. New York: Routledge. ISBN 978-0-7103-0299-1.
  • Hwang, Kyung-moon (2010). A History of Korea, An Episodic Narrative. Palgrave Macmillan. p. 328. ISBN 978-0-230-36453-0.
  • Kim, Djun Kil (2005). The History of Korea. Greenwood Press. ISBN 978-0-313-03853-2. Retrieved 20 October 2016. Via Internet Archive
  • Kim, Djun Kil (2014). The History of Korea (2nd ed.). ABC-CLIO. ISBN 978-1-61069-582-4. OCLC 890146633. Retrieved 21 July 2016.
  • Kim, Jinwung (2012). A History of Korea: From "Land of the Morning Calm" to States in Conflict. Indiana University Press. ISBN 978-0-253-00078-1. Retrieved 15 July 2016.
  • Korea National University of Education. Atlas of Korean History (2008)
  • Lee, Kenneth B. (1997). Korea and East Asia: The Story of a Phoenix. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-275-95823-7. Retrieved 28 July 2016.
  • Lee, Ki-baik (1984). A New History of Korea. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-61576-2.
  • Lee, Hyun-hee; Park, Sung-soo; Yoon, Nae-hyun (2005). New History of Korea. Paju: Jimoondang. ISBN 978-89-88095-85-0.
  • Li, Narangoa; Cribb, Robert (2016). Historical Atlas of Northeast Asia, 1590-2010: Korea, Manchuria, Mongolia, Eastern Siberia. ISBN 978-0-231-16070-4.
  • Nahm, Andrew C. (2005). A Panorama of 5000 Years: Korean History (2nd revised ed.). Seoul: Hollym International Corporation. ISBN 978-0-930878-68-9.
  • Nahm, Andrew C.; Hoare, James (2004). Historical dictionary of the Republic of Korea. Lanham: Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-4949-5.
  • Nelson, Sarah M. (1993). The archaeology of Korea. Cambridge, UK: Cambridge University Press. p. 1013. ISBN 978-0-521-40783-0.
  • Park, Eugene Y. (2022). Korea: A History. Stanford: Stanford University Press. p. 432. ISBN 978-1-503-62984-4.
  • Peterson, Mark; Margulies, Phillip (2009). A Brief History of Korea. Infobase Publishing. p. 328. ISBN 978-1-4381-2738-5.
  • Pratt, Keith (2007). Everlasting Flower: A History of Korea. Reaktion Books. p. 320. ISBN 978-1-86189-335-2.
  • Robinson, Michael Edson (2007). Korea's twentieth-century odyssey. Honolulu: U of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-3174-5.
  • Seth, Michael J. (2006). A Concise History of Korea: From the Neolithic Period Through the Nineteenth Century. Lanham, MD: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-4005-7. Retrieved 21 July 2016.
  • Seth, Michael J. (2010). A History of Korea: From Antiquity to the Present. Lanham, MD: Rowman & Littlefield. p. 520. ISBN 978-0-7425-6716-0.
  • Seth, Michael J. (2011). A History of Korea: From Antiquity to the Present. Lanham, MD: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-6715-3. OCLC 644646716.
  • Sin, Hyong-sik (2005). A Brief History of Korea. The Spirit of Korean Cultural Roots. Vol. 1 (2nd ed.). Seoul: Ewha Womans University Press. ISBN 978-89-7300-619-9.