ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ

ਅੰਤਿਕਾ

ਅੱਖਰ

ਫੁਟਨੋਟ

ਹਵਾਲੇ


Play button

1299 - 1922

ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ



ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਸੀ.1299 ਓਸਮਾਨ I ਦੁਆਰਾ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰ ਪੱਛਮੀ ਏਸ਼ੀਆ ਮਾਈਨਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਬੇਲਿਕ ਵਜੋਂ।1326 ਵਿੱਚ, ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਏਸ਼ੀਆ ਮਾਈਨਰ ਨੂੰ ਕੱਟਦੇ ਹੋਏ ਨੇੜਲੇ ਬਰਸਾ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ।ਔਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1352 ਵਿੱਚ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ, 1354 ਵਿੱਚ ਡਾਰਡਨੇਲਜ਼ ਉੱਤੇ Çimpe ਕੈਸਲ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਸਥਾਈ ਬੰਦੋਬਸਤ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 1369 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਐਡਿਰਨੇ (ਐਡਰਿਅਨੋਪਲ) ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਏਸ਼ੀਆ ਮਾਈਨਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਤੁਰਕੀ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਜਿੱਤ ਜਾਂ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੇ ਐਲਾਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਓਟੋਮੈਨ ਸਲਤਨਤ ਦਾ ਉਭਰਨਾ।ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ ਦੂਜੇ ਨੇ 1453 ਵਿੱਚ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ (ਅੱਜ ਦਾ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਹੈ) ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ, ਇਸਨੂੰ ਨਵੀਂ ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਰਾਜ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਵਧਿਆ, ਯੂਰਪ, ਉੱਤਰੀ ਅਫਰੀਕਾ ਅਤੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘਾ ਵਿਸਤਾਰ ਹੋਇਆ।16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੱਧ ਤੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬਾਲਕਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਸੁਲਤਾਨ ਸੇਲਿਮ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਅਧੀਨ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ, ਜਿਸਨੇ 1517 ਵਿੱਚ ਖਲੀਫਾਤ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੀਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਅਰਬ ,ਮਿਸਰ , ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਅਤੇ ਲੇਵੇਂਟ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ। .ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਉੱਤਰੀ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਤੱਟ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਹਿੱਸਾ (ਮੋਰੋਕੋ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ) ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ।ਸਾਮਰਾਜ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦ ਮੈਗਨੀਫਿਸੈਂਟ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਫਾਰਸ ਦੀ ਖਾੜੀ ਤੋਂ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਅਲਜੀਰੀਆ ਤੱਕ, ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਯਮਨ ਤੋਂ ਹੰਗਰੀ ਅਤੇ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਯੂਕਰੇਨ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਗਿਰਾਵਟ ਦੇ ਥੀਸਿਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਦਾ ਰਾਜ ਓਟੋਮੈਨ ਕਲਾਸੀਕਲ ਦੌਰ ਦਾ ਸਿਖਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ ਓਟੋਮੈਨ ਸੱਭਿਆਚਾਰ, ਕਲਾਵਾਂ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਧਿਆ।ਸਾਮਰਾਜ 1683 ਵਿਚ ਵਿਆਨਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੀ ਪੂਰਵ ਸੰਧਿਆ 'ਤੇ ਆਪਣੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖੇਤਰੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ।1699 ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਖੜੋਤ, ਮਹਿੰਗੇ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਯੁੱਧਾਂ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਬਸਤੀਵਾਦ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਬਹੁ-ਜਾਤੀ ਪਰਜਾ ਵਿਚਕਾਰ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਵਿਦਰੋਹ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਗਲੀਆਂ ਦੋ ਸਦੀਆਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਖੇਤਰ ਗੁਆਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ, 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਲਈ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਪਤਨ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਕਈ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕੀ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪੱਧਰਾਂ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਨਾਲ।ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਣ ਨੇ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਸਵਾਲ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ।ਸਾਮਰਾਜ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਹਾਰ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਿਆ, ਜਦੋਂ ਇਸਦੇ ਬਾਕੀ ਬਚੇ ਹੋਏ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 1 ਨਵੰਬਰ 1922 ਨੂੰ ਅੰਕਾਰਾ ਵਿੱਚ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਗ੍ਰੈਂਡ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਬਲੀ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਲਤਨਤ ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਦੇ 600 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਅਤੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਡੂੰਘੀ ਵਿਰਾਸਤ ਛੱਡੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ, ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਦੇ ਇਸਦੇ ਖੇਤਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸਨ।
HistoryMaps Shop

ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਜਾਓ

1299 - 1453
ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਉਭਾਰornament
Play button
1299 Jan 1 00:01 - 1323

ਉਸਮਾਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾ

Söğüt, Bilecik, Türkiye
ਓਸਮਾਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਬਹੁਤ ਅਸਪਸ਼ਟ ਹੈ, ਅਤੇ ਚੌਦ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦੇ ਕਰੀਅਰ ਬਾਰੇ ਲਗਭਗ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1] 1299 ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਅਕਸਰ ਉਸਦੇ ਰਾਜ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਜੋਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਤਾਰੀਖ ਕਿਸੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਘਟਨਾ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦੀ, ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਹੈ।1300 ਤੱਕ ਉਹ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਪੇਸਟੋਰਲ ਕਬੀਲਿਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦਾ ਨੇਤਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੇ ਬਿਥਨੀਆ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਐਨਾਟੋਲੀਅਨ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸੋਗੁਟ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਖੇਤਰ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ।ਉਸਨੇ ਗੁਆਂਢੀ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲਗਾਤਾਰ ਛਾਪੇ ਮਾਰੇ।ਸਫਲਤਾ ਨੇ ਯੋਧਿਆਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ 1301 ਜਾਂ 1302 ਵਿੱਚ ਬਾਫਿਅਸ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਫੌਜ ਉੱਤੇ ਉਸਦੀ ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ। ਓਸਮਾਨ ਦੀ ਫੌਜੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਤੱਕ ਸੀਮਿਤ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ, ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ, 1323-4 ਵਿੱਚ, ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਯੁੱਧ ਲਈ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤਕਨੀਕਾਂ ਵਿਕਸਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।[2] ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੇ ਛਾਪਿਆਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ, ਓਸਮਾਨ ਦਾ ਤਾਤਾਰ ਸਮੂਹਾਂ ਅਤੇ ਗੁਆਂਢੀ ਰਿਆਸਤ ਜਰਮੀਅਨ ਨਾਲ ਕਈ ਫੌਜੀ ਟਕਰਾਅ ਵੀ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਓਸਮਾਨ ਨੇੜਲੇ ਸਮੂਹਾਂ, ਮੁਸਲਿਮ ਅਤੇ ਈਸਾਈ ਨਾਲ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਸਬੰਧ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਸੀ।ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਕਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਸਤੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੋਸੇ ਮਿਹਾਲ, ਇੱਕ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਪਿੰਡ ਦਾ ਮੁਖੀਆ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ (ਮਿਹਾਲੋਗੁਲਾਰੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ) ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਸਰਹੱਦੀ ਯੋਧਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ।ਕੋਸੇ ਮਿਹਾਲ ਇੱਕ ਈਸਾਈ ਯੂਨਾਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਸੀ;ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮ ਕਬੂਲ ਕਰ ਲਿਆ, ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਇਤਿਹਾਸਕ ਭੂਮਿਕਾ ਉਸਮਾਨ ਦੀ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਉੱਦਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ।ਓਸਮਾਨ I ਨੇ ਸ਼ੇਖ ਅਦੇਬਲੀ ਦੀ ਧੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਜਾਇਜ਼ਤਾ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​​​ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਥਾਨਕ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ, ਜੋ ਕਿ ਸਰਹੱਦ 'ਤੇ ਦਰਵੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਉਸਮਾਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਿੰਗਾਰਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਮਾਨ ਨੇ ਅਦੇਬਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਇੱਕ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਮਰਾਜ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨਗੇ।
▲
●
Play button
1323 Jan 1 - 1359

ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਜਮਾਉਣਾ

Bursa, Türkiye
ਓਸਮਾਨ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤਰ ਓਰਹਾਨ ਓਟੋਮਾਨਸ ਦਾ ਨੇਤਾ ਬਣਿਆ।ਓਰਹਾਨ ਨੇ ਬਿਥਨੀਆ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਸਬਿਆਂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ, ਕਿਉਂਕਿ 1326 ਵਿੱਚ ਬਰਸਾ (ਪ੍ਰੂਸਾ) ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਖੇਤਰ ਦੇ ਬਾਕੀ ਕਸਬੇ ਡਿੱਗ ਗਏ ਸਨ।[2] ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ 1324 ਤੱਕ, ਓਟੋਮੈਨ ਸੈਲਜੁਕ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਅਭਿਆਸਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਸਿੱਕੇ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਦੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਸਨ।ਇਹ ਓਰਹਾਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸੀ ਕਿ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕਾਂ ਅਤੇ ਜੱਜਾਂ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਇਸਲਾਮੀ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ 1331 ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਨਿਕ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਮੇਦਰੇਸ (ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ) ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ [3।]ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਓਰਹਾਨ ਨੇ 1345-6 ਵਿਚ ਕਰੇਸੀ ਦੀ ਤੁਰਕੀ ਰਿਆਸਤ ਨੂੰ ਵੀ ਜਿੱਤ ਲਿਆ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯੂਰਪ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸੰਭਾਵੀ ਕ੍ਰਾਸਿੰਗ ਪੁਆਇੰਟ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਦਿੱਤੇ।ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਕਰੇਸੀ ਯੋਧਿਆਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਅਗਲੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਸੰਪਤੀ ਸਨ।ਓਰਹਾਨ ਨੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਜੌਹਨ VI ਕਾਂਟਾਕੁਜ਼ੇਨਸ ਦੀ ਧੀ ਥੀਓਡੋਰਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ।1346 ਵਿੱਚ ਓਰਹਾਨ ਨੇ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਜੌਨ ਵੀ ਪਾਲੀਓਲੋਗਸ ਦੇ ਤਖਤਾਪਲਟ ਵਿੱਚ ਜੌਹਨ VI ਦਾ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ।ਜਦੋਂ ਜੌਨ VI (1347-1354) ਦਾ ਸਹਿ-ਸਮਰਾਟ ਬਣਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ 1352 ਵਿੱਚ ਓਰਹਾਨ ਨੂੰ ਗੈਲੀਪੋਲੀ ਦੇ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਉੱਤੇ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਓਟੋਮਨ ਨੇ 1354 ਵਿੱਚ Çimpe ਕੈਸਲ ਵਿਖੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਸਥਾਈ ਗੜ੍ਹ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ। ਓਰਹਾਨ ਨੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਯੁੱਧ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਐਨਾਟੋਲੀਅਨ। ਤੁਰਕਾਂ ਨੂੰ ਗੈਲੀਪੋਲੀ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਸੈਟਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਨੂੰ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀਆਂ ਅਤੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਥਰੇਸ ਵਿੱਚ ਫੌਜੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਪਰਿੰਗ ਬੋਰਡ ਵਜੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ।ਪੂਰਬੀ ਥਰੇਸ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਓਟੋਮੈਨ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਭਾਰੀ ਬਸਤੀਵਾਦ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਓਰਹਾਨ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਥ੍ਰੇਸੀਅਨ ਜਿੱਤਾਂ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਨੂੰ ਬਾਲਕਨ ਸਰਹੱਦਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਓਵਰਲੈਂਡ ਸੰਚਾਰ ਰੂਟਾਂ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹਾ ਦਿੱਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਫੌਜੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦਿੱਤੀ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਥਰੇਸ ਵਿੱਚ ਹਾਈਵੇਅ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨੇ ਬਾਲਕਨ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੰਭਾਵੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਨਾਲ ਸਿੱਧੇ ਓਵਰਲੈਂਡ ਸੰਪਰਕ ਤੋਂ ਬਿਜ਼ੈਂਟੀਅਮ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਮਰਾਟ ਜੌਨ V ਨੂੰ 1356 ਵਿੱਚ ਓਰਹਾਨ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਣਉਚਿਤ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਥ੍ਰੇਸੀਅਨ ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।ਅਗਲੇ 50 ਸਾਲਾਂ ਲਈ, ਓਟੋਮਾਨਜ਼ ਬਾਲਕਨ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ, ਆਧੁਨਿਕ-ਦਿਨ ਸਰਬੀਆ ਤੱਕ ਉੱਤਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ।ਯੂਰੋਪ ਨੂੰ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਰਸਤਿਆਂ ਉੱਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲੈਣ ਵਿੱਚ, ਔਟੋਮਾਨਸ ਨੇ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਤੁਰਕੀ ਰਿਆਸਤਾਂ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਫਾਇਦਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਬਾਲਕਨ ਸਰਹੱਦ ਉੱਤੇ ਕੀਤੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਮਾਣ ਅਤੇ ਦੌਲਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ।
▲
●
Play button
1329 Jun 10

ਪੇਲੇਕਨੋਨ ਦੀ ਲੜਾਈ

Çukurbağ, Nicomedia, İzmit/Koc
1328 ਵਿੱਚ ਐਂਡਰੋਨਿਕਸ ਦੇ ਰਲੇਵੇਂ ਦੁਆਰਾ, ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹੀ ਖੇਤਰ ਆਧੁਨਿਕ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਪੱਛਮ ਤੋਂ ਨਾਟਕੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੁੰਗੜ ਗਏ ਸਨ।ਐਂਡਰੋਨਿਕਸ ਨੇ ਨਿਕੋਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਨਾਈਸੀਆ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਘੇਰੇ ਵਾਲੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਸਰਹੱਦ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਥਿਰ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ।ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਮਰਾਟ ਐਂਡਰੋਨਿਕਸ III ਨੇ ਇੱਕ ਭਾੜੇ ਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕੋਕਾਏਲੀ ਦੇ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਦੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਵੱਲ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ।ਪਰ ਡਾਰਿਕਾ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਕਸਬਿਆਂ ਵਿਚ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੇਲੇਕਨੋਨ ਨਾਮਕ ਸਥਾਨ 'ਤੇ, ਜੋ ਕਿ ਉਸਕੁਦਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਓਰਹਾਨ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ।ਪੇਲੇਕਨੋਨ ਦੀ ਅਗਲੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ, ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਓਰਹਾਨ ਦੀਆਂ ਅਨੁਸ਼ਾਸਿਤ ਫੌਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹਰਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਐਂਡਰੋਨਿਕਸ ਨੇ ਕੋਕਾਏਲੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮੈਦਾਨੀ ਯੁੱਧ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
▲
●
ਨਾਈਸੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ
ਨਾਈਸੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ©HistoryMaps
1331 Jan 1

ਨਾਈਸੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ

İznik, Bursa, Türkiye
1326 ਤੱਕ, ਨਾਈਸੀਆ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਉਸਮਾਨ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈਆਂ ਸਨ।ਉਸਨੇ ਬੁਰਸਾ ਸ਼ਹਿਰ 'ਤੇ ਵੀ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਰਾਜਧਾਨੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ।1328 ਵਿੱਚ, ਓਸਮਾਨ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਓਰਹਾਨ ਨੇ ਨਾਈਸੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ 1301 ਤੋਂ ਰੁਕ-ਰੁਕ ਕੇ ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਕੋਲ ਝੀਲ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਬੰਦਰਗਾਹ ਰਾਹੀਂ ਸ਼ਹਿਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ।ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਿੱਟੇ ਦੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਖਿੱਚੀ ਗਈ।1329 ਵਿੱਚ, ਸਮਰਾਟ ਐਂਡਰੋਨਿਕਸ III ਨੇ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਤੋੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਉਸਨੇ ਨਿਕੋਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਨਿਕੀਆ ਦੋਵਾਂ ਤੋਂ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਭਜਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਰਾਹਤ ਫੋਰਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ।ਕੁਝ ਮਾਮੂਲੀ ਸਫਲਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਫੋਰਸ ਨੂੰ ਪੇਲੇਕਨੋਨ ਵਿਖੇ ਉਲਟਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ।ਜਦੋਂ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸ਼ਾਹੀ ਬਲ ਸਰਹੱਦ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ, ਤਾਂ ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ 1331 ਵਿੱਚ ਢਹਿ ਗਿਆ।
▲
●
ਨਿਕੋਮੀਡੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ
ਨਿਕੋਮੀਡੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1333 Jan 1

ਨਿਕੋਮੀਡੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ

İzmit, Kocaeli, Türkiye
1331 ਵਿਚ ਨਾਈਸੀਆ ਵਿਖੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨ ਦੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਨਿਕੋਮੀਡੀਆ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀਆਂ ਲਈ ਸਿਰਫ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ।ਐਂਡਰੋਨਿਕੋਸ III ਪਾਲੀਓਲੋਗੋਸ, ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਮਰਾਟ , ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਤਾ ਓਰਹਾਨ ਨੂੰ ਰਿਸ਼ਵਤ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ 1337 ਵਿੱਚ, ਨਿਕੋਮੀਡੀਆ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ।ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਇਸ ਹਾਰ ਤੋਂ ਉਭਰ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ;ਫਿਲਾਡੇਲਫੀਆ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਬਿਜ਼ੈਂਟੀਅਮ ਦਾ ਆਖਰੀ ਐਨਾਟੋਲੀਅਨ ਗੜ੍ਹ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ 1396 ਤੱਕ ਜਰਮਿਆਨੀਡਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
▲
●
ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਅਨਾਤੋਲੀਆ
ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਦਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1345 Jan 1

ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਅਨਾਤੋਲੀਆ

Bergama, İzmir, Türkiye
ਓਰਹਾਨ ਨੇ 1345-6 ਵਿੱਚ ਕਰੇਸੀ ਦੀ ਤੁਰਕੀ ਰਿਆਸਤ ਨੂੰ ਵੀ ਜਿੱਤ ਲਿਆ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯੂਰਪ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸੰਭਾਵੀ ਕ੍ਰਾਸਿੰਗ ਪੁਆਇੰਟ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੇ।ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਕਰੇਸੀ ਯੋਧਿਆਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਅਗਲੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਸੰਪਤੀ ਸਨ।ਕਰੇਸੀ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨਾਲ, ਲਗਭਗ ਪੂਰਾ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਓਟੋਮੈਨ ਬੇਲਿਕ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਰਸਾ ਦੇ ਚਾਰ ਸ਼ਹਿਰ ਨਿਕੋਮੀਡੀਆ ਇਜ਼ਮਿਤ, ਨਿਕੀਆ, ਇਜ਼ਨਿਕ ਅਤੇ ਪਰਗਾਮਮ (ਬਰਗਾਮਾ) ਇਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਗੜ੍ਹ ਬਣ ਗਏ ਸਨ।ਕੇਰੇਸੀ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਦਰਦਾਨੇਲਸ ਦੇ ਪਾਰ ਰੁਮੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਯੂਰਪੀਅਨ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ।
▲
●
ਕਾਲੀ ਮੌਤ
ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕਾਲੀ ਮੌਤ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1346 Jan 1

ਕਾਲੀ ਮੌਤ

İstanbul, Türkiye
ਕਾਲੀ ਮੌਤ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਰਾਜ ਲਈ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਸੀ।ਇਹ 1346 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ ਅਤੇ 1347 ਵਿੱਚ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ, ਕਾਲੀ ਮੌਤ ਨੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਸਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਨੁਪਾਤ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਅਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਮਾੜੀ ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਖੇਤੀ ਹਾਲਤਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ।ਬਲੈਕ ਡੈਥ ਨੇ ਬਾਈਜ਼ੈਂਟੀਅਮ ਨੂੰ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ 1320 ਅਤੇ 1340 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਦੋ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਰਾਜ ਤੋਂ ਨਕਦੀ ਖੋਹ ਲਈ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ , ਜੇਨੋਜ਼ , ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਅਤੇ ਹਮਲਿਆਂ ਲਈ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।1346 ਤੋਂ 1352 ਤੱਕ, ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਨੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਕੁਝ ਸਿਪਾਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ।
▲
●
ਥਰੇਸ
ਓਟੋਮੈਨ ਨੇ ਥਰੇਸ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤਾ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1352 Jan 1

ਥਰੇਸ

Thrace, Plovdiv, Bulgaria
ਓਰਹਾਨ ਨੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਯੁੱਧ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਨਾਟੋਲੀਅਨ ਤੁਰਕ ਗੈਲੀਪੋਲੀ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਸੈਟਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨ ਅਤੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਥਰੇਸ ਵਿੱਚ ਫੌਜੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਪਰਿੰਗ ਬੋਰਡ ਵਜੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ।ਪੂਰਬੀ ਥਰੇਸ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਓਟੋਮੈਨ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਭਾਰੀ ਬਸਤੀਵਾਦ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਓਰਹਾਨ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਥ੍ਰੇਸੀਅਨ ਜਿੱਤਾਂ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਨੂੰ ਬਾਲਕਨ ਸਰਹੱਦਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਓਵਰਲੈਂਡ ਸੰਚਾਰ ਰੂਟਾਂ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹਾ ਦਿੱਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਫੌਜੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦਿੱਤੀ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਥਰੇਸ ਵਿੱਚ ਹਾਈਵੇਅ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨੇ ਬਾਲਕਨ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੰਭਾਵੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਨਾਲ ਸਿੱਧੇ ਓਵਰਲੈਂਡ ਸੰਪਰਕ ਤੋਂ ਬਿਜ਼ੈਂਟੀਅਮ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
▲
●
Adrianople ਦੀ ਜਿੱਤ
Adrianople ਦੀ ਜਿੱਤ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1362 Jan 1 - 1386

Adrianople ਦੀ ਜਿੱਤ

Edirne, Türkiye
1354 ਵਿੱਚ ਔਟੋਮੈਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਗੈਲੀਪੋਲੀ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਦੱਖਣੀ ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਤੁਰਕੀ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ।ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਦਾ ਮੁੱਖ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਐਡਰਿਅਨੋਪਲ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਤੀਜਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ (ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਅਤੇ ਥੇਸਾਲੋਨੀਕਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ)।ਐਡਰਾਇਨੋਪਲ ਦੇ ਤੁਰਕ ਦੇ ਪਤਨ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਸਰੋਤ ਸਮੱਗਰੀ ਵਿੱਚ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਖਾਤਿਆਂ ਕਾਰਨ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਵਾਦਿਤ ਰਹੀ ਹੈ।ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲ ਕੇ ਐਡਿਰਨੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ। ਐਡਰੀਅਨੋਪਲ ਦੀ ਜਿੱਤ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਮੋੜ ਸੀ।ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਐਡਰੀਨੋਪਲ ਦੀ ਨਵੀਂ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਐਡਰਨੇ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਨੇ ਸਥਾਨਕ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਓਟੋਮੈਨ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਸਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦੇ ਸਨ।
▲
●
ਰੁਮੇਲੀਆ
ਮਾਰਟੀਜ਼ਾ ਘਾਟੀ ਦਾ ਬਸਤੀੀਕਰਨ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1363 Jan 1

ਰੁਮੇਲੀਆ

Edirne, Türkiye
ਓਰਹਾਨ ਅਤੇ ਮੁਰਾਦ ਨੇ ਮਾਰੀਜ਼ਾ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਐਡਰਨੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤੁਰਕਾਂ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਵਸਾਇਆ।ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ 'ਟਾਈਮਰਸ' ਅਤੇ 'ਟਿਮਾਰੀਓਟਸ' ਸ਼ਬਦ ਸੁਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।(ਅੰਤਿਕਾ ਦੇਖੋ)ਤਿਮਾਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਦੀ ਫੌਜ ਲਈ ਤੁਰਕੀ ਘੋੜਸਵਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਦੀ ਗਾਰੰਟੀ ਦਿੱਤੀ।ਇਸ ਬਸਤੀਵਾਦ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਰੁਮੇਲੀਆ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।ਰੁਮੇਲੀਆ ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜ ਦਾ ਦੂਜਾ ਦਿਲ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਖੇਤਰ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ।ਕੁਝ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ, ਇਹ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬਣ ਗਿਆ.ਇਸ ਨਵੀਂ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਖਣਿਜ ਅਤੇ ਲੱਕੜ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਨੂੰ ਬਾਕੀ ਦੇ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦੇ ਸਾਧਨ ਦਿੱਤੇ।
▲
●
Play button
1363 Jan 1

ਜੈਨੀਸਰੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ

Edirne, Türkiye
ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਦਾ ਗਠਨ ਔਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਤੀਜੇ ਸ਼ਾਸਕ ਮੁਰਾਦ ਪਹਿਲੇ (ਆਰ. 1362-1389) ਦੇ ਸ਼ਾਸਨਕਾਲ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਲਏ ਗਏ ਸਾਰੇ ਗ਼ੁਲਾਮਾਂ ਉੱਤੇ ਇੱਕ-ਪੰਜਵਾਂ ਟੈਕਸ ਲਗਾਇਆ, ਅਤੇ ਇਹ ਮਨੁੱਖੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਇਸ ਪੂਲ ਤੋਂ ਸੀ ਕਿ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਜੈਨੀਸਰੀ ਕੋਰ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਸੁਲਤਾਨ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਨਿੱਜੀ ਫੌਜ ਵਜੋਂ ਬਣਾਇਆ।[26]1380 ਤੋਂ 1648 ਤੱਕ, ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਵਸਿਰਮ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਰਾਹੀਂ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ 1648 ਵਿੱਚ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [27] ਇਹ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਿਮ ਮੁੰਡਿਆਂ, [28] ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਐਨਾਟੋਲੀਅਨ ਅਤੇ ਬਾਲਕਨ ਈਸਾਈ;ਯਹੂਦੀ ਕਦੇ ਵੀ ਦੇਵਸਿਰਮ ਦੇ ਅਧੀਨ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਤੁਰਕੀ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਸਨ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹੈ ਕਿ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੇ ਸਿਸਟਮ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਜੈਨੀਸਰੀ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਸ਼ੱਕੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਪੂਰੇ ਬੈਚ ਨੂੰ ਇੰਪੀਰੀਅਲ ਆਰਸਨਲ ਵਿੱਚ ਇੰਡੈਂਟਡ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਵਜੋਂ ਭੇਜਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।ਬੋਸਨੀਆ ਅਤੇ ਅਲਬਾਨੀਆ ਤੋਂ 1603-1604 ਦੀ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਲੇਵੀ ਦੇ ਔਟੋਮੈਨ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਕੁਝ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਯਹੂਦੀ (şekine-i arz-ı yahudi) ਹਨ।ਐਨਸਾਈਕਲੋਪੀਡੀਆ ਬ੍ਰਿਟੈਨਿਕਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, "ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ, ਸਾਰੇ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਅੰਨ੍ਹੇਵਾਹ ਭਰਤੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਅਲਬਾਨੀਆ, ਬੋਸਨੀਆ ਅਤੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।"[29]
▲
●
Play button
1371 Sep 26

ਮਾਰੀਸਾ ਦੀ ਲੜਾਈ

Maritsa River
ਉਗਲਜੇਸਾ, ​​ਇੱਕ ਸਰਬੀਆਈ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਨੇ ਓਟੋਮਨ ਤੁਰਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਖ਼ਤਰੇ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਗੱਠਜੋੜ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਉਸਦਾ ਵਿਚਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਲ੍ਹਿਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਯੂਰਪ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਾ ਸੀ।ਸਰਬੀਆਈ ਫੌਜ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 50,000-70,000 ਸੀ।ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਉਗਲਜੇਸਾ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਉੱਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਐਡਿਰਨੇ ਵਿੱਚ ਅਚਾਨਕ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੁਰਾਦ ਪਹਿਲਾ ਏਸ਼ੀਆ ਮਾਈਨਰ ਵਿੱਚ ਸੀ।ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਸੀ, ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਯੂਨਾਨੀ ਵਿਦਵਾਨ ਲਾਓਨੀਕੋਸ ਚੈਲਕੋਕੋਨਡਾਈਲਜ਼ ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਰੋਤ 800 ਤੋਂ 4,000 ਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੱਸਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉੱਤਮ ਰਣਨੀਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਸਰਬੀਆਈ ਕੈਂਪ 'ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਛਾਪਾ ਮਾਰ ਕੇ, ਸ਼ਾਹਿਨ ਪਾਸਾ ਸਰਬੀਆਈ ਫੌਜ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ। ਅਤੇ ਰਾਜਾ ਵੁਕਾਸਿਨ ਅਤੇ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਉਗਲਜੇਸਾ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿਓ।ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਰਬੀ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਮਾਰੀਸਾ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਏ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਭੱਜਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਾਰੀਸਾ ਖੂਨ ਨਾਲ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੀ ਦੌੜ ਗਈ.
▲
●
ਬਲਗੇਰੀਅਨ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਦੇ ਜਾਗੀਰ ਬਣ ਗਏ
ਬਲਗੇਰੀਅਨ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਦੇ ਜਾਗੀਰ ਬਣ ਗਏ। ©HistoryMaps
1373 Jan 1

ਬਲਗੇਰੀਅਨ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਦੇ ਜਾਗੀਰ ਬਣ ਗਏ

Bulgaria
1373 ਵਿੱਚ, ਇਵਾਨ ਸ਼ਿਸ਼ਮਨ, ਬਲਗੇਰੀਅਨ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੰਧੀ ਲਈ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ: ਉਹ ਮੁਰਾਦ ਅਤੇ ਸ਼ਿਸ਼ਮਨ ਦੀ ਭੈਣ ਕੇਰਾ ਤਾਮਾਰਾ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿਆਹ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਘ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਵਾਸਲ ਬਣ ਗਿਆ।ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਦੇਣ ਲਈ, ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਇਹਤਿਮਾਨ ਅਤੇ ਸਮੋਕੋਵ ਸਮੇਤ ਕੁਝ ਜਿੱਤੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ।
▲
●
ਡੁਬਰੋਵਨਿਕ ਦੀ ਲੜਾਈ
ਡੁਬਰੋਵਨਿਕ ਦੀ ਲੜਾਈ ©HistoryMaps
1378 Jan 1

ਡੁਬਰੋਵਨਿਕ ਦੀ ਲੜਾਈ

Paraćin, Serbia
1380 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਤੱਕ ਮੁਰਾਦ ਦਾ ਧਿਆਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਬਾਲਕਨ ਉੱਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੋ ਗਿਆ।1385 ਵਿੱਚ, 1383-86 ਵਿੱਚ, ਵਾਲਾਚੀਆ ਦੇ ਵਾਲੈਚੀਅਨ ਵੋਏਵੋਡ ਡੈਨ I ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਬਲਗੇਰੀਅਨ ਜਾਲਦਾਰ ਸ਼ੀਸ਼ਮਾਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਮੁਰਾਦ ਨੇ ਸੋਫੀਆ, ਬਾਲਕਨ ਪਹਾੜਾਂ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਆਖਰੀ ਬਚੀ ਹੋਈ ਬਲਗੇਰੀਅਨ ਕਬਜ਼ੇ ਨੂੰ ਲੈ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਥਿਤ ਨੀਸ ਵੱਲ ਰਸਤਾ ਖੁੱਲ੍ਹਿਆ। ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਰਦਾਰ-ਮੋਰਾਵਾ ਹਾਈਵੇਅ ਦਾ ਉੱਤਰੀ ਟਰਮੀਨਸ।ਡੁਬਰਾਵਨਿਕਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਪ੍ਰਿੰਸ ਲਾਜ਼ਰ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਓਟੋਮੈਨ ਅੰਦੋਲਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਜ਼ਿਕਰ ਸੀ।ਸਰਬੀਆਈ ਫੌਜ ਜੇਤੂ ਹੋ ਕੇ ਉਭਰੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਲੜਾਈ ਦੇ ਵੇਰਵੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹਨ।ਇਸ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੁਰਕ 1386 ਤੱਕ ਸਰਬੀਆ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਗਏ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਪਲੋਚਨਿਕ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹਰਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।
▲
●
ਸੋਫੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ
ਸੋਫੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1382 Jan 1

ਸੋਫੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ

Sofia, Bulgaria
ਸੋਫੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਜਾਂ ਤਾਂ 1382 ਜਾਂ 1385 ਵਿੱਚ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚਕਾਰ ਚੱਲ ਰਹੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਹੋਈ ਸੀ।1373 ਵਿੱਚ, ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਦੇ ਸਮਰਾਟ ਇਵਾਨ ਸ਼ਿਸ਼ਮਨ, ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦੇ ਹੋਏ, ਇੱਕ ਵਾਸਲੇਜ ਸਮਝੌਤਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕੁਝ ਜਿੱਤੇ ਹੋਏ ਕਿਲ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਦੇ ਬਦਲੇ ਸੁਲਤਾਨ ਮੁਰਾਦ ਪਹਿਲੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਕੇਰਾ ਤਾਮਾਰਾ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ।ਇਸ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਮਝੌਤੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, 1380 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਔਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜੀ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਮੁੜ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸ਼ਹਿਰ ਸੋਫੀਆ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ, ਜੋ ਸਰਬੀਆ ਅਤੇ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੰਚਾਰ ਮਾਰਗਾਂ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਦਾ ਸੀ।ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਰਿਕਾਰਡ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹਨ।ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਮਾਂਡਰ, ਲਾਲਾ ਸ਼ਾਹੀਨ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਛੱਡਣ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੀ ਅਸਫਲ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਬੁਲਗਾਰੀਆਈ ਗੱਦਾਰ ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਿਕਾਰ ਮੁਹਿੰਮ ਦੀ ਆੜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਗਵਰਨਰ, ਬਾਨ ਯਾਨੁਕਾ ਨੂੰ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ, ਜਿਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਤੁਰਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ।ਬਲਗੇਰੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਲੀਡਰ ਰਹਿਤ ਛੱਡਣ ਨਾਲ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਨੂੰ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਓਟੋਮਨ ਗੜੀ ਉੱਥੇ ਤਾਇਨਾਤ ਸੀ।ਇਸ ਜਿੱਤ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ, ਆਖਰਕਾਰ 1386 ਵਿੱਚ ਪਿਰੋਟ ਅਤੇ ਨਿਸ਼ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਅਤੇ ਸਰਬੀਆ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਰੁਕਾਵਟ ਬਣ ਗਈ।
▲
●
ਓਟੋਮਾਨ ਨੇ ਨਿਸ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ
ਓਟੋਮਾਨ ਨੇ ਨਿਸ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1385 Jan 1

ਓਟੋਮਾਨ ਨੇ ਨਿਸ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ

Niš, Serbia
1385 ਵਿੱਚ, 25 ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਨੀਸ ਸ਼ਹਿਰ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ।ਨਿਸ਼ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਨੇ ਓਟੋਮਾਨ ਨੂੰ ਇਸ ਖੇਤਰ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ।ਇਸ ਨੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਅਤੇ ਸਰਬੀਆ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਓਟੋਮੈਨ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ, ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਰਹੇ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ।
▲
●
Pločnik ਦੀ ਲੜਾਈ
Pločnik ਦੀ ਲੜਾਈ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1386 Jan 1

Pločnik ਦੀ ਲੜਾਈ

Pločnik, Serbia
ਮੁਰਾਦ ਨੇ 1386 ਵਿੱਚ ਨਿਸ਼ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਸ਼ਾਇਦ ਸਰਬੀਆ ਦੇ ਲਾਜ਼ਾਰ ਨੂੰ ਓਟੋਮਨ ਜਾਤੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ।ਜਦੋਂ ਉਹ ਉੱਤਰ-ਮੱਧ ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘਾ ਧੱਕਦਾ ਸੀ, ਮੁਰਾਦ ਕੋਲ ਪੱਛਮ ਵੱਲ "ਵਾਇਆ ਇੰਗਾਟੀਆ" ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਵੱਲ ਵਧਣ ਵਾਲੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਵੀ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਖੇਤਰੀ ਸ਼ਾਸਕਾਂ 'ਤੇ ਜਾਗੀਰਦਾਰੀ ਦਾ ਰੁਤਬਾ ਮਜ਼ਬੂਰ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਉਸ ਕਿਸਮਤ ਤੋਂ ਬਚ ਗਏ ਸਨ।ਇੱਕ ਦਲ 1385 ਵਿੱਚ ਅਲਬਾਨੀਅਨ ਐਡਰਿਆਟਿਕ ਤੱਟ ਉੱਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਦੂਜੇ ਨੇ 1387 ਵਿੱਚ ਥੈਸਾਲੋਨੀਕੀ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਬਾਲਕਨ ਈਸਾਈ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ।ਜਦੋਂ ਐਨਾਟੋਲੀਅਨ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨੇ ਮੁਰਾਦ ਨੂੰ 1387 ਵਿੱਚ ਬਾਲਕਨ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਸਰਬੀਆਈ ਅਤੇ ਬਲਗੇਰੀਅਨ ਵਾਸਾਲਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਲਾਜ਼ਰ ਨੇ ਬੋਸਨੀਆ ਦੇ ਟਵਰਟਕੋ I ਅਤੇ ਵਿਦਿਨ ਦੇ ਸਟ੍ਰੈਟਸਿਮੀਰ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਬਣਾਇਆ।ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਮੰਗ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਜਾਸਲ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰੇ, ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਫੌਜਾਂ ਭੇਜੀਆਂ ਗਈਆਂ।ਲਾਜ਼ਰ ਅਤੇ ਟਵਰਟਕੋ ਨੇ ਤੁਰਕਾਂ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵਿਚ ਪਲੋਕਨਿਕ ਵਿਖੇ ਹਰਾਇਆ।ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਈਸਾਈ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੇ ਸ਼ੀਸ਼ਮਨ ਨੂੰ ਓਟੋਮਨ ਜਾਲ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਦੁਹਰਾਉਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ।
▲
●
ਬਿਲੇਕਾ ਦੀ ਲੜਾਈ
ਬਿਲੇਕਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1388 Aug 26

ਬਿਲੇਕਾ ਦੀ ਲੜਾਈ

Bileća, Bosnia and Herzegovina
ਮੁਰਾਦ 1388 ਵਿੱਚ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆਈ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਸ਼ਿਸ਼ਮਨ ਅਤੇ ਸ੍ਰਾਤਸਿਮੀਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਬਿਜਲੀ ਮੁਹਿੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਜਾਗੀਰਦਾਰੀ ਅਧੀਨ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਲਾਜ਼ਰ ਆਪਣੀ ਜਾਤੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰੇ ਅਤੇ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦੇਵੇ।ਪਲੋਕਨਿਕ 'ਤੇ ਜਿੱਤ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਸਰਬੀਆਈ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਬੋਸਨੀਆ ਦੇ ਟਵਰਟਕੋ ਅਤੇ ਵੁਕ ਬ੍ਰੈਂਕੋਵਿਕ, ਉਸਦੇ ਜਵਾਈ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਅਤੇ ਕੋਸੋਵੋ ਦੇ ਸੁਤੰਤਰ ਸ਼ਾਸਕ, ਕੁਝ ਓਟੋਮੈਨ ਜਵਾਬੀ ਹਮਲੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ, ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ।ਬਿਲੇਕਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਅਗਸਤ 1388 ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਡਿਊਕ ਵਲਾਟਕੋ ਵੂਕੋਵਿਕ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਬੋਸਨੀਆ ਦੇ ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਅਤੇ ਲਾਲਾ ਸ਼ਾਹੀਨ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜੀ ਗਈ ਸੀ।ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਹੁਮ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਈ, ਰਾਜ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਖੇਤਰ।ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਲੁੱਟ-ਖਸੁੱਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਨੇ ਡੁਬਰੋਵਨਿਕ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵੱਲ, ਬਿਲੇਕਾ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰੱਖਿਆ ਬਲ ਨਾਲ ਝੜਪ ਕੀਤੀ।ਲੜਾਈ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਹਾਰ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋਈ।
▲
●
Play button
1389 Jan 1 - 1399

ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਨੂੰ ਇਕਜੁੱਟ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਤੈਮੂਰ ਨਾਲ ਟਕਰਾਅ

Bulgaria
ਬਾਏਜ਼ਿਦ ਪਹਿਲੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਮੁਰਾਦ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਲਤਾਨਸ਼ਿਪ ਲਈ ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ।ਹਮਲੇ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਸਾਰੇ ਸਰਬੀਆਈ ਬੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ;ਬਾਏਜ਼ੀਦ, "ਥੰਡਰਬੋਲਟ", ਨੇ ਓਟੋਮਨ ਬਾਲਕਨ ਜਿੱਤਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਮਾਂ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ।ਉਸਨੇ ਸਰਬੀਆ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਅਲਬਾਨੀਆ ਵਿੱਚ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਜਿੱਤ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ, ਬਹੁਤੇ ਸਥਾਨਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ।ਵਰਦਾਰ-ਮੋਰਾਵਾ ਹਾਈਵੇਅ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਐਡਰਿਆਟਿਕ ਤੱਟ ਤੱਕ ਸਥਾਈ ਵਿਸਤਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਪੱਕਾ ਅਧਾਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਬਾਏਜ਼ਿਦ ਨੇ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਵਿੱਚ ਵਰਦਾਰ ਨਦੀ ਘਾਟੀ ਦੇ ਨਾਲ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ''ਯੂਰੂਕ'' ਨੂੰ ਵਸਾਇਆ।1396 ਵਿੱਚ ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਸਿਗਿਸਮੰਡ ਨੇ ਓਟੋਮਾਨਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਧਰਮ ਯੁੱਧ ਕੀਤਾ।ਕਰੂਸੇਡਰ ਫੌਜ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹੰਗਰੀ ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਨਾਈਟਸ ਦੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵਲਾਚੀਅਨ ਫੌਜਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਨਾਮਾਤਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਿਗਿਸਮੰਡ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਮਾਂਡ ਏਕਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ।ਕਰੂਸੇਡਰਾਂ ਨੇ ਡੈਨਿਊਬ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕੀਤਾ, ਵਿਡਿਨ ਰਾਹੀਂ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਨਿਕੋਪੋਲ ਪਹੁੰਚੇ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਤੁਰਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲੇ।ਹੈੱਡਸਟ੍ਰੌਂਗ ਫ੍ਰੈਂਚ ਨਾਈਟਸ ਨੇ ਸਿਗਿਸਮੰਡ ਦੀਆਂ ਲੜਾਈ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੁਚਲੀ ਹਾਰ ਹੋਈ।ਕਿਉਂਕਿ ਸ੍ਰਾਤਸਿਮੀਰ ਨੇ ਕਰੂਸੇਡਰਾਂ ਨੂੰ ਵਿਦਿਨ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਬੰਦੀ ਬਣਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲਿਆ।ਵਿਦਿਨ ਦੇ ਪਤਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਦੀ ਹੋਂਦ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਸਿੱਧੀ ਓਟੋਮਨ ਜਿੱਤ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਬਾਲਕਨ ਈਸਾਈ ਰਾਜ ਬਣ ਗਿਆ।ਨਿਕੋਪੋਲ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਬਾਏਜ਼ਿਦ ਨੇ ਹੰਗਰੀ, ਵਲਾਚੀਆ ਅਤੇ ਬੋਸਨੀਆ 'ਤੇ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕੀਤਾ।ਉਸਨੇ ਅਲਬਾਨੀਆ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਉੱਤਰੀ ਅਲਬਾਨੀਅਨ ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ ਜਬਰਦਸਤੀ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ, ਅੱਧੇ ਦਿਲ ਵਾਲੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਪਰ 1397 ਵਿੱਚ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਮੈਨੂਅਲ II, ਬਾਏਜ਼ਿਦ ਦੇ ਜਾਲਦਾਰ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਸਹਿਮਤੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ ਕਿ ਸੁਲਤਾਨ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਮਰਾਟਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਫੌਜ ਲੈ ਗਿਆ ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਾਲਕਨ ਵਾਸਲ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਾਜ਼ਾਰੇਵਿਕ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੇ ਸਰਬੀਆਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਉਸਨੂੰ ਛੇਤੀ ਹੀ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆਈ ਸ਼ਾਸਕ ਤੈਮੂਰ ਦੁਆਰਾ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਉੱਤੇ ਹਮਲੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।1400 ਦੇ ਆਸਪਾਸ, ਤੈਮੂਰ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ।ਤੈਮੂਰ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਦੇ ਕੁਝ ਪਿੰਡਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟ ਲਿਆ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਅਗਸਤ, 1400 ਵਿੱਚ, ਤੈਮੂਰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਮੂਹ ਨੇ ਸਿਵਾਸ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਵੱਲ ਵਧਿਆ।ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਅੰਕਾਰਾ ਦੇ ਬਾਹਰ, ਅੰਕਾਰਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ, 1402 ਵਿੱਚ ਮਿਲੀਆਂ। ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਨੂੰ ਬੰਦੀ ਬਣਾ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਗ਼ੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਮਰ ਗਿਆ।1402 ਤੋਂ 1413 ਤੱਕ ਚੱਲੀ ਘਰੇਲੂ ਜੰਗ, ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਦੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ।ਓਟੋਮੈਨ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੰਟਰਰੇਗਨਮ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੇ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਸਰਗਰਮ ਵਿਸਥਾਰ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ।
▲
●
Play button
1389 Jun 15

ਕੋਸੋਵੋ ਦੀ ਲੜਾਈ

Kosovo Polje
ਮਾਰੀਸਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਾਨ ਦੁਆਰਾ ਸਰਬੀਆਈ ਰਈਸ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਹਿੱਸਾ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਸਾਬਕਾ ਸਾਮਰਾਜ (ਮੋਰਾਵੀਅਨ ਸਰਬੀਆ ਦੇ) ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ, ਪ੍ਰਿੰਸ ਲਾਜ਼ਰ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਖਤਰੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਮੁਹਿੰਮ ਲਈ ਕੂਟਨੀਤਕ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਤਿਆਰੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ।ਕੋਸੋਵੋ ਦੀ ਲੜਾਈ 15 ਜੂਨ 1389 ਨੂੰ ਸਰਬੀਆਈ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਲਾਜ਼ਰ ਹਰਬੇਲਜਾਨੋਵਿਕ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਫੌਜ ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਮੁਰਾਦ ਹੁਦਾਵੇਂਦੀਗਰ ਦੀ ਕਮਾਂਡ ਹੇਠ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਹਮਲਾਵਰ ਫੌਜ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਈ।ਇਹ ਲੜਾਈ ਕੋਸੋਵੋ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਸਰਬੀਆਈ ਰਈਸ ਵੁਕ ਬ੍ਰੈਂਕੋਵਿਕ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਲੜੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਕੋਸੋਵੋ ਹੈ, ਆਧੁਨਿਕ ਸ਼ਹਿਰ ਪ੍ਰਿਸਟੀਨਾ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 5 ਕਿਲੋਮੀਟਰ (3.1 ਮੀਲ) ਉੱਤਰ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ।ਪ੍ਰਿੰਸ ਲਾਜ਼ਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ, ਬ੍ਰੈਂਕੋਵਿਚ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਟੁਕੜੀ, ਅਤੇ ਵਲਾਟਕੋ ਵੂਕੋਵਿਕ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਰਾਜਾ ਟਵਰਟਕੋ ਪਹਿਲੇ ਦੁਆਰਾ ਬੋਸਨੀਆ ਤੋਂ ਭੇਜੀ ਗਈ ਇੱਕ ਟੁਕੜੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।ਪ੍ਰਿੰਸ ਲਾਜ਼ਰ ਮੋਰਾਵਿਅਨ ਸਰਬੀਆ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਰਬੀਆਈ ਖੇਤਰੀ ਪ੍ਰਭੂਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਬ੍ਰੈਂਕੋਵਿਕ ਨੇ ਬ੍ਰਾਂਕੋਵਿਕ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਖੇਤਰਾਂ 'ਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ, ਲਾਜ਼ਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ।ਲੜਾਈ ਦੇ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਇਤਿਹਾਸਕ ਬਿਰਤਾਂਤ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹਨ।ਦੋਵਾਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਸਫਾਇਆ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਲਾਜ਼ਰ ਅਤੇ ਮੁਰਾਦ ਮਾਰੇ ਗਏ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਰਬੀਆਈ ਮਨੁੱਖੀ ਸ਼ਕਤੀ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਓਟੋਮੈਨ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵੱਡੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਖੜਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜੋ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਦੀਆਂ ਨਵੀਆਂ ਰਿਜ਼ਰਵ ਫੋਰਸਾਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਸਨ।ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ, ਸਰਬੀਆਈ ਰਿਆਸਤਾਂ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਓਟੋਮਨ ਵਾਸਾਲ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਅਗਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਣ ਗਈਆਂ।
▲
●
ਸੁਲਤਾਨ ਬਾਏਜ਼ਿਦ
ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਨੂੰ ਸੁਲਤਾਨ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1389 Jun 16

ਸੁਲਤਾਨ ਬਾਏਜ਼ਿਦ

Kosovo
ਕੋਸੋਵੋ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਬਾਏਜ਼ਿਦ ਪਹਿਲਾ (ਅਕਸਰ ਯਿਲਦੀਰਿਮ, "ਥੰਡਰਬੋਲਟ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਮੁਰਾਦ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਲਤਾਨਸ਼ਿਪ ਲਈ ਸਫਲ ਹੋਇਆ।ਹਮਲੇ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਸਾਰੇ ਸਰਬੀਆਈ ਬੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ;ਬੇਯਾਜ਼ੀਦ ਨੂੰ ਯਿਲਦੀਰਿਮ, ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਬੋਲਟ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਾ, ਜਿਸ ਗਤੀ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਸਾਮਰਾਜ ਫੈਲਿਆ।
▲
●
ਐਨਾਟੋਲੀਅਨ ਏਕੀਕਰਨ
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1390 Jan 1

ਐਨਾਟੋਲੀਅਨ ਏਕੀਕਰਨ

Konya, Turkey
ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਨ ਅਧੀਨ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਨੂੰ ਇਕਜੁੱਟ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।1390 ਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਅਤੇ ਪਤਝੜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੀ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ, ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਨੇ ਅਯਦੀਨ, ਸਰੂਹਾਨ ਅਤੇ ਮੇਂਤੇਸ਼ੇ ਦੇ ਬੇਲਿਕਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ।ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਿਰੋਧੀ ਸੁਲੇਮਾਨ, ਕਰਮਨ ਦੇ ਅਮੀਰ, ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਵਾਸ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ, ਕਾਦੀ ਬੁਰਹਾਨ ਅਲ-ਦੀਨ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਤੁਰਕੀ ਬੇਲਿਕਾਂ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕਰਕੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ।ਫਿਰ ਵੀ, ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਨੇ ਬਾਕੀ ਬਚੇ ਬੇਲਿਕਾਂ (ਹਾਮਿਦ, ਟੇਕੇ ਅਤੇ ਗੇਰਮੀਅਨ) ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ ਅਤੇ ਹਾਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਨਾਲ ਹੀ ਅਕੇਹੀਰ ਅਤੇ ਨਿਗਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਰਮਨ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਕੋਨੀਆ ਨੂੰ ਵੀ ਲੈ ਲਿਆ।
▲
●
ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1394 Jan 1

ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ

İstanbul, Türkiye
1394 ਵਿੱਚ, ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਨੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਨੂੰ ਘੇਰਾਬੰਦੀ (ਲੰਮੀ ਨਾਕਾਬੰਦੀ) ਕੀਤੀ।ਅਨਾਦੋਲੁਹਿਸਾਰੀ ਕਿਲ੍ਹਾ 1393 ਅਤੇ 1394 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀ ਦੂਜੀ ਓਟੋਮੈਨ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ 1395 ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ 1391 ਵਿੱਚ, ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ ਓਟੋਮੈਨ ਜਿੱਤਾਂ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਹਿੱਸੇ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।1394 ਤੋਂ, ਬੋਸਪੋਰਸ ਸਟ੍ਰੇਟ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅਨਾਦੋਲੁਹਿਸਾਰੀ ਦੇ ਕਿਲੇ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨੀ ਅਤੇ ਘੱਟ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ, ਸਮੁੰਦਰੀ ਰਸਤੇ ਦੋਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਕਰਕੇ ਅਧੀਨ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਕੰਧਾਂ ਨੂੰ ਢਾਹੁਣ ਲਈ ਬੇੜੇ ਜਾਂ ਲੋੜੀਂਦੇ ਤੋਪਖਾਨੇ ਦੀ ਘਾਟ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅਧੂਰਾ ਘੇਰਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।ਇਹ ਸਬਕ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਮਰਾਟਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨਗੇ।ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਮਰਾਟ ਮੈਨੂਅਲ II ਪਾਲੀਓਲੋਗਸ ਦੇ ਕਹਿਣ 'ਤੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਲੜਾਈ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
▲
●
ਓਟੋਮਾਨ ਨੇ ਵਲਾਚੀਆ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1394 Oct 1

ਓਟੋਮਾਨ ਨੇ ਵਲਾਚੀਆ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ

Argeș River, Romania
ਡੈਨਿਊਬ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਬਲਗੇਰੀਅਨਾਂ ਦੇ ਵਾਲੈਚੀਅਨ ਸਮਰਥਨ ਨੇ ਜੋ ਤੁਰਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲ ਟਕਰਾਅ ਵਿੱਚ ਲਿਆਇਆ।1394 ਵਿੱਚ, ਬਾਏਜ਼ਿਦ ਪਹਿਲੇ ਨੇ 40,000 ਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਡੈਨਿਊਬ ਨਦੀ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤਾਕਤ ਸੀ, ਵਾਲਾਚੀਆ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਿਰਸੀਆ ਦਿ ਐਲਡਰ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਮਿਰਸੀਆ ਕੋਲ ਸਿਰਫ 10,000 ਆਦਮੀ ਸਨ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਚ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ।ਉਸਨੇ ਵਿਰੋਧੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਭੁੱਖੇ ਮਾਰ ਕੇ ਅਤੇ ਛੋਟੇ, ਸਥਾਨਕ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ (ਅਸਮਮਿਤ ਯੁੱਧ ਦਾ ਇੱਕ ਆਮ ਰੂਪ) ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ, ਜਿਸਨੂੰ ਹੁਣ ਗੁਰੀਲਾ ਯੁੱਧ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਲੜਨਾ ਚੁਣਿਆ।ਔਟੋਮੈਨ ਸੰਖਿਆ ਵਿੱਚ ਉੱਤਮ ਸਨ, ਪਰ ਰੋਵਿਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ, ਜੰਗਲੀ ਅਤੇ ਦਲਦਲੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਵਾਲੈਚੀਅਨਾਂ ਨੇ ਭਿਆਨਕ ਲੜਾਈ ਜਿੱਤੀ ਅਤੇ ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਡੈਨਿਊਬ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ।
▲
●
ਓਟੋਮੈਨ-ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਯੁੱਧ
ਪਹਿਲੀ ਓਟੋਮੈਨ-ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਜੰਗ ©Jose Daniel Cabrera Peña
1396 Jan 1 - 1718

ਓਟੋਮੈਨ-ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਯੁੱਧ

Venice, Metropolitan City of V

ਓਟੋਮੈਨ-ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਯੁੱਧ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਵੇਨਿਸ ਗਣਰਾਜ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਸੀ ਜੋ 1396 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਅਤੇ 1718 ਤੱਕ ਚੱਲੀ।

▲
●
ਨਿਕੋਪੋਲਿਸ ਦੀ ਲੜਾਈ
ਨਿਕੋਪੋਲਿਸ ਦੀ ਲੜਾਈ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1396 Sep 25

ਨਿਕੋਪੋਲਿਸ ਦੀ ਲੜਾਈ

Nicopolis, Bulgaria
1396 ਵਿੱਚ ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਸਿਗਿਸਮੰਡ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਾਨਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਧਰਮ ਯੁੱਧ ਕੀਤਾ।ਕਰੂਸੇਡਰ ਫੌਜ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹੰਗਰੀ ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਨਾਈਟਸ ਦੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵਲਾਚੀਅਨ ਫੌਜਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਨਾਮਾਤਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਿਗਿਸਮੰਡ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਮਾਂਡ ਏਕਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ।ਕਰੂਸੇਡਰਾਂ ਨੇ ਡੈਨਿਊਬ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕੀਤਾ, ਵਿਡਿਨ ਰਾਹੀਂ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਨਿਕੋਪੋਲ ਪਹੁੰਚੇ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਤੁਰਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲੇ।ਹੈੱਡਸਟ੍ਰੌਂਗ ਫ੍ਰੈਂਚ ਨਾਈਟਸ ਨੇ ਸਿਗਿਸਮੰਡ ਦੀਆਂ ਲੜਾਈ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੁਚਲੀ ਹਾਰ ਹੋਈ।ਕਿਉਂਕਿ ਸ੍ਰਾਤਸਿਮੀਰ ਨੇ ਕਰੂਸੇਡਰਾਂ ਨੂੰ ਵਿਦਿਨ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਬੰਦੀ ਬਣਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲਿਆ।ਵਿਦਿਨ ਦੇ ਪਤਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਦੀ ਹੋਂਦ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਸਿੱਧੀ ਓਟੋਮਨ ਜਿੱਤ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਬਾਲਕਨ ਈਸਾਈ ਰਾਜ ਬਣ ਗਿਆ।
▲
●
ਅੰਕਾਰਾ ਦੀ ਲੜਾਈ
ਅੰਕਾਰਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1402 Jul 20

ਅੰਕਾਰਾ ਦੀ ਲੜਾਈ

Ankara, Türkiye
ਅੰਕਾਰਾ ਜਾਂ ਅੰਗੋਰਾ ਦੀ ਲੜਾਈ 20 ਜੁਲਾਈ 1402 ਨੂੰ ਅੰਕਾਰਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਚੀਬੂਕ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸੁਲਤਾਨ ਬਾਏਜ਼ਿਦ ਪਹਿਲੇ ਅਤੇ ਤਿਮੂਰਦ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅਮੀਰ, ਤੈਮੂਰ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜੀ ਗਈ ਸੀ।ਇਹ ਲੜਾਈ ਤੈਮੂਰ ਦੀ ਵੱਡੀ ਜਿੱਤ ਸੀ।ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਤੈਮੂਰ ਪੱਛਮੀ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਤੋਂ ਹੋ ਕੇ ਏਜੀਅਨ ਤੱਟ ਵੱਲ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਸਮਰਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ਚੀਅਨ ਨਾਈਟਸ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਦਾ ਗੜ੍ਹ ਸੀ।ਇਹ ਲੜਾਈ ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜ ਲਈ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਸੀ, ਜੋ ਬਚਿਆ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਲਗਭਗ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਤਨ ਲਿਆਇਆ।ਮੰਗੋਲ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਆਜ਼ਾਦ ਘੁੰਮਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਟੁੱਟ ਗਈ।ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਓਟੋਮੈਨ ਇੰਟਰਰੇਗਨਮ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਹੋਇਆ।
▲
●
Play button
1402 Jul 21 - 1413

ਓਟੋਮੈਨ ਇੰਟਰਰੇਗਨਮ

Edirne, Türkiye
ਅੰਕਾਰਾ ਵਿੱਚ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕੁੱਲ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਇਆ।ਮੰਗੋਲ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਆਜ਼ਾਦ ਘੁੰਮਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਟੁੱਟ ਗਈ।ਬੇਯਾਜ਼ੀਦ ਦੇ ਫੜੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੇ ਬਾਕੀ ਪੁੱਤਰ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਸੇਲੇਬੀ, ਈਸਾ ਸੇਲੇਬੀ, ਮਹਿਮਦ ਸੇਲੇਬੀ ਅਤੇ ਮੂਸਾ ਸੇਲੇਬੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਲੜੇ ਜਿਸਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਇੰਟਰਰੇਗਨਮ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਔਟੋਮਨ ਇੰਟਰਰੇਗਨਮ ਨੇ ਜਾਗੀਰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਚੀਅਨ ਬਾਲਕਨ ਰਾਜਾਂ ਲਈ ਅਰਧ-ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਸਮਾਂ ਲਿਆਇਆ।ਸੁਲੇਮਾਨ, ਮਰਹੂਮ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਐਡਰਨੇ ਵਿਖੇ ਰੱਖੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਾਸਕ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਛਾਣਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਬਾਈਜ਼ੈਂਟੀਅਮ ਨਾਲ ਗਠਜੋੜ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਥੈਸਾਲੋਨੀਕੀ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ 1403 ਵਿੱਚ ਵੇਨਿਸ ਗਣਰਾਜ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​​​ਕਰਨ ਲਈ।ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਚਰਿੱਤਰ ਨੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਦੇ ਬਾਲਕਨ ਜਾਲਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।1410 ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਮੂਸਾ ਨੇ ਹਰਾਇਆ ਅਤੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸਨੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਮਰਾਟ ਮੈਨੂਅਲ II, ਸਰਬੀਆਈ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਸਟੀਫਨ ਲਾਜ਼ਾਰੇਵਿਕ, ਵਾਲੈਚੀਅਨ ਵੋਏਵੋਡ ਮਿਰਸੇਆ, ਅਤੇ ਦੋ ਆਖ਼ਰੀ ਬਲਗੇਰੀਅਨ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਨਾਲ ਓਟੋਮਨ ਬਾਲਕਨਜ਼ ਜਿੱਤਿਆ।ਉਦੋਂ ਮੂਸਾ ਦਾ ਉਸ ਦੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਮੇਹਮਦ ਦੁਆਰਾ ਓਟੋਮੈਨ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਇਕੱਲੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੰਗੋਲ ਜਾਤੀ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਓਟੋਮਾਨ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖਿਆ ਸੀ।ਆਪਣੇ ਬਾਲਕਨ ਈਸਾਈ ਵਾਸਲਾਂ ਦੀ ਵਧਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਤ, ਮੂਸਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ।ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਲਕਨ ਭੂਮੀ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮੀ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਵਰਗਾਂ ਨੂੰ ਵਿਆਪਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਹੇਠਲੇ ਸਮਾਜਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਕੇ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਘਬਰਾ ਕੇ, ਬਾਲਕਨ ਈਸਾਈ ਵਾਸਲ ਸ਼ਾਸਕ ਮਹਿਮਦ ਵੱਲ ਮੁੜੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੁੱਖ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜੀ, ਧਾਰਮਿਕ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ।1412 ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਦ ਨੇ ਬਾਲਕਨ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਸੋਫੀਆ ਅਤੇ ਨਿਸ ਨੂੰ ਲੈ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਲਾਜ਼ਾਰੇਵਿਸਿਸ ਸਰਬੀਆਂ ਨਾਲ ਫੌਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ।ਅਗਲੇ ਸਾਲ, ਮਹਿਮਦ ਨੇ ਸੋਫੀਆ ਦੇ ਬਾਹਰ ਮੂਸਾ ਨੂੰ ਨਿਰਣਾਇਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਰਾਇਆ।ਮੂਸਾ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਮਹਿਮਦ ਪਹਿਲਾ (1413-21) ਇੱਕ ਪੁਨਰ-ਯੁਕਤ ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਸ਼ਾਸਕ ਬਣ ਕੇ ਉਭਰਿਆ।
▲
●
Play button
1413 Jan 1 - 1421

ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਬਹਾਲੀ

Edirne, Türkiye
ਜਦੋਂ 1413 ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਦ ਕੈਲੇਬੀ ਜੇਤੂ ਵਜੋਂ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਏਦਰਨੇ (ਐਡਰਿਅਨੋਪਲ) ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਦ ਪਹਿਲੇ ਵਜੋਂ ਤਾਜ ਪਹਿਨਾਇਆ। ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਸ਼ਾਨ ਵਿੱਚ ਬਹਾਲ ਕਰਨਾ ਉਸਦਾ ਫਰਜ਼ ਸੀ।ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਅੰਤਰਰਾਜੀ ਤੋਂ ਸਖ਼ਤ ਨੁਕਸਾਨ ਝੱਲਣਾ ਪਿਆ ਸੀ;ਮੰਗੋਲ ਅਜੇ ਵੀ ਪੂਰਬ ਵਿਚ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਸਨ, ਭਾਵੇਂ ਤੈਮੂਰ ਦੀ ਮੌਤ 1405 ਵਿਚ ਹੋ ਗਈ ਸੀ;ਬਾਲਕਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਈਸਾਈ ਰਾਜ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਗਏ ਸਨ;ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਐਨਾਟੋਲੀਆ, ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਸੀ।ਮਹਿਮਦ ਨੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਨੂੰ ਬੁਰਸਾ ਤੋਂ ਐਡਰੀਅਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਉਸਨੇ ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਜ਼ੁਕ ਸਿਆਸੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ।ਉਸ ਦੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆਈ , ਸਰਬੀਆਈ, ਵਲਾਚੀਅਨ, ਅਤੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਵਾਸਾਲ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੁਤੰਤਰ ਸਨ।ਅਲਬਾਨੀਅਨ ਕਬੀਲੇ ਇੱਕ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕਜੁੱਟ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਬੋਸਨੀਆ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਜ਼ਾਦ ਰਿਹਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੋਲਦਾਵੀਆ ਸੀ।ਹੰਗਰੀ ਨੇ ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਖੇਤਰੀ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ, ਅਤੇ ਵੇਨਿਸ ਗਣਰਾਜ ਕੋਲ ਬਾਲਕਨ ਦੇ ਤੱਟਵਰਤੀ ਸੰਪਤੀਆਂ ਹਨ।ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਬਾਲਕਨਾਂ ਦਾ ਓਟੋਮਨ ਨਿਯੰਤਰਣ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਸੀ।ਅੰਤਰਾਲ ਦੇ ਅੰਤ 'ਤੇ, ਇਹ ਨਿਸ਼ਚਤਤਾ ਸਵਾਲ ਲਈ ਖੁੱਲੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ.ਮਹਿਮਦ ਨੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਥਿਤੀ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਖਾੜਕੂਵਾਦ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕੂਟਨੀਤੀ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲਿਆ।ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਗੁਆਂਢੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦਾ ਸੰਚਾਲਨ ਕੀਤਾ, ਜਿਸਨੇ ਅਲਬਾਨੀਆ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਹਿੱਸਾ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਬੋਸਨੀਆ ਦੇ ਕਿੰਗ-ਬਾਨ ਟਵਰਟਕੋ II ਕੋਟਰੋਮਨੀਕ (1404-09, 1421-45) ਦੇ ਨਾਲ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬੋਸਨੀਆ ਦੇ ਖੇਤਰੀ ਪਤਵੰਤਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਰਸਮੀ ਓਟੋਮਨ ਜਾਲਮ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ। , ਮਹਿਮਦ ਨੇ ਯੂਰਪੀਅਨਾਂ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਅਸਲ ਯੁੱਧ ਕੀਤਾ - ਵੇਨਿਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਅਤੇ ਨਿਰਣਾਇਕ ਸੰਘਰਸ਼।ਨਵੇਂ ਸੁਲਤਾਨ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰ ਘਰੇਲੂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਸਨ।ਮੂਸਾ ਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਬਾਲਕਨ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਵਰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ।1416 ਵਿੱਚ ਡੋਬਰੂਜਾ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਅਤੇ ਈਸਾਈਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਬਗਾਵਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸਦੀ ਅਗਵਾਈ ਮੂਸਾ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ, ਵਿਦਵਾਨ-ਰਹੱਸਵਾਦੀ ਸ਼ੇਹ ਬੇਦਰੇਦੀਨ ਨੇ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਵਾਲੈਚੀਅਨ ਵੋਇਵੋਡ ਮਿਰਸੀਆ ਆਈ. ਬੇਦਰੇਦੀਨ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਇਸਲਾਮ, ਈਸਾਈਅਤ ਅਤੇ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਉਣ ਵਰਗੀਆਂ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ। ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਅਤੇ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਵਰਗਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਆਜ਼ਾਦ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਖਾਨਾਬਦੋਸ਼ਾਂ ਦੀ ਸਮਾਜਿਕ ਬਿਹਤਰੀ।ਮਹਿਮਦ ਨੇ ਬਗ਼ਾਵਤ ਨੂੰ ਕੁਚਲ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਬੇਦਰੇਦੀਨ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।ਮਿਰਸੇਆ ਨੇ ਫਿਰ ਡੋਬਰੂਜਾ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਪਰ ਮਹਿਮਦ ਨੇ 1419 ਵਿਚ ਇਸ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਜਿੱਤ ਲਿਆ, ਜਿਉਰਗੀਉ ਦੇ ਡੈਨੂਬੀਅਨ ਕਿਲ੍ਹੇ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਵਲਾਚੀਆ ਨੂੰ ਵਾਸਲੇਜ ਵਿਚ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ।ਮਹਿਮਦ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦਾ ਬਾਕੀ ਸਮਾਂ ਅੰਤਰ-ਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਵਿਘਨ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜ ਦੇ ਢਾਂਚੇ ਨੂੰ ਪੁਨਰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਇਆ।ਜਦੋਂ 1421 ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਦ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ, ਮੁਰਾਦ, ਸੁਲਤਾਨ ਬਣਿਆ।
▲
●
Play button
1421 Jan 1 - 1451

ਵਾਧਾ

Edirne, Türkiye
ਮੁਰਾਦ ਦਾ ਰਾਜ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਬਗਾਵਤ ਕਾਰਨ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ।ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹ, ਮੈਨੂਅਲ II, ਨੇ 'ਢੌਂਗੀ' ਮੁਸਤਫਾ ਕੈਲੇਬੀ ਨੂੰ ਕੈਦ ਤੋਂ ਰਿਹਾਅ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਪਹਿਲੇ (1389-1402) ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦਾ ਜਾਇਜ਼ ਵਾਰਸ ਮੰਨਿਆ।ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਯੂਰਪੀ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਗੈਲਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਉਤਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਤਰੱਕੀ ਕੀਤੀ ਸੀ।ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਿਪਾਹੀ ਉਸ ਨਾਲ ਰਲ ਗਏ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਜਨਰਲ ਬਯਾਜ਼ਿਦ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਅਤੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੁਰਾਦ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਸੀ।ਮੁਸਤਫਾ ਨੇ ਮੁਰਾਦ ਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਐਡਰਿਅਨੋਪਲ (ਆਧੁਨਿਕ ਐਡਰਨੇ) ਦਾ ਸੁਲਤਾਨ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ।ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਦੇ ਨਾਲ ਦਾਰਡੇਨੇਲਜ਼ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਕੇ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਪਰ ਮੁਰਾਦ ਨੇ ਮੁਸਤਫਾ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਮੁਸਤਫ਼ਾ ਦੀ ਫ਼ੌਜ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਮੁਰਾਦ ਦੂਜੇ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਲੰਘ ਗਈ।ਮੁਸਤਫਾ ਨੇ ਗੈਲੀਪੋਲੀ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਨ ਲਈ, ਪਰ ਸੁਲਤਾਨ, ਜਿਸਨੂੰ ਅਡੋਰਨੋ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਜੇਨੋਜ਼ ਕਮਾਂਡਰ ਦੁਆਰਾ ਬਹੁਤ ਸਹਾਇਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਘੇਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਸੁਲਤਾਨ ਦੁਆਰਾ ਮੁਸਤਫਾ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਫਿਰ ਰੋਮਨ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹਥਿਆਰ ਮੋੜ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਕੇ ਪਲਾਇਓਲੋਗੋਸ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬੇਲੋੜੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਮਤੇ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ।ਮੁਰਾਦ ਦੂਜੇ ਨੇ ਫਿਰ 1421 ਵਿੱਚ ਅਜ਼ੇਬ ਨਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਫੌਜ ਬਣਾਈ ਅਤੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ।ਜਦੋਂ ਮੁਰਾਦ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀਆਂ ਨੇ, ਕੁਝ ਸੁਤੰਤਰ ਤੁਰਕੀ ਐਨਾਟੋਲੀਅਨ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲੀਗ ਵਿੱਚ, ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਕੁਕੁਕ ਮੁਸਤਫਾ (ਜੋ ਸਿਰਫ 13 ਸਾਲ ਦਾ ਸੀ) ਨੂੰ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਰਸਾ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਭੇਜਿਆ।ਮੁਰਾਦ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਗ਼ੀ ਭਰਾ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਛੱਡਣੀ ਪਈ।ਉਸਨੇ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ ਮੁਸਤਫਾ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ।ਅਨਾਟੋਲੀਅਨ ਰਾਜ ਜੋ ਲਗਾਤਾਰ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚ ਰਹੇ ਸਨ - ਅਯਡਿਨਿਡਸ, ਜਰਮੀਯਾਨਿਡਸ, ਮੇਨਟੇਸ਼ੇ ਅਤੇ ਟੇਕੇ - ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਓਟੋਮਨ ਸਲਤਨਤ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਏ।ਮੁਰਾਦ ਦੂਜੇ ਨੇ ਫਿਰ ਵੇਨਿਸ ਗਣਰਾਜ , ਕਰਾਮਨੀਡ ਅਮੀਰਾਤ, ਸਰਬੀਆ ਅਤੇ ਹੰਗਰੀ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ।1428 ਵਿਚ ਕਰਾਮਨੀਡਜ਼ ਹਾਰ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ 1430 ਵਿਚ ਥੈਸਾਲੋਨੀਕਾ ਦੀ ਦੂਜੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਵਿਚ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 1432 ਵਿਚ ਵੇਨਿਸ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ ਸੀ। 1430 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਮੁਰਾਦ ਨੇ ਬਾਲਕਨ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤਰਾਂ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ 1439 ਵਿਚ ਸਰਬੀਆ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਵਿਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ। 1441 ਵਿਚ ਰੋਮਨਲੈਂਡ ਅਤੇ ਈ. ਸਰਬੀਆਈ-ਹੰਗਰੀ ਗੱਠਜੋੜ.ਮੁਰਾਦ ਦੂਜੇ ਨੇ 1444 ਵਿੱਚ ਜੌਹਨ ਹੁਨਿਆਦੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਰਨਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਜਿੱਤੀ।ਮੁਰਾਦ ਦੂਜੇ ਨੇ 1444 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਗੱਦੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਮਹਿਮਦ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ, ਪਰ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਜੈਨੀਸਰੀ ਬਗ਼ਾਵਤ [4] ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।1448 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕੋਸੋਵੋ ਦੀ ਦੂਜੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਈਸਾਈ ਗੱਠਜੋੜ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ।[5] ਜਦੋਂ ਬਾਲਕਨ ਮੋਰਚਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਮੁਰਾਦ ਦੂਜੇ ਨੇ ਤੈਮੂਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਸ਼ਾਹ ਰੋਖ, ਅਤੇ ਕਰਾਮਨਿਦ ਅਤੇ ਕੋਰਮ-ਅਮਾਸਿਆ ਦੇ ਅਮੀਰਾਤ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਲਈ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ।1450 ਵਿੱਚ ਮੁਰਾਦ ਦੂਜੇ ਨੇ ਅਲਬਾਨੀਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਕੈਂਡਰਬੇਗ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰੂਜੇ ਦੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਅਸਫਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਘੇਰ ਲਿਆ।1450-1451 ਦੀਆਂ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਮੁਰਾਦ II ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਐਡਰਨੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਮਹਿਮਦ ਦੂਜਾ (1451-1481) ਬਣਿਆ।
▲
●
Play button
1451 Jan 1 - 1481

ਮਹਿਮਦ ਦੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ

İstanbul, Türkiye
ਮੇਹਮਦ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਜੇਤਾ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਨੇ ਜੌਨ ਹੁਨਿਆਡੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਜੰਗ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਘੁਸਪੈਠ ਨੇ ਸੇਜੇਡ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ।ਜਦੋਂ ਮਹਿਮਦ ਦੂਜਾ 1451 ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਬੈਠਾ, ਉਸਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਵੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕੀਤੀ।21 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਅਤੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਅੰਤ ਕੀਤਾ।ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਹਿਮਦ ਨੇ ਰੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਸਿਰਲੇਖ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਤੱਥ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਕਿ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ 330 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਸਮਰਾਟ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨ I ਦੁਆਰਾ ਪਵਿੱਤਰ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੋਂ ਬਚੇ ਹੋਏ ਪੂਰਬੀ ਰੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸੀਟ ਅਤੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਹਿਮਦ ਦੂਜੇ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਰੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ "ਬਦਲਣ" ਦੀ ਬਜਾਏ "ਜਾਰੀ" ਵਜੋਂ ਵੇਖਦਾ ਹੈ।ਮੇਹਮਦ ਨੇ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪੁਨਰ ਏਕੀਕਰਨ ਅਤੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਬੋਸਨੀਆ ਤੱਕ ਆਪਣੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀਆਂ।ਘਰ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤੇ, ਕਲਾ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ, ਉਸਦੇ ਪੁਨਰ-ਨਿਰਮਾਣ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਸਾਮਰਾਜੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਉਸਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਤੁਰਕੀ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਮੁਸਲਿਮ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਇਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਦੇ ਫਤਿਹ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ, ਫਤਿਹ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਤ ਬ੍ਰਿਜ ਅਤੇ ਫਤਿਹ ਮਸਜਿਦ ਦਾ ਨਾਮ ਉਸਦੇ ਨਾਮ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
▲
●
1453 - 1566
ਕਲਾਸੀਕਲ ਉਮਰornament
ਟੋਪਕਾਪੀ ਪੈਲੇਸ
ਸੁਲਤਾਨ ਸੇਲੀਮ III ਦੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਗੇਟ ਆਫ ਫੇਲੀਸਿਟੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਫੜੀ ਹੋਈ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1459 Jan 1

ਟੋਪਕਾਪੀ ਪੈਲੇਸ

Cankurtaran, Topkapı Palace, F
ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ ਦੂਜੇ ਦੇ 1453 ਵਿੱਚ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀ ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦਾ ਮਹਾਨ ਮਹਿਲ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਖੰਡਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।ਓਟੋਮੈਨ ਅਦਾਲਤ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਓਲਡ ਪੈਲੇਸ (ਏਸਕੀ ਸਰਾਏ) ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜੋ ਅੱਜ ਬੇਯਾਜ਼ੀਤ ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਹੈ।ਮਹਿਮਦ ਦੂਜੇ ਨੇ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਟੋਪਕਾਪੀ ਪੈਲੇਸ ਦੀ ਉਸਾਰੀ 1459 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਵੇ। ਇਮਬਰੋਸ ਦੇ ਸਮਕਾਲੀ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਕ੍ਰਿਟੋਬੁਲਸ ਦੇ ਇੱਕ ਬਿਰਤਾਂਤ ਅਨੁਸਾਰ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ "ਹਰ ਥਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕਾਮਿਆਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਿਆ - ਮਿਸਤਰੀ ਅਤੇ ਪੱਥਰ ਕੱਟਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਤਰਖਾਣ... ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮਹਾਨ ਉਸਾਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਮਾਰਤਾਂ ਜੋ ਦੇਖਣ ਯੋਗ ਸਨ ਅਤੇ ਹਰ ਪੱਖੋਂ ਅਤੀਤ ਦੇ ਮਹਾਨ ਅਤੇ ਉੱਤਮ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।"
▲
●
ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਵੀ ਦਾ ਉਭਾਰ
ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦਾ ਉਭਾਰ। ©HistoryMaps
1463 Jan 1 - 1479 Jan 25

ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਵੀ ਦਾ ਉਭਾਰ

Peloponnese, Greece
ਪਹਿਲੀ ਓਟੋਮੈਨ-ਵੈਨੇਸ਼ੀਅਨ ਜੰਗ ਗਣਰਾਜ ਦੇ ਵੈਨਿਸ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ 1463 ਤੋਂ 1479 ਤੱਕ ਲੜੀ ਗਈ ਸੀ। ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਅਤੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਹਿੱਸੇ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਲੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅਲਬਾਨੀਆ ਅਤੇ ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਹੋਲਡਿੰਗਜ਼, ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨੇਗਰੋਪੋਂਟੇ (ਯੂਬੋਆ) ਦਾ ਟਾਪੂ, ਜੋ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਪ੍ਰੋਟੈਕਟੋਰੇਟ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਯੁੱਧ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਵੀ ਦੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਿਸਤਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖਿਆ, ਜੋ ਏਜੀਅਨ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਸਰਵਉੱਚਤਾ ਲਈ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਅਤੇ ਨਾਈਟਸ ਹਾਸਪਿਟਲਰ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ।ਯੁੱਧ ਦੇ ਅੰਤਮ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਗਣਰਾਜ ਨੇ ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਦੇ ਕਰੂਸੇਡਰ ਕਿੰਗਡਮ ਦੀ ਅਸਲ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀ ਭਰਪਾਈ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ।
▲
●
Play button
1481 Jan 1 - 1512

ਓਟੋਮੈਨ ਇਕਸੁਰਤਾ

İstanbul, Türkiye
ਬਾਏਜ਼ੀਦ II 1481 ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਿੰਘਾਸਣ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ। ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਵਾਂਗ, ਬਾਏਜ਼ੀਦ II ਪੱਛਮੀ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਸੀ।ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਉਸਨੇ ਘਰੇਲੂ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਸੁਚਾਰੂ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚਲਾਉਣ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ "ਨਿਰਪੱਖ" ਦੀ ਉਪਾਧੀ ਮਿਲੀ।ਆਪਣੇ ਪੂਰੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ, ਬਾਏਜ਼ਿਦ II ਨੇ ਮੋਰੀਆ ਵਿੱਚ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਸੰਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਕਈ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ, ਇਸ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਪੂਰਬੀ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਵਿੱਚ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਓਟੋਮੈਨ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਵਜੋਂ ਸਹੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ।1497 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਪੋਲੈਂਡ ਨਾਲ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੋਲਦਾਵੀਅਨ ਮੁਹਿੰਮ ਦੌਰਾਨ 80,000 ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਪੋਲਿਸ਼ ਫੌਜ ਨੂੰ ਨਿਰਣਾਇਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਰਾਇਆ।ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਖ਼ਰੀ ਯੁੱਧ 1501 ਵਿੱਚ ਬਾਏਜ਼ੀਦ II ਦੇ ਪੂਰੇ ਪੈਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਵਿਦਰੋਹ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਜ਼ਿਲਬਾਸ਼ ਦੇ, ਨੇ ਬਾਏਜ਼ੀਦ II ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਪਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਸ਼ਾਹ, ਇਸਮਾਈਲ I ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਓਟੋਮਨ ਰਾਜ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੀਆ ਧਰਮ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸੁਕ ਸੀ।ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਅਥਾਰਟੀ ਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਬਾਏਜ਼ਿਦ II ਦੇ ਵਜ਼ੀਰ, ਹਦਮ ਅਲੀ ਪਾਸ਼ਾ, ਸ਼ਾਹਕੁਲੂ ਵਿਦਰੋਹ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਬਾਏਜ਼ੀਦ II ਦੇ ਅੰਤਮ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, 14 ਸਤੰਬਰ 1509 ਨੂੰ, ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਇੱਕ ਭੁਚਾਲ ਨਾਲ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਸੇਲਿਮ ਅਤੇ ਅਹਮੇਤ ਵਿਚਕਾਰ ਉਤਰਾਧਿਕਾਰ ਦੀ ਲੜਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।ਸੈਲੀਮ ਕ੍ਰੀਮੀਆ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਜੈਨੀਸਰੀ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਨਾਲ, ਅਹਿਮਦ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਅਤੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ।ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਦੂਜੇ ਨੇ ਫਿਰ 25 ਅਪ੍ਰੈਲ, 1512 ਨੂੰ ਗੱਦੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਡੈਮੋਟਿਕਾ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾਮੁਕਤੀ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਮਸਜਿਦ ਦੇ ਕੋਲ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ।
▲
●
Play button
1492 Jul 1

ਯਹੂਦੀ ਅਤੇ ਮੁਸਲਿਮ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ

Spain
ਜੁਲਾਈ 1492 ਵਿੱਚ,ਸਪੇਨ ਦੇ ਨਵੇਂ ਰਾਜ ਨੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਜਾਂਚ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਯਹੂਦੀ ਅਤੇ ਮੁਸਲਿਮ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ।ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਦੂਜੇ ਨੇ 1492 ਵਿੱਚ ਐਡਮਿਰਲ ਕੇਮਲ ਰੀਸ ਦੀ ਕਮਾਨ ਹੇਠ ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਵੀ ਨੂੰ ਸਪੇਨ ਭੇਜਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ।ਉਸਨੇ ਪੂਰੇ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਘੋਸ਼ਣਾਵਾਂ ਭੇਜੀਆਂ ਕਿ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਦਾ ਸੁਆਗਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਸੀ।[6] ਉਸਨੇ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਵਸਣ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਨਾਗਰਿਕ ਬਣਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ।ਉਸਨੇ ਅਰਾਗੋਨ ਦੇ ਫਰਡੀਨੈਂਡ II ਅਤੇ ਕਾਸਟਾਈਲ ਦੀ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ I ਦੇ ਚਾਲ-ਚਲਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਉਪਯੋਗੀ ਸੀ।"ਤੁਸੀਂ ਫਰਡੀਨੈਂਡ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਸ਼ਾਸਕ ਕਹਿਣ ਦਾ ਉੱਦਮ ਕਰਦੇ ਹੋ," ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, "ਉਹ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਗ਼ਰੀਬ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਅਮੀਰ ਕੀਤਾ ਹੈ!"[7]ਅਲ-ਅੰਦਾਲੁਸ ਦੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਅਤੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੇ ਨਵੇਂ ਵਿਚਾਰਾਂ, ਢੰਗਾਂ ਅਤੇ ਕਾਰੀਗਰੀ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਵਧ ਰਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ (ਹੁਣ ਇਸਤਾਂਬੁਲ) ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਪ੍ਰੈਸ 1493 ਵਿੱਚ ਸੇਫਾਰਡਿਕ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਾਏਜ਼ੀਦ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ, ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਦੌਰ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤਾਲਮੂਡਿਸਟ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨੀ ਮੋਰਡੇਕਾਈ ਕੋਮਟੀਨੋ ਵਰਗੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਸੀ;ਖਗੋਲ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਅਤੇ ਕਵੀ ਸੁਲੇਮਾਨ ਬੇਨ ਏਲੀਯਾਹ ਸ਼ਰਬਿਟ ਹਾ-ਜ਼ਹਾਬ;ਸ਼ਬੇਥਾਈ ਬੇਨ ਮਲਕੀਲ ਕੋਹੇਨ, ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਕਵੀ ਮੇਨਹੇਮ ਤਾਮਰ।
▲
●
ਓਟੋਮੈਨ-ਮੁਗਲ ਸਬੰਧ
ਬਾਬਰ ਦੀਆਂ ਮੁਢਲੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ©Osprey Publishing
1507 Jan 1

ਓਟੋਮੈਨ-ਮੁਗਲ ਸਬੰਧ

New Delhi, Delhi, India
ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬਾਬਰ ਦੇ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਬੰਧ ਮਾੜੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਸੇਲਿਮ ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਬਾਬਰ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਉਬੈਦੁੱਲਾ ਖਾਨ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਮਾਚਸ ਅਤੇ ਤੋਪਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ।[44] 1507 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਸੇਲਿਮ ਪਹਿਲੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਅਧਿਕਾਰਤ ਸਰਦਾਰ ਮੰਨਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਬਾਬਰ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ 1512 ਵਿੱਚ ਗ਼ਜ਼ਦੀਵਾਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਉਬੈਦੁੱਲਾ ਖ਼ਾਨ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਜ਼ਿਲਬਾਸ਼ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ। 1513 ਵਿੱਚ, ਸੈਲੀਮ ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਬਾਬਰ (ਡਰਦੇ ਹੋਏ) ਨਾਲ ਸੁਲ੍ਹਾ ਕੀਤੀ। ਉਸਤਾਦ ਅਲੀ ਕੁਲੀ ਅਤੇ ਮੁਸਤਫਾ ਰੂਮੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਓਟੋਮੈਨ ਤੁਰਕਾਂ ਨੂੰ, ਬਾਬਰ ਦੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ;ਇਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਹਾਇਤਾ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਮੁਗ਼ਲ-ਓਟੋਮਨ ਸਬੰਧਾਂ ਦਾ ਆਧਾਰ ਸਾਬਤ ਹੋਈ।[44] ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ, ਉਸਨੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਮਾਚਿਸ ਅਤੇ ਤੋਪਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਵੀ ਅਪਣਾਈ (ਸਿਰਫ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਦੀ ਬਜਾਏ), ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਫਾਇਦਾ ਮਿਲੇਗਾ।[45] ਬਾਬਰ ਨੇ ਇਸ ਵਿਧੀ ਨੂੰ "ਓਟੋਮੈਨ ਯੰਤਰ" ਕਿਹਾ ਕਿਉਂਕਿ ਓਟੋਮਾਨ ਦੁਆਰਾ ਚਲਦੀਰਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਇਸਦੀ ਪਿਛਲੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।
▲
●
Play button
1512 Jan 1 - 1520

ਓਟੋਮੈਨ ਖਲੀਫਾਤ

İstanbul, Türkiye
ਸਿਰਫ਼ ਅੱਠ ਸਾਲ ਤੱਕ ਚੱਲਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਸੇਲਿਮ ਦਾ ਰਾਜ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇਮਿਸਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਮਾਮਲੂਕ ਸਲਤਨਤ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲੇਵੈਂਟ, ਹਿਜਾਜ਼, ਤਿਹਾਮਾਹ ਅਤੇ ਖੁਦ ਮਿਸਰ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, 1516 ਅਤੇ 1517 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਉਸਦੀ ਜਿੱਤ।1520 ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਪੂਰਵ ਸੰਧਿਆ 'ਤੇ, ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਲਗਭਗ 3.4 ਮਿਲੀਅਨ km2 (1.3 ਮਿਲੀਅਨ ਵਰਗ ਮੀਲ) ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੇਲੀਮ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਸੱਤਰ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਦਾ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।[8]ਸਲੀਮ ਦੀ ਮੁਸਲਿਮ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬੀ ਦਿਲ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ 'ਤੇ ਜਿੱਤ, ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੱਕਾ ਅਤੇ ਮਦੀਨਾ ਦੇ ਤੀਰਥ ਯਾਤਰਾ ਮਾਰਗਾਂ ਦੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦੀ ਉਸਦੀ ਧਾਰਨਾ ਨੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਪੂਰਵ-ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਮੁਸਲਿਮ ਰਾਜ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ।ਉਸ ਦੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਨੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਭੂਗੋਲਿਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਕੇਂਦਰ ਨੂੰ ਬਾਲਕਨ ਤੋਂ ਦੂਰ ਅਤੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਅਠਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ, ਸੇਲਿਮ ਦੀ ਮਾਮਲੂਕ ਸਲਤਨਤ ਦੀ ਜਿੱਤ ਉਸ ਪਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਬਣ ਗਈ ਸੀ ਜਦੋਂ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਬਾਕੀ ਮੁਸਲਿਮ ਸੰਸਾਰ ਉੱਤੇ ਅਗਵਾਈ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਸੈਲੀਮ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਜਾਇਜ਼ ਓਟੋਮੈਨ ਖਲੀਫਾ ਵਜੋਂ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇੱਕ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਮਮਲੂਕ ਅਬਾਸੀਦ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਤੋਂ ਓਟੋਮਾਨਸ ਨੂੰ ਖਲੀਫਾ ਦਫਤਰ ਦਾ ਤਬਾਦਲਾ ਬਾਅਦ ਦੀ ਕਾਢ ਸੀ।
▲
●
Play button
1514 Aug 23

ਸਫਾਵਿਦ ਪਰਸ਼ੀਆ ਨਾਲ ਟਕਰਾਅ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ

Çaldıran, Beyazıt, Çaldıran/Va
ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਓਟੋਮੈਨ -ਸਫਾਵਿਦ ਟਕਰਾਅ 1514 ਵਿੱਚ ਚਾਲਦੀਰਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਸਦੀ ਦੀ ਸਰਹੱਦੀ ਟਕਰਾਅ ਹੋਇਆ।ਚਾਲਦੀਰਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਸਫਾਵਿਦ ਸਾਮਰਾਜ ਉੱਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਇੱਕ ਨਿਰਣਾਇਕ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋਈ।ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਇਰਾਕ ਨੂੰ ਸਫਾਵਿਦ ਈਰਾਨ ਤੋਂ ਮਿਲਾਇਆ।ਇਸਨੇ ਪੂਰਬੀ ਐਨਾਟੋਲੀਆ (ਪੱਛਮੀ ਅਰਮੇਨੀਆ ) ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸਤਾਰ ਅਤੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਸਫਾਵਿਡ ਦੇ ਵਿਸਤਾਰ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਕੀਤੀ।[20] ਚਾਲਦੀਰਨ ਦੀ ਲੜਾਈ 41 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਜੰਗ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸੀ, ਜੋ ਸਿਰਫ 1555 ਵਿੱਚ ਅਮਾਸਿਆ ਦੀ ਸੰਧੀ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਈ ਸੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਐਨਾਟੋਲੀਆ (ਪੱਛਮੀ ਅਰਮੇਨੀਆ) ਨੂੰ ਆਖਰਕਾਰ ਸ਼ਾਹ ਅੱਬਾਸ ਮਹਾਨ (ਆਰ. 1588-1629) ਦੇ ਸ਼ਾਸਨਕਾਲ ਵਿੱਚ ਸਫਾਵਿਡਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦੁਬਾਰਾ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਜ਼ੁਹਾਬ ਦੀ 1639 ਦੀ ਸੰਧੀ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣਗੇ।ਚਾਲਦੀਰਨ ਵਿਖੇ, ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਕੋਲ 60,000 ਤੋਂ 100,000 ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ, ਬਿਹਤਰ ਲੈਸ ਫੌਜ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭਾਰੀ ਤੋਪਖਾਨੇ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਫਾਵਿਡ ਫੌਜ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਲਗਭਗ 40,000 ਤੋਂ 80,000 ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਤੋਪਖਾਨੇ ਨਹੀਂ ਸਨ।ਇਸਮਾਈਲ I, ਸਫਾਵਿਡਜ਼ ਦਾ ਨੇਤਾ, ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਲਗਭਗ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਉਸਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਤਾ ਸੇਲਿਮ ਪਹਿਲੇ ਦੁਆਰਾ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੇਲਿਮ ਦੇ ਰਾਜਨੇਤਾ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਇਸਮਾਈਲ ਆਪਣੇ ਮਹਿਲ ਨੂੰ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਤੋਂ ਹਟ ਗਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕਦੇ ਵੀ ਫੌਜੀ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਲਿਆ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਓਟੋਮੈਨ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੇ ਫ਼ਾਰਸ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੇ ਕੂਚ ਕੀਤਾ, ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸਫਾਵਿਡ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਤਬਰੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਸ਼ਾਹੀ ਖਜ਼ਾਨੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੁੱਟ ਲਿਆ।ਇਹ ਲੜਾਈ ਇਕ ਵੱਡੀ ਇਤਿਹਾਸਕ ਮਹੱਤਤਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਨਕਾਰਿਆ ਕਿ ਸ਼ੀਆ-ਕਿਜ਼ਿਲਬਾਸ਼ ਦੇ ਮੁਰਸ਼ਿਦ ਅਚਨਚੇਤ ਸਨ, ਸਗੋਂ ਕੁਰਦਿਸ਼ ਮੁਖੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਫਾਵਿਡਾਂ ਤੋਂ ਔਟੋਮਾਨਸ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਬਦਲਣ ਲਈ ਵੀ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ।
▲
●
Play button
1516 Jan 1 - 1517 Jan 22

ਮਮਲੂਕ ਮਿਸਰ ਦੀ ਜਿੱਤ

Egypt
1516-1517 ਦੀ ਔਟੋਮੈਨ-ਮਾਮਲੂਕ ਯੁੱਧਮਿਸਰ -ਅਧਾਰਤ ਮਾਮਲੂਕ ਸਲਤਨਤ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚਕਾਰ ਦੂਜਾ ਵੱਡਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਾਮਲੂਕ ਸਲਤਨਤ ਦੇ ਪਤਨ ਅਤੇ ਲੇਵੈਂਟ, ਮਿਸਰ ਅਤੇ ਹੇਜਾਜ਼ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ.[26] ਯੁੱਧ ਨੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਇਸਲਾਮੀ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਹਾਸ਼ੀਏ 'ਤੇ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਅਤੇ ਬਾਲਕਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ, ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੱਕਾ, ਕਾਹਿਰਾ, ਦਮਿਸ਼ਕ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਸਮੇਤ ਇਸਲਾਮ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਰਵਾਇਤੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। , ਅਤੇ ਅਲੇਪੋ।ਇਸ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸੀਟ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹੀ।[27]1453 ਵਿੱਚ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੇ ਪਤਨ ਤੋਂ ਔਟੋਮਾਨਸ ਅਤੇ ਮਾਮਲੁਕਸ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧ ਵਿਰੋਧੀ ਰਹੇ ਸਨ;ਦੋਵੇਂ ਰਾਜਾਂ ਨੇ ਮਸਾਲੇ ਦੇ ਵਪਾਰ 'ਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਆਖਰਕਾਰ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਹਿਰਾਂ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਸਨ।[28] ਇੱਕ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲਾ ਸੰਘਰਸ਼, ਜੋ ਕਿ 1485 ਤੋਂ 1491 ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਇੱਕ ਖੜੋਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਾਇਆ ਸੀ।1516 ਤੱਕ, ਓਟੋਮੈਨ ਹੋਰ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਸਨ - ਸੁਲਤਾਨ ਸੇਲਿਮ ਪਹਿਲੇ ਨੇ 1514 ਵਿੱਚ ਚਾਲਦੀਰਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸਫਾਵਿਦ ਫ਼ਾਰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਸੀ - ਅਤੇ ਓਟੋਮਾਨ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸੀਰੀਆ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਾਮਲੂਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਮੋੜ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਮੱਧ ਪੂਰਬ.ਔਟੋਮੈਨ ਅਤੇ ਮਮਲੁਕਸ ਦੋਵਾਂ ਨੇ 60,000 ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਿਰਫ਼ 15,000 ਮਮਲੂਕ ਸਿਪਾਹੀ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਯੋਧੇ ਸਨ, ਬਾਕੀ ਸਿਰਫ਼ ਭਰਤੀ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਮਸਕਟ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਚਲਾਉਣਾ ਹੈ।ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਾਮਲੂਕ ਭੱਜ ਗਏ, ਮੂਹਰਲੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਗਏ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਵੀ ਕਰ ਲਈ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚਾਲਦੀਰਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਸਫਾਵਿਡਜ਼ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਓਟੋਮੈਨ ਤੋਪਾਂ ਅਤੇ ਤੋਪਾਂ ਦੇ ਧਮਾਕਿਆਂ ਨੇ ਮਾਮਲੂਕ ਘੋੜਿਆਂ ਨੂੰ ਡਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਹਰ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਚ ਬੇਕਾਬੂ ਹੋ ਕੇ ਦੌੜਦੇ ਸਨ।ਮਾਮਲੂਕ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੇ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮਾਨਸ ਲਈ ਵੀ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤਾ।16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਓਟੋਮੈਨ ਸ਼ਕਤੀ ਨੇ ਕਾਇਰੋ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ, ਉੱਤਰੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਤੱਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਹੋਰ ਵਿਸਥਾਰ ਕੀਤਾ।ਕੋਰਸੇਅਰ ਹੈਰੇਡਿਨ ਬਾਰਬਾਰੋਸਾ ਨੇ ਅਲਜੀਰੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੇਸ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 1534 ਵਿੱਚ ਟਿਊਨਿਸ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ [। 27] ਮਾਮਲੁਕਸ ਦੀ ਜਿੱਤ ਕਿਸੇ ਵੀ ਓਟੋਮਨ ਸੁਲਤਾਨ ਦੁਆਰਾ ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਫੌਜੀ ਉੱਦਮ ਸੀ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਫਤਹਿ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ - ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਅਤੇ ਕਾਇਰੋ 'ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਮਿਸਰ ਦੀ ਜਿੱਤ ਸਾਮਰਾਜ ਲਈ ਬਹੁਤ ਲਾਭਦਾਇਕ ਸਾਬਤ ਹੋਈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਨੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੋਰ ਓਟੋਮੈਨ ਖੇਤਰ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਟੈਕਸ ਮਾਲੀਆ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਖਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਾਰੇ ਭੋਜਨ ਦਾ ਲਗਭਗ 25% ਸਪਲਾਈ ਕੀਤਾ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੱਕਾ ਅਤੇ ਮਦੀਨਾ ਜਿੱਤੇ ਗਏ ਸਾਰੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਨੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੈਲੀਮ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੱਕ ਪੂਰੇ ਮੁਸਲਿਮ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਖਲੀਫਾ ਬਣਾਇਆ ਸੀ।ਕਾਇਰੋ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਫੜੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਖਲੀਫਾ ਅਲ-ਮੁਤਾਵੱਕਿਲ III ਨੂੰ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਸੈਲੀਮ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਦ ਮੈਗਨੀਫਿਸੈਂਟ ਨੂੰ ਖਲੀਫਾ ਵਜੋਂ ਆਪਣਾ ਦਫਤਰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ।ਇਸਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਸਿਰ ਦੇ ਨਾਲ ਓਟੋਮੈਨ ਖਲੀਫਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਕਾਇਰੋ ਤੋਂ ਓਟੋਮੈਨ ਸਿੰਘਾਸਣ ਤੱਕ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
▲
●
Play button
1520 Jan 1 - 1566

ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਦਾ ਦਬਦਬਾ

Mediterranean Sea
ਸੁਲੇਮਾਨ ਮਹਾਨ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦਮਿਸ਼ਕ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੁਕਤ ਗਵਰਨਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ।ਅਗਸਤ, 1521 ਤੱਕ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ ਸ਼ਹਿਰ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਸੀ।1522 ਵਿੱਚ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਰੋਡਜ਼ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ।29 ਅਗਸਤ, 1526 ਨੂੰ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਮੋਹਕਸ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਲੁਈਸ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ।1541 ਵਿੱਚ ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਅਜੋਕੇ ਹੰਗਰੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਮਹਾਨ ਅਲਫੋਲਡ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਜ਼ਾਪੋਲੀਆ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਇੱਕ ਜਾਗੀਰ ਰਾਜ, ਟ੍ਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ ਦੀ ਸੁਤੰਤਰ ਰਿਆਸਤ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ।ਪੂਰੇ ਰਾਜ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਫਰਡੀਨੈਂਡ ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਅਖੌਤੀ "ਰਾਇਲ ਹੰਗਰੀ" (ਮੌਜੂਦਾ ਸਲੋਵਾਕੀਆ, ਉੱਤਰੀ-ਪੱਛਮੀ ਹੰਗਰੀ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਕ੍ਰੋਏਸ਼ੀਆ) 'ਤੇ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਖੇਤਰ ਜਿਸ ਨੇ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹੈਬਸਬਰਗ ਅਤੇ ਓਟੋਮਾਨਸ ਵਿਚਕਾਰ ਸਰਹੱਦ ਤੈਅ ਕੀਤੀ ਸੀ।ਸ਼ੀਆ ਸਫਾਵਿਦ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਪਰਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਇਰਾਕ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ।ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਸਫਾਵੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਤਿੰਨ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਚਲਾਈਆਂ।ਪਹਿਲੇ ਵਿੱਚ, ਬਗਦਾਦ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸ਼ਹਿਰ 1534 ਵਿੱਚ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ। ਦੂਜੀ ਮੁਹਿੰਮ, 1548-1549, ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਤਬਰੀਜ਼ ਅਤੇ ਅਜ਼ਰਬਾਈਜਾਨ ਵਿੱਚ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੋਈ, ਵੈਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਥਾਈ ਮੌਜੂਦਗੀ, ਅਤੇ ਜਾਰਜੀਆ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਕਿਲ੍ਹੇ।ਤੀਜੀ ਮੁਹਿੰਮ (1554-55) 1550-52 ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਵੈਨ ਅਤੇ ਏਰਜ਼ੁਰਮ ਦੇ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਿੰਗੇ ਸਫਾਵਿਡ ਛਾਪਿਆਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਸੀ।ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਯੇਰੇਵਨ, ਕਾਰਾਬਾਖ ਅਤੇ ਨਖਜੁਵਾਨ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਮਹਿਲਾਂ, ਵਿਲਾ ਅਤੇ ਬਾਗਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਅਰਦਾਬਿਲ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਪਰ 1554 ਦੇ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਸੀਜ਼ਨ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਫੌਜੀ ਸਥਿਤੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਰੁਕਾਵਟ ਸੀ।ਤਾਹਮਾਸਪ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਮੁਕੱਦਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਤੰਬਰ 1554 ਵਿੱਚ ਅਰਜ਼ੁਰਮ ਵਿੱਚ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਕੁਆਰਟਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਾਜਦੂਤ ਭੇਜਿਆ।ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਫੌਜੀ ਸਥਿਤੀ ਦੁਆਰਾ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਕੇ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਅਸਥਾਈ ਸ਼ਰਤਾਂ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ।ਅਗਲੇ ਜੂਨ ਵਿੱਚ ਅਮਾਸਿਆ ਦੀ ਰਸਮੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਉੱਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜੋ ਓਟੋਮਾਨ ਦੁਆਰਾ ਸਫਾਵਿਡ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਰਸਮੀ ਕੂਟਨੀਤਕ ਮਾਨਤਾ ਸੀ।ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਓਟੋਮਾਨ ਨੇ ਯੇਰੇਵਨ, ਕਾਰਾਬਾਖ ਅਤੇ ਨਖਜੁਵਾਨ ਨੂੰ ਸਫਾਵਿਡਾਂ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਇਰਾਕ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ।ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਸਫਾਵਿਦ ਸ਼ੀਆ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੂੰ ਮੱਕਾ ਅਤੇ ਮਦੀਨਾ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇਰਾਕ ਅਤੇ ਅਰਬ ਵਿੱਚ ਇਮਾਮਾਂ ਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ ਦੀ ਤੀਰਥ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਲਈ ਇਸ ਸ਼ਰਤ 'ਤੇ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਤਿੰਨ ਰਸ਼ੀਦੁਨ ਖਲੀਫਾ ਦੇ ਸਰਾਪ, ਤਬਰੂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੇ ਦੋਹਾਂ ਸਾਮਰਾਜਾਂ ਵਿਚਕਾਰ 20 ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕੀਤਾ।ਅਲਜੀਰੀਆ ਦੇ ਪੱਛਮ ਤੱਕ ਉੱਤਰੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਵੱਡੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਤ੍ਰਿਪੋਲੀਟਾਨੀਆ, ਟਿਊਨੀਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਅਲਜੀਰੀਆ ਦੇ ਬਾਰਬਰੀ ਰਾਜ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸੂਬੇ ਬਣ ਗਏ।ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉੱਤਰੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਬਾਰਬਰੀ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂ ਸਪੇਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈਆਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਰਿਹਾ, ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੇ ਦਬਦਬੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਓਟੋਮੈਨ ਦੀਆਂ ਜਲ ਸੈਨਾਵਾਂ ਨੇ ਲਾਲ ਸਾਗਰ 'ਤੇ ਵੀ ਕੰਟਰੋਲ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ 1554 ਤੱਕ ਫਾਰਸ ਦੀ ਖਾੜੀ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਓਮਾਨ ਦੀ ਖਾੜੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੁਆਰਾ ਹਰਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਅਦਨ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਲਈ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਗੇ।1533 ਵਿੱਚ ਖੈਰ ਅਦ ਦੀਨ ਨੂੰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਲੋਕ ਬਾਰਬਾਰੋਸਾ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ, ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਵੀਜ਼ ਦਾ ਐਡਮਿਰਲ-ਇਨ-ਚੀਫ਼ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋਸਪੈਨਿਸ਼ ਜਲ ਸੈਨਾ ਨਾਲ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ।1535 ਵਿੱਚ ਹੈਬਸਬਰਗ ਹੋਲੀ ਰੋਮਨ ਸਮਰਾਟ, ਚਾਰਲਸ ਪੰਜਵੇਂ (ਸਪੇਨ ਦੇ ਚਾਰਲਸ ਪਹਿਲੇ) ਨੇ ਟਿਊਨਿਸ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਪਰ 1536 ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਰਾਜਾ ਫਰਾਂਸਿਸ ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਚਾਰਲਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੁਲੇਮਾਨ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕੀਤਾ।1538 ਵਿੱਚ, ਚਾਰਲਸ ਪੰਜਵੇਂ ਦੇ ਬੇੜੇ ਨੂੰ ਖੈਰ ਅਦ-ਦੀਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੀਵੇਜ਼ਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਹਰਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਨੂੰ 33 ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਤੁਰਕਾਂ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ I ਨੇ ਸੁਲੇਮਾਨ ਤੋਂ ਮਦਦ ਮੰਗੀ, ਫਿਰ ਖੈਰ ਅਦ ਦੀਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੇੜਾ ਭੇਜਿਆ ਜੋ ਸਪੈਨਿਸ਼ੀਆਂ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਨੇਪਲਜ਼ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ।ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੇਲਰਬੇ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਦਿੱਤਾ।ਗਠਜੋੜ ਦਾ ਇੱਕ ਨਤੀਜਾ ਡਰੈਗਟ ਅਤੇ ਐਂਡਰੀਆ ਡੋਰੀਆ ਵਿਚਕਾਰ ਭਿਆਨਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਯੁੱਧ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਉੱਤਰੀ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
▲
●
Play button
1522 Jun 26 - Dec 22

ਰੋਡਜ਼ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ

Rhodes, Greece
1522 ਦੀ ਰੋਡਜ਼ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਨਾਈਟਸ ਆਫ਼ ਰੋਡਜ਼ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟਾਪੂ ਦੇ ਗੜ੍ਹ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੂਰਬੀ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਦੇ ਓਟੋਮਨ ਕੰਟਰੋਲ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਦੀ ਦੂਜੀ ਅਤੇ ਅੰਤਮ ਸਫ਼ਲ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ।1480 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਅਸਫਲ ਰਹੀ ਸੀ।ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਬਚਾਅ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਤੋਪਖਾਨੇ ਅਤੇ ਖਾਣਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੰਧਾਂ ਨੂੰ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਰੋਡਜ਼ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਈ।ਰੋਡਜ਼ ਦੀ ਜਿੱਤ ਪੂਰਬੀ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਉੱਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵੱਲ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਕਦਮ ਸੀ ਅਤੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਅਤੇ ਕਾਇਰੋ ਅਤੇ ਲੇਵੇਂਟਾਈਨ ਬੰਦਰਗਾਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸੰਚਾਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸੌਖਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, 1669 ਵਿੱਚ, ਇਸ ਬੇਸ ਤੋਂ ਓਟੋਮਨ ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਕ੍ਰੀਟ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ।
▲
●
ਓਟੋਮੈਨ-ਹੈਬਸਬਰਗ ਯੁੱਧ
ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਅਤੇ ਮਿਜ਼ਾਈਲ ਫਾਇਰ, ਘੋੜਸਵਾਰ ਅਤੇ ਪੈਦਲ ਫੌਜ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਬਹੁਮੁਖੀ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੀ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1526 Jan 1 - 1791

ਓਟੋਮੈਨ-ਹੈਬਸਬਰਗ ਯੁੱਧ

Central Europe
ਓਟੋਮੈਨ-ਹੈਬਸਬਰਗ ਯੁੱਧ 16ਵੀਂ ਤੋਂ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਹੈਬਸਬਰਗ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਰਾਜ, ਪੋਲਿਸ਼ -ਲਿਥੁਆਨੀਅਨ ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ, ਅਤੇ ਹੈਬਸਬਰਗਸਪੇਨ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸੀ।ਯੁੱਧਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਗਰੀ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨੀ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦਾ ਦਬਦਬਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਟ੍ਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ (ਅੱਜ ਰੋਮਾਨੀਆ ਵਿੱਚ) ਅਤੇ ਵੋਜਵੋਡੀਨਾ (ਅੱਜ ਸਰਬੀਆ ਵਿੱਚ), ਕ੍ਰੋਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਸਰਬੀਆ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।16ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ, ਓਟੋਮੈਨ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਖ਼ਤਰਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੇ ਏਜੀਅਨ ਅਤੇ ਆਇਓਨੀਅਨ ਸਾਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਸੰਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਹੂੰਝ ਕੇ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਓਟੋਮਾਨ-ਸਮਰਥਿਤ ਬਾਰਬਰੀ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂਆਂ ਨੇ ਮਗਰੇਬ ਵਿੱਚ ਸਪੇਨੀ ਸੰਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ।ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਸੁਧਾਰ , ਫ੍ਰੈਂਚ-ਹੈਬਸਬਰਗ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਰੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅਨੇਕ ਸਿਵਲ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਨੇ ਈਸਾਈਆਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਤੋਂ ਭਟਕਾਇਆ।ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਓਟੋਮਾਨ ਨੂੰ ਫ਼ਾਰਸੀ ਸਫਾਵਿਡ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕਮਾਮਲੂਕ ਸਲਤਨਤ ਨਾਲ ਝਗੜਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਜੋ ਹਾਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ।ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਯੂਰੋਪ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਨ ਜਿੱਤਾਂ ਨੇ ਮੋਹਾਕਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿਰਣਾਇਕ ਜਿੱਤ ਦੇ ਨਾਲ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਹੰਗਰੀ ਰਾਜ ਦੇ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ (ਕੇਂਦਰੀ) ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਔਟੋਮਨ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀ ਦੇ ਦਰਜੇ ਤੱਕ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ।ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਕ੍ਰਮਵਾਰ 17ਵੀਂ ਅਤੇ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਵੈਸਟਫਾਲੀਆ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਦੀ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਜੰਗ ਨੇ ਆਸਟ੍ਰੀਅਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਹੈਬਸਬਰਗ ਦੇ ਹਾਊਸ ਦੇ ਇੱਕਲੇ ਪੱਕੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਜੋਂ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।1683 ਵਿੱਚ ਵਿਆਨਾ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹੈਬਸਬਰਗਜ਼ ਨੇ ਹੋਲੀ ਲੀਗ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਗੱਠਜੋੜ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਅਤੇ ਹੰਗਰੀ ਉੱਤੇ ਮੁੜ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।ਮਹਾਨ ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧ ਜ਼ੈਂਟਾ ਵਿਖੇ ਹੋਲੀ ਲੀਗ ਦੀ ਨਿਰਣਾਇਕ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ।1787-1791 ਦੇ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਯੁੱਧਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਹੋਇਆ, ਜੋ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਨੇ ਰੂਸ ਨਾਲ ਗਠਜੋੜ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚਕਾਰ ਰੁਕ-ਰੁਕ ਕੇ ਤਣਾਅ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਨਹੀਂ ਲੜੇ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਹਿਯੋਗੀ ਪਾਇਆ, ਜਿਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੋਵੇਂ ਸਾਮਰਾਜ ਭੰਗ ਹੋ ਗਏ।
▲
●
Play button
1533 Jan 1 - 1656

ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਸਲਤਨਤ

İstanbul, Türkiye
ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਸਲਤਨਤ ਉਹ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾਵਾਂ ਨੇ ਅਸਧਾਰਨ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ।ਇਹ ਵਰਤਾਰਾ ਲਗਭਗ 1533 ਤੋਂ 1656 ਤੱਕ ਵਾਪਰਿਆ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਦ ਮੈਗਨੀਫਿਸੈਂਟ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ, ਉਸਦੇ ਹੁਰੇਮ ਸੁਲਤਾਨ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਰੋਕਸੇਲਾਨਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਤੁਰਹਾਨ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਇਆ।ਇਹ ਔਰਤਾਂ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸੁਲਤਾਨ ਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਸੇਕੀ ਸੁਲਤਾਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਸੁਲਤਾਨ ਦੀਆਂ ਮਾਵਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੈਧ ਸੁਲਤਾਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗ਼ੁਲਾਮ ਮੂਲ ਦੇ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਆਹ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਸੁਲਤਾਨ ਲਈ ਅਣਉਚਿਤ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਸਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਨਿੱਜੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਹਸੇਕੀ ਅਤੇ ਵੈਲੀਦੇ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਕੋਲ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਚੱਲਣ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵੱਡੀ ਹਸੇਕੀ ਸੁਲਤਾਨ ਮਸਜਿਦ ਕੰਪਲੈਕਸ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵੈਲੀਡ ਵਰਗੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। Eminönü ਵਿਖੇ ਸੁਲਤਾਨ ਮਸਜਿਦ.17ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ, ਛੇ ਸੁਲਤਾਨਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਈ ਬੱਚੇ ਸਨ, ਨੇ ਗੱਦੀ ਸੰਭਾਲੀ।ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਵੈਧ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੇ ਸੱਤਾ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ, ਅਤੇ ਅੰਤਰ-ਰਾਜ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨਿਰਵਿਰੋਧ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ।[8] ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੁਆਰਾ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਨਾਲ ਸਿੱਧਾ ਸਬੰਧ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਵੈਧ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਵਜ਼ੀਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਲੋਕ ਰਾਏ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ।ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੁਰਸ਼ ਪੂਰਵਜਾਂ ਨੇ ਫੌਜੀ ਜਿੱਤ ਅਤੇ ਕਰਿਸ਼ਮੇ ਦੁਆਰਾ ਜਨਤਾ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉੱਥੇ ਮਹਿਲਾ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹੀ ਸਮਾਰੋਹਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਰਕਾਂ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਸੀ।ਅਜਿਹੇ ਜਨਤਕ ਕੰਮ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਤ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਸੁਲਤਾਨਾ ਦੇ ਨਾਮ 'ਤੇ ਬੇਮਿਸਾਲ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸ਼ਾਹੀ ਇਸਲਾਮੀ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਪਰੰਪਰਾ ਸੀ।[9]ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸਥਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਜਨਤਕ ਕਾਰਜ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਸਨ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਸਜਿਦਾਂ, ਸਕੂਲਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਰਕਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ।ਇਹਨਾਂ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਨੇ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਆਰਥਿਕ ਤਰਲਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਆਰਥਿਕ ਖੜੋਤ ਅਤੇ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਲਤਨਤ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਉਦਾਰਤਾ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵੀ ਛੱਡੇ ਗਏ ਸਨ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਜਨਤਕ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੁਲਤਾਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸੀ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੀ ਮਾਂ ਅਤੇ ਪਤਨੀ ਵਰਗੀਆਂ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਨੇ ਅਜਿਹੇ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਕੀਤੇ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਔਰਤ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਨ - ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਰਦ ਵੀ।[9]
▲
●
Play button
1536 Sep 28

ਹੈਰੇਡਿਨ ਬਾਰਬਾਰੋਸਾ ਨੇ ਹੋਲੀ ਲੀਗ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ

Preveza, Greece
1537 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਓਟੋਮੈਨ ਬੇੜੇ ਦੀ ਕਮਾਂਡ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਹੈਰੇਡਿਨ ਬਾਰਬਾਰੋਸਾ ਨੇ ਵੇਨਿਸ ਗਣਰਾਜ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕਈ ਏਜੀਅਨ ਅਤੇ ਆਇਓਨੀਅਨ ਟਾਪੂਆਂ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਅਰਥਾਤ ਸਾਈਰੋਸ, ਏਜੀਨਾ, ਆਈਓਸ, ਪੈਰੋਸ, ਟੀਨੋਸ, ਕਾਰਪਾਥੋਸ, ਕਾਸੋਸ ਅਤੇ ਨੈਕਸੋਸ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੈਕਸੋਸ ਡੂਚੀ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਏ। ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ.ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਅਸਫਲਤਾ ਨਾਲ ਕੋਰਫੂ ਦੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਗੜ੍ਹ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਾਲੇ ਕੈਲੇਬ੍ਰੀਅਨ ਤੱਟ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।[89] ਇਸ ਖਤਰੇ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਪੋਪ ਪੌਲ III ਨੇ ਫਰਵਰੀ 1538 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ''ਹੋਲੀ ਲੀਗ'' ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੋਪ ਰਾਜ, ਹੈਬਸਬਰਗ ਸਪੇਨ, ਜੇਨੋਆ ਗਣਰਾਜ , ਵੇਨਿਸ ਗਣਰਾਜ, ਅਤੇ ਮਾਲਟਾ ਦੇ ਨਾਈਟਸ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਬਾਰਬਾਰੋਸਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਓਟੋਮੈਨ ਫਲੀਟ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ।[90]1539 ਵਿੱਚ ਬਾਰਬਾਰੋਸਾ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਆਇਓਨੀਅਨ ਅਤੇ ਏਜੀਅਨ ਸਾਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਸਾਰੀਆਂ ਬਾਕੀ ਬਚੀਆਂ ਈਸਾਈ ਚੌਕੀਆਂ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ।ਅਕਤੂਬਰ 1540 ਵਿੱਚ ਵੇਨਿਸ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਸ ਦੇ ਤਹਿਤ ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ ਮੋਰਿਆ ਅਤੇ ਡਾਲਮਾਟੀਆ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਏਜੀਅਨ, ਆਇਓਨੀਅਨ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਐਡਰਿਆਟਿਕ ਸਾਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਟਾਪੂਆਂ ਦੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਸੰਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ।ਵੈਨਿਸ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ 300,000 ਡੁਕੇਟ ਸੋਨੇ ਦੀ ਜੰਗੀ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਵੀ ਅਦਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।ਪ੍ਰੀਵੇਜ਼ਾ ਵਿਖੇ ਜਿੱਤ ਅਤੇ 1560 ਵਿਚ ਜੇਰਬਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਓਟੋਮਾਨਜ਼ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਵਿਚ ਦੋ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਿਰੋਧੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵੇਨਿਸ ਅਤੇਸਪੇਨ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਿਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਏ।ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਪੈਮਾਨੇ ਦੀਆਂ ਫਲੀਟ ਲੜਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਸਰਵਉੱਚਤਾ 1571 ਵਿੱਚ ਲੈਪਾਂਟੋ ਦੀ ਲੜਾਈ ਤੱਕ ਚੁਣੌਤੀ ਰਹਿਤ ਰਹੀ।
▲
●
Play button
1538 Jan 1 - 1560

ਸਪਾਈਸ ਲਈ ਲੜਾਈ

Persian Gulf (also known as th
ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਰਾਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਵੇਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਵਪਾਰ ਮਾਰਗਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਵਪਾਰ ਅਜਾਰੇਦਾਰੀ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ।ਵਾਸਕੋ ਡੇ ਗਾਮਾ ਦੀਆਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਜਲ ਸੈਨਾ ਨੇ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ।ਇਸ ਨੇ ਅਰਬ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਅਤੇਭਾਰਤ ਦੇ ਤੱਟਵਰਤੀ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰਾ ਬਣਾਇਆ।1488 ਵਿੱਚ ਕੇਪ ਆਫ਼ ਗੁੱਡ ਹੋਪ ਦੀ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਖੋਜ ਨੇ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ-ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਜਲ ਸੈਨਾ ਯੁੱਧਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਲਾਲ ਸਾਗਰ 'ਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦਾ ਨਿਯੰਤਰਣ 1517 ਵਿਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਸੇਲਿਮ ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਰਿਦਾਨੀਆ ਦੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦਮਿਸਰ ਨੂੰ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲਿਆ।ਅਰਬੀ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ (ਹੇਜਾਜ਼ ਅਤੇ ਤਿਹਾਮਾਹ) ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਰਹਿਣਯੋਗ ਖੇਤਰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਵੈਇੱਛਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਓਟੋਮਾਨਸ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ।ਪੀਰੀ ਰੀਸ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵ ਨਕਸ਼ੇ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ, ਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਮਿਸਰ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਇਸਨੂੰ ਸੈਲੀਮ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ।ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਿੱਸਾ ਗੁੰਮ ਹੈ;ਇਹ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸੇਲਿਮ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਲਿਆ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਇਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਫੌਜੀ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਵਧੇਰੇ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਸਕੇ।ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਲਾਲ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਦਬਦਬੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਓਟੋਮਾਨ-ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ।1525 ਵਿੱਚ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਪਹਿਲੇ (ਸੇਲਿਮ ਦੇ ਪੁੱਤਰ) ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ, ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਕੋਰਸੇਅਰ, ਸੇਲਮੈਨ ਰੀਸ ਨੂੰ ਲਾਲ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਓਟੋਮੈਨ ਬੇੜੇ ਦਾ ਐਡਮਿਰਲ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਹਮਲਿਆਂ ਤੋਂ ਓਟੋਮੈਨ ਤੱਟਵਰਤੀ ਕਸਬਿਆਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਸੌਂਪਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।1534 ਵਿੱਚ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਇਰਾਕ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਹਿੱਸੇ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ 1538 ਤੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਫ਼ਾਰਸੀ ਖਾੜੀ ਉੱਤੇ ਬਸਰਾ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਸਨ।ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਤੱਟਾਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।ਅਰਬੀ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ 'ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਤੱਟਵਰਤੀ ਕਸਬੇ ਜਾਂ ਤਾਂ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਬੰਦਰਗਾਹਾਂ ਜਾਂ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਵਾਸਲ ਸਨ।ਓਟੋਮੈਨ-ਪੁਰਤਗਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਾਰਨ ਆਰਥਿਕ ਸੀ।15ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਦੂਰ ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਯੂਰਪ ਤੱਕ ਦਾ ਮੁੱਖ ਵਪਾਰਕ ਮਾਰਗ, ਅਖੌਤੀ ਮਸਾਲਾ ਰਸਤਾ, ਲਾਲ ਸਾਗਰ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਦੁਆਰਾ ਸੀ।ਪਰ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਚੱਕਰ ਕੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਪਾਰਕ ਆਮਦਨ ਘੱਟ ਰਹੀ ਸੀ।[21] ਜਦੋਂ ਕਿ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ, ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਵੀ ਨੂੰ ਲਾਲ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਸੀ।ਇਸ ਲਈ ਸੁਏਜ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਬੇੜਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ "ਭਾਰਤੀ ਬੇੜੇ" ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦਾ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਾਰਨ, ਭਾਰਤ ਵੱਲੋਂ ਇੱਕ ਸੱਦਾ ਸੀ।ਇਹ ਯੁੱਧ ਇਥੋਪੀਆਈ-ਅਦਲ ਯੁੱਧ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ 'ਤੇ ਹੋਇਆ ਸੀ।1529 ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਇਥੋਪੀਆ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਮਦਦ, ਜਿਸਦੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1520 ਵਿੱਚ ਸਮਰਾਟ ਡੇਵਿਟ II ਦੁਆਰਾ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਮਰਾਟ ਗਾਲਾਵਦੇਵੋਸ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ ਮਾਸਾਵਾ ਪਹੁੰਚੀ।ਇਸ ਫੋਰਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕ੍ਰਿਸਟੋਵਾਓ ਦਾ ਗਾਮਾ (ਵਾਸਕੋ ਦਾ ਗਾਮਾ ਦਾ ਦੂਜਾ ਪੁੱਤਰ) ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ 400 ਮਸਕੀਟੀਅਰ, ਕਈ ਬ੍ਰੀਚ-ਲੋਡਿੰਗ ਫੀਲਡ ਗਨ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਘੋੜਸਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਾਰੀਗਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਗੈਰ-ਲੜਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਹਕੂਮਤ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਅਤੇ ਮੁਸਲਿਮ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰਭੂਆਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਦੇ ਮੂਲ ਓਟੋਮੈਨ ਟੀਚੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਸਨ।ਇਹ ਇਸ ਗੱਲ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਨੇ "ਪੁਰਤਗਾਲ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫਾਇਦੇ" ਕਿਹਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਪੁਰਤਗਾਲ ਨਾਲੋਂ ਅਮੀਰ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਬਾਦੀ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਦੇ ਬੇਸਿਨ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਤੱਟਵਰਤੀ ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਸਮਾਨ ਧਰਮ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਬੇਸਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸਨ। ਓਪਰੇਸ਼ਨ ਦਾ ਥੀਏਟਰ.ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਵਧ ਰਹੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਪੂਰਬ ਨਾਲ ਓਟੋਮਨ ਵਪਾਰ ਵਧਦਾ ਰਿਹਾ।ਕਾਹਿਰਾ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਖਪਤਕਾਰ ਵਸਤੂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਯਮੇਨੀ ਕੌਫੀ ਦੇ ਉਭਾਰ ਤੋਂ ਲਾਭ ਹੋਇਆ।ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੂਰੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਅਤੇ ਕਸਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੌਫੀਹਾਊਸ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏ, ਕਾਇਰੋ ਆਪਣੇ ਵਪਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੇਂਦਰ ਵਜੋਂ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ, ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਅਤੇ ਅਠਾਰਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਨਿਰੰਤਰ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।ਲਾਲ ਸਾਗਰ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀਆਂ ਲਈ ਵਪਾਰਕ ਰੂਟਾਂ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਵਿਵਾਦ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ ਅਤੇ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲ ਵਪਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪੱਧਰ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ।[22]ਪੁਰਤਗਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਰਣਾਇਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਰਾਉਣ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਧਮਕਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ, ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਹੋਰ ਠੋਸ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਸੇਹ ਸਲਤਨਤ ਨੂੰ ਸਪਲਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈਆਂ।[23] ਪੁਰਤਗਾਲੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸਫਾਵਿਦ ਪਰਸ਼ੀਆ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਵਪਾਰਕ ਅਤੇ ਕੂਟਨੀਤਕ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ।ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇੱਕ ਤਣਾਅਪੂਰਨ ਯੁੱਧਬੰਦੀ ਦਾ ਗਠਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਾਨ ਨੂੰ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨੀ ਰਸਤਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਸਰਾ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸੁਕ ਸਨ, ਅਤੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਸਮੁੰਦਰੀ ਵਪਾਰ ਉੱਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।[24] ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਫਿਰ ਲਾਲ ਸਾਗਰ ਵੱਲ ਆਪਣਾ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸਦਾ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ 1517 ਵਿੱਚ ਮਿਸਰ ਅਤੇ 1538 ਵਿੱਚ ਅਦਨ ਦੇ ਗ੍ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਵਿਸਤਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ [। 25]
▲
●
1550 - 1700
ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਤਬਦੀਲੀornament
ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਦਾ ਯੁੱਗ
ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਕੌਫੀਹਾਊਸ। ©HistoryMaps
1550 Jan 1 - 1700

ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਦਾ ਯੁੱਗ

Türkiye
ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨ, ਜਿਸਨੂੰ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦਾ ਯੁੱਗ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸੀ.1550 ਤੋਂ ਸੀ.1700, ਸੁਲੇਮਾਨ ਦ ਮੈਗਨੀਫਿਸੈਂਟ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹੋਲੀ ਲੀਗ ਦੀ ਜੰਗ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਕਾਰਲੋਵਿਟਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।ਇਸ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਕਈ ਨਾਟਕੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਸਾਮਰਾਜ ਇੱਕ ਵਿਸਤਾਰਵਾਦੀ, ਦੇਸ਼ ਭਗਤ ਰਾਜ ਤੋਂ ਇੱਕ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਨਿਆਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਸੁੰਨੀ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਰੱਖਿਅਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਸੀ।[9] ਇਹ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਅਤੇ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ, ਮਹਿੰਗਾਈ, ਯੁੱਧ, ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਧੜੇਬੰਦੀ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸੰਕਟਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸਨ।ਫਿਰ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਸੰਕਟਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਸਾਮਰਾਜ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਰਿਹਾ, [10] ਅਤੇ ਬਦਲਦੇ ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।17ਵੀਂ ਸਦੀ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਲਈ ਪਤਨ ਦੇ ਦੌਰ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਨੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਸੰਕਟ, ਅਨੁਕੂਲਨ ਅਤੇ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੀ ਮਿਆਦ ਵਜੋਂ ਪਛਾਣ ਕੀਤੀ ਹੈ।
▲
●
Play button
1550 Jan 2

ਤਿਮਾਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਮਹਿੰਗਾਈ ਅਤੇ ਗਿਰਾਵਟ

Türkiye
16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ, ਸਾਮਰਾਜ ਵਧਦੀ ਮਹਿੰਗਾਈ ਕਾਰਨ ਆਰਥਿਕ ਦਬਾਅ ਹੇਠ ਆ ਗਿਆ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਤਿਮਾਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਅਸਥਿਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਮਸਕਟੀਅਰਾਂ ਦੀਆਂ ਆਧੁਨਿਕ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਖੜ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ, ਅਤੇ ਮਾਲੀਆ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਕੁਸ਼ਲ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਲਈ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਆਕਾਰ ਨੂੰ ਚੌਗੁਣਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ।ਇੱਕ ਤਿਮਾਰ ਚੌਦ੍ਹਵੀਂ ਅਤੇ ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਜ਼ਮੀਨੀ ਅਨੁਦਾਨ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਸਾਲਾਨਾ ਟੈਕਸ ਆਮਦਨ 20,000 ਅਕਸੀ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸੀ।ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਮਾਲੀਏ ਨੇ ਫੌਜੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਮੁਆਵਜ਼ੇ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।ਇੱਕ ਤਿਮਾਰ ਦੇ ਧਾਰਕ ਨੂੰ ਤਿਮਾਰੀਓਟ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਜੇਕਰ ਟਿਮਰ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਆਮਦਨ 20,000 ਤੋਂ 100,000 ਅਕਸੇਜ਼ ਤੱਕ ਸੀ, ਤਾਂ ਜ਼ਮੀਨੀ ਅਨੁਦਾਨ ਨੂੰ ਜ਼ੈਮੇਟ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਹ 100,000 ਅਕਸੇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਨ, ਤਾਂ ਗ੍ਰਾਂਟ ਨੂੰ ਹੈਸ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇਗਾ।ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਜ਼ਮੀਨੀ ਰਾਜ ਪ੍ਰਬੰਧ ਦੀ ਤਿਮਾਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੇ ਇਸਦੀ ਅਪ੍ਰਤੱਖ ਗਿਰਾਵਟ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।1528 ਵਿੱਚ, ਟਿਮਾਰੀਓਟ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਿੰਗਲ ਡਿਵੀਜ਼ਨ ਦਾ ਗਠਨ ਕੀਤਾ।ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਆਪਣੇ ਖਰਚਿਆਂ ਲਈ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੌਰਾਨ ਪ੍ਰਬੰਧ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਜ਼-ਸਾਮਾਨ, ਸਹਾਇਕ ਆਦਮੀ (ਸੇਬੇਲੂ) ​​ਅਤੇ ਵਾਲਿਟ (ਗੁਲਾਮ) ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।ਨਵੀਂ ਫੌਜੀ ਤਕਨੀਕਾਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੰਦੂਕ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਸਿਪਾਹੀਆਂ, ਜੋ ਕਦੇ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਦੀ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ, ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।ਓਟੋਮਨ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਨੇ ਹੈਬਸਬਰਗ ਅਤੇ ਈਰਾਨੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜੋ ਲੰਬੀਆਂ ਅਤੇ ਮਹਿੰਗੀਆਂ ਜੰਗਾਂ ਛੇੜੀਆਂ ਸਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਆਧੁਨਿਕ ਖੜ੍ਹੀ ਅਤੇ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਫੌਜ ਦੇ ਗਠਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਸੀ।ਇਸ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਨਕਦੀ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਬੰਦੂਕ ਘੋੜੇ ਨਾਲੋਂ ਸਸਤੀ ਸੀ।[12] ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੱਕ, ਟਿਮਾਰ ਮਾਲੀਆ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਹਿੱਸਾ ਫੌਜੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਛੋਟ ਦੇ ਬਦਲੇ ਪੈਸੇ (ਬੈਡਲ) ਵਜੋਂ ਕੇਂਦਰੀ ਖਜ਼ਾਨੇ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹੁਣ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਟਿਮਰ ਧਾਰਕਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਹੋਲਡਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸੌਂਪਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਵੇਗਾ, ਪਰ ਸ਼ਾਹੀ ਡੋਮੇਨ ਅਧੀਨ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਿੱਧੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਅਧੀਨ ਖਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਟੈਕਸ ਫਾਰਮਾਂ (ਮੁਕਤਾਹ) ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਲਈ ਵੱਧ ਨਕਦ ਮਾਲੀਆ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ।[13]
▲
●
ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਦੀ ਜਿੱਤ
ਫਾਮਾਗੁਸਟਾ ਦੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਕਮਾਂਡਰ ਮਾਰਕੋ ਐਂਟੋਨੀਓ ਬ੍ਰਾਗਾਡਿਨ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ©HistoryMaps
1570 Jun 27 - 1573 Mar 7

ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਦੀ ਜਿੱਤ

Cyprus
ਚੌਥੀ ਓਟੋਮੈਨ-ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਜੰਗ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਦੀ ਜੰਗ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, 1570 ਅਤੇ 1573 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਵੇਨਿਸ ਗਣਰਾਜ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹੋਲੀ ਲੀਗ, ਈਸਾਈ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਗਠਜੋੜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਈ ਸੀ। ਪੋਪ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚਸਪੇਨ (ਨੇਪਲਜ਼ ਅਤੇ ਸਿਸਲੀ ਦੇ ਨਾਲ), ਜੇਨੋਆ ਗਣਰਾਜ , ਸੇਵੋਏ ਦੀ ਡਚੀ, ਨਾਈਟਸ ਹਾਸਪਿਟਲਰ , ਟਸਕਨੀ ਦੀ ਗ੍ਰੈਂਡ ਡਚੀ, ਅਤੇ ਹੋਰਇਤਾਲਵੀ ਰਾਜ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਯੁੱਧ, ਸੁਲਤਾਨ ਸੇਲਿਮ II ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਪੂਰਵ-ਉੱਘੀ ਘਟਨਾ, ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਦੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ-ਅਧਿਕਾਰਤ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ।ਰਾਜਧਾਨੀ ਨਿਕੋਸੀਆ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਕਸਬੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕਾਫ਼ੀ ਉੱਤਮ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਫਾਮਾਗੁਸਤਾ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਗਿਆ।ਈਸਾਈ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਵਿੱਚ ਦੇਰੀ ਹੋਈ, ਅਤੇ 11 ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫਾਮਾਗੁਸਟਾ ਆਖਰਕਾਰ ਅਗਸਤ 1571 ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪਿਆ।ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਲੇਪੈਂਟੋ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ, ਸੰਯੁਕਤ ਈਸਾਈ ਬੇੜੇ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਫਲੀਟ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਇਸ ਜਿੱਤ ਦਾ ਲਾਭ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸੀ।ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਆਪਣੀਆਂ ਜਲ ਸੈਨਾਵਾਂ ਦਾ ਮੁੜ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਵੇਨਿਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਨੂੰ ਓਟੋਮਾਨਸ ਨੂੰ ਸੌਂਪਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ 300,000 ਡੁਕੇਟਸ ਦੀ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।
▲
●
Play button
1571 Oct 7

ਲੈਪੈਂਟੋ ਦੀ ਲੜਾਈ

Gulf of Patras, Greece
ਲੇਪੈਂਟੋ ਦੀ ਲੜਾਈ ਇੱਕ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਸੀ ਜੋ 7 ਅਕਤੂਬਰ 1571 ਨੂੰ ਹੋਈ ਸੀ ਜਦੋਂ ਹੋਲੀ ਲੀਗ ਦੇ ਇੱਕ ਬੇੜੇ, ਕੈਥੋਲਿਕ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਗੱਠਜੋੜ (ਸਪੇਨ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਇਤਾਲਵੀ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਂ, ਕਈ ਸੁਤੰਤਰ ਇਟਾਲੀਅਨ ਰਾਜਾਂ, ਅਤੇ ਮਾਲਟਾ ਦੇ ਸਰਬੋਤਮ ਮਿਲਟਰੀ ਆਰਡਰ) ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਦੇ ਟਾਪੂ (1571 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਤੁਰਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਕੀਤੀ ਗਈ) 'ਤੇ ਫਾਮਾਗੁਸਟਾ ਦੀ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਬਸਤੀ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਪੋਪ ਪਾਈਸ V ਦੁਆਰਾ ਪੈਟਰਸ ਦੀ ਖਾੜੀ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਬੇੜੇ ਨੂੰ ਵੱਡੀ ਹਾਰ ਦਿੱਤੀ।ਗਠਜੋੜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਵੀ ਨੂੰ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਸਮੁੰਦਰੀ ਵਪਾਰ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਮਹਾਂਦੀਪੀ ਯੂਰਪ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਖ਼ਤਰੇ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ।ਹੋਲੀ ਲੀਗ ਦੀ ਜਿੱਤ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵ ਰੱਖਦੀ ਹੈ, ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜੀ ਵਿਸਤਾਰ ਦੇ ਮੋੜ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਨ ਯੁੱਧ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਦੀ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹਿਣਗੇ।ਰਣਨੀਤਕ ਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਵਿਸਤਾਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਯੂਰਪ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮਹੱਤਤਾ ਲਈ, ਇਸਦੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਸਲਾਮਿਸ ਦੀ ਲੜਾਈ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਰਹੀ ਹੈ।ਇਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਮਹੱਤਵ ਦਾ ਵੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਯੂਰਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਸੁਧਾਰ ਦੇ ਬਾਅਦ ਧਰਮ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਦੁਆਰਾ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
▲
●
ਚਾਨਣ ਦੀ ਕਿਤਾਬ
©Osman Hamdi Bey
1574 Jan 1

ਚਾਨਣ ਦੀ ਕਿਤਾਬ

Türkiye
1574 ਵਿੱਚ, ਤਕੀ ਅਲ-ਦੀਨ (1526-1585) ਨੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਵਿਗਿਆਨ 'ਤੇ ਆਖਰੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਅਰਬੀ ਕੰਮ ਲਿਖਿਆ, ਜਿਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਹੈ "ਬੁੱਕ ਆਫ਼ ਦਾ ਲਾਈਟ ਆਫ਼ ਦਾ ਪੁਪਿਲ ਆਫ਼ ਵਿਜ਼ਨ ਐਂਡ ਦਿ ਲਾਈਟ ਆਫ਼ ਦਾ ਟਰੂਥ ਆਫ਼ ਦਾ ਸਾਈਟਸ", ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਜਿਲਦਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਯੋਗਾਤਮਕ ਜਾਂਚਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਦਰਸ਼ਨ 'ਤੇ, ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ 'ਤੇ।ਇਹ ਪੁਸਤਕ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਬਣਤਰ, ਇਸ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਅਤੇ ਗਲੋਬਲ ਰਿਫ੍ਰੈਕਸ਼ਨ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਅਤੇ ਰੰਗ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ।ਪਹਿਲੀ ਜਿਲਦ ਵਿੱਚ, ਉਹ "ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਸਰੋਤ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਰਚਨਾ, ਅਤੇ ਅੱਖ ਅਤੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ" ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਦੂਜੀ ਜਿਲਦ ਵਿੱਚ, ਉਹ "ਦੁਰਘਟਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਸਪੇਕੂਲਰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗਾਤਮਕ ਸਬੂਤ, ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਰੂਪ, ਅਤੇ ਸਮਤਲ, ਗੋਲਾਕਾਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਨੂੰ ਮਾਪਣ ਲਈ ਇੱਕ ਤਾਂਬੇ ਦੇ ਯੰਤਰ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਅਤੇ ਵਰਤੋਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। , ਬੇਲਨਾਕਾਰ, ਅਤੇ ਕੋਨਿਕਲ ਸ਼ੀਸ਼ੇ, ਚਾਹੇ ਕਨਵੈਕਸ ਜਾਂ ਕੰਕੇਵ।"ਤੀਸਰਾ ਭਾਗ "ਵੱਖ-ਵੱਖ ਘਣਤਾ ਵਾਲੇ ਮਾਧਿਅਮਾਂ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀਆਂ ਪਰਿਵਰਤਨਾਂ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਵਾਲ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਪਵਰਤਿਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ, ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਦਾ ਗਠਨ, ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ।"
▲
●
ਖਗੋਲ ਸੰਬੰਧੀ ਤਰੱਕੀਆਂ
ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਆਬਜ਼ਰਵੇਟਰੀ ਵਿਖੇ ਤਕੀ ਅਲ-ਦੀਨ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਓਟੋਮੈਨ ਖਗੋਲ ਵਿਗਿਆਨੀ। ©Ala ad-Din Mansur-Shirazi
1577 Jan 1 - 1580

ਖਗੋਲ ਸੰਬੰਧੀ ਤਰੱਕੀਆਂ

İstanbul, Türkiye
ਖਗੋਲ ਵਿਗਿਆਨ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਸੀ।ਅਲੀ ਕੁਸ਼ਜੀ, ਰਾਜ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਖਗੋਲ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਚੰਦਰਮਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਨਕਸ਼ਾ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਆਕਾਰਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਲਿਖੀ।ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਬੁਧ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਮੁਸਤਫਾ ਇਬਨ ਮੁਵਾਕਿਤ ਅਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲ-ਕੁਨਵੀ, ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਖਗੋਲ ਵਿਗਿਆਨੀ, ਨੇ ਮਿੰਟਾਂ ਅਤੇ ਸਕਿੰਟਾਂ ਨੂੰ ਮਾਪਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਖਗੋਲ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਗਣਨਾਵਾਂ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀਆਂ।ਤਾਕੀ ਅਲ-ਦੀਨ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 1577 ਵਿੱਚ ਤਕੀ ਅਦ-ਦੀਨ ਦੀ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਆਬਜ਼ਰਵੇਟਰੀ ਬਣਾਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ 1580 ਤੱਕ ਖਗੋਲ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਨਿਰੀਖਣ ਕੀਤੇ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਜ਼ੀਜ (ਅਨਬੋਰਡ ਪਰਲ ਨਾਮਕ) ਅਤੇ ਖਗੋਲ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਕੈਟਾਲਾਗ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜੋ ਉਸਦੇ ਸਮਕਾਲੀ, ਟਾਇਕੋ ਬ੍ਰੇਹੇ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸਹੀ ਸਨ। ਅਤੇ ਨਿਕੋਲਸ ਕੋਪਰਨਿਕਸ।ਤਾਕੀ ਅਲ-ਦੀਨ ਪਹਿਲਾ ਖਗੋਲ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਵੀ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਮਕਾਲੀਆਂ ਅਤੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਗਏ ਲਿੰਗਕ ਅੰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੇ ਨਿਰੀਖਣਾਂ ਵਿੱਚ ਦਸ਼ਮਲਵ ਬਿੰਦੂ ਸੰਕੇਤ ਨੂੰ ਲਗਾਇਆ।ਉਸਨੇ ਅਬੂ ਰੇਹਾਨ ਅਲ-ਬਿਰੂਨੀ ਦੀ "ਤਿੰਨ ਬਿੰਦੂਆਂ ਦੇ ਨਿਰੀਖਣ" ਦੀ ਵਿਧੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵੀ ਕੀਤੀ।ਦ ਨਬਕ ਟ੍ਰੀ ਵਿੱਚ, ਤਕੀ ਅਲ-ਦੀਨ ਨੇ ਤਿੰਨ ਨੁਕਤਿਆਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਹੈ "ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੋ ਗ੍ਰਹਿਣ ਵਿੱਚ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਹਨ ਅਤੇ ਤੀਜਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਲੋੜੀਂਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਵਿੱਚ।"ਉਸਨੇ ਇਸ ਵਿਧੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸੂਰਜ ਦੇ ਚੱਕਰ ਦੀ ਧੁੰਦਲੀਤਾ ਅਤੇ ਅਪੋਜੀ ਦੀ ਸਾਲਾਨਾ ਗਤੀ ਦੀ ਗਣਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੋਪਰਨਿਕਸ, ਅਤੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਟਾਈਕੋ ਬ੍ਰੇਹ ਨੇ ਕੀਤਾ।ਉਸਨੇ 1556 ਤੋਂ 1580 ਤੱਕ ਸਟੀਕ ਮਕੈਨੀਕਲ ਖਗੋਲੀ ਘੜੀਆਂ ਸਮੇਤ ਕਈ ਹੋਰ ਖਗੋਲ ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਯੰਤਰਾਂ ਦੀ ਵੀ ਕਾਢ ਕੱਢੀ। ਉਸਦੀ ਨਿਰੀਖਣ ਘੜੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵਧੇਰੇ ਸਟੀਕ ਯੰਤਰਾਂ ਕਾਰਨ ਤਾਕੀ ਅਲ-ਦੀਨ ਦੇ ਮੁੱਲ ਵਧੇਰੇ ਸਟੀਕ ਸਨ।[29]1580 ਵਿੱਚ ਤਕੀ ਅਲ-ਦੀਨ ਦੀ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਆਬਜ਼ਰਵੇਟਰੀ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਖਗੋਲ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਵਿੱਚ ਖੜੋਤ ਆ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ 1660 ਵਿੱਚ ਕੋਪਰਨਿਕਨ ਹੇਲੀਓਸੈਂਟ੍ਰਿਜ਼ਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਜਦੋਂ ਓਟੋਮੈਨ ਵਿਦਵਾਨ ਇਬਰਾਹਿਮ ਇਫੇਂਡੀ ਅਲ-ਜ਼ਿਗੇਟਵਾਰੀ ਨੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਵਰਕ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ। 1637 ਵਿੱਚ) ਅਰਬੀ ਵਿੱਚ।[30]
▲
●
ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਬਗਾਵਤ
ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਸੇਲਾਲੀ ਬਗਾਵਤ. ©HistoryMaps
1590 Jan 1 - 1610

ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਬਗਾਵਤ

Sivas, Türkiye
ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ 1550 ਦੇ ਬਾਅਦ, ਸਥਾਨਕ ਗਵਰਨਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਵਾਧੇ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਅਤੇ ਉੱਚ ਟੈਕਸ ਲਗਾਉਣ ਨਾਲ, ਮਾਮੂਲੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਧਣ ਦੀ ਬਾਰੰਬਾਰਤਾ ਨਾਲ ਵਾਪਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ।ਪਰਸ਼ੀਆ ਨਾਲ ਜੰਗਾਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ 1584 ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਨੇ ਪੈਸਾ ਵਸੂਲਣ ਲਈ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਬਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉੱਚ ਵਿਆਜ ਦਰਾਂ ਨਾਲ ਪੈਸਾ ਵੀ ਉਧਾਰ ਦੇਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਾਜ ਦੇ ਟੈਕਸ ਮਾਲੀਏ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਘਟਾਇਆ ਗਿਆ।1598 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸੇਕਬਾਨ ਨੇਤਾ, ਕਰਾਯਾਜ਼ੀਸੀ ਅਬਦੁਲਹਾਲਿਮ, ਨੇ ਅਨਾਟੋਲੀਆ ਆਇਲੇਟ ਵਿੱਚ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸਮੂਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕਜੁੱਟ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਿਵਾਸ ਅਤੇ ਦੁਲਕਾਦਿਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਅਧਾਰ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਕਸਬਿਆਂ ਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦੇਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ।[11] ਉਸਨੂੰ ਕੋਰਮ ਦੀ ਗਵਰਨਰਸ਼ਿਪ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਓਟੋਮਨ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਾਲੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਪਨਾਹ ਲੈਣ ਲਈ, ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਉਰਫਾ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ, ਜੋ ਕਿ 18 ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਗਿਆ।ਇਸ ਡਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕਿ ਉਸਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਕਰ ਦੇਣਗੀਆਂ, ਉਸਨੇ ਕਿਲ੍ਹਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਸਰਕਾਰੀ ਫੌਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹਾਰ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ 1602 ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਡੇਲੀ ਹਸਨ ਨੇ ਫਿਰ ਪੱਛਮੀ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ, ਕੁਤਾਹਿਆ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਗਵਰਨਰਸ਼ਿਪ ਦੀਆਂ ਗ੍ਰਾਂਟਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਗਿਆ।[11]ਸੇਲਾਲੀ ਵਿਦਰੋਹ, 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਅਤੇ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਡਾਕੂ ਮੁਖੀਆਂ ਅਤੇ ਸੂਬਾਈ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਅਨਿਯਮਿਤ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਬਗਾਵਤ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੇਲਾਲੀ [11] ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਵਿਦਰੋਹ 1519 ਵਿੱਚ ਸੁਲਤਾਨ ਸੇਲੀਮ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ, ਸੇਲ, ਇੱਕ ਅਲੇਵੀ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਟੋਕਟ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਸੇਲ ਦਾ ਨਾਮ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਇਤਿਹਾਸ ਦੁਆਰਾ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਵਿਦਰੋਹੀ ਸਮੂਹਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਆਮ ਸ਼ਬਦ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦਾ ਮੂਲ ਸੇਲ ਨਾਲ ਕੋਈ ਖਾਸ ਸਬੰਧ ਨਹੀਂ ਸੀ।ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, "ਸੇਲਾਲੀ ਵਿਦਰੋਹ" ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਸੀ.1590 ਤੋਂ 1610, ਸੇਲਾਲੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦੀ ਦੂਜੀ ਲਹਿਰ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਸ ਵਾਰ ਡਾਕੂ ਮੁਖੀਆਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਬਾਗੀ ਸੂਬਾਈ ਗਵਰਨਰਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ, 1622 ਤੋਂ 1659 ਵਿੱਚ ਅਬਾਜ਼ਾ ਹਸਨ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ ਬਗ਼ਾਵਤ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ। ਇਹ ਵਿਦਰੋਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਚੱਲੇ। ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ.ਵੱਡੇ ਵਿਦਰੋਹ ਵਿੱਚ ਸੇਕਬਨ (ਮਸਕੀਟੀਅਰਾਂ ਦੀਆਂ ਅਨਿਯਮਿਤ ਫੌਜਾਂ) ਅਤੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ (ਜ਼ਮੀਨ ਦੀਆਂ ਗ੍ਰਾਂਟਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੰਭਾਲੇ ਗਏ ਘੋੜਸਵਾਰ) ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਵਿਦਰੋਹ ਓਟੋਮੈਨ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਉਖਾੜ ਸੁੱਟਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਨਹੀਂ ਸਨ ਪਰ ਕਈ ਕਾਰਕਾਂ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸੰਕਟ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਸਨ: 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਬੇਮਿਸਾਲ ਜਨਸੰਖਿਆ ਵਾਧੇ ਦੀ ਮਿਆਦ ਦੇ ਬਾਅਦ ਜਨਸੰਖਿਆ ਦਾ ਦਬਾਅ, ਛੋਟੇ ਬਰਫ਼ ਯੁੱਗ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਮੌਸਮੀ ਤੰਗੀ, ਇੱਕ ਮੁਦਰਾ ਦੀ ਗਿਰਾਵਟ, ਅਤੇ ਹੈਬਸਬਰਗਜ਼ ਅਤੇ ਸਫਾਵਿਡਜ਼ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਦੌਰਾਨ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਲਈ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸੇਕਬਾਨ ਮਸਕਟੀਅਰਾਂ ਦੀ ਲਾਮਬੰਦੀ, ਜੋ ਡੈਮੋਬਿਲਾਈਜ਼ ਹੋਣ 'ਤੇ ਡਾਕੂਆਂ ਵੱਲ ਮੁੜ ਗਏ।ਸੇਲਾਲੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਅਕਸਰ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੂਬਾਈ ਗਵਰਨਰਸ਼ਿਪਾਂ ਲਈ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮੰਗਿਆ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਖਾਸ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਾਰਨਾਂ ਲਈ ਲੜਦੇ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਬਾਜ਼ਾ ਮਹਿਮਦ ਪਾਸ਼ਾ ਦੁਆਰਾ 1622 ਵਿੱਚ ਓਸਮਾਨ II ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਥਾਪਤ ਜੈਨੀਸਰੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਡੇਗਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼, ਜਾਂ ਅਬਾਜ਼ਾ ਹਸਨ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ। ਮਹਾਨ ਵਜ਼ੀਰ ਕੋਪਰੁਲੂ ਮਹਿਮਦ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਉਖਾੜ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਇੱਛਾ।ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਸਮਝ ਲਿਆ ਕਿ ਸੇਲਾਲੀ ਬਾਗੀ ਕਿਉਂ ਮੰਗਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿਸਟਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੁਝ ਸੇਲਾਲੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ।ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਲਈ ਤਾਕਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਅਤੇ ਲੜਦੇ ਰਹੇ।ਸੇਲਾਲੀ ਵਿਦਰੋਹ ਦਾ ਅੰਤ ਉਦੋਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਨੇਤਾ ਓਟੋਮੈਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਏ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਲੋਕ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਦੁਆਰਾ ਹਾਰ ਗਏ।ਜੈਨੀਸਰੀ ਅਤੇ ਸਾਬਕਾ ਵਿਦਰੋਹੀ ਜੋ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਸਨ, ਆਪਣੀਆਂ ਨਵੀਂਆਂ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀਆਂ ਰੱਖਣ ਲਈ ਲੜੇ ਸਨ।
▲
●
Play button
1593 Jul 29 - 1606 Nov 11

ਲੰਮੀ ਤੁਰਕੀ ਜੰਗ

Hungary
ਲੰਮੀ ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧ ਜਾਂ ਤੇਰ੍ਹਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਜੰਗ ਹੈਬਸਬਰਗ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚਕਾਰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਾਲੈਚੀਆ, ਟ੍ਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ ਅਤੇ ਮੋਲਦਾਵੀਆ ਦੀਆਂ ਰਿਆਸਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਨਿਰਣਾਇਕ ਜ਼ਮੀਨੀ ਯੁੱਧ ਸੀ।ਇਹ 1593 ਤੋਂ 1606 ਤੱਕ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਜੰਗ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, 1591-92 ਦੀ ਤੁਰਕੀ ਮੁਹਿੰਮ ਤੋਂ ਗਿਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਬਿਹਾਕ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਯੁੱਧ ਦੇ ਮੁੱਖ ਭਾਗੀਦਾਰ ਸਨ ਹੈਬਸਬਰਗ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ, ਟ੍ਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ ਦੀ ਰਿਆਸਤ, ਵਲਾਚੀਆ, ਅਤੇ ਮੋਲਦਾਵੀਆ ਨੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ।ਫੇਰਾਰਾ, ਟਸਕਨੀ, ਮੰਟੂਆ, ਅਤੇ ਪੋਪਲ ਰਾਜ ਵੀ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਲੰਮੀ ਜੰਗ 11 ਨਵੰਬਰ, 1606 ਨੂੰ ਜ਼ਸੀਟਵਾਟੋਰੋਕ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਖ਼ਤਮ ਹੋਈ, ਦੋ ਮੁੱਖ ਸਾਮਰਾਜਾਂ ਲਈ ਮਾਮੂਲੀ ਖੇਤਰੀ ਲਾਭਾਂ ਦੇ ਨਾਲ- ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਏਗਰ, ਐਸਟਰਗੋਮ ਅਤੇ ਕਨਿਜ਼ਾ ਦੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਜਿੱਤ ਲਏ, ਪਰ ਵੈਕ ਦਾ ਖੇਤਰ ਦਿੱਤਾ (ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। 1541) ਆਸਟਰੀਆ ਨੂੰ.ਸੰਧੀ ਨੇ ਹੈਬਸਬਰਗ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਘੁਸਪੈਠ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਔਟੋਮਾਨਸ ਦੀ ਅਸਮਰੱਥਾ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ।ਇਸ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਟ੍ਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ ਹੈਬਸਬਰਗ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਤੋਂ ਪਰੇ ਸੀ।ਸੰਧੀ ਨੇ ਹੈਬਸਬਰਗ-ਓਟੋਮੈਨ ਸਰਹੱਦ 'ਤੇ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸਥਿਰ ਕੀਤਾ।
▲
●
Play button
1603 Sep 26 - 1618 Sep 26

ਓਟੋਮਨ ਪੱਛਮੀ ਈਰਾਨ ਅਤੇ ਕਾਕੇਸ਼ਸ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ

Iran

1603-1618 ਦੀ ਓਟੋਮੈਨ-ਸਫਾਵਿਦ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਫਾਰਸ ਦੇ ਅੱਬਾਸ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਫਾਵਿਦ ਪਰਸੀਆ ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ III, ਅਹਿਮਦ ਪਹਿਲੇ, ਅਤੇ ਮੁਸਤਫਾ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਅਧੀਨ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੋ ਯੁੱਧ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਪਹਿਲੀ ਜੰਗ 1603 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਫਾਵਿਦ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋਈ। 1612, ਜਦੋਂ ਪਰਸ਼ੀਆ ਨੇ ਕਾਕੇਸ਼ਸ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਇਰਾਨ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਅਧਿਕਾਰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ 1590 ਵਿੱਚ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀ ਸੰਧੀ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਸੀ। ਦੂਜੀ ਜੰਗ 1615 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਅਤੇ 1618 ਵਿੱਚ ਮਾਮੂਲੀ ਖੇਤਰੀ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋਈ।

▲
●
Play button
1622 Jan 1

ਪਹਿਲੀ Regicide

İstanbul, Türkiye
ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਵਿੱਚ, ਵੰਸ਼ਵਾਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਨੇ ਸ਼ਾਹੀ ਭਰਤ ਹੱਤਿਆ ਦੀ ਓਟੋਮੈਨ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵੱਲ ਜੋ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਅਧਿਕਾਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਨਿਰਭਰ ਸੀ।ਸੁਲਤਾਨੀ ਅਥਾਰਟੀ ਦੇ ਬਦਲਦੇ ਸੁਭਾਅ ਨੇ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਕਈ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਾਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਧੜਿਆਂ ਨੇ ਸ਼ਾਹੀ ਸਰਕਾਰ ਉੱਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ।1622 ਵਿੱਚ ਸੁਲਤਾਨ ਉਸਮਾਨ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜੈਨੀਸਰੀ ਵਿਦਰੋਹ ਵਿੱਚ ਉਲਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਉਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਕਤਲੇਆਮ ਨੂੰ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਮੁੱਖ ਨਿਆਂਇਕ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਔਟੋਮੈਨ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਸੁਲਤਾਨ ਦੀ ਘੱਟ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।ਫਿਰ ਵੀ, ਸਮੁੱਚੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ।
▲
●
Play button
1623 Jan 1 - 1639

ਸਫਾਵਿਦ ਪਰਸ਼ੀਆ ਨਾਲ ਅੰਤਮ ਯੁੱਧ

Mesopotamia, Iraq
1623-1639 ਦੀ ਔਟੋਮਨ-ਸਫਾਵਿਦ ਯੁੱਧ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਸਫਾਵਿਦ ਸਾਮਰਾਜ , ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੱਛਮੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੀਆਂ ਦੋ ਵੱਡੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ, ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਲੜੇ ਗਏ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਦੀ ਆਖਰੀ ਸੀ।ਬਗਦਾਦ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਆਧੁਨਿਕ ਇਰਾਕ ' ਤੇ ਮੁੜ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਫਾਰਸੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਫਲਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਸ ਨੂੰ 90 ਸਾਲਾਂ ਤਕ ਗੁਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਯੁੱਧ ਇਕ ਖੜੋਤ ਬਣ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਫਾਰਸੀ ਲੋਕ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਵਿਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸਨ, ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਖੁਦ ਯੂਰਪ ਵਿਚ ਲੜਾਈਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਚਲਿਤ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਅੰਦਰੂਨੀ ਗੜਬੜ ਦੁਆਰਾ.ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਓਟੋਮਾਨਜ਼ ਅੰਤਮ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਵਿਚ ਭਾਰੀ ਨੁਕਸਾਨ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਬਗਦਾਦ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਜ਼ੁਹਾਬ ਦੀ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਜਿੱਤ ਵਿਚ ਯੁੱਧ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਿਆ।ਮੋਟੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਸੰਧੀ ਨੇ 1555 ਦੀਆਂ ਸਰਹੱਦਾਂ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕੀਤਾ, ਸਫਾਵਿਡਾਂ ਨੇ ਦਾਗੇਸਤਾਨ, ਪੂਰਬੀ ਜਾਰਜੀਆ, ਪੂਰਬੀ ਅਰਮੇਨੀਆ ਅਤੇ ਅਜੋਕੇ ਅਜ਼ਰਬਾਈਜਾਨ ਗਣਰਾਜ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਪੱਛਮੀ ਜਾਰਜੀਆ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਅਰਮੇਨੀਆ ਨਿਰਣਾਇਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆ ਗਏ।ਸਮਤਖੇ (ਮੇਸਖੇਤੀ) ਦਾ ਪੂਰਬੀ ਹਿੱਸਾ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮੇਸੋਪੋਟਾਮੀਆ ਤੋਂ ਅਟੱਲ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਸੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਇਰਾਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਨਾਦਰ ਸ਼ਾਹ (1736-1747) ਅਤੇ ਕਰੀਮ ਖਾਨ ਜ਼ੰਦ (1751-1779) ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ, ਇਹ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ। .
▲
●
ਆਰਡਰ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦੌਰਾਨ ਮੁਰਾਦ IV ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਓਟੋਮੈਨ ਲਘੂ ਪੇਂਟਿੰਗ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1623 Sep 10 - 1640 Feb 8

ਆਰਡਰ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ

Türkiye
ਮੁਰਾਦ IV 1623 ਤੋਂ 1640 ਤੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਸੁਲਤਾਨ ਸੀ, ਜੋ ਰਾਜ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸਨੇ 18 ਮਈ 1632 ਨੂੰ ਪੂਰਨ ਸ਼ਕਤੀ ਗ੍ਰਹਿਣ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਸਾਮਰਾਜ ਉੱਤੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ, ਕੋਸੇਮ ਸੁਲਤਾਨ, ਰੀਜੈਂਟ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਦੀ ਸੀ।ਮੁਰਾਦ ਚੌਥੇ ਨੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਾਬ, ਤੰਬਾਕੂ ਅਤੇ ਕੌਫੀ ' ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ।[39] ਉਸਨੇ ਇਸ ਪਾਬੰਦੀ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਫਾਂਸੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ।ਉਸਨੇ ਫਾਂਸੀ ਸਮੇਤ ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਸਜ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਕੇ ਨਿਆਂਇਕ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕੀਤਾ;ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਵਜ਼ੀਰ ਦਾ ਗਲਾ ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਮਾਰਿਆ ਕਿ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਕੁੱਟਿਆ ਸੀ।ਉਸ ਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਓਟੋਮੈਨ-ਸਫਾਵਿਡ ਯੁੱਧ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਨਤੀਜਾ ਲਗਭਗ ਦੋ ਸਦੀਆਂ ਲਈ ਦੋ ਸਾਮਰਾਜੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਕਾਕੇਸ਼ਸ ਨੂੰ ਵੰਡ ਦੇਵੇਗਾ।ਓਟੋਮਨ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੇ ਅਜ਼ਰਬਾਈਜਾਨ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਏ, ਤਬਰੀਜ਼, ਹਮਾਦਾਨ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ 1638 ਵਿੱਚ ਬਗਦਾਦ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਜੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ੁਹਾਬ ਦੀ ਸੰਧੀ ਨੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੂਰਬੀ ਜਾਰਜੀਆ, ਅਜ਼ਰਬਾਈਜਾਨ, ਅਤੇ ਡੀ. ਪੱਛਮੀ ਜਾਰਜੀਆ ਓਟੋਮੈਨ ਰਿਹਾ।ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਫ਼ਾਰਸੀ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਅਟੱਲ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਸੀ।[40] ਯੁੱਧ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਤੈਅ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਰਹੱਦਾਂ, ਇਰਾਕ ਅਤੇ ਈਰਾਨ ਵਿਚਕਾਰ ਮੌਜੂਦਾ ਸਰਹੱਦੀ ਰੇਖਾ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹਨ।ਮੁਰਾਦ ਚੌਥੇ ਨੇ ਖੁਦ ਯੁੱਧ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਆਰਮੀ ਦੀ ਕਮਾਂਡ ਕੀਤੀ।
▲
●
ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1630 Jan 1 - 1680

ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ

Balıkesir, Türkiye
ਕਾਦੀਜ਼ਾਦੇਲਿਸ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਸ਼ੁੱਧਤਾਵਾਦੀ ਸੁਧਾਰਵਾਦੀ ਧਾਰਮਿਕ ਲਹਿਰ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਕਾਦੀਜ਼ਾਦੇ ਮਹਿਮਦ (1582-1635), ਇੱਕ ਪੁਨਰ-ਸੁਰਜੀਤੀਵਾਦੀ ਇਸਲਾਮੀ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਦਾ ਅਨੁਸਰਣ ਕੀਤਾ।ਕਾਦੀਜ਼ਾਦੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਸੂਫੀਵਾਦ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਧਰਮ ਦੇ ਪੱਕੇ ਵਿਰੋਧੀ ਸਨ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਓਟੋਮੈਨ ਅਭਿਆਸਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਾਦੀਜ਼ਾਦੇ ਨੇ "ਗੈਰ-ਇਸਲਾਮਿਕ ਕਾਢਾਂ" ਸਮਝਿਆ, ਅਤੇ "ਪਹਿਲੀ/ਸੱਤਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਮੁਸਲਿਮ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ" ("ਚੰਗੇ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦੇਣਾ ਅਤੇ ਗਲਤ ਨੂੰ ਵਰਜਣਾ") ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ।[16]ਜੋਸ਼ੀਲੇ ਅਤੇ ਭੜਕਾਊ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਦੁਆਰਾ ਸੰਚਾਲਿਤ, ਕਾਦੀਜ਼ਾਦੇ ਮਹਿਮਦ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਾਏ ਗਏ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ।ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਬਗਦਾਦ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਮਸਜਿਦਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਅਹੁਦਿਆਂ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ "ਓਟੋਮਨ ਰਾਜ ਦੇ ਉਪਕਰਣ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਸਮਰਥਨ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਨੂੰ ਜੋੜਿਆ"।[17] 1630 ਅਤੇ 1680 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕਾਦੀਜ਼ਾਡੇਲਿਸ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੰਸਕ ਝਗੜੇ ਹੋਏ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਨਾਮਨਜ਼ੂਰ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਅੰਦੋਲਨ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਗਿਆ, ਕਾਰਕੁੰਨ "ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹਿੰਸਕ" ਬਣ ਗਏ ਅਤੇ ਕਦੀਜ਼ਾਡੇਲਿਸ ਨੂੰ "ਮਸਜਿਦਾਂ, ਟੇਕਕੇ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਕੌਫੀਹਾਊਸਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸੰਸਕਰਣ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕੇ।"[18]ਕਾਦੀਜ਼ਾਡੇਲਿਸ ਆਪਣੇ ਯਤਨਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੇ;ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਪਨਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੰਡ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ।ਕਾਦੀਜ਼ਾਦੇਲੀ ਵਿਰਾਸਤ ਇੱਕ ਪੀੜ੍ਹੀ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਤੱਕ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜੋ ਵਿਦਵਾਨ ਬਿਰਗੀਵੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਾਦੀਜ਼ਾਦੇ ਅੰਦੋਲਨ ਨੂੰ ਵਿਕਾਸ ਦਿੱਤਾ।ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਕਾਦੀਜ਼ਾਦੇ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕ ਤਰੱਕੀ ਨੇ ਕੁਲੀਨ ਵਿਰੋਧੀ ਲਹਿਰ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕੀਤਾ।ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਧਰਮ ਦੇ ਮੁੱਖ ਉਲੇਮਾ ਨੇ ਸੂਫੀ ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਅਤੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਕਿ ਕਾਦੀਜ਼ਾਡੇਲੀ ਸਵੈ-ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਪਖੰਡੀ ਸਨ;ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਆਲੋਚਨਾਵਾਂ ਇਸ ਤੱਥ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਅਧਾਰਤ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਸਮਾਜ ਦੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ 'ਤੇ ਸਨ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਵਸਥਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਸਨ।ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੌਕਿਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਅਹੁਦਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋਣ ਕਾਰਨ, ਕਾਦੀਜ਼ਾਡੇਲਿਸ ਨੇ ਉਹ ਸਥਿਤੀ ਲੈ ਲਈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸੁਧਾਰਕਾਂ ਵਜੋਂ ਸੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
▲
●
Play button
1640 Feb 9 - 1648 Aug 8

ਪਤਨ ਅਤੇ ਸੰਕਟ

Türkiye
ਇਬਰਾਹਿਮ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਰਾਮ ਅਤੇ ਅਨੰਦ ਲਈ ਆਪਣੇ ਹਰਮ ਵੱਲ ਵਧਿਆ।ਉਸਦੀ ਸਲਤਨਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਹਰਮ ਨੇ ਅਤਰ, ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਅਤੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲਗਜ਼ਰੀ ਦੇ ਨਵੇਂ ਪੱਧਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ।ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਫਰਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸਦੇ ਪਿਆਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕਮਰਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲਿੰਕਸ ਅਤੇ ਸੇਬਲ ਨਾਲ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ।ਫਰਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਮੋਹ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਫ੍ਰੈਂਚ ਨੇ ਉਸਨੂੰ "ਲੇ ਫੂ ਡੇ ਫੋਰੁਰੇਸ" ਕਿਹਾ।ਕੋਸੇਮ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਕੁਆਰੀਆਂ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜੋ ਉਸਨੇ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੁਲਾਮ ਬਾਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਖਰੀਦੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਾਰ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਉਹ ਤਰਸਦਾ ਸੀ।[41]ਕਾਰਾ ਮੁਸਤਫਾ ਪਾਸ਼ਾ ਇਬਰਾਹਿਮ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਸਥਿਰ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਜ਼ੀਰ ਰਿਹਾ।ਸਜ਼ੋਨ ਦੀ ਸੰਧੀ (15 ਮਾਰਚ 1642) ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਨਾਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਨਵੀਨੀਕਰਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਾਲ ਦੌਰਾਨ ਕੋਸਾਕਸ ਤੋਂ ਅਜ਼ੋਵ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ।ਕਾਰਾ ਮੁਸਤਫਾ ਨੇ ਸਿੱਕਾ ਸੁਧਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਦਰਾ ਨੂੰ ਸਥਿਰ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਭੂਮੀ-ਸਰਵੇਖਣ ਨਾਲ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਸਥਿਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ, ਰਾਜ ਦੇ ਤਨਖਾਹਾਂ ਤੋਂ ਗੈਰ-ਯੋਗਦਾਨ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਸੂਬਾਈ ਗਵਰਨਰਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ।ਇਹਨਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਇਬਰਾਹਿਮ ਨੇ ਸਾਮਰਾਜ ਉੱਤੇ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਨ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਦਿਖਾਈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਲਿਖਤ ਸੰਚਾਰ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।ਇਬਰਾਹਿਮ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਅਣਉਚਿਤ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੇਠ ਆਇਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸ਼ਾਹੀ ਹਰਮ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਸ਼ੇਕਰਪੇਅਰ ਹਾਤੂਨ ਅਤੇ ਚਾਰਲਾਟਨ ਸਿਨਸੀ ਹੋਕਾ, ਜੋ ਸੁਲਤਾਨ ਦੀਆਂ ਸਰੀਰਕ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦੇ ਸਨ।ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸਿਲਾਹਦਾਰ ਯੂਸਫ ਆਗਾ ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨਜ਼ਾਦੇ ਮਹਿਮਦ ਪਾਸ਼ਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਰਿਸ਼ਵਤ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਮੀਰ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਜ਼ੀਰ ਦਾਰ ਮੁਸਤਫਾ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਤਾਕਤ ਹੜੱਪ ਲਈ।ਸਿਨਸੀ ਹੋਕਾ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਦਾ ਕਾਦੀਆਸਕਰ (ਉੱਚ ਜੱਜ) ਬਣ ਗਿਆ, ਯੂਸਫ਼ ਆਗਾ ਨੂੰ ਕਪੂਦਾਨ ਪਾਸ਼ਾ (ਗ੍ਰੈਂਡ ਐਡਮਿਰਲ) ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨਜ਼ਾਦੇ ਮਹਿਮਦ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਬਣ ਗਿਆ।[42]1644 ਵਿੱਚ, ਮਾਲਟੀਜ਼ ਕੋਰਸਾਇਰਾਂ ਨੇ ਉੱਚ ਦਰਜੇ ਦੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੂੰ ਮੱਕਾ ਲਿਜਾਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਜਹਾਜ਼ ਨੂੰ ਜ਼ਬਤ ਕੀਤਾ।ਕਿਉਂਕਿ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂ ਕ੍ਰੀਟ ਵਿੱਚ ਡੱਕ ਗਏ ਸਨ, ਕਪੂਦਾਨ ਯੂਸਫ਼ ਪਾਸ਼ਾ ਨੇ ਇਬਰਾਹਿਮ ਨੂੰ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ।ਇਸ ਨਾਲ ਵੇਨਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਜੰਗ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਜੋ 24 ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਚੱਲੀ—ਕ੍ਰੀਟ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ 1669 ਤੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਰਾਜ ਅਧੀਨ ਨਹੀਂ ਆਵੇਗਾ। ਲਾ ਸੇਰੇਨਿਸਿਮਾ ਦੇ ਪਤਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਵੈਨੇਸ਼ੀਅਨ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੇ ਏਜੀਅਨ ਵਿੱਚ ਜਿੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ, ਟੇਨੇਡੋਸ (1646) ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਡਾਰਡਨੇਲਜ਼ ਉੱਤੇ ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਕੀਤੀ।ਦਾਰਡੇਨੇਲਜ਼ ਦੀ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਨਾਕਾਬੰਦੀ - ਜਿਸਨੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਕਮੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ - ਅਤੇ ਇਬਰਾਹਿਮ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਯੁੱਧ ਆਰਥਿਕਤਾ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਭਾਰੀ ਟੈਕਸ ਲਗਾਉਣ ਕਾਰਨ ਵਿਆਪਕ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸੀ।1647 ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਜ਼ੀਰ ਸਾਲੀਹ ਪਾਸ਼ਾ, ਕੋਸੇਮ ਸੁਲਤਾਨ, ਅਤੇ ਸ਼ੇਹੁਲਿਸਲਾਮ ਅਬਦੁਰਰਹਿਮ ਇਫੈਂਡੀ ਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਨੂੰ ਬੇਦਖਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈਣ ਦੀ ਅਸਫਲ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ।ਸਾਲੀਹ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੋਸੇਮ ਸੁਲਤਾਨ ਨੂੰ ਹਰਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਅਗਲੇ ਸਾਲ, ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਅਤੇ ਉਲੇਮਾ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਬਗ਼ਾਵਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।8 ਅਗਸਤ 1648 ਨੂੰ, ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਜ਼ੀਰ ਅਹਿਮਦ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੁੱਸੇ ਭਰੀ ਭੀੜ ਦੁਆਰਾ ਗਲਾ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਟੁਕੜੇ-ਟੁਕੜੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ, ਮਰਨ ਉਪਰੰਤ ਉਪਨਾਮ "ਹੇਜ਼ਰਪਾਰੇ" ("ਹਜ਼ਾਰ ਟੁਕੜੇ") ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ।ਉਸੇ ਦਿਨ, ਇਬਰਾਹਿਮ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਟੋਪਕਾਪੀ ਪੈਲੇਸ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ।ਕੋਸੇਮ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਡਿੱਗਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, "ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਨਾ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਛੱਡੇਗਾ। ਅਸੀਂ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਗੁਆ ਦੇਵਾਂਗੇ। ਸਾਰਾ ਸਮਾਜ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਗੱਦੀ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿਓ।"ਇਬਰਾਹਿਮ ਦੇ ਛੇ ਸਾਲਾ ਪੁੱਤਰ ਮੇਹਮਦ ਨੂੰ ਸੁਲਤਾਨ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ।ਇਬਰਾਹਿਮ ਦਾ 18 ਅਗਸਤ 1648 ਨੂੰ ਗਲਾ ਘੁੱਟ ਕੇ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਹੱਤਿਆ ਸੀ।
▲
●
Play button
1645 Jan 1 - 1666

ਕ੍ਰੈਟਨ ਯੁੱਧ

Crete, Greece
ਕ੍ਰੇਟਨ ਯੁੱਧ ਵੈਨਿਸ ਦੇ ਗਣਰਾਜ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ (ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਮੁੱਖ ਨਾਈਟਸ ਆਫ ਮਾਲਟਾ , ਪੋਪਲ ਸਟੇਟਸ ਅਤੇ ਫਰਾਂਸ ) ਵਿਚਕਾਰ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਬਾਰਬਰੀ ਸਟੇਟਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਟਕਰਾਅ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵੈਨਿਸ ਦੇ ਕ੍ਰੀਟ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਲੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਕਬਜ਼ਾ।ਇਹ ਯੁੱਧ 1645 ਤੋਂ 1669 ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ ਅਤੇ ਕ੍ਰੀਟ ਵਿੱਚ ਲੜਿਆ ਗਿਆ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੈਂਡੀਆ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਏਜੀਅਨ ਸਾਗਰ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੇ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਅਤੇ ਛਾਪਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਡਾਲਮੇਟੀਆ ਨੇ ਕਾਰਜਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸੈਕੰਡਰੀ ਥੀਏਟਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਯੁੱਧ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਨ ਦੁਆਰਾ ਕ੍ਰੀਟ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਕ੍ਰੀਟ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਕੈਨਡੀਆ (ਆਧੁਨਿਕ ਹੇਰਾਕਲੀਅਨ) ਦੇ ਕਿਲੇ ਨੇ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ।ਇਸ ਦੀ ਲੰਮੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਨੇ ਦੋਵਾਂ ਧਿਰਾਂ ਨੂੰ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ-ਆਪਣੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੀ ਸਪਲਾਈ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ।ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨਾਂ ਲਈ, ਕ੍ਰੀਟ ਵਿਚ ਵੱਡੀ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ 'ਤੇ ਜਿੱਤ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਕੋ ਇਕ ਉਮੀਦ ਇਸ ਨੂੰ ਸਪਲਾਈ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਦੀ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਭੁੱਖਮਰੀ ਵਿਚ ਸੀ।ਇਸ ਲਈ ਯੁੱਧ ਦੋਨਾਂ ਜਲ ਸੈਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਜਲ ਸੈਨਾ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਦੀ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ।ਵੈਨਿਸ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਹਾਇਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ, ਪੋਪ ਦੁਆਰਾ ਅਤੇ ਧਰਮ ਯੁੱਧ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਲਈ, "ਈਸਾਈ-ਜਗਤ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ" ਆਦਮੀ, ਜਹਾਜ਼ ਅਤੇ ਸਪਲਾਈ ਭੇਜੇ ਸਨ।ਸਾਰੀ ਜੰਗ ਦੌਰਾਨ, ਵੇਨਿਸ ਨੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੀ ਉੱਤਮਤਾ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਜਲ ਸੈਨਾ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਿਆ, ਪਰ ਡਾਰਡਨੇਲਜ਼ ਦੀ ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਸਿਰਫ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਫਲ ਰਹੀਆਂ, ਅਤੇ ਗਣਰਾਜ ਕੋਲ ਕਦੇ ਵੀ ਕ੍ਰੀਟ ਨੂੰ ਸਪਲਾਈ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕੱਟਣ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੇ ਜਹਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਸਨ।ਔਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਘਰੇਲੂ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਟ੍ਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ ਅਤੇ ਹੈਬਸਬਰਗ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਵੱਲ ਮੋੜਨ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਆਈ।ਲੰਬੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੇ ਗਣਰਾਜ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਥਕਾ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਨਾਫ਼ੇ ਵਾਲੇ ਵਪਾਰ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਸੀ।1660 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੱਕ, ਦੂਜੀਆਂ ਈਸਾਈ ਕੌਮਾਂ ਤੋਂ ਵਧੀ ਹੋਈ ਸਹਾਇਤਾ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਯੁੱਧ ਦੀ ਥਕਾਵਟ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਓਟੋਮਾਨਸ, ਕ੍ਰੀਟ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਕੋਪ੍ਰੂਲੂ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਯੋਗ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਇੱਕ ਅੰਤਮ ਮਹਾਨ ਮੁਹਿੰਮ ਭੇਜੀ ਸੀ। 1666 ਵਿਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਹੇਠ.ਇਸ ਨਾਲ ਕੈਂਡੀਆ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਦਾ ਅੰਤਮ ਅਤੇ ਖੂਨੀ ਪੜਾਅ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ, ਜੋ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ।ਇਹ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਸਮਝੌਤਾ ਸਮਰਪਣ ਦੇ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਇਆ, ਟਾਪੂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਸੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਜਿੱਤ ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।ਅੰਤਮ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੰਧੀ ਵਿੱਚ, ਵੇਨਿਸ ਨੇ ਕ੍ਰੀਟ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕੁਝ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਟਾਪੂ ਕਿਲ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ, ਅਤੇ ਡਾਲਮੇਟੀਆ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਖੇਤਰੀ ਲਾਭ ਕੀਤੇ।ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਰੀਵੈਂਚ ਦੀ ਇੱਛਾ, ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ 15 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਯੁੱਧ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਵੇਨਿਸ ਜੇਤੂ ਹੋਵੇਗਾ।ਕ੍ਰੀਟ, ਹਾਲਾਂਕਿ, 1897 ਤੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਅਧੀਨ ਰਹੇਗਾ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਇੱਕ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰ ਰਾਜ ਬਣ ਗਿਆ;ਇਹ ਆਖਰਕਾਰ 1913 ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੀਸ ਨਾਲ ਇੱਕਜੁੱਟ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
▲
●
ਮਹਿਮੇਦ IV ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਥਿਰਤਾ
1657 ਵਿੱਚ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਤੋਂ ਐਡਿਰਨੇ ਤੱਕ ਜਲੂਸ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਕਿਸ਼ੋਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਦ IV ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1648 Jan 1 - 1687

ਮਹਿਮੇਦ IV ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਥਿਰਤਾ

Türkiye
ਮਹਿਮਦ IV ਛੇ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਆਇਆ ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤਖਤਾਪਲਟ ਵਿੱਚ ਉਖਾੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਮਹਿਮਦ ਓਟੋਮੈਨ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦ ਮੈਗਨੀਫਿਸੈਂਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੂਜਾ-ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਰਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੁਲਤਾਨ ਬਣ ਗਿਆ।ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਅਤੇ ਅੰਤਮ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫੌਜੀ ਹਾਰ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਸਥਿਰਤਾ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਮੱਧ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ ਕੋਪ੍ਰਲੂ ਯੁੱਗ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਪੁਨਰ ਸੁਰਜੀਤੀ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ।ਮਹਿਮਦ IV ਨੂੰ ਸਮਕਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਲੰਬੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਗਾਜ਼ੀ, ਜਾਂ "ਪਵਿੱਤਰ ਯੋਧਾ" ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਮਹਿਮਦ IV ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਸਾਮਰਾਜ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰੀ ਵਿਸਥਾਰ ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ।
▲
●
ਕੋਪ੍ਰੂਲੂ ਯੁੱਗ
ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਕੋਪਰੁਲੂ ਮਹਿਮਦ ਪਾਸ਼ਾ (1578-1661)। ©HistoryMaps
1656 Jan 1 - 1683

ਕੋਪ੍ਰੂਲੂ ਯੁੱਗ

Türkiye
ਕੋਪਰੂਲੂ ਯੁੱਗ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਦੌਰ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਕੋਪਰਲੂ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮਹਾਨ ਵਜ਼ੀਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦਾ ਦਬਦਬਾ ਰਿਹਾ।ਕੋਪਰੂਲੂ ਯੁੱਗ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ 1656 ਤੋਂ 1683 ਤੱਕ ਦੀ ਮਿਆਦ ਵਜੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸੰਖੇਪ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਸੀ ਜਦੋਂ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਜ਼ੀਰ ਦਾ ਅਹੁਦਾ ਨਿਰਵਿਘਨ ਸੰਭਾਲਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਬਾਕੀ ਦੀ ਮਿਆਦ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਉੱਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕਬਜ਼ਾ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਕੋਪ੍ਰਲੂਸ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੁਸ਼ਲ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫੌਜੀ ਹਾਰ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਅਸਥਿਰਤਾ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਅਧੀਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਮਰਾਜ ਆਪਣੇ ਬਜਟ ਸੰਕਟ ਨੂੰ ਸੁਲਝਾਉਣ ਅਤੇ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਧੜੇਬੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ।ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਕੋਪਰੂਲੂ ਦਾ ਵਾਧਾ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸੰਕਟ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਵਿੱਤੀ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਚੱਲ ਰਹੀ ਕ੍ਰੈਟਨ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਦਰਦਾਨੇਲਜ਼ ਦੀ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੀ ਇੱਕ ਦਬਾਅ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਸਤੰਬਰ 1656 ਵਿੱਚ, ਵੈਲੀਦੇ ਸੁਲਤਾਨ ਤੁਰਹਾਨ ਹਾਤੀਸ ਨੇ ਕੋਪਰਲੂ ਮਹਿਮਦ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਮਹਾਨ ਵਜ਼ੀਰ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਦਫਤਰ ਦੀ ਪੂਰਨ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਗਾਰੰਟੀ ਦਿੱਤੀ।ਉਸ ਨੇ ਉਮੀਦ ਜਤਾਈ ਕਿ ਦੋਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਿਆਸੀ ਗੱਠਜੋੜ ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।Köprülü ਆਖਰਕਾਰ ਸਫਲ ਸੀ;ਉਸਦੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨੇ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਅਤੇ ਵਿਦਰੋਹੀ ਟ੍ਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾਇਆ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਲਾਭ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਾਰੀ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਆਏ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਹਾਨ ਵਜ਼ੀਰ ਨੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਅਤੇ ਅਫਸਰਾਂ ਦੇ ਕਈ ਕਤਲੇਆਮ ਕੀਤੇ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਬੇਵਫ਼ਾ ਸਮਝਦਾ ਸੀ।ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ, ਇਹਨਾਂ ਸ਼ੁੱਧਤਾਵਾਂ ਨੇ 1658 ਵਿੱਚ ਅਬਾਜ਼ਾ ਹਸਨ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਬਗ਼ਾਵਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।ਇਸ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕੋਪਰਲੂ ਪਰਿਵਾਰ 1683 ਵਿੱਚ ਵਿਏਨਾ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹਿਣ ਤੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੁਣੌਤੀ ਰਹਿਤ ਰਿਹਾ। 1661 ਵਿੱਚ ਕੋਪਰਲੂ ਮਹਿਮਦ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਫਾਜ਼ਲ ਅਹਿਮਦ ਪਾਸ਼ਾ ਦੁਆਰਾ ਅਹੁਦੇ 'ਤੇ ਬਣੇ।ਹੋਲੀ ਲੀਗ ਦੇ 1683-99 ਦੇ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਦਮੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਨੇ ਰਾਜ ਦੇ ਫੌਜੀ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਸੰਗਠਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।ਇਸ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕ ਗੈਲੀਅਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਬੇੜੇ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ, ਤੰਬਾਕੂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਹੋਰ ਲਗਜ਼ਰੀ ਵਸਤੂਆਂ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਦਾ ਕਾਨੂੰਨੀਕਰਨ ਅਤੇ ਟੈਕਸ, ਵਕਫ਼ ਵਿੱਤ ਅਤੇ ਟੈਕਸ ਵਸੂਲੀ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ, ਬੰਦ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਜੈਨੀਸਰੀ ਤਨਖਾਹਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨਾ, ਸਿਜ਼ਈ ਦੇ ਢੰਗ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਕਲੈਕਸ਼ਨ, ਅਤੇ ਲਾਈਫ-ਟਰਮ ਟੈਕਸ ਫਾਰਮਾਂ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮਲਿਕਨੇ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਇਹਨਾਂ ਉਪਾਵਾਂ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਜਟ ਘਾਟਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਅਠਾਰਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਸਰਪਲੱਸ ਦੇ ਨਾਲ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾਇਆ।[19]
▲
●
ਓਟੋਮਾਨਸ ਨੇ ਯੂਕਰੇਨ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸਾ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ
ਜੋਜ਼ੇਫ ਬ੍ਰਾਂਟ ਦੁਆਰਾ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਬੈਨਰ ਉੱਤੇ ਲੜਾਈ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1672 Jan 1 - 1676

ਓਟੋਮਾਨਸ ਨੇ ਯੂਕਰੇਨ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸਾ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ

Poland
1672-1676 ਦੇ ਪੋਲਿਸ਼ -ਓਟੋਮਨ ਯੁੱਧ ਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਦਾ ਪਤਾ 1666 ਤੱਕ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਪੋਰਿਜ਼ੀਅਨ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਦੇ ਪੈਟਰੋ ਡੋਰੋਸ਼ੈਂਕੋ ਹੇਟਮੈਨ, ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਯੂਕਰੇਨ 'ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਦੂਜੇ ਧੜਿਆਂ ਤੋਂ ਹਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ, ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਅੰਤਿਮ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ। ਯੂਕਰੇਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੇ 1669 ਵਿੱਚ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ IV ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਜਿਸਨੇ ਕੋਸੈਕ ਹੇਟਮੈਨੇਟ ਨੂੰ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਜਾਲਦਾਰ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ।[83]1670 ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਹੇਟਮੈਨ ਡੋਰੋਸ਼ੈਂਕੋ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਯੂਕਰੇਨ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ 1671 ਵਿੱਚ ਕ੍ਰੀਮੀਆ ਦੇ ਖਾਨ, ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਦੇ ਸਮਰਥਕ ਆਦਿਲ ਗਿਰੇ, ਨੂੰ ਓਟੋਮਨ ਸੁਲਤਾਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਨਵੇਂ, ਸੇਲਿਮ ਆਈ ਗਿਰੇ ਨਾਲ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।ਸੈਲੀਮ ਨੇ ਡੋਰੋਸ਼ੈਂਕੋ ਦੇ ਕੋਸਾਕਸ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕੀਤਾ;ਪਰ ਫਿਰ 1666-67 ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੋਸੈਕ-ਤਾਤਾਰ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਸੋਬੀਸਕੀ ਦੁਆਰਾ ਹਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।ਸੇਲਿਮ ਨੇ ਫਿਰ ਓਟੋਮਨ ਸੁਲਤਾਨ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੀ ਸਹੁੰ ਦਾ ਨਵੀਨੀਕਰਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਲਈ ਸੁਲਤਾਨ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਅਨਿਯਮਿਤ ਸਰਹੱਦੀ ਟਕਰਾਅ 1671 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿਯਮਤ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਵੱਧ ਗਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਨਿਯਮਤ ਯੂਨਿਟਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਭੇਜਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਆਪਣੇ ਲਈ ਉਸ ਖੇਤਰ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ।[84]ਓਟੋਮੈਨ ਫ਼ੌਜਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 80,000 ਸੀ ਅਤੇ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਕੋਪਰਲੂ ਫ਼ਾਜ਼ਲ ਅਹਿਮਦ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ IV ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ, ਨੇ ਅਗਸਤ ਵਿੱਚ ਪੋਲਿਸ਼ ਯੂਕਰੇਨ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਕਾਮੇਨੀਏਕ ਪੋਡੋਲਸਕੀ ਵਿਖੇ ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਕਿਲ੍ਹੇ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਲਵਾ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ।ਯੁੱਧ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਸੇਜਮ ਨੂੰ ਉਸ ਸਾਲ ਅਕਤੂਬਰ ਵਿੱਚ ਬੁਕਜ਼ਾਕਜ਼ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਯੂਕਰੇਨ ਦੇ ਓਟੋਮੈਨ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।1676 ਵਿੱਚ, ਸੋਬੀਸਕੀ ਦੇ 16,000 ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇਬਰਾਹਿਮ ਪਾਸ਼ਾ ਦੇ ਅਧੀਨ 100,000 ਬੰਦਿਆਂ ਦੁਆਰਾ, ਜ਼ੁਰਾਓਨੋ ਦੀ ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਦਾ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਜ਼ੁਰਾਵਨੋ ਦੀ ਸੰਧੀ ਸੀ।[84] ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੰਧੀ ਨੇ ਬੂਜ਼ਾਕਜ਼ ਤੋਂ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਲਟਾ ਕੀਤਾ: ਔਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ 1672 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਲਗਭਗ ਦੋ ਤਿਹਾਈ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖਿਆ, ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਹੁਣ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦੇਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ;ਓਟੋਮਾਨ ਦੁਆਰਾ ਪੋਲਿਸ਼ ਕੈਦੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਰਿਹਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
▲
●
Play button
1683 Jul 14 - 1699 Jan 26

ਹੋਲੀ ਲੀਗ ਦੀਆਂ ਜੰਗਾਂ

Austria
ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੋਲਿਸ਼-ਲਿਥੁਆਨੀਅਨ ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਹੈਬਸਬਰਗ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ।ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ ਲਗਭਗ ਵਿਏਨਾ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਪਰ ਜੌਨ III ਸੋਬੀਸਕੀ ਨੇ ਇੱਕ ਈਸਾਈ ਗਠਜੋੜ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਏਨਾ ਦੀ ਲੜਾਈ (1683) ਵਿੱਚ ਹਰਾਇਆ, ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ।ਪੋਪ ਇਨੋਸੈਂਟ ਇਲੈਵਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਹੋਲੀ ਲੀਗ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਵਿੱਤਰ ਰੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ (ਹੈਬਸਬਰਗ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ), ਪੋਲਿਸ਼ -ਲਿਥੁਆਨੀਅਨ ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਅਤੇ 1684 ਵਿੱਚ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਗਣਰਾਜ , 1686 ਵਿੱਚ ਰੂਸ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮੋਹਕਸ ਦੀ ਦੂਜੀ ਲੜਾਈ (1687) ਸੀ। ਸੁਲਤਾਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਹਾਰ।ਪੋਲਿਸ਼ ਮੋਰਚੇ 'ਤੇ ਤੁਰਕ ਵਧੇਰੇ ਸਫਲ ਸਨ ਅਤੇ ਪੋਲਿਸ਼-ਲਿਥੁਆਨੀਅਨ ਕਾਮਨਵੈਲਥ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਦੌਰਾਨ ਪੋਡੋਲੀਆ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ।ਰੂਸ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੈ ਜਦੋਂ ਦੇਸ਼ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਗੱਠਜੋੜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ।ਇਹ ਰੂਸ-ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਆਖਰੀ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ I ਸੀ।ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਅਤੇ ਅਜ਼ੋਵ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਰੂਸ ਨੇ ਅਜ਼ੋਵ ਦੇ ਮੁੱਖ ਓਟੋਮੈਨ ਕਿਲੇ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ।1697 ਵਿੱਚ ਜ਼ੇਂਟਾ ਦੀ ਨਿਰਣਾਇਕ ਲੜਾਈ ਅਤੇ ਘੱਟ ਝੜਪਾਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ 1698 ਵਿੱਚ ਪੋਧਾਜੇਸ ਦੀ ਲੜਾਈ) ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਲੀਗ ਨੇ 1699 ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਕਾਰਲੋਵਿਟਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਉੱਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ।ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹੰਗਰੀ, ਟ੍ਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ ਅਤੇ ਸਲਾਵੋਨੀਆ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕ੍ਰੋਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਹੈਬਸਬਰਗ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਕਿ ਪੋਡੋਲੀਆ ਪੋਲੈਂਡ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ।ਡਾਲਮਾਟੀਆ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸਾ ਮੋਰੀਆ (ਪੈਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ) ਦੇ ਨਾਲ ਵੇਨਿਸ ਨੂੰ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ 1715 ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਅਤੇ 1718 ਦੀ ਪਾਸਾਰੋਵਿਟਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ।
▲
●
ਰੂਸ ਦੇ ਜ਼ਾਰਡਮ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ
17ਵੀਂ ਸਦੀ (1657) ਦੁਆਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਮਹਿਮੇਡ ਦ ਹੰਟਰ-ਐਵੀਸੀ ਮਹਿਮੇਤ ਪੇਂਟਿੰਗਜ਼। ©Claes Rålamb
1686 Jan 1 - 1700

ਰੂਸ ਦੇ ਜ਼ਾਰਡਮ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ

Azov, Rostov Oblast, Russia
1683 ਵਿੱਚ ਵੀਆਨਾ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰੂਸ ਨੇ ਤੁਰਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਭਜਾਉਣ ਲਈ ਹੋਲੀ ਲੀਗ (1684) ਵਿੱਚ ਆਸਟ੍ਰੀਆ, ਪੋਲੈਂਡ ਅਤੇ ਵੇਨਿਸ ਗਣਰਾਜ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ।ਰੂਸ ਅਤੇ ਪੋਲੈਂਡ ਨੇ 1686 ਦੀ ਸਦੀਵੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ। ਕਾਲੇ ਸਾਗਰ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਤਿੰਨ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਸਨ।ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਰੂਸੀ ਫੌਜ ਨੇ 1687 ਅਤੇ 1689 ਦੀਆਂ ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਜੋ ਰੂਸੀ ਹਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋਈਆਂ।[32] ਇਹਨਾਂ ਝਟਕਿਆਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਰੂਸ ਨੇ 1695 ਅਤੇ 1696 ਵਿੱਚ ਅਜ਼ੋਵ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ, ਅਤੇ 1695 ਵਿੱਚ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ [33] 1696 ਵਿੱਚ ਆਜ਼ੋਵ ਉੱਤੇ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ [। 34]ਸਵੀਡਿਸ਼ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਰੂਸੀ ਜ਼ਾਰ ਪੀਟਰ ਮਹਾਨ ਨੇ 1699 ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲ ਕਾਰਲੋਵਿਟਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ। 1700 ਵਿੱਚ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀ ਸੰਧੀ, ਅਜ਼ੋਵ, ਟੈਗਨਰੋਗ ਕਿਲ੍ਹੇ, ਪਾਵਲੋਵਸਕ ਅਤੇ ਮਿਊਸ ਨੂੰ ਰੂਸ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰੂਸੀ ਰਾਜਦੂਤ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਜੰਗੀ ਕੈਦੀਆਂ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ।ਜ਼ਾਰ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਮਾਤਹਿਤ, ਕੋਸੈਕਸ, ਓਟੋਮਾਨਸ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਮਾਤਹਿਤ, ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਤਾਤਾਰ, ਰੂਸੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ।
▲
●
Play button
1687 Aug 12

ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਉਲਟਾ

Nagyharsány, Hungary
ਮੋਹਾਕਸ ਦੀ ਦੂਜੀ ਲੜਾਈ 12 ਅਗਸਤ 1687 ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ IV ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ, ਜਿਸਦੀ ਕਮਾਨ ਗ੍ਰੈਂਡ-ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਸਰੀ ਸੁਲੇਮਾਨ ਪਾਸਾ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਰੋਮਨ ਸਮਰਾਟ ਲੀਓਪੋਲਡ I ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ, ਚਾਰਲਸ ਆਫ਼ ਲੋਰੇਨ ਦੁਆਰਾ ਕਮਾਨ ਵਿੱਚ ਲੜੀ ਗਈ ਸੀ।ਨਤੀਜਾ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਲਈ ਇੱਕ ਨਿਰਣਾਇਕ ਜਿੱਤ ਸੀ.ਔਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਨੂੰ ਭਾਰੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅੰਦਾਜ਼ਨ 10,000 ਮੌਤਾਂ ਹੋਈਆਂ, ਨਾਲ ਹੀ ਇਸ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਤੋਪਖਾਨੇ (ਲਗਭਗ 66 ਤੋਪਾਂ) ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਹਾਇਕ ਉਪਕਰਣਾਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ।ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਡੂੰਘੇ ਸੰਕਟ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਿਆ।ਫੌਜਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਬਗਾਵਤ ਹੋ ਗਈ।ਕਮਾਂਡਰ ਸਰੀ ਸੁਲੇਮਾਨ ਪਾਸਾ ਡਰ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਹੀ ਫੌਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮਾਰਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਕਮਾਂਡ ਤੋਂ ਭੱਜ ਗਿਆ, ਪਹਿਲਾਂ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ।ਜਦੋਂ ਸਤੰਬਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਹਾਰ ਅਤੇ ਬਗਾਵਤ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਪਹੁੰਚੀ, ਤਾਂ ਅਬਾਜ਼ਾ ਸਿਯਾਵੁਸ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਕਮਾਂਡਰ ਅਤੇ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਮਾਨ ਸੰਭਾਲ ਸਕਦਾ, ਸਾਰੀ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਟੁੱਟ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਘਰੇਲੂ ਫੌਜਾਂ (ਜਾਨਿਸਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ) ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੇਠਲੇ ਦਰਜੇ ਦੇ ਅਫਸਰਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਬੇਸ ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਦਾ ਰੀਜੈਂਟ ਵੀ ਡਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਲੁਕ ਗਿਆ।ਸਰੀ ਸੁਲੇਮਾਨ ਪਾਸਾ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ ਚੌਥੇ ਨੇ ਬੋਸਫੋਰਸ ਸਟ੍ਰੇਟਸ ਦੇ ਕਮਾਂਡਰ ਕੋਪਰਲੂ ਫਾਜ਼ਲ ਮੁਸਤਫਾ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਦੇ ਰੀਜੈਂਟ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ।ਉਸਨੇ ਮੌਜੂਦ ਫੌਜ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜਨੇਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਕੀਤੀ।ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, 8 ਨਵੰਬਰ ਨੂੰ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ ਚੌਥੇ ਨੂੰ ਗੱਦੀਓਂ ਲਾਹੁਣ ਅਤੇ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਸੁਲਤਾਨ ਵਜੋਂ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਦੇ ਵਿਖੰਡਨ ਨੇ ਇੰਪੀਰੀਅਲ ਹੈਬਸਬਰਗ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਓਸੀਜੇਕ, ਪੈਟਰੋਵਾਰਾਡਿਨ, ਸਰੇਮਸਕੀ ਕਾਰਲੋਵਸੀ, ਇਲੋਕ, ਵਾਲਪੋਵੋ, ਪੋਜੇਗਾ, ਪਲੋਟਾ ਅਤੇ ਏਗਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿਚ ਲੈ ਲਿਆ।ਅਜੋਕੇ ਸਲਾਵੋਨੀਆ ਅਤੇ ਟਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਸ਼ਾਹੀ ਸ਼ਾਸਨ ਅਧੀਨ ਆਉਂਦੇ ਸਨ।9 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰੈਸਬਰਗ (ਅੱਜ ਬ੍ਰਾਟੀਸਲਾਵਾ, ਸਲੋਵਾਕੀਆ) ਦੀ ਇੱਕ ਖੁਰਾਕ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਰਚਡਿਊਕ ਜੋਸਫ਼ ਨੂੰ ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਖ਼ਾਨਦਾਨੀ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਤਾਜਪੋਸ਼ੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਵੰਸ਼ਜ ਹੈਬਸਬਰਗ ਸਮਰਾਟਾਂ ਨੂੰ ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਰਾਜੇ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਇੱਕ ਸਾਲ ਲਈ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਅਧਰੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੰਪੀਰੀਅਲ ਹੈਬਸਬਰਗ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ।
▲
●
Play button
1697 Sep 11

ਮੱਧ ਯੂਰਪ ਦੇ ਓਟੋਮੈਨ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦਾ ਪਤਨ

Zenta, Serbia
18 ਅਪ੍ਰੈਲ 1697 ਨੂੰ, ਮੁਸਤਫਾ ਨੇ ਹੰਗਰੀ ਉੱਤੇ ਵੱਡੇ ਹਮਲੇ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਤੀਜੀ ਮੁਹਿੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।ਉਸਨੇ 100,000 ਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਫੋਰਸ ਨਾਲ ਐਡਿਰਨੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ 11 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਦੇਰ ਨਾਲ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਨਿੱਜੀ ਕਮਾਂਡ ਸੰਭਾਲੀ।ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮੁਸਤਫਾ ਨੇ ਇੱਕ ਜੰਗੀ ਸਭਾ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ।18 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਸੇਜੇਡ ਵੱਲ ਵਧਿਆ।ਇੱਕ ਅਚਨਚੇਤ ਹਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਸੇਵੋਏ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸ ਯੂਜੀਨ ਦੁਆਰਾ ਕਮਾਂਡ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈਬਸਬਰਗ ਇੰਪੀਰੀਅਲ ਫੋਰਸਾਂ ਨੇ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਇਹ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ 80 ਮੀਲ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਜ਼ੇਂਟਾ ਵਿਖੇ ਟਿਜ਼ਾ ਨਦੀ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਅੱਧੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸੀ।ਹੈਬਸਬਰਗ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਸਮੇਤ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ, ਬਾਕੀ ਨੂੰ ਖਿੰਡਾਇਆ, ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਮੋਹਰ ਵਰਗੇ ਉੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਅਥਾਰਟੀ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਲੈ ਕੇ ਚਲੇ ਗਏ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਫੜੇ ਗਏ ਸਨ।ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਗੱਠਜੋੜ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਅਸਧਾਰਨ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਲਕੇ ਸਨ।ਚੌਦਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜ਼ੈਂਟਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਉਤਪ੍ਰੇਰਕ ਸਾਬਤ ਹੋਈ;ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ-ਅੰਦਰ ਦੋਵਾਂ ਧਿਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚੋਲੇ ਨੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਰਾਜਦੂਤ, ਵਿਲੀਅਮ ਪੇਗੇਟ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਹੇਠ ਸਰੇਮਸਕੀ ਕਾਰਲੋਵਸੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਾਰਤਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।26 ਜਨਵਰੀ 1699 ਨੂੰ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਕਾਰਲੋਵਿਟਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਨੇ ਹੰਗਰੀ (ਟੇਮੇਸਵਰ ਦੇ ਬਨਾਤ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਸਲਾਵੋਨੀਆ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ), ਟ੍ਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ, ਕਰੋਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਸਲਾਵੋਨੀਆ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਿਆ।ਵਾਪਸ ਕੀਤੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ;ਬਾਕੀ ਨੂੰ ਹੈਬਸਬਰਗ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੱਖਰੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟ੍ਰਾਂਸਿਲਵੇਨੀਆ ਦੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲਿਟੀ ਅਤੇ ਮਿਲਟਰੀ ਫਰੰਟੀਅਰ।ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ ਅਤੇ ਸਰਬੀਆ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ, ਸਾਵਾ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਉੱਤਰੀ ਸੀਮਾ ਅਤੇ ਬੋਸਨੀਆ ਇੱਕ ਸਰਹੱਦੀ ਸੂਬਾ ਬਣ ਗਿਆ।ਜਿੱਤ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਹੰਗਰੀ ਤੋਂ ਤੁਰਕਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਾਪਸੀ ਨੂੰ ਰਸਮੀ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਦਬਦਬੇ ਦੇ ਅੰਤ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ।
▲
●
1700 - 1825
ਖੜੋਤ ਅਤੇ ਸੁਧਾਰornament
Edirne ਘਟਨਾ
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1703 Jan 1

Edirne ਘਟਨਾ

Edirne, Türkiye
ਐਡਿਰਨੇ ਘਟਨਾ ਇੱਕ ਜੈਨੀਸਰੀ ਬਗ਼ਾਵਤ ਸੀ ਜੋ 1703 ਵਿੱਚ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ (ਹੁਣ ਇਸਤਾਂਬੁਲ) ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਹ ਬਗਾਵਤ ਕਾਰਲੋਵਿਟਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਮੁਸਤਫਾ II ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਤੋਂ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਸੀ।ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਉਸਤਾਦ, ਸ਼ੇਹੁਲਿਸਲਾਮ ਫੇਜ਼ੁੱਲਾ ਇਫੈਂਡੀ ਦੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਟੈਕਸ ਖੇਤੀ ਕਾਰਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਡਿੱਗਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਵੀ ਵਿਦਰੋਹ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਨ।ਐਡਿਰਨੇ ਈਵੈਂਟ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਸ਼ੇਹੁਲਿਸਲਾਮ ਫੇਜ਼ੁੱਲਾ ਏਫੈਂਡੀ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਮੁਸਤਫਾ II ਨੂੰ ਸੱਤਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਸੁਲਤਾਨ ਦੀ ਥਾਂ ਉਸਦੇ ਭਰਾ, ਸੁਲਤਾਨ ਅਹਿਮਦ III ਨੇ ਲਿਆ ਸੀ।ਐਡਿਰਨੇ ਘਟਨਾ ਨੇ ਸਲਤਨਤ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਪਤਨ ਅਤੇ ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਅਤੇ ਕਾਦੀਆਂ ਦੀ ਵਧਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।
▲
●
Play button
1710 Jan 1 - 1711

ਰੂਸੀ ਵਿਸਤਾਰ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਗਈ

Prut River
ਬਨਾਤ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਅਤੇ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ (1717-1739) ਦੇ ਅਸਥਾਈ ਨੁਕਸਾਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਅਠਾਰਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਡੈਨਿਊਬ ਅਤੇ ਸਾਵਾ 'ਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਰਹੱਦ ਸਥਿਰ ਰਹੀ।ਰੂਸੀ ਵਿਸਤਾਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਵਧ ਰਿਹਾ ਖ਼ਤਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ।ਇਸ ਅਨੁਸਾਰ, ਕੇਂਦਰੀ ਯੂਕਰੇਨ (1700-1721 ਦੇ ਮਹਾਨ ਉੱਤਰੀ ਯੁੱਧ ਦਾ ਹਿੱਸਾ) ਵਿੱਚ 1709 ਦੀ ਪੋਲਟਾਵਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਰੂਸੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਹਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਵੀਡਨ ਦੇ ਰਾਜਾ ਚਾਰਲਸ XII ਦਾ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਹਿਯੋਗੀ ਵਜੋਂ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਚਾਰਲਸ XII ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸੁਲਤਾਨ ਅਹਿਮਦ III ਨੂੰ ਰੂਸ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ।1710-1711 ਦਾ ਰੂਸੋ-ਓਟੋਮਨ ਯੁੱਧ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰੂਥ ਰਿਵਰ ਮੁਹਿੰਮ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰੂਸ ਦੇ ਜ਼ਾਰਡੋਮ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਸੰਖੇਪ ਫੌਜੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਸੀ।ਮੁੱਖ ਲੜਾਈ 18-22 ਜੁਲਾਈ 1711 ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸਟਾਨਿਲੇਸਟੀ (ਸਟੈਨੀਲੇਸਟੀ) ਦੇ ਨੇੜੇ ਪ੍ਰੂਥ ਨਦੀ ਦੇ ਬੇਸਿਨ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਜਦੋਂ ਜ਼ਾਰ ਪੀਟਰ ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਰੂਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਯੁੱਧ ਦੇ ਐਲਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੋਲਦਾਵੀਆ ਦੀ ਓਟੋਮੈਨ ਵਾਸਲ ਰਿਆਸਤ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ।5,000 ਮੋਲਦਾਵੀਅਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਤਿਆਰ 38,000 ਰੂਸੀ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਬਾਲਤਾਸੀ ਮਹਿਮੇਤ ਪਾਸ਼ਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਦੁਆਰਾ ਘਿਰੇ ਹੋਏ ਪਾਏ ਗਏ।ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਅਤੇ ਭਾਰੀ ਜਾਨੀ ਨੁਕਸਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਾਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਅਜ਼ੋਵ ਦੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੇ ਪ੍ਰੂਥ ਦੀ ਸੰਧੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਐਡਰੀਨੋਪਲ ਦੀ ਸੰਧੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਜਿੱਤ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ ਸੀ, ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ-ਯੁੱਧ ਪੱਖੀ ਪਾਰਟੀ ਨੇ ਬਾਲਟਾਕੀ ਮਹਿਮਤ ਪਾਸ਼ਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਮ ਰਾਏ ਬਦਲ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਪੀਟਰ ਮਹਾਨ ਤੋਂ ਰਿਸ਼ਵਤ ਲੈਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਬਾਲਤਾਕੀ ਮਹਿਮੇਤ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਦਫਤਰ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
▲
●
ਓਟੋਮੈਨ ਮੋਰਿਆ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ
ਓਟੋਮੈਨ ਮੋਰਿਆ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ. ©HistoryMaps
1714 Dec 9 - 1718 Jul 21

ਓਟੋਮੈਨ ਮੋਰਿਆ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ

Peloponnese, Greece
ਸੱਤਵੀਂ ਓਟੋਮੈਨ-ਵੈਨੇਸ਼ੀਅਨ ਜੰਗ 1714 ਅਤੇ 1718 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵੇਨਿਸ ਗਣਰਾਜ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਦੋ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਆਖਰੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਸੀ, ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਦੀ ਜਿੱਤ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਵਿੱਚ ਵੈਨਿਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਕਬਜ਼ੇ ਦੇ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਇਆ, ਪੇਲੋਪੋਨੀਜ਼ (ਮੋਰੀਆ)।1716 ਵਿੱਚ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਦਖਲ ਦੁਆਰਾ ਵੇਨਿਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਨੇ 1718 ਵਿੱਚ ਪਾਸਾਰੋਵਿਟਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਉੱਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਿਆ।ਇਸ ਜੰਗ ਨੂੰ ਦੂਸਰੀ ਮੋਰੀਅਨ ਜੰਗ, ਛੋਟੀ ਜੰਗ ਜਾਂ ਕਰੋਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਸਿੰਜ ਦੀ ਜੰਗ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
▲
●
ਓਟੋਮਨ ਹੋਰ ਬਾਲਕਨ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ
Petrovaradin ਦੀ ਲੜਾਈ. ©Jan Pieter van Bredael
1716 Apr 13 - 1718 Jul 21

ਓਟੋਮਨ ਹੋਰ ਬਾਲਕਨ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ

Smederevo, Serbia
ਕਾਰਲੋਵਿਟਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਦੇ ਗਾਰੰਟਰ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਵਜੋਂ, ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਸਨੇ ਅਪ੍ਰੈਲ 1716 ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ। 1716 ਵਿੱਚ, ਸੇਵੋਏ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸ ਯੂਜੀਨ ਨੇ ਪੈਟਰੋਵਰਦੀਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਤੁਰਕਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ।ਬਨਾਟ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਟਿਮੀਸੋਆਰਾ ਨੂੰ ਅਕਤੂਬਰ 1716 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਿੰਸ ਯੂਜੀਨ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਗਲੇ ਸਾਲ, ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ 21 ਜੁਲਾਈ 1718 ਨੂੰ ਪਾਸਾਰੋਵਿਟਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਉੱਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ।ਹੈਬਸਬਰਗਜ਼ ਨੇ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ, ਟੇਮੇਸਵਰ (ਹੰਗਰੀ ਵਿੱਚ ਆਖ਼ਰੀ ਓਟੋਮੈਨ ਕਿਲ੍ਹਾ), ਬਨਾਤ ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਸਰਬੀਆ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਿਆ।ਵਲਾਚੀਆ (ਇੱਕ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰ ਓਟੋਮੈਨ ਵਾਸਲ) ਨੇ ਓਲਟੇਨੀਆ (ਘੱਟ ਵਾਲਾਚੀਆ) ਨੂੰ ਹੈਬਸਬਰਗ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਕ੍ਰਾਇਓਵਾ ਦੇ ਬਨਾਤ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਡੈਨਿਊਬ ਨਦੀ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ।ਸਮਝੌਤਾ ਵੇਨਿਸ ਲਈ ਮੋਰਿਆ ਨੂੰ ਓਟੋਮਾਨਸ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਇਸਨੇ ਆਇਓਨੀਅਨ ਟਾਪੂਆਂ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਡਾਲਮਾਟੀਆ ਵਿੱਚ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ।
▲
●
ਟਿਊਲਿਪ ਪੀਰੀਅਡ
ਅਹਿਮਦ III ਦਾ ਫੁਹਾਰਾ ਟਿਊਲਿਪ ਪੀਰੀਅਡ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ ਉਦਾਹਰਨ ਹੈ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1718 Jul 21 - 1730 Sep 28

ਟਿਊਲਿਪ ਪੀਰੀਅਡ

Türkiye
ਟਿਊਲਿਪ ਪੀਰੀਅਡ 21 ਜੁਲਾਈ 1718 ਨੂੰ ਪਾਸਾਰੋਵਿਟਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 28 ਸਤੰਬਰ 1730 ਨੂੰ ਪੈਟਰੋਨਾ ਹਲੀਲ ਵਿਦਰੋਹ ਤੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਸਮਾਂ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਮੋੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਸੁਲਤਾਨ ਅਹਿਮਦ III ਦੇ ਜਵਾਈ, ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਨੇਵਸ਼ੀਰਲੀ ਦਮਤ ਇਬਰਾਹਿਮ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ, ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਨਵੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ 1720 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੌਰਾਨ ਪਹਿਲੀ ਓਟੋਮੈਨ-ਭਾਸ਼ਾ ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, [31] ਅਤੇ ਵਣਜ ਅਤੇ ਉਦਯੋਗ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ।ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਵਪਾਰਕ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਮਾਲੀਏ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ, ਜੋ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸੀ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਅਦਾਲਤ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਜਨਤਕ ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ।ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਖੁਦ ਟਿਊਲਿਪ ਬਲਬਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸ਼ੌਕੀਨ ਸੀ, ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਦੇ ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਟਿਊਲਿਪ ਦੀ ਬੇਅੰਤ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਮੌਸਮੀਤਾ ਦਾ ਵੀ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਪਹਿਰਾਵੇ ਦੇ ਓਟੋਮੈਨ ਮਿਆਰ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਵਸਤੂ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨੇ ਟਿਊਲਿਪ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜਨੂੰਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ।ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਤੁਸੀਂ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਆਰਟਸ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਰੇਸ਼ਮ ਅਤੇ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਤੱਕ ਟਿਊਲਿਪਸ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹੋ।ਟਿਊਲਿਪ ਬਲਬ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਲੱਭੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਸਨ;ਕੁਲੀਨ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੰਗ ਵਧ ਗਈ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਘਰਾਂ ਅਤੇ ਬਗੀਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲੱਭੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਸਨ।
▲
●
ਕ੍ਰੀਮੀਆ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ-ਰੂਸੋ ਸੰਘਰਸ਼
ਰੂਸੀ ਇੰਪੀਰੀਅਲ ਆਰਮੀ (18 ਸਦੀ)। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1735 May 31 - 1739 Oct 3

ਕ੍ਰੀਮੀਆ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ-ਰੂਸੋ ਸੰਘਰਸ਼

Crimea
ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ 1735-1739 ਦੀ ਰੂਸ-ਤੁਰਕੀ ਜੰਗ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਪਰਸ਼ੀਆ ਨਾਲ ਜੰਗ ਅਤੇ ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਤਾਤਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜਾਰੀ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਕਾਰਨ ਹੋਈ ਸੀ।[46] ਯੁੱਧ ਨੇ ਕਾਲੇ ਸਾਗਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਲਈ ਰੂਸ ਦੇ ਜਾਰੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਵੀ ਦਰਸਾਇਆ।1737 ਵਿੱਚ, ਹੈਬਸਬਰਗ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਰੂਸ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਵਿੱਚ 1737-1739 ਦੇ ਆਸਟ੍ਰੋ-ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
▲
●
ਓਟੋਮਨ ਰੂਸੀਆਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਜ਼ਮੀਨ ਗੁਆ ​​ਦਿੰਦਾ ਹੈ
ਚੇਸਮੇ ਦੀ ਲੜਾਈ, 1770 ਵਿੱਚ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਬੇੜੇ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1768 Jan 1 - 1774

ਓਟੋਮਨ ਰੂਸੀਆਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਜ਼ਮੀਨ ਗੁਆ ​​ਦਿੰਦਾ ਹੈ

Eastern Europe
1768-1774 ਦਾ ਰੂਸੋ-ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਸੰਘਰਸ਼ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰੂਸੀ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ ਸੀ।ਰੂਸ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੇ ਮੋਲਦਾਵੀਆ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ, ਬਗ ਅਤੇ ਡਨੀਪਰ ਨਦੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਯੇਦੀਸਾਨ, ਅਤੇ ਕ੍ਰੀਮੀਆ ਨੂੰ ਰੂਸੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆਇਆ।ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ, ਕਾਫ਼ੀ ਖੇਤਰੀ ਜਿੱਤਾਂ ਹੋਈਆਂ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੋਂਟਿਕ-ਕੈਸਪੀਅਨ ਸਟੈਪ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਉੱਤੇ ਸਿੱਧੀ ਜਿੱਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਘੱਟ ਓਟੋਮੈਨ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਯੂਰਪੀਅਨ ਕੂਟਨੀਤਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਤੁਲਨ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣਾ ਜੋ ਕਿ ਦੂਜੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਰਾਜਾਂ ਲਈ ਸਵੀਕਾਰਯੋਗ ਸੀ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ ਉੱਤੇ ਸਿੱਧੇ ਰੂਸੀ ਅਧਿਕਾਰ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਸੀ।ਫਿਰ ਵੀ, ਰੂਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੀਆਂ ਮੁਢਲੀਆਂ ਫੌਜੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਮਜ਼ੋਰ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ, ਸੱਤ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਜੰਗ ਦੇ ਅੰਤ, ਅਤੇ ਪੋਲਿਸ਼ ਮਾਮਲਿਆਂ ਤੋਂ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ।ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੂਟਨੀਤਕ ਹਾਰਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯੂਰਪ ਲਈ ਖ਼ਤਰੇ ਵਜੋਂ ਇਸਦੀ ਗਿਰਾਵਟ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਆਰਥੋਡਾਕਸ ਬਾਜਰੇ ਉੱਤੇ ਇਸਦੇ ਨਿਵੇਕਲੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ, ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਸਵਾਲ ਉੱਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਝਗੜੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਜੋ ਕਿ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਪਤਨ ਤੱਕ ਯੂਰਪੀਅਨ ਕੂਟਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੋਵੇਗੀ। ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਬਾਅਦ.1774 ਦੀ ਕੁਕੁਕ ਕੇਨਾਰਕਾ ਦੀ ਸੰਧੀ ਨੇ ਯੁੱਧ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ-ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਵਾਲੇਚੀਆ ਅਤੇ ਮੋਲਦਾਵੀਆ ਦੇ ਈਸਾਈ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਪੂਜਾ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ।18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੱਕ, ਰੂਸ ਨਾਲ ਜੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਹਾਰਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਪੀਟਰ ਮਹਾਨ ਦੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨੇ ਰੂਸੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਨਾਰਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਓਟੋਮਾਨ ਨੂੰ ਪੱਛਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਤਾਲਮੇਲ ਰੱਖਣਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਹੋਰ ਹਾਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਤਕਨਾਲੋਜੀ.[55]
▲
●
ਓਟੋਮੈਨ ਮਿਲਟਰੀ ਸੁਧਾਰ
1796 ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜ਼ੀਅਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਆਪਣੇ ਮਿਲਟਰੀ ਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਜਨਰਲ ਔਬਰਟ-ਦੁਬਏਟ, ਐਂਟੋਇਨ-ਲੌਰੇਂਟ ਕੈਸਟਲਨ ਦੁਆਰਾ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1787 Jan 1

ਓਟੋਮੈਨ ਮਿਲਟਰੀ ਸੁਧਾਰ

Türkiye
ਜਦੋਂ ਸੇਲਿਮ III 1789 ਵਿੱਚ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਫੌਜੀ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਗਈ।ਸੁਲਤਾਨ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਘੇਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਸਨ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ।ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸਮਾਜਿਕ ਤਬਦੀਲੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।ਸੇਲਿਮ III ਨੇ 1789 ਤੋਂ 1807 ਵਿੱਚ ਅਕੁਸ਼ਲ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀ ਸ਼ਾਹੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ "ਨਿਜ਼ਾਮ-ਏ ਸੇਡਿਦ" [ਨਵੀਂ ਆਰਡਰ] ਫੌਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।ਪੁਰਾਣੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫੌਜੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੱਦ ਤੱਕ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਸੈਲੀਮ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਫੌਜੀ ਰੂਪਾਂ ਦਾ ਨੇੜਿਓਂ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ।ਇਹ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਫੌਜ ਲਈ ਮਹਿੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਖਜ਼ਾਨਾ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੋਇਆ ਕਿ ਪੋਰਟੇ ਕੋਲ ਹੁਣ ਆਧੁਨਿਕ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਲੈਸ ਇੱਕ ਕੁਸ਼ਲ, ਯੂਰਪੀਅਨ-ਸਿੱਖਿਅਤ ਫੌਜ ਸੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ 10,000 ਤੋਂ ਘੱਟ ਸੈਨਿਕ ਸਨ ਜਦੋਂ ਪੱਛਮੀ ਫੌਜਾਂ 10 ਤੋਂ 50 ਗੁਣਾ ਵੱਡੀਆਂ ਸਨ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਸੁਲਤਾਨ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਰਵਾਇਤੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਗਾਜ਼ਾ ਅਤੇ ਰੋਜ਼ੇਟਾ ਵਿਖੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਬਲ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਘੱਟ ਹੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।1807 ਵਿੱਚ ਸੇਲਿਮ ਦੇ ਤਖਤਾਪਲਟ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆਵਾਦੀ ਤੱਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਵੀਂ ਫੌਜ ਨੂੰ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਨਵੀਂ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਦਾ ਮਾਡਲ ਬਣ ਗਈ।[35] [36]
▲
●
ਮਿਸਰ 'ਤੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਹਮਲਾ
ਪਿਰਾਮਿਡ ਦੀ ਲੜਾਈ, ਲੁਈਸ-ਫ੍ਰੈਂਕੋਇਸ, ਬੈਰਨ ਲੇਜੁਨ, 1808 ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1798 Jul 1 - 1801 Sep 2

ਮਿਸਰ 'ਤੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਹਮਲਾ

Egypt
ਉਸ ਸਮੇਂ,ਮਿਸਰ 1517 ਤੋਂ ਇੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਸਿੱਧੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਸੱਤਾਧਾਰੀਮਾਮਲੂਕ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਮਤਭੇਦ ਦੇ ਨਾਲ, ਵਿਗਾੜ ਵਿੱਚ ਸੀ।ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ, "ਮਿਸਰ" ਫੈਸ਼ਨ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰਾਂ 'ਤੇ ਸੀ - ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਮਿਸਰ ਪੱਛਮੀ ਸਭਿਅਤਾ ਦਾ ਪੰਘੂੜਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।ਮਿਸਰ ਅਤੇ ਸੀਰੀਆ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਮੁਹਿੰਮ (1798-1801) ਮਿਸਰ ਅਤੇ ਸੀਰੀਆ ਦੇ ਓਟੋਮੈਨ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਬੋਨਾਪਾਰਟ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਵਪਾਰਕ ਹਿੱਤਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਅਤੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨਕ ਉੱਦਮ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਹ 1798 ਦੀ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਮੁੱਖ ਉਦੇਸ਼ ਸੀ, ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੀਆਂ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਾਲਟਾ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਟਾਪੂ ਕ੍ਰੀਟ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰੀਆ ਦੀ ਬੰਦਰਗਾਹ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ।ਇਹ ਮੁਹਿੰਮ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਹਾਰ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚੋਂ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਹੋਈ।ਵਿਸ਼ਾਲ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਯੁੱਧਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ, ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਰਬ ਸੰਸਾਰ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ।ਹਮਲੇ ਨੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਲਈ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੀ ਫੌਜੀ, ਤਕਨੀਕੀ ਅਤੇ ਸੰਗਠਨਾਤਮਕ ਉੱਤਮਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ।ਇਸ ਨਾਲ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੀਆਂ ਸਮਾਜਿਕ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਆਈਆਂ।ਹਮਲੇ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਕਾਢਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਪ੍ਰੈਸ, ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਦਾਰਵਾਦ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ, ਨੂੰ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਪਾਸ਼ਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਮਿਸਰ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਵੱਲ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਨਾਹਦਾ, ਜਾਂ ਅਰਬ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ।ਆਧੁਨਿਕਤਾਵਾਦੀ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਲਈ, ਫ੍ਰੈਂਚ ਆਗਮਨ ਆਧੁਨਿਕ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।[53] ਪਿਰਾਮਿਡਜ਼ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੁਆਰਾ ਰਵਾਇਤੀ ਮਾਮਲੂਕ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੀ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਤਬਾਹੀ ਨੇ ਵਿਆਪਕ ਫੌਜੀ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਸਲਿਮ ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਯਾਦ ਦਿਵਾਇਆ।[54]
▲
●
ਸਰਬੀਆਈ ਇਨਕਲਾਬ
ਮਿਸਰ ਦੀ ਲੜਾਈ, ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ. ©Afanasij Scheloumoff
1804 Feb 14 - 1817 Jul 26

ਸਰਬੀਆਈ ਇਨਕਲਾਬ

Balkans
ਸਰਬੀਆਈ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਸਰਬੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਰੋਹ ਅਤੇ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਤਬਦੀਲੀ ਸੀ ਜੋ 1804 ਅਤੇ 1835 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ ਇਹ ਖੇਤਰ ਇੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬਾਗੀ ਖੇਤਰ, ਇੱਕ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ, ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਸਰਬੀਆ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।[56] ਪੀਰੀਅਡ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਹਿੱਸਾ, 1804 ਤੋਂ 1817 ਤੱਕ, ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਇੱਕ ਹਿੰਸਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਵਿਦਰੋਹ ਹੋਏ, ਇੱਕ ਜੰਗਬੰਦੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ।ਬਾਅਦ ਦੀ ਮਿਆਦ (1817-1835) ਨੇ ਵਧਦੀ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਸਰਬੀਆ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਏਕੀਕਰਨ ਦੇਖੀ, ਜਿਸਦਾ ਸਿੱਟਾ 1830 ਅਤੇ 1833 ਵਿੱਚ ਸਰਬੀਆਈ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਰਾਸਤੀ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਖੇਤਰੀ ਵਿਸਥਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ।[57] 1835 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੇ ਲਿਖਤੀ ਸੰਵਿਧਾਨ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣ ਨੇ ਸਾਮੰਤਵਾਦ ਅਤੇ ਗੁਲਾਮਦਾਰੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸੁਜ਼ਰੇਨ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੇ ਆਧੁਨਿਕ ਸਰਬੀਆ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ।[58] 1815 ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ, ਓਬਰੇਨੋਵਿਕ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਗਵਰਨਰ ਮਾਰਸ਼ਲੀ ਅਲੀ ਪਾਸ਼ਾ ਵਿਚਕਾਰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰਤਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ।ਨਤੀਜਾ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਸਰਬੀਆਈ ਰਿਆਸਤ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਸੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਪੋਰਟੇ (ਸਾਲਾਨਾ ਟੈਕਸ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ) ਦਾ ਇੱਕ ਜਾਗੀਰ ਰਾਜ ਸੀ, ਇਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਰਾਜ ਸੀ।
▲
●
ਕਬਾਕੀ ਮੁਸਤਫਾ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅਸਲ ਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ
ਕਬਾਕੀ ਮੁਸਤਫਾ ©HistoryMaps
1807 May 25 - May 29

ਕਬਾਕੀ ਮੁਸਤਫਾ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅਸਲ ਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ

İstanbul, Türkiye
ਸੁਧਾਰਵਾਦੀ ਸੁਲਤਾਨ ਸੈਲੀਮ III ਜੋ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਧੀਨ ਸੀ, ਨੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੂੰ ਨਿਜ਼ਾਮੀ ਸੈਡਿਟ (ਨਵਾਂ ਆਰਡਰ) ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹਨਾਂ ਯਤਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆਵਾਦੀਆਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।ਜੈਨੀਸਰੀ ਪੱਛਮੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ ਮੱਧਕਾਲੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਿਮ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ।ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੂੰ ਸਮਰਥਨ ਦੇਣ ਲਈ ਨਵੇਂ ਟੈਕਸਾਂ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਪੋਰਟੇ ਦੇ ਆਮ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਕਾਰਨ ਮੱਧ ਵਰਗ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਵੀ ਨਿਜ਼ਾਮੀ ਸਿਡਿਟ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ।[85]25 ਮਈ 1807 ਨੂੰ ਬੋਸਫੋਰਸ ਦੇ ਮੰਤਰੀ, ਰਾਇਫ ਮਹਿਮਤ ਨੇ ਯਾਮਕ (ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਜੋ ਯੂਕਰੇਨ ਦੇ ਕੋਸੈਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬੋਸਫੋਰਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਸੀ) ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਵਰਦੀ ਪਹਿਨਣ ਲਈ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸੀ ਕਿ ਅਗਲਾ ਕਦਮ ਆਧੁਨਿਕ ਸਿਖਲਾਈ ਹੋਵੇਗੀ।ਪਰ ਯਮਕਾਂ ਨੇ ਇਹ ਵਰਦੀਆਂ ਪਹਿਨਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਰਾਇਫ ਮਹਿਮਤ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ।ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਦਰੋਹ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਫਿਰ ਯਾਮਕਾਂ ਨੇ ਲਗਭਗ 30 ਕਿਲੋਮੀਟਰ (19 ਮੀਲ) ਦੂਰ ਰਾਜਧਾਨੀ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਨੇਤਾ ਚੁਣਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਬਾਕੀ ਮੁਸਤਫਾ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨੇਤਾ ਚੁਣ ਲਿਆ।(ਫ੍ਰੈਂਚ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚਕਾਰ ਚੌਥੇ ਗੱਠਜੋੜ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਸਹਿਜ ਹਥਿਆਰਬੰਦੀ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਫੌਜ ਦਾ ਮੁੱਖ ਹਿੱਸਾ ਲੜਾਈ ਦੇ ਮੋਰਚੇ ਵਿੱਚ ਸੀ)।ਕਾਬਾਕੀ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਅਤੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਕਾਬਾਕੀ ਕੋਸੇ ਮੂਸਾ ਅਤੇ ਸ਼ੇਖ ਉਲ-ਇਸਲਾਮ ਟੋਪਲ ਅਤਾਉੱਲਾ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਧੀਨ ਸੀ।ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅਦਾਲਤ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉੱਚ ਦਰਜੇ ਦੇ ਨਿਜ਼ਾਮੀ ਕੈਡਿਟ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਦੇ 11 ਨਾਮਾਂ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਸੂਚੀ ਦਿੱਤੀ।ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦੇ ਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਨਿਜ਼ਾਮੀ ਕੈਡਿਟ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਵਿੱਚ ਬਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਸੁਲਤਾਨ ਨੂੰ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣਾ ਪਿਆ।ਉਸਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਐਲਾਨ ਵੀ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਦੋ ਓਟੋਮੈਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ (ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨ ਅਰਥਾਤ ਮੁਸਤਫਾ IV ਅਤੇ ਮਹਿਮੂਦ II) ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।ਇਸ ਆਖਰੀ ਕਦਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 29 ਮਈ 1807 ਨੂੰ ਸੈਲੀਮ III ਨੇ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ (ਜਾਂ ਅਤਾਉੱਲਾ ਦੇ [ਫਤਵੇ] ਦੁਆਰਾ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ)।
▲
●
Play button
1821 Feb 21 - 1829 Sep 12

ਯੂਨਾਨੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਜੰਗ

Greece
ਯੂਨਾਨੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਕੋਈ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਘਟਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ;ਓਟੋਮੈਨ ਯੁੱਗ ਦੇ ਪੂਰੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੌਰਾਨ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਕਈ ਅਸਫਲ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਹੋਈਆਂ।1814 ਵਿੱਚ, ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੁਆਰਾ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਗ੍ਰੀਸ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਾਉਣ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਫਿਲੀਕੀ ਈਟੇਰੀਆ (ਸੋਸਾਇਟੀ ਆਫ ਫ੍ਰੈਂਡਜ਼) ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਸੰਗਠਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਆਮ ਸੀ।ਫਿਲਕੀ ਈਟੇਰੀਆ ਨੇ ਪੇਲੋਪੋਨੀਜ਼, ਡੈਨੂਬੀਅਨ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲਿਟੀਜ਼ ਅਤੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਬਗ਼ਾਵਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ।ਪਹਿਲੀ ਬਗ਼ਾਵਤ 21 ਫਰਵਰੀ 1821 ਨੂੰ ਡੈਨੂਬੀਅਨ ਰਿਆਸਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ, ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਔਟੋਮਨ ਦੁਆਰਾ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਹਨਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੇ ਪੈਲੋਪੋਨੀਜ਼ (ਮੋਰੀਆ) ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 17 ਮਾਰਚ 1821 ਨੂੰ, ਮਨੀਅਟਸ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਯੁੱਧ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ।ਸਤੰਬਰ 1821 ਵਿੱਚ, ਥੀਓਡੋਰੋਸ ਕੋਲੋਕੋਟ੍ਰੋਨਿਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ, ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਨੇ ਤ੍ਰਿਪੋਲਿਤਸਾ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ।ਕ੍ਰੀਟ, ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਬਗ਼ਾਵਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ, ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਅਸਥਾਈ ਯੂਨਾਨੀ ਫਲੀਟਾਂ ਨੇ ਏਜੀਅਨ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਬਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਦੁਆਰਾ ਆਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ।ਓਟੋਮਨ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇਮਿਸਰ ਦੇ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ, ਜੋ ਖੇਤਰੀ ਲਾਭਾਂ ਦੇ ਬਦਲੇ ਵਿਦਰੋਹ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ, ਇਬਰਾਹਿਮ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫੌਜ ਨਾਲ ਗ੍ਰੀਸ ਭੇਜਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ।ਇਬਰਾਹਿਮ ਫਰਵਰੀ 1825 ਵਿੱਚ ਪੈਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਉਤਰਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਸਾਲ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਨੂੰ ਮਿਸਰ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਇਆ।ਮਿਸੋਲੋਂਗੀ ਕਸਬਾ ਅਪ੍ਰੈਲ 1826 ਵਿਚ ਤੁਰਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਸਾਲ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਡਿੱਗ ਪਿਆ।ਮਨੀ ਦੇ ਅਸਫਲ ਹਮਲੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਏਥਨਜ਼ ਵੀ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਨਕਲਾਬੀ ਮਨੋਬਲ ਘਟ ਗਿਆ।ਉਸ ਸਮੇਂ, ਤਿੰਨ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ - ਰੂਸ , ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਅਤੇ ਫਰਾਂਸ - ਨੇ ਦਖਲ ਦੇਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, 1827 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਜਲ ਸੈਨਾ ਸਕੁਐਡਰਨ ਨੂੰ ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ। ਖਬਰਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿ ਸੰਯੁਕਤ ਓਟੋਮੈਨ-ਮਿਸਰ ਦਾ ਬੇੜਾ ਹਾਈਡ੍ਰਾ ਦੇ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਸਹਿਯੋਗੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਫਲੀਟਾਂ ਨੇ ਨਾਵਾਰੀਨੋ ਵਿਖੇ ਓਟੋਮੈਨ ਜਲ ਸੈਨਾ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ।ਇੱਕ ਹਫ਼ਤਾ-ਲੰਬੇ ਤਣਾਅ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਨਵਾਰਿਨੋ ਦੀ ਲੜਾਈ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ-ਮਿਸਰ ਦੇ ਬੇੜੇ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਲਹਿਰ ਮੋੜ ਦਿੱਤੀ।1828 ਵਿੱਚ, ਮਿਸਰ ਦੀ ਫੌਜ ਇੱਕ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਮੁਹਿੰਮ ਬਲ ਦੇ ਦਬਾਅ ਹੇਠ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਈ।ਪੈਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਗਾਰਿਸਨਾਂ ਨੇ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਕੇਂਦਰੀ ਗ੍ਰੀਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ।ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਰੂਸ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਰੂਸੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੇ ਨੇੜੇ ਬਾਲਕਨ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।ਇਸਨੇ ਔਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਐਡਰੀਨੋਪਲ ਦੀ ਸੰਧੀ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨੀ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਅਤੇ ਸਰਬੀਆ ਅਤੇ ਰੋਮਾਨੀਆ ਦੀਆਂ ਰਿਆਸਤਾਂ ਲਈ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ।ਨੌਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਯੂਨਾਨ ਨੂੰ ਆਖਰਕਾਰ ਫਰਵਰੀ 1830 ਦੇ ਲੰਡਨ ਪ੍ਰੋਟੋਕੋਲ ਦੇ ਤਹਿਤ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਰਾਜ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। 1832 ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਗੱਲਬਾਤ ਦੇ ਕਾਰਨ ਲੰਡਨ ਕਾਨਫਰੰਸ ਅਤੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀ ਸੰਧੀ ਹੋਈ, ਜਿਸ ਨੇ ਨਵੇਂ ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਅੰਤਮ ਸਰਹੱਦਾਂ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿੰਸ ਓਟੋ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਬਾਵੇਰੀਆ ਦਾ।
▲
●
ਸ਼ੁਭ ਘਟਨਾ
ਸਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਜੈਨੀਸਰੀ ਕੋਰ ਨੇ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਆਪਣੀ ਫੌਜੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੱਦ ਤੱਕ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ। ©Anonymous
1826 Jun 15

ਸ਼ੁਭ ਘਟਨਾ

İstanbul, Türkiye
17ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਤੱਕ, ਜੈਨੀਸਰੀ ਕੋਰ ਨੇ ਇੱਕ ਕੁਲੀਨ ਫੌਜੀ ਬਲ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਖ਼ਾਨਦਾਨੀ ਵਰਗ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਟੈਕਸ ਅਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਛੋਟ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਾਕੀ ਆਬਾਦੀ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪ੍ਰਤੀਕੂਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 1575 ਵਿੱਚ 20,000 ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ 1826 ਵਿੱਚ 135,000 ਹੋ ਗਈ, ਲਗਭਗ 250 ਸਾਲ ਬਾਅਦ।[37] ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਿਪਾਹੀ ਨਹੀਂ ਸਨ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਸਾਮਰਾਜ ਤੋਂ ਤਨਖਾਹ ਇਕੱਠੀ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੋਰ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨੇ ਰਾਜ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਵੀਟੋ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਨਿਰੰਤਰ ਪਤਨ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ ਸੀ।ਕੋਈ ਵੀ ਸੁਲਤਾਨ ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਦੇ ਰੁਤਬੇ ਜਾਂ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੂੰ ਜਾਂ ਤਾਂ ਤੁਰੰਤ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਜਾਂ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜੈਨੀਸਰੀ ਕੋਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੌਕੇ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਵਧਦੀ ਰਹੀ, ਇਸਨੇ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਯੂਰਪ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਲਈ, ਇਸ ਨੂੰ ਜੈਨੀਸਰੀ ਕੋਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਧੁਨਿਕ ਫੌਜ ਨਾਲ ਬਦਲਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।ਜਦੋਂ ਮਹਿਮੂਦ ਦੂਜੇ ਨੇ ਨਵੀਂ ਫੌਜ ਬਣਾਉਣੀ ਅਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਬੰਦੂਕਧਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ 'ਤੇ ਲੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਨੇ ਬਗਾਵਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਲੜੇ, ਪਰ ਫੌਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਤਮ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਆਪਣੀਆਂ ਬੈਰਕਾਂ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ।ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਵਿਰੋਧੀ ਜੈਨੀਸਰੀ ਫੋਰਸ, ਜੋ ਕਿ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਸੀ, ਵਿੱਚ ਸਥਾਨਕ ਨਿਵਾਸੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ ਜੋ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਜੈਨੀਸਰੀ ਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦੇ ਸਨ।ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਫੌਜ, ਸੇਕਬਾਨ-ਸਿਡੈਟ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਯੂਰਪੀਅਨ ਲਾਈਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਗਠਿਤ ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ (ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਨਵੀਂ ਫੌਜ ਤੁਰਕੀ-ਦਬਦਬਾ ਹੋਵੇਗੀ)।ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸੰਸਥਾ ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਰੁਮੇਲੀਆ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਮਝਿਆ, ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਨੂੰ ਭੰਗ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦੇਣਗੇ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਗਾਵਤ ਕੀਤੀ, ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਮਹਿਲ ਵੱਲ ਵਧਦੇ ਹੋਏ.ਮਹਿਮੂਦ II ਨੇ ਫਿਰ ਪਵਿੱਤਰ ਟਰੱਸਟ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂਪੈਗੰਬਰ ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਬੈਨਰ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਲਿਆਇਆ, ਸਾਰੇ ਸੱਚੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਇਸ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਸਨ।[38] ਅਗਲੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਜੈਨੀਸਰੀ ਬੈਰਕਾਂ ਨੂੰ ਤੋਪਖਾਨੇ ਦੀ ਅੱਗ ਦੁਆਰਾ ਅੱਗ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ 4,000 ਜੈਨੀਸਰੀ ਮੌਤਾਂ ਹੋਈਆਂ;ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਭਾਰੀ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਹੋਰ ਵੀ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ।ਬਚੇ ਹੋਏ ਜਾਂ ਤਾਂ ਭੱਜ ਗਏ ਜਾਂ ਕੈਦ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ, ਸੁਲਤਾਨ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲਈ ਗਈ।1826 ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ, ਬਾਕੀ ਬਚੇ ਬਲ ਦਾ ਗਠਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਏ ਗਏ ਜੈਨੀਸਰੀ ਨੂੰ ਥੈਸਾਲੋਨੀਕੀ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਵੱਢ ਕੇ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ "ਬਲੱਡ ਟਾਵਰ" ਕਿਹਾ ਜਾਣ ਲੱਗਾ।ਜੈਨੀਸਰੀ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲਈਆਂ ਗਈਆਂ।ਛੋਟੇ ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਂ ਤਾਂ ਜਲਾਵਤਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਾਂ ਕੈਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਜੈਨੀਸਰੀ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਲੀਨ ਆਰਡਰ ਦਾ ਅੰਤ ਹੋ ਗਿਆ।ਸੁਲਤਾਨ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈਣ ਲਈ ਮਹਿਮੂਦ II ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਆਧੁਨਿਕ ਕੋਰ, ਅਸਕੀਰ-ਏ ਮਨਸੂਰੇ-ਏ ਮੁਹੰਮਦੀਏ ("ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਜੇਤੂ ਸਿਪਾਹੀ") ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।
▲
●
1828 - 1908
ਗਿਰਾਵਟ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨornament
ਅਲਜੀਰੀਆ ਫਰਾਂਸ ਤੋਂ ਹਾਰ ਗਿਆ
"ਫੈਨ ਅਫੇਅਰ" ਜੋ ਕਿ ਹਮਲੇ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਸੀ. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1830 Jun 14 - Jul 7

ਅਲਜੀਰੀਆ ਫਰਾਂਸ ਤੋਂ ਹਾਰ ਗਿਆ

Algiers, Algeria
ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਯੁੱਧਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਅਲਜੀਅਰਜ਼ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਵਪਾਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਫਾਇਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਫਰਾਂਸ ਦੁਆਰਾ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਕਰਜ਼ੇ 'ਤੇ ਖਰੀਦੇ ਗਏ ਭੋਜਨ ਦੇ ਵੱਡੇ ਆਯਾਤ ਦਾ।ਅਲਜੀਅਰਜ਼ ਦੇ ਡੇ ਨੇ ਟੈਕਸਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਲਗਾਤਾਰ ਘਟਦੇ ਮਾਲੀਏ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਜਿਸਦਾ ਸਥਾਨਕ ਕਿਸਾਨੀ ਦੁਆਰਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਵਧਦੀ ਅਸਥਿਰਤਾ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਵਪਾਰੀ ਸ਼ਿਪਿੰਗ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਧਦੀ ਪਾਈਰੇਸੀ ਵੱਲ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ।1827 ਵਿੱਚ, ਹੁਸੈਨ ਡੇ, ਅਲਜੀਰੀਆ ਦੇ ਡੇ, ਨੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਲਈ ਸਪਲਾਈ ਖਰੀਦ ਕੇ 1799 ਵਿੱਚ 28 ਸਾਲ ਪੁਰਾਣੇ ਕਰਜ਼ੇ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ।ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕੌਂਸਲ ਪਿਏਰੇ ਡੇਵਲ ਨੇ ਡੇਅ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀਬਖਸ਼ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਹੁਸੈਨ ਡੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫਲਾਈ-ਵਿਸਕ ਨਾਲ ਕੌਂਸਲ ਨੂੰ ਛੂਹ ਲਿਆ।ਚਾਰਲਸ ਐਕਸ ਨੇ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਲਜੀਅਰਜ਼ ਦੀ ਬੰਦਰਗਾਹ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ।ਅਲਜੀਅਰਜ਼ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ 5 ਜੁਲਾਈ 1830 ਨੂੰ ਐਡਮਿਰਲ ਡੁਪੇਰੇ ਦੇ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਬੇੜੇ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਬੰਬਾਰੀ ਅਤੇ ਲੁਈਸ ਔਗਸਟੇ ਵਿਕਟਰ ਡੀ ਘੇਸਨੇ, ਕੋਮਟੇ ਡੀ ਬੋਰਮੋਂਟ ਦੇ ਅਧੀਨ ਫੌਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਤਰਨ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ।ਫ੍ਰੈਂਚਾਂ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਡੇਲੀਕਲ ਸ਼ਾਸਕ ਹੁਸੈਨ ਡੇ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ, ਪਰ ਮੂਲ ਵਿਰੋਧ ਵਿਆਪਕ ਸੀ।ਹਮਲੇ ਨੇ ਅਲਜੀਅਰਜ਼ ਦੀ ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀ ਰੀਜੈਂਸੀ ਦੇ ਅੰਤ ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਅਲਜੀਰੀਆ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ।1848 ਵਿੱਚ, ਅਲਜੀਅਰਜ਼ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਜਿੱਤੇ ਗਏ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਅਲਜੀਰੀਆ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਤਿੰਨ ਵਿਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਵਸਥਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
▲
●
Play button
1831 Jan 1 - 1833

ਪਹਿਲੀ ਮਿਸਰੀ-ਓਟੋਮੈਨ ਜੰਗ

Syria
1831 ਵਿੱਚ, ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਪਾਸ਼ਾ ਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮੂਦ II ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗ਼ਾਵਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰੇਟਰ ਸੀਰੀਆ ਅਤੇ ਕ੍ਰੀਟ ਦੇ ਗਵਰਨਰਸ਼ਿਪ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਯੂਨਾਨੀ ਵਿਦਰੋਹ (1821-1829) ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਫੌਜੀ ਸਹਾਇਤਾ ਭੇਜਣ ਦੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜੋ ਆਖਰਕਾਰ 1830 ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੀਸ ਦੀ ਰਸਮੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਪਾਸ਼ਾ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਮਹਿੰਗਾ ਉੱਦਮ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ 1827 ਵਿੱਚ ਨਵਾਰਿਨੋ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਬੇੜਾ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਹਿਲੀਮਿਸਰੀ -ਓਟੋਮਨ ਜੰਗ (1831-1833) ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੋਈ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਫੌਜ ਨੇ, ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਇਬਰਾਹਿਮ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ ਕਮਾਨ ਹੇਠ, ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਜਦੋਂ ਇਹ ਅਨਾਟੋਲੀਆ ਵੱਲ ਕੂਚ ਕੀਤੀ, ਰਾਜਧਾਨੀ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਤੋਂ 320 ਕਿਲੋਮੀਟਰ (200 ਮੀਲ) ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੁਤਾਹਿਆ ਸ਼ਹਿਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈ।ਮਿਸਰ ਨੇ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਤੁਰਕੀ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਸਖ਼ਤ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਮੌਸਮ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕੋਨੀਆ ਵਿਖੇ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮਾਂ ਡੇਰਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਰੂਸ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕਰ ​​ਸਕੇ, ਅਤੇ ਰੂਸੀ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ, ਉਸਦੇ ਰਸਤੇ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਪੂੰਜੀ[59] ਇੱਕ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਆਉਣਾ ਇਬਰਾਹਿਮ ਦੀ ਫੌਜ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਚੁਣੌਤੀ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇਗਾ।ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਰੂਸ ਦੇ ਵਧਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸੰਤੁਲਨ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ, ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਅਤੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਦਬਾਅ ਨੇ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਅਤੇ ਇਬਰਾਹਿਮ ਨੂੰ ਕੁਤਾਹਿਆ ਦੇ ਸੰਮੇਲਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ।ਸਮਝੌਤੇ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਸੀਰੀਆ ਦੇ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਮਿਸਰ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਬਰਾਹਿਮ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਖੇਤਰ ਦਾ ਗਵਰਨਰ-ਜਨਰਲ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[60]
▲
●
ਮਿਸਰ ਅਤੇ ਲੇਵੈਂਟ ਦੀ ਓਟੋਮੈਨ ਹਕੂਮਤ ਦੀ ਬਹਾਲੀ
ਟੋਰਟੋਸਾ, 23 ਸਤੰਬਰ 1840, ਕੈਪਟਨ ਜੇਐਫ ਰੌਸ ਦੇ ਅਧੀਨ ਐਚਐਮਐਸ ਬੇਨਬੋ, ਕੈਰੀਸਫੋਰਟ ਅਤੇ ਜ਼ੈਬਰਾ ਦੀਆਂ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਹਮਲਾ, ਆਰ.ਐਨ. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1839 Jan 1 - 1840

ਮਿਸਰ ਅਤੇ ਲੇਵੈਂਟ ਦੀ ਓਟੋਮੈਨ ਹਕੂਮਤ ਦੀ ਬਹਾਲੀ

Lebanon
ਦੂਜੀਮਿਸਰੀ -ਓਟੋਮਨ ਜੰਗ 1839 ਤੋਂ 1840 ਤੱਕ ਚੱਲੀ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੀਰੀਆ ਵਿੱਚ ਲੜੀ ਗਈ।1839 ਵਿੱਚ, ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਪਹਿਲੀ ਓਟੋਮੈਨ-ਮਿਸਰ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਤੋਂ ਗੁਆਚੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਉੱਤੇ ਮੁੜ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਲਈ ਚਲਿਆ ਗਿਆ।ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਸੀਰੀਆ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਨੇਜ਼ੀਬ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਹਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਕੰਢੇ 'ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ।1 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ, ਓਟੋਮੈਨ ਫਲੀਟ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰੀਆ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਬ੍ਰਿਟੇਨ, ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਅਤੇ ਹੋਰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੇ ਦਖਲ ਦੇਣ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੰਧੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਕੀਤੀ।ਸਤੰਬਰ ਤੋਂ ਨਵੰਬਰ 1840 ਤੱਕ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਬਣੇ ਇੱਕ ਸੰਯੁਕਤ ਸਮੁੰਦਰੀ ਬੇੜੇ ਨੇ ਇਬਰਾਹਿਮ ਦੇ ਮਿਸਰ ਨਾਲ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸੰਚਾਰ ਨੂੰ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਬੇਰੂਤ ਅਤੇ ਏਕਰ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ।27 ਨਵੰਬਰ 1840 ਨੂੰ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰੀਆ ਦਾ ਸੰਮੇਲਨ ਹੋਇਆ।ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਐਡਮਿਰਲ ਚਾਰਲਸ ਨੇਪੀਅਰ ਨੇ ਮਿਸਰ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਇਕ ਸਮਝੌਤਾ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਨੇ ਸੀਰੀਆ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਸਰ ਦੇ ਇਕਲੌਤੇ ਜਾਇਜ਼ ਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦੇਣ ਦੇ ਬਦਲੇ ਓਟੋਮੈਨ ਫਲੀਟ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।[61]
▲
●
Play button
1839 Jan 1 - 1876

ਤਨਜ਼ੀਮਤ ਸੁਧਾਰ

Türkiye
ਤਨਜ਼ੀਮਤ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਦੌਰ ਸੀ ਜੋ 1839 ਵਿੱਚ ਗੁਲਹਾਨੇ ਹੱਟ-ਇ ਸੇਰੀਫ਼ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ 1876 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੇ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਯੁੱਗ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ। ਤਨਜ਼ੀਮਤ ਯੁੱਗ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਬੁਨਿਆਦ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰਨ ਲਈ।ਇਹ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਅਤੇ ਬਾਹਰੀ ਹਮਲਾਵਰ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇਸਦੀ ਖੇਤਰੀ ਅਖੰਡਤਾ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਸੁਧਾਰਾਂ ਨੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਭਿੰਨ ਨਸਲੀ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨਵਾਦ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦੇ ਉਭਾਰ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਨਾਗਰਿਕ ਸੁਤੰਤਰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸਲਾਮ ਦੀ ਦੁਨੀਆ 'ਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ।ਇਸ ਧਾਰਨਾ ਨੇ ਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸੁਧਾਰਵਾਦੀ ਯਤਨਾਂ ਨੂੰ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਬਣਾਇਆ।[47] ਤਨਜ਼ੀਮਤ ਕਾਲ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਨੇ ਕਾਫ਼ੀ ਆਧੁਨਿਕ ਭਰਤੀ ਫੌਜ, ਬੈਂਕਿੰਗ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਸੁਧਾਰਾਂ, ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਅਪਰਾਧੀਕਰਨ, ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਕਾਨੂੰਨ [48] ਨਾਲ ਧਾਰਮਿਕ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਨਾਲ ਗਿਲਡਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ।ਓਟੋਮਨ ਡਾਕ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 23 ਅਕਤੂਬਰ 1840 ਨੂੰ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ (ਇਸਤਾਂਬੁਲ) ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ [। 49]
▲
●
Play button
1853 Oct 16 - 1856 Mar 30

ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਯੁੱਧ

Crimea
ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਯੁੱਧ ਅਕਤੂਬਰ 1853 ਤੋਂ ਫਰਵਰੀ 1856 ਤੱਕ ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ, ਫਰਾਂਸ , ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਅਤੇ ਸਾਰਡੀਨੀਆ-ਪੀਡਮੌਂਟ ਦੇ ਅੰਤਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੇਤੂ ਗਠਜੋੜ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਯੁੱਧ ਦੇ ਭੂ-ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਾਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਪਤਨ, ਰੂਸੀ-ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧਾਂ ਵਿੱਚ ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ, ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸੰਤੁਲਨ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਲਈ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਅਤੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਦੀ ਤਰਜੀਹ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।ਫਰੰਟ ਸੇਵਾਸਤੋਪੋਲ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਵਿੱਚ ਸੈਟਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੋਵਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਲਈ ਬੇਰਹਿਮੀ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਫ੍ਰੈਂਚਾਂ ਦੇ ਫੋਰਟ ਮੈਲਾਕੋਫ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਗਿਆਰਾਂ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾਸਤੋਪੋਲ ਡਿੱਗ ਗਿਆ।ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਜੇ ਯੁੱਧ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ, ਤਾਂ ਰੂਸ ਨੇ ਮਾਰਚ 1856 ਵਿਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਮੁਕੱਦਮਾ ਕੀਤਾ। ਲੜਾਈ ਦੀ ਘਰੇਲੂ ਅਲੋਕਪ੍ਰਿਅਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਫਰਾਂਸ ਅਤੇ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਨੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ।ਪੈਰਿਸ ਦੀ ਸੰਧੀ, 30 ਮਾਰਚ 1856 ਨੂੰ ਦਸਤਖਤ ਕਰਕੇ, ਯੁੱਧ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ।ਇਸਨੇ ਰੂਸ ਨੂੰ ਕਾਲੇ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਜੰਗੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬੇਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਵਲਾਚੀਆ ਅਤੇ ਮੋਲਦਾਵੀਆ ਦੇ ਓਟੋਮੈਨ ਵਾਸਲ ਰਾਜ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋ ਗਏ ਸਨ।ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਈਸਾਈਆਂ ਨੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਬਰਾਬਰੀ ਦੀ ਇੱਕ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਆਰਥੋਡਾਕਸ ਚਰਚ ਨੇ ਵਿਵਾਦ ਵਿੱਚ ਮਸੀਹੀ ਚਰਚਾਂ ਦਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਿਆ।ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਯੁੱਧ ਨੇ ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਲਈ ਇੱਕ ਮੋੜ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਕੀਤੀ।ਯੁੱਧ ਨੇ ਸ਼ਾਹੀ ਰੂਸੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਖਜ਼ਾਨਾ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਰੂਸ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
▲
●
ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਤਾਤਾਰਾਂ ਦਾ ਪਰਵਾਸ
ਕ੍ਰੀਮੀਆ ਦੇ ਰੂਸੀ ਕਬਜ਼ੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੰਡਰ ਵਿੱਚ ਕੈਫਾ। ©De la Traverse
1856 Mar 30

ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਤਾਤਾਰਾਂ ਦਾ ਪਰਵਾਸ

Crimea
ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਯੁੱਧ ਨੇ ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਤਾਤਾਰਾਂ ਦਾ ਕੂਚ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲਗਭਗ 200,000 ਲਗਾਤਾਰ ਪਰਵਾਸ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ।[62] ਕਾਕੇਸ਼ੀਅਨ ਯੁੱਧਾਂ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, 90% ਸਰਕਸੀਅਨ ਨਸਲੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ੁੱਧ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ [63] ਅਤੇ ਕਾਕੇਸ਼ਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਛੱਡ ਕੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ [64] ਵੱਲ ਭੱਜ ਗਏ ਸਨ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ 500,000 ਤੋਂ 700,000 Circians ਦੀ ਵਸੋਂ ਹੋਈ। ਟਰਕੀ.[65] ਕੁਝ ਸਰਕਸੀਅਨ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਿਣਤੀ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਕੁੱਲ 1-1.5 ਮਿਲੀਅਨ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਜਾਂ ਮਾਰੇ ਗਏ।19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਤਾਤਾਰ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੈਨ-ਤੁਰਕੀਵਾਦ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।[66]
▲
●
1876 ​​ਦਾ ਓਟੋਮੈਨ ਸੰਵਿਧਾਨ
1877 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਓਟੋਮੈਨ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1876 Jan 1

1876 ​​ਦਾ ਓਟੋਮੈਨ ਸੰਵਿਧਾਨ

Türkiye
ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ, ਜਿਸਨੂੰ 1876 ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੰਵਿਧਾਨ ਸੀ।[50] ਸੁਲਤਾਨ ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ II (1876-1909) ਦੇ ਸ਼ਾਸਨਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਯੰਗ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਿਧਾਤ ਪਾਸ਼ਾ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ, ਸੰਵਿਧਾਨ 1876 ਤੋਂ 1878 ਤੱਕ ਪਹਿਲੇ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਯੁੱਗ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਦੌਰ ਵਿੱਚ 1908 ਤੋਂ 1922 ਤੱਕ।31 ਮਾਰਚ ਦੀ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ ਦੇ ਸਿਆਸੀ ਪਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿੱਚ ਸੋਧ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਸੁਲਤਾਨ ਅਤੇ ਨਿਯੁਕਤ ਸੈਨੇਟ ਤੋਂ ਲੋਕਪ੍ਰਿਯ-ਚੁਣੇ ਹੇਠਲੇ ਸਦਨ: ਚੈਂਬਰ ਆਫ਼ ਡਿਪਟੀਜ਼ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਤਬਾਦਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ।ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਨਵੇਂ ਓਟੋਮੈਨ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਦੇ ਕੁਝ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਿਆ ਕਿ ਯੂਰਪ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਰਾਜ਼ ਨਾ ਸਿਰਫ ਇਸਦੀਆਂ ਤਕਨੀਕੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਨਾਲ, ਸਗੋਂ ਇਸਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸੰਗਠਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੈ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਦੇ ਇਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸਰਕਾਰ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ 'ਤੇ ਇਕ ਲੋੜੀਂਦੀ ਜਾਂਚ ਹੋਵੇਗੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਨੀਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨ ਦਾ ਵਧੀਆ ਮੌਕਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗੀ।ਸੁਲਤਾਨ ਅਬਦੁਲਾਜ਼ੀਜ਼ ਦੇ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਵਾਲੇ ਸ਼ਾਸਨ ਨੇ 1876 ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ, ਕੁਝ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਇਕ ਓਟੋਮੈਨ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਸੁਲਤਾਨ, ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ II ਨੇ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ।[51]
▲
●
Play button
1877 Apr 24 - 1878 Mar 3

ਬਾਲਕਨ ਸੁਤੰਤਰਤਾ

Balkans
1877-1878 ਦਾ ਰੂਸੋ-ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੇ ਗੱਠਜੋੜ, ਅਤੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆ , ਰੋਮਾਨੀਆ , ਸਰਬੀਆ, ਅਤੇ ਮੋਂਟੇਨੇਗਰੋ ਸਮੇਤ ਇੱਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਸੀ।[67] ਬਾਲਕਨ ਅਤੇ ਕਾਕੇਸ਼ਸ ਵਿੱਚ ਲੜਿਆ ਗਿਆ, ਇਹ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਉੱਭਰ ਰਹੇ ਬਾਲਕਨ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ।ਵਾਧੂ ਕਾਰਕਾਂ ਵਿੱਚ 1853-56 ਦੇ ਕ੍ਰੀਮੀਅਨ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਹੋਏ ਖੇਤਰੀ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀ ਭਰਪਾਈ ਦੇ ਰੂਸੀ ਟੀਚੇ, ਕਾਲੇ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਬਾਲਕਨ ਰਾਸ਼ਟਰਾਂ ਨੂੰ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅੰਦੋਲਨ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।ਰੂਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੇ ਗੱਠਜੋੜ ਨੇ ਯੁੱਧ ਜਿੱਤ ਲਿਆ, ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਤੱਕ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਪਿੱਛੇ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪੀ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਦਖਲ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਗਈ।ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਰੂਸ ਨੇ ਕਾਕੇਸ਼ਸ ਵਿੱਚ ਕਾਰਸ ਅਤੇ ਬਾਟਮ ਨਾਮਕ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਬੁਡਜਾਕ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲਿਆ।ਰੋਮਾਨੀਆ, ਸਰਬੀਆ ਅਤੇ ਮੋਂਟੇਨੇਗਰੋ ਦੀਆਂ ਰਿਆਸਤਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਕੋਲ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਅਸਲ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਸੀ, ਨੇ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ।ਲਗਭਗ ਪੰਜ ਸਦੀਆਂ ਦੇ ਓਟੋਮੈਨ ਹਕੂਮਤ (1396-1878) ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਦੀ ਰਿਆਸਤ ਰੂਸ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਦਖਲ ਨਾਲ ਇੱਕ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਬੁਲਗਾਰੀਆਈ ਰਾਜ ਵਜੋਂ ਉਭਰੀ।
▲
●
ਮਿਸਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਹਾਰ ਗਿਆ
ਤੇਲ ਅਲ-ਕਬੀਰ ਦੀ ਲੜਾਈ (1882)। ©Alphonse-Marie-Adolphe de Neuville
1882 Jul 1 - Sep

ਮਿਸਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਹਾਰ ਗਿਆ

Egypt
ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬੈਂਜਾਮਿਨ ਡਿਸਰਾਏਲੀ ਨੇ ਬਰਲਿਨ ਦੀ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਬਾਲਕਨ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਉੱਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਬਰਤਾਨੀਆ ਨੇ [1878] ਵਿੱਚਸਾਈਪ੍ਰਸ ਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ। ਬਗਾਵਤ - ਸੁਲਤਾਨ ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ II ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਲਾਮਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਪਾਗਲ ਸੀ, ਇਸ ਡਰ ਤੋਂ ਕਿ ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਤਖਤਾਪਲਟ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।ਵਿਦਰੋਹ ਦਾ ਅੰਤ ਐਂਗਲੋ-ਮਿਸਰੀ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਦੇ ਅਧੀਨ ਮਿਸਰ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ।[87] ਹਾਲਾਂਕਿ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਦਾ ਮਤਲਬ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸੀ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ 1954 ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਮਿਸਰ ਨੂੰ 1952 ਤੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬਸਤੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
▲
●
ਜਰਮਨ ਮਿਲਟਰੀ ਮਿਸ਼ਨ
ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸੈਨਿਕ ©Nikolay Dmitriev
1883 Jan 1

ਜਰਮਨ ਮਿਲਟਰੀ ਮਿਸ਼ਨ

Türkiye
ਰੂਸੋ-ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧ (1877-1878) ਵਿੱਚ ਹਾਰ ਕੇ, ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨ ਅਬਦੁਲਹਾਮਿਦ ਦੂਜੇ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਨੂੰ ਪੁਨਰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜਰਮਨ ਮਦਦ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਸਕੇ।ਬੈਰਨ ਵਾਨ ਡੇਰ ਗੋਲਟਜ਼ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ.ਗੋਲਟਜ਼ ਨੇ ਕੁਝ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਿਲਟਰੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਅਧਿਐਨ ਦੀ ਮਿਆਦ ਨੂੰ ਲੰਮਾ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਵਾਰ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਸਟਾਫ ਕੋਰਸਾਂ ਲਈ ਨਵਾਂ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਜੋੜਨਾ।1883 ਤੋਂ 1895 ਤੱਕ, ਗੋਲਟਜ਼ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਅਫਸਰਾਂ ਦੀ ਅਖੌਤੀ "ਗੋਲਟਜ਼ ਪੀੜ੍ਹੀ" ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਉਣਗੇ।[68] ਗੋਲਟਜ਼, ਜਿਸਨੇ ਤੁਰਕੀ ਬੋਲਣਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਸੀ, ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਕੈਡਿਟਾਂ ਦੁਆਰਾ "ਪਿਤਾ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ" ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ "ਪ੍ਰੇਰਨਾ" ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ।[68] ਉਸਦੇ ਲੈਕਚਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ "ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰ" ਦੇ ਫਲਸਫੇ ਨਾਲ ਸਿਖਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੁਆਰਾ "ਗੌਰ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ" ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ।[68]
▲
●
ਹਮੀਦੀਅਨ ਕਤਲੇਆਮ
ਕਤਲੇਆਮ ਦੇ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਏਰਜ਼ੇਰਮ ਕਬਰਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਮੂਹਿਕ ਕਬਰ ਵਿੱਚ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1894 Jan 1 - 1897

ਹਮੀਦੀਅਨ ਕਤਲੇਆਮ

Türkiye
ਹਾਮੀਡੀਅਨ ਕਤਲੇਆਮ [69] ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਕਤਲੇਆਮ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, 1890 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਤਲੇਆਮ ਸੀ।ਅਨੁਮਾਨਿਤ ਮੌਤਾਂ 100,000 [70] ਤੋਂ 300,000 ਤੱਕ ਸਨ, [71] ਜਿਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ 50,000 ਅਨਾਥ ਬੱਚੇ ਹੋਏ।[72] ਕਤਲੇਆਮ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁਲਤਾਨ ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ II ਦੇ ਨਾਮ 'ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਡਿੱਗ ਰਹੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਡੋਮੇਨ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਯਤਨਾਂ ਵਿੱਚ, ਪੈਨ-ਇਸਲਾਮਵਾਦ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰਾਜ ਦੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ।[73] ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਤਲੇਆਮ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਰਮੇਨੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਅੰਨ੍ਹੇਵਾਹ ਈਸਾਈ-ਵਿਰੋਧੀ ਕਤਲੇਆਮ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਏ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੀਯਾਰਬੇਕਿਰ ਕਤਲੇਆਮ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਸਮਕਾਲੀ ਸਰੋਤ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, 25,000 ਤੱਕ ਅਸੂਰੀਅਨ ਵੀ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ।[74]ਕਤਲੇਆਮ 1894 ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਹ ਅਗਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਵਿਆਪਕ ਹੋ ਜਾਣ।ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕਤਲ 1894 ਅਤੇ 1896 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਏ ਸਨ। ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ ਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਨਿੰਦਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, 1897 ਵਿੱਚ ਕਤਲੇਆਮ ਘਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਸਤਾਏ ਹੋਏ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਖ਼ਤ ਕਦਮ ਚੁੱਕੇ ਗਏ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਿਵਲ ਸੁਧਾਰ ਅਤੇ ਬਿਹਤਰ ਇਲਾਜ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਨੇ ਪੀੜਤਾਂ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਜਾਂ ਲਿੰਗ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕੋਈ ਭੱਤਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਪੀੜਤਾਂ ਦਾ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਕਤਲੇਆਮ ਕੀਤਾ।[75] ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਫ ਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿੱਚ ਕਤਲੇਆਮ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਫੈਲਾਈਆਂ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਕਵਰੇਜ ਹੋਈ।
▲
●
Play button
1897 Apr 18 - May 20

1897 ਦੀ ਗ੍ਰੀਕੋ-ਤੁਰਕੀ ਜੰਗ

Greece
1897 ਦੀ ਓਟੋਮੈਨ-ਗਰੀਕ ਜੰਗ ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਰਾਜ ਅਤੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜੀ ਗਈ ਇੱਕ ਜੰਗ ਸੀ।ਇਸਦਾ ਤੁਰੰਤ ਕਾਰਨ ਕ੍ਰੀਟ ਦੇ ਓਟੋਮੈਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਗ੍ਰੀਕ-ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਆਬਾਦੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਗ੍ਰੀਸ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੀ ਸੀ।ਮੈਦਾਨ 'ਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਅਗਲੇ ਸਾਲ (ਜੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਦਖਲ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ) ਓਟੋਮਨ ਰਾਜ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਕ੍ਰੇਟਨ ਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੀਸ ਅਤੇ ਡੈਨਮਾਰਕ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸ ਜਾਰਜ ਇਸਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹਾਈ ਕਮਿਸ਼ਨਰ ਸਨ।ਯੁੱਧ ਨੇ 1821 ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨ ਦੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਫੌਜੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਧਿਕਾਰਤ ਖੁੱਲੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਪਰਖਿਆ। ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਲਈ, ਇਹ ਇੱਕ ਪੁਨਰ-ਸੰਗਠਿਤ ਫੌਜੀ ਨੂੰ ਪਰਖਣ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਯੁੱਧ-ਪ੍ਰਯਤਨ ਵੀ ਸੀ। ਸਿਸਟਮ.ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਕੋਲਮਾਰ ਫਰੀਹਰ ਵੌਨ ਡੇਰ ਗੋਲਟਜ਼ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੇ ਜਰਮਨ ਫੌਜੀ ਮਿਸ਼ਨ (1883-1895) ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ 1877-1878 ਦੇ ਰੂਸੋ-ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜ ਦਾ ਪੁਨਰਗਠਨ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਸੰਘਰਸ਼ ਨੇ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਗ੍ਰੀਸ ਯੁੱਧ ਲਈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸੀ।ਯੋਜਨਾਵਾਂ, ਕਿਲਾਬੰਦੀ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰ ਗੈਰ-ਮੌਜੂਦ ਸਨ, ਅਫਸਰ ਕੋਰ ਦਾ ਪੁੰਜ ਇਸਦੇ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ ਨਾਕਾਫੀ ਸੀ।ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਸੰਖਿਆਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਤਮ, ਬਿਹਤਰ-ਸੰਗਠਿਤ, -ਲੈਸ ਅਤੇ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜਾਂ, ਜੋ ਕਿ ਲੜਾਈ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਵਾਲੇ ਅਲਬਾਨੀਅਨ ਯੋਧਿਆਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ, ਨੇ ਯੂਨਾਨੀ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਥੇਸਾਲੀ ਦੇ ਦੱਖਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਐਥਨਜ਼ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ, [52] ਤਾਂ ਹੀ ਗੋਲੀਬਾਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਨੂੰ ਜੰਗਬੰਦੀ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣ ਲਈ ਮਨਾ ਲਿਆ।
▲
●
1908 - 1922
ਹਾਰ ਅਤੇ ਭੰਗornament
Play button
1908 Jul 1

ਨੌਜਵਾਨ ਤੁਰਕ ਇਨਕਲਾਬ

Türkiye
ਯੂਨੀਅਨ ਐਂਡ ਪ੍ਰੋਗਰੈਸ (ਸੀਯੂਪੀ) ਦੀ ਕਮੇਟੀ, ਯੰਗ ਤੁਰਕਸ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਇੱਕ ਸੰਸਥਾ, ਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ II ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਸੰਵਿਧਾਨ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੰਸਦ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬਹੁ-ਪਾਰਟੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ।ਯੰਗ ਤੁਰਕ ਇਨਕਲਾਬ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਦੂਜੇ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਯੁੱਗ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।ਤਿੰਨ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਹਿਲਾਂ, 1876 ਵਿੱਚ, ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਰਾਜਤੰਤਰ ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ ਦੇ ਅਧੀਨ ਪਹਿਲੇ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਯੁੱਗ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ ਦੁਆਰਾ ਇਸਨੂੰ ਮੁਅੱਤਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰਫ ਦੋ ਸਾਲ ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ।ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸੀਯੂਪੀ ਮੈਂਬਰ ਅਹਿਮਦ ਨਿਆਜ਼ੀ ਦੇ ਅਲਬਾਨੀਅਨ ਹਾਈਲੈਂਡਜ਼ ਵਿੱਚ ਉਡਾਣ ਨਾਲ ਹੋਈ।ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਇਸਮਾਈਲ ਐਨਵਰ ਅਤੇ ਈਯੂਬ ਸਾਬਰੀ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਿਆ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਥਾਨਕ ਅਲਬਾਨੀਅਨਾਂ ਨਾਲ ਨੈਟਵਰਕ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਵਿਦਰੋਹ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਲਈ ਸਲੋਨੀਕਾ ਸਥਿਤ ਥਰਡ ਆਰਮੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਪਣੇ ਕਨੈਕਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ।ਯੂਨੀਅਨਿਸਟ ਫੇਦਾਈ ਦੁਆਰਾ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਾਲਮੇਲ ਕਤਲਾਂ ਨੇ ਵੀ ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ ਦੇ ਸਮਰਪਣ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।CUP ਦੁਆਰਾ ਭੜਕਾਏ ਗਏ ਰੂਮੇਲੀਅਨ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਵਿਧਾਨਵਾਦੀ ਬਗਾਵਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ ਨੇ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੀ ਬਹਾਲੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ, ਸੰਸਦ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ।ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਅਬਦੁਲ ਹਾਮਿਦ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ 31 ਮਾਰਚ ਦੀ ਘਟਨਾ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਵਿਰੋਧੀ ਇਨਕਲਾਬ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੂੰ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਭਰਾ ਮਹਿਮਦ ਵੀ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ।
▲
●
Play button
1911 Sep 29 - 1912 Oct 18

ਓਟੋਮਾਨ ਨੇ ਉੱਤਰੀ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਖੇਤਰ ਗੁਆ ਦਿੱਤੇ

Tripoli, Libya
ਤੁਰਕੋ-ਇਟਾਲੀਅਨ ਯੁੱਧ 29 ਸਤੰਬਰ 1911 ਤੋਂ 18 ਅਕਤੂਬਰ 1912 ਤੱਕਇਟਲੀ ਦੇ ਰਾਜ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਇਟਲੀ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਤ੍ਰਿਪੋਲੀਟਾਨੀਆ ਵਿਲਾਯਤ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਦੇ ਮੁੱਖ ਉਪ-ਪ੍ਰਾਂਤ ਫੇਜ਼ਾਨ ਸਨ, Cyrenaica, ਅਤੇ ਤ੍ਰਿਪੋਲੀ ਖੁਦ.ਇਹ ਖੇਤਰ ਇਤਾਲਵੀ ਤ੍ਰਿਪੋਲੀਟਾਨੀਆ ਅਤੇ ਸਾਈਰੇਨਿਕਾ ਦੀਆਂ ਬਸਤੀਆਂ ਬਣ ਗਏ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਤਾਲਵੀ ਲੀਬੀਆ ਵਿੱਚ ਅਭੇਦ ਹੋ ਗਏ।ਯੁੱਧ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦਾ ਪੂਰਵਗਾਮੀ ਸੀ।ਬਾਲਕਨ ਲੀਗ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ, ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਬਾਲਕਨ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ, ਅਕਤੂਬਰ 1912 ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਇਟਾਲੋ-ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਬਾਲਕਨ ਯੁੱਧ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।
▲
●
Play button
1912 Oct 8 - 1913 May 30

ਪਹਿਲੀ ਬਾਲਕਨ ਜੰਗ

Balkan Peninsula
ਪਹਿਲੀ ਬਾਲਕਨ ਜੰਗ ਅਕਤੂਬਰ 1912 ਤੋਂ ਮਈ 1913 ਤੱਕ ਚੱਲੀ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਾਲਕਨ ਲੀਗ ( ਬੁਲਗਾਰੀਆ , ਸਰਬੀਆ, ਗ੍ਰੀਸ ਅਤੇ ਮੋਂਟੇਨੇਗਰੋ ਦੇ ਰਾਜ) ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਬਾਲਕਨ ਰਾਜਾਂ ਦੀਆਂ ਸੰਯੁਕਤ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੰਖਿਆਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਘਟੀਆ (ਵਿਘਨ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਤਮ) ਅਤੇ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨੁਕਸਾਨੀਆਂ ਗਈਆਂ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ, ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।ਇਹ ਯੁੱਧ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਅਤੇ ਬੇਅੰਤ ਤਬਾਹੀ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਖੇਤਰਾਂ ਦਾ 83% ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਆਬਾਦੀ ਦਾ 69% ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ।[76] ਯੁੱਧ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਲੀਗ ਨੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਬਾਕੀ ਬਚੇ ਹੋਏ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ।ਅਗਲੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਅਲਬਾਨੀਆ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਵੀ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਸਰਬੀਆਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਦਿੱਤਾ।ਬੁਲਗਾਰੀਆ, ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਵਿੱਚ ਲੁੱਟ ਦੀ ਵੰਡ ਤੋਂ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ 16 ਜੂਨ 1913 ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਬਕਾ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ, ਸਰਬੀਆ ਅਤੇ ਗ੍ਰੀਸ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਦੂਜੀ ਬਾਲਕਨ ਯੁੱਧ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ।
▲
●
1913 ਓਟੋਮੈਨ ਤਖਤਾਪਲਟ
ਐਨਵਰ ਬੇ ਨੇ ਸਬਲਾਈਮ ਪੋਰਟੇ 'ਤੇ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਦੌਰਾਨ ਕਾਮਿਲ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1913 Jan 23

1913 ਓਟੋਮੈਨ ਤਖਤਾਪਲਟ

Türkiye
1913 ਦਾ ਓਟੋਮੈਨ ਤਖਤਾਪਲਟ ਇਸਮਾਈਲ ਐਨਵਰ ਬੇ ਅਤੇ ਮਹਿਮਦ ਤਲਾਤ ਬੇ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਕਈ ਕਮੇਟੀ ਆਫ਼ ਯੂਨੀਅਨ ਐਂਡ ਪ੍ਰੋਗਰੈਸ (ਸੀਯੂਪੀ) ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਇੱਕ ਤਖਤਾ ਪਲਟ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਮੂਹ ਨੇ ਇੱਕ ਅਚਨਚੇਤ ਛਾਪਾ ਮਾਰਿਆ। ਕੇਂਦਰੀ ਓਟੋਮੈਨ ਸਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ 'ਤੇ, ਸਬਲਾਈਮ ਪੋਰਟ।ਤਖਤਾਪਲਟ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਯੁੱਧ ਮੰਤਰੀ, ਨਾਜ਼ਿਮ ਪਾਸ਼ਾ, ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਜ਼ੀਰ, ਕਾਮਿਲ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਤਖਤਾਪਲਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਰਕਾਰ ਸੀਯੂਪੀ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ, ਜੋ ਹੁਣ ਐਨਵਰ, ਤਲਾਤ ਅਤੇ ਸੇਮਲ ਪਾਸ਼ਾ ਦੇ ਬਣੇ "ਤਿੰਨ ਪਾਸ਼ਾ" ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਤ੍ਰਿਮੂਰਤੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਹੈ।1911 ਵਿੱਚ, ਫ੍ਰੀਡਮ ਐਂਡ ਅਕਾਰਡ ਪਾਰਟੀ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਲਿਬਰਲ ਯੂਨੀਅਨ ਜਾਂ ਲਿਬਰਲ ਐਂਟੇਂਟ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ), ਕਾਮਿਲ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ ਪਾਰਟੀ, ਸੀਯੂਪੀ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਲਗਭਗ ਤੁਰੰਤ ਹੀ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ (ਹੁਣ ਇਸਤਾਂਬੁਲ) ਵਿੱਚ ਉਪ ਚੋਣਾਂ ਜਿੱਤ ਗਈ ਸੀ।[83] ਘਬਰਾ ਕੇ, CUP ਨੇ 1912 ਦੀਆਂ ਆਮ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਚੋਣ ਧੋਖਾਧੜੀ ਅਤੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਸਮਝੌਤੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹਿੰਸਾ ਨਾਲ ਧਾਂਦਲੀ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ "ਕਲੱਬਾਂ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ" ਦਾ ਉਪਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।[84] ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਸੈਨਾ ਦੇ ਮੁਕਤੀਦਾਤਾ ਅਧਿਕਾਰੀ, ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਸਮਝੌਤੇ ਦੇ ਪੱਖਪਾਤੀ, CUP ਦੇ ਪਤਨ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਦ੍ਰਿੜ ਸਨ, ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਉੱਠੇ ਅਤੇ CUP ਦੀ ਚੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀ ਮਹਿਮਦ ਸੈਦ ਪਾਸ਼ਾ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਪਤਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੇ।[85] ਅਹਿਮਦ ਮੁਹਤਾਰ ਪਾਸ਼ਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਵੀ ਅਕਤੂਬਰ 1912 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਬਾਲਕਨ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਹਾਰ ਦੇ ਅਚਾਨਕ ਫੈਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭੰਗ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।[86]ਅਕਤੂਬਰ 1912 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ ਪੰਜਵੇਂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਸਮਝੌਤੇ ਦੇ ਨੇਤਾ ਕਾਮਿਲ ਪਾਸ਼ਾ ਅਸਫਲ ਪਹਿਲੇ ਬਾਲਕਨ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਨਾਲ ਕੂਟਨੀਤਕ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬੈਠ ਗਏ।[87] ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਸਾਬਕਾ ਰਾਜਧਾਨੀ ਐਡਰਿਅਨੋਪਲ (ਅੱਜ, ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੁਰਕੀ ਵਿੱਚ, ਜਿਸਨੂੰ ਐਡਰਨੇ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਦੇ ਬੰਦ ਹੋਣ ਦੀ ਬੁਲਗਾਰੀਆਈ ਮੰਗ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਜਨਤਾ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸੀਯੂਪੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਨਾਲ, ਸੀ.ਯੂ.ਪੀ. 23 ਜਨਵਰੀ, 1913 ਨੂੰ [ਤਖਤਾਪਲਟ] ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ।ਯੂਨੀਅਨਿਸਟ ਸਮਰਥਨ ਨਾਲ ਮਹਿਮੂਦ ਸ਼ੇਵਕੇਟ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਨਵੀਂ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਚੱਲ ਰਹੀ ਲੰਡਨ ਪੀਸ ਕਾਨਫਰੰਸ ਤੋਂ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਿਆ ਅਤੇ ਐਡਰਨੇ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਰੂਮੇਲੀਆ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਲਕਨ ਰਾਜਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਪਰ ਕੋਈ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।ਜੂਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਹੱਤਿਆ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸੀਯੂਪੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲੈ ਲਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ਜਾਂ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਜਲਾਵਤਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
▲
●
Play button
1914 Oct 29 - 1918 Oct 30

ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ

Türkiye
ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ 29 ਅਕਤੂਬਰ 1914 ਨੂੰ ਰੂਸ ਦੇ ਕਾਲੇ ਸਾਗਰ ਤੱਟ 'ਤੇ ਅਚਾਨਕ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ਕੇਂਦਰੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਆਇਆ, ਜਿਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਰੂਸ ਨੇ 2 ਨਵੰਬਰ 1914 ਨੂੰ ਯੁੱਧ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਕੇ ਦਿੱਤਾ। ਬਾਲਕਨਸ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ I ਦਾ ਮੱਧ ਪੂਰਬੀ ਥੀਏਟਰ। ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ [ਪੰਜਵੇਂ] ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਟ੍ਰਿਪਲ ਐਂਟੇਂਟ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਜੇਹਾਦ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ। -ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਖੇਤਰਾਂ ਅਤੇ "ਕੇਂਦਰੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ" ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜੇਹਾਦ ਲਈ, [78] ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ 11 ਨਵੰਬਰ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 14 ਨਵੰਬਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[77]ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਵਿੱਚ ਅਰਬ ਕਬੀਲੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਹੁਕਮ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਸਨ।ਹਾਲਾਂਕਿ, 1914 ਅਤੇ 1915 ਵਿੱਚ ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਜਿੱਤਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਤਸ਼ਾਹ ਵਿੱਚ ਗਿਰਾਵਟ ਆਈ, ਅਤੇ ਮੁਦਬੀਰ ਅਲ-ਫਾਰਊਨ ਵਰਗੇ ਕੁਝ ਸਰਦਾਰਾਂ ਨੇ ਵਧੇਰੇ ਨਿਰਪੱਖ, ਜੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਪੱਖੀ ਨਹੀਂ, ਤਾਂ ਰੁਖ ਅਪਣਾਇਆ।[79]ਉਮੀਦਾਂ ਅਤੇ ਡਰ ਸਨ ਕਿ ਗੈਰ-ਤੁਰਕੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਓਟੋਮਨ ਤੁਰਕੀ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣਗੇ, ਪਰ ਕੁਝ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਅਪੀਲ ਨੇ "ਮੁਸਲਿਮ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕਜੁੱਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ", [80] ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਿਮ ਕਮਾਂਡਰਾਂ ਨੂੰ ਚਾਲੂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਤਾਕਤਾਂਹਾਲਾਂਕਿ, ਹੋਰ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ 1915 ਦੇ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਵਿਦਰੋਹ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸ ਕਾਲ ਦਾ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ 'ਤੇ ਕਾਫ਼ੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਿਆ ਸੀ।[81] 2017 ਦੇ ਇੱਕ ਲੇਖ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਘੋਸ਼ਣਾ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪਹਿਲਾਂ ਜੇਹਾਦ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦਾ, ਕੁਰਦਿਸ਼ ਕਬੀਲਿਆਂ ਦੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ 'ਤੇ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਅਤੇ ਅੱਸ਼ੂਰੀਅਨ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ।[82]ਯੁੱਧ ਨੇ ਖ਼ਲੀਫ਼ਤ ਦੇ ਅੰਤ ਵੱਲ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਯੁੱਧ ਦੇ ਹਾਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ ਅਤੇ "ਬਦਨਾਮੀ ਦੰਡਕਾਰੀ" ਸ਼ਰਤਾਂ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਕੇ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।30 ਅਕਤੂਬਰ 1918 ਨੂੰ, ਮੁਦਰੋਸ ਦੀ ਆਰਮਿਸਟਿਸ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ 1 ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਓਟੋਮਨ ਜਨਤਾ ਨੂੰ, ਆਰਮਿਸਟਿਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਦੇ ਗੁੰਮਰਾਹਕੁੰਨ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ।ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਰਮ ਸਨ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਸੀ ਕਿ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੇ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
▲
●
Play button
1915 Feb 19 - 1916 Jan 9

ਗੈਲੀਪੋਲੀ ਮੁਹਿੰਮ

Gallipoli Peninsula, Pazarlı/G
ਐਂਟੈਂਟ ਸ਼ਕਤੀਆਂ, ਬ੍ਰਿਟੇਨ , ਫਰਾਂਸ ਅਤੇ ਰੂਸੀ ਸਾਮਰਾਜ , ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਕੇਂਦਰੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਓਟੋਮੈਨ ਸਟ੍ਰੇਟਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ।ਇਹ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿਖੇ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਨੂੰ ਸਹਿਯੋਗੀ ਜੰਗੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੰਬਾਰੀ ਲਈ ਬੇਨਕਾਬ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਏਸ਼ੀਆਈ ਹਿੱਸੇ ਤੋਂ ਕੱਟ ਦੇਵੇਗਾ।ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਹਾਰਨ ਨਾਲ, ਸੁਏਜ਼ ਨਹਿਰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਹੇਗੀ ਅਤੇ ਕਾਲੇ ਸਾਗਰ ਰਾਹੀਂ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਗਰਮ-ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਬੰਦਰਗਾਹਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਲ ਭਰ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸਪਲਾਈ ਰੂਟ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਫਰਵਰੀ 1915 ਵਿੱਚ ਦਾਰਡੇਨੇਲਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਲਈ ਸਹਿਯੋਗੀ ਫਲੀਟ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਅਸਫਲ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਅਪ੍ਰੈਲ 1915 ਵਿੱਚ ਗੈਲੀਪੋਲੀ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ 'ਤੇ ਇੱਕ ਉਭਾਰੀ ਲੈਂਡਿੰਗ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੋਇਆ। ਜਨਵਰੀ 1916 ਵਿੱਚ, ਅੱਠ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਰ ਪਾਸੇ ਲਗਭਗ 250,000 ਮੌਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਗੈਲੀਪੋਲੀ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਹਮਲਾਵਰ ਫੋਰਸ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਈ ਗਈ ਸੀ।ਇਹ ਐਂਟੈਂਟ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਸਪਾਂਸਰਾਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਐਡਮਿਰਲਟੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਲਾਰਡ (1911-1915), ਵਿੰਸਟਨ ਚਰਚਿਲ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹਿੰਗੀ ਮੁਹਿੰਮ ਸੀ।ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਓਟੋਮੈਨ ਜਿੱਤ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਸੀ.ਤੁਰਕੀ ਵਿੱਚ, ਇਸਨੂੰ ਰਾਜ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਪਲ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਮਾਤ ਭੂਮੀ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅੰਤਮ ਵਾਧਾ।ਸੰਘਰਸ਼ ਨੇ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਅਤੇ ਅੱਠ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਗਣਰਾਜ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਦਾ ਆਧਾਰ ਬਣਾਇਆ, ਮੁਸਤਫਾ ਕਮਾਲ ਅਤਾਤੁਰਕ, ਜੋ ਗੈਲੀਪੋਲੀ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਕਮਾਂਡਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਸੰਸਥਾਪਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ।
▲
●
Play button
1915 Apr 24 - 1916

ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ

Türkiye
ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਪਛਾਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਤਬਾਹੀ ਸੀ।ਯੂਨੀਅਨ ਐਂਡ ਪ੍ਰੋਗਰੈਸ (ਸੀਯੂਪੀ) ਦੀ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੀਰੀਆ ਦੇ ਮਾਰੂਥਲ ਵੱਲ ਮੌਤ ਦੇ ਮਾਰਚ ਦੌਰਾਨ ਲਗਭਗ 10 ਲੱਖ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕਤਲੇਆਮ ਅਤੇ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਇਸਲਾਮੀਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ, ਪਰ ਅਧੀਨ, ਸਥਾਨ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ।1890 ਅਤੇ 1909 ਵਿੱਚ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਕਤਲੇਆਮ ਹੋਇਆ। ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਕਈ ਫੌਜੀ ਹਾਰਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤਰੀ ਨੁਕਸਾਨਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ-ਖਾਸ ਕਰਕੇ 1912-1913 ਬਾਲਕਨ ਯੁੱਧਾਂ - ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸੀਯੂਪੀ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਡਰ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਆਰਮੀਨੀਆਈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਤਨ ਪੂਰਬੀ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਤੁਰਕੀ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਦਿਲ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰੇਗਾ.1914 ਵਿਚ ਰੂਸੀ ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਖੇਤਰ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਹਮਲੇ ਦੌਰਾਨ, ਓਟੋਮੈਨ ਅਰਮੀਨੀਅਸ ਦਾ ਕਤਲੇਆਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।ਓਟੋਮੈਨ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਵਿਆਪਕ ਵਿਦਰੋਹ ਦੇ ਸਬੂਤ ਵਜੋਂ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਸੰਕੇਤ ਲਏ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਬਗਾਵਤ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਸੀ।ਸਮੂਹਿਕ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਆਰਮੀਨੀਆਈ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਜਾਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਪੱਕੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰੋਕਣਾ ਸੀ।24 ਅਪ੍ਰੈਲ 1915 ਨੂੰ, ਓਟੋਮੈਨ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਤੋਂ ਸੈਂਕੜੇ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਅਤੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦਿੱਤਾ।ਤਲਤ ਪਾਸ਼ਾ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ 'ਤੇ, 1915 ਅਤੇ 1916 ਵਿਚ ਅੰਦਾਜ਼ਨ 800,000 ਤੋਂ 1.2 ਮਿਲੀਅਨ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੀਰੀਆ ਦੇ ਮਾਰੂਥਲ ਵੱਲ ਮੌਤ ਦੇ ਮਾਰਚਾਂ 'ਤੇ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਰਧ ਸੈਨਿਕ ਏਸਕੌਰਟਸ ਦੁਆਰਾ ਅੱਗੇ ਚਲਾਏ ਗਏ, ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਲੁੱਟ, ਬਲਾਤਕਾਰ, ਅਤੇ ਕਤਲੇਆਮਸੀਰੀਆ ਦੇ ਮਾਰੂਥਲ ਵਿੱਚ, ਬਚੇ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਕੈਂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਖਿੰਡਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।1916 ਵਿੱਚ, ਕਤਲੇਆਮ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਲਹਿਰ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਲ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਲਗਭਗ 200,000 ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਹੋਏ ਸਨ।ਲਗਭਗ 100,000 ਤੋਂ 200,000 ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਲਹਿਰ ਦੁਆਰਾ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਬਚੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਤਲੇਆਮ ਅਤੇ ਨਸਲੀ ਸਫਾਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਇਸ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਨੇ ਦੋ ਹਜ਼ਾਰ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਸਭਿਅਤਾ ਦਾ ਅੰਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਸੀਰੀਆਕ ਅਤੇ ਗ੍ਰੀਕ ਆਰਥੋਡਾਕਸ ਈਸਾਈਆਂ ਦੇ ਸਮੂਹਿਕ ਕਤਲ ਅਤੇ ਬੇਦਖਲੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਸਨੇ ਇੱਕ ਨਸਲੀ-ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਤੁਰਕੀ ਰਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਨੂੰ ਸਮਰੱਥ ਬਣਾਇਆ।
▲
●
Play button
1916 Jun 10 - Oct 25

ਅਰਬ ਵਿਦਰੋਹ

Syria
ਅਰਬ ਵਿਦਰੋਹ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਮਰਥਨ ਨਾਲ 1916 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਇਸਨੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬੀ ਮੋਰਚੇ 'ਤੇ ਓਟੋਮੈਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲਹਿਰ ਨੂੰ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਵੱਡਾ ਹੱਥ ਲੱਗਦਾ ਸੀ।ਮੈਕਮੋਹਨ-ਹੁਸੈਨ ਪੱਤਰ-ਵਿਹਾਰ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਮੱਕਾ ਦੇ ਸ਼ਰੀਫ ਹੁਸੈਨ ਬਿਨ ਅਲੀ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਏ ਸਮਝੌਤੇ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ, ਬਗਾਵਤ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ 10 ਜੂਨ 1916 ਨੂੰ ਮੱਕਾ ਵਿਖੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਅਰਬ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਟੀਚਾ ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਸੁਤੰਤਰ ਅਰਬ ਬਣਾਉਣਾ ਸੀ। ਸੀਰੀਆ ਦੇ ਅਲੇਪੋ ਤੋਂ ਯਮਨ ਦੇ ਅਦਨ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਰਾਜ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਨੇ ਮਾਨਤਾ ਦੇਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਹੁਸੈਨ ਅਤੇ ਹਾਸ਼ਮਾਈਟਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਸ਼ਰੀਫੀਅਨ ਫੌਜ ਨੇ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਮਿਸਰੀ ਐਕਸਪੀਡੀਸ਼ਨਰੀ ਫੋਰਸ ਦੀ ਫੌਜੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ, ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਲੜਿਆ ਅਤੇ ਹੇਜਾਜ਼ ਅਤੇ ਟ੍ਰਾਂਸਜਾਰਡਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਤੋਂ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ।ਅਰਬ ਵਿਦਰੋਹ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਰਬ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਸੰਗਠਿਤ ਲਹਿਰ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਇਸਨੇ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਲੜਨ ਦੇ ਸਾਂਝੇ ਟੀਚੇ ਨਾਲ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਅਰਬ ਸਮੂਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤਾ।
▲
●
ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਵੰਡ
ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 9 ਦਸੰਬਰ 1917 ਨੂੰ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1918 Oct 30 - 1922 Nov 1

ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਵੰਡ

Türkiye
ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਵੰਡ (30 ਅਕਤੂਬਰ 1918 - 1 ਨਵੰਬਰ 1922) ਇੱਕ ਭੂ-ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਘਟਨਾ ਸੀ ਜੋ ਪਹਿਲੀ ਵਿਸ਼ਵ ਜੰਗ ਅਤੇ ਨਵੰਬਰ 1918 ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ , ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਅਤੇਇਤਾਲਵੀ ਫੌਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਰੀ ਸੀ। ਵੰਡ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਕਈ ਸਮਝੌਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ, [91] ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਈਕਸ-ਪਿਕੋਟ ਸਮਝੌਤਾ, ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਆਟੋਮੈਨ-ਜਰਮਨ ਗੱਠਜੋੜ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ।[92] ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਮੂਹ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਕਈ ਨਵੇਂ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[93] ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਭੂ-ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਪੱਖੋਂ ਮੋਹਰੀ ਇਸਲਾਮੀ ਰਾਜ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਵੰਡ ਨੇ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਅਤੇ ਫਰਾਂਸ ਵਰਗੀਆਂ ਪੱਛਮੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਉੱਤੇ ਦਬਦਬਾ ਬਣਾਇਆ, ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਅਰਬ ਸੰਸਾਰ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਗਣਰਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ।ਇਹਨਾਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅੰਦੋਲਨ ਤੋਂ ਆਇਆ ਪਰ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਉਪਨਿਵੇਸ਼ੀਕਰਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਓਟੋਮੈਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਦੂਜੇ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।ਓਟੋਮੈਨ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਢਹਿ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਸਦੇ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਨੇ 1920 ਵਿੱਚ ਸੇਵਰੇਸ ਦੀ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੌਜੂਦਾ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਫਰਾਂਸ, ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ, ਗ੍ਰੀਸ ਅਤੇ ਇਟਲੀ ਵਿਚਕਾਰ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੰਧੀ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ।ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਗ੍ਰੈਂਡ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਬਲੀ ਨੇ ਸੇਵਰੇਸ ਦੀ ਸੰਧੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖੇਤਰੀ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, 1923 ਵਿੱਚ ਲੌਸੇਨ ਦੀ ਨਵੀਂ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ।
▲
●
Play button
1919 May 19 - 1922 Oct 11

ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਜੰਗ

Anatolia, Türkiye
ਜਦੋਂ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦਾ ਅੰਤ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਲਈ ਮੁਡਰੋਸ ਦੇ ਆਰਮਿਸਟਿਸ ਨਾਲ ਹੋਇਆ, ਤਾਂ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੇ ਸਾਮਰਾਜਵਾਦੀ ਡਿਜ਼ਾਈਨਾਂ ਲਈ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।ਇਸ ਲਈ ਓਟੋਮੈਨ ਫੌਜੀ ਕਮਾਂਡਰਾਂ ਨੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸਰਕਾਰ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਭੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਇਹ ਸੰਕਟ ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਿਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ ਛੇਵੇਂ ਨੇ ਵਿਵਸਥਾ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਸਤਫਾ ਕਮਾਲ ਪਾਸ਼ਾ (ਅਤਾਤੁਰਕ), ਇੱਕ ਮਾਣਯੋਗ ਅਤੇ ਉੱਚ ਦਰਜੇ ਦੇ ਜਨਰਲ ਨੂੰ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਭੇਜਿਆ;ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੁਸਤਫਾ ਕਮਾਲ ਇੱਕ ਸਮਰਥਕ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਰਕਾਰ, ਸਹਿਯੋਗੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਈਸਾਈ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਨੇਤਾ ਬਣ ਗਿਆ।ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖਲਾਅ ਉੱਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ, ਸਹਿਯੋਗੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੇ ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਐਲੇਫਥਰੀਓਸ ਵੇਨੀਜ਼ੇਲੋਸ ਨੂੰ ਅਨਾਟੋਲੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁਹਿੰਮ ਬਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਮਰਨਾ (ਇਜ਼ਮੀਰ) ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨਾ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ।ਅੰਕਾਰਾ ਵਿੱਚ ਮੁਸਤਫਾ ਕਮਾਲ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਵਿਰੋਧੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜਦੋਂ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਓਟੋਮੈਨ ਸਰਕਾਰ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਵਿੱਚ ਓਟੋਮੈਨ ਸਰਕਾਰ ਉੱਤੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਨੂੰ ਮੁਅੱਤਲ ਕਰਨ, ਸੰਸਦ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ, ਅਤੇ ਸੇਵਰੇਸ ਦੀ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕਰਨ ਲਈ ਦਬਾਅ ਪਾਇਆ, ਜੋ ਕਿ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਅਣਉਚਿਤ ਸੰਧੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ "ਅੰਕਾਰਾ ਸਰਕਾਰ" ਨੇ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ, ਅਨਿਯਮਿਤ ਮਿਲੀਸ਼ੀਆ ਨੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਫ੍ਰੈਂਚ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ, ਅਤੇ ਗੈਰ-ਜਮਹੂਰੀ ਯੂਨਿਟਾਂ ਨੇ ਬੋਲਸ਼ੇਵਿਕ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਅਰਮੇਨੀਆ ਦੀ ਵੰਡ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਕਾਰਸ ਦੀ ਸੰਧੀ (ਅਕਤੂਬਰ 1921) ਹੋਈ।ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਯੁੱਧ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਮੋਰਚੇ ਨੂੰ ਗ੍ਰੀਕੋ-ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਯੂਨਾਨੀ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਗੈਰ-ਸੰਗਠਿਤ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਜ਼ਮੇਤ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ ਮਿਲੀਸ਼ੀਆ ਦੀ ਇੱਕ ਨਿਯਮਤ ਸੈਨਾ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਨ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਉਦੋਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਅੰਕਾਰਾ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਇਨੋਨੂ ਦੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਿਆ।ਯੂਨਾਨ ਦੀ ਫੌਜ ਕੁਤਾਹਿਆ-ਏਸਕੀਸ਼ੇਹਿਰ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਜੇਤੂ ਹੋ ਕੇ ਉੱਭਰੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਪਲਾਈ ਲਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਫੈਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਅੰਕਾਰਾ ਵੱਲ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ ਸਾਕਾਰੀਆ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਤਰੱਕੀ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਹਮਲੇ ਵਿੱਚ ਜਵਾਬੀ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਤਿੰਨ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਅਰਸੇ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਅਨਾਤੋਲੀਆ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ।ਯੁੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਇਜ਼ਮੀਰ ਅਤੇ ਚਾਣਕ ਸੰਕਟ 'ਤੇ ਮੁੜ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੁਡਾਨਿਆ ਵਿਚ ਇਕ ਹੋਰ ਜੰਗਬੰਦੀ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ ਗਏ।ਅੰਕਾਰਾ ਵਿਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਬਲੀ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਤੁਰਕੀ ਸਰਕਾਰ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਲੂਸਾਨੇ ਦੀ ਸੰਧੀ (ਜੁਲਾਈ 1923) 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਸੇਵਰੇਸ ਸੰਧੀ ਨਾਲੋਂ ਤੁਰਕੀ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਅਨੁਕੂਲ ਸੰਧੀ ਸੀ।ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੇ ਐਨਾਟੋਲੀਆ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਥਰੇਸ ਨੂੰ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਓਟੋਮਾਨ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਤਖਤਾ ਪਲਟ ਗਿਆ ਅਤੇ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਗ੍ਰੈਂਡ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਬਲੀ (ਜੋ ਕਿ ਅੱਜ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਵਿਧਾਨਕ ਸੰਸਥਾ ਹੈ) ਨੇ 29 ਅਕਤੂਬਰ 1923 ਨੂੰ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਗਣਰਾਜ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ। ਯੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ, ਇੱਕ ਆਬਾਦੀ। ਗ੍ਰੀਸ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਆਦਾਨ-ਪ੍ਰਦਾਨ, ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਵੰਡ, ਅਤੇ ਸਲਤਨਤ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਨਾਲ, ਓਟੋਮਨ ਯੁੱਗ ਦਾ ਅੰਤ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਅਤਾਤੁਰਕ ਦੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨਾਲ, ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕ, ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਰਾਸ਼ਟਰ-ਰਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ।3 ਮਾਰਚ 1924 ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਖ਼ਲੀਫ਼ਤ ਨੂੰ ਵੀ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
▲
●
ਓਟੋਮੈਨ ਸਲਤਨਤ ਦਾ ਖਾਤਮਾ
ਮਹਿਮਦ ਛੇਵਾਂ ਡੋਲਮਾਬਾਹਕੇ ਪੈਲੇਸ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੋਂ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1922 Nov 1

ਓਟੋਮੈਨ ਸਲਤਨਤ ਦਾ ਖਾਤਮਾ

Türkiye
1 ਨਵੰਬਰ 1922 ਨੂੰ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਗ੍ਰੈਂਡ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਬਲੀ ਦੁਆਰਾ ਓਟੋਮੈਨ ਸਲਤਨਤ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਨਾਲ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਅੰਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਜੋ ਕਿ 1299 ਤੋਂ ਚੱਲਿਆ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। 11 ਨਵੰਬਰ 1922 ਨੂੰ, ਲੌਸੇਨ ਦੀ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿੱਚ, ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀ ਗਈ ਗ੍ਰੈਂਡ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਬਲੀ ਦੀ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ। ਅੰਗੋਰਾ (ਹੁਣ ਅੰਕਾਰਾ) ਵਿੱਚ ਤੁਰਕੀ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਆਖਰੀ ਸੁਲਤਾਨ, ਮਹਿਮਦ ਛੇਵਾਂ, 17 ਨਵੰਬਰ 1922 ਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ (ਹੁਣ ਇਸਤਾਂਬੁਲ) ਤੋਂ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ। 24 ਜੁਲਾਈ 1923 ਨੂੰ ਲੁਸਾਨੇ ਦੀ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕਾਨੂੰਨੀ ਸਥਿਤੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਮਾਰਚ 1924 ਵਿੱਚ, ਖ਼ਲੀਫ਼ਤ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਓਟੋਮੈਨ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।
▲
●
1923 Jan 1

ਐਪੀਲੋਗ

Türkiye
ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜ ਸੀ ਜੋ 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਤੱਕ ਛੇ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਮੌਜੂਦ ਸੀ।ਇਸਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ, ਇਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ ਤੋਂ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਫਰੀਕਾ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਅਤੇ ਬਹੁਪੱਖੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅੱਜ ਵੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕਈ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਰਾਸਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਸਦੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਬੌਧਿਕ ਵਿਰਾਸਤ ਹੈ।ਓਟੋਮੈਨ ਕਲਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਮਹਾਨ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਖੇਤਰ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ, ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਚਿੰਨ੍ਹ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਲੂ ਮਸਜਿਦ ਅਤੇ ਟੋਪਕਾਪੀ ਪੈਲੇਸ, ਓਟੋਮੈਨ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਨ।ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਭੂ-ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਲੈਂਡਸਕੇਪ ਨੂੰ ਆਕਾਰ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।ਇਹ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਪਾਰ ਅਤੇ ਕੂਟਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਰਣਨੀਤਕ ਸਥਾਨ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਗੁਆਂਢੀ ਖੇਤਰਾਂ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿਵਾਦਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ।ਔਟੋਮੈਨ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਰਮੀਨੀਆਈ, ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਈਸਾਈ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਵਿਵਹਾਰ ਲਈ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ।ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜਵਾਦ ਅਤੇ ਬਸਤੀਵਾਦ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਅੱਜ ਵੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਖੇਤਰ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ 'ਤੇ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਚੱਲ ਰਹੀ ਬਹਿਸ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
▲
●

Appendices



APPENDIX 1

Ottoman Empire from a Turkish Perspective


Play button




APPENDIX 2

Why didn't the Ottomans conquer Persia?


Play button




APPENDIX 3

Basics of Ottoman Law


Play button




APPENDIX 4

Basics of Ottoman Land Management & Taxation


Play button




APPENDIX 5

Ottoman Pirates


Play button




APPENDIX 6

Ottoman Fratricide


Play button




APPENDIX 7

How an Ottoman Sultan dined


Play button




APPENDIX 8

Harems Of Ottoman Sultans


Play button




APPENDIX 9

The Ottomans


Play button

Characters



Mahmud II

Mahmud II

Sultan of the Ottoman Empire

Suleiman the Magnificent

Suleiman the Magnificent

Sultan of the Ottoman Empire

Mehmed IV

Mehmed IV

Sultan of the Ottoman Empire

Ahmed I

Ahmed I

Sultan of the Ottoman Empire

Mehmed III

Mehmed III

Sultan of the Ottoman Empire

Selim III

Selim III

Sultan of the Ottoman Empire

Mehmed II

Mehmed II

Sultan of the Ottoman Empire

Mehmed V

Mehmed V

Sultan of the Ottoman Empire

Selim I

Selim I

Sultan of the Ottoman Empire

Bayezid II

Bayezid II

Sultan of the Ottoman Empire

Osman II

Osman II

Sultan of the Ottoman Empire

Murad IV

Murad IV

Sultan of the Ottoman Empire

Murad III

Murad III

Sultan of the Ottoman Empire

Mehmed I

Mehmed I

Sultan of Ottoman Empire

Musa Çelebi

Musa Çelebi

Co-ruler during the Ottoman Interregnum

Ahmed III

Ahmed III

Sultan of the Ottoman Empire

Mustafa III

Mustafa III

Sultan of the Ottoman EmpirePadishah

Ibrahim of the Ottoman Empire

Ibrahim of the Ottoman Empire

Sultan of the Ottoman Empire

Orhan

Orhan

Second Sultan of the Ottoman Empire

Abdul Hamid I

Abdul Hamid I

Sultan of the Ottoman Empire

Murad II

Murad II

Sultan of the Ottoman Empire

Abdulmejid I

Abdulmejid I

Sultan of the Ottoman Empire

Mustafa II

Mustafa II

Sultan of the Ottoman Empire

Abdulaziz

Abdulaziz

Sultan of the Ottoman Empire

Bayezid I

Bayezid I

Fourth Sultan of the Ottoman Empire

Koprulu Mehmed Pasa

Koprulu Mehmed Pasa

Grand Vizier of the Ottoman Empire

Mehmed VI

Mehmed VI

Last Sultan of the Ottoman Empire

Murad I

Murad I

Third Sultan of the Ottoman Empire

Abdul Hamid II

Abdul Hamid II

Sultan of the Ottoman Empire

Mustafa IV

Mustafa IV

Sultan of the Ottoman Empire

Osman I

Osman I

Founder of the Ottoman Empire

Footnotes



  1. Kermeli, Eugenia (2009). "Osman I". In goston, Gbor; Bruce Masters (eds.).Encyclopedia of the Ottoman Empire. p.444.
  2. Imber, Colin (2009).The Ottoman Empire, 1300-1650: The Structure of Power(2ed.). New York: Palgrave Macmillan. pp.262-4.
  3. Kafadar, Cemal (1995).Between Two Worlds: The Construction of the Ottoman State. p.16.
  4. Kafadar, Cemal,Between Two Worlds, University of California Press, 1996, p xix. ISBN 0-520-20600-2
  5. Mesut Uyar and Edward J. Erickson,A Military History of the Ottomans: From Osman to Atatrk, (ABC-CLIO, 2009), 29.
  6. Egger, Vernon O. (2008).A History of the Muslim World Since 1260: The Making of a Global Community.Prentice Hall. p.82. ISBN 978-0-13-226969-8.
  7. The Jewish Encyclopedia: a descriptive record of the history, religion, literature, and customs of the Jewish people from the earliest times to the present day,Vol.2 Isidore Singer, Cyrus Adler, Funk and Wagnalls, 1912 p.460
  8. goston, Gbor (2009). "Selim I". In goston, Gbor; Bruce Masters (eds.).Encyclopedia of the Ottoman Empire. pp.511-3. ISBN 9780816062591.
  9. Darling, Linda (1996).Revenue-Raising and Legitimacy: Tax Collection and Finance Administration in the Ottoman Empire, 1560-1660. E.J. Brill. pp.283-299, 305-6. ISBN 90-04-10289-2.
  10. Şahin, Kaya (2013).Empire and Power in the reign of Sleyman: Narrating the Sixteenth-Century Ottoman World. Cambridge University Press. p.10. ISBN 978-1-107-03442-6.
  11. Jelālī Revolts | Turkish history.Encyclopedia Britannica. 2012-10-25.
  12. Inalcik, Halil.An Economic and Social history of the Ottoman Empire 1300-1914. Cambridge: Cambridge University Press, 1994, p.115; 117; 434; 467.
  13. Lewis, Bernard. Ottoman Land Tenure and Taxation in Syria.Studia Islamica. (1979), pp.109-124.
  14. Peirce, Leslie (1993).The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. Oxford University Press.
  15. Peirce, Leslie (1988).The Imperial Harem: Gender and Power in the Ottoman Empire, 1520-1656. Ann Arbor, MI: UMI Dissertation Information Service. p.106.
  16. Evstatiev, Simeon (1 Jan 2016). "8. The Qāḍīzādeli Movement and the Revival of takfīr in the Ottoman Age".Accusations of Unbelief in Islam. Brill. pp.213-14. ISBN 9789004307834. Retrieved29 August2021.
  17. Cook, Michael (2003).Forbidding Wrong in Islam: An Introduction. Cambridge University Press. p.91.
  18. Sheikh, Mustapha (2016).Ottoman Puritanism and its Discontents: Ahmad al-Rumi al-Aqhisari and the .Oxford University Press. p.173. ISBN 978-0-19-250809-6. Retrieved29 August2021.
  19. Rhoads Murphey, "Continuity and Discontinuity in Ottoman Administrative Theory and Practice during the Late Seventeenth Century,"Poetics Today14 (1993): 419-443.
  20. Mikaberidze, Alexander (2015).Historical Dictionary of Georgia(2ed.). Rowman Littlefield. ISBN 978-1442241466.
  21. Lord Kinross:Ottoman centuries(translated by Meral Gasıpıralı) Altın Kitaplar, İstanbul,2008, ISBN 978-975-21-0955-1, p.237.
  22. History of the Ottoman Empire and modern Turkeyby Ezel Kural Shaw p. 107.
  23. Mesut Uyar, Edward J. Erickson,A military history of the Ottomans: from Osman to Atatrk, ABC CLIO, 2009, p. 76, "In the end both Ottomans and Portuguese had the recognize the other side's sphere of influence and tried to consolidate their bases and network of alliances."
  24. Dumper, Michael R.T.; Stanley, Bruce E. (2007).Cities of the Middle East and North Africa: a Historical Encyclopedia. ABC-Clio. ISBN 9781576079195.
  25. Shillington, Kevin (2013).Encyclopedia of African History.Routledge. ISBN 9781135456702.
  26. Tony Jaques (2006).Dictionary of Battles and Sieges. Greenwood Press. p.xxxiv. ISBN 9780313335365.
  27. Saraiya Faroqhi (2009).The Ottoman Empire: A Short History. Markus Wiener Publishers. pp.60ff. ISBN 9781558764491.
  28. Palmira Johnson Brummett (1994).Ottoman seapower and Levantine diplomacy in the age of discovery. SUNY Press. pp.52ff. ISBN 9780791417027.
  29. Sevim Tekeli, "Taqi al-Din", in Helaine Selin (1997),Encyclopaedia of the History of Science, Technology, and Medicine in Non-Western Cultures,Kluwer Academic Publishers, ISBN 0792340663.
  30. Zaken, Avner Ben (2004). "The heavens of the sky and the heavens of the heart: the Ottoman cultural context for the introduction of post-Copernican astronomy".The British Journal for the History of Science.Cambridge University Press.37: 1-28.
  31. Sonbol, Amira El Azhary (1996).Women, the Family, and Divorce Laws in Islamic History. Syracuse University Press. ISBN 9780815603832.
  32. Hughes, Lindsey (1990).Sophia, Regent of Russia: 1657 - 1704. Yale University Press,p.206.
  33. Davies, Brian (2007).Warfare, State and Society on the Black Sea Steppe, 1500-1700. Routledge,p.185.
  34. Shapira, Dan D.Y. (2011). "The Crimean Tatars and the Austro-Ottoman Wars". In Ingrao, Charles W.; Samardžić, Nikola; Pesalj, Jovan (eds.).The Peace of Passarowitz, 1718. Purdue University Press,p.135.
  35. Stanford J. Shaw, "The Nizam-1 Cedid Army under Sultan Selim III 1789-1807."Oriens18.1 (1966): 168-184.
  36. David Nicolle,Armies of the Ottoman Empire 1775-1820(Osprey, 1998).
  37. George F. Nafziger (2001).Historical Dictionary of the Napoleonic Era. Scarecrow Press. pp.153-54. ISBN 9780810866171.
  38. Finkel, Caroline (2005).Osman's Dream. John Murray. p.435. ISBN 0-465-02396-7.
  39. Hopkins, Kate (24 March 2006)."Food Stories: The Sultan's Coffee Prohibition". Archived fromthe originalon 20 November 2012. Retrieved12 September2006.
  40. Roemer, H. R. (1986). "The Safavid Period".The Cambridge History of Iran: The Timurid and Safavid Periods. Vol.VI. Cambridge: Cambridge University Press. pp.189-350. ISBN 0521200946,p. 285.
  41. Mansel, Philip(1995).Constantinople: City of the World's Desire, 1453-1924. New York:St. Martin's Press. p.200. ISBN 0719550769.
  42. Gökbilgin, M. Tayyib (2012).Ibrāhīm.Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Brill Online. Retrieved10 July2012.
  43. Thys-Şenocak, Lucienne (2006).Ottoman Women Builders: The Architectural Patronage of Hadice Turhan Sultan. Ashgate. p.89. ISBN 978-0-754-63310-5, p.26 .
  44. Farooqi, Naimur Rahman (2008).Mughal-Ottoman relations: a study of political diplomatic relations between Mughal India and the Ottoman Empire, 1556-1748. Retrieved25 March2014.
  45. Eraly, Abraham(2007),Emperors Of The Peacock Throne: The Saga of the Great Moghuls, Penguin Books Limited, pp.27-29, ISBN 978-93-5118-093-7
  46. Stone, David R.(2006).A Military History of Russia: From Ivan the Terrible to the War in Chechnya. Greenwood Publishing Group, p.64.
  47. Roderic, H. Davison (1990).Essays in Ottoman and Turkish History, 1774-1923 - The Impact of the West.University of Texas Press. pp.115-116.
  48. Ishtiaq, Hussain."The Tanzimat: Secular reforms in the Ottoman Empire"(PDF). Faith Matters.
  49. "PTT Chronology"(in Turkish). PTT Genel Mdrlğ. 13 September 2008. Archived fromthe originalon 13 September 2008. Retrieved11 February2013.
  50. Tilmann J. Röder, The Separation of Powers: Historical and Comparative Perspectives, in: Grote/Röder, Constitutionalism in Islamic Countries (Oxford University Press 2011).
  51. Cleveland, William (2013).A History of the Modern Middle East. Boulder, Colorado: Westview Press. p.79. ISBN 978-0813340487.
  52. Uyar, Mesut;Erickson, Edward J.(23 September 2009).A Military History of the Ottomans: From Osman to Ataturk: From Osman to Ataturk. Santa Barbara, California: ABC-CLIO (published 2009). p.210.
  53. Cleveland, William L. (2004).A history of the modern Middle East. Michigan University Press. p.65. ISBN 0-8133-4048-9.
  54. ^De Bellaigue, Christopher (2017).The Islamic Enlightenment: The Struggle Between Faith and Reason- 1798 to Modern Times. New York: Liveright Publishing Corporation. p.227. ISBN 978-0-87140-373-5.
  55. Stone, Norman (2005)."Turkey in the Russian Mirror". In Mark Erickson, Ljubica Erickson (ed.).Russia War, Peace And Diplomacy: Essays in Honour of John Erickson. Weidenfeld Nicolson. p.97. ISBN 978-0-297-84913-1.
  56. "The Serbian Revolution and the Serbian State".staff.lib.msu.edu.Archivedfrom the original on 10 October 2017. Retrieved7 May2018.
  57. Plamen Mitev (2010).Empires and Peninsulas: Southeastern Europe Between Karlowitz and the Peace of Adrianople, 1699-1829. LIT Verlag Mnster. pp.147-. ISBN 978-3-643-10611-7.
  58. L. S. Stavrianos, The Balkans since 1453 (London: Hurst and Co., 2000), pp. 248-250.
  59. Trevor N. Dupuy. (1993). "The First Turko-Egyptian War."The Harper Encyclopedia of Military History. HarperCollins Publishers, ISBN 978-0062700568, p. 851
  60. P. Kahle and P.M. Holt. (2012) Ibrahim Pasha.Encyclopedia of Islam, Second Edition. ISBN 978-9004128040
  61. Dupuy, R. Ernest; Dupuy, Trevor N. (1993).The Harper Encyclopedia of Military History: From 3500 B.C. to the Present. New York: HarperCollins Publishers. ISBN 0-06-270056-1,p.851.
  62. Williams, Bryan Glynn (2000)."Hijra and forced migration from nineteenth-century Russia to the Ottoman Empire".Cahiers du Monde Russe.41(1): 79-108.
  63. Memoirs of Miliutin, "the plan of action decided upon for 1860 was to cleanse [ochistit'] the mountain zone of its indigenous population", per Richmond, W.The Northwest Caucasus: Past, Present, and Future. Routledge. 2008.
  64. Richmond, Walter (2008).The Northwest Caucasus: Past, Present, Future. Taylor Francis US. p.79. ISBN 978-0-415-77615-8.Archivedfrom the original on 14 January 2023. Retrieved20 June2015.the plan of action decided upon for 1860 was to cleanse [ochistit'] the mountain zone of its indigenous population
  65. Amjad M. Jaimoukha (2001).The Circassians: A Handbook. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-312-23994-7.Archivedfrom the original on 14 January 2023. Retrieved20 June2015.
  66. Stone, Norman "Turkey in the Russian Mirror" pp. 86-100 fromRussia War, Peace and Diplomacyedited by Mark Ljubica Erickson, Weidenfeld Nicolson: London, 2004 p. 95.
  67. Crowe, John Henry Verinder (1911)."Russo-Turkish Wars". In Chisholm, Hugh (ed.).Encyclopædia Britannica. Vol.23 (11thed.). Cambridge University Press. pp.931-936, see page 931 para five.
  68. Akmeșe, Handan NezirThe Birth of Modern Turkey The Ottoman Military and the March to World I, London: I.B. Tauris page 24.
  69. Armenian:Համիդյան ջարդեր,Turkish:Hamidiye Katliamı,French:Massacres hamidiens)
  70. Dictionary of Genocide, By Paul R. Bartrop, Samuel Totten, 2007, p. 23
  71. Akçam, Taner(2006)A Shameful Act: The Armenian Genocide and the Question of Turkish Responsibilityp. 42, Metropolitan Books, New York ISBN 978-0-8050-7932-6
  72. "Fifty Thousand Orphans made So by the Turkish Massacres of Armenians",The New York Times, December 18, 1896,The number of Armenian children under twelve years of age made orphans by the massacres of 1895 is estimated by the missionaries at 50.000.
  73. Akçam 2006, p.44.
  74. Angold, Michael (2006), O'Mahony, Anthony (ed.),Cambridge History of Christianity, vol.5. Eastern Christianity, Cambridge University Press, p.512, ISBN 978-0-521-81113-2.
  75. Cleveland, William L. (2000).A History of the Modern Middle East(2nded.). Boulder, CO: Westview. p.119. ISBN 0-8133-3489-6.
  76. Balkan Savaşları ve Balkan Savaşları'nda Bulgaristan, Sleyman Uslu
  77. Aksakal, Mustafa(2011)."'Holy War Made in Germany'? Ottoman Origins of the 1914 Jihad".War in History.18(2): 184-199.
  78. Ldke, Tilman (17 December 2018)."Jihad, Holy War (Ottoman Empire)".International Encyclopedia of the First World War. Retrieved19 June2021.
  79. Sakai, Keiko (1994)."Political parties and social networks in Iraq, 1908-1920"(PDF).etheses.dur.ac.uk. p.57.
  80. Lewis, Bernard(19 November 2001)."The Revolt of Islam".The New Yorker.Archivedfrom the original on 4 September 2014. Retrieved28 August2014.
  81. A. Noor, Farish(2011). "Racial Profiling' Revisited: The 1915 Indian Sepoy Mutiny in Singapore and the Impact of Profiling on Religious and Ethnic Minorities".Politics, Religion Ideology.1(12): 89-100.
  82. Dangoor, Jonathan (2017)."" No need to exaggerate " - the 1914 Ottoman Jihad declaration in genocide historiography, M.A Thesis in Holocaust and Genocide Studies".
  83. Finkel, C., 2005, Osman's Dream, Cambridge: Basic Books, ISBN 0465023975, p. 273.
  84. Tucker, S.C., editor, 2010, A Global Chronology of Conflict, Vol. Two, Santa Barbara: ABC-CLIO, LLC, ISBN 9781851096671, p. 646.
  85. Halil İbrahim İnal:Osmanlı Tarihi, Nokta Kitap, İstanbul, 2008 ISBN 978-9944-1-7437-4p 378-381.
  86. Prof.Yaşar Ycel-Prof Ali Sevim:Trkiye tarihi IV, AKDTYKTTK Yayınları, 1991, pp 165-166
  87. Thomas Mayer,The Changing Past: Egyptian Historiography of the Urabi Revolt, 1882-1982(University Presses of Florida, 1988).
  88. Taylor, A.J.P.(1955).The Struggle for Mastery in Europe, 1848-1918. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-822101-2, p.228-254.
  89. Roger Crowley, Empires of the Sea, faber and faber 2008 pp.67-69
  90. Partridge, Loren (14 March 2015).Art of Renaissance Venice, 1400 1600. Univ of California Press. ISBN 9780520281790.
  91. Paul C. Helmreich,From Paris to Sèvres: The Partition of the Ottoman Empire at the Peace Conference of 1919-1920(Ohio University Press, 1974) ISBN 0-8142-0170-9
  92. Fromkin,A Peace to End All Peace(1989), pp. 49-50.
  93. Roderic H. Davison; Review "From Paris to Sèvres: The Partition of the Ottoman Empire at the Peace Conference of 1919-1920" by Paul C. Helmreich inSlavic Review, Vol. 34, No. 1 (Mar. 1975), pp. 186-187

References



Encyclopedias

  • Ágoston, Gábor; Masters, Bruce, eds.(2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire.New York: Facts On File. ISBN 978-0-8160-6259-1.


Surveys

  • Baram, Uzi and Lynda Carroll, editors. A Historical Archaeology of the Ottoman Empire: Breaking New Ground (Plenum/Kluwer Academic Press, 2000)
  • Barkey, Karen. Empire of Difference: The Ottomans in Comparative Perspective. (2008) 357pp Amazon.com, excerpt and text search
  • Davison, Roderic H. Reform in the Ottoman Empire, 1856–1876 (New York: Gordian Press, 1973)
  • Deringil, Selim. The Well-Protected Domains: Ideology and the Legitimation of Power in the Ottoman Empire, 1876–1909 (London: IB Tauris, 1998)
  • Faroqhi, Suraiya. The Ottoman Empire: A Short History (2009) 196pp
  • Faroqhi, Suraiya. The Cambridge History of Turkey (Volume 3, 2006) excerpt and text search
  • Faroqhi, Suraiya and Kate Fleet, eds. The Cambridge History of Turkey (Volume 2 2012) essays by scholars
  • Finkel, Caroline (2005). Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire, 1300–1923. Basic Books. ISBN 978-0-465-02396-7.
  • Fleet, Kate, ed. The Cambridge History of Turkey (Volume 1, 2009) excerpt and text search, essays by scholars
  • Imber, Colin (2009). The Ottoman Empire, 1300–1650: The Structure of Power (2 ed.). New York: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-57451-9.
  • Inalcik, Halil. The Ottoman Empire, the Classical Age: 1300–1600. Hachette UK, 2013. [1973]
  • Kasaba, Resat, ed. The Cambridge History of Turkey (vol 4 2008) excerpt and text search vol 4 comprehensive coverage by scholars of 20th century
  • Dimitri Kitsikis, L'Empire ottoman, Presses Universitaires de France, 3rd ed.,1994. ISBN 2-13-043459-2, in French
  • McCarthy, Justin. The Ottoman Turks: An Introductory History to 1923 1997
  • McMeekin, Sean. The Berlin-Baghdad Express: The Ottoman Empire and Germany's Bid for World Power (2010)
  • Pamuk, Sevket. A Monetary History of the Ottoman Empire (1999). pp. 276
  • Quataert, Donald. The Ottoman Empire, 1700–1922 (2005) ISBN 0-521-54782-2.
  • Shaw, Stanford J., and Ezel Kural Shaw. History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. Vol. 1, 1977.
  • Somel, Selcuk Aksin. Historical Dictionary of the Ottoman Empire. (2003). 399 pp.
  • Uyar, Mesut; Erickson, Edward (2009). A Military History of the Ottomans: From Osman to Atatürk. ISBN 978-0-275-98876-0.


The Early Ottomans (1300–1453)

  • Kafadar, Cemal (1995). Between Two Worlds: The Construction of the Ottoman State. University of California Press. ISBN 978-0-520-20600-7.
  • Lindner, Rudi P. (1983). Nomads and Ottomans in Medieval Anatolia. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 0-933070-12-8.
  • Lowry, Heath (2003). The Nature of the Early Ottoman State. Albany: SUNY Press. ISBN 0-7914-5636-6.
  • Zachariadou, Elizabeth, ed. (1991). The Ottoman Emirate (1300–1389). Rethymnon: Crete University Press.
  • İnalcık Halil, et al. The Ottoman Empire: the Classical Age, 1300–1600. Phoenix, 2013.


The Era of Transformation (1550–1700)

  • Abou-El-Haj, Rifa'at Ali (1984). The 1703 Rebellion and the Structure of Ottoman Politics. Istanbul: Nederlands Historisch-Archaeologisch Instituut te İstanbul.
  • Howard, Douglas (1988). "Ottoman Historiography and the Literature of 'Decline' of the Sixteenth and Seventeenth Century". Journal of Asian History. 22: 52–77.
  • Kunt, Metin İ. (1983). The Sultan's Servants: The Transformation of Ottoman Provincial Government, 1550–1650. New York: Columbia University Press. ISBN 0-231-05578-1.
  • Peirce, Leslie (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-508677-5.
  • Tezcan, Baki (2010). The Second Ottoman Empire: Political and Social Transformation in the Early Modern World. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-41144-9.
  • White, Joshua M. (2017). Piracy and Law in the Ottoman Mediterranean. Stanford: Stanford University Press. ISBN 978-1-503-60252-6.


to 1830

  • Braude, Benjamin, and Bernard Lewis, eds. Christians and Jews in the Ottoman Empire: The Functioning of a Plural Society (1982)
  • Goffman, Daniel. The Ottoman Empire and Early Modern Europe (2002)
  • Guilmartin, John F., Jr. "Ideology and Conflict: The Wars of the Ottoman Empire, 1453–1606", Journal of Interdisciplinary History, (Spring 1988) 18:4., pp721–747.
  • Kunt, Metin and Woodhead, Christine, ed. Süleyman the Magnificent and His Age: The Ottoman Empire in the Early Modern World. 1995. 218 pp.
  • Parry, V.J. A History of the Ottoman Empire to 1730 (1976)
  • Şahin, Kaya. Empire and Power in the Reign of Süleyman: Narrating the Sixteenth-Century Ottoman World. Cambridge University Press, 2013.
  • Shaw, Stanford J. History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, Vol I; Empire of Gazis: The Rise and Decline of the Ottoman Empire 1290–1808. Cambridge University Press, 1976. ISBN 978-0-521-21280-9.


Post 1830

  • Ahmad, Feroz. The Young Turks: The Committee of Union and Progress in Turkish Politics, 1908–1914, (1969).
  • Bein, Amit. Ottoman Ulema, Turkish Republic: Agents of Change and Guardians of Tradition (2011) Amazon.com
  • Black, Cyril E., and L. Carl Brown. Modernization in the Middle East: The Ottoman Empire and Its Afro-Asian Successors. 1992.
  • Erickson, Edward J. Ordered to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War (2000) Amazon.com, excerpt and text search
  • Gürkan, Emrah Safa: Christian Allies of the Ottoman Empire, European History Online, Mainz: Institute of European History, 2011. Retrieved 2 November 2011.
  • Faroqhi, Suraiya. Subjects of the Sultan: Culture and Daily Life in the Ottoman Empire. (2000) 358 pp.
  • Findley, Carter V. Bureaucratic Reform in the Ottoman Empire: The Sublime Porte, 1789–1922 (Princeton University Press, 1980)
  • Fortna, Benjamin C. Imperial Classroom: Islam, the State, and Education in the Late Ottoman Empire. (2002) 280 pp.
  • Fromkin, David. A Peace to End All Peace: The Fall of the Ottoman Empire and the Creation of the Modern Middle East (2001)
  • Gingeras, Ryan. The Last Days of the Ottoman Empire. London: Allen Lane, 2023.
  • Göçek, Fatma Müge. Rise of the Bourgeoisie, Demise of Empire: Ottoman Westernization and Social Change. (1996). 220 pp.
  • Hanioglu, M. Sukru. A Brief History of the Late Ottoman Empire (2008) Amazon.com, excerpt and text search
  • Inalcik, Halil and Quataert, Donald, ed. An Economic and Social History of the Ottoman Empire, 1300–1914. 1995. 1026 pp.
  • Karpat, Kemal H. The Politicization of Islam: Reconstructing Identity, State, Faith, and Community in the Late Ottoman State. (2001). 533 pp.
  • Kayali, Hasan. Arabs and Young Turks: Ottomanism, Arabism, and Islamism in the Ottoman Empire, 1908–1918 (1997); CDlib.org, complete text online
  • Kieser, Hans-Lukas, Margaret Lavinia Anderson, Seyhan Bayraktar, and Thomas Schmutz, eds. The End of the Ottomans: The Genocide of 1915 and the Politics of Turkish Nationalism. London: I.B. Tauris, 2019.
  • Kushner, David. The Rise of Turkish Nationalism, 1876–1908. 1977.
  • McCarthy, Justin. The Ottoman Peoples and the End of Empire. Hodder Arnold, 2001. ISBN 0-340-70657-0.
  • McMeekin, Sean. The Ottoman Endgame: War, Revolution and the Making of the Modern Middle East, 1908-1923. London: Allen Lane, 2015.
  • Miller, William. The Ottoman Empire, 1801–1913. (1913), Books.Google.com full text online
  • Quataert, Donald. Social Disintegration and Popular Resistance in the Ottoman Empire, 1881–1908. 1983.
  • Rodogno, Davide. Against Massacre: Humanitarian Interventions in the Ottoman Empire, 1815–1914 (2011)
  • Shaw, Stanford J., and Ezel Kural Shaw. History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. Vol. 2, Reform, Revolution, and Republic: The Rise of Modern Turkey, 1808–1975. (1977). Amazon.com, excerpt and text search
  • Toledano, Ehud R. The Ottoman Slave Trade and Its Suppression, 1840–1890. (1982)


Military

  • Ágoston, Gábor (2005). Guns for the Sultan: Military Power and the Weapons Industry in the Ottoman Empire. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0521843133.
  • Aksan, Virginia (2007). Ottoman Wars, 1700–1860: An Empire Besieged. Pearson Education Limited. ISBN 978-0-582-30807-7.
  • Rhoads, Murphey (1999). Ottoman Warfare, 1500–1700. Rutgers University Press. ISBN 1-85728-389-9.


Historiography

  • Emrence, Cern. "Three Waves of Late Ottoman Historiography, 1950–2007," Middle East Studies Association Bulletin (2007) 41#2 pp 137–151.
  • Finkel, Caroline. "Ottoman History: Whose History Is It?," International Journal of Turkish Studies (2008) 14#1 pp 1–10. How historians in different countries view the Ottoman Empire
  • Hajdarpasic, Edin. "Out of the Ruins of the Ottoman Empire: Reflections on the Ottoman Legacy in South-eastern Europe," Middle Eastern Studies (2008) 44#5 pp 715–734.
  • Hathaway, Jane (1996). "Problems of Periodization in Ottoman History: The Fifteenth through the Eighteenth Centuries". The Turkish Studies Association Bulletin. 20: 25–31.
  • Kırlı, Cengiz. "From Economic History to Cultural History in Ottoman Studies," International Journal of Middle East Studies (May 2014) 46#2 pp 376–378 DOI: 10.1017/S0020743814000166
  • Mikhail, Alan; Philliou, Christine M. "The Ottoman Empire and the Imperial Turn," Comparative Studies in Society & History (2012) 54#4 pp 721–745. Comparing the Ottomans to other empires opens new insights about the dynamics of imperial rule, periodization, and political transformation
  • Pierce, Leslie. "Changing Perceptions of the Ottoman Empire: The Early Centuries," Mediterranean Historical Review (2004) 49#1 pp 6–28. How historians treat 1299 to 1700