ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ

ਅੰਤਿਕਾ

ਅੱਖਰ

ਫੁਟਨੋਟ

ਹਵਾਲੇ


Play button

2000 BCE - 2023

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ



ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਭੂਗੋਲਿਕ ਸਥਿਤੀ, ਇਸਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਸਰੋਤਾਂ, ਮਨੁੱਖੀ ਪਰਵਾਸ ਅਤੇ ਸੰਪਰਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ, ਜਿੱਤਾਂ ਦੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ, 7ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਸੁਮਾਤਰਾ ਟਾਪੂ ਤੋਂ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਫੈਲਣ ਅਤੇ ਇਸਲਾਮੀ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੁਆਰਾ ਘੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਣਨੀਤਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਲੇਨ ਸਥਿਤੀ ਨੇ ਅੰਤਰ-ਟਾਪੂ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਪਾਰ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ;ਵਪਾਰ ਨੇ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਰੂਪ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦਾ ਖੇਤਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪ੍ਰਵਾਸਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ, ਨਸਲਾਂ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੀ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਟਾਪੂ ਦੇ ਭੂਮੀ ਰੂਪਾਂ ਅਤੇ ਜਲਵਾਯੂ ਨੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਅਤੇ ਵਪਾਰ, ਅਤੇ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਗਠਨ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ।ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਦੀਆਂ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀਆਂ ਸਰਹੱਦਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ।ਆਸਟ੍ਰੋਨੇਸ਼ੀਅਨ ਲੋਕ, ਜੋ ਆਧੁਨਿਕ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤਾਈਵਾਨ ਤੋਂ ਸਨ ਅਤੇ 2000 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਆਏ ਸਨ।7ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਤੋਂ, ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਸਮੁੰਦਰੀ ਰਾਜ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਬੋਧੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲੈ ਕੇ ਵਧਿਆ।ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਬੋਧੀ ਸੈਲੇਂਦਰ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂ ਮਾਤਰਮ ਰਾਜਵੰਸ਼ਾਂ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਗਿਰਾਵਟ ਦਰਜ ਕੀਤੀ।ਆਖ਼ਰੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਿਮ ਰਾਜ, ਹਿੰਦੂ ਮਜਾਪਹਿਤ ਰਾਜ, 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੋਂ ਵਧਿਆ, ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮੀ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਸਬੂਤ ਉੱਤਰੀ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਹੈ;ਹੋਰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਖੇਤਰਾਂ ਨੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇਸਲਾਮ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਲਿਆ, ਜੋ ਜਾਵਾ ਅਤੇ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ 12ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਧਰਮ ਬਣ ਗਿਆ।ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਲਈ, ਇਸਲਾਮ ਨੇ ਮੌਜੂਦਾ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਢੱਕਿਆ ਅਤੇ ਮਿਲਾਇਆ।ਯੂਰੋਪੀਅਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੁਰਤਗਾਲੀ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਮਲੂਕੂ ਵਿੱਚ ਕੀਮਤੀ ਜਾਇਫਲ, ਲੌਂਗ ਅਤੇ ਕਿਊਬ ਮਿਰਚ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਉੱਤੇ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਏ ਸਨ।1602 ਵਿੱਚ, ਡੱਚਾਂ ਨੇ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ (VOC) ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 1610 ਤੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਯੂਰਪੀ ਸ਼ਕਤੀ ਬਣ ਗਈ। ਦੀਵਾਲੀਆਪਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, VOC ਨੂੰ 1800 ਵਿੱਚ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਨਿਯੰਤਰਣ ਅਧੀਨ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ।20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੱਕ, ਡੱਚ ਦਾ ਦਬਦਬਾ ਮੌਜੂਦਾ ਸੀਮਾਵਾਂ ਤੱਕ ਫੈਲ ਗਿਆ।ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ 1942-1945 ਵਿੱਚਜਾਪਾਨੀ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਨੇ ਡੱਚ ਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਦਬਾਈ ਗਈ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅੰਦੋਲਨ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ।ਅਗਸਤ 1945 ਵਿੱਚ ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਸਮਰਪਣ ਤੋਂ ਦੋ ਦਿਨ ਬਾਅਦ, ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਨੇਤਾ ਸੁਕਾਰਨੋ ਨੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਬਣ ਗਿਆ।ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰਾਜ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਇੱਕ ਕੌੜਾ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਅਤੇ ਕੂਟਨੀਤਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਦਸੰਬਰ 1949 ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ, ਜਦੋਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਬਾਅ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਡੱਚ ਨੇ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ।1965 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤਖਤਾਪਲਟ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨੇ ਇੱਕ ਹਿੰਸਕ ਫੌਜ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਵਿਰੋਧੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਲੱਖ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ।ਜਨਰਲ ਸੁਹਾਰਤੋ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੁਕਾਰਨੋ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਮਾਰਚ 1968 ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸਦੇ ਨਵੇਂ ਆਰਡਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਪੱਛਮ ਦਾ ਪੱਖ ਪੂਰਿਆ, ਜਿਸਦਾ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ਼ ਅਗਲੇ ਤਿੰਨ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਆਰਥਿਕ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਾਰਕ ਸੀ।1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਵਿੱਤੀ ਸੰਕਟ ਨਾਲ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਦੇਸ਼ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ 21 ਮਈ 1998 ਨੂੰ ਲੋਕ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਸੁਹਾਰਤੋ ਦੇ ਅਸਤੀਫੇ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਿਆ। ਸੁਹਾਰਤੋ ਦੇ ਅਸਤੀਫ਼ੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਧਾਰ ਦੇ ਦੌਰ ਨੇ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖੇਤਰੀ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ, ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦਾ ਵੱਖ ਹੋਣਾ, ਅਤੇ 2004 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਸਿੱਧੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੋਣ। ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਅਸਥਿਰਤਾ, ਸਮਾਜਿਕ ਅਸ਼ਾਂਤੀ, ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ, ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤਾਂ ਅਤੇ ਅੱਤਵਾਦ ਨੇ ਤਰੱਕੀ ਨੂੰ ਹੌਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਅਤੇ ਨਸਲੀ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਸਦਭਾਵਨਾ ਵਾਲੇ ਹਨ, ਕੁਝ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰ ਸੰਪਰਦਾਇਕ ਅਸੰਤੋਸ਼ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਅਜੇ ਵੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹਨ।
HistoryMaps Shop

ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਜਾਓ

2000 BCE Jan 1

ਪ੍ਰੋਲੋਗ

Indonesia
ਆਸਟ੍ਰੋਨੇਸ਼ੀਅਨ ਲੋਕ ਆਧੁਨਿਕ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਬਣਦੇ ਹਨ।ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ 2000 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਆਏ ਹੋਣ ਅਤੇ ਤਾਈਵਾਨ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[81] ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੇ ਮੈਰੀਟਾਈਮ ਜੇਡ ਰੋਡ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ, ਜੋ ਕਿ 2000 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਤੋਂ 1000 ਈਸਵੀ ਤੱਕ 3,000 ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਮੌਜੂਦ ਸੀ।[82] ਡੋਂਗ ਸੋਨ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗਿੱਲੇ-ਖੇਤ ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ, ਰਸਮੀ ਮੱਝਾਂ ਦੀ ਬਲੀ, ਕਾਂਸੀ ਦੀ ਕਾਸਟਿੰਗ, ਮੇਗੈਲਿਥਿਕ ਅਭਿਆਸਾਂ, ਅਤੇ ਇਕਟ ਬੁਣਾਈ ਦੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਆਈਆਂ।ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਅਭਿਆਸ ਸੁਮਾਤਰਾ ਦੇ ਬਾਟਕ ਖੇਤਰਾਂ, ਸੁਲਾਵੇਸੀ ਵਿੱਚ ਤੋਰਾਜਾ ਅਤੇ ਨੁਸਾ ਟੇਂਗਾਰਾ ਦੇ ਕਈ ਟਾਪੂਆਂ ਸਮੇਤ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਲੋਕ ਐਨੀਮਿਸਟ ਸਨ ਜੋ ਮਰੇ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਜਾਂ ਜੀਵਨ ਸ਼ਕਤੀ ਅਜੇ ਵੀ ਜੀਵਿਤ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।8ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਆਦਰਸ਼ ਖੇਤੀ ਹਾਲਤਾਂ, ਅਤੇ ਗਿੱਲੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ, [83] ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਤੱਕ ਪਿੰਡਾਂ, ਕਸਬਿਆਂ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਵਧਣ-ਫੁੱਲਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ।ਇਹ ਰਾਜ (ਛੋਟੇ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਤੋਂ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਵੱਧ) ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਨਸਲੀ ਅਤੇ ਕਬਾਇਲੀ ਧਰਮਾਂ ਨਾਲ ਵਿਕਸਤ ਹੋਏ।ਜਾਵਾ ਦਾ ਗਰਮ ਅਤੇ ਸਮਾਨ ਤਾਪਮਾਨ, ਭਰਪੂਰ ਬਾਰਿਸ਼ ਅਤੇ ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਮਿੱਟੀ, ਗਿੱਲੇ ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਲਈ ਸੰਪੂਰਨ ਸੀ।ਅਜਿਹੀ ਖੇਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੰਗਠਿਤ ਸਮਾਜ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਸੁੱਕੇ ਖੇਤ ਦੇ ਚੌਲਾਂ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਸਮਾਜ ਦੇ ਉਲਟ, ਜੋ ਕਿ ਖੇਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਰਲ ਰੂਪ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਮਰਥਨ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਸਮਾਜਿਕ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
▲
●
300 - 1517
ਹਿੰਦੂ-ਬੋਧੀ ਸਭਿਅਤਾਵਾਂornament
ਕਾਰਪੋਰੇਟ
ਕਾਰਵਾਂਗ ਵਿੱਚ ਬਟੂਜਯਾ ਬੋਧੀ ਸਟੂਪ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਵਧੀਆ ਇੱਟਾਂ ਦਾ ਕੰਮ, ਤਰੁਮਾਨਨਗਰ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਸਮੇਂ (5ਵੀਂ-7ਵੀਂ ਸਦੀ) ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਦੇ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਪ੍ਰਭਾਵ (7ਵੀਂ-10ਵੀਂ ਸਦੀ) ਤੱਕ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
450 Jan 1 - 669

ਕਾਰਪੋਰੇਟ

Jakarta, Indonesia
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਵਾਂਗਭਾਰਤੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ।ਦੂਜੀ ਸਦੀ ਤੋਂ, 12ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਅਗਲੀਆਂ ਸਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੱਲਵ, ਗੁਪਤਾ, ਪਾਲਾ ਅਤੇ ਚੋਲ ਵਰਗੇ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜਵੰਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਭਾਰਤੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਸਾਰੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਈ।ਤਰੁਮਾਨਗਰਾ ਜਾਂ ਤਰੁਮਾ ਕਿੰਗਡਮ ਜਾਂ ਕੇਵਲ ਤਰੁਮਾ ਪੱਛਮੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸੁੰਡਨੀਜ਼ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ 5ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ, ਪੂਰਨਵਰਮਨ ਨੇ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਲਗਭਗ 450 ਈਸਵੀ ਤੋਂ ਅਨੁਮਾਨਿਤ ਹੈ।ਇਸ ਰਾਜ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਸੱਤ ਪੱਥਰ ਦੇ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਪੱਛਮੀ ਜਾਵਾ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਬੋਗੋਰ ਅਤੇ ਜਕਾਰਤਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲੱਭੇ ਗਏ ਸਨ।ਉਹ ਬੋਗੋਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀਆਰਯੂਟੂਨ, ਕੇਬੋਨ ਕੋਪੀ, ਜੰਬੂ, ਪਾਸਿਰ ਆਵੀ, ਅਤੇ ਮੁਆਰਾ ਸਿਆਨਟੇਨ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਹਨ;ਉੱਤਰੀ ਜਕਾਰਤਾ ਵਿੱਚ Cilincing ਨੇੜੇ Tugu ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ;ਅਤੇ ਬੈਂਟੇਨ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ, ਮੁੰਜੁਲ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਲੇਬਾਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸਿਡਾਂਗਿਆਂਗ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ।
▲
●
ਕਲਿੰਗਾ ਰਾਜ
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
500 Jan 1 - 600

ਕਲਿੰਗਾ ਰਾਜ

Java, Indonesia
ਕਲਿੰਗਾ ਮੱਧ ਜਾਵਾ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਤੱਟ 'ਤੇ 6ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਸੀ।ਇਹ ਮੱਧ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਹਿੰਦੂ-ਬੋਧੀ ਰਾਜ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੁਤਾਈ, ਤਰੁਮਾਨਗਰਾ, ਸਲਕਾਨਾਗਰਾ, ਅਤੇ ਕੰਡਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਰਾਜ ਹਨ।
▲
●
ਸੁੰਡਾ ਰਾਜ
ਸੁੰਡਨੀਜ਼ ਸ਼ਾਹੀ ਪਾਰਟੀ ਜੋਂਗ ਸਾਸੰਗਾ ਵਾਨਗੁਨਾਨ ਰਿੰਗ ਤਾਤਾਰਨਗਰੀ ਤਿਨਿਰੂ ਦੁਆਰਾ ਮਜਾਪਹਿਤ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਈ, ਕਬਾੜ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚੀਨੀ ਤਕਨੀਕਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੱਕੜ ਦੇ ਡੌਲਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲੋਹੇ ਦੇ ਮੇਖਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ, ਵਾਟਰਟਾਈਟ ਬਲਕਹੈੱਡ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ, ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਰੂਡਰ ਨੂੰ ਜੋੜਨਾ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
669 Jan 1 - 1579

ਸੁੰਡਾ ਰਾਜ

Bogor, West Java, Indonesia
ਸੁੰਡਾ ਰਾਜ ਜਾਵਾ ਟਾਪੂ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ 669 ਤੋਂ ਲਗਭਗ 1579 ਤੱਕ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਸੁੰਡਨੀਜ਼ ਹਿੰਦੂ ਰਾਜ ਸੀ, ਜੋ ਅਜੋਕੇ ਬੈਂਟੇਨ, ਜਕਾਰਤਾ, ਪੱਛਮੀ ਜਾਵਾ ਅਤੇ ਮੱਧ ਜਾਵਾ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਸੁੰਡਾ ਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਗਾਲੂਹ (ਕਵਾਲੀ) ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਪਾਕੁਆਨ ਪਜਾਜਾਰਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਇਸਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੌਰਾਨ ਕਈ ਵਾਰ ਬਦਲੀ।ਰਾਜਾ ਸ਼੍ਰੀ ਬਡੁਗਾ ਮਹਾਰਾਜਾ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਰਾਜ ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਜਿਸਦਾ 1482 ਤੋਂ 1521 ਤੱਕ ਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੁੰਡਨੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਜੋਂ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਰਾਜ ਦੇ ਵਸਨੀਕ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਪਨਾਮ ਨਸਲੀ ਸੁੰਡਾਨੀ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਧਰਮ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਸੀ।
▲
●
Play button
671 Jan 1 - 1288

ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਸਾਮਰਾਜ

Palembang, Palembang City, Sou
ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਸੁਮਾਤਰਾ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਇੱਕ ਬੋਧੀ ਥੈਲਾਸੋਕ੍ਰੇਟਿਕ [5] ਸਾਮਰਾਜ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ 7ਵੀਂ ਤੋਂ 12ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਤੱਕ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਦੇ ਪਸਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕੇਂਦਰ ਸੀ।ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਪੱਛਮੀ ਸਮੁੰਦਰੀ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਹਿੱਸੇ 'ਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਰਾਜ ਸੀ।ਇਸਦੇ ਸਥਾਨ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਨੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸਰੋਤਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਸਦੀ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵਧਦੇ ਵਪਾਰ 'ਤੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਨਿਰਭਰ ਹੋ ਗਈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਕਾਰੀ ਮਾਲ-ਅਧਾਰਤ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।[6]ਇਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਹਵਾਲਾ 7ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਹੈ।ਇੱਕ ਤਾਂਗ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਚੀਨੀ ਭਿਕਸ਼ੂ, ਯੀਜਿੰਗ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਸਾਲ 671 ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ।[7] [8] ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਨਾਮ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, 16 ਜੂਨ 682 ਨੂੰ ਪਾਲੇਮਬੈਂਗ, ਸੁਮਾਤਰਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਮਿਲੇ ਕੇਦੁਕਨ ਬੁਕਿਟ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਵਿੱਚ ਵੀ 7ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਹੈ। [9] 7ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਅਤੇ 11ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਰਦਾਰ ਬਣ ਗਿਆ।ਇਹ ਗੁਆਂਢੀ ਮਾਤਰਮ, ਖਮੇਰ ਅਤੇ ਚੰਪਾ ਨਾਲ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਗੱਲਬਾਤ, ਅਕਸਰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਦੀ ਮੁੱਖ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਚੀਨ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਨਾਫ਼ੇ ਵਾਲੇ ਵਪਾਰਕ ਸਮਝੌਤਿਆਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਸੀ ਜੋ ਟੈਂਗ ਤੋਂ ਸੋਂਗ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਤੱਕ ਚੱਲੀ ਸੀ।ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਸਬੰਧ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਬੋਧੀ ਪਾਲਾ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮੀ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਨਾਲ ਸਨ।12ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਭੂਮੀ-ਅਧਾਰਤ ਰਾਜ ਸੀ, ਫਲੀਟ ਉਪਲਬਧ ਸਨ ਪਰ ਜ਼ਮੀਨੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਲਈ ਲੌਜਿਸਟਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ।ਸਮੁੰਦਰੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ, ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਨੇ ਇਸਦੀ ਗਿਰਾਵਟ ਵਿੱਚ ਦੇਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਨੇਵੀ ਰਣਨੀਤੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ।ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਦੀ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੰਡਕਾਰੀ ਸੀ;ਇਹ ਵਪਾਰਕ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੰਦਰਗਾਹ 'ਤੇ ਬੁਲਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਸਮੁੰਦਰੀ ਫੌਜ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਬੇੜੇ 'ਤੇ ਛਾਪੇ ਮਾਰਨ ਲਈ ਵਿਗੜ ਗਈ।[10]ਪ੍ਰਤੀਯੋਗੀ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਅਤੇ ਮਜਾਪਹਿਤ ਸਾਮਰਾਜਾਂ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰ ਸਮੇਤ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਾਰਕਾਂ ਕਰਕੇ 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਦੀ ਹੋਂਦ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈ।[11] ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਦੇ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਸਨੂੰ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਭੁਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਹ 1918 ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਦੋਂ l'École française d'Extrême-Orient ਦੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਜਾਰਜ ਕੋਡੇਸ ਨੇ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸਦੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ।
▲
●
ਮਾਤਰਮ ਰਾਜ
ਬੋਰੋਬੂਦੁਰ, ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਇੱਕਲਾ ਬੋਧੀ ਢਾਂਚਾ, ਮਾਤਰਮ ਰਾਜ ਦੇ ਸ਼ੈਲੇਂਦਰ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਮਾਰਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
716 Jan 1 - 1016

ਮਾਤਰਮ ਰਾਜ

Java, Indonesia
ਮਾਤਰਮ ਰਾਜ ਇੱਕ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਹਿੰਦੂ-ਬੋਧੀ ਰਾਜ ਸੀ ਜੋ 8ਵੀਂ ਅਤੇ 11ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਧਿਆ-ਫੁੱਲਿਆ।ਇਹ ਮੱਧ ਜਾਵਾ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਅਧਾਰਤ ਸੀ।ਰਾਜਾ ਸੰਜੇ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ, ਰਾਜ ਸ਼ੈਲੇਂਦਰ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਅਤੇ ਈਸ਼ਾਨਾ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਸ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਇਤਿਹਾਸ ਦੌਰਾਨ ਰਾਜ ਨੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਖੇਤੀ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਿਰਭਰ ਕੀਤਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਮੁੰਦਰੀ ਵਪਾਰ ਤੋਂ ਵੀ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ।ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸਰੋਤਾਂ ਅਤੇ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਖੋਜਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਰਾਜ ਚੰਗੀ ਆਬਾਦੀ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਕਾਫ਼ੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਜਾਪਦਾ ਹੈ।ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਇੱਕ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਸਮਾਜ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ, [12] ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਕਸਤ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੱਦ ਤੱਕ ਸੂਝਵਾਨਤਾ ਅਤੇ ਸ਼ੁੱਧ ਸਭਿਅਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।8ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਅਤੇ 9ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮੱਧ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੀ ਮਿਆਦ ਵਿੱਚ, ਰਾਜ ਨੇ ਮੰਦਰ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦੇ ਤੇਜ਼ ਵਾਧੇ ਵਿੱਚ ਕਲਾਸੀਕਲ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਕਲਾ ਅਤੇ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦੇ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਹੋਏ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ।ਮੰਦਰਾਂ ਨੇ ਮਾਤਰਮ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇ ਦਿਲ ਦੇ ਲੈਂਡਸਕੇਪ ਨੂੰ ਬਿੰਦੂ ਬਣਾਇਆ।ਮਾਤਰਮ ਵਿੱਚ ਬਣਾਏ ਗਏ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ ਕਲਾਸਨ, ਸੇਵੂ, ਬੋਰੋਬੂਦੂਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰੰਬਨਨ, ਸਾਰੇ ਅੱਜ ਦੇ ਯੋਗਯਾਕਾਰਤਾ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨੇੜੇ ਹਨ।ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ, ਰਾਜ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਾਮਰਾਜ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ - ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ, ਸਗੋਂ ਸੁਮਾਤਰਾ, ਬਾਲੀ, ਦੱਖਣੀ ਥਾਈਲੈਂਡ , ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਦੇ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜਾਂ ਅਤੇ ਕੰਬੋਡੀਆ ਵਿੱਚ ਖਮੇਰ ਵਿੱਚ ਵੀ।[13] [14] [15]ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਧਾਰਮਿਕ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣੇ ਗਏ ਦੋ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ - ਬੋਧੀ ਅਤੇ ਸ਼ੈਵ ਰਾਜਵੰਸ਼।ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਹੋਇਆ।ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਨਿਕਲਿਆ ਕਿ ਮਾਤਰਮ ਰਾਜ ਦੋ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ;ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਮਾਤਰਮ ਰਾਜ ਦੇ ਸ਼ੈਵ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਰਾਕਾਈ ਪਿਕਾਟਨ ਅਤੇ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਰਾਜ ਦੇ ਬੋਧੀ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਬਾਲਪੁਤਰਦੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।ਉਹਨਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ 1016 ਤੱਕ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਜਦੋਂ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਸ਼ੈਲੇਂਦਰ ਕਬੀਲੇ ਨੇ ਮਾਤਰਮ ਰਾਜ ਦੇ ਇੱਕ ਜਾਲਦਾਰ ਵੁਰਵਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਵਾਟੂਗਲੁਹ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਨਿਰਵਿਵਾਦ ਹੇਜੀਮੋਨਿਕ ਸਾਮਰਾਜ ਬਣ ਗਿਆ।ਸ਼ੈਵ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਬਚਿਆ, 1019 ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ ਉੱਤੇ ਮੁੜ ਕਬਜ਼ਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਾਲੀ ਦੇ ਉਦਯਾਨਾ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਏਅਰਲੰਗਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਕਹੂਰੀਪਾਨ ਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।
▲
●
ਅਦਿੱਖ ਰਾਜ
ਰਾਜਾ ਏਅਰਲੰਗਾ ਨੂੰ ਬੇਲਾਹਨ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ, ਗਰੁੜ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1019 Jan 1 - 1045

ਅਦਿੱਖ ਰਾਜ

Surabaya, Surabaya City, East
ਕਾਹੂਰੀਪਨ 11ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਹਿੰਦੂ-ਬੋਧੀ ਰਾਜ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਾਂਟਸ ਨਦੀ ਘਾਟੀ ਦੇ ਮੁਹਾਨੇ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਸਥਿਤ ਸੀ।ਇਹ ਰਾਜ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸੀ, ਸਿਰਫ 1019 ਅਤੇ 1045 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੀ ਮਿਆਦ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਏਅਰਲੰਗਾ ਰਾਜ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਸੀ, ਜੋ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਾਤਰਮ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਮਲਬੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਏਅਰਲੰਗਾ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 1045 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਜੰਗਗਾਲਾ ਅਤੇ ਪੰਜਾਲੂ (ਕਾਦਿਰੀ) ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ।ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 14ਵੀਂ ਤੋਂ 15ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਸਾਬਕਾ ਰਾਜ ਨੂੰ ਮਜਾਪਹਿਤ ਦੇ 12 ਸੂਬਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।
▲
●
Play button
1025 Jan 1 - 1030

ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਦਾ ਚੋਲਾ ਹਮਲਾ

Palembang, Palembang City, Sou
ਆਪਣੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਾਂਝੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੌਰਾਨ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਨੇ ਦੋਸਤਾਨਾ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਸਬੰਧਾਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸਭਾਰਤੀ ਹਮਲੇ ਨੂੰ ਏਸ਼ੀਆਈ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਘਟਨਾ ਬਣ ਗਈ।9ਵੀਂ ਅਤੇ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਨੇ ਬੰਗਾਲ ਵਿੱਚ ਪਾਲਾ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਬੰਧ ਬਣਾਏ ਰੱਖੇ, ਅਤੇ 860 ਈਸਵੀ ਦੇ ਨਾਲੰਦਾ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਹੈ ਕਿ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਦੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਬਾਲਪੁੱਤਰ ਨੇ ਪਾਲਾ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਨਾਲੰਦਾ ਮਹਾਵਿਹਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੱਠ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਚੋਲ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧ ਰਾਜਾ ਰਾਜਾ ਚੋਲ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਦੋਸਤਾਨਾ ਸਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਸਬੰਧ ਵਿਗੜ ਗਏ, ਕਿਉਂਕਿ ਚੋਲ ਜਲ ਸੈਨਾ ਨੇ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਨ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਉੱਤੇ ਛਾਪੇ ਮਾਰੇ।ਚੋਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਵਪਾਰ ਦੋਵਾਂ ਤੋਂ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਚੋਲਾ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਤੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੁੱਟ ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[16] ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਨੇ ਦੋ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਜਲ ਸੈਨਾ ਚੋਕ ਪੁਆਇੰਟਾਂ ( ਮਲਾਕਾ ਅਤੇ ਸੁੰਡਾ ਸਟ੍ਰੇਟ) ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਪਾਰਕ ਸਾਮਰਾਜ ਸੀ ਜਿਸ ਕੋਲ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਜਲ ਸੈਨਾ ਸੀ।ਮਲਕਾ ਸਟ੍ਰੇਟ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਖੁੱਲਣ ਨੂੰ ਮਲੇਈ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਕੇਦਾਹ ਅਤੇ ਸੁਮਾਤਰਨ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਪੰਨਈ ਤੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮਲਾਯੂ (ਜਾਂਬੀ) ਅਤੇ ਪਾਲੇਮਬਾਂਗ ਨੇ ਇਸਦੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਖੁੱਲਣ ਅਤੇ ਸੁੰਡਾ ਸਟ੍ਰੇਟ ਨੂੰ ਵੀ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਵਪਾਰ ਦੇ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਪਾਰਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਬੰਦਰਗਾਹਾਂ 'ਤੇ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਲੁੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਇਸ ਸਮੁੰਦਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਸਪਸ਼ਟ ਹਨ, ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਨੀਲਕੰਤਾ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਹਮਲਾ ਸ਼ਾਇਦ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਨ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰਬ (ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਚੀਨ) ਨਾਲ ਚੋਲ ਵਪਾਰ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਪਾਉਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕਰਕੇ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਦ, ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਇੱਛਾ. ਰਾਜੇਂਦਰ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਪਾਰ ਦੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦਿਗਵਿਜਯ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ ਕਰਨਾ, ਇਸ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਉਸਦੇ ਤਾਜ ਵਿੱਚ ਚਮਕ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਚੋਲਨ ਦੇ ਹਮਲੇ ਨੇ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਦੇ ਸੈਲੇਂਦਰ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਪਤਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ।
▲
●
ਕੇਦਿਰੀ ਰਾਜ
ਵਜ੍ਰਸਤ੍ਤ੍ਵ ।ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ, ਕੇਦਿਰੀ ਪੀਰੀਅਡ, 10ਵੀਂ-11ਵੀਂ ਸਦੀ ਸੀ.ਈ., ਕਾਂਸੀ, 19.5 x 11.5 ਸੈ.ਮੀ. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1042 Jan 1 - 1222

ਕੇਦਿਰੀ ਰਾਜ

Kediri, East Java, Indonesia
ਕੇਦਿਰੀ ਦਾ ਰਾਜ ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ 1042 ਤੋਂ ਲਗਭਗ 1222 ਤੱਕ ਅਧਾਰਤ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ-ਬੋਧੀ ਜਾਵਾਨੀ ਰਾਜ ਸੀ। ਕੇਦਿਰੀ ਏਅਰਲੰਗਾ ਦੇ ਕਹੂਰੀਪਾਨ ਰਾਜ ਦਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਇਸਿਆਨਾ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਵਜੋਂ ਸੋਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।1042 ਵਿੱਚ, ਏਅਰਲੰਗਾ ਨੇ ਕਹੂਰੀਪਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਦੋ, ਜੰਗਗਾਲਾ ਅਤੇ ਪੰਜਾਲੂ (ਕਾਦਿਰੀ) ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੰਨਿਆਸੀ ਵਜੋਂ ਰਹਿਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ।ਕੇਦਿਰੀ ਰਾਜ 11ਵੀਂ ਤੋਂ 12ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਨਾਲ ਮੌਜੂਦ ਸੀ, ਅਤੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੇਚੀਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕਭਾਰਤ ਨਾਲ ਵਪਾਰਕ ਸਬੰਧ ਬਣਾਏ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਹਨ।ਚੀਨੀ ਅਕਾਉਂਟ ਇਸ ਰਾਜ ਦੀ ਪਛਾਣ ਤਸਾਓ-ਵਾ ਜਾਂ ਚਾਓ-ਵਾ (ਜਾਵਾ) ਵਜੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਚੀਨੀ ਰਿਕਾਰਡਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਚੀਨੀ ਖੋਜੀ ਅਤੇ ਵਪਾਰੀ ਇਸ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਆਉਂਦੇ ਸਨ।ਭਾਰਤ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਰਾਕਾਵੀ (ਕਵੀ ਜਾਂ ਵਿਦਵਾਨ) ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਾਹਿਤ ਲਿਖੇ ਜੋ ਹਿੰਦੂ ਮਿਥਿਹਾਸ, ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਮਹਾਂਭਾਰਤ ਅਤੇ ਰਾਮਾਇਣ ਵਰਗੇ ਮਹਾਂਕਾਵਿਆਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸਨ।11ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਦੀਪ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਨ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ ਘਟਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲਾ ਨੇ ਮਲੇਈ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਅਤੇ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ।ਕੋਰੋਮੰਡਲ ਦੇ ਚੋਲ ਰਾਜੇ ਨੇ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ ਤੋਂ ਕੇਦਾਹ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ।ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਨ ਸਰਦਾਰੀ ਦੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਣ ਨੇ ਵਪਾਰ ਦੀ ਬਜਾਏ ਖੇਤੀਬਾੜੀ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਕੇਦਿਰੀ ਵਰਗੇ ਖੇਤਰੀ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਗਠਨ ਨੂੰ ਸਮਰੱਥ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੇਦਿਰੀ ਨੇ ਮਲੂਕੂ ਤੱਕ ਮਸਾਲੇ ਦੇ ਵਪਾਰਕ ਰੂਟਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ।
▲
●
1200
ਇਸਲਾਮੀ ਰਾਜ ਦੀ ਉਮਰornament
Play button
1200 Jan 1

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮ

Indonesia
8ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਅਰਬ ਮੁਸਲਮਾਨ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦੇ ਸਬੂਤ ਹਨ।[19] [20] ਹਾਲਾਂਕਿ, 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਇਸਲਾਮ ਦਾ ਪ੍ਰਸਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ।[19] ਪਹਿਲਾਂ, ਇਸਲਾਮ ਨੂੰ ਅਰਬ ਮੁਸਲਮਾਨ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਗਤੀਵਿਧੀ।ਇਸਨੂੰ ਸਥਾਨਕ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਪਣਾਏ ਜਾਣ ਅਤੇ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਦੇ ਧਰਮ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੁਆਰਾ ਹੋਰ ਸਹਾਇਤਾ ਮਿਲੀ।[20] ਮਿਸ਼ਨਰੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤਰਾਂ ਤੋਂ ਹੋਈ ਸੀ, ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ (ਭਾਵ ਗੁਜਰਾਤ) ਅਤੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ (ਭਾਵ ਚੰਪਾ), [21] ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣੀ ਅਰਬ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ (ਭਾਵ ਹਦਰਾਮੌਤ) ਤੋਂ।[20]13ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਸੁਮਾਤਰਾ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਤੱਟ ਉੱਤੇ ਇਸਲਾਮੀ ਰਾਜਾਂ ਦਾ ਉਭਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ।ਮਾਰਕੋ ਪੋਲੋ, 1292 ਵਿੱਚਚੀਨ ਤੋਂ ਘਰ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ, ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕਸਬੇ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ।[22] ਮੁਸਲਿਮ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸਬੂਤ ਸਮੂਦੇਰਾ ਪਾਸਾਈ ਸਲਤਨਤ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਮੁਸਲਿਮ ਸ਼ਾਸਕ ਸੁਲਤਾਨ ਮਲਿਕ ਅਲ ਸਾਲੇਹ ਦੀ 1297 ਦੀ ਕਬਰ ਦਾ ਪੱਥਰ ਹੈ।13ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ, ਉੱਤਰੀ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।14ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ, ਇਸਲਾਮ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਮਲਾਇਆ, ਬਰੂਨੇਈ, ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮੀ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ , ਅਤੇ ਤੱਟਵਰਤੀ ਪੂਰਬੀ ਅਤੇ ਮੱਧ ਜਾਵਾ ਦੇ ਕੁਝ ਅਦਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ 15ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ, ਮਲਕਾ ਅਤੇ ਮਾਲੇ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਦੇ ਹੋਰ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।[23] 15ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੂ ਜਾਵਾਨੀ ਮਜਾਪਹਿਤ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਪਤਨ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਰਬ,ਭਾਰਤ , ਸੁਮਾਤਰਾ ਅਤੇ ਮਾਲੇ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਦੇ ਮੁਸਲਿਮ ਵਪਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਚੀਨ ਨੇ ਵੀ ਖੇਤਰੀ ਵਪਾਰ ਉੱਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਕਦੇ ਜਾਵਾਨੀ ਮਜਾਪਹਿਤ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਚੀਨੀ ਮਿੰਗ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਨੇ ਮਲਕਾ ਨੂੰ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ।ਮਿੰਗ ਚੀਨੀ ਜ਼ੇਂਗ ਹੇ ਦੀਆਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਯਾਤਰਾਵਾਂ (1405 ਤੋਂ 1433) ਨੂੰ ਪਾਲੇਮਬਾਂਗ ਅਤੇ ਜਾਵਾ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਤੱਟ ਵਿੱਚ ਚੀਨੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਬਸਤੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[24] ਮਲਕਾ ਨੇ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਨ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮਿੰਗ ਫਲੀਟ ਨੇ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਉੱਤਰੀ ਤੱਟਵਰਤੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਚੀਨੀ-ਮਾਲੇਈ ਮੁਸਲਮਾਨ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਵਾ ਦੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਥਾਈ ਵਿਰੋਧ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ।1430 ਤੱਕ, ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਨੇ ਜਾਵਾ ਦੀਆਂ ਉੱਤਰੀ ਬੰਦਰਗਾਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੇਮਾਰਾਂਗ, ਡੇਮਾਕ, ਟੂਬਾਨ ਅਤੇ ਐਮਪੇਲ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਿਮ ਚੀਨੀ, ਅਰਬ ਅਤੇ ਮਲੇਈ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ;ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇਸਲਾਮ ਨੇ ਜਾਵਾ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਤੱਟ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਜਮਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਮਲਾਕਾ ਚੀਨੀ ਮਿੰਗ ਸੁਰੱਖਿਆ ਹੇਠ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਹੋਇਆ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮਜਾਪਹਿਤ ਲਗਾਤਾਰ ਪਿੱਛੇ ਧੱਕੇ ਗਏ।[25] ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਮੁਸਲਿਮ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰੀ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਸਮੂਦੇਰਾ ਪਾਸਾਈ, ਪੂਰਬੀ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਮਲਕਾ ਸਲਤਨਤ, ਮੱਧ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਡੇਮਾਕ ਸਲਤਨਤ, ਦੱਖਣੀ ਸੁਲਾਵੇਸੀ ਵਿੱਚ ਗੋਵਾ ਸਲਤਨਤ, ਅਤੇ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਮਲੂਕੂ ਟਾਪੂਆਂ ਵਿੱਚ ਤਰਨੇਟ ਅਤੇ ਟਿਡੋਰ ਦੀਆਂ ਸਲਤਨਤਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।
▲
●
ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਰਾਜ
ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਮੰਦਿਰ, ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਰਾਜੇ ਕੇਰਤਨੇਗਰਾ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਲਈ ਇੱਕ ਮੁਰਦਾ ਮੰਦਰ ਵਜੋਂ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1222 Jan 1 - 1292

ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਰਾਜ

Malang, East Java, Indonesia
ਸਿੰਘਾਸਰੀ 1222 ਅਤੇ 1292 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਜਾਵਾਨੀ ਹਿੰਦੂ ਰਾਜ ਸੀ। ਇਹ ਰਾਜ ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਰਾਜ ਵਜੋਂ ਕੇਦਿਰੀ ਦੇ ਰਾਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਣਿਆ।ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੇਨ ਅਰੋਕ (1182–1227/1247) ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਕਹਾਣੀ ਮੱਧ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਲੋਕ-ਕਥਾ ਹੈ।ਸਾਲ 1275 ਵਿੱਚ, ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਦੇ ਪੰਜਵੇਂ ਸ਼ਾਸਕ ਰਾਜਾ ਕੇਰਤਨੇਗਰਾ, ਜੋ ਕਿ 1254 ਤੋਂ ਰਾਜ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਸੀਲੋਨ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂਆਂ ਦੇ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਚੋਲ ਰਾਜ ਦੇ ਹਮਲੇ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯ [17] ਦੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਵੱਲ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਜਲ ਸੈਨਾ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾਈ। ਨੇ 1025 ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਦੇ ਕੇਦਾਹ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ। ਇਹਨਾਂ ਮਲਾਇਆ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਤਾਕਤਵਰ ਜੰਬੀ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ 1088 ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਾ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਧਰਮਸਰਾਯ ਰਾਜ, ਅਤੇ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਦਾ ਟੇਮਾਸੇਕ ਰਾਜ।ਪਾਮਾਲਾਯੁ ਮੁਹਿੰਮ 1275 ਤੋਂ 1292 ਤੱਕ, ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮਜਾਪਹਿਤ ਤੱਕ, ਜਾਵਨੀਜ਼ ਸਕ੍ਰੋਲ ਨਾਗਰਕ੍ਰਿਤਗਾਮਾ ਵਿੱਚ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਹੈ।ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਦਾ ਇਲਾਕਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਜਾਪਹਿਤ ਇਲਾਕਾ ਬਣ ਗਿਆ।ਸਾਲ 1284 ਵਿੱਚ, ਰਾਜਾ ਕੇਰਤਨੇਗਰਾ ਨੇ ਬਾਲੀ ਲਈ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਪਾਬਲੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਬਾਲੀ ਨੂੰ ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਰਾਜ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ।ਰਾਜੇ ਨੇ ਹੋਰ ਨੇੜਲੇ ਰਾਜਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੁੰਡਾ-ਗਲੁਹ ਰਾਜ, ਪਹਾਂਗ ਰਾਜ, ਬਾਲਕਾਨਾ ਰਾਜ (ਕਾਲੀਮੰਤਨ/ਬੋਰਨੀਓ), ਅਤੇ ਗੁਰੂਨ ਰਾਜ (ਮਾਲੂਕੂ) ਵਿੱਚ ਵੀ ਫੌਜਾਂ, ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਅਤੇ ਰਾਜਦੂਤ ਭੇਜੇ।ਉਸਨੇ ਚੰਪਾ (ਵੀਅਤਨਾਮ) ਦੇ ਰਾਜੇ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਠਜੋੜ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ।ਰਾਜਾ ਕੇਰਤਾਨੇਗਰਾ ਨੇ 1290 ਵਿੱਚ ਜਾਵਾ ਅਤੇ ਬਾਲੀ ਤੋਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸ਼੍ਰੀਵਿਜਯਨ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਿਟਾ ਦਿੱਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਨੇ ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਥਕਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਬੇਯਕੀਨੀ ਵਾਲੇ ਰਾਜਾ ਕੇਰਤਾਨੇਗਰਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਕਾਤਲਾਨਾ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ।ਮਲਿਆਈ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਦੀਆਂ ਵਪਾਰਕ ਹਵਾਵਾਂ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਜੋਂ, ਜਾਵਨੀਜ਼ ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਵਧਦੀ ਸ਼ਕਤੀ, ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਤੇ ਦੌਲਤਚੀਨ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਮੰਗੋਲ ਯੁਆਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਕੁਬਲਾਈ ਖਾਨ ਦੇ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਆਈ।
▲
●
ਟਰਨੇਟ ਦੀ ਸਲਤਨਤ
ਟਰਨੇਟੀਅਨ ਗੈਲੀਜ਼ ਨੇ ਫਰਾਂਸਿਸ ਡਰੇਕ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1256 Jan 1

ਟਰਨੇਟ ਦੀ ਸਲਤਨਤ

Ternate, Ternate City, North M
ਤਿਡੋਰ, ਜੈਲੋਲੋ ਅਤੇ ਬਾਕਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਟੇਰਨੇਟ ਦੀ ਸਲਤਨਤ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।ਟਰਨੇਟ ਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਮੋਮੋਲ ਸੀਕੋ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਟਰਨੇਟ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਨੇਤਾ ਸਨ, ਜਿਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਬਾਬ ਮਸ਼ੂਰ ਮਾਲਾਮੋ ਸੀ, ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ 1257 ਵਿੱਚ। ਇਹ ਸੁਲਤਾਨ ਬਾਬੁੱਲਾ (1570-1583) ਦੇ ਸ਼ਾਸਨਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪੂਰਬੀ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ। ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ।ਟਰਨੇਟ 15ਵੀਂ ਤੋਂ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਲੌਂਗ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਉਤਪਾਦਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਖੇਤਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ।
▲
●
ਮਜਾਪਹਿਤ ਸਾਮਰਾਜ
©Anonymous
1293 Jan 1 - 1527

ਮਜਾਪਹਿਤ ਸਾਮਰਾਜ

Mojokerto, East Java, Indonesi
ਮਜਾਪਹਿਤ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਹਿੰਦੂ - ਬੋਧੀ ਥੈਲਾਸੋਕ੍ਰੇਟਿਕ ਸਾਮਰਾਜ ਸੀ ਜੋ ਜਾਵਾ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸੀ।ਇਹ 1293 ਤੋਂ ਲਗਭਗ 1527 ਤੱਕ ਮੌਜੂਦ ਸੀ ਅਤੇ ਹਯਾਮ ਵੁਰੁਕ ਦੇ ਯੁੱਗ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਨ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਜਿਸਦਾ ਰਾਜ 1350 ਤੋਂ 1389 ਤੱਕ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਫੈਲੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਗਜਹ ਮਾਦਾ ਨੂੰ ਵੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।1365 ਵਿੱਚ ਲਿਖੇ ਗਏ ਨਗਰਕਰੇਤਗਾਮਾ (ਦੇਸਾਵਰਨਾ) ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਮਜਾਪਹਿਤ 98 ਸਹਾਇਕ ਨਦੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜ ਸੀ, ਜੋ ਸੁਮਾਤਰਾ ਤੋਂ ਨਿਊ ਗਿਨੀ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ;ਅਜੋਕੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ, ਸਿੰਗਾਪੁਰ , ਮਲੇਸ਼ੀਆ , ਬਰੂਨੇਈ, ਦੱਖਣੀ ਥਾਈਲੈਂਡ , ਤਿਮੋਰ ਲੇਸਟੇ, ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮੀ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ (ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੁਲੂ ਆਰਕੀਪੇਲਾਗੋ) ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਮਜਾਪਹਿਤ ਖੇਤਰ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਦਾਇਰਾ ਅਜੇ ਵੀ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹਿਸ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ।ਮਜਾਪਹਿਤ ਸਬੰਧਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਜਾਲਦਾਰਾਂ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜ ਵਜੋਂ ਇਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਅਜੇ ਵੀ ਚਰਚਾਵਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਂਦੀ ਹੈ।ਮਜਾਪਹਿਤ ਖੇਤਰ ਦੇ ਆਖਰੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਿੰਦੂ-ਬੋਧੀ ਸਾਮਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਾਮਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਇਸਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀਆਂ ਆਧੁਨਿਕ ਸੀਮਾਵਾਂ ਦੀ ਉਦਾਹਰਨ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਧਿਐਨਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
▲
●
Play button
1293 Jan 22 - Aug

ਜਾਵਾ ਉੱਤੇ ਮੰਗੋਲ ਦਾ ਹਮਲਾ

East Java, Indonesia
ਕੁਬਲਾਈ ਖਾਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਯੁਆਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਨੇ 1292 ਵਿੱਚ 20,000 [18] ਤੋਂ 30,000 ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਧੁਨਿਕ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਇੱਕ ਟਾਪੂ ਜਾਵਾ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਇਹ ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਦੇ ਕੇਰਤਨੇਗਰਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਸਜ਼ਾਤਮਕ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਰਾਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਯੂਆਨ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਦੂਤ ਨੂੰ ਅਪੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਕੁਬਲਾਈ ਖਾਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜੇਕਰ ਯੂਆਨ ਫੌਜਾਂ ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਈਆਂ, ਤਾਂ ਇਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦੇਣਗੇ।ਯੁਆਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਤਦ ਏਸ਼ੀਆਈ ਸਮੁੰਦਰੀ ਵਪਾਰ ਮਾਰਗਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਦੀਪ ਸਮੂਹ ਦੀ ਰਣਨੀਤਕ ਭੂਗੋਲਿਕ ਸਥਿਤੀ ਸੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੇਰਤਾਨੇਗਰਾ ਦੇ ਇਨਕਾਰ ਅਤੇ ਜਾਵਾ 'ਤੇ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਕੇਰਤਾਨੇਗਰਾ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸਿੰਘਾਸਰੀ ਨੂੰ ਕੇਦਿਰੀ ਦੁਆਰਾ ਹੜੱਪ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਯੂਆਨ ਮੁਹਿੰਮ ਬਲ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇਸਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਰਾਜ, ਕੇਦਿਰੀ ਦੀ ਅਧੀਨਗੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਕੇਦਿਰੀ ਨੇ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਯੂਆਨ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਹਿਯੋਗੀ, ਮਜਾਪਹਿਤ, ਰਾਡੇਨ ਵਿਜਯਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਮਲਾ ਯੁਆਨ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਰਾਜ, ਮਜਾਪਹਿਤ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਇਆ।
▲
●
1500 - 1949
ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਯੁੱਗornament
ਮਲਕਾ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ
ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਕੈਰੇਕ।ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਬੇੜੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਤੋਪਖਾਨੇ ਨਾਲ ਉਤਰਨ ਵਾਲੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1511 Aug 15

ਮਲਕਾ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ

Malacca, Malaysia
1511 ਵਿੱਚ ਮਲਕਾ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਉਦੋਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਅਫੋਂਸੋ ਡੀ ਅਲਬੂਕਰਕ ਨੇ 1511 ਵਿੱਚ ਮਲਕਾ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਸੀ। ਮਲਕਾ ਦੇ ਬੰਦਰਗਾਹ ਵਾਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਮਲਕਾ ਦੇ ਤੰਗ, ਰਣਨੀਤਕ ਜਲਡਮਰੂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਰਾਹੀਂਚੀਨ ਅਤੇਭਾਰਤ ਵਿਚਕਾਰ ਸਾਰਾ ਸਮੁੰਦਰੀ ਵਪਾਰ ਕੇਂਦਰਿਤ ਸੀ।[26] ਮਲਕਾ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਪੁਰਤਗਾਲ ਦੇ ਰਾਜਾ ਮੈਨੂਅਲ ਪਹਿਲੇ ਦੀ ਇੱਕ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ 1505 ਤੋਂ ਦੂਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਕੈਸਟੀਲੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਬਣਾਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਲਬੂਕਰਕ ਦਾ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਹੋਰਮੁਜ਼ ਦੇ ਨਾਲ, ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਭਾਰਤ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਨੀਂਹ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸੀ। ਗੋਆ ਅਤੇ ਅਦਨ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਵਪਾਰ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਿਮ ਸ਼ਿਪਿੰਗ ਨੂੰ ਅਸਫਲ ਕਰਨ ਲਈ।[27]ਅਪ੍ਰੈਲ 1511 ਵਿਚ ਕੋਚੀਨ ਤੋਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸਫ਼ਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਹ ਮੁਹਿੰਮ ਉਲਟ ਮਾਨਸੂਨ ਹਵਾਵਾਂ ਕਾਰਨ ਮੁੜਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਸੀ।ਜੇਕਰ ਉੱਦਮ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਤਾਂ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਠਿਕਾਣਿਆਂ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ ਸਨ।ਇਹ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਦੂਰ ਖੇਤਰੀ ਜਿੱਤ ਸੀ।[28]
▲
●
Play button
1595 Jan 1

ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਲਈ ਪਹਿਲੀ ਡੱਚ ਮੁਹਿੰਮ

Indonesia
16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਮਸਾਲੇ ਦਾ ਵਪਾਰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੁਨਾਫ਼ੇ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਪਰ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਮਸਾਲਿਆਂ ਦੇ ਸਰੋਤ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ।ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ, ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਦੇ ਵਪਾਰੀ ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਲਿਸਬਨ, ਪੁਰਤਗਾਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਸਾਲਾ ਖਰੀਦਣ ਵਿੱਚ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਇਸਨੂੰ ਪੂਰੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਵੇਚ ਕੇ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਮੁਨਾਫਾ ਕਮਾ ਸਕਦੇ ਸਨ।ਹਾਲਾਂਕਿ, 1590 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਸਪੇਨ, ਜੋ ਕਿ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਨਾਲ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਪੁਰਤਗਾਲ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵੰਸ਼ਵਾਦੀ ਸੰਘ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਰੰਤਰ ਵਪਾਰ ਨੂੰ ਅਮਲੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਸੰਭਵ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।[29] ਇਹ ਡੱਚਾਂ ਲਈ ਅਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਸੀ ਜੋ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਅਤੇ ਸਿੱਧੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਜਾਣ ਲਈ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ।ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਡੱਚ ਮੁਹਿੰਮ ਇੱਕ ਮੁਹਿੰਮ ਸੀ ਜੋ 1595 ਤੋਂ 1597 ਤੱਕ ਚੱਲੀ ਸੀ। ਇਹ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਮਸਾਲੇ ਦੇ ਵਪਾਰ ਨੂੰ ਵਪਾਰੀਆਂ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹਣ ਵਿੱਚ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੀ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਗਠਨ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਦਬਦਬੇ ਦੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਖੇਤਰ.
▲
●
ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਰਾਜ
ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1610 Jan 1 - 1797

ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਰਾਜ

Jakarta, Indonesia
ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਰਾਜ ਉਦੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਨੇ 1610 ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਗਵਰਨਰ-ਜਨਰਲ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, [30] ਅਤੇ 1800 ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਦੀਵਾਲੀਆ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਨੂੰ ਡੱਚ ਈਸਟ ਵਜੋਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀਕਰਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇੰਡੀਜ਼.ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਇਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਟਾਪੂਆਂ ਉੱਤੇ ਖੇਤਰੀ ਨਿਯੰਤਰਣ ਪਾ ਲਿਆ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਾਵਾ ਉੱਤੇ।1603 ਵਿੱਚ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਸਥਾਈ ਡੱਚ ਵਪਾਰਕ ਚੌਕੀ ਬੈਂਟੇਨ, ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਬਟਾਵੀਆ ਨੂੰ 1619 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[31] ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ, ਯੁੱਧ, ਤਸਕਰੀ, ਅਤੇ ਕੁਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਕੰਪਨੀ ਦੀਵਾਲੀਆ ਹੋ ਗਈ।ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ 1800 ਵਿੱਚ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸੰਪਤੀਆਂ ਦਾ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਟਾਵੀਅਨ ਗਣਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀਕਰਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[32]
▲
●
1740 ਬਟਾਵੀਆ ਕਤਲੇਆਮ
ਚੀਨੀ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਡੱਚਾਂ ਦੁਆਰਾ 10 ਅਕਤੂਬਰ 1740 ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1740 Oct 9 - Nov 22

1740 ਬਟਾਵੀਆ ਕਤਲੇਆਮ

Jakarta, Indonesia
1740 ਦਾ ਬਟਾਵੀਆ ਕਤਲੇਆਮ ਇੱਕ ਕਤਲੇਆਮ ਅਤੇ ਕਤਲੇਆਮ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਅਤੇ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੇ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਬੰਦਰਗਾਹ ਸ਼ਹਿਰ ਬਟਾਵੀਆ (ਮੌਜੂਦਾ ਜਕਾਰਤਾ) ਦੇ ਨਸਲੀਚੀਨੀ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਹਿੰਸਾ 9 ਅਕਤੂਬਰ 1740 ਤੋਂ 22 ਅਕਤੂਬਰ ਤੱਕ ਚੱਲੀ, ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਬਾਹਰ ਮਾਮੂਲੀ ਝੜਪਾਂ ਉਸ ਸਾਲ ਨਵੰਬਰ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹੀਆਂ।ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਨੇ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 10,000 ਨਸਲੀ ਚੀਨੀਆਂ ਦਾ ਕਤਲੇਆਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ;ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਿਰਫ 600 ਤੋਂ 3,000 ਬਚੇ ਹਨ।ਸਤੰਬਰ 1740 ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚੀਨੀ ਅਬਾਦੀ ਵਿੱਚ ਬੇਚੈਨੀ ਵਧੀ, ਸਰਕਾਰੀ ਦਮਨ ਅਤੇ ਖੰਡ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਰਾਵਟ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਗਵਰਨਰ-ਜਨਰਲ ਐਡਰੀਅਨ ਵੈਲਕੇਨੀਅਰ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਦਰੋਹ ਨੂੰ ਮਾਰੂ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।7 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ, ਸੈਂਕੜੇ ਨਸਲੀ ਚੀਨੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਖੰਡ ਮਿੱਲ ਦੇ ਕਾਮੇ ਸਨ, ਨੇ 50 ਡੱਚ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਡੱਚ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਚੀਨੀ ਆਬਾਦੀ ਤੋਂ ਸਾਰੇ ਹਥਿਆਰ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲਏ ਅਤੇ ਚੀਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕਰਫਿਊ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰੱਖਿਆ।ਦੋ ਦਿਨ ਬਾਅਦ, ਚੀਨੀ ਅੱਤਿਆਚਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਅਫਵਾਹਾਂ ਨੇ ਹੋਰ ਬਟਾਵੀਅਨ ਨਸਲੀ ਸਮੂਹਾਂ ਨੂੰ ਬੇਸਰ ਨਦੀ ਦੇ ਨਾਲ ਚੀਨੀ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜਨ ਅਤੇ ਡੱਚ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਚੀਨੀ ਘਰਾਂ 'ਤੇ ਤੋਪਾਂ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ।ਹਿੰਸਾ ਜਲਦੀ ਹੀ ਬਟਾਵੀਆ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਈ, ਹੋਰ ਚੀਨੀ ਮਾਰੇ ਗਏ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਵੈਲਕੇਨੀਅਰ ਨੇ 11 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ ਮੁਆਫ਼ੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ, ਅਨਿਯਮਿਤ ਗਰੋਹਾਂ ਨੇ 22 ਅਕਤੂਬਰ ਤੱਕ ਚੀਨੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਮਾਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਜਦੋਂ ਗਵਰਨਰ-ਜਨਰਲ ਨੇ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਬੁਲਾਇਆ।ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਬਾਹਰ, ਡੱਚ ਫੌਜਾਂ ਅਤੇ ਦੰਗਾਕਾਰੀ ਖੰਡ ਮਿੱਲ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਝੜਪਾਂ ਜਾਰੀ ਸਨ।ਕਈ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੀਆਂ ਮਾਮੂਲੀ ਝੜਪਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡੱਚ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਪੂਰੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਚੀਨੀ ਮਿੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਚੀਨੀ ਗੜ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ।ਅਗਲੇ ਸਾਲ, ਪੂਰੇ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਨਸਲੀ ਚੀਨੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਿਆਂ ਨੇ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਜਾਵਾ ਯੁੱਧ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਸਲੀ ਚੀਨੀ ਅਤੇ ਜਾਵਾਨੀ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਡੱਚ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਖੜ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।ਵੈਲਕੇਨੀਅਰ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਤਲੇਆਮ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਅਪਰਾਧਾਂ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ।ਡੱਚ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਕਤਲੇਆਮ ਦੇ ਅੰਕੜੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਜਕਾਰਤਾ ਦੇ ਕਈ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸੰਭਾਵੀ ਵਿਆਪਤੀ ਵਜੋਂ ਵੀ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।
▲
●
ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼
ਬੁਈਟੇਨਜ਼ੋਰਗ ਦੇ ਨੇੜੇ ਡੀ ਗ੍ਰੋਟ ਪੋਸਟਵੇਗ ਦਾ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਚਿੱਤਰਣ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1800 Jan 1 - 1949

ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼

Indonesia
ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਇੱਕ ਡੱਚ ਬਸਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਹੈ।ਇਹ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਦੀਆਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀਕ੍ਰਿਤ ਵਪਾਰਕ ਪੋਸਟਾਂ ਤੋਂ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ 1800 ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਅਧੀਨ ਆਈ ਸੀ।19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਡੱਚ ਸੰਪਤੀਆਂ ਅਤੇ ਸਰਦਾਰੀ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ ਹੋਇਆ, 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਖੇਤਰੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ।ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸ਼ਾਸਨ ਅਧੀਨ ਸਭ ਤੋਂ ਕੀਮਤੀ ਬਸਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਅਤੇ 19ਵੀਂ ਤੋਂ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਮਸਾਲਾ ਅਤੇ ਨਕਦੀ ਫਸਲ ਦੇ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਦੀ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।[33] ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਵਸਥਾ ਸਖ਼ਤ ਨਸਲੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਢਾਂਚੇ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਆਪਣੇ ਮੂਲ ਪਰਜਾ ਤੋਂ ਵੱਖ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਸ਼ਬਦ 1880 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭੂਗੋਲਿਕ ਸਥਿਤੀ ਲਈ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਆਇਆ। 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਸਥਾਨਕ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਨੇ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰ ਰਾਜ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅੰਦੋਲਨ ਲਈ ਪੜਾਅ ਤੈਅ ਕੀਤਾ।
▲
●
ਪਦਰੀ ਜੰਗ
ਪਦਰੀ ਯੁੱਧ ਦਾ ਇੱਕ ਕਿੱਸਾ।1831 ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਸਟੈਂਡਰਡ ਉੱਤੇ ਲੜ ਰਹੇ ਡੱਚ ਅਤੇ ਪਾਦਰੀ ਸਿਪਾਹੀ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1803 Jan 1 - 1837

ਪਦਰੀ ਜੰਗ

Sumatra, Indonesia
ਪਦਰੀ ਯੁੱਧ 1803 ਤੋਂ 1837 ਤੱਕ ਪੱਛਮੀ ਸੁਮਾਤਰਾ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਪਦਰੀ ਅਤੇ ਅਦਤ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਪਾਦਰੀ ਸੁਮਾਤਰਾ ਦੇ ਮੁਸਲਿਮ ਮੌਲਵੀ ਸਨ ਜੋ ਪੱਛਮੀ ਸੁਮਾਤਰਾ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਮਿਨਾਂਗਕਾਬਾਊ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰੀਆ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ।ਅਦਾਤ ਵਿੱਚ ਮਿਨਾਂਗਕਾਬਾਊ ਕੁਲੀਨ ਅਤੇ ਰਵਾਇਤੀ ਮੁਖੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਡੱਚਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਮੰਗੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 1821 ਵਿੱਚ ਦਖਲ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਪਦਰੀ ਧੜੇ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਮੀਰਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।
▲
●
ਜਾਵਾ ਦਾ ਹਮਲਾ
ਕੈਪਟਨ ਰਾਬਰਟ ਮੌਨਸੈਲ ਜੁਲਾਈ 1811 ਨੂੰ ਇੰਦਰਮਾਯੋ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਗਨਬੋਟਾਂ ਨੂੰ ਫੜਦਾ ਹੋਇਆ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1811 Aug 1 - Sep 18

ਜਾਵਾ ਦਾ ਹਮਲਾ

Java, Indonesia
1811 ਵਿੱਚ ਜਾਵਾ ਦਾ ਹਮਲਾ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਅਨ ਟਾਪੂ ਜਾਵਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਸਫਲ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਉਭੀਬੀ ਕਾਰਵਾਈ ਸੀ ਜੋ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਯੁੱਧਾਂ ਦੌਰਾਨ ਅਗਸਤ ਅਤੇ ਸਤੰਬਰ 1811 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਗਣਰਾਜ ਦੀ ਇੱਕ ਬਸਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ, ਜਾਵਾ ਪੂਰੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਇਨਕਲਾਬੀ ਅਤੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਯੁੱਧਾਂ ਦੌਰਾਨ ਡੱਚਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ, ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਫਰਾਂਸ ਨੇ ਗਣਰਾਜ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ 1795 ਵਿੱਚ ਬਟਾਵੀਅਨ ਗਣਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ 1806 ਵਿੱਚ ਹਾਲੈਂਡ ਦਾ ਰਾਜ। ਹਾਲੈਂਡ ਨੂੰ 1810 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਾਵਾ ਇੱਕ ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲੀ ਫ੍ਰੈਂਚ ਬਸਤੀ ਬਣ ਗਈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਅਤੇ ਬਚਾਅ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਡੱਚ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ।1809 ਅਤੇ 1810 ਵਿੱਚ ਵੈਸਟਇੰਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਬਸਤੀਆਂ ਦੇ ਪਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਤੇ 1810 ਅਤੇ 1811 ਵਿੱਚ ਮਾਰੀਸ਼ਸ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸੰਪੱਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਸਫਲ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਧਿਆਨ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਵੱਲ ਗਿਆ।ਅਪ੍ਰੈਲ 1811 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਮੁਹਿੰਮ ਰਵਾਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਫ੍ਰੀਗੇਟਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਸਕੁਐਡਰਨ ਨੂੰ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਗਸ਼ਤ ਕਰਨ, ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਉੱਤੇ ਛਾਪਾ ਮਾਰਨ ਅਤੇ ਮੌਕੇ ਦੇ ਟੀਚਿਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਭੀਬੀ ਹਮਲੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।4 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਉਤਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ 8 ਅਗਸਤ ਤੱਕ ਬੇਟਾਵੀਆ ਦੇ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ।ਡਿਫੈਂਡਰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਤਿਆਰ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ, ਫੋਰਟ ਕਾਰਨੇਲਿਸ, ਜਿਸਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਘੇਰ ਲਿਆ, 26 ਅਗਸਤ ਦੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਇਸ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਵਾਪਸ ਚਲੇ ਗਏ।ਬਾਕੀ ਬਚੇ ਡਿਫੈਂਡਰ, ਡੱਚ ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਰੈਗੂਲਰ ਅਤੇ ਮੂਲ ਮਿਲਸ਼ੀਆ ਦਾ ਮਿਸ਼ਰਣ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਏ।ਅੰਬੀਬੀਅਸ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨੀ ਹਮਲਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬਾਕੀ ਬਚੇ ਗੜ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਸਲਾਟੀਗਾ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ 16 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 18 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਕੋਲ ਟਾਪੂ ਦੀ ਅਧਿਕਾਰਤ ਸਮਰਪਣ ਕੀਤੀ ਗਈ।
▲
●
1814 ਦੀ ਐਂਗਲੋ-ਡੱਚ ਸੰਧੀ
ਲੰਡਨਡੇਰੀ ਦੇ ਲਾਰਡ ਕੈਸਲਰੇਗ ਮਾਰਕੁਏਸ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1814 Jan 1

1814 ਦੀ ਐਂਗਲੋ-ਡੱਚ ਸੰਧੀ

London, UK
1814 ਦੀ ਐਂਗਲੋ-ਡੱਚ ਸੰਧੀ 'ਤੇ 13 ਅਗਸਤ 1814 ਨੂੰ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਅਤੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਸੰਧੀ ਨੇ ਮੋਲੂਕਾਸ ਅਤੇ ਜਾਵਾ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਯੁੱਧਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਬਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਬਰਤਾਨੀਆ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ। ਅਫਰੀਕਾ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਸਿਰੇ 'ਤੇ ਕੇਪ ਕਲੋਨੀ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਹਿੱਸੇ।ਇਸ 'ਤੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਰਾਬਰਟ ਸਟੀਵਰਟ, ਵਿਸਕਾਉਂਟ ਕੈਸਲਰੇਗ ਅਤੇ ਡੱਚ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਡਿਪਲੋਮੈਟ ਹੈਂਡਰਿਕ ਫੇਗਲ ਦੁਆਰਾ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ।
▲
●
ਜਾਵਾ ਯੁੱਧ
ਦੀਪੋ ਨੇਗੋਰੋ ਨੂੰ ਡੀ ਕਾਕ ਨੂੰ ਸੌਂਪਣਾ। ©Nicolaas Pieneman
1825 Sep 25 - 1830 Mar 28

ਜਾਵਾ ਯੁੱਧ

Central Java, Indonesia
ਜਾਵਾ ਯੁੱਧ ਮੱਧ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ 1825 ਤੋਂ 1830 ਤੱਕ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਡੱਚ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਮੂਲ ਜਾਵਾਨੀ ਵਿਦਰੋਹੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਹ ਜੰਗ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਦੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਮੈਂਬਰ, ਪ੍ਰਿੰਸ ਡਿਪੋਨੇਗੋਰੋ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਗਾਵਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਡੱਚਾਂ ਨਾਲ ਸਹਿਯੋਗ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਵਿਦਰੋਹੀ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੇ ਯੋਗਯਾਕਾਰਤਾ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਕਦਮ ਜਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ।ਇਸਨੇ ਡੱਚਾਂ ਨੂੰ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਯੂਰਪੀ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ 1825 ਵਿੱਚ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਇਸ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬਾਗੀਆਂ ਨੇ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਗੁਰੀਲਾ ਯੁੱਧ ਲੜਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।ਯੁੱਧ ਇੱਕ ਡੱਚ ਦੀ ਜਿੱਤ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਿੰਸ ਡਿਪੋਨੇਗੋਰੋ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ।ਉਸ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ।ਯੁੱਧ ਦੀ ਲਾਗਤ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਡੱਚ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਕਲੋਨੀਆਂ ਦੇ ਲਾਭਦਾਇਕ ਬਣੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਸੁਧਾਰ ਲਾਗੂ ਕੀਤੇ।
▲
●
ਕਾਸ਼ਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ
ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਪੌਦੇ ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਰਬੜਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ।ਰਬੜ ਦਾ ਰੁੱਖ ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਡੱਚਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1830 Jan 1 - 1870

ਕਾਸ਼ਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ

Indonesia
ਲੈਂਡ ਟੈਕਸ ਦੀ ਡੱਚ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਤੋਂ ਵਧ ਰਹੀ ਰਿਟਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਜਾਵਾ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਪਾਦਰੀ ਯੁੱਧਾਂ ਦੀ ਲਾਗਤ ਨਾਲ ਡੱਚ ਵਿੱਤ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।1830 ਵਿੱਚ ਬੈਲਜੀਅਨ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਅਤੇ 1839 ਤੱਕ ਡੱਚ ਫੌਜ ਨੂੰ ਜੰਗੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਰੱਖਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਹੋਏ ਖਰਚੇ ਨੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਨੂੰ ਦੀਵਾਲੀਆਪਨ ਦੇ ਕੰਢੇ 'ਤੇ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ।1830 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਗਵਰਨਰ ਜਨਰਲ, ਜੋਹਾਨਸ ਵੈਨ ਡੇਨ ਬੋਸ਼, ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਦੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਕਾਸ਼ਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਰਾਜ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਜ਼ਮੀਨੀ ਟੈਕਸਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਪਿੰਡਾਂ ਦੀ 20% ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਨਿਰਯਾਤ ਲਈ ਸਰਕਾਰੀ ਫਸਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਵਿਕਲਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਲ ਦੇ 60 ਦਿਨ ਸਰਕਾਰੀ ਮਾਲਕੀ ਵਾਲੇ ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ।ਇਹਨਾਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਲਈ, ਜਾਵਨੀਜ਼ ਪੇਂਡੂਆਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਬਿਨਾਂ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਟਾਪੂ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਸ ਨੀਤੀ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਜਾਵਾ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਹਿੱਸਾ ਡੱਚ ਬਾਗ ਬਣ ਗਿਆ।ਕੁਝ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਿਧਾਂਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਿਰਫ 20% ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਨਿਰਯਾਤ ਫਸਲਾਂ ਦੇ ਬੂਟੇ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਾਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ 66 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ, ਅਭਿਆਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ (ਉਹੀ ਸਰੋਤ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਲਗਭਗ 100% ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ) ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮੂਲ ਆਬਾਦੀ ਕੋਲ ਭੋਜਨ ਬੀਜਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ। ਫਸਲਾਂ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ, ਕਈ ਵਾਰ, ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ 66 ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।ਨੀਤੀ ਨੇ ਨਿਰਯਾਤ ਵਾਧੇ ਦੁਆਰਾ, ਔਸਤਨ 14% ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਡੱਚਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੌਲਤ ਦਿੱਤੀ।ਇਸ ਨੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਨੂੰ ਦੀਵਾਲੀਆਪਨ ਦੇ ਕੰਢੇ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਲਿਆਇਆ ਅਤੇ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰ ਅਤੇ ਲਾਭਦਾਇਕ ਬਣਾਇਆ।1831 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਨੀਤੀ ਨੇ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਦੇ ਬਜਟ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਵਾਧੂ ਆਮਦਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਬੰਦ VOC ਸ਼ਾਸਨ ਤੋਂ ਬਚੇ ਹੋਏ ਕਰਜ਼ਿਆਂ ਦੀ ਅਦਾਇਗੀ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ।[34] ਕਾਸ਼ਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ, 1840 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਕਾਲ ਅਤੇ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰੇਬੋਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕੇਂਦਰੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ, ਕਿਉਂਕਿ ਨਗਦੀ ਫਸਲਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨੀਲ ਅਤੇ ਖੰਡ ਨੂੰ ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਗਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ।[35]ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਵਿੱਚ ਸਿਆਸੀ ਦਬਾਅ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਿਰਾਏ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੁਤੰਤਰ ਵਪਾਰੀ ਜੋ ਕਿ ਮੁਫਤ ਵਪਾਰ ਜਾਂ ਸਥਾਨਕ ਤਰਜੀਹ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਸਨ, ਆਖਰਕਾਰ ਸਿਸਟਮ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਅਤੇ ਫ੍ਰੀ-ਮਾਰਕੀਟ ਲਿਬਰਲ ਪੀਰੀਅਡ ਨਾਲ ਬਦਲਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਿੱਜੀ ਉੱਦਮ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
▲
●
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਰੇਲ ਆਵਾਜਾਈ
ਸੇਮਾਰਾਂਗ ਵਿੱਚ ਨੇਦਰਲੈਂਡਜ਼-ਇੰਡੀਸ਼ ਸਪੂਰਵੇਗ ਮਾਤਸ਼ੱਪੀਜ (ਡੱਚ-ਇੰਡੀਜ਼ ਰੇਲਵੇ ਕੰਪਨੀ) ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਦਾ ਪਲੇਟਫਾਰਮ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1864 Jun 7

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਰੇਲ ਆਵਾਜਾਈ

Semarang, Central Java, Indone
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ (ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼)ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰੇਲ ਆਵਾਜਾਈ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਏਸ਼ੀਆ ਦਾ ਦੂਜਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ;ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚੀਨ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨ ਸਨ।7 ਜੂਨ 1864 ਨੂੰ, ਗਵਰਨਰ ਜਨਰਲ ਬੈਰਨ ਸਲੋਏਟ ਵੈਨ ਡੇਨ ਬੀਲੇ ਨੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਕੇਮੀਜੇਨ ਪਿੰਡ, ਸੇਮਾਰਾਂਗ, ਕੇਂਦਰੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ।ਇਸਨੇ ਮੱਧ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ 10 ਅਗਸਤ 1867 ਨੂੰ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ 25 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੱਕ ਪਹਿਲੇ ਬਣੇ ਸੇਮਾਰਾਂਗ ਸਟੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਟੈਂਗਗੁੰਗ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ।21 ਮਈ 1873 ਤੱਕ, ਲਾਈਨ ਮੱਧ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਸੋਲੋ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਯੋਗਕਾਰਤਾ ਤੱਕ ਵਧਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਇਹ ਲਾਈਨ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀ, Nederlandsch-Indische Spoorweg Maatschappij (NIS ਜਾਂ NISM) ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਈ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ 1,435 mm (4 ft 8+1⁄2 in) ਸਟੈਂਡਰਡ ਗੇਜ ਗੇਜ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਿੱਜੀ ਅਤੇ ਰਾਜ ਰੇਲਵੇ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿੱਚ 1,067 ਮਿਲੀਮੀਟਰ (3 ਫੁੱਟ 6 ਇੰਚ) ਗੇਜ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ।ਉਸ ਯੁੱਗ ਦੀ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਡੱਚ ਸਰਕਾਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਆਪਣਾ ਰੇਲਵੇ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਝਿਜਕਦੀ ਸੀ, ਨਿੱਜੀ ਉੱਦਮਾਂ ਨੂੰ ਮੁਫਤ ਲਗਾਮ ਦੇਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੀ ਸੀ।
▲
●
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਦੌਰ
1939 ਵਿੱਚ/ਪਹਿਲਾਂ, ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਤੰਬਾਕੂ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਛਾਂਟਣਾ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1870 Jan 1 - 1901

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਦੌਰ

Java, Indonesia
ਕਾਸ਼ਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੇ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਕਿਸਾਨਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਆਰਥਿਕ ਤੰਗੀ ਲਿਆਂਦੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 1840 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲ ਅਤੇ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ, ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਲੋਕ ਰਾਏ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ।19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮੰਦੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਲਿਬਰਲ ਪਾਰਟੀ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਵਿੱਚ ਨੀਤੀ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਭਾਰੂ ਰਹੀ ਸੀ।ਇਸਦੇ ਮੁਕਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦੇ ਫਲਸਫੇ ਨੇ ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭ ਲਿਆ ਜਿੱਥੇ ਕਾਸ਼ਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[36] 1870 ਤੋਂ ਖੇਤੀ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਉਤਪਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਨਿਰਯਾਤ ਲਈ ਫਸਲਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਇੰਡੀਜ਼ ਨਿੱਜੀ ਉੱਦਮ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਸਨ।ਡੱਚ ਕਾਰੋਬਾਰੀਆਂ ਨੇ ਵੱਡੇ, ਲਾਭਦਾਇਕ ਬੂਟੇ ਲਗਾਏ।ਖੰਡ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ 1870 ਅਤੇ 1885 ਵਿਚਕਾਰ ਦੁੱਗਣਾ ਹੋ ਗਿਆ;ਚਾਹ ਅਤੇ ਸਿੰਚੋਨਾ ਵਰਗੀਆਂ ਨਵੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਵਧੀਆਂ, ਅਤੇ ਰਬੜ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਡੱਚ ਮੁਨਾਫੇ ਵਿੱਚ ਨਾਟਕੀ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ।[37]ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਜਾਵਾ, ਜਾਂ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਤੱਕ ਸੀਮਿਤ ਨਹੀਂ ਸਨ;ਸੁਮਾਤਰਾ ਅਤੇ ਕਾਲੀਮੰਤਨ ਤੋਂ ਤੇਲ ਯੂਰਪ ਦੇ ਉਦਯੋਗੀਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਸਰੋਤ ਬਣ ਗਿਆ।ਤੰਬਾਕੂ ਅਤੇ ਰਬੜ ਦੇ ਫਰੰਟੀਅਰ ਪਲਾਂਟਾਂ ਨੇ ਬਾਹਰੀ ਟਾਪੂਆਂ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਦੇਖੀ।[36] ਡੱਚ ਵਪਾਰਕ ਹਿੱਤਾਂ ਨੇ ਜਾਵਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰੀ ਟਾਪੂਆਂ ਤੱਕ ਵਿਸਤਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧੇ ਡੱਚ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਜਾਂ ਦਬਦਬੇ ਵਿੱਚ ਵੱਧਦੇ ਹੋਏ ਵਧੇਰੇ ਖੇਤਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ।[37] ਪੌਦਿਆਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਚੀਨ, ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਜਾਵਾ ਤੋਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਕੂਲੀਜ਼ ਬਾਹਰੀ ਟਾਪੂਆਂ 'ਤੇ ਲਿਆਂਦੇ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮ ਸਲੂਕ ਅਤੇ ਉੱਚ ਮੌਤ ਦਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।[36]ਲਿਬਰਲਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਰਥਿਕ ਪਸਾਰ ਦੇ ਲਾਭ ਸਥਾਨਕ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਘੱਟ ਜਾਣਗੇ।[36] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਘਾਟ, ਨਾਟਕੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਧਦੀ ਆਬਾਦੀ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ, ਹੋਰ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੀ।[37] 1880 ਦੇ ਅਖੀਰ ਅਤੇ 1890 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਆਪੀ ਮੰਦੀ ਨੇ ਵਸਤੂਆਂ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਇੰਡੀਜ਼ ਨਿਰਭਰ ਸੀ।ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਿਵਲ ਸੇਵਕਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਇੰਡੀਜ਼ ਦੀ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਆਬਾਦੀ ਪਿਛਲੀ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕਾਸ਼ਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕ ਭੁੱਖੇ ਸਨ।[36]
▲
●
ਆਚੇ ਜੰਗ
1878 ਵਿੱਚ ਸਮਾਲੰਗਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦਾ ਕਲਾਕਾਰ ਦਾ ਚਿੱਤਰਣ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1873 Jan 1 - 1913

ਆਚੇ ਜੰਗ

Aceh, Indonesia
ਆਸੇਹ ਯੁੱਧ ਆਚੇ ਦੀ ਸਲਤਨਤ ਅਤੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਦੀ ਸਲਤਨਤ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਫੌਜੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਸੀ ਜੋ 1873 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਵਿੱਚ ਆਚੇ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿਚਾਰ-ਵਟਾਂਦਰੇ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ [। 39] ਇਹ ਯੁੱਧ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ। 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਜਿਸਨੇ ਆਧੁਨਿਕ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਉੱਤੇ ਡੱਚ ਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕੀਤਾ।ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ ਨੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਵਾਦ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਫੋਟੋਆਂ ਅਤੇ ਮੌਤਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਖੂਨੀ ਬਗਾਵਤ 1914 ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹੀ [38] ਅਤੇ ਏਚਨੀਜ਼ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧ ਦੇ ਘੱਟ ਹਿੰਸਕ ਰੂਪ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਅਤੇਜਾਪਾਨੀ ਕਬਜ਼ੇ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹੇ।
▲
●
ਬਾਲੀ ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਦਖਲ
ਸਨੂਰ ਵਿਖੇ ਡੱਚ ਘੋੜਸਵਾਰ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1906 Jan 1

ਬਾਲੀ ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਦਖਲ

Bali, Indonesia
1906 ਵਿੱਚ ਬਾਲੀ ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਡੱਚ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਦਮਨ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਬਾਲੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਡੱਚ ਫੌਜੀ ਦਖਲ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 1,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨ।ਇਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਈਸਟ-ਇੰਡੀਜ਼ ਦੇ ਦਮਨ ਲਈ ਡੱਚ ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ।ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ ਨੇ ਬਡੁੰਗ ਦੇ ਬਾਲੀ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਨਾਲ ਹੀ ਬਡੁੰਗ ਅਤੇ ਤਾਬਨਾਨ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਬਾਲੀ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਲੰਗਕੁੰਗ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਇਹ ਬਾਲੀ ਵਿੱਚ ਛੇਵਾਂ ਡੱਚ ਫੌਜੀ ਦਖਲ ਸੀ।
▲
●
1908
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦਾ ਉਭਾਰornament
ਬੁਡੀ ਉਟੋਮੋ
ਕਲੰਗਕੁੰਗ ਦਾ ਦੇਵਾ ਅਗੁੰਗ, ਸਾਰੇ ਬਾਲੀ ਦਾ ਨਾਮਾਤਰ ਸ਼ਾਸਕ, ਡੱਚਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਲਈ ਗਿਆਨਯਾਰ ਪਹੁੰਚਿਆ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1908 Jan 1

ਬੁਡੀ ਉਟੋਮੋ

Indonesia
ਬੁਡੀ ਉਟੋਮੋ ਨੂੰ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਸਮਾਜ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਬੁਡੀ ਉਟੋਮੋ ਦਾ ਸੰਸਥਾਪਕ ਵਾਹੀਦੀਨ ਸੋਰਡੀਰੋਹੋਏਸੋਡੋ ਸੀ, ਜੋ ਇੱਕ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਸਰਕਾਰੀ ਡਾਕਟਰ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਮੂਲ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੁਆਰਾ ਲੋਕ ਭਲਾਈ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।[40]ਬੁਡੀ ਉਟੋਮੋ ਦਾ ਮੁੱਖ ਉਦੇਸ਼ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਆਸੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਵੋਲਕਸਰਾਡ (ਪੀਪਲਜ਼ ਕੌਂਸਲ) ਅਤੇ ਸੂਬਾਈ ਕੌਂਸਲਾਂ ਵਿੱਚ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿਆਸੀ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਵੱਲ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਿਆ।ਬੁਡੀ ਉਟੋਮੋ ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ 1935 ਵਿੱਚ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਦੇ ਭੰਗ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕੁਝ ਮੈਂਬਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ, ਮੱਧਮ ਗ੍ਰੇਟਰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਪਾਰਟੀ (ਪਰਿੰਦਰਾ) ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ।ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਬੁਡੀ ਉਟੋਮੋ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿਵਾਦ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ।ਹਾਲਾਂਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਦਵਾਨ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹਨ ਕਿ ਬੁਡੀ ਉਟੋਮੋ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਹਿਲਾ ਆਧੁਨਿਕ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸੰਗਠਨ ਸੀ, [41] ਦੂਸਰੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦੇ ਸੂਚਕਾਂਕ ਵਜੋਂ ਇਸਦੀ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਸਵਾਲ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ।
▲
●
ਮੁਹੰਮਦੀਆ
ਕੌਮਨ ਮਹਾਨ ਮਸਜਿਦ ਮੁਹੰਮਦੀਆ ਲਹਿਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ ਬਣ ਗਈ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1912 Nov 18

ਮੁਹੰਮਦੀਆ

Yogyakarta, Indonesia
18 ਨਵੰਬਰ, 1912 ਨੂੰ, ਅਹਿਮਦ ਦਹਲਾਨ- ਯੋਗਯਾਕਾਰਤਾ ਦੇ ਕ੍ਰੈਟੋਨ ਦੇ ਇੱਕ ਅਦਾਲਤੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਅਤੇ ਮੱਕਾ ਤੋਂ ਇੱਕ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਮੁਸਲਿਮ ਵਿਦਵਾਨ- ਨੇ ਯੋਗਯਾਕਾਰਤਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹੰਮਦੀਯਾਹ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।ਇਸ ਲਹਿਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਪਿੱਛੇ ਕਈ ਮਨੋਰਥ ਸਨ।ਮੁਸਲਿਮ ਸਮਾਜ ਦਾ ਪਛੜਨਾ ਅਤੇ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਦਾ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ।ਅਹਮਦ ਦਹਲਾਨ,ਮਿਸਰ ਦੇ ਸੁਧਾਰਵਾਦੀ ਮੁਹੰਮਦ ਅਬਦੁਹ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ, ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਅਤੇ ਸਮਕਾਲੀ ਅਭਿਆਸਾਂ ਤੋਂ ਧਰਮ ਦੇ ਸ਼ੁੱਧੀਕਰਨ ਨੂੰ ਇਸ ਧਰਮ ਦੇ ਸੁਧਾਰ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ।ਇਸ ਲਈ, ਇਸਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਹੀ ਮੁਹੰਮਦੀਯਾਹ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਤੌਹੀਦ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਈਸ਼ਵਰਵਾਦ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਚਿੰਤਤ ਹੈ।
▲
●
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ
1955 ਦੀ ਚੋਣ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੇ ਹੋਏ ਡੀ.ਐਨ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1914 Jan 1 - 1966

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ

Jakarta, Indonesia
ਇੰਡੀਜ਼ ਸੋਸ਼ਲ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1914 ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਹੈਂਕ ਸਨੀਵਲੀਟ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਇੰਡੀਜ਼ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।85-ਮੈਂਬਰੀ ਆਈਐਸਡੀਵੀ ਦੋ ਡੱਚ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਪਾਰਟੀਆਂ (ਐਸਡੀਏਪੀ ਅਤੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਦੀ ਸੋਸ਼ਲਿਸਟ ਪਾਰਟੀ) ਦਾ ਵਿਲੀਨ ਸੀ, ਜੋ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਦੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਨਾਲ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਬਣ ਜਾਵੇਗੀ।[42] ISDV ਦੇ ਡੱਚ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸ਼ਾਸਨ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਵਿਚਾਰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ।ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ISDV ਨੇ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਅਕਤੂਬਰ ਇਨਕਲਾਬ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ।ਸੰਗਠਨ ਨੇ ਦੀਪ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਵਸਨੀਕਾਂ ਵਿੱਚ ਗਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ 3,000 ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਾਲੇ ਰੈੱਡ ਗਾਰਡ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਨ।1917 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਸੁਰਾਬਾਇਆ ਨੇਵਲ ਬੇਸ ਉੱਤੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਅਤੇ ਮਲਾਹਾਂ ਨੇ ਬਗ਼ਾਵਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸੋਵੀਅਤਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਸੁਰਾਬਾਇਆ ਸੋਵੀਅਤਾਂ ਅਤੇ ISDV ਨੂੰ ਦਬਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਦੇ ਡੱਚ ਨੇਤਾਵਾਂ (ਸਨੀਵਲੀਟ ਸਮੇਤ) ਨੂੰ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ, ISDV ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਹਮਦਰਦਾਂ ਨੇ "ਬਲਾਕ ਇਨ" ਰਣਨੀਤੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁਸਪੈਠ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।ਸਭ ਤੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਪ੍ਰਭਾਵ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ-ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਗਠਨ ਸਾਰਕਤ ਇਸਲਾਮ (ਇਸਲਾਮਿਕ ਯੂਨੀਅਨ) ਉੱਤੇ ਕੀਤੀ ਗਈ ਘੁਸਪੈਠ ਸੀ ਜੋ ਇੱਕ ਪੈਨ-ਇਸਲਾਮ ਰੁਖ ਅਤੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸ਼ਾਸਨ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਦੀ ਸੀ।ਸੇਮੌਨ ਅਤੇ ਦਰਸੋਨੋ ਸਮੇਤ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਤੋਂ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ।ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਇਸਲਾਮੀ ਸੰਗਠਨ ਵਿੱਚ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਆਈਐਸਡੀਵੀ ਏਜੰਟ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਲਗਾਏ ਗਏ ਸਨ।ਘੁਸਪੈਠ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਕਈ ਡੱਚ ਕਾਡਰਾਂ ਦੇ ਅਣਇੱਛਤ ਵਿਦਾਇਗੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਦੱਸਤਾ ਬਹੁਗਿਣਤੀ-ਡੱਚ ਤੋਂ ਬਹੁਗਿਣਤੀ-ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਈ।
▲
●
ਨਹਦਲਾਤੁਲ ਉਲਾਮਾ
ਜੋਮਬਾਂਗ ਮਸਜਿਦ, ਨਹਦਲਾਤੁਲ ਉਲਾਮਾ ਦਾ ਜਨਮ ਸਥਾਨ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1926 Jan 31

ਨਹਦਲਾਤੁਲ ਉਲਾਮਾ

Indonesia
ਨਹਦਲਾਤੁਲ ਉਲਾਮਾ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਇਸਲਾਮੀ ਸੰਗਠਨ ਹੈ।ਇਸਦੀ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ 40 ਮਿਲੀਅਨ (2013) [43] ਤੋਂ 95 ਮਿਲੀਅਨ (2021) ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ, [44] ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਇਸਲਾਮੀ ਸੰਗਠਨ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।[45] NU ਇੱਕ ਚੈਰੀਟੇਬਲ ਸੰਸਥਾ ਹੈ ਜੋ ਸਕੂਲਾਂ ਅਤੇ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਨੂੰ ਫੰਡ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਗਰੀਬੀ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ।NU ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1926 ਵਿੱਚ ਉਲੇਮਾ ਅਤੇ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦੋਵਾਂ ਪਰੰਪਰਾਵਾਦੀ ਇਸਲਾਮੀ ਅਭਿਆਸਾਂ (ਸ਼ਫੀਈ ਸਕੂਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ) ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਆਰਥਿਕ ਹਿੱਤਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[4] NU ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ "ਪਰੰਪਰਾਵਾਦੀ" ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਥਾਨਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਇਸਲਾਮੀ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦਾ ਖੰਡਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।[46] ਇਸਦੇ ਉਲਟ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਦੂਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਇਸਲਾਮੀ ਸੰਸਥਾ, ਮੁਹੰਮਦੀਯਾਹ, ਨੂੰ "ਸੁਧਾਰਵਾਦੀ" ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕੁਰਾਨ ਅਤੇ ਸੁੰਨਤ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ।[46]ਨਹਦਲਾਤੁਲ ਉਲਾਮਾ ਦੇ ਕੁਝ ਆਗੂ ਇਸਲਾਮ ਨੁਸੰਤਾਰਾ ਦੇ ਪ੍ਰਬਲ ਵਕੀਲ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਇਸਲਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਕਿਸਮ ਹੈ ਜੋ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਿਕ-ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰਭਾਵ, ਸੰਦਰਭੀਕਰਨ, ਸਵਦੇਸ਼ੀਕਰਨ, ਵਿਆਖਿਆ, ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾਈਕਰਨ ਤੋਂ ਗੁਜ਼ਰਿਆ ਹੈ।[47] ਇਸਲਾਮ ਨੁਸੰਤਰਾ ਸੰਜਮ, ਕੱਟੜਵਾਦ ਵਿਰੋਧੀ, ਬਹੁਲਵਾਦ, ਅਤੇ, ਇੱਕ ਹੱਦ ਤੱਕ, ਸਮਕਾਲੀਵਾਦ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।[48] ​​NU ਦੇ ਕਈ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ, ਨੇਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਵਧੇਰੇ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਪਹੁੰਚ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮ ਨੁਸੰਤਾਰਾ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।[49]
▲
●
ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਜਾਪਾਨੀ ਕਬਜ਼ਾ
ਜਾਪਾਨੀ ਕਮਾਂਡਰ ਸਮਰਪਣ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਸੁਣਦੇ ਹੋਏ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1942 Mar 1 - 1945 Sep

ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਜਾਪਾਨੀ ਕਬਜ਼ਾ

Indonesia
ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਮਾਰਚ 1942 ਤੋਂ ਸਤੰਬਰ 1945 ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ (ਹੁਣ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ) ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਇਹ ਆਧੁਨਿਕ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਦੌਰ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।ਮਈ 1940 ਵਿੱਚ, ਜਰਮਨੀ ਨੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਮਾਰਸ਼ਲ ਲਾਅ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।ਡੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਦੀਪ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਜਾਪਾਨੀ ਸੰਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਫ੍ਰੀਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।7 ਦਸੰਬਰ 1941 ਨੂੰ ਪਰਲ ਹਾਰਬਰ 'ਤੇ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਡੱਚਾਂ ਨੇ ਜਾਪਾਨ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ।ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਜਾਪਾਨੀ ਹਮਲਾ 10 ਜਨਵਰੀ 1942 ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਇੰਪੀਰੀਅਲ ਜਾਪਾਨੀ ਫੌਜ ਨੇ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਕਲੋਨੀ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ।ਡੱਚਾਂ ਨੇ 8 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਡੱਚ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਮਾਲਕਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤੀਦਾਤਾ ਵਜੋਂ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ।ਭਾਵਨਾ ਬਦਲ ਗਈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਆਰਥਿਕ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ 'ਤੇ 4 ਤੋਂ 10 ਮਿਲੀਅਨ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਬਰੀ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ (ਰੋਮੁਸ਼ਾ) ਵਜੋਂ ਭਰਤੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।200,000 ਅਤੇ ਅੱਧੇ ਲੱਖ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਜਾਵਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰੀ ਟਾਪੂਆਂ ਅਤੇ ਬਰਮਾ ਅਤੇ ਸਿਆਮ ਤੱਕ ਭੇਜੇ ਗਏ ਸਨ।1944-1945 ਵਿੱਚ, ਸਹਿਯੋਗੀ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੱਦ ਤੱਕ ਬਾਈਪਾਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜਾਵਾ ਅਤੇ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਰਗੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਬਾਦੀ ਵਾਲੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲੜਿਆ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਅਗਸਤ 1945 ਵਿੱਚ ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਸਮਰਪਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸਾ ਅਜੇ ਵੀ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸੀ।ਕਬਜ਼ਾ ਡੱਚਾਂ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਸਤੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਗੰਭੀਰ ਚੁਣੌਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਡੱਚ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕੀਤਾ।ਇਸਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ, ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਇੰਨੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਤੇ ਅਸਧਾਰਨ ਸਨ ਕਿ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਸੰਭਵ ਹੋ ਗਈ।ਡੱਚਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੇ ਪਿੰਡ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਿਆਸੀਕਰਨ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦਿੱਤੀ।ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨੌਜਵਾਨ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਅਤ, ਸਿਖਲਾਈ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਆਵਾਜ਼ ਦਿੱਤੀ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਡੱਚ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦੋਵਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਜਾਪਾਨੀ ਕਬਜ਼ੇ ਨੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਵਿੱਚ ਜਾਪਾਨੀ ਸਮਰਪਣ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਲਈ ਹਾਲਾਤ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ।
▲
●
Play button
1945 Aug 17 - 1949 Dec 27

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ

Indonesia
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਗਣਰਾਜ ਅਤੇ ਡੱਚ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਸੰਘਰਸ਼ ਅਤੇ ਕੂਟਨੀਤਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਸੀ ਅਤੇ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਤੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸਮਾਜਿਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਸੀ।ਇਹ 1945 ਵਿੱਚ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਅਤੇ 1949 ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਗਣਰਾਜ ਨੂੰ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਦੀ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਦੇ ਤਬਾਦਲੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਛਟਪਟ ਪਰ ਖੂਨੀ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਸੰਘਰਸ਼, ਅੰਦਰੂਨੀ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਫਿਰਕੂ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ, ਅਤੇ ਦੋ ਵੱਡੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੂਟਨੀਤਕ ਦਖਲ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।ਡੱਚ ਫੌਜੀ ਬਲਾਂ (ਅਤੇ, ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ, ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ) ਜਾਵਾ ਅਤੇ ਸੁਮਾਤਰਾ ਦੇ ਰਿਪਬਲਿਕਨ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਸਬਿਆਂ, ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਅਤੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਸੰਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ ਪਰ ਪੇਂਡੂ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ।1949 ਤੱਕ, ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਉੱਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਬਾਅ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਨੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਪੁਨਰ-ਨਿਰਮਾਣ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਲਈ ਸਾਰੀ ਆਰਥਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਅੰਸ਼ਕ ਫੌਜੀ ਖੜੋਤ ਅਜਿਹੀ ਬਣ ਗਈ ਕਿ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਨੇ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਗਣਰਾਜ ਨੂੰ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ.ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਨੇ ਨਿਊ ਗਿਨੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਦੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ।ਇਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਥਾਨਕ ਸ਼ਾਸਕਾਂ (ਰਾਜਾ) ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਨਸਲੀ ਜਾਤਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਦਲਿਆ।ਇਸ ਨੇ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਆਬਾਦੀ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਜਾਂ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੁਧਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਕੁਝ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਭੂਮਿਕਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ।
▲
●
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਮਿਆਦ
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1950 Aug 17 - 1959 Jul 5

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਮਿਆਦ

Indonesia
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਲਿਬਰਲ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਪੀਰੀਅਡ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਦੌਰ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਦੇਸ਼ ਇੱਕ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸੀ ਜੋ 17 ਅਗਸਤ 1950 ਨੂੰ ਸੰਘੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਇਸ ਦੇ ਗਠਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੀ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਭੰਗ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮਾਰਸ਼ਲ ਲਾਅ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੁਕਾਰਨੋ ਦਾ ਫ਼ਰਮਾਨ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ 5 ਜੁਲਾਈ 1959 ਨੂੰ ਗਾਈਡਡ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਪੀਰੀਅਡ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੋਈ।4 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਡੱਚ-ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਗੋਲਮੇਜ਼ ਕਾਨਫਰੰਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ (RIS) ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਦਾ ਤਬਾਦਲਾ ਹੋਇਆ।ਹਾਲਾਂਕਿ, RIS ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਏਕਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਿਪਬਲਿਕਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇਸਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।17 ਅਗਸਤ, 1950 ਨੂੰ, ਗਣਤੰਤਰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ (RIS), ਜੋ ਗੋਲਮੇਜ਼ ਕਾਨਫਰੰਸ ਸਮਝੌਤੇ ਅਤੇ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਰਾਜ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਸੀ, ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਸੰਸਦੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 1950 ਦੇ ਆਰਜ਼ੀ ਸੰਵਿਧਾਨ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸੀ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲੱਗੀ।ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ, ਨੈਤਿਕਤਾ, ਪਰੰਪਰਾ, ਧਰਮ, ਈਸਾਈਅਤ ਅਤੇ ਮਾਰਕਸਵਾਦ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿੱਚ ਖੇਤਰੀ ਅੰਤਰ, ਅਤੇ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਦਬਦਬੇ ਦੇ ਡਰ, ਸਭ ਨੇ ਅਖੰਡਤਾ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।ਨਵਾਂ ਦੇਸ਼ ਗਰੀਬੀ, ਘੱਟ ਵਿਦਿਅਕ ਪੱਧਰ ਅਤੇ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਨਵੇਂ ਗਣਰਾਜ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਲਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵੱਖਵਾਦੀ ਅੰਦੋਲਨ ਵੀ ਉੱਠੇ: ਖਾੜਕੂ ਦਾਰੁਲ ਇਸਲਾਮ ('ਇਸਲਾਮਿਕ ਡੋਮੇਨ') ਨੇ "ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਇਸਲਾਮਿਕ ਰਾਜ" ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ 1948 ਤੋਂ 1962 ਤੱਕ ਪੱਛਮੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਗਣਰਾਜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਗੁਰੀਲਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਛੇੜਿਆ;ਮਲੂਕੂ ਵਿੱਚ, ਐਂਬੋਨੀਜ਼, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਇਲ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਆਰਮੀ ਦੇ ਸਨ, ਨੇ ਦੱਖਣੀ ਮਲੂਕੂ ਦੇ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਗਣਰਾਜ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ;ਪਰਮੇਸਟਾ ਅਤੇ PRRI ਵਿਦਰੋਹੀਆਂ ਨੇ 1955 ਅਤੇ 1961 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੁਲਾਵੇਸੀ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਕੀਤੀ।ਜਾਪਾਨੀ ਕਬਜ਼ੇ ਦੇ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਅਤੇ ਡੱਚਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਰਥਿਕਤਾ ਇੱਕ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸੀ।ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਅਤੇ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ, ਆਰਥਿਕਤਾ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵੱਧ ਰਹੀ ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਨਾਲ ਤਾਲਮੇਲ ਰੱਖਣ ਲਈ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸੀ।ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਆਬਾਦੀ ਅਨਪੜ੍ਹ, ਅਕੁਸ਼ਲ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਹੁਨਰ ਦੀ ਘਾਟ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਸੀ।ਮਹਿੰਗਾਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ, ਤਸਕਰੀ ਕਾਰਨ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਮੁਦਰਾ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਬਜ਼ੇ ਅਤੇ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੌਦੇ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਏ ਸਨ।ਉਦਾਰ ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਦਾ ਦੌਰ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਸੰਸਦੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਲਾਗੂ ਹੋਣ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਸ ਮਿਆਦ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀਆਂ ਸੁਤੰਤਰ ਅਤੇ ਨਿਰਪੱਖ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ 1999 ਦੀਆਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਤੱਕ ਪਹਿਲੀ ਅਤੇ ਇਕੋ-ਇਕ ਆਜ਼ਾਦ ਅਤੇ ਨਿਰਪੱਖ ਚੋਣ ਵੇਖੀ, ਜੋ ਕਿ ਨਿਊ ਆਰਡਰ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹੋਈਆਂ ਸਨ।ਇਸ ਸਮੇਂ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਸਥਿਰਤਾ ਦਾ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਦੌਰ ਵੀ ਦੇਖਿਆ, ਸਰਕਾਰਾਂ ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਡਿੱਗਦੀਆਂ ਗਈਆਂ।[70]
▲
●
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਗਾਈਡਡ ਲੋਕਤੰਤਰ
ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੁਕਾਰਨੋ 5 ਜੁਲਾਈ 1959 ਦਾ ਆਪਣਾ ਫ਼ਰਮਾਨ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋਏ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1959 Jul 5 - 1966 Jan 1

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਗਾਈਡਡ ਲੋਕਤੰਤਰ

Indonesia
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਮਿਆਦ, 1950 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਏਕਤਾ ਗਣਰਾਜ ਦੀ ਮੁੜ ਸਥਾਪਨਾ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 1957 ਵਿੱਚ ਮਾਰਸ਼ਲ ਲਾਅ [71] ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਤੱਕ, ਛੇ ਮੰਤਰੀ ਮੰਡਲਾਂ ਦੇ ਉਭਾਰ ਅਤੇ ਪਤਨ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਸਿਰਫ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਕਾਇਮ ਰਿਹਾ।ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ 1955 ਵਿੱਚ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀਆਂ ਪਹਿਲੀਆਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਚੋਣਾਂ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਥਿਰਤਾ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੀਆਂ।ਗਾਈਡਡ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ 1959 ਤੋਂ 1966 ਵਿੱਚ ਨਵਾਂ ਆਰਡਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਸੀ। ਇਹ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੁਕਾਰਨੋ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਉਪਜ ਸੀ, ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਥਿਰਤਾ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ।ਸੁਕਾਰਨੋ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੰਸਦੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਿਭਾਜਨਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਬੇਅਸਰ ਸੀ।ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਵਿਚਾਰ-ਵਟਾਂਦਰੇ ਅਤੇ ਸਹਿਮਤੀ ਦੀ ਰਵਾਇਤੀ ਗ੍ਰਾਮ ਪ੍ਰਣਾਲੀ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਇੱਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਹੋਈ ਸੀ।ਮਾਰਸ਼ਲ ਲਾਅ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਅਤੇ ਇਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੁਕਾਰਨੋ ਦੁਬਾਰਾ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਮੁਖੀ ਬਣ ਗਿਆ।ਸੁਕਾਰਨੋ ਨੇ ਇੱਕ ਸਹਿਕਾਰੀ ਨਾਸ-ਏ-ਕੌਮ ਜਾਂ ਨਾਸਕੋਮ ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਕਲਪ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ (ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ), ਅਗਾਮਾ (ਧਰਮ), ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਜ਼ਮ (ਕਮਿਊਨਿਜ਼ਮ) ਦੇ ਤਿੰਨ ਗੁਣਾ ਮਿਸ਼ਰਣ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਕੀਤਾ।ਇਹ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਮੁੱਖ ਧੜਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਸੀ - ਫੌਜ, ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ, ਇਸਲਾਮੀ ਸਮੂਹ ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ।ਫੌਜ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ 1959 ਵਿੱਚ ਗਾਈਡਡ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਸਮੇਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਕੈਬਨਿਟ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਕੀਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਕਾਰਜਸ਼ੀਲ ਕੈਬਨਿਟ ਅਹੁਦੇ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ।
▲
●
1965
ਨਵਾਂ ਆਰਡਰornament
30 ਸਤੰਬਰ ਅੰਦੋਲਨ
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1965 Oct 1

30 ਸਤੰਬਰ ਅੰਦੋਲਨ

Indonesia
1950 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੋਂ, ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੁਕਾਰਨੋ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਫੌਜ ਅਤੇ ਪੀ.ਕੇ.ਆਈ ਦੀਆਂ ਵਿਰੋਧੀ ਅਤੇ ਵਧਦੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਿਤ ਕਰਨ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਸੀ।ਉਸਦੀ "ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਰੋਧੀ" ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਨੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਨੂੰ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਖਾਸ ਕਰਕੇਚੀਨ ' ਤੇ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।1965 ਤੱਕ, ਸ਼ੀਤ ਯੁੱਧ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ, PKI ਨੇ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪੱਧਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕੀਤਾ।ਸੁਕਾਰਨੋ ਅਤੇ ਹਵਾਈ ਸੈਨਾ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਨਾਲ, ਪਾਰਟੀ ਨੇ ਫੌਜ ਦੀ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਵਧਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫੌਜ ਦੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ।1965 ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੱਕ, ਫੌਜ ਨੂੰ ਪੀ.ਕੇ.ਆਈ. ਦੇ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਖੱਬੇ-ਪੱਖੀ ਧੜੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੱਜੇ-ਪੱਖੀ ਧੜੇ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸ਼ੀਤ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਵਿੱਚ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਨੇ ਆਦਾਨ-ਪ੍ਰਦਾਨ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਸੌਦਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਫੌਜ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਬੰਧ ਬਣਾਏ।ਇਸ ਨੇ ਫੌਜ ਦੇ ਰੈਂਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫੁੱਟ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨੇ ਪੀਕੇਆਈ ਵੱਲ ਝੁਕ ਰਹੇ ਖੱਬੇ-ਪੱਖੀ ਧੜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਸੱਜੇ-ਪੱਖੀ ਧੜੇ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ।ਸਤੰਬਰ ਦੀ ਤੀਹਵੀਂ ਲਹਿਰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਨੈਸ਼ਨਲ ਆਰਮਡ ਫੋਰਸਿਜ਼ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸਵੈ-ਘੋਸ਼ਿਤ ਸੰਸਥਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ 1 ਅਕਤੂਬਰ 1965 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਅਯੋਗ ਤਖਤਾਪਲਟ ਵਿੱਚ ਛੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਫੌਜ ਦੇ ਜਨਰਲਾਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਸਵੇਰ, ਸੰਗਠਨ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਦੁਕਾਨਾਂ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੁਕਾਰਨੋ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਹੈ।ਦਿਨ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ, ਜਕਾਰਤਾ ਵਿੱਚ ਤਖਤਾਪਲਟ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਅਸਫਲ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਮੱਧ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਡਵੀਜ਼ਨ ਅਤੇ ਕਈ ਸ਼ਹਿਰਾਂ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ।ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਸ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਗਿਆ, ਦੋ ਹੋਰ ਸੀਨੀਅਰ ਅਧਿਕਾਰੀ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਸਨ।
▲
●
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਮੂਹਿਕ ਕਤਲੇਆਮ
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਮੂਹਿਕ ਕਤਲੇਆਮ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1965 Nov 1 - 1966

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਮੂਹਿਕ ਕਤਲੇਆਮ

Indonesia
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ 1965 ਤੋਂ 1966 ਤੱਕ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ (PKI) ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਕਤਲੇਆਮ ਅਤੇ ਸਿਵਲ ਅਸ਼ਾਂਤੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਹੋਰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਹਮਦਰਦ, ਗਰਵਾਨੀ ਔਰਤਾਂ, ਨਸਲੀ ਚੀਨੀ, ਨਾਸਤਿਕ, ਕਥਿਤ "ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀ" ਅਤੇ ਕਥਿਤ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। .ਇਹ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਅਕਤੂਬਰ 1965 ਤੋਂ ਮਾਰਚ 1966 ਤੱਕ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ 500,000 ਤੋਂ 1,000,000 ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ। ਸੁਹਾਰਤੋ ਦੇ ਅਧੀਨ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਫੌਜ ਦੁਆਰਾ ਅੱਤਿਆਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਖੋਜ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਵਰਗੀਕ੍ਰਿਤ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਤੋਂ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਇਆ ਹੈ।[50] [51] [52] ] [ [53] [54] [55]ਇਹ 30 ਸਤੰਬਰ ਦੇ ਅੰਦੋਲਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਵਿਵਾਦਪੂਰਨ ਤਖ਼ਤਾਪਲਟ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਵਿਰੋਧੀ ਸਫਾਈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਅਨੁਮਾਨਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 500,000 ਤੋਂ 1.2 ਮਿਲੀਅਨ ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ, [56] [57] [58] ਕੁਝ ਅੰਦਾਜ਼ੇ 2 ਤੋਂ 30 ਲੱਖ ਤੱਕ ਹਨ।[59] [60] ਗਲੋਬਲ ਸ਼ੀਤ ਯੁੱਧ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, "ਨਿਊ ਆਰਡਰ" ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਵਜੋਂ ਪੀਕੇਆਈ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁੱਧਤਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਘਟਨਾ ਸੀ।[61] ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੁਕਾਰਨੋ ਦੇ ਪਤਨ ਅਤੇ ਸੁਹਾਰਤੋ ਦੀ ਤਿੰਨ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ।ਅਸਥਾਈ ਤਖਤਾਪਲਟ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਫਿਰਕੂ ਨਫ਼ਰਤ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ;ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਫੌਜ ਦੁਆਰਾ ਭੜਕਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ PKI ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਇਆ ਸੀ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ, ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਅਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੀਆਂ ਖੁਫੀਆ ਏਜੰਸੀਆਂ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਾਲੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ।ਸ਼ੀਤ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ, ਇਸਦੀ ਸਰਕਾਰ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਪੱਛਮੀ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦਾ ਟੀਚਾ ਕਮਿਊਨਿਜ਼ਮ ਦੇ ਫੈਲਣ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪੱਛਮੀ ਬਲਾਕ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣਾ ਸੀ।ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਕੋਲ ਸੁਕਾਰਨੋ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਵਾਧੂ ਕਾਰਨ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੀ ਸਰਕਾਰ ਗੁਆਂਢੀ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਆਫ ਮਲਾਇਆ , ਸਾਬਕਾ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਕਲੋਨੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਣਐਲਾਨੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਪੀ.ਕੇ.ਆਈ. ਨੂੰ ਖੁਦ ਭੰਗ ਅਤੇ ਪਾਬੰਦੀਸ਼ੁਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਤਖਤਾਪਲਟ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਅਕਤੂਬਰ 1965 ਵਿੱਚ ਸਮੂਹਿਕ ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈਆਂ, ਅਤੇ 1966 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਲ ਦੇ ਬਾਕੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆਂ। ਇਹ ਰਾਜਧਾਨੀ ਜਕਾਰਤਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈਆਂ, ਅਤੇ ਮੱਧ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਈਆਂ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬਾਲੀ।ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਥਾਨਕ ਚੌਕਸੀ ਅਤੇ ਫੌਜ ਦੀਆਂ ਇਕਾਈਆਂ ਨੇ ਅਸਲ ਅਤੇ ਕਥਿਤ ਪੀਕੇਆਈ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ।ਕੇਂਦਰੀ ਜਾਵਾ, ਪੂਰਬੀ ਜਾਵਾ, ਬਾਲੀ, ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਸੁਮਾਤਰਾ ਦੇ PKI ਗੜ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤੀਬਰਤਾ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਹੋਈਆਂ।ਮਾਰਚ 1967 ਵਿੱਚ, ਸੁਕਾਰਨੋ ਨੂੰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਅਸਥਾਈ ਸੰਸਦ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੇ ਬਾਕੀ ਬਚੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਖੋਹ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਸੁਹਾਰਤੋ ਨੂੰ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਮਾਰਚ 1968 ਵਿੱਚ, ਸੁਹਾਰਤੋ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੁਣੇ ਗਏ ਸਨ।ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਉੱਚ ਪੱਧਰਾਂ 'ਤੇ ਸਹਿਮਤੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕਿ "ਸੁਕਾਰਨੋ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨਾ" ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ 1962, [62] ਤੋਂ ਇੱਕ ਸੀਆਈਏ ਮੈਮੋਰੰਡਮ ਵਿੱਚ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ-ਵਿਰੋਧੀ ਫੌਜੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿਆਪਕ ਸੰਪਰਕਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ। ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜੀ ਸਥਾਪਨਾ - 1,200 ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਫਸਰਾਂ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ, "ਸੀਨੀਅਰ ਫੌਜੀ ਹਸਤੀਆਂ ਸਮੇਤ", ਅਤੇ ਹਥਿਆਰ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ [63] [64] - ਸੀਆਈਏ ਨੇ ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ।2017 ਵਿੱਚ ਗੈਰ-ਵਰਗਿਤ ਅਮਰੀਕੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅਮਰੀਕੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਸਮੂਹਿਕ ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਦੀ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਫੌਜ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੀ ਸੀ।[65] [66] [67] ਕਤਲਾਂ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਮੌਤਾਂ ਦੇ ਦਸਤੇ ਨੂੰ PKI ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਵਿਆਪਕ ਸੂਚੀਆਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਪਹਿਲਾਂ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[66] [61]1968 ਦੀ ਇੱਕ ਸਿਖਰ-ਗੁਪਤ ਸੀਆਈਏ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਤਲੇਆਮ "20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਸਮੂਹਿਕ ਕਤਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਦਰਜਾਬੰਦੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, 1930 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸੋਵੀਅਤ ਪੁਰਜਿਆਂ, ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਨਾਜ਼ੀ ਸਮੂਹਿਕ ਕਤਲੇਆਮ, ਅਤੇ ਮਾਓਵਾਦੀ ਖ਼ੂਨ-ਖ਼ਰਾਬੇ ਦੇ ਨਾਲ। 1950 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ।"[37] [38]
▲
●
Play button
1966 Jan 1 - 1998

ਨਵੇਂ ਆਰਡਰ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ

Indonesia
ਨਿਊ ਆਰਡਰ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਹੈ ਜੋ ਦੂਜੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੁਹਾਰਤੋ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ 1966 ਵਿੱਚ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਹ 1998 ਵਿੱਚ ਅਸਤੀਫਾ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਸੁਹਾਰਤੋ ਨੇ ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜ ਸੁਕਾਰਨੋ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਸੀ।1965 ਵਿੱਚ ਤਖਤਾਪਲਟ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੇ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਥਿਤੀ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸੀ, ਸੁਹਾਰਤੋ ਦੇ ਨਵੇਂ ਆਰਡਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਸਮੂਹਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸਮਰਥਨ ਮਿਲਿਆ।'66 ਦੀ ਪੀੜ੍ਹੀ' (ਅੰਗਕਾਤਨ 66) ਨੌਜਵਾਨ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਸਮੂਹ ਅਤੇ ਨਵੀਂ ਬੌਧਿਕ ਸੋਚ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਫਿਰਕੂ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਟਕਰਾਅ, ਅਤੇ 1950 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੋਂ 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਮੱਧ ਤੱਕ ਇਸਦੇ ਆਰਥਿਕ ਪਤਨ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, "ਨਵਾਂ ਆਰਡਰ" ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵਿਵਸਥਾ, ਆਰਥਿਕ ਵਿਕਾਸ, ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਸੀ। ਸਿਆਸੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ.1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੋਂ ਸਥਾਪਤ "ਨਿਊ ਆਰਡਰ" ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫੌਜ ਲਈ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​​​ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਭੂਮਿਕਾ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦਾ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਅਤੇ ਨਿਗਮੀਕਰਨ, ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੇ ਚੋਣਵੇਂ ਪਰ ਬੇਰਹਿਮ ਦਮਨ ਸਨ।ਕਠੋਰ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਵਿਰੋਧੀ, ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਵਿਰੋਧੀ, ਅਤੇ ਇਸਲਾਮ ਵਿਰੋਧੀ ਸਿਧਾਂਤ ਇਸ ਦੇ ਅਗਲੇ 30 ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਰਹੇ।ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੂਲ ਸਹਿਯੋਗੀ ਨਵੇਂ ਆਰਡਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਉਦਾਸੀਨ ਜਾਂ ਵਿਰੋਧੀ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤੰਗ ਨਾਗਰਿਕ ਸਮੂਹ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਤ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਧੜਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।1998 ਦੀ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਵਿੱਚ ਸੁਹਾਰਤੋ ਨੂੰ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸੱਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਪੱਖੀ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ, "ਨਵਾਂ ਆਰਡਰ" ਸ਼ਬਦ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਹੈ।ਇਹ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸੁਹਾਰਤੋ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਜਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅਭਿਆਸਾਂ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ, ਮਿਲੀਭੁਗਤ ਅਤੇ ਭਾਈ-ਭਤੀਜਾਵਾਦ।
▲
●
ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਉੱਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਹਮਲਾ
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਿਪਾਹੀ ਨਵੰਬਰ 1975 ਵਿੱਚ ਬਟੂਗਾਡੇ, ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਵਿੱਚ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਝੰਡੇ ਨਾਲ ਪੋਜ਼ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1975 Dec 7 - 1976 Jul 17

ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਉੱਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਹਮਲਾ

East Timor
ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਬਾਕੀ ਤਿਮੋਰ ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਦੀਪ ਸਮੂਹ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਖੇਤਰੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਦਾ ਰਿਣੀ ਹੈ, ਡੱਚਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਦੁਆਰਾ ਬਸਤੀ ਬਣਾਏ ਜਾਣ ਲਈ;ਦੋ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਟਾਪੂ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਸਮਝੌਤੇ 'ਤੇ 1915 ਵਿੱਚ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ । ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨਜਾਪਾਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈ ਲਈ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਰੋਧ ਲਹਿਰ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ 60,000 ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਦਾ 13 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਸੀ।ਯੁੱਧ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼ ਨੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਗਣਰਾਜ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ, ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਉੱਤੇ ਮੁੜ ਤੋਂ ਨਿਯੰਤਰਣ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ।ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਕੱਟੜਪੰਥੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖੁਫੀਆ ਏਜੰਸੀ ਕੋਪਕਮਤਿਬ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਯੂਨਿਟ, ਓਪਸਸ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ 1974 ਦੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਤਖਤਾਪਲਟ ਨੂੰ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਨੂੰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿਚ ਲੈਣ ਦੇ ਮੌਕੇ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ।[72] ਓਪਸਸ ਦੇ ਮੁਖੀ ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੁਹਾਰਤੋ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਲਾਹਕਾਰ, ਮੇਜਰ ਜਨਰਲ ਅਲੀ ਮੁਰਟੋਪੋ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਮਰਥਕ ਬ੍ਰਿਗੇਡੀਅਰ ਜਨਰਲ ਬੈਨੀ ਮੁਰਦਾਨੀ ਨੇ ਮਿਲਟਰੀ ਖੁਫੀਆ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਪੱਖੀ ਪੁਸ਼ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ।ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਉੱਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਹਮਲਾ 7 ਦਸੰਬਰ 1975 ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਫੌਜ (ਏਬੀਆਰਆਈ/ਟੀਐਨਆਈ) ਨੇ 1974 ਵਿੱਚ ਉਭਰੀ ਫ੍ਰੀਟਲਿਨ ਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਉਖਾੜ ਸੁੱਟਣ ਲਈ ਬਸਤੀਵਾਦ ਅਤੇ ਸਾਮਵਾਦ ਵਿਰੋਧੀ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਸੰਖੇਪ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਫ੍ਰੀਟਲਿਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਇੱਕ ਤਿਮਾਹੀ-ਸਦੀ ਦੇ ਹਿੰਸਕ ਕਬਜ਼ੇ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 100,000-180,000 ਸੈਨਿਕਾਂ ਅਤੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਦੇ ਮਾਰੇ ਜਾਣ ਜਾਂ ਭੁੱਖੇ ਮਰਨ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ।[73] ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਵਿੱਚ ਰਿਸੈਪਸ਼ਨ, ਸੱਚ ਅਤੇ ਸੁਲ੍ਹਾ ਲਈ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ 1974 ਤੋਂ 1999 ਦੇ ਪੂਰੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਵਿੱਚ 102,000 ਸੰਘਰਸ਼-ਸਬੰਧਤ ਮੌਤਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਦਰਜ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 18,600 ਹਿੰਸਕ ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਅਤੇ ਭੁੱਖਮਰੀ ਕਾਰਨ 84,200 ਮੌਤਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ;ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਫ਼ੌਜਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਮਿਲ ਕੇ 70% ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਸਨ।[74] [75]ਕਬਜ਼ੇ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੌਰਾਨ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਫੌਜ ਨੂੰ ਟਾਪੂ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਬਗਾਵਤ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਪਰ 1977 ਤੋਂ 1978 ਤੱਕ, ਫੌਜ ਨੇ ਫ੍ਰੀਟਲਿਨ ਦੇ ਢਾਂਚੇ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਲਈ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਨਵੇਂ ਆਧੁਨਿਕ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਖਰੀਦ ਕੀਤੀ।ਸਦੀ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਦੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰਸੀ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਝੜਪਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ, 1999 ਤੱਕ, ਜਦੋਂ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰੀਆਂ ਦੀ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਨੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੋਟ ਦਿੱਤੀ (ਵਿਕਲਪਿਕ ਵਿਕਲਪ "ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ" ਜਦੋਂ ਕਿ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਰਿਹਾ। ).ਤਿੰਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਹੇਠ ਢਾਈ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਪਰਿਵਰਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਨੇ 20 ਮਈ 2002 ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।
▲
●
ਮੁਫਤ ਆਸੇਹ ਅੰਦੋਲਨ
GAM ਕਮਾਂਡਰ ਅਬਦੁੱਲਾ ਸੈਫੀਈ, 1999 ਦੇ ਨਾਲ ਫ੍ਰੀ ਏਸੇਹ ਮੂਵਮੈਂਟ ਦੀਆਂ ਮਹਿਲਾ ਸਿਪਾਹੀ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1976 Dec 4 - 2002

ਮੁਫਤ ਆਸੇਹ ਅੰਦੋਲਨ

Aceh, Indonesia
ਫ੍ਰੀ ਆਸੇਹ ਮੂਵਮੈਂਟ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਸੁਮਾਤਰਾ ਦੇ ਆਸੇਹ ਖੇਤਰ ਲਈ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਵੱਖਵਾਦੀ ਸਮੂਹ ਸੀ।ਜੀਏਐਮ ਨੇ 1976 ਤੋਂ 2005 ਤੱਕ ਆਸੇਹ ਵਿਦਰੋਹ ਵਿੱਚ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਰਕਾਰੀ ਬਲਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਲੜੀ, ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ 15,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਨਾਂ ਗਈਆਂ ਮੰਨੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।[76] ਸੰਗਠਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵੱਖਵਾਦੀ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ 2005 ਦੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਮਝੌਤੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਵਿੰਗ ਨੂੰ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦਾ ਨਾਮ ਆਚੇ ਪਰਿਵਰਤਨ ਕਮੇਟੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ।
▲
●
Play button
1993 Jan 1

ਜਮਾਹ ਇਸਲਾਮੀਆ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ

Indonesia
ਜੇਮਾਹ ਇਸਲਾਮੀਆ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਇਸਲਾਮੀ ਅੱਤਵਾਦੀ ਸਮੂਹ ਹੈ, ਜੋ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਇਸਲਾਮੀ ਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਹੈ।25 ਅਕਤੂਬਰ 2002 ਨੂੰ, JI ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਬਾਲੀ ਬੰਬ ਧਮਾਕੇ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ, JI ਨੂੰ ਅਲ-ਕਾਇਦਾ ਜਾਂ ਤਾਲਿਬਾਨ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਇੱਕ ਅੱਤਵਾਦੀ ਸਮੂਹ ਵਜੋਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ ਦੇ ਮਤੇ 1267 ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।JI ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ, ਸਿੰਗਾਪੁਰ , ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਸੈੱਲਾਂ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਅੰਤਰ-ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਥਾ ਹੈ।[78] ਅਲ-ਕਾਇਦਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਸ ਸਮੂਹ ਦੇ ਮੋਰੋ ਇਸਲਾਮਿਕ ਲਿਬਰੇਸ਼ਨ ਫਰੰਟ [78] ਅਤੇ ਜਮਾਤ ਅੰਸ਼ਾਰੁਤ ਤੌਹੀਦ ਨਾਲ ਕਥਿਤ ਸਬੰਧ ਹੋਣ ਬਾਰੇ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ JI ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਸੈੱਲ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਗਠਨ ਅਬੂ ਬਕਰ ਬਾਸੀਰ ਦੁਆਰਾ 27 ਜੁਲਾਈ 2008 ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ, ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ, ਕੈਨੇਡਾ ,ਚੀਨ ,ਜਾਪਾਨ , ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਅੱਤਵਾਦੀ ਸਮੂਹ ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।16 ਨਵੰਬਰ 2021 ਨੂੰ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਨੈਸ਼ਨਲ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਕਰੈਕਡਾਉਨ ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਸਮੂਹ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਪੀਪਲਜ਼ ਦਾਵਾ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ।ਇਸ ਖੁਲਾਸੇ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਅੱਤਵਾਦੀ ਸੰਗਠਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਦਖਲ ਦੇਣ ਅਤੇ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।[79]
▲
●
1998
ਸੁਧਾਰ ਯੁੱਗornament
2004 ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਭੂਚਾਲ
ਸੁਮਾਤਰਾ ਦੇ ਤੱਟ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਖੰਡਰ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਹੈ। ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
2004 Dec 26

2004 ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਭੂਚਾਲ

Aceh, Indonesia
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ 26 ਦਸੰਬਰ 2004 ਨੂੰ 2004 ਦੇ ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਭੂਚਾਲ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਭੂਚਾਲ ਅਤੇ ਸੁਨਾਮੀ ਨਾਲ ਗੰਭੀਰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਦੇਸ਼ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਸੁਮਾਤਰਾ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਤੱਟਵਰਤੀ ਖੇਤਰਾਂ ਅਤੇ ਸੁਮਾਤਰਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰਲੇ ਛੋਟੇ ਟਾਪੂਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਲਪੇਟ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ।ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਜਾਨੀ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਆਚੇ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੋਏ ਹਨ।ਮਾਰੂ ਭੂਚਾਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਨਾਮੀ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ 15 ਤੋਂ 30 ਮਿੰਟ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੀ।7 ਅਪ੍ਰੈਲ 2005 ਨੂੰ ਲਾਪਤਾ ਹੋਣ ਦੀ ਅੰਦਾਜ਼ਨ ਸੰਖਿਆ 50,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਅੰਤਿਮ ਕੁੱਲ 167,540 ਮਰੇ ਅਤੇ ਲਾਪਤਾ ਹੋਏ।[77]
▲
●
Play button
2014 Oct 20 - 2023

ਜੋਕੋ ਵਿਡੋਡੋ

Indonesia
ਜੋਕੋਵੀ ਦਾ ਜਨਮ ਅਤੇ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਸੁਰਾਕਾਰਤਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ ਝੁੱਗੀ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਉਸਨੇ 1985 ਵਿੱਚ ਗਦਜਾਹ ਮਾਦਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਇਰੀਆਨਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ।ਉਸਨੇ 2005 ਵਿੱਚ ਸੁਰਾਕਾਰਤਾ ਦਾ ਮੇਅਰ ਚੁਣੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਤਰਖਾਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਫਰਨੀਚਰ ਨਿਰਯਾਤਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਮੇਅਰ ਵਜੋਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 2012 ਵਿੱਚ ਜਕਾਰਤਾ ਦਾ ਗਵਰਨਰ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ, ਬਾਸੁਕੀ ਤਜਾਹਾਜਾ ਪੂਰਨਮਾ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਡਿਪਟੀ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ।ਗਵਰਨਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਉਸਨੇ ਸਥਾਨਕ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕੀਤਾ, ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਲੂਸੁਕਨ ਦੌਰੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ (ਅਣ ਐਲਾਨ ਕੀਤੇ ਸਥਾਨ ਦੀ ਜਾਂਚ) [6] ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤਾ।ਉਸਨੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਲਾਂ-ਦੇਰ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵੀ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਯੂਨੀਵਰਸਲ ਹੈਲਥਕੇਅਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਹੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਮੁੱਖ ਨਦੀ ਨੂੰ ਡ੍ਰੇਜ਼ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਬਵੇਅ ਸਿਸਟਮ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਕੀਤਾ।2014 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਸਾਲ ਦੀਆਂ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਪੀਡੀਆਈ-ਪੀ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਸਾਥੀ ਵਜੋਂ ਯੂਸਫ਼ ਕਾਲਾ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਜੋਕੋਵੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਪ੍ਰਬੋਵੋ ਸੁਬੀਅਨੋ ਉੱਤੇ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਚੋਣ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਨੂੰ ਵਿਵਾਦਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ 20 ਅਕਤੂਬਰ 2014 ਨੂੰ ਉਦਘਾਟਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਹੁਦਾ ਸੰਭਾਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜੋਕੋਵੀ ਨੇ ਆਰਥਿਕ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਏਜੰਡੇ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਨੀਤੀ 'ਤੇ, ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੇ "ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਦੀ ਰੱਖਿਆ" 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜਨ ਵਾਲੇ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਡੁੱਬਣ ਅਤੇ ਨਸ਼ਾ ਤਸਕਰਾਂ ਲਈ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦੇਣ ਅਤੇ ਸਮਾਂ-ਤਹਿ ਕਰਨ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।ਬਾਅਦ ਵਾਲਾ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਅਤੇ ਫਰਾਂਸ ਸਮੇਤ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਤੀਬਰ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਅਤੇ ਕੂਟਨੀਤਕ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਸੀ।ਉਹ 2019 ਵਿੱਚ ਦੂਜੀ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮਿਆਦ ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਦੁਬਾਰਾ ਪ੍ਰਬੋਵੋ ਸੁਬੀਅਨੋ ਨੂੰ ਹਰਾ ਕੇ।
▲
●

Appendices



APPENDIX 1

Indonesia Malaysia History of Nusantara explained


Play button




APPENDIX 2

Indonesia's Jokowi Economy, Explained


Play button




APPENDIX 3

Indonesia's Economy: The Manufacturing Superpower


Play button




APPENDIX 4

Story of Bali, the Last Hindu Kingdom in Southeast Asia


Play button




APPENDIX 5

Indonesia's Geographic Challenge


Play button

Characters



Joko Widodo

Joko Widodo

7th President of Indonesia

Ken Arok

Ken Arok

Founder of Singhasari Kingdom

Sukarno

Sukarno

First President of Indonesia

Suharto

Suharto

Second President of Indonesia

Balaputra

Balaputra

Maharaja of Srivijaya

Megawati Sukarnoputri

Megawati Sukarnoputri

Fifth President of Indonesia

Sri Jayanasa of Srivijaya

Sri Jayanasa of Srivijaya

First Maharaja (Emperor) of Srivijaya

Samaratungga

Samaratungga

Head of the Sailendra dynasty

Hamengkubuwono IX

Hamengkubuwono IX

Second Vice-President of Indonesia

Raden Wijaya

Raden Wijaya

Founder of Majapahit Empire

Cico of Ternate

Cico of Ternate

First King (Kolano) of Ternate

Abdul Haris Nasution

Abdul Haris Nasution

High-ranking Indonesian General

Kertanegara of Singhasari

Kertanegara of Singhasari

Last Ruler of the Singhasari Kingdom

Dharmawangsa

Dharmawangsa

Last Raja of the Kingdom of Mataram

Sutan Sjahrir

Sutan Sjahrir

Prime Minister of Indonesia

Wahidin Soedirohoesodo

Wahidin Soedirohoesodo

Founder of Budi Utomo

Rajendra Chola I

Rajendra Chola I

Chola Emperor

Diponegoro

Diponegoro

Javanese Prince opposed Dutch rule

Ahmad Dahlan

Ahmad Dahlan

Founder of Muhammadiyah

Sanjaya of Mataram

Sanjaya of Mataram

Founder of Mataram Kingdom

Airlangga

Airlangga

Raja of the Kingdom of Kahuripan

Cudamani Warmadewa

Cudamani Warmadewa

Emperor of Srivijaya

Mohammad Yamin

Mohammad Yamin

Minister of Information

Footnotes



  1. Zahorka, Herwig (2007). The Sunda Kingdoms of West Java, From Tarumanagara to Pakuan Pajajaran with Royal Center of Bogor, Over 1000 Years of Propsperity and Glory. Yayasan cipta Loka Caraka.
  2. "Batujaya Temple complex listed as national cultural heritage". The Jakarta Post. 8 April 2019. Retrieved 26 October 2020.
  3. Manguin, Pierre-Yves and Agustijanto Indrajaya (2006). The Archaeology of Batujaya (West Java, Indonesia):an Interim Report, in Uncovering Southeast Asia's past. ISBN 9789971693510.
  4. Manguin, Pierre-Yves; Mani, A.; Wade, Geoff (2011). Early Interactions Between South and Southeast Asia: Reflections on Cross-cultural Exchange. Institute of Southeast Asian Studies. ISBN 9789814345101.
  5. Kulke, Hermann (2016). "Śrīvijaya Revisited: Reflections on State Formation of a Southeast Asian Thalassocracy". Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient. 102: 45–96. doi:10.3406/befeo.2016.6231. ISSN 0336-1519. JSTOR 26435122.
  6. Laet, Sigfried J. de; Herrmann, Joachim (1994). History of Humanity. Routledge.
  7. Munoz. Early Kingdoms. p. 122.
  8. Zain, Sabri. "Sejarah Melayu, Buddhist Empires".
  9. Peter Bellwood; James J. Fox; Darrell Tryon (1995). "The Austronesians: Historical and Comparative Perspectives".
  10. Heng, Derek (October 2013). "State formation and the evolution of naval strategies in the Melaka Straits, c. 500-1500 CE". Journal of Southeast Asian Studies. 44 (3): 380–399. doi:10.1017/S0022463413000362. S2CID 161550066.
  11. Munoz, Paul Michel (2006). Early Kingdoms of the Indonesian Archipelago and the Malay Peninsula. Singapore: Editions Didier Millet. p. 171. ISBN 981-4155-67-5.
  12. Rahardjo, Supratikno (2002). Peradaban Jawa, Dinamika Pranata Politik, Agama, dan Ekonomi Jawa Kuno (in Indonesian). Komuntas Bambu, Jakarta. p. 35. ISBN 979-96201-1-2.
  13. Laguna Copperplate Inscription
  14. Ligor inscription
  15. Coedès, George (1968). Walter F. Vella, ed. The Indianized States of Southeast Asia. trans.Susan Brown Cowing. University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
  16. Craig A. Lockard (27 December 2006). Societies, Networks, and Transitions: A Global History. Cengage Learning. p. 367. ISBN 0618386114. Retrieved 23 April 2012.
  17. Cœdès, George (1968). The Indianized states of Southeast Asia. University of Hawaii Press. ISBN 9780824803681.
  18. Weatherford, Jack (2004), Genghis khan and the making of the modern world, New York: Random House, p. 239, ISBN 0-609-80964-4
  19. Martin, Richard C. (2004). Encyclopedia of Islam and the Muslim World Vol. 2 M-Z. Macmillan.
  20. Von Der Mehden, Fred R. (1995). "Indonesia.". In John L. Esposito. The Oxford Encyclopedia of the Modern Islamic World. Oxford: Oxford University Press.
  21. Negeri Champa, Jejak Wali Songo di Vietnam. detik travel. Retrieved 3 October 2017.
  22. Raden Abdulkadir Widjojoatmodjo (November 1942). "Islam in the Netherlands East Indies". The Far Eastern Quarterly. 2 (1): 48–57. doi:10.2307/2049278. JSTOR 2049278.
  23. Juergensmeyer, Mark; Roof, Wade Clark (2012). Encyclopedia of Global Religion. SAGE. ISBN 978-0-7619-2729-7.
  24. AQSHA, DARUL (13 July 2010). "Zheng He and Islam in Southeast Asia". The Brunei Times. Archived from the original on 9 May 2013. Retrieved 28 September 2012.
  25. Sanjeev Sanyal (6 August 2016). "History of Indian Ocean shows how old rivalries can trigger rise of new forces". Times of India.
  26. The Cambridge History of the British Empire Arthur Percival Newton p. 11 [3] Archived 27 December 2022 at the Wayback Machine
  27. João Paulo de Oliveira e Costa, Vítor Luís Gaspar Rodrigues (2012) Campanhas de Afonso de Albuquerque: Conquista de Malaca, 1511 p. 13 Archived 27 December 2022 at the Wayback Machine
  28. João Paulo de Oliveira e Costa, Vítor Luís Gaspar Rodrigues (2012) Campanhas de Afonso de Albuquerque: Conquista de Malaca, 1511 p. 7 Archived 27 December 2022 at the Wayback Machine
  29. Masselman, George (1963). The Cradle of Colonialism. New Haven & London: Yale University Press.
  30. Kahin, Audrey (1992). Historical Dictionary of Indonesia, 3rd edition. Rowman & Littlefield Publishers, p. 125
  31. Brown, Iem (2004). "The Territories of Indonesia". Taylor & Francis, p. 28.
  32. Ricklefs, M.C. (1991). A History of Modern Indonesia Since c. 1300, 2nd Edition. London: MacMillan, p. 110.
  33. Booth, Anne, et al. Indonesian Economic History in the Dutch Colonial Era (1990), Ch 8
  34. Goh, Taro (1998). Communal Land Tenure in Nineteenth-century Java: The Formation of Western Images of the Eastern Village Community. Department of Anthropology, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University. ISBN 978-0-7315-3200-1. Retrieved 17 July 2020.
  35. Schendel, Willem van (17 June 2016). Embedding Agricultural Commodities: Using Historical Evidence, 1840s–1940s, edited by Willem van Schendel, from google (cultivation system java famine) result 10. ISBN 9781317144977.
  36. Vickers, Adrian (2005). A History of Modern Indonesia (illustrated, annotated, reprint ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-83493-3, p.16
  37. Witton, Patrick (2003). Indonesia. Melbourne: Lonely Planet. ISBN 978-1-74059-154-6., pp. 23–25.
  38. Ricklefs, M.C (1993). A History of Modern Indonesia Since c. 1300. Hampshire, UK: MacMillan Press. pp. 143–46. ISBN 978-0-8047-2195-0, p. 185–88
  39. Ibrahim, Alfian. "Aceh and the Perang Sabil." Indonesian Heritage: Early Modern History. Vol. 3, ed. Anthony Reid, Sian Jay and T. Durairajoo. Singapore: Editions Didier Millet, 2001. p. 132–133
  40. Vickers, Adrian. 2005. A History of Modern Indonesia, Cambridge, UK: Cambridge University Press, p. 73
  41. Mrazek, Rudolf. 2002. Engineers of Happy Land: Technology and Nationalism in a Colony, Princeton, NJ: Princeton University Press. p. 89
  42. Marxism, In Defence of. "The First Period of the Indonesian Communist Party (PKI): 1914-1926". Retrieved 6 June 2016.
  43. Ranjan Ghosh (4 January 2013). Making Sense of the Secular: Critical Perspectives from Europe to Asia. Routledge. pp. 202–. ISBN 978-1-136-27721-4. Archived from the original on 7 April 2022. Retrieved 16 December 2015.
  44. Patrick Winn (March 8, 2019). "The world's largest Islamic group wants Muslims to stop saying 'infidel'". PRI. Archived from the original on 2021-10-29. Retrieved 2019-03-11.
  45. Esposito, John (2013). Oxford Handbook of Islam and Politics. OUP USA. p. 570. ISBN 9780195395891. Archived from the original on 9 April 2022. Retrieved 17 November 2015.
  46. Pieternella, Doron-Harder (2006). Women Shaping Islam. University of Illinois Press. p. 198. ISBN 9780252030772. Archived from the original on 8 April 2022. Retrieved 17 November 2015.
  47. "Apa yang Dimaksud dengan Islam Nusantara?". Nahdlatul Ulama (in Indonesian). 22 April 2015. Archived from the original on 16 September 2019. Retrieved 11 August 2017.
  48. F Muqoddam (2019). "Syncretism of Slametan Tradition As a Pillar of Islam Nusantara'". E Journal IAIN Madura (in Indonesian). Archived from the original on 2022-04-07. Retrieved 2021-02-15.
  49. Arifianto, Alexander R. (23 January 2017). "Islam Nusantara & Its Critics: The Rise of NU's Young Clerics" (PDF). RSIS Commentary. 18. Archived (PDF) from the original on 31 January 2022. Retrieved 21 March 2018.
  50. Leksana, Grace (16 June 2020). "Collaboration in Mass Violence: The Case of the Indonesian Anti-Leftist Mass Killings in 1965–66 in East Java". Journal of Genocide Research. 23 (1): 58–80. doi:10.1080/14623528.2020.1778612. S2CID 225789678.
  51. Bevins, Vincent (2020). The Jakarta Method: Washington's Anticommunist Crusade and the Mass Murder Program that Shaped Our World. PublicAffairs. ISBN 978-1541742406.
  52. "Files reveal US had detailed knowledge of Indonesia's anti-communist purge". The Associated Press via The Guardian. 17 October 2017. Retrieved 18 October 2017.
  53. "U.S. Covert Action in Indonesia in the 1960s: Assessing the Motives and Consequences". Journal of International and Area Studies. 9 (2): 63–85. ISSN 1226-8550. JSTOR 43107065.
  54. "Judges say Australia complicit in 1965 Indonesian massacres". www.abc.net.au. 20 July 2016. Retrieved 14 January 2021.
  55. Lashmar, Paul; Gilby, Nicholas; Oliver, James (17 October 2021). "Slaughter in Indonesia: Britain's secret propaganda war". The Observer.
  56. Melvin, Jess (2018). The Army and the Indonesian Genocide: Mechanics of Mass Murder. Routledge. p. 1. ISBN 978-1-138-57469-4.
  57. Blumenthal, David A.; McCormack, Timothy L. H. (2008). The Legacy of Nuremberg: Civilising Influence Or Institutionalised Vengeance?. Martinus Nijhoff Publishers. p. 80. ISBN 978-90-04-15691-3.
  58. "Indonesia Still Haunted by 1965-66 Massacre". Time. 30 September 2015. Retrieved 9 March 2023.
  59. Indonesia's killing fields Archived 14 February 2015 at the Wayback Machine. Al Jazeera, 21 December 2012. Retrieved 24 January 2016.
  60. Gellately, Robert; Kiernan, Ben (July 2003). The Specter of Genocide: Mass Murder in Historical Perspective. Cambridge University Press. pp. 290–291. ISBN 0-521-52750-3. Retrieved 19 October 2015.
  61. Bevins, Vincent (20 October 2017). "What the United States Did in Indonesia". The Atlantic.
  62. Allan & Zeilzer 2004, p. ??. Westad (2005, pp. 113, 129) which notes that, prior to the mid-1950s—by which time the relationship was in definite trouble—the US actually had, via the CIA, developed excellent contacts with Sukarno.
  63. "[Hearings, reports and prints of the House Committee on Foreign Affairs] 91st: PRINTS: A-R". 1789. hdl:2027/uc1.b3605665.
  64. Macaulay, Scott (17 February 2014). The Act of Killing Wins Documentary BAFTA; Director Oppenheimer’s Speech Edited Online. Filmmaker. Retrieved 12 May 2015.
  65. Melvin, Jess (20 October 2017). "Telegrams confirm scale of US complicity in 1965 genocide". Indonesia at Melbourne. University of Melbourne. Retrieved 21 October 2017.
  66. "Files reveal US had detailed knowledge of Indonesia's anti-communist purge". The Associated Press via The Guardian. 17 October 2017. Retrieved 18 October 2017.
  67. Dwyer, Colin (18 October 2017). "Declassified Files Lay Bare U.S. Knowledge Of Mass Murders In Indonesia". NPR. Retrieved 21 October 2017.
  68. Mark Aarons (2007). "Justice Betrayed: Post-1945 Responses to Genocide." In David A. Blumenthal and Timothy L. H. McCormack (eds). The Legacy of Nuremberg: Civilising Influence or Institutionalised Vengeance? (International Humanitarian Law). Archived 5 January 2016 at the Wayback Machine Martinus Nijhoff Publishers. ISBN 9004156917 p. 81.
  69. David F. Schmitz (2006). The United States and Right-Wing Dictatorships, 1965–1989. Cambridge University Press. pp. 48–9. ISBN 978-0-521-67853-7.
  70. Witton, Patrick (2003). Indonesia. Melbourne: Lonely Planet. pp. 26–28. ISBN 1-74059-154-2.
  71. Indonesian Government and Press During Guided Democracy By Hong Lee Oey · 1971
  72. Schwarz, A. (1994). A Nation in Waiting: Indonesia in the 1990s. Westview Press. ISBN 1-86373-635-2.
  73. Chega!“-Report of Commission for Reception, Truth and Reconciliation in East Timor (CAVR)
  74. "Conflict-Related Deaths in Timor-Leste 1974–1999: The Findings of the CAVR Report Chega!". Final Report of the Commission for Reception, Truth and Reconciliation in East Timor (CAVR). Retrieved 20 March 2016.
  75. "Unlawful Killings and Enforced Disappearances" (PDF). Final Report of the Commission for Reception, Truth and Reconciliation in East Timor (CAVR). p. 6. Retrieved 20 March 2016.
  76. "Indonesia agrees Aceh peace deal". BBC News. 17 July 2005. Retrieved 11 October 2008.
  77. "Joint evaluation of the international response to the Indian Ocean tsunami: Synthesis Report" (PDF). TEC. July 2006. Archived from the original (PDF) on 25 August 2006. Retrieved 9 July 2018.
  78. "UCDP Conflict Encyclopedia, Indonesia". Ucdp.uu.se. Retrieved 30 April 2013.
  79. Dirgantara, Adhyasta (16 November 2021). "Polri Sebut Farid Okbah Bentuk Partai Dakwah sebagai Solusi Lindungi JI". detiknews (in Indonesian). Retrieved 16 November 2021.
  80. "Jokowi chasing $196b to fund 5-year infrastructure plan". The Straits Times. 27 January 2018. Archived from the original on 1 February 2018. Retrieved 22 April 2018.
  81. Taylor, Jean Gelman (2003). Indonesia. New Haven and London: Yale University Press. ISBN 978-0-300-10518-6, pp. 5–7.
  82. Tsang, Cheng-hwa (2000), "Recent advances in the Iron Age archaeology of Taiwan", Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association, 20: 153–158, doi:10.7152/bippa.v20i0.11751
  83. Taylor, Jean Gelman (2003). Indonesia. New Haven and London: Yale University Press. ISBN 978-0-300-10518-6, pp. 8–9.

References



  • Brown, Colin (2003). A Short History of Indonesia. Crows Nest, New South Wales: Allen & Unwin.
  • Cribb, Robert. Historical atlas of Indonesia (Routledge, 2013).
  • Crouch, Harold. The army and politics in Indonesia (Cornell UP, 2019).
  • Drakeley, Steven. The History Of Indonesia (2005) online
  • Earl, George Windsor (1850). "On the Leading Characteristics of the Papuan, Australian and Malay-Polynesian Nations". Journal of the Indian Archipelago and Eastern Asia (JIAEA). 4.
  • Elson, Robert Edward. The idea of Indonesia: A history. Vol. 1 (Cambridge UP, 2008).
  • Friend, T. (2003). Indonesian Destinies. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-01137-3.
  • Gouda, Frances. American Visions of the Netherlands East Indies/Indonesia: US Foreign Policy and Indonesian Nationalism, 1920-1949 (Amsterdam University Press, 2002) online; another copy online
  • Hindley, Donald. The Communist Party of Indonesia, 1951–1963 (U of California Press, 1966).
  • Kahin, George McTurnan (1952). Nationalism and Revolution in Indonesia. Ithaca, NY: Cornell University Press.
  • Melvin, Jess (2018). The Army and the Indonesian Genocide: Mechanics of Mass Murder. Routledge. ISBN 978-1138574694.
  • Reid, Anthony (1974). The Indonesian National Revolution 1945–1950. Melbourne: Longman Pty Ltd. ISBN 978-0-582-71046-7.
  • Robinson, Geoffrey B. (2018). The Killing Season: A History of the Indonesian Massacres, 1965-66. Princeton University Press. ISBN 9781400888863.
  • Taylor, Jean Gelman (2003). Indonesia. New Haven and London: Yale University Press. ISBN 978-0-300-10518-6.
  • Vickers, Adrian (2005). A History of Modern Indonesia. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-54262-3.
  • Woodward, Mark R. Islam in Java: Normative Piety and Mysticism in the Sultanate of Yogyakarta (1989)