ປະຫວັດສາດຂອງ Empire Ottoman

ເອກະສານຊ້ອນທ້າຍ

ຕົວລະຄອນ

ໝາຍເຫດ

ອ້າງອີງ


Play button

1299 - 1922

ປະຫວັດສາດຂອງ Empire Ottoman



ອານາຈັກ Ottoman ໄດ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ c.1299 ໂດຍ Osman I ເປັນ beylik ຂະຫນາດນ້ອຍໃນພາກຕາເວັນຕົກສຽງເຫນືອຂອງອາຊີ Minor ພຽງແຕ່ພາກໃຕ້ຂອງ Byzantine ນະຄອນຫຼວງ Constantinople.ໃນປີ 1326, ພວກ Ottoman ໄດ້ຍຶດເອົາ Bursa ໃກ້ຄຽງ, ຕັດອາຊີນ້ອຍອອກຈາກການຄວບຄຸມ Byzantine.Ottoman ທໍາອິດໄດ້ຂ້າມເຂົ້າໄປໃນເອີຣົບໃນປີ 1352, ສ້າງຕັ້ງການຕັ້ງຖິ່ນຖານຖາວອນຢູ່ທີ່ Çimpe Castle ເທິງ Dardanelles ໃນ 1354 ແລະໄດ້ຍ້າຍນະຄອນຫຼວງຂອງພວກເຂົາໄປ Edirne (Adrianople) ໃນປີ 1369. ໃນເວລາດຽວກັນ, ລັດ Turkic ຂະຫນາດນ້ອຍຈໍານວນຫລາຍໃນອາຊີ Minor ໄດ້ຖືກປະສົມປະສານເຂົ້າໃນ budding Ottoman sultanate ໂດຍຜ່ານການ conquest ຫຼືການປະກາດຂອງຈົງຮັກພັກດີ.ໃນຂະນະທີ່ Sultan Mehmed II ໄດ້ເອົາຊະນະ Constantinople (ມື້ນີ້ມີຊື່ວ່າ Istanbul) ໃນປີ 1453, ຫັນປ່ຽນເປັນນະຄອນຫຼວງໃຫມ່ຂອງ Ottoman, ລັດໄດ້ເຕີບໂຕເປັນອານາຈັກຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ຂະຫຍາຍເລິກເຂົ້າໄປໃນເອີຣົບ, ອາຟຣິກາເຫນືອແລະຕາເວັນອອກກາງ.ໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ຂອງ Balkans ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງ Ottoman ໃນກາງສະຕະວັດທີ 16, ອານາເຂດຂອງ Ottoman ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍພາຍໃຕ້ Sultan Selim I, ຜູ້ທີ່ສົມມຸດວ່າ Caliphate ໃນປີ 1517 ໃນຂະນະທີ່ Ottoman ໄດ້ຫັນໄປທາງທິດຕາເວັນອອກແລະໄດ້ເອົາຊະນະ ອາຣັບ ຕາເວັນຕົກ,ປະເທດເອຢິບ , Mesopotamia ແລະ Levant, ໃນບັນດາອານາເຂດອື່ນໆ. .ພາຍໃນສອງສາມທົດສະວັດຂ້າງຫນ້າ, ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງຊາຍຝັ່ງອາຟຣິກາເຫນືອ (ຍົກເວັ້ນ Morocco) ໄດ້ກາຍເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງອານາຈັກ Ottoman.ຈັກກະພັດໄດ້ມາຮອດຈຸດສູງສຸດພາຍໃຕ້ Suleiman the Magnificent ໃນສະຕະວັດທີ 16, ໃນເວລາທີ່ມັນ stretched ຈາກອ່າວ ເປີເຊຍ ໃນພາກຕາເວັນອອກໄປ Algeria ໃນພາກຕາເວັນຕົກ, ແລະຈາກ Yemen ໃນພາກໃຕ້ຂອງ Hungary ແລະບາງສ່ວນຂອງ Ukraine ໃນພາກເຫນືອ.ອີງຕາມທິດສະດີການຫຼຸດລົງຂອງ Ottoman, ການປົກຄອງຂອງ Suleiman ແມ່ນຈຸດສູງສຸດຂອງຍຸກຄລາສສິກ Ottoman, ໃນໄລຍະທີ່ວັດທະນະທໍາ Ottoman, ສິລະປະ, ແລະອິດທິພົນທາງດ້ານການເມືອງຈະເລີນເຕີບໂຕ.ອານາຈັກໄດ້ບັນລຸຂອບເຂດສູງສຸດຂອງຕົນໃນປີ 1683, ໃນມື້ກ່ອນການສູ້ຮົບຂອງ Vienna.ຕັ້ງແຕ່ປີ 1699 ເປັນຕົ້ນມາ, ຈັກກະພັດ Ottoman ເລີ່ມສູນເສຍດິນແດນໃນໄລຍະສອງສັດຕະວັດຂ້າງໜ້າ ເນື່ອງຈາກການຢຸດສະງັກພາຍໃນ, ສົງຄາມປ້ອງກັນທີ່ມີມູນຄ່າສູງ, ລັດທິອານານິຄົມຂອງເອີຣົບ, ແລະການປະຕິວັດຊາດນິຍົມໃນບັນດາກຸ່ມຊົນຊາດ.ໃນກໍລະນີໃດກໍ່ຕາມ, ຄວາມຕ້ອງການທີ່ຈະປັບປຸງໃຫ້ທັນສະໄຫມແມ່ນເຫັນໄດ້ຊັດເຈນກັບຜູ້ນໍາຂອງຈັກກະພັດໃນຕົ້ນສະຕະວັດທີ 19, ແລະການປະຕິຮູບດ້ານການບໍລິຫານຈໍານວນຫລາຍໄດ້ຖືກປະຕິບັດເພື່ອປ້ອງກັນການຫຼຸດລົງຂອງອານາຈັກ, ດ້ວຍລະດັບຄວາມສໍາເລັດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ.ການອ່ອນແອລົງເທື່ອລະກ້າວຂອງ Empire Ottoman ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເກີດຄໍາຖາມຕາເວັນອອກໃນກາງສະຕະວັດທີ 19.ຈັກກະພັດໄດ້ສິ້ນສຸດລົງຫຼັງຈາກຄວາມພ່າຍແພ້ໃນ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1 , ເມື່ອດິນແດນທີ່ຍັງເຫຼືອຂອງຕົນຖືກແບ່ງແຍກໂດຍພັນທະມິດ.ລັດ​ຊູ​ຕານ​ໄດ້​ຖືກ​ຍົກ​ເລີກ​ຢ່າງ​ເປັນ​ທາງ​ການ​ໂດຍ​ລັດ​ຖະ​ບານ​ຂອງ​ສະ​ພາ​ແຫ່ງ​ຊາດ​ຕວກ​ກີ ທີ່​ນະ​ຄອນ Ankara ໃນ​ວັນ​ທີ 1 ພະ​ຈິກ 1922 ຫຼັງ​ຈາກ ​ສົງ​ຄາມ​ເອ​ກະ​ລາດ​ຕວກ​ກີ .ຕະຫຼອດໄລຍະເວລາຫຼາຍກວ່າ 600 ປີຂອງການມີຢູ່, Empire Ottoman ໄດ້ປະໄວ້ມໍລະດົກອັນເລິກເຊິ່ງຢູ່ໃນຕາເວັນອອກກາງແລະເອີຣົບຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້, ດັ່ງທີ່ເຫັນໄດ້ໃນປະເພນີ, ວັດທະນະທໍາ, ແລະອາຫານຂອງປະເທດຕ່າງໆທີ່ເຄີຍເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງອານາຈັກຂອງມັນ.
HistoryMaps Shop

ເຂົ້າຊົມຮ້ານ

1299 - 1453
ການລຸກຂຶ້ນຂອງ Empire Ottomanornament
Play button
1299 Jan 1 00:01 - 1323

ຄວາມຝັນຂອງ Osman

Söğüt, Bilecik, Türkiye
ຕົ້ນກໍາເນີດຂອງ Osman ແມ່ນມີຄວາມມືດມົວທີ່ສຸດ, ແລະເກືອບບໍ່ມີຫຍັງຮູ້ກ່ຽວກັບການເຮັດວຽກຂອງລາວກ່ອນການເລີ່ມຕົ້ນຂອງສະຕະວັດທີສິບສີ່.[1​] ວັນ​ທີ 1299 ແມ່ນ​ໄດ້​ຮັບ​ເລື້ອຍໆ​ເປັນ​ການ​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ຂອງ​ການ​ປົກ​ຄອງ​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ​, ຢ່າງ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ​ວັນ​ນີ້​ບໍ່​ສອດ​ຄ່ອງ​ກັບ​ເຫດ​ການ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ໃດ​ຫນຶ່ງ​, ແລະ​ເປັນ​ສັນ​ຍາ​ລັກ​ຢ່າງ​ດຽວ​.ໃນປີ 1300 ລາວໄດ້ກາຍເປັນຜູ້ນໍາກຸ່ມຂອງຊົນເຜົ່າ pastoral ຕວກກີ, ໂດຍຜ່ານທີ່ລາວໄດ້ປົກຄອງໃນອານາເຂດຂະຫນາດນ້ອຍປະມານເມືອງSöğütໃນພາກຕາເວັນຕົກສຽງເຫນືອຂອງ Anatolian ຂອງ Bithynia.ພຣະອົງໄດ້ນໍາພາການໂຈມຕີເລື້ອຍໆຕໍ່ກັບ Empire Byzantine ທີ່ໃກ້ຄຽງ.ຄວາມສໍາເລັດໄດ້ດຶງດູດນັກຮົບໃຫ້ຕິດຕາມລາວ, ໂດຍສະເພາະຫຼັງຈາກໄຊຊະນະຂອງກອງທັບ Byzantine ໃນຮົບຂອງ Bapheus ໃນ 1301 ຫຼື 1302. ກິດຈະກໍາທາງທະຫານຂອງ Osman ໄດ້ຖືກຈໍາກັດສ່ວນໃຫຍ່ໃນການໂຈມຕີຍ້ອນວ່າ, ໃນເວລາເສຍຊີວິດ, ໃນ 1323-4, Ottoman ໄດ້. ຍັງ​ບໍ່​ທັນ​ໄດ້​ພັດ​ທະ​ນາ​ເຕັກ​ນິກ​ການ​ປະ​ສິດ​ທິ​ຜົນ​ສໍາ​ລັບ​ການ​ສູ້​ຮົບ siege​.[2​] ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ລາວ​ມີ​ຊື່​ສຽງ​ສໍາ​ລັບ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຂອງ​ຕົນ​ຕໍ່ Byzantines​, Osman ຍັງ​ມີ​ການ​ປະ​ເຊີນ​ຫນ້າ​ທາງ​ການ​ທະ​ຫານ​ຫຼາຍ​ກັບ​ກຸ່ມ Tatar ແລະ​ກັບ​ອໍາ​ນວຍ​ການ​ບ້ານ​ໃກ້​ຄຽງ​ຂອງ Germiyan​.Osman ມີຄວາມຊໍານິຊໍານານໃນການສ້າງຄວາມສໍາພັນທາງດ້ານການເມືອງແລະການຄ້າກັບກຸ່ມໃກ້ຄຽງ, ຊາວມຸດສະລິມແລະຄຣິສຕຽນ.ໃນຕົ້ນປີ, ລາວໄດ້ດຶງດູດເອົາຕົວເລກທີ່ໂດດເດັ່ນຫຼາຍມາຂ້າງຄຽງຂອງລາວ, ລວມທັງ Köse Mihal, ນາຍບ້ານ Byzantine ທີ່ລູກຫລານ (ຮູ້ຈັກໃນນາມ Mihaloğulları) ມີຄວາມມັກໃນຄວາມເປັນຜູ້ນໍາຂອງນັກຮົບຊາຍແດນໃນການບໍລິການ Ottoman.Köse Mihal ແມ່ນ noteworthy ສໍາ ລັບ ການ ເປັນ Christian Greek;ໃນຂະນະທີ່ລາວໄດ້ປ່ຽນເປັນອິດສະລາມໃນທີ່ສຸດ, ບົດບາດປະຫວັດສາດທີ່ໂດດເດັ່ນຂອງລາວຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມເຕັມໃຈຂອງ Osman ທີ່ຈະຮ່ວມມືກັບຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມແລະລວມເອົາພວກມັນເຂົ້າໃນວິສາຫະກິດທາງດ້ານການເມືອງຂອງລາວ.Osman I ໄດ້ເສີມສ້າງຄວາມຖືກຕ້ອງທາງດ້ານກົດຫມາຍຂອງລາວໂດຍການແຕ່ງງານກັບລູກສາວຂອງ Sheikh Edebali, ຜູ້ນໍາທາງສາສະຫນາທ້ອງຖິ່ນທີ່ມີຊື່ສຽງ, ເຊິ່ງໄດ້ຖືກກ່າວວ່າເປັນຫົວຫນ້າຊຸມຊົນຂອງ dervishes ໃນຊາຍແດນ.ຕໍ່ມານັກຂຽນ Ottoman ໄດ້ປະດັບປະດາເຫດການນີ້ໂດຍພັນລະນາວ່າ Osman ໄດ້ປະສົບກັບຄວາມຝັນໃນຂະນະທີ່ຢູ່ກັບ Edebali, ເຊິ່ງມັນໄດ້ບອກລ່ວງຫນ້າວ່າລູກຫລານຂອງລາວຈະປົກຄອງອານາຈັກທີ່ກວ້າງຂວາງ.
▲
●
Play button
1323 Jan 1 - 1359

ກ້າວເຂົ້າສູ່ເອີຣົບ

Bursa, Türkiye
ຫຼັງຈາກການເສຍຊີວິດຂອງ Osman ລູກຊາຍຂອງລາວ Orhan ໄດ້ສືບທອດລາວເປັນຜູ້ນໍາຂອງ Ottoman.Orhan ຄວບຄຸມການພິຊິດເມືອງໃຫຍ່ຂອງ Bithynia, ຍ້ອນວ່າ Bursa (Prusa) ໄດ້ຖືກເອົາຊະນະໃນປີ 1326 ແລະບັນດາເມືອງອື່ນໆຂອງພາກພື້ນໄດ້ຫຼຸດລົງຫຼັງຈາກນັ້ນບໍ່ດົນ.[2​] ແລ້ວ​ໂດຍ 1324​, Ottoman ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ການ​ນໍາ​ໃຊ້​ການ​ປະ​ຕິ​ບັດ bureaucratic Seljuk​, ແລະ​ໄດ້​ພັດ​ທະ​ນາ​ຄວາມ​ສາ​ມາດ​ໃນ​ການ mint ບ້ານ​ແລະ​ນໍາ​ໃຊ້​ຍຸດ​ທະ​ສາດ siege​.ມັນແມ່ນຢູ່ພາຍໃຕ້ Orhan ທີ່ Ottoman ໄດ້ເລີ່ມດຶງດູດນັກວິຊາການອິດສະລາມຈາກຕາເວັນອອກເພື່ອເຮັດຫນ້າທີ່ເປັນຜູ້ບໍລິຫານແລະຜູ້ພິພາກສາ, ແລະ medrese ທໍາອິດ (ວິທະຍາໄລ) ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນ Iznik ໃນ 1331. [3]ນອກເຫນືອໄປຈາກການຕໍ່ສູ້ກັບ Byzantines, Orhan ຍັງໄດ້ເອົາຊະນະການປົກຄອງຂອງຕວກກີ Karesi ໃນປີ 1345-6, ດັ່ງນັ້ນການວາງຈຸດຂ້າມຜ່ານທີ່ມີທ່າແຮງທັງຫມົດໄປສູ່ເອີຣົບຢູ່ໃນມື Ottoman.ນັກຮົບ Karesi ທີ່ມີປະສົບການໄດ້ຖືກລວມເຂົ້າໃນການທະຫານ Ottoman, ແລະເປັນຊັບສິນທີ່ມີຄຸນຄ່າໃນຂະບວນການຕໍ່ໄປເຂົ້າໄປໃນ Balkans.Orhan ໄດ້ແຕ່ງງານກັບ Theodora, ລູກສາວຂອງ Byzantine ເຈົ້າຊາຍ John VI Cantacuzenus.ໃນປີ 1346 Orhan ໄດ້ສະໜັບສະໜູນ John VI ຢ່າງເປີດເຜີຍ ໃນການໂຄ່ນລົ້ມຈັກກະພັດ John V Palaeologus.ເມື່ອ John VI ກາຍເປັນຜູ້ຮ່ວມຈັກກະພັດ (1347-1354) ລາວອະນຸຍາດໃຫ້ Orhan ໂຈມຕີແຫຼມ Gallipoli ໃນປີ 1352, ຫຼັງຈາກນັ້ນ Ottoman ໄດ້ຮັບຖານທີ່ໝັ້ນຖາວອນທໍາອິດຂອງພວກເຂົາໃນເອີຣົບຢູ່ທີ່ Çimpe Castle ໃນປີ 1354. Orhan ໄດ້ຕັດສິນໃຈເຮັດສົງຄາມກັບເອີຣົບ, Anatolian. Turks ໄດ້​ຕັ້ງ​ຖິ່ນ​ຖານ​ຢູ່​ໃນ​ແລະ​ອ້ອມ​ຂ້າງ Gallipoli ເພື່ອ​ຮັບ​ປະ​ກັນ​ມັນ​ເປັນ springboard ສໍາ​ລັບ​ການ​ປະ​ຕິ​ບັດ​ການ​ທະ​ຫານ​ໃນ Thrace ຕໍ່​ຕ້ານ Byzantines ແລະ Bulgarians .ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງ Thrace ຕາເວັນອອກໄດ້ຖືກຄວບຄຸມໂດຍກໍາລັງ Ottoman ພາຍໃນທົດສະວັດແລະຖືກນໍາມາພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມຂອງ Orhan ຢ່າງຖາວອນໂດຍການເປັນອານານິຄົມຢ່າງຮຸນແຮງ.ການເອົາຊະນະ Thracian ໃນເບື້ອງຕົ້ນໄດ້ວາງຍຸດທະສາດ Ottoman ຂ້າມເສັ້ນທາງການສື່ສານທາງບົກທີ່ສໍາຄັນທັງຫມົດທີ່ເຊື່ອມຕໍ່ Constantinople ກັບຊາຍແດນ Balkan, ອໍານວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການປະຕິບັດງານທາງທະຫານທີ່ຂະຫຍາຍອອກໄປ.ນອກຈາກນັ້ນ, ການຄວບຄຸມທາງດ່ວນໃນ Thrace ໄດ້ແຍກ Byzantium ຈາກການຕິດຕໍ່ທາງບົກໂດຍກົງກັບພັນທະມິດທີ່ມີທ່າແຮງຂອງຕົນໃນ Balkans ແລະໃນເອີຣົບຕາເວັນຕົກ.Byzantine Emperor John V ໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາທີ່ບໍ່ເອື້ອອໍານວຍກັບ Orhan ໃນ 1356 ທີ່ຮັບຮູ້ການສູນເສຍ Thracian ຂອງລາວ.ສໍາລັບ 50 ປີຕໍ່ມາ, Ottoman ໄດ້ສືບຕໍ່ຍຶດເອົາດິນແດນອັນກວ້າງຂວາງໃນເຂດ Balkans, ໄປເຖິງພາກເຫນືອຂອງ Serbia ທີ່ທັນສະໄຫມ.​ໃນ​ການ​ຄວບ​ຄຸມ​ເສັ້ນທາງ​ໄປ​ຍັງ​ຢູ​ໂຣບ, ຊາວ Ottoman ​ໄດ້​ຮັບ​ຜົນ​ປະ​ໂຫຍ​ດອັນ​ໃຫຍ່​ຫຼວງ​ຕໍ່​ບັນດາ​ອຳນາດ​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ຕວກກີ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໃນ​ເມືອງ Anatolia, ຍ້ອນ​ວ່າ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ສາມາດ​ໄດ້​ຮັບ​ກຽດ​ສັກ​ສີ ​ແລະ ຄວາມ​ຮັ່ງມີ​ຢ່າງ​ມະຫາສານ​ຈາກ​ການ​ພິຊິດ​ທີ່​ດຳ​ເນີນ​ຢູ່​ຊາຍ​ແດນ Balkan.
▲
●
Play button
1329 Jun 10

ຮົບ Pelekanon

Çukurbağ, Nicomedia, İzmit/Koc
ໂດຍການເຂົ້າເປັນສະມາຊິກຂອງ Andronicus ໃນ 1328, ອານາເຂດຂອງ Imperial ໃນ Anatolia ໄດ້ຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຈາກເກືອບທັງຫມົດຂອງພາກຕາເວັນຕົກຂອງ Turkey ທີ່ທັນສະໄຫມ.Andronicus ໄດ້ຕັດສິນໃຈທີ່ຈະປົດປ່ອຍບັນດາເມືອງທີ່ຖືກປິດລ້ອມທີ່ສໍາຄັນຂອງ Nicomedia ແລະ Nicaea, ແລະຫວັງວ່າຈະຟື້ນຟູຊາຍແດນໄປສູ່ຕໍາແຫນ່ງທີ່ຫມັ້ນຄົງ.ຈັກກະພັດ Byzantine Andronicus III ໄດ້ເຕົ້າໂຮມກອງທັບ mercenary ແລະອອກເດີນທາງໄປ Anatolia ໃນແຫຼມຂອງ Kocaeli.ແຕ່ຢູ່ໃນເມືອງ Darica ໃນປັດຈຸບັນ, ຢູ່ທີ່ສະຖານທີ່ທີ່ເອີ້ນວ່າ Pelekanon, ບໍ່ໄກຈາກÜsküdar, ລາວໄດ້ພົບກັບທະຫານຂອງ Orhan.ໃນການສູ້ຮົບຕໍ່ໄປຂອງ Pelekanon, ກໍາລັງ Byzantine ໄດ້ຖືກຂັບໄລ່ໂດຍທະຫານທີ່ມີລະບຽບວິໄນຂອງ Orhan.ຫຼັງຈາກນັ້ນ Andronicus ໄດ້ປະຖິ້ມແນວຄວາມຄິດທີ່ຈະເອົາດິນແດນ Kocaeli ກັບຄືນມາແລະບໍ່ເຄີຍດໍາເນີນການສູ້ຮົບກັບກໍາລັງ Ottoman ອີກເທື່ອຫນຶ່ງ.
▲
●
Siege ຂອງ Nicaea
Siege ຂອງ Nicaea ©HistoryMaps
1331 Jan 1

Siege ຂອງ Nicaea

İznik, Bursa, Türkiye
ຮອດປີ 1326, ດິນແດນອ້ອມແອ້ມ Nicaea ໄດ້ຕົກຢູ່ໃນກຳມືຂອງ Osman I.ລາວຍັງໄດ້ຍຶດເອົາເມືອງ Bursa, ສ້າງຕັ້ງນະຄອນຫຼວງທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຢູ່ໃກ້ກັບນະຄອນຫຼວງ Byzantine ຂອງ Constantinople.ໃນປີ 1328, Orhan, ລູກຊາຍຂອງ Osman, ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນການປິດລ້ອມຂອງ Nicaea, ເຊິ່ງຢູ່ໃນສະຖານະການປິດລ້ອມຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງນັບຕັ້ງແຕ່ 1301. Ottoman ຂາດຄວາມສາມາດໃນການຄວບຄຸມການເຂົ້າເຖິງຕົວເມືອງໂດຍຜ່ານທ່າເຮືອແຄມທະເລສາບ.ຍ້ອນ​ເຫດ​ນັ້ນ, ການ​ປິດ​ລ້ອມ​ໄດ້​ດຳ​ເນີນ​ໄປ​ເປັນ​ເວລາ​ຫຼາຍ​ປີ​ໂດຍ​ບໍ່​ມີ​ການ​ສະຫລຸບ.ໃນ 1329, Emperor Andronicus III ໄດ້ພະຍາຍາມທໍາລາຍ siege ໄດ້.ລາວໄດ້ນໍາພາກອງກໍາລັງບັນເທົາທຸກເພື່ອຂັບໄລ່ຊາວ Ottoman ອອກຈາກ Nicomedia ແລະ Nicaea.ຫຼັງຈາກຜົນສໍາເລັດເລັກນ້ອຍ, ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ກໍາລັງໄດ້ຮັບຄວາມເສຍຫາຍທີ່ Pelekanon ແລະຖອນຕົວ.ໃນເວລາທີ່ເຫັນໄດ້ຊັດເຈນວ່າບໍ່ມີກໍາລັງ Imperial ທີ່ມີປະສິດຕິຜົນຈະສາມາດຟື້ນຟູຊາຍແດນແລະຂັບໄລ່ Ottoman, ນະຄອນທີ່ເຫມາະສົມໄດ້ຫຼຸດລົງໃນປີ 1331.
▲
●
Siege ຂອງ Nicomedia
Siege ຂອງ Nicomedia ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1333 Jan 1

Siege ຂອງ Nicomedia

İzmit, Kocaeli, Türkiye
ຫຼັງຈາກ Byzantine defeat ຢູ່ Nicaea ໃນ 1331, ການສູນເສຍຂອງ Nicomedia ແມ່ນພຽງແຕ່ບັນຫາຂອງເວລາຂອງ Byzantines ໄດ້.Andronikos III Palaiologos, ກະສັດ Byzantine , ພະຍາຍາມໃຫ້ສິນບົນຜູ້ນໍາ Ottoman Orhan, ແຕ່ໃນປີ 1337, Nicomedia ໄດ້ຖືກໂຈມຕີແລະຕົກຢູ່ໃນ Ottoman.Empire Byzantine ບໍ່ໄດ້ຟື້ນຕົວຈາກການ defeat ນີ້;ທີ່ໝັ້ນອັນສຸດທ້າຍຂອງ Anatolian ຂອງ Byzantium ໄດ້ລົ້ມລົງ, ຍົກເວັ້ນ Philadelphia, ເຊິ່ງຖືກລ້ອມຮອບດ້ວຍ Germiyanids ຈົນກ່ວາ 1396.
▲
●
ອານາໂຕເລຍຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອ
ການ​ຄວບ​ຄຸມ​ພາກ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ​ຂອງ Anatolia​ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1345 Jan 1

ອານາໂຕເລຍຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອ

Bergama, İzmir, Türkiye
Orhan ຍັງໄດ້ເອົາຊະນະການປົກຄອງຂອງຕວກກີຂອງ Karesi ໃນປີ 1345-6, ດັ່ງນັ້ນການວາງຈຸດຂ້າມຜ່ານທີ່ມີທ່າແຮງທັງຫມົດໄປສູ່ເອີຣົບຢູ່ໃນມື Ottoman.ນັກຮົບ Karesi ທີ່ມີປະສົບການໄດ້ຖືກລວມເຂົ້າໃນການທະຫານ Ottoman, ແລະເປັນຊັບສິນທີ່ມີຄຸນຄ່າໃນຂະບວນການຕໍ່ໄປເຂົ້າໄປໃນ Balkans.ດ້ວຍການເອົາຊະນະ Karesi, ເກືອບທັງຫມົດຂອງພາກຕາເວັນຕົກສຽງເຫນືອຂອງ Anatolia ແມ່ນລວມຢູ່ໃນ Ottoman Beylik, ແລະສີ່ເມືອງຂອງ Bursa, Nicomedia İzmit, Nicaea, İznik, ແລະ Pergamum (Bergama) ໄດ້ກາຍເປັນທີ່ໝັ້ນຂອງອໍານາດຂອງມັນ.ການໄດ້ມາຂອງ Karesi ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ Ottoman ເລີ່ມຕົ້ນການຍຶດເອົາດິນແດນເອີຣົບໃນ Rumelia ໃນທົ່ວ Dardanelles.
▲
●
ການເສຍຊີວິດສີດໍາ
ການເສຍຊີວິດສີດໍາໃນ Empire Byzantine. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1346 Jan 1

ການເສຍຊີວິດສີດໍາ

İstanbul, Türkiye
ການເສຍຊີວິດຂອງສີດໍາແມ່ນການທໍາລາຍສໍາລັບລັດ Byzantine.ມັນມາຮອດ Anatolia ໃນທ້າຍປີ 1346 ແລະມາຮອດ Constantinople ໃນ 1347. ເຊັ່ນດຽວກັນກັບໃນເອີຣົບ, ການເສຍຊີວິດສີດໍາໄດ້ລົບລ້າງອັດຕາສ່ວນທີ່ສໍາຄັນຂອງປະຊາກອນໃນນະຄອນຫຼວງແລະເມືອງອື່ນໆແລະເຮັດໃຫ້ສະພາບເສດຖະກິດແລະກະສິກໍາທີ່ທຸກຍາກຢູ່ໃນຕົວເມືອງແລະຊົນນະບົດ.ການເສຍຊີວິດຂອງສີດໍາໄດ້ທໍາລາຍ Byzantium ໂດຍສະເພາະຍ້ອນວ່າມັນເກີດຂຶ້ນຫຼັງຈາກສົງຄາມກາງເມືອງສອງຄັ້ງຕໍ່ເນື່ອງ, ໃນຊຸມປີ 1320 ແລະ 1340, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ລັດຖືກຖອນເງິນແລະມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການແຊກແຊງແລະການບຸກລຸກຂອງ Venetian , Genoese , ແລະ Ottoman.ຈາກ 1346 ຫາ 1352, ການລະບາດໄດ້ທໍາລາຍເມືອງ Byzantine, ເຮັດໃຫ້ປະຊາກອນຂອງພວກເຂົາຫມົດໄປແລະເຮັດໃຫ້ທະຫານຈໍານວນຫນ້ອຍທີ່ຈະປົກປ້ອງພວກເຂົາ.
▲
●
ເທຣດ
Ottoman ເອົາຊະນະ Thrace ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1352 Jan 1

ເທຣດ

Thrace, Plovdiv, Bulgaria
Orhan ຕັດສິນໃຈດໍາເນີນການສົງຄາມຕ້ານເອີຣົບ, Anatolian Turks ໄດ້ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນແລະອ້ອມ Gallipoli ເພື່ອຮັບປະກັນມັນເປັນ springboard ສໍາລັບການປະຕິບັດການທະຫານໃນ Thrace ຕ້ານ Byzantines ແລະ ບັນແກເລຍ .ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງ Thrace ຕາເວັນອອກໄດ້ຖືກຄວບຄຸມໂດຍກໍາລັງ Ottoman ພາຍໃນທົດສະວັດແລະຖືກນໍາມາພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມຂອງ Orhan ຢ່າງຖາວອນໂດຍການເປັນອານານິຄົມຢ່າງຮຸນແຮງ.ການເອົາຊະນະ Thracian ໃນເບື້ອງຕົ້ນໄດ້ວາງຍຸດທະສາດ Ottoman ຂ້າມເສັ້ນທາງການສື່ສານທາງບົກທີ່ສໍາຄັນທັງຫມົດທີ່ເຊື່ອມຕໍ່ Constantinople ກັບຊາຍແດນ Balkan, ອໍານວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການປະຕິບັດງານທາງທະຫານທີ່ຂະຫຍາຍອອກໄປ.ນອກຈາກນັ້ນ, ການຄວບຄຸມທາງດ່ວນໃນ Thrace ໄດ້ແຍກ Byzantium ຈາກການຕິດຕໍ່ທາງບົກໂດຍກົງກັບພັນທະມິດທີ່ມີທ່າແຮງຂອງຕົນໃນ Balkans ແລະໃນເອີຣົບຕາເວັນຕົກ.
▲
●
ການເອົາຊະນະ Adrianople
ການເອົາຊະນະ Adrianople ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1362 Jan 1 - 1386

ການເອົາຊະນະ Adrianople

Edirne, Türkiye
ຫຼັງຈາກການຍຶດເອົາ Gallipoli ໂດຍ Ottoman ໃນ 1354, ການຂະຫຍາຍຕວກກີໃນເຂດ Balkans ພາກໃຕ້ແມ່ນໄວ.ເປົ້າຫມາຍຕົ້ນຕໍຂອງການກ້າວຫນ້າແມ່ນ Adrianople, ເຊິ່ງເປັນເມືອງໃຫຍ່ອັນດັບສາມຂອງ Byzantine (ຫຼັງຈາກ Constantinople ແລະ Thessalonica).ວັນທີຂອງການຫຼຸດລົງຂອງ Adrianople ກັບ Turks ໄດ້ຖືກໂຕ້ຖຽງກັນໃນບັນດານັກວິຊາການເນື່ອງຈາກບັນຊີທີ່ແຕກຕ່າງກັນໃນແຫຼ່ງທີ່ມາ.ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ພິ​ຊິດ​, ນະ​ຄອນ​ໄດ້​ຖືກ​ປ່ຽນ​ຊື່ Edirne. ການ​ພິ​ຊິດ​ຂອງ Adrianople ເປັນ​ຈຸດ​ຫັນ​ໃນ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ຂອງ Ottoman ໃນ​ເອີ​ຣົບ.ແທນທີ່ຈະ, ການຫັນປ່ຽນຂອງ Adrianople ເຂົ້າໄປໃນນະຄອນຫຼວງໃຫມ່ຂອງ Edirne ຂອງ Ottoman ໄດ້ສະແດງເຖິງປະຊາຊົນທ້ອງຖິ່ນວ່າ Ottoman ມີຈຸດປະສົງທີ່ຈະຕັ້ງຖິ່ນຖານຖາວອນໃນເອີຣົບ.
▲
●
ຣູມີເລຍ
Colonization ຂອງ Martiza Valley ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1363 Jan 1

ຣູມີເລຍ

Edirne, Türkiye
Orhan ແລະ Murad ໄດ້ຕັ້ງຖິ່ນຖານຊາວຕວກກີແລະຊາວມຸດສະລິມຈໍານວນຫລາຍໃນ Edirne ໃນຮ່ອມພູ Maritza.ນີ້ແມ່ນເວລາທີ່ພວກເຮົາເລີ່ມໄດ້ຍິນຄໍາວ່າ 'timars' ແລະ 'timariots'.(ເບິ່ງເອກະສານຊ້ອນທ້າຍ)ລະບົບ timear ໄດ້ຮັບປະກັນແຫຼ່ງສໍາລັບ cavalry ຕວກກີສໍາລັບກອງທັບຂອງ sultan ໄດ້.ການເປັນອານານິຄົມນີ້ສົ່ງຜົນໃຫ້ທົ່ວເອີຣົບຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້, ເຊິ່ງໃນທີ່ສຸດຈະຖືກເອີ້ນວ່າ Rumelia.Rumelia ຈະ​ກາຍ​ເປັນ​ເຂດ​ໃຈກາງ​ແຫ່ງ​ທີ​ສອງ​ຂອງ​ລັດ Ottoman.ໃນບາງທາງ, ມັນກາຍເປັນສິ່ງສໍາຄັນກວ່າ Anatolia.ຊັບພະຍາກອນແຮ່ທາດແລະໄມ້ຈາກແຜ່ນດິນໃຫມ່ນີ້ເຮັດໃຫ້ Ottoman sultans ຕໍ່ມາມີວິທີທີ່ຈະເອົາຊະນະສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງ Anatolia.
▲
●
Play button
1363 Jan 1

Janissary ກໍ່ຕັ້ງຂຶ້ນ

Edirne, Türkiye
ການສ້າງຕັ້ງຂອງ Janissaries ໄດ້ລົງວັນທີເຖິງການປົກຄອງຂອງ Murad I (r. 1362-1389), ຜູ້ປົກຄອງທີສາມຂອງ Ottoman Empire.ຊາວ Ottoman ໄດ້ຈັດຕັ້ງການເກັບພາສີຫນຶ່ງສ່ວນຫ້າຂອງສໍາລອງທັງຫມົດໃນສົງຄາມ, ແລະມັນແມ່ນມາຈາກສະນຸກເກີຂອງກໍາລັງຄົນນີ້ທີ່ sultans ທໍາອິດກໍ່ສ້າງກອງ Janissary ເປັນກອງທັບສ່ວນບຸກຄົນທີ່ຈົງຮັກພັກດີຕໍ່ sultan ເທົ່ານັ້ນ.[26]ຈາກ 1380s ຫາ 1648, Janissaries ໄດ້ຖືກລວບລວມໂດຍຜ່ານລະບົບdevşirme, ເຊິ່ງໄດ້ຖືກຍົກເລີກໃນ 1648. [27] ນີ້ແມ່ນການເອົາ (ການເປັນທາດ) ຂອງເດັກຊາຍທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມ, [28] ໂດຍສະເພາະຊາວຄຣິດສະຕຽນ Anatolian ແລະ Balkan;ຊາວຢິວບໍ່ເຄີຍຢູ່ພາຍໃຕ້ devşirme, ແລະບໍ່ແມ່ນເດັກນ້ອຍຈາກຄອບຄົວ Turkic.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ມີຫຼັກຖານທີ່ຊາວຢິວພະຍາຍາມລົງທະບຽນເຂົ້າໃນລະບົບ.ບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ຊາວຢິວຢູ່ໃນກອງທັບ janissary, ແລະດັ່ງນັ້ນໃນກໍລະນີທີ່ສົງໃສ, batch ທັງຫມົດຈະຖືກສົ່ງໄປຫາ Imperial Arsenal ເປັນແຮງງານ indentured.ເອກະສານ Ottoman ຈາກການເກັບພາສີລະດູຫນາວຂອງ 1603-1604 ຈາກ Bosnia ແລະ Albania ຂຽນເພື່ອດຶງດູດຄວາມສົນໃຈກັບເດັກນ້ອຍບາງຄົນອາດຈະເປັນຊາວຢິວ (şekine-i arz-ı yahudi).ອີງ​ຕາມ Encyclopedia Britannica, "ໃນ​ຕອນ​ຕົ້ນ, ຊາວ​ຄຣິດ​ສະ​ຕຽນ​ທັງ​ຫມົດ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ລົງ​ທະ​ບຽນ​ໂດຍ​ບໍ່​ຈໍາ​ແນກ. ຕໍ່​ມາ, ຜູ້​ທີ່​ມາ​ຈາກ​ປະ​ຈຸ​ບັນ​ແມ່ນ Albania, Bosnia, ແລະ Bulgaria​.[29]
▲
●
Play button
1371 Sep 26

ຮົບຂອງ Maritsa

Maritsa River
Ugljesa, ຜູ້ທີ່ເປັນຊາວເຊີເບຍໄດ້ຮັບຮູ້ເຖິງອັນຕະລາຍທີ່ເກີດຂື້ນໂດຍຊາວຕຸລະກີ Ottoman ທີ່ເຂົ້າມາໃກ້ດິນແດນຂອງລາວແລະພະຍາຍາມສ້າງພັນທະມິດຕໍ່ຕ້ານພວກເຂົາ.ຄວາມຄິດຂອງລາວແມ່ນເພື່ອຂັບໄລ່ພວກເຂົາອອກຈາກເອີຣົບແທນທີ່ຈະພະຍາຍາມປ້ອງກັນປ້ອມປ້ອງກັນແລະເມືອງ.ກອງທັບເຊີເບຍມີຈໍານວນ 50,000-70,000 ຄົນ.Despot Uglješa ຕ້ອງການເຮັດການໂຈມຕີທີ່ແປກໃຈຕໍ່ Ottoman ໃນນະຄອນຫຼວງ Edirne ຂອງພວກເຂົາ, ໃນຂະນະທີ່ Murad I ຢູ່ໃນອາຊີ Minor.ກອງທັບ Ottoman ມີຂະຫນາດນ້ອຍກວ່າ, ນັກວິຊາການຊາວກຣີກ Byzantine Laonikos Chalkokondyles ແລະແຫຼ່ງຂໍ້ມູນທີ່ແຕກຕ່າງກັນໃຫ້ຈໍານວນ 800 ເຖິງ 4,000 ຄົນ, ແຕ່ເນື່ອງຈາກມີສິດເທົ່າທຽມທີ່ເຫນືອກວ່າ, ໂດຍການດໍາເນີນການໂຈມຕີໃນຕອນກາງຄືນໃນ camp Serbian, Şâhin Paşa ສາມາດເອົາຊະນະກອງທັບ Serbian ໄດ້. ແລະຂ້າກະສັດVukašin ແລະ despot Uglješa.ຊາວ Serbs ຫລາຍພັນຄົນໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍ, ແລະຫລາຍພັນຄົນໄດ້ຈົມນ້ໍາໃນນ້ໍາ Maritsa ໃນເວລາທີ່ພວກເຂົາພະຍາຍາມຫນີ.ຫຼັງຈາກຮົບ, Maritsa ແລ່ນສີແດງທີ່ມີເລືອດ.
▲
●
Bulgarians ກາຍເປັນ vassals ກັບ Ottoman ໄດ້
Bulgarians ກາຍເປັນ vassals ກັບ Ottoman ໄດ້. ©HistoryMaps
1373 Jan 1

Bulgarians ກາຍເປັນ vassals ກັບ Ottoman ໄດ້

Bulgaria
ໃນປີ 1373 Ivan Shishman, Bulgarian Emperror ໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ເຈລະຈາສົນທິສັນຍາສັນຕິພາບທີ່ຫນ້າອັບອາຍ: ລາວໄດ້ກາຍເປັນລັດທິ Ottoman ເສີມສ້າງສະຫະພັນດ້ວຍການແຕ່ງງານລະຫວ່າງ Murad ແລະ Shishman ເອື້ອຍ Kera Tamara.ເພື່ອຊົດເຊີຍ, ຊາວ Ottoman ໄດ້ກັບຄືນບາງດິນແດນທີ່ຖືກເອົາຊະນະ, ລວມທັງ Ihtiman ແລະ Samokov.
▲
●
ຮົບຂອງ Dubrovnik
ຮົບຂອງ Dubrovnik ©HistoryMaps
1378 Jan 1

ຮົບຂອງ Dubrovnik

Paraćin, Serbia
ໃນກາງຊຸມປີ 1380 ຄວາມສົນໃຈຂອງ Murad ໄດ້ສຸມໃສ່ເຂດ Balkans ອີກຄັ້ງ.ດ້ວຍການຍຶດຄອງຂອງ ຊາວ Bulgarian Shishman ໂດຍສົງຄາມກັບ Wallachian Voievod Dan I ຂອງ Wallachia (ca. 1383-86), ໃນປີ 1385 Murad ໄດ້ເອົາ Sofia, ການຄອບຄອງຂອງຊາວ Bulgarian ສຸດທ້າຍທີ່ຍັງເຫຼືອຢູ່ພາກໃຕ້ຂອງພູເຂົາ Balkan, ເປີດທາງໄປສູ່ການຕັ້ງຍຸດທະສາດ Niš. terminus ເຫນືອຂອງທາງດ່ວນ Vardar-Morava ທີ່ສໍາຄັນ.ຮົບຂອງ Dubravnica ເປັນການກ່າວເຖິງປະຫວັດສາດຄັ້ງທໍາອິດຂອງການເຄື່ອນໄຫວ Ottoman ເຂົ້າໄປໃນອານາເຂດຂອງ Prince Lazar.ກອງທັບ​ເຊີ​ເບຍ​ໄດ້​ຮັບ​ໄຊຊະນະ, ​ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ລາຍ​ລະ​ອຽດ​ຂອງ​ການ​ສູ້​ຮົບ​ເອງ​ຍັງ​ຂາດ​ແຄນ​ຢູ່.ຫຼັງຈາກການສູ້ຮົບນີ້, Turks ບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນ Serbia ຈົນກ່ວາ 1386, ໃນເວລາທີ່ກອງທັບຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖືກສົ່ງໄປໃກ້ Pločnik.
▲
●
Siege ຂອງ Sofia
Siege ຂອງ Sofia ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1382 Jan 1

Siege ຂອງ Sofia

Sofia, Bulgaria
ການ siege ຂອງ Sofia ເກີດຂຶ້ນໃນ 1382 ຫຼື 1385 ເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງການຂັດແຍ້ງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງລະຫວ່າງ Bulgaria ແລະ Ottoman Empire.ໃນ 1373, Bulgarian Emperor Ivan Shishman, ຮັບຮູ້ຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງ Ottoman, ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນສັນຍາ vassalage ແລະຈັດໃຫ້ນ້ອງສາວຂອງລາວ Kera Tamara ແຕ່ງງານກັບ Sultan Murad I ເພື່ອແລກປ່ຽນກັບການກັບຄືນຂອງປ້ອມປ້ອງກັນບາງ.ເຖິງວ່າຈະມີຂໍ້ຕົກລົງສັນຕິພາບນີ້, ໃນຕົ້ນຊຸມປີ 1380, ຊາວ Ottoman ໄດ້ສືບຕໍ່ຂະບວນການທາງທະຫານຂອງພວກເຂົາແລະໄດ້ປິດລ້ອມເມືອງທີ່ມີຄວາມສໍາຄັນທາງຍຸດທະສາດຂອງ Sofia, ເຊິ່ງຄວບຄຸມເສັ້ນທາງການສື່ສານທີ່ສໍາຄັນກັບ Serbia ແລະ Macedonia.ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ, ການບັນທຶກປະຫວັດສາດຂອງ siege ແມ່ນຂາດແຄນ.ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, Ottoman ໄດ້ພະຍາຍາມບໍ່ປະສົບຜົນສໍາເລັດທີ່ຈະລະເມີດການປ້ອງກັນຂອງເມືອງ, ນໍາພາຜູ້ບັນຊາການຂອງພວກເຂົາ, Lala Shahin Pasha, ເພື່ອພິຈາລະນາປະຖິ້ມການປິດລ້ອມ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຜູ້ທໍລະຍົດຊາວ Bulgarian ສາມາດຊັກຊວນເຈົ້າເມືອງ Ban Yanuka ອອກຈາກປ້ອມປ້ອງກັນພາຍໃຕ້ການວາງແຜນການລ່າສັດ, ສົ່ງຜົນໃຫ້ Turks ຈັບຕົວລາວ.ດ້ວຍການປະໄວ້ Bulgarians ເປັນຜູ້ນໍາ, ໃນທີ່ສຸດເຂົາເຈົ້າຍອມຈໍານົນ.ກໍາ​ແພງ​ເມືອງ​ໄດ້​ຖືກ​ມ້າງ​ອອກ​, ແລະ​ກອງ​ທັບ Ottoman ໄດ້​ຕັ້ງ​ຢູ່​ທີ່​ນັ້ນ​.ໄຊຊະນະນີ້ເຮັດໃຫ້ຊາວ Ottoman ກ້າວໄປສູ່ທິດຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອຕື່ມອີກ, ໃນທີ່ສຸດໄດ້ຍຶດເອົາ Pirot ແລະ Niš ໃນປີ 1386, ດ້ວຍເຫດນີ້ຈຶ່ງສ້າງອຸປະສັກລະຫວ່າງບັນແກເລຍ ແລະ ເຊີເບຍ.
▲
●
Ottoman ຍຶດ Nis
Ottoman ຍຶດ Nis ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1385 Jan 1

Ottoman ຍຶດ Nis

Niš, Serbia
ໃນ​ປີ 1385, ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ປິດ​ລ້ອມ​ເປັນ​ເວ​ລາ 25 ວັນ, Empire Ottoman ໄດ້​ຍຶດ​ເອົາ​ເມືອງ Niš.ການຍຶດເອົາ Niš ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ Ottoman ເສີມສ້າງການຄວບຄຸມຂອງພວກເຂົາໃນພາກພື້ນແລະຂະຫຍາຍອິດທິພົນຂອງພວກເຂົາຢູ່ໃນ Balkans.ມັນຍັງມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການເຊື່ອມຈອດ Ottoman ລະຫວ່າງ ບັນແກເລຍ ແລະ Serbia, ຜົນກະທົບຕໍ່ຄວາມກ້າວຫນ້າຂອງຄວາມຂັດແຍ້ງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໃນຂົງເຂດ.
▲
●
ຮົບຂອງ Pločnik
ຮົບຂອງ Pločnik ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1386 Jan 1

ຮົບຂອງ Pločnik

Pločnik, Serbia
Murad ຍຶດ Niš ໃນປີ 1386, ບາງທີອາດບັງຄັບໃຫ້ Lazar ຂອງ Serbia ຍອມຮັບເອົາ Ottoman vassalage ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກນັ້ນ.ໃນຂະນະທີ່ລາວເຂົ້າໄປໃນພາກເຫນືອ - ພາກກາງຂອງ Balkans, Murad ຍັງມີກໍາລັງເຄື່ອນຍ້າຍໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກຕາມ "Via Ingatia" ເຂົ້າໄປໃນ Macedonia, ບັງຄັບໃຫ້ສະຖານະພາບລັດສະຫມີພາບກັບຜູ້ປົກຄອງພາກພື້ນທີ່ຈົນເຖິງເວລານັ້ນໄດ້ຫນີຈາກຊະຕາກໍານັ້ນ.ຫນຶ່ງໃນ continent ໄດ້ໄປຮອດ Albanian Adriatic coast ໃນ 1385. ອີກຄົນຫນຶ່ງໄດ້ຍຶດຄອງ Thessaloniki ໃນປີ 1387. ອັນຕະລາຍຕໍ່ຄວາມເປັນເອກະລາດຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງລັດ Balkan Christian ເພີ່ມຂຶ້ນເປັນຕາຕົກໃຈ.ເມື່ອເລື່ອງ Anatolian ບັງຄັບໃຫ້ Murad ອອກຈາກ Balkans ໃນປີ 1387, ທະຫານ Serbian ແລະ Bulgarian ຂອງລາວໄດ້ພະຍາຍາມຕັດສາຍພົວພັນກັບລາວ.Lazar ສ້າງຕັ້ງພັນທະມິດກັບ Tvrtko I ຂອງ Bosnia ແລະ Stratsimir ຂອງ Vidin.ຫຼັງຈາກທີ່ລາວປະຕິເສດການຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຊາວ Ottoman ປະຕິບັດຕາມພັນທະ vassal ຂອງລາວ, ທະຫານໄດ້ຖືກສົ່ງຕໍ່ກັບລາວ.Lazar ແລະ Tvrtko ໄດ້ພົບກັບ Turks ແລະເອົາຊະນະພວກເຂົາຢູ່ Plocnik, ທາງທິດຕາເວັນຕົກຂອງ Niš.ໄຊຊະນະຂອງບັນດາເຈົ້ານາຍຂອງຊາວຄຣິສຕຽນຂອງລາວໄດ້ຊຸກຍູ້ໃຫ້ Shishman ຫຼົບໜີການຄອບຄອງຂອງຊາວ Ottoman ແລະຢືນຢັນຄວາມເປັນເອກະລາດຂອງບັນແກເລຍຄືນໃໝ່.
▲
●
ຮົບ Bileća
ຮົບ Bileća ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1388 Aug 26

ຮົບ Bileća

Bileća, Bosnia and Herzegovina
Murad ກັບຄືນມາຈາກ Anatolia ໃນປີ 1388 ແລະໄດ້ເປີດຕົວຂະບວນການຟ້າຜ່າຕໍ່ກັບຜູ້ປົກຄອງຂອງ Bulgarian Shishman ແລະ Sratsimir, ຜູ້ທີ່ຖືກບັງຄັບໃຫ້ເຂົ້າໄປໃນການຍື່ນສະເຫນີຂອງ vassal ຢ່າງໄວວາ.ຈາກ​ນັ້ນ​ພະອົງ​ໄດ້​ຮຽກ​ຮ້ອງ​ໃຫ້​ລາຊະໂລ​ປະກາດ​ລາຊະການ​ຂອງ​ພະອົງ​ແລະ​ຖວາຍ​ເຄື່ອງ​ບູຊາ.ໝັ້ນ ໃຈຍ້ອນໄຊຊະນະຢູ່ Plocnik, ເຈົ້າຊາຍເຊີເບຍປະຕິເສດແລະຫັນໄປຫາ Tvrtko ຂອງ Bosnia ແລະ Vuk Brankovic, ລູກເຂີຍແລະຜູ້ປົກຄອງເອກະລາດຂອງພາກເຫນືອຂອງ Macedonia ແລະ Kosovo, ສໍາລັບການຊ່ວຍເຫຼືອຕໍ່ຕ້ານການໂຈມຕີ Ottoman ທີ່ແນ່ນອນ.ຮົບ Bileća ໄດ້ຖືກຕໍ່ສູ້ໃນເດືອນສິງຫາ 1388 ລະຫວ່າງກໍາລັງຂອງອານາຈັກ Bosnia ນໍາໂດຍ Grand Duke Vlatko Vuković, ແລະ Empire Ottoman ພາຍໃຕ້ການນໍາພາຂອງ Lala Şahin Pasha.ກອງທັບ Ottoman ໄດ້ບຸກເຂົ້າໄປໃນເມືອງ Hum, ພາກພື້ນພາກໃຕ້ຂອງອານາຈັກ.ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ລັກລອບ​ມາ​ເປັນ​ເວລາ​ຫຼາຍ​ມື້, ພວກ​ຜູ້​ຮຸກ​ຮານ​ໄດ້​ປະ​ທະ​ກັນ​ກັບ​ກຳລັງ​ປ້ອງ​ກັນ​ປະ​ເທດ​ໃກ້​ກັບ​ເມືອງ Bileća, ທາງ​ທິດຕາ​ເວັນ​ອອກ​ສຽງ​ເໜືອ​ຂອງ​ເມືອງ Dubrovnik.ການສູ້ຮົບສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍການເອົາຊະນະ Ottoman.
▲
●
Play button
1389 Jan 1 - 1399

ການໂຮມ Anatolia & Clash ກັບ Timur

Bulgaria
Bayezid ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຮັບ​ຜົນ​ສໍາ​ເລັດ​ຂອງ sultanship ຕາມ​ການ​ລອບ​ສັງ​ຫານ​ຂອງ Murad ພໍ່​ຂອງ​ພຣະ​ອົງ.ໃນ​ຄວາມ​ຄຽດ​ແຄ້ນ​ຕໍ່​ການ​ໂຈມ​ຕີ, ເພິ່ນ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້​ຂ້າ​ຊະ​ເລີຍ​ເສິກ Serbian ທັງ​ໝົດ;Bayezid, "Thunderbolt", ໄດ້ສູນເສຍເວລາຫນ້ອຍໃນການຂະຫຍາຍການເອົາຊະນະ Ottoman Balkan.ລາວໄດ້ຕິດຕາມໄຊຊະນະຂອງລາວໂດຍການບຸກໂຈມຕີທົ່ວ Serbia ແລະພາກໃຕ້ Albania, ບັງຄັບໃຫ້ເຈົ້າຊາຍທ້ອງຖິ່ນສ່ວນໃຫຍ່ເຂົ້າໄປໃນລັດສະຫມີພາບ.ທັງສອງເພື່ອຮັບປະກັນເສັ້ນທາງຫຼວງ Vardar-Morava ພາກໃຕ້ແລະສ້າງພື້ນຖານທີ່ຫນັກແຫນ້ນສໍາລັບການຂະຫຍາຍຖາວອນໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກໄປສູ່ຊາຍຝັ່ງ Adriatic, Bayezid ໄດ້ຕົກລົງຈໍານວນ "yürüks" ຕາມຮ່ອມພູແມ່ນ້ໍາ Vardar ໃນ Macedonia.ໃນປີ 1396 ກະສັດ Sigismund ຮັງກາຣີ ໄດ້ຮ່ວມກັນເຮັດສົງຄາມຕໍ່ຕ້ານ Ottoman.ກອງທັບ crusader ປະກອບດ້ວຍ knights ຮັງກາຣີ ແລະຝຣັ່ງ ຕົ້ນຕໍ, ແຕ່ລວມເຖິງທະຫານ Wallachian ຈໍານວນນຶ່ງ.ເຖິງແມ່ນວ່າຖືກແຕ່ງຕັ້ງໂດຍ Sigismund, ມັນຂາດຄວາມສອດຄ່ອງຂອງຄໍາສັ່ງ.ພວກ Crusaders ໄດ້ຂ້າມ Danube, ຍ່າງຜ່ານ Vidin, ແລະມາຮອດ Nikopol, ບ່ອນທີ່ພວກເຂົາໄດ້ພົບກັບ Turks.knights ຝຣັ່ງ ທີ່ມີຫົວຮຸນແຮງໄດ້ປະຕິເສດທີ່ຈະປະຕິບັດຕາມແຜນການສູ້ຮົບຂອງ Sigismund, ເຊິ່ງກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມພ່າຍແພ້ຢ່າງຫນັກແຫນ້ນ.ເນື່ອງຈາກວ່າ Sratsimir ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ crusaders ຜ່ານ Vidin, Bayezid ໄດ້ invaded ທີ່ດິນຂອງຕົນ, ໄດ້ຈັບເຂົາເປັນຄຸກ, ແລະຍຶດເອົາດິນແດນຂອງຕົນ.ດ້ວຍການຕົກຂອງ Vidin, Bulgaria ຢຸດເຊົາ, ກາຍເປັນລັດຄຣິສຕຽນ Balkan ທໍາອິດທີ່ຫາຍໄປຢ່າງສົມບູນໂດຍການເອົາຊະນະ Ottoman ໂດຍກົງ.ປະຕິບັດຕາມ Nikopol, Bayezid ພໍໃຈກັບການໂຈມຕີຂອງຮັງກາຣີ, Wallachia, ແລະ Bosnia.ພຣະອົງໄດ້ເອົາຊະນະ Albania ສ່ວນໃຫຍ່ແລະບັງຄັບໃຫ້ເຈົ້ານາຍ Albanian ເຫນືອທີ່ຍັງເຫຼືອເຂົ້າໄປໃນ vassalage.ການ siege ໃຫມ່, ໃຈເຄິ່ງຂອງ Constantinople ໄດ້ຖືກປະຕິບັດແຕ່ຖືກຍົກຂຶ້ນມາໃນ 1397 ຫຼັງຈາກ Emperor Manuel II, vassal ຂອງ Bayezid, ໄດ້ຕົກລົງເຫັນດີວ່າ sultan ຄວນຢືນຢັນ emperors Byzantine ໃນອະນາຄົດທັງຫມົດ.Bayezid ໄດ້ເອົາກອງທັບທີ່ປະກອບດ້ວຍກອງທັບລາດຊະວົງ Balkan ຕົ້ນຕໍ, ລວມທັງ Serbs ນໍາໂດຍ Lazarevic.ໃນໄວໆນີ້ລາວໄດ້ປະເຊີນກັບການບຸກລຸກຂອງ Anatolia ໂດຍຜູ້ປົກຄອງອາຊີກາງ Timur .ປະມານ 1400, Timur ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນຕາເວັນອອກກາງ.Timur ໄດ້​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ບາງ​ບ້ານ​ໃນ​ພາກ​ຕາ​ເວັນ​ອອກ Anatolia ແລະ​ໄດ້​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ການ​ຂັດ​ແຍ້ງ​ກັບ​ຈັກ​ກະ​ພັດ Ottoman.ໃນເດືອນສິງຫາປີ 1400, Timur ແລະ horde ຂອງລາວໄດ້ຈູດເມືອງ Sivas ກັບພື້ນດິນແລະກ້າວເຂົ້າສູ່ແຜ່ນດິນໃຫຍ່.ກອງທັບຂອງພວກເຂົາໄດ້ພົບກັນຢູ່ນອກເມືອງ Ankara, ຢູ່ທີ່ຮົບຂອງ Ankara, ໃນປີ 1402. Ottoman ໄດ້ຖືກຂັບໄລ່ແລະ Bayezid ໄດ້ຖືກຈັບເຂົ້າຄຸກ, ຕໍ່ມາເສຍຊີວິດໃນການເປັນຊະເລີຍ.ສົງຄາມກາງເມືອງ, ແກ່ຍາວຈາກ 1402 ຫາ 1413, ໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນບັນດາລູກຊາຍຂອງ Bayezid ທີ່ລອດຊີວິດ.ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໃນປະຫວັດສາດ Ottoman ເປັນ Interregnum, ການຕໍ່ສູ້ນັ້ນໄດ້ຢຸດຊົ່ວຄາວການຂະຫຍາຍ Ottoman ທີ່ມີການເຄື່ອນໄຫວຢູ່ໃນ Balkans.
▲
●
Play button
1389 Jun 15

ຮົບຂອງ Kosovo

Kosovo Polje
ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງຊັ້ນສູງ ຂອງເຊີເບຍ ໄດ້ຖືກທໍາລາຍໂດຍ Ottoman ໃນຮົບຂອງ Maritsa.ເຈົ້າຊາຍ Lazar, ຜູ້ປົກຄອງພາກເຫນືອຂອງອະດີດ Empire (ຂອງ Moravian Serbia), ໄດ້ຮັບຮູ້ເຖິງໄພຂົ່ມຂູ່ຂອງ Ottoman ແລະໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນການກະກຽມທາງການທູດແລະການທະຫານສໍາລັບຂະບວນການຕໍ່ຕ້ານພວກເຂົາ.ຮົບຂອງ Kosovo ໄດ້ຈັດຂຶ້ນໃນວັນທີ 15 ເດືອນມິຖຸນາ 1389 ລະຫວ່າງກອງທັບທີ່ນໍາພາໂດຍເຈົ້າຊາຍ Serbian Lazar Hrebeljanović ແລະກອງທັບບຸກລຸກຂອງ Empire Ottoman ພາຍໃຕ້ການບັນຊາຂອງ Sultan Murad Hüdavendigâr.ການສູ້ຮົບໄດ້ຖືກຕໍ່ສູ້ຢູ່ໃນສະຫນາມ Kosovo ໃນອານາເຂດທີ່ປົກຄອງໂດຍຜູ້ສູງອາຍຸ Serbian Vuk Branković, ປະຈຸບັນ Kosovo, ປະມານ 5 ກິໂລແມັດ (3.1 mi) ຕາເວັນຕົກສຽງເຫນືອຂອງເມືອງທີ່ທັນສະໄຫມຂອງ Pristina.ກອງທັບພາຍໃຕ້ເຈົ້າຊາຍ Lazar ປະກອບດ້ວຍທະຫານຂອງຕົນເອງ, ກອງທັບທີ່ນໍາພາໂດຍ Branković, ແລະກອງທັບທີ່ຖືກສົ່ງມາຈາກ Bosnia ໂດຍກະສັດ Tvrtko I, ບັນຊາໂດຍ Vlatko Vuković.ເຈົ້າຊາຍ Lazar ເປັນຜູ້ປົກຄອງຂອງ Moravian Serbia ແລະມີອໍານາດຫຼາຍທີ່ສຸດໃນບັນດາເຈົ້ານາຍຂອງພາກພື້ນ Serbian ໃນເວລານັ້ນ, ໃນຂະນະທີ່ Branković ປົກຄອງເຂດ Branković ແລະເຂດອື່ນໆ, ຮັບຮູ້ Lazar ເປັນຜູ້ປົກຄອງຂອງລາວ.ບັນຊີປະຫວັດສາດທີ່ຫນ້າເຊື່ອຖືຂອງການສູ້ຮົບແມ່ນຂາດແຄນ.ກອງທັບ​ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ຂອງ​ທັງ​ສອງ​ໄດ້​ຖືກ​ລົບ​ລ້າງ, ແລະ Lazar ແລະ Murad ຖືກ​ຂ້າ​ຕາຍ.ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ກໍາລັງຄົນຂອງເຊີເບຍໄດ້ຫຼຸດລົງແລະບໍ່ມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະພາກສະຫນາມກອງທັບຂະຫນາດໃຫຍ່ຕໍ່ກັບຂະບວນການ Ottoman ໃນອະນາຄົດ, ເຊິ່ງອີງໃສ່ກໍາລັງສະຫງວນໃຫມ່ຈາກ Anatolia.ຜົນສະທ້ອນ, ຜູ້ນໍາ Serbian ທີ່ບໍ່ໄດ້ແລ້ວ vassals Ottoman, ໄດ້ກາຍເປັນດັ່ງນັ້ນໃນປີຕໍ່ໄປ.
▲
●
Sultan Bayezid
Bayezid ໄດ້ຖືກປະກາດວ່າເປັນ sultan ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1389 Jun 16

Sultan Bayezid

Kosovo
Bayezid I (ມັກຈະໃຫ້ epithet Yıldırım, "Thunderbolt") ໄດ້ປະສົບຜົນສໍາເລັດກັບ sultanship ກັບການລອບສັງຫານພໍ່ຂອງລາວ Murad ໃນລະຫວ່າງການສູ້ຮົບຂອງ Kosovo.ໃນ​ຄວາມ​ຄຽດ​ແຄ້ນ​ຕໍ່​ການ​ໂຈມ​ຕີ, ເພິ່ນ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້​ຂ້າ​ຊະ​ເລີຍ​ເສິກ Serbian ທັງ​ໝົດ;Beyazid ໄດ້ກາຍເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໃນນາມ Yıldırım, ຟ້າຜ່າ, ສໍາລັບຄວາມໄວທີ່ອານາຈັກຂອງລາວຂະຫຍາຍອອກໄປ.
▲
●
ການ​ເປັນ​ເອ​ກະ​ພາບ Anatolian​
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1390 Jan 1

ການ​ເປັນ​ເອ​ກະ​ພາບ Anatolian​

Konya, Turkey
sultan ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນ unification Anatolia ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງລາວ.ໃນຂະບວນການດຽວໃນຊ່ວງລຶະເບິ່ງຮ້ອນແລະລຶະເບິ່ງໃບໄມ້ລ່ວງປີ 1390, Bayezid ໄດ້ເອົາຊະນະ beyliks ຂອງ Aydin, Saruhan ແລະ Menteshe.ຄູ່ແຂ່ງທີ່ສໍາຄັນຂອງລາວ Sulayman, emir ຂອງ Karaman, ຕອບສະຫນອງໂດຍການຜູກມັດຕົນເອງກັບຜູ້ປົກຄອງຂອງ Sivas, Kadi Burhan al-Din ແລະ beyliks ຕວກກີທີ່ຍັງເຫຼືອ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, Bayezid ໄດ້ຊຸກຍູ້ແລະ overwhelmed beyliks ທີ່ຍັງເຫຼືອ (Hamid, Teke, ແລະ Germiyan), ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການຍຶດເອົາເມືອງ Akşehir ແລະ Niğde, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບນະຄອນຫຼວງ Konya ຂອງເຂົາເຈົ້າຈາກ Karaman.
▲
●
Siege ຂອງ Constantinople
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1394 Jan 1

Siege ຂອງ Constantinople

İstanbul, Türkiye
ໃນປີ 1394, Bayezid ໄດ້ປິດລ້ອມ (ປິດລ້ອມຍາວ) ໄປຍັງ Constantinople, ນະຄອນຫຼວງຂອງ Empire Byzantine.ປ້ອມ Anadoluhisarı ຖືກສ້າງຂຶ້ນລະຫວ່າງ 1393 ແລະ 1394 ເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງການກະກຽມສໍາລັບການ siege Ottoman ທີສອງຂອງ Constantinople, ເຊິ່ງໄດ້ຈັດຂຶ້ນໃນ 1395. ແລ້ວໃນ 1391, ການ conquests Ottoman ຢ່າງໄວວາໃນ Balkans ໄດ້ຕັດເມືອງອອກຈາກ hinterland ຂອງຕົນ.ຫຼັງຈາກການກໍ່ສ້າງປ້ອມປ້ອງກັນຂອງ Anadoluhisarı ເພື່ອຄວບຄຸມຊ່ອງແຄບ Bosporus, ຈາກ 1394, Bayezid ໄດ້ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ເມືອງທີ່ອຶດຢາກດ້ວຍການຍື່ນສະເຫນີໂດຍການຂັດຂວາງມັນທັງທາງບົກແລະ, ຫນ້ອຍລົງ, ທາງທະເລ.ການຂາດກອງທັບເຮືອ ຫຼືປືນໃຫຍ່ທີ່ຈຳເປັນເພື່ອທຳລາຍກຳແພງທີ່ໜ້າປະທັບໃຈນັ້ນ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ການປິດລ້ອມອັນນີ້ເປັນການເອົາລູກອອກ.ບົດຮຽນເຫຼົ່ານີ້ຕໍ່ມາຈະຊ່ວຍໃຫ້ຈັກກະພັດ Ottoman ຕໍ່ມາ.ຕາມການຮຽກຮ້ອງຂອງຈັກກະພັດ Byzantine Manuel II Palaeologus, ໄດ້ມີການຈັດຕັ້ງການຊ້ອມຮົບໃໝ່ເພື່ອເອົາຊະນະລາວ.
▲
●
Ottoman ໂຈມຕີ Wallachia
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1394 Oct 1

Ottoman ໂຈມຕີ Wallachia

Argeș River, Romania
ການສະຫນັບສະຫນູນ Wallachian ຂອງ ຊາວ Bulgarians ພາກໃຕ້ຂອງ Danube ທີ່ກໍາລັງຕໍ່ສູ້ກັບ Turks ໄດ້ນໍາເອົາພວກເຂົາເຂົ້າໄປໃນຄວາມຂັດແຍ້ງກັບ Ottoman Empire.ໃນ 1394, Bayezid I ໄດ້ຂ້າມແມ່ນ້ໍາ Danube ນໍາຜູ້ຊາຍ 40,000, ເປັນກໍາລັງທີ່ຫນ້າປະທັບໃຈໃນເວລານັ້ນ, ເພື່ອໂຈມຕີ Wallachia, ປົກຄອງໃນເວລານັ້ນໂດຍຜູ້ເຖົ້າ Mircea.Mircea ມີຜູ້ຊາຍປະມານ 10,000 ຄົນເທົ່ານັ້ນທີ່ລາວບໍ່ສາມາດຢູ່ລອດໄດ້ຈາກການຕໍ່ສູ້ແບບເປີດ.ພຣະອົງໄດ້ເລືອກທີ່ຈະຕໍ່ສູ້ກັບສິ່ງທີ່ເອີ້ນວ່າສົງຄາມ guerrilla, ໂດຍ starving ກອງທັບຝ່າຍຄ້ານແລະການນໍາໃຊ້ຂະຫນາດນ້ອຍ, ທ້ອງຖິ່ນ, ການໂຈມຕີແລະການ retreats (ຮູບແບບປົກກະຕິຂອງສົງຄາມ asymmetric).ຊາວ Ottoman ແມ່ນມີຈໍານວນດີກວ່າ, ແຕ່ໃນຮົບ Rovine, ໃນພື້ນທີ່ປ່າໄມ້ແລະ swampy, Wallachians ໄດ້ຊະນະການສູ້ຮົບທີ່ຮຸນແຮງແລະປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ກອງທັບຂອງ Bayezid ກ້າວໄປຂ້າງຫນ້າ Danube.
▲
●
ສົງຄາມ Ottoman-Venetian
ສົງຄາມ Ottoman-Venetian ຄັ້ງທໍາອິດ ©Jose Daniel Cabrera Peña
1396 Jan 1 - 1718

ສົງຄາມ Ottoman-Venetian

Venice, Metropolitan City of V

ສົງຄາມ Ottoman-Venetian ແມ່ນຊຸດຂອງຄວາມຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງ Empire Ottoman ແລະ ສາທາລະນະລັດ Venice ທີ່ເລີ່ມຕົ້ນໃນປີ 1396 ແລະແກ່ຍາວເຖິງ 1718.

▲
●
ຮົບຂອງ Nicopolis
ຮົບຂອງ Nicopolis ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1396 Sep 25

ຮົບຂອງ Nicopolis

Nicopolis, Bulgaria
ໃນປີ 1396 ກະສັດ Sigismund ຮັງກາຣີ ສຸດທ້າຍໄດ້ຮ່ວມຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຕ້ານ Ottoman.ກອງທັບ crusader ປະກອບດ້ວຍ knights ຮັງກາຣີ ແລະຝຣັ່ງ ຕົ້ນຕໍ, ແຕ່ລວມເຖິງທະຫານ Wallachian ຈໍານວນນຶ່ງ.ເຖິງແມ່ນວ່າຖືກແຕ່ງຕັ້ງໂດຍ Sigismund, ມັນຂາດຄວາມສອດຄ່ອງຂອງຄໍາສັ່ງ.ພວກ Crusaders ໄດ້ຂ້າມ Danube, ຍ່າງຜ່ານ Vidin, ແລະມາຮອດ Nikopol, ບ່ອນທີ່ພວກເຂົາໄດ້ພົບກັບ Turks.knights ຝຣັ່ງທີ່ມີຫົວຮຸນແຮງໄດ້ປະຕິເສດທີ່ຈະປະຕິບັດຕາມແຜນການສູ້ຮົບຂອງ Sigismund, ເຊິ່ງກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມພ່າຍແພ້ຢ່າງຫນັກແຫນ້ນ.ເນື່ອງຈາກວ່າ Sratsimir ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ crusaders ຜ່ານ Vidin, Bayezid ໄດ້ invaded ທີ່ດິນຂອງຕົນ, ໄດ້ຈັບເຂົາເປັນຄຸກ, ແລະຍຶດເອົາດິນແດນຂອງຕົນ.ດ້ວຍການຕົກຂອງ Vidin, Bulgaria ຢຸດເຊົາ, ກາຍເປັນລັດຄຣິສຕຽນ Balkan ທໍາອິດທີ່ຫາຍໄປຢ່າງສົມບູນໂດຍການເອົາຊະນະ Ottoman ໂດຍກົງ.
▲
●
ຮົບຂອງ Ankara
ຮົບຂອງ Ankara ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1402 Jul 20

ຮົບຂອງ Ankara

Ankara, Türkiye
ຮົບຂອງ Ankara ຫຼື Angora ໄດ້ຕໍ່ສູ້ໃນວັນທີ 20 ກໍລະກົດ 1402 ຢູ່ທີ່ທົ່ງພຽງ Çubuk ໃກ້ກັບ Ankara, ລະຫວ່າງກໍາລັງຂອງ Ottoman Sultan Bayezid I ແລະ Emir ຂອງ Empire Timurid, Timur .ການ​ສູ້​ຮົບ​ແມ່ນ​ໄຊຊະນະ​ໃຫຍ່​ສຳລັບ Timur.ຫຼັງຈາກການສູ້ຮົບ, Timur ໄດ້ເຄື່ອນຍ້າຍຜ່ານພາກຕາເວັນຕົກ Anatolia ໄປຫາຊາຍຝັ່ງ Aegean, ບ່ອນທີ່ທ່ານໄດ້ປິດລ້ອມແລະຍຶດເອົາເມືອງ Smyrna, ເປັນທີ່ໝັ້ນຂອງໂຮງ ໝໍ Christian Knights.ການສູ້ຮົບແມ່ນໄພພິບັດສໍາລັບລັດ Ottoman, ທໍາລາຍສິ່ງທີ່ຍັງເຫຼືອແລະນໍາເອົາເກືອບທັງຫມົດຂອງອານາຈັກ.Mongols roamed ຟຣີໃນ Anatolia ແລະອໍານາດທາງດ້ານການເມືອງຂອງ sultan ໄດ້ແຕກຫັກ.ນີ້ໄດ້ສົ່ງຜົນໃຫ້ເກີດສົງຄາມກາງເມືອງລະຫວ່າງລູກຊາຍຂອງ Bayezid ທີ່ເອີ້ນວ່າ Ottoman Interregnum.
▲
●
Play button
1402 Jul 21 - 1413

Ottoman Interregnum

Edirne, Türkiye
ຫຼັງຈາກຄວາມພ່າຍແພ້ຢູ່ Ankara ປະຕິບັດຕາມເວລາຂອງຄວາມວຸ່ນວາຍທັງຫມົດໃນ Empire.Mongols roamed ຟຣີໃນ Anatolia ແລະອໍານາດທາງດ້ານການເມືອງຂອງ sultan ໄດ້ແຕກຫັກ.ຫຼັງຈາກ Beyazid ຖືກຈັບ, ລູກຊາຍທີ່ຍັງເຫຼືອຂອງລາວ, Suleiman Çelebi, İsa Çelebi, Mehmed Çelebi, ແລະ Musa Çelebi ໄດ້ຕໍ່ສູ້ເຊິ່ງກັນແລະກັນໃນອັນທີ່ເອີ້ນວ່າ Ottoman Interregnum.The Ottoman Interregnum ໄດ້ນໍາເອົາໄລຍະເວລາສັ້ນໆຂອງຄວາມເປັນເອກະລາດເຄິ່ງຫນຶ່ງໃຫ້ແກ່ລັດຄຣິສຕຽນ Balkan vassal.Suleyman, ຫນຶ່ງໃນລູກຊາຍຂອງ sultan ທ້າຍ, ໄດ້ຍຶດນະຄອນຫຼວງ Ottoman ທີ່ Edirne ແລະປະກາດຕົນເອງເປັນຜູ້ປົກຄອງ, ແຕ່ອ້າຍນ້ອງຂອງລາວປະຕິເສດທີ່ຈະຮັບຮູ້ພຣະອົງ.ຫຼັງຈາກນັ້ນລາວໄດ້ສິ້ນສຸດລົງພັນທະມິດກັບ Byzantium, ເຊິ່ງ Thessaloniki ໄດ້ຖືກສົ່ງຄືນ, ແລະກັບ ສາທາລະນະລັດ Venice ໃນປີ 1403 ເພື່ອຊຸກຍູ້ຕໍາແຫນ່ງຂອງລາວ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ລັກສະນະ imperious ຂອງ Suleyman, ໄດ້ຫັນເປັນ vassals Balkan ຕໍ່ຕ້ານພຣະອົງ.ໃນ 1410 ລາວໄດ້ຖືກ defeat ແລະຂ້າຕາຍໂດຍນ້ອງຊາຍຂອງລາວ Musa, ຜູ້ທີ່ຊະນະ Ottoman Balkans ດ້ວຍການສະຫນັບສະຫນູນຂອງ Byzantine Emperor Manuel II, Serbian Despot Stefan Lazarevic, Wallachian Voievod Mircea, ແລະລູກຊາຍສອງຄົນສຸດທ້າຍຂອງຜູ້ປົກຄອງ ບັນແກເລຍ .Musa ໄດ້ຖືກປະເຊີນ ​​​​ໜ້າ ກັບການຄວບຄຸມແຕ່ຜູ້ດຽວຂອງບັນລັງ Ottoman ໂດຍນ້ອງຊາຍຂອງລາວ Mehmed, ຜູ້ທີ່ໄດ້ປົດປ່ອຍຕົນເອງຈາກການປົກຄອງຂອງມົງໂກນແລະຖື Ottoman Anatolia.ເປັນຫ່ວງກ່ຽວກັບຄວາມເປັນເອກະລາດທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຂອງພວກຂ້າລາຊະການຄຣິສຕຽນ Balkan ຂອງລາວ, Musa ໄດ້ຫັນໃສ່ພວກມັນ.ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ, ລາວໄດ້ແຍກກຸ່ມລັດອິດສະລາມແລະຊັ້ນຮຽນການຄ້າຢູ່ໃນດິນແດນ Balkan ຂອງລາວໂດຍການສືບຕໍ່ສະຫນັບສະຫນູນອົງປະກອບສັງຄົມຕ່ໍາເພື່ອໄດ້ຮັບການສະຫນັບສະຫນູນຢ່າງກວ້າງຂວາງ.ເປັນຕາຕົກໃຈ, ຜູ້ປົກຄອງລັດທິບໍານານຂອງຊາວຄຣິສຕຽນ Balkan ໄດ້ຫັນໄປຫາ Mehmed, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຜູ້ນໍາທາງທະຫານ, ສາດສະຫນາ, ແລະການຄ້າ Ottoman ຂອງ Ottoman.ໃນ 1412 Mehmed ໄດ້ invaded Balkans, ໄດ້ Sofia ແລະ Nis, ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກໍາລັງ Lazarevicys Serbs.ໃນປີຕໍ່ມາ, Mehmed ໄດ້ເອົາຊະນະ Musa ຢູ່ນອກເມືອງ Sofia.Musa ໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍ, ແລະ Mehmed I (1413-21) ໄດ້ອອກມາເປັນຜູ້ປົກຄອງພຽງຜູ້ດຽວຂອງລັດ Ottoman ທີ່ໂຮມກັນຄືນໃຫມ່.
▲
●
Play button
1413 Jan 1 - 1421

ການຟື້ນຟູຂອງ Empire Ottoman

Edirne, Türkiye
ໃນເວລາທີ່ Mehmed Çelebi ຢືນເປັນຜູ້ຊະນະໃນປີ 1413 ລາວໄດ້ມົງກຸດຕົນເອງໃນ Edirne (Adrianople) ເປັນ Mehmed I. ລາວແມ່ນຫນ້າທີ່ທີ່ຈະຟື້ນຟູ Empire Ottoman ກັບລັດສະຫມີພາບໃນອະດີດ.Empire ໄດ້ ຮັບ ຄວາມ ຫຍຸ້ງ ຍາກ ຈາກ interregnum ໄດ້;Mongols ຍັງຢູ່ໃນພາກຕາເວັນອອກຂະຫນາດໃຫຍ່, ເຖິງແມ່ນວ່າ Timur ໄດ້ເສຍຊີວິດໃນປີ 1405;ຈໍານວນຫຼາຍຂອງອານາຈັກຄຣິສຕຽນຂອງ Balkans ໄດ້ແຍກອອກຈາກການຄວບຄຸມ Ottoman;ແລະແຜ່ນດິນ, ໂດຍສະເພາະ Anatolia, ໄດ້ຮັບຄວາມເດືອດຮ້ອນຈາກສົງຄາມ.Mehmed ໄດ້ຍ້າຍນະຄອນຫຼວງຈາກ Bursa ໄປ Adrianople.ລາວໄດ້ປະເຊີນກັບສະຖານະການທາງດ້ານການເມືອງທີ່ລະອຽດອ່ອນຢູ່ໃນ Balkans.Bulgarian , Serbian , Wallachian , and Byzantine vassals ລາວເປັນເອກະລາດ virtually.ຊົນເຜົ່າ Albanian ໄດ້ໂຮມເຂົ້າເປັນລັດດຽວ, ແລະ Bosnia ຍັງຄົງເປັນເອກະລາດຢ່າງສົມບູນ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບ Moldavia.ຮັງກາຣີໄດ້ຮັກສາຄວາມທະເຍີທະຍານຂອງອານາເຂດຢູ່ໃນ Balkans, ແລະ ສາທາລະນະລັດ Venice ໄດ້ຍຶດຄອງຝັ່ງທະເລ Balkan ຈໍານວນຫລາຍ.ກ່ອນທີ່ຈະເສຍຊີວິດຂອງ Bayezid, ການຄວບຄຸມ Ottoman ຂອງ Balkans ປະກົດວ່າແນ່ນອນ.ໃນຕອນທ້າຍຂອງ interregnum, ຄວາມແນ່ນອນນັ້ນເບິ່ງຄືວ່າເປີດຄໍາຖາມ.Mehmed ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວໄດ້ໃຊ້ການທູດແທນທີ່ຈະເປັນຫົວຮຸນແຮງໃນການຮັບມືກັບສະຖານະການ.ໃນຂະນະທີ່ລາວໄດ້ດໍາເນີນການບຸກໂຈມຕີເຂົ້າໄປໃນດິນແດນຂອງເອີຣົບໃກ້ຄຽງ, ເຊິ່ງໄດ້ສົ່ງຄືນ Albania ສ່ວນໃຫຍ່ໃຫ້ກັບ Ottoman ຄວບຄຸມແລະບັງຄັບໃຫ້ Bosnian King-Ban Tvrtko II Kotromanić (1404-09, 1421-45), ພ້ອມກັບບັນດາເຈົ້ານາຍໃນພາກພື້ນ Bosnian ຫຼາຍຄົນ, ເພື່ອຮັບເອົາການຄອບຄອງ Ottoman ຢ່າງເປັນທາງການ. , Mehmed ໄດ້ດໍາເນີນການພຽງແຕ່ຫນຶ່ງສົງຄາມທີ່ແທ້ຈິງກັບເອີຣົບ - ຂໍ້ຂັດແຍ່ງສັ້ນແລະ indecisive ກັບ Venice.sultan ໃຫມ່ມີບັນຫາພາຍໃນປະເທດຮ້າຍແຮງ.ນະໂຍບາຍອະດີດຂອງ Musa ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມບໍ່ພໍໃຈໃນບັນດາຊົນຊັ້ນລຸ່ມຂອງ Ottoman Balkans.ໃນປີ 1416 ການປະຕິວັດທີ່ເປັນທີ່ນິຍົມຂອງຊາວມຸດສະລິມ ແລະຊາວຄຣິສຕຽນໄດ້ແຕກຂຶ້ນໃນ Dobruja, ນໍາພາໂດຍອະດີດຄົນໝັ້ນຂອງ Musa, ນັກວິຊາການ-ລຶກລັບ Şeyh Bedreddin, ແລະໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນໂດຍ Wallachian voivode Mircea I. Bedreddin ໄດ້ເທດສະໜາແນວຄວາມຄິດດັ່ງກ່າວ ເຊັ່ນ: ການລວມເອົາອິດສະລາມ, ຄຣິສຕຽນ , ແລະ ສາສະໜາຢູດາ. ສັດທາແລະການປັບປຸງສັງຄົມຂອງຊາວກະສິກອນແລະ nomads ຟຣີໂດຍຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຂອງຫ້ອງຮຽນ bureaucratic ແລະວິຊາຊີບ Ottoman.Mehmed ທໍາລາຍການກະບົດແລະ Bedreddin ໄດ້ເສຍຊີວິດ.ຫຼັງຈາກນັ້ນ, Mircea ຍຶດ Dobruja, ແຕ່ Mehmed ໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັບພາກພື້ນໃນປີ 1419, ຍຶດເອົາປ້ອມ Danubian ຂອງ Giurgiu ແລະບັງຄັບໃຫ້ Wallachia ກັບຄືນສູ່ວັງ.Mehmed ໄດ້ໃຊ້ເວລາສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງການປົກຄອງຂອງລາວເພື່ອຈັດຕັ້ງໂຄງສ້າງຂອງລັດ Ottoman ທີ່ຖືກລົບກວນໂດຍ interregnum.ໃນເວລາທີ່ Mehmed ເສຍຊີວິດໃນປີ 1421, ຫນຶ່ງຂອງລູກຊາຍຂອງລາວ, Murad, ໄດ້ກາຍເປັນ sultan.
▲
●
Play button
1421 Jan 1 - 1451

ການຂະຫຍາຍຕົວ

Edirne, Türkiye
ການປົກຄອງຂອງ Murad ມີບັນຫາກັບການລຸກຮືຂຶ້ນໃນຕອນຕົ້ນ.ຈັກກະພັດ Byzantine , Manuel II, ປົດປ່ອຍ 'ຜູ້ລ່ວງລະເມີດ' Mustafa Çelebi ຈາກການກັກຂັງແລະຍອມຮັບວ່າລາວເປັນຜູ້ຮັບມໍລະດົກທີ່ຖືກຕ້ອງຕາມກົດຫມາຍຂອງບັນລັງຂອງ Bayezid I (1389-1402).ຜູ້ ທຳ ທ່າໄດ້ຖືກລົງຈອດໂດຍ Galleys Byzantine ໃນການປົກຄອງເອີຣົບຂອງ sultan ແລະໃນເວລານັ້ນມີຄວາມກ້າວຫນ້າຢ່າງໄວວາ.ທະຫານ Ottoman ຫຼາຍຄົນໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມກັບລາວ, ແລະລາວໄດ້ເອົາຊະນະແລະຂ້ານາຍພົນທະຫານຜ່ານເສິກ Bayazid Pasha, ຜູ້ທີ່ Murad ສົ່ງໄປຕໍ່ສູ້ກັບລາວ.Mustafa ໄດ້ເອົາຊະນະກອງທັບຂອງ Murad ແລະປະກາດຕົນເອງ Sultan ຂອງ Adrianople ( Edirne ທີ່ທັນສະໄຫມ).ຫຼັງຈາກນັ້ນລາວໄດ້ຂ້າມ Dardanelles ໄປຫາອາຊີດ້ວຍກອງທັບຂະຫນາດໃຫຍ່ແຕ່ Murad ໄດ້ອອກ maneuvered Mustafa.ກໍາລັງຂອງ Mustafa ໄດ້ຜ່ານຈໍານວນຫຼວງຫຼາຍໄປສູ່ Murad II.Mustafa ໄດ້ລີ້ໄພຢູ່ໃນເມືອງ Gallipoli, ແຕ່ sultan, ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໂດຍຜູ້ບັນຊາການ Genoese ຊື່ Adorno, ໄດ້ປິດລ້ອມລາວຢູ່ທີ່ນັ້ນແລະໄດ້ບຸກເຂົ້າໄປໃນສະຖານທີ່.Mustafa ໄດ້ຖືກຈັບແລະປະຫານຊີວິດໂດຍ sultan, ຜູ້ທີ່ຫຼັງຈາກນັ້ນໄດ້ຫັນແຂນຂອງຕົນຕໍ່ຕ້ານ emperor Roman ແລະປະກາດມະຕິຂອງຕົນທີ່ຈະລົງໂທດ Palaiologos ສໍາລັບ enmity unprovoked ຂອງເຂົາເຈົ້າໂດຍການຍຶດ Constantinople ໄດ້.ຫຼັງຈາກນັ້ນ Murad II ກໍ່ໄດ້ສ້າງຕັ້ງກອງທັບໃຫມ່ທີ່ເອີ້ນວ່າ Azeb ໃນປີ 1421 ແລະໄດ້ຍ່າງຜ່ານ Empire Byzantine ແລະໄດ້ລ້ອມຮອບ Constantinople.ໃນຂະນະທີ່ Murad ກໍາລັງປິດລ້ອມເມືອງ, Byzantines, ໃນພັນທະມິດກັບບາງລັດ Anatolian ຂອງຕວກກີເອກະລາດ, ໄດ້ສົ່ງນ້ອງຊາຍຂອງ sultan Küçük Mustafa (ທີ່ມີອາຍຸພຽງແຕ່ 13 ປີ) ເພື່ອກະບົດຕໍ່ sultan ແລະປິດລ້ອມ Bursa.Murad ຕ້ອງປະຖິ້ມການປິດລ້ອມຂອງ Constantinople ເພື່ອຈັດການກັບອ້າຍກະບົດຂອງລາວ.ລາວໄດ້ຈັບເຈົ້າຊາຍ Mustafa ແລະປະຫານຊີວິດລາວ.ລັດ Anatolian ທີ່ວາງແຜນຕໍ່ຕ້ານລາວຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ - Aydinids, Germiyanids, Menteshe ແລະ Teke - ໄດ້ຖືກຍຶດເອົາແລະຈາກນັ້ນກໍ່ກາຍເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງ Ottoman Sultanate.ຫຼັງຈາກນັ້ນ Murad II ໄດ້ປະກາດສົງຄາມກັບ ສາທາລະນະລັດ Venice , Karamanid Emirates, Serbia ແລະ Hungary .The Karamanids ຖືກ defeated ໃນ 1428 ແລະ Venice ຖອນຕົວໃນ 1432 ຫຼັງຈາກການ defeat ຢູ່ທີ່ Siege ທີສອງຂອງ Thessalonica ໃນປີ 1430. ໃນປີ 1430 Murad ໄດ້ຍຶດເອົາອານາເຂດທີ່ກວ້າງຂວາງໃນເຂດ Balkans ແລະປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນການຍຶດເອົາ Serbia ໃນປີ 1439. ໃນ 1441 Empire Roman ແລະ Poland ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມ. ພັນ​ທະ​ມິດ Serbian-Hungarian.Murad II ໄດ້ຊະນະຮົບຂອງ Varna ໃນ 1444 ຕໍ່ John Hunyadi.Murad II ໄດ້ສະລະບັນລັງຂອງລາວໃນປີ 1444 ໃຫ້ກັບລູກຊາຍຂອງລາວ Mehmed II , ແຕ່ການປະຕິວັດ Janissary [4] ໃນ Empire ໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ລາວກັບຄືນ.ໃນ​ປີ 1448 ລາວ​ໄດ້​ເອົາ​ຊະ​ນະ​ກອງ​ປະ​ຊຸມ​ຄຣິ​ສ​ຕຽນ​ໃນ​ການ​ຮົບ​ຄັ້ງ​ທີ​ສອງ​ຂອງ Kosovo​.[5​] ໃນ​ເວ​ລາ​ທີ່​ທາງ​ຫນ້າ Balkan ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ​, Murad II ໄດ້​ຫັນ​ຕາ​ເວັນ​ອອກ​ເພື່ອ​ທໍາ​ລາຍ​ລູກ​ຊາຍ Timur​, Shah Rokh​, ແລະ emirates ຂອງ Karamanid ແລະ​Çorum​-Amasya​.ໃນ 1450 Murad II ໄດ້ນໍາພາກອງທັບຂອງລາວເຂົ້າໄປໃນ Albania ແລະບໍ່ປະສົບຜົນສໍາເລັດໄດ້ປິດລ້ອມ Castle of Kruje ໃນຄວາມພະຍາຍາມເພື່ອທໍາລາຍການຕໍ່ຕ້ານທີ່ນໍາພາໂດຍ Skanderbeg.ໃນລະດູຫນາວຂອງ 1450-1451, Murad II ໄດ້ລົ້ມປ່ວຍ, ແລະເສຍຊີວິດໃນ Edirne.ລາວໄດ້ຖືກສືບທອດໂດຍລູກຊາຍຂອງລາວ Mehmed II (1451-1481).
▲
●
Play button
1451 Jan 1 - 1481

ການພິຊິດຂອງ Mehmed

İstanbul, Türkiye
ໃນ​ລະ​ຫວ່າງ Mehmed II ການ​ປົກ​ຄອງ​ຄັ້ງ​ທໍາ​ອິດ​ຂອງ Conqueror ​, ລາວ​ໄດ້​ເອົາ​ຊະ​ນະ crusade ທີ່​ນໍາ​ພາ​ໂດຍ John Hunyadi ຫຼັງ​ຈາກ incurions ຮັງ​ກາ​ຣີ ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ປະ​ເທດ​ຂອງ​ຕົນ breaking ເງື່ອນ​ໄຂ​ຂອງ​ສັນ​ຕິ​ພາບ​ຂອງ Szeged​.ເມື່ອ Mehmed II ໄດ້ຂຶ້ນຄອງບັນລັງອີກເທື່ອຫນຶ່ງໃນປີ 1451, ລາວໄດ້ເສີມສ້າງກອງທັບເຮືອ Ottoman ແລະກຽມພ້ອມທີ່ຈະໂຈມຕີ Constantinople.ເມື່ອອາຍຸ 21 ປີ, ລາວ ໄດ້ເອົາຊະນະ Constantinople ແລະໄດ້ສິ້ນສຸດລົງເຖິງອານາຈັກ Byzantine.ຫຼັງຈາກການເອົາຊະນະ, Mehmed ໄດ້ອ້າງເອົາຊື່ຂອງ Caesar ຂອງ Empire Roman, ໂດຍອີງໃສ່ຄວາມຈິງທີ່ວ່າ Constantinople ໄດ້ເປັນທີ່ນັ່ງແລະນະຄອນຫຼວງຂອງ Empire Roman ຕາເວັນອອກທີ່ມີຊີວິດຢູ່ນັບຕັ້ງແຕ່ການອຸທິດຕົນໃນປີ 330 CE ໂດຍ Emperor Constantine I. Mehmed II ໄດ້ເບິ່ງລັດ Ottoman ເປັນ. ການສືບຕໍ່ຂອງ Empire Roman ສໍາລັບສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງຊີວິດຂອງລາວ, ເຫັນວ່າຕົນເອງ "ສືບຕໍ່" Empire ແທນທີ່ຈະ "ປ່ຽນ" ມັນ.Mehmed ສືບຕໍ່ການເອົາຊະນະຂອງຕົນໃນ Anatolia ດ້ວຍການລວມຕົວຂອງຕົນແລະໃນເອີຣົບຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ຈົນເຖິງຕາເວັນຕົກຂອງ Bosnia.ຢູ່ເຮືອນລາວໄດ້ປະຕິຮູບທາງດ້ານການເມືອງແລະສັງຄົມຫຼາຍຢ່າງ, ຊຸກຍູ້ສິລະປະແລະວິທະຍາສາດ, ແລະໃນຕອນທ້າຍຂອງການປົກຄອງຂອງລາວ, ໂຄງການກໍ່ສ້າງຄືນໃຫມ່ຂອງລາວໄດ້ປ່ຽນ Constantinople ໃຫ້ເປັນນະຄອນຫຼວງທີ່ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ.ລາວໄດ້ຖືກພິຈາລະນາເປັນວິລະຊົນໃນປະເທດຕຸລະກີທີ່ທັນສະໄຫມແລະບາງສ່ວນຂອງໂລກມຸດສະລິມທີ່ກວ້າງຂວາງ.ໃນບັນດາສິ່ງອື່ນໆ, ເມືອງ Fatih ຂອງ Istanbul, ຂົວ Fatih Sultan Mehmet ແລະວັດ Fatih ແມ່ນຕັ້ງຊື່ຕາມລາວ.
▲
●
1453 - 1566
ອາຍຸຄລາສສິກornament
ພະລາຊະວັງ Topkapi
ຮູບແຕ້ມຂອງ Sultan Selim III ຖືຜູ້ຊົມຢູ່ທາງຫນ້າຂອງປະຕູຮົ້ວຂອງ Felicity. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1459 Jan 1

ພະລາຊະວັງ Topkapi

Cankurtaran, Topkapı Palace, F
ຫຼັງຈາກ Sultan Mehmed II ເອົາຊະນະ Constantinople ໃນປີ 1453, ພະລາຊະວັງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງ Constantinople ສ່ວນໃຫຍ່ຖືກທໍາລາຍ.ສານ Ottoman ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນເບື້ອງຕົ້ນໃນ Old Palace (Eski Saray), ໃນມື້ນີ້ສະຖານທີ່ຂອງມະຫາວິທະຍາໄລ Istanbul ໃນ Beyazit Square.Mehmed II ໄດ້ສັ່ງໃຫ້ການກໍ່ສ້າງພະລາຊະວັງ Topkapı ເລີ່ມຕົ້ນໃນປີ 1459. ອີງຕາມບັນຊີຂອງນັກປະຫວັດສາດຍຸກສະໄຫມ Critobulus ຂອງ Imbros the sultan "ໄດ້ດູແລເພື່ອເອີ້ນຄົນງານທີ່ດີທີ່ສຸດຈາກທົ່ວທຸກແຫ່ງ - ຊ່າງປັ້ນດິນເຜົາແລະຊ່າງຕັດຫີນແລະຊ່າງໄມ້ ... ສໍາລັບລາວກໍ່ສ້າງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່. ຫໍ​ທີ່​ມີ​ຄ່າ​ຄວນ​ຈະ​ໄດ້​ເຫັນ​ແລະ​ຄວນ​ໃນ​ທຸກ​ດ້ານ​ທີ່​ດີ​ທີ່​ສຸດ​ແລະ​ດີ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ອະ​ດີດ.”
▲
●
ການລຸກຂຶ້ນຂອງກອງທັບເຮືອ Ottoman
ການລຸກຂຶ້ນຂອງກອງທັບເຮືອ Empire Ottoman. ©HistoryMaps
1463 Jan 1 - 1479 Jan 25

ການລຸກຂຶ້ນຂອງກອງທັບເຮືອ Ottoman

Peloponnese, Greece
ສົງຄາມ Ottoman-Venetian ຄັ້ງທໍາອິດ ໄດ້ຖືກສູ້ກັນລະຫວ່າງ ສາທາລະນະລັດ Venice ກັບພັນທະມິດແລະ Ottoman Empire ຈາກ 1463 ຫາ 1479. ໄດ້ຕໍ່ສູ້ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກການຍຶດຄອງຂອງ Constantinople ແລະສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງຈັກກະພັດ Byzantine ໂດຍ Ottoman, ມັນເຮັດໃຫ້ມີການສູນເສຍຫຼາຍໆຄົນ. ການຖືຄອງ Venetian ໃນ Albania ແລະ Greece, ສໍາຄັນທີ່ສຸດແມ່ນເກາະ Negroponte (Euboea), ເຊິ່ງເຄີຍເປັນການປົກປ້ອງ Venetian ສໍາລັບສັດຕະວັດແລ້ວ.ສົງຄາມຍັງໄດ້ເຫັນການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງໄວວາຂອງກອງທັບເຮືອ Ottoman, ເຊິ່ງສາມາດທ້າທາຍຊາວ Venetians ແລະ Knights Hospitaller ສໍາລັບຄວາມສູງສຸດໃນທະເລ Aegean.ໃນຊຸມປີປິດຂອງສົງຄາມ, ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ສາທາລະນະລັດສາມາດຟື້ນຕົວການສູນເສຍຂອງຕົນໂດຍການໄດ້ຮັບ de facto ຂອງ Crusader ອານາຈັກຂອງ Cyprus.
▲
●
Play button
1481 Jan 1 - 1512

Ottoman ລວມ

İstanbul, Türkiye
Bayezid II ໄດ້ຂຶ້ນຄອງບັນລັງ Ottoman ໃນປີ 1481. ເຊັ່ນດຽວກັນກັບພໍ່ຂອງລາວ, Bayezid II ເປັນຜູ້ອຸປະຖໍາຂອງວັດທະນະທໍາຕາເວັນຕົກແລະຕາເວັນອອກ.ບໍ່ເຫມືອນກັບ sultans ອື່ນໆຈໍານວນຫຼາຍ, ລາວໄດ້ເຮັດວຽກຫນັກເພື່ອຮັບປະກັນການດໍາເນີນການເມືອງພາຍໃນປະເທດທີ່ລຽບງ່າຍ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ລາວໄດ້ຮັບລາງວັນ "ຄົນທ່ຽງທໍາ".ຕະຫຼອດການປົກຄອງຂອງລາວ, Bayezid II ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນຂະບວນການຈໍານວນຫລາຍເພື່ອເອົາຊະນະການຄອບຄອງຂອງ Venetian ໃນ Morea, ກໍານົດພາກພື້ນນີ້ເປັນກຸນແຈສໍາຄັນຂອງກໍາລັງທະຫານເຮືອ Ottoman ໃນອະນາຄົດໃນພາກຕາເວັນອອກ Mediterranean.ໃນ​ປີ 1497, ລາວ​ໄດ້​ໄປ​ເຮັດ​ສົງຄາມ​ກັບ ​ໂປ​ແລນ ​ແລະ​ໄດ້​ເອົາ​ຊະນະ​ກອງທັບ​ໂປ​ແລນ​ທີ່​ເຂັ້ມ​ແຂງ 80,000 ຄົນ​ໃນ​ລະຫວ່າງ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຂອງ Moldavian.ສຸດທ້າຍຂອງສົງຄາມເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງໃນປີ 1501 ກັບ Bayezid II ໃນການຄວບຄຸມຂອງ Peloponnese ທັງຫມົດ.ການກະບົດໃນພາກຕາເວັນອອກ, ເຊັ່ນວ່າຂອງ Qizilbash, plagued ຫຼາຍຂອງການປົກຄອງຂອງ Bayezid II ແລະມັກຈະໄດ້ຮັບການສະຫນັບສະຫນູນໂດຍ shah ຂອງ Persia , Ismail I, ຜູ້ທີ່ກະຕືລືລົ້ນທີ່ຈະສົ່ງເສີມ Shi'ism ເພື່ອທໍາລາຍສິດອໍານາດຂອງລັດ Ottoman.ອໍານາດການປົກຄອງ Ottoman ໃນ Anatolia ໄດ້ຖືກຂົ່ມຂູ່ຢ່າງຈິງຈັງໃນລະຫວ່າງໄລຍະເວລານີ້ແລະໃນຈຸດຫນຶ່ງຂອງ Vizier Bayezid II, Hadım Ali Pasha, ຖືກຂ້າຕາຍໃນການສູ້ຮົບຕ້ານການກະບົດ Şahkulu.ໃນລະຫວ່າງປີສຸດທ້າຍຂອງ Bayezid II, ໃນວັນທີ 14 ກັນຍາ 1509, Constantinople ໄດ້ຖືກທໍາລາຍໂດຍແຜ່ນດິນໄຫວ, ແລະການສູ້ຮົບຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໄດ້ພັດທະນາລະຫວ່າງລູກຊາຍຂອງລາວ Selim ແລະ Ahmet.Selim ກັບຄືນມາຈາກ Crimea ແລະ, ໄດ້ຮັບການສະຫນັບສະຫນູນຈາກ Janissaries, defeated ແລະຂ້າ Ahmed.ຫຼັງຈາກນັ້ນ Bayezid II ໄດ້ສະລະບັນລັງໃນວັນທີ 25 ເດືອນເມສາປີ 1512 ແລະໄດ້ອອກເດີນທາງໄປບໍານານໃນເມືອງ Demotika ຂອງລາວ, ແຕ່ລາວໄດ້ເສຍຊີວິດຕາມທາງແລະຖືກຝັງຢູ່ຂ້າງໂບດ Bayezid, ໃນ Constantinople.
▲
●
Play button
1492 Jul 1

ການເຂົ້າເມືອງຂອງຊາວຢິວ ແລະຊາວມຸດສະລິມ

Spain
ໃນເດືອນກໍລະກົດ 1492, ລັດໃຫມ່ຂອງສະເປນ ໄດ້ຂັບໄລ່ປະຊາກອນຊາວຢິວແລະຊາວມຸດສະລິມຂອງຕົນເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງການ Inquisition ແອສປາໂຍນ.Bayezid II ໄດ້ສົ່ງກອງທັບເຮືອ Ottoman ພາຍໃຕ້ການບັນຊາຂອງນາຍພົນເຮືອເອກ Kemal Reis ໄປສະເປນໃນປີ 1492 ເພື່ອອົບພະຍົບພວກເຂົາໄປດິນແດນ Ottoman ຢ່າງປອດໄພ.ພະອົງ​ໄດ້​ສົ່ງ​ຄຳ​ປະກາດ​ໄປ​ທົ່ວ​ຈັກກະພັດ​ວ່າ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຕ້ອນຮັບ​ຊາວ​ອົບ​ພະຍົບ.[6] ພຣະອົງໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ຊາວອົບພະຍົບການອະນຸຍາດໃຫ້ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນ Ottoman Empire ແລະກາຍເປັນພົນລະເມືອງ Ottoman.ລາວໄດ້ເຍາະເຍີ້ຍການປະພຶດຂອງ Ferdinand II ຂອງ Aragon ແລະ Isabella I ຂອງ Castile ໃນການຂັບໄລ່ປະຊາຊົນທີ່ມີປະໂຫຍດຫຼາຍຕໍ່ວິຊາຂອງພວກເຂົາ."ເຈົ້າຈະເອີ້ນ Ferdinand ເປັນຜູ້ປົກຄອງທີ່ສະຫລາດ," ລາວເວົ້າກັບຜູ້ປົກຄອງຂອງລາວ, "ຜູ້ທີ່ທຸກຍາກໃນປະເທດຂອງຕົນເອງແລະສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງຂ້ອຍ!"[7]ຊາວມຸດສະລິມແລະຊາວຢິວຂອງ al-Andalus ໄດ້ປະກອບສ່ວນຫຼາຍເຂົ້າໃນການເພີ່ມກໍາລັງຂອງ Empire Ottoman ໂດຍການນໍາສະເຫນີແນວຄວາມຄິດ, ວິທີການແລະຝີມືໃຫມ່.ຫນັງສືພິມພິມຄັ້ງທໍາອິດໃນ Constantinople (ໃນປັດຈຸບັນ Istanbul) ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໂດຍຊາວຢິວ Sephardic ໃນ 1493. ມີລາຍງານວ່າພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງ Bayezid, ຊາວຢິວມີຄວາມສຸກໄລຍະເວລາຂອງວັດທະນະທໍາທີ່ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ, ໂດຍມີນັກວິຊາການເຊັ່ນ Talmudist ແລະນັກວິທະຍາສາດ Mordecai Comtino;ນັກດາລາສາດແລະນັກກະວີ Solomon ben Elijah Sharbiṭ ha-Zahab;Shabbethai ben Malkiel Cohen, ແລະ poet liturgical Menahem Tamar.
▲
●
ການພົວພັນ Ottoman-Mughal
ແຄມເປນເບື້ອງຕົ້ນຂອງ Babur ©Osprey Publishing
1507 Jan 1

ການພົວພັນ Ottoman-Mughal

New Delhi, Delhi, India
ຄວາມສໍາພັນໃນຕອນຕົ້ນຂອງ Mughal Emperor Babur ກັບ Ottoman ແມ່ນບໍ່ດີເພາະວ່າ Selim I ໄດ້ໃຫ້ Ubaydullah Khan ຄູ່ແຂ່ງຂອງ Babur ກັບ matchlocks ແລະປືນໃຫຍ່.[44] ໃນປີ 1507, ເມື່ອສັ່ງໃຫ້ຮັບເອົາ Selim I ເປັນ suzerain ທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງລາວ, Babur ປະຕິເສດແລະລວບລວມຜູ້ຮັບໃຊ້ Qizilbash ເພື່ອຕ້ານກັບກໍາລັງຂອງ Ubaydullah Khan ໃນລະຫວ່າງການສູ້ຮົບຂອງ Ghazdewan ໃນ 1512. ໃນ 1513, Selim ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຄືນດີກັບ Babur (ຄວາມຢ້ານກົວ. ວ່າລາວຈະເຂົ້າຮ່ວມ Safavids), ສົ່ງ Ustad Ali Quli ແລະ Mustafa Rumi, ແລະຈໍານວນຫຼາຍ Ottoman Turks, ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ Babur ໃນການ conquests ລາວ;ການ​ຊ່ວຍ​ເຫຼືອ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ນີ້​ໄດ້​ພິ​ສູດ​ວ່າ​ຈະ​ເປັນ​ພື້ນ​ຖານ​ຂອງ​ການ​ພົວ​ພັນ Mughal -Ottoman ໃນ​ອະ​ນາ​ຄົດ​.[44] ຈາກພວກເຂົາ, ລາວຍັງໄດ້ຮັບຮອງເອົາກົນລະຍຸດຂອງການໃຊ້ matchlocks ແລະ cannons ໃນພາກສະຫນາມ (ແທນທີ່ຈະພຽງແຕ່ຢູ່ໃນ sieges), ເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ລາວມີປະໂຫຍດທີ່ສໍາຄັນໃນປະເທດອິນເດຍ.[45] Babur ຫມາຍເຖິງວິທີການນີ້ເປັນ "ອຸປະກອນ Ottoman" ເນື່ອງຈາກການນໍາໃຊ້ທີ່ຜ່ານມາໂດຍ Ottoman ໃນລະຫວ່າງການຮົບຂອງ Chaldiran.
▲
●
Play button
1512 Jan 1 - 1520

Ottoman Caliphate

İstanbul, Türkiye
ເຖິງວ່າຈະມີເວລາພຽງແຕ່ແປດປີ, ການປົກຄອງຂອງ Selim ແມ່ນເປັນທີ່ຫນ້າສັງເກດສໍາລັບການຂະຫຍາຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງ Empire, ໂດຍສະເພາະແມ່ນການເອົາຊະນະຂອງລາວລະຫວ່າງ 1516 ແລະ 1517 ຂອງ Mamluk Sultanate ທັງຫມົດຂອງອີຢິບ , ເຊິ່ງລວມທັງ Levant, Hejaz, Tihamah ແລະອີຢິບທັງຫມົດ.ໃນມື້ກ່ອນການເສຍຊີວິດຂອງລາວໃນປີ 1520, Empire Ottoman ໄດ້ກວມເອົາປະມານ 3.4 ລ້ານກິໂລແມັດ 2 (1.3 ລ້ານຕາລາງໄມ), ເຊິ່ງເພີ່ມຂຶ້ນເຈັດສິບສ່ວນຮ້ອຍໃນລະຫວ່າງການປົກຄອງຂອງ Selim.[8]ການເອົາຊະນະ Selim ຂອງຫົວໃຈຕາເວັນອອກກາງຂອງໂລກມຸດສະລິມ, ແລະໂດຍສະເພາະການສົມມຸດຕິຖານຂອງລາວກ່ຽວກັບບົດບາດຂອງຜູ້ປົກຄອງເສັ້ນທາງການເດີນທາງໄປ Mecca ແລະ Medina, ໄດ້ສ້າງຕັ້ງ Empire Ottoman ເປັນລັດ Muslim ກ່ອນ.ໄຊຊະນະຂອງລາວໄດ້ຫັນປ່ຽນຈຸດສູນກາງທາງພູມສາດ ແລະວັດທະນະທຳຂອງຈັກກະພັດອອກໄປຈາກ Balkans ແລະໄປສູ່ຕາເວັນອອກກາງ.ໃນສະຕະວັດທີ 18, ການເອົາຊະນະຂອງ Selim ຂອງ Mamluk Sultanate ໄດ້ກາຍເປັນເລື່ອງ romantic ເປັນເວລາທີ່ Ottoman ໄດ້ຍຶດເອົາການນໍາພາຂອງສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງໂລກມຸດສະລິມ, ແລະດັ່ງນັ້ນ Selim ໄດ້ຖືກຈື່ຈໍາວ່າເປັນ Ottoman Caliph ທໍາອິດທີ່ຖືກຕ້ອງຕາມກົດຫມາຍ, ເຖິງແມ່ນວ່າເລື່ອງຂອງເຈົ້າຫນ້າທີ່. ການໂອນຫ້ອງການ caliphal ຈາກລາຊະວົງ Mamluk Abbasid ໄປສູ່ Ottoman ແມ່ນການປະດິດສ້າງຕໍ່ມາ.
▲
●
Play button
1514 Aug 23

ການເລີ່ມຕົ້ນຂອງຄວາມຂັດແຍ້ງກັບ Safavid Persia

Çaldıran, Beyazıt, Çaldıran/Va
ຂໍ້ຂັດແຍ່ງ Ottoman- Safavid ໃນເບື້ອງຕົ້ນໄດ້ສິ້ນສຸດລົງໃນການສູ້ຮົບຂອງ Chaldiran ໃນປີ 1514, ແລະຕິດຕາມມາດ້ວຍການປະເຊີນຫນ້າກັບຊາຍແດນຫຼາຍສະຕະວັດ.ຮົບຂອງ Chaldiran ສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍໄຊຊະນະທີ່ຕັດສິນສໍາລັບ Empire Ottoman ໃນໄລຍະ Empire Safavid.ຍ້ອນ​ເຫດ​ນັ້ນ, ​ໂອ​ຕຼິກ​ໄດ້​ຍຶດ​ເອົາ​ພາກ​ຕາ​ເວັນ​ອອກ Anatolia ​ແລະ ພາກ​ເໜືອ ​ຂອງ​ອີຣັກ ຈາກ Safavid Iran .ມັນເປັນເຄື່ອງຫມາຍການຂະຫຍາຍ Ottoman ທໍາອິດເຂົ້າໄປໃນພາກຕາເວັນອອກ Anatolia (ຕາເວັນຕົກ Armenia ), ແລະການຢຸດເຊົາການຂະຫຍາຍ Safavid ໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກ.[20] ການສູ້ຮົບ Chaldiran ແມ່ນພຽງແຕ່ການເລີ່ມຕົ້ນຂອງ 41 ປີຂອງສົງຄາມທໍາລາຍ, ເຊິ່ງພຽງແຕ່ສິ້ນສຸດລົງໃນ 1555 ກັບສົນທິສັນຍາ Amasya.ເຖິງແມ່ນວ່າ Mesopotamia ແລະພາກຕາເວັນອອກ Anatolia (ອາເມເນຍຕາເວັນຕົກ) ໃນທີ່ສຸດໄດ້ຖືກຍຶດຄືນໂດຍ Safavids ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງ Shah Abbas ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ (r. 1588-1629), ພວກເຂົາເຈົ້າຈະຖືກມອບໃຫ້ Ottoman ຢ່າງຖາວອນໂດຍສົນທິສັນຍາ Zuhab 1639.ຢູ່ທີ່ເມືອງ Chaddiran, Ottoman ມີກອງທັບທີ່ໃຫຍ່ກວ່າ, ມີອຸປະກອນທີ່ດີຂຶ້ນເປັນຈໍານວນ 60,000 ຫາ 100,000 ເຊັ່ນດຽວກັນກັບປືນໃຫຍ່ຫຼາຍຊິ້ນ, ໃນຂະນະທີ່ກອງທັບ Safavid ມີຈໍານວນປະມານ 40,000 ຫາ 80,000 ແລະບໍ່ມີປືນໃຫຍ່ຢູ່ໃນການກໍາຈັດຂອງມັນ.Ismail I, ຜູ້ນໍາຂອງ Safavids, ໄດ້ຮັບບາດເຈັບແລະເກືອບຖືກຈັບໃນລະຫວ່າງການສູ້ຮົບ.ພັນລະຍາຂອງລາວໄດ້ຖືກຈັບໂດຍຜູ້ນໍາ Ottoman Selim I, ຢ່າງຫນ້ອຍຫນຶ່ງໄດ້ແຕ່ງງານກັບຫນຶ່ງຂອງລັດ Selim.Ismail ໄດ້ອອກກິນເບັ້ຍບໍານານຢູ່ໃນພະລາຊະວັງຂອງລາວແລະຖອນຕົວອອກຈາກການບໍລິຫານຂອງລັດຖະບານຫລັງຈາກຄວາມພ່າຍແພ້ນີ້ແລະບໍ່ເຄີຍເຂົ້າຮ່ວມໃນຂະບວນການທາງທະຫານອີກເທື່ອຫນຶ່ງ.ຫຼັງຈາກໄຊຊະນະຂອງພວກເຂົາ, ກໍາລັງ Ottoman ໄດ້ຍ່າງເຂົ້າໄປໃນ Persia , ໄລຍະສັ້ນໆ, ຍຶດຄອງນະຄອນຫຼວງ Safavid, Tabriz, ແລະການລັກລອບເອົາຄັງເງິນຂອງຈັກກະພັດເປີເຊຍຢ່າງລະອຽດ.ການສູ້ຮົບແມ່ນຫນຶ່ງໃນຄວາມສໍາຄັນທາງປະຫວັດສາດເນື່ອງຈາກວ່າມັນບໍ່ພຽງແຕ່ປະຕິເສດຄວາມຄິດທີ່ວ່າ Murshid ຂອງ Shia-Qizilbash ແມ່ນ infallible, ແຕ່ຍັງເຮັດໃຫ້ຫົວຫນ້າຊາວເຄີດຢືນຢັນສິດອໍານາດຂອງພວກເຂົາແລະປ່ຽນຄວາມຈົງຮັກພັກດີຂອງພວກເຂົາຈາກ Safavids ກັບ Ottoman.
▲
●
Play button
1516 Jan 1 - 1517 Jan 22

ການເອົາຊະນະ Mamluk ປະເທດເອຢິບ

Egypt
ສົງຄາມ Ottoman-Mamluk ຂອງ 1516-1517 ແມ່ນຄວາມຂັດແຍ້ງໃຫຍ່ທີສອງລະຫວ່າງ Mamluk Sultanate ແລະ EmpireOttoman , ເຊິ່ງນໍາໄປສູ່ການລົ້ມລົງຂອງ Mamluk Sultanate ແລະການລວມເອົາ Levant, Egypt, ແລະ Hejaz ເປັນແຂວງຂອງ. ອານາຈັກ Ottoman.[26] ສົງຄາມໄດ້ຫັນປ່ຽນຈັກກະພັດ Ottoman ຈາກອານາຈັກຢູ່ໃນຂອບຂອງໂລກອິດສະລາມ, ສ່ວນໃຫຍ່ຕັ້ງຢູ່ໃນ Anatolia ແລະ Balkans, ເປັນອານາຈັກຂະຫນາດໃຫຍ່ທີ່ກວມເອົາດິນແດນພື້ນເມືອງຂອງອິດສະລາມ, ລວມທັງເມືອງ Mecca, Cairo, Damascus. , ແລະ Aleppo.ເຖິງວ່າຈະມີການຂະຫຍາຍຕົວນີ້, ບ່ອນນັ່ງຂອງອໍານາດທາງດ້ານການເມືອງຂອງຈັກກະພັດຍັງຄົງຢູ່ໃນ Constantinople.[27]ການພົວພັນລະຫວ່າງ Ottoman ແລະ Mamluks ໄດ້ເປັນສັດຕູກັນນັບຕັ້ງແຕ່ ການຕົກຂອງ Constantinople ກັບ Ottoman ໃນ 1453;ລັດທັງສອງໄດ້ຕໍ່ສູ້ເພື່ອການຄວບຄຸມການຄ້າເຄື່ອງເທດ, ແລະ Ottoman ປາດຖະຫນາທີ່ຈະຄວບຄຸມເມືອງສັກສິດຂອງອິດສະລາມໃນທີ່ສຸດ.[28] ການຂັດແຍ້ງກ່ອນຫນ້ານີ້, ເຊິ່ງໃຊ້ເວລາຈາກ 1485 ຫາ 1491, ໄດ້ນໍາໄປສູ່ການຢຸດຊະງັກ.ໃນປີ 1516, ຊາວ Ottoman ປາດສະຈາກຄວາມກັງວົນອື່ນໆ - Sultan Selim I ໄດ້ຊະນະ ຊາວເປີເຊຍ Safavid ໃນຮົບ Chaldiran ໃນປີ 1514 - ແລະໄດ້ຫັນອໍານາດຢ່າງເຕັມທີ່ຂອງພວກເຂົາຕໍ່ກັບ Mamluks, ຜູ້ທີ່ປົກຄອງໃນຊີເຣຍແລະອີຢິບ, ເພື່ອສໍາເລັດການເອົາຊະນະ Ottoman. ຕາເວັນອອກກາງ.ທັງ Ottoman ແລະ Mamluks ໄດ້ລວບລວມທະຫານ 60,000 ຄົນ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ມີພຽງແຕ່ທະຫານ Mamluk 15,000 ຄົນເທົ່ານັ້ນທີ່ໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມເປັນນັກຮົບ, ສ່ວນທີ່ເຫຼືອແມ່ນເປັນທະຫານທີ່ບໍ່ຮູ້ວິທີການຍິງປືນໃຫຍ່.ດ້ວຍເຫດນີ້, ຊາວມາມລັກ ສ່ວນໃຫຍ່ຈຶ່ງຫຼົບໜີ, ຫຼີກລ່ຽງແຖວໜ້າ, ແລະແມ່ນແຕ່ຂ້າຕົວຕາຍ.ນອກຈາກນັ້ນ, ດັ່ງທີ່ເຄີຍເກີດຂຶ້ນກັບ Safavids ໃນຮົບຂອງ Chaldiran, ການລະເບີດຂອງປືນໃຫຍ່ Ottoman ແລະປືນເຮັດໃຫ້ມ້າ Mamluk ທີ່ແລ່ນຢ່າງບໍ່ສາມາດຄວບຄຸມໄດ້ໃນທຸກທິດທາງ.ການເອົາຊະນະຈັກກະພັດ Mamluk ຍັງໄດ້ເປີດອານາເຂດຂອງອາຟຣິກາໃຫ້ແກ່ Ottoman.ໃນລະຫວ່າງສະຕະວັດທີ 16, ອໍານາດ Ottoman ໄດ້ຂະຫຍາຍອອກໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກຂອງ Cairo, ຕາມແຄມຝັ່ງທະເລຂອງພາກເຫນືອຂອງອາຟຣິກາ.corsair Hayreddin Barbarossa ໄດ້ສ້າງຕັ້ງຖານທັບຢູ່ໃນ Algeria, ແລະຕໍ່ມາໄດ້ສໍາເລັດການພິຊິດຂອງ Tunis ໃນ 1534. [27] ການ conquest ຂອງ Mamluks ແມ່ນບໍລິສັດການທະຫານທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດທີ່ Ottoman Sultan ເຄີຍພະຍາຍາມ.ນອກຈາກນັ້ນ, ການຍຶດຄອງໄດ້ເຮັດໃຫ້ Ottoman ຄວບຄຸມສອງເມືອງທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກໃນເວລານັ້ນ - Constantinople ແລະ Cairo.ການ​ຍຶດຄອງ​ເອຢິບ​ໄດ້​ພິສູດ​ໃຫ້​ເຫັນ​ຜົນ​ກຳ​ໄລ​ທີ່​ສຸດ​ສຳລັບ​ຈັກກະພັດ​ຍ້ອນ​ວ່າ​ຕົນ​ໄດ້​ຜະລິດ​ລາຍ​ຮັບ​ຈາກ​ພາສີ​ຫຼາຍ​ກວ່າ​ອານາ​ເຂດ Ottoman ອື່ນໆ​ແລະ​ໄດ້​ສະໜອງ​ອາຫານ​ປະມານ 25% ຂອງ​ອາຫານ​ທັງ​ໝົດ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, Mecca ແລະ Medina ແມ່ນສໍາຄັນທີ່ສຸດຂອງເມືອງທັງຫມົດທີ່ໄດ້ຮັບໄຊຊະນະນັບຕັ້ງແຕ່ມັນເຮັດໃຫ້ Selim ແລະລູກຫລານຂອງລາວເປັນ Caliphs ຂອງໂລກມຸດສະລິມທັງຫມົດຈົນເຖິງຕົ້ນສະຕະວັດທີ 20.ຫຼັງຈາກການຈັບຕົວຂອງລາວໃນກຸງໄຄໂຣ, Caliph Al-Mutawakkil III ໄດ້ຖືກນໍາໄປ Constantinople, ບ່ອນທີ່ໃນທີ່ສຸດລາວໄດ້ມອບຫ້ອງການຂອງລາວເປັນ caliph ໃຫ້ກັບຜູ້ສືບທອດຂອງ Selim, Suleiman the Magnificent.ນີ້ໄດ້ສ້າງຕັ້ງ Ottoman Caliphate, ໂດຍມີ sultan ເປັນຫົວຫນ້າ, ດັ່ງນັ້ນການໂອນອໍານາດທາງສາສະຫນາຈາກ Cairo ກັບ throne Ottoman.
▲
●
Play button
1520 Jan 1 - 1566

ການປົກຄອງຂອງທະເລ

Mediterranean Sea
Suleiman the Magnificent ທໍາອິດໄດ້ທໍາລາຍການກະບົດທີ່ນໍາພາໂດຍຜູ້ປົກຄອງ Ottoman ທີ່ແຕ່ງຕັ້ງໃນ Damascus.ຮອດເດືອນສິງຫາ, 1521, Suleiman ໄດ້ຍຶດເອົາເມືອງ Belgrade, ເຊິ່ງໃນເວລານັ້ນຢູ່ພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມ ຂອງຮັງກາຣີ .ໃນປີ 1522, Suleiman ໄດ້ຍຶດ Rhodes.ໃນວັນທີ 29 ສິງຫາ, 1526, Suleiman ໄດ້ເອົາຊະນະ Louis II ຂອງ Hungary ໃນຮົບ Mohács.ໃນ​ປີ 1541 Suleiman ໄດ້​ເຂົ້າ​ຍຶດ​ເອົາ​ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ຂອງ​ຮົງ​ກາ​ຣີ​ໃນ​ຍຸກ​ປະ​ຈຸ​ບັນ, ທີ່​ຮູ້​ຈັກ​ໃນ​ຊື່​ວ່າ Great Alföld, ແລະ​ໄດ້​ຕິດ​ຕັ້ງ​ຄອບ​ຄົວ​ຂອງ Zápolya ເປັນ​ຜູ້​ປົກ​ຄອງ​ຂອງ​ອໍາ​ນວຍ​ການ​ອິດ​ສະ​ລະ​ຂອງ Transylvania , ລັດ vassal ຂອງ Empire ໄດ້.ໃນຂະນະທີ່ອ້າງເອົາອານາຈັກທັງຫມົດ, Ferdinand I ຂອງອອສເຕີຍໄດ້ປົກຄອງອັນທີ່ເອີ້ນວ່າ "Royal Hungary" (ປະຈຸບັນ Slovakia, North-Western Hungary ແລະຕາເວັນຕົກ Croatia), ອານາເຂດທີ່ກໍານົດຊົ່ວຄາວຊາຍແດນລະຫວ່າງ Habsburgs ແລະ Ottoman.ຈັກກະພັດ Shi'ite Safavid ປົກຄອງ ເປີເຊຍ ແລະ ອີຣັກ ສະໄໝໃໝ່.Suleiman ດໍາເນີນການສາມຂະບວນການຕໍ່ຕ້ານ Safavids.ໃນຄັ້ງທໍາອິດ, ນະຄອນທີ່ສໍາຄັນທາງປະຫວັດສາດຂອງ Baghdad ໄດ້ຕົກຢູ່ໃນກໍາລັງຂອງ Suleiman ໃນປີ 1534. ຂະບວນການທີສອງ, 1548-1549, ໄດ້ຜົນໃຫ້ Ottoman ເພີ່ມຂຶ້ນຊົ່ວຄາວໃນ Tabriz ແລະ Azerbaijan, ການປະກົດຕົວທີ່ຍືນຍົງໃນແຂວງ Van, ແລະບາງ fort ໃນຈໍເຈຍ.ຂະບວນການທີສາມ (1554-55) ແມ່ນການຕອບສະຫນອງຕໍ່ການໂຈມຕີ Safavid ທີ່ມີຄ່າໃຊ້ຈ່າຍເຂົ້າໄປໃນແຂວງ Van ແລະ Erzurum ໃນພາກຕາເວັນອອກ Anatolia ໃນ 1550-52.ກອງທັບ Ottoman ຍຶດ Yerevan, Karabakh ແລະ Nakhjuwan ແລະທໍາລາຍພະລາຊະວັງ, ເຮືອນວິນລາແລະສວນ.ເຖິງແມ່ນວ່າ Sulieman ຂົ່ມຂູ່ Ardabil, ສະຖານະການທາງທະຫານທີ່ມີຄວາມຈໍາເປັນໃນທ້າຍຂອງລະດູການ campaign 1554.Tahmasp ໄດ້ສົ່ງເອກອັກຄະລັດຖະທູດໄປເຂດລະດູຫນາວຂອງ Suleiman ໃນ Erzurum ໃນເດືອນກັນຍາ 1554 ເພື່ອຟ້ອງຮ້ອງສັນຕິພາບ.ໂດຍໄດ້ຮັບອິດທິພົນຢ່າງຫນ້ອຍໃນບາງສ່ວນໂດຍຕໍາແຫນ່ງທາງທະຫານຂອງ Empire Ottoman ກ່ຽວກັບຮັງກາຣີ, Sulieman ໄດ້ຕົກລົງກັບເງື່ອນໄຂຊົ່ວຄາວ.ສັນ​ຕິ​ພາບ​ຢ່າງ​ເປັນ​ທາງ​ການ​ຂອງ Amasya ໄດ້​ລົງ​ນາມ​ໃນ​ເດືອນ​ມິ​ຖຸ​ນາ​ຕໍ່​ໄປ​ນີ້​ແມ່ນ​ການ​ຮັບ​ຮູ້​ທາງ​ການ​ການ​ທູດ​ຄັ້ງ​ທໍາ​ອິດ​ຂອງ​ຈັກ​ກະ​ວານ Safavid ໂດຍ Ottoman ໄດ້.ພາຍໃຕ້ສັນຕິພາບ, Ottoman ໄດ້ຕົກລົງທີ່ຈະຟື້ນຟູ Yerevan, Karabakh ແລະ Nakhjuwan ໃຫ້ກັບ Safavids ແລະໃນທາງກັບກັນ, ຈະຮັກສາອີຣັກແລະພາກຕາເວັນອອກ Anatolia.Suleiman ໄດ້ຕົກລົງທີ່ຈະອະນຸຍາດໃຫ້ນັກເດີນທາງ Safavid Shi'a ໄປ pilgrimages ໄປ Mecca ແລະ Medina ເຊັ່ນດຽວກັນກັບ toms ຂອງ imams ໃນອີຣັກແລະ Arabia ໃນເງື່ອນໄຂທີ່ shah ຍົກເລີກ taburru, ການສາບແຊ່ງຂອງສາມ Rashidun caliphs ທໍາອິດ.ສັນ​ຕິ​ພາບ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ການ​ປະ​ທະ​ກັນ​ລະ​ຫວ່າງ​ຈັກ​ກະ​ພັດ​ສອງ​ປະ​ເທດ​ເປັນ​ເວ​ລາ 20 ປີ.ດິນແດນອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງອາຟຣິກກາເໜືອຈົນເຖິງພາກຕາເວັນຕົກຂອງແອລຈີເລຍໄດ້ຖືກຍຶດເອົາ.ລັດ Barbary ຂອງ Tripolitania, Tunisia ແລະ Algeria ກາຍເປັນແຂວງຂອງ Empire.ການລະເມີດລິຂະສິດໄດ້ດໍາເນີນຕໍ່ໄປໂດຍໂຈນສະຫລັດ Barbary ຂອງອາຟຣິກາເຫນືອຍັງຄົງເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງສົງຄາມຕໍ່ຕ້ານແອດສະປາຍ, ແລະການຂະຫຍາຍ Ottoman ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບການຄອບຄອງຂອງກອງທັບເຮືອໃນໄລຍະເວລາສັ້ນໆໃນທະເລເມດິເຕີເລນຽນ.ກອງທັບເຮືອ Ottoman ຍັງໄດ້ຄວບຄຸມທະເລແດງ, ແລະຍຶດຄອງອ່າວເປີເຊຍຈົນກ່ວາ 1554, ໃນເວລາທີ່ເຮືອຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖືກ defeated ໂດຍກອງທັບເຮືອຂອງ Empire ປອກຕຸຍການ ໃນຮົບຂອງອ່າວ Oman ໄດ້.ຊາວປອກຕຸຍການຈະສືບຕໍ່ແຂ່ງຂັນກັບກໍາລັງຂອງ Suleiman ເພື່ອຄວບຄຸມ Aden.ໃນປີ 1533 Khair ad Din ຮູ້ຈັກກັບຊາວເອີຣົບໃນນາມ Barbarossa, ໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງເປັນນາຍພົນເຮືອເອກຂອງກອງທັບເຮືອ Ottoman ຜູ້ທີ່ກໍາລັງຕໍ່ສູ້ກອງທັບເຮືອແອສປາໂຍນ ຢ່າງຫ້າວຫັນ.ໃນປີ 1535 ຈັກກະພັດ Habsburg Holy Roman, Charles V (Charles I of Spain) ໄດ້ຮັບໄຊຊະນະອັນສໍາຄັນຕໍ່ພວກ Ottoman ຢູ່ Tunis, ແຕ່ໃນປີ 1536 ກະສັດ Francis I ຂອງ ຝຣັ່ງ ໄດ້ຜູກມັດກັບ Suleiman ຕໍ່ Charles.ໃນປີ 1538, ເຮືອຂອງ Charles V ໄດ້ຖືກພ່າຍແພ້ໃນຮົບ Preveza ໂດຍ Khair ad Din, ຮັບປະກັນທະເລເມດິເຕີເລນຽນຕາເວັນອອກສໍາລັບ Turks ເປັນເວລາ 33 ປີ.Francis ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຂໍ​ຄວາມ​ຊ່ວຍ​ເຫຼືອ​ຈາກ Suleiman​, ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​ໄດ້​ສົ່ງ​ເຮືອ​ບິນ​ໂດຍ Khair ad Din ຜູ້​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ໄຊ​ຊະ​ນະ​ໃນ​ສະ​ເປນ​, ແລະ​ການ​ຄຸ້ມ​ຄອງ​ການ​ຍຶດ Naples ຈາກ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​.Suleiman ໄດ້ມອບນາມມະຍົດ Beylerbey ໃຫ້ລາວ.ຜົນໄດ້ຮັບອັນຫນຶ່ງຂອງພັນທະມິດແມ່ນການສູ້ຮົບທາງທະເລທີ່ຮຸນແຮງລະຫວ່າງ Dragut ແລະ Andrea Doria, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ພາກເຫນືອຂອງ Mediterranean ແລະພາກໃຕ້ຂອງ Mediterranean ຢູ່ໃນມືຂອງ Ottoman.
▲
●
Play button
1522 Jun 26 - Dec 22

Siege ຂອງ Rhodes

Rhodes, Greece
ການ siege ຂອງ Rhodes ຂອງ 1522 ແມ່ນຄວາມພະຍາຍາມຄັ້ງທີສອງແລະໃນທີ່ສຸດສົບຜົນສໍາເລັດໂດຍ Ottoman Empire ເພື່ອຂັບໄລ່ Knights ຂອງ Rhodes ອອກຈາກທີ່ໝັ້ນເກາະຂອງເຂົາເຈົ້າແລະດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຮັບປະກັນການຄວບຄຸມ Ottoman ຂອງຕາເວັນອອກ Mediterranean.ການປິດລ້ອມຄັ້ງທຳອິດໃນປີ 1480 ບໍ່ປະສົບຜົນສຳເລັດ.ເຖິງວ່າຈະມີການປ້ອງກັນທີ່ເຂັ້ມແຂງຫຼາຍ, ກໍາແພງຫີນໄດ້ຖືກທໍາລາຍໃນໄລຍະຫົກເດືອນໂດຍປືນໃຫຍ່ແລະລະເບີດຂອງຕວກກີ.ການປິດລ້ອມຂອງ Rhodes ສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍໄຊຊະນະ Ottoman.ການຍຶດຄອງຂອງ Rhodes ແມ່ນບາດກ້າວທີ່ສໍາຄັນຕໍ່ການຄວບຄຸມ Ottoman ເຫນືອທະເລເມດິເຕີເລນຽນຕາເວັນອອກແລະໄດ້ຜ່ອນຄາຍການສື່ສານທາງທະເລລະຫວ່າງ Constantinople ແລະ Cairo ແລະທ່າເຮືອ Levantine.ຕໍ່ມາ, ໃນ 1669, ຈາກຖານນີ້ Ottoman Turks ຍຶດ Venetian Crete.
▲
●
ສົງຄາມ Ottoman-Habsburg
ກອງທັບ Ottoman ປະກອບດ້ວຍທັງຍິງປືນຫນັກແລະລູກສອນໄຟ, cavalry ແລະ infantry, ເຮັດໃຫ້ມັນມີຄວາມຫລາກຫລາຍແລະມີອໍານາດ. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1526 Jan 1 - 1791

ສົງຄາມ Ottoman-Habsburg

Central Europe
ສົງຄາມ Ottoman-Habsburg ໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັນຕັ້ງແຕ່ສະຕະວັດທີ 16 ຈົນເຖິງສະຕະວັດທີ 18 ລະຫວ່າງຈັກກະພັດ Ottoman ແລະລັດທິ Habsburg, ເຊິ່ງບາງຄັ້ງໄດ້ຮັບການສະຫນັບສະຫນຸນຈາກອານາຈັກ ຮັງກາຣີ , ສາທາລະນະລັດ ໂປໂລຍ -Lithuanian, ແລະ Habsburgສະເປນ .ສົງຄາມໄດ້ຖືກຄອບງໍາໂດຍຂະບວນການທີ່ດິນໃນຮັງກາຣີ, ລວມທັງ Transylvania (ມື້ນີ້ໃນ Romania ) ແລະ Vojvodina (ມື້ນີ້ໃນ Serbia), Croatia, ແລະ Serbia ກາງ.ໃນສະຕະວັດທີ 16, Ottoman ໄດ້ກາຍເປັນໄພຂົ່ມຂູ່ທີ່ຮ້າຍແຮງຕໍ່ອໍານາດຂອງເອີຣົບ, ໂດຍເຮືອ Ottoman ໄດ້ກວາດເອົາການຄອບຄອງຂອງ Venetian ໃນທະເລ Aegean ແລະ Ionian ແລະພວກໂຈນສະຫລັດ Barbary ທີ່ສະຫນັບສະຫນູນ Ottoman ຍຶດເອົາການຄອບຄອງຂອງແອສປາໂຍນໃນ Maghreb.ການປະຕິຮູບຂອງພວກປະທ້ວງ , ການແຂ່ງຂັນຂອງຝຣັ່ງ - Habsburg ແລະຂໍ້ຂັດແຍ່ງທາງແພ່ງຈໍານວນຫລາຍຂອງຈັກກະພັດ Roman ຍານບໍລິສຸດໄດ້ລົບກວນຊາວ ຄຣິດສະຕຽນ ຈາກການຂັດແຍ້ງຂອງພວກເຂົາກັບ Ottoman.ໃນຂະນະດຽວກັນ, Ottoman ຕ້ອງໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັບຈັກກະພັດ Persian Safavid ແລະໃນຂອບເຂດຫນ້ອຍທີ່Mamluk Sultanate , ເຊິ່ງໄດ້ເອົາຊະນະແລະຖືກລວມເຂົ້າກັບອານາຈັກ.ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ການເອົາຊະນະ Ottoman ໃນເອີຣົບໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດອັນໃຫຍ່ຫຼວງດ້ວຍໄຊຊະນະທີ່ຕັດສິນໃຈຢູ່ Mohács ຫຼຸດລົງປະມານຫນຶ່ງສ່ວນສາມ (ພາກກາງ) ຂອງອານາຈັກຮັງກາຣີກັບສະຖານະພາບຂອງສາຂາ Ottoman.ຕໍ່ມາ, ສັນຕິພາບຂອງ Westphalia ແລະສົງຄາມການສືບທອດຂອງແອສປາໂຍນໃນສະຕະວັດທີ 17 ແລະ 18 ຕາມລໍາດັບໄດ້ປະໄວ້ Empire Austrian ເປັນການຄອບຄອງຢ່າງດຽວຂອງ House of Habsburg.ຫຼັງຈາກການປິດລ້ອມຂອງ Vienna ໃນປີ 1683, Habsburgs ໄດ້ເຕົ້າໂຮມກຸ່ມພັນທະມິດຂະຫນາດໃຫຍ່ຂອງອໍານາດເອີຣົບທີ່ເອີ້ນວ່າ Holy League, ອະນຸຍາດໃຫ້ພວກເຂົາຕໍ່ສູ້ກັບ Ottoman ແລະຄວບຄຸມຮັງກາຣີຄືນ.ສົງຄາມຕວກກີທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍໄຊຊະນະຂອງ Holy League ທີ່ຕັດສິນຢູ່ Zenta.ສົງ​ຄາມ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ຂອງ​ອ​ອ​ສ​ເຕີຍ​ໃນ​ສົງ​ຄາມ 1787-1791​, ທີ່​ອ​ອ​ສ​ເຕີຍ​ໄດ້​ສູ້​ຮົບ​ຜູກ​ພັນ​ກັບ ​ລັດ​ເຊຍ ​.ຄວາມເຄັ່ງຕຶງລະຫວ່າງອອສເຕີຍແລະຈັກກະພັດ Ottoman ຍັງສືບຕໍ່ຕະຫຼອດສະຕະວັດທີ XIX, ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ເຄີຍຕໍ່ສູ້ກັນໃນສົງຄາມແລະໃນທີ່ສຸດກໍ່ພົບວ່າພວກເຂົາເປັນພັນທະມິດໃນ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1 , ຫລັງຈາກທີ່ທັງສອງອານາຈັກໄດ້ຖືກທໍາລາຍ.
▲
●
Play button
1533 Jan 1 - 1656

Sultanate ຂອງແມ່ຍິງ

İstanbul, Türkiye
Sultanate ຂອງແມ່ຍິງແມ່ນໄລຍະເວລາທີ່ພັນລະຍາແລະແມ່ຂອງ Sultans ຂອງ Empire Ottoman exerted ອິດທິພົນທາງດ້ານການເມືອງ extraordinary.ປະກົດການນີ້ເກີດຂຶ້ນຕັ້ງແຕ່ປະມານ 1533 ຫາ 1656, ເລີ່ມຕົ້ນໃນການປົກຄອງຂອງ Süleyman the Magnificent, ດ້ວຍການແຕ່ງງານຂອງລາວກັບ Hürrem Sultan (ເອີ້ນກັນວ່າ Roxelana), ແລະສິ້ນສຸດດ້ວຍການປົກຄອງຂອງ Turhan Sultan.ແມ່ຍິງເຫຼົ່ານີ້ເປັນພັນລະຍາຂອງ Sultan, ເອີ້ນວ່າ haseki sultans, ຫຼືແມ່ຂອງ Sultan, ຮູ້ຈັກເປັນ sultans ທີ່ຖືກຕ້ອງ.ຫຼາຍຄົນໃນນັ້ນມີຕົ້ນກຳເນີດຂອງຂ້າທາດ, ຕາມທີ່ຄາດກັນໄວ້ໃນລະຫວ່າງລາຊະວົງຊຸນຕານ ເນື່ອງຈາກແນວຄວາມຄິດແບບດັ້ງເດີມຂອງການແຕ່ງດອງຖືວ່າບໍ່ເໝາະສົມກັບພະລາຊະວັງ, ຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ຄາດຫວັງວ່າຈະມີຄວາມຈົງຮັກພັກດີສ່ວນຕົວນອກເໜືອໄປຈາກບົດບາດຂອງລັດຖະບານ.ໃນລະຫວ່າງເວລານີ້, Haseki ແລະ valide sultans ໄດ້ຖືອໍານາດທາງດ້ານການເມືອງແລະສັງຄົມ, ເຊິ່ງອະນຸຍາດໃຫ້ພວກເຂົາມີອິດທິພົນຕໍ່ການດໍາເນີນງານປະຈໍາວັນຂອງຈັກກະພັດແລະປະຕິບັດວຽກງານການກຸສົນເຊັ່ນດຽວກັນກັບການຮ້ອງຂໍໃຫ້ມີການກໍ່ສ້າງອາຄານເຊັ່ນ: Mosque Haseki Sultan ຂະຫນາດໃຫຍ່ແລະ Valide ທີ່ໂດດເດັ່ນ. ໂບດ Sultan ຢູ່ Eminönü.ໃນເຄິ່ງທໍາອິດຂອງສະຕະວັດທີ 17, ຫົກ sultan, ຫຼາຍຄົນທີ່ເປັນເດັກນ້ອຍ, ໄດ້ຄອບຄອງບັນລັງ.ດັ່ງນັ້ນ, sultans ທີ່ຖືກຕ້ອງໄດ້ປົກຄອງເກືອບບໍ່ກົງກັນຂ້າມ, ທັງໃນໄລຍະລູກຊາຍຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃນອໍານາດ, ແລະໃນໄລຍະ interregnums.[8] ຄວາມໂດດເດັ່ນຂອງພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບໂດຍທຸກຄົນ.ເຖິງວ່າຈະມີການເຊື່ອມຕໍ່ໂດຍກົງກັບ sultans, sultans ທີ່ຖືກຕ້ອງມັກຈະປະເຊີນກັບການຕໍ່ຕ້ານຈາກ viziers, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຄວາມຄິດເຫັນຂອງປະຊາຊົນ.ບ່ອນ​ທີ່​ຜູ້​ສືບ​ທອດ​ຊາຍ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ໂປດ​ປານ​ຕໍ່​ສາ​ທາ​ລະ​ນະ​ໂດຍ​ຜ່ານ​ການ​ເອົາ​ຊະ​ນະ​ທາງ​ການ​ທະ​ຫານ​ແລະ​ຄວາມ​ສະ​ໜິດ​ສະ​ໜົມ, ຜູ້​ນຳ​ເພດ​ຍິງ​ຕ້ອງ​ອີງ​ໃສ່​ພິ​ທີ​ຈັກ​ກະ​ພັດ ແລະ ການ​ກໍ່​ສ້າງ​ອະ​ນຸ​ສາ​ວະ​ລີ ແລະ ວຽກ​ງານ​ສາ​ທາ​ລະ​ນະ.ວຽກງານສາທາລະນະດັ່ງກ່າວ, ເອີ້ນວ່າ hayrat ຫຼືວຽກງານຂອງ piety, ມັກຈະຖືກສ້າງຂື້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນນາມຂອງ sultana, ດັ່ງທີ່ເຄີຍເປັນປະເພນີຂອງແມ່ຍິງອິດສະລາມ.[9]ຜົນສໍາເລັດທີ່ຍືນຍົງທີ່ສຸດຂອງພັນລະຍາແລະແມ່ຂອງ sultans ຈໍານວນຫຼາຍແມ່ນໂຄງການສາທາລະນະຂະຫນາດໃຫຍ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ, ປົກກະຕິແລ້ວໃນຮູບແບບຂອງ mosques, ໂຮງຮຽນແລະ monuments.ການກໍ່ສ້າງແລະບໍາລຸງຮັກສາໂຄງການເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ສະຫນອງສະພາບຄ່ອງທາງເສດຖະກິດທີ່ສໍາຄັນໃນໄລຍະທີ່ຫມາຍຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນໂດຍການຢຸດຊະງັກຂອງເສດຖະກິດແລະການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ໃນຂະນະທີ່ຍັງເຮັດໃຫ້ສັນຍາລັກທີ່ມີອໍານາດແລະຍາວນານຂອງອໍານາດແລະຄວາມເມດຕາຂອງ sultanate.ໃນຂະນະທີ່ການສ້າງວຽກງານສາທາລະນະແມ່ນພັນທະຂອງ sultanate ສະເຫມີ, sultanas ເຊັ່ນແມ່ແລະພັນລະຍາຂອງSüleymanໄດ້ດໍາເນີນໂຄງການທີ່ໃຫຍ່ກວ່າແລະຫລູຫລາກວ່າແມ່ຍິງໃດໆກ່ອນພວກເຂົາ - ແລະຜູ້ຊາຍສ່ວນໃຫຍ່ເຊັ່ນກັນ.[9]
▲
●
Play button
1536 Sep 28

Hayreddin Barbarossa ເອົາຊະນະ Holy League

Preveza, Greece
ໃນປີ 1537, ບັນຊາກອງທັບເຮືອ Ottoman ຂະຫນາດໃຫຍ່, Hayreddin Barbarossa ໄດ້ຍຶດເອົາເກາະ Aegean ແລະ Ionian ຈໍານວນຫນຶ່ງຂອງ ສາທາລະນະລັດ Venice , ຄື Syros, Aegina, Ios, Paros, Tinos, Karpathos, Kasos, ແລະ Naxos, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ຍຶດເອົາ Duchy ຂອງ Naxos. ກັບ Empire Ottoman.ຫຼັງຈາກນັ້ນລາວໄດ້ປິດລ້ອມທີ່ໝັ້ນຂອງ Venetian ຂອງ Corfu ທີ່ບໍ່ປະສົບຜົນ ສຳ ເລັດແລະໄດ້ ທຳ ລາຍຊາຍຝັ່ງ Calabrian ທີ່ຍຶດຄອງໂດຍແອສປາໂຍນໃນພາກໃຕ້ຂອງອີຕາລີ.[89] ປະເຊີນກັບໄພຂົ່ມຂູ່ນີ້, Pope Paul III ໃນເດືອນກຸມພາ 1538 ໃນກອງປະຊຸມ "Holy League", ປະກອບດ້ວຍລັດ Papal, Habsburg ສະເປນ, ສາທາລະນະຂອງ Genoa , ສາທາລະນະຂອງ Venice, ແລະ Knights ຂອງ Malta , ເພື່ອປະເຊີນຫນ້າກັບກອງທັບເຮືອ Ottoman ພາຍໃຕ້ Barbarossa.[90]ໃນປີ 1539 Barbarossa ກັບຄືນໄປແລະຍຶດເອົາເກືອບທັງຫມົດ outposts Christian ທີ່ຍັງເຫຼືອຢູ່ໃນ Ionian ແລະ Aegean Seas.ສົນທິສັນຍາສັນຕິພາບໄດ້ຖືກລົງນາມລະຫວ່າງ Venice ແລະ Ottoman Empire ໃນເດືອນຕຸລາ 1540, ພາຍໃຕ້ການທີ່ Turks ໄດ້ຄວບຄຸມການຄອບຄອງຂອງ Venetian ໃນ Morea ແລະໃນ Dalmatia ແລະຂອງຫມູ່ເກາະ Venetian ໃນອະດີດໃນ Aegean, Ionian, ແລະຕາເວັນອອກ Adriatic Seas.Venice ຍັງຕ້ອງຈ່າຍຄ່າຊົດເຊີຍສົງຄາມຂອງ 300,000 ducats ຂອງຄໍາໃຫ້ Empire Ottoman.ດ້ວຍໄຊຊະນະທີ່ Preveza ແລະໄຊຊະນະຕໍ່ມາໃນຮົບ Djerba ໃນປີ 1560, Ottoman ໄດ້ປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນການປະຕິເສດຄວາມພະຍາຍາມຂອງ Venice ແລະສະເປນ , ສອງອໍານາດຄູ່ແຂ່ງຕົ້ນຕໍໃນທະເລເມດິເຕີເລນຽນ, ເພື່ອຢຸດການຂັບລົດຂອງພວກເຂົາໃນການຄວບຄຸມທະເລ.ອຳນາດສູງສຸດຂອງຊາວ Ottoman ໃນການສູ້ຮົບຂອງກອງທັບເຮືອຂະໜາດໃຫຍ່ໃນທະເລເມດີເຕີເຣນຽນ ຍັງຄົງບໍ່ທ້າທາຍຈົນເຖິງການສູ້ຮົບຂອງ Lepanto ໃນປີ 1571.
▲
●
Play button
1538 Jan 1 - 1560

ຮົບສໍາລັບເຄື່ອງເທດ

Persian Gulf (also known as th
ການຄົ້ນພົບເສັ້ນທາງການຄ້າທາງທະເລໃຫມ່ໂດຍລັດເອີຣົບຕາເວັນຕົກໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ພວກເຂົາຫລີກລ້ຽງການຜູກຂາດການຄ້າ Ottoman.ຫຼັງຈາກການເດີນທາງຂອງ Vasco da Gama, ກອງທັບເຮືອ ປອກຕຸຍການ ທີ່ມີອໍານາດໄດ້ເຂົ້າຄວບຄຸມມະຫາສະຫມຸດອິນເດຍໃນຕົ້ນສະຕະວັດທີ 16.ມັນໄດ້ຂົ່ມຂູ່ບັນດາເມືອງແຄມທະເລຂອງແຫຼມອາຣັບແລະອິນເດຍ .ການຄົ້ນພົບຂອງປອກຕຸຍການຂອງ Cape of Good Hope ໃນປີ 1488 ໄດ້ລິເລີ່ມສົງຄາມທະຫານເຮືອ Ottoman-Portuguese ໃນມະຫາສະຫມຸດອິນເດຍຕະຫຼອດສະຕະວັດທີ 16.ຂະນະດຽວກັນການຄວບຄຸມຂອງ Ottoman ຂອງທະເລແດງໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນ 1517 ໃນເວລາທີ່ Selim I ຍຶດເອົາອີຢິບ ເຂົ້າກັບ Empire Ottoman ຫຼັງຈາກຮົບ Ridaniya.ເຂດທີ່ຢູ່ອາໄສສ່ວນໃຫຍ່ຂອງແຫຼມອາຣັບ (Hejaz ແລະ Tihamah) ທັນທີທັນໃດໄດ້ຫຼຸດລົງໂດຍສະຫມັກໃຈ Ottoman.Piri Reis, ທີ່ມີຊື່ສຽງສໍາລັບແຜນທີ່ໂລກຂອງລາວ, ໄດ້ນໍາສະເຫນີມັນໃຫ້ Selim ພຽງແຕ່ສອງສາມອາທິດຫຼັງຈາກ sultan ໄດ້ມາຮອດປະເທດເອຢິບ.ສ່ວນ​ກ່ຽວ​ກັບ​ມະຫາ​ສະໝຸດ​ອິນ​ເດຍ​ແມ່ນ​ຫາຍ​ສາບ​ສູນ;ມັນໄດ້ຖືກໂຕ້ຖຽງວ່າ Selim ອາດຈະເອົາມັນໄປ, ເພື່ອວ່າລາວຈະສາມາດໃຊ້ມັນຫຼາຍຂຶ້ນໃນການວາງແຜນການເດີນທາງທາງທະຫານໃນອະນາຄົດໃນທິດທາງນັ້ນ.ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ຫຼັງຈາກການຄອບຄອງ Ottoman ໃນທະເລແດງ, ການແຂ່ງຂັນ Ottoman-Portuguese ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນ.ໃນປີ 1525, ໃນໄລຍະການປົກຄອງຂອງ Suleiman I (ລູກຊາຍຂອງ Selim), Selman Reis, ອະດີດ corsair, ໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງເປັນນາຍພົນເຮືອເອກຂອງເຮືອ Ottoman ຂະຫນາດນ້ອຍໃນທະເລແດງ, ເຊິ່ງມີຫນ້າທີ່ປົກປ້ອງຕົວເມືອງຊາຍຝັ່ງ Ottoman ຕໍ່ກັບການໂຈມຕີຂອງປອກຕຸຍການ.ໃນ 1534, Suleiman ໄດ້ຍຶດເອົາສ່ວນໃຫຍ່ຂອງ ອີຣັກ ແລະໃນປີ 1538 Ottoman ໄດ້ໄປເຖິງ Basra ໃນອ່າວເປີເຊຍ.Empire Ottoman ຍັງປະເຊີນກັບບັນຫາຂອງ Portuguese coasts ຄວບຄຸມ.ເມືອງ​ແຄມ​ຝັ່ງ​ທະ​ເລ​ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ຢູ່​ແຫຼມ​ອາ​ຣັບ​ແມ່ນ​ທ່າ​ເຮືອ​ປອກ​ຕຸຍ​ການ​ຫຼື​ພະ​ນັກ​ງານ​ຂອງ​ປອກ​ຕຸຍ​ການ.ເຫດຜົນອື່ນສໍາລັບການແຂ່ງຂັນ Ottoman-Portugal ແມ່ນເສດຖະກິດ.ໃນສະຕະວັດທີ 15, ເສັ້ນທາງການຄ້າຕົ້ນຕໍຈາກຕາເວັນອອກໄກໄປຫາເອີຣົບ, ອັນທີ່ເອີ້ນວ່າເສັ້ນທາງເຄື່ອງເທດແມ່ນຜ່ານທະເລແດງແລະອີຍິບ.​ແຕ່​ຫລັງ​ຈາກ​ອາ​ຟຣິກາ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ແລ້ວ ​ລາຍ​ຮັບ​ການ​ຄ້າ​ກໍ​ໄດ້​ຫລຸດ​ລົງ.[21] ໃນຂະນະທີ່ Empire Ottoman ເປັນພະລັງງານທະເລທີ່ສໍາຄັນໃນ Mediterranean, ມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະໂອນກອງທັບເຮືອ Ottoman ໄປຫາທະເລແດງ.ສະນັ້ນ ເຮືອລຳໃໝ່ຈຶ່ງຖືກສ້າງຂື້ນໃນເມືອງ Suez ແລະຕັ້ງຊື່ໃຫ້ວ່າ "ກຳປັ່ນອິນເດຍ". ເຫດຜົນຢ່າງຈະແຈ້ງຂອງການສຳຫຼວດມະຫາສະໝຸດອິນເດຍ, ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ແມ່ນການເຊື້ອເຊີນຈາກອິນເດຍ.ສົງ​ຄາມ​ນີ້​ໄດ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ຢູ່​ໃນ​ພື້ນ​ຖານ​ຂອງ​ສົງ​ຄາມ Ethiopian–Adal.ເອທິໂອເປຍໄດ້ຖືກບຸກລຸກໃນປີ 1529 ໂດຍຈັກກະພັດ Ottoman ແລະພັນທະມິດທ້ອງຖິ່ນ.ການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງປອກຕຸຍການ, ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການຮ້ອງຂໍຄັ້ງທໍາອິດໂດຍ Emperor Dawit II ໃນປີ 1520, ສຸດທ້າຍໄດ້ມາຮອດ Massawa ໃນໄລຍະການປົກຄອງຂອງ Emperor Galawdewos.ກໍາລັງດັ່ງກ່າວນໍາພາໂດຍ Cristóvão da Gama (ລູກຊາຍຄົນທີສອງຂອງ Vasco da Gama) ແລະປະກອບມີນັກ musketeers 400 ຄົນ, ປືນສະຫນາມບິນຫຼາຍ, ແລະທະຫານມ້າຊາວປອກຕຸຍການຈໍານວນຫນ້ອຍເຊັ່ນດຽວກັນກັບຊ່າງຫັດຖະກໍາແລະນັກຕໍ່ສູ້ອື່ນໆຈໍານວນຫນຶ່ງ.ເປົ້າຫມາຍ Ottoman ຕົ້ນສະບັບຂອງການກວດສອບການຄອບຄອງຂອງປອກຕຸຍການໃນມະຫາສະຫມຸດແລະການຊ່ວຍເຫຼືອເຈົ້ານາຍຊາວອິນເດຍມຸດສະລິມແມ່ນບໍ່ບັນລຸໄດ້.ນີ້ແມ່ນເຖິງວ່າຈະມີສິ່ງທີ່ຜູ້ຂຽນເອີ້ນວ່າ "ຂໍ້ໄດ້ປຽບອັນໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ປອກຕຸຍການ", ຍ້ອນວ່າ Empire Ottoman ແມ່ນຮັ່ງມີແລະມີປະຊາກອນຫຼາຍກ່ວາປອກຕຸຍການ, ສາດສະຫນາດຽວກັນກັບປະຊາກອນຊາຍຝັ່ງທະເລສ່ວນໃຫຍ່ໃນອ່າງມະຫາສະຫມຸດອິນເດຍແລະຖານທັບເຮືອຂອງຕົນຢູ່ໃກ້ກັບ. ໂຮງລະຄອນຂອງການດໍາເນີນງານ.ເຖິງວ່າຈະມີການຂະຫຍາຍຕົວຂອງເອີຣົບຢູ່ໃນມະຫາສະຫມຸດອິນເດຍ, ການຄ້າ Ottoman ກັບຕາເວັນອອກຍັງສືບຕໍ່ຂະຫຍາຍຕົວ.Cairo, ໂດຍສະເພາະ, ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງກາເຟ Yemeni ເປັນສິນຄ້າບໍລິໂພກທີ່ນິຍົມ.ໃນຂະນະທີ່ຮ້ານກາເຟປາກົດຢູ່ໃນຕົວເມືອງແລະຕົວເມືອງໃນທົ່ວ Empire, Cairo ໄດ້ພັດທະນາເປັນສູນກາງການຄ້າຂອງຕົນ, ປະກອບສ່ວນໃຫ້ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຕະຫຼອດສະຕະວັດທີສິບເຈັດແລະຫຼາຍຂອງສະຕະວັດທີສິບແປດ.ດ້ວຍການຄວບຄຸມທີ່ແຂງແຮງຂອງທະເລແດງ, Ottoman ປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນການຂັດແຍ້ງການຄວບຄຸມເສັ້ນທາງການຄ້າກັບຊາວປອກຕຸຍການແລະຮັກສາລະດັບການຄ້າທີ່ສໍາຄັນກັບ Empire Mughal ຕະຫຼອດສະຕະວັດທີ 16.[22]ບໍ່ສາມາດທີ່ຈະເອົາຊະນະຊາວປອກຕຸຍການຢ່າງເດັດຂາດຫຼືຂົ່ມຂູ່ການຂົນສົ່ງຂອງພວກເຂົາ, ຊາວ Ottoman ໄດ້ລະເວັ້ນຈາກການກະ ທຳ ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ເລືອກແທນທີ່ຈະສະຫນອງສັດຕູຂອງປອກຕຸຍການເຊັ່ນ Aceh Sultanate, ແລະສິ່ງຕ່າງໆໄດ້ກັບຄືນສູ່ສະຖານະພາບ quo ante bellum.[23] ປອກຕຸຍການສໍາລັບພາກສ່ວນຂອງເຂົາເຈົ້າບັງຄັບໃຊ້ສາຍພົວພັນທາງການຄ້າແລະການທູດຂອງເຂົາເຈົ້າກັບ Safavid Persia , ສັດຕູຂອງ Empire Ottoman.ການຢຸດຍິງທີ່ເຄັ່ງຕຶງໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ, ໃນນັ້ນ Ottoman ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ຄວບຄຸມເສັ້ນທາງເທິງບົກເຂົ້າໄປໃນເອີຣົບ, ດັ່ງນັ້ນການຮັກສາ Basra, ເຊິ່ງຊາວປອກຕຸຍການມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນທີ່ຈະໄດ້ມາ, ແລະຊາວປອກຕຸຍການໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ຄອບຄອງການຄ້າທາງທະເລກັບອິນເດຍແລະອາຟຣິກາຕາເວັນອອກ.[24] Ottoman ຫຼັງຈາກນັ້ນໄດ້ປ່ຽນຈຸດສຸມຂອງພວກເຂົາໄປສູ່ທະເລແດງ, ເຊິ່ງພວກເຂົາໄດ້ຮັບການຂະຫຍາຍອອກໄປໃນເມື່ອກ່ອນ, ດ້ວຍການຍຶດເອົາປະເທດເອຢິບໃນປີ 1517, ແລະ Aden ໃນ 1538. [25]
▲
●
1550 - 1700
ການຫັນປ່ຽນຂອງ Empire Ottomanornament
ຍຸກແຫ່ງການຫັນປ່ຽນໃນຈັກກະພັດ Ottoman
ຮ້ານກາເຟ Ottoman ໃນ Istanbul. ©HistoryMaps
1550 Jan 1 - 1700

ຍຸກແຫ່ງການຫັນປ່ຽນໃນຈັກກະພັດ Ottoman

Türkiye
ການຫັນປ່ຽນຂອງຈັກກະພັດ Ottoman, ເຊິ່ງເອີ້ນກັນວ່າຍຸກຂອງການຫັນປ່ຽນ, ປະກອບເປັນໄລຍະເວລາໃນປະຫວັດສາດຂອງ Empire Ottoman ຈາກຄ.1550 ຫາ ຄ.1700, ກວມເອົາປະມານໃນຕອນທ້າຍຂອງການປົກຄອງຂອງ Suleiman ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ເພື່ອສົນທິສັນຍາ Karlowitz ໃນຕອນທ້າຍຂອງສົງຄາມຂອງ Holy League ໄດ້.ໄລຍະເວລານີ້ແມ່ນມີລັກສະນະການປ່ຽນແປງທາງດ້ານການເມືອງ, ສັງຄົມ, ແລະເສດຖະກິດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຈັກກະພັດປ່ຽນຈາກການຂະຫຍາຍຕົວ, ລັດທິມໍລະນະພາບໄປສູ່ອານາຈັກ bureaucratic ໂດຍອີງໃສ່ອຸດົມການຂອງການຍຶດຫມັ້ນຄວາມຍຸດຕິທໍາແລະເຮັດຫນ້າທີ່ເປັນຜູ້ປົກປ້ອງຂອງ Sunni Islam.[9] ການປ່ຽນແປງເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນເປັນສ່ວນໃຫຍ່ທີ່ກະຕຸ້ນໂດຍຊຸດຂອງວິກິດການທາງດ້ານການເມືອງແລະເສດຖະກິດໃນທ້າຍສະຕະວັດທີ 16 ແລະຕົ້ນສະຕະວັດທີ 17, ເປັນຜົນມາຈາກອັດຕາເງິນເຟີ້, ສົງຄາມ, ແລະ factionalism ທາງດ້ານການເມືອງ.​ເຖິງ​ວ່າ​ຈະ​ເກີດ​ວິ​ກິດ​ການ​ດັ່ງກ່າວ​ກໍ່ຕາມ, ​ແຕ່​ຈັກ​ກະພັດ​ຍັງ​ຄົງ​ແຂງ​ແຮງ​ທັງ​ດ້ານ​ການ​ເມືອງ ​ແລະ ​ເສດຖະກິດ, [10] ​ແລະ ສືບ​ຕໍ່​ປັບ​ຕົວ​ເຂົ້າ​ກັບ​ການ​ທ້າ​ທາຍ​ຂອງ​ໂລກ​ທີ່​ປ່ຽນ​ແປງ.ສະຕະວັດທີ 17 ເຄີຍມີລັກສະນະເປັນໄລຍະເວລາຂອງການຫຼຸດລົງຂອງ Ottoman, ແຕ່ນັບຕັ້ງແຕ່ຊຸມປີ 1980 ນັກປະຫວັດສາດຂອງ Empire Ottoman ໄດ້ປະຕິເສດລັກສະນະດັ່ງກ່າວ, ການກໍານົດມັນແທນທີ່ຈະເປັນໄລຍະເວລາຂອງວິກິດການ, ການປັບຕົວ, ແລະການຫັນປ່ຽນ.
▲
●
Play button
1550 Jan 2

ອັດຕາເງິນເຟີ້ & ການຫຼຸດລົງຂອງລະບົບ Timar

Türkiye
ໃນເຄິ່ງທີ່ສອງຂອງສະຕະວັດທີ 16, ຈັກກະພັດໄດ້ຕົກຢູ່ພາຍໃຕ້ຄວາມກົດດັນດ້ານເສດຖະກິດທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຍ້ອນອັດຕາເງິນເຟີ້ທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ, ເຊິ່ງຫຼັງຈາກນັ້ນໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ທັງເອີຣົບແລະຕາເວັນອອກກາງ.ດັ່ງນັ້ນ, ພວກ Ottoman ໄດ້ຫັນປ່ຽນຫຼາຍສະຖາບັນທີ່ໄດ້ກໍານົດ Empire ກ່ອນຫນ້ານີ້, ຄ່ອຍໆຍົກເລີກການສ້າງຕັ້ງລະບົບ Timar ເພື່ອຍົກສູງກອງທັບທີ່ທັນສະໄຫມຂອງ musketeers, ແລະ quadrupup ຂະຫນາດຂອງ bureaucracy ເພື່ອເຮັດໃຫ້ການເກັບລາຍຮັບປະສິດທິພາບຫຼາຍ.A timar ແມ່ນການຊ່ວຍເຫຼືອທີ່ດິນໂດຍ sultans ຂອງ Empire Ottoman ລະຫວ່າງສະຕະວັດທີສິບສີ່ແລະສິບຫົກ, ມີລາຍຮັບພາສີປະຈໍາປີຫນ້ອຍກວ່າ 20,000 akçes.ລາຍຮັບທີ່ຜະລິດຈາກທີ່ດິນເຮັດເປັນຄ່າຊົດເຊີຍສໍາລັບການບໍລິການທະຫານ.ຜູ້ຖື timar ໄດ້ຖືກເອີ້ນວ່າ timariot.ຖ້າລາຍຮັບທີ່ຜະລິດຈາກ timar ແມ່ນຈາກ 20,000 ຫາ 100,000 akçes, ການຊ່ວຍເຫຼືອທີ່ດິນຖືກເອີ້ນວ່າ zeamet, ແລະຖ້າພວກເຂົາສູງກວ່າ 100,000 akçes, ການຊ່ວຍເຫຼືອຈະຖືກເອີ້ນວ່າ hass.ໃນຕອນທ້າຍຂອງສະຕະວັດທີສິບຫົກ, ລະບົບການຄອບຄອງທີ່ດິນ Timar ໄດ້ເລີ່ມຫຼຸດລົງທີ່ບໍ່ສາມາດຟື້ນຟູໄດ້.ໃນປີ 1528, Timariot ປະກອບເປັນພະແນກດຽວທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນກອງທັບ Ottoman.Sipahis ໄດ້ຮັບຜິດຊອບຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຂອງຕົນເອງ, ລວມທັງການສະຫນອງໃນລະຫວ່າງການ campaigns, ອຸປະກອນຂອງເຂົາເຈົ້າ, ການສະຫນອງຜູ້ຊາຍຊ່ວຍ (cebelu) ແລະ valet (gulam).ດ້ວຍການເລີ່ມຕົ້ນຂອງເຕັກໂນໂລຢີການທະຫານໃຫມ່, ໂດຍສະເພາະແມ່ນປືນ, Sipahis, ຜູ້ທີ່ເຄີຍສ້າງເປັນກະດູກສັນຫຼັງຂອງກອງທັບ Ottoman, ໄດ້ກາຍເປັນສິ່ງທີ່ລ້າສະໄຫມ.ສົງຄາມທີ່ຍາວນານແລະຄ່າໃຊ້ຈ່າຍທີ່ Sultans Ottoman ໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັບ Habsburgs ແລະ ຊາວອີຣ່ານ ໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການສ້າງຕັ້ງກອງທັບທີ່ທັນສະໄຫມແລະເປັນມືອາຊີບ.ດັ່ງນັ້ນ, ເງິນສົດແມ່ນຈໍາເປັນເພື່ອຮັກສາພວກມັນ.ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ, ປືນແມ່ນລາຄາຖືກກວ່າມ້າ.[12] ໂດຍທົດສະວັດຕົ້ນຂອງສະຕະວັດທີສິບເຈັດ, ລາຍຮັບຂອງ Timar ສ່ວນໃຫຍ່ໄດ້ຖືກນໍາເຂົ້າໄປໃນຄັງເງິນກາງເປັນເງິນທົດແທນ (bedel) ສໍາລັບການຍົກເວັ້ນການບໍລິການທາງທະຫານ.ເນື່ອງຈາກວ່າພວກເຂົາບໍ່ຈໍາເປັນອີກຕໍ່ໄປ, ເມື່ອຜູ້ຖື Timar ໄດ້ເສຍຊີວິດໄປ, ການຖືຄອງຂອງພວກເຂົາຈະບໍ່ຖືກມອບຫມາຍຄືນໃຫມ່, ແຕ່ຖືກນໍາມາພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງຈັກກະພັດ.ເມື່ອຢູ່ພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມໂດຍກົງ, ທີ່ດິນເປົ່າຈະຖືກປ່ຽນເປັນ Tax Farms (muqata'ah) ເພື່ອຮັບປະກັນລາຍຮັບເປັນເງິນສົດຫຼາຍກວ່າເກົ່າສໍາລັບລັດຖະບານກາງ.[13]
▲
●
ການພິຊິດໄຊປຣັສ
Marco Antonio Bragadin, ຜູ້ບັນຊາການ Venetian ຂອງ Famagusta, ໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍຢ່າງໂຫດຮ້າຍຫລັງຈາກ Ottoman ໄດ້ຍຶດເອົາເມືອງ. ©HistoryMaps
1570 Jun 27 - 1573 Mar 7

ການພິຊິດໄຊປຣັສ

Cyprus
ສົງຄາມ Ottoman-Venetian ຄັ້ງທີສີ່, ຊຶ່ງເອີ້ນກັນວ່າສົງຄາມຂອງ Cyprus ໄດ້ຖືກຕໍ່ສູ້ລະຫວ່າງ 1570 ແລະ 1573. ໄດ້ມີການຕໍ່ສູ້ລະຫວ່າງຈັກກະພັດ Ottoman ແລະ ສາທາລະນະລັດ Venice , ຕໍ່ມາໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໂດຍ Holy League, ພັນທະມິດຂອງລັດຄຣິສຕຽນສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນພາຍໃຕ້ການ ການອຸປະຖໍາຂອງ Pope, ເຊິ່ງລວມມີສະເປນ (ກັບ Naples ແລະ Sicily), ສາ ທາລະນະລັດ Genoa , Duchy of Savoy, the Knights Hospitaller , Grand Duchy of Tuscany, ແລະລັດອື່ນໆຂອງອິຕາລີ .ສົງຄາມ, ຕອນທີ່ພົ້ນເດັ່ນຂອງການປົກຄອງຂອງ Sultan Selim II, ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍການບຸກລຸກຂອງ Ottoman ຂອງເກາະ Venetian ທີ່ຖື Cyprus.ນະຄອນຫຼວງ Nicosia ແລະເມືອງອື່ນໆຈໍານວນຫນຶ່ງໄດ້ຕົກຢູ່ໃນກອງທັບ Ottoman ຊັ້ນສູງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ເຮັດໃຫ້ພຽງແຕ່ Famagusta ຢູ່ໃນມື Venetian.ການເສີມກຳລັງຂອງຄຣິສຕຽນໄດ້ຖືກຊັກຊ້າ, ແລະໃນທີ່ສຸດ Famagusta ໄດ້ລົ້ມລົງໃນເດືອນສິງຫາປີ 1571 ຫຼັງຈາກການປິດລ້ອມເປັນເວລາ 11 ເດືອນ.ສອງເດືອນຕໍ່ມາ, ຢູ່ທີ່ຮົບຂອງ Lepanto, ກອງທັບເຮືອຊາວຄຣິດສະຕຽນສະຫະປະຊາໄດ້ທໍາລາຍກອງທັບເຮືອ Ottoman, ແຕ່ບໍ່ສາມາດໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກໄຊຊະນະນີ້.ຊາວ Ottoman ກໍ່ສ້າງກໍາລັງທະຫານເຮືອຂອງພວກເຂົາຢ່າງໄວວາແລະ Venice ໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ເຈລະຈາສັນຕິພາບແຍກຕ່າງຫາກ, ມອບ Cyprus ໃຫ້ Ottoman ແລະຈ່າຍຄ່າ tribute ຂອງ 300,000 ducats.
▲
●
Play button
1571 Oct 7

ຮົບຂອງ Lepanto

Gulf of Patras, Greece
ຮົບຂອງ Lepanto ແມ່ນການພົວພັນກັບກອງທັບເຮືອທີ່ເກີດຂື້ນໃນວັນທີ 7 ເດືອນຕຸລາປີ 1571 ເມື່ອກອງທັບເຮືອຂອງ Holy League, ພັນທະມິດຂອງລັດກາໂຕລິກ (ປະກອບດ້ວຍແອດສະປາຍ ແລະອານາເຂດຂອງອິຕາລີ, ລັດອິສະລະອິສະລາມຫຼາຍປະເທດ, ແລະຄໍາສັ່ງທະຫານອະທິປະໄຕຂອງ Malta) ໄດ້ສົ່ງເສີມ. ໂດຍ Pope Pius V ເພື່ອຊ່ອຍກູ້ເອົາອານານິຄົມ Venetian ຂອງ Famagusta ໃນເກາະ Cyprus (ຖືກລ້ອມໂດຍ Turks ໃນຕົ້ນປີ 1571) ໄດ້ສ້າງຄວາມພ່າຍແພ້ທີ່ສໍາຄັນຕໍ່ກອງທັບເຮືອຂອງ Empire Ottoman ໃນອ່າວ Patras.ສະມາຊິກ​ທັງ​ໝົດ​ຂອງ​ພັນທະ​ມິດ​ໄດ້​ຖື​ກອງທັບ​ເຮືອ Ottoman ​ເປັນ​ໄພ​ຂົ່ມຂູ່​ທີ່​ສຳຄັນ, ທັງ​ຕໍ່​ຄວາມ​ໝັ້ນຄົງ​ດ້ານ​ການ​ຄ້າ​ທາງ​ທະ​ເລ​ຢູ່​ທະ​ເລ Mediterranean ​ແລະ ຄວາມ​ໝັ້ນຄົງ​ຂອງ​ທະວີບ​ເອີ​ລົບ.ໄຊຊະນະຂອງ Holy League ແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນອັນໃຫຍ່ຫຼວງໃນປະຫວັດສາດຂອງເອີຣົບແລະຂອງ Empire Ottoman, ເປັນຈຸດປ່ຽນຂອງການຂະຫຍາຍການທະຫານຂອງ Ottoman ເຂົ້າໄປໃນ Mediterranean, ເຖິງແມ່ນວ່າສົງຄາມ Ottoman ໃນເອີຣົບຈະສືບຕໍ່ເປັນອີກສະຕະວັດຫນຶ່ງ.ມັນໄດ້ຖືກປຽບທຽບມາດົນນານກັບຮົບຂອງ Salamis, ທັງສໍາລັບການຂະຫນານມີສິດເທົ່າທຽມແລະສໍາລັບຄວາມສໍາຄັນທີ່ສໍາຄັນຂອງຕົນໃນການປ້ອງກັນຂອງເອີຣົບຕໍ່ຕ້ານການຂະຫຍາຍຕົວຂອງ imperial.ມັນຍັງມີຄວາມສໍາຄັນທາງດ້ານສັນຍາລັກໃນໄລຍະເວລາທີ່ເອີຣົບຖືກທໍາລາຍໂດຍສົງຄາມສາສະຫນາຂອງຕົນເອງຫຼັງຈາກ ການປະຕິຮູບຂອງພວກປະທ້ວງ .
▲
●
ປື້ມບັນທຶກຂອງແສງສະຫວ່າງ
©Osman Hamdi Bey
1574 Jan 1

ປື້ມບັນທຶກຂອງແສງສະຫວ່າງ

Türkiye
ໃນປີ 1574, Taqi al-Din (1526-1585) ໄດ້ຂຽນວຽກງານອາຣັບທີ່ສໍາຄັນສຸດທ້າຍກ່ຽວກັບ optics, ຫົວຂໍ້ "ປື້ມບັນທຶກຂອງແສງສະຫວ່າງຂອງນັກຮຽນວິໄສທັດແລະຄວາມສະຫວ່າງຂອງຄວາມຈິງຂອງສາຍຕາ", ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍການສືບສວນທົດລອງໃນສາມສະບັບ. ກ່ຽວກັບວິໄສທັດ, ການສະທ້ອນຂອງແສງ, ແລະການສະທ້ອນຂອງແສງ.ປື້ມບັນທຶກກ່ຽວຂ້ອງກັບໂຄງສ້າງຂອງແສງສະຫວ່າງ, ການແຜ່ກະຈາຍແລະການຫັກລົບຂອງໂລກ, ແລະຄວາມສໍາພັນລະຫວ່າງແສງສະຫວ່າງແລະສີ.ໃນສະບັບທໍາອິດ, ລາວສົນທະນາ "ລັກສະນະຂອງແສງສະຫວ່າງ, ແຫຼ່ງຂອງແສງສະຫວ່າງ, ລັກສະນະຂອງການຂະຫຍາຍພັນຂອງແສງສະຫວ່າງ, ການສ້າງຕາ, ແລະຜົນກະທົບຂອງແສງສະຫວ່າງຕໍ່ຕາແລະສາຍຕາ".ໃນປະລິມານທີສອງ, ລາວໃຫ້ "ການພິສູດການສະທ້ອນຂອງການສະທ້ອນໂດຍບັງເອີນຂອງອຸບັດຕິເຫດເຊັ່ນດຽວກັນກັບແສງສະຫວ່າງທີ່ສໍາຄັນ, ຮູບແບບທີ່ສົມບູນຂອງກົດຫມາຍຂອງການສະທ້ອນ, ແລະຄໍາອະທິບາຍກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງແລະການນໍາໃຊ້ເຄື່ອງມືທອງແດງສໍາລັບການວັດແທກການສະທ້ອນຈາກຍົນ, spherical. , ກະຈົກກະບອກ, ແລະຮູບຈວຍ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນໂກນຫຼື concave."ປະລິມານທີສາມ "ວິເຄາະຄໍາຖາມທີ່ສໍາຄັນຂອງການປ່ຽນແປງຂອງແສງ undergoes ໃນຂະນະທີ່ເດີນທາງໃນຂະຫນາດກາງທີ່ມີຄວາມຫນາແຫນ້ນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ເຊັ່ນ: ລັກສະນະຂອງແສງສະຫວ່າງ refracted, ການສ້າງຕັ້ງຂອງ refraction, ລັກສະນະຂອງຮູບພາບທີ່ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໂດຍແສງສະຫວ່າງ refracted."
▲
●
ຄວາມກ້າວໜ້າທາງດາລາສາດ
ນັກດາລາສາດ Ottoman ເຮັດວຽກຢູ່ອ້ອມ Taqī al-Dīn ຢູ່ຫໍສັງເກດການ Istanbul. ©Ala ad-Din Mansur-Shirazi
1577 Jan 1 - 1580

ຄວາມກ້າວໜ້າທາງດາລາສາດ

İstanbul, Türkiye
ດາລາສາດເປັນລະບຽບວິໄນທີ່ມີຄວາມສໍາຄັນຫຼາຍໃນ Empire Ottoman.Ali Quşhji, ຫນຶ່ງໃນນັກດາລາສາດທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດຂອງລັດ, ຄຸ້ມຄອງການສ້າງແຜນທີ່ທໍາອິດຂອງດວງຈັນແລະຂຽນຫນັງສືທໍາອິດທີ່ອະທິບາຍຮູບຮ່າງຂອງດວງຈັນ.ໃນເວລາດຽວກັນ, ລະບົບໃຫມ່ໄດ້ຖືກພັດທະນາສໍາລັບ Mercury.Mustafa ibn Muwaqqit ແລະ Muhammad Al-Qunawi, ນັກດາລາສາດທີ່ສໍາຄັນອີກຄົນຫນຶ່ງຂອງ Empire Ottoman, ພັດທະນາການຄິດໄລ່ທາງດາລາສາດຄັ້ງທໍາອິດທີ່ວັດແທກນາທີແລະວິນາທີ.ຕໍ່ມາ Taqi al-Din ໄດ້ສ້າງຫໍສັງເກດການ Constantinople ຂອງ Taqi ad-Din ໃນປີ 1577, ບ່ອນທີ່ທ່ານໄດ້ປະຕິບັດການສັງເກດທາງດາລາສາດຈົນກ່ວາ 1580. ລາວໄດ້ຜະລິດ Zij (ມີຊື່ວ່າ Unbored Pearl) ແລະລາຍການດາລາສາດທີ່ຖືກຕ້ອງກວ່າຄົນໃນຍຸກຂອງລາວ, Tycho Brahe. ແລະ Nicolaus Copernicus.Taqi al-Din ຍັງເປັນນັກດາລາສາດຄົນທໍາອິດທີ່ໃຊ້ຫມາຍເລກທົດສະນິຍົມໃນການສັງເກດການຂອງລາວແທນທີ່ຈະເປັນເສດສ່ວນ sexagesimal ທີ່ໃຊ້ໂດຍຄົນສະໄຫມກ່ອນແລະຜູ້ສືບທອດຂອງລາວ.ພຣະອົງຍັງໄດ້ນໍາໃຊ້ວິທີການ Abū Rayhān al-Bīrūnīຂອງ "ການສັງເກດສາມຈຸດ".ຢູ່ໃນຕົ້ນໄມ້ Nabk, Taqi al-Din ໄດ້ອະທິບາຍເຖິງສາມຈຸດທີ່ວ່າ "ສອງຄົນຢູ່ໃນການຕໍ່ຕ້ານໃນ ecliptic ແລະຈຸດທີສາມໃນສະຖານທີ່ທີ່ຕ້ອງການ."ລາວໄດ້ໃຊ້ວິທີການນີ້ເພື່ອຄິດໄລ່ຄວາມແປກປະຫລາດຂອງວົງໂຄຈອນຂອງດວງອາທິດແລະການເຄື່ອນທີ່ປະຈໍາປີຂອງ apogee, ແລະ Copernicus ໄດ້ຢູ່ຕໍ່ຫນ້າລາວ, ແລະ Tycho Brahe ຕໍ່ມາບໍ່ດົນ.ລາວຍັງໄດ້ປະດິດອຸປະກອນທາງດາລາສາດຊະນິດອື່ນໆ, ລວມທັງໂມງດາລາສາດກົນຈັກທີ່ຖືກຕ້ອງຈາກ 1556 ຫາ 1580. ເນື່ອງຈາກໂມງສັງເກດການຂອງລາວແລະເຄື່ອງມືອື່ນໆທີ່ຖືກຕ້ອງກວ່າ, ຄຸນຄ່າຂອງ Taqi al-Din ແມ່ນຖືກຕ້ອງກວ່າ.[29]ຫຼັງຈາກການທໍາລາຍຂອງຫໍສັງເກດການ Constantinople ຂອງ Taqi al-Din ໃນປີ 1580, ກິດຈະກໍາທາງດາລາສາດໄດ້ຢຸດເຊົາຢູ່ໃນອານາຈັກ Ottoman, ຈົນກ່ວາການນໍາສະເຫນີຂອງ Copernican heliocentrism ໃນປີ 1660, ໃນເວລາທີ່ນັກວິຊາການ Ottoman Ibrahim Efendi al-Zigetnomitre ພາສາຝຣັ່ງໄດ້ແປວ່າ No. ໃນປີ 1637) ເປັນພາສາອາຣັບ.[30]
▲
●
ການກະບົດທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະສັງຄົມ
ການກະບົດ Celali ໃນ Anatolia. ©HistoryMaps
1590 Jan 1 - 1610

ການກະບົດທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະສັງຄົມ

Sivas, Türkiye
ໂດຍສະເພາະຫຼັງຈາກຊຸມປີ 1550, ດ້ວຍການເພີ່ມທະວີການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງຂອງບັນດາເຈົ້າແຂວງທ້ອງຖິ່ນແລະການເກັບພາສີໃຫມ່ແລະສູງ, ເຫດການເລັກນ້ອຍໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນເກີດຂື້ນດ້ວຍຄວາມຖີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ.ຫຼັງຈາກການເລີ່ມຕົ້ນຂອງສົງຄາມກັບ ເປີເຊຍ , ໂດຍສະເພາະຫຼັງຈາກ 1584, Janissaries ເລີ່ມຍຶດເອົາທີ່ດິນຂອງຊາວກະສິກອນເພື່ອ exiles ເງິນ, ແລະຍັງໃຫ້ກູ້ຢືມເງິນທີ່ມີອັດຕາດອກເບ້ຍສູງ, ດັ່ງນັ້ນລາຍຮັບພາສີຂອງລັດຫຼຸດລົງຢ່າງຮຸນແຮງ.ໃນປີ 1598 ຜູ້ນໍາ sekban, Karayazıcı Abdülhalim, ໄດ້ເຕົ້າໂຮມກຸ່ມທີ່ບໍ່ພໍໃຈໃນ Anatolia Eyalet ແລະໄດ້ສ້າງຕັ້ງພື້ນຖານຂອງອໍານາດໃນ Sivas ແລະ Dulkadir, ບ່ອນທີ່ລາວສາມາດບັງຄັບໃຫ້ບັນດາເມືອງຕ່າງໆຈ່າຍຄ່າ tribute ໃຫ້ກັບລາວ.[11] ລາວໄດ້ຖືກສະເຫນີໃຫ້ເປັນການປົກຄອງຂອງÇorum, ແຕ່ປະຕິເສດຕໍາແຫນ່ງແລະໃນເວລາທີ່ກໍາລັງ Ottoman ຖືກສົ່ງກັບພວກເຂົາ, ລາວໄດ້ຖອຍຫລັງກັບກໍາລັງຂອງລາວໄປ Urfa, ຊອກຫາບ່ອນລີ້ໄພຢູ່ໃນ Castle fortified, ເຊິ່ງກາຍເປັນສູນກາງຂອງການຕໍ່ຕ້ານເປັນເວລາ 18 ເດືອນ.ດ້ວຍຄວາມຢ້ານກົວວ່າກໍາລັງຂອງລາວຈະຕໍ່ຕ້ານພຣະອົງ, ລາວໄດ້ອອກຈາກ Castle, ຖືກທໍາລາຍໂດຍກໍາລັງຂອງລັດຖະບານ, ແລະເສຍຊີວິດໃນເວລາຕໍ່ມາໃນປີ 1602 ຈາກສາເຫດທໍາມະຊາດ.ນ້ອງຊາຍຂອງລາວ Deli Hasan ຫຼັງຈາກນັ້ນໄດ້ຍຶດ Kutahya, ໃນພາກຕາເວັນຕົກ Anatolia, ແຕ່ຕໍ່ມາລາວແລະຜູ້ຕິດຕາມຂອງລາວໄດ້ຮັບໄຊຊະນະໂດຍການໃຫ້ອໍານາດການປົກຄອງ.[11]ການກະບົດ Celali, ແມ່ນການກະບົດໃນ Anatolia ຂອງກອງທັບທີ່ບໍ່ສະຫມໍ່າສະເຫມີທີ່ນໍາພາໂດຍຫົວຫນ້າ bandit ແລະເຈົ້າຫນ້າທີ່ແຂວງທີ່ເອີ້ນວ່າ celalî [11] ຕໍ່ກັບອໍານາດຂອງ Empire Ottoman ໃນທ້າຍສະຕະວັດທີ 16 ແລະຕົ້ນເຖິງກາງສະຕະວັດທີ 17.ການປະທະກັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ມີຊື່ວ່າ ດັ່ງກ່າວເກີດຂຶ້ນໃນປີ 1519, ໃນລະຫວ່າງການປົກຄອງຂອງ Sultan Selim I, ໃກ້ກັບ Tokat ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງ Celâl, ນັກເທດສະໜາ Alevi.ຊື່ Celâl ໄດ້ຖືກນໍາໃຊ້ຕໍ່ມາໂດຍປະຫວັດສາດ Ottoman ເປັນຄໍາສັບທົ່ວໄປສໍາລັບກຸ່ມກະບົດໃນ Anatolia, ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງພວກເຂົາບໍ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບ Celâl ຕົ້ນສະບັບ.ດັ່ງທີ່ມັນຖືກນໍາໃຊ້ໂດຍນັກປະຫວັດສາດ, "ການກະບົດ Celali" ຕົ້ນຕໍຫມາຍເຖິງກິດຈະກໍາຂອງ bandits ແລະ warlords ໃນ Anatolia ຈາກຄ.1590 ຫາ 1610, ທີ່ມີຄື້ນທີສອງຂອງກິດຈະກໍາ Celali, ທີ່ໃຊ້ເວລານີ້ນໍາພາໂດຍເຈົ້າແຂວງ rebellious ແທນທີ່ຈະເປັນຫົວຫນ້າ bandit, ແກ່ຍາວຈາກ 1622 ກັບການສະກັດກັ້ນການ revolt ຂອງ Abaza Hasan Pasha ໃນປີ 1659. ການກະບົດເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດແລະຍາວນານທີ່ສຸດໃນການ. ປະຫວັດສາດຂອງ Empire Ottoman.ການລຸກຮືຂຶ້ນທີ່ສໍາຄັນກ່ຽວຂ້ອງກັບ sekbans (ທະຫານທີ່ບໍ່ສະຫມໍ່າສະເຫມີຂອງ musketeers) ແລະ sipahis (cavalrymen ຮັກສາໂດຍການຊ່ວຍເຫຼືອທີ່ດິນ).ການກະບົດບໍ່ແມ່ນຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະໂຄ່ນລົ້ມລັດຖະບານ Ottoman ແຕ່ເປັນປະຕິກິລິຍາຕໍ່ວິກິດການທາງດ້ານສັງຄົມແລະເສດຖະກິດທີ່ເກີດຈາກປັດໃຈຈໍານວນຫນຶ່ງ: ຄວາມກົດດັນດ້ານປະຊາກອນຫຼັງຈາກໄລຍະເວລາການຂະຫຍາຍຕົວຂອງປະຊາກອນທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນໃນສະຕະວັດທີ 16, ຄວາມລໍາບາກດ້ານສະພາບອາກາດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບອາຍຸກ້ອນນ້ອຍ, a. ການເສື່ອມລາຄາຂອງເງິນຕາ, ແລະການລະດົມກໍາລັງທະຫານ sekban ຫຼາຍພັນຄົນສໍາລັບກອງທັບ Ottoman ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມກັບ Habsburgs ແລະ Safavids , ຜູ້ທີ່ຫັນໄປສູ່ banditry ໃນເວລາທີ່ demobilized.ຜູ້ນໍາ Celali ມັກຈະສະແຫວງຫາບໍ່ຫຼາຍກ່ວາການແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ວ່າການແຂວງພາຍໃນຈັກກະພັດ, ໃນຂະນະທີ່ຄົນອື່ນຕໍ່ສູ້ເພື່ອເຫດຜົນທາງດ້ານການເມືອງສະເພາະ, ເຊັ່ນຄວາມພະຍາຍາມຂອງ Abaza Mehmed Pasha ທີ່ຈະໂຄ່ນລົ້ມລັດຖະບານ Janissary ທີ່ໄດ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນຫຼັງຈາກການລົງທະບຽນຂອງ Osman II ໃນ 1622, ຫຼື Abaza Hasan Pasha's ຄວາມປາຖະໜາທີ່ຈະໂຄ່ນລົ້ມນາຍໃຫຍ່Köprülü Mehmed Pasha.ຜູ້ນໍາ Ottoman ເຂົ້າໃຈວ່າເປັນຫຍັງພວກກະບົດ Celali ຈຶ່ງເຮັດການຮຽກຮ້ອງ, ດັ່ງນັ້ນເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງໃຫ້ບາງວຽກຂອງລັດຖະບານຂອງຜູ້ນໍາ Celali ເພື່ອຢຸດການກະບົດແລະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງລະບົບ.ກອງທັບ Ottoman ໄດ້ໃຊ້ກໍາລັງເພື່ອເອົາຊະນະຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບວຽກເຮັດແລະສືບຕໍ່ສູ້ກັນ.ການກະບົດ Celali ສິ້ນສຸດລົງເມື່ອຜູ້ນໍາທີ່ມີອໍານາດຫຼາຍທີ່ສຸດໄດ້ກາຍເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງລະບົບ Ottoman ແລະຜູ້ທີ່ອ່ອນແອກວ່າໄດ້ຖືກ defeated ໂດຍກອງທັບ Ottoman.ພວກ Janissaries ແລະອະດີດພວກກະບົດທີ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມກັບ Ottoman ໄດ້ຕໍ່ສູ້ເພື່ອຮັກສາວຽກຂອງລັດຖະບານໃຫມ່ຂອງພວກເຂົາ.
▲
●
Play button
1593 Jul 29 - 1606 Nov 11

ສົງຄາມຕວກກີທີ່ຍາວນານ

Hungary
ສົງຄາມຕວກກີທີ່ຍາວນານ ຫຼື ສົງຄາມສິບສາມປີແມ່ນສົງຄາມດິນແດນທີ່ບໍ່ຕັດສິນລະຫວ່າງລັດທິ Habsburg ແລະຈັກກະພັດ Ottoman, ຕົ້ນຕໍແມ່ນຂຶ້ນກັບອຳນາດການປົກຄອງຂອງ Wallachia, Transylvania, ແລະ Moldavia.ມັນໄດ້ຖືກດໍາເນີນການຈາກ 1593 ຫາ 1606 ແຕ່ໃນເອີຣົບບາງຄັ້ງມັນຖືກເອີ້ນວ່າສົງຄາມສິບຫ້າປີ, ຄິດໄລ່ຈາກ 1591-92 ຂະບວນການຂອງຕວກກີທີ່ຍຶດ Bihać.ຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມທີ່ສໍາຄັນຂອງສົງຄາມແມ່ນລັດທິ Habsburg, ການປົກຄອງຂອງ Transylvania, Wallachia, ແລະ Moldavia ຕໍ່ຕ້ານ Empire Ottoman.Ferrara, Tuscany, Mantua, ແລະລັດ Papal ຍັງມີສ່ວນຮ່ວມໃນຂອບເຂດຫນ້ອຍ.ສົງຄາມຍາວໄດ້ສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍຄວາມສະຫງົບຂອງ Zsitvatorok ໃນວັນທີ 11 ເດືອນພະຈິກປີ 1606, ດ້ວຍຜົນປະໂຫຍດທາງອານາເຂດຫນ້ອຍສໍາລັບສອງອານາຈັກຕົ້ນຕໍ - Ottoman ໄດ້ຊະນະປ້ອມປ້ອງກັນຂອງ Eger, Esztergom, ແລະ Kanisza, ແຕ່ໄດ້ໃຫ້ພາກພື້ນຂອງVác (ທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຄອບຄອງຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາ. 1541) ກັບອອສເຕີຍ.ສົນທິສັນຍາດັ່ງກ່າວໄດ້ຢືນຢັນຄວາມບໍ່ສາມາດຂອງ Ottoman ທີ່ຈະເຈາະເຂົ້າໄປໃນດິນແດນ Habsburg ຕື່ມອີກ.ມັນຍັງໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ Transylvania ແມ່ນເກີນອໍານາດ Habsburg.ສົນທິສັນຍາ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ສ້າງ​ເງື່ອນ​ໄຂ​ໃຫ້​ໝັ້ນຄົງ​ຢູ່​ເຂດ​ຊາຍ​ແດນ Habsburg – Ottoman.
▲
●
Play button
1603 Sep 26 - 1618 Sep 26

Ottoman ສູນເສຍອີຣ່ານຕາເວັນຕົກແລະ Caucasus

Iran

ສົງຄາມ Ottoman-Safavid ຂອງ 1603-1618 ປະກອບດ້ວຍສອງສົງຄາມລະຫວ່າງ Safavid Persia ພາຍໃຕ້ Abbas I ຂອງ Persia ແລະ Ottoman Empire ພາຍໃຕ້ Sultans Mehmed III, Ahmed I, ແລະ Mustafa I. ສົງຄາມຄັ້ງທໍາອິດໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນປີ 1603 ແລະສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍໄຊຊະນະ Safavid ໃນ 1612, ເມື່ອ Persia ຍຶດຄືນແລະສ້າງຕັ້ງອໍານາດການປົກຄອງຄືນໃຫມ່ຂອງ Caucasus ແລະຕາເວັນຕົກ ຂອງອີຣ່ານ , ເຊິ່ງໄດ້ສູນເສຍໄປໃນສົນທິສັນຍາ Constantinople ໃນປີ 1590. ສົງຄາມຄັ້ງທີສອງໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນປີ 1615 ແລະສິ້ນສຸດລົງໃນປີ 1618 ດ້ວຍການປັບຕົວເລັກນ້ອຍ.

▲
●
Play button
1622 Jan 1

Regicide ທໍາອິດ

İstanbul, Türkiye
ໃນ Istanbul, ການປ່ຽນແປງທາງດ້ານການເມືອງຂອງລາຊະວົງເຮັດໃຫ້ການປະຖິ້ມປະເພນີ Ottoman ຂອງ fratricide ລາຊະວົງ, ແລະລະບົບຂອງລັດຖະບານທີ່ອີງໃສ່ສິດອໍານາດສ່ວນບຸກຄົນຂອງ sultan ຫນ້ອຍລົງ.ລັກສະນະການປ່ຽນແປງຂອງອໍານາດການປົກຄອງຂອງ sultanic ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເກີດການລຸກຮືຂຶ້ນທາງດ້ານການເມືອງຫຼາຍຄັ້ງໃນລະຫວ່າງສະຕະວັດທີ 17, ຍ້ອນວ່າຜູ້ປົກຄອງແລະກຸ່ມການເມືອງຕໍ່ສູ້ເພື່ອຄວບຄຸມລັດຖະບານຈັກກະພັດ.ໃນປີ 1622 Sultan Osman II ໄດ້ຖືກໂຄ່ນລົ້ມໃນການລຸກຮື Janissary.ການ regicide ຕໍ່ມາຂອງລາວໄດ້ຖືກລົງໂທດໂດຍເຈົ້າຫນ້າທີ່ຕຸລາການຂອງຈັກກະພັດ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມສໍາຄັນຂອງ sultan ໃນການເມືອງ Ottoman ຫຼຸດລົງ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, primacy ຂອງລາຊະວົງ Ottoman ທັງຫມົດແມ່ນບໍ່ເຄີຍໄດ້ນໍາເອົາເຂົ້າໄປໃນຄໍາຖາມ.
▲
●
Play button
1623 Jan 1 - 1639

ສົງຄາມຄັ້ງສຸດທ້າຍກັບ Safavid Persia

Mesopotamia, Iraq
ສົງຄາມ Ottoman-Safavid ຂອງ 1623-1639 ເປັນຄັ້ງສຸດທ້າຍຂອງຄວາມຂັດແຍ້ງທີ່ຕໍ່ສູ້ກັນລະຫວ່າງຈັກກະພັດ Ottoman ແລະ Safavid Empire , ຫຼັງຈາກນັ້ນສອງມະຫາອໍານາດຂອງອາຊີຕາເວັນຕົກ, ຄວບຄຸມ Mesopotamia.ຫຼັງຈາກທີ່ ເປີເຊຍ ປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນເບື້ອງຕົ້ນໃນການຍຶດເອົາ Baghdad ແລະສ່ວນໃຫຍ່ຂອງ ອີຣັກ ທີ່ທັນສະໄຫມ, ໄດ້ສູນເສຍມັນເປັນເວລາ 90 ປີ, ສົງຄາມໄດ້ກາຍເປັນ stalemate ເນື່ອງຈາກວ່າເປີເຊຍບໍ່ສາມາດກົດດັນເຂົ້າໄປໃນ Empire Ottoman ຕື່ມອີກ, ແລະ Ottoman ຕົນເອງໄດ້ຖືກລົບກວນໂດຍສົງຄາມໃນເອີຣົບແລະອ່ອນແອລົງ. ໂດຍ​ຄວາມ​ວຸ້ນວາຍ​ພາຍ​ໃນ.ໃນທີ່ສຸດ, Ottoman ສາມາດຟື້ນຕົວ Baghdad, ສູນເສຍຢ່າງຫນັກໃນການປິດລ້ອມສຸດທ້າຍ, ແລະການລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາ Zuhab ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງສົງຄາມໃນໄຊຊະນະ Ottoman.ເວົ້າປະມານ, ສົນທິສັນຍາໄດ້ຟື້ນຟູຊາຍແດນຂອງ 1555, ໂດຍ Safavids ຮັກສາ Dagestan, ຕາເວັນອອກຈໍເຈຍ, ຕາເວັນອອກ Armenia, ແລະສາທາລະນະລັດ Azerbaijan ໃນປະຈຸບັນ, ໃນຂະນະທີ່ຕາເວັນຕົກຈໍເຈຍແລະຕາເວັນຕົກ Armenia ຕົກຢູ່ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງ Ottoman.ພາກຕາເວັນອອກຂອງ Samtskhe (Meskheti) ໄດ້ສູນເສຍໄປຢ່າງບໍ່ສາມາດຖອນຄືນໃຫ້ແກ່ Ottoman ເຊັ່ນດຽວກັນກັບ Mesopotamia.ເຖິງແມ່ນວ່າບາງສ່ວນຂອງ Mesopotamia ໄດ້ຖືກຍຶດຄືນໂດຍ ຊາວອີຣ່ານ ໃນເວລາຕໍ່ມາໃນປະຫວັດສາດ, ໂດຍສະເພາະໃນໄລຍະການປົກຄອງຂອງ Nader Shah (1736-1747) ແລະ Karim Khan Zand (1751-1779), ມັນຍັງຄົງຢູ່ໃນມື Ottoman ຈົນກ່ວາຫຼັງຈາກ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1. .
▲
●
ການຟື້ນຟູຄໍາສັ່ງ
ຮູບແຕ້ມຂະໜາດນ້ອຍ Ottoman depicting Murad IV ໃນລະຫວ່າງຄ່ໍາ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1623 Sep 10 - 1640 Feb 8

ການຟື້ນຟູຄໍາສັ່ງ

Türkiye
Murad IV ແມ່ນ Sultan ຂອງ Empire Ottoman ຈາກ 1623 ຫາ 1640, ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກທັງສອງສໍາລັບການຟື້ນຟູສິດອໍານາດຂອງລັດແລະຄວາມໂຫດຮ້າຍຂອງວິທີການຂອງລາວ.ຈົນກ່ວາລາວໄດ້ຮັບອໍານາດຢ່າງແທ້ຈິງໃນວັນທີ 18 ພຶດສະພາ 1632, ອານາຈັກໄດ້ຖືກປົກຄອງໂດຍແມ່ຂອງລາວ, Kösem Sultan, ເປັນຜູ້ regent.Murad IV ຫ້າມເຫຼົ້າ, ຢາສູບ, ແລະ ກາເຟ ໃນ Constantinople.[39​] ພຣະ​ອົງ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້​ປະ​ຕິ​ບັດ​ສໍາ​ລັບ​ການ breaking ຂໍ້​ຫ້າມ​ນີ້​.ລາວ​ໄດ້​ຟື້ນ​ຟູ​ລະບຽບ​ການ​ຕຸລາການ​ໂດຍ​ການ​ລົງ​ໂທດ​ຢ່າງ​ເຄັ່ງ​ຄັດ, ລວມທັງ​ການ​ປະຫານ​ຊີວິດ;ຄັ້ງໜຶ່ງລາວໄດ້ບີບຄໍເມຍໃຫຍ່ດ້ວຍເຫດຜົນວ່າເຈົ້າໜ້າທີ່ໄດ້ທຸບຕີແມ່ເຖົ້າຂອງລາວ.ການປົກຄອງຂອງພຣະອົງເປັນທີ່ໂດດເດັ່ນທີ່ສຸດສໍາລັບສົງຄາມ Ottoman-Safavid, ເຊິ່ງຜົນໄດ້ຮັບຈະແບ່ງເຂດ Caucasus ລະຫວ່າງສອງອໍານາດຂອງຈັກກະພັດສໍາລັບປະມານສອງສະຕະວັດ.ກອງກຳລັງ Ottoman ສາມາດເອົາຊະນະ Azerbaijan, ຍຶດເອົາ Tabriz, Hamadan, ແລະຍຶດເອົາ Baghdad ໃນປີ 1638. ສົນທິສັນຍາ Zuhab ທີ່ປະຕິບັດຕາມສົງຄາມໂດຍທົ່ວໄປໄດ້ຢືນຢັນຄືນເຂດຊາຍແດນຕາມການຕົກລົງຂອງ Amasya, ກັບຈໍເຈຍຕາເວັນອອກ, Azerbaijan, ແລະ Dagestan ຢູ່ເປີເຊຍ, ຈໍເຈຍຕາເວັນຕົກຢູ່ Ottoman.Mesopotamia ໄດ້ສູນເສຍ irrevocably ສໍາລັບເປີເຊຍ.[40​] ເສັ້ນ​ຊາຍ​ແດນ​ໄດ້​ສ້ອມ​ແປງ​ເປັນ​ຜົນ​ມາ​ຈາກ​ສົງ​ຄາມ​, ມີ​ຫຼາຍ​ຫຼື​ຫນ້ອຍ​ດຽວ​ກັນ​ກັບ​ເສັ້ນ​ຊາຍ​ແດນ​ໃນ​ປະ​ຈຸ​ບັນ​ລະ​ຫວ່າງ ​ອີ​ຣັກ ​ແລະ ​ອີ​ຣ່ານ ​.Murad IV ຕົນເອງໄດ້ບັນຊາກອງທັບ Ottoman ໃນຊຸມປີສຸດທ້າຍຂອງສົງຄາມ.
▲
●
ມັນເຢັນແທ້ໆ
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1630 Jan 1 - 1680

ມັນເຢັນແທ້ໆ

Balıkesir, Türkiye
Kadızadelis ແມ່ນການເຄື່ອນໄຫວທາງສາສະຫນາປະຕິຮູບທີ່ບໍລິສຸດໃນສະຕະວັດທີ 17 ໃນ Empire Ottoman ຜູ້ທີ່ປະຕິບັດຕາມ Kadızade Mehmed (1582-1635), ນັກເທດສະຫນາອິດສະລາມທີ່ຟື້ນຟູ.Kadızade ແລະຜູ້ຕິດຕາມຂອງລາວໄດ້ຖືກກໍານົດວ່າເປັນຄູ່ແຂ່ງຂອງ Sufism ແລະສາສະຫນາທີ່ນິຍົມ.ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ປະນາມການປະຕິບັດ Ottoman ຫຼາຍໆຢ່າງທີ່ Kadızade ຮູ້ສຶກວ່າເປັນ bidʻah "ການປະດິດສ້າງທີ່ບໍ່ແມ່ນອິດສະລາມ", ແລະສະຫນັບສະຫນູນຢ່າງກະຕືລືລົ້ນ "ການຟື້ນຟູຄວາມເຊື່ອແລະການປະຕິບັດຂອງຊາວມຸດສະລິມຮຸ່ນທໍາອິດໃນສະຕະວັດທີ 1 / ເຈັດ" ("ການປະຕິບັດຕາມຄວາມດີແລະການຫ້າມຜິດ").[16]ຍ້ອນຄວາມກະຕືລືລົ້ນທີ່ກະຕືລືລົ້ນແລະຮຸນແຮງ, Kadızade Mehmed ສາມາດດົນໃຈຜູ້ຕິດຕາມຫຼາຍຄົນໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນສາເຫດຂອງລາວແລະກໍາຈັດການສໍ້ລາດບັງຫຼວງທີ່ພົບເຫັນຢູ່ໃນອານາຈັກ Ottoman.ຜູ້ນໍາຂອງການເຄື່ອນໄຫວໄດ້ຖືຕໍາແຫນ່ງຢ່າງເປັນທາງການເປັນນັກເທດສະຫນາໃນ mosques ທີ່ສໍາຄັນຂອງ Baghdad, ແລະ "ປະສົມປະສານການຕິດຕາມທີ່ນິຍົມກັບການສະຫນັບສະຫນູນຈາກພາຍໃນອຸປະກອນຂອງລັດ Ottoman".[17] ລະຫວ່າງ 1630 ແລະ 1680 ມີການຂັດແຍ້ງທີ່ຮຸນແຮງຫຼາຍທີ່ເກີດຂຶ້ນລະຫວ່າງ Kadızadelis ແລະຜູ້ທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຫັນດີນໍາ.ໃນຂະນະທີ່ການເຄື່ອນໄຫວກ້າວຫນ້າ, ນັກເຄື່ອນໄຫວໄດ້ກາຍເປັນ "ຄວາມຮຸນແຮງເພີ່ມຂຶ້ນ" ແລະKadızadelisເປັນທີ່ຮູ້ຈັກທີ່ຈະເຂົ້າໄປໃນ "ໂບດ, tekkes ແລະຮ້ານກາເຟ Ottoman ເພື່ອຕອບສະຫນອງການລົງໂທດຕໍ່ຜູ້ທີ່ຂັດກັບແບບດັ້ງເດີມຂອງພວກເຂົາ."[18]Kadizadelis ລົ້ມເຫລວໃນການປະຕິບັດຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຂົາເຈົ້າ;ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຂະບວນການຂອງພວກເຂົາໄດ້ເນັ້ນຫນັກເຖິງການແບ່ງແຍກພາຍໃນການສ້າງຕັ້ງສາດສະຫນາໃນສັງຄົມ Ottoman.ມໍລະດົກຂອງ Kadizadeli ຈາກລຸ້ນຫນຶ່ງໄປຫາອີກຄົນຫນຶ່ງໄດ້ຖືກຝັງເລິກຢູ່ໃນຜູ້ນໍາທີ່ໄດ້ຮັບການດົນໃຈຈາກນັກວິຊາການ Birgivi ທີ່ໃຫ້ການຂະຫຍາຍຕົວຂອງການເຄື່ອນໄຫວ Kadizade.ຄວາມກ້າວຫນ້າທາງສາສະຫນາຂອງ Kadizade ໃນເຂດ Ottoman ໄດ້ເສີມສ້າງການເຄື່ອນໄຫວຕໍ່ຕ້ານ elitist.ໃນທີ່ສຸດ, ຜູ້ນໍາຂອງສາດສະຫນາຂອງ ulema ຍັງສືບຕໍ່ສະຫນັບສະຫນູນສາດສະຫນາຈັກ Sufi.ນັກວິຊາການແລະນັກວິຊາການຈໍານວນຫຼາຍໄດ້ໂຕ້ຖຽງວ່າ Kadizadelis ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຕົນເອງແລະຫນ້າຊື່ໃຈຄົດ;ເນື່ອງຈາກການວິພາກວິຈານສ່ວນໃຫຍ່ຂອງພວກເຂົາແມ່ນອີງໃສ່ຄວາມຈິງທີ່ວ່າພວກເຂົາຢູ່ໃນຂອບເຂດຂອງສັງຄົມແລະຮູ້ສຶກວ່າຖືກແຍກອອກຈາກສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງລະບຽບສັງຄົມ.ນັກວິຊາການຮູ້ສຶກວ່າຖືກແຍກອອກຈາກໂອກາດແລະຕໍາແຫນ່ງອໍານາດພາຍໃນຂອງ Empire Ottoman, Kadizadelis ໄດ້ເອົາຕໍາແຫນ່ງທີ່ພວກເຂົາເຮັດແລະດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຖືກຂັບໄລ່ເປັນຜູ້ປະຕິຮູບແທນທີ່ຈະເປັນຜູ້ກະຕຸ້ນ.
▲
●
Play button
1640 Feb 9 - 1648 Aug 8

ທົດສະວັດ ແລະວິກິດການ

Türkiye
ໃນໄລຍະຕົ້ນປີຂອງການປົກຄອງຂອງ Ibrahim, ລາວໄດ້ຖອນຕົວອອກຈາກການເມືອງແລະຫັນໄປສູ່ harem ຂອງລາວຫຼາຍຂຶ້ນເພື່ອຄວາມສະບາຍແລະຄວາມສຸກ.ໃນລະຫວ່າງການປົກຄອງຂອງລາວ, harem ໄດ້ບັນລຸລະດັບໃຫມ່ຂອງຟຸ່ມເຟືອຍໃນນ້ໍາຫອມ, ແຜ່ນແພແລະເຄື່ອງປະດັບ.ຄວາມຮັກຂອງລາວທີ່ມີຕໍ່ແມ່ຍິງແລະຂົນເຮັດໃຫ້ລາວມີຫ້ອງທີ່ມີ lynx ແລະ sable.ເນື່ອງຈາກຄວາມຫຼົງໄຫຼຂອງລາວທີ່ມີຂົນ, ຊາວຝຣັ່ງໄດ້ຂະຫນານນາມລາວວ່າ "Le Fou de Fourrures."Kösem Sultan ໄດ້ຮັກສາລູກຊາຍຂອງນາງຢູ່ໃນການກວດສອບໂດຍການສະຫນອງໃຫ້ເຂົາມີພົມມະຈັນທີ່ນາງຊື້ສ່ວນບຸກຄົນຈາກຕະຫຼາດສໍາລອງ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບແມ່ຍິງທີ່ມີນ້ໍາຫນັກເກີນ, ຜູ້ທີ່ລາວຢາກໄດ້.[41]Kara Mustafa Pasha ຍັງຄົງເປັນ Grand Vizier ໃນໄລຍະສີ່ປີທໍາອິດຂອງການປົກຄອງຂອງ Ibrahim, ຮັກສາ Empire ຫມັ້ນຄົງ.ດ້ວຍສົນທິສັນຍາຂອງSzön (15 ມີນາ 1642) ລາວໄດ້ສືບຕໍ່ສັນຕິພາບກັບອອສເຕີຍແລະໃນປີດຽວກັນໄດ້ຟື້ນຕົວ Azov ຈາກ Cossacks.Kara Mustafa ຍັງໄດ້ຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງສະກຸນເງິນດ້ວຍການປະຕິຮູບ coinage, ຊອກຫາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດດ້ວຍການສໍາຫຼວດທີ່ດິນໃຫມ່, ຫຼຸດລົງຈໍານວນ Janissaries, ຖອນສະມາຊິກທີ່ບໍ່ປະກອບສ່ວນອອກຈາກບັນຊີເງິນເດືອນຂອງລັດ, ແລະສະກັດກັ້ນອໍານາດຂອງເຈົ້າແຂວງທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງ.ໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້, Ibrahim ສະແດງຄວາມກັງວົນກ່ຽວກັບການປົກຄອງຂອງອານາຈັກຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ດັ່ງທີ່ສະແດງຢູ່ໃນການສື່ສານທີ່ຂຽນດ້ວຍມືຂອງລາວກັບ Grand Vizier.Ibrahim ເຂົ້າມາພາຍໃຕ້ອິດທິພົນຂອງບຸກຄົນທີ່ບໍ່ເຫມາະສົມຕ່າງໆ, ເຊັ່ນນາງສາວຂອງ imperial harem Şekerpare Hatun ແລະ charlatan Cinci Hoca, ຜູ້ທີ່ທໍາທ່າເພື່ອປິ່ນປົວພະຍາດທາງດ້ານຮ່າງກາຍຂອງ Sultan.ຕໍ່ມາ, ພ້ອມກັບພັນທະມິດຂອງລາວ Silahdar Yusuf Agha ແລະ Sultanzade Mehmed Pasha, ໄດ້ເສີມສ້າງຕົວເອງດ້ວຍການໃຫ້ສິນບົນແລະໃນທີ່ສຸດກໍ່ໃຊ້ອໍານາດພຽງພໍທີ່ຈະຮັບປະກັນການປະຫານຊີວິດຂອງ Grand Vizier Ḳara Muṣṭafā.Cinci Hoca ກາຍເປັນ Kadiasker (ຜູ້ພິພາກສາສູງ) ຂອງ Anatolia, Yusuf Agha ໄດ້ຖືກເຮັດໃຫ້ Kapudan Pasha (Grand Admiral) ແລະ Sultanzade Mehmed ກາຍເປັນ Grand Vizier.[42]ໃນ 1644, corsairs Maltese ໄດ້ຍຶດເຮືອທີ່ບັນທຸກຜູ້ສະແຫວງບຸນທີ່ມີສະຖານະພາບສູງໄປຫາ Mecca.ນັບຕັ້ງແຕ່ໂຈນສະຫລັດໄດ້ເຂົ້າຈອດຢູ່ Crete, Kapudan Yusuf Pasha ໄດ້ຊຸກຍູ້ໃຫ້ Ibrahim ບຸກໂຈມຕີເກາະ.ນີ້ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນສົງຄາມທີ່ຍາວນານກັບ Venice ທີ່ແກ່ຍາວເຖິງ 24 ປີ - Crete ຈະບໍ່ຕົກຢູ່ພາຍໃຕ້ການຄອບຄອງຂອງ Ottoman ຈົນກ່ວາ 1669. ເຖິງວ່າຈະມີການຫຼຸດລົງຂອງ La Serenissima, ເຮືອ Venetian ໄດ້ຮັບໄຊຊະນະໃນທົ່ວ Aegean, ຍຶດເອົາ Tenedos (1646) ແລະສະກັດ Dardanelles.ຄວາມບໍ່ພໍໃຈຂອງມະຫາຊົນແມ່ນເກີດມາຈາກການປິດລ້ອມ Venetian ຂອງ Dardanelles - ເຊິ່ງສ້າງຄວາມຂາດແຄນໃນນະຄອນຫຼວງ - ແລະການເກັບພາສີຢ່າງຫນັກໃນລະຫວ່າງການເສດຖະກິດສົງຄາມເພື່ອຈ່າຍຄ່າຄວາມກະຕືລືລົ້ນຂອງ Ibrahim.ໃນ 1647 Grand Vizier Salih Pasha, Kösem Sultan, ແລະ şeyhülislam Abdürrahim Efendi unsuccessfully plotted to depos the sultan and replace him one of his son.Salih Pasha ຖືກປະຫານຊີວິດ, ແລະ Kösem Sultan ຖືກເນລະເທດອອກຈາກ harem.ໃນປີຕໍ່ໄປ, Janissaries ແລະສະມາຊິກຂອງ ulema ໄດ້ປະຕິວັດ.ໃນວັນທີ 8 ສິງຫາ 1648, Grand Vizier Aḥmed Pasha ສໍ້ລາດບັງຫຼວງໄດ້ຖືກ strangled ແລະ torn ເປັນ shreds ໂດຍຝູງຊົນທີ່ໃຈຮ້າຍ, ໄດ້ຮັບນາມມະຍົດ posthumous "Hezarpare" ("ພັນຕ່ອນ").ໃນມື້ດຽວກັນ, Ibrahim ໄດ້ຖືກຍຶດແລະຈໍາຄຸກຢູ່ໃນພະລາຊະວັງ Topkapı.Kösem ໄດ້ໃຫ້ການຍິນຍອມຕໍ່ການລົ້ມລົງຂອງລູກຊາຍຂອງນາງ, ໂດຍກ່າວວ່າ "ໃນທີ່ສຸດລາວຈະບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ເຈົ້າແລະຂ້ອຍມີຊີວິດຢູ່. ພວກເຮົາຈະສູນເສຍການຄວບຄຸມຂອງລັດຖະບານ. ສັງຄົມທັງຫມົດແມ່ນຢູ່ໃນຄວາມພິນາດ, ໃຫ້ລາວອອກຈາກບັນລັງທັນທີ."ລູກຊາຍອາຍຸຫົກປີຂອງ Ibrahim Meḥmed ໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເປັນ sultan.Ibrahim ໄດ້ຖືກ strangled ໃນວັນທີ 18 ເດືອນສິງຫາ 1648. ການເສຍຊີວິດຂອງລາວແມ່ນການລົງທະບຽນທີສອງໃນປະຫວັດສາດຂອງ Empire Ottoman.
▲
●
Play button
1645 Jan 1 - 1666

ສົງຄາມ Cretan

Crete, Greece
ສົງຄາມ Cretan ແມ່ນການຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງ ສາທາລະນະລັດ Venice ແລະພັນທະມິດຂອງນາງ (ຫົວຫນ້າ Knights of Malta , Papal States ແລະ ປະເທດຝຣັ່ງ ) ຕໍ່ Empire Ottoman ແລະລັດ Barbary, ເນື່ອງຈາກວ່າມັນໄດ້ຕໍ່ສູ້ຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ເກາະ Crete, Venice's. ການຄອບຄອງຢູ່ຕ່າງປະເທດທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ແລະຮັ່ງມີທີ່ສຸດ.ສົງຄາມໄດ້ແກ່ຍາວເຖິງປີ 1645 ຫາ 1669 ແລະໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັນຢູ່ Crete, ໂດຍສະເພາະໃນເມືອງ Candia, ແລະໃນການໂຈມຕີທາງເຮືອຈໍານວນຫລາຍແລະການໂຈມຕີຮອບທະເລ Aegean, ໂດຍ Dalmatia ສະຫນອງໂຮງລະຄອນມັດທະຍົມ.ເຖິງແມ່ນວ່າສ່ວນໃຫຍ່ຂອງ Crete ໄດ້ຖືກເອົາຊະນະໂດຍ Ottoman ໃນສອງສາມປີທໍາອິດຂອງສົງຄາມ, fortress ຂອງ Candia (ທີ່ທັນສະໄຫມ Heraklion), ນະຄອນຫຼວງຂອງ Crete, ຕ້ານສົບຜົນສໍາເລັດ.ການ​ປິດລ້ອມ​ເປັນ​ເວລາ​ດົນ​ນານ​ໄດ້​ບັງຄັບ​ໃຫ້​ທັງ​ສອງ​ຝ່າຍ​ສຸມ​ໃສ່​ການ​ສະໜອງ​ກຳລັງ​ຂອງ​ຕົນ​ຢູ່​ເກາະ​ດັ່ງກ່າວ.ສໍາລັບຊາວ Venetians ໂດຍສະເພາະ, ຄວາມຫວັງດຽວຂອງພວກເຂົາສໍາລັບໄຊຊະນະເຫນືອກອງທັບ Ottoman ທີ່ໃຫຍ່ກວ່າໃນ Crete ວາງຢູ່ໃນຄວາມອຶດຫິວຂອງການສະຫນອງແລະການເສີມສ້າງ.ດ້ວຍເຫດນີ້ ສົງຄາມຈຶ່ງກາຍເປັນການປະທະກັນທາງທະຫານລະຫວ່າງກອງທັບເຮືອ ແລະ ພັນທະມິດ.Venice ໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກບັນດາປະເທດເອີຣົບຕາເວັນຕົກຕ່າງໆ, ຜູ້ທີ່, ຊັກຊວນໂດຍ Pope ແລະໃນການຟື້ນຟູຂອງຈິດໃຈ crusading, ໄດ້ສົ່ງຜູ້ຊາຍ, ເຮືອແລະການສະຫນອງ "ເພື່ອປ້ອງກັນ Christendom".ຕະຫຼອດສົງຄາມ, Venice ຮັກສາຄວາມເຫນືອກວ່າຂອງກອງທັບເຮືອ, ຊະນະການເຂົ້າຮ່ວມຂອງກອງທັບເຮືອສ່ວນໃຫຍ່, ແຕ່ຄວາມພະຍາຍາມເພື່ອສະກັດ Dardanelles ໄດ້ປະສົບຜົນສໍາເລັດພຽງແຕ່ບາງສ່ວນ, ແລະສາທາລະນະລັດບໍ່ເຄີຍມີເຮືອພຽງພໍເພື່ອຕັດການສະຫນອງແລະການເສີມສ້າງໄປສູ່ Crete.ຊາວ Ottoman ໄດ້ຖືກຂັດຂວາງໃນຄວາມພະຍາຍາມຂອງພວກເຂົາໂດຍຄວາມວຸ່ນວາຍພາຍໃນປະເທດ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການຫັນປ່ຽນກໍາລັງຂອງພວກເຂົາໄປທາງເຫນືອໄປສູ່ Transylvania ແລະລັດທິ Habsburg.ຄວາມຂັດແຍ້ງທີ່ຍາວນານເຮັດໃຫ້ເສດຖະກິດຂອງສາທາລະນະລັດຫມົດໄປ, ເຊິ່ງອີງໃສ່ການຄ້າທີ່ມີກໍາໄລຫຼາຍກັບ Empire Ottoman.ໃນຊຸມປີ 1660, ເຖິງວ່າຈະມີການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກປະເທດຄຣິສຕຽນອື່ນໆ, ຄວາມອິດເມື່ອຍໃນສົງຄາມໄດ້ເກີດຂື້ນ. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, Ottoman, ໄດ້ຮັກສາກໍາລັງຂອງພວກເຂົາຢູ່ໃນ Crete ແລະໄດ້ຮັບການຟື້ນຟູພາຍໃຕ້ການນໍາພາທີ່ມີຄວາມສາມາດຂອງຄອບຄົວKöprülü, ໄດ້ສົ່ງການເດີນທາງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຄັ້ງສຸດທ້າຍ. ໃນປີ 1666 ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນໍາໂດຍກົງຂອງ Grand Vizier.ນີ້​ໄດ້​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ຂັ້ນ​ຕອນ​ສຸດ​ທ້າຍ​ແລະ​ເລືອດ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ Siege ຂອງ Candia​, ເຊິ່ງ​ແກ່​ຍາວ​ເປັນ​ເວ​ລາ​ຫຼາຍ​ກວ່າ​ສອງ​ປີ​.ມັນສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍການເຈລະຈາຍອມຈໍານົນຂອງປ້ອມປ້ອງກັນ, ຜະນຶກຊະຕາກໍາຂອງເກາະແລະສິ້ນສຸດສົງຄາມໃນໄຊຊະນະ Ottoman.ໃນສົນທິສັນຍາສັນຕິພາບຄັ້ງສຸດທ້າຍ, Venice ໄດ້ຮັກສາປ້ອມປ້ອງກັນເກາະທີ່ໂດດດ່ຽວບໍ່ຫຼາຍປານໃດອອກຈາກ Crete, ແລະສ້າງຜົນປະໂຫຍດບາງຢ່າງໃນ Dalmatia.ຄວາມປາຖະຫນາຂອງ Venetian ສໍາລັບ revanche ຈະນໍາໄປສູ່, ເກືອບ 15 ປີຕໍ່ມາ, ສົງຄາມໃຫມ່, ຈາກທີ່ Venice ຈະໄດ້ຮັບໄຊຊະນະ.Crete, ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຈະຍັງຄົງຢູ່ພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມຂອງ Ottoman ຈົນກ່ວາ 1897, ໃນເວລາທີ່ມັນໄດ້ກາຍເປັນລັດເອກະລາດ;ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ມັນ​ໄດ້​ຖືກ​ລວມ​ເຂົ້າ​ກັບ​ເກຼັກ​ໃນ​ປີ 1913​.
▲
●
ສະຖຽນລະພາບພາຍໃຕ້ Mehmed IV
Mehmed IV ໃນໄວຫນຸ່ມ, ໃນຂະບວນການຈາກ Istanbul ໄປ Edirne ໃນປີ 1657 ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1648 Jan 1 - 1687

ສະຖຽນລະພາບພາຍໃຕ້ Mehmed IV

Türkiye
Mehmed IV ໄດ້ຂຶ້ນຄອງບັນລັງເມື່ອອາຍຸໄດ້ຫົກປີຫຼັງຈາກພໍ່ຂອງລາວຖືກໂຄ່ນລົ້ມໃນລັດຖະປະຫານ.Mehmed ໄດ້ກາຍເປັນ sultan ທີ່ປົກຄອງຍາວທີ່ສຸດທີສອງໃນປະຫວັດສາດ Ottoman ຫຼັງຈາກ Suleiman the Magnificent.ໃນຂະນະທີ່ປີເລີ່ມຕົ້ນແລະສຸດທ້າຍຂອງການປົກຄອງຂອງລາວແມ່ນມີລັກສະນະການທໍາລາຍທາງທະຫານແລະຄວາມບໍ່ສະຖຽນລະພາບທາງດ້ານການເມືອງ, ໃນໄລຍະກາງປີຂອງລາວ, ລາວໄດ້ເບິ່ງແຍງການຟື້ນຟູຂອງໂຊກຊະຕາຂອງອານາຈັກທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຍຸກKöprülü.Mehmed IV ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໂດຍຄົນໃນຍຸກສະ ໄໝ ວ່າເປັນຜູ້ປົກຄອງທີ່ເຄົາລົບນັບຖືໂດຍສະເພາະ, ແລະຖືກເອີ້ນວ່າ gazi, ຫຼື "ນັກຮົບທີ່ສັກສິດ" ສໍາລັບບົດບາດຂອງລາວໃນການພິຊິດຫຼາຍທີ່ໄດ້ດໍາເນີນໃນລະຫວ່າງການປົກຄອງອັນຍາວນານຂອງລາວ.ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງ Mehmed IV, ອານາຈັກໄດ້ບັນລຸລະດັບຄວາມສູງຂອງການຂະຫຍາຍອານາເຂດຂອງຕົນໃນເອີຣົບ.
▲
●
ຍຸກ Köprülü
Grand Vizier Köprülü Mehmed Pasha (1578-1661). ©HistoryMaps
1656 Jan 1 - 1683

ຍຸກ Köprülü

Türkiye
ຍຸກKöprülüແມ່ນໄລຍະທີ່ການເມືອງຂອງຈັກກະພັດ Ottoman ໄດ້ຖືກຄອບງໍາເລື້ອຍໆໂດຍບັນດານັກພະຍາກອນໃຫຍ່ຈາກຄອບຄົວKöprülü.ຍຸກKöprülüບາງຄັ້ງກໍ່ຖືກກໍານົດແຄບກວ່າເປັນໄລຍະເວລາຈາກ 1656 ຫາ 1683, ຍ້ອນວ່າມັນແມ່ນໃນຊ່ວງເວລານັ້ນທີ່ສະມາຊິກຂອງຄອບຄົວໄດ້ຖືຕໍາແຫນ່ງຂອງ grand vizier ໂດຍບໍ່ຕິດຂັດ, ໃນຂະນະທີ່ສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງໄລຍະເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຄອບຄອງມັນຢູ່ເລື້ອຍໆ.Köprülüsໂດຍທົ່ວໄປແມ່ນຜູ້ບໍລິຫານທີ່ມີຄວາມຊໍານິຊໍານານແລະໄດ້ຮັບການຍົກຍ້ອງກັບການຟື້ນຕົວຂອງໂຊກຊະຕາຂອງອານາຈັກຫຼັງຈາກໄລຍະເວລາຂອງຄວາມພ່າຍແພ້ທາງທະຫານແລະຄວາມບໍ່ສະຖຽນລະພາບທາງດ້ານເສດຖະກິດ.ການ​ປະຕິ​ຮູບ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ໄດ້​ຖືກ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ຕົນ, ​ເຊິ່ງ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຈັກກະພັດ​ສາມາດ​ແກ້​ໄຂ​ວິ​ກິດ​ການ​ງົບປະມານ​ຂອງ​ຕົນ ​ແລະ ສະກັດ​ກັ້ນ​ຄວາມ​ຂັດ​ແຍ້​ງກັນ​ໃນ​ຈັກກະພັດ.ການລຸກຂຶ້ນເປັນອໍານາດຂອງKöprülüໄດ້ຖືກ precipitated ໂດຍວິກິດການທາງດ້ານການເມືອງທີ່ເປັນຜົນມາຈາກການຕໍ່ສູ້ທາງດ້ານການເງິນຂອງລັດຖະບານລວມກັບຄວາມຕ້ອງການອັນຮີບດ່ວນທີ່ຈະທໍາລາຍການປິດລ້ອມ Venetian ຂອງ Dardanelles ໃນສົງຄາມ Cretan ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.ດັ່ງນັ້ນ, ໃນເດືອນກັນຍາ 1656 Valide Sultan Turhan Hatice ໄດ້ເລືອກKöprülü Mehmed Pasha ເປັນ vizier ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພຢ່າງແທ້ຈິງຂອງຫ້ອງການ.ນາງຫວັງວ່າການເປັນພັນທະມິດທາງດ້ານການເມືອງລະຫວ່າງທັງສອງຂອງພວກເຂົາສາມາດຟື້ນຟູຄວາມໂຊກດີຂອງລັດ Ottoman.Köprülüປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນທີ່ສຸດ;ການປະຕິຮູບຂອງລາວເຮັດໃຫ້ຈັກກະພັດສາມາດທໍາລາຍການປິດລ້ອມ Venetian ແລະຟື້ນຟູສິດອໍານາດໃຫ້ກັບ Transylvania ທີ່ກະບົດ.ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ຜົນປະໂຫຍດເຫຼົ່ານີ້ມີຄ່າໃຊ້ຈ່າຍອັນຫນັກຫນ່ວງໃນຊີວິດ, ຍ້ອນວ່າພະລາຊະວັງໃຫຍ່ໄດ້ສັງຫານທະຫານແລະເຈົ້າຫນ້າທີ່ຫຼາຍໆຄົນທີ່ລາວຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ມີຄວາມສັດຊື່.ຖື​ວ່າ​ເປັນ​ການ​ບໍ່​ຍຸຕິ​ທຳ​ຂອງ​ຫຼາຍ​ຄົນ, ການ​ລົບ​ລ້າງ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ເກີດ​ການ​ປະ​ທ້ວງ​ຄັ້ງ​ໃຫຍ່​ໃນ​ປີ 1658, ນຳ​ໂດຍ Abaza Hasan Pasha.ຫຼັງຈາກການສະກັດກັ້ນການກະບົດນີ້, ຄອບຄົວKöprülüຍັງຄົງບໍ່ທ້າທາຍທາງດ້ານການເມືອງຈົນກ່ວາຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງພວກເຂົາທີ່ຈະເອົາຊະນະ Vienna ໃນປີ 1683. Köprülü Mehmed ຕົນເອງໄດ້ເສຍຊີວິດໃນປີ 1661, ໃນເວລາທີ່ລາວໄດ້ຮັບຜົນສໍາເລັດໃນຕໍາແຫນ່ງໂດຍລູກຊາຍຂອງລາວ Fazıl Ahmed Pasha.Empire Ottoman ໄດ້ ຮັບ ຜົນ ກະ ທົບ ຢ່າງ ເລິກ ຊຶ້ງ ໂດຍ ການ ປະ ຕິ ຮູບ ການ ປະ ຕິ ບັດ ໃນ ໄລ ຍະ 1683-99 ສົງ ຄາມ ຂອງ ບໍ ລິ ສຸດ League.ຫຼັງຈາກຄວາມຕົກໃຈເບື້ອງຕົ້ນຂອງການສູນເສຍຂອງຮັງກາຣີ, ການນໍາພາຂອງຈັກກະພັດໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນຂະບວນການປະຕິຮູບທີ່ມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນທີ່ມີຈຸດປະສົງເພື່ອເສີມສ້າງອົງການການທະຫານແລະງົບປະມານຂອງລັດ.ນີ້ລວມມີການກໍ່ສ້າງຂອງເຮືອກາເລນທີ່ທັນສະໄຫມ, ການກໍານົດກົດຫມາຍແລະການເກັບພາສີຂອງການຂາຍຢາສູບເຊັ່ນດຽວກັນກັບສິນຄ້າຟຸ່ມເຟືອຍອື່ນໆ, ການປະຕິຮູບຂອງການເງິນ waqf ແລະການເກັບພາສີ, ການກໍາຈັດການຊໍາລະເງິນເດືອນ janissary ທີ່ບໍ່ມີປະໂຫຍດ, ການປະຕິຮູບວິທີການ cizye. ການເກັບ, ແລະການຂາຍຟາມພາສີຕະຫຼອດຊີວິດທີ່ຮູ້ຈັກເປັນmalikâne.ມາດຕະການເຫຼົ່ານີ້ເຮັດໃຫ້ຈັກກະພັດ Ottoman ແກ້ໄຂການຂາດດຸນງົບປະມານຂອງຕົນແລະເຂົ້າສູ່ສະຕະວັດທີສິບແປດດ້ວຍການເກີນດຸນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.[19]
▲
●
Ottoman ໄດ້​ຮັບ​ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ຂອງ Ukraine
ຮົບຜ່ານປ້າຍໂຄສະນາຕວກກີໂດຍ Józef Brandt. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1672 Jan 1 - 1676

Ottoman ໄດ້​ຮັບ​ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ຂອງ Ukraine

Poland
ສາເຫດຂອງສົງຄາມ ໂປໂລຍ - Ottoman ຂອງ 1672-1676 ສາມາດຕິດຕາມໄດ້ເຖິງປີ 1666. Petro Doroshenko Hetman ຂອງເຈົ້າພາບ Zaporizhian, ມີຈຸດປະສົງທີ່ຈະຄວບຄຸມ ຢູເຄລນ ແຕ່ປະເຊີນກັບຄວາມພ່າຍແພ້ຈາກຝ່າຍອື່ນໆທີ່ຕໍ່ສູ້ໃນການຄວບຄຸມພາກພື້ນນັ້ນ, ໃນການສະເຫນີສຸດທ້າຍເພື່ອປົກປັກຮັກສາ. ອໍານາດຂອງລາວໃນຢູເຄລນ, ໄດ້ລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາກັບ Sultan Mehmed IV ໃນປີ 1669 ທີ່ຮັບຮູ້ Cossack Hetmanate ເປັນເຈົ້ານາຍຂອງ Empire Ottoman.[83]ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໃນປີ 1670, hetman Doroshenko ພະຍາຍາມອີກເທື່ອຫນຶ່ງເພື່ອຍຶດເອົາ Ukraine, ແລະໃນປີ 1671 Khan ຂອງ Crimea, Adil Giray, ສະຫນັບສະຫນູນຂອງ Commonwealth, ໄດ້ທົດແທນດ້ວຍໃຫມ່, Selim I Giray, ໂດຍ Ottoman sultan.Selim ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນພັນທະມິດກັບ Cossacks ຂອງ Doroshenko;ແຕ່​ອີກ​ເທື່ອ​ຫນຶ່ງ​ຄື​ໃນ​ປີ 1666–67 ກອງ​ທັບ Cossack-Tatar ໄດ້​ຮັບ​ການ​ເອົາ​ຊະ​ນະ​ໂດຍ Sobieski.ຫຼັງຈາກນັ້ນ, Selim ໄດ້ປະຕິຍານວ່າຕົນຈະຈົງຮັກພັກດີຕໍ່ Ottoman Sultan ແລະໄດ້ອ້ອນວອນຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອ, ເຊິ່ງ Sultan ໄດ້ຕົກລົງ.ດັ່ງນັ້ນ, ຄວາມຂັດແຍ້ງຊາຍແດນທີ່ບໍ່ສະຫມໍ່າສະເຫມີໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນໄປສູ່ສົງຄາມປົກກະຕິໃນປີ 1671, ຍ້ອນວ່າໃນປັດຈຸບັນ Empire Ottoman ໄດ້ກຽມພ້ອມທີ່ຈະສົ່ງຫນ່ວຍງານປະຈໍາຂອງຕົນເຂົ້າໄປໃນສະຫນາມຮົບເພື່ອພະຍາຍາມຄວບຄຸມພາກພື້ນນັ້ນສໍາລັບຕົນເອງ.[84]ກໍາລັງ Ottoman, ຈໍານວນຜູ້ຊາຍ 80,000 ແລະນໍາພາໂດຍ Grand Vizier Köprülü Fazıl Ahmed ແລະ Ottoman sultan Mehmed IV, ໄດ້ invaded ໂປໂລຍ Ukraine ໃນເດືອນສິງຫາ, ໄດ້ຍຶດຄອງຂອງ Commonwealth fortress ຢູ່ Kamieniec Podolski ແລະປິດລ້ອມLwów.ບໍ່ໄດ້ກຽມພ້ອມສໍາລັບສົງຄາມ, Commonwealth Sejm ໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ລົງນາມໃນສັນຕິພາບຂອງ Buczacz ໃນເດືອນຕຸລາປີນັ້ນ, ເຊິ່ງໄດ້ມອບໃຫ້ Ottoman ເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງ Commonwealth ຂອງ Ukraine.ໃນ 1676, ຫຼັງຈາກ 16,000 Sobieski ຕ້ານການ siege ສອງອາທິດຂອງ Żurawno, ໂດຍຜູ້ຊາຍ 100,000 ພາຍໃຕ້ Ibrahim Pasha, ສົນທິສັນຍາສັນຕິພາບໃຫມ່ໄດ້ລົງນາມ, ສົນທິສັນຍາ Żurawno.[84] ສົນທິສັນຍາສັນຕິພາບບາງສ່ວນ reversing ເຫຼົ່ານັ້ນຈາກ Buczacz: Ottoman ໄດ້ເກັບຮັກສາໄວ້ປະມານສອງສ່ວນສາມຂອງອານາເຂດທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບໃນ 1672, ແລະ Commonwealth ບໍ່ມີພັນທະທີ່ຈະຈ່າຍປະເພດຂອງ tribute ກັບ Empire ໄດ້;ຈໍາ ນວນ ຂະ ຫນາດ ໃຫຍ່ ຂອງ ນັກ ໂທດ ໂປ ແລນ ໄດ້ ຖືກ ປ່ອຍ ໂດຍ Ottoman ໄດ້ .
▲
●
Play button
1683 Jul 14 - 1699 Jan 26

ສົງຄາມຂອງ Holy League

Austria
ຫຼັງຈາກສອງສາມປີຂອງສັນຕິພາບ, Empire Ottoman, ໄດ້ຮັບການຊຸກຍູ້ຈາກຜົນສໍາເລັດໃນພາກຕາເວັນຕົກຂອງສາທາລະນະລັດໂປໂລຍ - ລີທົວເນຍ, ໄດ້ໂຈມຕີລັດທິ Habsburg.The Turks ເກືອບ captured Vienna, ແຕ່ John III Sobieski ໄດ້ນໍາພາພັນທະມິດ Christian ທີ່ defeated ເຂົາເຈົ້າໃນຮົບຂອງ Vienna (1683), ຢຸດການ hegemony ຂອງ Ottoman Empire ໃນພາກຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ຂອງເອີຣົບ.ສະມາຄົມບໍລິສຸດ ໃໝ່ ໄດ້ຖືກລິເລີ່ມໂດຍ Pope Innocent XI ແລະກວມເອົາຈັກກະພັດ Roman ຍານບໍລິສຸດ (ຫົວຫນ້າໂດຍ Habsburg Austria), ສາທາລະນະລັດ ໂປໂລຍ -Lithuanian ແລະສາທາລະ ນະລັດ Venetian ໃນປີ 1684, ເຂົ້າຮ່ວມໂດຍ ລັດເຊຍ ໃນປີ 1686. ຮົບທີສອງຂອງ Mohács (1687) ແມ່ນ. ການພ່າຍແພ້ຢ່າງໂຫດຮ້າຍສໍາລັບ Sultan.Turks ໄດ້ປະສົບຜົນສໍາເລັດຫຼາຍກວ່າໃນແຖວຫນ້າຂອງໂປໂລຍແລະສາມາດຮັກສາ Podolia ໃນລະຫວ່າງການສູ້ຮົບຂອງພວກເຂົາກັບລັດທິມາກ - ລີທົວເນຍ.ການ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ຂອງຣັດ​ເຊຍ ​ແມ່ນ​ເປັນ​ຄັ້ງ​ທຳ​ອິດ​ທີ່​ປະ​ເທດ​ດັ່ງກ່າວ​ເຂົ້າ​ເປັນ​ພັນທະ​ມິດ​ຂອງ​ມະຫາ​ອຳນາດ​ຢູ​ໂຣບ.ນີ້​ແມ່ນ​ການ​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ຂອງ​ການ​ໄລ​ຍະ​ການ​ຂອງ​ສົງ​ຄາມ​ລັດ​ເຊຍ​-ຕວກ​ກີ​, ສຸດ​ທ້າຍ​ແມ່ນ ​ສົງ​ຄາມ​ໂລກ​ຄັ້ງ​ທີ​ຫນຶ່ງ ​.ເປັນຜົນມາຈາກຂະບວນການຂອງ Crimean ແລະຂະບວນການ Azov, ລັດເຊຍໄດ້ຍຶດເອົາປ້ອມປາການ Ottoman ທີ່ສໍາຄັນຂອງ Azov.ປະຕິບັດຕາມການສູ້ຮົບທີ່ຕັດສິນຂອງ Zenta ໃນ 1697 ແລະການປະທະກັນຫນ້ອຍລົງ (ເຊັ່ນ: ຮົບຂອງ Podhajce ໃນ 1698), League ໄດ້ຊະນະສົງຄາມໃນປີ 1699 ແລະບັງຄັບໃຫ້ Empire Ottoman ລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາ Karlowitz.Ottoman ໄດ້ມອບສ່ວນໃຫຍ່ຂອງຮັງກາຣີ, Transylvania ແລະ Slavonia, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບພາກສ່ວນຂອງ Croatia, ໃຫ້ກັບກະສັດ Habsburg ໃນຂະນະທີ່ Podolia ກັບຄືນໄປໂປໂລຍ.ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງ Dalmatia ໄດ້ຜ່ານໄປ Venice, ພ້ອມກັບ Morea (ແຫຼມ Peloponnese), ເຊິ່ງ Ottoman ໄດ້ຍຶດຄອງໃນປີ 1715 ແລະໄດ້ຮັບຄືນໃນສົນທິສັນຍາ Passarowitz ປີ 1718.
▲
●
ການຂະຫຍາຍຕົວຂອງ Tsardom ຂອງລັດເຊຍ
Mehmed the Hunter-Avcı Mehmet Paintings ມອບໃຫ້ໂດຍສະຕະວັດທີ 17 (1657). ©Claes Rålamb
1686 Jan 1 - 1700

ການຂະຫຍາຍຕົວຂອງ Tsardom ຂອງລັດເຊຍ

Azov, Rostov Oblast, Russia
ຫຼັງຈາກຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຕວກກີທີ່ຈະຍຶດ Vienna ໃນປີ 1683, ລັດເຊຍ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມກັບອອສເຕີຍ, ໂປແລນ , ແລະ ສາທາລະນະລັດ Venice ໃນ Holy League (1684) ເພື່ອຂັບໄລ່ Turks ໄປທາງໃຕ້.ຣັດເຊຍ ແລະ ໂປແລນ ໄດ້ລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາສັນຕິພາບນິລັນດອນ ປີ 1686. ມີສາມຂະບວນການທາງພາກເໜືອຂອງທະເລດຳ.ໃນ​ໄລ​ຍະ​ສົງ​ຄາມ​, ກອງ​ທັບ​ລັດ​ເຊຍ​ໄດ້​ຈັດ​ຕັ້ງ​ຂະ​ບວນ​ການ Crimean ຂອງ​ປີ 1687 ແລະ 1689 ທັງ​ສອງ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ໃນ​ການ​ເອົາ​ຊະ​ນະ​ລັດ​ເຊຍ​.[32] ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກເຫຼົ່ານີ້, ລັດເຊຍໄດ້ເປີດຕົວແຄມເປນ Azov ໃນປີ 1695 ແລະ 1696, ແລະຫຼັງຈາກການຍົກທັບໃນ 1695 [33] ສໍາເລັດການຍຶດເອົາ Azov ໃນ 1696. [34.]ໃນແສງສະຫວ່າງຂອງການກະກຽມສໍາລັບສົງຄາມຕໍ່ຕ້ານ Empire ຊູແອັດ, ລັດເຊຍ Tsar Peter the Great ໄດ້ລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາ Karlowitz ກັບ Ottoman Empire ໃນປີ 1699. ຕໍ່ມາສົນທິສັນຍາຂອງ Constantinople ໃນ 1700 ໄດ້ມອບ Azov, fortress Taganrog, Pavlovsk ແລະ Mius ກັບລັດເຊຍແລະ. ໄດ້ສ້າງຕັ້ງເອກອັກຄະລັດຖະທູດລັດເຊຍຢູ່ Constantinople, ແລະຮັບປະກັນການກັບຄືນຂອງນັກໂທດສົງຄາມທັງຫມົດ.Tsar ຍັງຢືນຢັນວ່າຜູ້ຍ່ອຍຂອງລາວ, Cossacks, ຈະບໍ່ໂຈມຕີ Ottoman, ໃນຂະນະທີ່ Sultan ຢືນຢັນຜູ້ຍ່ອຍຂອງລາວ, Crimean Tatars, ຈະບໍ່ໂຈມຕີຊາວລັດເຊຍ.
▲
●
Play button
1687 Aug 12

ປີ້ນກັບກັນຂອງ Fortune ໃນເອີຣົບ

Nagyharsány, Hungary
ການສູ້ຮົບຄັ້ງທີສອງຂອງMohácsໄດ້ຖືກຕໍ່ສູ້ໃນວັນທີ 12 ສິງຫາ 1687 ລະຫວ່າງກໍາລັງຂອງ Ottoman Sultan Mehmed IV, ບັນຊາໂດຍ Grand-Vizier Sari Süleyman Paşa, ແລະກໍາລັງຂອງ Holy Roman Emperor Leopold I, ບັນຊາໂດຍ Charles of Lorraine.ຜົນ​ໄດ້​ຮັບ​ແມ່ນ​ໄຊຊະນະ​ທີ່​ຕັດສິນ​ໃຈ​ຂອງ​ຊາວ​ອົສຕຼາລີ.ກອງທັບ Ottoman ໄດ້ປະສົບກັບການສູນເສຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງ, ມີຜູ້ເສຍຊີວິດປະມານ 10,000 ຄົນ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການສູນເສຍປືນໃຫຍ່ສ່ວນໃຫຍ່ (ປະມານ 66 ປືນ) ແລະອຸປະກອນສະຫນັບສະຫນູນຈໍານວນຫຼາຍຂອງມັນ.ຫຼັງຈາກການສູ້ຮົບ, Empire Ottoman ໄດ້ຕົກເຂົ້າໄປໃນວິກິດອັນເລິກເຊິ່ງ.ມີການປະທະກັນລະຫວ່າງທະຫານ.ຜູ້ບັນຊາການ Sari Suleyman Pasa ຢ້ານວ່າລາວຈະຖືກຂ້າຕາຍໂດຍທະຫານຂອງຕົນເອງແລະຫນີຈາກຄໍາສັ່ງຂອງລາວ, ທໍາອິດໄປ Belgrade ແລະຈາກນັ້ນໄປ Constantinople.ໃນເວລາທີ່ຂ່າວຂອງ defeat ແລະ mutiny ໄດ້ມາຮອດ Constantinople ໃນຕົ້ນເດືອນກັນຍາ, Abaza Siyavuş Pasha ໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງເປັນຜູ້ບັນຊາການແລະເປັນ Grand Vizier.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ກ່ອນທີ່ລາວຈະປົກຄອງຄໍາສັ່ງຂອງລາວ, ກອງທັບ Ottoman ທັງຫມົດໄດ້ແຕກແຍກແລະກອງທັບຂອງຄອບຄົວ Ottoman (Janissaries ແລະ Sipahis) ໄດ້ເລີ່ມກັບຄືນສູ່ຖານທັບຂອງພວກເຂົາໃນ Constantinople ພາຍໃຕ້ເຈົ້າຫນ້າທີ່ລະດັບຕ່ໍາຂອງພວກເຂົາ.ແມ່ນແຕ່ຜູ້ regent ຂອງ Grand Vizier ໃນ Constantinople ກໍ່ຢ້ານກົວແລະເຊື່ອງ.Sari Suleyman Pasa ຖືກປະຫານຊີວິດ.Sultan Mehmed IV ໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ບັນຊາການຂອງ Bosphorus Straits Köprülü Fazıl Mustafa Pasha ເປັນຜູ້ regent ຂອງ Grand Vizier ໃນ Constantinople.ລາວໄດ້ປຶກສາຫາລືກັບຜູ້ນໍາຂອງກອງທັບທີ່ມີຢູ່ແລະຜູ້ນໍາລັດ Ottoman ອື່ນໆ.ຫລັງຈາກນັ້ນ, ໃນວັນທີ 8 ເດືອນພະຈິກ, ມັນໄດ້ຖືກຕັດສິນໃຈທີ່ຈະປົດຕໍາແຫນ່ງ Sultan Mehmed IV ແລະແຕ່ງຕັ້ງ Suleiman II ເປັນ Sultan ໃຫມ່.ການແຕກແຍກຂອງກອງທັບ Ottoman ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ກອງທັບ Imperial Habsburg ສາມາດເອົາຊະນະພື້ນທີ່ຂະຫນາດໃຫຍ່.ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ຄອບຄອງ Osijek, Petrovaradin, Sremski Karlovci, Ilok, Valpovo, Požega, Palota ແລະ Eger.ປະຈຸບັນ Slavonia ແລະ Transylvania ສ່ວນໃຫຍ່ໄດ້ຢູ່ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງຈັກກະພັດ.ໃນວັນທີ 9 ເດືອນທັນວາໄດ້ມີການຈັດພິທີ Diet of Pressburg (ມື້ນີ້ Bratislava, Slovakia), ແລະ Archduke Joseph ໄດ້ຂຶ້ນຄອງລາດເປັນກະສັດອົງທໍາອິດຂອງຮັງກາຣີ, ແລະເຊື້ອສາຍ Habsburg emperors ໄດ້ຖືກປະກາດວ່າເປັນກະສັດທີ່ຖືກເຈີມຂອງຮັງກາຣີ.ສໍາລັບຫນຶ່ງປີ Empire Ottoman ໄດ້ເປັນອໍາມະພາດ, ແລະກໍາລັງ Imperial Habsburg ໄດ້ກຽມພ້ອມທີ່ຈະຍຶດ Belgrade ແລະເຈາະເລິກເຂົ້າໄປໃນ Balkans.
▲
●
Play button
1697 Sep 11

ການຫຼຸດລົງຂອງການຄວບຄຸມ Ottoman ຂອງເອີຣົບກາງ

Zenta, Serbia
ໃນ​ວັນ​ທີ 18 ເມ​ສາ 1697, Mustafa ໄດ້​ເດີນ​ທາງ​ໄປ​ສູ່​ການ​ເດີນ​ທາງ​ຄັ້ງ​ທີ​ສາມ​ຂອງ​ຕົນ, ການ​ວາງ​ແຜນ​ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ຂະ​ຫນາດ​ໃຫຍ່​ຂອງ​ຮົງ​ກາ​ຣີ.ລາວໄດ້ອອກຈາກ Edirne ດ້ວຍກໍາລັງຂອງຜູ້ຊາຍ 100,000 ຄົນ.Sultan ໄດ້ບັນຊາການສ່ວນຕົວ, ໄປເຖິງ Belgrade ໃນທ້າຍລະດູຮ້ອນ, ໃນວັນທີ 11 ສິງຫາ.Mustafa ໄດ້ລວບລວມສະພາສົງຄາມໃນມື້ຕໍ່ມາ.ວັນ​ທີ 18 ສິງ​ຫາ​ນີ້, ຊາວ​ໂອ​ໂຕ​ມັນ​ໄດ້​ອອກ​ຈາກ​ແບນ​ເກຼດ​ໄປ​ທາງ​ທິດ​ເໜືອ​ໄປ​ສູ່​ເມືອງ Szeged.ໃນການໂຈມຕີທີ່ຫນ້າປະຫລາດໃຈ, ກໍາລັງຂອງ Habsburg Imperial ບັນຊາໂດຍເຈົ້າຊາຍ Eugene ຂອງ Savoy ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບຕວກກີໃນຂະນະທີ່ມັນຢູ່ເຄິ່ງທາງຜ່ານຂ້າມແມ່ນ້ໍາ Tisza ຢູ່ Zenta, 80 ໄມທາງທິດຕາເວັນຕົກສຽງເຫນືອຂອງ Belgrade.ກໍາລັງຂອງ Habsburg ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຜູ້ບາດເຈັບເປັນພັນໆຄົນ, ລວມທັງ Grand Vizier, ໄດ້ກະແຈກກະຈາຍສ່ວນທີ່ເຫຼືອ, ຍຶດເອົາຄັງເງິນ Ottoman, ແລະໄດ້ອອກໄປດ້ວຍເຄື່ອງໝາຍຂອງອຳນາດ Ottoman ສູງຄືປະທັບຕາຂອງ Empire ທີ່ບໍ່ເຄີຍຖືກຈັບມາກ່ອນ.ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ການສູນເສຍຂອງພັນທະມິດເອີຣົບແມ່ນເບົາບາງພິເສດ.ຫຼັງ​ຈາກ​ສິບ​ສີ່​ປີ​ຂອງ​ສົງ​ຄາມ​, ການ​ສູ້​ຮົບ​ຢູ່ Zenta ໄດ້​ພິ​ສູດ​ວ່າ​ເປັນ​ການ​ກະ​ຕຸ້ນ​ໃຫ້​ສັນ​ຕິ​ພາບ​;ພາຍໃນຫຼາຍເດືອນ, ຜູ້ໄກ່ເກ່ຍຂອງທັງສອງຝ່າຍໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນການເຈລະຈາສັນຕິພາບຢູ່ Sremski Karlovci ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນໍາຂອງເອກອັກຄະລັດຖະທູດອັງກິດປະຈໍາ Constantinople, William Paget.ໂດຍເງື່ອນໄຂຂອງສົນທິສັນຍາ Karlowitz, ໄດ້ລົງນາມຢູ່ໃກ້ກັບ Belgrade ໃນວັນທີ 26 ມັງກອນ 1699, ອອສເຕີຍໄດ້ຮັບການຄວບຄຸມຂອງຮັງກາຣີ (ຍົກເວັ້ນ Banat of Temesvár ແລະພື້ນທີ່ຂະຫນາດນ້ອຍຂອງຕາເວັນອອກ Slavonia), Transylvania, Croatia ແລະ Slavonia.ບາງສ່ວນຂອງອານາເຂດທີ່ສົ່ງຄືນໄດ້ຖືກລວມເຂົ້າໄປໃນອານາຈັກຂອງຮັງກາຣີ;ສ່ວນທີ່ເຫຼືອໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງເປັນຫນ່ວຍງານແຍກຕ່າງຫາກພາຍໃນລັດທິ Habsburg, ເຊັ່ນ: ການປົກຄອງຂອງ Transylvania ແລະຊາຍແດນທາງທະຫານ.Turks ໄດ້ຮັກສາ Belgrade ແລະ Serbia, Sava ໄດ້ກາຍເປັນຂອບເຂດຈໍາກັດທາງເຫນືອຂອງ Empire Ottoman ແລະ Bosnia ເປັນແຂວງຊາຍແດນ.ໄຊຊະນະ​ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຊາວ Turks ຖອນ​ອອກ​ຈາກ​ຮົງ​ກາລີ​ຢ່າງ​ສິ້ນ​ເຊີງ​ຢ່າງ​ເປັນ​ທາງ​ການ ​ແລະ ​ໄດ້​ເປັນ​ສັນຍານ​ເຖິງ​ການ​ສິ້ນ​ສຸດ​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ Ottoman ຢູ່​ໃນ​ເອີຣົບ.
▲
●
1700 - 1825
Stagnation & Reformornament
ເຫດການ Edirne
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1703 Jan 1

ເຫດການ Edirne

Edirne, Türkiye
ເຫດການ Edirne ແມ່ນການກະບົດຂອງ janissary ທີ່ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນ Constantinople (ປະຈຸບັນ Istanbul) ໃນ 1703. ການ revolt ແມ່ນການຕິກິຣິຍາຕໍ່ຜົນສະທ້ອນຂອງສົນທິສັນຍາ Karlowitz ແລະ Sultan Mustafa II ຂາດຈາກນະຄອນຫຼວງ.ອໍານາດທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຂອງອະດີດຄູສອນຂອງ sultan, Şeyhülislam Feyzullah Efendi ແລະເສດຖະກິດທີ່ຫຼຸດລົງຂອງຈັກກະພັດທີ່ເກີດຈາກການກະສິກໍາພາສີຍັງເປັນສາເຫດຂອງການກະບົດ.ເປັນຜົນມາຈາກເຫດການ Edirne, Şeyhülislam Feyzullah Efendi ຖືກຂ້າຕາຍ, ແລະ Sultan Mustafa II ໄດ້ຖືກຂັບໄລ່ອອກຈາກອໍານາດ.sultan ໄດ້ຖືກທົດແທນໂດຍນ້ອງຊາຍຂອງລາວ, Sultan Ahmed III.ເຫດການ Edirne ໄດ້ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຫຼຸດລົງຂອງອໍານາດຂອງ sultanate ແລະອໍານາດທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຂອງ janissaries ແລະ kadis.
▲
●
Play button
1710 Jan 1 - 1711

ກວດສອບການຂະຫຍາຍພາສາລັດເຊຍ

Prut River
ນອກເຫນືອຈາກການສູນເສຍ Banat ແລະການສູນເສຍຊົ່ວຄາວຂອງ Belgrade (1717-1739), ຊາຍແດນ Ottoman ໃນ Danube ແລະ Sava ຍັງຄົງມີຄວາມຫມັ້ນຄົງໃນລະຫວ່າງສະຕະວັດທີ XIX.ການຂະຫຍາຍຕົວຂອງລັດເຊຍ, ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ນໍາສະເຫນີເປັນໄພຂົ່ມຂູ່ຂະຫນາດໃຫຍ່ແລະການຂະຫຍາຍຕົວ.ຕາມນັ້ນແລ້ວ, ກະສັດ Charles XII ແຫ່ງສວີເດນ ໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບເປັນພັນທະມິດໃນຈັກກະພັດ Ottoman ພາຍຫຼັງການພ່າຍແພ້ຂອງຊາວລັດເຊຍ ໃນສະໜາມຮົບ Poltava ຂອງປີ 1709 ຢູ່ພາກກາງຂອງຢູເຄຣນ (ສ່ວນໜຶ່ງຂອງສົງຄາມພາກເໜືອທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງປີ 1700–1721).Charles XII ໄດ້ຊັກຊວນໃຫ້ Ottoman Sultan Ahmed III ປະກາດສົງຄາມກັບລັດເຊຍ.ສົງຄາມ Russo-Ottoman ຂອງ 1710-1711, ຊຶ່ງເອີ້ນກັນວ່າ Pruth River Campaign, ແມ່ນຄວາມຂັດແຍ້ງທາງທະຫານສັ້ນໆລະຫວ່າງ Tsardom ຂອງລັດເຊຍແລະ Ottoman Empire.ການສູ້ຮົບຕົ້ນຕໍໄດ້ຈັດຂຶ້ນໃນລະຫວ່າງວັນທີ 18-22 ກໍລະກົດ 1711 ໃນອ່າງແມ່ນ້ໍາ Pruth ໃກ້ກັບ Stănilești (Stanilesti) ຫຼັງຈາກ Tsar Peter I ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນການປົກຄອງຂອງ Ottoman vassal Principality ຂອງ Moldavia, ປະຕິບັດຕາມການປະກາດສົງຄາມຂອງ Ottoman Empire ຂອງລັດເຊຍ.ຊາວລັດເຊຍ 38,000 ຄົນທີ່ມີ 5,000 ຄົນທີ່ຖືກກະກຽມ, ໄດ້ຖືກລ້ອມຮອບດ້ວຍກອງທັບ Ottoman ພາຍໃຕ້ Grand Vizier Baltaci Mehmet Pasha.ຫຼັງຈາກສາມມື້ຂອງການສູ້ຮົບແລະການໄດ້ຮັບບາດເຈັບຢ່າງຫນັກ, Tsar ແລະກອງທັບຂອງລາວໄດ້ຖືກອະນຸຍາດໃຫ້ຖອນຕົວຫຼັງຈາກຕົກລົງທີ່ຈະປະຖິ້ມປ້ອມປ້ອງກັນຂອງ Azov ແລະອານາເຂດອ້ອມຂ້າງ.ໄຊຊະນະ Ottoman ນໍາໄປສູ່ສົນທິສັນຍາ Pruth ທີ່ໄດ້ຮັບການຢືນຢັນໂດຍສົນທິສັນຍາ Adrianople.ເຖິງແມ່ນວ່າຂ່າວຂອງໄຊຊະນະໄດ້ຖືກທໍາອິດໄດ້ຮັບດີໃນ Constantinople, ພັກສະຫນັບສະຫນູນສົງຄາມທີ່ບໍ່ພໍໃຈໄດ້ຫັນຄວາມຄິດເຫັນທົ່ວໄປຕໍ່ Baltacı Mehmet Pasha, ຜູ້ທີ່ຖືກກ່າວຫາວ່າຍອມຮັບສິນບົນຈາກ Peter the Great.Baltacı Mehmet Pasha ໄດ້ຖືກປົດອອກຈາກຫ້ອງການຂອງລາວ.
▲
●
Ottoman ຟື້ນຕົວ Morea
Ottoman ຟື້ນຕົວ Morea. ©HistoryMaps
1714 Dec 9 - 1718 Jul 21

Ottoman ຟື້ນຕົວ Morea

Peloponnese, Greece
ສົງຄາມ Ottoman-Venetian ຄັ້ງທີ VII ໄດ້ຕໍ່ສູ້ລະຫວ່າງ ສາທາລະນະລັດ Venice ແລະ Empire Ottoman ລະຫວ່າງ 1714 ແລະ 1718. ມັນເປັນການຂັດແຍ້ງສຸດທ້າຍລະຫວ່າງສອງອໍານາດ, ແລະສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍໄຊຊະນະ Ottoman ແລະການສູນເສຍການຄອບຄອງທີ່ສໍາຄັນຂອງ Venice ໃນແຫຼມກເຣັກ, Peloponnese (Morea).Venice ໄດ້ຮັບຄວາມລອດຈາກຄວາມພ່າຍແພ້ຫຼາຍກວ່າເກົ່າໂດຍການແຊກແຊງຂອງອອສເຕີຍໃນ 1716. ໄຊຊະນະຂອງອອສເຕີຍນໍາໄປສູ່ການລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາ Passarowitz ໃນ 1718, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ສົງຄາມສິ້ນສຸດລົງ.ສົງຄາມນີ້ຍັງຖືກເອີ້ນວ່າສົງຄາມ Morean ທີສອງ, ສົງຄາມຂະຫນາດນ້ອຍຫຼື, ໃນ Croatia, ສົງຄາມ Sinj.
▲
●
Ottoman ສູນເສຍດິນແດນ Balkan ຫຼາຍຂຶ້ນ
ຮົບຂອງ Petrovaradin ໄດ້. ©Jan Pieter van Bredael
1716 Apr 13 - 1718 Jul 21

Ottoman ສູນເສຍດິນແດນ Balkan ຫຼາຍຂຶ້ນ

Smederevo, Serbia
ໃນຖານະເປັນປະຕິກິລິຍາເປັນຜູ້ຮັບປະກັນຂອງສົນທິສັນຍາ Karlowitz, ອອສເຕີຍໄດ້ຂົ່ມຂູ່ Empire Ottoman, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ມັນປະກາດສົງຄາມໃນເດືອນເມສາ 1716. ໃນປີ 1716, ເຈົ້າຊາຍ Eugene of Savoy ໄດ້ເອົາຊະນະຊາວ Turks ໃນຮົບ Petrovaradin.The Banat ແລະນະຄອນຫຼວງຂອງຕົນ, Timişoara, ໄດ້ຖືກເອົາຊະນະໂດຍເຈົ້າຊາຍ Eugene ໃນເດືອນຕຸລາ 1716. ໃນປີຕໍ່ມາ, ຫຼັງຈາກ Austrians ຍຶດ Belgrade, Turks ໄດ້ຊອກຫາສັນຕິພາບ, ແລະສົນທິສັນຍາ Passarowitz ໄດ້ລົງນາມໃນວັນທີ 21 ກໍລະກົດ 1718.The Habsburgs ໄດ້ຮັບການຄວບຄຸມຂອງ Belgrade, Temesvár (ປ້ອມປາການ Ottoman ສຸດທ້າຍໃນຮັງກາຣີ), ເຂດ Banat, ແລະບາງສ່ວນຂອງພາກເຫນືອຂອງເຊີເບຍ.Wallachia (ເປັນລັດທິ Ottoman ປົກຄອງຕົນເອງ) ໄດ້ມອບ Oltenia (ຫນ້ອຍ Wallachia) ໃຫ້ແກ່ກະສັດ Habsburg, ເຊິ່ງໄດ້ສ້າງຕັ້ງ Banat ຂອງ Craiova.Turks ຮັກສາການຄວບຄຸມພຽງແຕ່ຂອງອານາເຂດພາກໃຕ້ຂອງແມ່ນ້ໍາ Danube.ສັນຍາດັ່ງກ່າວໄດ້ກໍານົດໃຫ້ Venice ຍອມຈໍານົນ Morea ໃຫ້ກັບ Ottoman, ແຕ່ວ່າມັນໄດ້ຮັກສາຫມູ່ເກາະ Ionian ແລະໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດໃນ Dalmatia.
▲
●
ໄລຍະເວລາ tulip
ນໍ້າພຸຂອງ Ahmed III ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ໂດດເດັ່ນຂອງສະຖາປັດຕະຍະກໍາ Tulip ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1718 Jul 21 - 1730 Sep 28

ໄລຍະເວລາ tulip

Türkiye
ໄລຍະເວລາຂອງ Tulip ແມ່ນໄລຍະເວລາໃນປະຫວັດສາດ Ottoman ຈາກສົນທິສັນຍາ Passarowitz ໃນວັນທີ 21 ກໍລະກົດ 1718 ເຖິງການປະຕິວັດ Patrona Halil ໃນວັນທີ 28 ກັນຍາ 1730. ນີ້ແມ່ນໄລຍະທີ່ຂ້ອນຂ້າງສະຫງົບ, ໃນໄລຍະທີ່ Empire Ottoman ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນທີ່ຈະຫັນໄປສູ່ພາຍນອກ.ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນໍາຂອງລູກເຂີຍຂອງ Sultan Ahmed III, Grand Vizier Nevşehirli Damat İbrahim Pasha, Empire Ottoman ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນນະໂຍບາຍແລະໂຄງການໃຫມ່ໃນໄລຍະເວລານີ້, ເຊິ່ງໄດ້ສ້າງຕັ້ງຫນັງສືພິມການພິມພາສາ Ottoman ທໍາອິດໃນໄລຍະ 1720s, [31] ແລະ. ສົ່ງເສີມການຄ້າ ແລະອຸດສາຫະກຳ.Grand Vizier ມີຄວາມກັງວົນກ່ຽວກັບການປັບປຸງການພົວພັນດ້ານການຄ້າແລະການເພີ່ມລາຍຮັບທາງການຄ້າ, ເຊິ່ງຈະຊ່ວຍໃຫ້ການອະທິບາຍການກັບຄືນສູ່ສວນແລະຮູບແບບສາທາລະນະຫຼາຍຂຶ້ນຂອງສານ Ottoman ໃນໄລຍະເວລານີ້.Grand Vizier ແມ່ນຕົນເອງມັກຫລອດໄຟ tulip, ເປັນຕົວຢ່າງສໍາລັບຄົນຊັ້ນສູງຂອງ Istanbul ຜູ້ທີ່ເລີ່ມຮັກແນວພັນທີ່ບໍ່ມີສິ້ນສຸດຂອງ tulip ໃນສີແລະສະເຫຼີມສະຫຼອງລະດູການຂອງມັນເຊັ່ນກັນ.ມາດຕະຖານການນຸ່ງຖືຂອງຊາວ Ottoman ແລະວັດທະນະທໍາສິນຄ້າຂອງມັນໄດ້ລວມເອົາຄວາມມັກຂອງເຂົາເຈົ້າສໍາລັບ tulip.ພາຍໃນ Istanbul, ຄົນເຮົາສາມາດຊອກຫາ tulips ຈາກຕະຫຼາດດອກໄມ້, ສິລະປະພາດສະຕິກເຖິງຜ້າໄຫມແລະແຜ່ນແພ.bulbs tulip ສາມາດພົບເຫັນຢູ່ທົ່ວທຸກແຫ່ງ;ຄວາມຕ້ອງການເພີ່ມຂຶ້ນພາຍໃນຊຸມຊົນຊັ້ນສູງບ່ອນທີ່ພວກເຂົາສາມາດພົບເຫັນຢູ່ໃນເຮືອນແລະສວນ.
▲
●
Ottoman-Russo ຂັດແຍ້ງຢູ່ໃນ Crimea
ກອງທັບຈັກກະພັດລັດເຊຍ (ສະຕະວັດທີ 18). ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1735 May 31 - 1739 Oct 3

Ottoman-Russo ຂັດແຍ້ງຢູ່ໃນ Crimea

Crimea
ສົງຄາມລັດເຊຍ - ຕວກກີຂອງ 1735-1739 ລະຫວ່າງ Empire ລັດເຊຍ ແລະ Empire Ottoman ແມ່ນເກີດມາຈາກສົງຄາມຂອງ Ottoman Empire ກັບ Persia ແລະການໂຈມຕີຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໂດຍ Crimean Tatars.[46] ສົງຄາມຍັງເປັນຕົວແທນຂອງການຕໍ່ສູ້ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງລັດເຊຍສໍາລັບການເຂົ້າເຖິງທະເລດໍາ.ໃນປີ 1737, ຣາຊາທິປະໄຕ Habsburg ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມສົງຄາມຢູ່ຝ່າຍລັດເຊຍ, ທີ່ຮູ້ຈັກໃນປະຫວັດສາດເປັນສົງຄາມ Austro-Turkish ຂອງ 1737-1739.
▲
●
Ottoman ສູນເສຍພື້ນທີ່ເພີ່ມເຕີມຕໍ່ກັບລັດເຊຍ
ການທໍາລາຍຂອງກອງທັບເຮືອຕວກກີໃນຮົບ Chesme, 1770 ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1768 Jan 1 - 1774

Ottoman ສູນເສຍພື້ນທີ່ເພີ່ມເຕີມຕໍ່ກັບລັດເຊຍ

Eastern Europe
ສົງຄາມລັດເຊຍ - ຕວກກີຂອງ 1768-1774 ແມ່ນການຂັດແຍ້ງດ້ານການປະກອບອາວຸດທີ່ສໍາຄັນທີ່ເຫັນວ່າອາວຸດລັດເຊຍໄດ້ຮັບໄຊຊະນະຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຕໍ່ອານາຈັກ Ottoman.ໄຊຊະນະຂອງລັດເຊຍໄດ້ນໍາເອົາພາກສ່ວນຂອງ Moldavia, Yedisan ລະຫວ່າງແມ່ນ້ໍາ Bug ແລະ Dnieper, ແລະ Crimea ເຂົ້າໄປໃນຂອບເຂດຂອງອິດທິພົນຂອງລັດເຊຍ.ໂດຍຜ່ານໄຊຊະນະອັນເນື່ອງມາຈາກຈັກກະພັດລັດເຊຍ ໄດ້ພາໃຫ້ມີການພິຊິດດິນແດນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ລວມທັງການພິຊິດໂດຍກົງຈາກຫຼາຍເຂດພູພຽງ Pontic-Caspian, ອານາເຂດຂອງ Ottoman ໜ້ອຍກວ່າທີ່ຄາດໄວ້ນັ້ນແມ່ນຍ້ອນການຕໍ່ສູ້ທີ່ສັບສົນໃນລະບົບການທູດຂອງເອີຣົບ. ຮັກສາ​ຄວາມ​ດຸ່ນດ່ຽງ​ດ້ານ​ອຳນາດ​ທີ່​ເປັນ​ທີ່​ຍອມຮັບ​ຂອງ​ບັນດາ​ປະ​ເທດ​ອື່ນໆ​ໃນ​ຢູ​ໂຣບ ​ແລະ ຫຼີກ​ເວັ້ນການ​ປົກຄອງ​ປະ​ເທດ​ຂອງຣັດ​ເຊຍ​ໂດຍ​ກົງ​ຢູ່​ໃນ​ເອີຣົບຕາ​ເວັນ​ອອກ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ລັດເຊຍສາມາດຍາດແຍ່ງເອົາ Empire Ottoman ທີ່ອ່ອນແອ, ການສິ້ນສຸດຂອງສົງຄາມ 7 ປີ, ແລະການຖອນຕົວຂອງຝຣັ່ງອອກຈາກວຽກງານຂອງໂປໂລຍເພື່ອຢືນຢັນຕົນເອງເປັນຫນຶ່ງຂອງມະຫາອໍານາດທາງທະຫານຂອງທະວີບ.ການສູນເສຍຂອງຕວກກີລວມມີຄວາມພ່າຍແພ້ທາງດ້ານການທູດທີ່ເຫັນວ່າການຫຼຸດລົງຂອງມັນເປັນໄພຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ເອີຣົບ, ການສູນເສຍການຄວບຄຸມສະເພາະຂອງຕົນກ່ຽວກັບ millet ແບບດັ້ງເດີມ, ແລະການເລີ່ມຕົ້ນຂອງການຂັດແຍ້ງຂອງເອີຣົບຕໍ່ຄໍາຖາມຕາເວັນອອກທີ່ຈະສະແດງຢູ່ໃນການທູດເອີຣົບຈົນກ່ວາການລົ້ມລະລາຍຂອງ Empire Ottoman ໃນປີ. ພາຍຫຼັງ​ສົງຄາມ​ໂລກ​ຄັ້ງ​ທີ 1.ສົນທິສັນຍາ Küçük Kaynarca ປີ 1774 ໄດ້ສິ້ນສຸດສົງຄາມ ແລະໃຫ້ສິດເສລີພາບໃນການນະມັດສະການແກ່ພົນລະເມືອງຄຣິສຕຽນຂອງບັນດາແຂວງທີ່ຄວບຄຸມໂດຍ Ottoman ຂອງ Wallachia ແລະ Moldavia.ໃນທ້າຍສະຕະວັດທີ 18, ຫຼັງຈາກຄວາມພ່າຍແພ້ໃນສົງຄາມກັບລັດເຊຍ, ບາງຄົນໃນຈັກກະພັດ Ottoman ເລີ່ມສະຫຼຸບວ່າການປະຕິຮູບຂອງ Peter the Great ໄດ້ເຮັດໃຫ້ລັດເຊຍມີຂອບເຂດ, ແລະ Ottoman ຈະຕ້ອງຕິດຕາມຕາເວັນຕົກ. ເຕັກໂນໂລຊີເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການ defeat ຕື່ມອີກ.[55]
▲
●
ການປະຕິຮູບທາງທະຫານຂອງ Ottoman
ນາຍພົນ Aubert-Dubayet ກັບພາລະກິດການທະຫານຂອງລາວໄດ້ຮັບໂດຍ Grand Vizier ໃນປີ 1796, ການແຕ້ມຮູບໂດຍ Antoine-Laurent Castellan. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1787 Jan 1

ການປະຕິຮູບທາງທະຫານຂອງ Ottoman

Türkiye
ເມື່ອ Selim III ໄດ້ຂຶ້ນຄອງບັນລັງໃນປີ 1789, ຄວາມພະຍາຍາມອັນທະເຍີທະຍານຂອງການປະຕິຮູບການທະຫານໄດ້ຖືກເປີດຕົວ, ມຸ່ງໄປສູ່ການຮັບປະກັນ Empire Ottoman.sultan ແລະຜູ້ທີ່ອ້ອມຮອບພຣະອົງແມ່ນອະນຸລັກແລະຕ້ອງການທີ່ຈະຮັກສາສະຖານະພາບ quo.ບໍ່​ມີ​ຜູ້​ໃດ​ທີ່​ມີ​ອຳນາດ​ໃນ​ຈັກກະພັດ​ມີ​ຄວາມ​ສົນ​ໃຈ​ໃນ​ການ​ຫັນປ່ຽນ​ສັງຄົມ.Selim III ໃນປີ 1789 ຫາ 1807 ໄດ້ສ້າງຕັ້ງກອງທັບ "Nizam-i Cedid" [ຄໍາສັ່ງໃຫມ່] ເພື່ອທົດແທນກອງທັບ imperial ທີ່ບໍ່ມີປະສິດທິພາບແລະ outmoded.ລະບົບເກົ່າແມ່ນຂຶ້ນກັບ Janissaries, ຜູ້ທີ່ສູນເສຍປະສິດທິພາບການທະຫານຂອງພວກເຂົາສ່ວນໃຫຍ່.Selim ຕິດຕາມຮູບແບບການທະຫານຂອງຕາເວັນຕົກຢ່າງໃກ້ຊິດ.ມັນ​ຈະ​ມີ​ລາ​ຄາ​ແພງ​ສຳ​ລັບ​ກອງ​ທັບ​ໃໝ່, ດັ່ງ​ນັ້ນ​ຕ້ອງ​ສ້າງ​ຄັງ​ເງິນ​ໃໝ່.ຜົນໄດ້ຮັບແມ່ນ Porte ປະຈຸບັນມີກອງທັບທີ່ມີການຝຶກອົບຮົມຂອງເອີຣົບທີ່ມີປະສິດທິພາບແລະມີອາວຸດທີ່ທັນສະໄຫມ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ມັນມີທະຫານຫນ້ອຍກວ່າ 10,000 ຄົນໃນຍຸກທີ່ກອງທັບຕາເວັນຕົກມີຂະຫນາດໃຫຍ່ກວ່າສິບຫາຫ້າສິບເທົ່າ.ນອກຈາກນັ້ນ, Sultan ໄດ້ສ້າງຄວາມວຸ້ນວາຍຕໍ່ອໍານາດທາງດ້ານການເມືອງແບບດັ້ງເດີມທີ່ໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ.ດັ່ງນັ້ນ, ມັນບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ຖືກນໍາໃຊ້, ນອກຈາກການນໍາໃຊ້ຕໍ່ຕ້ານ ກໍາລັງເລັ່ງລັດຂອງ Napoléon ຢູ່ Gaza ແລະ Rosetta.ກອງທັບໃຫມ່ໄດ້ຖືກລະລາຍໂດຍອົງປະກອບປະຕິກິລິຍາກັບການໂຄ່ນລົ້ມ Selim ໃນ 1807, ແຕ່ມັນໄດ້ກາຍເປັນແບບຈໍາລອງຂອງກອງທັບ Ottoman ໃຫມ່ທີ່ສ້າງຂຶ້ນໃນສະຕະວັດທີ 19.[35​] [36​]
▲
●
ການບຸກລຸກຂອງຝຣັ່ງຂອງອີຢິບ
ຮົບຂອງ Pyramids, Louis-François, Baron Lejeune, 1808 ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1798 Jul 1 - 1801 Sep 2

ການບຸກລຸກຂອງຝຣັ່ງຂອງອີຢິບ

Egypt
ໃນເວລານັ້ນ,ປະເທດເອຢິບ ເປັນແຂວງ Ottoman ຕັ້ງແຕ່ປີ 1517, ແຕ່ປະຈຸບັນໄດ້ອອກຈາກການຄວບຄຸມຂອງ Ottoman ໂດຍກົງ, ແລະຢູ່ໃນຄວາມບໍ່ເປັນລະບຽບ, ມີຄວາມຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງບັນດາຊົນຊັ້ນສູງMamluk ທີ່ປົກຄອງ.ໃນ ປະເທດຝຣັ່ງ , ຄົນອັບເດດ: "ອີຍິບ" ແມ່ນຢູ່ໃນ swing ເຕັມ - ປັນຍາຊົນເຊື່ອວ່າອີຢິບເປັນບ່ອນປູຂອງອາລະຍະທໍາຕາເວັນຕົກແລະປາຖະຫນາທີ່ຈະເອົາຊະນະມັນ.ຂະບວນການຂອງຝຣັ່ງໃນອີຢິບແລະຊີເຣຍ (1798-1801) ແມ່ນຂະບວນການຂອງ Napoleon Bonaparte ໃນອານາເຂດ Ottoman ຂອງອີຢິບແລະຊີເຣຍ, ປະກາດເພື່ອປົກປ້ອງຜົນປະໂຫຍດການຄ້າຂອງຝຣັ່ງແລະສ້າງຕັ້ງວິສາຫະກິດວິທະຍາສາດໃນພາກພື້ນ.ມັນແມ່ນຈຸດປະສົງຕົ້ນຕໍຂອງຂະບວນການ Mediterranean ຂອງປີ 1798, ໄລຍະການມີສ່ວນພົວພັນຂອງກອງທັບເຮືອທີ່ລວມທັງການຍຶດເອົາ Malta ແລະເກາະກຣີກ Crete, ຕໍ່ມາມາຮອດ Port of Alexandria.ຂະ​ບວນການ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ພ່າຍ​ແພ້​ຕໍ່ Napoleon, ​ເຮັດ​ໃຫ້ການ​ຖອນ​ທະຫານ​ຝຣັ່ງ​ອອກ​ຈາກ​ພາກ​ພື້ນ.ນອກເຫນືອຈາກຄວາມສໍາຄັນຂອງມັນໃນສົງຄາມປະຕິວັດຝຣັ່ງທີ່ກວ້າງຂວາງ, ຂະບວນການດັ່ງກ່າວມີຜົນກະທົບອັນມີອໍານາດຕໍ່ຈັກກະພັດ Ottoman ໂດຍທົ່ວໄປ, ແລະໂລກແຂກອາຫລັບໂດຍສະເພາະ.ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ດັ່ງ​ກ່າວ​ໄດ້​ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ຄວາມ​ສາ​ມາດ​ດ້ານ​ການ​ທະ​ຫານ, ເຕັກ​ໂນ​ໂລ​ຊີ, ແລະ​ອົງ​ການ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ທີ່​ດີກ​ວ່າ​ຂອງ​ປະ​ເທດ​ເອີ​ຣົບ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ​ກັບ​ຕາ​ເວັນ​ອອກ​ກາງ.ສິ່ງ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ເກີດ​ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ທາງ​ສັງຄົມ​ຢ່າງ​ເລິກ​ເຊິ່ງ​ໃນ​ພາກ​ພື້ນ.ການບຸກລຸກໄດ້ນໍາເອົາສິ່ງປະດິດຂອງຕາເວັນຕົກ, ເຊັ່ນ: ຫນັງສືພິມພິມ, ແລະແນວຄວາມຄິດ, ເຊັ່ນເສລີນິຍົມແລະລັດທິ incipient, ໄປສູ່ຕາເວັນອອກກາງ, ໃນທີ່ສຸດນໍາໄປສູ່ການສ້າງຕັ້ງເອກະລາດແລະທັນສະໄຫມຂອງອີຢິບພາຍໃຕ້ການ Muhammad Ali Pasha ໃນເຄິ່ງທໍາອິດຂອງສະຕະວັດທີ 19 ແລະ. ໃນທີ່ສຸດ Nahda, ຫຼື Arab Renaissance.ສໍາລັບນັກປະຫວັດສາດທີ່ທັນສະໄຫມ, ການມາຮອດຂອງຝຣັ່ງແມ່ນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຂອງຕາເວັນອອກກາງທີ່ທັນສະໄຫມ.[53] ການທໍາລາຍທີ່ຫນ້າປະຫລາດໃຈຂອງ Napoleon ຂອງສປປລ Mamluk ທໍາມະດາຢູ່ໃນຮົບຂອງ Pyramids ໄດ້ຮັບໃຊ້ເປັນການເຕືອນສໍາລັບ monarchs Muslim ທີ່ທັນສະໄຫມເພື່ອປະຕິບັດການປະຕິຮູບການທະຫານຢ່າງກວ້າງຂວາງ.[54]
▲
●
ການປະຕິວັດເຊີເບຍ
ຮົບຂອງ Mišar, ສີ. ©Afanasij Scheloumoff
1804 Feb 14 - 1817 Jul 26

ການປະຕິວັດເຊີເບຍ

Balkans
ການປະຕິວັດເຊີເບຍແມ່ນການລຸກຮືຂຶ້ນແຫ່ງຊາດແລະການປ່ຽນແປງລັດຖະທໍາມະນູນໃນປະເທດເຊີເບຍທີ່ເກີດຂື້ນລະຫວ່າງ 1804 ແລະ 1835, ໃນໄລຍະນັ້ນດິນແດນນີ້ໄດ້ພັດທະນາຈາກແຂວງ Ottoman ເຂົ້າໄປໃນດິນແດນຂອງພວກກະບົດ, ລະບອບລັດຖະທໍາມະນູນ, ແລະ Serbia ທີ່ທັນສະໄຫມ.[56] ພາກສ່ວນທໍາອິດຂອງໄລຍະເວລາ, ຈາກ 1804 ຫາ 1817, ໄດ້ຖືກຫມາຍໂດຍການຕໍ່ສູ້ທີ່ຮຸນແຮງເພື່ອເອກະລາດຈາກ Empire Ottoman ດ້ວຍການລຸກຮືຂຶ້ນສອງປະກອບອາວຸດເກີດຂຶ້ນ, ສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍການຢຸດຍິງ.ໄລຍະຕໍ່ມາ (1817-1835) ໄດ້ເປັນພະຍານເຖິງການລວມຕົວຢ່າງສັນຕິຂອງອໍານາດທາງດ້ານການເມືອງຂອງ Serbia ທີ່ເປັນເອກະລາດເພີ່ມຂຶ້ນ, ໃນທີ່ສຸດການຮັບຮູ້ສິດທິໃນການປົກຄອງແບບສືບພັນໂດຍເຈົ້ານາຍ Serbian ໃນ 1830 ແລະ 1833 ແລະການຂະຫຍາຍອານາເຂດຂອງກະສັດຫນຸ່ມ.[57] ການຮັບຮອງເອົາລັດຖະທໍາມະນູນລາຍລັກອັກສອນຄັ້ງທໍາອິດໃນ 1835 ຍົກເລີກ feudalism ແລະ serfdom, ແລະເຮັດໃຫ້ປະເທດ suzerain.ເຫດການເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງພື້ນຖານຂອງ Serbia ທີ່ທັນສະໄຫມ.[58] ໃນກາງປີ 1815, ການເຈລະຈາຄັ້ງທໍາອິດໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນລະຫວ່າງ Obrenović ແລະ Marashli Ali Pasha, ເຈົ້າເມືອງ Ottoman.ຜົນໄດ້ຮັບແມ່ນການຮັບຮູ້ຂອງ Serbian Principality ໂດຍ Ottoman Empire.ເຖິງແມ່ນວ່າເປັນລັດ vassal ຂອງ Porte (ພາສີອາກອນປະຈໍາປີ), ມັນແມ່ນ, ໃນຄວາມນັບຖືສ່ວນໃຫຍ່, ລັດເອກະລາດ.
▲
●
Kabakçı Mustafa ເປັນຜູ້ປົກຄອງຂອງ Empire
Kabakci Mustafa ©HistoryMaps
1807 May 25 - May 29

Kabakçı Mustafa ເປັນຜູ້ປົກຄອງຂອງ Empire

İstanbul, Türkiye
ຜູ້ປະຕິຮູບ sultan Selim III ຜູ້ທີ່ຢູ່ພາຍໃຕ້ອິດທິພົນຂອງການປະຕິວັດຝຣັ່ງໄດ້ພະຍາຍາມປະຕິຮູບສະຖາບັນຂອງຈັກກະພັດ.ໂຄງການຂອງລາວຖືກເອີ້ນວ່າ Nizamı cedit (ຄໍາສັ່ງໃຫມ່).​ເຖິງ​ຢ່າງ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ, ຄວາມ​ພະຍາຍາມ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ໄດ້​ພົບ​ກັບ​ການ​ຕິຕຽນ​ຜູ້​ປະຕິ​ເສດ.janissaries ຢ້ານວ່າຈະໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມໃນແບບຕາເວັນຕົກແລະຕົວເລກທາງສາສະຫນາຕໍ່ຕ້ານວິທີການທີ່ບໍ່ແມ່ນ Moslem ໃນສະຖາບັນ medieval.ຊາວເມືອງຊົນຊັ້ນກາງຍັງຄັດຄ້ານ Nizamı Cedit ເນື່ອງຈາກພາສີໃຫມ່ເພື່ອສະຫນັບສະຫນູນໂຄງການແລະການສໍ້ລາດບັງຫຼວງທົ່ວໄປຂອງ Ottoman Porte.[85]ໃນວັນທີ 25 ເດືອນພຶດສະພາປີ 1807 Raif Mehmet, ລັດຖະມົນຕີຂອງ Bosphorous, ໄດ້ພະຍາຍາມຊັກຊວນໃຫ້ Yamaks (ທະຫານຊັ້ນພິເສດທີ່ຮັບຜິດຊອບໃນການປົກປ້ອງ Bosphorous ຕໍ່ກັບໂຈນສະຫລັດ Cossack ຈາກ Ukraine) ໃຫ້ໃສ່ເຄື່ອງແບບໃຫມ່.ມັນເປັນທີ່ຊັດເຈນວ່າຂັ້ນຕອນຕໍ່ໄປຈະເປັນການຝຶກອົບຮົມທີ່ທັນສະໄຫມ.ແຕ່​ພວກ​ຫົວ​ຮຸນ​ແຮງ​ບໍ່​ຍອມ​ໃສ່​ເຄື່ອງ​ແບບ​ເຫຼົ່າ​ນີ້ ແລະ​ໄດ້​ສັງຫານ Raif Mehmet.ເຫດການນີ້ປົກກະຕິແລ້ວຖືວ່າເປັນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຂອງການກະບົດ.ຈາກນັ້ນພວກຢາມາກໄດ້ເລີ່ມເດີນຂະບວນໄປນະຄອນອິສຕັນບູລ, ນະຄອນຫຼວງປະມານ 30 ກິໂລແມັດ (19 ໄມ).ໃນຕອນທ້າຍຂອງມື້ທໍາອິດພວກເຂົາໄດ້ຕັດສິນໃຈເລືອກຜູ້ນໍາແລະພວກເຂົາເລືອກ Kabakçı Mustafa ເປັນຜູ້ນໍາຂອງພວກເຂົາ.(ຈັກກະພັດ Ottoman ຢູ່ໃນການຢຸດຍິງທີ່ບໍ່ສະບາຍກັບ ຈັກກະພັດລັດເຊຍ ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມ ພັນທະມິດທີ່ສີ່ ລະຫວ່າງຈັກກະພັດຝຣັ່ງແລະຈັກກະພັດລັດເຊຍ, ດັ່ງນັ້ນກອງທັບສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ໃນການສູ້ຮົບ).Kabakçıໄດ້ໄປຮອດນະຄອນ Istanbul ໃນສອງມື້ແລະເລີ່ມປົກຄອງນະຄອນຫຼວງ.ໃນຄວາມເປັນຈິງ, Kabakçıຢູ່ພາຍໃຕ້ອິດທິພົນຂອງ Köse Musa ແລະ Sheikh ul-Islam Topal Ataullah.ລາວ​ໄດ້​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ສານ​ແລະ​ໄດ້​ລະ​ບຸ​ຊື່ 11 ຊື່​ຂອງ​ຜູ້​ຕິດ​ຕາມ​ຊັ້ນ​ສູງ Nizami Cedit ທີ່​ຈະ​ຖືກ​ປະ​ຫານ​ຊີ​ວິດ.ໃນຫຼາຍໆມື້, ຊື່ເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ຖືກປະຫານຊີວິດດ້ວຍການທໍລະມານ.ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ລາວໄດ້ຮ້ອງຂໍໃຫ້ຍົກເລີກສະຖາບັນທັງຫມົດທີ່ສ້າງຕັ້ງຂື້ນໃນຂອບເຂດຂອງ Nizamı Cedit ທີ່ sultan ຕ້ອງຕົກລົງ.ລາວຍັງໄດ້ປະກາດຄວາມບໍ່ໄວ້ວາງໃຈຂອງລາວໃນ sultan ແລະຂໍໃຫ້ເອົາສອງເຈົ້າຊາຍ Ottoman (sultans ໃນອະນາຄົດຄື Mustafa IV ແລະ Mahmud II) ພາຍໃຕ້ການປົກປ້ອງຂອງລາວ.ຫຼັງຈາກຂັ້ນຕອນສຸດທ້າຍນີ້ Selim III ໄດ້ລາອອກ (ຫຼືບັງຄັບໃຫ້ລາອອກໂດຍ fetwa ຂອງ Ataullah) ໃນ 29 ພຶດສະພາ 1807. [86] Mustafa IV ໄດ້ enthroned ເປັນ sultan ໃຫມ່.
▲
●
Play button
1821 Feb 21 - 1829 Sep 12

ສົງຄາມເອກະລາດຂອງກຣີກ

Greece
ການປະຕິວັດກເຣັກບໍ່ແມ່ນເຫດການໂດດດ່ຽວ;ຄວາມ​ພະ​ຍາ​ຍາມ​ທີ່​ລົ້ມ​ເຫລວ​ຢ່າງ​ຫຼວງ​ຫຼາຍ​ໃນ​ການ​ໄດ້​ຮັບ​ເອ​ກະ​ລາດ​ຄືນ​ມາ​ໄດ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ທົ່ວ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ຂອງ​ຍຸກ Ottoman​.ໃນ​ປີ 1814​, ອົງ​ການ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ລັບ​ທີ່​ເອີ້ນ​ວ່າ Filiki Eteria (ສັງ​ຄົມ​ຂອງ​ຫມູ່​ເພື່ອນ​) ໄດ້​ຖືກ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ໂດຍ​ມີ​ຈຸດ​ປະ​ສົງ​ເພື່ອ​ປົດ​ປ່ອຍ ​ປະ​ເທດ​ເກຣັກ ​, ການ​ຊຸກ​ຍູ້​ໂດຍ​ການ​ປະ​ຕິ​ວັດ​, ຊຶ່ງ​ເປັນ​ທົ່ວ​ໄປ​ໃນ​ເອີ​ຣົບ​ໃນ​ເວ​ລາ​ນັ້ນ​.The Filiki Eteria ວາງແຜນທີ່ຈະເປີດຕົວການກະບົດໃນ Peloponnese, Danubian Principalities ແລະ Constantinople.ການ​ປະ​ທ້ວງ​ຄັ້ງ​ທໍາ​ອິດ​ໄດ້​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ໃນ​ວັນ​ທີ 21 ເດືອນ​ກຸມ​ພາ 1821 ໃນ ​​Danubian ອໍາ​ນວຍ​ການ, ແຕ່​ມັນ​ໄດ້​ຖືກ​ປະ​ຕິ​ບັດ​ໃນ​ໄວໆ​ນີ້​ໂດຍ Ottoman.ເຫດການເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ກະຕຸ້ນໃຫ້ຊາວກຣີກຢູ່ໃນ Peloponnese (Morea) ປະຕິບັດແລະໃນວັນທີ 17 ມີນາ 1821, Maniots ທໍາອິດປະກາດສົງຄາມ.ໃນເດືອນກັນຍາ 1821, ຊາວກຣີກ, ພາຍໃຕ້ການນໍາພາຂອງ Theodoros Kolokotronis, ໄດ້ຍຶດ Tripolitsa.ການ​ປະ​ທະ​ກັນ​ໃນ Crete, Macedonia, ແລະ​ພາກ​ກາງ​ຂອງ​ເກຼັກ​ໄດ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ, ແຕ່​ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ກໍ​ຖືກ​ສະ​ກັດ​ກັ້ນ.​ໃນ​ຂະນະ​ນັ້ນ, ກອງທັບ​ເຮືອ​ເກຼັກ​ທີ່​ຊ່ວຍ​ເຫຼືອ​ຊົ່ວຄາວ​ໄດ້​ປະສົບ​ຜົນສຳ​ເລັດ​ຕໍ່​ກອງທັບ​ເຮືອ Ottoman ຢູ່​ທະ​ເລ Aegean ​ແລະ ສະກັດ​ກັ້ນ​ກຳລັງ​ທະຫານ Ottoman ​ເຂົ້າ​ມາ​ທາງ​ທະ​ເລ.The Ottoman Sultan ໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃນ Muhammad Ali ຂອງອີຢິບ , ຜູ້ທີ່ໄດ້ຕົກລົງທີ່ຈະສົ່ງລູກຊາຍຂອງລາວ, Ibrahim Pasha, ໄປປະເທດເກຣັກກັບກອງທັບເພື່ອສະກັດກັ້ນການກະບົດເພື່ອກັບຄືນຜົນປະໂຫຍດຂອງດິນແດນ.Ibrahim ໄດ້ລົງຈອດຢູ່ໃນ Peloponnese ໃນເດືອນກຸມພາ 1825 ແລະໄດ້ນໍາເອົາສ່ວນໃຫຍ່ຂອງແຫຼມຢູ່ພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມຂອງອີຍິບໃນທ້າຍປີນັ້ນ.ເມືອງ Missolonghi ໄດ້ລົ້ມລົງໃນເດືອນເມສາ 1826 ຫຼັງຈາກການລ້ອມຮອບຫນຶ່ງປີໂດຍ Turks.ເຖິງວ່າຈະມີການບຸກລຸກຂອງ Mani ລົ້ມເຫລວ, Athens ຍັງຫຼຸດລົງແລະສິນລະທໍາປະຕິວັດຫຼຸດລົງ.ໃນເວລານັ້ນ, ສາມປະເທດມະຫາອໍານາດ - ລັດເຊຍ , ອັງກິດ , ແລະ ຝຣັ່ງ - ຕັດສິນໃຈແຊກແຊງ, ສົ່ງກອງທະຫານເຮືອຂອງພວກເຂົາໄປເກຼັກໃນປີ 1827. ຫຼັງຈາກມີຂ່າວວ່າກອງທັບເຮືອ Ottoman - Egyptian ປະສົມປະສານຈະໂຈມຕີເກາະ Hydra, ພັນທະມິດຂອງເອີຣົບ. ກອງທັບເຮືອໄດ້ຂັດຂວາງກອງທັບເຮືອ Ottoman ຢູ່ Navarino.ຫຼັງຈາກການປະທະກັນທີ່ເຄັ່ງຕຶງມາເປັນເວລາຫຼາຍອາທິດ, ການສູ້ຮົບຂອງ Navarino ໄດ້ນໍາໄປສູ່ການທໍາລາຍຂອງກອງທັບເຮືອ Ottoman- Egypt ແລະຫັນໄປສູ່ຄວາມໂປດປານຂອງນັກປະຕິວັດ.ປີ 1828, ກອງທັບ​ອີ​ຢິບ​ໄດ້​ຖອນ​ຕົວ​ອອກ​ພາຍ​ໃຕ້​ຄວາມ​ກົດ​ດັນ​ຈາກ​ກອງ​ກຳລັງ​ເລັ່ງລັດ​ຝຣັ່ງ.ທະຫານ Ottoman ໃນ Peloponnese ໄດ້ຍອມຈໍານົນແລະນັກປະຕິວັດ Greek ໄດ້ດໍາເນີນການຍຶດເອົາພາກກາງຂອງເກຣັກຄືນ.ຈັກກະພັດ Ottoman ໄດ້ປະກາດສົງຄາມກັບລັດເຊຍອະນຸຍາດໃຫ້ກອງທັບລັດເຊຍຍ້າຍເຂົ້າໄປໃນ Balkans, ໃກ້ Constantinople.ນີ້ໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ Ottoman ຍອມຮັບການປົກຄອງຂອງກເຣັກໃນສົນທິສັນຍາ Adrianople ແລະເອກະລາດສໍາລັບ Serbia ແລະ Romanian ຕົ້ນຕໍ.ຫຼັງຈາກສົງຄາມເກົ້າປີ, ໃນທີ່ສຸດປະເທດເກຣັກໄດ້ຖືກຮັບຮູ້ວ່າເປັນລັດເອກະລາດພາຍໃຕ້ພິທີການລອນດອນຂອງເດືອນກຸມພາ 1830. ການເຈລະຈາເພີ່ມເຕີມໃນປີ 1832 ໄດ້ນໍາໄປສູ່ກອງປະຊຸມລອນດອນແລະສົນທິສັນຍາ Constantinople, ເຊິ່ງກໍານົດຂອບເຂດສຸດທ້າຍຂອງລັດໃຫມ່ແລະໄດ້ສ້າງຕັ້ງເຈົ້າຊາຍ Otto. ຂອງ Bavaria ເປັນກະສັດອົງທໍາອິດຂອງປະເທດເກຣັກ.
▲
●
ອຸບັດເຫດ
ກອງພົນ Janissary ອາຍຸຫຼາຍສະຕະວັດໄດ້ສູນເສຍປະສິດທິພາບການທະຫານຂອງພວກເຂົາໃນສະຕະວັດທີ 17. ©Anonymous
1826 Jun 15

ອຸບັດເຫດ

İstanbul, Türkiye
ໃນຕົ້ນສະຕະວັດທີ 17, ກອງພົນ Janissary ໄດ້ຢຸດເຊົາການທໍາງານເປັນກໍາລັງທະຫານຊັ້ນສູງ, ແລະໄດ້ກາຍເປັນຊົນຊັ້ນກໍາມະພັນທີ່ມີສິດທິພິເສດ, ແລະການຍົກເວັ້ນພາສີຂອງພວກເຂົາເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາບໍ່ເອື້ອອໍານວຍສູງໃນສາຍຕາຂອງປະຊາກອນສ່ວນທີ່ເຫຼືອ.ຈໍານວນ Janissaries ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກ 20,000 ໃນປີ 1575 ເປັນ 135,000 ໃນປີ 1826, ປະມານ 250 ປີຕໍ່ມາ.[37] ຫຼາຍຄົນບໍ່ແມ່ນທະຫານແຕ່ຍັງເກັບຄ່າຈ້າງຈາກຈັກກະພັດ, ຕາມການກໍານົດໂດຍອົງການນັບຕັ້ງແຕ່ມັນຖືເປັນ veto ທີ່ມີປະສິດຕິຜົນຕໍ່ລັດແລະປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຫຼຸດລົງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງ Empire Ottoman.sultan ຜູ້ໃດທີ່ພະຍາຍາມຫຼຸດສະຖານະພາບຫຼືອໍານາດຂອງຕົນໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍຫຼື deposed ໃນທັນທີ.ໃນຂະນະທີ່ໂອກາດແລະພະລັງງານຍັງສືບຕໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນພາຍໃນກອງທັບ Janissary, ມັນໄດ້ເລີ່ມທໍາລາຍອານາຈັກ.ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ, ມັນໄດ້ກາຍເປັນທີ່ຊັດເຈນວ່າສໍາລັບອານາຈັກທີ່ຈະຟື້ນຟູຕໍາແຫນ່ງຂອງຕົນເປັນອໍານາດທີ່ສໍາຄັນຂອງເອີຣົບ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງທົດແທນກອງທັບ Janissary ດ້ວຍກອງທັບທີ່ທັນສະໄຫມ.ໃນເວລາທີ່ Mahmud II ເລີ່ມສ້າງຕັ້ງກອງທັບໃຫມ່ແລະຈ້າງມືປືນຂອງເອີຣົບ, Janissaries ໄດ້ mutinied ແລະຕໍ່ສູ້ກັບຖະຫນົນຫົນທາງໃນນະຄອນຫຼວງ Ottoman, ແຕ່ Sipahis ຊັ້ນສູງຂອງທະຫານໄດ້ກ່າວຫາແລະບັງຄັບໃຫ້ພວກເຂົາກັບຄືນເຂົ້າໄປໃນ barracks ຂອງເຂົາເຈົ້າ.ນັກປະຫວັດສາດຂອງຕວກກີອ້າງວ່າກໍາລັງຕ້ານ Janissaries, ເຊິ່ງມີຈໍານວນຫຼວງຫຼາຍ, ລວມທັງຊາວທ້ອງຖິ່ນທີ່ກຽດຊັງ Janissaries ເປັນເວລາຫລາຍປີ.sultan ໄດ້ແຈ້ງໃຫ້ພວກເຂົາຮູ້ວ່າລາວກໍາລັງປະກອບເປັນກອງທັບໃຫມ່, Sekban-ı Cedit, ໄດ້ຈັດຕັ້ງແລະການຝຶກອົບຮົມຕາມສາຍເອີຣົບທີ່ທັນສະໄຫມ (ແລະວ່າກອງທັບໃຫມ່ຈະປົກຄອງຕວກກີ).Janissaries ເຫັນວ່າສະຖາບັນຂອງພວກເຂົາມີຄວາມສໍາຄັນຕໍ່ສະຫວັດດີການຂອງ Empire Ottoman, ໂດຍສະເພາະກັບ Rumelia, ແລະໄດ້ຕັດສິນໃຈກ່ອນຫນ້ານີ້ວ່າພວກເຂົາຈະບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ມີການລະລາຍ.ດັ່ງນັ້ນ, ຕາມການຄາດຄະເນ, ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ mutinied, ກ້າວໄປຂ້າງຫນ້າພະລາຊະວັງຂອງ sultan ໄດ້.ຫຼັງຈາກນັ້ນ Mahmud II ໄດ້ນໍາເອົາປ້າຍໂຄສະນາອັນສັກສິດຂອງສາດສະດາ Muhammad ອອກມາຈາກພາຍໃນຄວາມໄວ້ວາງໃຈທີ່ສັກສິດ, ໂດຍຕັ້ງໃຈໃຫ້ຜູ້ເຊື່ອຖືທີ່ແທ້ຈິງທັງຫມົດທີ່ຈະລວບລວມຢູ່ລຸ່ມມັນແລະດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຊຸກຍູ້ການຕໍ່ຕ້ານ Janissaries.[38] ໃນການຕໍ່ສູ້ຕໍ່ໄປ, barracks Janissary ໄດ້ຖືກໄຟໄຫມ້ໂດຍປືນໃຫຍ່, ເຮັດໃຫ້ມີຜູ້ເສຍຊີວິດ 4,000 Janissary;ຫຼາຍ​ຄົນ​ເສຍ​ຊີວິດ​ໃນ​ການ​ປະ​ທະ​ກັນ​ຢ່າງ​ໜັກ​ໜ່ວງ​ຢູ່​ຕາມ​ຖະໜົນ​ຫົນທາງ​ຂອງ​ນະຄອນ Constantinople.ຜູ້ລອດຊີວິດທັງຫລົບຫນີຫຼືຖືກຈໍາຄຸກ, ຊັບສິນຂອງພວກເຂົາຖືກຍຶດໂດຍ Sultan.ໃນຕອນທ້າຍຂອງປີ 1826, Janissaries ທີ່ຖືກຈັບ, ເຊິ່ງປະກອບເປັນກໍາລັງທີ່ຍັງເຫຼືອ, ໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍໂດຍການທໍາລາຍໃນປ້ອມ Thessaloniki ທີ່ທັນທີທີ່ຖືກເອີ້ນວ່າ "ຫໍເລືອດ".ຜູ້ນໍາ Janissary ໄດ້ຖືກປະຫານຊີວິດແລະຊັບສິນຂອງພວກເຂົາຖືກຍຶດໂດຍ Sultan.Janissaries ຫນຸ່ມໄດ້ຖືກເນລະເທດຫຼືຈໍາຄຸກ.ຫລາຍພັນຄົນຂອງ Janissaries ໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍ, ແລະດັ່ງນັ້ນຄໍາສັ່ງ elite ມາຮອດຈຸດຈົບຂອງມັນ.ກອງທັບທີ່ທັນສະໄຫມໃຫມ່, Asakir-i Mansure-i Muhammediye ("ທະຫານໄຊຊະນະຂອງ Muhammad") ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໂດຍ Mahmud II ເພື່ອປົກປ້ອງ Sultan ແລະທົດແທນ Janissaries.
▲
●
1828 - 1908
ຫຼຸດລົງ & ທັນສະໄຫມornament
Algeria ເສຍໃຫ້ຝຣັ່ງ
"ເລື່ອງແຟນ" ເຊິ່ງເປັນຂໍ້ອ້າງສຳລັບການບຸກລຸກ. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1830 Jun 14 - Jul 7

Algeria ເສຍໃຫ້ຝຣັ່ງ

Algiers, Algeria
ໃນລະຫວ່າງ ສົງຄາມ Napoleonic , ອານາຈັກ Algiers ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຈາກການຄ້າໃນທະເລເມດິເຕີເລນຽນ, ແລະການນໍາເຂົ້າອາຫານຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໂດຍຝຣັ່ງ, ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຊື້ດ້ວຍສິນເຊື່ອ.The Dey of Algiers ພະຍາຍາມແກ້ໄຂລາຍໄດ້ຂອງລາວທີ່ຫຼຸດລົງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໂດຍການເພີ່ມພາສີ, ເຊິ່ງຖືກຕໍ່ຕ້ານໂດຍຊາວກະສິກອນທ້ອງຖິ່ນ, ເຮັດໃຫ້ຄວາມບໍ່ສະຖຽນລະພາບໃນປະເທດເພີ່ມຂຶ້ນແລະເຮັດໃຫ້ເກີດການລະເມີດລິຂະສິດຕໍ່ການຂົນສົ່ງສິນຄ້າຈາກເອີຣົບແລະຊາວຫນຸ່ມ ຂອງສະຫະລັດ .ໃນປີ 1827, Hussein Dey, Algeria's Dey, ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຝຣັ່ງຊໍາລະຫນີ້ສິນທີ່ມີອາຍຸ 28 ປີທີ່ສັນຍາໃນປີ 1799 ໂດຍການຊື້ອຸປະກອນເພື່ອລ້ຽງທະຫານຂອງ ຂະບວນການ Napoleonic ໃນອີຢິບ .ກົງສຸນຝຣັ່ງ Pierre Deval ປະຕິເສດທີ່ຈະໃຫ້ຄໍາຕອບທີ່ພໍໃຈກັບ dey, ແລະໃນຄວາມໂກດແຄ້ນ, Hussein Dey ໄດ້ແຕະຕ້ອງກົງສຸນດ້ວຍ fly-whisk ຂອງຕົນ.Charles X ໃຊ້ນີ້ເປັນຂໍ້ອ້າງເພື່ອລິເລີ່ມການປິດລ້ອມຕໍ່ທ່າເຮືອ Algiers.ການບຸກລຸກຂອງ Algiers ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນວັນທີ 5 ກໍລະກົດ 1830 ດ້ວຍການວາງລະເບີດຂອງກອງທັບເຮືອໂດຍກອງທັບເຮືອພາຍໃຕ້ນາຍພົນເຮືອເອກ Duperré ແລະການລົງຈອດໂດຍທະຫານພາຍໃຕ້ Louis Auguste Victor de Ghaisne, comte de Bourmont.ຝຣັ່ງໄດ້ເອົາຊະນະກອງທັບຂອງ Hussein Dey ຢ່າງໄວວາ, ຜູ້ປົກຄອງ Deylikal, ແຕ່ການຕໍ່ຕ້ານພື້ນເມືອງແມ່ນແຜ່ຂະຫຍາຍຢ່າງກວ້າງຂວາງ.ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ດັ່ງ​ກ່າວ​ໄດ້​ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ການ​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ຂອງ​ອາ​ຍຸ​ຫຼາຍ​ສັດ​ຕະ​ວັດ​ຂອງ Regency ຂອງ Algiers, ແລະ​ການ​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ຂອງ​ຝຣັ່ງ Algeria.ໃນປີ 1848, ອານາເຂດທີ່ໄດ້ເອົາຊະນະອ້ອມແອ້ມ Algiers ໄດ້ຖືກຈັດເປັນສາມພະແນກ, ກໍານົດອານາເຂດຂອງ Algeria ທີ່ທັນສະໄຫມ.
▲
●
Play button
1831 Jan 1 - 1833

ສົງຄາມອີຢິບ-ໂອໂຕມັນຄັ້ງທຳອິດ

Syria
ໃນປີ 1831, Muhammad Ali Pasha ໄດ້ກະບົດຕໍ່ Sultan Mahmud II ເນື່ອງຈາກການປະຕິເສດຂອງຜູ້ສຸດທ້າຍທີ່ຈະໃຫ້ເພິ່ນເປັນການປົກຄອງຂອງ Greater Syria ແລະ Crete, ເຊິ່ງ Sultan ໄດ້ສັນຍາກັບລາວເພື່ອແລກປ່ຽນກັບການສົ່ງການຊ່ວຍເຫຼືອທາງທະຫານເພື່ອທໍາລາຍການປະຕິວັດຂອງກຣີກ (1821-1829). ໃນທີ່ສຸດກໍສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍການເປັນເອກະລາດຢ່າງເປັນທາງການຂອງປະເທດເກຼັກໃນປີ 1830. ມັນເປັນວິສາຫະກິດທີ່ມີຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຫຼາຍສໍາລັບ Muhammad Ali Pasha, ຜູ້ທີ່ໄດ້ສູນເສຍກອງທັບເຮືອຂອງລາວໃນຮົບ Navarino ໃນປີ 1827. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນສົງຄາມອີຢິບ - Ottoman ຄັ້ງທໍາອິດ (1831-1833), ໃນລະຫວ່າງ. ເຊິ່ງກອງທັບຝຣັ່ງທີ່ໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມຂອງ Muhammad Ali Pasha, ພາຍໃຕ້ການບັນຊາຂອງລູກຊາຍຂອງລາວ Ibrahim Pasha, ໄດ້ເອົາຊະນະກອງທັບ Ottoman ໃນຂະນະທີ່ມັນຍ່າງເຂົ້າໄປໃນ Anatolia, ມາຮອດເມືອງKütahyaພາຍໃນ 320 ກິໂລແມັດ (200 ໄມ) ຂອງນະຄອນຫຼວງ Constantinople.ອີຢິບໄດ້ຍຶດເອົາເກືອບທັງຫມົດຂອງຕຸລະກີນອກຈາກເມືອງ Istanbul ບ່ອນທີ່ສະພາບອາກາດໃນລະດູຫນາວຮ້າຍແຮງໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ເຂົາຕັ້ງຄ້າຍຢູ່ Konya ຍາວພຽງພໍສໍາລັບ Sublime Porte ເພື່ອສະຫຼຸບການເປັນພັນທະມິດກັບລັດເຊຍ, ແລະສໍາລັບກອງທັບລັດເຊຍທີ່ຈະມາຮອດ Anatolia, ຂັດຂວາງເສັ້ນທາງຂອງລາວໄປ. ນະຄອນຫຼວງ.[59] ການມາເຖິງຂອງອໍານາດເອີຣົບຈະພິສູດວ່າເປັນສິ່ງທ້າທາຍທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ເກີນໄປສໍາລັບກອງທັບຂອງ Ibrahim ທີ່ຈະເອົາຊະນະ.Wary ຂອງການຂະຫຍາຍອິດທິພົນຂອງລັດເຊຍໃນ Empire Ottoman ແລະທ່າແຮງຂອງຕົນທີ່ຈະ upset ຄວາມສົມດູນຂອງອໍານາດ, ຄວາມກົດດັນຂອງຝຣັ່ງແລະອັງກິດໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ Muhammad Ali ແລະ Ibrahim ຕົກລົງເຫັນດີກັບສົນທິສັນຍາຂອງKütahya.ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ຕັ້ງ​ຖິ່ນ​ຖານ, ແຂວງ​ຊີ​ຣີ​ໄດ້​ຖືກ​ມອບ​ໃຫ້​ແກ່​ປະ​ເທດ​ອີ​ຢິບ, ແລະ ທ່ານ Ibrahim Pasha ໄດ້​ຮັບ​ການ​ແຕ່ງ​ຕັ້ງ​ເປັນ​ເຈົ້າ​ແຂວງ​ຂອງ​ພາກ​ພື້ນ.[60]
▲
●
ການຟື້ນຟູຂອງ Ottoman Suzerainty ຂອງອີຢິບ & Levant
Tortosa, ວັນທີ 23 ກັນຍາ 1840, ການໂຈມຕີໂດຍເຮືອຂອງ HMS Benbow, Carysfort ແລະ Zebra, ພາຍໃຕ້ Captain JF Ross, RN ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1839 Jan 1 - 1840

ການຟື້ນຟູຂອງ Ottoman Suzerainty ຂອງອີຢິບ & Levant

Lebanon
ສົງຄາມອີຢິບ - ໂອໂຕມັນຄັ້ງທີສອງໄດ້ແກ່ຍາວເຖິງປີ 1839 ຈົນເຖິງປີ 1840 ແລະໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັນສ່ວນໃຫຍ່ໃນຊີເຣຍ.ໃນປີ 1839, ຈັກກະພັດ Ottoman ໄດ້ຍ້າຍໄປຍຶດເອົາດິນແດນທີ່ສູນເສຍໄປໃຫ້ Muhammad Ali ໃນສົງຄາມ Ottoman-Egyptian ຄັ້ງທໍາອິດ.ຈັກກະພັດ Ottoman ໄດ້ບຸກໂຈມຕີຊີເຣຍ, ແຕ່ຫຼັງຈາກປະສົບກັບຄວາມພ່າຍແພ້ໃນຮົບຂອງ Nezib ປະກົດວ່າຢູ່ໃນຄວາມລົ້ມລະລາຍ.ໃນວັນທີ 1 ກໍລະກົດ, ກອງທັບເຮືອ Ottoman ໄດ້ເດີນເຮືອໄປ Alexandria ແລະຍອມຈໍານົນກັບ Muhammad Ali.ອັງກິດ, ອອສເຕຣຍ ​ແລະ ບັນດາ​ປະ​ເທດ​ເອີ​ລົບ​ອື່ນໆ ​ໄດ້​ຮີບ​ຮ້ອນ​ເຂົ້າ​ແຊກ​ແຊງ ​ແລະ ບັງຄັບ​ໃຫ້ ອີ​ຢິບ ຍອມຮັບ​ສົນທິສັນຍາ​ສັນຕິພາບ.ຈາກເດືອນກັນຍາຫາເດືອນພະຈິກ 1840, ກອງທັບເຮືອລວມ, ປະກອບດ້ວຍເຮືອຂອງອັງກິດແລະອອສເຕີຍ, ໄດ້ຕັດການສື່ສານທາງທະເລຂອງ Ibrahim ກັບອີຢິບ, ປະຕິບັດຕາມໂດຍການຍຶດຄອງຂອງ Beirut ແລະ Acre ໂດຍອັງກິດ.ວັນ​ທີ 27 ພະຈິກ 1840, ສົນທິສັນຍາ​ອາ​ເລັກ​ຊານ​ເດີ​ໄດ້​ຈັດ​ຂຶ້ນ.ນາຍພົນເຮືອເອກ Charles Napier ຂອງອັງກິດໄດ້ບັນລຸຂໍ້ຕົກລົງກັບລັດຖະບານອີຢິບ, ບ່ອນທີ່ຜູ້ສຸດທ້າຍໄດ້ປະຖິ້ມການຮຽກຮ້ອງຂອງຕົນຕໍ່ຊີເຣຍແລະສົ່ງຄືນກອງທັບເຮືອ Ottoman ເພື່ອແລກປ່ຽນກັບການຮັບຮູ້ຂອງ Muhammad Ali ແລະລູກຊາຍຂອງລາວເປັນຜູ້ປົກຄອງທີ່ຖືກຕ້ອງຕາມກົດຫມາຍຂອງອີຢິບ.[61]
▲
●
Play button
1839 Jan 1 - 1876

ການປະຕິຮູບ Tanzimat

Türkiye
Tanzimat ແມ່ນໄລຍະເວລາຂອງການປະຕິຮູບໃນ Empire Ottoman ທີ່ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍ Gülhane Hatt-ı Şerif ໃນປີ 1839 ແລະສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍຍຸກລັດຖະທໍາມະນູນຄັ້ງທໍາອິດໃນປີ 1876. ຍຸກ Tanzimat ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍຈຸດປະສົງ, ບໍ່ແມ່ນການຫັນປ່ຽນຮາກ, ແຕ່ການຫັນເປັນທີ່ທັນສະໄຫມ, ຄວາມປາຖະຫນາ. ​ເພື່ອ​ຮັດ​ແໜ້ນ​ພື້ນຖານ​ທາງ​ດ້ານ​ສັງຄົມ ​ແລະ ການ​ເມືອງ​ຂອງ​ຈັກກະພັດ Ottoman.ມັນໄດ້ຖືກສະແດງໂດຍຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະປັບປຸງໃຫ້ທັນສະໄຫມ Empire Ottoman ແລະຮັບປະກັນຄວາມສົມບູນຂອງດິນແດນຂອງຕົນຕໍ່ກັບການເຄື່ອນໄຫວແຫ່ງຊາດພາຍໃນແລະອໍານາດຮຸກຮານພາຍນອກ.ການປະຕິຮູບດັ່ງກ່າວໄດ້ຊຸກຍູ້ລັດທິ Ottoman ໃນກຸ່ມຊົນເຜົ່າທີ່ຫຼາກຫຼາຍຂອງ Empire ແລະພະຍາຍາມສະກັດກັ້ນກະແສຂອງການລຸກຂຶ້ນຂອງລັດທິຊາດໃນ Ottoman Empire.ມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍຢ່າງເພື່ອປັບປຸງສິດເສລີພາບຂອງພົນລະເມືອງ, ແຕ່ຊາວມຸດສະລິມຫຼາຍຄົນເຫັນວ່າພວກເຂົາເປັນອິດທິພົນຂອງຕ່າງປະເທດຕໍ່ໂລກຂອງອິດສະລາມ.ຄວາມ​ຮັບ​ຮູ້​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຄວາມ​ພະຍາຍາມ​ປະຕິ​ຮູບ​ທີ່​ສັບສົນ​ທີ່​ລັດ​ໄດ້​ເຮັດ.[47] ໃນໄລຍະ Tanzimat, ການປະຕິຮູບລັດຖະທໍາມະນູນຊຸດຂອງລັດຖະບານໄດ້ນໍາໄປສູ່ກອງທັບທີ່ທັນສະ ໄໝ ພໍສົມຄວນ, ການປະຕິຮູບລະບົບການທະນາຄານ, ການແບ່ງແຍກການຮ່ວມເພດ, ການປ່ຽນແທນກົດ ໝາຍ ທາງສາດສະ ໜາ ດ້ວຍກົດ ໝາຍ ທາງໂລກ [48] ແລະ Guilds ກັບໂຮງງານທີ່ທັນສະໄຫມ.ກະຊວງໄປສະນີ Ottoman ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນ Constantinople (Istanbul) ໃນວັນທີ 23 ຕຸລາ 1840. [49]
▲
●
Play button
1853 Oct 16 - 1856 Mar 30

ສົງຄາມ Crimean

Crimea
ສົງຄາມ Crimean ໄດ້ຖືກຕໍ່ສູ້ຈາກເດືອນຕຸລາ 1853 ຫາເດືອນກຸມພາ 1856 ລະຫວ່າງ ຈັກກະພັດລັດເຊຍ ແລະພັນທະມິດທີ່ໄດ້ຮັບໄຊຊະນະໃນທີ່ສຸດຂອງ Empire Ottoman, ຝຣັ່ງ , ສະຫະລາຊະອານາຈັກ ແລະ Sardinia-Piedmont.ສາເຫດທາງດ້ານພູມສາດຂອງສົງຄາມລວມມີການຫຼຸດລົງຂອງ Empire Ottoman, ການຂະຫຍາຍຂອງ Empire ລັດເຊຍໃນສົງຄາມ Russo-Turkish ກ່ອນຫນ້າ, ແລະຄວາມມັກຂອງອັງກິດແລະຝຣັ່ງທີ່ຈະຮັກສາ Empire Ottoman ເພື່ອຮັກສາຄວາມສົມດູນຂອງອໍານາດໃນ Concert ຂອງເອີຣົບ.ດ້ານຫນ້າໄດ້ຕົກລົງເຂົ້າໄປໃນການປິດລ້ອມຂອງ Sevastopol, ກ່ຽວຂ້ອງກັບເງື່ອນໄຂທີ່ໂຫດຮ້າຍສໍາລັບທະຫານທັງສອງຝ່າຍ.ໃນທີ່ສຸດ Sevastopol ໄດ້ລົ້ມລົງຫຼັງຈາກສິບເອັດເດືອນ, ຫຼັງຈາກຝຣັ່ງໄດ້ໂຈມຕີ Fort Malakoff.ໂດດດ່ຽວແລະປະເຊີນກັບຄວາມສົດໃສດ້ານທີ່ຂີ້ຮ້າຍຂອງການບຸກລຸກໂດຍຕາເວັນຕົກຖ້າສົງຄາມຍັງສືບຕໍ່, ລັດເຊຍໄດ້ຟ້ອງຮ້ອງເພື່ອສັນຕິພາບໃນເດືອນມີນາ 1856. ຝຣັ່ງແລະອັງກິດຍິນດີຕ້ອນຮັບການພັດທະນາ, ຍ້ອນຄວາມຂັດແຍ້ງພາຍໃນປະເທດທີ່ບໍ່ມີຊື່ສຽງ.ສົນທິສັນຍາປາຣີ, ລົງນາມໃນວັນທີ 30 ມີນາ 1856, ສົງຄາມສິ້ນສຸດລົງ.ມັນ​ໄດ້​ຫ້າມ​ຣັດ​ເຊຍ​ໃນ​ການ​ຖານ​ກໍາ​ປັ່ນ​ຮົບ​ໃນ​ທະ​ເລ​ດໍາ​.ລັດ vassal Ottoman ຂອງ Wallachia ແລະ Moldavia ກາຍເປັນເອກະລາດສ່ວນໃຫຍ່.ຊາວຄຣິສຕຽນໃນຈັກກະພັດ Ottoman ໄດ້ຮັບລະດັບຄວາມສະເຫມີພາບຢ່າງເປັນທາງການ, ແລະໂບດ Orthodox ໄດ້ຄືນການຄວບຄຸມຂອງໂບດຄຣິສຕຽນໃນການຂັດແຍ້ງ.ສົງຄາມ Crimean ເປັນຈຸດປ່ຽນຂອງຈັກກະພັດລັດເຊຍ.ສົງຄາມ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ກອງທັບ​ຈັກກະພັດ​ຣັດ​ເຊຍ​ອ່ອນ​ແອ, ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຄັງ​ເງິນ​ຂອງ​ຣັດ​ເຊຍ​ຖືກ​ທຳລາຍ​ແລະ​ທຳລາຍ​ອິດ​ທິພົນ​ຂອງຣັດ​ເຊຍ​ໃນ​ເອີຣົບ.
▲
●
ການອົບພະຍົບຂອງ Crimean Tatars
Caffa ຢູ່ໃນຊາກຫັກພັງຫຼັງຈາກການຍຶດເອົາ Crimea ຂອງລັດເຊຍ. ©De la Traverse
1856 Mar 30

ການອົບພະຍົບຂອງ Crimean Tatars

Crimea
ສົງຄາມ Crimean ເຮັດໃຫ້ເກີດການອົບພະຍົບຂອງ Crimean Tatars, ປະມານ 200,000 ຄົນໄດ້ຍ້າຍໄປຢູ່ Empire Ottoman ໃນຄື້ນຟອງຂອງການອົບພະຍົບຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.[62] ໃນຕອນທ້າຍຂອງສົງຄາມ Caucasian, 90% ຂອງ Circassians ໄດ້ຖືກຊໍາລະລ້າງຊົນເຜົ່າ [63] ແລະ exiled ຈາກບ້ານເກີດເມືອງນອນຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃນ Caucasus ແລະຫນີໄປ Empire Ottoman, [64] ຜົນໄດ້ຮັບໃນການຕັ້ງຖິ່ນຖານຂອງ 500,000 ກັບ 700,000 Circassians ໃນ. ຕຸລະກີ.[65] ບາງອົງການຈັດຕັ້ງ Circassian ໃຫ້ຕົວເລກສູງກວ່າຫຼາຍ, ຈໍານວນທັງຫມົດ 1-1.5 ລ້ານຄົນຖືກເນລະເທດຫຼືຖືກຂ້າຕາຍ.ຊາວອົບພະຍົບ Crimean Tatar ໃນທ້າຍສະຕະວັດທີ 19 ໄດ້ມີບົດບາດທີ່ໂດດເດັ່ນໂດຍສະເພາະໃນການຄົ້ນຫາການປັບປຸງການສຶກສາ Ottoman ທີ່ທັນສະໄຫມແລະທໍາອິດສົ່ງເສີມທັງ Pan-Turkism ແລະຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຊາດຕວກກີ.[66]
▲
●
ລັດຖະທໍາມະນູນ Ottoman ປີ 1876
ກອງປະຊຸມສະພາ Ottoman ຄັ້ງທໍາອິດໃນປີ 1877 ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1876 Jan 1

ລັດຖະທໍາມະນູນ Ottoman ປີ 1876

Türkiye
ລັດຖະທໍາມະນູນຂອງ Empire Ottoman, ຊຶ່ງເອີ້ນກັນວ່າລັດຖະທໍາມະນູນຂອງ 1876, ແມ່ນລັດຖະທໍາມະນູນທໍາອິດຂອງ Empire Ottoman.[50] ຂຽນໂດຍສະມາຊິກຂອງຊາວຫນຸ່ມ Ottoman, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ Midhat Pasha, ໃນໄລຍະການປົກຄອງຂອງ Sultan Abdul Hamid II (1876-1909), ລັດຖະທໍາມະນູນມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ຈາກ 1876 ຫາ 1878 ໃນໄລຍະເວລາທີ່ເອີ້ນວ່າລັດຖະທໍາມະນູນທໍາອິດ, ແລະຈາກ. 1908 ຫາ 1922 ໃນຍຸກລັດຖະທໍາມະນູນຄັ້ງທີສອງ.ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ຕົກ​ລົງ​ທາງ​ການ​ເມືອງ​ຂອງ​ທ່ານ Abdul Hamid ໃນ​ເຫດ​ການ​ໃນ​ວັນ​ທີ 31 ມີ​ນາ, ລັດຖະທຳ​ມະນູນ​ໄດ້​ຖືກ​ດັດ​ແກ້​ເພື່ອ​ໂອນ​ອຳນາດ​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ​ຈາກ sultan ​ແລະ ສະພາ​ສູງ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ແຕ່ງ​ຕັ້ງ​ໃຫ້​ສະພາ​ຕ່ຳ​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ນິຍົມ​ຊົມ​ຊອບ​ຄື: ສະພາ​ຜູ້​ແທນ.ໃນໄລຍະການສຶກສາຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃນເອີຣົບ, ສະມາຊິກບາງຄົນຂອງ elite Ottoman ໃຫມ່ໄດ້ສະຫຼຸບວ່າຄວາມລັບຂອງຄວາມສໍາເລັດຂອງເອີຣົບໄດ້ພັກຜ່ອນບໍ່ພຽງແຕ່ກັບຜົນສໍາເລັດດ້ານວິຊາການ, ແຕ່ຍັງອົງການຈັດຕັ້ງທາງດ້ານການເມືອງຂອງຕົນ.ຍິ່ງ​ໄປ​ກວ່າ​ນັ້ນ, ຂະ​ບວນການ​ປະຕິ​ຮູບ​ຕົວ​ເອງ​ໄດ້​ສ້າງ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ໝັ້ນ​ວ່າ ລັດຖະບານ​ລັດຖະທຳ​ມະນູນ​ຈະ​ເປັນ​ການ​ກວດກາ​ທີ່​ຕ້ອງການ​ກ່ຽວ​ກັບ​ອຳນາດ​ການ​ປົກຄອງ​ຕົນ​ເອງ ​ແລະ ​ໃຫ້​ໂອກາດ​ທີ່​ດີ​ກວ່າ​ໃນ​ການ​ມີ​ອິດ​ທິພົນ​ໃນ​ນະ​ໂຍບາຍ.ການປົກຄອງທີ່ວຸ່ນວາຍຂອງ Sultan Abdülaziz ນໍາໄປສູ່ການປົດຕໍາແຫນ່ງຂອງລາວໃນປີ 1876 ແລະ, ຫຼັງຈາກສອງສາມເດືອນທີ່ມີບັນຫາ, ກັບການປະກາດລັດຖະທໍາມະນູນ Ottoman ທີ່ sultan ໃຫມ່, Abdul Hamid II, ໃຫ້ຄໍາຫມັ້ນສັນຍາທີ່ຈະຍຶດຫມັ້ນ.[51]
▲
●
Play button
1877 Apr 24 - 1878 Mar 3

ເອກະລາດ Balkan

Balkans
ສົງຄາມລັດເຊຍ-ຕວກກີ ປີ 1877-1878 ແມ່ນການຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງຈັກກະພັດ Ottoman ແລະພັນທະມິດທີ່ນໍາພາໂດຍຈັກ ກະພັດລັດເຊຍ , ແລະລວມທັງ Bulgaria , Romania , Serbia, ແລະ Montenegro .[67] Fought in the Balkans and in the Caucasus , it originated in emerging 19th century Balkan nationalism .ປັດໃຈເພີ່ມເຕີມລວມມີເປົ້າຫມາຍຂອງລັດເຊຍທີ່ຈະຟື້ນຕົວການສູນເສຍດິນແດນທີ່ອົດທົນໃນລະຫວ່າງ ສົງຄາມ Crimean ປີ 1853-56, ການສ້າງຕັ້ງຕົວເອງຄືນໃຫມ່ໃນທະເລດໍາແລະສະຫນັບສະຫນູນການເຄື່ອນໄຫວທາງດ້ານການເມືອງທີ່ພະຍາຍາມປົດປ່ອຍປະເທດ Balkan ຈາກ Empire Ottoman.ພັນທະມິດນໍາພາໂດຍລັດເຊຍໄດ້ຊະນະສົງຄາມ, ຍູ້ Ottoman ກັບຄືນສູ່ປະຕູຂອງ Constantinople, ນໍາໄປສູ່ການແຊກແຊງຂອງມະຫາອໍານາດເອີຣົບຕາເວັນຕົກ.ດ້ວຍເຫດນັ້ນ, ລັດເຊຍ ປະສົບຜົນສຳເລັດໃນການອ້າງເອົາບັນດາແຂວງໃນ Caucasus, ຄື Kars ແລະ Batum, ພ້ອມທັງໄດ້ສົມທົບກັບເຂດ Budjak.ອຳນາດການປົກຄອງຂອງ Romania, Serbia, ແລະ Montenegro, ແຕ່ລະປະເທດມີອະທິປະໄຕຢ່າງແທ້ຈິງເປັນເວລາບາງປີ, ໄດ້ປະກາດເອກະລາດຢ່າງເປັນທາງການຈາກຈັກກະພັດ Ottoman.ຫຼັງຈາກເກືອບຫ້າສັດຕະວັດຂອງການຄອບຄອງ Ottoman (1396-1878), ການປົກຄອງຂອງ Bulgaria ໄດ້ກາຍເປັນລັດ Bulgarian ປົກຄອງຕົນເອງໂດຍໄດ້ຮັບການສະຫນັບສະຫນູນແລະການແຊກແຊງທາງທະຫານຈາກລັດເຊຍ.
▲
●
ອີ​ຢິບ​ເສຍ​ໃຫ້​ອັງ​ກິດ
ຮົບຂອງ Tel el-Kebir (1882). ©Alphonse-Marie-Adolphe de Neuville
1882 Jul 1 - Sep

ອີ​ຢິບ​ເສຍ​ໃຫ້​ອັງ​ກິດ

Egypt
ນາຍົກລັດຖະມົນຕີອັງກິດ Benjamin Disraeli ໄດ້ສະໜັບສະໜຸນການຟື້ນຟູດິນແດນ Ottoman ໃນແຫຼມ Balkan ໃນລະຫວ່າງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຂອງ Berlin, ແລະໃນທາງກັບກັນ, ອັງກິດໄດ້ຮັບການປົກຄອງຂອງ Cyprus ໃນປີ 1878. [88] ຕໍ່ມາອັງກິດໄດ້ສົ່ງທະຫານໄປອີຢິບ ໃນປີ 1882 ເພື່ອທໍາລາຍ Urabi. Revolt – Sultan Abdul Hamid II ແມ່ນ paranoid ເກີນ ໄປ ທີ່ ຈະ ຂົນ ສົ່ງ ກອງ ທັບ ຂອງ ຕົນ ເອງ, ຢ້ານ ກົວ ນີ້ ຈະ ສົ່ງ ຜົນ ໃນ ການ ກໍ່ ປະ ເທດ.ການ​ລຸກ​ຮື​ຂຶ້ນ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ໂດຍ​ສົງ​ຄາມ​ອັງ​ກິດ - ອີ​ຢິບ ແລະ​ການ​ຄອບ​ຄອງ​ປະ​ເທດ.ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນປະຫວັດສາດຂອງອີຢິບພາຍໃຕ້ການອັງກິດ.[87] ໃນຂະນະທີ່ການແຊກແຊງຂອງອັງກິດແມ່ນຫມາຍເຖິງໄລຍະສັ້ນ, ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ມັນຍັງຄົງຢູ່ຈົນກ່ວາ 1954. ອີຢິບໄດ້ຖືກສ້າງເປັນອານານິຄົມຢ່າງມີປະສິດທິຜົນຈົນກ່ວາ 1952.
▲
●
ພາລະກິດການທະຫານເຢຍລະມັນ
ທະຫານ Ottoman ໃນບັນແກເລຍ. ©Nikolay Dmitriev
1883 Jan 1

ພາລະກິດການທະຫານເຢຍລະມັນ

Türkiye
ໄດ້ເສຍໄຊໃນສົງຄາມລັດເຊຍ-ຕວກກີ (1877-1878), Sultan Abdülhamid II, ຂອງຈັກກະພັດ Ottoman ໄດ້ຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກເຢຍລະມັນເພື່ອຈັດຕັ້ງກອງທັບ Ottoman ຄືນໃໝ່, ເພື່ອໃຫ້ສາມາດຕ້ານທານຄວາມກ້າວໜ້າຂອງ ຈັກກະພັດລັດເຊຍ .Baron von der Goltz ຖືກສົ່ງໄປ.Goltz ໄດ້ບັນລຸການປະຕິຮູບບາງຢ່າງ, ເຊັ່ນ: ການຂະຫຍາຍໄລຍະເວລາຂອງການສຶກສາຢູ່ໃນໂຮງຮຽນທະຫານແລະເພີ່ມຫຼັກສູດໃຫມ່ສໍາລັບຫຼັກສູດພະນັກງານຢູ່ວິທະຍາໄລສົງຄາມ.ຈາກ 1883 ຫາ 1895, Goltz ໄດ້ຝຶກອົບຮົມອັນທີ່ເອີ້ນວ່າ "Goltz generation" ຂອງເຈົ້າຫນ້າທີ່ Ottoman, ຫຼາຍຄົນທີ່ຈະມີບົດບາດສໍາຄັນໃນຊີວິດການທະຫານແລະການເມືອງ Ottoman.[68] Goltz, ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮຽນຮູ້ການເວົ້າພາສາຕຸລະກີຢ່າງຄ່ອງແຄ້ວ, ເປັນຄູສອນທີ່ໄດ້ຮັບການຍົກຍ້ອງ, ຖືວ່າເປັນ "ພໍ່" ໂດຍພວກນາຍຮ້ອຍ, ຜູ້ທີ່ເຫັນວ່າລາວເປັນ "ແຮງບັນດານໃຈ."[68] ເຂົ້າຮ່ວມການບັນຍາຍຂອງລາວ, ໃນທີ່ລາວພະຍາຍາມ indoctrinate ນັກສຶກສາຂອງລາວດ້ວຍປັດຊະຍາ "ປະເທດຊາດຢູ່ໃນແຂນ", ໄດ້ຖືກເຫັນວ່າເປັນ "ຄວາມພາກພູມໃຈແລະຄວາມສຸກ" ໂດຍນັກຮຽນຂອງລາວ.[68]
▲
●
ການສັງຫານໝູ່ຂອງ Hamidian
ຜູ້​ເຄາະ​ຮ້າຍ​ຈາກ​ການ​ສັງຫານ​ໝູ່​ຊາວ​ອາ​ເມ​ເນຍ ທີ່​ຖືກ​ຝັງ​ໄວ້​ໃນ​ຂຸມ​ຝັງ​ສົບ​ໃຫຍ່​ຢູ່​ສຸສານ Erzerum. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1894 Jan 1 - 1897

ການສັງຫານໝູ່ຂອງ Hamidian

Türkiye
ການສັງຫານໝູ່ຂອງ Hamidian [69] ຍັງເອີ້ນວ່າການສັງຫານໝູ່ຂອງອາເມເນຍ, ແມ່ນການສັງຫານໝູ່ຂອງຊາວອາເມເນຍໃນຈັກກະພັດ Ottoman ໃນກາງຊຸມປີ 1890.ຄາດ​ຄະ​ເນ​ຜູ້​ເສຍ​ຊີ​ວິດ​ຢູ່​ແຕ່ 100,000 [70] ຫາ 300,000, [71] ສົ່ງ​ຜົນ​ໃຫ້ 50,000 ເດັກ​ກໍາ​ພ້າ.[72] ການສັງຫານໝູ່ແມ່ນຕັ້ງຊື່ຕາມ Sultan Abdul Hamid II, ຜູ້ທີ່, ໃນຄວາມພະຍາຍາມຂອງລາວເພື່ອຮັກສາໂດເມນຂອງຈັກກະພັດ Ottoman Empire ທີ່ຫຼຸດລົງ, ຢືນຢັນລັດອິດສະລາມເປັນອຸດົມການຂອງລັດ.[73] ເຖິງແມ່ນວ່າການສັງຫານໝູ່ແມ່ນແນໃສ່ຊາວ Armenians ສ່ວນໃຫຍ່, ໃນບາງກໍລະນີ, ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຫັນໄປສູ່ກຸ່ມຕໍ່ຕ້ານຄຣິສຕຽນແບບບໍ່ຈຳແນກ, ລວມທັງການສັງຫານໝູ່ Diyarbekir, ບ່ອນທີ່ຢ່າງໜ້ອຍອີງຕາມແຫຼ່ງຍຸກສະໄໝໜຶ່ງ, ເຖິງ 25,000 Assyrians ໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍເຊັ່ນກັນ.[74]ການສັງຫານໝູ່ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນຢູ່ໃນພາຍໃນ Ottoman ໃນປີ 1894, ກ່ອນທີ່ມັນຈະແຜ່ລາມໄປຫຼາຍໃນປີຕໍ່ໄປ.ການຄາດຕະກຳສ່ວນໃຫຍ່ເກີດຂຶ້ນລະຫວ່າງປີ 1894 ແລະ 1896. ການສັງຫານໝູ່ໄດ້ເລີ່ມຫຼຸດລົງໃນປີ 1897, ຫຼັງຈາກການກ່າວປະນາມສາກົນຂອງ Abdul Hamid.ມາດ​ຕະ​ການ​ທີ່​ຮ້າຍ​ແຮງ​ທີ່​ສຸດ​ແມ່ນ​ໄດ້​ແນ​ໃສ່​ຕໍ່​ປະ​ຊາ​ຄົມ​ອາ​ເມ​ເນຍ​ທີ່​ຖືກ​ຂົ່ມ​ເຫັງ​ມາ​ເປັນ​ເວ​ລາ​ດົນ​ນານ ຍ້ອນ​ການ​ຮຽກ​ຮ້ອງ​ໃຫ້​ມີ​ການ​ປະ​ຕິ​ຮູບ​ພົນ​ລະ​ເຮືອນ​ແລະ​ການ​ປິ່ນ​ປົວ​ທີ່​ດີກ​ວ່າ​ນີ້​ແມ່ນ​ໄດ້​ຖືກ​ລະ​ເລີຍ​ໂດຍ​ລັດ​ຖະ​ບານ.ພວກ Ottoman ບໍ່ໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ເຄາະຮ້າຍຍ້ອນອາຍຸຫຼືເພດຂອງເຂົາເຈົ້າ, ແລະດັ່ງນັ້ນ, ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ສັງຫານຜູ້ເຄາະຮ້າຍທັງຫມົດດ້ວຍກໍາລັງທີ່ໂຫດຮ້າຍ.[75] ໂທລະເລກໄດ້ເຜີຍແຜ່ຂ່າວກ່ຽວກັບການສັງຫານໝູ່ໃນທົ່ວໂລກ, ເຮັດໃຫ້ມີການລາຍງານຂ່າວກ່ຽວກັບພວກເຂົາຢູ່ໃນສື່ຂອງເອີຣົບຕາເວັນຕົກ ແລະ ອາເມລິກາເໜືອ.
▲
●
Play button
1897 Apr 18 - May 20

ສົງຄາມ Greco-Turkish ປີ 1897

Greece
ສົງຄາມ Ottoman-Greek ຂອງປີ 1897 ແມ່ນສົງຄາມຕໍ່ສູ້ລະຫວ່າງ ອານາຈັກ Greece ແລະ Ottoman Empire.ສາເຫດທັນທີທັນໃດຂອງມັນກ່ຽວຂ້ອງກັບສະຖານະພາບຂອງແຂວງ Ottoman ຂອງ Crete, ເຊິ່ງປະຊາກອນຊາວກຣີກສ່ວນໃຫຍ່ມີຄວາມປາຖະຫນາທີ່ຈະເປັນສະຫະພັນກັບເກຣັກ.ເຖິງວ່າຈະມີໄຊຊະນະ Ottoman ໃນສະຫນາມ, ລັດ Cretan ປົກຄອງຕົນເອງພາຍໃຕ້ການປົກຄອງ Ottoman ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີຕໍ່ມາ (ເປັນຜົນມາຈາກການແຊກແຊງຂອງມະຫາອໍານາດຫຼັງຈາກສົງຄາມ), ໂດຍມີເຈົ້າຊາຍ George ຂອງປະເທດເກຣັກແລະເດນມາກເປັນຄະນະກໍາມະສູງສຸດຄັ້ງທໍາອິດຂອງຕົນ.ສົງຄາມໄດ້ເຮັດໃຫ້ພະນັກງານການທະຫານແລະທາງດ້ານການເມືອງຂອງເກຼັກທົດສອບໃນສົງຄາມເປີດຢ່າງເປັນທາງການເປັນຄັ້ງທໍາອິດນັບຕັ້ງແຕ່ ສົງຄາມກຣີກເປັນເອກະລາດ ໃນປີ 1821. ສໍາລັບຈັກກະພັດ Ottoman, ນີ້ແມ່ນຄວາມພະຍາຍາມໃນສົງຄາມຄັ້ງທໍາອິດເພື່ອທົດສອບການທະຫານທີ່ມີການຈັດຕັ້ງໃຫມ່. ລະບົບ.ກອງທັບ Ottoman ດໍາເນີນການພາຍໃຕ້ການຊີ້ນໍາຂອງພາລະກິດທາງທະຫານຂອງເຍຍລະມັນ (1883-1895) ໂດຍ Colmar Freiherr von der Goltz, ຜູ້ທີ່ໄດ້ຈັດຕັ້ງການທະຫານ Ottoman ຄືນໃຫມ່ຫຼັງຈາກການທໍາລາຍໃນ ສົງຄາມລັດເຊຍ - ຕວກກີຂອງ 1877-1878 .ຂໍ້​ຂັດ​ແຍ່ງ​ໄດ້​ພິ​ສູດ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ ເກຼັກ ແມ່ນ​ບໍ່​ໄດ້​ກຽມ​ພ້ອມ​ສຳ​ລັບ​ສົງ​ຄາມ.ແຜນ​ການ, ​ປ້ອມ​ປ້ອງ​ກັນ​ແລະ​ອາ​ວຸດ​ແມ່ນ​ບໍ່​ມີ​ຢູ່, ກອງ​ທັບ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ໜ້າ​ທີ່​ບໍ່​ເໝາະ​ສົມ​ກັບ​ວຽກ​ງານ​ຂອງ​ຕົນ, ແລະ ການ​ຝຶກ​ອົບ​ຮົມ​ບໍ່​ພຽງ​ພໍ.ດ້ວຍເຫດນັ້ນ, ກອງທັບ ອັລບາເນຍ ທີ່ມີປະສົບການດ້ານການສູ້ຮົບຢ່າງໜັກໜ່ວງ, ກອງທັບເກຼັກ ໄດ້ຂັບໄລ່ກອງກຳລັງກຣີກອອກຈາກເມືອງເທສະລີ ແລະ ຂູ່ເຂັນ Athens, [52] ພຽງແຕ່ຢຸດການຍິງເທົ່ານັ້ນ. ມະຫາອຳນາດໄດ້ຊັກຊວນໃຫ້ Sultan ຕົກລົງເຫັນດີກັບການຢຸດຍິງ.
▲
●
1908 - 1922
ການເອົາຊະນະ & ການລະລາຍornament
Play button
1908 Jul 1

ການປະຕິວັດຫນຸ່ມ Turk

Türkiye
ຄະນະ​ກຳມະການ​ສະຫະພັນ​ແລະ​ຄວາມ​ກ້າວໜ້າ (CUP), ​ເຊິ່ງ​ເປັນ​ອົງການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຂອງ​ຊາວ​ໜຸ່ມ Turks, ​ໄດ້​ບັງຄັບ​ໃຫ້ Sultan Abdul Hamid II ຟື້ນ​ຟູ​ລັດຖະທຳ​ມະນູນ Ottoman ​ແລະ ຫວນ​ຄືນ​ລັດຖະສະພາ, ​ເຊິ່ງ​ໄດ້​ນຳ​ໃຊ້​ການ​ເມືອງ​ຫຼາຍ​ຝ່າຍ​ຢູ່​ພາຍ​ໃນ​ຈັກກະພັດ.ຈາກການປະຕິວັດ Turk ຫນຸ່ມຈົນເຖິງຈຸດສິ້ນສຸດຂອງ Empire ຫມາຍເຖິງຍຸກລັດຖະທໍາມະນູນຄັ້ງທີສອງຂອງປະຫວັດສາດຂອງ Empire Ottoman.ຫຼາຍກວ່າສາມທົດສະວັດກ່ອນຫນ້ານີ້, ໃນປີ 1876, ລະບອບລັດຖະທໍາມະນູນໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນພາຍໃຕ້ Abdul Hamid ໃນໄລຍະເວລາທີ່ເອີ້ນວ່າລັດຖະທໍາມະນູນຄັ້ງທໍາອິດ, ເຊິ່ງໃຊ້ເວລາພຽງແຕ່ສອງປີກ່ອນທີ່ Abdul Hamid ຈະໂຈະມັນແລະຟື້ນຟູອໍານາດການປົກຄອງຂອງຕົນເອງ.ການປະຕິວັດໄດ້ເລີ່ມຂຶ້ນໂດຍສະມາຊິກຂອງ CUP ທ່ານ Ahmed Niyazi ບິນເຂົ້າໄປໃນເຂດເນີນສູງ Albanian.ລາວໄດ້ຖືກເຂົ້າຮ່ວມໃນໄວໆນີ້ໂດຍ İsmail Enver ແລະ Eyub Sabri.ພວກ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ເຊື່ອມ​ຕໍ່​ກັບ​ຊາວ Albanians ໃນ​ທ້ອງ​ຖິ່ນ ແລະ​ໄດ້​ນໍາ​ໃຊ້​ສາຍ​ພົວ​ພັນ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຢູ່​ພາຍ​ໃນ Salonica ກອງ​ທັບ​ທີ​ສາມ​ທີ່​ອີງ​ໃສ່​ການ​ກະ​ຕຸ້ນ​ການ​ກະ​ບົດ​ຂະ​ຫນາດ​ໃຫຍ່.ການລອບສັງຫານທີ່ປະສານງານຕ່າງໆໂດຍ Unionist Fedai ຍັງໄດ້ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການລົງໂທດຂອງ Abdul Hamid.ດ້ວຍ​ການ​ປະ​ທະ​ກັນ​ລັດ​ຖະ​ທຳ​ມະ​ນູນ​ຢູ່​ບັນ​ດາ​ແຂວງ Rumelian ທີ່​ກະ​ຕຸ້ນ​ໂດຍ CUP, Abdul Hamid ໄດ້​ປະ​ກາດ​ບັນ​ດາ​ການ​ຟື້ນ​ຟູ​ລັດ​ຖະ​ທຳ​ມະ​ນູນ, ຮຽກ​ຮ້ອງ​ໃຫ້​ມີ​ການ​ເລືອກ​ຕັ້ງ​ລັດ​ຖະ​ສະ​ພາ.ຫຼັງຈາກຄວາມພະຍາຍາມຕ້ານການປະຕິວັດ monarchist ທີ່ເອີ້ນວ່າເຫດການ 31 ມີນາເພື່ອສະຫນັບສະຫນູນ Abdul Hamid ໃນປີຕໍ່ມາ, ລາວໄດ້ຖືກປົດຕໍາແຫນ່ງແລະນ້ອງຊາຍຂອງລາວ Mehmed V ໄດ້ຂຶ້ນຄອງບັນລັງ.
▲
●
Play button
1911 Sep 29 - 1912 Oct 18

Ottoman ສູນເສຍດິນແດນອາຟຣິກາເຫນືອ

Tripoli, Libya
ສົງຄາມ Turco-Italian ໄດ້ຖືກຕໍ່ສູ້ລະຫວ່າງອານາຈັກອິຕາລີ ແລະ Ottoman Empire ຈາກ 29 ກັນຍາ 1911, ເຖິງ 18 ຕຸລາ 1912. ເປັນຜົນມາຈາກການຂັດແຍ້ງນີ້, ອີຕາລີໄດ້ຍຶດເອົາ Ottoman Tripolitania Vilayet, ໃນນັ້ນແຂວງຍ່ອຍຕົ້ນຕໍແມ່ນ Fezzan, Cyrenaica, ແລະ Tripoli ເອງ.ອານາເຂດເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ກາຍເປັນອານານິຄົມຂອງ Italian Tripolitania ແລະ Cyrenaica, ເຊິ່ງຕໍ່ມາຈະລວມເຂົ້າເປັນ Italian Libya.ສົງຄາມແມ່ນເປັນຄາຣະວາຂອງ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທໍາອິດ .ສະມາຊິກຂອງສະຫະພັນ Balkan, ຮູ້ສຶກວ່າຄວາມອ່ອນແອຂອງ Ottoman ແລະຖືກກະຕຸ້ນໂດຍລັດທິ Balkan incipient, ໄດ້ໂຈມຕີ Empire Ottoman ໃນເດືອນຕຸລາ 1912, ເລີ່ມ ສົງຄາມ Balkan ຄັ້ງທໍາອິດ ສອງສາມມື້ກ່ອນທີ່ຈະສິ້ນສຸດຂອງສົງຄາມ Italo-Turkish.
▲
●
Play button
1912 Oct 8 - 1913 May 30

ສົງຄາມ Balkan ຄັ້ງທໍາອິດ

Balkan Peninsula
ສົງຄາມ Balkan ຄັ້ງທໍາອິດ ໄດ້ແກ່ຍາວຈາກເດືອນຕຸລາ 1912 ຫາເດືອນພຶດສະພາ 1913 ແລະການດໍາເນີນການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບ Balkan League (ອານາຈັກຂອງ Bulgaria , Serbia, Greece ແລະ Montenegro ) ຕໍ່ຕ້ານ Ottoman Empire.ກອງທັບລວມຂອງລັດ Balkan ໄດ້ເອົາຊະນະຈໍານວນເບື້ອງຕົ້ນຕ່ໍາກວ່າ (ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໂດຍຄວາມຂັດແຍ້ງໃນຕອນທ້າຍ) ແລະກອງທັບ Ottoman ທີ່ດ້ອຍໂອກາດທາງດ້ານຍຸດທະສາດ, ບັນລຸຜົນສໍາເລັດຢ່າງໄວວາ.ສົງຄາມແມ່ນໄພພິບັດທີ່ສົມບູນແບບແລະບໍ່ມີການແກ້ໄຂສໍາລັບ Ottoman, ຜູ້ທີ່ສູນເສຍ 83% ຂອງດິນແດນເອີຣົບຂອງພວກເຂົາແລະ 69% ຂອງປະຊາກອນເອີຣົບຂອງພວກເຂົາ.[76] ເປັນຜົນມາຈາກສົງຄາມ, ຫມາຍໄດ້ captured ແລະ partitioned ເກືອບທັງຫມົດຂອງອານາເຂດທີ່ຍັງເຫຼືອຂອງ Ottoman Empire ໃນເອີຣົບ.ເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນຍັງນໍາໄປສູ່ການສ້າງເອກະລາດ Albania, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ Serbs ໃຈຮ້າຍ.Bulgaria, ໃນຂະນະດຽວກັນ, ມີຄວາມບໍ່ພໍໃຈກ່ຽວກັບການແບ່ງສ່ວນຂອງຝັງດິນໃນ Macedonia, ແລະໄດ້ໂຈມຕີອະດີດພັນທະມິດຂອງຕົນ, Serbia ແລະ Greece, ໃນ 16 ເດືອນມິຖຸນາ 1913 ເຊິ່ງ provoked ການເລີ່ມຕົ້ນຂອງສົງຄາມ Balkan ທີສອງ.
▲
●
1913 ການກໍ່ລັດຖະປະຫານ Ottoman
Enver Bey ຂໍໃຫ້ Kâmil Pasha ລາອອກໃນລະຫວ່າງການບຸກໂຈມຕີຢູ່ Sublime Porte. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1913 Jan 23

1913 ການກໍ່ລັດຖະປະຫານ Ottoman

Türkiye
The 1913 Ottoman coup d'état ແມ່ນການກໍ່ລັດຖະປະຫານທີ່ດໍາເນີນຢູ່ໃນ Ottoman Empire ໂດຍຈໍານວນຂອງຄະນະກໍາມະຂອງສະຫະພັນແລະຄວາມຄືບຫນ້າ (CUP) ນໍາໂດຍ Ismail Enver Bey ແລະ Mehmed Talaat Bey, ໃນກຸ່ມດັ່ງກ່າວໄດ້ເຮັດການໂຈມຕີແປກໃຈ. ໃນຕຶກອາຄານລັດຖະບານກາງຂອງ Ottoman, Sublime Porte.ໃນລະຫວ່າງການກໍ່ລັດຖະປະຫານ, ລັດຖະມົນຕີສົງຄາມ, Nazım Pasha, ໄດ້ຖືກລອບສັງຫານແລະ Grand Vizier, Kâmil Pasha, ຖືກບັງຄັບໃຫ້ລາອອກ.ຫຼັງຈາກການກໍ່ລັດຖະປະຫານ, ລັດຖະບານໄດ້ຕົກຢູ່ໃນມືຂອງ CUP, ໃນປັດຈຸບັນພາຍໃຕ້ການນໍາພາຂອງ triumvirate ທີ່ເອີ້ນວ່າ "ສາມ Pashas", ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍ Enver, Talaat, ແລະ Cemal Pasha.ໃນປີ 1911, ພັກເສລີພາບ ແລະ ຂໍ້ຕົກລົງ (ຊຶ່ງເອີ້ນກັນວ່າ ສະຫະພັນເສລີ ຫຼື Liberal Entente), ພັກຂອງ Kâmil Pasha, ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໂດຍກົງກັນຂ້າມກັບ CUP ແລະເກືອບຈະຊະນະການເລືອກຕັ້ງໃນ Constantinople (ປະຈຸບັນ Istanbul).[83] ເປັນຕາຕົກໃຈ, CUP rigged ການເລືອກຕັ້ງທົ່ວໄປຂອງ 1912 ດ້ວຍການສໍ້ໂກງການເລືອກຕັ້ງແລະຄວາມຮຸນແຮງຕໍ່ອິດສະລະພາບແລະຂໍ້ຕົກລົງ, ໄດ້ຮັບຊື່ຫຼິ້ນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ "ການເລືອກຕັ້ງຂອງສະໂມສອນ".[84] ໃນການຕອບສະຫນອງ, ເຈົ້າຫນ້າທີ່ຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຂອງກອງທັບ, partisans ຂອງອິດສະລະພາບແລະຂໍ້ຕົກລົງໄດ້ກໍານົດທີ່ຈະເຫັນ CUP ຫຼຸດລົງ, ລຸກຂຶ້ນໃນຄວາມໂກດແຄ້ນແລະເຮັດໃຫ້ການຫຼຸດລົງຂອງ CUP ຫລັງການເລືອກຕັ້ງ Mehmed ກ່າວວ່າລັດຖະບານ Pasha.[85] ລັດຖະບານໃຫມ່ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນພາຍໃຕ້ Ahmed Muhtar Pasha ແຕ່ຫຼັງຈາກສອງສາມເດືອນມັນກໍ່ຖືກຍຸບໃນເດືອນຕຸລາ 1912 ຫຼັງຈາກການລະບາດຂອງ ສົງຄາມ Balkan ຄັ້ງທໍາອິດ ແລະການທໍາລາຍທາງທະຫານ.[86]ຫຼັງຈາກໄດ້ຮັບການອະນຸຍາດຈາກ sultan Mehmed V ສ້າງຕັ້ງລັດຖະບານໃຫມ່ໃນທ້າຍເດືອນຕຸລາ 1912, ຜູ້ນໍາອິດສະລະພາບແລະຂໍ້ຕົກລົງ Kâmil Pasha ໄດ້ນັ່ງເຈລະຈາທາງການທູດກັບ Bulgaria ຫຼັງຈາກສົງຄາມ Balkan ທໍາອິດທີ່ບໍ່ປະສົບຜົນສໍາເລັດ.[87] ດ້ວຍຄວາມຕ້ອງການ Bulgarian ສໍາລັບການຢຸດເຊົາຂອງອະດີດ Ottoman ນະຄອນຫຼວງຂອງ Adrianople (ໃນມື້ນີ້, ແລະໃນພາສາຕຸລະກີໃນເວລານັ້ນ, ເອີ້ນວ່າ Edirne) looming ແລະ outrage ໃນບັນດາປະຊາຊົນຕວກກີເຊັ່ນດຽວກັນກັບຜູ້ນໍາຂອງ CUP, CUP ໄດ້ດໍາເນີນການ. ອອກຈາກການກໍ່ລັດຖະປະຫານໃນວັນທີ 23 ມັງກອນ 1913. [87] ພາຍຫຼັງການກໍ່ລັດຖະປະຫານ, ພັກຝ່າຍຄ້ານເຊັ່ນ: ເສລີພາບ ແລະ ຂໍ້ຕົກລົງໄດ້ຮັບການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງຢ່າງໜັກໜ່ວງ.ລັດຖະບານໃຫມ່ທີ່ນໍາພາໂດຍ Mahmud Şevket Pasha ດ້ວຍການສະຫນັບສະຫນຸນ Unionist ໄດ້ຖອນ Empire Ottoman ອອກຈາກກອງປະຊຸມສັນຕິພາບລອນດອນແລະສືບຕໍ່ສົງຄາມຕໍ່ຕ້ານລັດ Balkan ເພື່ອຟື້ນຕົວ Edirne ແລະສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງ Rumelia, ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຜົນ.ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ລອບ​ສັງຫານ​ຂອງ​ທ່ານ​ໃນ​ເດືອນ​ມິຖຸນາ​ຜ່ານ​ມາ, CUP ຈະ​ເຂົ້າ​ຄວບ​ຄຸມ​ຈັກກະພັດ​ຢ່າງ​ເຕັມທີ່, ​ແລະ​ບັນດາ​ຜູ້ນຳ​ຝ່າຍ​ຄ້ານ​ຈະ​ຖືກ​ຈັບ​ກຸມ ຫຼື​ຖືກ​ເນລະ​ເທດ​ໄປ​ຍັງ​ເອີຣົບ.
▲
●
Play button
1914 Oct 29 - 1918 Oct 30

ອານາຈັກ Ottoman ໃນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1

Türkiye
ຈັກກະພັດ Ottoman ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1 ເປັນໜຶ່ງໃນມະຫາອຳນາດກາງ ໂດຍໄດ້ທຳການໂຈມຕີທີ່ແປກປະຫຼາດຢູ່ຝັ່ງທະເລດຳຂອງຣັດເຊຍ ໃນວັນທີ 29 ຕຸລາ 1914, ໂດຍຣັດເຊຍໄດ້ຕອບໂຕ້ດ້ວຍການປະກາດສົງຄາມໃນວັນທີ 2 ພະຈິກ 1914. ກອງທັບ Ottoman ໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັບພວກ Entente. Balkans ແລະໂຮງລະຄອນຕາເວັນອອກກາງຂອງສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ I. Mehmed V, Sultan ຂອງ Empire Ottoman, ປະກາດ Jihad ຕ້ານອໍານາດຂອງ Triple Entente ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1. [77] ຖະແຫຼງການ, ເຊິ່ງຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຊາວມຸດສະລິມສະຫນັບສະຫນູນ Ottoman ໃນ Entente. - ເຂດຄວບຄຸມແລະສໍາລັບ jihad ຕ້ານ "ສັດຕູທັງຫມົດຂອງ Empire Ottoman, ຍົກເວັ້ນອໍານາດກາງ", [78] ໄດ້ຖືກຮ່າງໃນເບື້ອງຕົ້ນໃນວັນທີ 11 ພະຈິກແລະຄັ້ງທໍາອິດໄດ້ອ່ານຕໍ່ສາທາລະນະຕໍ່ຫນ້າຝູງຊົນຂະຫນາດໃຫຍ່ໃນວັນທີ 14 ພະຈິກ.[77]ຊົນເຜົ່າອາຣັບໃນ Mesopotamia ໃນເບື້ອງຕົ້ນມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນກ່ຽວກັບຄໍາສັ່ງ.ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຫລັງຈາກໄຊຊະນະຂອງອັງກິດໃນຂະບວນການ Mesopotamian ໃນ 1914 ແລະ 1915, ຄວາມກະຕືລືລົ້ນຫຼຸດລົງ, ແລະຜູ້ນໍາບາງຄົນເຊັ່ນ Mudbir al-Far'un ໄດ້ຮັບຮອງເອົາທ່າທີທີ່ເປັນກາງກວ່າ, ຖ້າບໍ່ສະຫນັບສະຫນູນອັງກິດ.[79]ມີຄວາມຫວັງແລະຄວາມຢ້ານກົວວ່າຊາວມຸດສະລິມທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວຕວກກີຈະເຂົ້າຂ້າງ Ottoman Turkey, ແຕ່ອີງຕາມນັກປະຫວັດສາດບາງຄົນ, ການອຸທອນບໍ່ໄດ້ "ໂຮມໂລກມຸດສະລິມ", [80] ແລະຊາວມຸດສະລິມບໍ່ໄດ້ເປີດຜູ້ບັນຊາການທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວມຸດສະລິມໃນພັນທະມິດ. ກໍາລັງ.​ແນວ​ໃດ​ກໍ​ດີ, ນັກ​ປະຫວັດສາດ​ຄົນ​ອື່ນໆ​ຊີ້​ໃຫ້​ເຫັນ ​ການ​ປະ​ທະ​ກັນ​ຂອງ​ສິງກະ​ໂປ​ປີ 1915 ​ແລະ​ກ່າວ​ຫາ​ວ່າ​ການ​ຮຽກຮ້ອງ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ສົ່ງ​ຜົນ​ສະທ້ອນ​ເຖິງ​ຊາວ​ມຸດ​ສະ​ລິມ​ໃນ​ທົ່ວ​ໂລກ.[81] ໃນບົດຄວາມ 2017, ມັນໄດ້ຖືກສະຫຼຸບວ່າການປະກາດ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການໂຄສະນາຂອງ jihad ກ່ອນຫນ້ານີ້, ມີຜົນກະທົບທີ່ເຂັ້ມແຂງຕໍ່ການບັນລຸຄວາມສັດຊື່ຂອງຊົນເຜົ່າຊາວເຄີດ, ຜູ້ທີ່ມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການຂ້າລ້າງເຜົ່າພັນ Armenian ແລະ Assyrian.[82]ສົງຄາມໄດ້ນໍາໄປສູ່ການສິ້ນສຸດຂອງ caliphate ໃນຂະນະທີ່ Empire Ottoman ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນຂ້າງຂອງຜູ້ສູນເສຍສົງຄາມແລະຍອມຈໍານົນໂດຍການຕົກລົງກັບເງື່ອນໄຂ "ລົງໂທດຢ່າງໂຫດຮ້າຍ".ໃນວັນທີ 30 ເດືອນຕຸລາປີ 1918, ການຢຸດຍິງຂອງ Mudros ໄດ້ຖືກລົງນາມ, ສິ້ນສຸດການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງ Ottoman ໃນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ສາທາລະນະ Ottoman ໄດ້ຮັບຄວາມປະທັບໃຈໃນແງ່ດີທີ່ຫຼອກລວງກ່ຽວກັບຄວາມຮຸນແຮງຂອງເງື່ອນໄຂຂອງການຢຸດຍິງ.ພວກເຂົາຄິດວ່າເງື່ອນໄຂຂອງມັນມີຄວາມອ່ອນໄຫວຫຼາຍກ່ວາຕົວຈິງ, ເປັນແຫຼ່ງຂອງຄວາມບໍ່ພໍໃຈຕໍ່ມາທີ່ພັນທະມິດໄດ້ທໍລະຍົດຕໍ່ເງື່ອນໄຂທີ່ສະເຫນີ.
▲
●
Play button
1915 Feb 19 - 1916 Jan 9

ແຄມເປນ Gallipoli

Gallipoli Peninsula, Pazarlı/G
ອໍານາດ Entente, ອັງກິດ , ຝຣັ່ງ ແລະ Empire ລັດເຊຍ , ໄດ້ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ Empire Ottoman, ຫນຶ່ງໃນມະຫາອໍານາດກາງ, ໂດຍການຄວບຄຸມຂອງຊ່ອງແຄບ Ottoman.ອັນນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ນະຄອນຫຼວງ Ottoman ຢູ່ Constantinople ຖິ້ມລະເບີດໂດຍກຳປັ່ນຮົບຂອງພັນທະມິດ ແລະຕັດມັນອອກຈາກເຂດອາຊີຂອງຈັກກະພັດ.ດ້ວຍ​ການ​ເອົາ​ຊະນະ​ເທີ​ກີ, ຄອງ Suez ຈະ​ມີ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ ​ແລະ ​ເສັ້ນທາງ​ການ​ສະໜອງ​ຂອງ​ພັນທະ​ມິດ​ສາມາດ​ເປີດ​ຜ່ານ​ທະ​ເລ​ດຳ​ໄປ​ສູ່​ທ່າ​ກຳ​ປັ່ນ​ນ້ຳ​ອຸ່ນ​ໃນ​ລັດ​ເຊຍ.ຄວາມພະຍາຍາມຂອງກອງທັບເຮືອຂອງພັນທະມິດເພື່ອບັງຄັບຜ່ານແດນ Dardanelles ໃນເດືອນກຸມພາ 1915 ລົ້ມເຫລວແລະໄດ້ຖືກປະຕິບັດຕາມໂດຍການລົງຈອດໃນແຫຼມ Gallipoli ໃນເດືອນເມສາ 1915. ໃນເດືອນມັງກອນປີ 1916, ຫຼັງຈາກການສູ້ຮົບແປດເດືອນ, ມີປະມານ 250,000 ຄົນໄດ້ຮັບບາດເຈັບໃນແຕ່ລະຝ່າຍ. ແຄມເປນ Gallipoli ຖືກປະຖິ້ມໄວ້ແລະກໍາລັງບຸກລຸກໄດ້ຖອນຕົວ.ມັນເປັນການໂຄສະນາທີ່ມີຄ່າໃຊ້ຈ່າຍສໍາລັບອໍານາດ Entente ແລະ Empire Ottoman ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຜູ້ສະຫນັບສະຫນູນຂອງການເດີນທາງ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ Lord of the First Lord of the Admiralty (1911-1915), Winston Churchill.ຂະບວນການດັ່ງກ່າວໄດ້ຖືກພິຈາລະນາວ່າເປັນໄຊຊະນະ Ottoman ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່.ໃນປະເທດຕຸລະກີ, ມັນໄດ້ຖືກຖືວ່າເປັນຊ່ວງເວລາທີ່ ກຳ ນົດໃນປະຫວັດສາດຂອງລັດ, ເຊິ່ງເປັນການເພີ່ມຂື້ນຄັ້ງສຸດທ້າຍໃນການປ້ອງກັນមាតុភូមិໃນຂະນະທີ່ຈັກກະພັດ Ottoman ຖອຍຫລັງ.ການຕໍ່ສູ້ໄດ້ສ້າງພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ ສົງຄາມເອກະລາດຂອງຕວກກີ ແລະການປະກາດສາທາລະນະ ລັດຕຸລະ ກີແປດປີຕໍ່ມາ, ໂດຍມີ Mustafa Kemal Atatürk, ຜູ້ທີ່ໄດ້ລຸກຂຶ້ນເປັນຜູ້ນໍາທີ່ Gallipoli, ເປັນຜູ້ກໍ່ຕັ້ງແລະປະທານາທິບໍດີ.
▲
●
Play button
1915 Apr 24 - 1916

ການຂ້າລ້າງເຊື້ອຊາດເຜົ່າພັນອາເມເນຍ

Türkiye
ການຂ້າລ້າງເຜົ່າພັນ ຂອງອາເມເນຍ ແມ່ນການທໍາລາຍລະບົບຂອງປະຊາຊົນ Armenian ແລະຕົວຕົນໃນ Ottoman Empire ໃນລະຫວ່າງ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1 .ເປັນຫົວ ໜ້າ ໂດຍຄະນະ ກຳ ມະການປົກຄອງຂອງສະຫະພັນແລະຄວາມຄືບ ໜ້າ (CUP), ມັນໄດ້ຖືກປະຕິບັດຕົ້ນຕໍໂດຍຜ່ານການຄາດຕະ ກຳ ຂອງຊາວອາເມເນຍປະມານ ໜຶ່ງ ລ້ານຄົນໃນລະຫວ່າງການເດີນຂະບວນຕາຍໄປສູ່ທະເລຊາຍຊີເຣຍແລະການບັງຄັບໃຫ້ອິດສະລາມຂອງແມ່ຍິງແລະເດັກນ້ອຍຂອງອາເມເນຍ.ກ່ອນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ່ 1, ຊາວອາເມເນຍໄດ້ຄອບຄອງສະຖານທີ່ທີ່ມີການປົກປ້ອງ, ແຕ່ເປັນຜູ້ຍ່ອຍ, ຢູ່ໃນສັງຄົມ Ottoman.ການສັງຫານໝູ່ຊາວອາເມເນຍຂະໜາດໃຫຍ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນຊຸມປີ 1890 ແລະ 1909. Empire Ottoman ປະສົບກັບຄວາມພ່າຍແພ້ທາງທະຫານ ແລະການສູນເສຍດິນແດນຫຼາຍຄັ້ງ ໂດຍສະເພາະ ສົງຄາມ Balkan ປີ 1912-1913 ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມຢ້ານກົວໃນກຸ່ມຜູ້ນຳຂອງ CUP ວ່າຊາວ Armenians ຊຶ່ງມີບ້ານເກີດເມືອງນອນຢູ່ໃນແຂວງພາກຕາເວັນອອກ. ໄດ້​ຖືກ​ເບິ່ງ​ວ່າ​ເປັນ​ຫົວ​ໃຈ​ຂອງ​ປະ​ເທດ​ຕວກ​ກີ​, ຈະ​ຊອກ​ຫາ​ເອ​ກະ​ລາດ​.ໃນ​ລະ​ຫວ່າງ​ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ອາ​ນາ​ເຂດ​ຂອງ ​ລັດ​ເຊຍ ​ແລະ ​ເປີ​ເຊຍ ​ໃນ​ປີ 1914​, Ottoman paramilitary ໄດ້​ສັງຫານ​ຊາວ Armenians ທ້ອງ​ຖິ່ນ​.ຜູ້ນໍາ Ottoman ໄດ້ເອົາຕົວຊີ້ບອກທີ່ໂດດດ່ຽວຂອງການຕໍ່ຕ້ານ Armenian ເປັນຫຼັກຖານຂອງການກະບົດທີ່ແຜ່ຂະຫຍາຍ, ເຖິງແມ່ນວ່າບໍ່ມີການກະບົດດັ່ງກ່າວ.ການ​ເນລະ​ເທດ​ມະຫາຊົນ​ແມ່ນ​ມີ​ຈຸດປະສົງ​ເພື່ອ​ສະກັດ​ກັ້ນ​ຄວາມ​ເປັນ​ໄປ​ໄດ້​ຂອງ​ການ​ປົກຄອງ​ຕົນ​ເອງ ຫຼື​ເອກະລາດ​ຂອງ​ອາ​ເມ​ເນຍ.ໃນວັນທີ 24 ເດືອນເມສາປີ 1915, ອໍານາດການປົກຄອງ Ottoman ໄດ້ຈັບແລະເນລະເທດນັກປັນຍາຊົນອາເມເນຍຫຼາຍຮ້ອຍຄົນແລະຜູ້ນໍາຈາກ Constantinople.ຕາມຄໍາສັ່ງຂອງ Talaat Pasha, ປະມານ 800,000 ຫາ 1.2 ລ້ານຄົນ Armenians ໄດ້ຖືກສົ່ງເຂົ້າໄປໃນການເດີນຂະບວນຕາຍໄປທະເລຊາຍ Syrian ໃນປີ 1915 ແລະ 1916. ຂັບເຄື່ອນໄປໂດຍ paramilitary escorts, deportees ໄດ້ຂາດອາຫານແລະນ້ໍາແລະຖືກລັກພາຕົວ, ການຂົ່ມຂືນ, ແລະ. ການສັງຫານໝູ່.ໃນ​ທະ​ເລ​ຊາຍ​ຊີ​ເຣຍ, ຜູ້​ລອດ​ຊີ​ວິດ​ໄດ້​ກະ​ແຈກ​ກະ​ຈາຍ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ຄ້າຍ​ຄຸມ​ຂັງ.ໃນ​ປີ 1916, ການ​ສັງຫານ​ໝູ່​ອີກ​ຄັ້ງ​ໜຶ່ງ​ໄດ້​ຖືກ​ສັ່ງ​ໃຫ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ມີ​ຜູ້​ຖືກ​ເນລະ​ເທດ​ປະມານ 200,000 ຄົນ​ໃນ​ທ້າຍ​ປີ.ປະມານ 100,000 ຫາ 200,000 ແມ່ຍິງ ແລະເດັກນ້ອຍ Armenian ໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ປ່ຽນໄປເປັນອິດສະລາມ ແລະລວມເຂົ້າຢູ່ໃນຄອບຄົວຊາວມຸດສະລິມ.ການສັງຫານໝູ່ ແລະ ການຊໍາລະລ້າງຊົນເຜົ່າຂອງຜູ້ລອດຊີວິດຈາກອາເມເນຍ ແມ່ນດຳເນີນໂດຍການເຄື່ອນໄຫວແຫ່ງຊາດຂອງຕວກກີ ໃນລະຫວ່າງ ສົງຄາມເອກະລາດຂອງຕວກກີ ຫຼັງຈາກສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1.ການຂ້າລ້າງເຊື້ອຊາດເຜົ່າພັນນີ້ເຮັດໃຫ້ອາລະຍະທໍາຂອງອາເມເນຍຫຼາຍກວ່າສອງພັນປີສິ້ນສຸດລົງ.ຮ່ວມກັນກັບການຄາດຕະກໍາແລະການຂັບໄລ່ຊາວຄຣິດສະຕຽນແບບດັ້ງເດີມຂອງ Syriac ແລະ Greek Orthodox, ມັນເຮັດໃຫ້ການສ້າງລັດຕຸລະກີ ethnonationalist.
▲
●
Play button
1916 Jun 10 - Oct 25

ການປະຕິວັດອາຣັບ

Syria
ການ​ປະ​ທະ​ກັນ​ຂອງ​ອາ​ຣັບ​ໄດ້​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ໃນ​ປີ 1916 ໂດຍ​ມີ​ການ​ສະ​ໜັບ​ສະ​ໜູນ​ຂອງ​ອັງ​ກິດ.ມັນໄດ້ຫັນໄປສູ່ການຕໍ່ຕ້ານ Ottoman ໃນແຖວຫນ້າຂອງຕາເວັນອອກກາງ, ບ່ອນທີ່ພວກເຂົາເບິ່ງຄືວ່າມີມືຂ້າງເທິງໃນໄລຍະສອງປີທໍາອິດຂອງ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1 .ບົນພື້ນຖານການຕອບໂຕ້ McMahon-Hussein, ຂໍ້ຕົກລົງລະຫວ່າງລັດຖະບານອັງກິດ ແລະ Hussein bin Ali, Sharif ຂອງ Mecca, ການປະຕິວັດໄດ້ເລີ່ມຂຶ້ນຢ່າງເປັນທາງການຢູ່ Mecca ໃນວັນທີ 10 ມິຖຸນາ 1916. ເປົ້າໝາຍຊາດນິຍົມຂອງແຂກອາຫລັບແມ່ນສ້າງປະຊາຄົມອາຣັບເອກະພາບ ແລະ ເອກະລາດ. ລັດທີ່ຍືດຍາວຈາກເມືອງ Aleppo ໃນຊີເຣຍໄປ Aden ໃນເຢເມນ, ເຊິ່ງອັງກິດໄດ້ສັນຍາວ່າຈະຮັບຮູ້.ກອງທັບ Sharifian ນຳ ພາໂດຍ Hussein ແລະ Hashemites, ດ້ວຍການສະ ໜັບ ສະ ໜູນ ທາງທະຫານຈາກກອງ ກຳ ລັງເລັ່ງລັດ ຂອງອັງ ກິດ, ໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັບແລະຂັບໄລ່ກອງທັບ Ottoman ອອກຈາກ Hejaz ແລະ Transjordan ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.ການ​ປະ​ທະ​ກັນ​ຂອງ​ຊາວ​ອາ​ຣັບ​ຖືກ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ເຫັນ​ວ່າ​ເປັນ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ທຳ​ອິດ​ຂອງ​ລັດ​ທິ​ອາ​ຣັບ.ມັນໄດ້ນໍາເອົາກຸ່ມອາຫລັບທີ່ແຕກຕ່າງກັນມາຮ່ວມກັນເປັນຄັ້ງທໍາອິດທີ່ມີເປົ້າຫມາຍທົ່ວໄປເພື່ອຕໍ່ສູ້ເພື່ອເອກະລາດຈາກ Ottoman Empire.
▲
●
ການແບ່ງແຍກຂອງ Empire Ottoman
ການຍອມຈຳນົນເຢຣູຊາເລັມໃຫ້ອັງກິດໃນວັນທີ 9 ທັນວາ 1917 ຫລັງຈາກການສູ້ຮົບຂອງເຢຣູຊາເລັມ. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1918 Oct 30 - 1922 Nov 1

ການແບ່ງແຍກຂອງ Empire Ottoman

Türkiye
ການແບ່ງແຍກຂອງຈັກກະພັດ Ottoman (30 ຕຸລາ 1918 – 1 ພະຈິກ 1922) ແມ່ນເຫດການທາງພູມສາດທີ່ເກີດຂຶ້ນພາຍຫຼັງ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ່ 1 ແລະ ການຍຶດຄອງນະຄອນ Istanbul ໂດຍທະຫານ ອັງກິດ , ຝຣັ່ງ ແລະອີຕາລີ ໃນເດືອນພະຈິກ 1918. ພັນທະມິດອໍານາດໃນຕົ້ນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1, [91] ໂດຍສະເພາະສັນຍາ Sykes-Picot, ຫຼັງຈາກ Empire Ottoman ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມກັບ ເຢຍລະມັນ ເພື່ອສ້າງຕັ້ງພັນທະມິດ Ottoman-German.[92] ການລວມຕົວອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງອານາເຂດ ແລະປະຊາຊົນທີ່ເຄີຍປະກອບດ້ວຍຈັກກະພັດ Ottoman ໄດ້ແບ່ງອອກເປັນລັດໃໝ່ຫຼາຍແຫ່ງ.[93] Empire Ottoman ໄດ້ເປັນລັດອິດສະລາມຊັ້ນນໍາໃນເງື່ອນໄຂທາງດ້ານພູມສາດ, ວັດທະນະທໍາແລະອຸດົມການ.ການແບ່ງແຍກຂອງຈັກກະພັດ Ottoman ຫຼັງຈາກສົງຄາມເຮັດໃຫ້ການຄອບຄອງຂອງຕາເວັນອອກກາງໂດຍອໍານາດຕາເວັນຕົກເຊັ່ນອັງກິດແລະຝຣັ່ງ, ແລະໄດ້ເຫັນການສ້າງໂລກອາຫລັບທີ່ທັນສະໄຫມແລະ ສາທາລະນະລັດຕຸລະກີ .ການຕໍ່ຕ້ານກັບອິດທິພົນຂອງອໍານາດເຫຼົ່ານີ້ມາຈາກການເຄື່ອນໄຫວແຫ່ງຊາດຂອງຕວກກີແຕ່ບໍ່ໄດ້ແຜ່ຂະຫຍາຍຢູ່ໃນລັດອື່ນໆຫຼັງຈາກ Ottoman ຈົນກ່ວາໄລຍະເວລາຂອງການ decolonization ຢ່າງໄວວາຫຼັງຈາກສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີສອງ.ຫຼັງຈາກລັດຖະບານ Ottoman ລົ້ມລົງຢ່າງສິ້ນເຊີງ, ຜູ້ຕາງຫນ້າຂອງຕົນໄດ້ລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາSèvresໃນປີ 1920, ເຊິ່ງຈະແບ່ງດິນແດນສ່ວນໃຫຍ່ຂອງຕຸລະກີໃນປະຈຸບັນລະຫວ່າງປະເທດຝຣັ່ງ, ອັງກິດ, ເກຣັກ ແລະອິຕາລີ.ສົງຄາມເອກະລາດຂອງຕວກກີ ໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ບັນດາມະຫາອໍານາດຂອງເອີຣົບຕາເວັນຕົກກັບຄືນສູ່ໂຕະເຈລະຈາກ່ອນທີ່ສົນທິສັນຍາສາມາດໃຫ້ສັດຕະຍາບັນ.ບັນດາ​ປະ​ເທດ​ເອີ​ລົບ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ ​ແລະ ສະພາ​ແຫ່ງ​ຊາດ​ຕວກກີ ​ໄດ້​ລົງ​ນາມ ​ແລະ ​ໃຫ້​ສັດຕະຍາບັນ​ສົນທິສັນຍາ​ສະບັບ​ໃໝ່​ຂອງ Lausanne ​ໃນ​ປີ 1923, ​ໄດ້​ປ່ຽນ​ແທນ​ສົນທິສັນຍາ Sèvres ​ແລະ ຕົກລົງ​ກ່ຽວ​ກັບ​ບັນຫາ​ດິນ​ແດນ​ສ່ວນ​ຫຼາຍ.
▲
●
Play button
1919 May 19 - 1922 Oct 11

ສົງຄາມເອກະລາດຂອງຕວກກີ

Anatolia, Türkiye
ໃນຂະນະທີ່ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ່ 1 ສິ້ນສຸດລົງສໍາລັບ Empire Ottoman ດ້ວຍການຢຸດຍິງຂອງ Mudros, ກໍາລັງພັນທະມິດຍັງສືບຕໍ່ຍຶດຄອງແລະຍຶດເອົາທີ່ດິນສໍາລັບການອອກແບບ imperialist.ດັ່ງນັ້ນຜູ້ບັນຊາການທະຫານ Ottoman ປະຕິເສດຄໍາສັ່ງຈາກທັງພັນທະມິດແລະລັດຖະບານ Ottoman ທີ່ຈະຍອມຈໍານົນແລະ disband ກໍາລັງຂອງເຂົາເຈົ້າ.ວິກິດການນີ້ໄດ້ບັນລຸຫົວໃນເວລາທີ່ sultan Mehmed VI ສົ່ງ Mustafa Kemal Pasha (Atatürk), ນາຍພົນທີ່ມີຊື່ສຽງແລະລະດັບສູງ, ໄປ Anatolia ເພື່ອຟື້ນຟູຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ;ແນວໃດກໍ່ຕາມ, Mustafa Kemal ໄດ້ກາຍເປັນຜູ້ກະຕຸ້ນແລະໃນທີ່ສຸດຜູ້ນໍາຂອງການຕໍ່ຕ້ານຊາດນິຍົມຕວກກີຕໍ່ຕ້ານລັດຖະບານ Ottoman, ອໍານາດຂອງພັນທະມິດ, ແລະຊົນເຜົ່າສ່ວນຫນ້ອຍ Christian.ໃນຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະສ້າງການຄວບຄຸມສູນຍາກາດພະລັງງານໃນ Anatolia, ພັນທະມິດໄດ້ຊັກຊວນໃຫ້ນາຍົກລັດຖະມົນຕີເກຣັກ Eleftherios Venizelos ເປີດຕົວກໍາລັງເລັ່ງລັດເຂົ້າໄປໃນ Anatolia ແລະຍຶດເອົາ Smyrna (İzmir), ເລີ່ມຕົ້ນ ສົງຄາມເອກະລາດຂອງຕວກກີ .ລັດ​ຖະ​ບານ​ຕ້ານ​ຊາດ​ທີ່​ນຳ​ໂດຍ​ທ່ານ Mustafa Kemal ຖືກ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ຢູ່​ນະ​ຄອນ Ankara ເມື່ອ​ເຫັນ​ວ່າ​ລັດ​ຖະ​ບານ Ottoman ກຳ​ລັງ​ສະ​ໜັບ​ສະ​ໜູນ​ອຳ​ນາດ​ຂອງ​ບັນ​ດາ​ປະ​ເທດ.ໃນໄວໆນີ້, ພັນທະມິດໄດ້ກົດດັນໃຫ້ລັດຖະບານ Ottoman ໃນ Constantinople ໂຈະລັດຖະທໍາມະນູນ, ປິດລັດຖະສະພາ, ແລະລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາSèvres, ສົນທິສັນຍາທີ່ບໍ່ເອື້ອອໍານວຍໃຫ້ແກ່ຜົນປະໂຫຍດຂອງຕວກກີທີ່ "ລັດຖະບານ Ankara" ປະກາດວ່າຜິດກົດຫມາຍ.ໃນສົງຄາມທີ່ຕໍ່ມາ, ທະຫານທີ່ບໍ່ສະຫມໍ່າສະເຫມີໄດ້ເອົາຊະນະກໍາລັງ ຂອງຝຣັ່ງ ໃນພາກໃຕ້, ແລະຫນ່ວຍງານ undemobilized ໄດ້ສືບຕໍ່ແບ່ງແຍກ Armenia ກັບກໍາລັງ Bolshevik, ຜົນໄດ້ຮັບໃນສົນທິສັນຍາ Kars (ເດືອນຕຸລາ 1921).ແນວ​ໂຮມ​ປະ​ເທດ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ​ຂອງ​ສົງ​ຄາມ​ເອ​ກະ​ລາດ​ໄດ້​ຖືກ​ເອີ້ນ​ວ່າ​ສົງ​ຄາມ Greco - ຕວກ​ກີ, ໃນ​ຄັ້ງ​ທໍາ​ອິດ​ກອງ​ກໍາ​ລັງ ​ກ​ຣີ ​ໄດ້​ປະ​ເຊີນ​ກັບ​ການ​ຕໍ່​ຕ້ານ​ທີ່​ບໍ່​ມີ​ການ​ຈັດ​ຕັ້ງ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ອົງການຈັດຕັ້ງຂອງ İsmet Pasha ຂອງ militia ເຂົ້າໄປໃນກອງທັບປົກກະຕິໄດ້ຈ່າຍໄປໃນເວລາທີ່ກໍາລັງ Ankara ຕໍ່ສູ້ກັບຊາວກຣີກໃນຮົບຂອງİnönüທໍາອິດແລະທີສອງ.ກອງທັບກຣີກໄດ້ຮັບໄຊຊະນະໃນການສູ້ຮົບຂອງ Kütahya-Eskişehir ແລະໄດ້ຕັດສິນໃຈຂັບລົດໃສ່ນະຄອນຫຼວງ Ankara ຂອງຊາດນິຍົມ, ຂະຫຍາຍສາຍການສະຫນອງຂອງພວກເຂົາ.Turks ໄດ້ກວດເບິ່ງຄວາມກ້າວຫນ້າຂອງພວກເຂົາໃນຮົບ Sakarya ແລະການໂຈມຕີຕໍ່ຕ້ານການໂຈມຕີທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່, ເຊິ່ງໄດ້ຂັບໄລ່ກໍາລັງຂອງກຣີກອອກຈາກ Anatolia ໃນໄລຍະສາມອາທິດ.ສົງຄາມໄດ້ສິ້ນສຸດລົງຢ່າງມີປະສິດຕິຜົນດ້ວຍການຍຶດເອົາເມືອງ İzmir ແລະວິກິດການ Chanak ຄືນໃໝ່, ຊຸກຍູ້ໃຫ້ມີການລົງນາມໃນສັນຍາຢຸດຍິງອີກຄັ້ງໜຶ່ງໃນ Mudanya.ສະພາແຫ່ງຊາດໃຫຍ່ໃນ Ankara ໄດ້ຖືກຮັບຮູ້ວ່າເປັນລັດຖະບານຕວກກີທີ່ຖືກຕ້ອງຕາມກົດຫມາຍ, ເຊິ່ງໄດ້ລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາ Lausanne (ເດືອນກໍລະກົດ 1923), ເຊິ່ງເປັນສົນທິສັນຍາທີ່ເອື້ອອໍານວຍໃຫ້ແກ່ຕຸລະກີຫຼາຍກ່ວາສົນທິສັນຍາSèvres.ພັນທະມິດໄດ້ຍົກຍ້າຍ Anatolia ແລະພາກຕາເວັນອອກ Thrace, ລັດຖະບານ Ottoman ໄດ້ຖືກໂຄ່ນລົ້ມແລະ monarchy ໄດ້ຍົກເລີກ, ແລະ Grand National Assembly of Turkey (ເຊິ່ງຍັງຄົງເປັນອົງການນິຕິບັນຍັດຫຼັກຂອງຕຸລະກີໃນມື້ນີ້) ໄດ້ປະກາດສາທາລະນະລັດຕຸລະກີໃນວັນທີ 29 ຕຸລາ 1923. ດ້ວຍສົງຄາມ, ປະຊາກອນ. ການແລກປ່ຽນລະຫວ່າງເກຼັກແລະຕຸລະກີ, ການແບ່ງແຍກຂອງ Empire Ottoman, ແລະການຍົກເລີກຂອງ sultanate, ຍຸກ Ottoman ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງ, ແລະດ້ວຍການປະຕິຮູບຂອງAtatürk, Turks ໄດ້ສ້າງລັດທີ່ທັນສະໄຫມ, ປະເທດຊາດຂອງຕຸລະກີ.ໃນວັນທີ 3 ມີນາ 1924, ອານາຈັກ Ottoman Caliphate ກໍ່ໄດ້ຖືກຍົກເລີກ.
▲
●
ການຍົກເລີກລັດທິ Ottoman Sultanate
Mehmed VI ອອກຈາກປະຕູຫລັງຂອງພະລາຊະວັງ Dolmabahçe. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1922 Nov 1

ການຍົກເລີກລັດທິ Ottoman Sultanate

Türkiye
ການຍົກເລີກ sultanate Ottoman ໂດຍສະພາແຫ່ງຊາດຂອງຕຸລະກີໃນວັນທີ 1 ພະຈິກ 1922 ໄດ້ສິ້ນສຸດຈັກກະພັດ Ottoman, ເຊິ່ງໄດ້ແກ່ຍາວມາຕັ້ງແຕ່ປີ 1299. ໃນວັນທີ 11 ພະຈິກ 1922, ທີ່ກອງປະຊຸມ Lausanne, ອະທິປະໄຕຂອງສະພາແຫ່ງຊາດໃຫຍ່ທີ່ລັດຖະບານປະຕິບັດໂດຍລັດຖະບານ. ໃນ Angora (ປະຈຸບັນ Ankara) ໃນໄລຍະ Turkey ໄດ້ຖືກຮັບຮູ້.Sultan ສຸດທ້າຍ, Mehmed VI, ໄດ້ອອກຈາກນະຄອນຫຼວງ Ottoman, Constantinople (ປະຈຸບັນ Istanbul), 17 ເດືອນພະຈິກ 1922. ຕໍາແຫນ່ງທາງດ້ານກົດຫມາຍໄດ້ຮັບການເຂັ້ມແຂງດ້ວຍການລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາ Lausanne ໃນວັນທີ 24 ກໍລະກົດ 1923. ໃນເດືອນມີນາ 1924, Caliphate ໄດ້ຖືກຍົກເລີກ, ຫມາຍເຖິງການສິ້ນສຸດຂອງອິດທິພົນ Ottoman.
▲
●
1923 Jan 1

Epilogue

Türkiye
ຈັກກະພັດ Ottoman ເປັນລັດທີ່ກວ້າງໃຫຍ່ໄພສານ ແລະ ມີອຳນາດຫຼາຍກວ່າ 6 ສະຕະວັດ, ຈາກທ້າຍສະຕະວັດທີ 13 ເຖິງຕົ້ນສະຕະວັດທີ 20.ຢູ່ທີ່ຄວາມສູງຂອງມັນ, ມັນໄດ້ຄວບຄຸມອານາເຂດທີ່ກວ້າງໃຫຍ່ທີ່ຍາວຈາກພາກຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ຂອງເອີຣົບໄປຫາຕາເວັນອອກກາງແລະອາຟຣິກາເຫນືອ.ມໍລະດົກຂອງຈັກກະພັດ Ottoman ແມ່ນສະລັບສັບຊ້ອນແລະມີຫຼາຍຮູບແບບ, ແລະຜົນກະທົບຂອງມັນຍັງມີຄວາມຮູ້ສຶກໃນມື້ນີ້ຢູ່ໃນຫຼາຍພາກສ່ວນຂອງໂລກ.ໜຶ່ງໃນມໍລະດົກທີ່ ສຳ ຄັນທີ່ສຸດຂອງ Empire Ottoman ແມ່ນມໍລະດົກທາງວັດທະນະ ທຳ ແລະປັນຍາຂອງມັນ.ຊາວ Ottoman ເປັນຜູ້ອຸປະຖໍາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງສິລະປະແລະວັນນະຄະດີ, ແລະມໍລະດົກຂອງພວກເຂົາສາມາດເຫັນໄດ້ໃນສະຖາປັດຕະຍະກໍາ, ດົນຕີ, ແລະວັນນະຄະດີທີ່ງົດງາມຂອງພາກພື້ນ.ສະຖານທີ່ທີ່ເປັນສັນຍາລັກທີ່ສຸດຂອງ Istanbul, ເຊັ່ນ: ໂບດສີຟ້າແລະພະລາຊະວັງ Topkapi, ໄດ້ຖືກສ້າງຂື້ນໃນຊ່ວງເວລາ Ottoman.ອານາຈັກ Ottoman ຍັງມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການສ້າງພູມສັນຖານທາງດ້ານພູມສາດຂອງຕາເວັນອອກກາງແລະເອີຣົບ.ມັນເປັນປະເທດທີ່ມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການຄ້າສາກົນແລະການທູດ, ແລະທີ່ຕັ້ງຍຸດທະສາດຂອງມັນອະນຸຍາດໃຫ້ມີອິດທິພົນຕໍ່ພາກພື້ນໃກ້ຄຽງ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ມໍລະດົກຂອງ Empire Ottoman ບໍ່ແມ່ນບໍ່ມີການຂັດແຍ້ງ.ຊາວ Ottoman ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກສໍາລັບການປະຕິບັດທີ່ໂຫດຮ້າຍຂອງພວກເຂົາຕໍ່ຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ, ໂດຍສະເພາະ Armenians, Greeks, ແລະຊຸມຊົນຄຣິສຕຽນອື່ນໆ.ມໍລະດົກຂອງຈັກກະພັດ Ottoman ແລະລັດທິອານານິຄົມຍັງສືບຕໍ່ມີຄວາມຮູ້ສຶກຢູ່ໃນຫຼາຍພາກສ່ວນຂອງໂລກໃນມື້ນີ້, ແລະຜົນກະທົບທາງດ້ານການເມືອງແລະສັງຄົມຂອງພາກພື້ນຍັງຄົງເປັນຫົວຂໍ້ຂອງການໂຕ້ວາທີແລະການວິເຄາະຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.
▲
●

Appendices



APPENDIX 1

Ottoman Empire from a Turkish Perspective


Play button




APPENDIX 2

Why didn't the Ottomans conquer Persia?


Play button




APPENDIX 3

Basics of Ottoman Law


Play button




APPENDIX 4

Basics of Ottoman Land Management & Taxation


Play button




APPENDIX 5

Ottoman Pirates


Play button




APPENDIX 6

Ottoman Fratricide


Play button




APPENDIX 7

How an Ottoman Sultan dined


Play button




APPENDIX 8

Harems Of Ottoman Sultans


Play button




APPENDIX 9

The Ottomans


Play button

Characters



Mahmud II

Mahmud II

Sultan of the Ottoman Empire

Suleiman the Magnificent

Suleiman the Magnificent

Sultan of the Ottoman Empire

Mehmed IV

Mehmed IV

Sultan of the Ottoman Empire

Ahmed I

Ahmed I

Sultan of the Ottoman Empire

Mehmed III

Mehmed III

Sultan of the Ottoman Empire

Selim III

Selim III

Sultan of the Ottoman Empire

Mehmed II

Mehmed II

Sultan of the Ottoman Empire

Mehmed V

Mehmed V

Sultan of the Ottoman Empire

Selim I

Selim I

Sultan of the Ottoman Empire

Bayezid II

Bayezid II

Sultan of the Ottoman Empire

Osman II

Osman II

Sultan of the Ottoman Empire

Murad IV

Murad IV

Sultan of the Ottoman Empire

Murad III

Murad III

Sultan of the Ottoman Empire

Mehmed I

Mehmed I

Sultan of Ottoman Empire

Musa Çelebi

Musa Çelebi

Co-ruler during the Ottoman Interregnum

Ahmed III

Ahmed III

Sultan of the Ottoman Empire

Mustafa III

Mustafa III

Sultan of the Ottoman EmpirePadishah

Ibrahim of the Ottoman Empire

Ibrahim of the Ottoman Empire

Sultan of the Ottoman Empire

Orhan

Orhan

Second Sultan of the Ottoman Empire

Abdul Hamid I

Abdul Hamid I

Sultan of the Ottoman Empire

Murad II

Murad II

Sultan of the Ottoman Empire

Abdulmejid I

Abdulmejid I

Sultan of the Ottoman Empire

Mustafa II

Mustafa II

Sultan of the Ottoman Empire

Abdulaziz

Abdulaziz

Sultan of the Ottoman Empire

Bayezid I

Bayezid I

Fourth Sultan of the Ottoman Empire

Koprulu Mehmed Pasa

Koprulu Mehmed Pasa

Grand Vizier of the Ottoman Empire

Mehmed VI

Mehmed VI

Last Sultan of the Ottoman Empire

Murad I

Murad I

Third Sultan of the Ottoman Empire

Abdul Hamid II

Abdul Hamid II

Sultan of the Ottoman Empire

Mustafa IV

Mustafa IV

Sultan of the Ottoman Empire

Osman I

Osman I

Founder of the Ottoman Empire

Footnotes



  1. Kermeli, Eugenia (2009). "Osman I". In goston, Gbor; Bruce Masters (eds.).Encyclopedia of the Ottoman Empire. p.444.
  2. Imber, Colin (2009).The Ottoman Empire, 1300-1650: The Structure of Power(2ed.). New York: Palgrave Macmillan. pp.262-4.
  3. Kafadar, Cemal (1995).Between Two Worlds: The Construction of the Ottoman State. p.16.
  4. Kafadar, Cemal,Between Two Worlds, University of California Press, 1996, p xix. ISBN 0-520-20600-2
  5. Mesut Uyar and Edward J. Erickson,A Military History of the Ottomans: From Osman to Atatrk, (ABC-CLIO, 2009), 29.
  6. Egger, Vernon O. (2008).A History of the Muslim World Since 1260: The Making of a Global Community.Prentice Hall. p.82. ISBN 978-0-13-226969-8.
  7. The Jewish Encyclopedia: a descriptive record of the history, religion, literature, and customs of the Jewish people from the earliest times to the present day,Vol.2 Isidore Singer, Cyrus Adler, Funk and Wagnalls, 1912 p.460
  8. goston, Gbor (2009). "Selim I". In goston, Gbor; Bruce Masters (eds.).Encyclopedia of the Ottoman Empire. pp.511-3. ISBN 9780816062591.
  9. Darling, Linda (1996).Revenue-Raising and Legitimacy: Tax Collection and Finance Administration in the Ottoman Empire, 1560-1660. E.J. Brill. pp.283-299, 305-6. ISBN 90-04-10289-2.
  10. Şahin, Kaya (2013).Empire and Power in the reign of Sleyman: Narrating the Sixteenth-Century Ottoman World. Cambridge University Press. p.10. ISBN 978-1-107-03442-6.
  11. Jelālī Revolts | Turkish history.Encyclopedia Britannica. 2012-10-25.
  12. Inalcik, Halil.An Economic and Social history of the Ottoman Empire 1300-1914. Cambridge: Cambridge University Press, 1994, p.115; 117; 434; 467.
  13. Lewis, Bernard. Ottoman Land Tenure and Taxation in Syria.Studia Islamica. (1979), pp.109-124.
  14. Peirce, Leslie (1993).The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. Oxford University Press.
  15. Peirce, Leslie (1988).The Imperial Harem: Gender and Power in the Ottoman Empire, 1520-1656. Ann Arbor, MI: UMI Dissertation Information Service. p.106.
  16. Evstatiev, Simeon (1 Jan 2016). "8. The Qāḍīzādeli Movement and the Revival of takfīr in the Ottoman Age".Accusations of Unbelief in Islam. Brill. pp.213-14. ISBN 9789004307834. Retrieved29 August2021.
  17. Cook, Michael (2003).Forbidding Wrong in Islam: An Introduction. Cambridge University Press. p.91.
  18. Sheikh, Mustapha (2016).Ottoman Puritanism and its Discontents: Ahmad al-Rumi al-Aqhisari and the .Oxford University Press. p.173. ISBN 978-0-19-250809-6. Retrieved29 August2021.
  19. Rhoads Murphey, "Continuity and Discontinuity in Ottoman Administrative Theory and Practice during the Late Seventeenth Century,"Poetics Today14 (1993): 419-443.
  20. Mikaberidze, Alexander (2015).Historical Dictionary of Georgia(2ed.). Rowman Littlefield. ISBN 978-1442241466.
  21. Lord Kinross:Ottoman centuries(translated by Meral Gasıpıralı) Altın Kitaplar, İstanbul,2008, ISBN 978-975-21-0955-1, p.237.
  22. History of the Ottoman Empire and modern Turkeyby Ezel Kural Shaw p. 107.
  23. Mesut Uyar, Edward J. Erickson,A military history of the Ottomans: from Osman to Atatrk, ABC CLIO, 2009, p. 76, "In the end both Ottomans and Portuguese had the recognize the other side's sphere of influence and tried to consolidate their bases and network of alliances."
  24. Dumper, Michael R.T.; Stanley, Bruce E. (2007).Cities of the Middle East and North Africa: a Historical Encyclopedia. ABC-Clio. ISBN 9781576079195.
  25. Shillington, Kevin (2013).Encyclopedia of African History.Routledge. ISBN 9781135456702.
  26. Tony Jaques (2006).Dictionary of Battles and Sieges. Greenwood Press. p.xxxiv. ISBN 9780313335365.
  27. Saraiya Faroqhi (2009).The Ottoman Empire: A Short History. Markus Wiener Publishers. pp.60ff. ISBN 9781558764491.
  28. Palmira Johnson Brummett (1994).Ottoman seapower and Levantine diplomacy in the age of discovery. SUNY Press. pp.52ff. ISBN 9780791417027.
  29. Sevim Tekeli, "Taqi al-Din", in Helaine Selin (1997),Encyclopaedia of the History of Science, Technology, and Medicine in Non-Western Cultures,Kluwer Academic Publishers, ISBN 0792340663.
  30. Zaken, Avner Ben (2004). "The heavens of the sky and the heavens of the heart: the Ottoman cultural context for the introduction of post-Copernican astronomy".The British Journal for the History of Science.Cambridge University Press.37: 1-28.
  31. Sonbol, Amira El Azhary (1996).Women, the Family, and Divorce Laws in Islamic History. Syracuse University Press. ISBN 9780815603832.
  32. Hughes, Lindsey (1990).Sophia, Regent of Russia: 1657 - 1704. Yale University Press,p.206.
  33. Davies, Brian (2007).Warfare, State and Society on the Black Sea Steppe, 1500-1700. Routledge,p.185.
  34. Shapira, Dan D.Y. (2011). "The Crimean Tatars and the Austro-Ottoman Wars". In Ingrao, Charles W.; Samardžić, Nikola; Pesalj, Jovan (eds.).The Peace of Passarowitz, 1718. Purdue University Press,p.135.
  35. Stanford J. Shaw, "The Nizam-1 Cedid Army under Sultan Selim III 1789-1807."Oriens18.1 (1966): 168-184.
  36. David Nicolle,Armies of the Ottoman Empire 1775-1820(Osprey, 1998).
  37. George F. Nafziger (2001).Historical Dictionary of the Napoleonic Era. Scarecrow Press. pp.153-54. ISBN 9780810866171.
  38. Finkel, Caroline (2005).Osman's Dream. John Murray. p.435. ISBN 0-465-02396-7.
  39. Hopkins, Kate (24 March 2006)."Food Stories: The Sultan's Coffee Prohibition". Archived fromthe originalon 20 November 2012. Retrieved12 September2006.
  40. Roemer, H. R. (1986). "The Safavid Period".The Cambridge History of Iran: The Timurid and Safavid Periods. Vol.VI. Cambridge: Cambridge University Press. pp.189-350. ISBN 0521200946,p. 285.
  41. Mansel, Philip(1995).Constantinople: City of the World's Desire, 1453-1924. New York:St. Martin's Press. p.200. ISBN 0719550769.
  42. Gökbilgin, M. Tayyib (2012).Ibrāhīm.Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Brill Online. Retrieved10 July2012.
  43. Thys-Şenocak, Lucienne (2006).Ottoman Women Builders: The Architectural Patronage of Hadice Turhan Sultan. Ashgate. p.89. ISBN 978-0-754-63310-5, p.26 .
  44. Farooqi, Naimur Rahman (2008).Mughal-Ottoman relations: a study of political diplomatic relations between Mughal India and the Ottoman Empire, 1556-1748. Retrieved25 March2014.
  45. Eraly, Abraham(2007),Emperors Of The Peacock Throne: The Saga of the Great Moghuls, Penguin Books Limited, pp.27-29, ISBN 978-93-5118-093-7
  46. Stone, David R.(2006).A Military History of Russia: From Ivan the Terrible to the War in Chechnya. Greenwood Publishing Group, p.64.
  47. Roderic, H. Davison (1990).Essays in Ottoman and Turkish History, 1774-1923 - The Impact of the West.University of Texas Press. pp.115-116.
  48. Ishtiaq, Hussain."The Tanzimat: Secular reforms in the Ottoman Empire"(PDF). Faith Matters.
  49. "PTT Chronology"(in Turkish). PTT Genel Mdrlğ. 13 September 2008. Archived fromthe originalon 13 September 2008. Retrieved11 February2013.
  50. Tilmann J. Röder, The Separation of Powers: Historical and Comparative Perspectives, in: Grote/Röder, Constitutionalism in Islamic Countries (Oxford University Press 2011).
  51. Cleveland, William (2013).A History of the Modern Middle East. Boulder, Colorado: Westview Press. p.79. ISBN 978-0813340487.
  52. Uyar, Mesut;Erickson, Edward J.(23 September 2009).A Military History of the Ottomans: From Osman to Ataturk: From Osman to Ataturk. Santa Barbara, California: ABC-CLIO (published 2009). p.210.
  53. Cleveland, William L. (2004).A history of the modern Middle East. Michigan University Press. p.65. ISBN 0-8133-4048-9.
  54. ^De Bellaigue, Christopher (2017).The Islamic Enlightenment: The Struggle Between Faith and Reason- 1798 to Modern Times. New York: Liveright Publishing Corporation. p.227. ISBN 978-0-87140-373-5.
  55. Stone, Norman (2005)."Turkey in the Russian Mirror". In Mark Erickson, Ljubica Erickson (ed.).Russia War, Peace And Diplomacy: Essays in Honour of John Erickson. Weidenfeld Nicolson. p.97. ISBN 978-0-297-84913-1.
  56. "The Serbian Revolution and the Serbian State".staff.lib.msu.edu.Archivedfrom the original on 10 October 2017. Retrieved7 May2018.
  57. Plamen Mitev (2010).Empires and Peninsulas: Southeastern Europe Between Karlowitz and the Peace of Adrianople, 1699-1829. LIT Verlag Mnster. pp.147-. ISBN 978-3-643-10611-7.
  58. L. S. Stavrianos, The Balkans since 1453 (London: Hurst and Co., 2000), pp. 248-250.
  59. Trevor N. Dupuy. (1993). "The First Turko-Egyptian War."The Harper Encyclopedia of Military History. HarperCollins Publishers, ISBN 978-0062700568, p. 851
  60. P. Kahle and P.M. Holt. (2012) Ibrahim Pasha.Encyclopedia of Islam, Second Edition. ISBN 978-9004128040
  61. Dupuy, R. Ernest; Dupuy, Trevor N. (1993).The Harper Encyclopedia of Military History: From 3500 B.C. to the Present. New York: HarperCollins Publishers. ISBN 0-06-270056-1,p.851.
  62. Williams, Bryan Glynn (2000)."Hijra and forced migration from nineteenth-century Russia to the Ottoman Empire".Cahiers du Monde Russe.41(1): 79-108.
  63. Memoirs of Miliutin, "the plan of action decided upon for 1860 was to cleanse [ochistit'] the mountain zone of its indigenous population", per Richmond, W.The Northwest Caucasus: Past, Present, and Future. Routledge. 2008.
  64. Richmond, Walter (2008).The Northwest Caucasus: Past, Present, Future. Taylor Francis US. p.79. ISBN 978-0-415-77615-8.Archivedfrom the original on 14 January 2023. Retrieved20 June2015.the plan of action decided upon for 1860 was to cleanse [ochistit'] the mountain zone of its indigenous population
  65. Amjad M. Jaimoukha (2001).The Circassians: A Handbook. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-312-23994-7.Archivedfrom the original on 14 January 2023. Retrieved20 June2015.
  66. Stone, Norman "Turkey in the Russian Mirror" pp. 86-100 fromRussia War, Peace and Diplomacyedited by Mark Ljubica Erickson, Weidenfeld Nicolson: London, 2004 p. 95.
  67. Crowe, John Henry Verinder (1911)."Russo-Turkish Wars". In Chisholm, Hugh (ed.).Encyclopædia Britannica. Vol.23 (11thed.). Cambridge University Press. pp.931-936, see page 931 para five.
  68. Akmeșe, Handan NezirThe Birth of Modern Turkey The Ottoman Military and the March to World I, London: I.B. Tauris page 24.
  69. Armenian:Համիդյան ջարդեր,Turkish:Hamidiye Katliamı,French:Massacres hamidiens)
  70. Dictionary of Genocide, By Paul R. Bartrop, Samuel Totten, 2007, p. 23
  71. Akçam, Taner(2006)A Shameful Act: The Armenian Genocide and the Question of Turkish Responsibilityp. 42, Metropolitan Books, New York ISBN 978-0-8050-7932-6
  72. "Fifty Thousand Orphans made So by the Turkish Massacres of Armenians",The New York Times, December 18, 1896,The number of Armenian children under twelve years of age made orphans by the massacres of 1895 is estimated by the missionaries at 50.000.
  73. Akçam 2006, p.44.
  74. Angold, Michael (2006), O'Mahony, Anthony (ed.),Cambridge History of Christianity, vol.5. Eastern Christianity, Cambridge University Press, p.512, ISBN 978-0-521-81113-2.
  75. Cleveland, William L. (2000).A History of the Modern Middle East(2nded.). Boulder, CO: Westview. p.119. ISBN 0-8133-3489-6.
  76. Balkan Savaşları ve Balkan Savaşları'nda Bulgaristan, Sleyman Uslu
  77. Aksakal, Mustafa(2011)."'Holy War Made in Germany'? Ottoman Origins of the 1914 Jihad".War in History.18(2): 184-199.
  78. Ldke, Tilman (17 December 2018)."Jihad, Holy War (Ottoman Empire)".International Encyclopedia of the First World War. Retrieved19 June2021.
  79. Sakai, Keiko (1994)."Political parties and social networks in Iraq, 1908-1920"(PDF).etheses.dur.ac.uk. p.57.
  80. Lewis, Bernard(19 November 2001)."The Revolt of Islam".The New Yorker.Archivedfrom the original on 4 September 2014. Retrieved28 August2014.
  81. A. Noor, Farish(2011). "Racial Profiling' Revisited: The 1915 Indian Sepoy Mutiny in Singapore and the Impact of Profiling on Religious and Ethnic Minorities".Politics, Religion Ideology.1(12): 89-100.
  82. Dangoor, Jonathan (2017)."" No need to exaggerate " - the 1914 Ottoman Jihad declaration in genocide historiography, M.A Thesis in Holocaust and Genocide Studies".
  83. Finkel, C., 2005, Osman's Dream, Cambridge: Basic Books, ISBN 0465023975, p. 273.
  84. Tucker, S.C., editor, 2010, A Global Chronology of Conflict, Vol. Two, Santa Barbara: ABC-CLIO, LLC, ISBN 9781851096671, p. 646.
  85. Halil İbrahim İnal:Osmanlı Tarihi, Nokta Kitap, İstanbul, 2008 ISBN 978-9944-1-7437-4p 378-381.
  86. Prof.Yaşar Ycel-Prof Ali Sevim:Trkiye tarihi IV, AKDTYKTTK Yayınları, 1991, pp 165-166
  87. Thomas Mayer,The Changing Past: Egyptian Historiography of the Urabi Revolt, 1882-1982(University Presses of Florida, 1988).
  88. Taylor, A.J.P.(1955).The Struggle for Mastery in Europe, 1848-1918. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-822101-2, p.228-254.
  89. Roger Crowley, Empires of the Sea, faber and faber 2008 pp.67-69
  90. Partridge, Loren (14 March 2015).Art of Renaissance Venice, 1400 1600. Univ of California Press. ISBN 9780520281790.
  91. Paul C. Helmreich,From Paris to Sèvres: The Partition of the Ottoman Empire at the Peace Conference of 1919-1920(Ohio University Press, 1974) ISBN 0-8142-0170-9
  92. Fromkin,A Peace to End All Peace(1989), pp. 49-50.
  93. Roderic H. Davison; Review "From Paris to Sèvres: The Partition of the Ottoman Empire at the Peace Conference of 1919-1920" by Paul C. Helmreich inSlavic Review, Vol. 34, No. 1 (Mar. 1975), pp. 186-187

References



Encyclopedias

  • Ágoston, Gábor; Masters, Bruce, eds.(2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire.New York: Facts On File. ISBN 978-0-8160-6259-1.


Surveys

  • Baram, Uzi and Lynda Carroll, editors. A Historical Archaeology of the Ottoman Empire: Breaking New Ground (Plenum/Kluwer Academic Press, 2000)
  • Barkey, Karen. Empire of Difference: The Ottomans in Comparative Perspective. (2008) 357pp Amazon.com, excerpt and text search
  • Davison, Roderic H. Reform in the Ottoman Empire, 1856–1876 (New York: Gordian Press, 1973)
  • Deringil, Selim. The Well-Protected Domains: Ideology and the Legitimation of Power in the Ottoman Empire, 1876–1909 (London: IB Tauris, 1998)
  • Faroqhi, Suraiya. The Ottoman Empire: A Short History (2009) 196pp
  • Faroqhi, Suraiya. The Cambridge History of Turkey (Volume 3, 2006) excerpt and text search
  • Faroqhi, Suraiya and Kate Fleet, eds. The Cambridge History of Turkey (Volume 2 2012) essays by scholars
  • Finkel, Caroline (2005). Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire, 1300–1923. Basic Books. ISBN 978-0-465-02396-7.
  • Fleet, Kate, ed. The Cambridge History of Turkey (Volume 1, 2009) excerpt and text search, essays by scholars
  • Imber, Colin (2009). The Ottoman Empire, 1300–1650: The Structure of Power (2 ed.). New York: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-57451-9.
  • Inalcik, Halil. The Ottoman Empire, the Classical Age: 1300–1600. Hachette UK, 2013. [1973]
  • Kasaba, Resat, ed. The Cambridge History of Turkey (vol 4 2008) excerpt and text search vol 4 comprehensive coverage by scholars of 20th century
  • Dimitri Kitsikis, L'Empire ottoman, Presses Universitaires de France, 3rd ed.,1994. ISBN 2-13-043459-2, in French
  • McCarthy, Justin. The Ottoman Turks: An Introductory History to 1923 1997
  • McMeekin, Sean. The Berlin-Baghdad Express: The Ottoman Empire and Germany's Bid for World Power (2010)
  • Pamuk, Sevket. A Monetary History of the Ottoman Empire (1999). pp. 276
  • Quataert, Donald. The Ottoman Empire, 1700–1922 (2005) ISBN 0-521-54782-2.
  • Shaw, Stanford J., and Ezel Kural Shaw. History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. Vol. 1, 1977.
  • Somel, Selcuk Aksin. Historical Dictionary of the Ottoman Empire. (2003). 399 pp.
  • Uyar, Mesut; Erickson, Edward (2009). A Military History of the Ottomans: From Osman to Atatürk. ISBN 978-0-275-98876-0.


The Early Ottomans (1300–1453)

  • Kafadar, Cemal (1995). Between Two Worlds: The Construction of the Ottoman State. University of California Press. ISBN 978-0-520-20600-7.
  • Lindner, Rudi P. (1983). Nomads and Ottomans in Medieval Anatolia. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 0-933070-12-8.
  • Lowry, Heath (2003). The Nature of the Early Ottoman State. Albany: SUNY Press. ISBN 0-7914-5636-6.
  • Zachariadou, Elizabeth, ed. (1991). The Ottoman Emirate (1300–1389). Rethymnon: Crete University Press.
  • İnalcık Halil, et al. The Ottoman Empire: the Classical Age, 1300–1600. Phoenix, 2013.


The Era of Transformation (1550–1700)

  • Abou-El-Haj, Rifa'at Ali (1984). The 1703 Rebellion and the Structure of Ottoman Politics. Istanbul: Nederlands Historisch-Archaeologisch Instituut te İstanbul.
  • Howard, Douglas (1988). "Ottoman Historiography and the Literature of 'Decline' of the Sixteenth and Seventeenth Century". Journal of Asian History. 22: 52–77.
  • Kunt, Metin İ. (1983). The Sultan's Servants: The Transformation of Ottoman Provincial Government, 1550–1650. New York: Columbia University Press. ISBN 0-231-05578-1.
  • Peirce, Leslie (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-508677-5.
  • Tezcan, Baki (2010). The Second Ottoman Empire: Political and Social Transformation in the Early Modern World. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-41144-9.
  • White, Joshua M. (2017). Piracy and Law in the Ottoman Mediterranean. Stanford: Stanford University Press. ISBN 978-1-503-60252-6.


to 1830

  • Braude, Benjamin, and Bernard Lewis, eds. Christians and Jews in the Ottoman Empire: The Functioning of a Plural Society (1982)
  • Goffman, Daniel. The Ottoman Empire and Early Modern Europe (2002)
  • Guilmartin, John F., Jr. "Ideology and Conflict: The Wars of the Ottoman Empire, 1453–1606", Journal of Interdisciplinary History, (Spring 1988) 18:4., pp721–747.
  • Kunt, Metin and Woodhead, Christine, ed. Süleyman the Magnificent and His Age: The Ottoman Empire in the Early Modern World. 1995. 218 pp.
  • Parry, V.J. A History of the Ottoman Empire to 1730 (1976)
  • Şahin, Kaya. Empire and Power in the Reign of Süleyman: Narrating the Sixteenth-Century Ottoman World. Cambridge University Press, 2013.
  • Shaw, Stanford J. History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, Vol I; Empire of Gazis: The Rise and Decline of the Ottoman Empire 1290–1808. Cambridge University Press, 1976. ISBN 978-0-521-21280-9.


Post 1830

  • Ahmad, Feroz. The Young Turks: The Committee of Union and Progress in Turkish Politics, 1908–1914, (1969).
  • Bein, Amit. Ottoman Ulema, Turkish Republic: Agents of Change and Guardians of Tradition (2011) Amazon.com
  • Black, Cyril E., and L. Carl Brown. Modernization in the Middle East: The Ottoman Empire and Its Afro-Asian Successors. 1992.
  • Erickson, Edward J. Ordered to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War (2000) Amazon.com, excerpt and text search
  • Gürkan, Emrah Safa: Christian Allies of the Ottoman Empire, European History Online, Mainz: Institute of European History, 2011. Retrieved 2 November 2011.
  • Faroqhi, Suraiya. Subjects of the Sultan: Culture and Daily Life in the Ottoman Empire. (2000) 358 pp.
  • Findley, Carter V. Bureaucratic Reform in the Ottoman Empire: The Sublime Porte, 1789–1922 (Princeton University Press, 1980)
  • Fortna, Benjamin C. Imperial Classroom: Islam, the State, and Education in the Late Ottoman Empire. (2002) 280 pp.
  • Fromkin, David. A Peace to End All Peace: The Fall of the Ottoman Empire and the Creation of the Modern Middle East (2001)
  • Gingeras, Ryan. The Last Days of the Ottoman Empire. London: Allen Lane, 2023.
  • Göçek, Fatma Müge. Rise of the Bourgeoisie, Demise of Empire: Ottoman Westernization and Social Change. (1996). 220 pp.
  • Hanioglu, M. Sukru. A Brief History of the Late Ottoman Empire (2008) Amazon.com, excerpt and text search
  • Inalcik, Halil and Quataert, Donald, ed. An Economic and Social History of the Ottoman Empire, 1300–1914. 1995. 1026 pp.
  • Karpat, Kemal H. The Politicization of Islam: Reconstructing Identity, State, Faith, and Community in the Late Ottoman State. (2001). 533 pp.
  • Kayali, Hasan. Arabs and Young Turks: Ottomanism, Arabism, and Islamism in the Ottoman Empire, 1908–1918 (1997); CDlib.org, complete text online
  • Kieser, Hans-Lukas, Margaret Lavinia Anderson, Seyhan Bayraktar, and Thomas Schmutz, eds. The End of the Ottomans: The Genocide of 1915 and the Politics of Turkish Nationalism. London: I.B. Tauris, 2019.
  • Kushner, David. The Rise of Turkish Nationalism, 1876–1908. 1977.
  • McCarthy, Justin. The Ottoman Peoples and the End of Empire. Hodder Arnold, 2001. ISBN 0-340-70657-0.
  • McMeekin, Sean. The Ottoman Endgame: War, Revolution and the Making of the Modern Middle East, 1908-1923. London: Allen Lane, 2015.
  • Miller, William. The Ottoman Empire, 1801–1913. (1913), Books.Google.com full text online
  • Quataert, Donald. Social Disintegration and Popular Resistance in the Ottoman Empire, 1881–1908. 1983.
  • Rodogno, Davide. Against Massacre: Humanitarian Interventions in the Ottoman Empire, 1815–1914 (2011)
  • Shaw, Stanford J., and Ezel Kural Shaw. History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. Vol. 2, Reform, Revolution, and Republic: The Rise of Modern Turkey, 1808–1975. (1977). Amazon.com, excerpt and text search
  • Toledano, Ehud R. The Ottoman Slave Trade and Its Suppression, 1840–1890. (1982)


Military

  • Ágoston, Gábor (2005). Guns for the Sultan: Military Power and the Weapons Industry in the Ottoman Empire. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0521843133.
  • Aksan, Virginia (2007). Ottoman Wars, 1700–1860: An Empire Besieged. Pearson Education Limited. ISBN 978-0-582-30807-7.
  • Rhoads, Murphey (1999). Ottoman Warfare, 1500–1700. Rutgers University Press. ISBN 1-85728-389-9.


Historiography

  • Emrence, Cern. "Three Waves of Late Ottoman Historiography, 1950–2007," Middle East Studies Association Bulletin (2007) 41#2 pp 137–151.
  • Finkel, Caroline. "Ottoman History: Whose History Is It?," International Journal of Turkish Studies (2008) 14#1 pp 1–10. How historians in different countries view the Ottoman Empire
  • Hajdarpasic, Edin. "Out of the Ruins of the Ottoman Empire: Reflections on the Ottoman Legacy in South-eastern Europe," Middle Eastern Studies (2008) 44#5 pp 715–734.
  • Hathaway, Jane (1996). "Problems of Periodization in Ottoman History: The Fifteenth through the Eighteenth Centuries". The Turkish Studies Association Bulletin. 20: 25–31.
  • Kırlı, Cengiz. "From Economic History to Cultural History in Ottoman Studies," International Journal of Middle East Studies (May 2014) 46#2 pp 376–378 DOI: 10.1017/S0020743814000166
  • Mikhail, Alan; Philliou, Christine M. "The Ottoman Empire and the Imperial Turn," Comparative Studies in Society & History (2012) 54#4 pp 721–745. Comparing the Ottomans to other empires opens new insights about the dynamics of imperial rule, periodization, and political transformation
  • Pierce, Leslie. "Changing Perceptions of the Ottoman Empire: The Early Centuries," Mediterranean Historical Review (2004) 49#1 pp 6–28. How historians treat 1299 to 1700