کنگره برلین (13 ژوئن - 13 ژوئیه 1878) یک کنفرانس دیپلماتیک برای سازماندهی مجدد ایالات در شبه جزیره بالکان پس از جنگ روسیه و ترکیه 1877-1878 بود که توسط روسیه در برابر امپراتوری عثمانی به پیروزی رسیده بود.در این نشست شش قدرت بزرگ اروپا ( روسیه ، بریتانیای کبیر ، فرانسه ، اتریش- مجارستان ،ایتالیا و آلمان )، عثمانی و چهار کشور بالکان: یونان ، صربستان، رومانی و مونته نگرو حضور داشتند.رهبر کنگره، صدراعظم آلمان، اتو فون بیسمارک، به دنبال ایجاد ثبات در بالکان، کاهش نقش امپراتوری شکست خورده عثمانی در منطقه و ایجاد تعادل بین منافع متمایز بریتانیا، روسیه و اتریش-مجارستان بود.در عوض به مناطق آسیب دیده درجات مختلفی از استقلال اعطا شد.رومانی به طور کامل مستقل شد، اگرچه مجبور شد بخشی از بسارابیا را به روسیه بدهد و دوبروجا شمالی را به دست آورد.به صربستان و مونته نگرو نیز استقلال کامل اعطا شد اما قلمرو خود را از دست دادند و اتریش-مجارستان منطقه ساندژاک را به همراه بوسنی و هرزگوین اشغال کردند.