የባይዛንታይን ግዛት፡ የጀስቲን ሥርወ መንግሥት

የጀስቲንያ ሥርወ መንግሥት የጀመረው ስሙ ጀስቲን I ወደ ዙፋኑ በመምጣቱ ነው።ጀስቲን I የተወለደው በ450ዎቹ እዘአ በበደሪያና በምትባል ትንሽ መንደር ነው።እንደ ብዙ የገጠር ወጣቶች፣ ወደ ቁስጥንጥንያ ሄዶ በውትድርና ውስጥ ተመዝግቧል፣ በዚያም በአካላዊ ችሎታው፣ የቤተ መንግስት ጠባቂዎች፣ ኤክስኩቢተሮች አካል ሆነ።በኢሱሪያን እና በፋርስ ጦርነቶች ተዋግቷል እና በማእርግ ደረጃም የ Excubitors አዛዥ ለመሆን በቅቷል ይህም በጣም ተደማጭነት ያለው ቦታ ነበር።በዚህ ጊዜ የሴናተርነት ማዕረግንም አግኝቷል።ምንም ግልጽ ወራሽ ያልነበረው ንጉሠ ነገሥት አናስጣስዮስ ከሞተ በኋላ ማን ንጉሠ ነገሥት እንደሚሆን ብዙ ክርክር ነበር.ማን ዙፋን ላይ እንደሚወጣ ለመወሰን በጉማሬው ውስጥ ታላቅ ስብሰባ ተጠራ።የባይዛንታይን ሴኔት በበኩሉ በቤተ መንግሥቱ ታላቅ አዳራሽ ተሰበሰበ።ሴኔት የውጭ ተሳትፎን እና ተጽእኖን ለማስወገድ እንደሚፈልግ, እጩን በፍጥነት ለመምረጥ ተጭነዋል;ነገር ግን መስማማት አልቻሉም።በርካታ እጩዎች በእጩነት ቢቀርቡም በተለያዩ ምክንያቶች ውድቅ ተደርጓል።ከብዙ ክርክር በኋላ ሴኔት ጀስቲንን ለመሾም መረጠ;እናም በቁስጥንጥንያ ዮሐንስ የቀጶዶቅያ ፓትርያርክ ጁላይ 10 ቀን ዘውድ ተቀዳጀ።

የጁስቲን ቀዳማዊ የግዛት ዘመን የጁስቲንያ ሥርወ መንግሥት መመስረት ጉልህ ሚና አለው ይህም ታዋቂውን የወንድሙን ልጅ ዩስቲኒያን ቀዳማዊ እና ሶስት ተተኪ ንጉሠ ነገሥታትን ያካትታል።አጋራቸው እቴጌ ኤውፌሚያ ነበረች።እሱ በጠንካራ ኦርቶዶክሳዊ ክርስቲያናዊ አመለካከቱ ታዋቂ ነበር።ይህም በሮም እና በቁስጥንጥንያ አብያተ ክርስቲያናት መካከል የነበረው የአካስያን መከፋፈል እንዲያበቃ አመቻችቷል፣ ይህም በጄስቲን እና በጵጵስና መካከል ጥሩ ግንኙነት እንዲኖር አድርጓል።በንግሥና ዘመናቸው ሁሉ የመሥሪያ ቤቱን ሃይማኖታዊነት በማጉላት በወቅቱ ኦርቶዶክሳዊ ያልሆኑ ተብለው በሚታዩ የተለያዩ የክርስቲያን ወገኖች ላይ ትእዛዝ አስተላልፈዋል።በውጭ ጉዳይ ሃይማኖትን የመንግስት መሳሪያ አድርጎ ይጠቀም ነበር።በንጉሠ ነገሥቱ ድንበሮች ላይ የደንበኛ ግዛቶችን ለማልማት ጥረት አድርጓል, እና እስከ ግዛቱ መጨረሻ ድረስ ምንም አይነት ጉልህ ጦርነትን አስቀርቷል.

ከእርሱ በፊት ከነበሩት አብዛኞቹ ንጉሠ ነገሥቶች በተለየ መልኩ ሞኖፊዚት ነበሩ፣ ጀስቲን አጥባቂ ኦርቶዶክስ ክርስቲያን ነበር።ሞኖፊዚስቶች እና ኦርቶዶክሶች በክርስቶስ ሁለት ተፈጥሮዎች ላይ ይጋጩ ነበር።ያለፉት ንጉሠ ነገሥታት የሞኖፊዚት አቋምን ይደግፉ ነበር፣ ይህም ከጳጳሱ ኦርቶዶክስ አስተምህሮ ጋር በቀጥታ የሚጋጭ ነበር፣ እናም ይህ ግጭት ወደ አካሺያን ሺዝም አመራ።ጀስቲን ፣ እንደ ኦርቶዶክስ ፣ እና አዲሱ ፓትርያርክ ፣ የቀጰዶቅያ ዮሐንስ ፣ ወዲያውኑ ከሮም ጋር ያለውን ግንኙነት ማስተካከል ጀመሩ።ከስሱ ድርድር በኋላ፣ የአካሺያን ሽዝም በመጋቢት፣ 519 መጨረሻ ላይ አብቅቷል።

ላዚካ የባይዛንታይን ግዛት እና የሳሳኒድ ግዛት ድንበር ነበረች;እሱ ክርስቲያን ነበር፣ ግን በሳሳኒድ ሉል ውስጥ።ንጉስ ነው፣ ትዛት፣ የሳሳኒድ ተጽእኖን ለመቀነስ ተመኘ።በ521 ወይም 522 የንግሥና ምልክቶችን እና የንግሥና ልብሶችን ከጀስቲን እጅ ለመቀበል እና ለመገዛት ወደ ቁስጥንጥንያ ሄደ።በክርስትናም ተጠመቀ እና የባይዛንታይን ባላባት ሴት ቫለሪያና አገባ።በግዛቱ ውስጥ በባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥት ከተረጋገጠ በኋላ ወደ ላዚካ ተመለሰ.ጀስቲን ከሞተ ብዙም ሳይቆይ ሳሳኒድስ በግዳጅ ቁጥጥር ለማድረግ ሞክረዋል፣ነገር ግን በጀስቲን ተተኪ እርዳታ ተደበደቡ።

የአክሱም ቀዳማዊ ካሌብ ምናልባት ግዛቱን በጄስቲን በከፍተኛ ሁኔታ እንዲያሰፋ ተበረታቶ ነበር።የዘመኑ ታሪክ ጸሐፊ ጆን ማላላስ እንደዘገበው የባይዛንታይን ነጋዴዎች በደቡብ አረቢያ የሂሚያር ግዛት በነበረው የአይሁድ ንጉሥ ተዘርፈው እንደተገደሉ፣ ካሌብም እንዲህ እንዲል አድርጓል፡- “የክርስቲያን ሮማውያን ነጋዴዎችን ስለገደላችሁ ክፉ ሥራ ሠርተሃል፣ ይህም ለሁለቱም ኪሳራ ነው። እኔና መንግሥቴ"ሂምያር የሳሳኒያውያን ፋርሶች ደንበኛ ግዛት ነበር፣ የባይዛንታይን ዘላቂ ጠላቶች።ካሌብ ሂምያርን ወረረ፣ ከተሳካለት ወደ ክርስትና እንደሚለወጥ ቃል ገብቷል፣ እሱም በ 523 ነበር:: ጀስቲን በዚህ መንገድ የዛሬዋን የመን ከሳሳኒያ ቁጥጥር ወደ አጋር እና የክርስቲያን መንግስት መሸጋገር ተመለከተ።

አንጾኪያ 250,000 የሚገመቱ ሰዎች በሞቱበት የመሬት መንቀጥቀጥ ወድማለች።ጀስቲን ለሁለቱም ፈጣን እፎይታ እና መልሶ ግንባታ ለመጀመር በቂ ገንዘብ ወደ ከተማው እንዲላክ አዘጋጀ።

የአይቤሪያ ጦርነት ከ526 እስከ 532 በባይዛንታይን ኢምፓየር እና በሳሳኒያን ኢምፓየር መካከል የተካሄደው በምስራቃዊ የጆርጂያ የኢቤሪያ ግዛት - የሳሳኒያን ደንበኛ ግዛት ወደ ባይዛንታይን የከዳ።ከግብርና ከቅመማ ቅመም ንግድ ጋር በተያያዘ ግጭት ተፈጠረ።ሳሳናውያን እስከ 530 ድረስ የበላይነታቸውን ጠብቀው ቆይተዋል ነገር ግን ባይዛንታይን በዳራ እና ሳታላ በተደረጉ ጦርነቶች ቦታቸውን አገግመው የጋሳኒድ አጋሮቻቸው ከሳሳኒያ ጋር የተቆራኙትን ላክሚዶችን ድል አድርገዋል።

የጀስቲንያን የግዛት ዘመን በታላቅ ታላቅ “የኢምፓየር መልሶ ማቋቋም” ተለይቶ ይታወቃል።ይህ ምኞቱ የተገለጸው የጠፋው የምዕራባዊው የሮማ ግዛት ግዛቶች በከፊል በማገገም ነው።የሱ ጄኔራል ቤሊሳሪየስ በሰሜን አፍሪካ የሚገኘውን የቫንዳል ግዛት በፍጥነት ድል አደረገ።በመቀጠልም ቤሊሳሪየስ፣ ናርሴስ እና ሌሎች ጄኔራሎች የኦስትሮጎቲክ መንግሥትን ድል አድርገው ድልማቲያን፣ ሲሲሊ፣ ጣሊያን እና ሮምን በኦስትሮጎቶች ከግማሽ ክፍለ ዘመን በላይ ከገዙ በኋላ ወደ ግዛቱ መለሱ።የፕራይቶሪያን አስተዳዳሪ ሊቤሪያስ የስፔን ግዛት በመመሥረት የአይቤሪያን ባሕረ ገብ መሬት ደቡባዊ ክፍል አስመለሰ።እነዚህ ዘመቻዎች በምዕራባዊው የሜዲትራኒያን ባህር ላይ የሮማውያን ቁጥጥርን እንደገና አቋቋሙ፣ ይህም የኢምፓየር አመታዊ ገቢን ከአንድ ሚሊዮን በላይ ጨምሯል።በግዛቱ ዘመን፣ ጀስቲንያን ከዚህ በፊት በሮማውያን አገዛዝ ሥር ያልነበረውን በጥቁር ባህር ምሥራቃዊ የባሕር ዳርቻ የሚገኘውን ዛኒ የተባለውን ሕዝብ አስገዛ።በምስራቅ በካቫድ የግዛት ዘመን፣ እና በኋላም በKhosrow I's ወቅት የሳሳኒያን ግዛት ተቀላቀለ።ይህ ሁለተኛው ግጭት በከፊል የተጀመረው በምዕራቡ ዓለም ባለው ምኞቱ ነው።አሁንም ይበልጥ የሚያስተጋባው የርሱ ውርስ ገጽታ አሁንም በብዙ ዘመናዊ ግዛቶች የሲቪል ህግ መሰረት የሆነው ኮርፐስ ጁሪስ ሲቪሊስ የሮማን ህግ ወጥ የሆነ እንደገና መፃፍ ነው።የግዛቱ ዘመንም የባይዛንታይን ባህል ማበብ ነበር፣ እና የግንባታ ፕሮግራሙ እንደ ሃጊያ ሶፊያ ያሉ ስራዎችን አበርክቷል።በምስራቅ ኦርቶዶክስ ቤተክርስቲያን "ቅዱስ ዮስቲንያን ንጉሠ ነገሥት" ይባላል.በተሃድሶ እንቅስቃሴው ምክንያት፣ ጀስቲንያን አንዳንድ ጊዜ በ20ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ “የመጨረሻው ሮማን” በመባል ይታወቃል።

በ527 ጀስቲንያን ንጉሠ ነገሥት ከሆነ በኋላ ብዙም ሳይቆይ የግዛቱ የሕግ ሥርዓት መጠገን እንዳለበት ወሰነ።ሦስት የንጉሠ ነገሥታዊ ሕጎች እና ሌሎች የግለሰብ ሕጎች ነበሩ፣ ብዙዎቹ የሚጋጩ ወይም ጊዜ ያለፈባቸው ነበሩ።እ.ኤ.አ.ኮዴክስ አሥራ ሁለት መጻሕፍትን ያቀፈ ነው፡- መጽሐፍ 1 ስለ ቤተ ክርስቲያን ሕግ፣ የሕግ ምንጮች እና የከፍተኛ መሥሪያ ቤቶች ሥራዎችን ይመለከታል።መጽሐፍ 2-8 የግል ህግን ይሸፍናል;መጽሐፍ 9 ስለ ወንጀሎች ይናገራል;እና 10-12 መጽሐፍት የአስተዳደር ህግን ይይዛሉ.የኮዱ አወቃቀሩ በዲጀስት (ዲጀስት) እንደሚደረገው በኤዲክተም ዘላለማዊ (ዘላለማዊ ትእዛዝ) ውስጥ በተቀመጡ ጥንታዊ ምደባዎች ላይ የተመሠረተ ነው።

በ 529 የጀስቲን ተተኪ ጀስቲንያን ያልተሳካው ድርድር የሳሳኒያውያን 40,000 ሰዎች ወደ ዳራ እንዲዘምት አነሳሳ።በሚቀጥለው ዓመት, ቤሊሳርዮስ ከሄርሞጌኔስ እና ከሠራዊት ጋር ወደ ክልሉ ተላከ;ካቫድ አምስት ኪሎ ሜትር ርቀት ላይ በአሞዲየስ ካምፕ ካደረጉት በጄኔራል ፔሮዜስ ስር ካሉት 10,000 ወታደሮች ጋር መለሰ።በዳራ አካባቢ።

የካሊኒኩም ጦርነት የተካሄደው በትንሳኤ ቅዳሜ 19 ኤፕሪል 531 ዓ.ም በባይዛንታይን ግዛት በቤሊሳርየስ ስር በነበሩት እና በሳሳንያ ፈረሰኞች መካከል በአዛሬትስ ስር ነበር።በዳራ ጦርነት ከተሸነፈ በኋላ ሳሳናውያን የጦርነቱን ማዕበል ለመቀየር ሲሉ ሶርያን ለመውረር ተንቀሳቅሰዋል።የቤሊሳሪየስ ፈጣን ምላሽ እቅዱን አከሸፈው፣ እና ወታደሮቹ ሳሳናውያን የፒርርሂም አሸናፊዎች መሆናቸውን ያረጋገጡበትን ጦርነት ከማስገደድ በፊት ፋርሳውያንን ወደ ሶርያ ዳርቻ በመምታት ገፋፋቸው።

የጥንቶቹ የሮማውያን እና የባይዛንታይን ግዛቶች ዴምስ በመባል የሚታወቁት ጥሩ የዳበሩ ማህበራት ነበሯቸው፤ እነዚህ ቡድኖች በተወሰኑ የስፖርት ውድድሮች በተለይም በሠረገላ ውድድር ላይ የሚሳተፉትን የተለያዩ ቡድኖችን (ወይም ቡድኖችን) ይደግፋሉ።በመጀመሪያ በሠረገላ ውድድር ውስጥ አራት ዋና ዋና ቡድኖች ነበሩ, በተወዳደሩበት የደንብ ልብስ ቀለም ይለያሉ;ቀለሞቹም በደጋፊዎቻቸው ይለብሱ ነበር.አጠቃላይ የባይዛንታይን ህዝብ ሌሎች መውጫ መንገዶች ለሌሉት ለተለያዩ ማህበራዊ እና ፖለቲካዊ ጉዳዮች ትኩረት ሰጥተው ነበር።የጎዳና ተዳዳሪዎችን እና የፖለቲካ ፓርቲዎችን ገፅታዎች በማጣመር በወቅታዊ ጉዳዮች ላይ፣ የነገረ መለኮት ችግሮች እና የዙፋን ይገባኛል ባዮችን ጨምሮ።በ 531 አንዳንድ የብሉዝ እና አረንጓዴ አባላት ከሠረገላ ውድድር በኋላ በተነሳ ብጥብጥ ከሞቱት ጋር በተያያዘ በነፍስ ግድያ ተይዘዋል ።ገዳዮቹ ሊገደሉ የነበረ ሲሆን አብዛኞቹም ተገድለዋል።በጃንዋሪ 13, 532 የተናደዱ ሰዎች ለውድድሩ ሂፖድሮም ደረሱ።ሂፖድሮም ከቤተ መንግሥቱ ግቢ አጠገብ ስለነበር ጁስቲንያን በቤተ መንግሥቱ ውስጥ ካለው የሳጥን ደኅንነት ውድድሩን መምራት ይችላል።ገና ከጅምሩ ህዝቡ ጀስቲንያን ላይ ዘለፋ ወረወረ።በቀኑ መገባደጃ ላይ፣ በ22ኛው ውድድር፣ የፓርቲያዊ ዝማሬዎች ከ"ሰማያዊ" ወይም "አረንጓዴ" ወደ የተዋሃደ Nίκα ("ኒካ"፣ "አሸነፍ!"፣ "ድል!" ወይም "አሸንፍ!") ተለውጠዋል። ሕዝቡም ተነሥቶ ቤተ መንግሥቱን ማጥቃት ጀመረ።ለቀጣዮቹ አምስት ቀናት ቤተ መንግሥቱ ተከቦ ነበር።በግርግሩ ወቅት የተነሳው የእሳት ቃጠሎ አብዛኛው የከተማዋን ክፍል አወደመ፣ የከተማዋ ግንባር ቀደም የሆነችውን ሃጊያ ሶፊያ (ጀስቲንያን በኋላ የሚገነባው) ቤተክርስቲያንን ጨምሮ።የኒካ አመጽ በከተማይቱ ታሪክ ውስጥ ከታዩት ሁከትዎች ሁሉ እጅግ የከፋ ነው ተብሎ የሚታሰበው ሲሆን ግማሹ የቁስጥንጥንያ ክፍል ተቃጥሏል ወይም ወድሟል እንዲሁም በአስር ሺዎች የሚቆጠሩ ሰዎች ተገድለዋል።

የቫንዳል ጦርነት በሰሜን አፍሪካ (በአብዛኛዉ በዘመናዊቷ ቱኒዚያ) በባይዛንታይን ወይም በምስራቅ ሮማን ኢምፓየር እና በቫንዳሊክ የካርቴጅ ሃይሎች መካከል የተደረገ ግጭት ሲሆን በ533-534 ዓ.ም.የጠፋውን የምዕራባውያን የሮማን ኢምፓየር መልሶ የመግዛት የጀስቲንያ አንደኛ ጦርነቶች የመጀመሪያው ነበር።ቫንዳሎች በ 5 ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ የሮማን ሰሜን አፍሪካን ተቆጣጠሩ እና በዚያ ገለልተኛ መንግሥት አቋቋሙ።በመጀመርያው ንጉሣቸው ጋይሴሪክ፣ አስፈሪው የቫንዳል የባህር ኃይል በሜዲትራኒያን ባህር አቋርጦ የወንበዴዎች ጥቃት ፈጽሟል፣ ሮምን አሰናበተ እና በ468 ግዙፍ የሮማውያንን ወረራ አሸነፈ። የቫንዳሊስ ታጣቂዎች ከአሪያኒዝም ጋር መጣበቅ እና በኒቂያ ተወላጆች ላይ ያደረሱት ስደት።እ.ኤ.አ. በ 530 በካርቴጅ የተደረገው የቤተ መንግስት መፈንቅለ መንግስት የሮማዊውን ሂልደርሪክን ገለበጠ እና በአጎቱ ልጅ በጌሊመር ተተካ።የምስራቅ ሮማው ንጉሠ ነገሥት ጀስቲንያን ይህንን በቫንዳል ጉዳይ ውስጥ ጣልቃ ለመግባት እንደ ምክንያት ወሰደ እና በ 532 ከሳሳኒድ ፋርስ ጋር ያለውን የምስራቅ ድንበር ካረጋገጠ በኋላ በጄኔራል ቤሊሳሪየስ መሪነት ጉዞ ማዘጋጀት ጀመረ ፣የጦርነቱ ዋና ጸሐፊ ፕሮኮፒየስ የፃፈው።

የትሪካሚሩም ጦርነት በታኅሣሥ 15 ቀን 533 በባይዛንታይን ግዛት ጦር፣ በቤሊሳሪየስ ሥር፣ እና በንጉሥ ጌሊመር በታዘዘው በቫንዳላዊ መንግሥት እና በወንድሙ ጻዞን መካከል ተካሄዷል።በ Ad Decimum ጦርነት ላይ የባይዛንታይን ድልን ተከትሎ የቫንዳልስን ኃይል ለጥሩነት አስወግዶ የሰሜን አፍሪካን "Reconquest" በባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥት ጀስቲንያን 1 በማጠናቀቅ ለጦርነቱ ዋነኛው የወቅቱ ምንጭ ፕሮኮፒየስ, ዴ ቤሎ ቫንዳሊኮ ነው. , እሱም የጀስቲንያን ጦርነቶችን III እና አራተኛ መጽሐፍን ይይዛል።

በጎቲክ ጦርነት በምስራቅ ሮማን (ባይዛንታይን) ኢምፓየር በንጉሠ ነገሥት ጀስቲንያን ቀዳማዊ እናበጣሊያን ኦስትሮጎቲክ መንግሥት መካከል የተደረገው ከ535 እስከ 554 በጣሊያን ልሳነ ምድር፣ በዳልማትያ፣ በሰርዲኒያ፣ በሲሲሊ እና በኮርሲካ ነበር።ከሮማ ኢምፓየር ጋር ከተደረጉት በርካታ የጎቲክ ጦርነቶች ውስጥ አንዱ የመጨረሻው ነው።ጦርነቱ መነሻው የምስራቅ ሮማው ንጉሠ ነገሥት ዩስቲንያ 1ኛ የቀድሞውን የምእራብ ሮማን ግዛት ግዛቶች ለማስመለስ ሲሆን ይህም ሮማውያን ባለፈው ክፍለ ዘመን በወራሪ አረመኔ ጎሣዎች ያጡትን አውራጃ ለማስመለስ ነበር።ጦርነቱ የምስራቅ ሮማውያን የአፍሪካን ግዛት ከቫንዳልስ እንደገና መግዛቱን ተከትሎ ነበር.የታሪክ ምሁራን ጦርነቱን በሁለት ደረጃዎች ይከፍላሉ-ከ 535 እስከ 540: የሚያበቃው በኦስትሮጎቲክ ዋና ከተማ ራቨና ውድቀት እና በባይዛንታይን ጣሊያንን እንደገና በመግዛቱ ነው።ከ540/541 እስከ 553፡ የጎቲክ ሪቫይቫል በቶቲላ፣ የታፈነው በባይዛንታይን ጄኔራል ናርሴስ ከረዥም ጊዜ ትግል በኋላ ብቻ ሲሆን በ 554 በፍራንካውያን እና በአላማኒ የተደረገውን ወረራ ከለከለ።

የባግራዳስ ወንዝ ጦርነት ወይም የመምበሬሳ ጦርነት በ536 ዓ.ም የባይዛንታይን ጦር በቤሊሳሪየስ እና በስቶትስ ስር በአማፂ ሃይሎች መካከል የተደረገ ጦርነት ነበር።ስቶትስ ብዙም ሳይቆይ በ8,000 አማፂ ኃይል፣ 1,000 የቫንዳል ወታደሮች (400 ሰዎች ተይዘው አምልጠው ወደ አፍሪካ ተመልሰው በመርከብ በመርከብ የቀሩት በአፍሪካ ውስጥ ያሉ የባይዛንታይን ጦርነቶችን እየተቃወሙ) እና ብዙ ባሮች ጋር ብዙም ሳይቆይ ካርቴጅን (የአፍሪካ ዋና ከተማን) ከበባ። .ብሊሳሪዮስ 2,000 ሰዎች ብቻ ነበሩት።ቤሊሳሪዎስ በደረሰ ጊዜ አመጸኞቹ ከበባውን አንስተዋል።ጦርነቱ ከመጀመሩ በፊት ስቶትስ ወታደሮቹን ወደ ሌላ ቦታ ለመቀየር ፈለገ ስለዚህ ኃይለኛ ንፋስ በጦርነቱ ውስጥ ባይዛንታይን እንዳይረዳቸው።ስቶትስ ይህንን እንቅስቃሴ ለመሸፈን ማንኛውንም ወታደር ማንቀሳቀስ ቸል ብሏል።ቤሊሳሪየስ አብዛኛው የአማፂ ሃይል ያልተደራጀና የተጋለጠ መሆኑን አይቶ አማፂዎቹን ክስ ለመመስረት ወሰነ፣ እነሱም ወዲያው በስርዓት አልበኝነት ተሰደዱ።የባይዛንታይን ጦር በጣም ትንሽ በመሆኑ ሸሽተው አማፂያንን በደህና ለማሳደድ የአማፂያኑ ሰለባዎች በአንጻራዊ ሁኔታ ቀላል ነበሩ።በምትኩ ቤሊሳሪዎስ የተተወውን የአማጺ ካምፕ እንዲዘርፉ ፈቀደላቸው።

በጎቲክ ጦርነት ወቅት የሮም የመጀመሪያው ከበባ ከመጋቢት 2 ቀን 537 እስከ መጋቢት 12 ቀን 538 ለአንድ ዓመት ከዘጠኝ ቀናት ቆይቷል።ምሥራቃዊ ሮማውያን በጣም ዝነኛ እና ስኬታማ ከሆኑት የሮማውያን ጄኔራሎች አንዱ በሆነው በቤሊሳሪየስ ታዝዘዋል።ከበባው በሁለቱ ተቃዋሚ ሃይሎች መካከል የመጀመሪያው ትልቅ ግጭት ሲሆን ለቀጣዩ ጦርነቱ እድገት ወሳኝ ሚና ተጫውቷል።

በሜዲዮላኑም ከተከሰተው አደጋ በኋላ ናርሴስ ተጠራ እና ቤሊሳሪየስ በመላውኢጣሊያ ውስጥ ባለ ሥልጣን የበላይ አዛዥ ሆኖ አረጋግጧል።ቤሊሳሪየስ ራቬናንን በመውሰድ ጦርነቱን ለመጨረስ ወስኗል ነገርግን በመጀመሪያ የጎቲክ ምሽግ የሆኑትን የአውሲሙም እና ፌሱላኤ (ፊሶሌ) መቋቋም ነበረበት።ሁለቱም ከተወሰዱ በኋላ ከዳልማቲያ የመጡ ወታደሮች ቤሊሳርያስን አጠናክረው በራቬና ላይ ተነሳ።ጦርነቶች ከፖ ወደ ሰሜን ተንቀሳቅሰዋል እና የንጉሠ ነገሥቱ መርከቦች አድሪያቲክን እየጠበቁ ከተማዋን ከአቅርቦቶች አቋርጠው ነበር።በጎቲክ ዋና ከተማ ውስጥ፣ ከቁስጥንጥንያ የመጣ አንድ ኤምባሲ፣ በሚያስገርም ሁኔታ ከጀስቲንያን ገር የሆኑ ቃላትን ይዞ ነበር።ጦርነቱን ለመጨረስ በመጨነቅ እና በመጪው የፋርስ ጦርነት ላይ በማተኮር ንጉሠ ነገሥቱ የጣሊያንን ክፍፍል አቀረበ, ከፖ በስተደቡብ ያሉት መሬቶች በግዛቱ ይቆያሉ, ከወንዙ በስተሰሜን በጎቶች.ጎቲዎች ውሎቹን በቅጽበት ተቀበሉ ነገር ግን ቤሊሳርያስ ይህ ሊሳካለት የጣረውን ሁሉ ክህደት ነው ብሎ በመገመት ጄኔራሎቹ ከእሱ ጋር ባይስማሙም ለመፈረም ፈቃደኛ አልሆነም።ተስፋ በመቁረጥ ያከብሩት የነበረውን ቤሊሳርዮስን የምዕራቡ ዓለም ንጉሠ ነገሥት ለማድረግ ጎቶች አቀረቡ።ቤሊሳሪየስ ሚናውን የመቀበል ፍላጎት አልነበረውም ነገር ግን ይህንን ሁኔታ እንዴት ለእሱ ጥቅም እንደሚጠቀምበት እና ተቀባይነት እንዳለው አስመስሎ ተመለከተ።በግንቦት 540 ቤሊሳሪየስ እና ሠራዊቱ ወደ ራቬና ገቡ;ከተማዋ አልተዘረፈችም ፣ ጎጥዎች በጥሩ ሁኔታ ታክመው ንብረታቸውን እንዲይዙ ተፈቅዶላቸዋል።ከራቨና እጅ ከሰጠ በኋላ፣ ከፖ በስተሰሜን በርካታ የጎቲክ ጦር ሰፈሮች እጅ ሰጡ።ሌሎች በጎቲክ እጅ ውስጥ የቀሩ ሲሆን ከእነዚህም መካከል ዩራይስ የተመሰረተበት ቲሲኖም እና በኢልዲባድ የተያዘችው ቬሮና ነበሩ።ብዙም ሳይቆይ ቤሊሳሪየስ በመርከብ ወደ ቁስጥንጥንያ ሄደ፣ በዚያም የድልን ክብር አልተቀበለም።ቪቲጅስ ፓትሪያን ተብሎ ተሰየመ እና ወደ ምቹ ጡረታ ተላከ ፣ ምርኮኞቹ ጎቶች የምስራቅ ጦርን ለማጠናከር ተልከዋል።

የጀስቲንያን ወይም የጀስቲኒያ ቸነፈር (541-549 ዓ.ም.) የመጀመሪያው ወረርሽኝ የመጀመሪያ ወረርሽኝ፣ የመጀመሪያው የብሉይ ዓለም ወረርሽኝ ወረርሽኝ፣ በጀርሲኒያ ፔስቲስ ባክቴሪያ የተከሰተው ተላላፊ በሽታ ነው።ይህ በሽታ መላውን የሜዲትራኒያን ተፋሰስ፣ አውሮፓን እና በቅርብ ምስራቅን ያጠቃ ሲሆን የሳሳኒያን ኢምፓየር እና የባይዛንታይን ኢምፓየርን እና በተለይም ዋና ከተማዋን ቁስጥንጥንያ ክፉኛ ጎዳ።ወረርሽኙ የተሰየመው የባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥት ዩስቲንያ 1 (527-565) እንደ የፍርድ ቤት ታሪክ ጸሐፊው ፕሮኮፒየስ በ 542 በበሽታ ተይዞ ከበሽታው ያገገመ ሲሆን ይህም በ 542 ከጠቅላላው ህዝብ አንድ አምስተኛውን የገደለው ኢምፔሪያል ዋና ከተማ.ወረርሽኙ በ 541 ወደ ሮማንግብፅ ደረሰ ፣ በሜዲትራኒያን ባህር ዙሪያ እስከ 544 ድረስ ተሰራጭቷል እና በሰሜን አውሮፓ እና በአረብ ባሕረ ገብ መሬት እስከ 549 ድረስ ቆይቷል ።

የቤሊሳሪየስ መውጣት አብዛኛውኢጣሊያ በሮማውያን እጅ እንዲቆይ አደረገ፣ ነገር ግን ከፖ በስተሰሜን ቲሲኑም እና ቬሮና ሳይሸነፉ ቀሩ።በ 541 መጀመሪያ ላይ ቶቲላ ንጉሥ አወጀ.ለጥንት የጎቲክ ስኬት ብዙ ምክንያቶች ነበሩ-በ 542 የዩስቲንያን ወረርሽኝ ወረርሽኝ የሮማን ኢምፓየር ውድመት እና የህዝብ ብዛት አጥቷልየአዲሱ የሮማ- ፋርስ ጦርነት መጀመሪያ ጀስቲንያን አብዛኞቹን ወታደሮቹን በምስራቅ እንዲያሰማራ አስገደደውእና በጣሊያን ውስጥ ያሉ የተለያዩ የሮማውያን ጄኔራሎች ብቃት ማነስ እና አለመመጣጠን ወታደራዊ አገልግሎትን እና ዲሲፕሊንን አበላሽቷል።ይህ በመጨረሻ የቶቲላን የመጀመሪያ ስኬት አስገኝቷል።በጀስቲንያን ከብዙ ግፊት በኋላ ጄኔራሎቹ ቆስጠንጢኒያ እና አሌክሳንደር ኃይላቸውን በማጣመር ወደ ቬሮና ዘምተዋል።በማታለል በከተማዋ ቅጥር ውስጥ ያለውን በር ለመያዝ ቻሉ;ጥቃቱን ከመጫን ይልቅ በምርኮው ላይ ለመጨቃጨቅ ዘግይተዋል, ይህም ጎቶች በሩን እንደገና እንዲይዙ እና ባይዛንታይን እንዲወጡ አስገድዷቸዋል.ቶቲላ በፋቬንቲያ (ፋኤንዛ) አቅራቢያ ካምፓቸውን ከ5,000 ሰዎች ጋር አጠቃ እና በፋቬንቲያ ጦርነት የሮማን ጦር አጠፋ።

እ.ኤ.አ. በ 542 ጸደይ በፋቬንቲያ ጦርነት በባይዛንታይን ጦርነቱ ከተሳካለት በኋላ ቶቲላ ፍሎረንስን ለማጥቃት የተወሰኑ ወታደሮቹን ላከ።የፍሎረንስ የባይዛንታይን አዛዥ ጀስቲን ከተማዋን ከበባ ለመከላከል በበቂ ሁኔታ ማቅረብን ቸል በማለት በአካባቢው ላሉ ሌሎች የባይዛንታይን አዛዦች፡ ጆን፣ ቤሳስ እና ሳይፕሪያን እርዳታ ለማግኘት በፍጥነት ላከ።ኃይላቸውን ሰብስበው ወደ ፍሎረንስ እፎይታ መጡ።ሲቃረቡ ጎጥዎች ከበባውን ከፍ አድርገው ወደ ሰሜን ወደ ሙሴሊየም (የዘመናዊው ሙጌሎ) ክልል አፈገፈጉ።የባይዛንታይን ሰዎች አሳደዷቸው፣ ጆንና ወታደሮቹ አሳደዳቸውን እየመሩ፣ የቀሩትም ጦር ተከትለው ሄዱ።በድንገት፣ ጎቶች ከተራራው ጫፍ ላይ ሆነው የዮሐንስን ሰዎች ሮጡ።ባይዛንታይን መጀመሪያ ላይ ያዙ፣ ነገር ግን ብዙም ሳይቆይ ጄኔራላቸው ወድቋል የሚል ወሬ ተነፈሰ፣ ተሰባብረው ወደሚመጣው ዋናው የባይዛንታይን ጦር ሸሹ።ነገር ግን ድንጋጤያቸው በኋለኞቹም ተይዟል፣ እናም የባይዛንታይን ጦር በሙሉ በስርዓት አልበኝነት ተበታተነ።

የኔፕልስ ከበባ በኦስትሮጎቲክ መሪ ቶቲላ በ542-543 እዘአ ኔፕልስን በተሳካ ሁኔታ ከበባ አደረገ።ቶቲላ የባይዛንታይን ጦርን በፋቬንቲያ እና ሙሴሊየም ካደቆሰ በኋላ በጄኔራል ኮኖን 1,000 ሰዎች ይዞ ወደ ደቡብ ወደ ኔፕልስ ዘምቷል።ከሲሲሊ አዲስ በተሾመው መግስት ሚሊተም ድሜጥሮስ የተደረገ መጠነ ሰፊ የእርዳታ ጥረት በጎቲክ የጦር መርከቦች ተጠልፎ ሙሉ በሙሉ ወድሟል።ለሁለተኛ ጊዜ የተደረገው ጥረት፣ በድሜጥሮስ ስር፣ በተመሳሳይ መልኩ ኃይለኛ ንፋስ የመርከቦቹን መርከቦች ወደ ባህር ዳርቻ ሲያስገድዳቸው፣ በጎቲክ ጦር ሲጠቃ እና ሲወረሩ።የከተማውን ተከላካዮች አስከፊ ሁኔታ ስለሚያውቅ ቶቲላ እጃቸውን ከሰጡ የጦር ሰራዊቱ ደህና ማለፊያ ቃል ገባላቸው።በረሃብ ተገፋፍቶ እና በእርዳታ ጥረቶቹ አለመሳካት የተደናገጠው ኮኖን ተቀበለ እና በመጋቢት መጨረሻ ወይም በሚያዝያ 543 መጀመሪያ ላይ ኔፕልስ እጅ ሰጠ።ተከላካዮቹ በቶቲላ በደንብ ታክመው ነበር, እና የባይዛንታይን ጦር ሰፈር በደህና እንዲነሳ ተፈቅዶለታል, ነገር ግን የከተማው ግድግዳዎች በከፊል ተበላሽተዋል.

ከአንድ አመት በላይ በኋላ ቶቲላ በመጨረሻ በታህሳስ 17 ቀን 546 ወደ ሮም ገባ ፣ ሰዎቹ በሌሊት ግድግዳውን በመመዘን የእስያን በር ከፈቱ።ፕሮኮፒየስ ቶቲላ ከጎታውያን ጋር ሚስጥራዊ ስምምነት ባደረጉ ከንጉሠ ነገሥቱ ጦር ሠራዊት የተወሰኑ የኢሳዩሪያን ወታደሮች እንደረዱት ተናግሯል።ሮም ተዘረፈች እና ከተማዋን ሙሉ በሙሉ ለማስተካከል እንዳሰበ የገለፀው ቶቲላ ከግድግዳው አንድ ሶስተኛውን በማፍረስ እራሱን አረካ።ከዚያም በአፑሊያ የሚገኘውን የባይዛንታይን ጦር ለማሳደድ ሄደ።ቤሊሳሪየስ በተሳካ ሁኔታ ከአራት ወራት በኋላ በ547 የጸደይ ወራት ሮምን ተቆጣጥሮ የፈረሰባቸውን የግድግዳ ክፍሎች በጥድፊያ መልሶ ገንብቶ የተንቆጠቆጡትን ድንጋዮች በመደርደር “ሥርዓት ሳይኖር አንዱ በሌላው ላይ” ሠራ።ቶቲላ ተመለሰ, ነገር ግን ተከላካዮቹን ማሸነፍ አልቻለም.ብሊሳሪዮስ ጥቅሙን አልተከተለም።ፔሩጊያን ጨምሮ በርካታ ከተሞች በጎቶች ተወስደዋል፣ቤሊሳርየስ ግን እንቅስቃሴ-አልባ ሆኖከጣሊያን ተጠራ።

እ.ኤ.አ. በ 549 ቶቲላ እንደገና ከሮም ጋር ተፋጠ።የታረቀውን ግንብ ለመውረር እና 3,000 ሰዎችን የያዘውን ትንሽ ጦር ለማሸነፍ ሞክሯል፣ ነገር ግን ተመታ።ከዚያም የባይዛንታይን አዛዥ ዲዮገንስ ቀደም ሲል ትላልቅ የምግብ መደብሮች አዘጋጅቶ በከተማዋ ቅጥር ውስጥ የስንዴ ማሳዎችን ዘርቶ የነበረ ቢሆንም ከተማዋን ለመዝጋት እና ተከላካዮቹን ለማጥፋት ተዘጋጀ።ይሁን እንጂ ቶቲላ የፖርታ ኦስቲንሲስን በር የከፈተለት የጦር ሠራዊቱ የተወሰነ ክፍል መውለድ ቻለ።የቶቲላ ሰዎች ከተማዋን ጠራርገው ገቡ፣ በቶቲላ ትእዛዝ የተረፉትን ሴቶቹ በስተቀር ሁሉንም ገደሉ፣ የተረፈውን ሀብት ዘርፈዋል።ቶቲላ ግንቦቹ እንደተወሰዱ መኳንንቱና የቀሩት ጦር ሰራዊቱ ይሸሻሉ ብሎ ሲጠብቅ በእርሳቸው ቁጥጥር ስር ወደሌሉ ወደ አጎራባች ከተሞች የሚወስዱትን ወጥመዶች በመንገዶቹም ከሮም ሲሸሹ ብዙዎች ተገድለዋል።ብዙዎቹ ወንድ ነዋሪዎች በከተማው ውስጥ ወይም ለመሸሽ ሲሞክሩ ተገድለዋል.ከዚያ በኋላ ከተማዋ እንደገና ተሰራች እና እንደገና ተገነባች።

በ6ኛው መቶ ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ ሁለት የፋርስ መነኮሳት (ወይም እንደ መነኮሳት የመሰሉት) በባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥት ጀስቲንያን ቀዳማዊ ድጋፍ የሐር ትል እንቁላሎችን ወስደው ወደ የባይዛንታይን ግዛት አስገብተዋል፣ ይህም አገር በቀል የባይዛንታይን የሐር ኢንዱስትሪ እንዲመሰረት አድርጓል። .ይህከቻይና የተገኘ የሐር ትል ባይዛንታይን በአውሮፓ የሐር ሞኖፖሊ እንዲኖር አስችሏል።

በ550-51 በድምሩ 20,000 ወይም ምናልባትም 25,000 ሰዎች ቀስ በቀስ በአድሪያቲክ በሚገኘው ሳሎና ውስጥ መደበኛ የባይዛንታይን ክፍሎች እና ብዙ የውጭ አጋሮች በተለይም ሎምባርዶች፣ ሄሩልስ እና ቡልጋሮች ያቀፈ ትልቅ የዘማች ኃይል ተሰብስቧል።የንጉሠ ነገሥቱ ሻምበርሊን (ኩቢኩላሪየስ) ናርሴስ በ551 አጋማሽ ላይ እንዲያዝ ተሾመ። የሚቀጥለው የፀደይ ወቅት ናርስስ ይህንን የባይዛንታይን ጦር በአድሪያቲክ የባሕር ዳርቻ እስከ አንኮና ድረስ በመምራት ከዚያም በፍላሚኒያ በኩል ወደ ሮም ለመዝመት በማለም ወደ ውስጥ ተመለሰ።በታጊና ጦርነት በናርሴስ ስር የነበሩት የባይዛንታይን ኢምፓየር ጦር በኢጣሊያ የሚገኘውን የኦስትሮጎቶች ኃይል ሰበረ እና ለጊዜያዊ የባይዛንታይንየጣሊያን ባሕረ ገብ መሬት እንደገና እንዲጠቃ መንገድ ጠርጓል።

የሞንስ ላክታሪየስ ጦርነት የተካሄደው በ 552 ወይም 553 በጎቲክ ጦርነት ወቅት በጀስቲንያን 1ኛ ወክሎ በጣሊያን ውስጥ በኦስትሮጎቶች ላይ በተካሄደው ጦርነት ወቅት ነው።የኦስትሮጎት ንጉስ ቶቲላ ከተገደለበት የታጊና ጦርነት በኋላ የባይዛንታይን ጄኔራል ናርሴስ ሮምን ያዘ እና ኩሜይን ከበበ።አዲሱ ኦስትሮጎቲክ ንጉስ ቴያ የኦስትሮጎቲክ ጦርን ቀሪዎችን ሰብስቦ ከበባውን ለማስታገስ ዘምቶ ነበር፣ ነገር ግን በጥቅምት 552 (ወይም በ 553 መጀመሪያ) ናርሴስ በ ‹Mons Lactarius› (በዘመናዊው ሞንቲ ላታሪ) ካምፓኒያ በቬሱቪየስ ተራራ እና በኑሴሪያ አልፋቴርና አቅራቢያ አድፍጠውታል። .ጦርነቱ ለሁለት ቀናት የፈጀ ሲሆን ቴያ በጦርነቱ ተገድሏል።በጣሊያን ውስጥ ያለው ኦስትሮጎቲክ ኃይል ተወግዷል፣ እና ብዙዎቹ የቀሩት ኦስትሮጎቶች ወደ ሰሜን ሄዱ እና (እንደገና) በደቡብ ኦስትሪያ ሰፈሩ።ከጦርነቱ በኋላጣሊያን እንደገና ተወረረ፣ በዚህ ጊዜ በፍራንካውያን፣ ነገር ግን እነሱም ተሸነፉ እና ባሕረ ገብ መሬት ለተወሰነ ጊዜ እንደገና ወደ ኢምፓየር ተቀላቀለ።

በኋለኛው የጎቲክ ጦርነት ወቅት፣ የጎቲክ ንጉሥ ቴያ በጃንደረባው ናርሴስ ሥር በነበሩት የሮማውያን ሠራዊት ላይ ፍራንካውያንን እንዲረዳቸው ጠራቸው።ንጉሥ ቴውዴባልድ ዕርዳታን ለመላክ ፈቃደኛ ባይሆንም ሁለቱ ተገዢዎቹ ማለትም የአለማኒ አለቆች ሉታሪስ እና ቡቲሊነስ ወደ ጣሊያን እንዲሻገሩ ፈቀደ።የታሪክ ምሁሩ አጋቲያስ እንደገለጸው ሁለቱ ወንድማማቾች 75,000 ፍራንካውያንን እና አለማኒን ሰበሰቡ እና በ 553 መጀመሪያ ላይ የአልፕስ ተራሮችን አቋርጠው የፓርማ ከተማን ወሰዱ።በሄሩሊ አዛዥ ፉልካሪስ የሚመራውን ጦር አሸነፉ፤ ብዙም ሳይቆይ ከሰሜንኢጣሊያ የመጡ ብዙ ጎቶች ጦራቸውን ተቀላቅለዋል።ይህ በእንዲህ እንዳለ ናርሴስ ወታደሮቹን ወደ መሃል ጣሊያን ወደ ጦር ሰፈሮች በመበተን እራሱ በሮም ከረመ።በ554 የጸደይ ወቅት ሁለቱ ወንድማማቾች ወደ ሳምኒየም እስኪደርሱ ድረስ ወደ ደቡብ ሲወርዱ እየዘረፉ ማዕከላዊ ጣሊያንን ወረሩ።እዚያም ጦራቸውን ተከፋፈሉ ቡቲሊነስ እና ትልቁ የሰራዊቱ ክፍል ወደ ደቡብ ወደ ካምፓኒያ እና ወደ መሲና ባህር ሲዘምቱ ሌውታሪስ ቀሪውን ወደ አፑሊያ እና ኦትራንቶ አመራ።ሉተሪስ ግን ብዙም ሳይቆይ ምርኮ ተጭኖ ወደ ቤቱ ተመለሰ።የሱ ቫንጋር ግን በአርሜናዊው ባይዛንታይን አርታባኔስ በፋኑም በከባድ ተሸንፎ አብዛኛው ምርኮውን ወደ ኋላ ቀርቷል።የተቀሩት ወደ ሰሜናዊ ኢጣሊያ ለመድረስ እና የአልፕስ ተራሮችን አቋርጠው ወደ ፍራንካውያን ግዛት ለመድረስ ችለዋል, ነገር ግን እራሱን ሉታሪስን ጨምሮ ብዙ ሰዎችን በወረርሽኝ ከማጣቱ በፊት.ቡቲሊኑስ በበኩሉ የበለጠ ሥልጣን ያለው እና ምናልባትም በጎጥዎች ግዛታቸውን ከራሱ ጋር እንደ ንጉሥ እንዲመልስ በማሳመን ለመቀጠል ወሰነ።ሠራዊቱ በተቅማጥ በሽታ ተይዟል, ስለዚህም ከቀድሞው ከ 30,000 ወደ ናርሴስ ሃይል ተቀንሷል.በበጋው ቡቲሊነስ ወደ ካምፓኒያ ተመለሰ እና በቮልተርነስ ዳርቻ ላይ ካምፕ አቆመ እና የተጋለጠውን ጎኖቹን በሸክላ ግምብ ሸፍኖ በበርካታ የአቅርቦት ፉርጎዎች ተጠናክሯል።በወንዙ ላይ ያለው ድልድይ በፍራንካውያን ጥብቅ በሆነ የእንጨት ግንብ ተመሸገ።በአሮጌው ጃንደረባ ጄኔራል ናርሴስ የሚመራው ባይዛንታይን በፍራንካውያን እና በአለማኒ ጥምር ጦር ላይ ድል ተቀዳጅቷል።

ቀዳማዊ ንጉሠ ነገሥት ዩስቲንያን በ 556 ታላቅ የሳምራዊ ዓመፅ ገጠመው። በዚህ ጊዜ አይሁዶችና ሳምራውያን በሐምሌ ወር መጀመሪያ ላይ በቂሳርያ ማመፃቸውን የጀመሩ ይመስላሉ።በከተማዋ ባሉ ክርስቲያኖች ላይ ወድቀው ብዙዎቹን ገደሉ፤ ከዚያም አብያተ ክርስቲያናትን አጥቅተው ዘረፉ።ገዥው እስጢፋኖስ እና ወታደራዊ አጃቢው በጣም ተጭነው ነበር፣ እና በመጨረሻም ገዥው ተገደለ፣ በራሱ ቤት እየተሸሸገ ነበር።የእስጢፋኖስ መበለት ቁስጥንጥንያ ከደረሰች በኋላ የምስራቅ ገዢው አማንቲየስ አመፁን እንዲያቆም ታዘዘ።ምንም እንኳን የአይሁድ ተሳትፎ ቢኖርም ፣ አመፁ ከቤን ሳባር አመጽ ያነሰ ድጋፍ የሰበሰበው ይመስላል።የክርስቶስ ልደት ቤተ ክርስቲያን ተቃጥላለች፣ ይህም አመፁ ወደ ደቡብ ወደ ቤተልሔም መስፋፋቱን ይጠቁማል።አመፁን ተከትሎ 100,000 ወይም 120,000 ታርደዋል ተብሏል።ሌሎች ደግሞ ተሰቃይተዋል ወይም ወደ ግዞት ተወስደዋል።ሆኖም ቅጣቱ በቂሳርያ አውራጃ ብቻ የተወሰነ ስለሚመስል ይህ ምናልባት ማጋነን ነው።

በጦርነቱ መገባደጃ ላይ የኦስትሮጎቶች አጋሮች በነበሩት የፍራንካውያን የወረራ ሙከራ በተሳካ ሁኔታ ቢከሽፉም ቀደም ሲል ከባይዛንታይን ግዛት ጋር በመተባበር በጀርመናዊው ሎምባርዶች ትልቅ ፍልሰት ተደረገ።እ.ኤ.አ. በ 568 የፀደይ ወቅት በንጉሥ አልቦይን የሚመራው ሎምባርዶች ከፓንኖኒያ ተንቀሳቅሰው ጣሊያንን ለመጠበቅ በናርስ የተወውን ትንሹን የባይዛንታይን ጦር በፍጥነት አሸንፈውታል።የሎምባርድ መምጣት ከሮማውያን ወረራ በኋላ (በ 3 ኛው እና 2 ኛው ክፍለ ዘመን ዓ.ዓ. መካከል)የጣሊያንን ባሕረ ገብ መሬት ለመጀመሪያ ጊዜ የፖለቲካ አንድነት አፈረሰ።ባሕረ ገብ መሬት አሁን በሎምባርዶች እና በባይዛንታይን በሚገዙ ግዛቶች መካከል ተቀደደ ፣ ከጊዜ በኋላ ድንበሮች ተለዋወጡ።አዲስ የመጡት ሎምባርዶች በጣሊያን ውስጥ በሁለት ዋና ዋና ቦታዎች ተከፍለዋል፡ ላንጎባርዲያ ማዮር፣ ሰሜናዊ ኢጣሊያ በሎምባርድ ግዛት ዋና ከተማ በቲሲኑም (በጣሊያን የሎምባርዲ ክልል ውስጥ የምትገኝ የዘመናዊቷ የፓቪያ ከተማ) ያቀፈው።እና ላንጎባርዲያ አናሳ፣ እሱም በደቡባዊ ጣሊያን ውስጥ የሚገኙትን የስፖሌቶ እና የቤኔቬቶ የሎምባርድ ዱኪዎችን ያካተተ።በባይዛንታይን ቁጥጥር ስር የቀሩት ግዛቶች በሰሜን ምስራቅ ኢጣሊያ ውስጥ "ሮማኒያ" (የዛሬው የኢጣሊያ ክልል ሮማኛ) ይባላሉ እና ምሽጉ በራቨና ኤክስካርቴስ ውስጥ ነበር።

ጀስቲን II በጣም የተስፋፋ ነገር ግን የተራዘመ ኢምፓየር ወረሰ፣ ከጁስቲኒያን I ጋር ሲወዳደር በጣም ያነሰ ሀብት ያለው። ይህ ቢሆንም፣ ለኢምፓየር ጎረቤቶች የሚከፈለውን ግብር በመተው ከአስፈሪው የአጎቱ ስም ጋር ለማዛመድ ጥረት አድርጓል።ይህ የተሳሳተ ስሌት እርምጃ ከሳሳኒድ ኢምፓየር ጋር ጦርነት እንደገና እንዲቀጣጠል አድርጓል፣ እና በሎምባርድ ወረራ ሮማውያንበጣሊያን ውስጥ ያላቸውን ግዛታቸው እንዲጨምር አድርጓል።

ጀስቲን በቀድሞው ጀስቲንያን የተተገበረውን ለአቫርስ ክፍያ ማድረጉን አቆመ።አቫርስ በ 568 በሲርሚየም ላይ ወዲያውኑ ጥቃት ሰነዘረ ፣ ግን ተቃወመ።አቫሮች ወታደሮቻቸውን ወደ ግዛታቸው መልሰው ቢያስወጡም 10,000 Kotrigur Huns የተባሉትን እንደ አቫሮች በቱርኪክ ካጋኔት ወደ ካርፓቲያውያን እንዲገቡ የተገደዱትን የባይዛንታይን የዳልማቲያን ግዛት እንዲወርሩ ልከው ነበር ተብሏል።ከዚያም የማጠናከሪያ ጊዜ ጀመሩ, በዚህ ጊዜ ባይዛንታይን በዓመት 80,000 የወርቅ ሶልዲ ይከፍሏቸው ነበር.እ.ኤ.አ. በ 574 በሲርሚየም ላይ ከተካሄደው ወረራ በስተቀር ፣ ጢባርዮስ II ክፍያውን ካቆመ በኋላ እስከ 579 ድረስ የባይዛንታይን ግዛት አላስፈራሩም ።አቫሮች በሲርሚየም ሌላ ከበባ አፀፋውን መለሱ።ከተማዋ በሐ.581 ወይም ምናልባት 582. ሲርሚየም ከተያዙ በኋላ አቫርስ በአመት 100,000 ሶልዲ ይጠይቃሉ።እምቢ ብለው ሰሜናዊውን እና ምስራቃዊ ባልካንን መዝረፍ ጀመሩ፣ ያበቃው አቫሮች በባይዛንታይን ከ597 እስከ 602 ከተገፉ በኋላ ነው።

የባይዛንታይን - የሳሳኒያ ጦርነት 572-591 በፋርስ የሳሳኒያ ግዛት እና በምስራቅ ሮማን ኢምፓየር መካከል የተደረገ ጦርነት ሲሆን በዘመናዊ የታሪክ ተመራማሪዎች የባይዛንታይን ኢምፓየር ተብሎ ይጠራል።በፋርስ ግዛት ስር በካውካሰስ አካባቢዎች በባይዛንታይን ፕሮ-ባይዛንታይን አመፅ የተቀሰቀሰ ነው፣ ምንም እንኳን ሌሎች ክስተቶች ለበሽታው መከሰት አስተዋፅዖ አድርገዋል።ጦርነቱ በአብዛኛው በደቡባዊ ካውካሰስ እና በሜሶጶጣሚያ የተገደበ ቢሆንም ወደ ምስራቃዊ አናቶሊያ፣ ሶሪያ እና ሰሜናዊ ኢራን የተስፋፋ ቢሆንም።በ6ኛው እና በ7ኛው መቶ ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ በነበሩት በእነዚህ በሁለቱ ኢምፓየር መካከል የተካሄደው ኃይለኛ ጦርነት አካል ነበር።በመካከላቸው ከተደረጉት በርካታ ጦርነቶች ውስጥ የመጨረሻው የመጨረሻው ጦርነት ሲሆን ውጊያው በአብዛኛው በድንበር ግዛቶች ብቻ የተገደበ እና የትኛውም ወገን ከዚህ የድንበር ክልል ባሻገር በጠላት ግዛት ላይ ዘላቂ ወረራ አላመጣም ።በ 7 ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ በጣም ሰፊ እና አስደናቂ የሆነ የመጨረሻ ግጭት ቀድሟል።

እ.ኤ.አ. በ 575 ጢባርዮስ የሎምባርድ ወረራ እንዲቆም ትእዛዝ በመስጠት በባዶአሪየስ ትእዛዝ ወደ ጣሊያን ማጠናከሪያዎችን ላከ።ሮምን ከሎምባርዶች አዳነ እና ኢምፓየርን ከፍራንካውያን ንጉስ ቻይልድበርት 2ኛ ጋር ተባበረ።ቻይልድበርት IIበጣሊያን ከሎምባርዶች ጋር በንጉሠ ነገሥት ሞሪስ ስም ብዙ ጊዜ ተዋግቶ ነበር፣ በውስን ስኬት።እንደ አለመታደል ሆኖ ባዱአሪየስ በ 576 ተሸነፈ እና ተገደለ ፣ ይህም በጣሊያን ውስጥ የበለጠ የንጉሠ ነገሥት ግዛት እንዲንሸራተት አስችሎታል።

ጢባርዮስ በ574 ዓ.ም ሥልጣን ላይ ሲወጣ ዳግማዊ ጀስቲን የአእምሮ ችግር ከመፈጠሩ በፊት ጢባርዮስን ቄሳር በማወጅ እንደ ልጁ አድርጎ ወሰደው።እ.ኤ.አ. በ 578 ፣ ጀስቲን II ፣ ከመሞቱ በፊት ፣ ኦገስት 14 ቀን 582 እስከ ዕለተ ሞቱ ድረስ የነገሠበትን ማዕረግ አውግስጦስ ሰጠው።

አቫሮች በ 579 ዓ.ም የወደቀውን ሲርሚየምን በመክበብ በባልካን አገሮች ያለውን የወታደር እጥረት ለመጠቀም ወሰኑ።በተመሳሳይ ጊዜ ስላቭስ ወደ ትራስ ፣ መቄዶንያ እና ግሪክ መሰደድ ጀመሩ ፣ ጢባርዮስ ማቆም አልቻለም ፣ ምክንያቱም ፋርሳውያን በምስራቅ ሰላም ለመስማማት ፈቃደኛ አልሆኑም ፣ ይህም የንጉሠ ነገሥቱ ዋና ጉዳይ ሆኖ ቆይቷል ።እ.ኤ.አ. በ 582 ፣ የፋርስ ጦርነት ፍጻሜ ሳይታይበት ፣ ጢባርዮስ ከአቫርስ ጋር ለመስማማት ተገደደ ፣ እናም ካሳ ለመክፈል እና አቫሮች የዘረፉትን ወሳኝ የሆነውን የሲርሚየም ከተማን ለማስረከብ ተስማምቷል።የስላቭስ ፍልሰት ቀጠለ፣ ወረራቸዉ እስከ ደቡብ አቴንስ ድረስ ደረሰ።የስላቭ ፍልሰት ወደ ባልካን አገሮች የተካሄደው ከ 6 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ እና ከ 7 ኛው ክፍለ ዘመን የመጀመሪያዎቹ አስርት ዓመታት ጀምሮ በመካከለኛው ዘመን መጀመሪያ ላይ ነው።የስላቭስ ፈጣን የስነ-ሕዝብ ስርጭት ተከትሎ የህዝብ ልውውጥ፣ ቅልቅል እና የቋንቋ ለውጥ ወደ ስላቪክ እና ወደ ተለወጠ።የስላቭ ፍልሰት በአብዛኛው በዚህ አካባቢ ላይ የስላቭ ቋንቋ ተናጋሪ የሚሆንበት አንድም ምክንያት አልነበረም።ሰፈራው የተቀናበረው በዩስቲኒያን ወረርሽኝ ወቅት በባልካን ህዝብ ከፍተኛ ውድቀት ነው።ሌላው ምክንያት ከ536 እስከ 660 ዓ.ም አካባቢ የነበረው የኋለኛው ጥንታዊው ትንሽ የበረዶ ዘመን እና በሳሳኒያ ግዛት እና በአቫር ካጋኔት መካከል በምስራቅ የሮማን ኢምፓየር ላይ የተካሄደው ተከታታይ ጦርነት ነው።የአቫር ካጋኔት የጀርባ አጥንት የስላቭ ጎሳዎችን ያካተተ ነበር.

የሞሪስ የባልካን ዘመቻዎች በሮማው ንጉሠ ነገሥት ሞሪስ (582-602 የነገሠው) የባልካን ግዛቶችን የሮማን ግዛት ከአቫርስ እና ከደቡብ ስላቭስ ለመከላከል ሙከራ ያደረጉ ተከታታይ ወታደራዊ ጉዞዎች ነበሩ።ሞሪስ ብቸኛው የምስራቅ የሮማ ንጉሠ ነገሥት ነበር፣ ከአናስታሲየስ 1ኛ በስተቀር፣ በኋለኛው አንቲኩቲስ ዘመን ቆራጥ የሆኑ የባልካን ፖሊሲዎችን ለመተግበር የተቻለውን ሁሉ ያደረገው በሰሜናዊው ድንበር ከአረመኔዎች ወረራ ጋር በተያያዘ በቂ ትኩረት በመስጠት ነው።በግዛቱ ሁለተኛ አጋማሽ የባልካን ዘመቻዎች የሞሪስ የውጭ ፖሊሲዎች ዋና ትኩረት ነበሩ በ 591 ከፋርስ ኢምፓየር ጋር የተደረሰው ምቹ የሰላም ስምምነት ልምድ ያላቸውን ወታደሮቹን ከፋርስ ግንባር ወደ አካባቢው እንዲቀይር አስችሎታል።የሮማውያን ጥረቶች እንደገና ማተኮር ብዙም ሳይቆይ ፍሬያማ ሆኗል፡ ከ 591 በፊት የነበሩት የሮማውያን ተደጋጋሚ ውድቀቶች ከዚያ በኋላ በተከታታይ ስኬቶች ተሳክተዋል።ምንም እንኳን የእሱ ዘመቻዎች የማስመሰያ መለኪያ ብቻ እንደነበሩ እና በባልካን አገሮች ላይ የሮማውያን አገዛዝ በ 602 ከተወገደ በኋላ ወዲያው ወድቋል ተብሎ ቢታመንም ሞሪስ በባልካን አገሮች ላይ የስላቭን የመሬት መውደቅን ለመከላከል በጥሩ ሁኔታ ላይ ነበር እናም የኋለኛውን ሥርዓት ጠብቆ ለማቆየት ተቃርቧል። ጥንታዊነት እዚያ።ስኬቱ የተቀለበሰው ከስልጣን ከወረደ ከአስር አመታት በኋላ ነው።ወደ ኋላ መለስ ብሎ፣ ዘመቻዎቹ በራይን እና በዳኑብ ላይ ባሉ ባርባሪያን ላይ በተደረጉት ተከታታይ የሮማውያን ዘመቻዎች የመጨረሻዎቹ ነበሩ፣ ይህም በባልካን አገሮች ላይ የስላቭን የመሬት ውድቀት ውጤታማ በሆነ መንገድ ለሁለት አስርት ዓመታት ዘግይቷል።ከስላቭስ ጋር በተያያዘ ዘመቻዎቹ የሮማውያን ዘመቻዎች ባልተደራጁ ጎሳዎች ላይ እና በአሁኑ ጊዜ ያልተመጣጠነ ጦርነት ተብሎ በሚጠራው ጦርነት የተለመደ ባህሪ ነበራቸው።

እ.ኤ.አ.አዳርማሀን ከሜዳው ለማምለጥ በጭንቅ ነበር ፣የእርሱ ተባባሪ አዛዥ ተምኮስራው ተገደለ።በዚያው ወር ንጉሠ ነገሥት ጢባርዮስ በህመም ታመመ ብዙም ሳይቆይ ገደለው.

የሞሪስ የግዛት ዘመን በማይቋረጥ ጦርነት ተጨነቀ።ንጉሠ ነገሥት ከሆነ በኋላ ከሳሳኒያ ፋርስ ጋር የነበረውን ጦርነት በድል አድራጊነት አመጣ።በደቡብ ካውካሰስ የሚገኘው የኢምፓየር ምሥራቃዊ ድንበር በሰፊው ተስፋፍቷል እና ለመጀመሪያ ጊዜ ወደ ሁለት መቶ ዓመታት በሚጠጋ ጊዜ ውስጥ ሮማውያን ለሰላም በየዓመቱ በሺዎች የሚቆጠሩ ፓውንድ ወርቅ ለፋርሳውያን የመክፈል ግዴታ አልነበረባቸውም።ከዚያ በኋላ ሞሪስ በባልካን አገሮች በአቫሮች ላይ ሰፊ ዘመቻ አድርጓል - በ 599 በዳኑብ በኩል ወደ ኋላ በመግፋት። ከሁለት መቶ ዓመታት በላይ በቆየው የመጀመሪያው የሮማ ንጉሠ ነገሥት በዳንዩብ ዙሪያ ዘመቻዎችን አድርጓል።በምዕራቡ ዓለም፣ በንጉሠ ነገሥቱ ወይም በንጉሠ ነገሥቱ ምክትል ሹማምንት የሚገዙ ሁለት ትልልቅ ከፊል-ራስ ገዝ አውራጃዎችን አቋቋመ።በጣሊያን ሞሪስ በ 584 የጣሊያን Exarchate አቋቋመ።እ.ኤ.አ. በ 591 የአፍሪካ Exarchate ሲፈጠር በሜዲትራኒያን ምዕራባዊ ክፍል የሚገኘውን የቁስጥንጥንያ ኃይል የበለጠ አጠናከረ ።ሞሪስ በጦር ሜዳዎች እና በውጭ ፖሊሲዎች ያስመዘገበው ስኬት በግዛቱ እየጨመረ በመጣው የፋይናንስ ችግር ሚዛን ጠብቋል።ሞሪስ በብዙ ተወዳጅነት የጎደላቸው እርምጃዎች ምላሽ ሰጥቷል ይህም ሠራዊቱን እና አጠቃላይ ህዝቡን ያገለለ።በ602 ፎካስ የተባለ አንድ ባለሥልጣን ዙፋኑን ነጥቆ ሞሪስንና ስድስት ልጆቹን አስገደለ።ይህ ክስተት ከሳሳኒድ ፋርስ ጋር ለሃያ ስድስት አመታት ጦርነትን በመቀስቀስ ለኢምፓየር ጥፋት የሚያጋልጥ ሲሆን ይህም ከሙስሊሞች ወረራ በፊት ሁለቱን ግዛቶች ውድመት ያደርጋቸዋል።

በጣሊያን ባሕረ ገብ መሬት ውስጥ ሎምባርዶች በኋለኛው ላንድ ያለውን ጥቅም ስለያዙ በዋነኛነት የባህር ዳርቻ ከተሞች በነበሩት የዱቺዎች ቡድን (ሮም ፣ ቬኔሺያ ፣ ካላብሪያ ፣ ኔፕልስ ፣ ፔሩጂያ ፣ ፔንታፖሊስ ፣ ሉካኒያ ፣ ወዘተ) ተደራጅተው ነበር ።የእነዚህ የንጉሠ ነገሥት ንብረቶች ሲቪል እና ወታደራዊ ኃላፊ ፣ እራሱ ኤክስሬክ ፣ በቁስጥንጥንያ የንጉሠ ነገሥት ራቪና ተወካይ ነበር።በዙሪያው ያለው ክልል በሰሜን በኩል ከቬኒስ ጋር እንደ ድንበር ሆኖ ያገለገለው ከፖ ወንዝ ፣ በደቡብ ሪሚኒ ወደሚገኘው ፔንታፖሊስ ፣ በአድሪያቲክ የባህር ዳርቻ ባለው ማርሽ ውስጥ የሚገኙትን “አምስት ከተሞች” ድንበር ሆኖ ያገለገለው እና ወደ ከተሞች እንኳን አልደረሰም ። በባህር ዳርቻ ላይ እንደ ፎርሊ.

የሶላቾን ጦርነት በ586 ዓ.ም በሰሜናዊ ሜሶጶጣሚያ በምስራቅ ሮማን (ባይዛንታይን) በፊልጶስ መሪነት እና በሳሳኒድ ፋርሳውያን በካርዳሪጋን መካከል ተካሄደ።ተሳትፎው የ572–591 የረዥም እና የማያዋጣው የባይዛንታይን–ሳሳኒድ ጦርነት አካል ነበር።የሶላቾን ጦርነት በሜሶጶጣሚያ የባይዛንታይን ቦታን በሚያሻሽል የባይዛንታይን ድል ተጠናቀቀ ፣ ግን በመጨረሻ ወሳኝ አልነበረም ።ጦርነቱ እ.ኤ.አ. እስከ 591 ድረስ ዘልቋል፣ እሱም በሞሪስ እና በፋርስ ሻህ ክሆስራው II (ረ. 590-628) መካከል በተደረገ ድርድር አብቅቷል።

የማርቲሮፖሊስ ጦርነት በ 588 በጋ ማርቲሮፖሊስ አቅራቢያ በምስራቅ ሮማን (ባይዛንታይን) እና በሳሳኒድ የፋርስ ጦር መካከል የተካሄደ ሲሆን የባይዛንታይን ድልን አስገኝቷል።የምስራቅ የባይዛንታይን ጦር በሚያዝያ 588 በተቀሰቀሰ ጥቃት ተዳክሞ ነበር ፣ይህም ተወዳጅ ባልሆኑ የወጪ ቅነሳ እርምጃዎች እና በአዲሱ አዛዥ ፕሪስከስ ላይ ተመርቷል።ፕሪስከስ ጥቃት ደርሶበት ከጦር ሠራዊቱ ካምፕ ሸሽቷል፣ እናም ገዳዮቹ የፎንቄ ሊባነንሲስ ጀርመነስን ጊዜያዊ መሪ አድርገው መረጡ።ከዚያም ንጉሠ ነገሥት ሞሪስ የቀድሞ አዛዡን ፊሊጶስ ወደ ቦታው መለሰው፤ እርሱ ግን ደርሶ ከመቆጣጠሩ በፊት ፋርሳውያን በዚህ ችግር ተጠቅመው የባይዛንታይን ግዛት ወረሩና ቆስጠንጢኖስን አጠቁ።ጀርመኒየስ የሺህ ሰዎችን ሃይል አደራጅቶ ከበባውን አስቀረ።የታሪክ ምሁሩ ቴዎፊላክት ሲሞካታ እንደዘገበው፣ “[ጀርመንስ] በጭንቅ የሮማውያንን ጦር በንግግሮች አነሳስቷል” እና 4,000 ሰዎችን አሰባስቦ ወደ ፋርስ ግዛት ወረራ ጀመረ።ከዚያም ጀርመኑስ ሠራዊቱን ወደ ሰሜን ወደ ማርቲሮፖሊስ እየመራ፣ ከዚያም ድንበር አቋርጦ ወደ አርዛኔኔ ሌላ ወረራ ጀመረ።ጥቃቱ በፋርስ ጄኔራል ማሩዛስ ታግዶ ነበር (እናም ምናልባት በቫን ሀይቅ አቅራቢያ በሚገኘው ጻልካጁር በተደረገው ጦርነት በአርሜኒያ የፋርስ ማርዝባን በአፍራሃት ከተሸነፈው) እና ወደ ኋላ ተመለሰ።በማሩዛስ ስር የነበሩት ፋርሳውያን ከኋላው ተከትለው በማርቲሮፖሊስ አቅራቢያ ጦርነት ተካሄዶ ትልቅ የባይዛንታይን ድል አስገኝቷል፡ በሲሞካታ ዘገባ መሰረት ማሩዛስ ተገድሏል፣ በርካታ የፋርስ መሪዎች ከ 3,000 እስረኞች ጋር ተማርከዋል እና አንድ ሺህ ሰዎች ብቻ ነበሩ። በኒሲቢስ ለመጠለል ተረፈ.

በ 589-591 የሳሳኒያ የእርስ በርስ ጦርነት በ 589 ውስጥ የተቀሰቀሰ ግጭት ነበር, ምክንያቱም በሆርሚዝድ አራተኛ አገዛዝ ላይ ባላባቶች መካከል በነበረው ከፍተኛ ቅሬታ ምክንያት.የእርስ በርስ ጦርነቱ እስከ 591 ድረስ የዘለቀ ሲሆን የሚህራኒድ ቀማኛ ባህራም ቾቢን ከስልጣን ተወግዶ የሳሳኒያን ቤተሰብ የኢራን ገዥ ሆኖ በመመለሱ አብቅቷል።የእርስ በርስ ጦርነት ምክንያት የሆነው ንጉስ ሆርሚዝድ አራተኛ ባላባቶች እና ቀሳውስት ላይ ባሳዩት ከባድ አያያዝ እና እምነት በማጣታቸው ነው።ይህ በመጨረሻ ባህራም ቾቢን ትልቅ አመፅ እንዲጀምር አድርጎታል፣ ሁለቱ የኢስፓህቡድሃን ወንድሞች ቪስታህም እና ቪንዱዪህ በእሱ ላይ የቤተ መንግስት መፈንቅለ መንግስት አድርገዋል፣ በዚህም ምክንያት የሆርሚዝድ አራተኛ መታወር እና በመጨረሻም ሞት።ልጁ ኮስሮው 2ኛ፣ ከዚያ በኋላ ንጉስ ሆኖ ዘውድ ተቀዳዷል።ሆኖም ይህ የኢራንን የፓርቲያን አገዛዝ ለመመለስ የፈለገውን የባህራም ቾቢን አስተሳሰብ አልለወጠውም።ክሆስሮው 2ኛ በመጨረሻ ወደ ባይዛንታይን ግዛት ለመሸሽ ተገደደ፣ ከባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥት ሞሪስ ጋር በባሕራም ቾቢን ላይ ስምምነት ፈጠረ።በ 591, Khosrow II እና የባይዛንታይን አጋሮቹ በሜሶጶጣሚያ የሚገኘውን የባህራም ቾቢንን ግዛቶች ወረሩ ፣ እዚያም እሱን ማሸነፍ ችለዋል ፣ ክሆስሮው 2ኛ ዙፋኑን እንደገና አገኘ ።ባህራም ቾቢን ከዚያ በኋላ በ Transoxiana ውስጥ ወደሚገኘው የቱርኮች ግዛት ሸሽቶ ነበር፣ ነገር ግን ብዙም ሳይቆይ በKhosrow II አነሳሽነት አልተገደለም ወይም አልተገደለም።

የአፍሪካ Exarchate የባይዛንታይን ግዛት በካርቴጅ ፣ ቱኒዚያ ያማከለ ፣ በምእራብ ሜዲትራኒያን ባህር ላይ ያለውን ንብረት ያቀፈ ክፍል ነበር።በ exarch (viceroy) የሚተዳደረው በ580ዎቹ መጨረሻ በንጉሠ ነገሥት ሞሪስ የተቋቋመ ሲሆን በ 7 ኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ ሙስሊሞች የማግሬብን ድል እስከ ያዙበት ጊዜ ድረስ ተረፈ።ግዛቶቹን በብቃት ለማስተዳደር በንጉሠ ነገሥት ጀስቲንያን 1 የምዕራብ ድጋሚ ወረራዎችን ተከትሎ ከተቋቋመው ከሬቨና ኤክስካርቴት ጋር አብሮ ነበር።

ከላይ እንደተጠቀሰው ከፋርስ ጋር የተደረገው የሰላም ስምምነት እና ከዚያ በኋላ ሮማውያን በባልካን አገሮች ላይ እንደገና ትኩረት ካደረጉ በኋላ ሞሪስ የቀድሞ ወታደሮችን ወደ ባልካን አገሮች በማሰማራቱ ባይዛንታይን ከአጸፋዊ እስትራቴጂ ወደ ቅድመ-መግዛት እንዲሸጋገር አስችሏቸዋል።ጄኔራሉ ፕሪስከስ በ593 የጸደይ ወራት የዳኑብንን ወንዝ እንዳያቋርጡ ስላቮች የማስቆም ኃላፊነት ተሰጥቶት ነበር። ዳኑቤን ተሻግሮ እስከ መኸር ድረስ ከስላቭስ ጋር በአሁን ጊዜ ዋላቺያ በሚባለው ቦታ ከመውጋቱ በፊት በርካታ ወራሪዎችን ድል አድርጓል።ሞሪስ በዳኑቤ ሰሜናዊ ባንክ እንዲሰፍር አዘዘው፣ ሆኖም ፕሪስከስ በምትኩ ወደ ኦዴሶስ ጡረታ ወጣ።የፕሪስከስ ማፈግፈግ በ593/594 መገባደጃ ላይ በሞኤዥያ እና በመቄዶኒያ አዲስ የስላቭ ወረራ እንዲኖር አስችሎታል፣ የአኲስ፣ ስኩፒ እና ዛልዳፓ ከተሞች ወድመዋል።እ.ኤ.አ. በ 594 ሞሪስ ጵርስቆስን በገዛ ወንድሙ ፒተር ተክቷል።በልምድ ማነስ ምክንያት ፒተር የመጀመሪያ ውድቀቶችን አጋጥሞታል፣ ነገር ግን በመጨረሻ የስላቭ እና የአቫር ወረራዎችን መመከት ችሏል።በማርሲያኖፖሊስ ቤዝ አቋቋመ እና በኖቫ እና በጥቁር ባህር መካከል ያለውን የዳኑብን ጥበቃ ጠበቀ።እ.ኤ.አ. በነሐሴ 594 መገባደጃ ላይ በሴኩሪስካ አቅራቢያ የሚገኘውን ዳኑቤን አቋርጦ ወደ ሄሊባሺያ ወንዝ በመታገል ስላቭስ እና አቫርስ አዳዲስ የዘረፋ ዘመቻዎችን እንዳያዘጋጁ ከለከለ።የሌላ ጦር አዛዥ ተሰጥቶት የነበረው ፕሪስከስ በ595 ከባይዛንታይን ዳኑቤ መርከቦች ጋር በመሆን አቫርስ ሲንጊዱንም እንዳይከበብ ከልክሏል።ከዚህ በኋላ አቫርስ ትኩረታቸውን ወደ ዳልማቲያ አዙረው ብዙ ምሽጎችን ዘረፉ እና ከፕሪስከስ ጋር በቀጥታ ከመገናኘት ተቆጠቡ።ዳልማቲያ ሩቅ እና ድሃ ግዛት ስለነበረች ፕሪስከስ በተለይ ስለ አቫር ወረራ አላሳሰበውም ነበር።የእነርሱን ወረራ ለመፈተሽ ጥቂት ኃይል ብቻ ልኮ የሠራዊቱን ዋና አካል በዳኑቤ አቅራቢያ አስቀምጦ ነበር።ትንሹ ሃይል የአቫር ግስጋሴን ማደናቀፍ ችሏል፣ እና ከተጠበቀው በላይ በአቫርስ የተወሰደውን የዝርፊያ ክፍል እንኳን አስመልሷል።

የብላራቶን ጦርነት የተካሄደው በ591 በጋንዛክ አቅራቢያ በተቀናጀ የባይዛንታይን-ፋርስ ኃይል እና በተቀማጭ ባህራም ቾቢን በሚመራው የፋርስ ጦር መካከል ነው።ጥምር ጦር የሚመራው በጆን ማይስታኮን፣ ናርስስ እና በፋርስ ንጉስ ሖስራው 2ኛ ነው።የባይዛንታይን- የፋርስ ጦር ባህራም ቾቢንን ከስልጣን በማባረር እና ክሆስራውን የሳሳኒድ ኢምፓየር ገዥ አድርጎ በማሸነፍ አሸናፊ ሆነ።Khosrau በፍጥነት በፋርስ ዙፋን ላይ ተመለሰ፣ እና በተስማሙት መሰረት ዳራ እና ማርቲሮፖሊስ ተመለሱ።የብላራቶን ጦርነት የሮማን ፋርስን ግንኙነት በእጅጉ ለውጦ የቀድሞውን የበላይነቱን እንዲይዝ አድርጎታል።በካውካሰስ ውስጥ ያለው ውጤታማ የሮማውያን ቁጥጥር መጠን በታሪክ ከፍተኛ ደረጃ ላይ ደርሷል።ድሉ ወሳኝ ነበር;ሞሪስ በመጨረሻ ክሆስራውን እንደገና በማግኘት ጦርነቱን በተሳካ ሁኔታ አመጣ።

ከዚያም ከባይዛንታይን ጋር ሰላም በይፋ ተፈጠረ።ሞሪስ ለእርዳታው ብዙ የሳሳኒያን አርሜኒያ እና ምዕራባዊ ጆርጂያ ተቀበለ እና ቀደም ሲል ለሳሳኒያውያን ይከፈል የነበረውን ግብር መሻርን ተቀበለ።ይህ በሁለቱ ኢምፓየር መካከል ሰላማዊ ጊዜ የጀመረ ሲሆን እስከ 602 ድረስ የቆየ ሲሆን ኮሶሮው ሞሪስ በተቀማጭ ፎካስ ከተገደለ በኋላ በባይዛንታይን ላይ ጦርነት ለማወጅ ወሰነ።

በፍራንካውያን ዘረፋ የተደፈሩት አቫሮች በ597 የመከር ወራት በዳኑብ ላይ ወረራቸውን ቀጥለው ባይዛንታይን በድንገት ያዙ።አቫሮች የፕሪስከስን ጦር በቶሚስ ካምፑ ውስጥ እያለ ያዙት እና ከበቡት።ነገር ግን፣ ገና ከቶሚስ 30 ኪሎ ሜትር (19 ማይል) ብቻ ርቆ በሚገኘው በዳኑብ ተራራ እስከ ዚኪዲባ ድረስ እየዘመተ የነበረው በኮሜንቲዮለስ የሚመራው የባይዛንታይን ጦር ሲቃረብ፣ መጋቢት 30 ቀን 598 ከበባውን አንስተዋል።ባልታወቀ ምክንያት፣ ፕሪስከስ አቫርስን ሲከታተል ከኮሜንቲዮለስ ጋር አልተቀላቀለም።ኮሜንቲዮሉስ በኢያትሩስ ሰፈረ፣ ነገር ግን በአቫሮች ተሸነፈ፣ እና ወታደሮቹ በሃሙስ መንገድ ላይ መዋጋት ነበረባቸው።አቫሮች ይህንን ድል ተጠቅመው በቁስጥንጥንያ አቅራቢያ ወደምትገኘው ድሪዚፔራ አልፈዋል።በድሪዚፔራ የአቫር ሀይሎች በመቅሰፍት ተመቱ፣ ይህም ብዙ ሰራዊታቸውን እና ሰባት የባያን ልጆች አቫር ካጋን ሞቱ።

የቪሚናሲየም ጦርነቶች በምስራቅ ሮማን (የባይዛንታይን) ኢምፓየር ከአቫርስ ጋር የተዋጉ ተከታታይ ሶስት ጦርነቶች ነበሩ።እነሱ ወሳኝ የሮማውያን ስኬቶች ነበሩ, እሱም የፓኖኒያ ወረራ ተከትሎ ነበር.እ.ኤ.አ. በ 599 የበጋ ወቅት የምስራቅ ሮማው ንጉሠ ነገሥት ሞሪስ ጄኔራሎቹን ፕሪስከስ እና ኮሜንቲዮሎስን ወደ ዳኑብ ግንባር ከአቫርስ ጋር ላካቸው።ጄኔራሎቹም ሰራዊታቸውን በሲንጊዱኑም ተቀላቅለው በወንዙ ወደ ቪሚናሲየም አብረው ሄዱ።አቫር ካጋን ባያን 1 ይህ በእንዲህ እንዳለ - ሮማውያን ሰላምን ለመደፍረስ እንደወሰኑ ሲያውቅ - በቪሚናሲየም የዳኑቤን ወንዝ ተሻግሮ ሞኤሲያ ፕሪማንን ወረረ ፣ እሱ ግን ወንዙን እንዲጠብቁ እና ወንዙን እንዲከላከሉ ለአራት ልጆቹ ትልቅ ኃይል ሰጠ። ሮማውያን ወደ ግራ ባንክ ከመሻገር.የአቫር ጦር ቢኖርም የባይዛንታይን ጦር በረንዳ ላይ ተሻግሮ በግራ በኩል ካምፕ ሰፈረ ፣ ሁለቱ አዛዦች በወንዙ ውስጥ ባለ ደሴት ላይ በቆመችው ቪሚናሲየም ከተማ ውስጥ ቆዩ ።እዚህ ኮሜንቲዮለስ እንደታመመ ወይም ተጨማሪ እርምጃ ለመውሰድ እንዳይችል ራሱን አጉድሏል ይባላል;ስለዚህም ጵርስቆስ የሁለቱንም ጦር አዛዥ ያዘ።ጦርነት ተካሂዶ የምስራቅ ሮማውያን ሶስት መቶ ሰዎችን ብቻ የፈጀ ሲሆን አቫሮች ግን አራት ሺዎችን አጥተዋል።ይህ መተጫጨት በቀጣዮቹ አስር ቀናት ውስጥ ሌሎች ሁለት ታላላቅ ጦርነቶች ተካሂደዋል፣በዚህም የጵርስቆስ ስልት እና የሮማውያን ጦር ስልቶች በግሩም ሁኔታ የተሳካ ነበር።በመቀጠልም ፕሪስከስ የሸሸውን ካጋን አሳድዶ በፓንኖኒያ የሚገኘውን አቫር የትውልድ አገር ወረረ፣ በቲሳ ወንዝ ዳርቻ ላይ ሌላ ተከታታይ ጦርነቶችን በማሸነፍ ለሮማውያን ጦርነቱን ወስኖ ለተወሰነ ጊዜ በዳንዩብ ላይ የአቫር እና የስላቭ ወረራዎችን አበቃ። .

እ.ኤ.አ. በ 602 ሞሪስ የገንዘብ እጦት እንደ ሁልጊዜ መመሪያ ፖሊሲ ፣ ሠራዊቱ ከዳንዩብ ባሻገር ለክረምት እንዲቆይ ወስኗል።የደከሙት ወታደሮች በንጉሠ ነገሥቱ ላይ ተቃወሙ።ምናልባት ሁኔታውን በተሳሳተ መንገድ በመገመት ሞሪስ ወታደሮቹን ወደ ክረምት አከባቢ ከመመለስ ይልቅ አዲስ ጥቃት እንዲጀምሩ ደጋግሞ አዘዛቸው።ወታደሮቹ ሞሪስ ወታደራዊ ሁኔታውን እንዳልተረዳ እና ፎካስን መሪያቸው ብሎ እንደሰየመ ተሰምቷል።ሞሪስ ከስልጣን እንዲወርዱ እና ልጁ ቴዎዶስዮስን ወይም ጄኔራል ጀርመናውያንን እንዲተካ ጠየቁ።ሁለቱም ሰዎች በሀገር ክህደት ተከሰው ነበር።በቁስጥንጥንያ ብጥብጥ በተነሳ ጊዜ ንጉሠ ነገሥቱ ቤተሰቡን ይዞ በጦር መርከብ ተጭኖ ወደ ኒቆሜዲያ ከተማውን ለቆ ሲወጣ ቴዎዶስዮስ ግን ወደ ምሥራቅ ወደ ፋርስ አቀና (የታሪክ ተመራማሪዎች በአባቱ እንደተላከ ወይም እንደሸሸ እርግጠኛ አይደሉም) እዚያ)።ፎካስ በኅዳር ወር ወደ ቁስጥንጥንያ ገባ እና የንጉሠ ነገሥት ዘውድ ሆነ።ወታደሮቹ ሞሪስን እና ቤተሰቡን ያዙ እና በኬልቄዶን ወደ ዩትሮፒየስ ወደብ አመጣቸው።ሞሪስ ህዳር 27 ቀን 602 በዩትሮፒየስ ወደብ ላይ ተገደለ። ከስልጣን የወረደው ንጉሠ ነገሥት አንገቱን ከመቀሉ በፊት አምስት ታናናሽ ልጆቹ ሲገደሉ ለማየት ተገደደ።