Joseon-dynastie

Tegen het einde van de 14e eeuw wankelde de bijna 500 jaar oude Goryeo, opgericht in 918, en de fundamenten stortten in door jarenlange oorlog die was overgevloeid uit de uiteenvallende Yuan-dynastie.Na de opkomst van de Ming-dynastie splitste het koninklijk hof in Goryeo zich op in twee tegenstrijdige facties, de ene steunde de Ming en de andere stond achter de Yuan.In 1388 kwam een ​​Ming-boodschapper naar Goryeo om te eisen dat de gebieden van de voormalige Ssangseong-prefecturen zouden worden overgedragen aan Ming China.Het stuk land werd ingenomen door Mongoolse troepen tijdens de invasie van Korea , maar werd in 1356 teruggevorderd door Goryeo toen de Yuan-dynastie verzwakte.De daad veroorzaakte opschudding onder de Goryeo-rechtbank en generaal Choe Yeong greep de kans om te pleiten voor een invasie van het door Ming gecontroleerde schiereiland Liaodong.Generaal Yi Seong-gye werd gekozen om de aanval te leiden;hij kwam in opstand, veegde terug naar de hoofdstad Gaegyeong (het huidige Kaesong) en startte een staatsgreep, waarbij hij koning U ten val bracht ten gunste van zijn zoon, Chang van Goryeo (1388).Hij vermoordde later koning U en zijn zoon na een mislukte restauratie en plaatste met geweld een koninklijke genaamd Wang Yo op de troon (hij werd koning Gongyang van Goryeo).In 1392 elimineerde Yi Jeong Mong-ju, de zeer gerespecteerde leider van een groep die loyaal was aan de Goryeo-dynastie, en onttroonde koning Gongyang, hem verbannen naar Wonju, en hij besteeg zelf de troon.Het Goryeo-koninkrijk was na 474 jaar heerschappij ten einde gekomen.In het begin van zijn regering was Yi Seong-gye, nu heerser van Korea, van plan om de naam Goryeo te blijven gebruiken voor het land waarover hij regeerde en eenvoudigweg de koninklijke afstammingslijn te veranderen in de zijne, waardoor de façade van het voortzetten van de 500 jaar oude Goryeo-traditie.Na talloze dreigementen met muiterij van de drastisch verzwakte maar nog steeds invloedrijke Gwonmun-edelen, die trouw bleven zweren aan de overblijfselen van de Goryeo en aan de nu gedegradeerde Wang-clan, was de consensus in de hervormde rechtbank dat er een nieuwe dynastieke titel nodig was om de verandering betekenen.Bij het benoemen van het nieuwe koninkrijk overwoog Taejo twee mogelijkheden: "Hwaryeong" (zijn geboorteplaats) en "Joseon".Na veel intern beraad en goedkeuring door de keizer van de naburige Ming-dynastie, verklaarde Taejo de naam van het koninkrijk Joseon, een eerbetoon aan de oude Koreaanse staat Gojoseon.

Taejo was de stichter en eerste heerser van de Joseon-dynastie inKorea en regeerde van 1392 tot 1398. Geboren als Yi Seong-gye, kwam hij aan de macht door de Goryeo-dynastie omver te werpen.Zijn regering markeerde het einde van Goryeo's 475-jarige heerschappij en het begin van Joseon, dat hij officieel oprichtte in 1393.Taejo's regering werd gekenmerkt door pogingen om de continuïteit met het verleden te behouden.Hij behield veel instellingen en functionarissen uit het Goryeo-tijdperk en gaf prioriteit aan het verbeteren van de buitenlandse betrekkingen.Hij herstelde met succes de diplomatieke banden metJapan en verbeterde de betrekkingen met Ming China , weigerde te reageren op invallen van Chinese bandieten en stuurde gezanten om de Ming-rechtbank op de hoogte te stellen van de dynastieke verandering.Er werden ook gezanten naar Japan gestuurd, waardoor vriendschappelijke banden opnieuw ontstonden, en hij ontving gezanten van het Ryūkyū-koninkrijk en Siam.In 1394 vestigde Taejo de nieuwe hoofdstad in Hanseong, het huidige Seoul.Zijn regering werd echter ontsierd door familiale conflicten over de troonopvolging.Ondanks dat Yi Bang-won, de vijfde zoon van Taejo, een aanzienlijke bijdrage leverde aan de opkomst van zijn vader aan de macht, werd hij over het hoofd gezien als erfgenaam omdat Taejo's adviseurs de voorkeur gaven aan andere zonen.Dit leidde in 1398 tot de 'Eerste Strife of Princes', waarbij Yi Bang-won in opstand kwam en sleutelfiguren die hem tegenstonden doodde, waaronder Jeong Do-jeon en de zonen van koningin Sindeok.Geschokt door het geweld onder zijn zonen en treurend om het verlies van zijn tweede vrouw, koningin Sindeok, trad Taejo af ten gunste van zijn tweede zoon, Yi Bang-gwa, die koning Jeongjong werd.Taejo trok zich terug in Hamhung Royal Villa en nam afstand van Yi Bang-won (later koning Taejong).In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, executeerde Taejo geen afgezanten van Yi Bang-won;ze stierven toevallig tijdens opstanden.In 1400 benoemde koning Jeongjong Yi Bang-won tot erfgenaam en trad af, wat leidde tot de hemelvaart van Yi Bang-won als koning Taejong.Taejo's regering was, hoewel kort, cruciaal bij het vestigen van de Joseon-dynastie en het leggen van de basis voor daaropvolgende transformaties in de Koreaanse geschiedenis.

Bij het benoemen van de nieuwe dynastie overwoog Taejo twee mogelijkheden: "Hwaryeong" en "Joseon".Na veel intern beraad en goedkeuring door de keizer van de naburige Ming-dynastie , verklaarde Taejo de naam van het koninkrijk Joseon, een eerbetoon aan de oude Koreaanse staat Gojoseon.Hij verplaatste ook de hoofdstad naar Hanyang vanuit Kaesong.

Jeongjong, de tweede heerser van de Joseon-dynastie, werd in 1357 geboren als de tweede zoon van Yi Seong-gye (later koning Taejo) en zijn eerste vrouw, Lady Han.Jeongjong, een bekwame militaire officier, nam samen met zijn vader deel aan veldslagen tijdens het verval van de Goryeo-dynastie .Toen zijn vader in 1392 de troon besteeg, werd Jeongjong tot prins benoemd.Koning Taejo had twee vrouwen, waarbij Jeongjong een van de zes zonen uit zijn eerste huwelijk was.Taejo's vriendjespolitiek jegens zijn jongste zoon van zijn tweede vrouw, Lady Gang, en de steun van deze zoon door staatsraadslid Jeong Do-jeon, veroorzaakte wrok onder Taejo's andere zonen.De familiale spanningen culmineerden in 1398 toen Taejo's vijfde zoon, Yi Bang-won (later koning Taejong), een staatsgreep leidde die resulteerde in de dood van zijn twee jongere halfbroers en Jeong Do-jeon.Na de staatsgreep steunde Yi Bang-won aanvankelijk zijn oudere broer Yi Bang-gwa (Jeongjong) voor de troon.Taejo, radeloos door het bloedvergieten, trad af, wat leidde tot Jeongjong's hemelvaart als de tweede heerser van Joseon.Tijdens het bewind van Jeongjong verplaatste hij de regering terug naar Gaegyeong, de oude hoofdstad van Goryeo.In 1400 ontstond er opnieuw een conflict tussen Yi Bang-won en Jeongjong's oudere broer, Yi Bang-gan.Nadat de troepen van Yi Bang-won Yi Bang-gan hadden verslagen, die vervolgens werd verbannen, benoemde Jeongjong, die zijn beperkte macht en de invloed van Yi Bang-won erkende, Yi Bang-won tot kroonprins en trad af.Ondanks dat zijn regering werd gekenmerkt door familieconflicten en bloedvergieten, was Jeongjong een bekwaam bestuurder.

Koning Taejong, de derde heerser van de Joseon-dynastie, regeerde van 1400 tot 1418 en was een cruciale figuur inde Koreaanse geschiedenis .Hij was de vijfde zoon van koning Taejo, de stichter van de dynastie, en de vader van Sejong de Grote.Taejong voerde belangrijke militaire, administratieve en juridische hervormingen door.Een van zijn eerste acties als koning was het afschaffen van particuliere legers die in handen waren van aristocraten, en het consolideren van de militaire macht onder de centrale regering.Deze stap remde het potentieel voor grootschalige opstanden van de hogere klasse af en versterkte het nationale leger.Hij herzag ook de wetten op de grondbelasting, wat leidde tot meer nationale rijkdom door voorheen verborgen land bloot te leggen.Taejong vestigde een sterke centrale regering en verving de Dopyeong-vergadering door de Staatsraad.Hij verordende dat alle besluiten van de Staatsraad de goedkeuring van de koning vereisten, waardoor het koninklijk gezag werd gecentraliseerd.Taejong richtte het Sinmun Office op om grieven tegen ambtenaren of aristocraten aan te pakken en plaatste een grote trommel buiten het paleis zodat gewone mensen audiëntie konden vragen voor belangrijke zaken.Taejong promootte het confucianisme boven het boeddhisme, wat leidde tot de afname van diens invloed en de sluiting van veel tempels.Zijn buitenlands beleid was agressief en viel Jurchens in het noorden enJapanse piraten in het zuiden aan.Taejong startte de Ōei-invasie van het eiland Tsushima in 1419. Hij introduceerde het hopae-systeem, een vroege vorm van identificatie, om de bevolkingsbewegingen onder controle te houden.Taejong geavanceerde printtechnologie met beweegbare metalen letters, waarbij opdracht werd gegeven tot de creatie van 100.000 stuks metalen letters en twee complete lettertypen, daterend van vóór Gutenberg.Hij moedigde publicaties, handel en onderwijs aan en verleende onafhankelijkheid aan de Uigeumbu, een gerechtelijk orgaan.In 1418 trad Taejong af ten gunste van zijn zoon Yi Do (Sejong de Grote), maar hij bleef invloed uitoefenen op staatszaken.Hij executeerde of verbannen aanhangers die hem hielpen de troon te bestijgen en beperkte de invloed van schoonfamilie en machtige clans, waaronder het executeren van de broers van zijn vrouw, koningin Wongyeong.Taejong stierf in 1422 in het Sugang-paleis en werd begraven bij koningin Wongyeong in Heonneung in Seoul.Zijn regering, gekenmerkt door effectief bestuur en harde maatregelen tegen rivalen, droeg aanzienlijk bij aan de stabiliteit en welvaart van Joseon en legde een stevige basis voor de succesvolle regering van zijn opvolger.

De stichter van de dynastie, Taejong, deed verschillende pogingen om verbeteringen aan te brengen in het heersende monetaire systeem, maar die waren aanvankelijk geen succes.De pogingen omvatten onder meer het uitgeven van Koreaans papiergeld en het uitgeven van munten in plaats van ze uitChina te importeren.Het feit dat de in het Koreaans uitgegeven munten niet succesvol waren, leidde tot de uitgifte van een gestandaardiseerd biljet gemaakt van zwarte moerbeiboomschors genaamd Jeohwa (/), dat werd gebruikt in plaats van munten.Bronzen munten werden pas opnieuw gegoten in het jaar 1423 tijdens het bewind van koning Sejong.Deze munten hadden de inscriptie (Chosun Tongbo "Chosun-valuta").De munten die in de 17e eeuw werden geslagen, werden uiteindelijk een succes en als resultaat werden er in heel Korea 24 pepermuntjes opgericht.Munten vormden na deze tijd een belangrijk onderdeel van het uitwisselingssysteem.

Sejong de Grote, de vierde koning van de Joseon-dynastie vanKorea , regeerde van 1418 tot 1450 en staat bekend als een van Korea's meest illustere heersers.Zijn regering werd gekenmerkt door een combinatie van innovatieve culturele, sociale en technologische ontwikkelingen, die een diepgaande en blijvende impact hadden op de Koreaanse geschiedenis.De belangrijkste prestatie van Sejong is de creatie van Hangul, het Koreaanse alfabet, in 1443. Deze revolutionaire ontwikkeling maakte geletterdheid toegankelijker voor het gewone volk en doorbrak barrières die werden opgelegd door het complexe klassieke Chinese schrift, de geschreven taal van de elite.De introductie van Hangul had een aanzienlijke impact op de Koreaanse cultuur en identiteit.Onder leiding van Sejong zag Joseon vooruitgang in wetenschap en technologie.Hij steunde de ontwikkeling van verschillende wetenschappelijke instrumenten, waaronder waterklokken en zonnewijzers, en verbeterde meteorologische observatiemethoden.Zijn interesse in astronomie leidde tot vooruitgang op dit gebied, en zijn steun voor de landbouwwetenschap hielp bij het verbeteren van landbouwtechnieken en gewasopbrengsten.Het bewind van Sejong werd ook gekenmerkt door militaire kracht.Hij versterkte de nationale verdediging en ontwikkelde geavanceerde wapens, waaronder de Geobukseon (schildpadschepen) en Hwacha (een soort meervoudige raketwerper).Deze innovaties speelden een cruciale rol bij de verdediging van Korea tegen externe bedreigingen.Cultureel gezien wordt de regering van Sejong beschouwd als een gouden eeuw.Hij bevorderde de kunst en literatuur en promootte de studie en ontwikkeling van Koreaanse muziek, poëzie en filosofie.Zijn beleid moedigde intellectuele en culturele activiteiten aan, wat leidde tot een bloei van de confucianistische wetenschap en de oprichting van de Hall of Worthies (Jiphyeonjeon), een koninklijk onderzoeksinstituut.Administratief voerde Sejong hervormingen door die de levens van gewone mensen verbeterden.Hij hervormde het belastingstelsel, verbeterde de wetboeken en herstructureerde de regering om deze efficiënter te maken en beter in te spelen op de behoeften van zijn onderdanen.Het bewind van Sejong werd gekenmerkt door diplomatie en onderhield vreedzame betrekkingen met buurstaten.Hij bestuurde complexe internationale betrekkingen met tact en vooruitziendheid, waardoor Joseons plaats tussen de regionale machten in evenwicht bleef.Bij zijn dood in 1450 liet Sejong een erfenis van verlichting en vooruitgang na.Zijn bijdragen aan de Koreaanse cultuur, wetenschap en bestuur hebben zijn status als een van Korea's grootste historische figuren versterkt, wat hem de bijnaam 'De Grote' opleverde.

Danjong, geboren als Yi Hong-wi, was de zesde koning van de Joseon-dynastie in Korea en besteeg de troon in 1452 op 12-jarige leeftijd na de dood van zijn vader, koning Munjong.Zijn regering was echter van korte duur en tumultueus, grotendeels als gevolg van zijn jonge leeftijd en de politieke intriges die zijn heerschappij omringden.Bij zijn toetreding viel het feitelijke bestuur in handen van hoofdstaatsraadslid Hwangbo In en linkse staatsraadslid-generaal Kim Jong-seo.Deze regering werd echter in 1453 bij een staatsgreep omvergeworpen door Danjongs oom, grootvorst Suyang, die later koning Sejo werd.De staatsgreep resulteerde in de dood van Hwangbo In en Kim Jong-seo.De politieke spanning escaleerde in 1456 toen zes gerechtsfunctionarissen een complot beraamden om Danjong weer op de troon te herstellen.Het complot werd verijdeld en de samenzweerders werden geëxecuteerd.Vervolgens werd Danjong gedegradeerd tot prins Nosan en verbannen naar Yeongwol, terwijl zijn vrouw haar status als koningin-weduwe verloor.Aanvankelijk toonde Sejo onwil om Danjong te executeren, maar omdat hij zijn neef als een aanhoudende bedreiging beschouwde, beval hij uiteindelijk de dood van Danjong in 1457. Het tragische einde van Danjong markeerde een belangrijk moment van politieke meedogenloosheid in de Joseon-dynastie.

Sejo van Joseon, geboren als grootvorst Suyang, werd de zevende koning van Joseon na een tumultueuze reeks gebeurtenissen na de dood van koning Sejong in 1450. Zijn opkomst aan de macht bracht strategisch politiek manoeuvreren en het gebruik van geweld met zich mee.Na de dood van Sejong ging de troon over op Suyangs zieke broer, koning Munjong, die stierf in 1452. Munjongs jonge zoon, Yi Hong-wi (later koning Danjong), volgde hem op, maar was te jong om effectief te regeren.De regering werd aanvankelijk gecontroleerd door hoofdstaatsraadslid Hwangbo In en linkse staatsraadslid-generaal Kim Jong-seo, waarbij prinses Gyeonghye optrad als de voogd van Danjong.Suyang zag een kans en pleegde in 1453 een staatsgreep, waarbij Kim Jong-seo en zijn factie om het leven kwamen.Door deze stap kon hij de controle over de regering overnemen.Later arresteerde en executeerde hij zijn broer, grootvorst Anpyeong, waarmee hij zijn macht verder consolideerde.In 1455 dwong Suyang koning Danjong af te treden en riep zichzelf uit tot heerser, onder de naam Sejo.Zijn regering was getuige van nog meer machtsstrijd, waaronder een complot van zijn jongere broer, grootvorst Geumsung, en verschillende geleerden om Danjong op de troon te herstellen.Sejo reageerde door Danjong te degraderen van emeritus koning tot prins Nosan en later de dood van zijn neef te bevelen.Ondanks het geweld dat gepaard ging met zijn machtsovername, was Sejo een effectieve heerser.Hij zette de centralisatie van de koninklijke macht voort die door koning Taejong was ingezet, waardoor de Staatsraad werd verzwakt en meer controle over overheidsfunctionarissen werd uitgeoefend.Hij ontwikkelde administratieve systemen voor nauwkeurigere bevolkingsaantallen en troepenmobilisatie.Zijn buitenlands beleid was agressief, met name tegen de Jurchens in het noorden.Sejo heeft ook bijgedragen aan het culturele en intellectuele leven van Joseon.Hij moedigde de publicatie aan van werken over geschiedenis, economie, landbouw en religie.Hij stelde verschillende boeken samen, waaronder Seokbosangjeol, een biografie van Gautama Boeddha.Sejo was ook een voorstander van Koreaanse muziek tijdens koninklijke rituelen, waarbij hij composities van zijn vader, koning Sejong, aanpaste.Een van zijn belangrijke bijdragen was het opstellen van de Grand Code for State Administration, een fundamenteel document voor het Koreaanse constitutionele recht.Sejo stierf in 1468, en zijn tweede zoon, Yejong van Joseon, volgde hem op.Hij werd begraven in Gwangneung in Namyangju, provincie Gyeonggi, Zuid-Korea.

Seongjong, die op 12-jarige leeftijd de negende koning van Joseon werd, zag zijn heerschappij aanvankelijk onder toezicht van zijn grootmoeder Grand Royal Queen Dowager Jaseong, zijn biologische moeder koningin Insu en zijn tante koningin-weduwe Inhye.In 1476 begon Seongjong onafhankelijk te regeren.Zijn regering, die begon in 1469, was een periode van relatieve stabiliteit en welvaart, voortbouwend op de fundamenten gelegd door zijn voorgangers Taejong, Sejong en Sejo.Seongjong stond bekend om zijn effectieve leiderschap en administratieve vaardigheden.Een van zijn opmerkelijke prestaties was de voltooiing en implementatie van de Grote Code voor Staatsbestuur, geïnitieerd door zijn grootvader.De regering van Seongjong werd ook gekenmerkt door belangrijke ontwikkelingen in de structuur van het koninklijk hof.Hij breidde het Bureau van Speciale Adviseurs uit en versterkte daarmee de rol van deze adviesraad, die tevens functioneerde als koninklijke bibliotheek en onderzoeksinstituut.Bovendien versterkte hij de drie bureaus – het bureau van de inspecteur-generaal, het bureau van de censoren en het bureau van speciale adviseurs – om de controles en evenwichten binnen de rechtbank te waarborgen.In zijn pogingen om een ​​effectief bestuur te creëren, benoemde Seongjong bekwame bestuurders zonder vooroordelen ten aanzien van hun politieke voorkeuren, waardoor liberale geleerden voor de rechter werden gebracht.Tijdens zijn regering werden verschillende innovaties doorgevoerd en werden boeken gepubliceerd over aardrijkskunde, sociale etiquette en andere onderwerpen die de bevolking ten goede kwamen.Het bewind van Seongjong was echter niet zonder controverse.Zijn beslissing om Lady Yun, een van zijn concubines die hij tot koningin had verheven, te executeren vanwege haar pogingen om rivalen te vergiftigen, zou later de tirannie van zijn opvolger, Yeonsangun, aanwakkeren.Bovendien dwong Seongjong sociaal beleid af, zoals het "Widow Remarriage Ban" in 1477, dat de zonen van hertrouwde vrouwen verbood een openbaar ambt te bekleden.Dit beleid versterkte de maatschappelijke stigma’s en had blijvende sociale gevolgen.In 1491 lanceerde Seongjong een succesvolle militaire campagne tegen de Jurchens aan de noordgrens, waarmee Joseons militaristische standpunt in de regio werd voortgezet.Seongjong stierf in januari 1495 en werd opgevolgd door zijn zoon, Yi Yung, die Yeonsangun van Joseon werd.Het graf van Seongjong, Seonneung, bevindt zich in Seoul, waar hij later gezelschap kreeg van zijn derde vrouw, koningin Jeonghyeon.

Yeonsangun van Joseon, geboren als Yi Yung op 23 november 1476, was de tiende heerser van de Joseon-dynastie inKorea en regeerde van 1494 tot 1506. Zijn heerschappij wordt vaak beschouwd als de meest tirannieke in de Koreaanse geschiedenis.Aanvankelijk geloofde Yeonsangun dat hij de zoon was van koningin Jeonghyeon.Nadat hij in 1494 de troon besteeg, begon hij zijn regering effectief, waarbij hij zich concentreerde op de nationale defensie en het helpen van de armen.Zijn gewelddadige neigingen kwamen echter al vroeg naar boven toen hij een van zijn docenten vermoordde.Het keerpunt in zijn regering kwam toen Yeonsangun de waarheid over zijn biologische moeder ontdekte.Zijn pogingen om haar titels postuum te herstellen werden tegengewerkt door overheidsfunctionarissen, wat leidde tot zijn groeiende wrok jegens hen.Dit resulteerde in de Eerste Literati-zuivering in 1498, waar veel functionarissen van de Sarim-factie werden geëxecuteerd na een beschuldiging van verraad tegen Gim Il-son en zijn volgelingen.In 1504 vond de Tweede Literati-zuivering plaats nadat Yeonsangun gedetailleerd op de hoogte was van de dood van zijn moeder.Hij doodde op brute wijze degenen die hij verantwoordelijk achtte, waaronder koninklijke concubines en ambtenaren, en ontheiligde het graf van Han Myeong-hoe.De straffen van Yeonsangun strekten zich uit tot iedereen die in de rechtbank aanwezig was tijdens de mishandeling van zijn moeder.Het bewind van Yeonsangun verslechterde verder toen hij onderwijs- en religieuze instellingen ombouwde tot persoonlijke pleziergebieden, jonge meisjes met geweld bijeenbracht voor vermaak en duizenden uitzette om jachtgebieden aan te leggen.Zijn acties leidden tot wijdverbreide spot en tegenstand.Als reactie daarop verbood hij het gebruik van Hangul en probeerde hij het boeddhisme in Joseon te ontmantelen.Zijn onderdrukkende beleid strekte zich uit tot gerechtsfunctionarissen, wat leidde tot de afschaffing van kritische overheidskantoren.Zijn brutale behandeling van andersdenkenden, waaronder Chief Eunuch Gim Cheo-sun, bracht zijn tirannie nog meer onder de aandacht.In september 1506 wierp een staatsgreep onder leiding van een groep functionarissen Yeonsangun omver en verving hem door zijn halfbroer, grootvorst Jinseong.Yeonsangun werd gedegradeerd tot prins Yeonsan en verbannen naar het eiland Ganghwa, waar hij twee maanden later stierf.Zijn concubine Jang Nok-su, die zijn wanbestuur had gesteund, werd geëxecuteerd en zijn jonge zoons werden gedwongen zelfmoord te plegen.De regering van Yeonsangun wordt herinnerd als een schril contrast met het meer liberale tijdperk van zijn vader en als een periode van extreem despotisme in de Koreaanse geschiedenis.

Jungjong, de 11e koning van de Joseon-dynastie, besteeg de troon in september 1506 na de afzetting van zijn halfbroer Yeonsangun.Zijn opkomst aan de macht was dramatisch;Aanvankelijk geloofde hij dat hij vermoord zou worden, maar Jungjong werd koning nadat hij was overgehaald door zijn vrouw, Lady Shin (later koningin Dangyeong).In het begin van zijn regering stond Jungjong vanwege zijn jonge leeftijd onder de invloed van staatsraadslid Hwangbo In en generaal Kim Jong-seo, evenals van zijn zus prinses Gyeonghye.Zijn heerschappij werd echter al snel gedomineerd door zijn oom, grootvorst Suyang (later koning Sejo), die in 1453 een staatsgreep pleegde en belangrijke regeringsfiguren executeerde, waaronder Hwangbo In en Kim Jong-seo.Een van de belangrijkste acties van Jungjong was het omarmen van de hervormingen die waren geïnitieerd door de geleerde Jo Gwang-jo, die tot doel had de overblijfselen van Yeonsanguns tirannieke bewind uit te roeien.Deze hervormingen omvatten de heropening van Sungkyunkwan (de koninklijke universiteit) en het Bureau van Censoren.Jungjong begon zijn gezag vrijer te laten gelden na de dood van de belangrijkste leiders van de staatsgreep.De hervormingen van Jo Gwang-jo, gebaseerd op neo-confucianistische idealen, bevorderden de lokale autonomie, een eerlijke landverdeling en de rekrutering van getalenteerde individuen, ongeacht hun sociale status.Deze hervormingen stuitten echter op tegenstand van conservatieve edelen.In 1519 leidde een factieconflict tot de executie van Jo Gwang-jo en het abrupte einde van zijn hervormingsprogramma's in wat bekend staat als de Derde Literati-zuivering (Gimyo Sahwa).Hierna werd Jungjongs regering overschaduwd door machtsstrijd tussen verschillende conservatieve facties, vaak beïnvloed door de vrouwen en concubines van de koning.De interne conflicten aan het hof en de verzwakking van het koninklijk gezag leidden tot toenemende uitdagingen van buitenlandse machten, waaronder Japanse piraten en Jurchen-aanvallen aan de noordgrens.Jungjong stierf op 29 november 1544 en werd opgevolgd door zijn oudste wettige zoon, kroonprins Yi Ho (Injong), die kort daarna zonder probleem stierf.De troon ging vervolgens over op Jungjongs jongere halfbroer, grootprins Gyeongwon (Myeongjong).

Tijdens het bewind van koning Myeongjong in Joseon streden twee grote politieke facties om de macht: de Grotere Yun, geleid door Yun Im, en de Kleine Yun, onder leiding van Yun Won-hyeong en Yun Won-ro.Hoewel ze verwant waren, voerden deze facties een bittere strijd om de dominantie.Aanvankelijk, in 1544, kreeg de Greater Yun-factie bekendheid onder leiding van Yun Im toen Injong de troon besteeg.Hun onvermogen om de oppositie, beschermd door koningin Munjeong, uit te schakelen, leidde echter tot hun achteruitgang.Na de dood van koning Injong in 1545 kreeg de Lesser Yun-factie, gesteund door koningin Munjeong, de overhand.Ze orkestreerden de Vierde Literati-zuivering in 1545, resulterend in de executie van Yun Im en veel van zijn volgelingen, waardoor de Greater Yun-factie aanzienlijk werd verzwakt.De opkomst van Yun Won-hyeong binnen de Lesser Yun-factie werd gekenmerkt door verdere politieke zuiveringen.In 1546 zette hij zijn broer Yun Won-ro af en executeerde hij, en consolideerde zijn macht, en werd uiteindelijk in 1563 hoofdstaatsraad. Ondanks zijn meedogenloze heerschappij bestuurde koningin Munjeong het koninkrijk effectief en herverdeelde hij land onder de gewone mensen.De dood van koningin Munjeong in 1565 was een keerpunt.Myeongjong begon toen op twintigjarige leeftijd zijn heerschappij te laten gelden.Hij executeerde Yun Won-hyeong en zijn tweede vrouw, Jeong Nan-jeong, die aanzienlijke invloed hadden verworven door haar nauwe banden met de koningin.De regering van Yun Won-hyeong werd gekenmerkt door corruptie en instabiliteit van de overheid, wat leidde tot ongebreidelde bedreigingen van Jurchens,Japanse strijdkrachten en interne opstanden.Myeongjong probeerde overheidshervormingen door verbannen Sarim-geleerden te herstellen.Hij stierf echter in 1567 zonder mannelijke erfgenaam.Zijn halfneef, Yi Gyun (later koning Seonjo), werd door koningin-weduwe Uiseong geadopteerd om hem op te volgen.

Koning Seonjo van Joseon, die regeerde van 1567 tot 1608, concentreerde zich op het verbeteren van de levens van gewone mensen en de wederopbouw van de natie na de corruptie en chaos van de regeringen van Yeonsangun en Jungjong.Hij herstelde de reputatie van geleerden die bij eerdere zuiveringen ten onrechte waren geëxecuteerd en hekelde corrupte aristocraten.Seonjo hervormde het examensysteem van het ambtenarenapparaat om er politiek en geschiedenis in op te nemen, waardoor hij respect kreeg van de bevolking en een korte periode van vrede genoot.Tijdens de regering van koning Seonjo ontstond er echter aanzienlijke politieke verdeeldheid, wat leidde tot de Oost-West-vete tussen 1575 en 1592. Deze verdeeldheid kwam voort uit de geleerden die hij aanstelde, die zich in twee facties splitsten: de conservatieve Westerse Factie onder leiding van Sim Ui-gyeom. en de hervormingsgezinde Oostelijke Factie onder leiding van Kim Hyowon.De Westerse Factie kreeg aanvankelijk gunst dankzij de koninklijke connecties van Sim en de steun van rijke edelen.Hun aarzeling over hervormingen leidde echter tot de opkomst van de Oostelijke Factie.Deze factie splitste zich verder op in de noordelijke en zuidelijke facties, met verschillende gradaties van reformistische agenda's.Deze politieke verdeeldheid verzwakte de natie, en had vooral gevolgen voor de militaire paraatheid.Ondanks waarschuwingen van neutrale geleerden als Yi I over mogelijke bedreigingen van de Jurchens en Japanners, slaagden de facties er niet in het leger te versterken, omdat ze geloofden in de voortzetting van de vrede.Dit gebrek aan paraatheid had ernstige gevolgen, aangezien het samenviel met de expansionistische ambities van de Jurchens en de Japanners, wat uiteindelijk leidde tot de verwoestende Zevenjarige Oorlog en de opkomst van de Qing-dynastie in China.Koning Seonjo kreeg te maken met uitdagingen van de Jurchens in het noorden en Japanse leiders als Oda Nobunaga , Toyotomi Hideyoshi en Tokugawa Ieyasu in het zuiden.De Japanse dreiging escaleerde nadat Hideyoshi Japan verenigde .Ondanks het groeiende gevaar verhinderden factiegeschillen bij de Joseon-rechtbank een eensgezind antwoord.Afgevaardigden die waren gestuurd om de bedoelingen van Hideyoshi te beoordelen, kwamen terug met tegenstrijdige rapporten, wat de controverse en verwarring verder aanwakkerde.De dominantie van de oosterlingen in de regering leidde ertoe dat waarschuwingen over Japanse militaire voorbereidingen werden afgewezen.Deze machtsstrijd tussen de facties, in combinatie met de opstand van Jeong Yeo-rip in 1589, droeg aanzienlijk bij aan de onvoorbereidheid van Joseon op de naderende Japanse invasies .

De Imjin-oorlog , ook bekend als de Japanse invasies van Korea, vond plaats tussen 1592 en 1598 en bestond uit twee grote invasies.Het conflict werd geïnitieerd door Toyotomi Hideyoshi uitJapan , met als doelKorea (toen onder de Joseon-dynastie) enChina (onder de Ming-dynastie ) te veroveren.Japan veroverde aanvankelijk grote delen van Korea, maar kreeg te maken met tegenslagen als gevolg van Ming-versterkingen en effectieve verstoringen van de marine door de Joseon-marine.Dit leidde tot een patstelling, waarbij guerrillaoorlogvoering door Koreaanse burgermilities en bevoorradingsproblemen beide partijen raakten.De eerste invasie eindigde in 1596, gevolgd door mislukte vredesbesprekingen.Japan lanceerde in 1597 een tweede invasie, volgens een soortgelijk patroon: aanvankelijke successen maar uiteindelijk een patstelling in Zuid-Korea.De dood van Toyotomi Hideyoshi in 1598, gecombineerd met logistieke uitdagingen en zeedruk van de Joseon, was de aanleiding voor de Japanse terugtrekking en daaropvolgende vredesonderhandelingen.Deze invasies waren aanzienlijk van omvang, waarbij meer dan 300.000 Japanse troepen betrokken waren, en waren de grootste invasies over zee tot de landingen in Normandië tijdens de Tweede Wereldoorlog .

Voor zijn dood benoemde koning Seonjo prins Gwanghae tot zijn opvolger.Lyu Young-gyong van de Kleine Noorderlingen-fractie verborg echter het koninklijke opvolgingsdocument en was van plan grootvorst Yeongchang als koning te installeren.Dit complot werd ontdekt door Jeong In-hong van de Great Northerners-factie, wat leidde tot de executie van Lyu en de arrestatie van Yeongchang en de daaropvolgende executie.Als koning probeerde Gwanghae verschillende politieke facties in zijn hof te verenigen, maar kreeg te maken met tegenstand van de Grote Noorderlingen, waaronder Yi I-cheom en Jeong In-hong.Deze factie verwijderde systematisch leden van andere facties, met name de Kleine Noorderlingen.In 1613 richtten ze zich op grootvorst Yeongchang en zijn grootvader Kim Je-nam, die beiden werden geëxecuteerd.Koningin Inmok, de moeder van Yeongchang, werd in 1618 haar titel ontnomen en gevangengezet. Gwanghae was, ondanks dat hij het officiële hoofd van de regering was, niet bij machte om in te grijpen.Gwanghae was een getalenteerde en pragmatische heerser, die zich concentreerde op de wederopbouw van het land.Hij sponsorde de restauratie van documenten, herzag landverordeningen, herverdeelde land onder de mensen en gaf opdracht tot de wederopbouw van het Changdeok-paleis en andere paleizen.Hij introduceerde ook het hopae-identificatiesysteem opnieuw.In het buitenlands beleid probeerde Gwanghae de betrekkingen tussen het Ming-rijk en de Mantsjoes in evenwicht te brengen, door troepen te sturen om de Ming te helpen tegen de Mantsjoes, maar na hun overwinning te onderhandelen over vrede met de Mantsjoes.Hij heropende de handel met Japan in 1609 en herstelde de diplomatieke betrekkingen in 1617.In eigen land implementeerde Gwanghaegun de Daedong-wet voor eenvoudiger belastingbetaling in de provincie Gyeonggi, moedigde hij de publicatie aan en hield hij toezicht op het schrijven van belangrijke werken zoals het medische boek Dongui Bogam.Tabak werd tijdens zijn bewind in Korea geïntroduceerd en werd populair onder de aristocratie.De regering van Gwanghaegun eindigde met zijn onttroning door de factie van de Westerlingen in een staatsgreep onder leiding van Kim Yu op 11 april 1623. Hij werd aanvankelijk opgesloten op het eiland Ganghwa en later op het eiland Jeju, waar hij in 1641 stierf. In tegenstelling tot andere Joseon-heersers doet hij dat niet. heeft een koninklijk mausoleum en zijn stoffelijk overschot ligt begraven op een bescheiden plek in Namyangju, in de provincie Gyeonggi.Zijn opvolger, koning Injo, voerde een pro-Ming- en anti-Manchu-beleid door, wat leidde tot twee Manchu-invasies.

In 1623 orkestreerde de ultraconservatieve westerlingenfractie, geleid door Kim Ja-jeom, Kim Ryu, Yi Gwi en Yi Gwal, een staatsgreep die koning Gwanghaegun verdreef en hem in ballingschap stuurde naar het eiland Jeju.Deze staatsgreep resulteerde in de ondergang van Jeong In-hong en Yi Yicheom, en de westerlingen verdrongen snel de Grote Noorderlingen als de dominante politieke factie.Ze installeerden Injo als de nieuwe koning van Joseon.Het bewind van koning Injo was echter grotendeels nominaal, aangezien de westerlingen, die de staatsgreep hadden georkestreerd, het grootste deel van de macht in handen hadden.In 1624 kwam Yi Gwal, die zich ondergewaardeerd voelde vanwege zijn rol bij de staatsgreep, in opstand tegen koning Injo.Yi Gwal werd aangesteld als militair commandant aan het noordfront om de Mantsjoes te bestrijden en merkte dat andere leiders van de staatsgreep grotere beloningen ontvingen.Hij leidde een leger van 12.000 troepen, waaronder 100 Japanse soldaten die naar Joseon waren overgelopen, en marcheerde naar de hoofdstad Hanseong.In de daaropvolgende Slag om Jeotan versloegen de troepen van Yi Gwal het leger onder leiding van generaal Jang Man, waardoor Injo gedwongen werd naar Gongju te vluchten en de rebellen Hanseong konden grijpen.Yi Gwal troonde vervolgens prins Heungan op 11 februari 1624 als marionettenkoning. Deze opstand was echter van korte duur.Generaal Jang Man keerde terug met extra troepen en overwon de troepen van Yi Gwal.Hanseong werd heroverd en Yi Gwal werd gedood door zijn eigen lijfwacht, wat het einde betekende van de opstand.Deze opstand benadrukte de kwetsbaarheid van het koninklijk gezag in Joseon en onderstreepte de toenemende macht van de aristocratie.Het economische herstel dat onder het bewind van Gwanghaegun was begonnen, werd stopgezet, waardoor Korea in een langdurige periode van economische tegenspoed terechtkwam.

De latere Jin-invasie van Joseon in 1627, geleid door prins Amin, was een belangrijke gebeurtenis in de Oost-Aziatische geschiedenis.Deze invasie vond plaats als vergelding tegen het Joseon-koninkrijk vanwege zijn steun aan de Ming-dynastie tegen de Jurchens in de Slag om Sarhū in 1619. Politieke veranderingen in Joseon, zoals de afzetting van koning Gwanghaegun en de installatie van koning Injo, in combinatie met interne strijd en anti-Jurchen-sentiment beïnvloedden de beslissing om de banden met de Later Jin te verbreken.De invasie begon in januari 1627 met een 30.000 man sterk Jurchen-leger onder leiding van Amin, Jirgalang, Ajige en Yoto.Ondanks hevig verzet aan de grens vielen belangrijke locaties als Uiju, Anju en Pyongyang snel in handen van de indringers.De Ming-dynastie stuurde hulp naar Joseon, maar dit was onvoldoende om de opmars van Jurchen te stoppen.De invasie culmineerde in een vredesakkoord op het eiland Ganghwa, wat een aanzienlijke verschuiving in de regionale machtsdynamiek markeerde.De voorwaarden van het verdrag vereisten dat Joseon de naam Tianqi uit het Ming-tijdperk moest verlaten en gijzelaars moest aanbieden, terwijl hij beloofde dat de gebieden tussen Jin en Joseon niet zouden worden geschonden.Ondanks deze voorwaarden bleef Joseon geheime betrekkingen onderhouden met de Ming-dynastie, wat leidde tot ontevredenheid bij de Jin-leiding.Hoewel de Jin-invasie succesvol was, werd het delicate machtsevenwicht en de complexe diplomatieke relaties in Oost-Azië destijds benadrukt.De nasleep van de oorlog had blijvende gevolgen voor de regio.De latere Jin, die met economische ontberingen werd geconfronteerd, dwong Joseon om markten te openen en de heerschappij van de Warka-stam aan Jin over te dragen, samen met het eisen van substantiële eerbetoon.Deze oplegging zorgde voor een gespannen en ongemakkelijke relatie tussen Joseon en Later Jin, met diepgewortelde wrok bij Joseon jegens de Jurchens.De gebeurtenissen vormden de weg vrij voor verdere conflicten, die uiteindelijk leidden tot de Qing- invasie van Joseon in 1636, en markeerden het einde van open vredesonderhandelingen tussen de Ming-dynastie en de Jurchens.

De Qing-invasie van Joseon vond plaats in de winter van 1636 toen de nieuw opgerichte door Manchu geleide Qing-dynastie de Joseon-dynastie binnenviel, zijn status vestigde als het centrum van het keizerlijke Chinese schatplichtige systeem en formeel de relatie van Joseon met de Ming-dynastie verbrak.De invasie werd voorafgegaan door de latere Jin-invasie van Joseon in 1627.

Na invasies vanuitJapan en Mantsjoerije beleefde Joseon een periode van bijna 200 jaar vrede.Extern werd Joseon steeds isolationistischer.De heersers probeerden het contact met het buitenland te beperken.

In 1627 leidde het harde beleid van koning Injo tegen de latere Jin-dynastie tot oorlog met JoseonKorea .In 1636, nadat de latere Jin de Qing-dynastie werd, versloegen ze Joseon.Koning Injo werd gedwongen loyaliteit te beloven aan de Qing-keizer Hong Taiji en tekende een verdrag in Samjeondo, waarin onder meer zijn zonen, kroonprins Sohyeon en Hyojong, als gevangenen naarChina werden gestuurd.Tijdens zijn ballingschap verdedigde Hyojong zijn broer Sohyeon tegen Qing-bedreigingen en nam hij deel aan gevechten tegen de Ming-loyalisten en andere groepen om Sohyeon te beschermen, die de officiële erfgenaam van Joseon was en geen militaire ervaring had.Hyojong's interacties met Europeanen in China beïnvloedden zijn opvattingen over de behoefte aan technologische en militaire vooruitgang in Joseon.Hij koesterde wrok tegen de Qing vanwege hun rol in de oorlog van 1636 en plande als wraak noordelijke campagnes tegen hen.In 1645 keerde kroonprins Sohyeon terug naar Joseon om Injo op te volgen en de natie te regeren.Conflicten met Injo, vooral over Sohyeons openheid voor de Europese cultuur en opvattingen over Qing-diplomatie, leidden echter tot spanningen.Sohyeon stierf onder mysterieuze omstandigheden, en zijn vrouw werd geëxecuteerd toen ze de waarheid achter zijn dood zocht.Injo omzeilde de zoon van Sohyeon en koos grootvorst Bong Rim (Hyojong) als zijn opvolger.Toen Hyojong in 1649 koning werd, startte hij militaire hervormingen en expansie.Hij verwijderde corrupte functionarissen zoals Kim Ja-jeom en riep aanhangers van de oorlog tegen de Qing op, waaronder Song Si-yeol en Kim Sang-heon.Zijn militaire inspanningen omvatten onder meer het bouwen van forten langs de Yalu-rivier en het adopteren van nieuwe technologieën, zoals musketten, met de hulp van Nederlandse matrozen.Ondanks deze voorbereidingen zijn de geplande noordelijke campagnes van Hyojong tegen de Qing nooit uitgekomen.De Qing-dynastie was sterker geworden en had het enorme Han-leger geassimileerd.Het hervormde Joseon-leger bleek echter effectief in 1654 en 1658 en hielp de Qing tegen Russische invasies in veldslagen die de stabiliteit van het Joseon-leger aantoonden.Hyojong concentreerde zich ook op de ontwikkeling van de landbouw en de voortdurende wederopbouwinspanningen van Gwanghaegun.Ondanks deze prestaties kreeg hij te maken met enorme stress als gevolg van verschillende interne en externe uitdagingen en stierf hij in 1659 op 39-jarige leeftijd aan complicaties die verband hielden met diabetes en een letsel aan de temporale slagader.Terwijl zijn noordelijke veroveringsplannen onvervuld bleven, wordt Hyojong herinnerd als een toegewijde heerser die ernaar streefde Joseon te versterken en te beschermen.

De Yesong-controverse was een belangrijk politiek conflict tijdens de Joseon-dynastie, gecentreerd rond de begrafenisrituelen voor koning Hyojong, die stierf in 1659. Bij het debat waren de factie van de westerlingen betrokken, geleid door Song Si-yeol, en de factie van de zuiderlingen, geleid door Heo Jeok. , en draaide om de duur dat koningin Jangryeol, de tweede vrouw van koning Injo, de rouw om Hyojong moest observeren.De westerlingen pleitten voor een rouwperiode van een jaar, gebruikelijk voor een tweede stiefzoon, terwijl de zuiderlingen pleitten voor een periode van drie jaar, wat de status van Hyojong als opvolger van koning Injo weerspiegelde.Koning Hyeonjong, de opvolger van Hyojong, koos uiteindelijk de kant van de westerlingen en dwong een rouwperiode van een jaar af.Hij behield Heo Jeok echter als premier om het evenwicht te bewaren en te voorkomen dat de westerlingen het koninklijk gezag zouden overweldigen.Deze beslissing bracht beide facties tijdelijk tot rust, maar de onderliggende spanningen bleven bestaan.De kwestie kwam weer bovendrijven met de dood van koningin Inseon in 1674. De Zuiderlingen en de Westerlingen waren het opnieuw oneens over de rouwperiode, dit keer voor koningin Jaeui.Hyeonjong koos de kant van de Zuiderlingen, wat leidde tot hun opkomst als de belangrijkste politieke factie.De controverse duurde zelfs na de dood van Hyeonjong in 1675 voort en werd pas beslecht door zijn opvolger, koning Sukjong, die verder debat over de kwestie verbood.Het geschil had invloed op de officiële geschiedenis van het tijdperk van Hyeonjong, aanvankelijk geschreven door de Zuiderlingen, maar later herzien door Westerlingen.Tijdens het bewind van Hyeonjong waren opmerkelijke gebeurtenissen onder meer het vertrek van de Nederlander Hendrick Hamel uitKorea in 1666. Hamels geschriften over zijn ervaringen in Korea introduceerden de Joseon-dynastie bij Europese lezers.Bovendien leed Korea in 1670-1671 een ernstige hongersnood, wat wijdverbreide ontberingen veroorzaakte.Hyeonjong verliet Hyojong's ambitieuze plannen voor de noordelijke verovering en erkende de groeiende macht van de Qing-dynastie .Hij zette de militaire expansie en nationale wederopbouwinspanningen voort en moedigde vooruitgang in de astronomie en de boekdrukkunst aan.Hyeonjong vaardigde ook wetten uit om het huwelijk tussen familieleden en mensen met dezelfde achternaam te verbieden.Zijn regering eindigde met zijn dood in 1674 en hij werd opgevolgd door zijn zoon, koning Sukjong.

De regering van koning Sukjong in Joseon, die duurde van 1674 tot 1720, werd gekenmerkt door intense politieke strijd tussen de zuidelijke en westerse facties, evenals door belangrijke hervormingen en culturele ontwikkelingen.In 1680 zagen de Gyeongsin hwanguk de zuidelijke factieleiders Heo Jeok en Yun Hyu beschuldigd worden van verraad door de westerse factie, wat leidde tot hun executie en de zuivering van de factie.De westerse factie splitste zich vervolgens op in de facties Noron (Old Learning) en Soron (New Learning).Een belangrijke verschuiving vond plaats toen Sukjong koningin Min (koningin Inhyeon) afzette ten gunste van gemalin Jang Hui-bin, wat leidde tot het Gisa Hwanguk-incident.De zuidelijke factie, die consort Jang en haar zoon steunde, herwon de macht en executeerde belangrijke westerse factiefiguren, waaronder Song Si-yeol.In 1694, tijdens het Gapsul Hwanguk-incident, verlegde hij de steun terug naar de westerse factie, degradeerde gemalin Jang en herstelde koningin Min.Gemalin Jang werd later geëxecuteerd.De strijd om de positie van de kroonprins tussen de door Soron gesteunde Yi Yun (de zoon van gemalin Jang) en de door Noron gesteunde prins Yeoning (later Yeongjo van Joseon) ging door.Tijdens de regering van Sukjong werden opmerkelijke administratieve en economische hervormingen doorgevoerd, waaronder belastinghervormingen en een nieuw muntsysteem, dat de sociale mobiliteit en regionale ontwikkeling bevorderde.In 1712 werkte zijn regering samen met Qing China om de Joseon-Qing-grens langs de rivieren Yalu en Tumen te definiëren.Hij bevorderde ook de agrarische en culturele groei.De kwestie van de opvolging bleef onopgelost bij zijn dood in 1720. Ondanks het ontbreken van officiële documenten, wordt aangenomen dat Sukjong prins Yeoning heeft genoemd als Gyeongjong van de erfgenaam van Joseon.Dit leidde tot verdere factiezuiveringen in de daaropvolgende jaren.Sukjongs regering eindigde na 46 jaar.Zijn tijd droeg, ondanks de politieke turbulentie, aanzienlijk bij aan het administratieve en culturele landschap van Joseon.

Na de dood van koning Sukjong in 1720 besteeg zijn zoon Yi Yun, beter bekend als kroonprins Hwiso, op 31-jarige leeftijd de troon als koning Gyeongjong. Gedurende deze periode leidde de afwezigheid van een historiograaf of recorder aan het sterfbed van koning Sukjong tot verdenkingen en factie. conflicten tussen de Soron- en Noron-facties.De regering van koning Gyeongjong werd geplaagd door een slechte gezondheid, waardoor zijn vermogen om effectief te regeren werd beperkt.De Noron-factie, die zijn zwakheid inzag, zette druk op de benoeming van zijn halfbroer, prins Yeoning (later koning Yeongjo), tot kroonprins om de staatszaken te beheren.Deze benoeming vond plaats slechts twee maanden na de regering van Gyeongjong in 1720.Er waren beschuldigingen dat de gezondheidsproblemen van Gyeongjong te wijten waren aan een verwonding toegebracht door zijn moeder, Lady Jang, die in 1701 door vergiftiging werd geëxecuteerd. Het gerucht ging dat ze Gyeongjong per ongeluk schade had toegebracht, waardoor hij onvruchtbaar was geworden en geen erfgenaam kon voortbrengen.Het bewind van Gyeongjong werd verder gedestabiliseerd door intense machtsstrijd tussen facties, wat leidde tot aanzienlijke politieke zuiveringen die bekend staan ​​als de Shinimsahwa.De Soron-factie, die Gyeongjong steunde, gebruikte de situatie in hun voordeel en beschuldigde de Noron-factie van een poging tot staatsgreep.Dit resulteerde in de verwijdering van Noron-leden uit hun ambt en de executie van verschillende van hun leiders.Twee grote bloedbaden markeerden de regering van Gyeongjong: de Sinchuk-oksa en de Imin-oksa, gezamenlijk Sinim-sahwa genoemd.Bij deze incidenten was betrokken dat de Soron-factie de Noron-factie zuiverde, die pleitte voor de betrokkenheid van prins Yeoning bij staatszaken vanwege de gezondheidsproblemen van Gyeongjong.Tijdens zijn bewind voerde koning Gyeongjong een aantal hervormingen door, zoals de creatie van kleine vuurwapens naar het voorbeeld van westerse wapens en hervormingen in de landmeting in de zuidelijke regio's van het land.De dood van koning Gyeongjong in 1724 leidde tot verdere speculatie en controverse.Sommige leden van de Soron-factie vermoedden dat prins Yeoning (Yeongjo) betrokken was bij de dood van Gyeongjong, gezien de eerdere pogingen van de Norons om Yeoning op de troon te verheffen.

Koning Yeongjo, de 21e monarch van de Joseon-dynastie, regeerde bijna 52 jaar, waardoor hij een van de langstzittende Koreaanse monarchen was.Zijn regering, van 1724 tot 1776, werd gekenmerkt door pogingen om het koninkrijk te stabiliseren door middel van hervormingen en om factieconflicten te beheersen, vooral tussen de Noron- en Soron-facties.Geboren uit een laaggeboren moeder, kreeg Yeongjo vanwege zijn achtergrond te maken met wrok en politieke uitdagingen.Desondanks wordt hij gevierd vanwege zijn toewijding aan de confucianistische waarden en bestuur.Zijn regering zag aanzienlijke vooruitgang in de confucianisering en het economisch herstel na de onrust van de late 16e en vroege 17e eeuw.Het Tangpyeong-beleid van Yeongjo was erop gericht de factiegevechten tot een minimum te beperken en de nationale eenheid te bevorderen.Hij concentreerde zich op belastinghervormingen om de lasten voor het gewone volk te verlichten en de staatsfinanciën te verbeteren.Een van zijn meest controversiële en tragische beslissingen was de executie van zijn enige zoon, kroonprins Sado, in 1762, wat nog steeds een onderwerp van debat en verdriet is in de Koreaanse geschiedenis.De eerste jaren van Yeongjo's regering waren getuige van de Yi In-jwa-opstand, op initiatief van een coalitie van de Namin en uitgesloten Soron-facties.Deze opstand werd onderdrukt en Yi In-jwa en zijn familie werden geëxecuteerd.Yeongjo's evenwichtige benadering van rekrutering en administratie was bedoeld om de factieconflicten te verminderen en efficiënt bestuur te bevorderen.Yeongjo's regering zag de ontwikkeling van een levendig economisch en cultureel leven in Joseon.Hij steunde het drukken en verspreiden van belangrijke boeken in Hangul, waaronder landbouwteksten, waardoor de geletterdheid en het onderwijs onder de gewone bevolking werden gestimuleerd.Hanseong (het huidige Seoul) bloeide als een commercieel centrum, met toegenomen handelsactiviteiten en gildeorganisaties.Traditionele sociale verdeeldheid begon te vervagen toen Yangban-aristocraten en gewone mensen zich met handel bezighielden.De regering van Yeongjo was ook getuige van technologische vooruitgang, zoals het wijdverbreide gebruik van de pluviometer en grote openbare werken.Zijn beleid verbeterde de status van het gewone volk en bevorderde sociale mobiliteit en verandering.Ondanks zijn prestaties verliep Yeongjo's regering niet zonder uitdagingen.Hij kreeg zijn hele leven te maken met gezondheidsproblemen en was de eerste monarch die optrad tegen de groeiende invloed van het rooms-katholicisme in Korea , door het officieel te verbieden in 1758. Yeongjo's regering eindigde met zijn dood in 1776 en liet een erfenis na van een heerser die streefde naar een evenwichtige balans. en menselijk bestuur, terwijl we navigeren door de complexiteit van de rechtspolitiek en sociale veranderingen.

Koning Jeongjo, de 22e monarch van de Joseon-dynastie, regeerde van 1776 tot 1800 en stond bekend om zijn inspanningen om de natie te hervormen en te verbeteren.Jeongjo benadrukte empathie met zijn volk en reageerde proactief op natuurrampen zoals droogtes en mazelenepidemieën, door openbare medicijnen te verstrekken en regenrituelen uit te voeren.Politiek gezien zette Jeongjo het Tangpyeong-beleid van zijn grootvader, koning Yeongjo, voort, met als doel het factionalisme te verminderen en zijn vader, kroonprins Sado, te eren.Hij verklaarde zichzelf als Sado's zoon toen hij de troon besteeg en verplaatste het hof naar Suwon om dichter bij het graf van zijn vader te zijn, waarbij hij het Hwaseong-fort bouwde om het graf te bewaken.Jeongjo's regering werd geconfronteerd met bedreigingen van interne facties, met name de Noron-factie.In 1776 verijdelde hij een militaire staatsgreep onder leiding van Noron-leden Hong Sang-beom en Hong Kye-neung.Hij executeerde de samenzweerders, maar slaagde er niet in Hong Guk-yeong, een belangrijke politieke figuur, af te zetten om machtsconcentratie in één familie te voorkomen.Jeongjo introduceerde Changyongyeong, een koninklijke lijfwachteenheid, en rekruteerde officieren via vergelijkende examens, ter vervanging van de minder vertrouwde Naekeunwe.Deze stap maakte deel uit van zijn bredere inspanningen om de nationale politiek te controleren en vooruitgang te bevorderen.Culturele en onderwijshervormingen waren belangrijk tijdens het bewind van Jeongjo.Hij richtte Kyujanggak op, een koninklijke bibliotheek, om de culturele en politieke status van Joseon te versterken en bekwame officieren te rekruteren.Hij hief ook de beperkingen op overheidsfuncties op, waardoor personen met verschillende sociale statussen konden dienen.Jeongjo was een fervent voorstander van de geesteswetenschappen en het neoconfucianisme en werkte samen met Silhak-geleerden als Jeong Yak-yong en Pak Ji-won.Zijn regering zag de groei van de populaire cultuur van Joseon.Hij gaf de voorkeur aan de Soron- en Namin-factie boven de dominante Noron-factie om een ​​machtsevenwicht tot stand te brengen en het koninklijk gezag te versterken.In 1791 voerde Jeongjo de Shinhae Tonggong (vrijhandelswet) in, waardoor verkoop op de open markt mogelijk werd en de Gumnanjeonguoun-wet werd afgeschaft, die de marktdeelname had beperkt tot bepaalde groepen kooplieden.Deze stap was bedoeld om de economische problemen van het volk te verlichten.Door de plotselinge dood van Jeongjo in 1800 op 47-jarige leeftijd bleven veel van zijn initiatieven onvervuld.Zijn dood blijft gehuld in mysterie, met speculaties en talloze boeken gewijd aan de omstandigheden eromheen.Koning Sunjo, zijn tweede zoon, volgde hem op en trouwde met Lady Kim van de Andong-clan, die vóór zijn dood door Jeongjo was geregeld.

Koning Sunjo, de 23e monarch van de Joseon-dynastie, regeerde van 1800 tot 1834. Geboren als prins Yi Gong, besteeg hij op 10-jarige leeftijd de troon na de dood van zijn vader, koning Jeongjo.In 1802, op 13-jarige leeftijd, trouwde Sunjo met Lady Kim, die postuum bekend werd als koningin Sunwon.Ze was de dochter van Kim Jo-sun, een prominent figuur in de Andong Kim-clan.Vanwege zijn jeugd regeerde koningin-weduwe Jeongsun, de tweede koningin van koning Yeongjo, aanvankelijk als koningin-regentes.Haar invloed was aanzienlijk tijdens het eerste deel van Sunjo's regering en had invloed op de behandeling en status van Lady Hyegyeong, Sunjo's grootmoeder.Ondanks de latere inspanningen van Sunjo kon hij de status van Lady Hyegyeong niet volledig herstellen, die gecompliceerd was door de controversiële dood van haar echtgenoot, kroonprins Sado, tijdens het bewind van koning Yeongjo.De regering van koning Sunjo was getuige van politieke instabiliteit en corruptie, vooral op het gebied van het overheidspersoneel en het staatsexamensysteem.Deze onrust droeg bij tot maatschappelijke wanorde en verschillende opstanden, waaronder de aanzienlijke opstand onder leiding van Hong Gyeong-nae in 1811-1812.Tijdens het bewind van Sunjo werd de Ogajaktongbeop geïmplementeerd, een censusregistratiesysteem dat vijf huishoudens als één eenheid groepeerde, en er was sprake van toenemende onderdrukking tegen het rooms-katholicisme .De regering van koning Sunjo, die 35 jaar besloeg, eindigde met zijn dood in 1834 op 44-jarige leeftijd.

Heonjong van Joseon, de 24e koning van de Joseon-dynastie, regeerde van 1834 tot 1849. Geboren als Yi Hwan als zoon van kroonprinses Jo en kroonprins Hyomyeong, werd Heonjong's geboorte gekenmerkt door veelbelovende tekenen, waaronder een droom over een uit jade gesneden boom en vliegende kraanvogels. rond het paleis.Zijn vader, kroonprins Hyomyeong, postuum Munjo van Joseon genoemd, stierf voortijdig, waardoor Heonjong de troon erfde. Heonjong beklom op 7-jarige leeftijd de troon na de dood van zijn grootvader, koning Sunjo, en werd de jongste monarch in de geschiedenis van Joseon.Zijn vroege regering stond onder toezicht van zijn grootmoeder, koningin Sunwon, die als koningin-regentes diende.Maar zelfs toen hij volwassen werd, had Heonjong moeite om politieke controle over het koninkrijk uit te oefenen.De invloed van de Andong Kim-clan, de familie van koningin Sunwon, groeide aanzienlijk tijdens het bewind van Heonjong, vooral na de anti-katholieke Gihae-vervolging van 1839. De dominantie van de clan in gerechtelijke zaken overschaduwde de heerschappij van Heonjong.Tijdens Heonjong's regering werd ook het Nakseonjae-complex in het Changdeok-paleis gebouwd, dat hij controversieel bestempelde voor het exclusieve gebruik van zijn concubine, Kim Gyeong-bin.Het bewind van koning Heonjong eindigde met zijn dood in 1849 op 21-jarige leeftijd, na 15 jaar geregeerd te hebben.Zijn dood zonder erfgenaam leidde ertoe dat de troon overging op koning Cheoljong, een verre afstammeling van koning Yeongjo.

Koning Cheoljong van Joseon, de 25e monarch, regeerde van 1852 tot aan zijn dood in 1864. Hij werd geboren in 1831 en was de kleinzoon van koning Sunjo.Zijn vader, kroonprins Hyomyeong, postuum bekend als Munjo van Joseon, stierf voordat hij de troon besteeg.Cheoljong trouwde met Lady Kim, die postuum bekend stond als koningin Cheorin, en lid was van de machtige Andong Kim-clan.Tijdens zijn bewind oefende koningin Sunwon, de grootmoeder van Cheoljong, aanvankelijk aanzienlijke invloed uit op staatszaken.De Andong Kim-clan, waartoe koningin Sunwon en koningin Cheorin behoorden, behield de controle over de politiek tijdens het bewind van Cheoljong, waardoor hij grotendeels een marionettenmonarch werd.Tijdens het bewind van Cheoljong waren er verschillende belangrijke gebeurtenissen en uitdagingen.Hij sympathiseerde met het gewone volk, vooral tijdens een ernstige droogte in 1853, en probeerde het corrupte examensysteem te hervormen, maar met beperkt succes.Zijn regering werd ook gekenmerkt door een opstand in Jinju, in de provincie Gyeongsang in 1862, wat duidde op wijdverbreide ontevredenheid en de verslechterende situatie in het koninkrijk.Het bewind van Cheoljong viel samen met toegenomen buitenlandse interacties en invallen.Met name Europese en Amerikaanse schepen verschenen regelmatig in de territoriale wateren van Joseon, wat leidde tot verschillende incidenten, waaronder het bombardement door een onbekende buitenlandse boot in Uljin County en de aankomst van Franse en Amerikaanse schepen.Ondanks het officiële isolatiebeleid verspreidde het katholicisme zich in Joseon tijdens het bewind van Cheoljong, met een aanzienlijke toename van het aantal christenen en Franse missionarissen in de hoofdstad.De dood van Cheoljong in 1864 op 32-jarige leeftijd betekende het einde van zijn lijn op de troon.Zonder mannelijke erfgenaam werd de opvolging omstreden.Yi Jae-hwang, de tweede zoon van prins Heungseon (later Heungseon Daewongun) en Lady Min, kreeg de voorkeur van Cheoljong voor opvolging.Deze keuze werd echter binnen de rechtbank betwist, met name door de Andong Kim-clan.Uiteindelijk speelde koningin Sinjeong, de moeder van koning Heonjong, een cruciale rol bij de adoptie van Yi Jae-hwang en de aankondiging van hem als de nieuwe koning, Gojong van Korea.De toetreding van Gojong markeerde het begin van de invloedrijke rol van Heungseon Daewongun in het koninkrijk.

Gojong, geboren als Yi Myŏngbok, was de voorlaatste monarch vanKorea en regeerde van 1864 tot 1907. Zijn heerschappij markeerde de overgang van de Joseon-dynastie naar het Koreaanse rijk, waarbij Gojong de eerste keizer werd.Hij regeerde als de laatste koning van Joseon tot 1897 en vervolgens als keizer tot zijn gedwongen troonsafstand in 1907.Gojongs regering viel samen met een tumultueuze periode in de Koreaanse geschiedenis, gekenmerkt door snelle veranderingen en buitenlandse aanvallen.Aanvankelijk gekroond op twaalfjarige leeftijd in 1863, stond hij tot 1874 onder het regentschap van zijn vader Heungseon Daewongun en moeder Sunmok Budaebuin. Gedurende deze tijd handhaafde Korea zijn traditionele isolationistische houding, in schril contrast met de snelle modernisering van Japan onder de Meiji-restauratie.In 1876 stelde Japan Korea met geweld open voor buitenlandse handel, waarmee een lang proces begon om Korea onder zijn invloed te brengen.In deze periode vonden verschillende belangrijke incidenten plaats, waaronder het Imo-incident uit 1882, de Gapsin-staatsgreep uit 1884, de Donghak-boerenopstand van 1894-1895 en de moord op Gojongs vrouw, keizerin Myeongseong, in 1895. Deze gebeurtenissen waren nauw verweven met de betrokkenheid van buitenlandse machten. .Gojong probeerde Korea te moderniseren en te versterken door middel van de Gwangmu-hervorming, waarbij hij zich concentreerde op militaire, industriële en educatieve verbeteringen.Zijn hervormingen kregen echter kritiek omdat ze onvoldoende waren, wat leidde tot spanningen met groepen als de Independence Club.Na de Eerste Chinees-Japanse Oorlog (1894-1895) verloorChina zijn langdurige heerschappij over Korea.In 1897 riep Gojong de oprichting van het Koreaanse rijk uit, verklaarde Korea's onafhankelijkheid en verhief zichzelf tot keizer.Deze stap verergerde echter de spanningen metJapan .

De Franse expeditie naar Korea was een strafexpeditie uit 1866, ondernomen door het Tweede Franse Keizerrijk als vergelding voor de eerdere Koreaanse executie van zeven Franse katholieke missionarissen.De ontmoeting boven het eiland Ganghwa duurde bijna zes weken.Het resultaat was een uiteindelijke Franse terugtocht en een controle op de Franse invloed in de regio.De ontmoeting bevestigde Korea ook in zijn isolationisme voor nog een decennium, totdatJapan het in 1876 dwong zich open te stellen voor handel door het Verdrag van Ganghwa.

De expeditie van de Verenigde Staten naar Korea, bij de Koreanen bekend als de Shinmiyangyo (: , lit. "Western Disturbance in the Shinmi (1871) Year") of kortweg de Koreaanse expeditie, in 1871, was de eerste Amerikaanse militaire actie in Korea.Op 10 juni landden ongeveer 650 Amerikanen en veroverden verschillende forten, waarbij meer dan 200 Koreaanse troepen omkwamen en slechts drie Amerikaanse soldaten omkwamen.Korea bleef tot 1882 weigeren met de Verenigde Staten te onderhandelen.

De Donghak-boerenrevolutie (1894-1895) in Korea was een belangrijke boerenopstand, beïnvloed door de Donghak-beweging, die zich verzette tegen westerse technologie en idealen.Het begon in Gobu-gun als gevolg van het onderdrukkende beleid van Jo Byeong-gap, benoemd tot magistraat in 1892. De opstand, geleid door Jeon Bong-jun en Kim Gae-nam, begon in maart 1894, maar werd aanvankelijk onderdrukt door Yi Yong-tae. .Jeon Bong-jun verzamelde vervolgens troepen bij de berg Paektu, heroverde Gobu en won belangrijke veldslagen, waaronder de Slag om Hwangtojae en de Slag om de Hwangryong-rivier.De rebellen namen de controle over het Jeonju-fort over, wat leidde tot een belegering en het daaropvolgende Verdrag van Jeonju in mei 1894, waarmee een korte, onstabiele vrede tot stand kwam.Het verzoek van de Koreaanse regering om militaire hulp van de Qing-dynastie escaleerde de spanningen, wat leidde tot de Eerste Chinees-Japanse Oorlog nadat Japan zich verraden voelde door de eenzijdige actie van de Qing, die de Conventie van Tientsin schond.Deze oorlog markeerde het verval van de Chinese invloed in Korea en de zelfversterkende beweging in China.Terwijl de Japanse invloed in Korea groeide, bedachten de Donghak-rebellen, bezorgd over deze ontwikkeling, van september tot oktober een strategie in Samrye.Ze vormden een coalitieleger en vielen Gongju aan met een strijdmacht van verschillende gerapporteerde omvang.De rebellen leden echter beslissende nederlagen in de Slag om Ugeumchi en opnieuw in de Slag om Taein.De opstand duurde tot begin 1895, maar in het voorjaar werden de meeste rebellenleiders gevangengenomen en geëxecuteerd in de Honam-regio.

De Eerste Chinees-Japanse Oorlog (25 juli 1894 - 17 april 1895) was een conflict tussen de Qing-dynastie van China en het rijk vanJapan , voornamelijk over invloed in Joseon Korea.Na meer dan zes maanden van ononderbroken successen door Japanse land- en zeestrijdkrachten en het verlies van de haven van Weihaiwei, klaagde de Qing-regering in februari 1895 om vrede.

De Joseon-periode heeft een aanzienlijke erfenis nagelaten aan het moderne Korea;veel van de moderne Koreaanse cultuur, etiquette, normen en maatschappelijke opvattingen over actuele kwesties, samen met de moderne Koreaanse taal en zijn dialecten, zijn afgeleid van de cultuur en tradities van Joseon.Tijdens de Joseon-periode werden ook moderne Koreaanse bureaucratie en administratieve afdelingen opgericht.