Mongoolse invasies van Korea

Het Mongoolse rijk lanceerde verschillende invasies tegen Korea onder Goryeo van 1231 tot 1259. Er waren zes grote campagnes: 1231, 1232, 1235, 1238, 1247, 1253;tussen 1253 en 1258 lanceerden de Mongolen onder leiding van Möngke Khan's generaal Jalairtai Qorchi vier verwoestende invasies in de laatste succesvolle campagne tegen Korea, met enorme kosten voor het leven van burgers op het hele Koreaanse schiereiland.De Mongolen annexeerden de noordelijke gebieden van het Koreaanse schiereiland na de invasies en namen ze op in hun rijk als de prefecturen Ssangseong en Dongnyeong.

Op de vlucht voor de Mongolen vielen de Khitans in 1216 Goryeo binnen en versloegen de Koreaanse legers meerdere keren, bereikten zelfs de poorten van de hoofdstad en vielen diep in het zuiden binnen, maar werden verslagen door de Koreaanse generaal Kim Chwi-ryeo die hen terug naar het noorden duwde naar Pyongang , waar de resterende Khitans in 1219 werden afgemaakt door geallieerde Mongol-Goryeo-troepen. Deze Khitans zijn mogelijk de oorsprong van de Baekjeong.

In 1224 werd een Mongoolse gezant onder duistere omstandigheden gedood en stopte Korea met het betalen van eerbetoon.Ögedei stuurde generaal Saritai om Korea te onderwerpen en de dode gezant te wreken in 1231. Het Mongoolse leger stak de Yalu-rivier over en verzekerde zich snel van de overgave van de grensstad Uiju.

Choe Woo mobiliseerde zoveel mogelijk soldaten in een leger dat grotendeels uit infanterie bestond, waar het tegen de Mongolen vocht bij zowel Anju als Kuju (het huidige Kusong).De Mongolen namen Anju in.

Om Kuju in te nemen, gebruikte Saritai een volledige reeks belegeringswapens om de verdediging van de stad neer te halen.Lijnen van katapulten lanceerden zowel rotsblokken als gesmolten metaal naar de stadsmuren.De Mongolen zetten speciale aanvalsteams in die belegeringstorens en ladders bemanden.Andere gebruikte tactieken waren het duwen van vlammende karren tegen de houten poorten van de stad en tunnels onder de muren door.Het meest gruwelijke wapen dat tijdens het beleg werd gebruikt, waren vuurbommen die ingekookt, vloeibaar gemaakt menselijk vet bevatten.Ondanks het feit dat het Goryeo-leger zwaar in de minderheid was en na meer dan dertig dagen van brute belegeringsoorlog, weigerden Goryeo-soldaten nog steeds zich over te geven en met toenemende Mongoolse slachtoffers kon het Mongoolse leger de stad niet innemen en moest het zich terugtrekken.

Gefrustreerd door de belegeringsoorlog, gebruikte Saritai in plaats daarvan de superieure mobiliteit van zijn legers om het Goryeo-leger te omzeilen en slaagde erin de hoofdstad bij Gaesong in te nemen.Elementen van het Mongoolse leger bereikten Chungju op het centrale Koreaanse schiereiland;hun opmars werd echter gestopt door een slavenleger onder leiding van Ji Gwang-su, waar zijn leger tot de dood vocht.Zich realiserend dat Goryeo met de val van de hoofdstad de Mongoolse indringers niet kon weerstaan, klaagde Goryeo aan voor vrede.

Generaal Saritai begon in het voorjaar van 1232 zijn hoofdmacht naar het noorden terug te trekken, waarbij hij tweeënzeventig Mongoolse administratieve functionarissen in verschillende steden in het noordwesten van Goryeo achterliet om ervoor te zorgen dat Goryeo zijn vredesvoorwaarden nakwam.

In 1232 beval Choe Woo, tegen de smeekbeden van zowel koning Gojong als veel van zijn hoge burgerlijke functionarissen in, het koninklijk hof en het grootste deel van de bevolking van Gaesong te verplaatsen van Songdo naar het Ganghwa-eiland in de baai van Gyeonggi, en begon met de bouw van belangrijke verdediging om zich voor te bereiden op de Mongoolse dreiging.Choe Woo maakte gebruik van de belangrijkste zwakte van de Mongolen, de angst voor de zee.De regering nam elk beschikbaar schip en binnenschip in beslag om voorraden en soldaten naar het eiland Ganghwa te vervoeren.De regering beval verder het gewone volk om het platteland te ontvluchten en te schuilen in grote steden, bergburchten of nabijgelegen eilanden voor de kust.Ganghwa Island zelf was een sterk verdedigingsfort.Kleinere forten werden gebouwd aan de vastelandzijde van het eiland en er werd ook een dubbele muur gebouwd over de bergkammen van Mt. Munsusan.

De Mongolen protesteerden tegen de verhuizing en lanceerden onmiddellijk een tweede aanval.Het Mongoolse leger werd geleid door een verrader uit Pyongyang genaamd Hong Bok-won en de Mongolen bezetten een groot deel van Noord-Korea.Hoewel ze ook delen van het zuidelijke schiereiland bereikten, slaagden de Mongolen er niet in het Ganghwa-eiland te veroveren, dat slechts een paar kilometer van de kust lag, en werden ze teruggedreven in Gwangju.De Mongoolse generaal daar, Saritai ( ) werd gedood door de monnik Kim Yun-hu ( ) te midden van sterk burgerverzet in de slag om Cheoin bij Yongin, waardoor de Mongolen gedwongen werden zich weer terug te trekken.

In 1235 begonnen de Mongolen een campagne die delen van de provincies Gyeongsang en Jeolla verwoestte.Het civiele verzet was sterk en het koninklijk hof in Ganghwa probeerde zijn fort te versterken.Goryeo behaalde verschillende overwinningen, maar de militaire en rechtvaardige legers van Goryeo waren niet bestand tegen de golven van invasies.Nadat de Mongolen noch Ganghwa Island noch Goryeo's bergkastelen op het vasteland konden innemen, begonnen de Mongolen Goryeo-landbouwgrond in brand te steken in een poging de bevolking uit te hongeren.Toen sommige forten zich uiteindelijk overgaven, executeerden de Mongolen iedereen die zich tegen hen verzette.

Goryeo gaf toe en klaagde om vrede.De Mongolen trokken zich terug, in ruil voor de toestemming van Goryeo om de koninklijke familie als gijzelaars te sturen.Goryeo stuurde echter een niet-verwant lid van de koninklijke lijn.Woedend eisten de Mongolen de zeeën van Koreaanse schepen te zuiveren, de rechtbank naar het vasteland te verplaatsen, de overdracht van anti-Mongoolse bureaucraten en, nogmaals, de koninklijke familie als gijzelaars.Als reactie hierop stuurde Korea een verre prinses en tien kinderen van edelen.

De Mongolen begonnen de vierde campagne tegen Goryeo en eisten opnieuw de terugkeer van de hoofdstad naar Songdo en de koninklijke familie als gijzelaars.Güyük stuurde Amuqan naar Korea en de Mongolen sloegen hun kamp op in de buurt van Yomju in juli 1247. Nadat de koning Gojong van Goryeo weigerde zijn hoofdstad van het Ganghwa-eiland naar Songdo te verplaatsen, plunderde Amuqans strijdmacht het Koreaanse schiereiland.Met de dood van Güyük Khan in 1248 trokken de Mongolen zich echter weer terug.Maar de Mongoolse invallen gingen door tot 1250.

Bij de hemelvaart van Möngke Khan in 1251 herhaalden de Mongolen opnieuw hun eisen.Möngke Khan stuurde gezanten naar Goryeo om zijn kroning in oktober 1251 aan te kondigen. Hij eiste ook dat koning Gojong persoonlijk voor hem zou worden ontboden en dat zijn hoofdkwartier zou worden verplaatst van het eiland Ganghwa naar het Koreaanse vasteland.Maar het Goryeo-hof weigerde de koning te sturen omdat de oude koning niet zo ver kon reizen.Möngke stuurde zijn gezanten opnieuw met specifieke taken.Möngke beval prins Yeku om het leger tegen Korea te leiden.Yeku eiste samen met Amuqan dat de Goryeo-rechtbank zich zou overgeven.De rechtbank weigerde, maar verzette zich niet tegen de Mongolen en verzamelde de boeren in de bergforten en eilanden.In samenwerking met de Goryeo-commandanten die zich bij de Mongolen hadden aangesloten, verwoestte Jalairtai Qorchi Korea.Toen een van Yeku's gezanten arriveerde, ontmoette Gojong hem persoonlijk in zijn nieuwe paleis in Sin Chuan-bug.Gojong stemde er uiteindelijk mee in om de hoofdstad terug naar het vasteland te verplaatsen en stuurde zijn stiefzoon Angyeong als gijzelaar.De Mongolen stemden in januari 1254 in met een staakt-het-vuren.

Tussen 1253 en 1258 lanceerden de Mongolen onder Jalairtai vier verwoestende invasies in de laatste succesvolle campagne tegen Korea.Möngke besefte dat de gijzelaar niet de bloedprins van de Goryeo-dynastie was.Dus Möngke gaf de Goryeo-rechtbank de schuld voor het bedriegen van hem en het vermoorden van de familie van Lee Hyeong, een pro-Mongoolse Koreaanse generaal.Möngke' commandant Jalairtai verwoestte een groot deel van Goryeo en nam in 1254 206.800 gevangenen. Hongersnood en wanhoop dwongen boeren zich over te geven aan de Mongolen.Ze richtten een chiliarchie-kantoor op in Yonghung met lokale functionarissen.De Mongolen gaven opdracht aan overlopers om schepen te bouwen en begonnen vanaf 1255 de kusteilanden aan te vallen.Op het schiereiland Liaodong verzamelden de Mongolen uiteindelijk Koreaanse overlopers in een kolonie van 5.000 huishoudens.In 1258 pleegden Goryeo's koning Gojong en een van de aanhangers van de Choe-clan, Kim Injoon, een tegencoup en vermoordden het hoofd van de Choe-familie, waarmee een einde kwam aan de heerschappij van de Choe-familie die zes decennia duurde.Daarna klaagde de koning vrede aan met de Mongolen.Toen het Goryeo-hof de toekomstige koning Wonjong als gijzelaar naar het Mongoolse hof stuurde en beloofde terug te keren naar Kaegyong, trokken de Mongolen zich terug uit Centraal-Korea.

Een groot deel van Goryeo was verwoest na decennia van gevechten.Er werd gezegd dat er daarna geen houten constructies meer waren in Goryeo.Er was culturele vernietiging en de negen verdiepingen tellende toren van Hwangnyongsa en de eerste Tripitaka Koreana werden vernietigd.Nadat hij de kroonprins van Goryeo had zien komen om toe te geven, juichte Kublai Khan en zei: "Goryeo is een land waar lang geleden zelfs Tang Taizong persoonlijk campagne tegen voerde, maar niet kon verslaan, maar nu de kroonprins naar mij toe komt, is het de wil van hemel!"Een deel van het eiland Jeju is omgebouwd tot een graasgebied voor de daar gestationeerde Mongoolse cavalerie.De Goryeo-dynastie overleefde onder invloed van de Mongoolse Yuan-dynastie totdat het Mongoolse garnizoenen terug begon te dwingen vanaf de jaren 1350, toen de Yuan-dynastie al begon af te brokkelen en leed onder massale opstanden in China.De Goryeo-koning Gongmin maakte van de gelegenheid gebruik en slaagde er ook in enkele noordelijke gebieden terug te winnen.