የባይዛንታይን ግዛት፡ የኒቂያ – የላቲን ጦርነቶች

የቁስጥንጥንያ ከረጢት በኤፕሪል 1204 የተከሰተ ሲሆን የአራተኛው የመስቀል ጦርነት ፍጻሜ ሆኗል።በመካከለኛው ዘመን ታሪክ ውስጥ ትልቅ ለውጥ ነው.የመስቀል ጦረኞች በወቅቱ የባይዛንታይን ግዛት ዋና ከተማ የሆነችውን የቁስጥንጥንያ ክፍል ያዙ፣ ዘርፈዋል እና አወደሙ።ከተማይቱን ከተያዙ በኋላ ግዛቶች ለመስቀል ጦረኞች ተከፋፈሉ።

የአንድሮኒኮስ የአንደኛ የልጅ ልጆች አሌክስዮስ እና ዴቪድ ኮምኔኖስ በጆርጂያ ንግሥት ታማር እርዳታ ትሬቢዞን ን ድል አድርገዋል።አሌክስዮስ የንጉሠ ነገሥት ማዕረግን ተቀበለ ፣ በሰሜን ምስራቅ አናቶሊያ የባይዛንታይን ተተኪ መንግሥት ፣ የ Trebizond ኢምፓየር አቋቋመ።

ባልድዊን የቁስጥንጥንያ የላቲን ግዛት የመጀመሪያው ንጉሠ ነገሥት ነበር;የፍላንደርዝ ብዛት (እንደ ባልድዊን IX) ከ1194 እስከ 1205 እና የ Hainaut ቆጠራ (ባልድዊን VI) ከ1195-1205።ባልድዊን በ 1204 የቁስጥንጥንያ ከረጢት እንዲወጣ፣ የባይዛንታይን ግዛት ትላልቅ ክፍሎች እንዲወረስ እና የላቲን ኢምፓየር እንዲመሰረት ያደረገው የአራተኛው የመስቀል ጦርነት መሪ ከሆኑት መካከል አንዱ ነበር።የመጨረሻውን ጦርነት በቡልጋሪያ ንጉሠ ነገሥት ካሎያን ተሸንፎ የመጨረሻ ቀናቱን በእስር ቤት አሳልፏል።

አሁንም በባይዛንታይን የይገባኛል ጥያቄ አቅራቢዎች ስር ያሉ ግዛቶችን ጨምሮ የ 12 መስቀሎች እና 12 ቬኔሲያውያን የባይዛንታይን ኢምፓየር ስርጭትን ይወስናሉ።በመጋቢት ውል መሠረት አንድ አራተኛው መሬት ለንጉሠ ነገሥቱ ተሰጥቷል ፣ የተቀረው ግዛት በቬኒስ እና በላቲን መኳንንት መካከል ተከፋፍሏል ።

እ.ኤ.አ. በ1204 የቁስጥንጥንያ የመስቀል ተዋጊዎች እጅ ከወደቀች በኋላ የመስቀል ጦርነቱ መሪ የነበረው የሞንትፌራት ቦኒፌስ በመስቀል ጦሮችም ሆነ በተሸነፈው ባይዛንታይን አዲሱ ንጉሠ ነገሥት እንደሚሆን ይጠበቃል።ይሁን እንጂ ወንድሙ ኮንራድ የባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥት ቤተሰብን ስላገባ ቬኔሲያኖች ቦኒፌስ ከባይዛንታይን ግዛት ጋር በጣም የተቆራኘ እንደሆነ ተሰምቷቸው ነበር።ቬኔሲያውያን በቀላሉ ሊቆጣጠሩት የሚችሉትን ንጉሠ ነገሥት ይፈልጉ ነበር፣ እና በነሱ ተጽእኖ የፍላንደርዝ ባልድዊን የአዲሱ የላቲን ኢምፓየር ንጉሠ ነገሥት ሆኖ ተመረጠ።ቦኒፌስ ሳይወድ ይህንን ተቀብሎ ተሰሎንቄን ለመቆጣጠር ተነሳ፣ ከቁስጥንጥንያ ቀጥሎ ሁለተኛዋ የባይዛንታይን ከተማ።መጀመሪያ ከተማዋን ከሚፈልገው ከአፄ ባልድዊን ጋር መወዳደር ነበረበት።ከዚያ በኋላ በ1204 ከተማዋን በመያዝ ለባልድዊን ተገዢ የሆነ መንግሥት አቋቁሞ ምንም እንኳን “ንጉሥ” የሚለው ማዕረግ በይፋ ጥቅም ላይ ባይውልም ነበር።እ.ኤ.አ. በ1204–05፣ ቦኒፌስ አገዛዙን ወደ ደቡብ ወደ ግሪክ ለማራዘም ችሏል፣ በቴሴሊ፣ ቦዮቲያ፣ ኢዩቦያ እና የአቲካ ቦኒፌስ አገዛዝ በቡልጋሪያው Tsar Kaloyan ከመታቱ እና በሴፕቴምበር 4፣ 1207 ከመገደሉ በፊት ከሁለት አመት ያነሰ ጊዜ አልፏል። ግዛቱ ገና ሕፃን ለነበረው ለቦኒፌስ ልጅ ለድሜጥሮስ ተላለፈ፣ ስለዚህም ትክክለኛው ስልጣን በሎምባርድ ዝርያ በሆኑ የተለያዩ ጥቃቅን መኳንንት ተያዘ።

እ.ኤ.አ. በ 1204 የባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥት አሌክስዮስ ቪ ዱካስ ሙርትዞፍሎስ የመስቀል ጦረኞች ከተማዋን ከወረሩ በኋላ ከቁስጥንጥንያ ሸሹ።ብዙም ሳይቆይ የንጉሠ ነገሥት አሌክስ ሣልሳዊ አንጀሎስ አማች የነበረው ቴዎድሮስ ቀዳማዊ ላስካርስ ንጉሠ ነገሥት ተብሎ ተነገረ ነገር ግን በቁስጥንጥንያ ያለውን ሁኔታ በመገንዘብ ወደ ቢቲኒያ ወደ ኒቅያ ከተማ ሸሸ።ቴዎዶር ላስካሪስ በ1204 የፍላንደርዝ ሄንሪ በፖይማኔኖን እና ፕሩሳ (አሁን ቡርሳ) ስላሸነፈው ወዲያው አልተሳካለትም።ነገር ግን ቴዎዶር በአድሪያኖፕል ጦርነት የላቲን ንጉሠ ነገሥት ባልድዊን አንደኛ ከተሸነፈ በኋላ ብዙ ሰሜናዊ ምዕራብ አናቶሊያን መያዝ ችሏል። ሄንሪ ከቡልጋሪያው Tsar Kaloyan ወረራ ለመከላከል ወደ አውሮፓ ተጠርቷል ።ቴዎዶር ከትሬቢዞንድ የተሰኘውን ጦር እንዲሁም ሌሎች ትናንሽ ተቀናቃኞችን በማሸነፍ ከተተኪው ግዛቶች በጣም ኃያላን ሆኖ እንዲመራ አድርጎታል።በ 1205 የባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥታትን ባህላዊ ማዕረጎች ወሰደ.ከሦስት ዓመታት በኋላ፣ የቁስጥንጥንያ አዲስ የኦርቶዶክስ ፓትርያርክ ለመምረጥ የቤተ ክርስቲያንን ጉባኤ ጠራ።አዲሱ ፓትርያርክ የቴዎድሮስን ንጉሠ ነገሥት ዘውድ ሾመው በቴዎድሮስ ዋና ከተማ ኒቂያ መቀመጫውን አቋቁመዋል።

በ1204 ቁስጥንጥንያ ወደ አራተኛው የመስቀል ጦርነት ከወደቀ በኋላ ከተቋቋሙት መንግስታት መካከል አንዱ የሆነው በላቲን መስቀላውያን እና በኒቂያ የባይዛንታይን የግሪክ ኢምፓየር መካከል የአድራሚትሽን ጦርነት መጋቢት 19 ቀን 1205 ተካሄደ። ይህም ለላቲኖች ሁለንተናዊ ድል አስገኝቷል።ስለ ጦርነቱ ሁለት ዘገባዎች አሉ፣ አንደኛው በጂኦፍሪ ዴ ቪሌሃርዱይን፣ ሁለተኛው ደግሞ በኒሴታስ ቾኒትስ፣ ይህም በጣም የሚለያዩ ናቸው።

ከ500 እስከ 700 የሚደርሱ ባላባቶች እና እግረኛ ጦር በዊልያም ኦፍ ቻምፕሊት እና በቪልሃርዱዊው ጂኦፍሪ 1 ትእዛዝ ወደ ሞሪያ ገቡ።በሜሴንያ በሚገኘው የኩንቱራስ የወይራ ግንድ ውስጥ፣ ከ4,000–5,000 የሚጠጉ የሀገር ውስጥ ግሪኮች እና ስላቭስ ሰራዊት በአንድ የተወሰነ ሚካኤል ትእዛዝ ስር ሆነው፣ አንዳንዴም የኤፒረስ ዴፖታቴት መስራች በሆነው በሚካኤል ቀዳማዊ ኮምኔኖስ ዱካስ ይታወቁ ነበር።በተካሄደው ጦርነት የመስቀል ጦረኞች በድል ወጡ ባይዛንታይን ወደ ኋላ እንዲያፈገፍጉ እና በሞሬ ውስጥ ተቃውሞን ጨፍልቀው ወጡ።ይህ ጦርነት የአካያ ርእሰ ብሔር ለመመስረት መንገድ ጠርጓል።

በዚሁ ጊዜ አካባቢ የቡልጋሪያው ዛር Tsar Kaloyan ከሊቀ ጳጳስ ኢኖሰንት III ጋር ያደረጉትን ድርድር በተሳካ ሁኔታ አጠናቋል።የቡልጋሪያ ገዥ እንደ “ሬክስ”፣ ማለትም ንጉሠ ነገሥት (ሳር) ተብሎ ታወቀ፣ የቡልጋሪያ ሊቀ ጳጳስ ደግሞ “ፕሪማስ” የሚለውን ማዕረግ እንደገና አገኘ፣ ከፓትርያርክ ማዕረግ ጋር እኩል ነው።በ Tsar Kaloyan እና በአዲሶቹ ምዕራብ አውሮፓውያን ድል አድራጊዎች መካከል ጥሩ የሚመስል ግንኙነት ቢኖርም ላቲኖች በኮንስታንቲኖፖል ውስጥ ከሰፈሩ በኋላ ወዲያውኑ በቡልጋሪያኛ መሬቶች ላይ አስመሳይነታቸውን ገለጹ።የላቲን ባላባቶች የቡልጋሪያን ከተሞችና መንደሮች ለመዝረፍ ድንበሩን ማቋረጥ ጀመሩ።እነዚህ የጠብ አጫሪ ድርጊቶች የቡልጋሪያውን ንጉሠ ነገሥት ከላቲን ጋር መተባበር እንደማይቻል እና ከትሬስ ግሪኮች መካከል በባላባቶች ያልተሸነፉ አጋሮችን ማግኘት አስፈላጊ መሆኑን አሳምነውታል.በ 1204-1205 ክረምት በአካባቢው የግሪክ መኳንንት መልእክተኞች ካሎያንን ጎብኝተው ህብረት ተፈጠረ ።የአድሪያኖፕል ጦርነት በኤፕሪል 14, 1205 በአድሪያኖፕል አካባቢ በቡልጋሪያውያን፣ ቭላችስ እና ኩማን በቡልጋሪያ Tsar Kaloyan ስር እና በባልድዊን 1ኛ የመስቀል ጦረኞች መካከል የተደረገ ሲሆን ከወራት በፊት የቁስጥንጥንያ ንጉሠ ነገሥት ሆኖ የተሾመው በዶጌ ኤንሪኮ ዳንዶሎ ሥር ከቬኒሺያኖች ጋር በመተባበር ነበር።ጦርነቱ በቡልጋሪያ ኢምፓየር ድል የተደረገው ከተሳካ ድብድብ በኋላ ነው።የላቲን ጦር ዋናው ክፍል ተወግዷል, ፈረሰኞቹ ተሸንፈዋል እና ንጉሠ ነገሥታቸው ባልድዊን 1ኛ በቬሊኮ ታርኖቮ እስረኛ ተወስደዋል.

የኢፒሮት ግዛት የተመሰረተው በ 1205 በሚካኤል ኮምኔኖስ ዱካስ የባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥት አይዛክ 2ኛ አንጀሎስ እና አሌክስዮስ III አንጀሎስ የአጎት ልጅ ነው።በመጀመሪያ ማይክል ከሞንፌራቱ ቦኒፌስ ጋር ተባበረ፣ ነገር ግን ሞሪያን (ፔሎፖኔዝ) በኮንዶሮስ የወይራ ግሮቭ ጦርነት በፍራንካውያን በማሸነፍ ወደ ኤፒረስ ሄደ፣ እራሱን የአሮጌው የኒኮፖሊስ ግዛት የባይዛንታይን ገዥ አድርጎ ቆጥሯል። በቦኒፌስ ላይ አመፀ።ብዙም ሳይቆይ ኤፒረስ ከቁስጥንጥንያ፣ ከተሰሊ እና ከፔሎፖኔዝ የብዙ ስደተኞች አዲስ መኖሪያ ሆነ፣ እና ሚካኤል ሁለተኛ ኖህ ተብሎ ተገልጿል፣ ሰዎችን ከላቲን ጎርፍ አዳነ።የቁስጥንጥንያው ፓትርያርክ ጆን ኤክስ ካማቴሮስ እንደ ህጋዊ ተተኪ አልቆጠሩትም እና በምትኩ ቴዎዶር ላስካሪስን በኒቂያ ተቀላቀለ።ሚካኤል በምትኩ ጳጳስ ኢኖሰንት 3ኛ በኤጲሮስ ላይ ያለውን ሥልጣን ተገንዝቦ ከምስራቃዊ ኦርቶዶክስ ቤተክርስቲያን ጋር ያለውን ግንኙነት አቋረጠ።

በአድሪያኖፕል (1205) ጦርነት ከተካሄደው አስደናቂ ድል በኋላ ቡልጋሪያውያን ንጉሠ ነገሥት ካሎያን ለመያዝ ከሚፈልጉት ከበርካታ ትላልቅ ከተሞች በስተቀር አብዛኛው ትሬስን ተቆጣጠሩ።በሰኔ 1205 የወታደራዊ ድርጊቶችን ቲያትር ወደ ደቡብ ምዕራብ ወደ ቦኒፌስ ሞንትፌራት ጎራዎች ተዛወረ ፣የሰሎንቄ ንጉስ እና የላቲን ኢምፓየር ቫሳል።በቡልጋሪያ ጦር መንገድ ላይ የመጀመሪያዋ ከተማ ሴሬስ ነበረች።የመስቀል ጦረኞች በከተማው አካባቢ ለመዋጋት ሞክረው ነበር፣ ነገር ግን አዛዡ ሂዩዝ ደ ኮሊኒ ከሞቱ በኋላ ተሸንፈው ወደ ከተማዋ መመለስ ነበረባቸው ነገር ግን በማፈግፈግ ወቅት የቡልጋሪያ ወታደሮች ወደ ሴሬስ ገቡ።የቀሩት ላቲኖች በጊላዩም ዲ አርልስ ትእዛዝ ስር ሆነው በግቢው ውስጥ ተከበዋል።ካሎያንን ተከትሎ በተደረገው ድርድር ወደ ቡልጋሪያ- ሃንጋሪ ድንበር ደህንነቱ የተጠበቀ ባህሪ እንዲሰጣቸው ተስማምተዋል።ነገር ግን፣ ጦር ሰራዊቱ እጅ ሲሰጥ ፈረሰኞቹ ሲገደሉ ተራው ሰው ሲተርፍ።

በ 1205 የተሳካው ዘመቻ ፊሊፖፖሊስ እና ሌሎች የትሬሺያን ከተሞችን በመያዝ ተጠናቀቀ።በአሌክሲዮስ አስፒዬተስ የሚመራው የከተማዋ የባይዛንታይን መኳንንት ተቃወመ።ካሎያን ከተማዋን ከያዘች በኋላ ግንቦቿ ወድመዋል እና አስፒዬስ ተሰቅለዋል።የግሪክ መሪዎቻቸውን እንዲገደሉ አዘዘ እና በሺዎች የሚቆጠሩ ግሪኮችን ወደ ቡልጋሪያ ላከ።

የላቲን ኢምፓየር ከፍተኛ ጉዳት ደርሶበታል እና በ1205 መገባደጃ ላይ የመስቀል ጦረኞች የሰራዊታቸውን ቅሪት እንደገና ለማደራጀት ሞክረው ነበር።ዋና ኃይሎቻቸው 140 ባላባቶች እና ብዙ ሺህ ወታደሮችን ያቀፉ ነበር በሩሲዮን።ይህ ጦር የሚመራው በቲየሪ ዴ ቴርሞንዴ እና በቲየሪ ዴ ሎዝ የላቲን የቁስጥንጥንያ ኢምፓየር መኳንንት መካከል ነው።የሩሲዮን ጦርነት በቡልጋሪያ ግዛት እና በባይዛንቲየም የላቲን ኢምፓየር መካከል በሩሲዮን ምሽግ (የሩስኮይ ዘመናዊ ኬሻን) ምሽግ አቅራቢያ በ 1206 ክረምት ነበር ።ቡልጋሪያውያን ትልቅ ድል አስመዝግበዋል።በጠቅላላው ወታደራዊ ዘመቻ የመስቀል ጦረኞች ከ 200 በላይ ባላባቶችን አጥተዋል ፣ ብዙ ሺህ ወታደሮች እና በርካታ የቬኒስ ጦር ሰፈሮች ሙሉ በሙሉ ተደምስሰዋል ።አዲሱ የላቲን ኢምፓየር ንጉሠ ነገሥት የፍላንደርዝ ሄንሪ ሌላ 600 ባላባቶች እና 10,000 ወታደሮች ከፈረንሣይ ንጉሥ መጠየቅ ነበረበት።የቪሌሃርዱይን ጄፍሪ ሽንፈቱን ከአድሪያኖፕል አደጋ ጋር አወዳድሮታል።ሆኖም የመስቀል ጦረኞች እድለኞች ነበሩ - በ 1207 ሳር ካሎያን በተሰሎንቄ በተከበበ ጊዜ ተገደለ እና አዲሱ ንጉሠ ነገሥት ቦሪል ሥልጣኑን ለማስከበር ጊዜ አስፈልጎ ነበር።

እ.ኤ.አ. ጥር 31 ቀን 1206 በሩሲዮን ጦርነት ቡልጋሪያውያን የላቲን ጦርን ካጠፉ በኋላ የተሰባበሩት የመስቀል ጦር ኃይሎች ጥገኝነት ለማግኘት ወደ ሮዶስቶ የባህር ዳርቻ ከተማ አመሩ።ከተማዋ ጠንካራ የቬኒስ ጦር ሰፈር ነበራት እና ተጨማሪ በ2,000 የቁስጥንጥንያ ወታደሮች ተደግፎ ነበር።ይሁን እንጂ የቡልጋሪያውያን ፍራቻ በጣም ትልቅ ከመሆኑ የተነሳ ላቲኖች በቡልጋሪያ ወታደሮች መምጣት በጣም ተደናገጡ.መቋቋም አልቻሉም እና ከአጭር ጊዜ ጦርነት በኋላ ቬኔሲያውያን ወደብ ወደ መርከቦቻቸው መሸሽ ጀመሩ.ለማምለጥ በቸኮሉበት ወቅት ብዙ ጀልባዎች ከመጠን በላይ ተጭነው ሰጥመው አብዛኞቹ የቬኒሺያ ተወላጆች ሰጥመዋል።ከተማዋ በቡልጋሪያውያን ተዘርፋለች በምስራቅ ትሬስ በኩል የድል ጉዞውን በመቀጠል ብዙ ተጨማሪ ከተሞችን እና ምሽጎችን ያዙ።

ታላቅ ወንድሙ ንጉሠ ነገሥት ባልድዊን በኤፕሪል 1205 በአድሪያኖፕል ጦርነት በቡልጋሪያውያን በተያዘ ጊዜ ሄንሪ የባልድዊን ሞት ዜና በደረሰ ጊዜ የግዛቱ አስተዳዳሪ ሆኖ ተመረጠ።ነሐሴ 20 ቀን 1206 ዘውድ ተቀበለ።ሄንሪ የላቲን ንጉሠ ነገሥት ሆኖ ሲያርግ፣ የተሰሎንቄ መንግሥት የሎምባርድ መኳንንት ታማኝነቱን ሊሰጡት ፈቃደኛ አልሆኑም።የሁለት አመት ጦርነት ተፈጠረ እና በቴምፕላር የሚደገፉትን ሎምባርዶችን ካሸነፈ በኋላ ሄንሪ የራቨኒካ እና የዜቱኒ (ላሚያ) ቴምፕላር ቤተመንግስቶችን ወሰደ።ሄንሪ ከቡልጋሪያው Tsar Kaloyan እና ከተቀናቃኙ ከኒቂያው ንጉሠ ነገሥት ቴዎዶር 1 ላስካርስ ጋር በተካሄደው ስኬታማ ትግል የግዛት ዘመኑ ባብዛኛው ያለፈው አስተዋይ ገዥ ነበር።በኋላም ከቡልጋሪያው ቦሪል (1207-1218) ጋር ተዋግቶ በፊሊጶፖሊስ ጦርነት ድል ማድረግ ቻለ።ሄንሪ በትንሿ እስያ (በፔጋይ) በ1207 (በኒኮሜዲያ) እና በ1211-1212 (ከሬንዳከስ ጦርነት ጋር) በተካሄደው ዘመቻ፣ በትንሿ እስያ (ፔጋይ ላይ) ትንሽ ይዞታን በማስፋፋት በኒቂያን ግዛት ላይ ዘመቱ።ቴዎዶር ቀዳማዊ ላስካሪስ ይህን የኋላ ዘመቻ መቃወም ባይችልም ሄንሪ በአውሮፓ ችግሮቹ ላይ እንዲያተኩር የወሰነ ይመስላል ምክንያቱም በ1214 ከቴዎድሮስ 1ኛ ጋር እርቅ ፈልጎ ነበር እና ላቲንን ከኒቂያ ንብረት በሠላም ከፋፍሎ ኒቂያን ደግፏልና።

የአንታሊያ ከበባ በደቡብ-ምዕራብ በትንሿ እስያ ወደብ የምትገኘውን የአታሊያን ከተማ (ዛሬ አንታሊያ፣ ቱርክ) በተሳካ ሁኔታ የቱርክ ከተማ በቁጥጥር ስር ማዋሏ ነው።ወደብ መያዙ ቱርኮች ወደ ባህር ውስጥ ለመግባት ምንም አይነት ከባድ ሙከራ ከማድረጋቸው በፊት 100 ዓመታት ቢቀሩትም ለቱርኮች ወደ ሜዲትራኒያን ባህር ሌላ መንገድ ሰጣቸው።ወደቡ በባይዛንታይን ግዛት ሲያገለግል የነበረው አልዶብራንዲኒ በሚባል የቱስካን ጀብደኛ ቁጥጥር ስር ወድቆ ነበር ነገር ግን በዚያ ወደብ ላይየግብፅ ነጋዴዎችን በደል ይፈፅም ነበር።ነዋሪዎቹ ከተማዋን ተቆጣጥሮ ለነበረው የቆጵሮስ ገዥ ጋውቲየር ደ ሞንትቤላርድ ይግባኝ አቅርበዋል፣ ነገር ግን የሴልጁክ ቱርኮች በአቅራቢያው ያለውን ገጠራማ አካባቢ እንዳያበላሹት ማድረግ አልቻለም።ቀዳማዊ ሱልጣን ካይኹስራው ከተማዋን በማርች 1207 በማዕበል ወሰዳት እና ሻለቃውን ሙባሪዝ አል-ዲን ኤርቶኩሽ ኢብን አብድ አላህን አስተዳዳሪ አድርጎ ሾመ።

የሜሲኖፖሊስ ጦርነት የተካሄደው በሴፕቴምበር 4 1207 በሞሲኖፖሊስ በዘመናዊቷ ግሪክ በኮሞቲኒ ከተማ አቅራቢያ ሲሆን በቡልጋሪያውያን እና በላቲን ኢምፓየር መካከል ተዋግቷል።የቡልጋሪያን ድል አስገኝቷል።የቡልጋሪያው ንጉሠ ነገሥት ካሎያን ጦር ኦድሪንን እየከበበ ሳለ የተሰሎንቄው ንጉሥ የሞንትፌራት ንጉሥ ቦኒፌስ ከሴሬስ ወደ ቡልጋሪያ ጥቃት ሰነዘረ።ፈረሰኞቹ ከሴሬስ በስተምስራቅ በ5 ቀናት ወረራ ወደ ሜሲኖፖሊስ ደረሱ ነገር ግን በከተማው ዙሪያ ባለው ተራራማ ስፍራ ሠራዊቱ በዋናነት በአካባቢው ቡልጋሪያውያን ባቀፈ ትልቅ ኃይል ተጠቃ።ጦርነቱ የጀመረው በላቲን የኋላ ጠባቂ ሲሆን ቦኒፌስ ቡልጋሪያውያንን ለመመከት ችሏል, ነገር ግን እያሳደዳቸው ሳለ ቀስት ተገደለ, እና ብዙም ሳይቆይ የመስቀል ጦርነቶች ተሸነፉ.ጭንቅላቱ ወደ ካሎያን ተላከ, እሱም ወዲያውኑ በቦኒፌስ በተሰሎንቄ ዋና ከተማ ላይ ዘመቻ አዘጋጅቷል.እንደ እድል ሆኖ ለላቲን ኢምፓየር ካሎያን በጥቅምት 1207 በተሰሎንቄ በተከበበ ጊዜ ሞተ እና አዲሱ ንጉሠ ነገሥት ቦሪል ገዢ የነበረው ሥልጣኑን ለማስከበር ጊዜ አስፈልጎ ነበር።

በካሎያን የግዛት ዘመን፣ የምስራቃዊ ትሬስ የግሪክ መኳንንት በቡልጋሪያ ኢምፓየር ላይ ተነስተው ከላቲን ግዛት እርዳታ ጠየቁ።ይህ አመፅ የሚቀጥልበት በአዲሱ የቡልጋሪያ ቦሪል ንጉሠ ነገሥት ላይ ሲሆን ከሱ በፊት የነበረው ካሎያን የላቲን ኢምፓየር ምስራቃዊ ትራስን በወረረበት ጦርነት ቀጥሏል።በጉዞው ወቅት በስታራ ዛጎራ ከመቆሙ በፊት የአሌክሲየስ ስላቭን ግዛት በከፊል ያዘ።የላቲን ንጉሠ ነገሥት ሄንሪ በሴሊምብሪያ ሠራዊቱን ሰብስቦ ወደ አድሪያኖፕል አቀና።የቤሮይ ጦርነት በሰኔ 1208 በቡልጋሪያ እና በላቲን ኢምፓየር መካከል በምትገኘው በስታር ዛጎራ ከተማ በቡልጋሪያ አቅራቢያ ተካሄደ።የቡልጋሪያን ድል አስገኝቷል።ማፈግፈጉ ለአስራ ሁለት ቀናት የቀጠለ ሲሆን ቡልጋሪያውያን ተቃዋሚዎቻቸውን በቅርበት በመከታተል እና በማዋከብ በዋነኛነት በላቲን የኋላ ጠባቂ ላይ ጉዳት በማድረስ በዋና ዋና የመስቀል ጦር ኃይሎች ብዙ ጊዜ ሙሉ በሙሉ ከመውደቁ ይታደጋል።ይሁን እንጂ በፕሎቭዲቭ አቅራቢያ የመስቀል ጦረኞች ጦርነቱን ተቀብለው ቡልጋሪያውያን ተሸነፉ።

የቡልጋሪያ ቦሪል ትሬስን ወረረ።ሄንሪ ከቦሪል ዓመፀኛ የአጎት ልጅ ከአሌክሲየስ ስላቭ ጋር ጥምረት ፈጠረ።ላቲኖች በፊሊፖፖሊስ በቡልጋሪያውያን ላይ ከባድ ሽንፈት አደረሱ እና ከተማዋን ያዙ።አሌክሲየስ ስላቭ በባህላዊ የባይዛንታይን የፕሮስኪኔሲስ ሥነ ሥርዓት (በሄንሪ እግር እና እጅ ላይ መሳም) በማድረግ ለሄንሪ ፌሊቲ ተናገረ።

አሌክስዮስ ሳልሳዊ በ1203 የመስቀል ጦረኞች ሲቃረቡ ከቁስጥንጥንያ ሸሽቶ ነበር፣ ነገር ግን በዙፋኑ ላይ ያለውን መብቱን አሳልፎ አልሰጠም እና እሱን ለማስመለስ ቆርጦ ነበር።ካይኹስራው፣ የአሌክሲዮስን ጉዳይ በመደገፍ የኒቂያን ግዛት ለማጥቃት ፍጹም ሰበብ ሆኖ አግኝቶ፣ ግዛቱን ለሕጋዊው ንጉሠ ነገሥት እንዲሰጥ ወደ ኒቂያ ወደሚገኘው ቴዎዶር መልእክተኛ ላከ።ቴዎድሮስ የሱልጣኑን ጥያቄ ለመመለስ ፈቃደኛ ባለመሆኑ ሱልጣኑ ሠራዊቱን አሰባስቦ የላስካሪስን ግዛት ወረረ።በአንጾኪያ ሚአንደር ላይ በተካሄደው ጦርነት፣ የሴልጁክ ሱልጣን በአጥቂው የቱርክ ወታደሮች በጣም ተጨንቆ የነበረውን ላስካሪስን ፈለገ።ካይቹስራው ጠላቱን አስከብሮ ጭንቅላቱን በመጋዝ ደበደበው፣የኒቂያው ንጉሠ ነገሥት ደክሞ ከፈረሱ ላይ ወደቀ።ካይሁስራው ላስካሪስን እንዲወስድ ለታጋዮቹ ትእዛዝ እየሰጠ ነበር፣ የኋለኛው መረጋጋት ተመለሰ እና ካይሁስራው የተራራውን የኋላ እግሮቹን በመጥለፍ አወረደው።ሱልጣኑም መሬት ላይ ወድቆ አንገቱ ተቆርጧል።ጭንቅላቱ በላንስ ላይ ተሰቅሎ ሰራዊቱ እንዲያይ ወደ ላይ ከፍ ሲል ቱርኮች እንዲሸማቀቁና እንዲያፈገፍጉ አድርጓቸዋል።በዚህ መንገድ ላስካሪስ ከሽንፈት መንጋጋ ድልን ነጠቀ፣ ምንም እንኳን በሂደቱ ውስጥ የራሱ ጦር ሊወድም ቢቃረብም።ጦርነቱ የሴልጁክን ስጋት አብቅቷል፡ የካይኩስራው ልጅ እና ተተኪ ካይካውስ 1 ከኒቂያ ጋር በጁን 14 1211 ስምምነትን ጨረሰ እና በሁለቱ ግዛቶች መካከል ያለው ድንበር እስከ 1260ዎቹ ድረስ ያልተፈታተነ ይቆያል።የላስካሪስ አማች የነበረው የቀድሞው ንጉሠ ነገሥት አሌክስዮስ ሳልሳዊ በጦርነቱም ተማረከ።ላስካሪስ በጥሩ ሁኔታ ቢያየውም የንጉሠ ነገሥቱን ምልክቱን ገፎ ወደ ኒቅያ ሃያኪንቶስ ገዳም ወሰደው እና ዘመኑን ጨረሰ።

ሄንሪ በአንጾኪያ ሜአንደር ላይ በተደረገው ጦርነት የኒቂያ ጦር በሴሉኮች ላይ ያደረሰውን ኪሳራ ተጠቅሞ በፔጋይ ከሰራዊቱ ጋር በማረፍ ወደ ራይንዳከስ ወንዝ ወደ ምስራቅ ዘምቷል።ሄንሪ ምናልባት 260 የሚሆኑ የፍራንካውያን ባላባቶች ነበሩት።ላስካሪስ በጥቅሉ ትልቅ ኃይል ነበረው ነገር ግን በሴሉኮች ላይ ከፍተኛ ስቃይ ስለደረሰባቸው በጣት የሚቆጠሩ የፍራንካውያን ቅጥረኞች ብቻ ነበሩ።ላስካሪስ ራይንዳከስ ላይ አድፍጦ አዘጋጀ፣ነገር ግን ሄንሪ ቦታውን በማጥቃት የኒቂያ ወታደሮችን በጥቅምት 15 ቀን በፈጀ ጦርነት በትኗል።ምንም ጉዳት ሳይደርስበት ያሸነፈው የላቲን ድል እየደቆሰ ነበር፡ ከጦርነቱ በኋላ ሄንሪ ያለምንም ተቀናቃኝ የኒቂያን ምድር ዘምቶ ወደ ደቡብ እስከ ኒምፋዮን ደረሰ።ጦርነቱ ከዚያ በኋላ አለፈ፣ እና ሁለቱም ወገኖች የኒምፋዩም ስምምነትን አደረጉ፣ ይህም የላቲን ኢምፓየር አብዛኛው ሚሲያን እንዲቆጣጠር እስከ ካላሞስ (የአሁኗ ገላንቤ) መንደር ድረስ እንዲቆይ አድርጓል፣ ይህም ሰው የማይኖርበት እና በሁለቱ ግዛቶች መካከል ያለውን ድንበር የሚያመላክት ነበር።

የኒምፋዩም ውል በታኅሣሥ 1214 በኒቂያ ኢምፓየር፣ በባይዛንታይን ግዛት ተተኪ መንግሥት እና በላቲን ኢምፓየር መካከል የተፈረመ የሰላም ስምምነት ነው።ምንም እንኳን ሁለቱም ወገኖች ለዓመታት ትግላቸውን ቢቀጥሉም ይህ የሰላም ስምምነት አንዳንድ ጠቃሚ ውጤቶች ነበሩት።በመጀመሪያ፣ የሰላም ስምምነቱ አንዱም ሌላውን ለማጥፋት ጠንካራ ስላልነበረ ሁለቱንም ወገኖች በሚገባ እውቅና ሰጥቷል።ሁለተኛው የስምምነቱ ውጤት የሄንሪ አገልጋይ የነበረው እና በላቲን ኢምፓየር ድጋፍ በኒቂያ ላይ የራሱን ጦርነት ሲያካሂድ የነበረው ዴቪድ ኮምኔኖስ አሁን ያንን ድጋፍ በትክክል በማጣቱ ነው።ቴዎድሮስ በ1214 መገባደጃ ላይ ከሲኖፔ በስተ ምዕራብ ያሉትን የዳዊትን መሬቶች በሙሉ በማጠቃለል ወደ ጥቁር ባህር መድረስ ችሏል።ሦስተኛው መዘዙ ቴዎድሮስ ለጊዜው የላቲኖች መዘናጋት ሳያስፈልግ በሴሉቃውያን ላይ ጦርነት እንዲከፍት ማድረጉ ነው።ኒቂያ ለቀሪው ምዕተ-ዓመት የምስራቃዊ ድንበራቸውን ማጠናከር ችላለች።እ.ኤ.አ. በ 1224 እንደገና ጠብ ተቀሰቀሰ ፣ እና በሁለተኛው የኒቂያ ጦርነት በ Poemanenum ሁለተኛው ጦርነት የላቲን ድል በእስያ ያሉትን የላቲን ግዛቶች ውጤታማ በሆነ መንገድ ወደ ኒኮሜዲያን ባሕረ ገብ መሬት ዝቅ አደረገ።ይህ ስምምነት ከዓመታት በኋላ ኒቅያውያን በአውሮፓ ላይ ጥቃት እንዲሰነዝሩ አስችሏቸዋል፣ በመጨረሻም በ1261 ቁስጥንጥንያ እንደገና በመግዛት ተጠናቀቀ።

የፖይማኔኖን ወይም የፖይማነን ጦርነት በ 1224 መጀመሪያ (ወይም በ 1223 መጨረሻ ላይ) በባይዛንታይን ግዛት ሁለት ዋና ተተኪ ግዛቶች ኃይሎች መካከል ተዋግቷል ።የላቲን ኢምፓየር እና የባይዛንታይን የግሪክ ግዛት የኒቂያ ግዛት።ተቃዋሚዎቹ ሃይሎች ከሳይዚከስ በስተደቡብ በምትገኘው ማይሲያ፣ በኩሽ ሀይቅ አቅራቢያ በምትገኘው በፖይማኔኖን ተገናኙ።የዚህን ጦርነት አስፈላጊነት ጠቅለል አድርጎ ሲገልጽ የ13ኛው ክፍለ ዘመን የባይዛንታይን ታሪክ ጸሐፊ ጆርጅ አክሮፖሊትስ “ከዚያ (ከዚህ ጦርነት) ጀምሮ የጣሊያኖች ግዛት [የላቲን ኢምፓየር]... ማሽቆልቆል ጀመረ” ሲል ጽፏል።በፖይማኔኖን ስለደረሰው ሽንፈት የተሰማው ዜና የላቲን ንጉሠ ነገሥት ጦር ሴሬስን ከኤፒሩስ ዴፖታቴት በመክበብ ድንጋጤ ፈጥሮ ነበር፣ በቊስጥንጥንያ አቅጣጫ ትርምስ ፈጥሮ በመውጣት በኤፒሮት ገዥ በቴዎዶር ኮምኔኖስ ዱካስ ወታደሮች በቆራጥነት ተሸነፈ።ይህ ድል በእስያ የሚገኙትን አብዛኞቹን የላቲን ንብረቶች መልሶ ለማግኘት መንገድ ከፍቷል።በእስያ በኒቂያ እና በአውሮፓ በኤፒረስ ስጋት ላይ የወደቀው የላቲን ንጉሠ ነገሥት ሰላም እንዲሰፍን ክስ መሥርቶ በ1225 ተጠናቀቀ። እንደ ቃሉ ላቲኖች ከቦስፖረስ ምሥራቃዊ የባሕር ዳርቻ እና ከኒኮሜዲያ ከተማ በስተቀር ሁሉንም የእስያ ንብረቶቻቸውን ትተዋል። በዙሪያው ያለው ክልል.

እ.ኤ.አ. በ 1228 የላቲን ንጉሠ ነገሥት ሮበርት ኦቭ ኮርቴናይ ከሞተ በኋላ ፣ ኢቫን አሴን II የባልድዊን II ገዥ በጣም ሊሆን የሚችል ምርጫ ተደርጎ ይወሰድ ነበር።ቴዎዶር ወደ ቁስጥንጥንያ ሲሄድ ብቸኛው እንቅፋት ቡልጋሪያ እንደሆነ አሰበ እና በመጋቢት 1230 መጀመሪያ ላይ አገሪቷን በመውረር የሰላም ስምምነቱን አፍርሶ የጦርነት መግለጫ ሳያወጣ።በሁለተኛው የቡልጋሪያ ግዛት እና በተሰሎንቄ ግዛት መካከል ባለው ክሎኮትኒትሳ መንደር አቅራቢያ የክሎኮትኒትሳ ጦርነት መጋቢት 9 ቀን 1230 ተከሰተ።በውጤቱም ቡልጋሪያ በድጋሚ በደቡብ-ምስራቅ አውሮፓ ውስጥ በጣም ኃይለኛ ግዛት ሆና ብቅ አለች.የሆነ ሆኖ፣ የቡልጋሪያ ሃይል ብዙም ሳይቆይ በኒቂያ እየጨመረ በመጣው ኢምፓየር ሊወዳደር እና ሊበለጥ ነበር።በላቲን ኢምፓየር ላይ የነበረው የኤፒሮት ስጋት ተወግዷል።ተሰሎንቄ ራሷ በቴዎድሮስ ወንድም ማኑኤል ስር የቡልጋሪያ ቫሳል ሆነች።

የቁስጥንጥንያ ከበባ (1235) በላቲን ኢምፓየር ዋና ከተማ ላይ የቡልጋሪያ - የኒቂያ ከበባ በጋራ ነበር።የብሪየን የላቲን ንጉሠ ነገሥት ጆን በኒቂያው ንጉሠ ነገሥት ጆን ሳልሳዊ ዱካስ ቫታቴዝ እና በቡልጋሪያው ሳር ኢቫን አሴን II ተከበበ።ከበባው አልተሳካለትም።

የሞንጎሊያውያን የአናቶሊያ ወረራዎች ከ1241–1243 በኮሴ ዳግ ጦርነት ከተጠናቀቀው ዘመቻ ጀምሮ በተለያዩ ጊዜያት ተከስተዋል።በ1243 ሴልጁኮች እጃቸውን ከሰጡ በኋላ በአናቶሊያ ላይ እውነተኛ ስልጣን በ1335 ኢልካናት እስኪወድቅ ድረስ ሞንጎሊያውያን ተጠቀሙ። ጆን ሳልሳዊ በቀጣይ ሊያጠቁት ይችላል የሚል ስጋት ቢያድርባቸውም የሴልጁክን ስጋት በኒቂያ ላይ አስወገዱ።ጆን III ለሚመጣው የሞንጎሊያ ስጋት ተዘጋጀ።ሆኖም ወደ ቃጋንስ ጉዩክ እና ሞንግኬ መልእክተኞችን ልኮ ነበር ነገር ግን ለተወሰነ ጊዜ እየተጫወተ ነበር።የሞንጎሊያውያን ኢምፓየር ቁስጥንጥንያ ከላቲን እጅ መልሶ ለመያዝ ባቀደው እቅድ ላይ ምንም አይነት ጉዳት አላመጣም እና መልእክተኛቸውን ወደ ሞንጎሊያውያን በላኩት።

በሞንጎሊያውያን የአውሮፓ ወረራ ጊዜ የሞንጎሊያውያን ቱመንስ በባቱ ካን እና ካዳን የሚመራው ሰርቢያ ከዚያም ቡልጋሪያን በ1242 የጸደይ ወቅት በሞሂ ጦርነት ሃንጋሪዎችን በማሸነፍ የሃንጋሪን ክሮኤሺያ፣ዳልማቲያ እና ቦስኒያን አወደመ።መጀመሪያ ላይ የካዳን ወታደሮች በአድሪያቲክ ባህር ወደ ደቡብ ወደ ሰርቢያ ግዛት ተጓዙ።ከዚያም ወደ ምሥራቅ በመዞር የአገሪቱን መሐል አቋርጦ እየዘረፈ ወደ ቡልጋሪያ ገባ, በዚያም በባቱ ሥር ከቀረው ሠራዊት ጋር ተቀላቀለ.በቡልጋሪያ የተደረገው ዘመቻ በዋናነት በሰሜን አካባቢ የተከሰተ ሲሆን አርኪኦሎጂ ከዚህ ጊዜ ጀምሮ የመጥፋት ማስረጃዎችን ያመጣል.ሞንጎሊያውያን ግን ቡልጋሪያን አቋርጠው የላቲን ኢምፓየርን ወደ ደቡብ በማጥቃት ሙሉ በሙሉ ከመውጣታቸው በፊት ነበር።ቡልጋሪያ ለሞንጎሊያውያን ግብር ለመክፈል ተገድዳለች, እና ይህ ከዚያ በኋላ ቀጠለ.

በ1242 የበጋ ወቅት የሞንጎሊያውያን ጦር የቁስጥንጥንያ የላቲን ግዛት ወረረ።ይህ ሃይል፣ በቃዳን ስር ያለው የሰራዊት ክፍል ያኔ ቡልጋሪያን አውድሟል፣ ወደ ኢምፓየር የገባው ከሰሜን ነው።ንጉሠ ነገሥት ባልድዊን ዳግማዊ አገኘው፣ እሱም በመጀመሪያ ግጥሚያ አሸናፊ ቢሆንም በኋላም ተሸንፏል።ግጭቶቹ የተከሰቱት በትሬስ ውስጥ ሊሆን ይችላል፣ነገር ግን በምንጮች እጥረት የተነሳ ስለእነሱ ብዙ ሊባል አይችልም።በባልድዊን እና በሞንጎሊያውያን መካከል ያለው ቀጣይ ግንኙነት ባልድዊን ተይዞ ለሞንጎሊያውያን ተገዥ ለመሆን እና ግብር ለመክፈል መገደዱን በአንዳንዶች እንደ ማስረጃ ተወስዷል።በሚቀጥለው ዓመት (1243) የሞንጎሊያውያን ዋና ዋና የሞንጎሊያውያን ወረራ አናቶሊያን ተከትሎ፣ የሞንጎሊያውያን የባልድዊን ሽንፈት በኤጂያን ዓለም የኃይል ለውጥ አመጣ።

እ.ኤ.አ. በ 1246 ፣ ጆን III ቫታቴዝ በቡልጋሪያ ላይ ጥቃት ሰነዘረ እና አብዛኛዎቹን ትሬስ እና መቄዶኒያ አስመለሰ እና ተሰሎንቄን ወደ ግዛቱ ማካተት ቀጠለ።በ 1248 ጆን ቡልጋሪያኖችን አሸንፎ የላቲን ኢምፓየርን ከበበ።እ.ኤ.አ. በ1254 እስከ ዕለተ ሞቱ ድረስ ከላቲኖች መሬት መያዙን ቀጠለ። በ1247 የኒቂያ ሰዎች ቁስጥንጥንያ በተሳካ ሁኔታ ከበው የከተማዋ ጠንካራ ግንብ ብቻ ነበር ያዛቸው።

በ1248 የኒቂያ ግዛት ጥገኝነት የሆነችውን ከተማዋን እና ደሴትን ጄኖአውያን በድንገተኛ ጥቃት ያዙ እና ከአካያ ርዕሰ መስተዳድር እርዳታ ያዙ።ጆን ሳልሳዊ ዱካስ ቫታቴዝ በ1249 መጨረሻ ወይም በ1250 መጀመሪያ ላይ ሮድስን እንደገና ያዘ እና በኒቂያ ኢምፓየር ውስጥ ሙሉ በሙሉ ተቀላቀለ።

እ.ኤ.አ. በ1258 ንጉሠ ነገሥት ቴዎዶር ላስካሪስ ከሞቱ ከጥቂት ቀናት በኋላ ሚካኤል ፓላዮሎጎስ በተፅዕኖ ፈጣሪው ጆርጅ ሙዛሎን ላይ መፈንቅለ መንግሥት አነሳስቷል፣ የስምንት ዓመቱን የንጉሠ ነገሥት ዮሐንስ አራተኛ ዱካስ ላስካሪስ ሞግዚትነት ወሰደ።ሚካኤል በሜጋስ ዶክስ ማዕረጎች እና በኖቬምበር 13 1258 የዴስፖትስ ማዕረግ ተሰጥቷል።እ.ኤ.አ. ጥር 1 ቀን 1259 ሚካኤል ስምንተኛ ፓላዮሎጎስ አብሮ ንጉሠ ነገሥት (ባሲለየስ) ታወጀ፣ ምናልባትም ያለ ዮሐንስ አራተኛ፣ በኒምፋዮን።

የፔላጎንያ ጦርነት ወይም የካስቶሪያ ጦርነት የተካሄደው በ1259 የበጋ መጀመሪያ ወይም መኸር ሲሆን በኒቂያ ኢምፓየር እና በፀረ ኒቂያ ህብረት መካከል ዴስፖቴ ኦቭ ኤፒረስ፣ ሲሲሊ እና የአካያ ርእሰ መስተዳደር መካከል ነው።በምስራቅ ሜዲትራኒያን ታሪክ ውስጥ ወሳኝ ክስተት ነበር, ይህም በመጨረሻ የቁስጥንጥንያ እንደገና መያዙን እና በ 1261 የላቲን ግዛት ማብቃቱን ያረጋግጣል.በደቡባዊ ባልካን ግዛት ውስጥ ያለው የኒቂያ ኃይል እየጨመረ መምጣቱ እና ገዥው ሚካኤል ስምንተኛ ፓላዮሎጎስ ቁስጥንጥንያ መልሶ ለማግኘት የነበረው ምኞት በኤፒሮት ግሪኮች በሚካኤል II ኮምኔኖስ ዱካስ እና በጊዜው በነበሩት ዋና የላቲን ገዥዎች መካከል ጥምረት ተፈጠረ። ፣ የአካያ ልዑል፣ የቪሌሃርዱይን ዊልያም እና የሲሲሊው ማንፍሬድ።የጦርነቱ ዝርዝር ሁኔታ ትክክለኛ ቀን እና ቦታን ጨምሮ, ዋና ምንጮች እርስ በርስ የሚጋጩ መረጃዎችን ስለሚሰጡ አከራካሪ ናቸው;ዘመናዊ ሊቃውንት ብዙውን ጊዜ በጁላይ ወይም በመስከረም, በፔላጎኒያ ሜዳ ወይም በካስቶሪያ አቅራቢያ አንድ ቦታ ያስቀምጣሉ.በኤፒሮት ግሪኮች እና በላቲን አጋሮቻቸው መካከል የተደበቀው ፉክክር በጦርነቱ ግንባር ቀደም የነበረ ይመስላል፣ ምናልባትም በፓላዮሎጎስ ወኪሎች የተደገፈ ይመስላል።በውጤቱም ኤፒሮቶች በጦርነቱ ዋዜማ ላቲኖችን ትተው ሲሄዱ የሚካኤል ዳግማዊ ባለጌ ልጅ ጆን ዱካስ ወደ ኒቂያ ካምፕ ሸሸ።ከዚያ በኋላ ላቲኖች በኒቂያዎች ተጭነው ተባረሩ ፣ ቪሌሃርዱይንን ጨምሮ ብዙ መኳንንት በምርኮ ተወስደዋል።ጦርነቱ በ1261 የኒቂያውን የቁስጥንጥንያ ወረራ እና የባይዛንታይን ግዛት በፓላዮሎጎስ ስርወ መንግስት ስር ዳግም ለመመስረት የመጨረሻውን እንቅፋት አስወግዷል።ምንም እንኳን ሚካኤል ዳግማዊ እና ልጆቹ በፍጥነት እነዚህን ግኝቶች መቀልበስ ቢችሉም በኒቂያ ጦር ኢፒረስ እና ቴሴሊን ለአጭር ጊዜ ወረራ አመራ።እ.ኤ.አ. በ 1262 ፣ የቪልሃርዱይን ዊልያም በደቡብ ምስራቅ የሞሪያ ባሕረ ገብ መሬት ጫፍ ላይ ለሦስት ምሽጎች ምትክ ተለቀቀ።

እ.ኤ.አ. በ 1260 ሚካኤል በቁስጥንጥንያ እራሱ ላይ ጥቃት መሰንዘር ጀመረ ፣ ይህም የቀድሞዎቹ ሊያደርጉት አልቻሉም ።ከጄኖአ ጋር ተባበረ፣ እና ጄኔራሉ አሌክስዮስ ስትራቴጎፖሎስ ጥቃቱን ለማቀድ ቁስጥንጥንያ ሲከታተል ወራት አሳልፏል።በሐምሌ 1261 አብዛኛው የላቲን ጦር በሌላ ቦታ ሲዋጋ አሌክሲየስ ጠባቂዎቹን የከተማዋን በሮች እንዲከፍቱ ማሳመን ቻለ።ከገባ በኋላ የቬኒስን ሰፈር አቃጠለ ( ቬኒስ የጄኖዋ ጠላት እንደነበረች እና በ 1204 ከተማዋን ለመያዝ ትልቅ ሀላፊነት ነበረው)።ሚካኤል ከጥቂት ሳምንታት በኋላ ንጉሠ ነገሥት እንደሆነ ታወቀ, በፓላዮሎጎስ ሥርወ መንግሥት ሥር የነበረውን የባይዛንታይን ግዛት ወደነበረበት ይመልሳል, ከተማዋ በ 1204 በአራተኛው የመስቀል ጦርነት የተተከለው የላቲን ኢምፓየር ዋና ከተማ የነበረችበት ከ 57 ዓመታት በኋላ ነበር. ትሬቢዞንድ እና ኤፒረስ ነፃ የባይዛንታይን የግሪክ ግዛቶች ሆነው ቆይተዋል።የተመለሰው ኢምፓየር ደግሞ ከኦቶማኖች ሴልጁኮችን ለመተካት በተነሱበት ወቅት አዲስ ስጋት ገጥሞታል።