جنگ انگلیس و عراق، یک درگیری مهم در طول جنگ جهانی دوم ، یک عملیات نظامی متفقین به رهبری بریتانیا علیه پادشاهی عراق تحت رهبری رشید گیلانی بود.گیلانی در کودتای 1941 عراق با حمایت آلمان وایتالیا به قدرت رسیده بود.نتیجه این کارزار سقوط دولت گیلانی، اشغال مجدد عراق توسط نیروهای انگلیسی ، و بازگرداندن شاهزاده عبدالله، نایب السلطنه طرفدار بریتانیا، به قدرت بود.از سال 1921، عراق اجباری تحت حاکمیت بریتانیا بود.معاهده انگلیس و عراق در سال 1930 که قبل از استقلال اسمی عراق در سال 1932 تنظیم شد، با مخالفت ملی گرایان عراقی از جمله رشید علی الگیلانی مواجه شد.دولت عراق علیرغم اینکه تحت رهبری عبدالله یک قدرت بی طرف بود، به سمت بریتانیا متمایل شد.در آوریل 1941، ناسیونالیست های عراقی با حمایت آلمان نازی و ایتالیای فاشیست، کودتای میدان طلایی را سازماندهی کردند، عبدالله را سرنگون کردند و الگیلانی را به عنوان نخست وزیر منصوب کردند.برقراری روابط الگیلانی با قدرت های محور باعث مداخله متفقین شد، زیرا عراق از نظر استراتژیک به عنوان یک پل زمینی برای اتصال نیروهای بریتانیا درمصر وهند قرار داشت.درگیری با حملات هوایی متفقین علیه عراق در 2 مه تشدید شد.این اقدامات نظامی منجر به فروپاشی رژیم الگیلانی و بازگرداندن عبدالله به عنوان نایب السلطنه شد و به طور قابل توجهی نفوذ متفقین را در خاورمیانه تقویت کرد.