Аз асрҳои 7 то 10, Чампа ба давраи тиллоии худ ворид шуд.Сиёсатҳои Чам ба як қудрати баҳрӣ табдил ёфтанд ва флотҳои Чам тиҷорати ҳанут ва абрешимро байниЧин ,Ҳиндустон , ҷазираҳои Индонезия ва империяи Аббосиён дар Бағдод назорат мекарданд.Онҳо даромади худро аз роҳҳои тиҷоратӣ на танҳо аз ҳисоби содироти устухони фил ва алоэ, балки бо роҳзанӣ ва рейдерӣ пурра мекарданд.^[77] Бо вуҷуди ин, нуфузи афзояндаи Чампа таваҷҷӯҳи як таласократияи ҳамсояро ба худ ҷалб кард, ки Чампаро рақиби явонӣ медонист (Ҷавака, эҳтимолан ба Сривиҷая, ҳокими нимҷазираи Малай , Суматра ва Ява ишора мекунад).Дар соли 767 ба соҳили Тонкин як флоти Ёвонӣ (Даба) ва роҳзанҳои Кунлун ҳамла карданд, ^[78] Баъдан ба Чампа дар солҳои 774 ва 787 ба киштиҳои Яван ё Кунлун ҳамла карданд ^{[. 79]} Дар соли 774 ҳамла ба По-Нагар оғоз шуд. Нҳа Транг, ки дар он ҷо роҳзанҳо маъбадҳоро вайрон карданд, дар ҳоле ки дар соли 787 ҳамла ба Вирапура дар наздикии Фан Ранг оғоз шуд.^[80] Истилогарони Ёвон то он даме, ки Индраварман I (хукмронии 787–801) дар соли 799 ронд карда шуд, соњили љануби Чампаро ишѓол карданд ^[.81]Дар соли 875 як сулолаи нави буддоӣ, ки аз ҷониби Индраварман II таъсис дода шудааст (ҳ. ? - 893) пойтахт ё маркази асосии Чампаро боз ба шимол кӯчонд.Индраварман II шаҳри Индрапураро дар наздикии Писари Ман ва Симхапураи қадим таъсис дод.^[82] Буддизми Маҳаяна ҳиндуизмро фаро гирифта, ба дини давлатӣ табдил ёфт.^[83] Муаррихони санъат аксар вақт давраи байни солҳои 875 ва 982-ро ба давраи тиллоии санъати Чампа ва фарҳанги Чампа нисбат медиҳанд (фарқият бо фарҳанги муосири Чам).^[84] Мутаассифона, ҳуҷуми ветнамӣ дар соли 982 таҳти сарварии шоҳ Ле Хоан аз Дай Вьет ва пас аз он Лу Кế Тонг (ҳукумати 986–989), ғасби мутаассиби ветнамӣ, ки дар соли 983 тахти Чампаро ишғол кард, ^[85] оммавӣ овард. ба Чампаи Шимолй хароб карда шуд.^[86] Индрапура то ҳол яке аз марказҳои асосии Чампа буд, то аз Виҷая дар асри 12 гузашта бошад.^[87]