இந்து மதத்தின் வரலாறு

குறிப்புகள்


Play button

3300 BCE - 2023

இந்து மதத்தின் வரலாறு



இந்து மதத்தின் வரலாறுஇந்திய துணைக்கண்டத்திற்கு சொந்தமான பல்வேறு தொடர்புடைய மத மரபுகளை உள்ளடக்கியது.அதன் வரலாறு இரும்பு யுகத்திலிருந்து இந்திய துணைக்கண்டத்தில் மதத்தின் வளர்ச்சியுடன் ஒன்றுடன் ஒன்று அல்லது ஒத்துப்போகிறது, அதன் சில மரபுகள் வெண்கல வயது சிந்து சமவெளி நாகரிகம் போன்ற வரலாற்றுக்கு முந்தைய மதங்களுக்கு முந்தையவை.எனவே இது உலகின் "பழமையான மதம்" என்று அழைக்கப்படுகிறது.இந்து மதத்தை பல்வேறு இந்திய கலாச்சாரங்கள் மற்றும் மரபுகளின் தொகுப்பாக அறிஞர்கள் கருதுகின்றனர், பல்வேறு வேர்கள் மற்றும் ஒரு நிறுவனர் இல்லை.இந்த இந்துத் தொகுப்பு வேத காலத்துக்குப் பிறகு, சுமார் இடைப்பட்ட காலத்தில் தோன்றியது.கிமு 500–200 மற்றும் சுமார்.300 CE, இரண்டாம் நகரமயமாக்கல் மற்றும் இந்து மதத்தின் ஆரம்பகால கிளாசிக்கல் காலத்தில், இதிகாசங்கள் மற்றும் முதல் புராணங்கள் இயற்றப்பட்டன.இந்தியாவில் பௌத்தத்தின் வீழ்ச்சியுடன் இடைக்காலத்தில் இது செழித்தது.இந்து மதத்தின் வரலாறு பெரும்பாலும் வளர்ச்சியின் காலங்களாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.முதல் காலம் சிந்து சமவெளி நாகரிகம் மற்றும் உள்ளூர் வரலாற்றுக்கு முந்தைய மதங்களை உள்ளடக்கிய வேதத்திற்கு முந்தைய காலகட்டம் ஆகும், இது கிமு 1750 இல் முடிவடைகிறது.இந்த காலகட்டம் வட இந்தியாவில் வேத காலத்தால் பின்பற்றப்பட்டது, இது இந்தோ-ஆரிய குடியேற்றங்களுடன் வரலாற்று வேத மதத்தின் அறிமுகத்தைக் கண்டது, இது கிமு 1900 மற்றும் கிமு 1400 க்கு இடையில் எங்காவது தொடங்கியது.கிமு 800 மற்றும் கிமு 200 க்கு இடைப்பட்ட காலகட்டம், "வேத மதம் மற்றும் இந்து மதங்களுக்கு இடையே ஒரு திருப்புமுனை", மேலும் இந்து மதம், சமணம் மற்றும் பௌத்தம் ஆகியவற்றிற்கான உருவாக்கம் ஆகும்.இதிகாச மற்றும் ஆரம்பகால புராண காலம், சி.கிமு 200 முதல் கிபி 500 வரை, இந்து மதத்தின் பாரம்பரிய "பொற்காலம்" (c. 320-650 CE), இது குப்தா பேரரசுடன் ஒத்துப்போகிறது.இந்தக் காலகட்டத்தில் சாம்க்யா, யோகம், நியாயம், வைஷேஷிகா, மீமாம்சம் மற்றும் வேதாந்தம் என இந்து தத்துவத்தின் ஆறு கிளைகள் உருவாகின.பக்தி இயக்கத்தின் மூலம் சைவம் மற்றும் வைணவம் போன்ற ஏகத்துவ பிரிவுகள் இதே காலகட்டத்தில் வளர்ந்தன.ஏறக்குறைய 650 முதல் 1100 CE வரையிலான காலகட்டம் பாரம்பரிய காலத்தின் பிற்பகுதி அல்லது ஆரம்ப இடைக்காலத்தை உருவாக்குகிறது, இதில் பாரம்பரிய புராண இந்து மதம் நிறுவப்பட்டது, மேலும் ஆதி சங்கரரின் அத்வைத வேதாந்தத்தின் செல்வாக்குமிக்க ஒருங்கிணைப்பு.இந்து மற்றும் இஸ்லாமிய ஆட்சியாளர்களின் கீழ் இந்து மதம் சி.1200 முதல் 1750 வரை, பக்தி இயக்கத்தின் முக்கியத்துவத்தை அதிகரித்தது, அது இன்றும் செல்வாக்கு செலுத்துகிறது.காலனித்துவ காலத்தில் பல்வேறு இந்து சீர்திருத்த இயக்கங்கள் தோன்றியதை ஓரளவுக்கு மேற்கத்திய இயக்கங்களான யூனிடேரியனிசம் மற்றும் தியோசபி போன்றவற்றால் ஈர்க்கப்பட்டது.1947 இல் இந்தியப் பிரிவினை மத அடிப்படையில் அமைந்தது, இந்தியக் குடியரசு இந்து பெரும்பான்மையுடன் உருவானது.20 ஆம் நூற்றாண்டில், இந்திய புலம்பெயர்ந்தோர் காரணமாக, அனைத்து கண்டங்களிலும் இந்து சிறுபான்மையினர் உருவாகியுள்ளனர், அமெரிக்கா மற்றும் ஐக்கிய இராச்சியத்தில் முழுமையான எண்ணிக்கையில் மிகப்பெரிய சமூகங்கள் உள்ளன.
HistoryMaps Shop

கடையை பார்வையிடவும்

10000 BCE Jan 1

முன்னுரை

India
சுமார் 10,000 ஆண்டுகள் பழமையான (கி.மு. 8,000 கி.மு.) பிம்பேட்கா பாறைப் பாறைகளின் பாறை ஓவியங்கள் மற்றும் புதிய கற்காலக் காலங்கள் போன்றவற்றின் ஆதாரம் போன்ற மெசோலிதிக் வரலாற்றுக்கு முந்தைய மதத்தில் இந்து மதம் வேர்களைக் கொண்டிருக்கலாம்.குறைந்தபட்சம் இந்த தங்குமிடங்களில் சில 100,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஆக்கிரமிக்கப்பட்டன.பல பழங்குடி மதங்கள் இன்னும் உள்ளன, இருப்பினும் அவற்றின் நடைமுறைகள் வரலாற்றுக்கு முந்தைய மதங்களை ஒத்திருக்கவில்லை.
▲
●
1750 BCE - 500 BCE
வேத காலம்ornament
Play button
1500 BCE Jan 1 - 500 BCE

வேதகாலம்

India
வேத காலம், அல்லது வேத காலம் (c. 1500 – c. 500 BCE), வேதங்கள் உட்பட வேத இலக்கியங்கள் (ஏறத்தாழ 1300–900)இந்திய வரலாற்றின் வெண்கல யுகத்தின் பிற்பகுதியிலும் இரும்புக் காலத்தின் ஆரம்பத்திலும் இருந்த காலம் ஆகும். கிமு), வட இந்திய துணைக் கண்டத்தில், நகர்ப்புற சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தின் முடிவிற்கும், மத்திய இந்தோ-கங்கை சமவெளியில் தொடங்கிய இரண்டாவது நகரமயமாக்கலுக்கும் இடையில் இயற்றப்பட்டது.600 கி.மு.வேதங்கள் என்பது குரு சாம்ராஜ்யத்திலும் வளர்ந்த நவீன இந்து மதத்தின் அடிப்படையை உருவாக்கிய வழிபாட்டு நூல்கள்.வேதங்கள் இந்த காலகட்டத்தின் வாழ்க்கை விவரங்களைக் கொண்டிருக்கின்றன, அவை வரலாற்று ரீதியாக விளக்கப்பட்டு, காலத்தைப் புரிந்துகொள்வதற்கான முதன்மை ஆதாரங்களாக இருக்கின்றன.இந்த ஆவணங்கள், தொடர்புடைய தொல்பொருள் பதிவோடு, வேத கலாச்சாரத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியைக் கண்டறிந்து ஊகிக்க அனுமதிக்கின்றன.
▲
●
ரிக்வேதம்
ரிக்வேதம் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1500 BCE Jan 1

ரிக்வேதம்

Indus River
ரிக்வேதம் அல்லது ரிக்வேதம் என்பது வேத சமஸ்கிருத பாடல்களின் (சூக்தங்கள்) பண்டைய இந்திய தொகுப்பாகும்.இது வேதங்கள் எனப்படும் நான்கு புனித நியதி இந்து நூல்களில் (ஸ்ருதி) ஒன்றாகும்.ரிக்வேதம் மிகவும் பழமையான வேத சமஸ்கிருத நூல் ஆகும்.அதன் ஆரம்ப அடுக்குகள் எந்த இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழியிலும் உள்ள மிகப் பழமையான நூல்களில் ஒன்றாகும்.ரிக்வேதத்தின் ஒலிகள் மற்றும் உரைகள் கிமு 2 ஆம் மில்லினியம் முதல் வாய்வழியாக அனுப்பப்படுகின்றன.ரிக்வேத சம்ஹிதையின் பெரும்பகுதி இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் வடமேற்குப் பகுதியில் (ரிக்வேத நதிகளைப் பார்க்கவும்) இயற்றப்பட்டதாக, பெரும்பாலும் சி.1500 மற்றும் 1000 கி.மு., இருப்பினும் பரந்த தோராயமான சி.1900–1200 BCE என்றும் வழங்கப்பட்டுள்ளது.சம்ஹிதை, பிராமணங்கள், ஆரண்யகங்கள் மற்றும் உபநிடதங்கள் அடங்கிய உரை அடுக்குகளாக உள்ளது.ரிக்வேத சம்ஹிதா என்பது முக்கிய உரையாகும், மேலும் இது 10 புத்தகங்களின் (மண்டலங்கள்) தொகுப்பாகும், இது 1028 பாடல்களுடன் (சூக்தங்கள்) சுமார் 10,600 வசனங்களில் (ரிக்வேதத்தின் பெயரால் அழைக்கப்படுகிறது).எட்டு புத்தகங்களில் - புத்தகங்கள் 2 முதல் 9 வரை - அவை முதலில் இயற்றப்பட்டன, பாடல்கள் முக்கியமாக அண்டவியல், சடங்குகள், சடங்குகள் மற்றும் தெய்வங்களைப் பற்றி விவாதிக்கின்றன.மிக சமீபத்திய புத்தகங்கள் (புத்தகங்கள் 1 மற்றும் 10) ஒரு பகுதியாக தத்துவ அல்லது ஊக கேள்விகள், சமூகத்தில் உள்ள தான (தொண்டு) போன்ற நற்பண்புகள், பிரபஞ்சத்தின் தோற்றம் மற்றும் தெய்வீகத்தின் தன்மை பற்றிய கேள்விகள் மற்றும் பிற மனோதத்துவ சிக்கல்களைக் கையாளுகின்றன. கீர்த்தனைகள்.
▲
●
திராவிட நாட்டுப்புற மதம்
திராவிடர்களின் நாட்டார் தெய்வம் அய்யனார் இரு மனைவிகளுடன் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1500 BCE Jan 1

திராவிட நாட்டுப்புற மதம்

India
ஆரம்பகால திராவிட மதம் இந்து மதத்தின் வேதம் அல்லாத வடிவத்தை உருவாக்கியது, ஏனெனில் அவை வரலாற்று ரீதியாக அல்லது தற்போது ஆகாமிகமாக உள்ளன.ஆகமங்கள் வேதம் அல்லாதவை, மேலும் அவை வேதத்திற்குப் பிந்தைய நூல்களாகவோ அல்லது வேதத்திற்கு முந்தைய பாடல்களாகவோ தேதியிடப்பட்டுள்ளன.ஆகமங்கள் என்பது தமிழ் மற்றும் சமஸ்கிருத நூல்களின் தொகுப்பாகும், அவை முக்கியமாக கோயில் கட்டுதல் மற்றும் மூர்த்திகளை உருவாக்குதல், தெய்வ வழிபாட்டு முறைகள், தத்துவக் கோட்பாடுகள், தியானப் பயிற்சிகள், ஆறு மடங்கு ஆசைகளை அடைதல் மற்றும் நான்கு வகையான யோகாவைக் கொண்டவை.இந்து மதத்தில் உள்ள தெய்வம், புனித தாவரங்கள் மற்றும் விலங்கினங்களின் வழிபாடு வேத காலத்திற்கு முந்தைய திராவிட மதத்தின் உயிர்வாழ்வாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது.ஆரம்பகால வேத மதத்தின் மீது திராவிட மொழியியல் தாக்கம் தெளிவாக உள்ளது, இந்த அம்சங்கள் பல ஏற்கனவே அறியப்பட்ட பழமையான இந்தோ-ஆரிய மொழியில் உள்ளன, ரிக்வேத மொழி (கி.மு. 1500), இது திராவிடத்திலிருந்து கடன் வாங்கப்பட்ட ஒரு டஜன் சொற்களையும் உள்ளடக்கியது.ஒருவர் சம்ஹிதைகளிலிருந்து பிற்கால வேதப் படைப்புகள் வழியாகவும், வேதத்திற்குப் பிந்தைய இலக்கியங்களுக்குச் செல்லும்போதும் திராவிடத் தாக்கத்திற்கான மொழியியல் சான்றுகள் பெருகிய முறையில் வலுவடைகின்றன.இது பண்டைய திராவிடர்களுக்கும் இந்தோ-ஆரியர்களுக்கும் இடையிலான ஆரம்பகால சமய மற்றும் கலாச்சார இணைவு அல்லது தொகுப்பு இந்திய நாகரிகத்தின் மீது தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.
▲
●
யஜுர்வேதம்
யாகம் செய்யும் நெருப்பு (யாகம்) சடங்குகளின் போது உச்சரிக்கப்படும் சூத்திரம் மற்றும் மந்திரங்களை யஜுர்வேத உரை விவரிக்கிறது.பிரசாதம் பொதுவாக நெய் (தெளிவுபடுத்தப்பட்ட வெண்ணெய்), தானியங்கள், நறுமண விதைகள் மற்றும் பசும்பால். ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1203 BCE Jan 1

யஜுர்வேதம்

India
யஜுர்வேதம் (சமஸ்கிருதம்: यजुर्वेद, yajurveda, yajus என்பதன் பொருள் "வழிபாடு", மற்றும் வேதம் "அறிவு" என்று பொருள்படும்) வேதம் முதன்மையாக வழிபாட்டு சடங்குகளுக்கான உரைநடை மந்திரங்களின் வேதமாகும்.ஒரு பழங்கால வேத சமஸ்கிருத உரை, இது ஒரு பூசாரி சொன்ன சடங்கு-பிரசாத சூத்திரங்களின் தொகுப்பாகும், இது ஒரு நபர் யாக நெருப்புக்கு முன் போன்ற சடங்கு செயல்களைச் செய்தார்.யஜுர்வேதம் நான்கு வேதங்களில் ஒன்றாகும், மேலும் இந்து மதத்தின் வேதங்களில் ஒன்றாகும்.யஜுர்வேதத்தின் சரியான நூற்றாண்டு தெரியவில்லை, சாமவேதம் மற்றும் அதர்வவேதத்தின் சமகாலத்திலுள்ள கிமு 1200 மற்றும் 800 க்கு இடைப்பட்டதாக விட்செல் மதிப்பிட்டுள்ளார்.யஜுர்வேதம் பரவலாக இரண்டாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது - "கருப்பு" அல்லது "இருண்ட" (கிருஷ்ணா) யஜுர்வேதம் மற்றும் "வெள்ளை" அல்லது "பிரகாசமான" (சுக்லா) யஜுர்வேதம்."கருப்பு" என்ற சொல் யஜுர்வேதத்தில் உள்ள வசனங்களின் "ஒழுங்கமைக்கப்படாத, தெளிவற்ற, வண்ணமயமான தொகுப்பு" என்பதைக் குறிக்கிறது, "வெள்ளை" என்பதற்கு மாறாக "நன்கு ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட, தெளிவான" யஜுர்வேதத்தைக் குறிக்கிறது.கருப்பு யஜுர்வேதம் நான்கு மறுசீரமைப்புகளில் தப்பிப்பிழைத்துள்ளது, அதே நேரத்தில் வெள்ளை யஜுர்வேதத்தின் இரண்டு மறுசீரமைப்புகள் நவீன காலத்தில் பிழைத்துள்ளன.யஜுர்வேத சம்ஹிதையின் ஆரம்பகால மற்றும் மிகவும் பழமையான அடுக்கு சுமார் 1,875 வசனங்களை உள்ளடக்கியது, அவை வேறுபட்டவை என்றாலும் கடன் வாங்கி ரிக்வேதத்தில் உள்ள வசனங்களின் அடித்தளத்தை உருவாக்குகின்றன.நடு அடுக்கில் வேதத் தொகுப்பில் உள்ள மிகப்பெரிய பிராமண நூல்களில் ஒன்றான சதபத பிராமணம் அடங்கும்.யஜுர்வேத உரையின் இளைய அடுக்கு முதன்மை உபநிடதங்களின் மிகப்பெரிய தொகுப்பை உள்ளடக்கியது, இது இந்து தத்துவத்தின் பல்வேறு பள்ளிகளில் செல்வாக்கு செலுத்துகிறது.பிருஹதாரண்யக உபநிஷத், ஈஷா உபநிஷத், தைத்திரீய உபநிஷத், கதா உபநிஷத், ஸ்வேதாஷ்வதார உபநிஷத் மற்றும் மைத்ரி உபநிஷத் ஆகியவை இதில் அடங்கும். சுக்ல யஜுர்வேதப் பகுதிகளின் எஞ்சியிருக்கும் மிகப் பழமையான கையெழுத்துப் பிரதிகளில் இரண்டு நேபாளத்திலும், மேற்கத்திய திபெத் மற்றும் மேற்கத்திய நாடுகளிலும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. கிபி 12-ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது.
▲
●
சாமவேதம்
சாமவேதம் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1202 BCE Jan 1

சாமவேதம்

India
சாமவேதம், மெல்லிசை மற்றும் கீர்த்தனைகளின் வேதம்.இது ஒரு பண்டைய வேத சமஸ்கிருத உரை மற்றும் இந்து மதத்தின் வேதங்களின் ஒரு பகுதியாகும்.நான்கு வேதங்களில் ஒன்றான இது 1,875 வசனங்களைக் கொண்ட ஒரு வழிபாட்டு நூல்.75 வசனங்களைத் தவிர மற்ற அனைத்தும் ரிக்வேதத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்டவை.சாமவேதத்தின் மூன்று மறுபரிசீலனைகள் எஞ்சியுள்ளன, மேலும் வேதத்தின் மாறுபட்ட கையெழுத்துப் பிரதிகள் இந்தியாவின் பல்வேறு பகுதிகளில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன.அதன் ஆரம்ப பகுதிகள் ரிக்வேத காலத்திலிருந்தே இருந்ததாக நம்பப்படுகிறது, தற்போதுள்ள தொகுப்பு வேத சமஸ்கிருதத்தின் ரிக்வேத மந்திரத்திற்கு பிந்தைய காலத்திலிருந்து கி.பி.1200 மற்றும் 1000 BCE அல்லது "சற்றுப் பிற்பாடு", தோராயமாக அதர்வவேதம் மற்றும் யஜுர்வேதத்துடன் சமகாலம்.சாமவேதத்தில் உட்பொதிக்கப்பட்டவை, பரவலாகப் படிக்கப்பட்ட சந்தோக்ய உபநிஷத் மற்றும் கேனா உபநிஷத், முதன்மை உபநிடதங்களாகக் கருதப்படுகின்றன மற்றும் இந்து தத்துவத்தின் ஆறு பள்ளிகளில், குறிப்பாக வேதாந்த பள்ளிகளில் செல்வாக்கு செலுத்துகின்றன.சாமவேதம் அடுத்தடுத்த இந்திய இசைக்கு முக்கியமான அடித்தளத்தை அமைத்தது.
▲
●
தர்மசாஸ்திரம்
சட்டம் மற்றும் நடத்தை பற்றிய சமஸ்கிருத நூல்கள் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1000 BCE Jan 1

தர்மசாஸ்திரம்

India
தர்மசாஸ்திரம் என்பது சட்டம் மற்றும் நடத்தை பற்றிய சமஸ்கிருத நூல்களின் ஒரு வகையாகும், மேலும் இது தர்மம் பற்றிய ஆய்வுகளை (சாஸ்திரங்கள்) குறிக்கிறது.வேதங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட தர்மசூத்திரத்தைப் போலன்றி, இந்த நூல்கள் முக்கியமாக புராணங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டவை.பல தர்மசாஸ்திரங்கள் உள்ளன, அவை 18 முதல் 100 வரை என மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது, வெவ்வேறு மற்றும் முரண்பட்ட கருத்துக்கள் உள்ளன.இந்த நூல்கள் ஒவ்வொன்றும் பல்வேறு பதிப்புகளில் உள்ளன, மேலும் ஒவ்வொன்றும் வேத சகாப்தத்தில் கல்ப (வேதாங்க) ஆய்வுகளிலிருந்து வெளிவந்த கிமு 1 ஆம் மில்லினியம் தேதியிட்ட தர்மசூத்திர நூல்களில் வேரூன்றியுள்ளன.தர்மசாஸ்திரத்தின் வாசகக் கூறுகள், இந்து ஸ்மிருதிகளின் ஒரு பகுதியான கவிதை வரிகளால் இயற்றப்பட்டது, அவை தனக்கும், குடும்பத்துக்கும், சமூகத்தின் உறுப்பினருக்கும் உள்ள கடமைகள், பொறுப்புகள் மற்றும் நெறிமுறைகள் பற்றிய மாறுபட்ட வர்ணனைகள் மற்றும் ஆய்வுகளை உருவாக்குகின்றன.ஆசிரமம் (வாழ்க்கையின் நிலைகள்), வர்ணம் (சமூக வகுப்புகள்), புருஷார்த்தம் (வாழ்க்கையின் சரியான குறிக்கோள்கள்), தனிப்பட்ட நற்பண்புகள் மற்றும் அனைத்து உயிரினங்களுக்கு எதிரான அஹிம்சை (அகிம்சை) போன்ற கடமைகள், நியாயமான போர் விதிகள் மற்றும் பிறவற்றைப் பற்றிய விவாதங்கள் நூல்களில் அடங்கும். தலைப்புகள்.ஷரியாவுக்குப் பிறகு, தெற்காசியாவில் உள்ள அனைத்து முஸ்லிமல்லாத (இந்துக்கள், ஜைனர்கள், பௌத்தர்கள், சீக்கியர்கள்) அனைவருக்கும் நிலத்தின் சட்டமாக, ஆரம்பகால பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ நிர்வாகிகளால் உருவாக்கப்பட்ட போது, ​​தர்மசாஸ்திரம் நவீன காலனித்துவ இந்திய வரலாற்றில் செல்வாக்கு பெற்றது. பேரரசர் முஹம்மது ஔரங்கசீப் அமைத்த ஆலம்கிர், காலனித்துவ இந்தியாவில் ஏற்கனவே முஸ்லிம்களுக்கான சட்டமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
▲
●
பிராமணன்
பிராமணங்கள் என்பது ரிக், சாம, யஜுர் மற்றும் அதர்வ வேதங்களின் சம்ஹிதைகளுடன் (ஸ்துதிகள் மற்றும் மந்திரங்கள்) இணைக்கப்பட்ட வேத ஸ்ருதி படைப்புகள் ஆகும். ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
900 BCE Jan 1

பிராமணன்

India
பிராமணங்கள் என்பது ரிக், சாம, யஜுர் மற்றும் அதர்வ வேதங்களின் சம்ஹிதைகளுடன் (ஸ்துதிகள் மற்றும் மந்திரங்கள்) இணைக்கப்பட்ட வேத ஸ்ருதி படைப்புகள் ஆகும்.அவை ஒவ்வொரு வேதத்திலும் உட்பொதிக்கப்பட்ட சமஸ்கிருத நூல்களின் இரண்டாம் நிலை அல்லது வகைப்பாடு ஆகும், அவை பெரும்பாலும் வேத சடங்குகளின் செயல்திறன் பற்றி பிராமணர்களுக்கு விளக்கி அறிவுறுத்துகின்றன (அதில் தொடர்புடைய சம்ஹிதைகள் வாசிக்கப்படுகின்றன).சம்ஹிதைகளின் குறியீட்டு மற்றும் அர்த்தத்தை விளக்குவதற்கு கூடுதலாக, பிராமண இலக்கியம் வேத காலத்தின் அறிவியல் அறிவையும் விளக்குகிறது, அவதானிப்பு வானியல் மற்றும், குறிப்பாக பலிபீட கட்டுமானம், வடிவியல்.இயற்கையில் வேறுபட்ட, சில பிராமணங்களில் ஆரண்யகங்கள் மற்றும் உபநிடதங்கள் அடங்கிய மாய மற்றும் தத்துவப் பொருள்களும் உள்ளன.ஒவ்வொரு வேதத்திற்கும் அதன் சொந்த பிராமணங்களில் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்டவை உள்ளன, மேலும் ஒவ்வொரு பிராமணமும் பொதுவாக ஒரு குறிப்பிட்ட ஷாகா அல்லது வேத பள்ளியுடன் தொடர்புடையது.இருபதுக்கும் குறைவான பிராமணங்கள் தற்போது உள்ளன, பெரும்பாலானவை தொலைந்துவிட்டன அல்லது அழிக்கப்பட்டுள்ளன.பிராமணர்கள் மற்றும் அதனுடன் தொடர்புடைய வேத நூல்களின் இறுதிக் குறியிடல் பற்றிய தேதி சர்ச்சைக்குரியது, ஏனெனில் அவை பல நூற்றாண்டுகள் வாய்வழிப் பரிமாற்றத்திற்குப் பிறகு பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கலாம்.பழமையான பிராமணம் கிமு 900 க்கு முந்தையது, இளையது கிமு 700 க்கு முந்தையது.
▲
●
உபநிடதங்கள்
ஆதி சங்கரர், அத்வைத வேதாந்தத்தின் விரிவுரையாளர் மற்றும் உபநிடதங்கள் பற்றிய வர்ணனையாளர் (பாஷ்யா) ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
800 BCE Jan 1

உபநிடதங்கள்

India
உபநிடதங்கள் இந்து தத்துவத்தின் தாமதமான வேத சமஸ்கிருத நூல்கள், அவை பிற்கால இந்து தத்துவத்தின் அடிப்படையை வழங்கின.அவை வேதங்களின் மிக சமீபத்திய பகுதி, இந்து மதத்தின் பழமையான வேதங்கள், மேலும் தியானம், தத்துவம், உணர்வு மற்றும் ஆன்டாலஜிக்கல் அறிவு ஆகியவற்றைக் கையாள்கின்றன;வேதங்களின் முந்தைய பகுதிகள் மந்திரங்கள், ஆசீர்வாதங்கள், சடங்குகள், சடங்குகள் மற்றும் பலிகளைக் கையாள்கின்றன.இந்திய மதங்கள் மற்றும் கலாச்சாரத்தின் வரலாற்றில் மிக முக்கியமான இலக்கியங்களில், உபநிடதங்கள் வேத சடங்குகளிலிருந்து விலகி, பிற்கால வர்ணனை மரபுகளில் பல்வேறு வழிகளில் விளக்கப்பட்ட பல்வேறு வகையான "சடங்குகள், அவதாரங்கள் மற்றும் மறைவான அறிவு" ஆகியவற்றை ஆவணப்படுத்துகின்றன.அனைத்து வேத இலக்கியங்களிலும், உபநிடதங்கள் மட்டுமே பரவலாக அறியப்படுகின்றன, மேலும் அவற்றின் மாறுபட்ட கருத்துக்கள், பல்வேறு வழிகளில் விளக்கப்பட்டு, இந்து மதத்தின் பிற்கால மரபுகளுக்குத் தெரிவிக்கின்றன.உபநிடதங்கள் பொதுவாக வேதாந்தம் என்று குறிப்பிடப்படுகின்றன.வேதாந்தமானது "வேதத்தின் கடைசி அத்தியாயங்கள், பகுதிகள்" என்றும் அதற்கு மாற்றாக "பொருள், வேதத்தின் மிக உயர்ந்த நோக்கம்" என்றும் விளக்கப்பட்டுள்ளது.அனைத்து உபநிடதங்களின் நோக்கம் ஆத்மனின் (சுய) தன்மையை ஆராய்வது மற்றும் "விசாரணை செய்பவரை அதை நோக்கி செலுத்துவது" ஆகும்.ஆத்மாவுக்கும் பிரம்மனுக்கும் இடையிலான உறவைப் பற்றிய பல்வேறு கருத்துக்களைக் காணலாம், பின்னர் வர்ணனையாளர்கள் இந்த பன்முகத்தன்மையை ஒத்திசைக்க முயன்றனர்.பகவத் கீதை மற்றும் பிரம்மசூத்திரத்துடன், முக்ய உபநிடதங்கள் (ஒட்டுமொத்தமாக பிரஸ்தானத்ரயி என அறியப்படுகின்றன) ஆதி சங்கரரின் அத்வைத வேதாந்தம் (ஒற்றை அல்லது இருவேறு அல்ல), ராமானுஜரின் (கி.பி. 1077-1157 CE) உட்பட பல பிற்கால வேதாந்தப் பள்ளிகளுக்கு ஒரு அடித்தளத்தை வழங்குகிறது. விசிஷ்டாத்வைதம் (தகுதிவாய்ந்த தனித்துவம்), மற்றும் மத்வாச்சார்யாவின் (1199-1278 CE) த்வைதம் (இரட்டைவாதம்).சுமார் 108 உபநிடதங்கள் அறியப்படுகின்றன, அவற்றில் முதல் டஜன் அல்லது அதற்கு மேற்பட்டவை மிகப் பழமையானவை மற்றும் முக்கியமானவை மற்றும் அவை முதன்மை அல்லது முக்கிய (முக்கிய) உபநிடதங்கள் என்று குறிப்பிடப்படுகின்றன.முக்ய உபநிடதங்கள் பெரும்பாலும் பிராமணர்கள் மற்றும் ஆரண்யகங்களின் இறுதிப் பகுதியில் காணப்படுகின்றன மற்றும் பல நூற்றாண்டுகளாக, ஒவ்வொரு தலைமுறையினராலும் மனப்பாடம் செய்யப்பட்டு வாய்வழியாக அனுப்பப்பட்டன.முக்ய உபநிடதங்கள் பொது சகாப்தத்திற்கு முந்தியவை, ஆனால் அவற்றின் தேதி அல்லது பௌத்தத்திற்கு முந்தைய அல்லது பிந்தைய தேதிகளில் கூட அறிவார்ந்த ஒருமித்த கருத்து இல்லை.பிரதாரணியகம் நவீன அறிஞர்களால் குறிப்பாக பழமையானதாகக் கருதப்படுகிறது.எஞ்சியவற்றில், 95 உபநிடதங்கள் முக்திகா நியதியின் ஒரு பகுதியாகும், இது கிமு 1 ஆம் மில்லினியத்தின் கடைசி நூற்றாண்டுகளில் இருந்து சுமார் 15 ஆம் நூற்றாண்டு கிபி வரை இயற்றப்பட்டது.புதிய உபநிடதங்கள், முக்திகா நியதியில் உள்ள 108 க்கு அப்பால், ஆரம்பகால நவீன மற்றும் நவீன சகாப்தத்தில் தொடர்ந்து இயற்றப்பட்டன, இருப்பினும் பெரும்பாலும் வேதங்களுடன் தொடர்பில்லாத பாடங்களைக் கையாளுகின்றன.
▲
●
Play button
700 BCE Jan 1

சமணம்

India
சமணம் என்பது பண்டைய இந்தியாவில் நிறுவப்பட்ட ஒரு மதம்.ஜைனர்கள் இருபத்தி நான்கு தீர்த்தங்கரர்கள் மூலம் தங்கள் வரலாற்றைக் கண்டறிந்து, ரிஷபநாதரை முதல் தீர்த்தங்கரராக (தற்போதைய காலச் சுழற்சியில்) போற்றுகிறார்கள்.சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தில் காணப்படும் சில கலைப்பொருட்கள் பண்டைய ஜெயின் கலாச்சாரத்தின் இணைப்பாக பரிந்துரைக்கப்படுகின்றன, ஆனால் சிந்து சமவெளி உருவப்படம் மற்றும் ஸ்கிரிப்ட் பற்றி மிகக் குறைவாகவே அறியப்படுகிறது.கடைசி இரண்டு தீர்த்தங்கரர்களான 23வது தீர்த்தங்கரரான பார்ஷ்வநாதர் (கி.மு. 9-8ம் நூற்றாண்டு) மற்றும் 24வது தீர்த்தங்கரர் மகாவீரர் (கி.பி. 599 – கி.மு. 527) ஆகியோர் வரலாற்று நபர்களாகக் கருதப்படுகின்றனர்.மகாவீரர் புத்தரின் சமகாலத்தவர்.1925 ஆம் ஆண்டு கிளாசெனாப்பின் முன்மொழிவின்படி, ஜைன மதத்தின் தோற்றம் 23 வது தீர்த்தங்கரரான பார்ஷ்வநாதரிடம் (கி.மு. 8-7 ஆம் நூற்றாண்டு) கண்டுபிடிக்கப்பட்டது, மேலும் அவர் முதல் இருபத்தி இரண்டு தீர்த்தங்கரர்களை புராண புராண நபர்களாகக் கருதுகிறார்.ஜைன மதத்தின் இரண்டு முக்கிய பிரிவுகளான திகம்பர மற்றும் ஸ்வேதாம்பர பிரிவு, கிமு 3 ஆம் நூற்றாண்டில் உருவாகத் தொடங்கியது மற்றும் பிளவு கிபி 5 ஆம் நூற்றாண்டில் நிறைவடைந்தது.இந்த பிரிவுகள் பின்னர் ஸ்தானகவாசி மற்றும் தேரபந்திஸ் போன்ற பல துணைப்பிரிவுகளாக பிரிக்கப்பட்டன.இன்றும் இருக்கும் அதன் பல வரலாற்று கோயில்கள் கிபி 1 ஆம் மில்லினியத்தில் கட்டப்பட்டவை.12 ஆம் நூற்றாண்டிற்குப் பிறகு, சமண மதத்தின் கோயில்கள், யாத்திரை மற்றும் நிர்வாண (ஸ்கைக்ளாட்) சந்நியாசி பாரம்பரியம் முஸ்லீம் ஆட்சியின் போது துன்புறுத்தலுக்கு ஆளானது, அக்பரின் மத சகிப்புத்தன்மை மற்றும் ஜைன மதத்திற்கான ஆதரவு ஆகியவை ஜைன மதத்தின் போது விலங்குகளைக் கொல்வதை தற்காலிகமாக தடை செய்ய வழிவகுத்தது. தச லக்ஷண விழா.
▲
●
600 BCE - 200 BCE
இரண்டாவது நகரமயமாக்கல் மற்றும் பிராமணியத்தின் வீழ்ச்சிornament
Play button
600 BCE Jan 1 - 300 BCE

வைஷ்ணவம்

India
சைவம், சாக்தம் மற்றும் ஸ்மார்த்திசம் ஆகியவற்றுடன் வைஷ்ணவம் முக்கிய இந்து மதங்களில் ஒன்றாகும்.ஜான்சன் மற்றும் கிரிம் 2010 ஆம் ஆண்டின் மதிப்பீட்டின்படி, வைஷ்ணவர்கள் மிகப்பெரிய இந்துப் பிரிவாகும், இதில் 641 மில்லியன் அல்லது 67.6% இந்துக்கள் உள்ளனர்.மற்ற அனைத்து இந்து தெய்வங்களையும், அதாவது மகாவிஷ்ணுவை வழிநடத்தும் ஒரே உயர்ந்தவராக விஷ்ணுவைக் கருதுவதால் இது விஷ்ணு மதம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.அதன் பின்பற்றுபவர்கள் வைஷ்ணவர்கள் அல்லது வைஷ்ணவர்கள் (IAST: வைஷ்ணவர்கள்) என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள், மேலும் இது கிருஷ்ணா மற்றும் ராம மதம் போன்ற துணைப் பிரிவுகளை உள்ளடக்கியது, அவை முறையே கிருஷ்ணரையும் ராமரையும் உயர்ந்த மனிதர்களாகக் கருதுகின்றன.வைஷ்ணவத்தின் பண்டைய தோற்றம் தெளிவாக இல்லை, மேலும் விஷ்ணுவுடன் பல்வேறு பிராந்திய வேதமற்ற மதங்களின் இணைப்பாக பரவலாக அனுமானிக்கப்படுகிறது.பல பிரபலமான வேதம் அல்லாத தெய்வீக மரபுகளின் இணைப்பு, குறிப்பாக வாசுதேவ-கிருஷ்ணா மற்றும் கோபால-கிருஷ்ணர் மற்றும் நாராயணனின் பாகவத வழிபாட்டு முறைகள், கிமு 7 முதல் 4 ஆம் நூற்றாண்டில் வளர்ந்தன.இது CE ஆரம்ப நூற்றாண்டுகளில் வேதக் கடவுள் விஷ்ணுவுடன் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டு, வைஷ்ணவம் என இறுதி செய்யப்பட்டது, அது அவதாரக் கோட்பாட்டை உருவாக்கியது, இதில் பல்வேறு வேதம் அல்லாத தெய்வங்கள் உயர்ந்த கடவுள் விஷ்ணுவின் தனித்துவமான அவதாரங்களாக மதிக்கப்படுகின்றன.ராமர், கிருஷ்ணா, நாராயணா, கல்கி, ஹரி, வித்தோபா, வெங்கடேஸ்வரா, ஸ்ரீநாத்ஜி மற்றும் ஜகன்னாத் போன்ற பிரபலமான அவதாரங்களின் பெயர்கள் அனைத்தும் ஒரே உன்னதத்தின் வெவ்வேறு அம்சங்களாகக் காணப்படுகின்றன.வைஷ்ணவ பாரம்பரியம் விஷ்ணுவின் (பெரும்பாலும் கிருஷ்ணரின்) அவதாரத்திற்கான அன்பான பக்திக்காக அறியப்படுகிறது, மேலும் இது கிபி 2 ஆம் மில்லினியத்தில் தெற்காசியாவில் பக்தி இயக்கம் பரவுவதற்கு முக்கியமானது.இது நான்கு முக்கிய வகை சம்பிரதாயங்களைக் கொண்டுள்ளது (பிரிவுகள், துணைப் பள்ளிகள்): ராமானுஜரின் இடைக்கால விசிஷ்டாத்வைத பள்ளி, மத்வாச்சாரியாரின் த்வைத பள்ளி (தத்வவாதம்), நிம்பர்காச்சாரியாரின் த்வைதாத்வைத பள்ளி மற்றும் வல்லபாச்சாரியாரின் புஷ்டிமார்க்.ராமானந்தா (14 ஆம் நூற்றாண்டு) ராமர்-சார்ந்த இயக்கத்தை உருவாக்கினார், இப்போது ஆசியாவின் மிகப்பெரிய துறவறக் குழு.வைஷ்ணவத்தின் முக்கிய நூல்களில் வேதங்கள், உபநிடதங்கள், பகவத் கீதை, பஞ்சராத்ரா (ஆகம) நூல்கள், நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம் மற்றும் பாகவத புராணம் ஆகியவை அடங்கும்.
▲
●
ஸ்ரமண மதங்கள்
ஒரு சமண துறவி ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
600 BCE Jan 1

ஸ்ரமண மதங்கள்

India
Śramaṇa (சமஸ்கிருதம்; பாலி: samaṇa) என்பது "உழைப்பவர், உழைக்கிறார் அல்லது தங்களைத் தாங்களே (சில உயர்ந்த அல்லது மத நோக்கங்களுக்காக) உழைப்பவர்" அல்லது "தேடுபவர், சிக்கனச் செயல்களைச் செய்பவர், துறவி" என்று பொருள்.அதன் வளர்ச்சியின் போது, ​​இந்த சொல் பல பிராமணர் அல்லாத சந்நியாசி மதங்களைக் குறிக்கிறது, ஆனால் வேத மதத்திற்கு இணையாக ஆனால் வேறுபட்டது.ஷ்ரமணா பாரம்பரியத்தில் முதன்மையாக ஜைனம், பௌத்தம் மற்றும் அஜீவிகா போன்ற பிற மதங்கள் அடங்கும்.ஆன்மிகப் பழக்கவழக்கங்களின் வளர்ச்சிக்கு வழிவகுத்த பெரிய மகதாவிலிருந்து வந்த அதே வட்டாரங்களில் ஷ்ரமண மதங்கள் பிரபலமடைந்தன, அதே போல் அனைத்து முக்கிய இந்திய மதங்களான சம்சாரம் (பிறப்பு மற்றும் இறப்பு சுழற்சி) மற்றும் மோட்சம் (இதிலிருந்து விடுதலை பெறுதல்) போன்ற பிரபலமான கருத்துக்கள். அந்த சுழற்சி).ஆன்மாவின் கருத்தை ஏற்றுக்கொள்வது அல்லது மறுப்பது, கொடிய துறவறம், குடும்ப வாழ்க்கை, துறவு, கடுமையான அஹிம்சை (அகிம்சை) மற்றும் சைவம், வன்முறையை அனுமதிப்பது போன்ற பலவிதமான நம்பிக்கைகளைக் கொண்டிருக்கின்றன. மற்றும் இறைச்சி உண்பது.
▲
●
இந்து தொகுப்பு
இந்து தொகுப்பு ©Edwin Lord Weeks
500 BCE Jan 1 - 300

இந்து தொகுப்பு

India
புதிய சேவைகளை வழங்குவதன் மூலமும், கிழக்கு கங்கை சமவெளி மற்றும் உள்ளூர் மத மரபுகளின் வேத அல்லாத இந்தோ-ஆரிய மத பாரம்பரியத்தையும் இணைத்து, சமகால இந்து மதத்தை உருவாக்குவதன் மூலம் பிராமணியத்தின் வீழ்ச்சியை முறியடித்தது.500-200 BCE மற்றும் கி.பி.300 CE "இந்து தொகுப்பு" உருவாக்கப்பட்டது, இது ஸ்மிருதி இலக்கியத்தின் மூலம் பிராமண மடிப்பில் ஸ்ரமனிக் மற்றும் பௌத்த தாக்கங்கள் மற்றும் வளர்ந்து வரும் பக்தி பாரம்பரியத்தை ஒருங்கிணைத்தது.இந்த தொகுப்பு பௌத்தம் மற்றும் சமணத்தின் வெற்றியின் அழுத்தத்தின் கீழ் வெளிப்பட்டது.எம்ப்ரீயின் கூற்றுப்படி, வேத மதத்துடன் பல மத மரபுகளும் அருகருகே இருந்தன.இந்த பூர்வீக மதங்கள் "இறுதியில் வேத மதத்தின் பரந்த போர்வையின் கீழ் ஒரு இடத்தைக் கண்டுபிடித்தன".பிராமணியம் வீழ்ச்சியடைந்து, பௌத்தம் மற்றும் சமணத்துடன் போட்டியிட வேண்டியிருந்தது, பிரபலமான மதங்கள் தங்களை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ள வாய்ப்பு கிடைத்தது.இந்த "புதிய பிராமணியம்" ஆட்சியாளர்களை கவர்ந்தது, அவர்கள் பிராமணர்கள் வழங்கக்கூடிய நடைமுறை ஆலோசனைகள் மற்றும் பிராமணர்களின் செல்வாக்கின் மீள் எழுச்சிக்கு வழிவகுத்தது, ஆரம்ப நூற்றாண்டுகளில் இந்து மதத்தின் பாரம்பரிய காலத்திலிருந்து இந்திய சமூகத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்தியது.இது சமஸ்கிருதமயமாக்கல் செயல்முறையில் பிரதிபலிக்கிறது, இதில் "துணைக்கண்டம் முழுவதும் உள்ள சமூகத்தின் பல அடுக்குகளில் உள்ள மக்கள் தங்கள் மத மற்றும் சமூக வாழ்க்கையை பிராமண விதிமுறைகளுக்கு ஏற்ப மாற்ற முனைந்தனர்".சமஸ்கிருத நூல்களின் கடவுள்களுடன் உள்ளூர் தெய்வங்களை அடையாளம் காணும் போக்கில் இது பிரதிபலிக்கிறது.
▲
●
வேதாங்கா
வேதாங்கா ©Edwin Lord Weeks
400 BCE Jan 1

வேதாங்கா

India
வேதாங்கம் (சமஸ்கிருதம்: वेदाङ्ग vedāṅga, "வேதத்தின் உறுப்புகள்") என்பது பண்டைய காலங்களில் வளர்ந்த இந்து மதத்தின் ஆறு துணைத் துறைகளாகும், மேலும் அவை வேதங்களின் ஆய்வுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளன.வேதாங்கங்களின் பாத்திரம் பண்டைய காலங்களில் வேர்களைக் கொண்டுள்ளது, மேலும் பிருஹதாரண்யக உபநிஷத் அதை வேத நூல்களின் பிராமண அடுக்கின் ஒருங்கிணைந்த பகுதியாகக் குறிப்பிடுகிறது.இரும்புக்காலத்தில் இந்தியாவில் வேதங்களின் குறியீடாக்கத்துடன் இந்த துணைப் படிப்புகள் எழுகின்றன.ஆறு வேதாங்கங்களின் பட்டியல் எப்போது முதலில் கருத்தாக்கப்பட்டது என்பது தெளிவாகத் தெரியவில்லை.வேத காலத்தின் முடிவில், கிமு 1 ஆம் மில்லினியத்தின் நடுப்பகுதியில் அல்லது அதற்குப் பிறகு வேதாங்கங்கள் உருவாகியிருக்கலாம்.இந்த வகையின் ஆரம்பகால உரை யாஸ்காவின் நிகண்டு ஆகும், இது கிமு 5 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது.பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னர் இயற்றப்பட்ட வேத நூல்களின் மொழி அக்கால மக்களுக்கு மிகவும் தொன்மையானதாக இருந்ததால், வேத ஆய்வுகளின் இந்த துணைத் துறைகள் தோன்றின.வேதங்களுக்கு துணை ஆய்வுகளாக வேதாங்கங்கள் வளர்ந்தன, ஆனால் மீட்டர், ஒலி மற்றும் மொழியின் அமைப்பு, இலக்கணம், மொழியியல் பகுப்பாய்வு மற்றும் பிற பாடங்கள் பற்றிய அதன் நுண்ணறிவு வேதத்திற்குப் பிந்தைய ஆய்வுகள், கலைகள், கலாச்சாரம் மற்றும் இந்து தத்துவத்தின் பல்வேறு பள்ளிகளில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.உதாரணமாக, கல்ப வேதாங்க ஆய்வுகள் தர்ம சூத்திரங்களுக்கு வழிவகுத்தது, அது பின்னர் தர்ம சாஸ்திரங்களாக விரிவடைந்தது.
▲
●
பிராமணியத்தின் வீழ்ச்சி
பிராமணியத்தின் வீழ்ச்சி ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
320 BCE Jan 1

பிராமணியத்தின் வீழ்ச்சி

India
இரண்டாம் நகரமயமாக்கலின் வேதத்திற்குப் பிந்தைய காலம் பிராமணியத்தின் வீழ்ச்சியைக் கண்டது.வேத காலத்தின் முடிவில், வேதங்களின் வார்த்தைகளின் பொருள் தெளிவற்றதாகிவிட்டது, மேலும் ஒரு மந்திர சக்தியுடன் "ஒலிகளின் நிலையான வரிசை" என்று உணரப்பட்டது, "முடிவு என்று பொருள்."கிராமப்புற பிராமணர்களின் வருமானம் மற்றும் ஆதரவை அச்சுறுத்தும் நகரங்களின் வளர்ச்சியுடன்;பௌத்தத்தின் எழுச்சி ;மற்றும் மகா அலெக்சாண்டரின் இந்தியப் பிரச்சாரம் (கிமு 327-325), மௌரியப் பேரரசின் விரிவாக்கம் (கிமு 322-185) பௌத்த மதத்தைத் தழுவியது, மற்றும் சாகா படையெடுப்புகள் மற்றும் வடமேற்கு இந்தியாவின் ஆட்சி (கிமு 2 ஆம் கிபி - 4 ஆம் சி. CE), பிராமணியம் அதன் இருப்புக்கு பெரும் அச்சுறுத்தலை எதிர்கொண்டது.சில பிற்கால நூல்களில், வடமேற்கு-இந்தியா (முந்தைய நூல்கள் "ஆர்யவர்தா"வின் ஒரு பகுதியாகக் கருதுகின்றன) "தூய்மையற்றது" என்று கூட காணப்படுகின்றன, ஒருவேளை படையெடுப்புகள் காரணமாக இருக்கலாம்.கர்ணபர்வா 43.5-8 சிந்து மற்றும் பஞ்சாபின் ஐந்து நதிகளில் வாழ்பவர்கள் தூய்மையற்றவர்கள் மற்றும் தர்மபாஹ்யாக்கள் என்று கூறுகிறது.
▲
●
200 BCE - 1200
இந்து தொகுப்பு மற்றும் பாரம்பரிய இந்து மதம்ornament
ஸ்மிருதி
ஸ்மிருதி ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
200 BCE Jan 2 - 100

ஸ்மிருதி

India
ஸ்மிருதி, அதாவது "நினைவில் வைத்திருப்பது" என்பது பொதுவாக ஒரு ஆசிரியருக்குக் கூறப்படும் இந்து நூல்களின் ஒரு பகுதியாகும், பாரம்பரியமாக எழுதப்பட்ட ஸ்ருதிகளுக்கு (வேத இலக்கியம்) மாறாக, ஆசிரியர் அற்றதாகக் கருதப்படுகிறது, அவை தலைமுறைகளுக்கு வாய்மொழியாக அனுப்பப்பட்டு நிலையானவை.ஸ்மிருதி என்பது ஒரு வழித்தோன்றல் இரண்டாம் நிலைப் படைப்பாகும், மேலும் இது இந்து மதத்தில் ஸ்ருதியை விட குறைவான அதிகாரபூர்வமானதாகக் கருதப்படுகிறது, இந்து தத்துவத்தின் மீமாம்சா பள்ளியைத் தவிர.ஆர்த்தடாக்ஸ் பள்ளிகளால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட ஸ்மிருதியின் அதிகாரம், ஸ்ருதியில் இருந்து பெறப்பட்டது, அதன் அடிப்படையில்.ஸ்மிருதி இலக்கியம் என்பது பலதரப்பட்ட நூல்களின் தொகுப்பாகும்.இந்த கார்பஸ் ஆறு வேதாங்கங்கள் (வேதங்களில் உள்ள துணை அறிவியல்), இதிகாசங்கள் (மகாபாரதம் மற்றும் ராமாயணம்), தர்மசூத்திரங்கள் மற்றும் தர்மசாஸ்திரங்கள் (அல்லது ஸ்மிருதிசாஸ்திரங்கள்), அர்த்தசாஸ்திரங்கள், புராணங்கள், புராணங்கள் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது, ஆனால் அவை மட்டும் அல்ல. , விரிவான பாஷ்யங்கள் (ஸ்ருதிகள் மற்றும் ஷ்ருதி அல்லாத நூல்கள் மீதான விமர்சனங்கள் மற்றும் வர்ணனைகள்), மற்றும் அரசியல், நெறிமுறைகள் (நிதிசாஸ்திரங்கள்), கலாச்சாரம், கலைகள் மற்றும் சமூகம் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய ஏராளமான நிபந்தங்கள் (ஜீரணங்கள்).ஸ்மிருதிகள் திரவமாக கருதப்பட்டு, பண்டைய மற்றும் இடைக்கால இந்து பாரம்பரியத்தில் யாராலும் சுதந்திரமாக மீண்டும் எழுதப்பட்டது.
▲
●
சைவம்
இரண்டு பெண் ஷைவ துறவிகள் (18 ஆம் நூற்றாண்டு ஓவியம்) ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
50 BCE Jan 1

சைவம்

India
சிவன், பார்வதி, துர்க்கை மற்றும் மகாகாளியை வழிபடும் முக்கிய இந்து மரபுகளில் ஷைவம் ஒன்றாகும்.உயர்ந்தவராக.மிகப் பெரிய இந்து மதப் பிரிவுகளில் ஒன்றான இது, ஷைவ சித்தாந்தம் போன்ற பக்தி சார்ந்த இரட்டை இறையியல் முதல் காஷ்மீரி ஷைவிசம் போன்ற யோகா சார்ந்த மோனிஸ்டிக் அல்லாத தெய்வீகம் வரையிலான பல துணை மரபுகளை உள்ளடக்கியது.இது வேதங்கள் மற்றும் ஆகம நூல்கள் இரண்டையும் இறையியலின் முக்கிய ஆதாரங்களாகக் கருதுகிறது.சைவ சமயம் சைவ சமயத்திற்கு முந்தைய சமயங்கள் மற்றும் தென் தமிழ் சைவ சித்தாந்த மரபுகள் மற்றும் தத்துவங்களிலிருந்து பெறப்பட்ட மரபுகளின் கலவையாக வளர்ந்தது, அவை வேதம் அல்லாத சிவ-பாரம்பரியத்தில் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டன.சமஸ்கிருதமயமாக்கல் மற்றும் இந்து மதத்தை உருவாக்கும் செயல்பாட்டில், கிமு கடந்த நூற்றாண்டுகளில் தொடங்கி, இந்த வேதத்திற்கு முந்தைய மரபுகள் வேத தெய்வமான ருத்ரா மற்றும் பிற வேத தெய்வங்களுடன் இணைந்தன, வேதம் அல்லாத சிவ-மரபுகளை வேத-பிராமணிய மடிப்புக்குள் இணைத்தன.1வது மில்லினியம் CE இல் பக்தி மற்றும் மோனிஸ்டிக் ஷைவம் பிரபலமடைந்தது, இது பல இந்து ராஜ்ஜியங்களின் மேலாதிக்க மத பாரம்பரியமாக விரைவாக மாறியது.சிறிது காலத்திற்குப் பிறகு அது தென்கிழக்கு ஆசியாவிற்கு வந்து சேர்ந்தது, இந்தோனேசியா மற்றும் கம்போடியா மற்றும் வியட்நாம் தீவுகளில் ஆயிரக்கணக்கான ஷைவா கோவில்கள் கட்டப்பட வழிவகுத்தது, இந்த பிராந்தியங்களில் பௌத்தத்துடன் இணைந்து பரிணாம வளர்ச்சியடைந்தது.சிவன் படைப்பவர், காப்பவர் மற்றும் அழிப்பவர் முதல் தனக்குள்ளும் ஒவ்வொரு உயிருக்கும் உள்ள ஆத்மாவாக (சுயமாக) இருப்பது வரை ஷைவ இறையியல் உள்ளது.இது சக்தியுடன் நெருங்கிய தொடர்புடையது, மேலும் சில சைவர்கள் சிவன் மற்றும் சக்தி கோவில்களில் வழிபடுகின்றனர்.துறவு வாழ்க்கையை ஏற்றுக்கொள்வதும், யோகாவை வலியுறுத்துவதும் இந்து மரபு ஆகும், மேலும் மற்ற இந்து மரபுகளைப் போலவே, ஒரு தனிநபரை சிவனுக்குள் கண்டுபிடித்து ஒன்றாக இருக்க ஊக்குவிக்கிறது.சைவ சமயத்தைப் பின்பற்றுபவர்கள் "சைவர்கள்" அல்லது "சைவர்கள்" என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.
▲
●
தென்கிழக்கு ஆசியாவில் இந்து மதம்
அங்கோர் வாட் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
50 Jan 1

தென்கிழக்கு ஆசியாவில் இந்து மதம்

Indonesia
இந்துத்துவ தாக்கங்கள் இந்தோனேசிய தீவுக்கூட்டத்தை முதல் நூற்றாண்டிலேயே அடைந்தன.இந்த நேரத்தில்,இந்தியா தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளில் வலுவான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தத் தொடங்கியது.வர்த்தக வழிகள் இந்தியாவை தெற்கு பர்மா , மத்திய மற்றும் தெற்கு சியாம் , கீழ் கம்போடியா மற்றும் தெற்கு வியட்நாம் ஆகியவற்றுடன் இணைக்கின்றன மற்றும் ஏராளமான நகரமயமாக்கப்பட்ட கடலோர குடியிருப்புகள் அங்கு நிறுவப்பட்டன.ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக, இந்திய இந்து/பௌத்த செல்வாக்கு, பிராந்தியத்தின் பல்வேறு நாடுகளுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிலான கலாச்சார ஒற்றுமையைக் கொண்டு வந்த முக்கிய காரணியாக இருந்தது.பாலி மற்றும் சமஸ்கிருத மொழிகள் மற்றும் இந்திய ஸ்கிரிப்ட், தேரவாத மற்றும் மஹாயான பௌத்தம் , பிராமணியம் மற்றும் இந்து மதம் ஆகியவற்றுடன் நேரடி தொடர்பு மற்றும் புனித நூல்கள் மற்றும் ராமாயணம் மற்றும் மகாபாரத இதிகாசங்கள் போன்ற இந்திய இலக்கியங்கள் மூலம் பரவியது.
▲
●
புராணங்கள்
ரக்தபீஜா என்ற அரக்கனுக்கு எதிரான போரில் துர்கா தேவி எட்டு மாத்ரிகைகளை வழிநடத்துகிறாள், தேவி மகாத்மியம், மார்க்கண்டேய புராணத்தில் இருந்து ஃபோலியோ. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
200 Jan 1

புராணங்கள்

India
புராணம் என்பது இந்திய இலக்கியத்தின் ஒரு பரந்த வகையாகும், இது பரந்த அளவிலான தலைப்புகளைப் பற்றியது, குறிப்பாக புனைவுகள் மற்றும் பிற பாரம்பரியக் கதைகள் பற்றியது.புராணங்கள் அவற்றின் கதைகளுக்குள் சித்தரிக்கப்பட்ட குறியீட்டின் சிக்கலான அடுக்குகளுக்கு பெயர் பெற்றவை.முதலில் சமஸ்கிருதம் மற்றும் பிற இந்திய மொழிகளில் இயற்றப்பட்ட இந்த நூல்களில் பல முக்கிய இந்து தெய்வங்களான விஷ்ணு, சிவன், பிரம்மா மற்றும் சக்தியின் பெயரால் பெயரிடப்பட்டுள்ளன.புராண இலக்கிய வகை இந்து மதம் மற்றும் ஜைன மதம் இரண்டிலும் காணப்படுகிறது.புராண இலக்கியம் கலைக்களஞ்சியமானது, மேலும் இது அண்டவியல், பிரபஞ்சவியல், கடவுள்கள், தெய்வங்கள், மன்னர்கள், ஹீரோக்கள், முனிவர்கள் மற்றும் தேவதைகள், நாட்டுப்புறக் கதைகள், புனித யாத்திரைகள், கோயில்கள், மருத்துவம், வானியல், இலக்கணம், கனிமவியல், நகைச்சுவை, காதல் போன்ற பல்வேறு தலைப்புகளை உள்ளடக்கியது. கதைகள், அத்துடன் இறையியல் மற்றும் தத்துவம்.புராணங்கள் முழுவதும் உள்ளடக்கம் மிகவும் சீரற்றதாக உள்ளது, மேலும் ஒவ்வொரு புராணமும் பல கையெழுத்துப் பிரதிகளில் நிலைத்திருக்கின்றன, அவை தாங்களாகவே முரண்படுகின்றன.இந்து மகா புராணங்கள் பாரம்பரியமாக "வியாசர்" என்று கூறப்படுகின்றன, ஆனால் பல அறிஞர்கள் பல நூற்றாண்டுகளாக பல ஆசிரியர்களின் படைப்புகளாக கருதுகின்றனர்;மாறாக, பெரும்பாலான ஜைன புராணங்கள் தேதியிடப்பட்டு அவற்றின் ஆசிரியர்களை நியமிக்கலாம்.18 முக்ய புராணங்கள் (பெரிய புராணங்கள்) மற்றும் 18 உப புராணங்கள் (சிறிய புராணங்கள்), 400,000 க்கும் மேற்பட்ட வசனங்கள் உள்ளன.பல்வேறு புராணங்களின் முதல் பதிப்புகள் கிபி 3 மற்றும் 10 ஆம் நூற்றாண்டுகளுக்கு இடையில் இயற்றப்பட்டிருக்கலாம்.புராணங்கள் இந்து மதத்தில் ஒரு வேதத்தின் அதிகாரத்தை அனுபவிக்கவில்லை, ஆனால் அவை ஸ்மிருதிகளாக கருதப்படுகின்றன.
▲
●
குப்தர் காலம்
குப்தர் காலம் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
300 Jan 1 - 500

குப்தர் காலம்

Pataliputra, Bihar, India
குப்தர்களின் காலம் (4 முதல் 6 ஆம் நூற்றாண்டுகள்) புலமையின் மலர்ச்சி, இந்து தத்துவத்தின் கிளாசிக்கல் பள்ளிகளின் தோற்றம் மற்றும் மருத்துவம், கால்நடை அறிவியல், கணிதம் , ஜோதிடம் மற்றும் வானியல் மற்றும் வானியற்பியல் வரையிலான தலைப்புகளில் பொதுவாக பாரம்பரிய சமஸ்கிருத இலக்கியங்கள் தோன்றின.புகழ்பெற்ற ஆர்யபட்டரும் வராஹமிஹிரரும் இக்காலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்.குப்தா ஒரு வலுவான மத்திய அரசாங்கத்தை நிறுவினார், இது உள்ளூர் கட்டுப்பாட்டையும் அனுமதித்தது.குப்த சமுதாயம் இந்து நம்பிக்கைகளின்படி வரிசைப்படுத்தப்பட்டது.இதில் கடுமையான சாதி அமைப்பு அல்லது வர்க்க அமைப்பு இருந்தது.குப்தா தலைமையின் கீழ் உருவாக்கப்பட்ட அமைதியும் செழுமையும் அறிவியல் மற்றும் கலை முயற்சிகளைத் தொடர உதவியது.
▲
●
பல்லவப் பேரரசுகள்
பல தலை சிங்கங்களைக் கொண்ட தூண்.கைலாசநாதர் கோவில், காஞ்சிபுரம் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
300 Jan 1 - 800

பல்லவப் பேரரசுகள்

Southeast Asia
பல்லவர்கள் (4 முதல் 9 ஆம் நூற்றாண்டுகள்) வடக்கின் குப்தர்களுடன் இந்திய துணைக்கண்டத்தின் தெற்கில் சமஸ்கிருதத்தின் ஆதரவாளர்களாக இருந்தனர்.பல்லவர் ஆட்சியில் கிரந்தா என்ற எழுத்தில் முதல் சமஸ்கிருத கல்வெட்டுகள் காணப்பட்டன.மகாபலிபுரம், காஞ்சிபுரம் மற்றும் பிற இடங்களில் சில மிக முக்கியமான இந்துக் கோயில்கள் மற்றும் கல்விக்கூடங்களைக் கட்ட பல்லவர்கள் திராவிடக் கட்டிடக்கலையைப் பயன்படுத்தினர்;அவர்களின் ஆட்சியில் காளிதாசரைப் போன்ற புகழ்பெற்ற கவிஞர்களின் எழுச்சி கண்டது.ஆரம்பகால பல்லவர்களின் காலத்தில், தென்கிழக்காசியா மற்றும் பிற நாடுகளுடன் வெவ்வேறு தொடர்புகள் இருந்தன.இதன் காரணமாக, இடைக்காலத்தில், இந்து மதம் ஆசியாவின் பல ராஜ்யங்களில் அரசு மதமாக மாறியது, பெரிய இந்தியா என்று அழைக்கப்படுகிறது - மேற்கில் ஆப்கானிஸ்தான் (காபூல்) மற்றும் கிழக்கில் கிட்டத்தட்ட அனைத்து தென்கிழக்கு ஆசியா உட்பட ( கம்போடியா , வியட்நாம் , இந்தோனேசியா , பிலிப்பைன்ஸ் ) - 15 ஆம் நூற்றாண்டில் மட்டுமே பௌத்தம் மற்றும் இஸ்லாம் மூலம் எல்லா இடங்களிலும் மாற்றப்பட்டது.
▲
●
இந்தியாவின் பொற்காலம்
இந்தியாவின் பொற்காலம் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
320 Jan 1 - 650

இந்தியாவின் பொற்காலம்

India
இந்த காலகட்டத்தில், தொலைதூர வர்த்தகத்தின் வளர்ச்சி, சட்ட நடைமுறைகளின் தரப்படுத்தல் மற்றும் கல்வியறிவின் பொதுவான பரவல் ஆகியவற்றுடன் அதிகாரம் மையப்படுத்தப்பட்டது.மஹாயான பௌத்தம் செழித்தது, ஆனால் வைஷ்ணவர்களான குப்த வம்சத்தின் ஆதரவால் மரபுவழி பிராமண கலாச்சாரம் புத்துயிர் பெறத் தொடங்கியது.பிராமணர்களின் நிலை வலுப்படுத்தப்பட்டது, இந்து தெய்வங்களின் கடவுள்களுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட முதல் இந்து கோவில்கள், குப்தர்களின் பிற்பகுதியில் தோன்றின.குப்தா ஆட்சியின் போது முதல் புராணங்கள் எழுதப்பட்டன, அவை "முக்கிய நீரோட்ட மதக் கருத்தியலை கல்வியறிவுக்கு முந்தைய மற்றும் பழங்குடியினக் குழுக்களிடையே பரப்புவதற்கு" பயன்படுத்தப்பட்டன.குப்தர்கள் புதிதாக தோன்றிய புராண மதத்தை ஆதரித்தனர், தங்கள் வம்சத்திற்கு சட்டப்பூர்வத்தை நாடினர்.இதன் விளைவாக உருவான புராண இந்து மதம், தர்மசாஸ்திரங்கள் மற்றும் ஸ்மிருதிகளின் முந்தைய பிராமணியத்திலிருந்து குறிப்பிடத்தக்க வகையில் வேறுபட்டது.பி.எஸ்.சர்மாவின் கூற்றுப்படி, "குப்தா மற்றும் ஹர்ஷ காலங்கள் உண்மையில், கண்டிப்பாக அறிவார்ந்த நிலைப்பாட்டில் இருந்து, இந்திய தத்துவத்தின் வளர்ச்சியில் மிகவும் புத்திசாலித்தனமான சகாப்தமாக உருவாகின்றன", இந்து மற்றும் பௌத்த தத்துவங்கள் அருகருகே வளர்ந்தன.சார்வாக, நாத்திக பொருள்முதல்வாத பள்ளி, கிபி 8 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னர் வட இந்தியாவில் முன்னுக்கு வந்தது.
▲
●
Play button
400 Jan 1

பிரம்ம சூத்திரங்கள்

India
பிரம்ம சூத்திரங்கள் என்பது சமஸ்கிருத நூலாகும், இது பதராய முனிவர் அல்லது வியாச முனிவரால் கூறப்பட்டது, அதன் எஞ்சியிருக்கும் வடிவத்தில் தோராயமாக முடிக்கப்பட்டதாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.400-450 CE, அதே சமயம் அசல் பதிப்பு பழமையானதாக இருக்கலாம் மற்றும் 500 BCE மற்றும் 200 BCE இடையே இயற்றப்பட்டது.உபநிடதங்களில் உள்ள தத்துவ மற்றும் ஆன்மிகக் கருத்துக்களை இந்த உரை முறைப்படுத்துகிறது மற்றும் சுருக்கமாகக் கூறுகிறது.முனிவர் ஆதி சங்கரரின் பிரம்மசூத்திரத்தின் விளக்கம், ஜான் கொல்லர் கூறுவது போல், உபநிடதங்களின் மாறுபட்ட மற்றும் சில நேரங்களில் வெளிப்படையாக முரண்பட்ட போதனைகளை ஒருங்கிணைக்க முயற்சித்தது: "பிராமனும் ஆத்மாவும் சில விஷயங்களில் வேறுபட்டவர்கள், ஆனால், ஆழமான மட்டத்தில் அல்லாதவர்கள். வேறுபட்டது (அத்வைதம்), ஒரே மாதிரியாக இருப்பது."இருப்பினும், வேதாந்தத்தின் இந்த பார்வை இந்திய சிந்தனையில் உலகளாவியதாக இல்லை, மற்ற வர்ணனையாளர்கள் பின்னர் வேறுபட்ட கருத்துக்களைக் கொண்டிருந்தனர்.இது இந்து தத்துவத்தின் வேதாந்த பள்ளியின் அடிப்படை நூல்களில் ஒன்றாகும்.பிரம்ம சூத்திரம் நான்கு அத்தியாயங்களில் 555 பழமொழிகளை (சூத்திரங்கள்) கொண்டுள்ளது.இந்த வசனங்கள் முதன்மையாக மனித இருப்பு மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் தன்மை மற்றும் பிரம்மன் எனப்படும் அல்டிமேட் ரியாலிட்டியின் மெட்டாபிசிக்கல் கொள்கை பற்றிய கருத்துக்கள்.முதல் அத்தியாயம் முழுமையான யதார்த்தத்தின் மெட்டாபிசிக்ஸ் பற்றி விவாதிக்கிறது, இரண்டாவது அத்தியாயம் நியாயா, யோகா, வைஷேஷிகா மற்றும் மீமாம்சா போன்ற இந்து தத்துவங்களின் போட்டியிடும் மரபுவழி பள்ளிகளின் கருத்துக்களால் எழுப்பப்பட்ட ஆட்சேபனைகளை மறுபரிசீலனை செய்கிறது. மூன்றாவது அத்தியாயம் அறிவியலையும், ஆன்மீக ரீதியில் விடுவிக்கும் அறிவைப் பெறுவதற்கான பாதையையும் விவாதிக்கிறது, மேலும் அத்தகைய அறிவு ஏன் மனிதனின் முக்கியமான தேவை என்று கடைசி அத்தியாயம் கூறுகிறது.பிரதான உபநிடதங்கள் மற்றும் பகவத் கீதையுடன் வேதாந்தத்தின் மூன்று முக்கியமான நூல்களில் பிரம்ம சூத்திரங்களும் ஒன்றாகும்.இது இந்திய தத்துவங்களின் பல்வேறு பள்ளிகளில் செல்வாக்கு செலுத்தியது, ஆனால் இருமையற்ற அத்வைத வேதாந்த துணைப் பள்ளி, இறையியல் விசிஷ்டாத்வைதம் மற்றும் த்வைத வேதாந்த துணைப் பள்ளிகள் மற்றும் பிறவற்றால் வித்தியாசமாக விளக்கப்பட்டது.பிரம்ம சூத்திரங்கள் பற்றிய பல விளக்கங்கள் வரலாற்றில் தொலைந்துவிட்டன அல்லது இன்னும் கண்டுபிடிக்கப்படவில்லை;எஞ்சியிருப்பவற்றில், பிரம்ம சூத்திரங்கள் பற்றிய மிகவும் நன்கு ஆய்வு செய்யப்பட்ட வர்ணனைகளில் ஆதி சங்கரர், ராமானுஜர், மத்வாச்சார்யா, பாஸ்கரா மற்றும் பலரின் பாஷ்யமும் அடங்கும்.இது வேதாந்த சூத்திரம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, இந்த பெயரை வேதாந்தத்தில் இருந்து பெறப்பட்டது, அதாவது "வேதங்களின் இறுதி நோக்கம்".பிரம்மா சூத்திரங்களுக்கான மற்ற பெயர்கள் ஷரிராகா சூத்ரா ஆகும், இதில் ஷரிராகா என்றால் "உடலில் (ஷரீரா), அல்லது சுயம், ஆன்மா" மற்றும் பிக்ஷு-சூத்திரம், அதாவது "துறவிகள் அல்லது துறவிகளுக்கான சூத்திரங்கள்".
▲
●
தந்திரம்
பௌத்த மகாசித்தர்கள் கர்மமுத்ரா ("செயல் முத்திரை") என்ற பாலியல் யோகாவைப் பயிற்சி செய்கிறார்கள். ©Anonymous
500 Jan 1

தந்திரம்

India
தந்திரம் என்பது கிபி 1 ஆம் மில்லினியத்தின் நடுப்பகுதியில் இருந்துஇந்தியாவில் வளர்ந்த இந்து மற்றும் பௌத்தத்தின் இரகசிய மரபுகள் ஆகும்.இந்திய மரபுகளில் தந்திரம் என்ற சொல், எந்தவொரு முறையான பரவலாகப் பொருந்தக்கூடிய "உரை, கோட்பாடு, அமைப்பு, முறை, கருவி, நுட்பம் அல்லது நடைமுறை" என்றும் பொருள்படும்.இந்த மரபுகளின் ஒரு முக்கிய அம்சம் மந்திரங்களைப் பயன்படுத்துவதாகும், எனவே அவை பொதுவாக இந்து மதத்தில் மந்திரமார்கா ("மந்திரத்தின் பாதை") அல்லது மந்த்ராயனா ("மந்திர வாகனம்") மற்றும் பௌத்தத்தில் குஹ்யமந்த்ரா ("ரகசிய மந்திரம்") என்று குறிப்பிடப்படுகின்றன.பொதுவான சகாப்தத்தின் ஆரம்ப நூற்றாண்டுகளில் தொடங்கி, விஷ்ணு, சிவன் அல்லது சக்தியை மையமாகக் கொண்டு புதிதாக வெளிப்படுத்தப்பட்ட தந்திரங்கள் தோன்றின.ஷைவ சித்தாந்த பாரம்பரியம், ஸ்ரீ-வித்யாவின் சாக்த பிரிவு, கௌலா மற்றும் காஷ்மீர் ஷைவிசம் போன்ற நவீன இந்து மதத்தின் அனைத்து முக்கிய வடிவங்களிலும் தாந்த்ரீக மரபுகள் உள்ளன.பௌத்தத்தில், வஜ்ராயன மரபுகள் இந்திய பௌத்த தந்திரங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட தாந்த்ரீக கருத்துக்கள் மற்றும் நடைமுறைகளுக்கு அறியப்படுகின்றன.இந்தோ-திபெத்திய பௌத்தம், சீன எஸோடெரிக் பௌத்தம், ஜப்பானிய ஷிங்கோன் பௌத்தம் மற்றும் நேபாள நெவார் பௌத்தம் ஆகியவை அடங்கும்.தெற்கு எஸோடெரிக் பௌத்தம் தந்திரங்களை நேரடியாகக் குறிப்பிடவில்லை என்றாலும், அதன் நடைமுறைகள் மற்றும் கருத்துக்கள் அவற்றிற்கு இணையானவை.தாந்த்ரீக இந்து மற்றும் புத்த மரபுகள் ஜைன மதம், திபெத்திய போன் பாரம்பரியம், தாவோயிசம் மற்றும் ஜப்பானிய ஷிண்டே பாரம்பரியம் போன்ற பிற கிழக்கு மத மரபுகளிலும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன.பூஜை போன்ற வேதமற்ற வழிபாட்டின் சில முறைகள் அவற்றின் கருத்தாக்கம் மற்றும் சடங்குகளில் தாந்த்ரீகமாகக் கருதப்படுகின்றன.இந்து கோவில் கட்டிடம் பொதுவாக தந்திரத்தின் உருவப்படத்துடன் ஒத்துப்போகிறது.இந்த தலைப்புகளை விவரிக்கும் இந்து நூல்கள் தந்திரங்கள், ஆகமங்கள் அல்லது சம்ஹிதைகள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன.
▲
●
அத்வைத வேதாந்தம்
கௌடபாதர், அத்வைத பாரம்பரியத்தில் சாங்காரத்திற்கு முந்தைய தத்துவவாதிகளில் முக்கியமானவர். ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
500 Jan 1

அத்வைத வேதாந்தம்

India
அத்வைத வேதாந்தம் என்பது வேதாந்தத்தின் பழமையான பாரம்பரியமாகும், மேலும் ஆறு மரபுவழி (ஆஸ்திக) இந்து தத்துவங்களில் (தர்சனம்) ஒன்றாகும்.அதன் வரலாறு பொது சகாப்தத்தின் தொடக்கத்தில் இருந்திருக்கலாம், ஆனால் பாரம்பரியம் மற்றும் ஓரியண்டலிஸ்ட் இண்டாலஜிஸ்டுகளால் கருதப்படும் கௌடபாதா, மாண்டன மிஷ்ரா மற்றும் சங்கரர் ஆகியோரின் அடிப்படை படைப்புகளுடன், கிபி 6-7 ஆம் நூற்றாண்டில் தெளிவான வடிவம் பெறுகிறது. அத்வைத வேதாந்தத்தின் மிக முக்கியமான விரிவுரையாளர், சங்கரரின் வரலாற்றுப் புகழ் மற்றும் கலாச்சார செல்வாக்கு பல நூற்றாண்டுகளுக்குப் பிறகுதான் வளர்ந்தது.இடைக்காலத்தில் வாழும் அத்வைத வேதாந்த மரபு, யோக மரபு மற்றும் யோக வாசிஷ்டம் மற்றும் பாகவத புராணம் போன்ற நூல்களால் தாக்கம் செலுத்தப்பட்டு, கூறுகளை உள்ளடக்கியது.19 ஆம் நூற்றாண்டில், மேற்கத்திய கருத்துக்களுக்கும் இந்திய தேசியவாதத்திற்கும் இடையிலான தொடர்பு காரணமாக, அத்வைதமானது இந்து ஆன்மீகத்தின் முன்னுதாரணமான உதாரணமாகக் கருதப்பட்டது, ஆத்திக Bkakti-சார்ந்த மதத்தின் எண் ஆதிக்கம் இருந்தபோதிலும்.நவீன காலத்தில், அதன் பார்வைகள் பல்வேறு நவ-வேதாந்த இயக்கங்களில் தோன்றும்.
▲
●
Play button
500 Jan 1 - 100 BCE

நியாய சூத்திரங்கள்

India
நியாய சூத்திரங்கள் என்பது அக்ஷபாத கௌதமரால் இயற்றப்பட்ட ஒரு பண்டைய இந்திய சமஸ்கிருத நூலாகும், மேலும் இது இந்து தத்துவத்தின் நியாய பள்ளியின் அடிப்படை உரையாகும்.உரை இயற்றப்பட்ட தேதி மற்றும் அதன் ஆசிரியரின் வாழ்க்கை வரலாறு தெரியவில்லை, ஆனால் கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டு மற்றும் கிபி 2 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு இடையில் பல்வேறு விதமாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.உரையானது ஒரு குறிப்பிட்ட காலப்பகுதியில் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட ஆசிரியர்களால் இயற்றப்பட்டிருக்கலாம்.இந்த உரை ஐந்து புத்தகங்களைக் கொண்டுள்ளது, ஒவ்வொரு புத்தகத்திலும் இரண்டு அத்தியாயங்கள் உள்ளன, மொத்தம் 528 பழமொழி சூத்திரங்கள், காரண விதிகள், தர்க்கம், அறிவாற்றல் மற்றும் மெட்டாபிசிக்ஸ் பற்றி.நியாய சூத்திரங்கள் ஒரு இந்து நூலாகும், இது அறிவு மற்றும் தர்க்கத்தில் கவனம் செலுத்துவதற்கும், வேத சடங்குகளைப் பற்றி குறிப்பிடாததற்கும் குறிப்பிடத்தக்கது.முதல் புத்தகம் பதினாறு வகை அறிவுகளின் பொது அறிமுகம் மற்றும் உள்ளடக்க அட்டவணையாக கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது.புத்தகம் இரண்டு பிரமனை (எபிஸ்டெமாலஜி) பற்றியது, புத்தகம் மூன்று பிரமேயா அல்லது அறிவின் பொருள்களைப் பற்றியது, மேலும் உரை மீதமுள்ள புத்தகங்களில் அறிவின் தன்மையைப் பற்றி விவாதிக்கிறது.இது உள்ளுணர்வு அல்லது வேத அதிகாரத்திற்கான விமர்சனமற்ற முறையீடுகளை எதிர்த்து, செல்லுபடியாகும் மற்றும் உண்மையின் அனுபவக் கோட்பாட்டின் நியாய பாரம்பரியத்திற்கு அடித்தளம் அமைத்தது.நியாய சூத்திரங்கள் தர்கா-வித்யா, விவாத விஞ்ஞானம் அல்லது விவாத விஞ்ஞானமான வாத-வித்யா உள்ளிட்ட பல்வேறு தலைப்புகளை உள்ளடக்கியது.நியாய சூத்திரங்கள் வைசீக அறிவியலியல் மற்றும் மனோதத்துவ அமைப்புடன் தொடர்புடையவை ஆனால் நீட்டிக்கப்படுகின்றன.பிற்கால வர்ணனைகள் நியாய சூத்திரங்களை விரிவுபடுத்தி, விரிவுபடுத்தி, விவாதிக்கப்பட்டன, முந்தைய எஞ்சியிருக்கும் வர்ணனைகள் வாத்ஸ்யாயனா (c.450-500 CE), அதைத் தொடர்ந்து உத்யோதகராவின் நயவர்த்திகா (c. 6-7 ஆம் நூற்றாண்டுகள்), வாசஸ்பதி மிஸ்ரரின் தாத்பர்யதிகா (9th's நூற்றாண்டு), தாத்பர்யபரிசுத்தி (10 ஆம் நூற்றாண்டு), மற்றும் ஜெயந்தரின் நியாயமஞ்சரி (10 ஆம் நூற்றாண்டு).
▲
●
Play button
650 Jan 1

பக்தி இயக்கம்

South India
பக்தி இயக்கம் இடைக்கால இந்து மதத்தில் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க மத இயக்கமாகும், இது இரட்சிப்பை அடைய பக்தி முறையைப் பின்பற்றுவதன் மூலம் சமூகத்தின் அனைத்து அடுக்குகளுக்கும் மதச் சீர்திருத்தங்களைக் கொண்டுவர முயன்றது.இது தென்னிந்தியாவில் 7 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது மற்றும் வடக்கு நோக்கி பரவியது.இது 15 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து கிழக்கு மற்றும் வட இந்தியா முழுவதும் பரவியது, கிபி 15 மற்றும் 17 ஆம் நூற்றாண்டுகளுக்கு இடையில் அதன் உச்சநிலையை அடைந்தது.பக்தி இயக்கம் பிராந்திய ரீதியாக வெவ்வேறு கடவுள்கள் மற்றும் தெய்வங்களைச் சுற்றி வளர்ந்தது, மேலும் சில துணைப் பிரிவுகள் வைஷ்ணவம் (விஷ்ணு), ஷைவம் (சிவன்), சக்தி (சக்தி தெய்வங்கள்) மற்றும் ஸ்மார்த்திசம்.பக்தி இயக்கம் உள்ளூர் மொழிகளைப் பயன்படுத்தி பிரசங்கம் செய்தது, இதனால் செய்தி மக்களைச் சென்றடைந்தது.இந்த இயக்கம் பல கவிஞர்-துறவிகளால் ஈர்க்கப்பட்டது, அவர்கள் த்வைதத்தின் ஆஸ்திக இரட்டைவாதம் முதல் அத்வைத வேதாந்தத்தின் முழுமையான ஒற்றுமை வரை பரந்த அளவிலான தத்துவ நிலைகளை வென்றனர்.இந்த இயக்கம் பாரம்பரியமாக இந்து மதத்தில் ஒரு செல்வாக்கு மிக்க சமூக சீர்திருத்தமாக கருதப்படுகிறது, இது ஒருவரின் பிறப்பு அல்லது பாலினத்தைப் பொருட்படுத்தாமல் ஆன்மீகத்திற்கு ஒரு தனிநபர்-மையப்படுத்தப்பட்ட மாற்று பாதையை வழங்கியது.சமகால அறிஞர்கள் பக்தி இயக்கம் எப்போதாவது ஒரு சீர்திருத்தம் அல்லது கிளர்ச்சியா என்று கேள்வி எழுப்புகின்றனர்.பக்தி இயக்கமானது பண்டைய வேத மரபுகளின் மறுமலர்ச்சி, மறுவேலை மற்றும் மறுசூழல்மயமாக்கல் என்று அவர்கள் பரிந்துரைக்கின்றனர்.பக்தி என்பது உணர்ச்சிமிக்க பக்தியைக் குறிக்கிறது (ஒரு தெய்வத்திற்கு).பக்தி இயக்கத்தின் வேதங்களில் பகவத் கீதை, பாகவத புராணம் மற்றும் பத்ம புராணம் ஆகியவை அடங்கும்.
▲
●
முஸ்லிம் ஆட்சி
முஸ்லிம் ஆட்சி ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
900 Jan 1

முஸ்லிம் ஆட்சி

India
7 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் அரேபிய வணிகர்களின் வருகையுடன் இஸ்லாம் இந்தியத் துணைக்கண்டத்திற்கு வந்தாலும், 10 ஆம் நூற்றாண்டிற்குப் பிறகு, குறிப்பாக 12 ஆம் நூற்றாண்டிற்குப் பிறகு இஸ்லாமிய ஆட்சியை நிறுவி அதன் விரிவாக்கத்துடன் இந்திய மதங்களை அது தாக்கத் தொடங்கியது.வில் டுரான்ட் இந்தியாவை முஸ்லீம் கைப்பற்றியதை "வரலாற்றில் இரத்தக்களரியான கதை" என்று அழைக்கிறார்.இந்த காலகட்டத்தில், பௌத்தம் விரைவாக வீழ்ச்சியடைந்தது, அதே நேரத்தில் இந்து மதம் இராணுவம் மற்றும் சுல்தான்களின் ஆதரவுடன் மத வன்முறையை எதிர்கொண்டது.இந்துக்களின் குடும்பங்களைச் சோதனையிடுதல், கைப்பற்றுதல் மற்றும் அடிமைப்படுத்துதல் போன்ற ஒரு பரவலான நடைமுறை இருந்தது, பின்னர் அவர்கள் சுல்தானிய நகரங்களில் விற்கப்பட்டனர் அல்லது மத்திய ஆசியாவிற்கு ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டனர்.பல இந்துக்கள் பலவந்தமாக இஸ்லாமிற்கு மாற்றப்பட்டதாக சில நூல்கள் தெரிவிக்கின்றன.13 ஆம் நூற்றாண்டில் தொடங்கி, சுமார் 500 ஆண்டுகள் வரை, முஸ்லீம் நீதிமன்ற வரலாற்றாசிரியர்களால் எழுதப்பட்ட மிகக் குறைவான நூல்களில், "இந்துக்கள் தாமாக முன்வந்து இஸ்லாத்திற்கு மதமாற்றம்" என்று குறிப்பிடுகின்றனர், இது போன்ற மதமாற்றங்களின் முக்கியத்துவமற்ற மற்றும் அரிதான தன்மையைக் குறிப்பிடுகிறது.பொதுவாக அடிமைப்படுத்தப்பட்ட இந்துக்கள் தங்கள் சுதந்திரத்தைப் பெற இஸ்லாத்திற்கு மாறினார்கள்.இந்து மதத்திற்கு எதிரான மத வன்முறைகளுக்கு அவ்வப்போது விதிவிலக்குகள் இருந்தன.உதாரணமாக, அக்பர், இந்து மதத்தை அங்கீகரித்தார், இந்து போர்க் கைதிகளின் குடும்பங்களை அடிமைப்படுத்துவதைத் தடை செய்தார், இந்துக் கோயில்களைப் பாதுகாத்தார், மேலும் இந்துக்களுக்கு எதிரான பாரபட்சமான ஜிஸ்யாவை (தலை வரிகள்) ஒழித்தார்.இருப்பினும், டெல்லி சுல்தான் மற்றும் முகலாயப் பேரரசின் பல முஸ்லீம் ஆட்சியாளர்கள், அக்பருக்கு முன்னும் பின்னும், 12 முதல் 18 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, இந்து கோவில்களை அழித்து, முஸ்லிமல்லாதவர்களை துன்புறுத்தினர்.
▲
●
இந்து மதத்தை ஒருங்கிணைத்தல்
சீடர்களுடன் ஆதி சங்கரர் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1100 Jan 1

இந்து மதத்தை ஒருங்கிணைத்தல்

India
நிக்கல்சனின் கூற்றுப்படி, ஏற்கனவே 12 மற்றும் 16 ஆம் நூற்றாண்டுகளுக்கு இடையில், "சில சிந்தனையாளர்கள் உபநிடதங்கள், இதிகாசங்கள், புராணங்கள் மற்றும் பள்ளிகளின் 'ஆறு அமைப்புகள்' (சதர்சனம்) எனப் பின்னோக்கிப் பார்க்கப்படும் பல்வேறு தத்துவப் போதனைகளை ஒரே முழுதாகக் கருதத் தொடங்கினர். பிரதான இந்து தத்துவம்."மைக்கேல்ஸ் குறிப்பிடுகையில், இந்து மதத்தையும் கடந்த காலத்தையும் மகிமைப்படுத்தும் கருத்துக்களை வெளிப்படுத்தும் வகையில், பிற்கால தேசியவாதத்திற்கு முந்திய ஒரு வரலாற்றுமயமாக்கல் உருவானது.சங்கரர் மற்றும் அத்வைத வேதாந்தத்தின் வரலாற்றுப் புகழ் மற்றும் கலாச்சார தாக்கம் இந்த காலகட்டத்தில் தற்செயலாக நிறுவப்பட்டது என்று பல அறிஞர்கள் தெரிவிக்கின்றனர்.வித்யாரண்யா (14வது சி.), மாதவா என்றும், சங்கரரைப் பின்பற்றுபவர் என்றும் அறியப்பட்டவர், சங்கரரின் உயர்ந்த தத்துவம் பரவலான புகழைப் பெற விரும்பாத, "தெய்வீக நாட்டுப்புற நாயகனாகத் தனது திக்விஜயத்தின் மூலம் தனது போதனைகளைப் பரப்பிய ஒரு தெய்வீக நாயகனாக" மாற்ற புராணங்களை உருவாக்கினார். உலகளாவிய வெற்றி") ஒரு வெற்றிகரமான வெற்றியாளரைப் போல இந்தியா முழுவதும்."வித்யாரண்யா தனது சவதர்சனசம்கிரஹாவில் ("அனைத்து காட்சிகளின் சுருக்கம்") சங்கரரின் போதனைகளை அனைத்து தர்சனங்களின் உச்சமாக முன்வைத்தார், மற்ற தர்சனங்களை சங்கரரின் போதனைகளில் ஒன்றிணைந்த பகுதி உண்மைகளாக முன்வைத்தார்.வித்யாரண்யா அரச ஆதரவை அனுபவித்தார், மேலும் அவரது ஸ்பான்சர்ஷிப் மற்றும் முறையான முயற்சிகள் சங்கரரை மதிப்புகளின் அடையாளமாக நிறுவ உதவியது, சங்கரரின் வேதாந்த தத்துவங்களின் வரலாற்று மற்றும் கலாச்சார செல்வாக்கை பரப்பியது மற்றும் சங்கரர் மற்றும் அத்வைத வேதாந்தத்தின் கலாச்சார செல்வாக்கை விரிவுபடுத்துவதற்காக மடங்களை (மடங்கள்) நிறுவியது.
▲
●
1200 - 1850
இடைக்கால மற்றும் ஆரம்பகால நவீன காலங்கள்ornament
கிழக்கு கங்கை மற்றும் சூரிய மாநிலங்கள்
கிழக்கு கங்கை மற்றும் சூரிய மாநிலங்கள் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1200 Jan 1

கிழக்கு கங்கை மற்றும் சூரிய மாநிலங்கள்

Odisha, India
கிழக்கு கங்கை மற்றும் சூர்யா ஆகியவை 11 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து 16 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதி வரை இன்றைய ஒடிசாவின் பெரும்பகுதியை (வரலாற்று ரீதியாக கலிங்கம் என்று அழைக்கப்படுகின்றன) ஆட்சி செய்த இந்து அரசியல்களாக இருந்தன.13 மற்றும் 14 ஆம் நூற்றாண்டுகளில்,இந்தியாவின் பெரும் பகுதிகள் முஸ்லீம் சக்திகளின் ஆட்சியின் கீழ் இருந்தபோது, ​​சுதந்திர கலிங்கம் இந்து மதம், தத்துவம், கலை மற்றும் கட்டிடக்கலை ஆகியவற்றின் கோட்டையாக மாறியது.கிழக்கு கங்கை ஆட்சியாளர்கள் மதம் மற்றும் கலைகளின் சிறந்த புரவலர்களாக இருந்தனர், மேலும் அவர்கள் கட்டிய கோயில்கள் இந்து கட்டிடக்கலையின் தலைசிறந்த படைப்புகளில் ஒன்றாக கருதப்படுகின்றன.
▲
●
விஜயநகரப் பேரரசு
இந்து மதம் மற்றும் விஜயநகரப் பேரரசு ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1336 Jan 1

விஜயநகரப் பேரரசு

Vijayanagara, Karnataka, India
விஜயநகரப் பேரரசர்கள் அனைத்து மதங்களையும், பிரிவினரையும் சகிப்புத்தன்மையுடன் கொண்டிருந்தனர், வெளிநாட்டுப் பார்வையாளர்களின் எழுத்துக்கள் காட்டுகின்றன.மன்னர்கள் கோப்ரஹ்மான பிரதிபலனாச்சார்யா (அதாவது, "பசுக்கள் மற்றும் பிராமணர்களின் பாதுகாவலர்") மற்றும் ஹிந்துராயசூரத்ரானா ("இந்து நம்பிக்கையை நிலைநிறுத்துபவர்") போன்ற பட்டங்களை பயன்படுத்தினர், அவை இந்து மதத்தைப் பாதுகாக்கும் நோக்கத்திற்கு சாட்சியமளித்தன, அதே நேரத்தில் அவர்கள் தங்கள் கொள்கையில் உறுதியான இஸ்லாமியராக இருந்தனர். நீதிமன்ற சடங்குகள் மற்றும் உடை.பேரரசின் ஸ்தாபகர்களான ஹரிஹர I மற்றும் புக்கா ராயா I ஆகியோர் பக்தியுள்ள சைவர்கள் (சிவனை வழிபடுபவர்கள்), ஆனால் வித்யாரண்யரை தங்கள் புரவலராகக் கொண்டு சிருங்கேரியின் வைஷ்ணவ வரிசைக்கு மானியம் அளித்தனர், மேலும் வராஹாவை (பன்றி, விஷ்ணுவின் அவதாரம்) நியமித்தனர். சின்னம்.முஸ்லீம் ஆட்சியாளர்களிடம் விஜயநகரப் பேரரசு வீழ்ச்சியடைந்தது, தக்காணத்தில் இந்து ஏகாதிபத்திய பாதுகாப்பின் முடிவைக் குறித்தது.
▲
●
முகலாயர் காலம்
முகலாயர் காலத்தில் இந்து மதம் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1553 Jan 1

முகலாயர் காலம்

India
முகலாய இந்தியாவின் உத்தியோகபூர்வ மாநில மதம் இஸ்லாம், ஹனாஃபி மத்ஹபின் (மஜாப்) நீதித்துறைக்கு முன்னுரிமை அளித்தது.பாபர் மற்றும் ஹ்யூமன்யூன் ஆட்சியின் போது இந்து மதம் நெருக்கடியில் இருந்தது.வட இந்தியாவின் ஆப்கானிய ஆட்சியாளர் ஷெர்ஷா சூரி ஒப்பீட்டளவில் அடக்குமுறை இல்லாதவர்.1553-1556 ஆம் ஆண்டு இந்து ஆட்சியாளர் ஹேமு விக்ரமாதித்யாவின் மூன்றாண்டு ஆட்சியின் போது, ​​ஆக்ரா மற்றும் டெல்லியில் அக்பரைத் தோற்கடித்து, அவரது 'ராஜ்யபிஷே' அல்லது முடிசூட்டுக்குப் பிறகு தில்லியில் இருந்து இந்து 'விக்ரமாதித்யனாக' ஆட்சியைக் கைப்பற்றியபோது இந்து மதம் வெளிப்பட்டது. டெல்லியில் உள்ள பூரண குயிலா.இருப்பினும், முகலாய வரலாற்றின் போது, ​​சில சமயங்களில், குடிமக்கள் தங்கள் விருப்பப்படி எந்த மதத்தையும் கடைப்பிடிக்க சுதந்திரம் பெற்றனர், இருப்பினும் காஃபிர் திறன் கொண்ட வயது வந்த ஆண்கள் ஜிஸ்யா செலுத்த வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தனர், இது அவர்களின் திம்மிகளின் நிலையை குறிக்கிறது.
▲
●
மராட்டியப் பேரரசின் போது இந்து மதம்
மராட்டியப் பேரரசின் போது இந்து மதம் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1674 Jan 1

மராட்டியப் பேரரசின் போது இந்து மதம்

Deccan Plateau, Andhra Pradesh
இந்து மராத்தியர்கள் நீண்ட காலமாக சதாராவைச் சுற்றியுள்ள தேஷ் பகுதியில், தக்காண பீடபூமியின் மேற்குப் பகுதியில், மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகளின் கிழக்கு சரிவுகளை பீடபூமி சந்திக்கும் இடத்தில் வாழ்ந்தனர்.வட இந்தியாவின் முஸ்லீம் முகலாய ஆட்சியாளர்களால் இப்பகுதியில் ஊடுருவல்களை அவர்கள் எதிர்த்தனர்.அவர்களின் லட்சியத் தலைவரான சத்ரபதி சிவாஜி மகாராஜின் கீழ், மராத்தியர்கள் தென்கிழக்கு பிஜப்பூரின் முஸ்லீம் சுல்தான்களிடமிருந்து தங்களை விடுவித்துக் கொண்டனர்.அதைத் தொடர்ந்து, பிராமணப் பிரதமர்களின் (பேஷ்வாக்கள்) திறமையான தலைமையின் கீழ், மராட்டியப் பேரரசு அதன் உச்சத்தை எட்டியது;பேஷ்வாக்களின் இடமான புனே, இந்துக் கல்வி மற்றும் பாரம்பரியங்களின் மையமாக மலர்ந்தது.
▲
●
நேபாளத்தில் இந்து மதம்
நேபாளத்தில் இந்து மதம் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1743 Jan 1

நேபாளத்தில் இந்து மதம்

Nepal
கடைசி கோர்காலி மன்னரான ப்ரித்வி நாராயண் ஷா, வட இந்தியா இஸ்லாமிய முகலாய ஆட்சியாளர்களால் ஆளப்பட்டதால், புதிதாக இணைக்கப்பட்ட நேபாள இராச்சியத்தை அசால் ஹிந்துஸ்தான் ("இந்துக்களின் உண்மையான நிலம்") என்று சுயமாக அறிவித்தார்.அவரது ஆட்சியில் இந்து சமூகக் குறியீடு தர்மசாஸ்திரத்தை அமல்படுத்தவும், அவரது நாட்டை இந்துக்கள் வாழத் தகுதியான நாடு என்று குறிப்பிடவும் பிரகடனம் செய்யப்பட்டது.அவர் வட இந்தியாவை முகலான் (முகலாயர்களின் நாடு) என்றும் குறிப்பிட்டார் மற்றும் முஸ்லீம் வெளிநாட்டினரால் ஊடுருவிய பகுதியை அழைத்தார்.காத்மாண்டு பள்ளத்தாக்கை கோர்காலி கைப்பற்றிய பிறகு, கிங் பிருத்வி நாராயண் ஷா கிறித்துவ கபுச்சின் மிஷனரிகளை படானில் இருந்து வெளியேற்றினார் மற்றும் நேபாளத்தை அசால் ஹிந்துஸ்தான் ("இந்துக்களின் உண்மையான நிலம்") என்று திருத்தினார்.நேபாள இந்து சமூக-மதக் குழுவான இந்து தகாதாரிகளுக்கு நேபாள தலைநகரில் சிறப்பு அந்தஸ்து வழங்கப்பட்டது.அப்போதிருந்து, இந்துமயமாக்கல் நேபாள இராச்சியத்தின் குறிப்பிடத்தக்க கொள்கையாக மாறியது.நேபாள இராச்சியத்தில் இந்துக்களுக்கு ஒரு புகலிடத்தை கட்டியெழுப்புவதற்காக நேபாளத்தில் பிராமண மரபுவழியின் அடித்தளத்தை இந்தியாவில் இஸ்லாமிய முகலாய ஆட்சி மற்றும் கிறிஸ்தவ பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் இருப்பு கட்டாயப்படுத்தியது என்று பேராசிரியர் ஹர்கா குருங் ஊகிக்கிறார்.
▲
●
1850
நவீன இந்து மதம்ornament
இந்து மறுமலர்ச்சி
வயதான மேக்ஸ் முல்லரின் உருவப்படம் ©George Frederic Watts
1850 Jan 2

இந்து மறுமலர்ச்சி

Indianapolis, IN, USA
ஆங்கிலேயர்களால்இந்தியாவைக் காலனித்துவப்படுத்திய பிரிட்டிஷ் ராஜ் தொடங்கியவுடன், 19 ஆம் நூற்றாண்டில் இந்து மறுமலர்ச்சியும் தொடங்கியது, இது இந்தியாவிலும் மேற்கிலும் இந்து மதத்தைப் பற்றிய புரிதலை ஆழமாக மாற்றியது.இந்தியக் கலாச்சாரத்தை ஐரோப்பியக் கண்ணோட்டத்தில் படிக்கும் ஒரு கல்வித் துறையாக இந்தியவியல் 19 ஆம் நூற்றாண்டில் மேக்ஸ் முல்லர் மற்றும் ஜான் வுட்ரோஃப் போன்ற அறிஞர்களால் நிறுவப்பட்டது.அவர்கள் வேத, புராண மற்றும் தாந்த்ரீக இலக்கியம் மற்றும் தத்துவத்தை ஐரோப்பாவிற்கும் அமெரிக்காவிற்கும் கொண்டு வந்தனர்.மேற்கத்திய ஓரியண்டலிஸ்ட் இந்திய மதங்களின் "சாரத்தை" தேடினார், வேதங்களில் இதைப் பகுத்தறிந்தார், இதற்கிடையில் "இந்து மதம்" என்ற கருத்தை மத நடைமுறைகளின் ஒருங்கிணைந்த அமைப்பாகவும், 'மாய இந்தியா' என்ற பிரபலமான சித்திரமாகவும் உருவாக்கினார்.ஒரு வேத சாரத்தின் இந்த யோசனையானது பிரம்ம சமாஜமாக இந்து சீர்திருத்த இயக்கங்களால் எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டது, இது யூனிடேரியன் திருச்சபையால் சிறிது காலத்திற்கு ஆதரிக்கப்பட்டது, மேலும் அனைத்து மதங்களும் ஒரு பொதுவான மாய நிலத்தைப் பகிர்ந்து கொள்கின்றன என்ற கருத்துடன் யுனிவர்சலிசம் மற்றும் வற்றாத கருத்துக்கள்.இந்த "இந்து நவீனத்துவம்", விவேகானந்தர், அரவிந்தர் மற்றும் ராதாகிருஷ்ணன் போன்ற ஆதரவாளர்களுடன், இந்து மதத்தின் பிரபலமான புரிதலில் மையமாக மாறியது.
▲
●
இந்துத்துவா
விநாயக் தாமோதர் சாவர்க்கர் ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1923 Jan 1

இந்துத்துவா

India
இந்துத்வா (இந்துத்துவம்) என்பது இந்தியாவில் இந்து தேசியவாதத்தின் முதன்மையான வடிவமாகும்.ஒரு அரசியல் சித்தாந்தமாக, இந்துத்துவா என்ற சொல் 1923 இல் விநாயக் தாமோதர் சாவர்க்கரால் வெளிப்படுத்தப்பட்டது. இது ராஷ்ட்ரிய ஸ்வயம்சேவக் சங்கம் (RSS), விஸ்வ இந்து பரிஷத் (VHP), பாரதிய ஜனதா கட்சி (BJP) மற்றும் பிற அமைப்புகளால் கூட்டாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. சங்க பரிவார் என்று அழைக்கப்பட்டது.இந்துத்துவா இயக்கம் "வலதுசாரி தீவிரவாதத்தின்" மாறுபாடு என்றும், "கிளாசிக்கல் அர்த்தத்தில் ஏறக்குறைய பாசிஸ்ட்" என்றும், ஒரே மாதிரியான பெரும்பான்மை மற்றும் கலாச்சார மேலாதிக்கத்தின் கருத்தை கடைபிடிக்கிறது.சில ஆய்வாளர்கள் இந்துத்துவாவை பாசிசத்துடன் அடையாளப்படுத்துவதை மறுக்கின்றனர், மேலும் இந்துத்துவா என்பது பழமைவாதத்தின் தீவிர வடிவம் அல்லது "இன முழுமையானவாதம்" என்று பரிந்துரைக்கின்றனர்.
▲
●

References



  • Allchin, Frank Raymond; Erdosy, George (1995), The Archaeology of Early Historic South Asia: The Emergence of Cities and States, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-37695-2, retrieved 25 November 2008
  • Anthony, David W. (2007), The Horse The Wheel And Language. How Bronze-Age Riders From the Eurasian Steppes Shaped The Modern World, Princeton University Press
  • Avari, Burjor (2013), Islamic Civilization in South Asia: A history of Muslim power and presence in the Indian subcontinent, Routledge, ISBN 978-0-415-58061-8
  • Ayalon, David (1986), Studies in Islamic History and Civilisation, BRILL, ISBN 978-965-264-014-7
  • Ayyappapanicker, ed. (1997), Medieval Indian Literature:An Anthology, Sahitya Akademi, ISBN 81-260-0365-0
  • Banerji, S. C. (1992), Tantra in Bengal (Second revised and enlarged ed.), Delhi: Manohar, ISBN 978-81-85425-63-4
  • Basham, Arthur Llewellyn (1967), The Wonder That was India
  • Basham, Arthur Llewellyn (1989), The Origins and Development of Classical Hinduism, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-507349-2
  • Basham, Arthur Llewellyn (1999), A Cultural History of India, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-563921-6
  • Beckwith, Christopher I. (2009), Empires of the Silk Road, Princeton University Press, ISBN 978-0-691-13589-2
  • Beversluis, Joel (2000), Sourcebook of the World's Religions: An Interfaith Guide to Religion and Spirituality (Sourcebook of the World's Religions, 3rd ed), Novato, Calif: New World Library, ISBN 978-1-57731-121-8
  • Bhaktivedanta, A. C. (1997), Bhagavad-Gita As It Is, Bhaktivedanta Book Trust, ISBN 978-0-89213-285-0, archived from the original on 13 September 2009, retrieved 14 July 2007
  • Bhaskarananda, Swami (1994), The Essentials of Hinduism: a comprehensive overview of the world's oldest religion, Seattle, WA: Viveka Press, ISBN 978-1-884852-02-2[unreliable source?]
  • Bhattacharya, Ramkrishna (2011). Studies on the Carvaka/Lokayata. Anthem Press. ISBN 978-0-85728-433-4.
  • Bhattacharya, Vidhushekhara (1943), Gauḍapādakārikā, Delhi: Motilal Banarsidass
  • Bhattacharyya, N.N (1999), History of the Tantric Religion (Second Revised ed.), Delhi: Manohar publications, ISBN 978-81-7304-025-2
  • Blake Michael, R. (1992), The Origins of Vīraśaiva Sects, Motilal Banarsidass, ISBN 978-81-208-0776-1
  • Bowker, John (2000), The Concise Oxford Dictionary of World Religions, Oxford University Press
  • Brodd, Jeffrey (2003), World Religions, Winona, MN: Saint Mary's Press, ISBN 978-0-88489-725-5
  • Bronkhorst, Johannes (2007), Greater Magadha: Studies in the Culture of Early India, BRILL, ISBN 9789004157194
  • Bronkhorst, Johannes (2011), Buddhism in the Shadow of Brahmanism, BRILL
  • Bronkhorst, Johannes (2015), "The historiography of Brahmanism", in Otto; Rau; Rupke (eds.), History and Religion:Narrating a Religious Past, Walter deGruyter
  • Bronkhorst, Johannes (2016), How the Brahmains Won, BRILL
  • Bronkhorst, Johannes (2017), "Brahmanism: Its place in ancient Indian society", Contributions to Indian Sociology, 51 (3): 361–369, doi:10.1177/0069966717717587, S2CID 220050987
  • Bryant, Edwin (2007), Krishna: A Sourcebook, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-514892-3
  • Burley, Mikel (2007), Classical Samkhya and Yoga: An Indian Metaphysics of Experience, Taylor & Francis
  • Cavalli-Sforza, Luigi Luca; Menozzi, Paolo; Piazza, Alberto (1994), The History and Geography of Human Genes, Princeton University Press, ISBN 978-0-691-08750-4
  • Chatterjee, Indrani; Eaton, Richard M., eds. (2006), Slavery and South Asian History, Indiana University Press, ISBN 978-0-253-34810-4
  • Chidbhavananda, Swami (1997), The Bhagavad Gita, Sri Ramakrishna Tapovanam
  • Clarke, Peter Bernard (2006), New Religions in Global Perspective, Routledge, ISBN 978-0-7007-1185-7
  • Cœdès, George (1968). The Indianized States of Southeast Asia. Translated by Susan Brown Cowing. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
  • Comans, Michael (2000), The Method of Early Advaita Vedānta: A Study of Gauḍapāda, Śaṅkara, Sureśvara, and Padmapāda, Delhi: Motilal Banarsidass
  • Cordaux, Richard; Weiss, Gunter; Saha, Nilmani; Stoneking, Mark (2004), "The Northeast Indian Passageway: A Barrier or Corridor for Human Migrations?", Molecular Biology and Evolution, 21 (8): 1525–1533, doi:10.1093/molbev/msh151, PMID 15128876
  • Cousins, L.S. (2010), "Buddhism", The Penguin Handbook of the World's Living Religions, Penguin, ISBN 978-0-14-195504-9
  • Crangle, Edward Fitzpatrick (1994), The Origin and Development of Early Indian Contemplative Practices, Otto Harrassowitz Verlag
  • Deutsch, Eliot; Dalvi, Rohit (2004), The essential Vedanta. A New Source Book of Advaita Vedanta, World Wisdom
  • Doniger, Wendy (1999), Merriam-Webster's Encyclopedia of World Religions, Merriam-Webster, ISBN 978-0-87779-044-0
  • Doniger, Wendy (2010), The Hindus: An Alternative History, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-959334-7
  • Duchesne-Guillemin, Jacques (Summer 1963), "Heraclitus and Iran", History of Religions, 3 (1): 34–49, doi:10.1086/462470, S2CID 62860085
  • Eaton, Richard M. (1993), The Rise of Islam and the Bengal Frontier, 1204–1760, University of California Press
  • Eaton, Richard M. (2000). "Temple Desecration and Indo-Muslim States". Journal of Islamic Studies. 11 (3): 283–319. doi:10.1093/jis/11.3.283.
  • Eaton, Richard M. (22 December 2000a). "Temple desecration in pre-modern India. Part I" (PDF). Frontline: 62–70.
  • Eaton, Richard M. Introduction. In Chatterjee & Eaton (2006).
  • Eliot, Sir Charles (2003), Hinduism and Buddhism: An Historical Sketch, vol. I (Reprint ed.), Munshiram Manoharlal, ISBN 978-81-215-1093-6
  • Embree, Ainslie T. (1988), Sources of Indian Tradition. Volume One. From the beginning to 1800 (2nd ed.), Columbia University Press, ISBN 978-0-231-06651-8
  • Esposito, John (2003), "Suhrawardi Tariqah", The Oxford Dictionary of Islam, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-512559-7
  • Feuerstein, Georg (2002), The Yoga Tradition, Motilal Banarsidass, ISBN 978-3-935001-06-9
  • Flood, Gavin D. (1996), An Introduction to Hinduism, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-43878-0
  • Flood, Gavin (2006), The Tantric Body. The Secret Tradition of Hindu Religion, I.B Taurus
  • Flood, Gavin (2008), The Blackwell Companion to Hinduism, John Wiley & Sons
  • Fort, Andrew O. (1998), Jivanmukti in Transformation: Embodied Liberation in Advaita and Neo-Vedanta, SUNY Press
  • Fowler, Jeaneane D. (1997), Hinduism: Beliefs and Practices, Sussex Academic Press
  • Fritz, John M.; Michell, George, eds. (2001), New Light on Hampi: Recent Research at Vijayanagara, Marg, ISBN 978-81-85026-53-4
  • Fritz, John M.; Michell, George (2016), Hampi Vijayanagara, Jaico, ISBN 978-81-8495-602-3
  • Fuller, C. J. (2004), The Camphor Flame: Popular Hinduism and Society in India, Princeton, NJ: Princeton University Press, ISBN 978-0-691-12048-5
  • Gaborieau, Marc (June 1985), "From Al-Beruni to Jinnah: Idiom, Ritual and Ideology of the Hindu-Muslim Confrontation in South Asia", Anthropology Today, 1 (3): 7–14, doi:10.2307/3033123, JSTOR 3033123
  • Garces-Foley, Katherine (2005), Death and religion in a changing world, M. E. Sharpe
  • Garg, Gaṅgā Rām (1992), Encyclopaedia of the Hindu World, Volume 1, Concept Publishing Company, ISBN 9788170223740
  • Gellman, Marc; Hartman, Thomas (2011), Religion For Dummies, John Wiley & Sons
  • Georgis, Faris (2010), Alone in Unity: Torments of an Iraqi God-Seeker in North America, Dorrance Publishing, ISBN 978-1-4349-0951-0
  • Ghurye, Govind Sadashiv (1980), The Scheduled Tribes of India, Transaction Publishers, ISBN 978-1-4128-3885-6
  • Gombrich, Richard F. (1996), Theravāda Buddhism. A Social History from Ancient Benares to Modern Colombo, London: Routledge, ISBN 978-0-415-07585-5
  • Gombrich, Richard F. (2006), Theravada Buddhism. A Social History from Ancient Benares to Modern Colombo (Second ed.), London and New York: Routledge, ISBN 978-1-134-21718-2
  • Gomez, Luis O. (2013), Buddhism in India. In: Joseph Kitagawa, "The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture", Routledge, ISBN 978-1-136-87590-8
  • Grapperhaus, F.H.M. (2009), Taxes through the Ages, ISBN 978-9087220549
  • Growse, Frederic Salmon (1996), Mathura – A District Memoir (Reprint ed.), Asian Educational Services
  • Hacker, Paul (1995), Philology and Confrontation: Paul Hacker on Traditional and Modern Vedanta, SUNY Press, ISBN 978-0-7914-2582-4
  • Halbfass, Wilhelm (1991), Tradition and Reflection, SUNY Press, ISBN 978-0-7914-0361-7
  • Halbfass, Wilhelm (1995), Philology and Confrontation: Paul Hacker on Traditional and Modern Vedānta, SUNY Press
  • Halbfass, Wilhelm (2007), Research and reflection: Responses to my respondents / iii. Issues of comparative philosophy (pp. 297-314). In: Karin Eli Franco (ed.), "Beyond Orientalism: the work of Wilhelm Halbfass and its impact on Indian and cross-cultural studies" (1st Indian ed.), Delhi: Motilal Banarsidass Publishers, ISBN 978-8120831100
  • Harman, William (2004), "Hindu Devotion", in Rinehart, Robin (ed.), Contemporary Hinduism: Ritual, Culture, and Practice, ABC-CLIO, pp. 99–122, ISBN 978-1-57607-905-8
  • Harshananda, Swami (1989), A Bird's Eye View of the Vedas, in "Holy Scriptures: A Symposium on the Great Scriptures of the World" (2nd ed.), Mylapore: Sri Ramakrishna Math, ISBN 978-81-7120-121-1
  • Hardy, P. (1977), "Modern European and Muslim explanations of conversion to Islam in South Asia: A preliminary survey of the literature", Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain & Ireland, 109 (2): 177–206, doi:10.1017/s0035869x00133866
  • Harvey, Andrew (2001), Teachings of the Hindu Mystics, Shambhala, ISBN 978-1-57062-449-0
  • Heesterman, Jan (2005), "Vedism and Brahmanism", in Jones, Lindsay (ed.), The Encyclopedia of Religion, vol. 14 (2nd ed.), Macmillan Reference, pp. 9552–9553, ISBN 0-02-865733-0
  • Hiltebeitel, Alf (2002), Hinduism. In: Joseph Kitagawa, "The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture", Routledge, ISBN 978-1-136-87597-7
  • Hiltebeitel, Alf (2007), Hinduism. In: Joseph Kitagawa, "The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture". Digital printing 2007, Routledge, ISBN 978-1-136-87590-8
  • Hoiberg, Dale (2000), Students' Britannica India. Vol. 1 A to C, Popular Prakashan, ISBN 978-0-85229-760-5
  • Hopfe, Lewis M.; Woodward, Mark R. (2008), Religions of the World, Pearson Education, ISBN 978-0-13-606177-9
  • Hori, Victor Sogen (1994), Teaching and Learning in the Zen Rinzai Monastery. In: Journal of Japanese Studies, Vol.20, No. 1, (Winter, 1994), 5-35 (PDF), archived from the original (PDF) on 7 July 2018
  • Inden, Ronald (1998), "Ritual, Authority, And Cycle Time in Hindu Kingship", in J.F. Richards (ed.), Kingship and Authority in South Asia, New Delhi: Oxford University Press
  • Inden, Ronald B. (2000), Imagining India, C. Hurst & Co. Publishers
  • Johnson, W.J. (2009), A Dictionary of Hinduism, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-861025-0
  • Jones, Constance; Ryan, James D. (2006), Encyclopedia of Hinduism, Infobase Publishing, ISBN 978-0-8160-7564-5
  • Jones, Constance; Ryan, James D. (2008), Encyclopedia of Hinduism, Fact on file, ISBN 978-0-8160-7336-8
  • Jouhki, Jukka (2006), "Orientalism and India" (PDF), J@rgonia (8), ISBN 951-39-2554-4, ISSN 1459-305X
  • Kamath, Suryanath U. (2001) [1980], A concise history of Karnataka: from pre-historic times to the present, Bangalore: Jupiter books, LCCN 80905179, OCLC 7796041
  • Kenoyer, Jonathan Mark (1998), Ancient Cities of the Indus Valley Civilisation, Karachi: Oxford University Press
  • Khanna, Meenakshi (2007), Cultural History of Medieval India, Berghahn Books
  • King, Richard (1999), "Orientalism and the Modern Myth of "Hinduism"", NUMEN, 46 (2): 146–185, doi:10.1163/1568527991517950, S2CID 45954597
  • King, Richard (2001), Orientalism and Religion: Post-Colonial Theory, India and "The Mystic East", Taylor & Francis e-Library
  • King, Richard (2002), Orientalism and Religion: Post-Colonial Theory, India and "The Mystic East", Routledge
  • Klostermaier, Klaus K. (2007), A Survey of Hinduism: Third Edition, SUNY Press, ISBN 978-0-7914-7082-4
  • Knott, Kim (1998), Hinduism: A Very Short Introduction, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-160645-8
  • Koller, J. M. (1984), "The Sacred Thread: Hinduism in Its Continuity and Diversity, by J. L. Brockington (Book Review)", Philosophy East and West, 34 (2): 234–236, doi:10.2307/1398925, JSTOR 1398925
  • Kramer, Kenneth (1986), World scriptures: an introduction to comparative religions, ISBN 978-0-8091-2781-8 – via Google Books; via Internet Archive
  • Kulke, Hermann; Rothermund, Dietmar (1998), High-resolution analysis of Y-chromosomal polymorphisms reveals signatures of population movements from central Asia and West Asia into India, Routledge, ISBN 978-0-415-15482-6, retrieved 25 November 2008
  • Kulke, Hermann; Rothermund, Dietmar (2004), A History of India, Routledge, ISBN 978-0-415-32920-0
  • Kumar, Dhavendra (2004), Genetic Disorders of the Indian Subcontinent, Springer, ISBN 978-1-4020-1215-0, retrieved 25 November 2008
  • Kuruvachira, Jose (2006), Hindu nationalists of modern India, Rawat publications, ISBN 978-81-7033-995-3
  • Kuwayama, Shoshin (1976). "The Turki Śāhis and Relevant Brahmanical Sculptures in Afghanistan". East and West. 26 (3/4): 375–407. ISSN 0012-8376. JSTOR 29756318.
  • Laderman, Gary (2003), Religion and American Cultures: An Encyclopedia of Traditions, Diversity, and Popular Expressions, ABC-CLIO, ISBN 978-1-57607-238-7
  • Larson, Gerald (1995), India's Agony Over Religion, SUNY Press, ISBN 978-0-7914-2411-7
  • Larson, Gerald James (2009), Hinduism. In: "World Religions in America: An Introduction", pp. 179-198, Westminster John Knox Press, ISBN 978-1-61164-047-2
  • Lockard, Craig A. (2007), Societies, Networks, and Transitions. Volume I: to 1500, Cengage Learning, ISBN 978-0-618-38612-3
  • Lorenzen, David N. (2002), "Early Evidence for Tantric Religion", in Harper, Katherine Anne; Brown, Robert L. (eds.), The Roots of Tantra, State University of New York Press, ISBN 978-0-7914-5306-3
  • Lorenzen, David N. (2006), Who Invented Hinduism: Essays on Religion in History, Yoda Press, ISBN 9788190227261
  • Malik, Jamal (2008), Islam in South Asia: A Short History, Brill Academic, ISBN 978-9004168596
  • Mallory, J.P. (1989), In Search of the Indo-Europeans: Language, Archaeology, and Myth, London: Thames & Hudson, p. 38f
  • Marshall, John (1996) [1931], Mohenjo Daro and the Indus Civilisation (reprint ed.), Asian Educational Services, ISBN 9788120611795
  • McMahan, David L. (2008), The Making of Buddhist Modernism, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-518327-6
  • McRae, John (2003), Seeing Through Zen. Encounter, Transformation, and Genealogy in Chinese Chan Buddhism, The University Press Group Ltd, ISBN 978-0-520-23798-8
  • Melton, Gordon J.; Baumann, Martin (2010), Religions of the World: A Comprehensive Encyclopedia of Beliefs and Practices, (6 volumes) (2nd ed.), ABC-CLIO, ISBN 978-1-59884-204-3
  • Michaels, Axel (2004), Hinduism. Past and present, Princeton, New Jersey: Princeton University Press
  • Michell, George (1977), The Hindu Temple: An Introduction to Its Meaning and Forms, University of Chicago Press, ISBN 978-0-226-53230-1
  • Minor, Rober Neil (1987), Radhakrishnan: A Religious Biography, SUNY Press
  • Misra, Amalendu (2004), Identity and Religion: Foundations of Anti-Islamism in India, SAGE
  • Monier-Williams, Monier (1974), Brahmanism and Hinduism: Or, Religious Thought and Life in India, as Based on the Veda and Other Sacred Books of the Hindus, Elibron Classics, Adamant Media Corporation, ISBN 978-1-4212-6531-5, retrieved 8 July 2007
  • Monier-Williams, Monier (2001) [first published 1872], English Sanskrit dictionary, Delhi: Motilal Banarsidass, ISBN 978-81-206-1509-0, retrieved 24 July 2007
  • Morgan, Kenneth W. (1953), The Religion of the Hindus, Ronald Press
  • Muesse, Mark William (2003), Great World Religions: Hinduism
  • Muesse, Mark W. (2011), The Hindu Traditions: A Concise Introduction, Fortress Press
  • Mukherjee, Namita; Nebel, Almut; Oppenheim, Ariella; Majumder, Partha P. (December 2001), "High-resolution analysis of Y-chromosomal polymorphisms reveals signatures of population movements from central Asia and West Asia into India", Journal of Genetics, 80 (3): 125–35, doi:10.1007/BF02717908, PMID 11988631, S2CID 13267463
  • Nakamura, Hajime (1990) [1950], A History of Early Vedanta Philosophy. Part One (reprint ed.), Delhi: Motilal Banarsidass Publishers
  • Nakamura, Hajime (2004) [1950], A History of Early Vedanta Philosophy. Part Two (reprint ed.), Delhi: Motilal Banarsidass Publishers
  • Naravane, M.S. (2014), Battles of the Honorourable East India Company, A.P.H. Publishing Corporation, ISBN 9788131300343
  • Narayanan, Vasudha (2009), Hinduism, The Rosen Publishing Group, ISBN 978-1-4358-5620-2
  • Nath, Vijay (2001), "From 'Brahmanism' to 'Hinduism': Negotiating the Myth of the Great Tradition", Social Scientist, 29 (3/4): 19–50, doi:10.2307/3518337, JSTOR 3518337
  • Neusner, Jacob (2009), World Religions in America: An Introduction, Westminster John Knox Press, ISBN 978-0-664-23320-4
  • Nicholson, Andrew J. (2010), Unifying Hinduism: Philosophy and Identity in Indian Intellectual History, Columbia University Press
  • Nikhilananda, Swami (trans.) (1990), The Upanishads: Katha, Iśa, Kena, and Mundaka, vol. I (5th ed.), New York: Ramakrishna-Vivekananda Centre, ISBN 978-0-911206-15-9
  • Nikhilananda, Swami (trans.) (1992), The Gospel of Sri Ramakrishna (8th ed.), New York: Ramakrishna-Vivekananda Centre, ISBN 978-0-911206-01-2
  • Novetzke, Christian Lee (2013), Religion and Public Memory, Columbia University Press, ISBN 978-0-231-51256-5
  • Nussbaum, Martha C. (2009), The Clash Within: Democracy, Religious Violence, and India's Future, Harvard University Press, ISBN 978-0-674-03059-6, retrieved 25 May 2013
  • Oberlies, T (1998), Die Religion des Rgveda, Vienna: Institut für Indologie der Universität Wien, ISBN 978-3-900271-32-9
  • Osborne, E (2005), Accessing R.E. Founders & Leaders, Buddhism, Hinduism and Sikhism Teacher's Book Mainstream, Folens Limited
  • Pande, Govind Chandra, ed. (2006). India's Interaction with Southeast Asia. History of Science, Philosophy and Culture in Indian Civilization, vol. 1, part 3. Delhi: Centre for Studies in Civilizations. ISBN 9788187586241.
  • Possehl, Gregory L. (11 November 2002), "Indus religion", The Indus Civilization: A Contemporary Perspective, Rowman Altamira, pp. 141–156, ISBN 978-0-7591-1642-9
  • Radhakrishnan, S. (October 1922). "The Hindu Dharma". International Journal of Ethics. Chicago: University of Chicago Press. 33 (1): 1–22. doi:10.1086/intejethi.33.1.2377174. ISSN 1539-297X. JSTOR 2377174. S2CID 144844920.
  • Radhakrishnan, S.; Moore, C. A. (1967), A Sourcebook in Indian Philosophy, Princeton University Press, ISBN 978-0-691-01958-1
  • Radhakrishnan, S. (Trans.) (1995), Bhagvada Gita, Harper Collins, ISBN 978-1-85538-457-6
  • Radhakrishnan, S. (2009). Indian Philosophy: Volume I (2nd ed.). Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 9780195698411.
  • Radhakrishnan, S. (2009). Indian Philosophy: Volume II (2nd ed.). Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 9780195698428.
  • Raju, P. T. (1992), The Philosophical Traditions of India, Delhi: Motilal Banarsidass Publishers
  • Ramaswamy, Sumathi (1997), Passions of the Tongue: Language Devotion in Tamil India, 1891–1970, University of California Press
  • Ramstedt, Martin (2004), Hinduism in Modern Indonesia: A Minority Religion Between Local, National, and Global Interests, New York: Routledge
  • Rawat, Ajay S. (1993), StudentMan and Forests: The Khatta and Gujjar Settlements of Sub-Himalayan Tarai, Indus Publishing
  • Renard, Philip (2010), Non-Dualisme. De directe bevrijdingsweg, Cothen: Uitgeverij Juwelenschip
  • Renou, Louis (1964), The Nature of Hinduism, Walker
  • Richman, Paula (1988), Women, branch stories, and religious rhetoric in a Tamil Buddhist text, Buffalo, NY: Maxwell School of Citizenship and Public Affairs, Syracuse University, ISBN 978-0-915984-90-9
  • Rinehart, Robin (2004), Contemporary Hinduism: Ritual, Culture, and Practice, ABC-CLIO
  • Rodrigues, Hillary (2006), Hinduism: the Ebook, JBE Online Books
  • Roodurmum, Pulasth Soobah (2002), Bhāmatī and Vivaraṇa Schools of Advaita Vedānta: A Critical Approach, Delhi: Motilal Banarsidass Publishers Private Limited
  • Rosen, Steven (2006), Essential Hinduism, Greenwood Publishing Group, ISBN 978-0-275-99006-0
  • Samuel, Geoffrey (2010), The Origins of Yoga and Tantra. Indic Religions to the Thirteenth Century, Cambridge University Press
  • Sarma, D. S. (1987) [first published 1953], "The nature and history of Hinduism", in Morgan, Kenneth W. (ed.), The Religion of the Hindus, Ronald Press, pp. 3–47, ISBN 978-8120803879
  • Sargeant, Winthrop; Chapple, Christopher (1984), The Bhagavad Gita, New York: State University of New York Press, ISBN 978-0-87395-831-8
  • Scheepers, Alfred (2000). De Wortels van het Indiase Denken. Olive Press.
  • Sen Gupta, Anima (1986), The Evolution of the Sāṃkhya School of Thought, South Asia Books, ISBN 978-81-215-0019-7
  • Sharf, Robert H. (August 1993), "The Zen of Japanese Nationalism", History of Religions, 33 (1): 1–43, doi:10.1086/463354, S2CID 161535877
  • Sharf, Robert H. (1995), Whose Zen? Zen Nationalism Revisited (PDF)
  • Sharf, Robert H. (2000), The Rhetoric of Experience and the Study of Religion. In: Journal of Consciousness Studies, 7, No. 11-12, 2000, pp. 267-87 (PDF), archived from the original (PDF) on 13 May 2013, retrieved 23 September 2015
  • Sharma, Arvind (2003), The Study of Hinduism, University of South Carolina Press
  • Sharma, B. N. Krishnamurti (2000), History of the Dvaita School of Vedānta and Its Literature: From the Earliest Beginnings to Our Own Times, Motilal Banarsidass Publishers, ISBN 9788120815759
  • Sharma, Chandradhar (1962). Indian Philosophy: A Critical Survey. New York: Barnes & Noble.
  • Silverberg, James (1969), "Social Mobility in the Caste System in India: An Interdisciplinary Symposium", The American Journal of Sociology, vol. 75, no. 3, pp. 442–443, doi:10.1086/224812
  • Singh, S.P. (1989), "Rigvedic Base of the Pasupati Seal of Mohenjo-Daro", Puratattva, 19: 19–26
  • Singh, Upinder (2008), A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century, Pearson Education India, ISBN 978-81-317-1120-0
  • Sjoberg, Andree F. (1990), "The Dravidian Contribution to the Development of Indian Civilization: A Call for a Reassessment", Comparative Civilizations Review, 23: 40–74
  • Smart, Ninian (1993), "THE FORMATION RATHER THAN THE ORIGIN OF A TRADITION", DISKUS, 1 (1): 1, archived from the original on 2 December 2013
  • Smart, Ninian (2003), Godsdiensten van de wereld (The World's religions), Kampen: Uitgeverij Kok
  • Smelser, Neil J.; Lipset, Seymour Martin, eds. (2005), Social Structure and Mobility in Economic Development, Aldine Transaction, ISBN 978-0-202-30799-2
  • Smith, Huston (1991), The World's Religions: Our Great Wisdom Traditions, San Francisco: HarperSanFrancisco, ISBN 978-0-06-250799-0
  • Smith, Vincent A. (1999) [1908], The early history of India (3rd ed.), Oxford University Press
  • Smith, W.C. (1962), The Meaning and End of Religion, San Francisco: Harper and Row, ISBN 978-0-7914-0361-7
  • Srinivasan, Doris Meth (1997), Many Heads, Arms and Eyes: Origin, Meaning and Form in Multiplicity in Indian Art, Brill, ISBN 978-9004107588
  • Stein, Burton (2010), A History of India, Second Edition (PDF), Wiley-Blackwell, archived from the original (PDF) on 14 January 2014
  • Stevens, Anthony (2001), Ariadne's Clue: A Guide to the Symbols of Humankind, Princeton University Press
  • Sweetman, Will (2004), "The prehistory of Orientalism: Colonialism and the Textual Basis for Bartholomaus Ziegenbalg's Account of Hinduism" (PDF), New Zealand Journal of Asian Studies, 6 (2): 12–38
  • Thani Nayagam, Xavier S. (1963), Tamil Culture, vol. 10, Academy of Tamil Culture, retrieved 25 November 2008
  • Thapar, Romila (1978), Ancient Indian Social History: Some Interpretations (PDF), Orient Blackswan
  • Thapar, R. (1993), Interpreting Early India, Delhi: Oxford University Press
  • Thapar, Romula (2003), The Penguin History of Early India: From the Origins to AD 1300, Penguin Books India, ISBN 978-0-14-302989-2
  • Thompson Platts, John (1884), A dictionary of Urdu, classical Hindī, and English, W.H. Allen & Co., Oxford University
  • Tiwari, Shiv Kumar (2002), Tribal Roots of Hinduism, Sarup & Sons
  • Toropov, Brandon; Buckles, Luke (2011), The Complete Idiot's Guide to World Religions, Penguin
  • Turner, Bryan S. (1996a), For Weber: Essays on the Sociology of Fate, ISBN 978-0-8039-7634-4
  • Turner, Jeffrey S. (1996b), Encyclopedia of relationships across the lifespan, Greenwood Press
  • Vasu, Srisa Chandra (1919), The Catechism of Hindu Dharma, New York: Kessinger Publishing, LLC
  • Vivekananda, Swami (1987), Complete Works of Swami Vivekananda, Calcutta: Advaita Ashrama, ISBN 978-81-85301-75-4
  • Vivekjivandas (2010), Hinduism: An Introduction – Part 1, Ahmedabad: Swaminarayan Aksharpith, ISBN 978-81-7526-433-5
  • Walker, Benjamin (1968), The Hindu world: an encyclopedic survey of Hinduism
  • Werner, Karel (2005), A Popular Dictionary of Hinduism, Routledge, ISBN 978-1-135-79753-9
  • White, David Gordon (2000), Introduction. In: David Gordon White (ed.), "Tantra in Practice", Princeton University Press
  • White, David Gordon (2003). Kiss of the Yogini. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 0-226-89483-5.
  • White, David Gordon (2006), Kiss of the Yogini: "Tantric Sex" in its South Asian Contexts, University of Chicago Press, ISBN 978-0-226-02783-8
  • Wink, Andre (1991), Al-Hind: the Making of the Indo-Islamic World, Volume 1, Brill Academic, ISBN 978-9004095090
  • Witzel, Michael (1995), "Early Sanskritization: Origin and Development of the Kuru state" (PDF), Electronic Journal of Vedic Studies, 1 (4): 1–26, archived from the original (PDF) on 11 June 2007
  • Zimmer, Heinrich (1951), Philosophies of India, Princeton University Press
  • Zimmer, Heinrich (1989), Philosophies of India (reprint ed.), Princeton University Press