Kongres Berliński (13 czerwca - 13 lipca 1878) był konferencją dyplomatyczną mającą na celu reorganizację państw Półwyspu Bałkańskiego po wojnie rosyjsko-tureckiej 1877–78, którą Rosja wygrała z Imperium Osmańskim.Na spotkaniu reprezentowanych było sześć ówczesnych wielkich mocarstw Europy ( Rosja , Wielka Brytania , Francja , Austro- Węgry ,Włochy i Niemcy ), Turcy oraz cztery państwa bałkańskie: Grecja , Serbia, Rumunia i Czarnogóra.Lider kongresu, kanclerz Niemiec Otto von Bismarck, zabiegał o stabilizację Bałkanów, zmniejszenie roli pokonanego Imperium Osmańskiego w regionie i zrównoważenie odrębnych interesów Wielkiej Brytanii, Rosji i Austro-Węgier.Zamiast tego przyznano dotkniętym terytoriam różny stopień niezależności.Rumunia uzyskała pełną niepodległość, choć zmuszona była oddać Rosji część Besarabii i zyskała północną Dobrudżę.Serbia i Czarnogóra również uzyskały pełną niepodległość, ale utraciły terytorium, a Austro-Węgry wraz z Bośnią i Hercegowiną zajęły region Sandżak.