Pierwsze rdzenne królestwo, które pojawiło się w Indochinach, było określane w historii Chin jako Królestwo Funan i od I wieku n.e. obejmowało obszar współczesnej Kambodży oraz wybrzeża południowego Wietnamu i południowej Tajlandii .Funan byłoindyjskim królestwem, które obejmowało główne aspekty indyjskich instytucji, religii, stanu, administracji, kultury, epigrafii, pisma i architektury oraz zajmowało się dochodowym handlem na Oceanie Indyjskim.^[5]Do II wieku n.e. osadnicy austronezyjscy założyli na terenie współczesnego środkowego Wietnamu zindyjskie królestwo znane jako Champa.Lud Cham założył pierwsze osady w pobliżu współczesnego Champasak w Laosie.Funan rozszerzył i przyłączył region Champasak do VI wieku n.e., kiedy to został zastąpiony przez jego następcę, Chenlę.Chenla zajmowała duże obszary współczesnego Laosu, ponieważ stanowi najwcześniejsze królestwo na ziemi laotańskiej.^[6]Stolicą wczesnego Chenla była Shrestapura, która znajdowała się w pobliżu Champasak i wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Wat Phu.Wat Phu to rozległy kompleks świątynny w południowym Laosie, który łączył naturalne otoczenie z ozdobnymi konstrukcjami z piaskowca, które były utrzymywane i ozdabiane przez lud Chenla do 900 roku n.e., a następnie zostały ponownie odkryte i upiększone przez Khmerów w X wieku.Do VIII wieku n.e. Chenla podzieliła się na „Land Chenla” położoną w Laosie i „Water Chenla” założoną przez Mahendravarmana w pobliżu Sambor Prei Kuk w Kambodży.Land Chenla był znany Chińczykom jako „Po Lou” lub „Wen Dan” i w 717 roku n.e. wysłał misję handlową na dwór dynastii Tang .Water Chenla, stał się przedmiotem powtarzających się ataków ze strony Czampy, królestw morskich Mataram w Indonezji z siedzibą na Jawie, a wreszcie piratów.Z tej niestabilności wyłonili się Khmerzy.^[7]Na obszarze współczesnego północnego i środkowego Laosu oraz północno-wschodniej Tajlandii lud Mon założył własne królestwa w VIII wieku n.e., poza zasięgiem umawiających się królestw Chenla.W VI wieku w dolinie rzeki Chao Phraya ludy Mon połączyły się, tworząc królestwa Dvaravati.Na północy Haripunjaya (Lamphun) wyłoniła się jako rywalizująca z Dvaravati potęga.Do VIII wieku Monowie ruszyli na północ, tworząc państwa-miasta, znane jako „muang” w Fa Daet (północno-wschodnia Tajlandia), Sri Gotapura (Sikhottabong) w pobliżu współczesnego Tha Khek, Laos, Muang Sua (Luang Prabang) i Chantaburi ( Wientian).W VIII wieku n.e. Sri Gotapura (Sikhottabong) była najsilniejszym z tych wczesnych państw-miast i kontrolowała handel w całym środkowym regionie Mekongu.Państwa-miasta były luźno powiązane politycznie, ale były podobne kulturowo i wprowadziły buddyzm Therevada od misjonarzy ze Sri Lanki w całym regionie.^[8]