Kalifat Fatimidów , dynastia szyitów izmailijskich, istniała od X do XII wieku n.e.Został nazwany na cześć Fatimy, córki islamskiego prorokaMahometa i jej męża Ali ibn Abi Taliba.Fatymidzi zostali uznani przez różne społeczności izmailickie i inne wyznania muzułmańskie.^[87] Ich panowanie rozciągało się od zachodniej części Morza Śródziemnego po Morze Czerwone, w tym Afrykę Północną, części Maghrebu, Sycylię, Lewant i Hidżaz.Państwo Fatimidów powstało w latach 902–909 n.e. pod przywództwem Abu Abdallaha.Podbił Aghlabid Ifriqiya, torując drogę kalifatowi.^[88] Abdallah al-Mahdi Billah, uznany za imama, został pierwszym kalifem w 909 roku n.e.^[89] Początkowo al-Mahdiyya pełniło funkcję stolicy, założonej w 921 roku n.e., następnie przeniosło się do al-Mansuriyya w 948 roku n.e.Pod rządami al-Mu'izza Egipt został podbity w 969 roku n.e., a Kair został ustanowiony nową stolicą w 973 roku n.e.Egipt stał się kulturalnym i religijnym sercem imperium, pielęgnując wyjątkową kulturę arabską.^[90]Kalifat Fatimidów był znany ze swojej tolerancji religijnej wobec nieszyickich muzułmanów, Żydów i chrześcijan ^[91] , chociaż walczył o nawrócenie ludności egipskiej na swoje wierzenia.^[92] Za panowania al-'Aziza i al-Hakima, a szczególnie za al-Mustansira, kalifat był świadkiem mniejszego zaangażowania kalifów w sprawy państwowe, a wezyrowie zdobywali większą władzę.^[93] Lata sześćdziesiąte XI wieku przyniosły wojnę domową, podsycaną podziałami politycznymi i etnicznymi w armii, zagrażającą imperium.^[94]Pomimo krótkiego odrodzenia pod rządami wezyra Badra al-Jamaliego, kalifat Fatimidów upadł pod koniec XI i XII wieku, ^[95] dodatkowo osłabiony przez Turków seldżuckich w Syrii i krzyżowców na Lewancie.^[94] W 1171 roku Saladyn obalił rządy Fatymidów, ustanawiając dynastię Ajjubidów i ponownie włączając Egipt pod władzę kalifatu Abbasydów .^[96]