جنگ ایتالیایی 1542-1546 یک درگیری در اواخرجنگ های ایتالیا بود که فرانسیس اول فرانسه و سلیمان اول از امپراتوری عثمانی را در برابر امپراتور مقدس روم چارلز پنجم و هنری هشتم انگلستان قرار داد.روند جنگ شاهد نبردهای گسترده در ایتالیا، فرانسه و کشورهای پایین و همچنین تلاش برای تهاجم بهاسپانیا و انگلیس بود.این درگیری برای شرکت‌کنندگان اصلی بی‌نتیجه و مخرب بود.این جنگ از شکست آتش بس نیس، که به جنگ ایتالیا در 1536-1538 پایان داد، برای حل و فصل درگیری طولانی مدت بین چارلز و فرانسیس - به ویژه ادعاهای متضاد آنها نسبت به دوک نشین میلان، به وجود آمد.فرانسیس با یافتن بهانه ای مناسب، بار دیگر در سال 1542 علیه دشمن همیشگی خود اعلام جنگ کرد.سال بعد شاهد حمله اتحاد فرانسه و عثمانی به نیس و همچنین یک سری مانورها در شمال ایتالیا بودیم که با نبرد خونین سرزوله به اوج خود رسید.چارلز و هانری سپس به حمله به فرانسه ادامه دادند، اما محاصره طولانی Boulogne-sur-Mer و Saint-Dizier مانع از حمله قاطع علیه فرانسوی ها شد.چارلز با معاهده کرپی در اواخر سال 1544 با فرانسیس به توافق رسید، اما مرگ پسر کوچکتر فرانسیس، دوک اورلئان - که پیشنهاد ازدواج او با یکی از بستگان امپراتور پایه و اساس این معاهده بود - باعث شد که کمتر از یک سال بعدهانری که تنها مانده بود اما تمایلی به بازگرداندن بولون به فرانسوی ها نداشت، تا سال 1546 به مبارزه ادامه داد، زمانی که معاهده آردرس سرانجام صلح را بین فرانسه و انگلیس بازگرداند.مرگ فرانسیس و هنری در اوایل 1547 حل و فصل جنگ های ایتالیا را به جانشینان آنها واگذار کرد.