تخمین زده شده است که مرکز قدرت جهان آراکانی از دانیاوادی به وایتالی در قرن چهارم پس از میلاد با پایان یافتن پادشاهی دانیاوادی در سال 370 میلادی تغییر کرد.اگرچه دیرتر از دانیاوادی تأسیس شد، ولی وایتالی هندی‌ترین پادشاهی از چهار پادشاهی آراکانی است که ظهور کرده است.مانند همه پادشاهی‌های آراکانی که ظهور کردند، پادشاهی Waithali مبتنی بر تجارت بین شرق (شهر-دولت‌های پیو، چین، مونس) و غرب (هند ، بنگال و ایران ) بود.این پادشاهی در مسیرهای دریاییچین و هند شکوفا شد.^[34] Waithali یک بندر تجاری مشهور بود که سالانه هزاران کشتی در اوج آن می‌آیند.این شهر در کنار نهر جزر و مدی ساخته شده بود و با دیوارهای آجری محصور شده بود.طرح شهر تأثیر قابل توجهی از هندوها و هند داشت.^[35] طبق کتیبه آنانداچاندرا که در سال 7349 پس از میلاد حک شده است، رعایای پادشاهی Waithali بودیسم ماهایانا را انجام می‌دادند و اعلام می‌کند که سلسله حاکم این پادشاهی از نوادگان خدای هندو، شیوا بودند.پادشاهی سرانجام در قرن 10 افول کرد و هسته سیاسی راخین همزمان با ظهور پادشاهی باگان در مرکز میانمار به ایالت‌های دره Le-mro رفت.برخی از مورخان نتیجه می‌گیرند که این کاهش در اثر تصرف یا مهاجرت مرانما (مردم بامار) در قرن دهم بوده است.^[34]