اولین پادشاهی بومی که در هندوچین پدیدار شد، در تاریخ های چینی به عنوان پادشاهی فونان نامیده شد و منطقه ای از کامبوج مدرن و سواحل جنوب ویتنام و جنوب تایلند را از قرن اول میلادی در بر می گرفت.فونان یک پادشاهیهندی شده بود که جنبه های مرکزی نهادهای هندی، مذهب، دولت، مدیریت، فرهنگ، کتیبه نگاری، نوشتن و معماری را در خود جای داده بود و در تجارت سودآور اقیانوس هند مشغول بود.^[5]در قرن دوم پس از میلاد، مهاجران استرالیایی یک پادشاهی هندی به نام Champa را در امتداد ویتنام مرکزی مدرن تأسیس کردند.مردم چم اولین سکونتگاه ها را در نزدیکی چامپاساک مدرن در لائوس ایجاد کردند.فونان در قرن ششم پس از میلاد، منطقه چامپازاک را گسترش داد و در آن گنجانید، زمانی که جانشین آن، چنلا، جایگزین آن شد.چنلا مناطق وسیعی از لائوس امروزی را اشغال کرد زیرا اولین پادشاهی در خاک لائوس را تشکیل می دهد.^[6]پایتخت چنلا اولیه Shrestapura بود که در مجاورت Champasak و سایت میراث جهانی یونسکو Wat Phu قرار داشت.Wat Phu یک مجموعه معبد وسیع در جنوب لائوس است که محیط طبیعی را با ساختارهای ماسه سنگی پرآذین ترکیب می‌کند، که تا سال 900 پس از میلاد توسط مردم چنلا نگهداری و زینت داده می‌شد و متعاقباً توسط خمرها در قرن دهم دوباره کشف و تزئین شد.در قرن هشتم پس از میلاد، چنلا به "زمین چنلا" واقع در لائوس، و "چنلا آب" که توسط ماهندراوارمن در نزدیکی سامبور پری کوک در کامبوج تأسیس شد، تقسیم شد.لند چنلا برای چینی‌ها با نام «پو لو» یا «ون دان» شناخته می‌شد و در سال 717 پس از میلاد یک مأموریت تجاری به دربار سلسله تانگ فرستاد.آب چنلا مورد حمله مکرر چمپا، پادشاهی های دریایی ماتارام در اندونزی مستقر در جاوه و در نهایت دزدان دریایی قرار گرفت.خمرها از بی ثباتی بیرون آمدند.^[7]در منطقه ای که شمال و مرکز لائوس مدرن و شمال شرقی تایلند است، مردم مون در قرن هشتم میلادی، پادشاهی های خود را ایجاد کردند، خارج از دسترس پادشاهی چنلا.در قرن ششم در دره رودخانه چائو فرایا، مردمان مون با هم متحد شدند تا پادشاهی های Dvaravati را ایجاد کنند.در شمال، هاریپونجایا (لامپون) به عنوان یک قدرت رقیب برای دواراواتی ظاهر شد.در قرن هشتم، مون به شمال فشار آورد تا ایالت های شهری، معروف به "موانگ" را در فا دات (شمال شرقی تایلند)، سری گوتاپورا (سیکوتابونگ) در نزدیکی تاخک مدرن، لائوس، موانگ سوآ (لوانگ پرابانگ) و چانتابوری (مؤانگ سوآ) ایجاد کند. وینتیان).در قرن هشتم پس از میلاد، سری گوتاپورا (Sikhottabong) قوی‌ترین دولت شهری اولیه بود و تجارت را در سراسر منطقه میکونگ کنترل می‌کرد.ایالت های شهری از نظر سیاسی پیوندهای ضعیفی داشتند، اما از نظر فرهنگی مشابه بودند و بودیسم تروادا را از مبلغان سریلانکا در سراسر منطقه معرفی کردند.^[8]