امپراتوری لاتین یک دولت صلیبی فئودالی بود که توسط رهبران جنگ صلیبی چهارم در سرزمین‌هایی که از امپراتوری بیزانس تسخیر شده بود تأسیس شد.امپراتوری لاتین قرار بود جایگزین امپراتوری بیزانس به عنوان امپراتوری روم به رسمیت شناخته شده توسط غرب در شرق شود و یک امپراتور کاتولیک به جای امپراتورهای روم ارتدکس شرقی بر تخت نشست.جنگ صلیبی چهارم در ابتدا برای بازپس گیری شهر اورشلیم تحت کنترل مسلمانان فراخوانده شده بود، اما توالی وقایع اقتصادی و سیاسی در غارت شهر قسطنطنیه، پایتخت امپراتوری بیزانس توسط ارتش صلیبی به اوج خود رسید.در اصل، طرح بازگرداندن امپراتور مخلوع بیزانس، اسحاق دوم آنجلوس، که توسط الکسیوس سوم آنجلوس غصب شده بود، به تاج و تخت بود.الکسیوس چهارم، پسر اسحاق، به صلیبیون وعده کمک مالی و نظامی داده بود که با آن قصد داشتند تا اورشلیم ادامه دهند.هنگامی که صلیبیون به قسطنطنیه رسیدند، اوضاع به سرعت ناآرام شد و در حالی که اسحاق و الکسیوس برای مدت کوتاهی حکومت کردند، صلیبیون مبلغی را که انتظار داشتند دریافت نکردند.در آوریل 1204، آنها ثروت عظیم شهر را تصرف کردند و غارت کردند.صلیبی ها امپراتور خود را از میان رده های خود، بالدوین فلاندر، انتخاب کردند و قلمرو امپراتوری بیزانس را به کشورهای مختلف صلیبی دست نشانده تقسیم کردند.اقتدار امپراتوری لاتین بلافاصله توسط دولت های بیزانس به رهبری خانواده لاسکاریس (مرتبط با سلسله آنجلوس 1185-1204) در نیکیه و خانواده کومننوس (که به عنوان امپراتور بیزانس 1081-1185 حکومت می کردند) در ترابیزون به چالش کشیده شد.از سال 1224 تا 1242 خانواده کومننوس دوکاس که به آنجلوها نیز متصل بودند، قدرت لاتین را از تسالونیکی به چالش کشیدند.امپراتوری لاتین نتوانست به تسلط سیاسی یا اقتصادی بر دیگر قدرت‌های لاتینی که در سرزمین‌های بیزانسی سابق در پی جنگ صلیبی چهارم، به‌ویژه جمهوری ونیز مستقر شده بودند، دست یابد و پس از یک دوره کوتاه اولیه موفقیت‌های نظامی، به حالت ثابتی رفت. به دلیل جنگ مداوم با بلغارستان در شمال و مدعیان مختلف بیزانسی کاهش یافت.سرانجام، امپراتوری Nicene قسطنطنیه را بازپس گرفت و امپراتوری بیزانس را تحت فرمان میشائیل هشتم پالیولوژیس در سال 1261 بازسازی کرد. آخرین امپراتور لاتین، بالدوین دوم، به تبعید رفت، اما عنوان امپراتوری با چندین مدعی برای آن، تا قرن 14 باقی ماند.