دوره متاخر مصر باستان، که از 664 تا 332 پیش از میلاد را در بر می گرفت، مرحله نهایی حکومت بومی مصر را نشان می داد و شامل تسلط پارس ها بر منطقه می شد.این دوره پس از سومین دوره میانی و حکومت سلسله 25 نوبی آغاز شد و با سلسله Saite که توسط پسامتیک اول تحت نفوذ نوآسوریان تأسیس شد، شروع شد.سلسله بیست و ششم که به عنوان سلسله سائیت نیز شناخته می شود، از سال 672 تا 525 قبل از میلاد سلطنت کرد و بر اتحاد مجدد و گسترش تمرکز داشت.پسامتیک اول اتحاد را در حدود سال 656 قبل از میلاد آغاز کرد که خود پیامد مستقیم غارت آشوری تبس بود.ساخت کانال از نیل تا دریای سرخ آغاز شد.این دوره شاهد گسترش نفوذ مصر در خاور نزدیک و لشکرکشی های نظامی قابل توجهی بود، مانند لشکرکشی های پسامتیک دوم به نوبیا.^[69] پاپیروس بروکلین، یک متن پزشکی قابل توجه از این زمان، منعکس کننده پیشرفت های دوران است.^[70] هنر این دوره اغلب آیین‌های حیوانات، مانند خدای پاتایکوس را با ویژگی‌های حیوانی به تصویر می‌کشید.^[71]دوره اول هخامنشی (525–404 پ.م.) با نبرد پلوسیوم آغاز شد که در آن مصر توسط امپراتوری گسترده هخامنشی تحت فرمان کمبوجیه فتح شد و مصر به یک ساتراپی تبدیل شد.این سلسله شامل امپراتوران ایرانی مانند کمبوجیه، خشایارشا اول و داریوش بزرگ بود و شاهد شورش هایی مانند شورش ایناروس دوم با حمایت آتنیان بود.در این زمان ساتراپ های ایرانی مانند آریان و هخامنش بر مصر حکومت می کردند.سلسله های 28 تا 30 آخرین گستره حکومت بومی مهم مصر را نشان می دادند.سلسله 28 که از 404 تا 398 قبل از میلاد به طول انجامید، دارای یک پادشاه به نام آمیرتائوس بود.سلسله 29 (398-380 پ.سلسله سی ام (380–343 قبل از میلاد)، تحت تأثیر هنر سلسله بیست و ششم، با شکست نکتانبو دوم به پایان رسید و منجر به الحاق مجدد به ایران شد.دوره دوم هخامنشیان (۳۴۳–۳۳۲ پ.این امر مصر را به دوره هلنیستی تحت سلسله بطلمیوسی که توسط بطلمیوس اول سوتر، یکی از ژنرال های اسکندر تأسیس شد، تبدیل کرد.دوره متأخر به دلیل گذارهای فرهنگی و سیاسی آن که منجر به ادغام نهایی مصر در جهان هلنیستی شد، قابل توجه است.