صلح کالیاس یک قرارداد صلح ادعایی است که در حدود سال 449 قبل از میلاد بین اتحادیه دلیان (به رهبری آتن) و ایران برقرار شد و به جنگ‌های یونان و ایران پایان داد.این صلح به عنوان اولین معاهده سازش بین ایران هخامنشی و یک شهر یونانی به امضا رسید.صلح توسط کالیاس، یک سیاستمدار آتنی مذاکره شد.ایران پس از پایان تهاجم خشایارشا اول در سال 479 قبل از میلاد، مدام قلمرو خود را به یونانیان از دست داده بود.تاریخ دقیق این معاهده مورد بحث است، اگرچه معمولاً بعد از نبرد اوریمدون در سال 469 یا 466 یا نبرد سالامیس قبرس در سال 450 قرار می گیرد. صلح کالیاس به ایالت های ایونی در آسیای صغیر خودمختاری داد و تجاوز را ممنوع کرد. ساتراپی های ایرانی طی سه روز راهپیمایی از سواحل دریای اژه، و ورود کشتی های ایرانی به دریای اژه را ممنوع کردند.آتن همچنین موافقت کرد که با متصرفات ایران در آسیای صغیر، قبرس، لیبی یامصر مداخله نکند (آتن در آن زمان ناوگانی را از دست داد که به شورش مصریان علیه ایران کمک می کرد).