ساتراپیمصر در امپراتوری ایران به ویژه مستعد شورش هایی بود که یکی از آنها در سال 486 قبل از میلاد رخ داده بود.در سال 461 یا 460 قبل از میلاد، شورش جدیدی به فرماندهی ایناروس، پادشاه لیبی ساکن در مرز مصر آغاز شد.این شورش به سرعت کشور را فرا گرفت که به زودی عمدتاً در دست ایناروس قرار گرفت.ایناروس اکنون از اتحادیه دلیان برای کمک در مبارزه با ایرانیان درخواست کرد.یک ناوگان لیگ متشکل از 200 کشتی تحت فرماندهی دریاسالار Charitimides در حال حاضر در قبرس در آن زمان کار می کرد، که آتنی ها سپس مصر را برای حمایت از شورش منحرف کردند.در واقع، ممکن است که ناوگان در وهله اول به قبرس اعزام شده باشد، زیرا با توجه ایرانیان به شورش مصر، زمان مناسبی برای لشکرکشی به قبرس به نظر می رسید.این امر تا حدودی به توضیح تصمیم ظاهراً بی پروا آتنیان برای جنگیدن در دو جبهه کمک می کند.به نظر می‌رسد توسیدید به این نکته اشاره می‌کند که کل ناوگان به مصر منحرف شده است، اگرچه گفته شده است که چنین ناوگان بزرگی غیرضروری بوده است و بخشی از آن در این دوره از سواحل آسیای صغیر باقی مانده است.کتزیاس پیشنهاد می‌کند که آتنی‌ها 40 کشتی فرستادند، در حالی که دیودوروس می‌گوید 200 کشتی، در توافق ظاهری با توسیدید.فاین دلایل متعددی را نشان می دهد که آتنی ها ممکن است تمایل داشته باشند با وجود جنگ جاری در جاهای دیگر، خود را در مصر درگیر کنند.فرصت تضعیف ایران، تمایل به پایگاه دریایی در مصر، دسترسی به ذخایر عظیم غلات رود نیل، و از دیدگاه متحدان ایونی، فرصت بازگرداندن پیوندهای تجاری سودآور با مصر.به هر حال، آتنی‌ها به مصر رسیدند و برای پیوستن به نیروهای ایناروس به سمت نیل رفتند.چاریتیمید ناوگان خود را علیه هخامنشیان در رود نیل رهبری کرد و ناوگانی متشکل از 50 کشتی فنیقی را شکست داد.این آخرین برخورد بزرگ دریایی یونانیان و هخامنشیان بود.از 50 کشتی فنیقی، او موفق شد 30 کشتی را نابود کند و 20 کشتی باقی مانده را که در آن نبرد با او روبرو شده بودند، اسیر کند.