ከ 7 ኛው እስከ 10 ኛው ክፍለ ዘመን, ሻምፓ ወደ ወርቃማው ጊዜ ገባ.የቻም ፓሊቲዎች የባህር ኃይል ለመሆን ተነሱ እና የቻም መርከቦችበቻይና ፣ህንድ ፣ በኢንዶኔዥያ ደሴቶች እና በባግዳድ የአባሲድ ኢምፓየር መካከል ያለውን የቅመማ ቅመም እና የሐር ንግድ ተቆጣጠሩ።ከንግዱ መስመር የሚያገኙትን ገቢ የዝሆን ጥርስና እሬትን ወደ ውጭ በመላክ ብቻ ሳይሆን በሌብነት እና በወረራም ጭምር ያሟሉ ነበሩ።^[77] ሆኖም፣ የሻምፓ ተጽዕኖ እየጨመረ የመጣው ሻምፓን እንደ ተቀናቃኝ የሚቆጥረውን የጎረቤት ታላሶክራሲ ትኩረት ስቧል ጃቫኛ (ጃቫካ ምናልባት የማሌይ ባሕረ ገብ መሬት ገዥ የሆነውን Srivijayaን ፣ ሱማትራ እና ጃቫን ያመለክታል)።እ.ኤ.አ. በ 767 የቶንኪን የባህር ዳርቻ በጃቫ መርከቦች (ዳባ) እና በኩንሉ የባህር ወንበዴዎች ተወረረ ^[78] ሻምፓ በመቀጠል በጃቫን ወይም ኩንሎን መርከቦች በ 774 እና 787. ^[79] በ 774 በፖ-ናጋር ላይ ጥቃት ደረሰ ናሃ ትራንግ የባህር ወንበዴዎች ቤተመቅደሶችን ያፈረሱበት ሲሆን በ787 በፋን ራንግ አቅራቢያ በቪራፑራ ላይ ጥቃት ሰነዘረ።^[80] የጃቫ ወራሪዎች በ 799 በኢንድራቫርማን 1 (ር. 787-801) እስኪባረሩ ድረስ የደቡባዊ ሻምፓ የባህር ዳርቻን መያዙን ቀጠሉ ^{[። 81]}እ.ኤ.አ. በ 875 በኢንድራቫርማን II (አር.? - 893) የተመሰረተው አዲስ የቡድሂስት ስርወ መንግስት ዋና ከተማዋን ወይም የሻምፓ ዋና ማእከልን እንደገና ወደ ሰሜን አዛወረ።ኢንድራቫርማን II ከልጄ እና ከጥንት ሲምሃፑራ አቅራቢያ የኢንድራፑራ ከተማን አቋቋመ።^[82] ማሃያና ቡድሂዝም ሂንዱዝምን ገልጦ የመንግስት ሃይማኖት ሆነ።^[83] የሥነ ጥበብ ታሪክ ጸሐፊዎች በ 875 እና 982 መካከል ያለውን ጊዜ እንደ የሻምፓ ጥበብ ወርቃማ ዘመን እና የሻምፓ ባህል (ከዘመናዊው የቻም ባህል ይለያል) ብለው ይገልጻሉ።^[84] እንደ አለመታደል ሆኖ በ 982 በዳይ ቪየት ንጉስ ለሆአን የተመራ የቬትናም ወረራ፣ በመቀጠል Lưu Kế ቶንግ (አር. 986–989) አክራሪ ቪትናምኛ የሻምፓን ዙፋን የተረከበው በ983 ^[85] ብዙ አመጣ። ጥፋት ወደ ሰሜናዊ ሻምፓ.^[86] ኢንድራፑራ አሁንም በ12ኛው ክፍለ ዘመን በቪጃያ እስኪበለጥ ድረስ የቻምፓ ዋና ማዕከላት አንዱ ነበር።^[87]