13000 BCE - 2023

የጃፓን ታሪክ

የጃፓን ታሪክ ከ38-39,000 ዓመታት በፊት በፓሊዮሊቲክ ዘመን የተጀመረ ሲሆን ^[1] የመጀመሪያዎቹ የሰው ልጆች አዳኝ ሰብሳቢዎች የነበሩት የጆሞን ሰዎች ነበሩ።^[2] የያዮ ህዝብ በ3ኛው ክፍለ ዘመን ከዘአበ አካባቢ ወደ ጃፓን ተሰደዱ ^[3] የብረት ቴክኖሎጂን እና ግብርናን በማስተዋወቅ ፈጣን የህዝብ ቁጥር መጨመር እና በመጨረሻም ጆሞንን አሸንፏል።ስለ ጃፓን ለመጀመሪያ ጊዜ የተጻፈውበቻይንኛ የሃን መጽሐፍ ውስጥ በመጀመሪያው መቶ ዘመን ዓ.ም.በአራተኛውና በዘጠነኛው መቶ ክፍለ ዘመን መካከል፣ ጃፓን የበርካታ ነገዶችና መንግሥታት አገር ከመሆን ወደ አንድ የተዋሃደ መንግሥት፣ በስም በንጉሠ ነገሥቱ ቁጥጥር ሥር፣ ሥርወ መንግሥት እስከ ዛሬ ድረስ በሥርዓተ-ሥርዓት ተግባር ተሸጋግሯል።የሄያን ዘመን (794-1185) በጥንታዊ የጃፓን ባህል ከፍተኛ ቦታን ያሳየ ሲሆን በሃይማኖታዊ ህይወት ውስጥ የሺንቶ ልምምዶች እና የቡድሂዝም ጥምረት ተመለከተ።በቀጣዮቹ ጊዜያት የንጉሠ ነገሥቱ ቤት ኃይል እየቀነሰ እና እንደ ፉጂዋራ እና የሳሙራይ ወታደራዊ ጎሳዎች ያሉ መኳንንት ጎሳዎች መበራከት ተመልክተዋል።የሚናሞቶ ጎሳ በጄንፔ ጦርነት (1180-85) በድል ወጣ፣ ይህም የካማኩራ ሾጉናይት መመስረት አስከትሏል።ይህ ወቅት በ1333 የካማኩራ ሹጉናይት ውድቀትን ተከትሎ በሙሮማቺ ዘመን የሹጉን ወታደራዊ አገዛዝ ይታወቅ ነበር። የክልል የጦር አበጋዞች ወይም ዳይሚዮ የበለጠ ኃያል በማደግ በመጨረሻ ጃፓን የእርስ በርስ ጦርነት ውስጥ እንድትገባ አድርጓታል።በ16ኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ ጃፓን በኦዳ ኖቡናጋ እና በተተኪው ቶዮቶሚ ሂዴዮሺ ስር እንደገና ተዋህደች።የቶኩጋዋ ሹጉናቴ በ1600 ተቆጣጠረ፣ በኤዶ ዘመን ፣ የውስጥ ሰላም፣ ጥብቅ ማህበራዊ ተዋረድ እና ከውጪው አለም የተገለለበትን ጊዜ አስከትሏል።የአውሮፓ ግንኙነት የጀመረው በ1543 ፖርቹጋሎች በመጡበት ወቅት ነው፣ እነሱም የጦር መሳሪያ አስተዋውቀዋል፣ ከዚያም በ1853-54 የአሜሪካን ፔሪ ጉዞ ተከትሎ የጃፓን መገለል አብቅቷል።የኤዶ ዘመን በ1868 አብቅቶ ጃፓን በምዕራባውያን መስመሮች ወደ ዘመናዊነት ወደ ሚጂ ዘመን በመምራት ታላቅ ኃይል ሆነ።በ20ኛው መቶ ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ የጃፓን ጦር ሃይል ጨምሯል፡ በ1931 በማንቹሪያ እና በ1937 ቻይናን ወረረች። በ1941 በፐርል ሃርበር ላይ የተሰነዘረው ጥቃት ከዩናይትድ ስቴትስ እና ከተባባሪዎቿ ጋር ጦርነት ፈጠረ።በተባበሩት መንግስታት የቦምብ ጥቃቶች እና በሂሮሺማ እና ናጋሳኪ የአቶሚክ ቦምብ ጥቃቶች ከባድ ውድቀቶች ቢያጋጥሟትም ጃፓን እ.ኤ.አ. ኦገስት 15, 1945 የሶቪየት ሶቭየት ማንቹሪያን ወረራ ከጀመረች በኋላ እጇን ሰጠች። ብሔር ወደ ሕገ መንግሥታዊ ንጉሣዊ አገዛዝ.ከወረራ በኋላ ጃፓን ፈጣን የኢኮኖሚ ዕድገት አስመዝግባለች፣ በተለይም ከ1955 በኋላ በሊበራል ዲሞክራሲያዊ ፓርቲ አስተዳደር ስር፣ የአለም የኢኮኖሚ ሃይል ሆናለች።ይሁን እንጂ ከ1990ዎቹ “የጠፋው አስርት ዓመታት” ተብሎ ከሚታወቀው የኢኮኖሚ ውድቀት ወዲህ እድገቱ አዝጋሚ ሆኗል።ጃፓን የበለፀገውን የባህል ታሪኳን ከዘመናዊ ስኬቶቿ ጋር በማመጣጠን በዓለም አቀፍ ደረጃ ጉልህ ተዋናይ ሆና ቆይታለች።

መስመር ጎብኚ

30000 BCE Jan 1

የጃፓን ቅድመ ታሪክ

Yamashita First Cave Site Park

አዳኝ ሰብሳቢዎች መጀመሪያ ወደ ጃፓን የደረሱት በፓሊዮቲክ ዘመን ማለትም ከ38-40,000 ዓመታት በፊት ነበር።^[1] በጃፓን አሲዳማ አፈር ምክንያት ለቅሪተ አካልነት አመቺ ባልሆኑት, ስለመገኘታቸው የሚያሳዩ ጥቂት አካላዊ ማስረጃዎች ይቀራሉ.ነገር ግን፣ ከ30,000 ዓመታት በፊት የተጻፉ ልዩ የጠርዝ-ምድር መጥረቢያዎች የመጀመሪያዎቹ ሆሞ ሳፒየንስ ወደ ደሴቶች መድረሳቸውን ይጠቁማሉ።^[4] ቀደምት ሰዎች ጃፓን የደረሱት በባህር ተሳፍረዋል ተብሎ ይታመናል።^[5] የሰው መኖርያ ማስረጃ እንደ 32,000 ዓመታት በፊት በኦኪናዋ ያማሺታ ዋሻ ^[6] እና ከ20,000 ዓመታት በፊት በኢሺጋኪ ደሴት ሺራሆ ሳኦኔታባሩ ዋሻ ውስጥ ባሉ ልዩ ቦታዎች ላይ ተጽፏል።^[7]

▲

●

14000 BCE Jan 1 - 300 BCE

የጆሞን ጊዜ

Japan

የጆሞን ጊዜ በጃፓን ከ14,000 እስከ 300 ዓክልበ. አካባቢ ያለ ጉልህ ዘመን ነው።^[8] አዳኝ ሰብሳቢ እና ቀደምት የግብርና ባለሙያዎች የሚታወቁበት ጊዜ ነበር፣ ይህም ለየት ያለ ውስብስብ እና የማይንቀሳቀስ ባህል እድገትን የሚያመለክት ነው።የጆሞን ወቅት ከሚታወቁት ባህሪያት አንዱ "በገመድ ምልክት የተደረገበት" የሸክላ ስራ ነው, እሱም ከዓለማችን እጅግ ጥንታዊ ነው ተብሎ ይታሰባል.ይህ ግኝት በኤድዋርድ ኤስ. ሞርስ በ ^{[1877 የአሜሪካ የሥነ እንስሳት ተመራማሪ እና የምስራቃውያን ተመራማሪ ነበር.]}የጆሞን ጊዜ በበርካታ ደረጃዎች የተከፈለ ነው፣ ከእነዚህም መካከል፡-ጀማሪ ጆሞን (13,750-8,500 ዓክልበ.)የመጀመሪያ Jomon (8,500–5,000 ዓክልበ.)ቀደምት ጆሞን (5,000–3,520 ዓክልበ.)መካከለኛው ጆሞን (3,520–2,470 ዓክልበ.)ዘግይቶ ጆሞን (2,470–1,250 ዓክልበ.)የመጨረሻ ጆሞን (1,250–500 ዓክልበ.)እያንዳንዱ ደረጃ፣ በጆሞን ጊዜ ጥላ ስር ሲወድቅ፣ ጉልህ የሆነ ክልላዊ እና ጊዜያዊ ልዩነትን ያሳያል።^[10] በጂኦግራፊያዊ መልኩ የጃፓን ደሴቶች በጆሞን ዘመን መጀመሪያ ላይ ከአህጉራዊ እስያ ጋር የተገናኙ ነበሩ።ነገር ግን፣ በ12,000 ዓክልበ. አካባቢ የባህር ከፍታ መጨመር ወደ መገለል አመራ።የጆሞን ህዝብ በዋናነት በሆንሹ እና ክዩሹ ፣በባህር ምግብ እና በደን ሃብት የበለፀጉ አካባቢዎች ያተኮረ ነበር።ቀደምት ጆሞን ከሞቃታማው እና እርጥበት አዘል ሆሎሴኔ የአየር ንብረት ጋር በመገጣጠም ከፍተኛ የህዝብ ቁጥር መጨመርን ተመልክቷል።ነገር ግን በ1500 ዓ.ዓ. የአየር ንብረት መቀዝቀዝ ሲጀምር በሕዝብ ቁጥር ላይ ጉልህ የሆነ መቀነስ ታይቷል።በጆሞን ጊዜ ውስጥ፣ የተለያዩ የአትክልትና ፍራፍሬ ዓይነቶች እና አነስተኛ ግብርና በዝተዋል፣ ምንም እንኳን የእነዚህ ተግባራት ስፋት የመወያያ ርዕስ ሆኖ ቆይቷል።የመጨረሻው የጆሞን ምዕራፍ በጆሞን ጊዜ ውስጥ ወሳኝ ሽግግርን አሳይቷል።በ900 ዓ.ዓ አካባቢ፣ ከኮሪያ ልሳነ ምድር ጋር ያለው ግንኙነት ጨምሯል፣ በመጨረሻም እንደ ያዮይ ዘመን በ500 እና 300 ዓ.ዓ. መካከል አዳዲስ የእርሻ ባህሎች እንዲፈጠሩ አድርጓል።በሆካይዶ፣ ባህላዊው የጆሞን ባህል በ7ኛው ክፍለ ዘመን ወደ ኦክሆትስክ እና ኢፒ-ጆሞን ባህሎች ተለወጠ።እነዚህ ለውጦች አዳዲስ ቴክኖሎጂዎችን እና ባህሎችን እንደ እርጥብ የሩዝ እርባታ እና የብረታ ብረት ስራን የመሳሰሉ ቀስ በቀስ ወደ ነባራዊው የጆሞን ማዕቀፍ መቀላቀልን ያመለክታሉ።

▲

●

900 BCE Jan 1 - 300

ያዮይ ጊዜ

Japan

ከ1,000 እስከ 800 ዓክልበ. ድረስ ከኤዥያ ዋና ምድር የመጡ የያዮይ ሕዝቦች ^[11] በጃፓን ደሴቶች ላይ ከፍተኛ ለውጥ አምጥተዋል።እንደ ሩዝ ልማት ^[12] እና ብረታ ብረት ያሉ አዳዲስ ቴክኖሎጂዎችን አስተዋውቀዋል፣ መጀመሪያከቻይና እናከኮሪያ ልሳነ ምድር ይመጡ ነበር።ከሰሜናዊ ኪዩሹ የመነጨው፣ የያዮይ ባህል ቀስ በቀስ የጆሞን ተወላጆችን ተክቷል፣ ^[13] በተጨማሪም በሁለቱ መካከል ትንሽ የዘረመል ውህደት ፈጠረ።ይህ ወቅት እንደ ሽመና፣ የሐር ምርት፣ ^[14] አዲስ የእንጨት ሥራ ዘዴዎች፣ ^[11] የመስታወት ሥራ፣ ^[11] እና አዲስ የሥነ ሕንፃ ስልቶች ያሉ ሌሎች ቴክኖሎጂዎችን ማስተዋወቅ የታየበት ወቅት ነው።^[15]ምንም እንኳን የጄኔቲክ እና የቋንቋ ማስረጃዎች የፍልሰት ንድፈ ሃሳብን የሚደግፉ ቢሆኑም፣ እነዚህ ለውጦች በዋናነት በስደት ወይም በባህል ስርጭት ምክንያት ስለመሆኑ በምሁራን መካከል ቀጣይነት ያለው ክርክር አለ።የታሪክ ምሁር ሃኒሃራ ካዙሮ እንደገመተው ዓመታዊው የስደተኞች ቁጥር ከ350 እስከ 3,000 ሰዎች ይደርሳል።^[16] በእነዚህ እድገቶች ምክንያት፣ የጃፓን ህዝብ ቁጥር እየጨመረ፣ ምናልባትም ከጆሞን ጊዜ ጋር ሲነጻጸር በአስር እጥፍ ጨምሯል።በያዮ ዘመን መገባደጃ ላይ የህዝቡ ቁጥር በ1 እና 4 ሚሊዮን መካከል እንደነበረ ይገመታል።^[17] በመጨረሻው የጆሞን ዘመን የነበረው አጽም የጤና ደረጃዎች እያሽቆለቆለ መምጣቱን ያመለክታሉ፣ የያዮይ ሳይቶች ደግሞ የእህል መጋዘኖችን እና ወታደራዊ ምሽጎችን ጨምሮ የተሻሻሉ የአመጋገብ እና የህብረተሰብ መዋቅሮችን ይጠቁማሉ።^[11]በያዮ ዘመን፣ ጎሳዎች ወደ ተለያዩ መንግስታት ተባበሩ።በ111 እዘአ የታተመው የሃን ቡክ ኦቭ ጃፓን ዋ ተብላ የምትጠራው አንድ መቶ ግዛቶችን ያቀፈች እንደነበረች ይናገራል።በ240 እዘአ፣ በዋይ መጽሐፍ መሠረት፣ ^[18] በሴት ንጉሠ ነገሥት ሂሚኮ የሚመራ የያማታይ መንግሥት በሌሎቹ ላይ ታዋቂነትን አገኘ።የያማታይ ትክክለኛ ቦታ እና ሌሎች ዝርዝሮች አሁንም በዘመናዊ ታሪክ ጸሐፊዎች መካከል ክርክር ርዕሰ ጉዳይ ናቸው።

▲

●

300 Jan 1 - 538

የኮፉን ጊዜ

Japan

ከ300 እስከ 538 ዓ.ም. ያለው የኮፉን ዘመን በጃፓን ታሪካዊ እና ባህላዊ እድገት ውስጥ ወሳኝ ደረጃን ያሳያል።ይህ ዘመን "ኮፉን" በመባል የሚታወቁት የቁልፍ ቀዳዳ ቅርጽ ያላቸው የመቃብር ጉብታዎች ብቅ እያሉ ነው እና በጃፓን የተመዘገበ ታሪክ የመጀመሪያ ጊዜ ተደርጎ ይቆጠራል።የያማቶ ጎሳ በዚህ ጊዜ ስልጣን ላይ ወጣ ፣በተለይ በደቡብ ምዕራብ ጃፓን ፣የፖለቲካ ስልጣንን ማእከል በማድረግ እና በቻይና ሞዴሎች ተጽዕኖ የተዋቀረ አስተዳደር ማዳበር ጀመሩ።ወቅቱ እንደ ኪቢ እና ኢዙሞ ባሉ የተለያዩ የአካባቢ ኃይላት የራስ ገዝ አስተዳደር ምልክት ተደርጎበታል፣ ነገር ግን በ6ኛው ክፍለ ዘመን፣ የያማቶ ጎሳዎች በደቡብ ጃፓን ላይ የበላይነታቸውን ማረጋገጥ ጀመሩ።^[19]በዚህ ጊዜ ህብረተሰቡ በኃያላን ጎሳዎች (ጎዞኩ) ይመራ የነበረ ሲሆን እያንዳንዳቸውም ለቤተሰቡ ደህንነት የተቀደሱ ሥርዓቶችን ባደረጉ ፓትርያርክ ይመራ ነበር።የያማቶ ፍርድ ቤትን የተቆጣጠረው የንጉሣዊው መስመር ከፍተኛ ደረጃ ላይ ነበር፣ እናም የጎሳ መሪዎች “ካባኔ”፣ ማዕረግ እና ፖለቲካዊ አቋምን የሚያመለክቱ የዘር ውርስ ማዕረግ ተሰጥቷቸዋል።የያማቶ ፖለቲካ ነጠላ ህግ አልነበረም;እንደ ኪቢ ያሉ ሌሎች የክልል መኳንንት በኮፉን የመጀመሪያ አጋማሽ ለስልጣን ቅርብ ፉክክር ውስጥ ነበሩ።በጃፓን፣በቻይና እናበኮሪያ ባሕረ ገብ መሬት መካከል የባህል ተጽዕኖዎች ፈሰሱ፣ ^[20] እንደ ግድግዳ ማስጌጫዎች እና በኮሪያ የመቃብር ጉብታዎች ውስጥ ከሚገኙት የጃፓን መሰል ጋሻዎች ጋር።ቡድሂዝም እና የቻይንኛ የአጻጻፍ ስርዓት ወደ ጃፓን የገቡት ከቤክጄ በኮፉን ጊዜ ማብቂያ አካባቢ ነበር።የያማቶ ማዕከላዊ ጥረት ቢደረግም እንደ ሶጋ፣ ካትሱራጊ፣ ሄጉሪ እና ኮዜ ያሉ ሌሎች ኃያላን ጎሳዎች በአስተዳደር እና በወታደራዊ እንቅስቃሴዎች ውስጥ ወሳኝ ሚና ተጫውተዋል።በግዛቱ፣ ያማቶ ተጽኖአቸውን አስፋፍተዋል፣ እና በዚህ ጊዜ ውስጥ በርካታ ድንበሮች እውቅና አግኝተዋል።እንደ ልዑል ያማቶ ታኬሩ ያሉ አፈ ታሪኮች እንደ ኪዩሹ እና ኢዙሞ ባሉ ክልሎች ውስጥ ተቀናቃኝ አካላት እና የጦር ሜዳዎች እንዳሉ ይጠቁማሉ።ወቅቱ ለባህል፣ ለአስተዳደር እና ለኢኮኖሚው ከፍተኛ አስተዋጾ የነበራቸው ከቻይና እና ኮሪያ የመጡ ስደተኞች ታይተዋል።እንደ ሃታ እና ያማቶ-አያ ያሉ ጎሳዎች ከቻይናውያን ስደተኞች ያቀፉ፣ በፋይናንሺያል እና አስተዳደራዊ ሚናዎች ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ አሳድረዋል።

▲

●

538 - 1183

ክላሲካል ጃፓን

538 Jan 1 - 710

የአሱካ ጊዜ

Nara, Japan

በጃፓን የነበረው የአሱካ ዘመን የጀመረው በ538 ዓ.ም አካባቢ ቡድሂዝምን ከኮሪያቤይጄ መንግሥት በማስተዋወቅ ነው።^[21] ይህ ጊዜ የተሰየመው በዋና ከተማዋ አሱካ ነው።^[23] ቡድሂዝም ከሺንቶ ሃይማኖት ጋር በሺንቡቱ-ሹጎ በሚባለው ውህደት ኖረ።^[22] የሶጋ ጎሳ፣ የቡድሂዝም አራማጆች፣ በ580ዎቹ ውስጥ መንግስትን ተቆጣጥረው በተዘዋዋሪ መንገድ ለስልሳ አመታት ያህል ገዙ።^[24] ልዑል ሾቶኩ ከ 594 እስከ 622 ድረስ በገዢነት እያገለገለ ለዘመኑ እድገት ትልቅ አስተዋፅዖ አድርጓል።በኮንፊሽያውያን መርሆች ተመስጦ ባለ አስራ ሰባት አንቀፅ ሕገ መንግሥትን ጻፈ፣ እና ካፕ ኤንድ ራንክ ሲስተም የተባለውን በብቃት ላይ የተመሰረተ የሲቪል ሰርቪስ ሥርዓትን ለማስተዋወቅ ሞክሯል።^[25]በ645 የሶጋ ጎሳ በፕሪንስ ናካ ኖ ኦ እና የፉጂዋራ ጎሳ መስራች ፉጂዋራ ኖ ካማታሪ መፈንቅለ መንግስት ተደረገ።^[28] ወደ ከፍተኛ አስተዳደራዊ ለውጦች የ Taika Reforms በመባል ይታወቃል።ከቻይና በመጡ የኮንፊሽያውያን ርዕዮተ ዓለም በመሬት ማሻሻያ የተጀመረው ማሻሻያ ሁሉም መሬት በገበሬዎች መካከል ፍትሃዊ ስርጭት እንዲኖር ለማድረግ ያለመ ነው።ማሻሻያው ለግብር የሚሆን የቤተሰብ መዝገብ እንዲጠናቀርም ጠይቋል።^[29] ዋናው ግቡ ከቻይና መንግሥታዊ መዋቅሮች በመነሳት ሥልጣንን ማማከል እና የንጉሠ ነገሥቱን ፍርድ ቤት ማጠናከር ነበር።መልእክተኞች እና ተማሪዎች ወደ ቻይና ተልከዋል የተለያዩ ጉዳዮችን መጻፍ, ፖለቲካ እና ጥበብ.ከታይካ ሪፎርም በኋላ ያለው ጊዜ የ672 የጂንሺን ጦርነት ታይቷል፣ በልዑል ኦማማ እና በእህቱ ልጅ በልዑል ኦቶሞ መካከል የተፈጠረው ግጭት፣ ሁለቱም የዙፋን ተፎካካሪ ነበሩ።ይህ ጦርነት ተጨማሪ አስተዳደራዊ ለውጦችን አስከትሏል፣ በታይሆ ኮድም ተጠናቀቀ።^[28] ይህ ኮድ ነባር ህጎችን ያጠናከረ እና የማዕከላዊ እና የአካባቢ መንግስታትን አወቃቀር በመዘርዘር የሪትሱሪዮ ግዛት መመስረትን አስከትሏል፣ በቻይና የተመሰለ የተማከለ የመንግስት ስርዓት ለአምስት መቶ ዓመታት ያህል ቆይቷል።^[28]

▲

●

710 Jan 1 - 794

የናራ ጊዜ

Nara, Japan

ከ710 እስከ 794 ዓ.ም. ያለው የጃፓን የናራ ዘመን ^[30] በሀገሪቱ ታሪክ ውስጥ የለውጥ ዘመን ነበር።ዋና ከተማው በመጀመሪያ በሄይጆ ኪዮ (የአሁኗ ናራ) በእቴጌ ገነሜ የተቋቋመች ሲሆን በ 784 ወደ ናጋኦካ-ኪዮ እና ከዚያም ወደ ሄያን-ኪዮ (የአሁኗ ኪዮቶ) እስክትዛወር ድረስ የጃፓን ስልጣኔ ማዕከል ሆና ቆይታለች። 794. ወቅቱ በቻይና ታንግ ሥርወ መንግሥት ተመስጦ የአስተዳደር ማዕከላዊነት እና የመንግስት ቢሮክራቲዝም ታይቷል.^[31]ከቻይና የሚመጡ ተፅዕኖዎች በተለያዩ ገፅታዎች ታይተዋል፣ የአጻጻፍ ስርአቶችን፣ ስነ-ጥበብን እና ሀይማኖትን፣ በዋናነት ቡድሂዝምን ጨምሮ።በዚህ ጊዜ የጃፓን ማህበረሰብ በአብዛኛው የገበሬ ነበር፣ በመንደር ህይወት ላይ ያማከለ እና በአብዛኛው ሺንቶን ይከተል ነበር።ይህ ወቅት እንደ ኮጂኪ እና ኒሆን ሾኪ ያሉ ሴሚናላዊ ስራዎችን ማጠናቀርን ጨምሮ በመንግስት ቢሮክራሲ፣ ኢኮኖሚያዊ ስርዓቶች እና ባህል ውስጥ እድገቶችን ታይቷል።ማዕከላዊ አስተዳደርን ለማጠናከር ጥረት ቢደረግም ወቅቱ በንጉሠ ነገሥቱ ፍርድ ቤት ውስጥ የእርስ በርስ ግጭት አጋጥሞታል፣ በመጨረሻም የስልጣን ያልተማከለ ሁኔታ ታይቷል።በተጨማሪም፣ በዚህ ዘመን የውጭ ግንኙነት ከቻይና ታንግ ሥርወ መንግሥት ጋር የተወሳሰቡ ግንኙነቶችን፣ከኮሪያ የሲላ መንግሥት ጋር የሻከረ ግንኙነት እና በደቡባዊ ክዩሹ የሃያቶ ሕዝብ መገዛትን ያጠቃልላል።የናራ ዘመን ለጃፓን ስልጣኔ መሰረት ጥሏል ነገር ግን በ794 ዓ.ም ዋና ከተማዋን ወደ ሄያን-ኪዮ (የአሁኗ ኪዮቶ) በማሸጋገር ወደ ሃይያን ዘመን አመራ።በዚህ ጊዜ ውስጥ ካሉት ቁልፍ ባህሪያት አንዱ የታይሆ ኮድ መመስረት ነበር፣ የህግ ኮድ ትልቅ ለውጥ ያመጣ እና በናራ የቋሚ ንጉሠ ነገሥት ዋና ከተማ መመስረት ነው።ሆኖም ዋና ከተማዋ በተለያዩ ምክንያቶች የተነሳ ብዙ ጊዜ ተዛውራ ነበር፣አመጽ እና የፖለቲካ አለመረጋጋት በመጨረሻ ወደ ናራ ከመመለሱ በፊት።ከተማዋ 200,000 ህዝብ ያላት እና ጉልህ ኢኮኖሚያዊ እና አስተዳደራዊ እንቅስቃሴዎች ያሏት የጃፓን የመጀመሪያዋ እውነተኛ የከተማ ማዕከል ሆና አደገች።በባህል፣ የናራ ዘመን ሀብታም እና ገንቢ ነበር።እንደ ኮጂኪ እና ኒሆን ሾኪ ያሉ የጃፓን የመጀመሪያ ጉልህ የስነ-ጽሁፍ ስራዎች ሲመረቱ ታይቷል፤ እነዚህም የንጉሠ ነገሥታትን የበላይነት በማረጋገጥ እና በማረጋገጥ የፖለቲካ ዓላማ ያገለገሉ ናቸው።^[32] ግጥሞችም ማደግ ጀመሩ፣ በተለይም በማንዮሹ፣ ትልቁ እና ረጅም ጊዜ ያለው የጃፓን የግጥም ስብስብ።^[33]ዘመኑ የቡድሂዝምን መመስረት እንደ ትልቅ ሃይማኖታዊ እና ባህላዊ ኃይል ተመለከተ።ንጉሠ ነገሥት ሾሙ እና አጋራቸው ቀደም ሲል የተዋወቀው ነገር ግን ሙሉ በሙሉ ተቀባይነት የሌለውን ሃይማኖትን በንቃት የሚያራምዱ ቆራጥ ቡዲስቶች ነበሩ።ቤተመቅደሶች በየክፍለ ሀገሩ ተገንብተዋል፣ እና ቡድሂዝም በፍርድ ቤት በተለይም በእቴጌ ኮከን እና በኋላ በእቴጌ ሾቶኩ የግዛት ዘመን ከፍተኛ ተጽዕኖ ማሳደር ጀመረ።ምንም እንኳን ስኬቶቹ ቢኖሩም, የናራ ጊዜ ያለ ተግዳሮቶች አልነበሩም.የቡድን ሽኩቻ እና የስልጣን ሽኩቻዎች ተስፋፍተው ነበር፣ ይህም ወደ አለመረጋጋት እንዲመራ አድርጓል።የፋይናንስ ሸክሞች በስቴቱ ላይ መመዘን ጀመሩ, ያልተማከለ እርምጃዎችን አስከትሏል.እ.ኤ.አ. በ 784 ዋና ከተማው ወደ ናጋኦካ-ኪዮ የተዛወረው የንጉሠ ነገሥቱን ቁጥጥር መልሶ ለማግኘት በተደረገው ጥረት እና በ 794 እንደገና ወደ ሄያን-ኪዮ ተዛወረ።እነዚህ እንቅስቃሴዎች የናራ ዘመን መጨረሻ እና የጃፓን ታሪክ አዲስ ምዕራፍ መጀመሩን አመልክተዋል።

▲

●

794 Jan 1 - 1185

የሄያን ጊዜ

Kyoto, Japan

በጃፓን የነበረው የሄያን ዘመን ከ794 እስከ 1185 እዘአ የጀመረው ዋና ከተማዋን ወደ ሄያን-ኪዮ (ዘመናዊ ኪዮቶ) በማዛወር ነው።የፖለቲካ ሥልጣን መጀመሪያ ላይ ከንጉሠ ነገሥቱ ቤተሰብ ጋር በስልታዊ ጋብቻ ወደ ፉጂዋራ ጎሳ ተዛወረ።በ 812 እና 814 እዘአ መካከል የተከሰተው የፈንጣጣ ወረርሽኝ በህዝቡ ላይ ከፍተኛ ጉዳት በማድረስ ከጃፓን ግማሽ ያህሉ ሰዎችን ገድሏል።በ9ኛው መቶ ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ፣ የፉጂዋራ ጎሳ የእነሱን ቁጥጥር አጠናክሯል።ፉጂዋራ ኖ ዮሺፉሳ በ 858 ለአቅመ አዳም ያልደረሰ ንጉሠ ነገሥት ሴሾ ("ገዥ") ሆነ እና ልጁ ፉጂዋራ ኖ ሞቶትሱኔ በኋላ የካምፓኩን ቢሮ ፈጠረ እና በጎልማሳ ንጉሠ ነገሥቶችን ወክሎ እየገዛ ነበር።ይህ ወቅት የፉጂዋራ ሃይል ከፍ ያለ ሲሆን በተለይም በፉጂዋራ ኖ ሚቺናጋ ስር በ996 ካምፓኩ ሆኖ ሴት ልጆቹን ወደ ኢምፔሪያል ቤተሰብ አገባ።ይህ የበላይነት እስከ 1086 ዓ.ም ድረስ የዘለቀ ሲሆን የግዛት ሥርዓት በንጉሠ ነገሥት ሽራቃዋ ተመሥርቷል።የሄያን ጊዜ እየገፋ ሲሄድ፣ የንጉሠ ነገሥቱ ፍርድ ቤት ሥልጣን እየቀነሰ ሄደ።በውስጥ የስልጣን ሽኩቻ እና ጥበባዊ ስራዎች የተዘፈቁት ፍርድ ቤቱ ከዋና ከተማው በላይ አስተዳደርን ችላ ብሏል።ይህ የሪትሱሪዮ ግዛት መበስበስ እና ከቀረጥ ነፃ የሆኑ የሸዋን ማኖርስ መኳንንት ቤተሰቦች እና የሃይማኖት ትዕዛዞች እንዲነሱ አድርጓል።በ 11 ኛው ክፍለ ዘመን, እነዚህ manors ከማዕከላዊ መንግስት የበለጠ መሬት ተቆጣጠሩ, ገቢ በመከልከል እና የሳሙራይ ተዋጊዎች የግል ጦር እንዲፈጠር አድርጓል.የመጀመርያው የሄያን ዘመን በሰሜናዊ ሆንሹ በኤሚሺ ህዝቦች ላይ ቁጥጥርን ለማጠናከር ጥረቶችን ተመልክቷል።የሴኢ ታይ-ሾጉን ማዕረግ የተሰጠው እነዚህን ተወላጆች በተሳካ ሁኔታ ለገዙ ወታደራዊ አዛዦች ነው።ይህ ቁጥጥር በ11ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ በአቤ ጎሳ ተፈትኖ ነበር፣ ይህም ወደ ጦርነቶች እና በጊዜያዊነትም ቢሆን በሰሜናዊው ማዕከላዊ ስልጣን እንደገና እንዲረጋገጥ አድርጓል።በሄያን መገባደጃ ላይ፣ በ1156 አካባቢ፣ የተከታታይ አለመግባባት በታይራ እና በሚናሞቶ ጎሳዎች ወታደራዊ ተሳትፎ አስከትሏል።ይህ በጄንፔ ጦርነት (1180-1185) አብቅቷል፣ በታይራ ጎሳ ሽንፈት እና በካማኩራ ሾጉናቴ በሚናሞቶ ኖ ዮሪቶሞ ሲቋቋም የስልጣን ማእከልን ከንጉሠ ነገሥቱ ፍርድ ቤት በማራቅ።

▲

●

1185 - 1600

ፊውዳል ጃፓን

1185 Jan 1 - 1333

የካማኩራ ጊዜ

Kamakura, Japan

ከጄኔፔ ጦርነት እና ስልጣን በ Minamoto No Yoritomo ከተዋሃደ በኋላ በ1192 ዮሪቶሞ በኪዮቶ በሚገኘው ኢምፔሪያል ፍርድ ቤት seii tai-shōgun ተብሎ ሲታወጅ የካማኩራ ሾጉናቴ ተቋቋመ።^[34] ይህ መንግስት ባኩፉ ተብሎ ይጠራ ነበር፣ እና በህጋዊ መንገድ በንጉሠ ነገሥቱ ፍርድ ቤት የተፈቀደለትን ስልጣን ይይዛል፣ እሱም ቢሮክራሲያዊ እና ሃይማኖታዊ ተግባራቱን እንደጠበቀ።ሽጉጡ የጃፓን መንግስት ሆኖ ቢገዛም ኪዮቶን ዋና ከተማ አድርጓታል።ይህ የትብብር የኃይል አደረጃጀት የኋለኛው የሙሮማቺ ዘመን ባህሪ ከሆነው “ቀላል ተዋጊ አገዛዝ” የተለየ ነበር።^[35]የቤተሰብ ተለዋዋጭነት በሾጉናይት አስተዳደር ውስጥ ትልቅ ሚና ተጫውቷል።ዮሪቶሞ በሰሜናዊ ሆንሹ ጥገኝነት የጠየቀውን እና በፉጂዋራ ኖ ሂዲሂራ ጥበቃ ስር በነበረው ወንድሙ ዮሺትሱኔ ላይ ጥርጣሬ ነበረው።በ1189 ሂዲሂራ ከሞተ በኋላ፣ ተከታዩ ያሱሂራ የዮሪቶሞንን ሞገስ ለማግኘት ሲል ዮሺትሱን ላይ ጥቃት ሰነዘረ።ዮሺትሱኔ ተገደለ፣ እና ዮሪቶሞ በሰሜናዊው ፉጂዋራ ጎሳ የሚቆጣጠራቸውን ግዛቶች አሸንፏል።^[35] በ1199 የዮሪቶሞ ሞት የሾጉን ቢሮ ማሽቆልቆል እና ለሚስቱ ሆጆ ማሳኮ እና ለአባቷ ሆጆ ቶኪማሳ ስልጣን መነሳት አስከትሏል።እ.ኤ.አ. በ1203፣ ሚናሞቶ ሾጉኖች በሆጆ ገዢዎች ስር አሻንጉሊት ሆነዋል።^[36]የካማኩራ አገዛዝ ፊውዳላዊ እና ያልተማከለ ነበር፣ ከቀደምት የተማከለ የሪትሱሪዮ ግዛት ጋር ተቃርኖ።ዮሪቶሞ ሹጎ ወይም ጂቶ በመባል የሚታወቁትን የክልል ገዥዎችን መረጠ፣ ^[37] ከቅርብ ቫሳሎቹ ጎኬኒን።እነዚህ ቫሳሎች የራሳቸውን ጦር እንዲይዙ እና ግዛቶቻቸውን በራስ ገዝ እንዲያስተዳድሩ ተፈቅዶላቸዋል።^[38] ቢሆንም፣ በ1221፣ በጡረተኛው ንጉሠ ነገሥት ጎ-ቶባ የሚመራው የጆኪዩ ጦርነት በመባል የሚታወቀው ያልተሳካ ዓመጽ ሥልጣንን ወደ ንጉሠ ነገሥቱ ፍርድ ቤት ለመመለስ ሞክሮ ነበር፣ ነገር ግን ሹጉኑ ከኪዮቶ መኳንንት አንፃር የበለጠ ኃይል እንዲጠናከር አድርጓል።የካማኩራ ሾጉናቴ በ1274 እና ^[1281] ከሞንጎሊያውያን ወረራ ጋር ተጋፍጧል።ነገር ግን የነዚህ መከላከያዎች የፋይናንስ ጫና ሽጉናይት ከሳሙራይ ክፍል ጋር ያለውን ግንኙነት በከፍተኛ ደረጃ አዳክሞታል፣ ይህም በድሎች ውስጥ ላደረጉት ሚና በቂ ሽልማት እንዳልተሰጣቸው ተሰምቷቸዋል።^[40] ይህ በሳሙራይ መካከል ያለው አለመርካት የካማኩራ ሾጉናይትን ለመጣል ወሳኝ ምክንያት ነበር።እ.ኤ.አ. በ 1333 ንጉሠ ነገሥት ጎ-ዳይጎ ሙሉ ሥልጣንን ወደ ንጉሠ ነገሥቱ ፍርድ ቤት ለመመለስ ተስፋ በማድረግ ዓመፅ ጀመረ።ሽጉጡ ጀነራል አሺካጋ ታካውጂ አመፁን እንዲያከሽፍ ላከ፣ ነገር ግን ታካውጂ እና ሰዎቹ በምትኩ ከአፄ ጎ-ዳይጎ ጋር ተባብረው የካማኩራን ሽጉናይት ገለበጡት።^[41]በነዚህ ወታደራዊ እና ፖለቲካዊ ሁነቶች መካከል ጃፓን ከ1250 ዓ.ም ጀምሮ የማህበራዊ እና የባህል እድገትን አሳይታለች ^{[። 42]} በግብርና የተሻሻሉ የመስኖ ቴክኒኮች እና ድርብ ሰብሎች ለሕዝብ እድገትና ለገጠር መንደሮች እድገት ምክንያት ሆነዋል።በረሃብና በወረርሽኝ መብዛት ከተሞች እያደጉና እየገቡ የንግድ እንቅስቃሴ ጀመሩ።^[43] ቡድሂዝም ለተራው ህዝብ የበለጠ ተደራሽ ሆነ፣ የንፁህ መሬት ቡዲዝም በሆነን እና ኒቺረን ቡዲዝም በኒቺረን በመመስረት።የዜን ቡዲዝም በሳሙራይ ክፍል ዘንድ ተወዳጅ ሆነ።^[44] በአጠቃላይ፣ ምንም እንኳን ፖለቲካ እና ወታደራዊ ተግዳሮቶች ቢኖሩም ወቅቱ ለጃፓን ከፍተኛ እድገት እና ለውጥ የተደረገበት አንዱ ነበር።

▲

●

1333 Jan 1 - 1573

የሙሮማቺ ጊዜ

Kyoto, Japan

እ.ኤ.አ. በ 1333 ንጉሠ ነገሥት ጎ-ዳይጎ ለንጉሠ ነገሥቱ ፍርድ ቤት ሥልጣንን ለማስመለስ አመጽ አስነሳ።እሱ መጀመሪያ ላይ የጄኔራል አሺካጋ ታካውጂ ድጋፍ ነበረው፣ ነገር ግን ጎ-ዳይጎ ታካውጂ ሾጉን ለመሾም ፈቃደኛ ባለመሆናቸው ህብረታቸው ፈራርሷል።ታካውጂ በ1338 በንጉሠ ነገሥቱ ላይ ዘምቶ ኪዮቶን በመያዝ ተቀናቃኙን ንጉሠ ነገሥት ኮምዮን ሾመው ሾጉን ሾመው።^[45] ጎ-ዳይጎ ወደ ዮሺኖ አምልጦ የደቡብ ፍርድ ቤት ተቀናቃኝ በማቋቋም እና በኪዮቶ ውስጥ በታካውጂ ከተቋቋመው የሰሜናዊ ፍርድ ቤት ጋር ረጅም ግጭት ፈጠረ።^[46] ሾጉናቴው ዳይሚዮስ ከሚባሉት ከክልላዊ ጌቶች ቀጣይነት ያለው ፈተና ገጥሞታል፣ እነሱም ከጊዜ ወደ ጊዜ ራሳቸውን ችለው ያደጉ።አሺካጋ ዮሺሚትሱ፣ የታካውጂ የልጅ ልጅ፣ በ1368 ስልጣኑን የተረከበው እና የሾጉናይት ሃይልን በማጠናከር ረገድ በጣም የተሳካለት ነበር።በ1392 በሰሜናዊ እና በደቡብ ፍርድ ቤቶች መካከል የነበረውን የእርስ በርስ ጦርነት አቆመ። ሆኖም በ1467 ጃፓን ሌላ ትርምስ ውስጥ የገባችበት የዮንን ጦርነት ሲሆን ይህም በተከታታይ አለመግባባት ነው።ሀገሪቱ በመቶዎች በሚቆጠሩ ነጻ መንግስታት በዳይሚዮስ ተከፋፍላለች፣ ይህም የሾጉን ሃይል በአግባቡ ቀንሶታል።^[47] ዳይሚዮስ በጃፓን የተለያዩ አካባቢዎችን ለመቆጣጠር እርስ በእርስ ተዋጉ ።^[48] በዚህ ጊዜ ከነበሩት በጣም አስፈሪ ዳይሚዮዎች ሁለቱ ኡሱጊ ኬንሺን እና ታኬዳ ሺንገን ናቸው።^[49] ዳይሚዮስ ብቻ ሳይሆን አማፂ ገበሬዎች እና ከቡድሂስት ቤተመቅደሶች ጋር የተገናኙ “ጦረኛ መነኮሳት” መሳሪያ አንስተው የራሳቸውን ወታደራዊ ሃይል አቋቋሙ።^[50]በዚህ የጦርነት ዘመን፣ የመጀመሪያዎቹ አውሮፓውያን፣ የፖርቹጋል ነጋዴዎች፣ በ1543፣ ^[51] የጦር መሳሪያ እና ክርስትናን በማስተዋወቅ ጃፓን ደረሱ።^[52] እ.ኤ.አ. በ 1556 ዳይሚዮስ ወደ 300,000 ሙስክቶች ይጠቀም ነበር ^[53] እና ክርስትና ጉልህ ተከታዮችን አግኝቷል።የፖርቱጋል ንግድ መጀመሪያ ላይ አቀባበል ተደርጎለት ነበር፣ እና እንደ ናጋሳኪ ያሉ ከተሞች ወደ ክርስትና በተለወጡ ዳይሚዮስ ጥበቃ ስር የተጨናነቀ የንግድ ማዕከል ሆኑ።የጦር አበጋዙ ኦዳ ኖቡናጋ በ1573 የአዙቺ–ሞሞያማ ጊዜን ፈጠረ።ውስጣዊ ግጭቶች ቢኖሩም, ጃፓን በካማኩራ ጊዜ የጀመረውን ኢኮኖሚያዊ ብልጽግና አጋጥሞታል.በ 1450 የጃፓን ህዝብ አስር ሚሊዮን ደርሷል፣ ^[41] እና ንግድ በጣም አድጓል፣ከቻይና እናኮሪያ ጋር ከፍተኛ የንግድ ልውውጥን ጨምሮ።^[54] ዘመኑ እንደ ቀለም ማጠቢያ ሥዕል፣ ኢኬባና፣ ቦንሳይ፣ ኖህ ቲያትር እና የሻይ ሥነ-ሥርዓት ያሉ ታዋቂ የጃፓን የጥበብ ቅርፆች መጎልበት ታይቷል።^[55] ምንም እንኳን ውጤታማ ባልሆነ አመራር ቢታመስም፣ ወቅቱ በባህል የበለፀገ ነበር፣ እንደ ኪዮቶ ኪንካኩ-ጂ፣ “የወርቃማው ድንኳን ቤተመቅደስ” በ1397 ተገንብቶ ነበር ^{[። 56]}

▲

●

የአዙቺ–ሞሞያማ ጊዜ የሰንጎኩ ክፍለ ጊዜ የመጨረሻ ደረጃ ነው። ©David Benzal

1568 Jan 1 - 1600

የአዙቺ–ሞሞያማ ጊዜ

Kyoto, Japan

በ 16 ኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ አጋማሽ ላይ ጃፓን ከፍተኛ ለውጥ አድርጋለች፣ በሁለት ተደማጭነት ባላቸው የጦር አበጋዞች፣ ኦዳ ኖቡናጋ እና ቶዮቶሚ ሂዴዮሺ መሪነት ወደ ውህደት ተንቀሳቅሷል።ይህ ዘመን በየራሳቸው ዋና መሥሪያ ቤት የተሰየመው የአዙቺ–ሞሞያማ ጊዜ በመባል ይታወቃል።^[57] የአዙቺ–ሞሞያማ ጊዜ በጃፓን ታሪክ ከ1568 እስከ 1600 የሰንጎኩ ዘመን የመጨረሻ ምዕራፍ ነበር። ከትንሿ ኦዋሪ ግዛት የመጣው ኖቡናጋ በ1560 ኃያሉን ዳይሚዮ ኢማጋዋ ዮሺሞቶን በውጊያው በማሸነፍ ታዋቂነትን አገኘ። የኦኬሃዛማ.ዘመናዊ የጦር መሳሪያን የተጠቀመ እና ከማህበራዊ አቋም ይልቅ በችሎታ ላይ የተመሰረተ ወንዶችን የሚያስተዋውቅ ስልታዊ እና ጨካኝ መሪ ነበር።^[58] ክርስትናን መቀበሉ ሁለት ዓላማን ያገለገለ ነበር፡ የቡድሂስት ጠላቶቹን ለመቃወም እና ከአውሮፓ የጦር መሳሪያ አዘዋዋሪዎች ጋር ህብረት ለመፍጠር።በ1582 ኖቡናጋ ወደ ውህደት ያደረገው ጥረት ድንገተኛ ውድቀት ገጠመው በአንድ መኮንኑ አኬቺ ሚትሱሂዴ ክህደት እና ተገደለ።ቶዮቶሚ ሂዴዮሺ የተባለ የቀድሞ አገልጋይ በኖቡናጋ ወደ ጄኔራልነት ተቀይሮ የጌታውን ሞት ተበቀለ እና አዲሱን የአንድነት ሃይል ተረከበ።^[59] እንደ ሺኮኩ፣ ኪዩሹ እና ምስራቃዊ ጃፓን ባሉ ክልሎች የቀረውን ተቃውሞ በማሸነፍ ሙሉ ለሙሉ መገናኘቱን አሳክቷል።^[60] Hideyoshi አጠቃላይ ለውጦችን አድርጓል፣ ለምሳሌ ሰይፎችን ከገበሬዎች መውረስ፣ በዳይሚዮስ ላይ ገደቦችን መጣል እና የመሬት ላይ ዝርዝር ዳሰሳ ማድረግ።የእሱ ማሻሻያዎች በአብዛኛው የህብረተሰቡን መዋቅር አስቀምጠዋል, ገበሬዎችን እንደ "ተራማጆች" በመመደብ እና አብዛኛዎቹን የጃፓን ባሪያዎች ነፃ አውጥተዋል.^[61]Hideyoshi ከጃፓን ባሻገር ታላቅ ምኞቶች ነበሩት;ቻይናን የመቆጣጠር ፍላጎት ነበረው እና ከ1592 ጀምሮ በኮሪያ ላይ ሁለት መጠነ ሰፊ ወረራዎችን ጀመረ። ይሁን እንጂ እነዚህ ዘመቻዎች የኮሪያን እና የቻይናን ሃይል ማሸነፍ ባለመቻላቸው ሳይሳካላቸው ቀረ።በጃፓን፣በቻይና እናበኮሪያ መካከል ያለው ዲፕሎማሲያዊ ድርድር የሂዴዮሺ ጥያቄ፣ የኮሪያ ክፍፍል እና የጃፓን ንጉሠ ነገሥት የሆነችውን የቻይና ልዕልት ጨምሮ ውድቅ በመደረጉ ውድቅ ደርሰዋል።በ1597 የተደረገው ሁለተኛው ወረራ በተመሳሳይ መንገድ አልተሳካም እና ጦርነቱ በ1598 በሂዴዮሺ ሞት አብቅቷል ^{[። 62]}ሂዴዮሺ ከሞተ በኋላ የጃፓን የውስጥ ፖለቲካ ከጊዜ ወደ ጊዜ ተለዋዋጭ ሆነ።ልጁ ቶዮቶሚ ሂዲዮሪ እድሜው እስኪደርስ ድረስ እንዲመራ የአምስት ሽማግሌዎች ምክር ቤት ሾሞ ነበር።ነገር ግን፣ እሱ ከሞተ በኋላ ወዲያውኑ ማለት ይቻላል፣ ለሂዲዮሪ ታማኝ የሆኑ አንጃዎች ቶኩጋዋ ኢያሱን ከሚደግፉት ዳይሚዮ እና የሂዴዮሺ የቀድሞ አጋር ከነበሩት ጋር ተጋጨ።እ.ኤ.አ. በ1600 ኢያሱ በሴኪጋሃራ ጦርነት ወሳኝ ድል አሸነፈ ፣የቶዮቶሚ ስርወ መንግስትን በውጤታማነት አስቆመው እና የቶኩጋዋ አገዛዝ እስከ 1868 ድረስ የሚቆይ ^{[። 63]}ይህ ወሳኝ ወቅት ንግድን ለማስፋፋት እና ህብረተሰቡን ለማረጋጋት የታቀዱ በርካታ አስተዳደራዊ ማሻሻያዎችንም ተመልክቷል።ሂዴዮሺ አብዛኛዎቹን የክፍያ ቤቶች እና የፍተሻ ኬላዎችን በማስወገድ ትራንስፖርትን ለማቃለል እርምጃዎችን ወስዶ የሩዝ ምርትን ለመገምገም የ"Taiko surveys" በመባል የሚታወቁትን አካሂዷል።ከዚህም በላይ በመሰረቱ ማኅበራዊ መደቦችን የሚያጠናክሩ እና በመኖሪያ አካባቢዎች የሚለያዩ የተለያዩ ሕጎች ወጥተዋል።ሂዴዮሺ ህዝቡን ትጥቅ ለማስፈታት ከፍተኛ የሆነ "የሰይፍ አደን" አካሂዷል።የግዛት ዘመኑ ለአጭር ጊዜ ቢሆንም በቶኩጋዋ ሾጉናቴ ሥር ለኤዶ ዘመን መሠረት ጥሏል፣ ይህም ወደ 270 የሚጠጉ ዓመታት የተረጋጋ አገዛዝ አስጀምሯል።

▲

●

1603 Jan 1 - 1867

የኢዶ ጊዜ

Tokyo, Japan

ከ1603 እስከ 1868 ያለው የኢዶ ዘመን በቶኩጋዋ ሾጉናቴ አገዛዝ ሥር በጃፓን አንጻራዊ መረጋጋት፣ ሰላም እና የባህል እድገት የታየበት ጊዜ ነበር።^[64] ዘመኑ የጀመረው አፄ ጎ ዮዘኢ ቶኩጋዋ ኢያሱን ሹጉን በማለት በይፋ ባወጁበት ወቅት ነው።^[65] በጊዜ ሂደት የቶኩጋዋ መንግስት ከኤዶ (አሁን ቶኪዮ) አገዛዙን ያማከለ ሲሆን እንደ ወታደራዊ ቤቶች ህግጋት እና አማራጭ የመገኘት ስርዓትን የክልል ጌቶች ወይም ዳይሚዮስን በቁጥጥር ስር ለማዋል ፖሊሲዎችን አስተዋውቋል።ምንም እንኳን እነዚህ ጥረቶች ቢኖሩም፣ ዳይሚዮስ በገዛ ግዛቶቻቸው ውስጥ ትልቅ የራስ ገዝ አስተዳደርን ይዘው ቆይተዋል።የቶኩጋዋ ሹጉናቴ ጠንካራ ማህበራዊ መዋቅር መስርቷል፣ ቢሮክራቶች እና አማካሪዎች ሆነው የሚያገለግሉት ሳሙራይ የበላይ ሃላፊዎችን ሲይዙ በኪዮቶ ያለው ንጉሰ ነገስት ምንም አይነት የፖለቲካ ስልጣን የሌለው ተምሳሌታዊ ሰው ሆኖ ቆይቷል።ሾጉናቴው ህብረተሰብአዊ አለመረጋጋትን ለመግታት ብዙ ደክሟል።በ ^[1638]ከሺማባራ አመፅ በኋላ ክርስትናን ሙሉ በሙሉ በመቃወምክርስቲያኖች ላይ ያነጣጠረ ጥቃት ደረሰ። , እና የጃፓን ዜጎች ወደ ውጭ አገር እንዳይጓዙ ይከለክላል.^[67] ይህ ማግለል ቶኩጋዋዎች በስልጣን ላይ እንዲቆዩ ረድቷቸዋል፣ ምንም እንኳን ከሁለት መቶ ዓመታት በላይ ጃፓንን ከአብዛኛዎቹ የውጭ ተጽእኖዎች ቢያጠፋም።የገለልተኛ ፖሊሲዎች ቢኖሩም፣ የኤዶ ዘመን በግብርና እና በንግድ ከፍተኛ እድገት ታይቷል፣ ይህም የህዝብ ቁጥር መጨመር አስከትሏል።በቶኩጋዋ የመጀመርያው ክፍለ ዘመን የጃፓን ሕዝብ በእጥፍ ወደ ሠላሳ ሚሊዮን ጨምሯል።^[68] የመንግስት የመሰረተ ልማት ፕሮጄክቶች እና የሳንቲም ስታንዳርድ የንግድ መስፋፋትን አመቻችቶ የገጠር እና የከተማ ነዋሪዎችን ተጠቃሚ አድርጓል።^[69] ማንበብና መጻፍ እና የቁጥር ደረጃዎች በከፍተኛ ሁኔታ ጨምረዋል, ይህም ለጃፓን በኋላ ላሉ ኢኮኖሚያዊ ስኬቶች መድረክን አስቀምጧል.ወደ 90% የሚጠጋው ህዝብ በገጠር ይኖሩ ነበር፣ ነገር ግን ከተሞች፣ በተለይም ኢዶ፣ በህዝባቸው ላይ ከፍተኛ ጭማሪ አሳይተዋል።በባህል የኤዶ ዘመን ታላቅ የፈጠራ እና የፈጠራ ጊዜ ነበር።የ"ኡኪዮ" ወይም "ተንሳፋፊው ዓለም" ጽንሰ-ሀሳብ በማደግ ላይ ያለውን የነጋዴ ክፍል ሄዶናዊ የአኗኗር ዘይቤዎችን ገዛ።ይህ የ ukiyo-e woodblock ህትመቶች፣ ካቡኪ እና ቡንራኩ ቲያትር፣ እና የግጥም ቅፅ ሃይኩ ዘመን ነበር፣ በጣም ታዋቂው በማትሱ ባሾ።ጌሻስ በመባል የሚታወቀው አዲስ የአዝናኝ ክፍልም በዚህ ወቅት ታየ።ዘመኑም በኒዮ-ኮንፊሺያኒዝም ተጽእኖ ታይቷል፣ ቶኩጋዎች እንደ መሪ ፍልስፍና የተቀበሉት፣ የጃፓንን ማህበረሰብ በሙያ ላይ በመመስረት በአራት ክፍሎች እንዲከፋፈሉ አድርጓል።የቶኩጋዋ ሾጉናቴ ውድቀት የጀመረው በ18ኛው እና በ19ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ ነው።^[70] የኢኮኖሚ ችግሮች፣ የታችኛው ክፍል እና ሳሙራይ ቅሬታ እና መንግስት እንደ ቴንፖ ረሃብ ያሉ ቀውሶችን መቋቋም አለመቻሉ አገዛዙን አዳከመው።^[70] በ1853 የኮሞዶር ማቲው ፔሪ መምጣት የጃፓንን ተጋላጭነት አጋልጦ ከምዕራባውያን ኃይሎች ጋር እኩል ያልሆነ ስምምነቶች እንዲፈጠሩ ምክንያት ሆኗል፣ ይህም ውስጣዊ ቅሬታ እና ተቃውሞን አቀጣጠለ።ይህ የብሔረተኝነት ስሜትን ቀስቅሷል፣ በተለይም በቾሹ እና ሳትሱማ ጎራዎች፣ ወደ ቦሺን ጦርነት እና በመጨረሻም የቶኩጋዋ መውደቅ በ1868 ወድቆ ለሜጂ ተሃድሶ መንገድ ጠራ።

▲

●

1868

ዘመናዊ ጃፓን

1868 Oct 23 - 1912 Jul 30

የሜጂ ጊዜ

Tokyo, Japan

በ1868 የጀመረው የሜጂ ተሃድሶ በጃፓን ታሪክ ውስጥ ትልቅ ለውጥ አምጥቷል፣ ወደ ዘመናዊ ሀገር-አገር ለወጠው።^[71] በ Meiji oligarchs እንደ ቊኩቦ ቶሺሚቺ እና ሳይጎ ታካሞሪ የሚመራው መንግስት የምዕራባውያን ኢምፔሪያሊስት ሀይሎችን ለመያዝ ያለመ ነበር።^[72] ዋናዎቹ ማሻሻያዎች የፊውዳል ኢዶ መደብ መዋቅርን ማጥፋት፣ በፕሬፌክተሮች መተካት እና የምዕራባውያን ተቋማትን እና ቴክኖሎጂዎችን እንደ ባቡር፣ የቴሌግራፍ መስመሮች እና ሁለንተናዊ የትምህርት ስርዓት ማስተዋወቅን ያጠቃልላል።የሜጂ መንግስት ጃፓንን ወደ ምዕራባዊ አይነት ብሔር-ሀገር ለመለወጥ ያለመ አጠቃላይ የዘመናዊነት ፕሮግራም አካሄደ።ዋና ዋና ማሻሻያዎች የፊውዳል ኢዶ መደብ መዋቅርን ማጥፋት፣ ^[73] በፕሬፌክተሮች ስርዓት በመተካት ^[74] እና ሰፊ የታክስ ማሻሻያዎችን ተግባራዊ ማድረግን ያጠቃልላል።ምእራባዊነትን ለማሳደድ መንግስት በክርስትና ላይ የተጣለውን እገዳ በማንሳት የምዕራባውያን ቴክኖሎጂዎችን እና ተቋማትን እንደ ባቡር እና ቴሌግራፍ እንዲሁም ሁለንተናዊ የትምህርት ስርዓትን ተግባራዊ አድርጓል።^[75] እንደ ትምህርት፣ ባንክ እና ወታደራዊ ጉዳዮች ያሉ የተለያዩ ዘርፎችን ለማዘመን የሚረዱ ከምዕራባውያን አገሮች አማካሪዎች መጡ።^[76]እንደ ፉኩዛዋ ዩኪቺ ያሉ ታዋቂ ግለሰቦች የግሪጎሪያን ካላንደርን፣ የምዕራባውያንን አልባሳት እና የፀጉር አበጣጠርን ጨምሮ በጃፓን ማህበረሰብ ውስጥ ሰፊ ለውጥ እንዲመጣ ያደረገው ለዚህ ምእራባዊነት ይደግፉ ነበር።ወቅቱ በሳይንስ በተለይም በህክምና ሳይንስ ጉልህ እድገቶችን ታይቷል።ኪታሳቶ ሺባሳቡሮ በ1893 የኢንፌክሽን በሽታዎች ተቋምን አቋቋመ፣ ^[77] እና Hideyo Noguchi በ1913 ቂጥኝ እና ፓሬሲስ መካከል ያለውን ግንኙነት አረጋግጠዋል። በተጨማሪም፣ ዘመኑ አውሮፓውያንን ያዋህዱት እንደ ናትሱሜ ሶሴኪ እና ኢቺዮ ሂጉቺ ያሉ አዲስ የስነ-ጽሁፍ እንቅስቃሴዎችን እና ደራሲያንን ፈጠረ። ከባህላዊ የጃፓን ቅርጾች ጋር የአጻጻፍ ቅጦች.የሜጂ መንግስት የውስጥ ፖለቲካዊ ተግዳሮቶችን አጋጥሞታል፣ በተለይም የነጻነት እና የህዝብ መብት ንቅናቄ ከፍተኛ የህዝብ ተሳትፎ ይጠይቃል።በምላሹ ኢቶ ሂሮቡሚ በ1889 የታወጀውን የሜጂ ሕገ መንግሥት ጻፈ፣ የተመረጠ ግን የተወሰነ ኃይል ያለው የተወካዮች ምክር ቤት አቋቋመ።ሕገ መንግሥቱ የንጉሠ ነገሥቱን ሚና እንደ ማዕከላዊ ሆኖ እንዲቆይ አድርጎታል፣ ወታደራዊውና ካቢኔው በቀጥታ ሪፖርት ያደረጉላቸው።ሺንቶ የመንግሥት ሃይማኖት ሆነ እንዲሁም ትምህርት ቤቶች ለንጉሠ ነገሥቱ ታማኝ መሆናቸውን በማሳየቱ ብሔርተኝነት እያደገ ሄደ።የጃፓን ወታደሮች በጃፓን የውጭ ፖሊሲ ዓላማዎች ውስጥ ወሳኝ ሚና ተጫውተዋል.እ.ኤ.አ. በ 1871 እንደ ሙዳን ክስተት ያሉ ክስተቶች ወደ ወታደራዊ ጉዞዎች ያመራሉ ፣ የ 1877 ሳትሱማ አመጽ ግን የወታደሩን የቤት ውስጥ ኃይል አሳይቷል።^{[እ.ኤ.አ.]}_ ^[_] _ ^[_] ^[_] _ 1902. ^[82]ጃፓን እ.ኤ.አ. በ1904–05 በተደረገው በራሶ-ጃፓን ጦርነት ሩሲያን በማሸነፍ ራሷን እንደ ክልላዊ ሃይል አቋቋመች ^[83] ^[] በ1910 ጃፓን ኮሪያን እንድትቀላቀል አድርጓል። እንደ እስያ ዋና ኃይል.በዚህ ወቅት ጃፓን በግዛት መስፋፋት ላይ አተኩሮ ነበር፣ በመጀመሪያ ሆካይዶን በማጠናከር እና የሪዩኩን ግዛት በመቀላቀል ከዚያም ዓይኖቿን ወደ ቻይና እና ኮሪያ አዙራለች።የሜጂ ዘመን ፈጣን ኢንዱስትሪያላይዜሽን እና የኢኮኖሚ እድገት አስመዝግቧል።^[85] ዛይባቱስ እንደ ሚትሱቢሺ እና ሱሚቶሞ ታዋቂ ለመሆን በቅተዋል፣ ^[86] የግብርና ህዝብ ቁጥር እንዲቀንስ እና የከተሞች መስፋፋት እንዲጨምር አድርጓል።በ1927 የቶኪዮ ሜትሮ ጊንዛ መስመር የእስያ ጥንታዊው የምድር ውስጥ ባቡር ተከፈተ። ምንም እንኳን ዘመኑ ለብዙዎች የኑሮ ሁኔታን ቢያመጣም የሰው ኃይል አለመረጋጋትና የሶሻሊስት አስተሳሰቦች መስፋፋት ምክንያት ሆኗል፤ እነዚህም በመንግስት ክፉኛ ተጨቁነዋል።በሜጂ ዘመን መገባደጃ ላይ ጃፓን ከፊውዳል ማህበረሰብ ወደ ዘመናዊ፣ በኢንዱስትሪ የበለጸገች ሀገር በተሳካ ሁኔታ ተሸጋግራለች።

▲

●

1923 ታላቁ የካንቶ የመሬት መንቀጥቀጥ። ©Anonymous

1912 Jul 30 - 1926 Dec 25

የታኢሾ ጊዜ

Tokyo, Japan

በጃፓን የነበረው የታይሾ ዘመን (1912-1926) ጉልህ የሆነ የፖለቲካ እና የማህበራዊ ለውጥ ጊዜን ያሳየ ሲሆን ወደ ጠንካራ የዲሞክራሲ ተቋማት ተሻግሯል።ዘመኑ የተከፈተው በ1912-13 በታይሾ የፖለቲካ ቀውስ ነው፣ ^[87] ይህም ለጠቅላይ ሚኒስትር ካትሱራ ታሮ ስልጣን መልቀቅ እና እንደ ሴይዩካይ እና ሚንሴቶ ያሉ የፖለቲካ ፓርቲዎችን ተፅእኖ ጨምሯል።በ1925 ዓ.ም ሁለንተናዊ የወንዶች ምርጫ ተጀመረ፣ ምንም እንኳን የሰላም ጥበቃ ሕግ በዚያው ዓመት ቢወጣም፣ የፖለቲካ ተቃዋሚዎችን አፍኗል።^[88] በአንደኛው የዓለም ጦርነት የጃፓን ተሳትፎ እንደ አጋሮቹ አካል ሆኖ ታይቶ የማይታወቅ የኢኮኖሚ እድገት እና አለም አቀፍ እውቅናን አስገኝቷል፣ ጃፓን የመንግስታቱ ድርጅት ቋሚ አባል መሆንን ጨምሮ።^[89]በባህል፣ የታይሾ ዘመን የስነ-ጽሁፍ እና የኪነጥበብ እድገትን አሳይቷል፣ እንደ Ryūnosuke Akutagawa እና Jun'ichiro Tanizaki ያሉ ሰዎች ትልቅ አስተዋፅዖ አድርገዋል።ይሁን እንጂ ዘመኑ በ1923 እንደ ታላቁ የካንቶ የመሬት መንቀጥቀጥ፣ ከ ^[100,000] በላይ ሰዎችን የገደለ እና የካንቶ እልቂትን ያስከተለ፣ በሺዎች የሚቆጠሩኮሪያውያን ያለ አግባብ የተገደሉበት ወቅትም አሳዛኝ ነበር።^[91] ወቅቱ በማህበራዊ አለመረጋጋት የታየው ነበር፣ ይህም ለአለም አቀፋዊ ምርጫ ተቃውሞ እና በ1921 የጠቅላይ ሚኒስትር ሃራ ታካሺ ግድያ ያልተረጋጋ ጥምረት እና የፓርቲ ላልሆኑ መንግስታት እድል ሰጥቷል።በአለም አቀፍ ደረጃ ጃፓን እ.ኤ.አ. በ1919 በፓሪስ የሰላም ኮንፈረንስ ላይ ከ‹‹Big Five›› አንዷ ሆና ታወቀች።ሆኖም፣በቻይና ያለው ምኞቱ፣ በሻንዶንግ ግዛት የተገኘውን ጥቅም ጨምሮ፣ ጸረ-ጃፓናዊ ስሜቶችን አስከትሏል።እ.ኤ.አ. በ 1921-22 ጃፓን በዋሽንግተን ኮንፈረንስ ተሳትፋለች ፣ ተከታታይ ስምምነቶችን በማፍራት በፓስፊክ ውቅያኖስ ውስጥ አዲስ ስርዓትን ያቋቋመ እና የአንግሎ-ጃፓን ህብረትን ያቋረጠ።ለዴሞክራሲያዊ አስተዳደር እና ለአለም አቀፍ ትብብር የመጀመሪያ ምኞቶች ቢኖሩም ፣ ጃፓን በ 1930 እንደ ተቀሰቀሰው ከባድ የመንፈስ ጭንቀት ፣ እና በቻይና ውስጥ የፀረ-ጃፓን ስሜት እያደገ እና ከአሜሪካ ጋር ፉክክርን ጨምሮ የውጭ ፖሊሲ ተግዳሮቶችን ገጥሟታል።በ1922 የጃፓን ኮሚኒስት ፓርቲ ተመስርቷል ።በ1925 የወጣው የሰላም ጥበቃ ህግ እና በ1928 የወጣው ህግ የኮሚኒስት እና የሶሻሊስት እንቅስቃሴዎችን ለመጨፍለቅ ያለመ ሲሆን ይህም በ1920ዎቹ መጨረሻ ፓርቲው በድብቅ አስገድዶታል።እንደ ጄነዮሻ እና ኮኩሪዩካይ ባሉ ቡድኖች የተወከለው የጃፓን የቀኝ ክንፍ ፖለቲካም በአገር ውስጥ ጉዳዮች ላይ በማተኮር እና ብሔርተኝነትን በማስፋፋት ታዋቂነትን አሳይቷል።በማጠቃለያው፣ የታይሾ ዘመን ለጃፓን ውስብስብ የሆነ የሽግግር ወቅት ነበር፣ በዴሞክራሲያዊ ስርዓት እና አምባገነናዊ ዝንባሌዎች፣ በኢኮኖሚ እድገት እና ተግዳሮቶች፣ እና በአለም አቀፍ እውቅና እና በአለም አቀፍ ግጭቶች መካከል ሚዛናዊ።ወደ ዴሞክራሲያዊ ሥርዓት በመሸጋገርና በዓለም አቀፍ ደረጃ ታዋቂነትን እያገኘች ባለችበት ወቅት፣ አገሪቱ ከውስጣዊ ማኅበራዊና ኢኮኖሚያዊ ጉዳዮች ጋር ታግላለች፣ ለ1930ዎቹ እየጨመረ የመጣውን ወታደራዊ ኃይልና አምባገነንነት መድረኩን አስቀምጧል።

▲

●

1926 Dec 25 - 1989 Jan 7

የማሳያ ጊዜ

Tokyo, Japan

ጃፓን ከ1926 እስከ 1989 በንጉሠ ነገሥት ሂሮሂቶ ዘመነ መንግሥት ከፍተኛ ለውጥ አድርጋለች ^{[። 92]} የሥልጣናቸው መጀመሪያ ክፍል እጅግ የከፋ ብሔርተኝነት እና የማስፋፊያ ወታደራዊ ጥረቶች፣ በ1931 የማንቹሪያን ወረራ እና በ1937 ሁለተኛውን የሲኖ-ጃፓን ጦርነትን ጨምሮ። የሀገሪቱ ምኞቶች በሁለተኛው የዓለም ጦርነት ተጠናቀቀ።በሁለተኛው የዓለም ጦርነት መሸነፏን ተከትሎ፣ ጃፓን በታሪኳ ለመጀመሪያ ጊዜ የውጭ ወረራዎችን አስተናግዳለች።^[93]እ.ኤ.አ. በ1941 መጨረሻ ላይ ጃፓን በጠቅላይ ሚኒስትር ሂዴኪ ቶጆ የሚመራው የአሜሪካ መርከቦች በፐርል ሃርበር ላይ ጥቃት በመሰንዘር ዩናይትድ ስቴትስን ወደ ሁለተኛው የዓለም ጦርነት በመሳብ እና በመላው እስያ ተከታታይ ወረራዎችን አነሳች።ጃፓን መጀመሪያ ላይ በርካታ ድሎችን ተመለከተች ፣ ግን ማዕበሉ በ 1942 ከሚድዌይ ጦርነት እና ከጓዳልካናል ጦርነት በኋላ መዞር ጀመረ ።በጃፓን የሚኖሩ ሲቪሎች በምሽት እና በጭቆና ሲሰቃዩ አሜሪካውያን የቦምብ ጥቃት ከተሞችን አውድመዋል።ዩናይትድ ስቴትስ በሂሮሺማ ላይ የአቶሚክ ቦንብ ጥሎ ከ70,000 በላይ ሰዎችን ገደለ።ይህ በታሪክ የመጀመሪያው የኒውክሌር ጥቃት ነበር።እ.ኤ.አ. ነሐሴ 9 ናጋሳኪ በሁለተኛው የአቶሚክ ቦምብ ተመታ ወደ 40,000 የሚጠጉ ሰዎችን ገደለ።የጃፓን እጅ መሰጠቷን በኦገስት 14 ቀን ለአልዮኖች ተነግሮት በንጉሠ ነገሥት ሂሮሂቶ በብሔራዊ ሬዲዮ በነጋታው ተላለፈ።ከ1945-1952 የጃፓን የህብረት ወረራ አገሪቷን በፖለቲካዊ እና በማህበራዊ መልኩ ለመለወጥ ያለመ ነበር።^[94] ቁልፍ ማሻሻያዎች የዚባትሱ ኮንግረሜሬቶችን በማፍረስ ስልጣንን ያልተማከለ ማድረግ፣ የመሬት ማሻሻያ እና የሰራተኛ ማህበራትን በማስተዋወቅ እንዲሁም የመንግስትን ወታደራዊ መጥፋት እና ዲሞክራሲያዊ ማድረግን ያጠቃልላል።የጃፓን ጦር ፈርሷል፣ የጦር ወንጀለኞች ፍርድ ቤት ቀረቡ፣ እና በ1947 የጃፓን ጦርነት የመክፈት መብትን በመካድ የዜጎችን ነፃነት እና የሠራተኛ መብቶችን የሚያጎላ አዲስ ሕገ መንግሥት ወጣ (አንቀጽ 9)።በዩኤስ እና በጃፓን መካከል ያለው ግንኙነት በ1951 በሳን ፍራንሲስኮ የሰላም ስምምነት በይፋ የተለመደ ነበር፣ እና ጃፓን በ1952 ሙሉ ሉዓላዊነቷን አገኘች፣ ምንም እንኳን ዩኤስ ኦኪናዋን ጨምሮ አንዳንድ የሪዩኩ ደሴቶችን በዩኤስ-ጃፓን የፀጥታ ስምምነት ስር ማስተዳደሯን ቀጥላለች።በ1940ዎቹ መጨረሻ እና በ1950ዎቹ መጀመሪያ ላይ የጃፓን ጠቅላይ ሚኒስትር ሆነው ያገለገሉት ሽገሩ ዮሺዳ ጃፓንን ከጦርነቱ በኋላ ባደረገችው የመልሶ ግንባታ ሂደት ውስጥ ትልቅ ሚና ነበረው።^[95] የእሱ የዮሺዳ አስተምህሮ ከዩናይትድ ስቴትስ ጋር ጠንካራ ጥምረት ላይ አፅንዖት ሰጥቷል እና ከነቃ የውጭ ፖሊሲ ይልቅ ለኢኮኖሚ ልማት ቅድሚያ ሰጥቷል።^[96] ይህ ስልት በ1955 የጃፓን ፖለቲካን ለአስርት አመታት የበላይ የሆነውን የሊበራል ዲሞክራሲያዊ ፓርቲ (ኤልዲፒ) ምስረታ አስከትሏል።^[97] ኢኮኖሚውን ለመጀመር እንደ ቁጠባ ፕሮግራም እና የአለም አቀፍ ንግድ እና ኢንዱስትሪ ሚኒስቴር (ኤምቲአይ) ማቋቋሚያ ፖሊሲዎች ተተግብረዋል ።MITI ምርትን እና ኤክስፖርትን በማስተዋወቅ ረገድ ወሳኝ ሚና ተጫውቷል፣ እና የኮሪያ ጦርነት ለጃፓን ኢኮኖሚ ያልተጠበቀ እድገት አድርጓል።እንደ የምዕራቡ ዓለም ቴክኖሎጂ፣ ጠንካራ የአሜሪካ ግንኙነት እና የዕድሜ ልክ ሥራ ስምሪት ለፈጣን የኢኮኖሚ ዕድገት አስተዋፅዖ አድርገዋል፣ ይህም ጃፓንን በ1968 ዓ.ም ከዓለም ሁለተኛዋ የካፒታሊዝም ኢኮኖሚ እንድትሆን አድርጓታል።በአለም አቀፍ መድረክ ጃፓን በ1956 የተባበሩት መንግስታት ድርጅትን ተቀላቀለች እና በ ^[1964] የኦሎምፒክ ጨዋታዎችን በቶኪዮ በማዘጋጀት የበለጠ ክብር አግኝታለች። በ1960 አንፖ በዩኤስ-ጃፓን የፀጥታ ስምምነት ላይ ተቃውሞ አነሳ።ጃፓን ከሶቪየት ኅብረት እና ከደቡብ ኮሪያ ጋር የግዛት ውዝግብ ቢያጋጥማትም ዲፕሎማሲያዊ ግንኙነቷን ከታይዋን ወደ ቻይና ሕዝባዊ ሪፐብሊክ በ1972 ቀይራለች። በ1954 የተቋቋመው የጃፓን የራስ መከላከያ ኃይሎች (JSDF) በሕገ መንግሥቱ አንቀጽ 9 ላይ በተገለጸው መሠረት ከጦርነቱ በኋላ ከነበረችው የጃፓን ሰላማዊ አቋም አንፃር በሕገ መንግሥቱ ላይ ክርክር ፈጠረ።በባህል ፣ ከወረራ በኋላ ያለው ጊዜ የመንግስት ሳንሱርን በመሰረዝ እና በብዙ የሀገር ውስጥ ተመልካቾች የተነሳ ለጃፓን ሲኒማ ወርቃማ ጊዜ ነበር።በተጨማሪም፣ የጃፓን የመጀመሪያው ባለከፍተኛ ፍጥነት ባቡር መስመር፣ ቶካይዶ ሺንካንሰን፣ በ1964 ተገነባ፣ ይህም የቴክኖሎጂ እድገትን እና ዓለም አቀፋዊ ተፅእኖን ያመለክታል።በዚህ ወቅት የጃፓን ህዝብ ብዙ የፍጆታ ዕቃዎችን ለመግዛት በበቂ ሁኔታ ሀብታም እየሆነ መምጣቱ ሀገሪቱን በአውቶሞቢሎች እና በኤሌክትሮኒክስ ዕቃዎች ግንባር ቀደም ቀዳሚ አድርጓታል።ጃፓን በ1980ዎቹ መገባደጃ ላይ በአክሲዮን እና በሪል እስቴት እሴቶች ፈጣን እድገት የሚታወቅ ኢኮኖሚያዊ አረፋ አጋጥሟታል።

▲

●

ሄሴይ የጃፓን አኒም ተወዳጅነት እየጨመረ መምጣቱን ተመልክቷል። ©Studio Ghibli

1989 Jan 8 - 2019 Apr 30

የሃይሴይ ጊዜ

Tokyo, Japan

ከ1980ዎቹ መጨረሻ እስከ 1990ዎቹ ድረስ ጃፓን ከፍተኛ ኢኮኖሚያዊ እና ፖለቲካዊ ለውጦችን አሳልፋለች።እ.ኤ.አ. በ 1989 የተካሄደው የኢኮኖሚ እድገት ዝቅተኛ ወለድ ተመኖች እና በኢንቨስትመንት ብስጭት በመመራት ፈጣን የኢኮኖሚ እድገት ከፍተኛ ደረጃ ላይ ደርሷል።ይህ አረፋ በ90ዎቹ መጀመሪያ ላይ የፈነዳ ሲሆን ይህም "የጠፋው አስርት" ተብሎ ወደሚታወቀው የኢኮኖሚ ውድቀት ጊዜ አመራ።^[99] በዚህ ጊዜ ውስጥ የረዥም ጊዜ የበላይነት የነበረው ሊበራል ዲሞክራሲያዊ ፓርቲ (ኤልዲፒ) በጥምረት አንድ አጀንዳ ባለመኖሩ በፍጥነት ቢመለስም ከስልጣን ለአጭር ጊዜ ተወግዷል።እ.ኤ.አ. በ 2000 ዎቹ መጀመሪያ ላይ በጃፓን ፖለቲካ ውስጥ የጠባቂዎች ለውጥ አሳይቷል ፣ የጃፓን ዲሞክራቲክ ፓርቲ እንደ 2010 ሴንካኩ የጀልባ ግጭት ክስተት ያሉ ቅሌቶች እና ፈተናዎች ከመውደቃቸው በፊት ስልጣንን ለአጭር ጊዜ ወሰደ።ጃፓን ከቻይና እና ከኮሪያ ጋር ያላት ግንኙነት በጦርነት ጊዜ ትሩፋት ላይ የተለያዩ አመለካከቶች በመኖራቸው ተሻክሯል።ከ1950ዎቹ ጀምሮ ጃፓን ከ50 በላይ መደበኛ ይቅርታ ብትጠይቅም፣ በ1990 የንጉሠ ነገሥቱን ይቅርታ እና የ1995 የሙራያማ መግለጫን ጨምሮ፣የቻይና እናየኮሪያ ባለሥልጣናት እነዚህ ምልክቶች በቂ አይደሉም ወይም ቅንነት የጎደላቸው ይመስላቸዋል።^[100] በጃፓን ያለው የብሔርተኝነት ፖለቲካ፣ እንደ የናንጂንግ እልቂት መካድ እና የታሪክ መፅሃፍቶች፣ የበለጠ ውጥረቶችን አባብሰዋል።^[101]በታዋቂው ባህል መስክ፣ 1990ዎቹ በዓለም አቀፍ ደረጃ የጃፓን አኒሜሽን ተወዳጅነት ታይቷል፣ እንደ ፖክሞን፣ መርከበኛ ሙን እና ድራጎን ቦል ያሉ ፍራንቺሶች ዓለም አቀፍ ዝናን እያገኙ ነበር።ይሁን እንጂ ወቅቱ እንደ 1995 በኮቤ የመሬት መንቀጥቀጥ እና በቶኪዮ የሳሪን ጋዝ ጥቃቶች ባሉ አደጋዎች እና ክስተቶች ተበላሽቷል።እነዚህ ክስተቶች መንግስት ቀውሶችን እንዴት እንደሚፈታ ትችት አስከትለዋል እና በጃፓን መንግስታዊ ያልሆኑ ድርጅቶችን እድገት አነሳስተዋል።በአለም አቀፍ ደረጃ ጃፓን እንደ ወታደራዊ ሃይል ራሷን እንደገና ለማረጋገጥ እርምጃዎችን ወስዳለች።የሀገሪቱ ሰላማዊ ህገ መንግስት በግጭቶች ውስጥ ተሳትፎዋን ቢገድብም፣ ጃፓን በገንዘብ እና በሎጂስቲክስ እንደ ባህረ ሰላጤው ጦርነት ላደረጉት ጥረቶች አስተዋጾ እና በኋላም በኢራቅ መልሶ ግንባታ ላይ ተሳትፋለች።እነዚህ እርምጃዎች አንዳንድ ጊዜ ዓለም አቀፍ ትችት ይሰነዘርባቸው ነበር ነገር ግን በወታደራዊ ተሳትፎ ላይ ጃፓን ከጦርነቱ በኋላ የነበራትን አቋም መቀየሩን ያመለክታሉ።የተፈጥሮ አደጋዎች፣ በተለይም እ.ኤ.አ.^[102] አደጋው የኒውክሌር ሃይልን ብሄራዊ እና አለም አቀፋዊ ግምገማ እና የአደጋ ዝግጁነት እና ምላሽ ድክመቶችን አስነስቷል።በዚህ ወቅት ጃፓን በስነ-ሕዝብ ፈተናዎች ውስጥ ስትታገል፣ እንደ ቻይና ካሉ ሀገራት የኢኮኖሚ ፉክክር እና በርካታ ውስጣዊ እና ውጫዊ ተግዳሮቶች ጋር ስትታገል ታይቷት አሁን ባለው አስርት አመታት ውስጥም አቅጣጫዋን እየቀየረች ነው።

▲

●

2019 May 1

የሪዋ ጊዜ

Tokyo, Japan

ንጉሠ ነገሥት ናሩሂቶ በግንቦት 1 ቀን 2019 አባታቸው አፄ አኪሂቶ ከስልጣን መውረድን ተከትሎ ወደ ዙፋን ወጡ።^[103] እ.ኤ.አ. በ2021 ጃፓን በኮቪድ-19 ወረርሽኝ ምክንያት ከ2020 የተራዘመውን የበጋ ኦሎምፒክን በተሳካ ሁኔታ አስተናግዳለች።^[104] ሀገሪቱ በ27 የወርቅ ሜዳሊያዎች ሶስተኛ ደረጃን አግኝታለች።^[] ^[105] በአለምአቀፍ ሁነቶች መካከል ጃፓን እ.ኤ.አ. እራሱን እንደ መሪ የዓለም ኃይል.^[106]እ.ኤ.አ. በ 2022 ጃፓን በጁላይ 8 በቀድሞው ጠቅላይ ሚኒስትር ሺንዞ አቤ ግድያ የውስጥ አለመረጋጋት ገጥሟታል፣ ይህ ያልተለመደ የጠመንጃ ጥቃት ሀገሪቱን ያስደነገጠ ነው።^[] ^[107] በተጨማሪም፣ ቻይና በኦገስት 2022 በታይዋን አቅራቢያ “ትክክለኛ የሚሳኤል ድብደባ” ካደረገች በኋላ ጃፓን የቀጠናዊ ውጥረት አጋጥሟታል። ኪሺ እነሱን "ለጃፓን ብሄራዊ ደህንነት ከባድ ስጋቶች" ብሎ ያውጃቸዋል።እ.ኤ.አ. በታህሳስ 2022 ጃፓን በወታደራዊ ፖሊሲዋ ውስጥ ጉልህ ለውጥ እንዳሳየች አስታውቃለች ፣ የመከላከያ አቅሞችን መርጣለች እና የመከላከያ በጀቷን በ ^[2027] ከጠቅላላ የሀገር ውስጥ ምርት ውስጥ 2% ማሳደግ። ለውጡ ጃፓንን ከዩናይትድ ስቴትስ እና ከቻይና ብቻ በመከተል በሶስተኛ ደረጃ በመከላከያ ወጪ ቀዳሚ ያደርጋታል ተብሎ ይጠበቃል።^[110]

▲

●

A Quiz is available for this HistoryMap.

Appendices

APPENDIX 1

Ainu - History of the Indigenous people of Japan

APPENDIX 2

The Shinkansen Story

APPENDIX 3

How Japan Became a Great Power in Only 40 Years

APPENDIX 4

Geopolitics of Japan

APPENDIX 5

Why Japan's Geography Is Absolutely Terrible

Characters

Military Commander of the Minamoto Clan

Founder of the Fujiwara Clan

Daimyo

Freedom and People's Rights Movement

Emperor of Japan

Physician and Bacteriologist

Emperor of Japan

Emperor of Japan

Great Unifier of Japan

Novelist

Semi-Legendary Regent of Asuka Period

Prime Minister of Japan

Poet

Founder of Modern Japan

Founded Keio University

Military Leader

First Shōgun of the Tokugawa Shogunate

Prime Minister of the Empire of Japan

Daimyō

Samurai during Meiji Restoration

Kana

First Prime Minister of Japan

Emperor of Japan

Novelist

Shamaness-Queen of Yamatai-koku

First Shogun of the Kamakura Shogunate

Prime Minister of Japan

Footnotes

Nakazawa, Yuichi (1 December 2017). "On the Pleistocene Population History in the Japanese Archipelago". Current Anthropology. 58 (S17): S539–S552. doi:10.1086/694447. hdl:2115/72078. ISSN 0011-3204. S2CID 149000410.
"Jomon woman' helps solve Japan's genetic mystery". NHK World.
Shinya Shōda (2007). "A Comment on the Yayoi Period Dating Controversy". Bulletin of the Society for East Asian Archaeology. 1.
Ono, Akira (2014). "Modern hominids in the Japanese Islands and the early use of obsidian", pp. 157–159 in Sanz, Nuria (ed.). Human Origin Sites and the World Heritage Convention in Asia.
Takashi, Tsutsumi (2012). "MIS3 edge-ground axes and the arrival of the first Homo sapiens in the Japanese archipelago". Quaternary International. 248: 70–78. Bibcode:2012QuInt.248...70T. doi:10.1016/j.quaint.2011.01.030.
Hudson, Mark (2009). "Japanese Beginnings", p. 15 In Tsutsui, William M. (ed.). A Companion to Japanese History. Malden MA: Blackwell. ISBN 9781405193399.
Nakagawa, Ryohei; Doi, Naomi; Nishioka, Yuichiro; Nunami, Shin; Yamauchi, Heizaburo; Fujita, Masaki; Yamazaki, Shinji; Yamamoto, Masaaki; Katagiri, Chiaki; Mukai, Hitoshi; Matsuzaki, Hiroyuki; Gakuhari, Takashi; Takigami, Mai; Yoneda, Minoru (2010). "Pleistocene human remains from Shiraho-Saonetabaru Cave on Ishigaki Island, Okinawa, Japan, and their radiocarbon dating". Anthropological Science. 118 (3): 173–183. doi:10.1537/ase.091214.
Perri, Angela R. (2016). "Hunting dogs as environmental adaptations in Jōmon Japan" (PDF). Antiquity. 90 (353): 1166–1180. doi:10.15184/aqy.2016.115. S2CID 163956846.
Mason, Penelope E., with Donald Dinwiddie, History of Japanese art, 2nd edn 2005, Pearson Prentice Hall, ISBN 0-13-117602-1, 9780131176027.
Sakaguchi, Takashi. (2009). Storage adaptations among hunter–gatherers: A quantitative approach to the Jomon period. Journal of anthropological archaeology, 28(3), 290–303. SAN DIEGO: Elsevier Inc.
Schirokauer, Conrad; Miranda Brown; David Lurie; Suzanne Gay (2012). A Brief History of Chinese and Japanese Civilizations. Cengage Learning. pp. 138–143. ISBN 978-0-495-91322-1.
Kumar, Ann (2009) Globalizing the Prehistory of Japan: Language, Genes and Civilisation, Routledge. ISBN 978-0-710-31313-3 p. 1.
Imamura, Keiji (1996) Prehistoric Japan: New Perspectives on Insular East Asia, University of Hawaii Press. ISBN 978-0-824-81852-4 pp. 165–178.
Kaner, Simon (2011) 'The Archeology of Religion and Ritual in the Prehistoric Japanese Archipelago,' in Timothy Insoll (ed.),The Oxford Handbook of the Archaeology of Ritual and Religion, Oxford University Press, ISBN 978-0-199-23244-4 pp. 457–468, p. 462.
Mizoguchi, Koji (2013) The Archaeology of Japan: From the Earliest Rice Farming Villages to the Rise of the State, Archived 5 December 2022 at the Wayback Machine Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-88490-7 pp. 81–82, referring to the two sub-styles of houses introduced from the Korean peninsular: Songguk’ni (松菊里) and Teppyong’ni (大坪里).
Maher, Kohn C. (1996). "North Kyushu Creole: A Language Contact Model for the Origins of Japanese", in Multicultural Japan: Palaeolithic to Postmodern. New York: Cambridge University Press. p. 40.
Farris, William Wayne (1995). Population, Disease, and Land in Early Japan, 645–900. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Asia Center. ISBN 978-0-674-69005-9, p. 25.
Henshall, Kenneth (2012). A History of Japan: From Stone Age to Superpower. London: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-34662-8, pp. 14–15.
Denoon, Donald et al. (2001). Multicultural Japan: Palaeolithic to Postmodern, p. 107.
Kanta Takata. "An Analysis of the Background of Japanese-style Tombs Builtin the Southwestern Korean Peninsula in the Fifth and Sixth Centuries". Bulletin of the National Museum of Japanese History.
Carter, William R. (1983). "Asuka period". In Reischauer, Edwin et al. (eds.). Kodansha Encyclopedia of Japan Volume 1. Tokyo: Kodansha. p. 107. ISBN 9780870116216.
Perez, Louis G. (1998). The History of Japan. Westport, CT: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-30296-1., pp. 16, 18.
Frederic, Louis (2002). Japan Encyclopedia. Cambridge, Massachusetts: Belknap. p. 59. ISBN 9780674017535.
Totman, Conrad (2005). A History of Japan. Malden, MA: Blackwell Publishing. ISBN 978-1-119-02235-0., pp. 54–55.
Henshall, Kenneth (2012). A History of Japan: From Stone Age to Superpower. London: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-34662-8, pp. 18–19.
Weston, Mark (2002). Giants of Japan: The Lives of Japan's Greatest Men and Women. New York: Kodansha. ISBN 978-0-9882259-4-7, p. 127.
Rhee, Song Nai; Aikens, C. Melvin.; Chʻoe, Sŏng-nak.; No, Hyŏk-chin. (2007). "Korean Contributions to Agriculture, Technology, and State Formation in Japan: Archaeology and History of an Epochal Thousand Years, 400 B.C.–A.D. 600". Asian Perspectives. 46 (2): 404–459. doi:10.1353/asi.2007.0016. hdl:10125/17273. JSTOR 42928724. S2CID 56131755.
Totman 2005, pp. 55–57.
Sansom, George (1958). A History of Japan to 1334. Stanford, CA: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0523-3, p. 57.
Dolan, Ronald E. and Worden, Robert L., ed. (1994) "Nara and Heian Periods, A.D. 710–1185" Japan: A Country Study. Library of Congress, Federal Research Division.
Ellington, Lucien (2009). Japan. Santa Barbara: ABC-CLIO. p. 28. ISBN 978-1-59884-162-6.
Shuichi Kato; Don Sanderson (15 April 2013). A History of Japanese Literature: From the Manyoshu to Modern Times. Routledge. pp. 12–13. ISBN 978-1-136-61368-5.
Shuichi Kato, Don Sanderson (2013), p. 24.
Henshall 2012, pp. 34–35.
Weston 2002, pp. 135–136.
Weston 2002, pp. 137–138.
Henshall 2012, pp. 35–36.
Perez 1998, pp. 28, 29.
Sansom 1958, pp. 441–442
Henshall 2012, pp. 39–40.
Henshall 2012, pp. 40–41.
Farris 2009, pp. 141–142, 149.
Farris 2009, pp. 144–145.
Perez 1998, pp. 32, 33.
Henshall 2012, p. 41.
Henshall 2012, pp. 43–44.
Perez 1998, p. 37.
Perez 1998, p. 46.
Turnbull, Stephen and Hook, Richard (2005). Samurai Commanders. Oxford: Osprey. pp. 53–54.
Perez 1998, pp. 39, 41.
Henshall 2012, p. 45.
Perez 1998, pp. 46–47.
Farris 2009, p. 166.
Farris 2009, p. 152.
Perez 1998, pp. 43–45.
Holcombe, Charles (2017). A History Of East Asia: From the Origins of Civilization to the Twenty-First Century. Cambridge University Press., p. 162.
Perkins, Dorothy (1991). Encyclopedia of Japan : Japanese history and culture, pp. 19, 20.
Weston 2002, pp. 141–143.
Henshall 2012, pp. 47–48.
Farris 2009, p. 192.
Farris 2009, p. 193.
Walker, Brett (2015). A Concise History of Japan. Cambridge University Press. ISBN 9781107004184., pp. 116–117.
Hane, Mikiso (1991). Premodern Japan: A Historical Survey. Boulder, CO: Westview Press. ISBN 978-0-8133-4970-1, p. 133.
Perez 1998, p. 72.
Henshall 2012, pp. 54–55.
Henshall 2012, p. 60.
Chaiklin, Martha (2013). "Sakoku (1633–1854)". In Perez, Louis G. (ed.). Japan at War: An Encyclopedia. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. pp. 356–357. ISBN 9781598847413.
Totman 2005, pp. 237, 252–253.
Jansen, Marius (2000). The Making of Modern Japan. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard U. ISBN 0674009916, pp. 116–117.
Henshall 2012, pp. 68–69.
Henshall 2012, pp. 75–76, 217.
Henshall 2012, p. 75.
Henshall 2012, pp. 79, 89.
Henshall 2012, p. 78.
Beasley, WG (1962). "Japan". In Hinsley, FH (ed.). The New Cambridge Modern History Volume 11: Material Progress and World-Wide Problems 1870–1898. Cambridge: Cambridge University Press. p. 472.
Henshall 2012, pp. 84–85.
Totman 2005, pp. 359–360.
Henshall 2012, p. 80.
Perez 1998, pp. 118–119.
Perez 1998, p. 120.
Perez 1998, pp. 115, 121.
Perez 1998, p. 122.
Connaughton, R. M. (1988). The War of the Rising Sun and the Tumbling Bear—A Military History of the Russo-Japanese War 1904–5. London. ISBN 0-415-00906-5., p. 86.
Henshall 2012, pp. 96–97.
Henshall 2012, pp. 101–102.
Perez 1998, pp. 102–103.
Henshall 2012, pp. 108–109.
Perez 1998, p. 138.
Henshall 2012, p. 111.
Henshall 2012, p. 110.
Kenji, Hasegawa (2020). "The Massacre of Koreans in Yokohama in the Aftermath of the Great Kanto Earthquake of 1923". Monumenta Nipponica. 75 (1): 91–122. doi:10.1353/mni.2020.0002. ISSN 1880-1390. S2CID 241681897.
Totman 2005, p. 465.
Large, Stephen S. (2007). "Oligarchy, Democracy, and Fascism". A Companion to Japanese History. Malden, Massachusetts: Blackwell Publishing., p. 1.
Henshall 2012, pp. 142–143.
Perez 1998, pp. 156–157, 162.
Perez 1998, p. 159.
Henshall 2012, p. 163.
Henshall 2012, p. 167.
Meyer, Milton W. (2009). Japan: A Concise History. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 9780742557932, p. 250.
Henshall 2012, p. 199.
Henshall 2012, pp. 199–201.
Henshall 2012, pp. 187–188.
McCurry, Justin (1 April 2019). "Reiwa: Japan Prepares to Enter New Era of Fortunate Harmony". The Guardian.
"Tokyo Olympics to start in July 2021". BBC. 30 March 2020.
"Tokyo 2021: Olympic Medal Count". Olympics.
Martin Fritz (28 April 2022). "Japan edges from pacifism to more robust defense stance". Deutsche Welle.
"Japan's former PM Abe Shinzo shot, confirmed dead | NHK WORLD-JAPAN News". NHK WORLD.
"China's missle landed in Japan's Exclusive Economic Zone". Asahi. 5 August 2022.
Jesse Johnson, Gabriel Dominguez (16 December 2022). "Japan approves major defense overhaul in dramatic policy shift". The Japan Times.
Jennifer Lind (23 December 2022). "Japan Steps Up". Foreign Affairs.

References

Connaughton, R. M. (1988). The War of the Rising Sun and the Tumbling Bear—A Military History of the Russo-Japanese War 1904–5. London. ISBN 0-415-00906-5.
Farris, William Wayne (1995). Population, Disease, and Land in Early Japan, 645–900. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Asia Center. ISBN 978-0-674-69005-9.
Farris, William Wayne (2009). Japan to 1600: A Social and Economic History. Honolulu, HI: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-3379-4.
Gao, Bai (2009). "The Postwar Japanese Economy". In Tsutsui, William M. (ed.). A Companion to Japanese History. John Wiley & Sons. pp. 299–314. ISBN 978-1-4051-9339-9.
Garon, Sheldon. "Rethinking Modernization and Modernity in Japanese History: A Focus on State-Society Relations" Journal of Asian Studies 53#2 (1994), pp. 346–366. JSTOR 2059838.
Hane, Mikiso (1991). Premodern Japan: A Historical Survey. Boulder, CO: Westview Press. ISBN 978-0-8133-4970-1.
Hara, Katsuro. Introduction to the history of Japan (2010) online
Henshall, Kenneth (2012). A History of Japan: From Stone Age to Superpower. London: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-34662-8. online
Holcombe, Charles (2017). A History Of East Asia: From the Origins of Civilization to the Twenty-First Century. Cambridge University Press.
Imamura, Keiji (1996). Prehistoric Japan: New Perspectives on Insular East Asia. Honolulu: University of Hawaii Press.
Jansen, Marius (2000). The Making of Modern Japan. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard U. ISBN 0674009916.
Keene, Donald (1999) [1993]. A History of Japanese Literature, Vol. 1: Seeds in the Heart – Japanese Literature from Earliest Times to the Late Sixteenth Century (paperback ed.). New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-11441-7.
Kerr, George (1958). Okinawa: History of an Island People. Rutland, Vermont: Tuttle Company.
Kingston, Jeffrey. Japan in transformation, 1952-2000 (Pearson Education, 2001). 215pp; brief history textbook
Kitaoka, Shin’ichi. The Political History of Modern Japan: Foreign Relations and Domestic Politics (Routledge 2019)
Large, Stephen S. (2007). "Oligarchy, Democracy, and Fascism". A Companion to Japanese History. Malden, Massachusetts: Blackwell Publishing.
McClain, James L. (2002). Japan: A Modern History. New York: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-04156-9.
Meyer, Milton W. (2009). Japan: A Concise History. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 9780742557932.
Morton, W Scott; Olenike, J Kenneth (2004). Japan: Its History and Culture. New York: McGraw-Hill. ISBN 9780071460620.
Neary, Ian (2009). "Class and Social Stratification". In Tsutsui, William M. (ed.). A Companion to Japanese History. John Wiley & Sons. pp. 389–406. ISBN 978-1-4051-9339-9.
Perez, Louis G. (1998). The History of Japan. Westport, CT: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-30296-1.
Sansom, George (1958). A History of Japan to 1334. Stanford, CA: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0523-3.
Schirokauer, Conrad (2013). A Brief History of Chinese and Japanese Civilizations. Boston: Wadsworth Cengage Learning.
Sims, Richard (2001). Japanese Political History since the Meiji Restoration, 1868–2000. New York: Palgrave. ISBN 9780312239152.
Togo, Kazuhiko (2005). Japan's Foreign Policy 1945–2003: The Quest for a Proactive Policy. Boston: Brill. ISBN 9789004147966.
Tonomura, Hitomi (2009). "Women and Sexuality in Premodern Japan". In Tsutsui, William M. (ed.). A Companion to Japanese History. John Wiley & Sons. pp. 351–371. ISBN 978-1-4051-9339-9.
Totman, Conrad (2005). A History of Japan. Malden, MA: Blackwell Publishing. ISBN 978-1-119-02235-0.
Walker, Brett (2015). A Concise History of Japan. Cambridge University Press. ISBN 9781107004184.
Weston, Mark (2002). Giants of Japan: The Lives of Japan's Greatest Men and Women. New York: Kodansha. ISBN 978-0-9882259-4-7.