ከ 1501 እስከ 1722 ድረስ ከ 1729 እስከ 1736 ባለው አጭር እድሳት የገዛው የሳፋቪድ ሥርወ መንግሥት ብዙውን ጊዜ የዘመናዊው የፋርስ ታሪክ ጅምር ሆኖ ይታያል።የሺዓ እስልምናን አስራ ሁለቱ መዝሀቦች የመንግስት ሀይማኖት አድርገው አቋቁመዋል፣ በሙስሊሞች ታሪክ ውስጥ ትልቅ ቦታ ያለው ክስተት።በእነሱ ከፍታ ላይ፣ ሳፋቪዶች ዘመናዊውን ኢራን፣ አዘርባጃን ፣ አርሜኒያን ፣ ጆርጂያን ፣ የካውካሰስን ክፍሎች፣ ኢራቅን ፣ ኩዌትን፣ አፍጋኒስታንን እና የተወሰኑትን ቱርክን ፣ ሶሪያን፣ ፓኪስታንን ፣ ቱርክሜኒስታንን እና ኡዝቤኪስታንን በመቆጣጠር ከዋነኞቹ እስላማዊ "ባሩድ" ውስጥ አንዱ አድርጓቸዋል። ኢምፓየሮች" ከኦቶማን እና ሙጋል ኢምፓየር ጋር።^[44]በ1501 ታብሪዝ ከያዘ በኋላ ሻህ እስማኤል ^[45] የሆነው በIsmail I የተመሰረተው የሳፋቪድ ስርወ መንግስት በፋርስ የካራ ኮዩንሉ እና የኣቅ ቆዩንሉ መበታተን ተከትሎ በተፈጠረው የስልጣን ሽኩቻ አሸናፊ ሆነ።ኢስማኢል በፍጥነት በመላው ፋርስ ላይ አገዛዙን አጠናከረ።የሳፋቪድ ዘመን ጉልህ የሆኑ አስተዳደራዊ፣ ባህላዊ እና ወታደራዊ እድገቶችን ተመልክቷል።የስርወ መንግስቱ ገዥዎች፣በተለይ ሻህ አባስ 1ኛ፣ እንደ ሮበርት ሸርሊ ባሉ የአውሮፓ ባለሙያዎች በመታገዝ ተጨባጭ ወታደራዊ ማሻሻያዎችን ተግባራዊ አድርገዋል፣ከአውሮፓ ሀይሎች ጋር የንግድ ግንኙነትን አጠናክረዋል፣እና የፋርስ አርክቴክቸር እና ባህልን አነቃቃ።ቀዳማዊ ሻህ አባስ የቂዚልባሽ ጎሳ ልሂቃንን ኃይል በከፊል ለመቀነስ በርካታ ቁጥር ያላቸውን ሰርካሲያን፣ጆርጂያውያን እና አርመኖችን በኢራን ውስጥ የማስፈር እና የማስፈር ፖሊሲን ተከትሏል።^[46]ነገር ግን፣ ከቀዳማዊ አባስ በኋላ ብዙ የሳፋቪድ ገዥዎች በትርፍ ጊዜ ማሳደድ እና የመንግስት ጉዳዮችን በመዘንጋት ውጤታማ አልነበሩም፣ ይህም ለስርወ መንግስት ውድቀት አመራ።ይህ ውድቀት በውጫዊ ግፊቶች፣ በአጎራባች ኃይሎች ወረራ ጭምር ተባብሷል።እ.ኤ.አ. በ 1722 የጊልዛይ ፓሽቱን አለቃ ሚር ዋይስ ካን በካንዳሃር አመፀ ፣ እና የሩስያ ታላቁ ፒተር የተፈጠረውን ትርምስ በመጠቀም የፋርስ ግዛቶችን ያዘ።በማህሙድ የሚር ዋይስ ልጅ የአፍጋኒስታን ጦር ኢስፋሃንን ያዘ እና አዲስ ህግ አወጀ።የሳፋቪድ ሥርወ መንግሥት በዚህ ውዥንብር ውስጥ በተሳካ ሁኔታ አብቅቷል እና በ 1724 የኢራን ግዛቶች በኦቶማን እና በሩሲያ መካከል በቁስጥንጥንያ ውል ተከፋፈሉ።^[47] የኢራን የዘመናችን የሺዓ ባህሪ እና ጉልህ የኢራን የድንበሮች ክፍሎች መነሻቸው ከዚህ ዘመን ነው።የሳፋቪድ ኢምፓየር ከመነሳቱ በፊት የሱኒ እስልምና የበላይ ሀይማኖት ሲሆን በወቅቱ ከህዝቡ 90% የሚሆነውን ይይዝ ነበር።^[53] በ10ኛው እና በ11ኛው ክፍለ ዘመን ፋቲሚዶች ኢስማኢሊስ ዳኢን (ሚስዮናውያንን) ወደ ኢራን እና ወደ ሌሎች የሙስሊም ሀገራት ላኩ።ኢስማኢላዎች በሁለት ክፍሎች ሲከፈሉ ኒዛሪስ ኢራን ውስጥ መሠረታቸውን አቋቋሙ።በ1256 የሞንጎሊያውያን ወረራ እና የአባሲዶች ውድቀት በኋላ የሱኒ ተዋረዶች ተበላሽተዋል።የከሊፋነት ስልጣንን ብቻ ሳይሆን ይፋዊ የመድሃብን ደረጃም አጥተዋል።የእነሱ ኪሳራ የሺዓዎች ትርፍ ነበር, በዚያን ጊዜ ማእከል ኢራን አልነበረም.ዋናው ለውጥ የተከሰተው በ16ኛው መቶ ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ ኢስማኢል 1ኛ የሳፋቪድ ስርወ መንግስት ሲመሰርት እና ሺዓ እስላምን የሳፋቪድ ኢምፓየር ህጋዊ ሀይማኖት አድርጎ እውቅና ለመስጠት ሃይማኖታዊ ፖሊሲ ሲያነሳ እና የዘመናዊቷ ኢራን በይፋ የሺዓ መሆኗን ቀጥላለች። ite state የኢስማኢል ድርጊት ቀጥተኛ ውጤት ነው።እንደ ሞርታዛ ሞታሃሃሪ ገለጻ አብዛኛው የኢራናውያን ሊቃውንት እና ብዙሃኑ ሱኒ እስከ ሳፋቪድ ዘመን ድረስ ቆይተዋል።