እ.ኤ.አ. በ977 ሳቡክቲጊን በሳማኒዶች ስር የቱርኪክ ገዥ በጋዛና (የአሁኗ አፍጋኒስታን ) የጋዝኔቪድ ስርወ መንግስትን መስርቶ እስከ 1186 ድረስ ቆይቷል ^[።] በ10ኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ፣ በመጨረሻም የምስራቅ ኢራንን፣ አፍጋኒስታንን፣ ፓኪስታንን እና ሰሜን ምዕራብ ህንድን ያዙ። ጋዛቪዶች እስልምናን ከ1000 ጀምሮ በገዥው ማህሙድ ወረራ የጀመሩትን እስልምናን ከሂንዱህንድ ጋር በማስተዋወቅ ይመሰክራሉ። በተለይም በ1030 ማሕሙድ ከሞተ በኋላ እና በ1040 ሰሉቅስ የጋዝናቪድ መሬቶችን በኢራን ውስጥ ያዙ።^[36]የቱርኪክ ተወላጆች እና የፋርስ ባህል ያላቸው ሴልጁኮች ኢራንን በ11ኛው ክፍለ ዘመን አሸንፈዋል።^[34] ከአናቶሊያ እስከ ምእራብ አፍጋኒስታን እና የአሁኗቻይና ድንበር ድረስ የተዘረጋውን የሱኒ ሙስሊም ታላቁን ሴሉክ ኢምፓየር አቋቋሙ።የባህል ደጋፊዎች በመባል የሚታወቁት በፋርስ ጥበብ፣ ስነ-ጽሁፍ እና ቋንቋ ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ አሳድረዋል እና እንደ ምዕራባዊ ቱርኮች ባህላዊ ቅድመ አያቶች ተደርገው ይወሰዳሉ።የሴልጁቅ ሥርወ መንግሥት መስራች ቱሪል ቤግ መጀመሪያ ላይ በኮራሳን የሚገኙትን ጋዛናቪዶች ኢላማ ያደረገ ሲሆን የተወረሩ ከተሞችን ሳያጠፋ ግዛቱን አስፋፍቷል።እ.ኤ.አ. በ 1055 በባግዳድ ኸሊፋ የምስራቅ ንጉስ እንደሆነ ታወቀ ።በእርሳቸው ተተኪ ማሊክ ሻህ (1072–1092) እና በኢራናዊው ቪዚየር ኒዛም አል ሙልክ ስር ግዛቱ የባህል እና ሳይንሳዊ ህዳሴን አግኝቷል።ይህ ወቅት ኦማር ካያም የሚሠራበት እና የሃይማኖት ትምህርት ቤቶች የተቋቋመበት የመመልከቻ ማዕከል ተቋቋመ።^[34]በ1092 ማሊክ ሻህ ከሞተ በኋላ የሴልጁቅ ኢምፓየር በወንድሙ እና በልጆቹ መካከል በተፈጠረ አለመግባባት ተበታተነ።ይህ መከፋፈል በአናቶሊያ የሚገኘው የሩም ሱልጣኔት እና በሶሪያ፣ ኢራቅ እና ፋርስ የተለያዩ ግዛቶችን ጨምሮ የተለያዩ መንግስታት እንዲመሰርቱ አድርጓል።የኢራን የሴልጁቅ ሃይል መዳከም ለሌሎች ስርወ-መንግስቶች እድገት መንገድ ጠርጓል፣ የታደሰ የአባሲድ ኸሊፋነት እና ክዋሬዝምሻህ፣ የምስራቅ ቱርኪክ ምንጭ የሆነው የሱኒ ሙስሊም የፋርስ ስርወ መንግስት።እ.ኤ.አ. በ 1194 ክዋሬዝምሻህ አላ አድ-ዲን ቴኪሽ የመጨረሻውን የሴልጁቅ ሱልጣንን በማሸነፍ የሩም ሱልጣኔት ካልሆነ በስተቀር በኢራን ውስጥ የሴልጁቅ ኢምፓየር እንዲፈርስ አድርጓል።