Тахмин карда мешавад, ки маркази қудрати ҷаҳони Аракан дар асри 4-уми эраи мо аз Данявади ба Вайталӣ гузашт, зеро Салтанати Данявади дар соли 370-и милод ба охир расид.Гарчанде ки он дертар аз Данявади таъсис дода шудааст, Вайтали аз ҳама чаҳор салтанати Араканӣ Ҳиндустон мебошад, ки ба вуҷуд омадааст.Мисли ҳама салтанатҳои Аракан, ки ба вуҷуд омадаанд, Шоҳигарии Вайталӣ ба савдои байни Шарқ (давлатҳои шаҳри Пю, Чин, Монс) ва Ғарб (Ҳиндустон , Бенгал ва Форс ) асос ёфтааст.Подшоҳӣ аз роҳҳои баҳрииЧин - Ҳиндустон ривоҷ ёфт.^[34] Вайталӣ як бандари машҳури тиҷоратӣ буд, ки ҳамасола ҳазорон киштиҳо ба авҷи худ меоянд.Шахр дар сохили дарьёи пуроб сохта шуда, бо деворхои хиштй ихота карда шуда буд.Тарҳрезии шаҳр таъсири назарраси ҳиндуҳо ва ҳиндӣ дошт.^[35] Тибқи навиштаҷоти Анандачандра, ки дар соли 7349-и мелодӣ кандакорӣ шудааст, тобеони Салтанати Вайталӣ ба буддизми Маҳаяна пайравӣ мекарданд ва эълон мекунанд, ки сулолаи ҳукмрони салтанат авлоди худои ҳиндуҳо Шива буданд.Подшоҳӣ дар ниҳоят дар асри 10 таназзул ёфт, ки маркази сиёсии Ракхайн ба иёлатҳои водии Ле-мро ҳамзамон бо болоравии Салтанати Баган дар маркази Мянмар кӯч кард.Баъзе муаррихон ба хулосае омаданд, ки ин таназзул аз забт ё муҳоҷирати Мранма (мардуми Бамар) дар асри 10 буд.^[34]