Империяи Парфия , як қудрати бузурги Эрон, аз соли 247 то 224 милод вуҷуд дошт.^[23] Аз ҷониби Арсаки I, ^[24] пешвои қабилаи Парнӣ, ^[25] он дар Парфия дар шимолу шарқи Эрон оғоз шуда, ибтидо як сатрапӣ бар зидди Империяи Селевкиён шӯриш мекард.Империя дар давраи Митридат I (171 - 132 то милод), ки Мидия ва Байнаннаҳрайнро аз Селевкиён забт кард, ба таври назаррас васеъ шуд.Империяи Парфия дар авҷи худ аз Туркияи марказию шарқии имрӯза то Афғонистон ва Покистони ғарбиро фаро гирифт.Он як маркази муҳими тиҷоратӣ дар Роҳи Абрешим буд, ки империяи Рум ва сулолаи Ҳани Чинро мепайвандад.Парфияҳо унсурҳои гуногуни фарҳангиро ба империяи худ муттаҳид карданд, аз ҷумла таъсири форсӣ, эллинӣ ва минтақавӣ дар санъат, меъморӣ, дин ва аломатҳои шоҳона.Дар ибтидо ҷанбаҳои фарҳангии юнонро қабул карда, ҳокимони Арсокӣ, ки худро "шоҳи подшоҳон" муаррифӣ мекарданд, тадриҷан анъанаҳои эрониро эҳё карданд.Бар хилофи маъмурияти марказии Ҳахоманишиҳо, Арсокиён аксар вақт подшоҳони маҳаллиро ба ҳайси тобеи худ қабул карда, сатрапҳои камтарро асосан берун аз Эрон таъин мекарданд.Пойтахти империя дар ниҳоят аз Нисо ба Ктесифон, дар наздикии Бағдоди муосир кӯчид.Рақибони аввали Парфия Селевкиҳо ва Скифҳо буданд.Ба самти ғарб густариш ёфта, бо Шоҳигарии Арманистон ва баъдтар Ҷумҳурии Рум низоъҳо ба вуҷуд омаданд.Парфия ва Рим барои таъсир ба Арманистон мубориза бурданд.Ҷангҳои муҳими зидди Рум ҷанги Каррей дар соли 53 то милод ва забт кардани қаламравҳои Левант дар солҳои 40-39 то милод буданд.Бо вуҷуди ин, ҷангҳои дохилӣ назар ба ҳамлаи хориҷӣ хатари бештаре доштанд.Вақте ки Ардашири I, ҳоким дар Персис, исён бардошта, охирин ҳокими Арсакӣ Артабануси IV-ро дар соли 224 мелодӣ сарнагун кард ва империяи Сосониёнро таъсис дод, империя пош хӯрд.Сабтҳои таърихии Парфия нисбат ба маъхазҳои Ҳахоманишиву Сосонӣ маҳдуданд.Таърихи Парфия асосан тавассути таърихи юнонӣ, румӣ ва чинӣ маълум аст, инчунин аз лавҳаҳои мехҳо, навиштаҷот, тангаҳо ва баъзе ҳуҷҷатҳои коғазӣ ҷамъ оварда шудааст.Санъати Парфия инчунин дар бораи чамъият ва маданияти онхо маълумоти пуркимат медихад.^[26]