Do przywódców krucjaty należeli Jan z Brienne, król Jerozolimy, Leopold z Austrii, wielcy mistrzowie szpitalników , templariusze i krzyżacy .Zwołali naradę wojenną w Akce, której przewodniczył Andrew.Na początku listopada krzyżowcy rozpoczęli kampanię w kierunku rzeki Jordan, zmuszając Al-Adila I, sułtanaEgiptu , do wycofania się bez walki;następnie krzyżowcy splądrowali Beisan.Po powrocie krzyżowców do Akki Andrzej nie brał udziału w żadnych innych działaniach militarnych.Zamiast tego zebrał relikwie, w tym dzban na wodę rzekomo używany podczas wesela w Kanie, głowy św. Szczepana i Małgorzaty Dziewicy, prawe ręce apostołów Tomasza i Bartłomieja oraz część laski Aarona.Jeśli raport Tomasza Archidiakona o pewnych „złych i zuchwałych ludziach” w Akce, którzy „podstępnie podali mu zatruty napój”, jest wiarygodny, to brak aktywności Andrzeja wynikał z choroby.Andrzej zdecydował się na powrót do domu już na początku 1218 roku, choć Raoul z Merencourt, łaciński patriarcha Jerozolimy, groził mu ekskomuniką.Według Tomasza Archidiakona, po przybyciu do Bułgarii Andrzej był przetrzymywany do czasu, gdy „dał całkowitą pewność, że jego córka zostanie zjednoczona w małżeństwie” z Iwanem Asenem II z Bułgarii.Andrzej wrócił na Węgry pod koniec 1218 r. Według historyka Thomasa Van Cleve’a „krucjata Andrzeja nic nie osiągnęła i nie przyniosła mu żadnego honoru”.