Wojny osmańsko-habsburskie toczyły się od XVI do XVIII wieku pomiędzy Imperium Osmańskim a monarchią Habsburgów, czasami wspieraną przez Królestwo Węgier , Rzeczpospolitą Obojga Narodów iHiszpanię Habsburgów.Wojny zdominowały kampanie lądowe na Węgrzech, w tym w Transylwanii (dziś w Rumunii ) i Wojwodinie (dziś w Serbii), Chorwacji i środkowej Serbii.W XVI wieku Turcy stali się poważnym zagrożeniem dla mocarstw europejskich, a statki osmańskie zmiatały posiadłości weneckie na Morzu Egejskim i Jońskim, a wspierani przez Turków piraci berberyjscy przejmowali hiszpańskie posiadłości w Maghrebie.Reformacja protestancka , rywalizacja francusko-habsburska i liczne konflikty domowe Świętego Cesarstwa Rzymskiego oderwały chrześcijan od konfliktu z Turkami.W międzyczasie Turcy musieli walczyć z perskim imperium Safawidów i w mniejszym stopniu zsułtanatem mameluków , który został pokonany i całkowicie włączony do imperium.Początkowo podboje osmańskie w Europie przyniosły znaczne zyski dzięki zdecydowanemu zwycięstwu pod Mohaczem, redukując około jednej trzeciej (centralnej) części Królestwa Węgier do statusu dopływu osmańskiego.Później pokój westfalski i hiszpańska wojna o sukcesję odpowiednio w XVII i XVIII wieku pozostawiły Cesarstwo Austriackie jako jedyną trwałą własność rodu Habsburgów.Po oblężeniu Wiednia w 1683 roku Habsburgowie utworzyli dużą koalicję mocarstw europejskich zwaną Ligą Świętą, co umożliwiło im walkę z Turkami i odzyskanie kontroli nad Węgrami.Wielka wojna turecka zakończyła się zdecydowanym zwycięstwem Ligi Świętej pod Zentą.Wojny zakończyły się po udziale Austrii w wojnie toczonej w latach 1787-1791, w której Austria toczyła sprzymierzone z Rosją .Sporadyczne napięcie między Austrią a Imperium Osmańskim trwało przez cały XIX wiek, lecz nigdy nie walczyły one ze sobą w wojnie i ostatecznie sprzymierzyły się w I wojnie światowej , w następstwie której oba imperia zostały rozwiązane.