Arabia Petraea, znana również jako Prowincja Arabska Rzymu, została założona w II wieku jako prowincja graniczna Cesarstwa Rzymskiego.Obejmowało dawne Królestwo Nabatejczyków, obejmujące południowy Lewant, Półwysep Synaj i północno-zachodni Półwysep Arabski, ze stolicą w Petrze.Jej granice wyznaczały Syria na północy, Judea (połączona z Syrią od 135 roku n.e.) iEgipt na zachodzie oraz pozostała część Arabii, znana jako Arabia Deserta i Arabia Felix, na południu i wschodzie.Cesarz Trajan zaanektował to terytorium i w przeciwieństwie do innych wschodnich prowincji, takich jak Armenia , Mezopotamia i Asyria, Arabia Petraea pozostała częścią Cesarstwa Rzymskiego daleko poza panowaniem Trajana.Pustynna granica prowincji, Limes Arabicus, była znacząca ze względu na jej położenie w sąsiedztwie zaplecza Partów.Arabia Petraea wydała na świat cesarza Filipa około 204 roku n.e.Jako prowincja przygraniczna obejmowała obszary zamieszkane przez plemiona arabskie.Choć Arabia Petraea stawiała czoła atakom i wyzwaniom ze strony Partów i Palmiren, nie doświadczyła ciągłych najazdów obserwowanych na innych rzymskich obszarach przygranicznych, takich jak Niemcy i Afryka Północna.Co więcej, nie charakteryzowało się tym samym poziomem zakorzenionej hellenizowanej obecności kulturowej, jaki charakteryzował inne wschodnie prowincje Cesarstwa Rzymskiego.