Szacuje się, że centrum władzy świata arakańskiego przeniosło się z Dhanyawadi do Waithali w IV wieku n.e., gdy Królestwo Dhanyawadi zakończyło się w 370 roku n.e.Chociaż Waithali zostało założone później niż Dhanyawadi, jest najbardziej zindyjizowanym z czterech powstałych królestw arakańskich.Podobnie jak wszystkie powstałe królestwa Arakanu, Królestwo Waithali opierało się na handlu między Wschodem (miasta-państwa Pyu, Chiny, Mons) a Zachodem (Indie , Bengal i Persja ).Królestwo rozkwitło na szlakach morskich międzyChinami a Indiami.^[34] Waithali było słynnym portem handlowym, do którego w szczytowym okresie przypływały tysiące statków rocznie.Miasto zostało zbudowane na brzegach potoku pływowego i otoczone ceglanymi murami.Układ miasta miał znaczące wpływy hinduskie i indyjskie.^[35] Według inskrypcji Anandachandra, wyrytej w 7349 roku n.e., poddani Królestwa Waithali praktykowali buddyzm mahajany i głoszą, że rządząca dynastia królestwa była potomkami hinduskiego boga Śiwy.Królestwo ostatecznie upadło w X wieku, a polityczny rdzeń Rakhine przeniósł się do stanów w dolinie Le-mro w tym samym czasie, gdy powstało Królestwo Bagan w środkowej Birmie.Niektórzy historycy dochodzą do wniosku, że upadek był wynikiem przejęcia lub imigracji Mranmy (ludu Bamar) w X wieku.^[34]