Królestwo Singapuru było malajsko- hindusko - buddyjskim królestwem, które, jak się uważa, zostało założone we wczesnej historii Singapuru na jego głównej wyspie Pulau Ujong, znanej wówczas również jako Temasek, od 1299 r. aż do jego upadku, gdzieś pomiędzy 1396 a 1398 r ^{[. 41]} Konwencjonalne znaki widokowe c.1299 jako rok założenia królestwa przez Sang Nila Utamę (znanego również jako „Sri Tri Buana”), którego ojcem jest Sang Sapurba, półboska postać, która według legendy jest przodkiem kilku malajskich monarchów w świecie malajskim.Historyczność tego królestwa oparta na relacji podanej w Kronikach Malajskich jest niepewna, a wielu historyków uważa jego ostatniego władcę Parameswarę (lub Sri Iskandar Shah) jedynie za postać poświadczoną historycznie.^[42] Dowody archeologiczne z Fort Canning Hill i pobliskich brzegów rzeki Singapur wykazały jednak istnienie dobrze prosperującej osady i portu handlowego w XIV wieku.^[43]Osada rozwinęła się w XIII lub XIV wieku i przekształciła się z małej placówki handlowej w tętniące życiem centrum handlu międzynarodowego, ułatwiając sieci handlowe łączące Archipelag Malajski,Indie idynastię Yuan .Jednak w tamtym czasie rościły sobie do niego prawa dwie regionalne potęgi, Ayuthaya z północy i Majapahit z południa.W rezultacie ufortyfikowana stolica królestwa została zaatakowana przez co najmniej dwie duże zagraniczne najazdy, zanim została ostatecznie splądrowana przez Majapahita według Kronik Malajskich w 1398 r. lub przez Syjamczyków według źródeł portugalskich.^[44] Ostatni król, Parameswara, uciekł na zachodnie wybrzeże Półwyspu Malajskiego, aby założyć Sułtanat Malakki w 1400 roku.