Ustanowienie dominacji arabskich sunnitów w Iraku doprowadziło do znacznych niepokojów wśród społeczności asyryjskich, jazydzkich i szyickich, które spotkały się z ostrym stłumieniem.W 1936 r. w Iraku doszło do pierwszego wojskowego zamachu stanu, na którego czele stał Bakr Sidqi, który zastąpił pełniącego obowiązki premiera współpracownikiem.Wydarzenie to zapoczątkowało okres niestabilności politycznej charakteryzujący się wielokrotnymi zamachami stanu, których kulminacją był rok 1941.II wojna światowa przyniosła dalsze zamieszanie w Iraku.W 1941 r. reżim regenta Abd al-Ilaha został obalony przez oficerów Placu Złotego pod wodzą Rashida Alego.Ten prohitlerowski rząd był krótkotrwały, został pokonany w maju 1941 roku przez siły alianckie, przy wsparciu lokalnych grup asyryjskich i kurdyjskich, podczas wojny angielsko-irackiej.Po wojnie Irak służył jako baza strategiczna dla operacji alianckich przeciwko Vichy-Francuzom w Syrii i wspierał anglo-sowiecką inwazję na Iran .Irak został członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych i członkiem-założycielem Ligi Arabskiej w 1945 r. W tym samym roku kurdyjski przywódca Mustafa Barzani zainicjował bunt przeciwko rządowi centralnemu Bagdadu, co doprowadziło do jego ostatecznego wygnania do Związku Radzieckiego po upadku powstania.W 1948 r. Irak był świadkiem powstania Al-Wathbah – serii gwałtownych protestów w Bagdadzie, przy częściowym wsparciu komunistów, przeciwko traktatowi rządu z Wielką Brytanią .Powstanie, które trwało aż do wiosny, zostało zatrzymane przez wprowadzenie stanu wojennego, gdy Irak przyłączył się do nieudanej wojny arabsko-izraelskiej .Unia Arabsko-Haszimicka została zaproponowana w 1958 r. przez króla Jordanii Husajna i Abd al-Ilāha w odpowiedzi na unięegipsko -syryjską.Premier Iraku Nuri as-Said przewidywał włączenie Kuwejtu do tej unii.Jednak dyskusje z władcą Kuwejtu Szejkiem „Abd-Allāhem as-Salīmem doprowadziły do ​​konfliktu z Wielką Brytanią, która sprzeciwiała się niepodległości Kuwejtu.Coraz bardziej izolowana monarchia iracka polegała na wzmożonym ucisku politycznym pod rządami Nuriego as-Saida, aby stłumić rosnące niezadowolenie.