Jerzy I był królem Grecji od 30 marca 1863 r. aż do jego zamachu w 1913 r. Pierwotnie był to duński książę, ale urodził się w Kopenhadze i wydawało się, że jego przeznaczeniem jest kariera w Królewskiej Duńskiej Marynarce Wojennej.Miał zaledwie 17 lat, kiedy greckie Zgromadzenie Narodowe wybrało go na króla, które obaliło niepopularnego Ottona.Jego nominację zaproponowały i poparły wielkie mocarstwa: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii, Drugie Cesarstwo Francuskie i Imperium Rosyjskie .Ożenił się z wielką księżną Olgą Konstantynowną Rosji w 1867 roku i został pierwszym monarchą nowej greckiej dynastii.Dwie jego siostry, Aleksandra i Dagmar, weszły w związek małżeński z brytyjską i rosyjską rodziną królewską.Król Wielkiej Brytanii Edward VII i cesarz Rosji Aleksander III byli jego szwagrami, a jego siostrzeńcami byli Jerzy V z Wielkiej Brytanii, Christian X z Danii, Haakon VII z Norwegii i Mikołaj II z Rosji.Prawie 50-letnie panowanie Jerzego (najdłuższe w historii współczesnej Grecji) charakteryzowało się zdobyczami terytorialnymi, gdy Grecja ugruntowała swoje miejsce w Europie przed I wojną światową .Wielka Brytania oddała Wyspy Jońskie pokojowo w 1864 r., natomiast Tesalia została przyłączona do Imperium Osmańskiego po wojnie rosyjsko-tureckiej (1877–1878) .Grecja nie zawsze odnosiła sukcesy w swoich ambicjach terytorialnych;został pokonany w wojnie grecko-tureckiej (1897).