Wojny napoleońskie (1803–1815) były serią głównych globalnych konfliktów, w których Cesarstwo Francuskie i jego sojusznicy, na czele z Napoleonem I, stanęli przeciwko zmiennemu szeregowi państw europejskich utworzonych w różne koalicje.Stworzył okres francuskiej dominacji nad większością kontynentalnej Europy.Wojny wynikały z nierozwiązanych sporów związanych z rewolucją francuską i wojnami o niepodległość Francji, na które składały się wojna pierwszej koalicji (1792–1797) i wojna drugiej koalicji (1798–1802).Wojny napoleońskie są często opisywane jako pięć konfliktów, z których każdy jest określany na cześć koalicji, która walczyła z Napoleonem: Trzecia Koalicja (1803–1806), Czwarta (1806–07), Piąta (1809), Szósta (1813–14), i siódmy (1815) oraz wojna półwyspowa (1807–1814) i francuska inwazja na Rosję (1812).Napoleon, po objęciu stanowiska pierwszego konsula Francji w 1799 r., odziedziczył pogrążoną w chaosie republikę;następnie stworzył państwo o stabilnych finansach, silnej biurokracji i dobrze wyszkolonej armii.W grudniu 1805 roku Napoleon odniósł największe zwycięstwo, pokonując pod Austerlitz sprzymierzoną armię rosyjsko-austriacką.Na morzu Brytyjczycy dotkliwie pokonali połączoną flotę francusko-hiszpańską w bitwie pod Trafalgarem 21 października 1805 r. Zwycięstwo to zapewniło Brytyjczykom kontrolę nad morzami i zapobiegło inwazji na Wielką Brytanię.W trosce o wzrost potęgi Francji Prusy przewodziły utworzeniu IV Koalicji z Rosją, Saksonią i Szwecją, która wznowiła wojnę w październiku 1806 r. Napoleon szybko pokonał Prusaków pod Jeną i Rosjan pod Frydlandem, przynosząc niespokojny pokój na kontynencie.Pokój się jednak nie powiódł, gdy w 1809 roku wybuchła wojna ze źle przygotowaną V koalicją, na czele której stanęła Austria.Początkowo Austriacy odnieśli oszałamiające zwycięstwo pod Aspern-Essling, ale szybko zostali pokonani pod Wagram.Mając nadzieję na izolację i osłabienie ekonomiczne Wielkiej Brytanii za pośrednictwem swojego systemu kontynentalnego, Napoleon rozpoczął inwazję na Portugalię , jedynego pozostałego brytyjskiego sojusznika w Europie kontynentalnej.Po zajęciu Lizbony w listopadzie 1807 r., kiedy w Hiszpanii znajdowała się większość wojsk francuskich, Napoleon skorzystał z okazji, by zwrócić się przeciwko swojemu byłemu sojusznikowi, obalić panującą hiszpańską rodzinę królewską i ogłosić swojego brata królem Hiszpanii w 1808 r. jako JoséI. a Portugalczycy zbuntowali się przy wsparciu Brytyjczyków i wypędzili Francuzów z Iberii w 1814 roku, po sześciu latach walk.Jednocześnie Rosja, nie chcąc ponosić ekonomicznych konsekwencji ograniczonego handlu, rutynowo naruszała System Kontynentalny, co skłoniło Napoleona do rozpoczęcia masowej inwazji na Rosję w 1812 r. Wynikająca z tego kampania zakończyła się katastrofą dla Francji i bliskim zniszczeniem Wielkiej Armii Napoleona.Zachęcone klęską Austria, Prusy, Szwecja i Rosja utworzyły Szóstą Koalicję i rozpoczęły nową kampanię przeciwko Francji, pokonując ostatecznie Napoleona pod Lipskiem w październiku 1813 r. Po kilku nierozstrzygniętych starciach.Następnie alianci najechali Francję od wschodu, podczas gdy wojna półwyspowa rozlała się na południowo-zachodnią Francję.Wojska koalicyjne zdobyłyParyż pod koniec marca 1814 roku i zmusiły Napoleona do abdykacji w kwietniu.Został zesłany na wyspę Elbę, a Burbonowie odzyskali władzę.Ale Napoleon uciekł w lutym 1815 roku i ponownie przejął kontrolę nad Francją na około sto dni.Po utworzeniu Siódmej Koalicji alianci pokonali go pod Waterloo w czerwcu 1815 roku i zesłali na wyspę Świętej Heleny, gdzie zmarł sześć lat później.Kongres Wiedeński zmienił granice Europy i przyniósł okres względnego spokoju.Wojny miały głębokie konsekwencje dla historii świata, w tym rozprzestrzenianie się nacjonalizmu i liberalizmu, powstanie Wielkiej Brytanii jako czołowej światowej potęgi morskiej i gospodarczej, pojawienie się ruchów niepodległościowych w Ameryce Łacińskiej i późniejszy upadek imperiów hiszpańskiego i portugalskiego, fundamentalne reorganizacja terytoriów niemieckich i włoskich w większe państwa oraz wprowadzenie radykalnie nowych metod prowadzenia działań wojennych, a także prawa cywilnego.Po zakończeniu wojen napoleońskich nastąpił okres względnego pokoju w Europie kontynentalnej, trwający do wojny krymskiej w 1853 roku.