در طول جنگ ویتنام، بین سال‌های 1962 و 1971، ارتش ایالات متحده نزدیک به 20،000،000 گالن (76،000 متر مکعب) مواد شیمیایی مختلف را در ویتنام ، شرق لائوس و بخش‌هایی از کامبوج به عنوان بخشی از عملیات رانش اسپری کرد. دست، که از سال 1967 تا 1969 به اوج خود رسید. همانطور که انگلیسی ها در مالایا انجام دادند، هدف ایالات متحده از بین بردن برگ های زمین های روستایی/جنگلی، محروم کردن چریک ها از غذا و مخفی کردن و پاکسازی مناطق حساس مانند اطراف پایگاه ها و محل های کمین احتمالی در امتداد بود. جاده ها و کانال هاساموئل پی. هانتینگتون استدلال کرد که این برنامه همچنین بخشی از یک سیاست شهرنشینی اجباری است که هدف آن از بین بردن توانایی دهقانان برای حمایت از خود در روستاها، وادار کردن آنها به فرار به شهرهای تحت تسلط ایالات متحده و محروم کردن چریک ها از پایگاه حمایتی روستایی آنهاعامل نارنجی معمولاً از هلیکوپترها یا از هواپیماهای کم پرواز C-123 Provider، مجهز به سمپاش ها و سیستم های پمپ "MC-1 Hourglass" و مخازن شیمیایی 1000 گالن آمریکایی (3800 لیتر) اسپری می شد.اسپری‌ها نیز از کامیون‌ها، قایق‌ها و سمپاش‌های کوله‌پشتی انجام شد.در مجموع بیش از 80 میلیون لیتر عامل نارنجی مصرف شد.اولین دسته از علف کش ها در 9 ژانویه 1962 در پایگاه هوایی Tan Son Nhut در ویتنام جنوبی تخلیه شد. سوابق نیروی هوایی ایالات متحده نشان می دهد که حداقل 6542 ماموریت سم پاشی در طول عملیات Ranch Hand انجام شده است.تا سال 1971، 12 درصد از کل مساحت ویتنام جنوبی با مواد شیمیایی حذف کننده برگ، با غلظت متوسط ​​13 برابر میزان توصیه شده وزارت کشاورزی ایالات متحده برای مصارف خانگی، پاشیده شده بود.تنها در ویتنام جنوبی، حدود 39000 مایل مربع (10000000 هکتار) زمین کشاورزی در نهایت نابود شد.