در طول جنگ داخلی آمریکا ، اتحادیه طرح آناکوندا را تحت فرماندهی ژنرال وینفیلد اسکات اجرا کرد که هدف آن خفه کردن اقتصاد جنوب برای وادار کردن تسلیم کنفدراسیون بود.^[20] محور اصلی این استراتژی، که در آوریل 1861 توسط پرزیدنت آبراهام لینکلن آغاز شد، محاصره تمام بنادر جنوبی بود که توانایی کنفدراسیون را برای تجارت، به ویژه پنبه - ستون فقرات اقتصادی آن، به شدت محدود کرد.^[21]محاصره به طور چشمگیری ظرفیت جنوب برای صادرات پنبه را کاهش داد و صادرات به کمتر از 10 درصد از سطح قبل از جنگ کاهش یافت.بنادر بزرگ مانند نیواورلئان، موبایل و چارلستون به ویژه تحت تأثیر قرار گرفتند.تا ژوئن 1861، کشتی‌های جنگی اتحادیه خارج از بنادر اصلی جنوبی مستقر شدند و ناوگان تا سال بعد به 300 کشتی افزایش یافت.^[22] این محاصره در انزوای کنفدراسیون و مانع از تلاش های جنگی آن حیاتی بود.کنفدراسیون متعاقباً برای نیازهای نظامی عظیم خود به منابع خارجی نگاه کرد و به دنبال سرمایه‌گذاران و شرکت‌هایی مانند اس. آیزاک، کمپبل و شرکت و شرکت اسلحه‌خانه لندن در بریتانیا بود که به عنوان عامل خرید کنفدراسیون عمل می‌کردند و آنها را با بسیاری از تولیدکنندگان تسلیحات بریتانیا مرتبط می‌کردند. و در نهایت تبدیل به منبع اصلی تسلیحات کنفدراسیون شد.^[23]برای مقابله با محاصره، کنفدراسیون بر دوندگان محاصره، کشتی های کوچک و سریعی که برای فرار از نیروهای دریایی اتحادیه طراحی شده بودند، متکی بود.این کشتی‌ها عمدتاً در بریتانیا ساخته می‌شدند و مسیرهایی را از طریق برمودا، کوبا و باهاما انجام می‌دادند و اسلحه‌های وارداتی و لوازم پنبه را تجارت می‌کردند.بسیاری از کشتی ها سبک وزن و برای سرعت طراحی شده بودند و فقط می توانستند مقدار نسبتا کمی پنبه را به انگلستان برگردانند.^[24] علیرغم برخی موفقیت ها، بسیاری از این کشتی ها با محموله های آنها به عنوان جوایز جنگ فروخته شد توسط اتحادیه دستگیر شدند.هنگامی که نیروی دریایی اتحادیه یک دونده محاصره را تصرف کرد، کشتی و محموله به عنوان جایزه جنگ محکوم شد و فروخته شد و درآمد حاصل از آن به ملوانان نیروی دریایی داده شد.خدمه اسیر عمدتا انگلیسی بودند و آزاد شدند.^[25]اقتصاد جنوب در طول جنگ نزدیک به فروپاشی بود، که با محاصره ای که واردات کالاهای حیاتی را محدود کرد و تجارت ساحلی را فلج کرد، تشدید شد.اگرچه دوندگان محاصره موفق به واردات لوازم حیاتی، از جمله 400000 تفنگ شدند، اثربخشی کلی محاصره قابل توجه بود و به شدت به خفه شدن اقتصادی کنفدراسیون کمک کرد.محاصره نه تنها منابع ضروری را قطع کرد بلکه به کمبودهای گسترده و نابسامانی اقتصادی در ایالت های کنفدراسیون منجر شد.علاوه بر این، دوره جنگ شاهد تغییرات قابل توجهی در کالاهای جهانی، به ویژه افزایش نفت بود.کاهش صنعت نفت نهنگ، که با جنگ و اختلالات کنفدراسیون در صید نهنگ اتحادیه تسریع شد، منجر به افزایش اتکا به نفت سفید و سایر محصولات نفتی شد.این تغییر سرآغاز شهرت نفت به عنوان یک کالای اصلی بود.بنابراین، محاصره استراتژیک نقشی اساسی در تضعیف تلاش‌های جنگی کنفدراسیون داشت که منجر به مشکلات اقتصادی قابل توجهی شد و به پیروزی نهایی اتحادیه کمک کرد.پس از جنگ، تأثیر این استراتژی‌ها همچنان طنین‌انداز شد و روابط اقتصادی و دیپلماتیک را شکل داد، همانطور که غرامت بریتانیا به ایالات متحده برای خسارات ناشی از مهاجمان در بنادر بریتانیا نشان داد.