آبراهام لینکولن

شخصیت ها

منابع


Play button

1809 - 1865

آبراهام لینکولن



آبراهام لینکلن وکیل، سیاستمدار و دولتمرد آمریکایی بود که از سال 1861 تا زمان ترورش در سال 1865 به عنوان شانزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده خدمت کرد. برده داری، تقویت دولت فدرال و مدرنیزه کردن اقتصاد ایالات متحده.لینکلن در یک کلبه چوبی در کنتاکی در فقر به دنیا آمد و در مرز، عمدتاً در ایندیانا بزرگ شد.او خودآموز بود و وکیل، رهبر حزب ویگ، قانونگذار ایالت ایلینویز و نماینده کنگره ایالات متحده از ایلینوی شد.در سال 1849، او به وکالت موفق خود در مرکز ایلینوی بازگشت.در سال 1854، او توسط قانون کانزاس-نبراسکا، که قلمروها را به روی بردگی باز کرد، خشمگین شد و او دوباره وارد سیاست شد.او خیلی زود رهبر حزب جمهوری خواه جدید شد.او در سال 1858 در مناظرات مبارزات انتخاباتی سنا علیه استفان داگلاس به مخاطبان ملی رسید.لینکلن در سال 1860 نامزد ریاست جمهوری شد و شمال را فرا گرفت تا به پیروزی برسد.عناصر طرفدار برده داری در جنوب، انتخاب او را تهدیدی برای برده داری می دانستند و ایالت های جنوبی شروع به جدایی از ملت کردند.در این مدت، ایالت های کنفدراسیون تازه تأسیس آمریکا شروع به تصرف پایگاه های نظامی فدرال در جنوب کردند.کمی بیش از یک ماه پس از اینکه لینکلن به ریاست جمهوری رسید، ایالات کنفدراسیون به فورت سامتر، یک قلعه ایالات متحده در کارولینای جنوبی حمله کردند.پس از بمباران، لینکلن نیروهای خود را برای سرکوب شورش و احیای اتحادیه بسیج کرد.لینکلن، یک جمهوری‌خواه میانه‌رو، مجبور بود با دوستان و مخالفان هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه، در مجموعه‌ای از جناح‌های مناقشه برانگیز حرکت کند.متحدان او، دموکرات های جنگی و جمهوری خواهان رادیکال، خواستار برخورد شدید با کنفدراسیون های جنوبی شدند.دموکرات‌های ضد جنگ (که «مس‌ها» نامیده می‌شوند) لینکلن را تحقیر می‌کردند و عناصر آشتی‌ناپذیر طرفدار کنفدراسیون نقشه ترور او را طراحی کردند.او با سوء استفاده از دشمنی متقابل آنها، توزیع دقیق حمایت سیاسی، و با توسل به مردم آمریکا، جناح ها را مدیریت کرد.سخنرانی او در گتیزبورگ به عنوان یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین بیانیه های هدف ملی آمریکا تلقی شد.لینکلن از نزدیک بر استراتژی و تاکتیک‌های جنگ، از جمله انتخاب ژنرال‌ها، نظارت داشت و محاصره دریایی تجارت جنوب را به اجرا گذاشت.او habeas corpus را در مریلند و جاهای دیگر معلق کرد و با خنثی کردن ماجرای ترنت از مداخله بریتانیا جلوگیری کرد.در سال 1863، او اعلامیه رهایی را صادر کرد که بردگان ایالت های "در شورش" را آزاد اعلام کرد.همچنین به ارتش و نیروی دریایی دستور داده شد که "آزادی این افراد را به رسمیت بشناسند و حفظ کنند" و آنها را "به خدمت مسلحانه ایالات متحده" بپذیرند.لینکلن همچنین ایالت های مرزی را تحت فشار قرار داد تا برده داری را غیرقانونی کنند و متمم سیزدهم قانون اساسی ایالات متحده را ترویج کرد که پس از تصویب آن برده داری را لغو کرد.لینکلن مبارزات انتخاباتی موفق خود را مدیریت کرد.او به دنبال شفای ملت جنگ زده از طریق آشتی بود.در 14 آوریل 1865، تنها پنج روز پس از پایان جنگ در آپوماتوکس، او به همراه همسرش مری در نمایشی در تئاتر فورد در واشنگتن دی سی شرکت می کرد که توسط جان ویلکس بوث، هوادار کنفدراسیون، به ضرب گلوله کشته شد.لینکلن به خاطر رهبری دوران جنگ و تلاش هایش برای حفظ اتحادیه و لغو برده داری به عنوان یک شهید و یک قهرمان ملی یاد می شود.لینکلن اغلب در نظرسنجی های مردمی و علمی به عنوان بزرگترین رئیس جمهور در تاریخ آمریکا رتبه بندی می شود.
HistoryMaps Shop

بازدید از فروشگاه

1809 - 1831
اوایل زندگی و سالهای شکل گیریornament
اوایل زندگی
خانه اولیه آبراهام لینکلن. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1809 Feb 12

اوایل زندگی

Abraham Lincoln Birthplace Nat
آبراهام لینکلن در 12 فوریه 1809، دومین فرزند توماس لینکلن و نانسی هنکس لینکلن، در یک کلبه چوبی در مزرعه Sinking Spring در نزدیکی هاجنویل، کنتاکی به دنیا آمد.او از نوادگان ساموئل لینکلن، انگلیسی بود که در سال 1638 از هینگهام، نورفولک، به همنام آن، هینگهام، ماساچوست مهاجرت کرد.
▲
●
سال های ایندیانا
آبراهام لینکلن جوان ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1816 Dec 1 - 1830

سال های ایندیانا

Perry County, Indiana, USA
لینکلن 14 سال از دوران شکل گیری خود یا تقریباً یک چهارم زندگی خود را از 7 تا 21 سالگی در ایندیانا گذراند.در دسامبر 1816، توماس و نانسی لینکلن، دختر 9 ساله آنها، سارا، و آبراهام 7 ساله به ایندیانا نقل مکان کردند.آنها در یک "جنگل ناگسستنی" در شهر طوفان، شهرستان پری، ایندیانا ساکن شدند.ملک لینکلن در زمینی قرار داشت که به عنوان بخشی از معاهده با مردم پیانکشاو و دلاور در سال 1804 به دولت ایالات متحده واگذار شد. در سال 1818 مجمع عمومی ایندیانا شهرستان اسپنسر، ایندیانا را از بخش‌هایی از شهرستان‌های واریک و پری، که شامل مزرعه لینکلن بود، ایجاد کرد. .انتقال به ایندیانا حداقل برای چندین ماه برنامه ریزی شده بود.توماس در اواسط سال 1816 از قلمرو ایندیانا بازدید کرد تا مکانی را انتخاب کند و ادعای خود را مشخص کند، سپس به کنتاکی بازگشت و خانواده خود را بین 11 نوامبر و 20 دسامبر 1816 به ایندیانا آورد، تقریباً همزمان با تبدیل ایندیانا به ایالت.با این حال، توماس لینکلن روند رسمی خرید 160 هکتار زمین را تا 15 اکتبر 1817 آغاز نکرد، زمانی که او در دفتر زمین در وینسنس، ایندیانا، ادعایی را برای ملکی که به عنوان "محله جنوب غربی بخش 32، شهرک 4" ثبت شد. جنوب، محدوده 5 غربی».لینکلن که با تبر مهارت پیدا کرد، به پدرش کمک کرد تا سرزمین ایندیانا را پاکسازی کند.لینکلن با یادآوری دوران کودکی خود در ایندیانا، خاطرنشان کرد که از زمان ورودش در سال 1816، "تقریباً دائماً با مفیدترین ساز کار می کرد."پس از پاکسازی زمین، خانواده در مزرعه خود گراز و ذرت پرورش دادند که در آن زمان برای مهاجران ایندیانا معمول بود.توماس لینکلن همچنین به عنوان کابینت ساز و نجار به کار خود ادامه داد.در عرض یک سال پس از ورود خانواده به ایندیانا، توماس ادعای مالکیت 160 جریب زمین ایندیانا را داشت و 80 دلار، یک چهارم از کل قیمت خرید آن که 320 دلار بود، پرداخت کرد.لینکلن ها و دیگران، که بسیاری از آنها از کنتاکی آمده بودند، در محلی که به جامعه نهر کبوتر کوچک معروف شد، در حدود صد مایلی مزرعه لینکلن در ناب کریک در کنتاکی ساکن شدند.زمانی که لینکلن به سیزده سالگی رسید، نه خانواده با چهل و نه فرزند زیر هفده سال در یک مایلی خانه لینکلن زندگی می کردند.
▲
●
مرگ مادر
نانسی لینکلن، مادر آبراهام لینکلن بر اثر بیماری شیر درگذشت ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1818 Oct 5

مرگ مادر

Indianapolis, IN, USA
در 5 اکتبر 1818، زمانی که نانسی لینکلن در اثر بیماری شیر، بیماری ناشی از نوشیدن شیر آلوده گاوهایی که از Ageratina altissima (مار مار سفید) تغذیه می‌کردند، فاجعه‌ای به خانواده وارد شد.ابراهیم نه ساله بود.خواهرش سارا یازده ساله بود.پس از مرگ نانسی، خانواده متشکل از توماس 40 ساله بود.سارا، آبراهام و دنیس فرند هنکس، پسر عموی نوزده ساله یتیم نانسی لینکلن.
▲
●
سالی آبراهام لینکلن را به خواندن تشویق می کند
لینکلن به عنوان پسری که در شب می خواند ©Eastman Johnson
1819 Dec 2

سالی آبراهام لینکلن را به خواندن تشویق می کند

Perry County, Indiana, USA
در 2 دسامبر 1819، پدر لینکلن با سارا "سالی" بوش جانستون، بیوه ای با سه فرزند از الیزابت تاون، کنتاکی ازدواج کرد.آبه ده ساله به سرعت با نامادری جدیدش که دو فرزند ناتنی خود را به عنوان فرزند خود بزرگ کرد، پیوند خورد.لینکلن در سال 1860 در توصیف او گفت که او برای او "مادر خوب و مهربانی" است.سالی اشتیاق لینکلن به یادگیری و میل به خواندن را تشویق کرد و مجموعه کتاب های خود را با او به اشتراک گذاشت.خانواده، همسایه‌ها و همکلاسی‌های لینکلن به یاد می‌آورند که او یک خواننده مشتاق بود.لینکلن افسانه های ازوپ، انجیل، پیشرفت زائر، رابینسون کروزوئه، و زندگی واشنگتن پارسون ویمز، و همچنین روزنامه ها، سرودها، کتاب های ترانه، کتاب های ریاضی و املا و غیره را خواند.مطالعات بعدی شامل آثار شکسپیر، شعر و تاریخ بریتانیا و آمریکا بود.اگرچه لینکلن به طور غیرمعمولی قد بلند و قوی بود، اما زمان زیادی را صرف خواندن کرد که برخی از همسایه‌ها فکر می‌کردند که او برای تمام «خواندن، خط‌نویسی، نوشتن، رمزگذاری، نوشتن شعر و غیره» تنبل است.و باید این کار را برای جلوگیری از کار شدید یدی انجام داده باشد.نامادری او نیز اذعان داشت که او از "کار فیزیکی" لذت نمی برد، اما عاشق خواندن بود.«او (لینکلن) آنقدر مطالعه می‌کرد – بسیار درس‌خوان بود – ورزش بدنی بسیار کم – آنقدر در درس‌هایش پر زحمت بود» که سال‌ها بعد، زمانی که لینکلن در ایلینوی زندگی می‌کرد، هنری مک‌هنری به یاد آورد «که لاغر شد و بهترین دوستانش شد. می ترسید که خودش را دیوانه کند.»
▲
●
اولین سفر به نیواورلئان
حکاکی آلفرد وود که افرادی را نشان می دهد که در اواخر دهه 1800 با قایق تخت به پایین رودخانه سفر می کنند. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1828 Apr 1

اولین سفر به نیواورلئان

New Orleans, LA, USA
لینکلن 19 ساله که احتمالاً به دنبال انحراف از غم و اندوه مرگ خواهرش بود، در بهار 1828 با قایق مسطح به نیواورلئان سفر کرد. لینکلن و آلن جنتری، پسر جیمز جنتری، صاحب یک فروشگاه محلی در نزدیکی خانه خانواده لینکلن، سفر خود را در امتداد رودخانه اوهایو در Gentry's Landing، نزدیک راکپورت، ایندیانا آغاز کردند.در مسیر لوئیزیانا، لینکلن و جنتری توسط چندین مرد آفریقایی آمریکایی مورد حمله قرار گرفتند که تلاش کردند محموله آنها را ببرند، اما آن دو با موفقیت از قایق خود دفاع کردند و مهاجمان خود را دفع کردند.به محض ورود به نیواورلئان، محموله خود را که متعلق به پدر جنتری بود فروختند و سپس شهر را کاوش کردند.با حضور قابل توجه برده ها و بازار برده فعال، احتمال می رود که لینکلن شاهد یک حراج برده بوده باشد و ممکن است تأثیری غیرقابل حذف بر او گذاشته باشد.(کنگره واردات برده را در سال 1808 غیرقانونی اعلام کرد، اما تجارت برده در داخل ایالات متحده به شکوفایی ادامه داد.) اینکه لینکلن چه مقدار از نیواورلئان را دید یا تجربه کرد، قابل حدس و گمان است.چه او واقعاً در آن زمان شاهد حراج برده‌ها بود، یا در سفر بعدی به نیواورلئان، اولین بازدید او از جنوب عمیق او را در معرض تجربیات جدیدی از جمله تنوع فرهنگی نیواورلئان و سفر برگشت به ایندیانا با قایق بخار قرار داد.
▲
●
1831 - 1842
شغل اولیه و ازدواجornament
لینکلن در نیو سلم مستقر می شود
آبراهام لینکلن در کشتی عالی است. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1831 Jul 1

لینکلن در نیو سلم مستقر می شود

New Salem, Illinois, USA
در ژوئیه 1831، زمانی که توماس و سایر خانواده‌ها آماده نقل مکان به خانه‌ای جدید در کولز کانتی، ایلینویز می‌شدند، آبراهام به تنهایی به این کار دست زد.او به مدت شش سال خانه خود را در نیو سلم، ایلینویز ساخت، جایی که جامعه امیدوارکننده‌ای پیدا کرد، اما احتمالاً هرگز جمعیتی بیش از صد نفر نداشت.نیوسلم یک شهرک تجاری کوچک بود که به چندین جامعه محلی خدمت می کرد.این روستا دارای یک کارخانه چوب بری، آسیاب، آهنگری، کوپرفروشی، پشم‌فروشی، کلاه‌ساز، فروشگاه عمومی و یک میخانه بود که در بیش از ده‌ها ساختمان گسترده شده بود.آفوت فروشگاه خود را تا سپتامبر باز نکرد، بنابراین لینکلن در این مدت کار موقت پیدا کرد و به سرعت توسط مردم شهر به عنوان یک مرد جوان سخت کوش و تعاون پذیر پذیرفت.هنگامی که لینکلن شروع به کار در فروشگاه کرد، با جمعیت خشن تری از شهرک نشینان و کارگران جوامع اطراف روبرو شد که برای خرید آذوقه یا تهیه ذرت به نیو سلم آمدند.شوخ طبعی، توانایی های داستان سرایی و قدرت بدنی لینکلن با عنصر جوان و خشمگینی که شامل پسران به اصطلاح Clary's Grove می شد، تناسب داشت و جایگاه او در میان آنها پس از یک مسابقه کشتی با یک قهرمان محلی، جک آرمسترانگ، تثبیت شد.اگرچه لینکلن در مبارزه با آرمسترانگ شکست خورد، اما احترام مردم محلی را به خود جلب کرد.در اولین زمستان خود در نیو سالم، لینکلن در جلسه باشگاه مناظره نیو سلم شرکت کرد.عملکرد او در باشگاه، همراه با کارآمدی او در مدیریت فروشگاه، کارخانه چوب بری و آسیاب، علاوه بر تلاش های دیگر او برای بهبود خود، به زودی توجه رهبران شهر مانند دکتر جان آلن، مربی گراهام و جیمز راتلج.این افراد لینکلن را تشویق کردند که وارد سیاست شود و احساس می کردند که او قادر است از منافع جامعه آنها حمایت کند.در مارس 1832 لینکلن در مقاله ای مکتوب که در مجله Sangamo منتشر شد، نامزدی خود را اعلام کرد که در اسپرینگفیلد منتشر شد.در حالی که لینکلن هنری کلی و سیستم آمریکایی او را تحسین می کرد، فضای سیاسی ملی در حال تغییر بود و مسائل محلی ایلینوی دغدغه اصلی سیاسی انتخابات بود.لینکلن با توسعه یک پروژه راه آهن محلی مخالف بود، اما از پیشرفت هایی در رودخانه سانگامون که قابلیت کشتیرانی آن را افزایش می داد، حمایت کرد.اگرچه سیستم سیاسی دو حزبی که دموکرات ها را در مقابل ویگ ها قرار می داد هنوز شکل نگرفته بود، لینکلن در چند سال آینده به یکی از ویگ های پیشرو در مجلس قانونگذاری ایالت تبدیل می شد.
▲
●
کاپیتان لینکلن
لینکلن در صحنه ای که اغلب مربوط به خدمات دوران جنگ لینکلن است، محافظت از یک بومی آمریکایی را در برابر افراد خود به تصویر کشیده است. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1832 Apr 21 - 1829 Jul 10

کاپیتان لینکلن

Illinois, USA
آبراهام لینکلن در 21 آوریل 1832 - 10 ژوئیه 1832 در طول جنگ بلک هاوک به عنوان یک داوطلب در شبه نظامیان ایلینویز خدمت کرد.لینکلن در طول تور خود هرگز درگیری را ندید اما به عنوان کاپیتان گروه اول خود انتخاب شد.او همچنین در عواقب دو نبرد جنگ حضور داشت و در دفن کشته شدگان شبه نظامیان کمک کرد.او در طول جنگ وارد و خارج از خدمت شد، از کاپیتان به خصوصی رفت و خدمت خود را در یک گروه جاسوسی مستقل به فرماندهی کاپیتان جیکوب ایرلی به پایان رساند.خدمات لینکلن تأثیر ماندگاری بر او گذاشت و او بعدها در زندگی با فروتنی و کمی شوخ طبعی داستان هایی در مورد آن نقل کرد.او از طریق خدمات خود توانست ارتباطات سیاسی مادام العمر برقرار کند.علاوه بر این، وی برای خدمت سربازی خود در طول جنگ از دولت آمریکا کمک مالی دریافت کرد.اگرچه لینکلن در زمانی که فرماندهی شرکت خود را به عهده گرفت هیچ تجربه نظامی نداشت، اما به طور کلی به عنوان یک رهبر توانا و شایسته شناخته می شود.
▲
●
مدیر پست و نقشه بردار
رئیس پست لینکلن ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1833 May 1

مدیر پست و نقشه بردار

New Salem, IL, USA
در ماه مه 1833، لینکلن با کمک دوستانی که علاقه مند به نگه داشتن او در نیو سلم بودند، قرار ملاقاتی را از رئیس جمهور اندرو جکسون به عنوان مدیر پست نیو سالم دریافت کرد، سمتی که او به مدت سه سال حفظ کرد.در طول این مدت، لینکلن به عنوان مدیر پست بین 150 تا 175 دلار درآمد داشت که به سختی به اندازه ای بود که به عنوان منبع درآمد تمام وقت در نظر گرفته شود.دوست دیگری به لینکلن کمک کرد تا به عنوان دستیار نقشه بردار منطقه، جان کالهون، یک منصوب سیاسی دموکرات، قرار ملاقات بگیرد.لینکلن هیچ تجربه ای در نقشه برداری نداشت، اما بر نسخه های قرض گرفته شده دو اثر تکیه کرد و توانست کاربرد عملی تکنیک های نقشه برداری و همچنین اساس مثلثاتی این فرآیند را به خود بیاموزد.درآمد او برای تأمین مخارج روزانه‌اش کافی بود، اما یادداشت‌های شراکت او با بری به موقع می‌رسید.
▲
●
قانونگذاری ایالت ایلینوی
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1834 Jan 1 - 1842

قانونگذاری ایالت ایلینوی

Illinois State Capitol, Spring
در سال 1834، تصمیم لینکلن برای کاندیداتوری برای دومین بار برای مجلس قانونگذاری ایالتی، به شدت تحت تأثیر نیاز او برای ارضای بدهی‌هایش بود، چیزی که به شوخی از آن به عنوان «بدهی ملی» یاد می‌کرد و درآمد اضافی که از حقوق قانونی حاصل می‌شد.در این زمان لینکلن یکی از اعضای حزب ویگ بود.استراتژی مبارزات انتخاباتی او بحث در مورد مسائل ملی را کنار گذاشت و بر سفر در سراسر منطقه و احوالپرسی به رای دهندگان متمرکز بود.نامزد اصلی ویگ منطقه، جان تاد استوارت، وکیل اسپرینگفیلد بود که لینکلن او را از خدمات شبه نظامی خود در طول جنگ بلک هاوک می شناخت.دموکرات‌های محلی که بیشتر از استوارت می‌ترسیدند تا لینکلن، برای حمایت از لینکلن، پیشنهاد کردند که دو تن از نامزدهای خود را از حوزه سیزده نفری که تنها چهار رأی‌دهنده برتر انتخاب می‌شوند، کنار بکشند.استوارت که از پیروزی خود مطمئن بود، به لینکلن گفت که ادامه دهد و تایید دموکرات ها را بپذیرد.در 4 آگوست، لینکلن با 1376 رای، دومین رای برتر در رقابت را به دست آورد و همانند استوارت، یکی از چهار کرسی انتخابات را به دست آورد.لینکلن در سالهای 1836، 1838 و 1840 مجدداً به عضویت مجلس قانونگذاری ایالتی انتخاب شد.هنگامی که لینکلن پیشنهاد خود را برای انتخاب مجدد در ژوئن 1836 اعلام کرد، به موضوع بحث برانگیز حق رای گسترده پرداخت.دموکرات ها از حق رای همگانی برای مردان سفیدپوست که حداقل به مدت شش ماه در این ایالت زندگی می کنند، حمایت کردند.آنها امیدوار بودند که مهاجران ایرلندی را که به دلیل پروژه های کانال کشی ایالت جذب این ایالت شده بودند، به عنوان دموکرات در فهرست رای دهندگان بیاورند.لینکلن از موضع سنتی ویگ حمایت کرد که رای دادن باید به مالکان محدود شود.لینکلن در 1 آگوست 1836 مجدداً به عنوان رای‌آور برتر در هیئت سانگامون انتخاب شد.این هیئت متشکل از دو سناتور و هفت نماینده به دلیل قد همه آنها بالاتر از حد متوسط ​​​​نام مستعار "نه بلند" داده شد.با وجود اینکه لینکلن دومین جوان گروه بود، به عنوان رهبر گروه و رهبر طبقه اقلیت ویگ در نظر گرفته می شد.دستور کار اصلی لانگ ناین، جابجایی پایتخت ایالت از وندالیا به اسپرینگفیلد و یک برنامه قوی برای بهبودهای داخلی برای ایالت بود.نفوذ لینکلن در مجلس قانونگذاری و درون حزبش با انتخاب مجدد وی برای دو دوره بعدی در سالهای 1838 و 1840 همچنان افزایش یافت. در جلسه قانونگذاری 1838-1839، لینکلن در حداقل چهارده کمیته خدمت کرد و در پشت صحنه برای مدیریت برنامه های مجلس کار کرد. اقلیت ویگ
▲
●
لینکلن حقوق مطالعه می کند
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1835 Jan 1 - 1836 Sep 9

لینکلن حقوق مطالعه می کند

Springfield, IL, USA
استوارت، پسر عموی همسر آینده لینکلن، مری تاد، تحت تأثیر لینکلن قرار گرفت و او را تشویق کرد که در رشته حقوق تحصیل کند.لینکلن احتمالا از سنین پایین با دادگاه ها آشنا بود.در حالی که خانواده هنوز در کنتاکی بودند، پدرش مکرراً درگیر ثبت اسناد زمین، خدمت در هیئت منصفه و شرکت در فروش کلانتر بود و بعدها، لینکلن ممکن است از مسائل حقوقی پدرش آگاه بوده باشد.هنگامی که خانواده به ایندیانا نقل مکان کردند، لینکلن در 15 مایلی (24 کیلومتری) از سه دادگاه شهرستان زندگی می کرد.لینکلن که مجذوب فرصت شنیدن یک ارائه شفاهی خوب شده بود، مانند بسیاری دیگر در مرز، در جلسات دادگاه به عنوان یک تماشاگر شرکت کرد.این تمرین زمانی که او به نیو سالم نقل مکان کرد ادامه یافت.لینکلن با توجه به اینکه چقدر وکلا به آنها مراجعه می کنند، به خواندن و مطالعه اساسنامه تجدید نظر شده ایندیانا، اعلامیه استقلال و قانون اساسی ایالات متحده اشاره کرد.لینکلن با استفاده از کتاب های قرض گرفته شده از شرکت حقوقی استوارت و قاضی توماس دراموند، در نیمه اول سال 1835 به طور جدی شروع به مطالعه حقوق کرد. او نسخه هایی از تفسیرهای بلک استون، دعاهای چیتی، شواهد گرین لیف، و حقوق عدالت جوزف استوری را خواند.در فوریه 1836 لینکلن کار به عنوان نقشه بردار را متوقف کرد و در مارس 1836 اولین گام را برای تبدیل شدن به یک وکیل دادگستری برداشت زمانی که به منشی دادگاه شهرستان سانگامون درخواست داد تا به عنوان مردی با شخصیت خوب و اخلاقی ثبت نام کند.پس از گذراندن یک امتحان شفاهی توسط هیئتی از وکلای شاغل، لینکلن مجوز وکالت خود را در 9 سپتامبر 1836 دریافت کرد. در آوریل 1837 او برای تمرین در دادگاه عالی ایلینویز ثبت نام کرد و به اسپرینگفیلد نقل مکان کرد و در آنجا با استوارت شراکت کرد. .
▲
●
ازدواج و فرزندان
ازدواج با مری تاد ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1842 Nov 4

ازدواج و فرزندان

Springfield, IL, USA
در سال 1839، لینکلن با مری تاد در اسپرینگفیلد، ایلینوی آشنا شد و سال بعد نامزد کردند.او دختر رابرت اسمیت تاد، یک وکیل و تاجر ثروتمند در لکسینگتون، کنتاکی بود.مراسم عروسی که برای اول ژانویه 1841 تنظیم شده بود، به درخواست لینکلن لغو شد، اما آنها آشتی کردند و در 4 نوامبر 1842 در عمارت اسپرینگفیلد خواهر مری ازدواج کردند.در حالی که مضطرب برای عروسی آماده می شد، از او پرسیدند که کجا می رود و پاسخ داد: "فکر می کنم به جهنم."در سال 1844، این زوج خانه ای در اسپرینگفیلد در نزدیکی دفتر وکالت او خریدند.مریم با کمک یک خدمتکار اجیر و یکی از اقوام خانه خود را حفظ کرد.لینکلن شوهری مهربان و پدر چهار پسر بود، اگرچه کارش مرتباً او را از خانه دور می‌کرد.مسن ترین آنها، رابرت تاد لینکلن، در سال 1843 به دنیا آمد و تنها فرزندی بود که تا بلوغ زندگی کرد.ادوارد بیکر لینکلن (ادی)، متولد 1846، در 1 فوریه 1850 احتمالاً بر اثر سل درگذشت.سومین پسر لینکلن، "ویلی" لینکلن در 21 دسامبر 1850 به دنیا آمد و در 20 فوریه 1862 بر اثر تب در کاخ سفید درگذشت. کوچکترین پسر، توماس "تاد" لینکلن، در 4 آوریل 1853 به دنیا آمد و زنده ماند. پدرش اما در سن 18 سالگی در 16 ژوئیه 1871 بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.در واقع، شریک حقوقی لینکلن، ویلیام اچ. هرندون، زمانی که لینکلن فرزندانش را به دفتر وکالت می آورد، عصبانی می شد.به نظر می‌رسید که پدرشان اغلب آنقدر غرق کارش بود که متوجه رفتار فرزندانش نمی‌شد.هرندون گفت: "من بارها و بارها احساس کرده‌ام که می‌خواهم گردن کوچک آن‌ها را فشار دهم، اما به احترام لینکلن دهانم را بسته نگه داشتم. لینکلن توجهی نکرد که فرزندانش چه می‌کنند یا چه کرده‌اند."مرگ پسرانشان، ادی و ویلی، تأثیرات عمیقی بر هر دو والدین داشت.لینکلن از "مالیخولیا" رنج می برد، وضعیتی که اکنون تصور می شود افسردگی بالینی است.
▲
●
1843 - 1851
وکیل و نماینده کنگرهornament
وکیل دشت
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1843 Jan 1 00:01 - 1859

وکیل دشت

Springfield, IL, USA
لینکلن در کار خود در اسپرینگفیلد «هر نوع تجارتی را که می‌توانست پیش یک وکیل دشتی باشد» اداره می‌کرد.او دو بار در سال به مدت 10 هفته متوالی در کرسی های شهرستانی در دادگاه های شهرستان میداستیت ظاهر می شد.این به مدت 16 سال ادامه یافت.لینکلن پرونده های حمل و نقل را در بحبوحه گسترش غرب کشور، به ویژه درگیری های بارج رودخانه در زیر بسیاری از پل های راه آهن جدید، مدیریت می کرد.لینکلن به‌عنوان یک مرد قایق‌های رودخانه‌ای، در ابتدا طرفدار آن منافع بود، اما در نهایت نماینده هر کسی بود که او را استخدام می‌کرد.او بعداً نماینده یک شرکت پل در برابر یک شرکت قایق‌های رودخانه‌ای در شرکت پل جزیره راک (Hurd v. Rock Island) بود.لینکلن در 175 پرونده در برابر دادگاه عالی ایلینویز حاضر شد.او در 51 پرونده وکیل انحصاری بود که 31 مورد به نفع او صادر شد.از سال 1853 تا 1860، یکی از بزرگترین مشتریان او راه آهن مرکزی ایلینوی بود.شهرت قانونی او باعث ایجاد نام مستعار "آبی صادق" شد.لینکلن در یک محاکمه جنایی در سال 1858 با دفاع از ویلیام "داف" آرمسترانگ، که برای قتل جیمز پرستون متزکر در حال محاکمه بود، بحث کرد.این پرونده به دلیل استفاده لینکلن از واقعیتی که توسط اخطار قضایی برای به چالش کشیدن اعتبار یک شاهد عینی ثابت شده است، مشهور است.پس از شهادت یکی از شاهدان مخالف به دیدن جنایت در نور ماه، لینکلن سالنامه کشاورزان را تولید کرد که نشان می‌داد ماه در زاویه پایینی قرار دارد و دید را به شدت کاهش می‌دهد.آرمسترانگ تبرئه شد.لینکلن با دفاع از سیمئون کوین "پیچی" هریسون که پسر عموی سوم بود، در سال 1859 در یک پرونده قتل در سال 1859 شهرت خود را افزایش داد؛ هریسون همچنین نوه مخالف سیاسی لینکلن، کشیش پیتر کارترایت بود.هریسون متهم به قتل کرافتون یونانی بود که در حالی که بر اثر جراحات دراز کشیده بود، به کارترایت اعتراف کرد که هریسون را تحریک کرده است.لینکلن با عصبانیت به تصمیم اولیه قاضی مبنی بر رد شهادت کارترایت در مورد اعتراف به عنوان شنیده های غیرقابل قبول اعتراض کرد.لینکلن استدلال کرد که شهادت شامل یک اعلامیه در حال مرگ است و تابع قانون شنیده ها نیست.قاضی که یک دموکرات بود، به جای اینکه لینکلن را همانطور که انتظار می رفت به دادگاه تحقیر کند، حکم خود را تغییر داد و شهادت را به عنوان مدرک پذیرفت و در نتیجه هریسون تبرئه شد.
▲
●
ایالات متحدهمجلس نمایندگان
لینکلن در اواخر دهه 30 زندگی خود به عنوان یکی از اعضای مجلس نمایندگان ایالات متحده.عکسی که توسط یکی از دانشجویان حقوق لینکلن در حدود سال 1846 گرفته شده است. ©Nicholas H. Shepherd
1847 Jan 1 - 1849

ایالات متحدهمجلس نمایندگان

Illinois, USA
در سال 1843، لینکلن به دنبال نامزدی ویگ برای کرسی ناحیه هفتم ایلینویز در مجلس نمایندگان ایالات متحده شد.او توسط جان جی. هاردین شکست خورد، اگرچه او با حزب در محدود کردن هاردین به یک دوره پیروز شد.لینکلن نه تنها در سال 1846 استراتژی خود را برای به دست آوردن نامزدی انجام داد، بلکه در انتخابات نیز پیروز شد.او تنها ویگ در هیأت ایلینویز بود، اما به همان اندازه وظیفه شناس تقریباً در همه رأی گیری ها شرکت کرد و سخنرانی هایی کرد که خط حزب را تضعیف کرد.او به کمیته پست و راه های پست و کمیته هزینه ها در وزارت جنگ منصوب شد.لینکلن با Joshua R. Giddings لایحه‌ای را برای لغو برده‌داری در ناحیه کلمبیا با غرامت برای صاحبان، اجبار برای دستگیری بردگان فراری، و رای مردم در مورد این موضوع همراهی کرد.وقتی از حمایت ویگ دور شد، صورتحساب را کنار گذاشت.
▲
●
کمپین برای زکری تیلور
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1848 Jan 1

کمپین برای زکری تیلور

Washington D.C., DC, USA
در انتخابات ریاست جمهوری سال 1848، لینکلن از قهرمان جنگ زکری تیلور برای نامزدی ویگ و برای ریاست جمهوری در انتخابات عمومی حمایت کرد.لینکلن در کنار گذاشتن کلی، استدلال کرد که تیلور تنها ویگی است که قابل انتخاب است.لینکلن به عنوان نماینده تیلور در کنوانسیون ملی ویگ در فیلادلفیا شرکت کرد.پس از نامزدی موفقیت آمیز تیلور، لینکلن از تیلور خواست تا کمپینی را با تأکید بر ویژگی های شخصی او اجرا کند، در حالی که مسائل بحث برانگیز را به کنگره واگذار کرد.در حالی که کنگره در جلسه بود، لینکلن به نفع تیلور در صحن مجلس صحبت کرد، و هنگامی که در ماه اوت به تعویق افتاد، او در واشنگتن ماند تا به کمیته اجرایی ویگ کنگره در کمپین کمک کند.در سپتامبر، لینکلن در بوستون و سایر مکان‌های نیوانگلند سخنرانی‌های مبارزاتی انجام داد.لینکلن با یادآوری انتخابات 1844، رای دهندگان بالقوه Free Soil را خطاب کرد و گفت که ویگ ها به همان اندازه با برده داری مخالف بودند و تنها مسئله این بود که چگونه می توانند به طور مؤثر علیه گسترش برده داری رأی دهند.لینکلن استدلال کرد که رای به نامزد خاک آزاد، رئیس جمهور سابق مارتین ون بورن، آرای ضد برده داری را تقسیم می کند و انتخابات را به نامزد دموکرات، لوئیس کاس می دهد.با پیروزی تیلور، دولت آینده، شاید انتقاد لینکلن از تیلور را در طول جنگ مکزیک و آمریکا به یاد آورد، به لینکلن فقط فرمانداری منطقه دورافتاده اورگان را پیشنهاد داد.پذیرش شغل او را در ایالت به سرعت در حال رشد ایلینویز به پایان می رساند، بنابراین او نپذیرفت، و به اسپرینگفیلد، ایلینویز بازگشت، جایی که بیشتر انرژی خود را به کار وکالت خود معطوف کرد.
▲
●
1854 - 1860
بازگشت به سیاست و راه ریاست جمهوریornament
بازگشت به سیاست
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1854 Oct 1

بازگشت به سیاست

Illinois, USA
بحث در مورد وضعیت برده داری در سرزمین ها نتوانست تنش ها را بین جنوب برده دار و شمال آزاد کاهش دهد، با شکست سازش 1850، بسته قانونی طراحی شده برای رسیدگی به این موضوع.لینکلن در مداحی خود در سال 1852 برای کلی، بر حمایت او از رهایی تدریجی و مخالفت با "هر دو افراط" در مورد مسئله برده داری تأکید کرد.از آنجایی که بحث برده داری در قلمروهای نبراسکا و کانزاس به شدت تند شد، سناتور ایلینوی، استفان داگلاس، حاکمیت مردمی را به عنوان یک مصالحه پیشنهاد کرد.این اقدام به رای دهندگان هر منطقه اجازه می دهد تا در مورد وضعیت برده داری تصمیم بگیرند.این قانون بسیاری از شمالی‌ها را که به دنبال جلوگیری از گسترش برده‌داری بودند، نگران کرد، اما قانون داگلاس کانزاس-نبراسکا در ماه مه 1854 کنگره را به تصویب رساند.لینکلن تا ماه‌ها بعد در "سخنرانی Peoria" خود در اکتبر 1854 در مورد این عمل اظهار نظر نکرد. لینکلن سپس مخالفت خود را با برده‌داری اعلام کرد که در مسیر رسیدن به ریاست جمهوری تکرار کرد.او گفت که قانون کانزاس "بی‌تفاوتی اعلام شده داشت، اما همانطور که باید فکر کنم، یک غیرت واقعی پنهانی برای گسترش برده‌داری است. من نمی‌توانم از آن متنفرم. به دلیل بی‌عدالتی هیولایی خود برده‌داری از آن متنفرم. من از آن متنفرم زیرا از آن متنفرم. نمونه جمهوری‌خواه ما را از نفوذ عادلانه‌اش در جهان محروم می‌کند...» حملات لینکلن به قانون کانزاس-نبراسکا نشانگر بازگشت او به زندگی سیاسی بود.
▲
●
مناظره های لینکلن و داگلاس
نقاشی از بحث های لینکلن داگلاس.استیون داگلاس 5'2 اینچ و یک مسیحی بود که فکر می کرد بردگان آفریقایی سطح پایین تری از انسانیت هستند. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1858 Aug 1 - Oct

مناظره های لینکلن و داگلاس

Illinois, USA
مناظره‌های لینکلن-داگلاس مجموعه‌ای از هفت مناظره بین آبراهام لینکلن، نامزد حزب جمهوری‌خواه برای مجلس سنای ایالات متحده از ایلینوی و سناتور فعلی، استیون داگلاس، نامزد حزب دموکرات بود.بحث ها بر برده داری متمرکز بود، به ویژه اینکه آیا در ایالت های جدید اجازه داده می شود از قلمروی که از طریق خرید لوئیزیانا و واگذاری مکزیک به دست آمده است، تشکیل شود.داگلاس، به عنوان نامزد دموکرات، معتقد بود که تصمیم باید توسط خود ساکنان ایالت های جدید گرفته شود نه توسط دولت فدرال (حاکمیت مردمی).لینکلن علیه گسترش برده داری استدلال می کرد، با این حال تأکید می کرد که از لغو آن در جایی که قبلاً وجود داشت، حمایت نمی کرد.داگلاس مجدداً توسط مجمع عمومی ایلینویز، 54–46 انتخاب شد.اما این تبلیغات لینکلن را به یک چهره ملی تبدیل کرد و زمینه را برای کمپین ریاست جمهوری سال 1860 او فراهم کرد.به عنوان بخشی از این تلاش، لینکلن متون تمام بحث ها را ویرایش کرد و آنها را در یک کتاب منتشر کرد.فروش خوبی داشت و به او کمک کرد تا نامزدی حزب جمهوری خواه برای ریاست جمهوری را در کنوانسیون ملی جمهوری خواهان در شیکاگو در سال 1860 دریافت کند.
▲
●
سخنرانی اتحادیه کوپر
عکس آبراهام لینکلن در 27 فوریه 1860 در شهر نیویورک توسط متیو بردی، روز سخنرانی معروف او در اتحادیه کوپر گرفته شده است. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1860 Feb 27

سخنرانی اتحادیه کوپر

Cooper Union for the Advanceme
سخنرانی یا خطاب اتحادیه کوپر که در آن زمان به عنوان سخنرانی موسسه کوپر شناخته می شد، توسط آبراهام لینکلن در 27 فوریه 1860 در کوپر یونیون در شهر نیویورک ایراد شد.لینکلن هنوز نامزد جمهوری‌خواهان برای ریاست‌جمهوری نبود، زیرا قرار بود کنگره برای ماه می برگزار شود.از مهم ترین سخنرانی های او به شمار می رود.برخی از مورخان استدلال کرده اند که این سخنرانی عامل پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری اواخر همان سال بود.در این سخنرانی، لینکلن دیدگاه‌های خود را در مورد برده‌داری با تأیید اینکه نمی‌خواهد برده‌داری در قلمروهای غربی گسترش یابد و ادعا کرد که پدران بنیان‌گذار با این موضع موافق هستند، توضیح داد.روزنامه نگار رابرت جی مک نامارا نوشت: "سخنرانی لینکلن در اتحادیه کوپر یکی از طولانی ترین سخنرانی های او با بیش از 7000 کلمه بود. و این یکی از سخنرانی های او با قطعاتی نیست که اغلب نقل می شود. با این حال، به دلیل تحقیقات دقیق و تلاش های قوی لینکلن. استدلال، به طرز خیره کننده ای موثر بود."
▲
●
رئیس جمهور لینکلن
اولین مراسم افتتاحیه لینکلن در کاپیتول ایالات متحده، 4 مارس 1861. گنبد کاپیتول بالای روتوندا هنوز در دست ساخت بود. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1860 Nov 6

رئیس جمهور لینکلن

Washington D.C., DC, USA
در 6 نوامبر 1860، لینکلن به عنوان شانزدهمین رئیس جمهور انتخاب شد.او اولین رئیس جمهور جمهوری خواه بود و پیروزی او کاملاً به دلیل حمایتش در شمال و غرب بود.در 10 ایالت از 15 ایالت برده داری جنوب، هیچ رأیی برای او ریخته نشد، و او تنها در دو ایالت از 996 شهرستان در تمام ایالت های جنوبی پیروز شد، که نشانه ای از جنگ داخلی قریب الوقوع است.لینکلن 1,866,452 رای یا 39.8٪ از کل رای ها را در یک مسابقه چهار جانبه دریافت کرد که ایالت های شمالی آزاد و همچنین کالیفرنیا و اورگان را حمل می کرد.پیروزی او در کالج الکترال تعیین کننده بود: لینکلن 180 رای در مقابل 123 رای مخالفان خود را داشت.در حالی که داگلاس و سایر نامزدها در مبارزات انتخاباتی شرکت می کردند، لینکلن با تکیه بر شور و شوق حزب جمهوری خواه هیچ سخنرانی ای انجام نداد.حزب کار اصلی را انجام داد که اکثریت را در سرتاسر شمال تولید کرد و پوسترهای تبلیغاتی، اعلامیه‌ها و سرمقاله‌های روزنامه‌های فراوانی تولید کرد.سخنرانان جمهوری خواه ابتدا بر پلتفرم حزب تمرکز کردند، و دوم بر داستان زندگی لینکلن، و بر فقر دوران کودکی او تأکید کردند.هدف نشان دادن قدرت «کار رایگان» بود که به یک پسر مزرعه‌دار معمولی اجازه می‌داد تا با تلاش خود به اوج برسد.تولید ادبیات مبارزات انتخاباتی حزب جمهوری خواه اپوزیسیون ترکیبی را کوتوله کرد.یکی از نویسندگان شیکاگو تریبون جزوه ای تهیه کرد که زندگی لینکلن را شرح می داد و 100000 تا 200000 نسخه فروخت.اگرچه او در انظار عمومی ظاهر نمی شد، بسیاری به دنبال دیدار او و نوشتن نامه برای او بودند.در آستانه انتخابات، او دفتری را در کاپیتول ایالت ایلینویز گرفت تا با هجوم توجه ها مقابله کند.
▲
●
1861 - 1865
ریاست جمهوری و جنگ داخلیornament
Play button
1861 Apr 12 - 1865 May 26

جنگ داخلی آمریکا

United States
پس از پیروزی لینکلن، بسیاری از رهبران جنوبی احساس کردند که تفرقه تنها گزینه آنهاست، زیرا می ترسیدند که از دست دادن نمایندگی توانایی آنها را برای تصویب قوانین و سیاست های طرفدار برده داری مختل کند.لینکلن در دومین سخنرانی خود در مراسم تحلیف خود گفت که "بردگان یک منفعت خاص و قدرتمند را تشکیل می دادند. همه می دانستند که این علاقه به نوعی علت جنگ بود. هفت ایالت برده داری جنوبی اولیه با جدا شدن از ایالات متحده به پیروزی لینکلن پاسخ دادند. در فوریه 1861، کنفدراسیون را تشکیل داد. کنفدراسیون قلعه های ایالات متحده و سایر دارایی های فدرال را در داخل مرزهای آنها تصرف کرد. به رهبری رئیس جمهور کنفدراسیون جفرسون دیویس، کنفدراسیون بر حدود یک سوم جمعیت ایالات متحده در یازده ایالت از 34 ایالت ایالات متحده که در آن زمان کنترل می کرد، تاکید کرد. چهار سال نبرد شدید، عمدتاً در جنوب، ادامه یافت.جنگ داخلی آمریکا بین اتحادیه ("شمال") و کنفدراسیون ("جنوب")، که دومی توسط ایالت هایی که جدا شده بودند شکل گرفت.علت اصلی جنگ، مناقشه بر سر این بود که آیا برده داری اجازه خواهد داشت تا به سرزمین های غربی گسترش یابد و به کشورهای برده داری بیشتر منجر شود یا از انجام آن جلوگیری شود، که به طور گسترده بر این باور بودند که برده داری در مسیر انقراض نهایی قرار می گیرد.
▲
●
Play button
1863 Jan 1

اعلامیه رهایی

Washington D.C., DC, USA
در 22 سپتامبر 1862، لینکلن اعلامیه مقدماتی آزادی را صادر کرد، که اعلام کرد در ایالت هایی که هنوز در 1 ژانویه 1863 شورش داشتند، بردگان آزاد خواهند شد.او به قول خود وفا کرد و در 1 ژانویه 1863 اعلامیه رهایی را صادر کرد و بردگان را در 10 ایالت که در آن زمان تحت کنترل اتحادیه نبودند، با معافیت هایی که برای مناطق تحت کنترل مشخص شده بود، آزاد کرد.نظر لینکلن در مورد امضای اعلامیه این بود: "من هرگز در زندگی ام به اندازه ای که در امضای این برگه احساس می کنم مطمئن نبودم که درست عمل می کنم."او 100 روز بعد را صرف آماده‌سازی ارتش و ملت برای رهایی کرد، در حالی که دموکرات‌ها رای‌دهندگان خود را با هشدار نسبت به خطری که بردگان آزاد شده برای سفیدپوستان شمالی ایجاد می‌کرد، گرد هم آوردند.با الغای برده داری در کشورهای شورشی که اکنون به یک هدف نظامی تبدیل شده است، ارتش های اتحادیه در حال پیشروی به سمت جنوب، هر سه میلیون برده را در کنفدراسیون آزاد کردند.اعلامیه رهایی با بیان اینکه آزادگان «به خدمت مسلحانه ایالات متحده پذیرفته خواهند شد»، به خدمت گرفتن این آزادگان به سیاست رسمی تبدیل شد.در بهار سال 1863، لینکلن آماده بود تا نیروهای سیاه پوست را به تعداد بیش از حد معمول به خدمت بگیرد.لینکلن در نامه‌ای به فرماندار نظامی تنسی، اندرو جانسون که او را تشویق می‌کرد تا در جمع‌آوری نیروهای سیاه‌پوست رهبری کند، نوشت: «منظره خالی 50000 سرباز سیاه‌پوست مسلح و مته‌کش شده در سواحل می‌سی‌سی‌پی، شورش را به یکباره پایان می‌دهد».در پایان سال 1863، ژنرال لورنزو توماس، به دستور لینکلن، 20 هنگ سیاه پوست را از دره می سی سی پی به خدمت گرفت.
▲
●
Play button
1863 Nov 19

آدرس گیتزبرگ

Gettysburg, PA, USA
لینکلن در مراسم وقف قبرستان میدان نبرد گتیسبورگ در 19 نوامبر 1863 سخنرانی کرد. لینکلن در 272 کلمه و سه دقیقه اظهار داشت که ملت نه در سال 1789، بلکه در سال 1776 به دنیا آمد، "در لیبرتی تصور شد و به این گزاره اختصاص یافت که همه انسانها مساوی افریده شده اند".او جنگ را به عنوان تقدیم به اصول آزادی و برابری برای همه تعریف کرد.او اعلام کرد که مرگ این همه سرباز شجاع بیهوده نخواهد بود، بردگی پایان خواهد یافت و آینده دموکراسی تضمین خواهد شد، که «حکومت مردم، توسط مردم، برای مردم، از بین نخواهد رفت. زمین".این نشانی با مخالفت با پیش‌بینی او مبنی بر اینکه «جهان کم توجهی می‌کند، و آنچه را که ما در اینجا می‌گوییم برای مدت طولانی به خاطر نمی‌آورد»، تبدیل به نقل‌قول‌ترین سخنرانی در تاریخ آمریکا شد.
▲
●
انتخاب مجدد
دومین سخنرانی افتتاحیه لینکلن در ساختمان تقریباً تکمیل شده کاپیتول، 4 مارس 1865. ©Alexander Gardner
1864 Nov 8

انتخاب مجدد

Washington D.C., DC, USA
لینکلن در سال 1864 برای انتخاب مجدد نامزد شد، در حالی که جناح های اصلی جمهوری خواه را به همراه دموکرات های جنگ، ادوین ام. استانتون و اندرو جانسون متحد کرد.لینکلن از مکالمه و قدرت حمایتی خود - که از زمان صلح تا حد زیادی گسترش یافته بود - برای ایجاد حمایت و دفع تلاش های رادیکال ها برای جایگزینی او استفاده کرد.جمهوریخواهان در مجمع خود جانسون را به عنوان معاون وی انتخاب کردند.لینکلن برای گسترش ائتلاف خود و شامل دموکرات های جنگ و همچنین جمهوری خواهان، تحت عنوان حزب اتحادیه جدید شرکت کرد.پلاتفرم دموکرات از "جناح صلح" حزب پیروی کرد و جنگ را "شکست" خواند.اما نامزد آنها، مک کللن، از جنگ حمایت کرد و این پلتفرم را رد کرد.در همین حال، لینکلن گرانت را با سربازان بیشتر و حمایت حزب جمهوری خواه جسور کرد.تصرف آتلانتا توسط شرمن در سپتامبر و تسخیر موبایل توسط دیوید فاراگوت به شکست‌گرایی پایان داد.حزب دموکرات عمیقاً دوپاره بود و برخی از رهبران و اکثر سربازان آشکارا برای لینکلن بودند.حزب اتحاد ملی با حمایت لینکلن از رهایی متحد شد.احزاب جمهوری خواه ایالتی بر خیانت سران مس تاکید کردند.در 8 نوامبر، لینکلن همه ایالت ها را به جز سه ایالت، از جمله 78 درصد از سربازان اتحادیه، حمل کرد.
▲
●
Play button
1865 Apr 14

ترور آبراهام لینکلن

Ford's Theatre, 10th Street No
جان ویلکس بوث یک بازیگر سرشناس و یک جاسوس کنفدراسیون اهل مریلند بود.اگرچه او هرگز به ارتش کنفدراسیون نپیوست، اما با سرویس مخفی کنفدراسیون تماس داشت.بوث پس از شرکت در یک سخنرانی در 11 آوریل 1865 که در آن لینکلن حق رای برای سیاه پوستان را تبلیغ می کرد، نقشه ای برای ترور رئیس جمهور طراحی کرد.زمانی که بوث از قصد لینکلن ها برای حضور در نمایشی با ژنرال گرانت مطلع شد، قصد داشت لینکلن و گرانت را در تئاتر فورد ترور کند.لینکلن و همسرش در شامگاه 14 آوریل، تنها پنج روز پس از پیروزی اتحادیه در دادگاه نبرد آپوماتوکس، در نمایشنامه پسر عموی آمریکایی ما شرکت کردند.در آخرین لحظه، گرانت تصمیم گرفت به جای شرکت در نمایش، برای دیدن فرزندانش به نیوجرسی برود.در 14 آوریل 1865، ساعاتی قبل از ترور، لینکلن قانونی را برای تأسیس سرویس مخفی ایالات متحده امضا کرد و در ساعت 10:15 شب، بوث وارد پشت جعبه تئاتر لینکلن شد، از پشت خزید و به سمت اتاق شلیک کرد. پشت سر لینکلن، او را مجروح کرد.مهمان لینکلن، سرگرد هنری راثبون، لحظه ای با بوث دست و پنجه نرم کرد، اما بوث او را با چاقو زد و فرار کرد.پس از حضور دکتر چارلز لیل و دو پزشک دیگر، لینکلن به آن سوی خیابان به خانه پیترسن منتقل شد.پس از هشت ساعت ماندن در کما، لینکلن در ساعت 7:22 صبح روز 15 آوریل درگذشت. تانتون سلام کرد و گفت: "اکنون او متعلق به اعصار است." جسد اینکلن در تابوت پیچیده شده با پرچم قرار داده شد که بارگیری شده بود. سوار ماشین نعش کش شد و توسط سربازان اتحادیه تا کاخ سفید اسکورت شد.رئیس جمهور جانسون در همان روز سوگند یاد کرد.دو هفته بعد، بوث که از تسلیم شدن خودداری کرد، به مزرعه ای در ویرجینیا تعقیب شد و توسط گروهبان بوستون کوربت به ضرب گلوله کشته شد و در 26 آوریل درگذشت. وزیر جنگ استانتون دستور داده بود که بوث را زنده بگیرند، بنابراین کوربت در ابتدا دستگیر شد. محاکمه نظامی شودپس از یک مصاحبه کوتاه، استانتون او را یک میهن پرست اعلام کرد و این اتهام را رد کرد.
▲
●
تشییع و تدفین
یگان‌های نظامی در خیابان پنسیلوانیا در واشنگتن دی سی در جریان تشییع جنازه آبراهام لینکلن در 19 آوریل 1865 راهپیمایی کردند. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1865 May 4

تشییع و تدفین

Oak Ridge Cemetery, Monument A
پس از ترور آبراهام لینکلن در 14 آوریل 1865، مجموعه ای از رویدادهای سه هفته ای برای سوگواری درگذشت و یادبود زندگی شانزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده برگزار شد.مراسم تشییع جنازه، صفوف و مراسم دراز کشیدن در ایالت ابتدا در واشنگتن دی سی برگزار شد، سپس یک قطار تشییع جنازه بقایای لینکلن را در 1654 مایلی از هفت ایالت برای دفن در اسپرینگفیلد، ایلینویز منتقل کرد.این قطار هرگز از 20 مایل در ساعت تجاوز نمی کرد، و چندین توقف در شهرهای اصلی و مراکز ایالتی برای راهپیمایی، سخنرانی، و دراز کشیدن اضافی در ایالت داشت.میلیون ها آمریکایی از قطار در طول مسیر دیدن کردند و در مراسم مرتبط شرکت کردند.قطار در 21 آوریل ساعت 12:30 بعد از ظهر واشنگتن را ترک کرد.آن رابرت تاد پسر ارشد لینکلن و بقایای پسر کوچکتر لینکلن، ویلیام والاس لینکلن (1850-1862) به دنیا آورد، اما همسر لینکلن، مری تاد لینکلن، که برای انجام این سفر بسیار مضطرب بود، به دنیا نیامد.قطار تا حد زیادی مسیری را که لینکلن به عنوان رئیس جمهور منتخب در راه اولین مراسم تحلیف خود، بیش از چهار سال قبل، به واشنگتن رفته بود، طی کرد.قطار در 3 می به اسپرینگفیلد رسید. لینکلن در 4 مه در قبرستان اوک ریج در اسپرینگفیلد به خاک سپرده شد.از هر شهری که قطار می گذشت یا توقف می کرد، همیشه جمعیتی برای ادای احترام به یکی از بزرگترین مردان تاریخ وجود داشت.
▲
●
1866 Jan 1

پایان

United States
آبراهام لینکلن به طور گسترده به عنوان یکی از بزرگترین روسای جمهور تاریخ آمریکا شناخته می شود.میراث او برای قرن ها به یادگار مانده و مورد تجلیل قرار گرفته است و او همچنان یکی از تأثیرگذارترین چهره های ملت است.تأثیر ماندگار او بر ملت به دلیل استقامت و تعهد او به آرمان های آزادی، دموکراسی و برابری برای همه بود.او به خاطر اعلامیه رهایی و اصلاحیه سیزدهم که هر دو برده داری را در ایالات متحده لغو کردند به یاد می آورند.علاوه بر این، او به خاطر حفظ اتحادیه در طول جنگ داخلی و تعهد تزلزل ناپذیرش به آرمان اتحادیه اعتبار دارد.او همچنین به خاطر خطاب معروفش در گتیزبورگ که فراخوانی برای تولدی جدید از آزادی و برابری برای همه آمریکایی ها بود، به یاد می آید.این دستاوردها میراث لینکلن را به عنوان مدافع دموکراسی و برابری محکم کرد.میراث او شجاعت، عزم و استقامت در مواجهه با ناملایمات عظیم است.او نمادی از امید و استقامت است که همچنان الهام بخش نسل های امروزی است.
▲
●

Characters



John Wilkes Booth

John Wilkes Booth

American Stage Actor

Ulysses S. Grant

Ulysses S. Grant

Union Army General

Stephen A. Douglas

Stephen A. Douglas

United States Senator

Mary Todd Lincoln

Mary Todd Lincoln

First Lady of the United States

References



  • Ambrose, Stephen E. (1996). Halleck: Lincoln's Chief of Staff. Baton Rouge, Louisiana: LSU Press. ISBN 978-0-8071-5539-4.
  • Baker, Jean H. (1989). Mary Todd Lincoln: A Biography. New York, New York: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-30586-9.
  • Bartelt, William E. (2008). There I Grew Up: Remembering Abraham Lincoln's Indiana Youth. Indianapolis, Indiana: Indiana Historical Society Press. ISBN 978-0-87195-263-9.
  • Belz, Herman (1998). Abraham Lincoln, constitutionalism, and equal rights in the Civil War era. New York, New York: Fordham University Press. ISBN 978-0-8232-1768-7.
  • Belz, Herman (2014). "Lincoln, Abraham". In Frohnen, Bruce; Beer, Jeremy; Nelson, Jeffrey O (eds.). American Conservatism: An Encyclopedia. Open Road Media. ISBN 978-1-932236-43-9.
  • Bennett, Lerone Jr. (1968). "Was Abe Lincoln a White Supremacist?". Ebony. Vol. 23, no. 4. ISSN 0012-9011.
  • Blue, Frederick J. (1987). Salmon P. Chase: A Life in Politics. Kent, Ohio: Kent State University Press. ISBN 978-0-87338-340-0.
  • Boritt, Gabor S.; Pinsker, Matthew (2002). "Abraham Lincoln". In Graff, Henry (ed.). The Presidents: A reference History (7th ed.). ISBN 978-0-684-80551-1.
  • Bulla, David W.; Borchard, Gregory A. (2010). Journalism in the Civil War Era. New York, New York: Peter Lang. ISBN 978-1-4331-0722-1.
  • Burlingame, Michael (2008). Abraham Lincoln: A Life. Vol. 2. Baltimore, Maryland: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-1-4214-1067-8.
  • Carwardine, Richard J. (2003). Lincoln. London, England: Pearson Longman. ISBN 978-0-582-03279-8.
  • Cashin, Joan E. (2002). The War was You and Me: Civilians in the American Civil War. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-09174-7.
  • Chesebrough, David B. (1994). No Sorrow Like Our Sorrow: Northern Protestant Ministers and the Assassination of Lincoln. Kent, Ohio: Kent State University Press. ISBN 978-0-87338-491-9.
  • Collea, Joseph D. Collea Jr. (September 20, 2018). New York and the Lincoln Specials: The President's Pre-Inaugural and Funeral Trains Cross the Empire State. McFarland. pp. 13–14. ISBN 978-1-4766-3324-4.
  • Cox, Hank H. (2005). Lincoln and the Sioux Uprising of 1862. Nashville, Tennessee: Cumberland House. ISBN 978-1-58182-457-5.
  • Current, Richard N. (July 28, 1999). "Abraham Lincoln - Early political career". Encyclopedia Britannica.
  • Dennis, Matthew (2018). Red, White, and Blue Letter Days: An American Calendar. Ithaca, New York: Cornell University Press. ISBN 978-1-5017-2370-4.
  • Diggins, John P. (1986). The Lost Soul of American Politics: Virtue, Self-Interest, and the Foundations of Liberalism. Chicago, Illinois: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-14877-9.
  • Dirck, Brian (September 2009). "Father Abraham: Lincoln's Relentless Struggle to End Slavery, and: Act of Justice: Lincoln's Emancipation Proclamation and the Law of War, and: Lincoln and Freedom: Slavery, Emancipation, and the Thirteenth Amendment (review)". Civil War History. 55 (3): 382–385. doi:10.1353/cwh.0.0090.
  • Dirck, Brian R. (2008). Lincoln the Lawyer. Champaign, Illinois: University of Illinois Press. ISBN 978-0-252-07614-5.
  • Donald, David Herbert (1996). Lincoln. New York, New York: Simon and Schuster. ISBN 978-0-684-82535-9.
  • Douglass, Frederick (2008). The Life and Times of Frederick Douglass. New York, New York: Cosimo Classics. ISBN 978-1-60520-399-7.
  • Edgar, Walter B. (1998). South Carolina: A History. Columbia, South Carolina: University of South Carolina Press. ISBN 978-1-57003-255-4.
  • Ellenberg, Jordan (May 23, 2021). "What Honest Abe Learned from Geometry". Wall Street Journal. 278 (119): C3. Ellenberg's essay is adapted from his 2021 book, Shape: The Hidden Geometry of Information, Biology, Strategy, Democracy, and Everything Else, Penguin Press. ISBN 9781984879059
  • Fish, Carl Russell (1902). "Lincoln and the Patronage". The American Historical Review. 8 (1): 53–69. doi:10.2307/1832574. JSTOR 1832574.
  • Foner, Eric (2010). The Fiery Trial: Abraham Lincoln and American Slavery. New York, New York: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-06618-0.
  • Goodrich, Thomas (2005). The Darkest Dawn: Lincoln, Booth, and the Great American Tragedy. Indianapolis, Indiana: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-34567-7.
  • Goodwin, Doris Kearns (2005). Team of Rivals: The Political Genius of Abraham Lincoln. New York, New York: Simon and Schuster. ISBN 978-0-684-82490-1.
  • Graebner, Norman (1959). "Abraham Lincoln: Conservative Statesman". In Basler, Roy Prentice (ed.). The enduring Lincoln: Lincoln sesquicentennial lectures at the University of Illinois. Champaign, Illinois: University of Illinois Press. OCLC 428674.
  • Grimsley, Mark; Simpson, Brooks D. (2001). The Collapse of the Confederacy. Lincoln, Nebraska: University of Nebraska Press. ISBN 978-0-8032-2170-3.
  • Guelzo, Allen C. (1999). Abraham Lincoln: Redeemer President. Grand Rapids, Michigan: Wm. B. Eerdmans Publishing Company. ISBN 978-0-8028-3872-8.. Second edition, 2022. Wm. B. Eerdmans Publishing Company. ISBN 978-0-8028-7858-8
  • Guelzo, Allen C. (2004). Lincoln's Emancipation Proclamation: The End of Slavery in America. New York, New York: Simon and Schuster. ISBN 978-0-7432-2182-5.
  • Harrison, J. Houston (1935). Settlers by the Long Grey Trail. Joseph K. Ruebush Co.
  • Harrison, Lowell (2010). Lincoln of Kentucky. Lexington, Kentucky: University Press of Kentucky. ISBN 978-0-8131-2940-2.
  • Harris, William C. (2007). Lincoln's Rise to the Presidency. Lawrence, Kansas: University Press of Kansas. ISBN 978-0-7006-1520-9.
  • Harris, William C. (2011). Lincoln and the Border States: Preserving the Union. Lawrence, Kansas: University Press of Kansas.
  • Heidler, David Stephen; Heidler, Jeanne T.; Coles, David J., eds. (2002). Encyclopedia of the American Civil War: A Political, Social, and Military History. New York, New York: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-04758-5.
  • Heidler, David Stephen; Heidler, Jeanne T. (2006). The Mexican War. Santa Barbara, California: Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-313-32792-6.
  • Hodes, Martha (2015). Mourning Lincoln. New Haven, Connecticut: Yale University Press. ISBN 978-0-300-21356-0.
  • Hofstadter, Richard (1938). "The Tariff Issue on the Eve of the Civil War". The American Historical Review. 44 (1): 50–55. doi:10.2307/1840850. JSTOR 1840850.
  • Holzer, Harold (2004). Lincoln at Cooper Union: The Speech That Made Abraham Lincoln President. New York, New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-7432-9964-0.
  • Jaffa, Harry V. (2000). A New Birth of Freedom: Abraham Lincoln and the Coming of the Civil War. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-8476-9952-0.
  • Kelley, Robin D. G.; Lewis, Earl (2005). To Make Our World Anew: Volume I: A History of African Americans to 1880. Oxford, England: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-804006-4.
  • Lamb, Brian P.; Swain, Susan, eds. (2008). Abraham Lincoln: Great American Historians on Our Sixteenth President. New York, New York: PublicAffairs. ISBN 978-1-58648-676-1.
  • Lupton, John A. (2006). "Abraham Lincoln and the Corwin Amendment". Illinois Heritage. 9 (5): 34. Archived from the original on August 24, 2016.
  • Luthin, Reinhard H. (1944). "Abraham Lincoln and the Tariff". The American Historical Review. 49 (4): 609–629. doi:10.2307/1850218. JSTOR 1850218.
  • Madison, James H. (2014). Hoosiers: A New History of Indiana. Indianapolis, Indiana: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-01308-8.
  • Mansch, Larry D. (2005). Abraham Lincoln, President-elect: The Four Critical Months from Election to Inauguration. Jefferson, North Carolina: McFarland & Company. ISBN 978-0-7864-2026-1.
  • Martin, Paul (April 8, 2010). "Lincoln's Missing Bodyguard". Smithsonian Magazine. Archived from the original on September 27, 2011. Retrieved October 15, 2010.
  • McGovern, George S. (2009). Abraham Lincoln: The American Presidents Series: The 16th President, 1861–1865. New York, New York: Henry Holt and Company. ISBN 978-0-8050-8345-3.
  • McPherson, James M. (1992). Abraham Lincoln and the Second American Revolution. New York, New York: Oxford University Press, USA. ISBN 978-0-19-507606-6.
  • McPherson, James M. (2009). Abraham Lincoln. New York, New York: Oxford University Press, USA. ISBN 978-0-19-537452-0.
  • Morse, John Torrey (1893). Abraham Lincoln. Vol. I. Cambridge, Mass., Riverside Press.
  • Morse, John Torrey (1893). Abraham Lincoln. Vol. II. Cambridge, Mass. Riverside Press.
  • Neely, Mark E. Jr. (1992). The Fate of Liberty: Abraham Lincoln and Civil Liberties. New York, New York: Oxford University Press, USA. Archived from the original on October 29, 2014.
  • Neely, Mark E. Jr. (2004). "Was the Civil War a Total War?". Civil War History. 50 (4): 434–458. doi:10.1353/cwh.2004.0073.
  • Nevins, Allan (1959). The War for the Union. New York, New York: Scribner. ISBN 978-0-684-10416-4.
  • Nevins, Allan (1947). The War for the Union and Ordeal of the Union, and the Emergence of Lincoln. New York, New York: Scribner.
  • Nichols, David A. (1974). "The Other Civil War Lincoln and the Indians" (PDF). Minnesota History. Archived (PDF) from the original on October 9, 2022.
  • Noll, Mark A. (1992). A History of Christianity in the United States and Canada. Grand Rapids, Michigan: Wm. B. Eerdmans. ISBN 978-0-8028-0651-2.
  • Noll, Mark A. (2002). America's God: From Jonathan Edwards to Abraham Lincoln. New York, New York: Oxford University Press, USA. ISBN 978-0-19-515111-4.
  • Oates, Stephen B. (1974). "Abraham Lincoln 1861–1865". In Woodward, Comer Vann (ed.). Responses of the Presidents to Charges of Misconduct. New York, New York: Dell Publishing. ISBN 978-0-440-05923-3.
  • Paludan, Phillip Shaw (1994). The Presidency of Abraham Lincoln. Lawrence, Kansas: University Press of Kansas. ISBN 978-0-7006-0671-9.
  • Parrillo, Nicholas (2000). "Lincoln's Calvinist Transformation: Emancipation and War". Civil War History. 46 (3): 227–253. doi:10.1353/cwh.2000.0073. ISSN 1533-6271.
  • Potter, David M. (1977). The Impending Crisis: America Before the Civil War, 1848–1861. New York, New York: HarperCollins. ISBN 978-0-06-131929-7.
  • Randall, James Garfield (1962). Lincoln: The Liberal Statesman. New York, New York: Dodd, Mead & Co. ASIN B0051VUQXO.
  • Randall, James Garfield; Current, Richard Nelson (1955). Lincoln the President: Last Full Measure. Lincoln the President. Vol. IV. New York, New York: Dodd, Mead & Co. OCLC 950556947.
  • Richards, John T. (2015). Abraham Lincoln: The Lawyer-Statesman (Classic Reprint). London, England: Fb&c Limited. ISBN 978-1-331-28158-0.
  • Sandburg, Carl (1926). Abraham Lincoln: The Prairie Years. San Diego, California: Harcourt. OCLC 6579822.
  • Sandburg, Carl (2002). Abraham Lincoln: The Prairie Years and the War Years. Boston, Massachusetts: Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 978-0-15-602752-6.
  • Schwartz, Barry (2000). Abraham Lincoln and the Forge of National Memory. Chicago, Illinois: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-74197-0.
  • Schwartz, Barry (2008). Abraham Lincoln in the Post-Heroic Era: History and Memory in Late Twentieth-Century America. Chicago, Illinois: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-74188-8.
  • Sherman, William T. (1990). Memoirs of General W.T. Sherman. Charleston, South Carolina: BiblioBazaar. ISBN 978-1-174-63172-6.
  • Simon, Paul (1990). Lincoln's Preparation for Greatness: The Legislative Years. Champaign, Illinois: University of Illinois Press. ISBN 978-0-252-00203-8.
  • Smith, Robert C. (2010). Conservatism and Racism, and Why in America They Are the Same. Albany, New York: State University of New York Press. ISBN 978-1-4384-3233-5.
  • Steers, Edward Jr. (2010). The Lincoln Assassination Encyclopedia. New York, New York: HarperCollins. ISBN 978-0-06-178775-1.
  • Striner, Richard (2006). Father Abraham: Lincoln's Relentless Struggle to End Slavery. England, London: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-518306-1.
  • Taranto, James; Leo, Leonard, eds. (2004). Presidential Leadership: Rating the Best and the Worst in the White House. New York, New York: Free Press. ISBN 978-0-7432-5433-5.
  • Tegeder, Vincent G. (1948). "Lincoln and the Territorial Patronage: The Ascendancy of the Radicals in the West". The Mississippi Valley Historical Review. 35 (1): 77–90. doi:10.2307/1895140. JSTOR 1895140.
  • Thomas, Benjamin P. (2008). Abraham Lincoln: A Biography. Carbondale, Illinois: Southern Illinois University Press. ISBN 978-0-8093-2887-1.
  • Trostel, Scott D. (2002). The Lincoln Funeral Train: The Final Journey and National Funeral for Abraham Lincoln. Fletcher, Ohio: Cam-Tech Publishing. ISBN 978-0-925436-21-4. Archived from the original on 2013.
  • Vile, John R. (2003). "Lincoln, Abraham (1809–1865)". Encyclopedia of Constitutional Amendments: Proposed Amendments, and Amending Issues 1789–2002 (2nd ed.). ABC-CLIO. ISBN 978-1-85109-428-8.
  • Vorenberg, Michael (2001). Final Freedom: The Civil War, the Abolition of Slavery, and the Thirteenth Amendment. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-65267-4.
  • Warren, Louis A. (2017). Lincoln's Youth: Indiana Years, Seven to Twenty-One, 1816–1830 (Classic Reprint). London, England: Fb&c Limited. ISBN 978-0-282-90830-0.
  • White, Ronald C. (2009). A. Lincoln: A Biography. New York, New York: Random House. ISBN 978-1-58836-775-4.
  • Wilentz, Sean (2012). "Abraham Lincoln and Jacksonian Democracy". Gilder Lehrman Institute of American History. Archived from the original on August 18, 2016.
  • Wills, Garry (2012). Lincoln at Gettysburg: The Words that Remade America. New York, New York: Simon and Schuster. ISBN 978-1-4391-2645-5.
  • Wilson, Douglas Lawson; Davis, Rodney O.; Wilson, Terry; Herndon, William Henry; Weik, Jesse William (1998). Herndon's Informants: Letters, Interviews, and Statements about Abraham Lincoln. Univ of Illinois Press. pp. 35–36. ISBN 978-0-252-02328-6.
  • Wilson, Douglas L. (1999). Honor's Voice: The Transformation of Abraham Lincoln. New York: A. A. Knopf. ISBN 978-0-307-76581-9.
  • Winkle, Kenneth J. (2001). The Young Eagle: The Rise of Abraham Lincoln. Lanham, Maryland: Taylor Trade Publishing. ISBN 978-1-4617-3436-9.
  • Zarefsky, David (1993). Lincoln, Douglas, and Slavery: In the Crucible of Public Debate. Chicago, Illinois: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-97876-