محاصره بغداد محاصره ای بود که در سال 1258 در بغداد رخ داد و از 29 ژانویه 1258 تا 10 فوریه 1258 به مدت 13 روز به طول انجامید. محاصره ای که توسط نیروهای مغول ایلخانی و نیروهای متحدش انجام شد شامل سرمایه گذاری، اسارت و غارت شد. بغداد که در آن زمان پایتخت خلافت عباسی بود.مغول ها تحت فرمان هولاگو خان، برادر خاقان مونگکه خان بودند، که قصد داشت حکومت خود را به بین النهرین گسترش دهد اما مستقیماً خلافت را سرنگون نکند.با این حال، مونگکه به هولاکو دستور داده بود که اگر خلیفه المستعصم درخواست مغول را برای تسلیم شدن وی به خاقان و پرداخت خراج به شکل حمایت نظامی از نیروهای مغول در ایران رد کرد، به بغداد حمله کند.هولاکو لشکرکشی خود را در ایران علیه دژخیمان اسماعیلیان نزاری آغاز کرد که سنگر الموت خود را از دست دادند.سپس به بغداد لشکر کشید و از المستعصم خواست که به شروطی که مونگکه بر عباسیان تحمیل کرده بود بپیوندد.اگرچه عباسیان نتوانسته بودند برای تهاجم آماده شوند، خلیفه معتقد بود که بغداد نمی تواند به دست نیروهای مهاجم بیفتد و حاضر به تسلیم نشد.هولاگو متعاقباً شهر را محاصره کرد که پس از 12 روز تسلیم شد.در هفته بعد، مغولان بغداد را غارت کردند و جنایات متعددی را مرتکب شدند.مغولان المستعصم را اعدام کردند و بسیاری از ساکنان شهر را که به شدت خالی از سکنه شد، قتل عام کردند.این محاصره به عنوان پایان عصر طلایی اسلامی در نظر گرفته می شود که طی آن خلفا حکومت خود را ازشبه جزیره ایبری تا سند گسترش داده بودند و همچنین با دستاوردهای فرهنگی بسیاری در زمینه های مختلف مشخص شد.