የመካ የመጀመሪያ ታሪክ በደንብ አልተመዘገበም ^[7] በ 741 እዘአነቢዩ መሐመድ ከሞቱ በኋላ በባይዛንታይን-አረብ ዜና መዋዕል ውስጥ ለመጀመሪያ ጊዜ እስላማዊ ያልሆነ ማጣቀሻ ታየ።ይህ ምንጭ በስህተት መካን በሜሶጶጣሚያ ያገኘችው በምዕራብ አረቢያ የሄጃዝ ክልል ሳይሆን የአርኪኦሎጂ እና የጽሑፍ ምንጮች እምብዛም አይደሉም።^[8]በሌላ በኩል መዲና ቢያንስ ከ9ኛው ክፍለ ዘመን ዓክልበ. ጀምሮ ትኖር ነበር።^[9] በ4ኛው መቶ ክፍለ ዘመን ከየመን የመጡ የአረብ ነገዶች እና ሶስት የአይሁድ ጎሳዎች፡ ባኑ ቀይኑቃ፣ ባኑ ቁራይዛ እና ባኑ ናዲር ይኖሩ ነበር።^[10]የእስልምና ነቢይ የሆነውመሐመድ በ570 ዓ.ም አካባቢ በመካ ተወልዶ አገልግሎቱን የጀመረው በ610 ዓ.ም.በ622 ዓ.ም ወደ መዲና ፈለሰ፣ በዚያም የአረብ ነገዶችን በእስልምና ስር አንድ አደረገ።እ.ኤ.አ.ይህ ወቅት የራሺዱን ኸሊፋነት መመስረትን ያመለክታል።በራሺዱን እና በሚከተለው የኡመያ ኸሊፋነት ሙስሊሞች ከአይቤሪያ ባሕረ ገብ መሬት እስከ ሕንድ ድረስ ግዛታቸውን በከፍተኛ ሁኔታ አስፋፉ ።የባይዛንታይን ጦርን አሸንፈው የፋርስን ኢምፓየር በማፍረስ የሙስሊሙን ዓለም ፖለቲካዊ ትኩረት ወደ እነዚህ አዲስ የተገዙ ግዛቶች አዙረው።እነዚህ መስፋፋቶች ቢኖሩም መካ እና መዲና የእስልምና መንፈሳዊነት ማዕከል ሆነው ቆይተዋል።ቁርዓን ወደ መካ የሐጅ ጉዞን ለሁሉም አቅም ላላቸው ሙስሊሞች አዝዟል።በመካ የሚገኘው መስጂድ አል-ሃራም፣ ከካባ ጋር፣ እና መዲና የሚገኘው መስጂድ አል-ነብዊ፣ የመሐመድን መቃብር የያዘው ከ7ኛው ክፍለ ዘመን ጀምሮ ወሳኝ የሐጅ ስፍራዎች ናቸው።^[11]በ750 ዓ.ም የኡመያድ ኢምፓየር መፈራረስ ተከትሎ፣ ሳውዲ አረቢያ የሆነው ክልል በአብዛኛው ወደ ባህላዊ የጎሳ አስተዳደር ተመለሰ፣ ይህም ከመጀመሪያው የሙስሊሞች ወረራ በኋላ ጸንቷል።ይህ አካባቢ በጎሳዎች፣ በጎሳ ኢሚሬትስ እና በኮንፌዴሬሽን መልክዓ ምድራዊ አቀማመጥ የሚለዋወጥ ሲሆን ብዙ ጊዜ የረጅም ጊዜ መረጋጋት ይጎድለዋል።^[12]የመጀመሪያው የኡመያ ኸሊፋ እና የመካ ተወላጅ የሆነው ሙዓውያህ ቀዳማዊ በትውልድ ከተማው ህንፃዎችን እና የውሃ ጉድጓዶችን በመስራት ኢንቨስት አድርጓል።^[13] በማርዋኒድ ዘመን መካ ወደ ገጣሚዎች እና ሙዚቀኞች የባህል ማዕከል ሆነች።ይህ ሆኖ ሳለ መዲና ከጊዜ ወደ ጊዜ እያደገ የመጣው የሙስሊም መኳንንት መኖሪያ በመሆኗ ለኡመውያ ዘመን ትልቅ ቦታ ነበራት።^[13]የየዚድ የግዛት ዘመን ጉልህ የሆነ ትርምስ አይቻለሁ።የአብዱላህ ቢን አል-ዙበይር አመጽ የሶሪያ ወታደሮች መካ ገቡ።በዚህ ወቅት ኢብኑል ዙበይርን በመቀጠል እንደገና የገነባው የካዕባን ከባድ የእሳት አደጋ ታይቷል።^[13] እ.ኤ.አ. በ 747 የከሪጂት አማፂ ከየመን ለአጭር ጊዜ ያለምንም ተቃውሞ መካን ያዘ ነገር ግን ብዙም ሳይቆይ በማርዋን 2ኛ ተገለበጠ።^[13] በመጨረሻ፣ በ750፣ መካን መቆጣጠር እና ትልቁ ከሊፋነት ወደ አባሲዶች ተሸጋገረ።^[13]