የፓሪስ ታሪክ

በ250 እና 225 ዓ.ዓ. መካከል፣ በብረት ዘመን፣ የሴልቲክ ሴኖኔስ ንዑስ ጎሳ የሆነው ፓሪስ በሴይን ዳርቻ ላይ ሰፈሩ።በ 2 ኛው ክፍለ ዘመን ከዘአበ መጀመሪያ ላይ ኦፒዲየም ፣ በግንብ የታጠረ ምሽግ ገነቡ ፣ ቦታው አከራካሪ ነው።አስፈላጊ የንግድ መስመር ድልድዮች ሴይን የሚያቋርጡበት Île de la Cité ላይ ሊሆን ይችላል።

ጁሊየስ ቄሳር ስለ ጋሊካዊ ጦርነቶች በሰጠው ዘገባ በሉኮቴሺያ ውስጥ የጋልስ መሪዎችን በመሰብሰብ የእነርሱን ድጋፍ ጠየቀ።ስለ ሮማውያን ጠንቃቃ፣ ፓሪስ ቄሳርን በትህትና ያዳምጡ ነበር፣ አንዳንድ ፈረሰኞችን ለማቅረብ አቀረቡ፣ ነገር ግን ከሌሎች ጋሊክ ጎሳዎች ጋር በቬርሲሴቶሪክስ መሪነት ሚስጥራዊ ጥምረት ፈጠሩ እና በጥር 52 ከዘአበ በሮማውያን ላይ አመጽ ጀመሩ።ከአንድ አመት በኋላ, ፓሪስ በሮማዊው ጄኔራል ቲቶስ ላቢየኑስ በሉቴቲያ ጦርነት ተሸነፈ.ሉቴቲያ የተባለች የጋሎ-ሮማን የጦር ሰፈር ከተማ የተመሰረተችው በሴይን ግራ ባንክ ነው።ሮማውያን ለወታደሮቻቸው እና የጋሊኮች ረዳቶች አመጸኛውን ግዛት ለመከታተል ሙሉ በሙሉ አዲስ ከተማ ገነቡ።አዲሱ ከተማ ሉቴቲያ ወይም "ሉቴቲያ ፓሪሲዮረም" ("የፓሪስ ሉቴስ") ተብላ ትጠራ ነበር።ይህ ስም ምናልባት ሉታ ከሚለው የላቲን ቃል የመጣ ሲሆን ትርጉሙም ጭቃ ወይም ረግረጋማ ቄሳር በሴይን የቀኝ ዳርቻ ያለውን ታላቅ ማርሽ ወይም ማሪስ ገልጿል።የከተማዋ ዋናው ክፍል በሴይን ግራ ባንክ ላይ ነበር፣ ይህም ከፍ ያለ እና ለጎርፍ ተጋላጭነት ያነሰ ነበር።በሰሜን-ደቡብ ዘንግ ላይ ያለውን ባህላዊ የሮማውያን ከተማ ንድፍ ተከትሎ ተዘርግቷል.በግራ ባንክ ዋናው የሮማውያን መንገድ የዘመኑን የሩይ ሴንት ዣክን መንገድ ተከትሎ ነበር።ሴይንን አቋርጦ Île de la Citéን በሁለት የእንጨት ድልድዮች ተሻገረ፡- “ፔቲት ፑንት” እና “ግራንድ ፑንት” (የዛሬው የፖንት ኖትር ዴም)።ጀልባዎቹ የተቀመጡበት የከተማዋ ወደብ ዛሬ የኖትር ዳም ፓርቪስ ባለበት ደሴት ላይ ይገኛል።በቀኝ ባንክ ላይ ዘመናዊውን ሩ ሴንት-ማርቲን ተከትሏል.በግራ ባንክ፣ ካርዶው ብዙም አስፈላጊ ባልሆነ ምስራቅ–ምዕራብ ዲኩማኑስ፣ የዛሬው ሩ ኩጃስ፣ ሩ ሶፍሎት እና ሩ ዴስ ኤኮልስ ተሻገረ።

ክርስትና ወደ ፓሪስ የገባው በ3ኛው መቶ ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ ነው።እንደ ትውፊት ፣ በፓሪስ ሊቀ ጳጳስ ሴንት ዴኒስ ያመጣ ነበር ፣ እሱ ከሌሎች ሁለት ፣ ሩስቲኬ እና ኤሌውቴሬ ጋር ፣ በሮማው አስተዳዳሪ ፌስሴኒየስ ተይዟል።እምነቱን ለመካድ ፈቃደኛ ባለመሆኑ በደብረ መርቆሬዎስ አንገቱ ተቆርጧል።በባህሉ መሠረት ቅዱስ ዴኒስ ጭንቅላቱን አንሥቶ ስድስት ማይል ርቀት ላይ ወዳለው ቪከስ ካቱሊያከስ ወደ ሚስጥራዊ የክርስቲያን መቃብር ወሰደው።የተለየ የአፈ ታሪክ ቅጂ ካቱላ የተባለች አንዲት አጥባቂ ክርስቲያን ሴት በሌሊት ወደ ግድያው ቦታ መጥታ አስከሬኑን ወደ መቃብር ወሰደች ይላል።እሱ የተገደለበት ኮረብታ፣ የሜርኩሪ ተራራ፣ በኋላ የሰማዕታት ተራራ ("ሞንስ ማርቲረም")፣ በመጨረሻም ሞንማርትሬ ሆነ።በሴንት ዴኒስ መቃብር ቦታ ላይ ቤተ ክርስቲያን ተሠራ፣ እሱም በኋላ የቅዱስ-ዴኒስ ባሲሊካ ሆነ።በ 4 ኛው ክፍለ ዘመን ከተማዋ ለመጀመሪያ ጊዜ እውቅና ያገኘ ጳጳስ ቪክቶሪነስ (346 ዓ.ም.) ነበራት።በ392 ዓ.ም ካቴድራል ነበራት።

በ 5 ኛው ክፍለ ዘመን እየጨመረ በመጣው የጀርመን ወረራ ምክንያት የሮማ ግዛት ቀስ በቀስ መፍረስ ከተማዋን ወደ ውድቀት ጊዜ እንድትገባ አድርጓታል።በ451 ዓ.ም ከተማዋን ትሬቭስ፣ ሜትዝ እና ሬምስን የዘረፈ የአቲላ ሁን ጦር አስፈራራት።ፓሪስያውያን ከተማዋን ለመተው አቅደው ነበር፣ ነገር ግን በሴንት ጄኔቪዬቭ (422-502) እንዲቃወሙ አሳምነው ነበር።አቲላ ፓሪስን አልፎ ኦርሌንስን አጠቃ።በ461፣ ከተማዋ በቻይደርሪክ 1 (436-481) የሚመራው በሳሊያን ፍራንኮች እንደገና ስጋት ገብታለች።የከተማይቱ ከበባ ለአስር ዓመታት ቆየ።በድጋሚ ጄኔቪቭ መከላከያውን አደራጅቷል.ከብሪ እና ሻምፓኝ በአስራ አንድ ጀልባዎች ላይ ስንዴ ወደ ረሃብተኛው ከተማ በማምጣት ከተማዋን አዳነች።እ.ኤ.አ. በ 486 የፍራንካውያን ንጉስ ክሎቪስ 1 ፓሪስን ለስልጣኑ ማስረከብ ከሴንት ጄኔቪቭ ጋር ተደራደረ።የቅድስት ጄኔቪቭ የቀብር ሥነ ሥርዓት በግራ ባንክ ላይ ባለው ኮረብታ ላይ አሁን ስሟን ይይዛል።ባዚሊካ፣ ባሲሊክ ዴስ ቅዱሳን አፖትረስ፣ በቦታው ላይ ተገንብቶ በታህሳስ 24 ቀን 520 ተቀደሰ። በኋላም የቅዱስ-ጄኔቪቭ ባዚሊካ ቦታ ሆነ፣ ከፈረንሳይ አብዮት በኋላ ፓንተዮን ሆነ።ከሞተች በኋላ ብዙም ሳይቆይ የፓሪስ ቅዱስ ጠባቂ ሆነች።

የሮማውያን ተጽዕኖ እያሽቆለቆለ በመምጣቱ ፍራንካውያን፣ ጀርመንኛ ተናጋሪ ጎሣ ወደ ሰሜናዊው ጋውል ሄዱ።የፍራንካውያን መሪዎች በሮም ተጽዕኖ ነበራቸው፣ አንዳንዶች አቲላ ዘ ሁንን ለማሸነፍ ከሮም ጋር ተዋግተዋል።እ.ኤ.አ. በ 481 የቻይደርሪክ ልጅ ክሎቪስ I ፣ ገና አሥራ ስድስት ዓመቱ ፣ የፍራንኮች አዲስ ገዥ ሆነ።እ.ኤ.አ. በ 486 የመጨረሻውን የሮማውያን ጦር ሰራዊት ድል አደረገ ፣ ከሎየር ወንዝ በስተሰሜን የሚገኙት የጎል ገዥ ሆነ እና ፓሪስ ገባ።ከቡርጉዲያውያን ጋር ከመደረጉ ወሳኝ ጦርነት በፊት፣ ድል ካደረገ ወደ ካቶሊካዊነት ለመቀየር መሐላ ገባ።በጦርነቱ አሸንፏል፣ እና በሚስቱ ክሎቲልዴ ወደ ክርስትና ተለወጠ እና በ 496 በሪምስ ተጠመቀ። ወደ ክርስትና መመለሱ የፖለቲካ አቋሙን ለማሻሻል እንደ ርዕስ ብቻ ይታይ ነበር።የአረማውያን አማልክትን እና አፈ ታሪኮችን እና የአምልኮ ሥርዓቶችን አልተቀበለም.ክሎቪስ ቪሲጎቶችን ከጎል ለማባረር ረድቷል።ከአጃቢዎቹ በላይ ቋሚ ካፒታል እና ማዕከላዊ አስተዳደር የሌለው ንጉስ ነበር።ክሎቪስ በፓሪስ ውስጥ ጣልቃ ለመግባት በመወሰን ከተማዋን ምሳሌያዊ ክብደት ሰጥቷታል።በ 511 ከሞተ ከ 50 ዓመታት በኋላ የልጅ ልጆቹ ንጉሣዊ ሥልጣናቸውን ሲከፋፈሉ, ፓሪስ እንደ የጋራ ንብረት እና የሥርወ-መንግሥት ቋሚ ምልክት ሆኖ ይቆይ ነበር.

በ 9 ኛው ክፍለ ዘመን ከተማዋ በቫይኪንጎች በታላላቅ የቫይኪንግ መርከቦች ላይ ሴይንን በመርከብ በተደጋጋሚ በቫይኪንጎች ጥቃት ደርሶባታል።ቤዛ ጠይቀው እርሻውን አወደሙ።በ 857, Björn Ironside ከተማዋን ለማጥፋት ተቃርቧል.እ.ኤ.አ. በ885–886፣ በፓሪስ ላይ የአንድ አመት ከበባ አደረጉ እና በ887 እና በ889 እንደገና ሞክረው ነበር፣ ነገር ግን ከተማዋን በሴይን እና በ Île de la Cité ግድግዳዎች ስለተጠበቀች ከተማዋን ማሸነፍ አልቻሉም።ለከተማው አስፈላጊ የሆኑት ሁለቱ ድልድዮች፣ በፓሪስ ጳጳስ በጆሴሊን አነሳሽነት በተገነቡት በሁለት ግዙፍ የድንጋይ ምሽጎች፣ በቀኝ ባንክ ግራንድ ቻቴሌት እና በግራ ባንክ ላይ ያለው “ፔት ቻቴሌት” ተጠብቆ ነበር።ግራንድ ቻቴሌት ስሙን ለዘመናዊው ቦታ ዱ ቻቴሌት የሰጠው በዚሁ ጣቢያ ላይ ነው።

እ.ኤ.አ. በ978 መገባደጃ ላይ ፓሪስ በ978-980 በፍራንኮ- ጀርመን ጦርነት በንጉሠ ነገሥት ኦቶ II ተከበበ።በ 10 ኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ በ 987 በሂው ኬፕት የተመሰረተው የኬፕቲያውያን አዲስ የንጉሶች ስርወ መንግስት ወደ ስልጣን መጣ.በከተማው ውስጥ ብዙም ጊዜ ያሳለፉ ቢሆንም በ Île de la Cité የሚገኘውን ንጉሣዊ ቤተ መንግሥት መልሰው ዛሬ ሴንት-ቻፔል የቆመበትን ቤተ ክርስቲያን ሠሩ።ብልጽግና ቀስ በቀስ ወደ ከተማዋ ተመለሰ እና ትክክለኛው ባንክ መሞላት ጀመረ።በግራ ባንክ በኩል፣ ኬፕቲያውያን አንድ ጠቃሚ ገዳም መሰረቱ፡ የቅዱስ ጀርሜን-ዴስ-ፕሪስ አቢይ።ቤተ ክርስቲያኑ በ11ኛው መቶ ክፍለ ዘመን እንደገና ተሠራ።ገዳሙ ዝነኛነቱን ያገኘው በምሁራኑ እና በብሩህ የብራና ጽሑፎች ነው።

በፓሪስ የሃይማኖታዊ አርክቴክቸር መስፋፋት በዋነኛነት የሱገር ስራ ነበር ከ1122–1151 የቅዱስ ዴኒስ አበምኔት እና የንጉሶች ሉዊስ ስድስተኛ እና ሉዊስ ሰባተኛ አማካሪ።የቅዱስ ዴኒስ የድሮውን የካሮሊንያን ባሲሊካ የፊት ገጽታን በሦስት አግድም ደረጃዎች እና በሦስት ቋሚ ክፍሎች በመከፋፈል የቅድስት ሥላሴን ምሳሌ ሠራ።ከዚያም ከ1140 እስከ 1144 የቤተ ክርስቲያኑን የኋላ ክፍል በግርማ ሞገስ በተሞላው የመስታወት መስኮቶች በግርማ ሞገስ ገነባ።ይህ ዘይቤ፣ በኋላ ጎቲክ ተብሎ የተሰየመው፣ በሌሎች የፓሪስ አብያተ ክርስቲያናት የተገለበጠ ነበር፡ የቅዱስ-ማርቲን-ዴስ-ቻምፕስ ፕሪዮሪ፣ ሴንት ፒየር ደ ሞንትማርት እና ሴንት ጀርሜን-ዴስ-ፕሬስ በፍጥነት ወደ እንግሊዝ እና ጀርመን ተዛመተ።

እ.ኤ.አ. በ 1150 ፣ የወደፊቱ የፓሪስ ዩኒቨርሲቲ የኖትር-ዳም ካቴድራል ትምህርት ቤት አባሪ ሆኖ የሚሠራ የተማሪ-መምህር ኮርፖሬሽን ነበር።የመጀመርያው ታሪካዊ ማጣቀሻ የሚገኘው በማቲዎስ ፓሪስ የራሱን መምህር (የቅዱስ አልባንስ ሊቀ ጳጳስ) ጥናትን እና በ1170 አካባቢ “የተመረጡት ሊቃውንት ኅብረት” መቀበሉን በመጥቀስ ነው፣ እና እንደሚታወቀው ሎተሪዮ ዴ ኮንቲ ዲ ሴግኒ የወደፊቱ ጳጳስ ኢኖሰንት ሳልሳዊ በ21 ዓመቱ ትምህርቱን በ1182 አጠናቀቀ።ኮርፖሬሽኑ በ1200 በንጉስ ፊሊፕ-ኦገስት በተላለፈው አዋጅ እንደ “ዩኒቨርስቲዎች” እውቅና ያገኘ ሲሆን በውስጡም ለወደፊት ተማሪዎች ከተሰጣቸው ሌሎች መስተንግዶዎች መካከል ኮርፖሬሽኑ በቤተክርስቲያን ሽማግሌዎች በሚመራው የቤተክርስቲያን ህግ እንዲሰራ ፈቅዷል። የኖትር ዴም ካቴድራል ትምህርት ቤት፣ እና እዚያ ኮርሶችን የሚያጠናቅቁ ሁሉ ዲፕሎማ እንደሚሰጣቸው አረጋግጠዋል።ዩኒቨርሲቲው አራት ፋኩልቲዎች ነበሩት፡ ጥበባት፣ ህክምና፣ ህግ እና ስነ መለኮት።የኪነ-ጥበብ ፋኩልቲ በደረጃ ዝቅተኛው ነበር፣ ነገር ግን ከፍተኛው ነበር፣ ምክንያቱም ተማሪዎች ከከፍተኛ ፋኩልቲዎች ወደ አንዱ ለመግባት እዚያ መመረቅ ነበረባቸው።ተማሪዎቹ በቋንቋ ወይም በክልል አመጣጥ በአራት ብሔሮች ተከፍለዋል፡ ፈረንሳይ፣ ኖርማንዲ፣ ፒካርዲ እና እንግሊዝ።የመጨረሻው የአለማኒያ (ጀርመን) ብሔር ተብሎ ይጠራ ነበር።የእያንዳንዱ ሀገር ምልመላ ከስሞቹ ሊያመለክት ከሚችለው በላይ ሰፊ ነበር፡ የእንግሊዝ-ጀርመን ብሔር ከስካንዲኔቪያ እና ከምስራቅ አውሮፓ የመጡ ተማሪዎችን ያጠቃልላል።የፓሪስ ዩኒቨርሲቲ መምህራን እና ብሔር ስርዓት (ከቦሎኛ ዩኒቨርሲቲ ጋር) ለኋለኞቹ የመካከለኛው ዘመን ዩኒቨርሲቲዎች ሁሉ ሞዴል ሆነ።በቤተ ክርስቲያኒቱ አስተዳደር ሥር ተማሪዎች ካባ ለብሰው የራሶቻቸውን ጫፍ በቶንሲል ተላጭተው በቤተ ክርስቲያን ጥበቃ ሥር መሆናቸውን ያሳያል።ተማሪዎች የቤተክርስቲያንን ህግጋት እና ህግጋት ተከትለው ለንጉሱ ህግ ወይም ፍርድ ቤት ተገዢ አልነበሩም።ይህ በፓሪስ ከተማ ላይ ችግር ፈጥሮ ነበር፣ ተማሪዎቹ ሲሮጡ፣ እና ባለስልጣኑ ለፍትህ ወደ ቤተክርስትያን ፍርድ ቤቶች ይግባኝ ማለት ነበረበት።ተማሪዎች በ13 ወይም 14 አመት እድሜያቸው ወደ ትምህርት ቤት የገቡ እና ከስድስት እስከ 12 አመት የሚቆዩት በጣም ወጣት ነበሩ።

በ 12 ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ የኬፕቲያን ሥርወ መንግሥት የፈረንሳይ ነገሥታት ከፓሪስ እና ከአካባቢው ብዙም አይበልጥም, ነገር ግን ፓሪስን የፈረንሳይ የፖለቲካ, የኢኮኖሚ, የሃይማኖት እና የባህል ዋና ከተማ ለማድረግ የተቻላቸውን ሁሉ አድርገዋል.በዚህ ጊዜ የከተማዋ ወረዳዎች ልዩ ባህሪ ጎልቶ ታይቷል።Île de la Cité የንጉሣዊው ቤተ መንግሥት ቦታ ነበር፣ እና የኖትር ዴም ደ ፓሪስ አዲስ ካቴድራል ግንባታ በ1163 ተጀመረ።የግራ ባንክ (ከሴይን በስተደቡብ) በቤተክርስቲያን እና በንጉሣዊው ፍርድ ቤት ሊቃውንትን በነገረ መለኮት ፣ በሂሳብ እና በሕግ እና በፓሪስ ሁለቱ ታላላቅ ገዳማት ለማሰልጠን የተቋቋመው አዲሱ የፓሪስ ዩኒቨርሲቲ ቦታ ነበር - የቅዱስ ጀርሜን አቢ - ዴስ-ፕሬስ እና የቅዱስ ጄኔቪዬቭ አቢይ።የቀኝ ባንክ (የሴይን ሰሜናዊ) ወደብ፣ ማዕከላዊ ገበያ፣ ወርክሾፖች እና የነጋዴ ቤቶች የሚገኙበት የንግድ እና የፋይናንስ ማዕከል ሆነ።የነጋዴዎች ሊግ፣ ሀንሴ ፓሪሲየን፣ ተቋቁሞ በፍጥነት በከተማው ጉዳዮች ውስጥ ኃይለኛ ኃይል ሆነ።

በመካከለኛው ዘመን መጀመሪያ ላይ የንጉሣዊው መኖሪያ በ Île de la Cité ላይ ነበር.እ.ኤ.አ. በ 1190 እና 1202 መካከል ፣ ንጉስ ፊሊፕ II የሉቭርን ግዙፍ ምሽግ ገነባ ፣ ይህም የቀኝ ባንክን ከኖርማንዲ የእንግሊዝ ጥቃት ለመከላከል ታስቦ ነበር።የተመሸገው ቤተመንግስት 72 በ 78 ሜትር የሆነ ትልቅ አራት ማእዘን፣ አራት ግንቦች ያሉት እና በግርግም የተከበበ ነበር።በመሃል ላይ ሠላሳ ሜትር ከፍታ ያለው ክብ ግንብ ነበር።መሠረቶቹ ዛሬ በሉቭር ሙዚየም ምድር ቤት ውስጥ ይታያሉ።

እ.ኤ.አ. በ 1231 ረግረጋማዎችን Le Marais ማፍሰስ ይጀምራል።እ.ኤ.አ. በ 1240 የ Knights Templar ከፓሪስ ግንብ ወጣ ብሎ በማራይስ ሰሜናዊ ክፍል ውስጥ አንድ የተመሸገ ቤተክርስትያን ገነቡ።ቤተመቅደሱ ይህንን ወረዳ ወደ ማራኪ አካባቢ ቀይሮታል ይህም የቤተመቅደስ ሩብ በመባል ይታወቅ ነበር እና ብዙ የሃይማኖት ተቋማት በአቅራቢያው ተገንብተዋል-የገዳማቱ ዴ ብላንክ-ማንቱክስ ፣ ደ ሴንት-ክሮክስ-ደ-ላ-ብሬቶንሪ እና ዴ ካርሜስ-ቢልቴስ እንዲሁም እንደ Sainte-Catherine-du-Val-des-Écoliers ቤተ ክርስቲያን።

ለመጀመሪያ ጊዜ የፓሪስ አብያተ ክርስቲያናት ደወሎች ጩኸት በሰዓታት ቁጥጥር ይደረግበታል, ስለዚህም ሁሉም በአንድ ጊዜ እንዲሰማ.የቀኑ ሰዓት የከተማውን ስራ እና ህይወት በመቆጣጠር ረገድ አስፈላጊ ባህሪ ይሆናል.

ገንዘብ ለዋጮች ራሳቸውን በ Grand Pont ላይ ያቋቁማሉ፣ እሱም Pont-au-Change በመባል ይታወቃል።ፖንት አው ለውጥ የሚል ስም ያላቸው በርካታ ድልድዮች በዚህ ጣቢያ ላይ ቆመዋል።ስሟ በ 12 ኛው ክፍለ ዘመን ቀደም ሲል በነበረው የድልድይ ስሪት ላይ ሱቆቻቸውን ለጫኑ ወርቅ አንጣሪዎች እና ገንዘብ ለዋጮች ነው።የአሁኑ ድልድይ የተሰራው ከ1858 እስከ 1860 በናፖሊዮን 3ኛ የግዛት ዘመን ሲሆን የንጉሠ ነገሥቱ ምልክትም አለበት።

ጥቁሩ ሞት ወይም ቡቦኒክ ወረርሽኝ ፓሪስን አጥፍቶታል።በግንቦት 1349 በጣም ከባድ ከመሆኑ የተነሳ የሮያል ካውንስል ከተማዋን ሸሸ።

በ 1420-1436 ባለው ጊዜ ውስጥ በሄንሪ አምስተኛ ጦርነት ምክንያት ፓሪስ በእንግሊዝ እጅ ወደቀች ፣ ሕፃኑ ንጉሥ ሄንሪ ስድስተኛ እንኳን በ 1431 የፈረንሳይ ንጉሥ ዘውድ ተቀበለ ። እንግሊዛውያን በ 1436 ፓሪስን ለቀው ሲወጡ ፣ ቻርልስ VII በመጨረሻ ቻርልስ መመለስ.የግዛቱ ዋና ከተማ ብዙ ቦታዎች ፈርሰዋል፣ እና መቶ ሺህ የሚሆኑት ነዋሪዎቿ፣ ግማሽ ያህሉ ከተማዋን ለቀው ወጥተዋል።

ከተከታታይ ድሎች በኋላ የቻርለስ VII ጦር ፓሪስን ከበበ።ቻርለስ VII በርገንዲያን እና እንግሊዝኛን ለሚደግፉ ፓሪስያውያን ምህረት እንደሚሰጥ ቃል ገብቷል።በከተማው ውስጥ በእንግሊዝ እና በቡርጋንዳውያን ላይ ሕዝባዊ አመጽ ተነሳ።ቻርለስ VII በኖቬምበር 12 1437 ወደ ፓሪስ ይመለሳል, ግን የቀረው ሶስት ሳምንታት ብቻ ነው.መኖሪያ ቤቱን እና ፍርድ ቤቱን ወደ ሎየር ሸለቆው ቻቴዎዝ አዛውሮታል።ተተኪ ነገሥታት በሎየር ሸለቆ ለመኖር መርጠዋል እና ፓሪስን የጎበኙት በልዩ አጋጣሚዎች ብቻ ነበር።

የመጀመሪያው ክሉኒ ሆቴል የተገነባው ክሉኒ ትዕዛዝ በ 1340 ጥንታዊ የሙቀት መታጠቢያዎችን ካገኘ በኋላ ነው. የተገነባው በፒየር ዴ ቻስለስ ነው.አወቃቀሩ በJacques d'Amboise፣ አባ ገዳ በ ክሉኒ 1485-1510 ተመስገን።የጎቲክ እና የህዳሴ አካላትን ያጣምራል።ሕንፃው ራሱ የመካከለኛው ዘመን የፓሪስ ሲቪክ አርክቴክቸር ያልተለመደ ምሳሌ ነው።

እ.ኤ.አ. በ 1500 ፓሪስ የቀድሞ ብልጽግናዋን አገኘች እና የህዝቡ ቁጥር 250,000 ደርሷል።እያንዳንዱ አዲስ የፈረንሣይ ንጉሥ ዋና ከተማቸውን ለማስዋብ ህንፃዎችን፣ ድልድዮችን እና ፏፏቴዎችን ጨምሯል፣ አብዛኛዎቹ ከጣሊያን በመጣው አዲሱ የህዳሴ ዘይቤ ነው።ንጉስ ሉዊ 12ኛ ፓሪስን ብዙም አልጎበኘም ነገር ግን እ.ኤ.አ. ጥቅምት 25 ቀን 1499 የፈረሰውን የድሮውን የእንጨት ፖንት ኖትር ዴም ገነባ። በ1512 የተከፈተው አዲሱ ድልድይ ከዲምሚት ድንጋይ የተሰራ፣ በድንጋይ የተነጠፈ እና በስልሳ ስምንት ቤቶች የተሸፈነ ነው። እና ሱቆች.እ.ኤ.አ. ጁላይ 15 1533 ንጉስ ፍራንሲስ 1 የፓሪስ ከተማ ማዘጋጃ ቤት ለመጀመሪያው ሆቴል ደ ቪል የመሠረት ድንጋይ ጣሉ።ዲዛይን የተደረገው በተወዳጅ ጣሊያናዊው አርክቴክት ዶሜኒኮ ዳ ኮርቶና ሲሆን በሎየር ሸለቆ የሚገኘውን ቻት ዴ ቻምቦርድ ለንጉሱም ዲዛይን አድርጓል።የሆቴል ደ ቪሌ እ.ኤ.አ. እስከ 1628 ድረስ አልጨረሰም ። ኮርቶና በፓሪስ የመጀመሪያውን የህዳሴ ቤተክርስቲያን ፣ የቅዱስ-ኤውስስታቼ ቤተ ክርስቲያንን (1532) የጎቲክ መዋቅርን በሚያምር የሕዳሴ ዝርዝሮች እና ማስዋቢያ ቀርጾ ነበር።በፓሪስ ውስጥ የመጀመሪያው የህዳሴ ቤት በ1545 የጀመረው ሆቴል ካርናቫሌት ነው። ይህ በፎንቴኔብላው የሚገኘው በጣሊያናዊው አርክቴክት ሴባስቲያኖ ሰርሊዮ የተነደፈውን ግራንድ ፌራሪን ተመስሏል።አሁን የካርናቫሌት ሙዚየም ነው።

እ.ኤ.አ. በ 1534 ፍራንሲስ 1 ሉቭርን መኖሪያው ያደረገው የመጀመሪያው የፈረንሳይ ንጉስ ሆነ ።ክፍት ግቢ ለመፍጠር ግዙፉን ማዕከላዊ ግንብ አፈረሰ።በንግሥናው መገባደጃ አካባቢ፣ ፍራንሲስ በንጉሥ ፊሊፕ 2ኛ በተገነባው አንድ ክንፍ ምትክ የሕዳሴ ማስጌጫ ያለው አዲስ ክንፍ ለመሥራት ወሰነ።አዲሱ ክንፍ የተነደፈው በፒየር ሌስኮት ሲሆን በፈረንሣይ ውስጥ ላሉት ሌሎች የሕዳሴ ፋሲዶች ሞዴል ሆነ።ፍራንሲስ የፓሪስን የመማሪያ እና የስኮላርሺፕ ማዕከልነት አቋም አጠናክሮታል.በ 1500 በፓሪስ ሰባ አምስት ማተሚያ ቤቶች ነበሩ, ከቬኒስ ቀጥሎ ሁለተኛ, እና በኋላ በ 16 ኛው ክፍለ ዘመን, ፓሪስ ከማንኛውም የአውሮፓ ከተሞች የበለጠ ብዙ መጽሃፎችን አመጣ.በ1530፣ ፍራንሲስ በዕብራይስጥ፣ ግሪክ እና ሒሳብ የማስተማር ተልእኮ ያለው በፓሪስ ዩኒቨርሲቲ አዲስ ፋኩልቲ ፈጠረ።ኮሌጅ ደ ፍራንስ ሆነ።

1 ፍራንሲስ በ 1547 ሞተ እና ልጁ ሄንሪ II በፈረንሳይ ህዳሴ ዘይቤ ፓሪስን ማስጌጥ ቀጠለ-በከተማው ውስጥ እጅግ በጣም ጥሩው የህዳሴ ምንጭ የሆነው ፎንቴይን ዴ ኢኖሰንትስ በ 1549 ሄንሪ ወደ ፓሪስ የገባበትን ኦፊሴላዊ መግቢያ ለማክበር ተገንብቷል ። ሄንሪ II በሴይን በኩል በደቡብ በኩል ለሉቭር፣ ፓቪሎን ዱ ሮይ አዲስ ክንፍ አክሏል።የንጉሱ መኝታ ክፍል በዚህ አዲስ ክንፍ የመጀመሪያ ፎቅ ላይ ነበር.እንዲሁም በሌስኮት ዊንግ ውስጥ ለበዓላት እና ለሥርዓቶች፣ የSalle des Cariatides ግሩም አዳራሽ ሠራ።በማደግ ላይ በምትገኘው ከተማ ዙሪያ አዲስ ግንብ መገንባት የጀመረ ሲሆን ይህም እስከ ሉዊ 13ኛ የግዛት ዘመን ድረስ አልጨረሰም።

ሄንሪ II ጁላይ 10 ቀን 1559 በሆቴል ዴ ቱርኔልስ መኖሪያው ውስጥ ሲዝናኑ በደረሰባቸው ቁስሎች ሞቱ።የእሱ መበለት ካትሪን ደ ሜዲሲስ በ 1563 የድሮው መኖሪያ ፈርሷል. በ 1612 በፓሪስ ውስጥ በጣም ጥንታዊ ከሆኑት አደባባዮች አንዱ በሆነው በፕላስ ዴ ቮስጅስ ላይ ግንባታ ተጀመረ.እ.ኤ.አ. በ 1564 እና 1572 መካከል በከተማው ዙሪያ በቻርልስ አምስተኛ ከተገነባው ግንብ ወጣ ብሎ የሚገኘውን የቱሊሪስ ቤተመንግስት ከሴይን ጎን ያለውን አዲስ የንጉሣዊ መኖሪያ ገነባች።ከቤተ መንግሥቱ በስተ ምዕራብ በኩል የጃርዲን ዴ ቱይሌሪስ የተባለውን ትልቅ የጣሊያን ዓይነት የአትክልት ቦታ ፈጠረች።በ1574 ኮከብ ቆጣሪው ከሴንት ጀርሜን ወይም ከሴንት-ዠርማን-ልአውሰሮይስ ቤተ ክርስቲያን አቅራቢያ እንደምትሞት በተናገረው ትንቢት ምክንያት ቤተ መንግሥቱን በድንገት ተወች።እሷ በሌስ ሃሌስ አቅራቢያ በሚገኘው በሮ ደ ቪያርምስ አዲስ ቤተ መንግስት መገንባት ጀመረች፣ ግን አልጨረሰም እና የቀረው አንድ አምድ ብቻ ነው።

የ16ኛው መቶ ክፍለ ዘመን ሁለተኛ ክፍል በፓሪስ በዋናነት የተቆጣጠረው የፈረንሳይ የሃይማኖት ጦርነቶች (1562-1598) በመባል በሚታወቁት ነበር።በ1520ዎቹ የማርቲን ሉተር ጽሑፎች በከተማው ውስጥ መሰራጨት የጀመሩ ሲሆን ካልቪኒዝም በመባል የሚታወቁት አስተምህሮዎች ብዙ ተከታዮችን ይስባሉ በተለይም በፈረንሣይ ከፍተኛ ክፍል ውስጥ።የሶርቦን እና የፓሪስ ዩኒቨርሲቲ የካቶሊክ ኦርቶዶክስ ዋና ምሽግ የፕሮቴስታንት እና የሰብአዊነት አስተምህሮዎችን አጥብቀዋል።በ 1532 በሶርቦን የስነ-መለኮት ፋኩልቲ ትእዛዝ ላይ ኢቲየን ዶሌት የተባለው ምሁር ከመጻሕፍቱ ጋር በእንጨት ላይ ተቃጥሏል;እና ሌሎች ብዙ ተከትለዋል, ነገር ግን አዲሶቹ አስተምህሮዎች በታዋቂነት ማደጉን ቀጥለዋል.ሄንሪ II ከ1559 እስከ 1560 ድረስ የነገሠው ፍራንሲስ II ለአጭር ጊዜ ተተካ።ከዚያም በቻርልስ ዘጠነኛ ከ1560 እስከ 1574 ድረስ በእናታቸው ካትሪን ደ ሜዲቺ መሪነት አንዳንድ ጊዜ ካቶሊኮችንና ፕሮቴስታንቶችን ለማስታረቅ ሞክረዋል።እና በሌላ ጊዜ ደግሞ እነሱን ሙሉ በሙሉ ለማጥፋት.ፓሪስ የካቶሊክ ሊግ ምሽግ ነበረች።እ.ኤ.አ. ኦገስት 23-24, 1572 ምሽት ላይ ከመላው ፈረንሳይ የመጡ ብዙ ታዋቂ ፕሮቴስታንቶች በፓሪስ ነበሩ የናቫሬው ሄንሪ - የወደፊቱ ሄንሪ አራተኛ - የቫሎይስ ማርጋሬት ፣ የቻርልስ IX እህት ፣ ንጉሣዊ ጋብቻ። ምክር ቤቱ የፕሮቴስታንቶችን መሪዎች ለመግደል ወሰነ።ኢላማ የተደረገው ግድያ የቅዱስ ባርቶሎሜዎስ ቀን እልቂት በመባል የሚታወቁት የካቶሊክ መንጋዎች ፕሮቴስታንቶችን ወደ አጠቃላይ እልቂት ተለወጠ እና እስከ ነሐሴ እና መስከረም ድረስ ከፓሪስ ወደ ተቀረው የሀገሪቱ ክፍል ተዛመተ።በፓሪስ ጎዳናዎች ላይ ወደ ሦስት ሺህ የሚጠጉ ፕሮቴስታንቶች፣ በፈረንሳይ ደግሞ ከአምስት እስከ አሥር ሺህ የሚጠጉ ሰዎች ተጨፍጭፈዋል።

ፓሪስ በሃይማኖት ጦርነት ወቅት በጣም ተሠቃየች;የፓሪስ አንድ ሦስተኛው ሸሽቶ ነበር;በ1600 የሕዝቡ ቁጥር 300,000 ሆኖ ይገመታል። ብዙ ቤቶች ወድመዋል፤ የሉቭር፣ የሆቴል ዴ ቪሌ እና የቱሊሪ ቤተ መንግሥት ታላላቅ ፕሮጀክቶች ገና አልተጠናቀቁም።ሄንሪ የከተማዋን አሠራር እና ገጽታ ለማሻሻል እና ፓሪስያንን ከጎኑ ለማሸነፍ ተከታታይ ዋና ዋና ፕሮጀክቶችን ጀመረ።የሄንሪ አራተኛ የፓሪስ ግንባታ ፕሮጀክቶች የሚተዳደረው በእሱ ኃይለኛ የሕንፃዎች የበላይ ተቆጣጣሪ፣ ፕሮቴስታንት እና ጄኔራል፣ ማክሲሚሊየን ደ ቤቱን፣ የሱሊ መስፍን ነበር።ሄንሪ አራተኛ በ1578 ሄንሪ III የጀመረውን የፖንት ኑፍ ግንባታ ጀመረ፣ ነገር ግን በሃይማኖት ጦርነቶች ወቅት ቆሟል።በ 1600 እና 1607 መካከል የተጠናቀቀ ሲሆን ቤት የሌለው እና የእግረኛ መንገድ ያለው የመጀመሪያው የፓሪስ ድልድይ ነበር.በድልድዩ አቅራቢያ፣ ላ ሳማሪታይን (1602–1608)፣ የመጠጥ ውሃ የሚያቀርብ ትልቅ የፓምፕ ጣቢያ፣ እንዲሁም ለሉቭር የአትክልት ስፍራዎች እና የቱሊሪስ የአትክልት ስፍራዎች ውሃ ገነባ።ሄንሪ እና ግንበኞች በፓሪስ የከተማ ገጽታ ላይ ፈጠራን ለመጨመር ወሰኑ;በጣሊያን ህዳሴ ከተሞች ውስጥ የተቀረጹ ሦስት አዳዲስ የመኖሪያ አደባባዮች።በአሮጌው የንጉሣዊው ሄንሪ II መኖሪያ ፣ሆቴል ዴ ቱርኔልስ ፣በጡብ ቤቶች እና የመጫወቻ ማዕከል የተከበበ አዲስ የመኖሪያ ካሬ ገነባ።በ 1605 እና 1612 መካከል ተገንብቷል እና በ 1800 ፕላስ ዴ ቮስጅስ ተብሎ የተሰየመው ቦታ ሮያል የሚል ስም ተሰጥቶታል ። በ 1607 አዲስ የመኖሪያ ትሪያንግል ፕላስ ዳውፊን ፣ በሰላሳ ሁለት የጡብ እና የድንጋይ ቤቶች ፣ መጨረሻ አካባቢ መሥራት ጀመረ ። የ Île de la Cité.ሦስተኛው ካሬ፣ ፕላስ ደ ፍራንስ፣ በአሮጌው ቤተመቅደስ አቅራቢያ ላለ ቦታ ታቅዶ ነበር፣ ግን በጭራሽ አልተገነባም።ቦታ ዳውፊን ለፓሪስ ከተማ የሄንሪ የመጨረሻ ፕሮጀክት ነበር።በሮም እና በፈረንሣይ ውስጥ ያሉት የካቶሊክ የሥልጣን ተዋረድ ይበልጥ ጠንከር ያሉ አንጃዎች የሄንሪን ሥልጣን ፈጽሞ አልተቀበሉም ነበር፣ እና እሱን ለመግደል አሥራ ሰባት ያልተሳኩ ሙከራዎች ነበሩ።በግንቦት 14, 1610 በካቶሊክ አክራሪ ፍራንሷ ራቪላክ የተደረገው አስራ ስምንተኛው ሙከራ፣ የንጉሱ ሰረገላ በሩዳ ዴ ላ ፌሮኔሪ ትራፊክ ላይ ሲታገድ የተሳካ ነበር።ከአራት አመታት በኋላ፣ የተገደለው ንጉስ የነሐስ ፈረሰኛ ሃውልት በ ኢሌ ዴ ላ ሲቲ ምዕራባዊ ነጥብ ላይ በሰራው ድልድይ ላይ ወደ ፕላስ ዳውፊን አቅጣጫ ቆመ።

ቻርልስ IX ከሞተ በኋላ ሄንሪ III ሰላማዊ መፍትሄ ለማግኘት ሞክሯል, ይህም የካቶሊክ ፓርቲ በእሱ ላይ እምነት እንዲጥል አድርጓል.ንጉሱ ከፓሪስ ለመሸሽ የተገደዱት የጉይስ መስፍን እና እጅግ በጣም ካቶሊካዊ ተከታዮቹ በግንቦት 12 ቀን 1588 የባርካድስ ቀን እየተባለ በሚጠራው ነው።እ.ኤ.አ. ኦገስት 1፣ 1589 ሄንሪ III በቻት ደ ሴንት ክላውድ በዶሚኒካን ፍሪ ዣክ ክሌመንት ተገደለ፣ ይህም የቫሎይስ መስመርን አበቃ።ፓሪስ ከሌሎቹ የካቶሊክ ሊግ ከተሞች ጋር በመሆን ሄንሪ ሳልሳዊን የተተካውን የአዲሱን ንጉስ ሄንሪ አራተኛ ፕሮቴስታንት ስልጣን ለመቀበል ፈቃደኛ አልሆነም።ሄንሪ በመጀመሪያ መጋቢት 14 ቀን 1590 በኢቭሪ ጦርነት ላይ የአልትራ ካቶሊክ ጦርን አሸንፎ ፓሪስን ከበባ አደረገ።ከበባው ረጅም እና ያልተሳካ ነበር;ይህንንም ለማብቃት ሄንሪ አራተኛ ወደ ካቶሊካዊነት ለመቀየር ተስማምቶ ነበር፣ “ፓሪስ ለቅዳሴ ጥሩ ዋጋ አለው” በሚለው ዝነኛው (ነገር ግን አዋልድ መጻሕፍት) አገላለጽ ነው።እ.ኤ.አ. መጋቢት 14 ቀን 1594 ሄንሪ አራተኛ በየካቲት 27 ቀን 1594 በቻርትረስ ካቴድራል የፈረንሳይ ንጉስ ከተሾመ በኋላ ፓሪስ ገባ።ፓሪስ ውስጥ ከተቋቋመ በኋላ ሄንሪ በከተማው ውስጥ ሰላምና ሥርዓትን እንደገና ለማስፈን እና የፓሪስያንን ይሁንታ ለማግኘት የተቻለውን ሁሉ አድርጓል።ፕሮቴስታንቶች ከመሃል ከተማው ርቀው የሚገኙ ቤተክርስቲያኖችን እንዲከፍቱ ፈቀደ፣ በፖንት ኑፍ ላይ መስራቱን ቀጠለ እና ሁለት የህዳሴ መሰል የመኖሪያ አደባባዮችን ፕላስ ዳውፊን እና ፕላስ ዴስ ቮስገስን ማቀድ ጀመረ።

ሉዊ አሥራ ሁለተኛ አባቱ በተገደለበት ጊዜ ዘጠነኛ ልደቱ ጥቂት ወራት ቀርቷቸዋል።እናቱ ማሪ ደ ሜዲቺ ሬጀንት ሆና በስሙ ፈረንሳይን ገዛች።ማሪ ደ ሜዲሲስ ለራሷ፣ ለሉክሰምበርግ ቤተ መንግሥት፣ ብዙ ሕዝብ በማይኖርበት የግራ ባንክ ላይ መኖሪያ ለመሥራት ወሰነች።በ 1615 እና 1630 መካከል ተገንብቷል እና በፍሎረንስ ውስጥ ካለው የፒቲ ቤተመንግስት አምሳያ የተሰራ ነው።የወቅቱን በጣም ዝነኛ ሰአሊ ፒተር ፖል ሩበንስን ከሄንሪ አራተኛ ጋር (አሁን በሉቭር ለእይታ ቀርቧል) በህይወቷ ግዙፍ ሸራዎችን እንዲያስጌጥ አደራ ሰጠቻት።በቤተ መንግስቷ ዙሪያ ትልቅ የኢጣሊያ ህዳሴ የአትክልት ስፍራ እንዲገነባ አዘዘች እና የፍሎሬንቲን ምንጭ ሰሪ ቶማሶ ፍራንሲኒ የሜዲቺ ፏፏቴ እንዲፈጥር አዘዘች።በግራ ባንክ ውስጥ የውሃ እጥረት ነበር ፣ አንደኛው የከተማው ክፍል ከቀኝ ባንክ በበለጠ በዝግታ እያደገ ነው።ለጓሮዎቿ እና ፏፏቴዎቿን ውሃ ለማቅረብ ማሪ ደ ሜዲሲስ ከሩንጊስ የሚገኘውን የሮማውያን የውሃ ማስተላለፊያ ቱቦ እንደገና እንዲገነባ አደረገች።በአብዛኛው ምስጋና ይግባውና በግራ ባንክ ላይ በመገኘቷ እና የውሃ አቅርቦት፣ የተከበሩ ቤተሰቦች ፉቡርግ ሴንት-ዠርሜን በመባል በሚታወቀው ሰፈር በግራ ባንክ ቤት መገንባት ጀመሩ።በ 1616 በቀኝ ባንክ ላይ ስለ ፍሎረንስ ሌላ ማስታወሻ ፈጠረች;ኮርስ ላ ሬይን፣ ከቱይለሪስ ገነቶች በስተ ምዕራብ በሴይን በኩል ያለው ረዥም የዛፍ ጥላ መራመጃ።ሉዊ አሥራ አራተኛ በ1614 ዓ.ም አሥራ አራተኛ ዓመቱን አስገብቶ እናቱን በሎየር ሸለቆ ወደሚገኘው ቻቶ ደ ብሎስ በግዞት ወሰደ።ማሪ ደ ሜዲቺ ከግዞትዋ በቻቴው ደ ቦይ ለማምለጥ ቻለች እና ከልጇ ጋር ታረቀች።ሉዊስ በሚያዝያ 1624 የእናቱ ጠባቂ የነበሩትን ካርዲናል ዴ ሪቼሊውን ከመምረጡ በፊት የተለያዩ የመንግስት መሪዎችን ሞክሯል። ሪቼሊዩ በ1628 ፕሮቴስታንቶችን በላ ሮሼል በማሸነፍ እና በመግደል ወይም በመላክ ወታደራዊ ችሎታውን እና ለፖለቲካዊ ሴራ ስጦታ አሳይቷል። ሥልጣኑን የሚቃወሙ በርካታ ከፍተኛ መኳንንቶች በግዞት ገብቷል።እ.ኤ.አ. በ 1630 ሪቼሊዬ ትኩረቱን ወደ ማጠናቀቅ እና ለፓሪስ መሻሻል አዳዲስ ፕሮጀክቶችን ለመጀመር አዞረ።በ 1614 እና 1635 መካከል በሴይን ላይ አራት አዳዲስ ድልድዮች ተገንብተዋል.Pont Marie፣ Pont de la Tournelle፣ Pont au Double እና Pont Barbier።በሴይን የሚገኙ ሁለት ትናንሽ ደሴቶች፣ Île Notre-Dame እና Île-aux-vaches፣ ለከብቶች ግጦሽ እና ማገዶ ለማከማቸት ያገለግሉ የነበሩት፣ Île ሴንት-ሉዊስ የተዋሃዱ ሲሆን ይህም የአስደናቂ ሆቴሎች መገኛ ሆነ። የፓሪስ የገንዘብ ሰሪዎች.ሉዊስ XIII እና Richelieu በሄንሪ አራተኛ የተጀመረውን የሉቭር ፕሮጀክት እንደገና መገንባት ቀጥለዋል።ታላቁ ክብ ግንብ በነበረበት በአሮጌው የመካከለኛው ዘመን ምሽግ መሃል ላይ፣ እርስ በርስ የሚስማማውን ኮር ካርሬ ወይም ካሬ ግቢን ፈጠረ።እ.ኤ.አ. በ 1624 ሪቼሊዩ በከተማው መሃል ፣ ፓሌይስ-ካርዲናል ውስጥ ለራሱ አዲስ መኖሪያ መገንባት ጀመረ ፣ እሱም በሞተበት ጊዜ ለንጉሱ ፈቃደኛ እና ፓላይስ-ሮያል ሆነ።አሁን ካለው የፓሌይስ-ሮያል የአትክልት ስፍራ በሦስት እጥፍ የሚበልጥ ፣ በመሃል ላይ ባለው ምንጭ ፣ የአበባ አልጋዎች እና የጌጣጌጥ ዛፎች የተከበበ እና የተከበበ ትልቅ የአትክልት ስፍራ የጨመረበት ሆቴል ደ ራምቡይሌት የተሰኘ ትልቅ መኖሪያ ቤት በመግዛት ጀመረ። arcades እና ሕንፃዎች.እ.ኤ.አ. በ 1629 የአዲሱ ቤተ መንግስት ግንባታ አንድ ጊዜ መሬት ተጠርጓል እና አዲስ የመኖሪያ ሰፈር መገንባት በአቅራቢያው ተጀመረ ፣ ሪቼሊዩ ፣ በፖርቴ ሴንት-ሆኖሬ አቅራቢያ።ሌሎች የሮቤ መኳንንት አባላት (በአብዛኛው የመንግስት ምክር ቤቶች እና የፍርድ ቤት አባላት) አዲሱን መኖሪያ ቤታቸውን ፕላስ ሮያል አቅራቢያ በሚገኘው በማሬስ ውስጥ ገነቡ።በሉዊ 12ኛ ፓሪስ የግዛት ዘመን የመጀመሪያ ክፍል እየበለጸገ እና እየሰፋ ሄዶ ነበር፣ ነገር ግን የፈረንሣይ ተሳትፎ መጀመሩ በ1635 ከቅድስት ሮማን ኢምፓየር እና ከሀብስበርግ ጋርየተደረገው የሰላሳ ዓመት ጦርነት አዲስ ግብር እና ችግር አስከትሏል።እ.ኤ.አ. ነሐሴ 15 ቀን 1636 በሀብስበርግ በሚመራው ስፓኒሽ የፈረንሳይ ጦር ተሸንፎ ለብዙ ወራት የስፔን ጦር ፓሪስን አስፈራርቶ ነበር።ንጉሱ እና ሪቼሌዩ በፓሪስያውያን ዘንድ ተወዳጅነት የጎደላቸው ሆኑ።ሪችሊዩ በ1642 ሞተ፣ እና ሉዊስ 12ኛ ከስድስት ወራት በኋላ በ1643 ሞተ።

ሪቼሊው በ1642፣ ሉዊስ 13ኛ ደግሞ በ1643 ሞቱ። አባቱ ሲሞት ሉዊ አሥራ አራተኛ ገና የአምስት ዓመት ልጅ ነበር፣ እናቱ አን ኦስትሪያዊት ገዥ ሆነች።የሪቼሊዩ ተከታይ ካርዲናል ማዛሪን በፓሪስ ፓርላማ ላይ አዲስ ቀረጥ ለመጣል ሞክረዋል ይህም የከተማዋ ታዋቂ መኳንንት ቡድን ነው።ለመክፈል ፈቃደኛ ባለመሆናቸው ማዛሪን መሪዎቹ እንዲታሰሩ አደረገ።ይህ ፍሮንዴ በመባል የሚታወቀው የፓሪሱን መኳንንት ከንጉሣዊው ሥልጣን ጋር የሚያጋጭ የረዥም ጊዜ አመፅ የጀመረበት ወቅት ነበር።ከ1648 እስከ 1653 ዘልቋል።አንዳንድ ጊዜ ወጣቱ ሉዊ አሥራ አራተኛ በፓሌይ-ሮያል ውስጥ በቨርቹዋል ቤት ታስሮ ነበር።ሰራዊቱ ፓሪስን እንደገና መቆጣጠር እስኪችል ድረስ እሱ እና እናቱ በ1649 እና 1651 ወደ ሴንት ጀርሜን-ኤን-ላይ ወደሚገኘው የንጉሣዊው ቤተ መንግሥት ከተማይቱን ሁለት ጊዜ ለመሸሽ ተገደዱ።በፍሮንዴ ምክንያት፣ ሉዊ አሥራ አራተኛ በፓሪስ ላይ ከፍተኛ የሆነ የእድሜ ልክ እምነት ነበረው።የፓሪስ መኖሪያውን ከፓላይስ-ሮያል ወደ ይበልጥ አስተማማኝ ወደሆነው ሉቭር አዛወረው ከዚያም በ1671 የንጉሣዊውን መኖሪያ ከከተማ ወደ ቬርሳይ በማዛወር እና በተቻለ መጠን አልፎ አልፎ ወደ ፓሪስ ገባ።በንጉሱ ላይ እምነት ባይኖረውም, ፓሪስ እያደገች እና እየበለጸገች በመሄድ ከ 400,000 እስከ 500,000 የሚደርሱ የህዝብ ብዛት ነበራት.ንጉሱ ዣን-ባፕቲስት ኮልበርትን እንደ አዲሱ የሕንፃዎች አስተዳዳሪ ብሎ ሰይሞታል፣ እና ኮልበርት ፓሪስን የጥንቷ ሮም ተተኪ ለማድረግ ትልቅ ትልቅ የግንባታ መርሃ ግብር ጀመረ።ሐሳቡን ግልጽ ለማድረግ፣ ሉዊ አሥራ አራተኛ በጥር 1661 በቱይሌሪስ ካሮሴል ውስጥ ፌስቲቫል አዘጋጅቷል ፣ በፈረስ ላይ ፣ በሮማ ንጉሠ ነገሥት ልብስ ፣ ከዚያም የፓሪስ መኳንንት ተገለጠ ።ሉዊ አሥራ አራተኛ የሉቭርን ኮር ካርሬ አጠናቅቆ በምስራቅ ፊት ለፊት (1670) ግርማ ሞገስ ያለው ረድፍ አምዶች ገነባ።በሉቭር ውስጥ፣ አርክቴክቱ ሉዊስ ለቫው እና አስጌጡ ቻርለስ ለብሩን የአፖሎ ጋለሪ ፈጠሩ።የቱሊሪስ ቤተ መንግስትን በአዲስ ሰሜናዊ ፓቪልዮን አስሰፋው እና የንጉሣዊው አትክልተኛ አንድሬ ለ ኖት የቱሊሪስ የአትክልት ቦታዎችን እንዲያስተካክል አደረገ።ከሉቭር በሴይን ማዶ፣ ሉዊ አሥራ አራተኛው ኮሌጅ ዴ ኳትሬ-ኔሽን (የአራቱ ብሔሮች ኮሌጅ) (1662-1672) የአራት ባሮክ ቤተ መንግሥቶች ስብስብ እና ጉልላት ቤተ ክርስቲያንን ሠራ። በቅርቡ ከፈረንሳይ ጋር የተያያዙ አራት ግዛቶች (ዛሬ የኢንስቲትዩት ደ ፍራንስ ነው)።በፓሪስ መሃል ኮልበርት ፕላስ ዴስ ቪክቶሬስ (1689) እና ፕላስ ቬንዶም (1698) የሚሉ ሁለት ግዙፍ አዳዲስ አደባባዮችን ሠራ።ለፓሪስ፣ ላ ሳልፔትሪየር፣ እና ለቆሰሉ ወታደሮች አዲስ ሆስፒታል ከሁለት ቤተክርስቲያኖች ጋር Les Invalides (1674) ገነባ።ሉዊስ በህንፃዎች ላይ ካጠፋው ከሁለት መቶ ሚሊዮን ህይወት ውስጥ, ሃያ ሚሊዮን በፓሪስ;ለሉቭር እና ቱሊሪስ አሥር ሚሊዮን;3.5 ሚሊዮን ለአዲሱ የንጉሣዊ ጎቤሊንስ ማኑፋክቸሪ እና ሳቮኔሪ፣ 2 ሚሊዮን ለፕላስ ቬንዶም እና ለሌስ ኢንቫሊድስ አብያተ ክርስቲያናት ተመሳሳይ ነው።ሉዊ አሥራ አራተኛ በግንባታ ላይ ያለውን Les Invalides ለማየት በ1704 ወደ ፓሪስ የመጨረሻ ጉብኝቱን አደረገ።ለፓሪስ ድሆች ህይወት በጣም የተለየ ነበር.በ Île de la Cité እና በሌሎች የከተማዋ የመካከለኛው ዘመን ሩብ ላይ ጠመዝማዛ መንገዶችን በተደረደሩ ረጅም፣ ጠባብ፣ ባለ አምስት ወይም ስድስት ፎቅ ከፍታ ያላቸው ሕንፃዎች ተጨናንቀዋል።በጨለማ ጎዳናዎች ላይ የሚፈጸመው ወንጀል ከባድ ችግር ነበር።የብረታ ብረት መብራቶች በጎዳናዎች ላይ ተንጠልጥለው ነበር፣ እና ኮልበርት እንደ ሌሊት ጠባቂ ሆነው የሚያገለግሉትን ቀስተኞች ቁጥር ወደ አራት መቶ ጨምሯል።ገብርኤል ኒኮላስ ዴ ላ ሬይኒ በ 1667 የፓሪስ ፖሊስ የመጀመሪያው ሌተና ጄኔራል ተሾመ ፣ ለሰላሳ ዓመታት ያህል በቆየበት ቦታ;ተተኪዎቹ በቀጥታ ለንጉሱ ሪፖርት አደረጉ።

በ 18 ኛው ክፍለ ዘመን ፓሪስ የእውቀት ዘመን በመባል የሚታወቀው የፍልስፍና እና ሳይንሳዊ እንቅስቃሴ ፍንዳታ ማዕከል ነበረች.ዴኒስ ዲዴሮት እና ዣን ለ ሮንድ ዲአልምበርት ኢንሳይክሎፔዲቸውን በ1751-52 አሳትመዋል።በመላው አውሮፓ ያሉ ምሁራንን በሰዎች እውቀት ላይ ከፍተኛ ጥራት ያለው ጥናት አቅርቧል።የሞንትጎልፊየር ወንድሞች በቦይስ ደ ቡሎኝ አቅራቢያ ከቻቴው ዴ ላ ሙቴ ከተባለው የመጀመርያ ሰው በረራ በሞቃት አየር ፊኛ ጀመሩ።ፓሪስ የፈረንሣይ እና የአህጉራዊ አውሮፓ የፋይናንስ ዋና ከተማ ነበረች፣ የአውሮፓ ቀዳሚ የመጽሃፍ ህትመት፣ ፋሽን እና ጥሩ የቤት እቃዎች እና የቅንጦት እቃዎች ማምረቻ ማዕከል ነበረች።የፓሪስ ባንኮች ለአዳዲስ ፈጠራዎች፣ ቲያትሮች፣ የአትክልት ስፍራዎች እና የጥበብ ስራዎች የገንዘብ ድጋፍ አድርገዋል።የተሳካለት የፓሪስ ፀሐፌ ተውኔት ፒየር ደ ቤአማርቻይስ፣ የሴቪል ባርበር ደራሲ፣ ለአሜሪካ አብዮት የገንዘብ ድጋፍ አድርጓል።በፓሪስ የመጀመሪያው ካፌ በ1672 የተከፈተ ሲሆን በ1720ዎቹ በከተማው ውስጥ ወደ 400 የሚጠጉ ካፌዎች ነበሩ።ለከተማዋ ጸሐፊዎች እና ምሁራን መሰብሰቢያ ሆኑ።የካፌ ፕሮኮፕ በቮልቴር፣ ዣን ዣክ ሩሶ፣ ዲዴሮት እና ዲ አልምበርት ይጎበኛሉ።በጊዜው ከነበሩት ጋዜጦች የበለጠ አስተማማኝ ዜናዎች፣ አሉባልታዎች እና ሀሳቦች የሚለዋወጡበት አስፈላጊ ማዕከል ሆኑ።እ.ኤ.አ. በ 1763 ፋቡርግ ሴንት ዠርሜይን ለባለ ሥልጣናት እና ለሀብታሞች በጣም ፋሽን የመኖሪያ ሰፈር አድርጎ Le Maraisን ተክቷል ፣ አስደናቂ የግል መኖሪያ ቤቶችን የገነባ ፣ አብዛኛዎቹ በኋላ የመንግስት መኖሪያ ቤቶች ወይም ተቋማት ሆነዋል-ሆቴል ዲቭሬክስ (1718-1720) ) የፈረንሳይ ሪፐብሊክ ፕሬዚዳንቶች መኖሪያ የኤሊሴ ቤተ መንግሥት ሆነ;የጠቅላይ ሚኒስትሩ መኖሪያ የሆነው ሆቴል ማቲኖን;የብሔራዊ ምክር ቤት መቀመጫ የሆነው ፓላይስ ቡርቦን;የሆቴል ሳልም, ፓሌይስ ዴ ላ ሌጊዮን ዲ ሆነር;እና ሆቴል ዴ ቢሮን በመጨረሻ የሮዲን ሙዚየም ሆነ።

ሉዊ አሥራ አራተኛ በሴፕቴምበር 1 ቀን 1715 ሞተ። የወንድሙ ልጅ ፊሊፕ ዲ ኦርሌንስ የአምስት ዓመቱ ንጉስ ሉዊስ 14ኛ ገዢ፣ የንጉሣዊውን መኖሪያ እና መንግሥት ወደ ፓሪስ መልሷል፣ እዚያም ለሰባት ዓመታት ቆየ።ንጉሱ በቱሊሪስ ቤተ መንግስት ውስጥ ይኖሩ ነበር ፣ ገዢው በቤተሰቡ የቅንጦት የፓሪስ መኖሪያ ፣ ፓላይስ-ሮያል (የቀድሞው ፓሊስ-ካርዲናል ካርዲናል ሪቼሊዩ) ውስጥ ይኖሩ ነበር።ለፓሪስ አእምሮአዊ ህይወት አንድ ጠቃሚ አስተዋፅኦ አድርጓል.እ.ኤ.አ. በ1719 የሮያል ቤተ መፃህፍትን በፓሌይ-ሮያል አቅራቢያ ወደሚገኘው ሆቴል ደ ኔቨርስ አዛወረው፣ በመጨረሻም የቢብሊዮቴኬ ናሽናል ዴ ፈረንሳይ (የፈረንሳይ ብሔራዊ ቤተ መፃህፍት) አካል ሆነ።እ.ኤ.አ. ሰኔ 15 ቀን 1722 በፓሪስ ውስጥ በተፈጠረው ሁከት ላይ እምነት በማጣቱ ገዢው ፍርድ ቤቱን ወደ ቬርሳይ ተመለሰ።ከዚያ በኋላ ሉዊስ XV ከተማዋን የጎበኙት በልዩ አጋጣሚዎች ብቻ ነበር።በፓሪስ ሉዊስ 12ኛ እና ተከታዩ ሉዊስ 16ኛ ከነበሩት ዋና ዋና የግንባታ ፕሮጀክቶች አንዱ በግራ ባንክ ሞንታኝ ሴንት-ጄኔቪቭ አናት ላይ ያለው አዲሱ የ Sainte Geneviève ቤተክርስቲያን ነበር ፣ የወደፊቱ ፓንታዮን።እቅዶቹ በ1757 በንጉሱ ተቀባይነት አግኝተው እስከ ፈረንሳይ አብዮት ድረስ ስራው ቀጥሏል።ሉዊስ XV እንዲሁም የሚያምር አዲስ የውትድርና ትምህርት ቤት ኤኮል ሚሊቴር (1773)፣ አዲስ የሕክምና ትምህርት ቤት፣ ኤኮል ደ ቺሩርጊ (1775) እና አዲስ ሚንት፣ ሆቴል ዴስ ሞናዬስ (1768)፣ ሁሉም በግራ ባንክ ገነባ።በሉዊስ XV ስር ከተማዋ ወደ ምዕራብ ተስፋፋች።አዲስ ቡሌቫርድ ቻምፕስ ኢሊሴስ ከቱሊሪስ አትክልት እስከ ሮንድ-ፖይንት በቡቴ (አሁን ፕላስ ዴ ል ኢቶይል) ከዚያም ወደ ሴይን ቀጥ ያለ መንገድ እና ፓሪስ በመባል የሚታወቁ ሀውልቶችን ዘረጋ። ታሪካዊ ዘንግ.በቦሌቫርድ መጀመሪያ ላይ በCours-la-Reine እና Tuileries የአትክልት ስፍራዎች መካከል በ1766 እና 1775 መካከል አንድ ትልቅ አደባባይ ተፈጠረ፤ መሃል ላይ የፈረሰኛ ሉዊስ XV ምስል አለው።በመጀመሪያ "ቦታ ሉዊስ XV" ተብሎ ይጠራ ነበር, ከዚያም "ቦታ ዴ ላ ሪቮሉሽን" ከኦገስት 10 1792 በኋላ, እና በመጨረሻም ፕላስ ዴ ላ ኮንኮርዴ በ 1795 በዳይሬክተሩ ጊዜ.እ.ኤ.አ. በ 1640 እና 1789 መካከል ፣ ፓሪስ የህዝብ ብዛት ከ 400,000 ወደ 600,000 አድጓል።ከአሁን በኋላ በአውሮፓ ውስጥ ትልቁ ከተማ አልነበረም;ለንደን በ1700 አካባቢ በሕዝብ ብዛት አሳለፈች፣ ነገር ግን አሁንም በከፍተኛ ፍጥነት እያደገ ነበር፣ ይህም በአብዛኛው ከፓሪስ ተፋሰስ እና ከፈረንሳይ ሰሜን እና ምስራቅ ፍልሰት የተነሳ ነው።የከተማው መሀል እየበዛ ተጨናነቀ;የግንባታ ዕጣዎች ትንሽ እና ሕንጻዎች ረጅም, እስከ አራት, አምስት እና እንዲያውም ስድስት ፎቅ ሆኑ.እ.ኤ.አ. በ 1784 የሕንፃዎች ቁመት በመጨረሻ ወደ ዘጠኝ የእግር ጣቶች ወይም ወደ አሥራ ስምንት ሜትር ያህል ብቻ ተወስኗል ።

እ.ኤ.አ. በ 1789 የበጋ ወቅት ፓሪስ የፈረንሣይ አብዮት እና የፈረንሣይ እና የአውሮፓን ታሪክ የለወጡት ክስተቶች ማእከል ሆነች ።በ 1789 የፓሪስ ህዝብ ከ 600,000 እስከ 640,000 መካከል ነበር.በዚያን ጊዜ እንደአሁኑ፣ አብዛኞቹ ሀብታም የፓሪስ ነዋሪዎች በከተማው ምዕራባዊ ክፍል፣ በመሃል ላይ ያሉ ነጋዴዎች፣ እና በደቡብ እና ምስራቃዊ ክፍሎች ውስጥ ሰራተኞች እና የእጅ ባለሞያዎች በተለይም በፋቡርግ ሴንት-ሆኖሬ ይኖሩ ነበር።ህዝቡ ወደ አንድ መቶ ሺህ የሚጠጉ እጅግ በጣም ድሆች እና ስራ አጥ ሰዎችን ያቀፈ ሲሆን አብዛኛዎቹ በገጠር ካለው ረሃብ ለማምለጥ በቅርቡ ወደ ፓሪስ ተንቀሳቅሰዋል።ሳንስ-ኩሎቴስ በመባል የሚታወቁት ከምስራቃዊ ሰፈሮች ህዝብ አንድ ሶስተኛውን ያህሉ ሲሆኑ የአብዮቱ ወሳኝ ተዋናዮች ሆኑ።እ.ኤ.አ. ጁላይ 11 ቀን 1789 የሮያል-አልማንድ ክፍለ ጦር ወታደሮች በተሐድሶ አራማጁ የገንዘብ ሚኒስትር ዣክ ኔከር የተባረሩትን ንጉስ ለመቃወም በተዘጋጀው ቦታ ሉዊስ 15 በተካሄደ ትልቅ ነገር ግን ሰላማዊ ሰልፍ አጠቁ።የተሐድሶው እንቅስቃሴ በፍጥነት ወደ አብዮት ተለወጠ።እ.ኤ.አ. ጁላይ 13፣ የፓሪስ ነዋሪዎች የሆቴል ደ ቪልን ያዙ፣ እና ማርኪይስ ደ ላፋይቴ ከተማዋን ለመከላከል የፈረንሳይ ብሄራዊ ጥበቃን አደራጅቷል።እ.ኤ.አ. ጁላይ 14 ፣ በ Invalides ውስጥ ብዙ ሰዎች የጦር መሳሪያዎችን ያዙ ፣ በሺዎች የሚቆጠሩ ሽጉጦችን ያዙ እና የንጉሣዊው ሥልጣን ምልክት የሆነውን ባስቲልን እስር ቤት ወረሩ ፣ ግን በዚያን ጊዜ ሰባት እስረኞች ብቻ ይያዙ ነበር።በጦርነቱ 87 አብዮተኞች ተገድለዋል።እ.ኤ.አ ኦክቶበር 5 1789 ብዙ የፓሪስ ሰዎች ወደ ቬርሳይ ዘመቱ እና በማግስቱ የንጉሣዊ ቤተሰብን እና መንግስትን እንደ እስረኛ ወደ ፓሪስ መለሱ።አዲሱ የፈረንሣይ መንግሥት ብሔራዊ ምክር ቤት ከቱሊሪስ የአትክልት ስፍራ ዳርቻ በሚገኘው የቱሊሪስ ቤተ መንግሥት አቅራቢያ በሚገኘው ሳሌ ዱ ማኔጌ መገናኘት ጀመረ።በኤፕሪል 1792 ኦስትሪያ በፈረንሳይ ላይ ጦርነት አወጀች እና በሰኔ 1792 የብሩንስዊክ መስፍን የፕሩሽያ ንጉስ ጦር አዛዥ ፓሪስውያን የንጉሳቸውን ስልጣን እስካልተቀበሉ ድረስ ፓሪስን ለማጥፋት ዝቷል።ከፕሩሻውያን ለሚሰነዘረው ስጋት ምላሽ በነሐሴ 10 ቀን የሳን-ኩሎቴስ መሪዎች የፓሪስ ከተማ አስተዳደርን በማንሳት የራሳቸውን መንግስት በሆቴል-ደ-ቪል ውስጥ የ Insurrectionary Commune አቋቋሙ።የንጉሣዊው ቤተሰብ ብዙ ሰዎች ወደ ቱሊሪስ ቤተ መንግሥት መምጣታቸውን ሲያውቁ በአቅራቢያው ወደሚገኘው ጉባኤ ተሸሸጉ።በቱሊሪስ ቤተ መንግስት ጥቃት ህዝቡ የንጉሱን የመጨረሻ ተከላካዮችን የስዊስ ጠባቂዎቹን ገድሎ ቤተ መንግስቱን ዘረፈ።በ Sans-culottes ስጋት የተደቀነው ጉባኤው የንጉሱን ስልጣን "ያገደ" እና በነሀሴ 11 ፈረንሳይ በብሄራዊ ኮንቬንሽን እንደምትመራ አስታውቋል።በነሐሴ 13፣ ሉዊስ 16ኛ እና ቤተሰቡ በቤተመቅደስ ምሽግ ውስጥ ታስረዋል።በሴፕቴምበር 21፣ በመጀመሪያው ስብሰባ፣ ኮንቬንሽኑ ንጉሣዊውን ሥርዓት አስወገደ፣ እና በማግስቱ ፈረንሳይ ሪፐብሊክ እንደሆነች አወጀ።አዲሱ መንግስት በፈረንሳይ ላይ የሽብር አገዛዝ ጣለ።ከሴፕቴምበር 2 እስከ 6 ቀን 1792 የ sans-culettes ቡድኖች ወደ እስር ቤቶች ገብተው እምቢተኛ ቄሶችን፣ መኳንንቶች እና ተራ ወንጀለኞችን ገድለዋል።እ.ኤ.አ. ጥር 21 ቀን 1793 ሉዊስ 16ኛ በፕላስ ደ ላ ሪቮሉሽን ላይ ወንጀል ተፈፅሟል።ማሪ አንቶኔት እ.ኤ.አ. ኦክቶበር 16 ቀን 1793 በተመሳሳይ አደባባይ ላይ ተገድለዋል።የፓሪስ የመጀመሪያው ከንቲባ የነበረው ቤይሊ በሚቀጥለው ህዳር በሻምፕ ደ ማርስ ጊሎቲን ተከሰሰ።በአሸባሪው የግዛት ዘመን 16,594 ሰዎች በአብዮታዊ ትሪቡን ፍርድ ቤት ቀርበው በጊሎቲን ተገድለዋል።ሌሎች በአስር ሺዎች የሚቆጠሩ ከአንሲየን አገዛዝ ጋር ግንኙነት ያላቸው ተይዘው ታስረዋል።የመኳንንቱ እና የቤተክርስቲያኑ ንብረት ተወረሰ እና Biens nationalaux (ብሄራዊ ንብረት) ተብሎ ታውጇል።አብያተ ክርስቲያናቱ ተዘግተዋል።የኮንቬንሽኑን ቦታ አዲስ መንግሥት፣ ማውጫው ወሰደ።ዋና መሥሪያ ቤቱን ወደ ሉክሰምበርግ ቤተ መንግሥት በማዛወር የፓሪስን የራስ ገዝ አስተዳደር ገድቧል።በ13 ቬንደሚያየር አራተኛ ዓመት (ጥቅምት 5 1795) በንጉሣውያን አመጽ የማውጫውን ስልጣን ሲቃወም፣ ዳይሬክተሩ ወጣቱን ጄኔራል ናፖሊዮን ቦናፓርትን ለእርዳታ ጠርቶ ነበር።ቦናፓርት የሰልፈኞችን ጎዳና ለመጥረግ መድፍ እና ወይን ተጠቅሟል።እ.ኤ.አ. በ18 ብሩሜየር ስምንተኛ ዓመት (እ.ኤ.አ. ህዳር 9 ቀን 1799) መፈንቅለ መንግስት በማዘጋጀት ማውጫውን ገልብጦ በቆንስላ ጽ/ቤቱ በቦናፓርት ተክቷል የመጀመሪያ ቆንስላ።ይህ ክስተት የፈረንሳይ አብዮት ማብቃቱን እና የመጀመሪያውን የፈረንሳይ ግዛት መንገድ ከፍቷል.

የመጀመሪያው ቆንስል ናፖሊዮን ቦናፓርት በየካቲት 19 ቀን 1800 ወደ ቱሊሪስ ቤተመንግስት ተዛወረ እና ከአመታት እርግጠኛ አለመሆን እና የአብዮቱ ሽብር በኋላ ወዲያውኑ እንደገና መረጋጋት ጀመረ።ከካቶሊክ ቤተ ክርስቲያን ጋር ሰላም አደረገ;በኖትርዳም ካቴድራል ውስጥ እንደገና ብዙ ሰዎች ተካሂደዋል ፣ ካህናት እንደገና የቤተ ክርስቲያን ልብስ እንዲለብሱ እና አብያተ ክርስቲያናት ደወላቸውን እንዲደውሉ ተፈቅዶላቸዋል።ሥርዓት በሌለው ከተማ ውስጥ እንደገና ለማቋቋም፣ የፓሪስ ከንቲባ ሆነው የተመረጠውን ቦታ ሰርዘዋል፣ እና በሴይን ዋና አስተዳዳሪ እና በፖሊስ ፕሪፌክት ተክቷል፣ ሁለቱም በእሱ የተሾሙ።እያንዳንዳቸው አስራ ሁለቱ አከባቢዎች የየራሳቸው ከንቲባ ነበሯቸው ነገር ግን ስልጣናቸው የናፖሊዮን አገልጋዮችን ድንጋጌ ለማስፈጸም ብቻ የተወሰነ ነበር።እ.ኤ.አ. በታህሳስ 2 ቀን 1804 ንጉሠ ነገሥትነቱን ከሾመ በኋላ ናፖሊዮን ፓሪስን ከጥንቷ ሮም ጋር ተቀናቃኝ የሆነችውን የንጉሠ ነገሥት ዋና ከተማ ለማድረግ ተከታታይ ፕሮጀክቶችን ጀመረ።ለፈረንሣይ ወታደራዊ ክብር ሐውልቶችን ሠራ፣ አርሲ ደ ትሪምፌ ዱ ካሮሴል፣ በቦታ ቬንዶሜ ውስጥ ያለው ዓምድ፣ እና የማዴሊን የወደፊት ቤተ ክርስቲያን፣ ለወታደራዊ ጀግኖች እንደ ቤተመቅደስ የታሰበ;እና Arc de Triomphe ጀመረ።በማዕከላዊ ፓሪስ ያለውን የትራፊክ ፍሰት ለማሻሻል ከፕላስ ዴ ላ ኮንኮርድ እስከ ፕላስ ዴስ ፒራሚድስ ያለውን ሰፊ ​​አዲስ መንገድ ገነባ።ከኦርክክ ወንዝ የሚገኘውን ቦይ ጨምሮ ለከተማው የፍሳሽ ማስወገጃ እና የውሃ አቅርቦት አስፈላጊ ማሻሻያ አድርጓል፣ እና በቦታ ዱ ቻቴሌት ላይ ፎንታይን ዱ ፓልሚርን ጨምሮ ደርዘን የሚሆኑ አዳዲስ ፏፏቴዎችን ገንብቷል።እና ሶስት አዳዲስ ድልድዮች;Pont d'Iéna, Pont d'Austerlitz, Pont des Arts (1804) ጨምሮ የፓሪስ የመጀመሪያው የብረት ድልድይ.ሉቭር በጣሊያን፣ በኦስትሪያ፣ በሆላንድ እና በስፔን ካደረገው ወታደራዊ ዘመቻ አመጣ ብዙ የጥበብ ስራዎችን በማሳየት በቀድሞው ቤተ መንግስት ክንፍ የናፖሊዮን ሙዚየም ሆነ።እና መሐንዲሶችን እና አስተዳዳሪዎችን ለማሰልጠን Grandes écolesን ወታደራዊ እና እንደገና አደራጅቷል።እ.ኤ.አ. በ 1801 እና 1811 መካከል ፣ የፓሪስ ህዝብ ብዛት ከ 546,856 ወደ 622,636 አድጓል ፣ ከፈረንሳይ አብዮት በፊት የነበረው የህዝብ ብዛት ፣ እና በ 1817 ወደ 713,966 ደርሷል።በናፖሊዮን የግዛት ዘመን፣ ፓሪስ በጦርነት እና በእገዳ ተሠቃየች፣ ነገር ግን የአውሮፓ ፋሽን፣ ጥበብ፣ ሳይንስ፣ ትምህርት እና ንግድ ዋና ከተማ ሆና ቆይታለች።እ.ኤ.አ. በ 1814 ከወደቀ በኋላ ከተማዋ በፕሩሺያን ፣ በእንግሊዝ እና በጀርመን ጦር ተያዘች።የንጉሣዊው ሥርዓት ምልክቶች ወደ ነበሩበት ተመልሰዋል፣ ነገር ግን አብዛኛዎቹ የናፖሊዮን ሐውልቶች እና አንዳንድ አዳዲስ ተቋሞቹ፣ የከተማ አስተዳደር፣ የእሳት አደጋ መከላከያ ክፍል እና የዘመናዊው ግራንዴስ ኤኮልስ ተርፈዋል።

ሰኔ 18 ቀን 1815 ዋተርሉ ከተሸነፈ በኋላ የናፖሊዮን ውድቀት ተከትሎ ከእንግሊዝ ፣ ከኦስትሪያ ፣ ከሩሲያ እና ከፕሩሺያ የተውጣጡ የሰባተኛው ጥምር ጦር ሰራዊት 300,000 ወታደሮች ፓሪስን ተቆጣጠሩ እና እስከ ታህሳስ 1815 ድረስ ቆዩ። የናፖሊዮን በ Tuileries ቤተመንግስት.የፖንት ዴ ላ ኮንኮርዴ "ፖንት ሉዊስ 16ኛ" ተብሎ ተሰየመ፣ አዲሱ የሄንሪ አራተኛ ሃውልት በፖንት ኑፍ ላይ ባለው ባዶ ምሰሶ ላይ ተመለሰ እና የቦርቦንስ ነጭ ባንዲራ በፕላስ ቬንዶሜ ውስጥ ከአምዱ አናት ላይ በረረ።የተሰደዱት መኳንንት በፋቡርግ ሴንት-ዠርሜይን ወደሚገኘው የከተማቸው ቤታቸው ተመለሱ፣ እና የከተማው ባህላዊ ህይወት በትንሹም ቢሆን በፍጥነት ቀጠለ።በ Rue Le Peletier ላይ አዲስ ኦፔራ ቤት ተሰራ።ሉቭር በ1827 ናፖሊዮንግብፅን በወረረበት ወቅት የተሰበሰቡትን ጥንታዊ ቅርሶች ለዕይታ ባቀረቡ ዘጠኝ አዳዲስ ጋለሪዎች ተስፋፋ።በ Arc de Triomphe ላይ ሥራ የቀጠለ ሲሆን በኒዮክላሲካል ዘይቤ ውስጥ ያሉት አዲሶቹ አብያተ ክርስቲያናት በአብዮት ጊዜ የተበላሹትን ለመተካት ተገንብተዋል፡ ሴንት-ፒየር ዱ-ግሮስ-ካይሎ (1822-1830);ኖትር-ዳም-ዴ-ሎሬት (1823-1836);ኖትር ዴም ደ ቦኔ-ኑቬሌ (1828-1830);ሴንት-ቪንሰንት-ደ-ፖል (1824-1844) እና ሴንት-ዴኒስ-ዱ-ቅዱስ-ቅዱስ (1826-1835)።የውትድርና ጀግኖችን ለማክበር በናፖሊዮን የተፈጠረው የክብር ቤተመቅደስ (1807) ወደ ቤተ ክርስቲያን ማለትም የላ ማዴሊን ቤተ ክርስቲያን ተለወጠ።ንጉስ ሉዊስ 18ኛ ሉዊስ 16ኛ እና ማሪ-አንቶይኔት የተሰኘውን የጸሎት ቤት ቻፔል ኤክስፒያቶርን በትንሿ የማዴሊን መቃብር ቦታ ላይ አስከሬናቸው (አሁን በሴንት-ዴኒስ ባዚሊካ የሚገኘው) ከተገደሉ በኋላ ተቀበረ።ፓሪስ በፍጥነት አደገች እና በ1830 800,000 አልፏል። ከ1828 እስከ 1860 ባለው ጊዜ ውስጥ ከተማዋ በፈረስ የሚጎተት ኦምኒባስ ስርዓት በአለም የመጀመሪያው የህዝብ ማመላለሻ ስርዓት ገነባች።በከተማው ውስጥ የሰዎችን እንቅስቃሴ በከፍተኛ ሁኔታ በማፋጠን ለሌሎች ከተሞች አርአያ ሆኗል።በግድግዳዎች ላይ በድንጋይ ላይ የተቀረጹት የድሮ የፓሪስ ጎዳና ስሞች በንጉሣዊ ሰማያዊ የብረት ሳህኖች ተተኩ የመንገድ ስሞች በነጭ ፊደላት, ሞዴል ዛሬም ጥቅም ላይ ይውላል.በሴንት-ቪንሰንት-ዴ-ፖል ቤተ ክርስቲያን፣ በኖትር-ዳም-ዴ-ሎሬት ቤተ ክርስቲያን እና በፕላስ ደ ላ ኤውሮፕ ቤተ ክርስቲያን ዙሪያ ፋሽን የሆኑ አዳዲስ ሰፈሮች በቀኝ ባንክ ተሠሩ።የ "አዲሱ አቴንስ" ሰፈር በተሃድሶው እና በሐምሌ ንጉሳዊ አገዛዝ ወቅት የአርቲስቶች እና የጸሐፊዎች ቤት ሆነ: ተዋናይ ፍራንሷ-ጆሴፍ ታልማ በቁጥር 9 Rue de la Tour-des-Dames ኖረ;ሠዓሊው Eugène Delacroix በ 54 Rue Notre-Dame de-Lorette ኖረ;ደራሲው ጆርጅ ሳንድ በካሬ ዲ ኦርሌንስ ይኖር ነበር።የኋለኛው አርባ ስድስት አፓርትመንቶች እና ሶስት የአርቲስቶች ስቱዲዮ የነበረው በ80 Rue Taitbout የተከፈተ የግል ማህበረሰብ ነበር።አሸዋ በቁጥር 5 የመጀመሪያ ፎቅ ላይ የኖረ ሲሆን ፍሬደሪክ ቾፒን ደግሞ በ9 ቁጥር ወለል ላይ ለተወሰነ ጊዜ ኖሯል።ሉዊስ 18ኛ በወንድሙ ቻርልስ ኤክስ በ 1824 ተተካ ፣ ግን አዲስ መንግስት በሁለቱም የላይኛው ክፍል እና በፓሪስ አጠቃላይ ህዝብ ዘንድ ተወዳጅነት አጥቷል ።የሃያ ስምንት ዓመቱ ቪክቶር ሁጎ ሄርናኒ (1830) የተሰኘው ተውኔት፣ ሃሳብን በነጻነት የመግለጽ ጥሪ ስለቀረበ በቲያትር ታዳሚው ላይ ሁከትና ፍጥጫ ፈጥሮ ነበር።እ.ኤ.አ. ጁላይ 26፣ ቻርለስ ኤክስ የፕሬስ ነፃነትን የሚገድቡ እና ፓርላማውን የመበተን ድንጋጌዎችን ተፈራርመዋል፣ ይህም ሰላማዊ ሰልፎችን በማስቀስቀስ ወደ ሁከትና ብጥብጥ የተቀየሩ ወደ አጠቃላይ አመጽ።ከሶስት ቀናት በኋላ ''ትሮይስ ግሎሪየስ'' በመባል የሚታወቀው ሰራዊቱ ሰልፈኞቹን ተቀላቀለ።ቻርለስ ኤክስ፣ ቤተሰቡ እና ፍርድ ቤቱ ከቻት ደ ሴንት-ክላውድ ወጥተዋል፣ እና በጁላይ 31፣ ማርኪይስ ዴ ላፋይቴ እና አዲሱ ህገ-መንግስታዊ ንጉስ ሉዊስ-ፊሊፕ በሆቴል ደ ቪል ህዝቡን ከማበረታታታቸው በፊት ባለሶስት ቀለም ባንዲራውን እንደገና አነሱ።

ፓሪስ በንጉሥ ሉዊስ-ፊሊፕ (1830-1848) የግዛት ዘመን በሆኖሬ ደ ባልዛክ እና በቪክቶር ሁጎ ልቦለዶች ውስጥ የተገለጸች ከተማ ነበረች።በ1831 ከ785,000 ወደ 1,053,000 ጨምሯል፣ ከተማዋ ወደ ሰሜን እና ምዕራብ እያደገች ስትመጣ፣ በመሀሉ ውስጥ ያሉ ድሆች ሰፈሮች ደግሞ የበለጠ ተጨናንቀዋል። ከቀደምት መቶ ዘመናት ጠባብ, ጠመዝማዛ ጎዳናዎች እና ፈራርሰው ሕንፃዎች;ውብ ነበር፣ ግን ጨለማ፣ የተጨናነቀ፣ ጤናማ ያልሆነ እና አደገኛ ነበር።በ1832 የኮሌራ ወረርሽኝ 20,000 ሰዎችን ገደለ።በሉዊ ፊሊፕ ስር ለአስራ አምስት ዓመታት የሴይን አስተዳዳሪ የነበሩት ክላውድ-ፊሊበርት ደ ራምቡቴው የከተማዋን መሀል ለማሻሻል ጥንቁቅ ጥረት አድርጓል፡ የሴይን ክሮች በድንጋይ መንገድ ጠርጓል እና በወንዙ ዳር ዛፎችን ተከለ።የማራይስ አውራጃን ከገበያዎች ጋር ለማገናኘት አዲስ መንገድ (አሁን ሩ ራምቡቶ) ገንብቶ ናፖሊዮን III ያጠናቀቀውን የሌስ ሃሌስ ዝነኛ የፓሪስ ማዕከላዊ የምግብ ገበያ መገንባት ጀመረ።ሉዊስ-ፊሊፕ በቀድሞው የቤተሰብ መኖሪያው ውስጥ ይኖር ነበር ፣ ፓሌይስ-ሮያል, እስከ 1832 ድረስ, ወደ Tuileries Palace ከመዛወሩ በፊት.ለፓሪስ ሀውልቶች ዋና አስተዋፅኦው በ 1836 የፕላስ ዴ ላ ኮንኮርዴ መጠናቀቅ ነበር ፣ ይህም በጥቅምት 25 ቀን 1836 በሉክሶር ሀውልት አቀማመጥ የበለጠ ያጌጠ ነበር።በዚያው ዓመት፣ በቻምፕስ-ኤሊሴስ ሌላኛው ጫፍ ላይ፣ ሉዊ-ፊሊፕ በናፖሊዮን I የተጀመረውን አርክ ደ ትሪምፌን አጠናቅቆ ወስኗል። ታህሳስ 15 ቀን 1840 እና ሉዊ-ፊሊፕ በ Invalides ውስጥ አስደናቂ መቃብር ገነቡላቸው።በተጨማሪም የናፖሊዮንን ምስል በፕላስ ቬንዶሜ ውስጥ በአዕማድ አናት ላይ አስቀምጧል.እ.ኤ.አ. በ 1840 በቦታ ዴ ላ ባስቲል ለጁላይ 1830 አብዮት ወደ ስልጣን ያመጣውን አንድ አምድ አጠናቀቀ ።በተጨማሪም በፈረንሣይ አብዮት ወቅት የተበላሹትን የፓሪስ አብያተ ክርስቲያናት መልሶ ለማቋቋም ስፖንሰር አድርጓል፣ ይህ ፕሮጀክት በታላቅ የሥነ ሕንፃ ታሪክ ምሁር ዩጂን ቫዮሌት-ሌ-ዱክ;ለመታደስ የታቀደው የመጀመሪያው ቤተ ክርስቲያን የሴንት ጀርሜን-ዴስ-ፕሪስ አቢ ነበር።

በታህሳስ 1848 የ 1 ናፖሊዮን የወንድም ልጅ የሆነው ሉዊ ናፖሊዮን ቦናፓርት ሰባ አራት በመቶ ድምጽ በማግኘቱ የፈረንሣይ የመጀመሪያው ፕሬዝዳንት ሆነ።በናፖሊዮን የግዛት ዘመን መጀመሪያ ላይ፣ ፓሪስ ወደ አንድ ሚሊዮን የሚጠጉ ሰዎች ነበሯት፣ አብዛኛዎቹ በተጨናነቀ እና ጤናማ ባልሆኑ ሁኔታዎች ውስጥ ይኖሩ ነበር።በ1848 በተጨናነቀው ማዕከል የተከሰተው የኮሌራ ወረርሽኝ ሃያ ሺህ ሰዎችን ገደለ።እ.ኤ.አ. በ 1853 ናፖሊዮን በአዲሱ የሴይን ፕሪፌክት ጆርጅ-ዩጂን ሃውስማን መሪነት ግዙፍ የህዝብ ስራዎችን መርሃ ግብር አወጣ ፣ ዓላማውም ሥራ አጥ ፓሪስያውያንን ወደ ሥራ ለማስገባት እና ንጹህ ውሃ ፣ ብርሃን እና ክፍት ቦታ ወደ ከተማዋ መሃል ለማምጣት ነበር። .ናፖሊዮን በ1795 ከተቋቋሙት አስራ ሁለት ወረዳዎች በላይ የከተማዋን ወሰን በማስፋት ጀመረ። በፓሪስ ዙሪያ ያሉ ከተሞች ከፍተኛ ግብር በመፍራት የከተማው አካል ለመሆን ተቃውመዋል።ናፖሊዮን አዲሱን የንጉሠ ነገሥት ሥልጣኑን ተጠቅሞ እነሱን ለመቀላቀል፣ ስምንት አዳዲስ አካባቢዎችን ወደ ከተማዋ በመጨመር አሁን ያለችበትን መጠን አመጣች።በሚቀጥሉት አስራ ሰባት አመታት ናፖሊዮን እና ሃውስማን የፓሪስን ገጽታ ሙሉ በሙሉ ለውጠዋል።በአይሌ ዴ ላ ሲቲ የሚገኙትን አብዛኛዎቹን አሮጌ ሰፈሮች አፍርሰው በአዲስ ፓላይስ ደ ፍትህ እና የፖሊስ አስተዳደር በመተካት እና የድሮውን የከተማ ሆስፒታል ሆቴል-ዲዩ እንደገና ገነቡ።በናፖሊዮን 1 የተጀመረውን የሩ ዴ ሪቮሊ ማራዘሚያ አጠናቅቀው የከተማዋን የባቡር ጣቢያዎች እና ሰፈሮች ለማገናኘት ሰፊ የመንገድ መስመሮችን በመገንባት የትራፊክ ዝውውርን ለማሻሻል እና በከተማዋ ሀውልቶች ዙሪያ ክፍት ቦታ ለመፍጠር ችለዋል።አዲሶቹ ቡሌቫርዶች ለአመፅ እና አብዮት በተጋለጡ ሰፈሮች ውስጥ መከላከያዎችን መገንባት ከባድ አድርገውታል ነገር ግን ሃውስማን እራሱ እንደፃፈው የቦሌቫርድ ዋና አላማ ይህ አልነበረም።ሃውስማን በአዲሶቹ ሕንፃዎች ላይ ጥብቅ ደረጃዎችን በአዲሶቹ ቋጥኞች ላይ ጣለ;ቁመታቸው ተመሳሳይ መሆን, መሰረታዊ ንድፍ መከተል እና በነጭ ነጭ ድንጋይ ፊት ለፊት መጋፈጥ ነበረባቸው.እነዚህ መመዘኛዎች ለማዕከላዊ ፓሪስ የጎዳና ፕላን እና ልዩ ገጽታ ዛሬም ድረስ እንዲቆይ አድርገዋል።ናፖሊዮን ሳልሳዊ ለፓሪስያውያን በተለይም በውጪው ሰፈሮች ውስጥ አረንጓዴ ቦታን ለመዝናናት እና ለመዝናናት እንዲሰጣቸው ፈልጎ ነበር።በለንደን የሚገኘው ሃይድ ፓርክ ተመስጦ ነበር፣ እሱም እዚያ በግዞት በነበረበት ጊዜ ብዙ ጊዜ ይጎበኘው ነበር።በከተማው ዙሪያ በሚገኙት ኮምፓስ አራት ካርዲናል ቦታዎች ላይ አራት ትላልቅ ፓርኮች እንዲገነቡ አዘዘ;የቦይስ ደ ቡሎኝ ወደ ምዕራብ;የቦይስ ዴ ቪንሴንስ ወደ ምሥራቅ;በሰሜን በኩል የፓርክ ዴ ቡትስ-ቻውሞንት;እና ፓርክ ሞንትሱሪስ ወደ ደቡብ፣ እንዲሁም በከተማው ዙሪያ ያሉ ብዙ ትናንሽ መናፈሻዎች እና አደባባዮች፣ ምንም አይነት ሰፈር ከፓርኩ ከአስር ደቂቃ የእግር መንገድ በላይ እንዳይሆን።ናፖሊዮን ሳልሳዊ እና ሃውስማን ሁለት ዋና ዋና የባቡር ጣቢያዎችን ጌር ደ ሊዮን እና ጋሬ ዱ ኖርድ ወደ ከተማው የሚያደርሱት ሀውልት በሮች እንዲሆኑ መልሰው ገነቡ።በጎዳናዎች ስር አዳዲስ የፍሳሽ ማስወገጃ ቱቦዎችን እና የውሃ መስመሮችን በመገንባት የከተማዋን ጽዳት በማሻሻል የንፁህ ውሃ አቅርቦትን ለማሳደግ አዲስ የውሃ ማጠራቀሚያ እና የውሃ ማስተላለፊያ ቱቦ ገንብተዋል።በተጨማሪም በአስር ሺዎች የሚቆጠሩ የጋዝ መብራቶችን ለጎዳና እና ለሀውልቶች ለማብራት ችለዋል።የፓሪስ ጋርኒየርን የፓሪስ ኦፔራ መገንባት ጀመሩ እና በቦሌቫርድ ዱ መቅደስ የድሮ ቲያትር አውራጃ የሚገኘውን "የወንጀል ቡሌቫርድ" በመባል የሚታወቁትን ለመተካት በቦታ ዱ ቻቴሌት ላይ ሁለት አዳዲስ ቲያትሮችን ገንብተዋል ። ለአዲሱ ቦልቫርድ ክፍል።የከተማዋን ማእከላዊ ገበያ ሌስ ሃልስን ሙሉ በሙሉ መልሰው በሴይን ላይ የመጀመሪያውን የባቡር ድልድይ ገንብተዋል እንዲሁም በአዲሱ ቡሌቫርድ ሴንት ሚሼል መጀመሪያ ላይ የፎንቴይን ሴንት ሚሼልን ገነቡ።በተጨማሪም የፓሪስን የጎዳና አርክቴክቸር በአዲስ መልክ በመንደፍ አዲስ የመንገድ መብራቶችን፣ ኪዮስኮችን፣ የኦምኒባስ ፌርማታዎችን እና የህዝብ መጸዳጃ ቤቶችን ("chalets of necessity" ይባላሉ) በተለይም በከተማው አርክቴክት ገብርኤል ዴቪውድ የተነደፉ እና ለፓሪስ አውራጃዎች የተለየ ስምምነት ሰጥቷቸዋል። እና ተመልከት.በ 1860 ዎቹ መገባደጃ ላይ ናፖሊዮን ሳልሳዊ አገዛዙን ነፃ ለማውጣት ወሰነ እና ለህግ አውጪው የበለጠ ነፃነት እና ስልጣን ሰጠ።ሃውስማን ፕሮጀክቶቹን ለሚያስተዳድርባቸው ኦርቶዶክሳዊ ያልሆኑ መንገዶች፣ ከሉክሰምበርግ አትክልት ስፍራዎች ከሠላሳ ሄክታር መሬት ላይ አራት ሄክታር በመቁረጥ ለአዳዲስ ጎዳናዎች እና ለአጠቃላይ ጉዳቱ ተጠያቂ በመሆን በፓርላማ ውስጥ የትችት ዋና ኢላማ ሆነ። ለሁለት አስርት ዓመታት ያህል በፓሪስያውያን ላይ የተከሰቱ ፕሮጀክቶች።በጥር 1870 ናፖሊዮን እሱን ለማሰናበት ተገደደ።ከጥቂት ወራት በኋላ ናፖሊዮን ወደ ፍራንኮ-ፕሩሺያ ጦርነት ተሳበ፣ ከዚያም ከሴፕቴምበር 1 እስከ 2 ቀን 1870 በሴዳን ጦርነት ተሸንፎ ተማረከ፣ ነገር ግን በሃውስማን ቡሌቫርድ ላይ ያለው ስራ ናፖሊዮን ከተሸነፈ በኋላ በተቋቋመው በሶስተኛው ሪፐብሊክ ቀጥሏል። እና መገለል በመጨረሻ በ1927 እስኪያጠናቅቁ ድረስ።

በ19ኛው መቶ ክፍለ ዘመን ሁለተኛ አጋማሽ ላይ፣ ፓሪስ በሚሊዮን የሚቆጠሩ ጎብኚዎችን የሳቡ እና ፓሪስ ከጊዜ ወደ ጊዜ አስፈላጊ የቴክኖሎጂ፣ የንግድ እና የቱሪዝም ማዕከል ያደረጉ አምስት ዓለም አቀፍ ትርኢቶችን አስተናግዳለች።ኤግዚቢሽኑ የቴክኖሎጂ እና የኢንዱስትሪ ምርትን አምልኮ አክብሯል፣ ሁለቱም ኤግዚቢሽኖች በታዩበት አስደናቂ የብረት አርክቴክቸር እና በቦታ ውስጥ ባሉ ማሽኖች እና ጭነቶች አጋንንታዊ ሃይል አማካኝነት።የመጀመሪያው በ1855 በናፖሊዮን III አስተናጋጅነት የተካሄደው ከቻምፕስ ኤሊሴስ አጠገብ ባሉ የአትክልት ስፍራዎች የተካሄደው ሁለንተናዊ ኤክስፖሲሽን ነበር።እ.ኤ.አ. በ1851 በለንደን ታላቁ ኤግዚቢሽን አነሳሽነት እና የፈረንሳይ ኢንዱስትሪ እና ባህል ስኬቶችን ለማሳየት የተነደፈ ነው።የቦርዶ ወይን አመዳደብ ስርዓት በተለይ ለኤግዚቢሽኑ ተዘጋጅቷል።ከቻምፕስ ኤሊሴስ ቀጥሎ ያለው Théâtre du Rond-Point የዚያ ገላጭ መገለጫ ነው።እ.ኤ.አ. በ 1867 የፓሪስ ዓለም አቀፍ ኤክስፖሲሽን ። ታዋቂው ጎብኚዎች የሩሲያው ዛር አሌክሳንደር II ፣ ኦቶ ቮን ቢስማርክ ፣ የጀርመኑ ኬይሰር ዊልያም 1 ፣ የባቫሪያ ንጉስ ሉዊስ II እና የኦቶማን ኢምፓየር ሱልጣን ይገኙበታል ፣ በኦቶማን ገዥ የተደረገ የመጀመሪያ የውጭ ጉዞ ።የ Bateaux Mouches የሽርሽር የወንዝ ጀልባዎች በ 1867 ኤክስፖዚሽን ላይ በሴይን ላይ የመጀመሪያውን ጉዞ አድርገዋል።እ.ኤ.አ. የ 1878 ሁለንተናዊ ኤግዚቢሽን በሴይን በሁለቱም በኩል በሻምፕ ደ ማርስ እና በትሮካዴሮ ከፍታ ላይ ተካሂዶ ነበር ፣ እሱም የመጀመሪያው ፓሌይስ ደ ትሮካዴሮ በተሰራበት።አሌክሳንደር ግርሃም ቤል አዲሱን ስልክ አሳይቷል፣ ቶማስ ኤዲሰን የፎኖግራፉን አቅርቧል፣ እና አዲስ የተጠናቀቀው የነጻነት ሃውልት ሃላፊ ወደ ኒውዮርክ ከመላኩ በፊት ከሰውነቱ ጋር ተጣብቆ ታይቷል።ለኤግዚቢሽኑ ክብር፣ አቬኑ ዴ ል ኦፔራ እና ፕላስ ዴ ኦፔራ ለመጀመሪያ ጊዜ በኤሌክትሪክ መብራቶች ተበራክተዋል።ኤግዚቪሽኑ አስራ ሶስት ሚሊዮን ጎብኝዎችን ስቧል።እ.ኤ.አ. በ1889 በሻምፕ ደ ማርስ የተካሄደው ሁለንተናዊ ትርኢት የፈረንሳይ አብዮት የጀመረበትን መቶኛ አመት አክብሯል።በጣም የማይረሳው ገጽታ ኤፍል ታወር ሲከፈት 300 ሜትር ቁመት ያለው (አሁን 324 የብሮድካስት አንቴናዎች ተጨምረዋል) ለኤግዚቢሽኑ መግቢያ ሆኖ አገልግሏል።የኤፍል ታወር እስከ 1930 ድረስ የዓለማችን ረጅሙ መዋቅር ሆኖ ቆይቷል። በሁሉም ዘንድ ተወዳጅ አልነበረም፡ ዘመናዊ አጻጻፉ ጋይ ደ ማውፓስታንት፣ ቻርለስ ጎኖድ እና ቻርለስ ጋርኒየርን ጨምሮ በብዙ የፈረንሳይ ታዋቂ የባህል ሰዎች በአደባባይ ደብዳቤ ተወግዟል።ሌሎች ታዋቂ ኤግዚቢሽኖች የመጀመሪያውን የሙዚቃ ፏፏቴ, በቀለማት ያሸበረቁ የኤሌክትሪክ መብራቶች, ጊዜን ወደ ሙዚቃ መቀየር ያካትታሉ.ቡፋሎ ቢል እና ሹል ተኳሽ አኒ ኦክሌይ በኤግዚቢሽኑ ላይ ወደ ዋይልድ ዌስት ትርኢታቸው ብዙ ሰዎችን ስቧል።እ.ኤ.አ. በ1900 የተካሄደው ሁለንተናዊ ትርኢት የክፍለ ዘመኑን መባቻ አክብሯል።በሻምፕ ደ ማርስም የተካሄደ ሲሆን ሃምሳ ሚሊዮን ጎብኝዎችን ስቧል።ከኤፍል ታወር በተጨማሪ በኤግዚቢሽኑ ላይ 1,600 መንገደኞችን በ40 መኪኖች አሳፍሮ አንድ መቶ ሜትር ከፍታ ያለው ግራንዴ ሩ ደ ፓሪስ የተሰኘው የዓለማችን ትልቁ የፌሪስ ተሽከርካሪ ቀርቧል።በኤግዚቢሽኑ አዳራሽ ውስጥ ሩዶልፍ ዲሴል አዲሱን ሞተሩን አሳይቷል እና የመጀመሪያው ተንቀሳቃሽ መወጣጫ ለእይታ ቀርቧል።ኤግዚቪሽኑ ከ1900 የፓሪስ ኦሊምፒክ ጋር የተገጣጠመ ሲሆን ይህ የኦሎምፒክ ጨዋታዎች ከግሪክ ውጭ ሲደረጉ ለመጀመሪያ ጊዜ ነው።እንዲሁም አርት ኑቮ የተባለውን አዲስ የጥበብ ዘይቤ ለአለም አሳወቀ።የኤግዚቢሽኑ ሁለት የሕንፃ ቅርሶች፣ ግራንድ ፓላይስ እና ፔቲት ፓላይስ አሁንም በቦታው አሉ።

እ.ኤ.አ. ጁላይ 23 ቀን 1873 የብሔራዊ ምክር ቤቱ የፓሪስ ኮምዩን አመፅ በተጀመረበት ቦታ ላይ ባሲሊካ የመገንባት ፕሮጀክት አፀደቀ ።በፍራንኮ-ፕሩሺያን ጦርነት እና በኮምዩን ወቅት የፓሪስን ስቃይ ለማስተሰረይ ታስቦ ነበር።የ Sacré-Cœur ባሲሊካ የተገነባው በኒዮ-ባይዛንታይን ዘይቤ ነው እና በሕዝብ ምዝገባ ተከፍሎ ነበር።እ.ኤ.አ. እስከ 1919 አልተጠናቀቀም ፣ ግን በፍጥነት በፓሪስ ውስጥ በጣም ከሚታወቁ ምልክቶች አንዱ ሆነ።አክራሪ ሪፐብሊካኖች እ.ኤ.አ. በ 1878 የፓሪስ ማዘጋጃ ቤት ምርጫዎችን ተቆጣጠሩ ፣ ከ 80 የማዘጋጃ ቤት ምክር ቤት 75 ወንበሮችን አሸንፈዋል ።እ.ኤ.አ. በ 1879 የብዙ የፓሪስ ጎዳናዎችን እና አደባባዮችን ስም ቀይረዋል-ቦታ ዱ ቻቴው-ዲኦ ፕላስ ዴ ላ ሪፐብሊክ ሆነ እና በ 1883 የሪፐብሊኩ ሀውልት በመሃል ላይ ተቀመጠ። - ሆርቴንስ፣ ጆሴፊን እና ሮይ-ዴ-ሮም በፈረንሣይ አብዮት ዘመን ያገለገሉ ጄኔራሎች በሚል ስያሜ ሆቼ፣ ማርሴው እና ክሌበር ተባሉ።ሆቴል ደ ቪሌ በ1874 እና 1882 በኒዮ-ህዳሴ ዘይቤ እንደገና ተገንብቷል፣ ማማዎች በቻት ዴ ቻምቦርድ ተቀርፀዋል።በኩዋይ ደ ኦርሳይ ላይ የሚገኘው የኮር ዴስ ኮምፕቴስ ፍርስራሽ በኮሙናርድ ተቃጥሎ ፈርሶ በአዲስ የባቡር ጣቢያ ጋሬ ዲ ኦርሳይ (የዛሬው ሙሴ ዲ ኦርሳይ) ተተክቷል።የቱሊሪስ ቤተመንግስት ግድግዳዎች አሁንም ቆመው ነበር.ባሮን ሃውስማን፣ ሄክተር ሌፉኤል እና ዩጂን ቫዮሌት-ሌ-ዱክ ቤተ መንግሥቱን እንደገና እንዲገነቡ ተማጽነዋል፣ ግን በ1879፣ የከተማው ምክር ቤት በእሱ ላይ ወሰነ፣ ምክንያቱም የቀድሞው ቤተ መንግሥት የንጉሣዊ አገዛዝ ምልክት ነው።እ.ኤ.አ. በ 1883 ፍርስራሹን ወድቋል ።ፓቪሎን ዴ ማርሳን (ሰሜን) እና ፓቪሎን ዴ ፍሎሬ (ደቡብ) ብቻ ተመልሰዋል።

እ.ኤ.አ. በ 1870 እስከ 1871 በተደረገው የፍራንኮ-ፕራሻ ጦርነት ወቅት የፈረንሳይ ብሄራዊ ጥበቃ ፓሪስን ተከላክሏል ፣ እና የሰራተኛ መደብ አክራሪነት በወታደሮቹ መካከል እያደገ መጣ።በሴፕቴምበር 1870 (እ.ኤ.አ.) ሶስተኛው ሪፐብሊክ ከተመሰረተ በኋላ (በፈረንሣይ ዋና ሥራ አስፈፃሚ አዶልፍ ቲየር ከየካቲት 1871) እና የፈረንሣይ ጦር በጀርመኖች በመጋቢት 1871 ሙሉ በሙሉ መሸነፉን ተከትሎ የብሔራዊ ጥበቃ ወታደሮች መጋቢት 18 ቀን ከተማዋን ተቆጣጠሩ። ሁለት የፈረንሳይ ጦር ጄኔራሎችን ገድለው የሶስተኛውን ሪፐብሊክ ስልጣን ለመቀበል ፈቃደኞች ሳይሆኑ ነጻ መንግስት ለመመስረት ሞክረዋል።ኮምዩን ፓሪስን ለሁለት ወራት አስተዳድሯል፣ ወደ ተራማጅ፣ ጸረ-ሃይማኖታዊ የማህበራዊ ዲሞክራሲ ስርዓት የሚያራምዱ ፖሊሲዎችን በማቋቋም ቤተ ክርስቲያን እና መንግስት መለያየትን፣ ራስን ፖሊስን ማድረግ፣ የቤት ኪራይ ይቅርታን፣ የህጻናት ጉልበት ብዝበዛን ማስወገድ እና መብትን ጨምሮ። በባለቤቱ የተተወውን ኢንተርፕራይዝ ለመቆጣጠር የሰራተኞች።የሮማ ካቶሊክ አብያተ ክርስቲያናት እና ትምህርት ቤቶች ተዘግተዋል።የሴቶች፣ የሶሻሊስት፣ የኮሚኒስት እና አናርኪስት ጅረቶች በኮምዩን ውስጥ ወሳኝ ሚና ተጫውተዋል።ሆኖም፣ የተለያዩ ኮሙናርድስ የየራሳቸውን ግባቸውን ለማሳካት ከሁለት ወራት ያልበለጠ ጊዜ ነበራቸው።ከግንቦት 21 ቀን 1871 ጀምሮ በግንቦት ወር መጨረሻ ላይ የፈረንሳይ ጦር ኮምዩን አፍኗል ("ደም ያለበት ሳምንት") ከግንቦት 21 ቀን 1871 ጀምሮ። ብሄራዊ ሀይሎች በጦርነት ተገድለዋል ወይም ከ10,000 እስከ 15,000 ኮሙናርድ መካከል በፍጥነት ተገድለዋል፣ ምንም እንኳን አንድ ያልተረጋገጠ ግምት ከ1876 ወጪውን እስከ 20,000 አድርሶታል።በመጨረሻዎቹ ቀናት፣ ኮምዩን የፓሪስ ሊቀ ጳጳስ ጆርጅ ዳርቦይን እና ወደ አንድ መቶ የሚጠጉ ታጋቾችን፣ ባብዛኛው ጀንዳዎችን እና ቄሶችን ገደለ።1,054 ሴቶችን ጨምሮ 43,522 ኮሙናርድ እስረኞች ተወስደዋል።ከግማሽ በላይ የሚሆኑት በፍጥነት ተለቀቁ.15 ሺህ ችሎት የቀረቡ ሲሆን 13,500 ያህሉ ጥፋተኛ ሆነው ተገኝተዋል።ዘጠና አምስት የሞት ፍርድ ተፈርዶበታል፣ 251 በግዳጅ ሥራ እና 1,169 በስደት (በአብዛኛው ወደ ኒው ካሌዶኒያ) ተፈርዶባቸዋል።በርካታ መሪዎችን ጨምሮ በሺዎች የሚቆጠሩ ሌሎች የኮሚኒቲ አባላት ወደ ውጭ አገር ሸሹ፣ በተለይም ወደ እንግሊዝ፣ ቤልጂየም እና ስዊዘርላንድ።ሁሉም እስረኞች እና ግዞተኞች በ 1880 ይቅርታ አግኝተዋል እና ወደ ቤታቸው ሊመለሱ ይችላሉ ፣ እዚያም ጥቂቶቹ የፖለቲካ ሥራቸውን ቀጠሉ።በኮምዩን ፖሊሲዎች እና ውጤቶች ላይ የተደረጉ ክርክሮች በካርል ማርክስ (1818-1883) እና በፍሪድሪክ ኢንግልስ (1820-1895) ሀሳቦች ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ አሳድረዋል፣ እሱም የፕሮሌታሪያት አምባገነንነት የመጀመሪያ ምሳሌ እንደሆነ ገልፀውታል።ኤንግልስ እንዲህ ሲል ጽፏል: - "በኋላ, የሶሻል-ዲሞክራቲክ ፍልስጤም እንደገና በጤነኛ ሽብር ተሞልቷል: አምባገነናዊ የፕሮሌታሪያት. ደህና እና ጥሩ, ክቡራን, ይህ አምባገነንነት ምን እንደሚመስል ማወቅ ይፈልጋሉ? ፓሪስን ይመልከቱ. ኮምዩን፡ ያ የፕሮሌታሪያት አምባገነንነት ነበር።

እ.ኤ.አ. በነሐሴ 1914 የአንደኛው የዓለም ጦርነት መፈንዳቱ በቦታ ዴ ላ ኮንኮርዴ እና በጋሬ ዴል ኢስት እና በጋሬ ዱ ኖርድ የታጠቁ ወታደሮች ወደ ጦር ግንባር ሲሄዱ የአርበኝነት ሰልፎች ታይተዋል።ይሁን እንጂ በጥቂት ሳምንታት ውስጥ የጀርመን ጦር ከፓሪስ በስተምስራቅ ወደሚገኘው ማርኔ ወንዝ ደረሰ።የፈረንሳይ መንግስት በሴፕቴምበር 2 ወደ ቦርዶ ተዛወረ፣ እና የሉቭር ድንቅ ስራዎች ወደ ቱሉዝ ተጓዙ።በማርኔ የመጀመሪያው ጦርነት መጀመሪያ ላይ፣ በሴፕቴምበር 5፣ 1914 የፈረንሳይ ጦር ማጠናከሪያዎችን አጥብቆ ፈለገ።የፓሪስ ወታደራዊ ገዥ ጄኔራል ጋሊኒ የባቡር እጥረት ነበረበት።አውቶቡሶችን እና በተለይም 600 የሚጠጉ የፓሪስ ታክሲዎች ስድስት ሺህ ወታደሮችን ይዘው ወደ ጦር ግንባር በሃምሳ ኪሎ ሜትር ርቀት ላይ በሚገኘው ናንቴዩል-ለ-ሃውዱይን ፈለገ።እያንዳንዱ ታክሲ አምስት ወታደሮችን ጭኖ ከፊት ያለውን የታክሲውን መብራት ተከትሎ ተልእኮው በሃያ አራት ሰአት ውስጥ ተፈፀመ።ጀርመኖች ተገርመው በፈረንሳይ እና በእንግሊዝ ጦር ተገፍተው ወደ ኋላ ተመለሱ።የተጓጓዙት ወታደሮች ቁጥር ትንሽ ነበር, ነገር ግን በፈረንሳይ ሞራል ላይ ያለው ተጽእኖ በጣም ትልቅ ነበር;በህዝቡና በሰራዊቱ መካከል ያለውን አጋርነት አረጋግጧል።መንግሥት ወደ ፓሪስ ተመለሰ፣ እና ቲያትሮች እና ካፌዎች እንደገና ተከፍተዋል።ከተማዋ በጀርመን ከባድ የጎታ ቦምቦች እና በዜፔሊንስ ቦምብ ተደብድባለች።ፓሪስያውያን የታይፎይድ እና የኩፍኝ ወረርሽኝ ይሠቃዩ ነበር;እ.ኤ.አ. በ 1918-19 በክረምት ወቅት የስፔን ኢንፍሉዌንዛ ወረርሽኝ በሺህ የሚቆጠሩ ፓሪስውያንን ገድሏል።እ.ኤ.አ. በ1918 የፀደይ ወቅት የጀርመን ጦር አዲስ ጥቃት ከፈተ እና ፓሪስን በድጋሚ አስፈራርቶ በፓሪስ ሽጉጥ ደበደበ።እ.ኤ.አ. ማርች 29 ቀን 1918 አንድ ዛጎል የቅዱስ-ገርቪስ ቤተክርስቲያንን በመታ 88 ሰዎችን ገደለ።ህዝቡን እየመጣ ያለውን የቦምብ ጥቃት ለማስጠንቀቅ ሳይረን ተጭኗል።ሰኔ 29 ቀን 1917 የአሜሪካ ወታደሮች የፈረንሳይ እና የእንግሊዝ ጦርን ለማጠናከር ፈረንሳይ ደረሱ።ጀርመኖች እንደገና ተገፍተው ነበር፣ እና የጦር ጦርነቱ በህዳር 11 ቀን 1918 ታወጀ። በመቶ ሺዎች የሚቆጠሩ የፓሪስ ነዋሪዎች አልሳስ እና ሎሬይን ወደ ፈረንሳይ መመለሳቸውን ለማክበር ህዳር 17 ቀን ቻምፕስ ኢሊሴስን ሞሉ።እ.ኤ.አ. ታህሣሥ 16 ቀን በተመሳሳይ ግዙፍ ሕዝብ ፕሬዝዳንት ውድሮ ዊልሰንን በሆቴል ደ ቪሌ ተቀብለዋል።እ.ኤ.አ. ጁላይ 14 ቀን 1919 በተባበሩት መንግስታት ለተደረገው የድል ሰልፍ በሻምፒስ ኢሊሴስ ብዙ የፓሪስ ነዋሪዎች ሰልፍ ወጡ።

የመጀመሪያው የዓለም ጦርነት በኖቬምበር 1918 ካበቃ በኋላ በፓሪስ ደስታ እና ጥልቅ እፎይታ ፣ ሥራ አጥነት ጨምሯል ፣ ዋጋ ጨምሯል እና አመዳደብ ቀጠለ።የፓሪስ ቤተሰቦች በቀን 300 ግራም ዳቦ እና ስጋ በሳምንት አራት ቀናት ብቻ ተወስነዋል።በሐምሌ 1919 አጠቃላይ የስራ ማቆም አድማ ከተማዋን ሽባ አድርጓታል። በ19ኛው መቶ ክፍለ ዘመን በከተማይቱ ዙሪያ የነበሩት የቲየር ግንብ በ1920ዎቹ ፈርሶ በአስር ሺዎች በሚቆጠሩ ርካሽና ባለ ሰባት ፎቅ የህዝብ መኖሪያ ቤቶች ተተካ፣ በዝቅተኛ ገቢ ተሞልተዋል። ሰማያዊ ቀለም ያላቸው ሰራተኞች..ፓሪስ የቀድሞ ብልጽግናዋን እና ግብረ ሰናይነቷን ለመመለስ ታግላለች ።የፈረንሣይ ኢኮኖሚ ከ1921 ዓ.ም ጀምሮ እያደገ ታላቁ የኢኮኖሚ ቀውስ በ1931 ፓሪስ እስኪደርስ ድረስ። ይህ ወቅት፣ Les années folles ወይም “Crazy Years” ተብሎ የሚጠራው ወቅት፣ ፓሪስ የኪነጥበብ፣ የሙዚቃ፣ የሥነ ጽሑፍ እና የሲኒማ ዋና ከተማ ሆና እንደገና ተመሠረተች።ጥበባዊው ፍላት እና ዝቅተኛ ዋጋ ፓብሎ ፒካሶ፣ ሳልቫዶር ዳሊ፣ ኧርነስት ሄሚንግዌይ፣ ጀምስ ጆይስ እና ጆሴፊን ቤከርን ጨምሮ ከአለም ዙሪያ የመጡ ፀሃፊዎችን እና አርቲስቶችን ስቧል።ፓሪስ የ1924ቱን የኦሎምፒክ ጨዋታዎችን አስተናግዳለች፣ በ1925 እና 1937 ዓ.ም ዋና ዋና አለም አቀፍ ትርኢቶች እና የ1931 የቅኝ ግዛት ኤግዚቢሽን ሁሉም በፓሪስ ስነ ህንፃ እና ባህል ላይ አሻራ ጥሏል።እ.ኤ.አ. በ 1931 ዓለም አቀፍ ታላቅ ጭንቀት በፓሪስ ተመታ ፣ ይህም ችግሮችን እና የበለጠ አሳሳቢ ስሜትን አምጥቷል።በ1921 ከነበረበት 2.9 ሚሊዮን ከፍተኛ የህዝብ ብዛት በትንሹ ወደ 2.8 ሚሊዮን በ1936 ዝቅ ብሏል ።በከተማው መሃል ያሉ አከባቢዎች እስከ 20% የሚሆነውን ህዝባቸውን አጥተዋል ፣ የውጪው ሰፈሮች ወይም ባንሊየስ በ10% አድጓል።የፓሪስያውያን ዝቅተኛ የወሊድ መጠን ከሩሲያ ፣ ፖላንድ ፣ ጀርመን ፣ ምስራቃዊ እና መካከለኛው አውሮፓ፣ጣሊያን ፣ ፖርቱጋል እናስፔን በመጡ አዲስ ስደተኞች ማዕበል የተሰራ ነው።በፓሪስ የፖለቲካ ውጥረቶች እየጨመረ በመምጣቱ በአድማ፣ በሰላማዊ ሰልፎች እና በግጭቶች በኮሚኒስቶች እና በግንባሩ ታዋቂ ሰዎች እና በ አክሽን ፍራንሷ በቀኝ በኩል።

ፓሪስ ለጦርነት መንቀሳቀስ የጀመረው በመስከረም 1939 ናዚ ጀርመን እና ሶቭየት ህብረት ፖላንድ ላይ ሲወጉ ነበር ፣ ግን ጦርነቱ እስከ ሜይ 10 ቀን 1940 ድረስ ሩቅ መስሎ ነበር ፣ ጀርመኖች ፈረንሳይን ሲያጠቁ እና የፈረንሳይን ጦር በፍጥነት ድል አደረጉ ።የፈረንሣይ መንግሥት ሰኔ 10 ቀን ፓሪስን ለቆ ወጣ፣ ጀርመኖች ደግሞ ሰኔ 14 ቀን ከተማዋን ተቆጣጠሩ።በወረራ ጊዜ የፈረንሳይ መንግሥት ወደ ቪቺ ተዛወረ፣ ፓሪስም የምትተዳደረው በጀርመን ጦር ሠራዊት እና በጀርመኖች ተቀባይነት ባለው የፈረንሳይ ባለሥልጣናት ነበር።ለፓሪስያውያን፣ ሥራው ተከታታይ ብስጭት፣ እጥረት እና ውርደት ነበር።ከምሽቱ ዘጠኝ ሰዓት እስከ ጧት አምስት ሰዓት ድረስ የሰዓት እላፊ ተጥሎ ነበር።በሌሊት ከተማዋ ጨለመች።ከሴፕቴምበር 1940 ጀምሮ የምግብ፣ ትምባሆ፣ የድንጋይ ከሰል እና አልባሳት አሰጣጥ ተጥሎ ነበር። በየአመቱ እቃዎቹ እየቀነሱ እና ዋጋውም ከፍ ይላል።አንድ ሚሊዮን የፓሪስ ነዋሪዎች ከተማዋን ለቀው ወደ አውራጃዎች ሄዱ፣ እዚያም ብዙ ምግብ እና ጥቂት ጀርመኖች አሉ።የፈረንሳይ ፕሬስ እና ሬዲዮ የጀርመን ፕሮፓጋንዳ ብቻ ነበር የያዙት።ወረራውን በመቃወም የመጀመሪያው ሰልፍ በፓሪስ ተማሪዎች የተደረገው እ.ኤ.አ. ህዳር 11 ቀን 1940 ነው። ጦርነቱ ሲቀጥል ፀረ-ጀርመናዊ ድብቅ ቡድኖች እና አውታረ መረቦች ተፈጠሩ ፣ የተወሰኑት ለፈረንሣይ ኮሚኒስት ፓርቲ ታማኝ ፣ ሌሎች ደግሞ በለንደን ለጄኔራል ቻርለስ ደ ጎል።በግድግዳዎች ላይ መፈክሮችን ጽፈዋል, የመሬት ውስጥ ፕሬስ አዘጋጅተዋል, እና አንዳንድ ጊዜ የጀርመን መኮንኖችን ያጠቁ ነበር.ጀርመኖች የወሰዱት እርምጃ ፈጣን እና ከባድ ነበር።ሰኔ 6 ቀን 1944 የኖርማንዲ የተባበሩት መንግስታት ወረራ ተከትሎ በፓሪስ የሚገኘው የፈረንሳይ ተቃውሞ በኦገስት 19 አመጽ ከፍቶ የፖሊስ ዋና መስሪያ ቤቱን እና ሌሎች የመንግስት ህንጻዎችን ያዘ።ከተማዋ በኦገስት 25 በፈረንሳይ እና በአሜሪካ ወታደሮች ነጻ ወጣች።በማግስቱ ጄኔራል ደ ጎል በኦገስት 26 በቻምፕስ-ኤሊሴስ ድል አድራጊ ሰልፍ መርቶ አዲስ መንግስት አደራጀ።በቀጣዮቹ ወራት ከጀርመኖች ጋር በመተባበር አሥር ሺሕ የፓሪስ ዜጎች ተይዘው ለፍርድ ቀርበው፣ ስምንት ሺሕ ተከሰው 116 ሰዎች ተገድለዋል።እ.ኤ.አ ኤፕሪል 29 እና ​​13 ሜይ 1945 የፈረንሳይ ሴቶች ለመጀመሪያ ጊዜ ድምጽ የሰጡበት ከጦርነቱ በኋላ የመጀመሪያዎቹ የማዘጋጃ ቤት ምርጫዎች ተካሂደዋል ።

በሁለተኛው የዓለም ጦርነት ማብቂያ ላይ አብዛኞቹ የፓሪስ ነዋሪዎች በመከራ ውስጥ ይኖሩ ነበር.ኢንደስትሪ ተበላሽቷል፣ የመኖሪያ ቤቶች እጥረት እና የምግብ አቅርቦት ተበላሽቷል።የፓሪስ ህዝብ ቁጥር እስከ 1936 ድረስ ወደ 1946 አልተመለሰም እና በ 1954 ወደ 2,850,000 አድጓል, 135,000 ስደተኞችን ጨምሮ, በአብዛኛው ከአልጄሪያ, ከሞሮኮ, ከጣሊያን እና ከስፔን.የመካከለኛው መደብ የፓሪስ ነዋሪዎች ወደ ከተማ ዳርቻ መውጣቱ ቀጠለ።በ1960ዎቹ እና 1970ዎቹ የከተማዋ ህዝብ ቀንሷል በመጨረሻ በ1980ዎቹ ከመረጋጋቱ በፊት።እ.ኤ.አ. በ 1950 ዎቹ እና 1960 ዎቹ ውስጥ ከተማዋ አዲስ አውራ ጎዳናዎች ፣ ሰማይ ጠቀስ ፎቆች እና በሺዎች የሚቆጠሩ አዳዲስ የአፓርታማ ሕንፃዎች ተጨምረዋል ።እ.ኤ.አ. ከ1970ዎቹ ጀምሮ የፈረንሳይ ፕሬዚዳንቶች የአዳዲስ ሙዚየሞችን እና ሕንፃዎችን ትሩፋት በመተው የግል ፍላጎት ነበራቸው፡ ፕሬዝደንት ፍራንሷ ሚተርራንድ ከናፖሊዮን 3ኛ ጀምሮ ከየትኛውም ፕሬዚደንት እጅግ የላቀ ምኞት ነበረው።His Grands Travaux የአረብ ዓለም ኢንስቲትዩት (ኢንስቲትዩት ዱ ሞንዴ አራብ)፣ ቢቢሊዮቴኬ ፍራንሷ ሚተርራንድ የተባለ አዲስ ብሔራዊ ቤተመጻሕፍትን ያጠቃልላል።አዲስ ኦፔራ ቤት፣ ኦፔራ ባስቲል፣ አዲስ የገንዘብ ሚኒስቴር፣ ሚኒስቴር ዴ l'Économie et des Finances፣ በበርሲ።በኮር ናፖሊዮን ውስጥ በ IM Pei የተነደፈውን የሉቭር ፒራሚድ በመጨመር በላ ዴፈንስ እና ግራንድ ሉቭር የሚገኘው ግራንዴ አርክ።በድህረ-ጦርነት ዘመን፣ ፓሪስ በ1914 ከቤሌ ኤፖክ መጨረሻ ጀምሮ ትልቁን እድገት አሳይታለች። የከተማ ዳርቻዎች በከፍተኛ ሁኔታ መስፋፋት የጀመሩ ሲሆን ትላልቅ የማህበራዊ ግዛቶች ግንባታ ሲትስ እና የቢዝነስ አውራጃ የላ ዴፈንስ መጀመሪያ ነበር።አጠቃላይ የፈጣን የምድር ውስጥ ባቡር ኔትወርክ Réseau Express Régional (RER) የተገነባው ሜትሮን ለማሟላት እና የሩቅ ከተማ ዳርቻዎችን ለማገልገል ነው።በ1973 የተጠናቀቀው ከተማዋን በከበበው የፔሪፍሪክ የፍጥነት መንገድ ላይ ያማከለ የከተማ ዳርቻዎች የመንገድ አውታር ተዘርግቷል።በግንቦት 1968 በፓሪስ የተማሪው አመጽ በትምህርት ሥርዓቱ ላይ ትልቅ ለውጥ አምጥቷል፣ እና የፓሪስ ዩኒቨርሲቲ ወደ ተለያዩ ካምፓሶች እንዲከፋፈል አድርጓል።ፓሪስ ከፈረንሳይ አብዮት ጀምሮ የተመረጠ ከንቲባ አልነበራትም።ናፖሊዮን ቦናፓርት እና ተተኪዎቹ ከተማዋን እንዲመራ ፕሪፌክትን በግል መርጠዋል።በፕሬዚዳንት ቫሌሪ ጂስካርድ ዲ ኢስታንግ ዘመን ሕጉ በታህሳስ 31 ቀን 1975 ተቀይሯል።በ1977 የመጀመሪያው ከንቲባ ምርጫ በቀድሞው ጠቅላይ ሚኒስትር ዣክ ሺራክ አሸንፏል።ቺራክ የሪፐብሊኩ ፕሬዝዳንት ሆነው እስከተመረጡበት እስከ 1995 ድረስ ለአስራ ስምንት አመታት የፓሪስ ከንቲባ ሆነው አገልግለዋል።